Zomer
2017
1 Algemeen 2 Dominicaans leven 3 Sociale Projecten 4 Verhuur 5 Jongeren en onderwijs 6 Zin en ziel in je werk 7 Vrienden en community 8 Agenda
www.kloosterhuissen.nl u kunt ons ook volgen op de social media
a a lt ba k k e r, dire c te u r
Inspiratie voor onderweg
D
e kloosterkrant heeft vanaf nu een katern, met als naam Onderweg. Deze titel is vele jaren gebruikt voor het tijdschrift dat 134 jaar bestaan heeft. Nu in de katern Onderweg en in blogs
bieden we inhoudelijke artikelen over bezinning, bezieling en beweging, met als doel om zoveel mogelijk mensen te bereiken met de ‘prediking’ vanuit het klooster. In de katern een kort artikel op papier en het uitgebreide verhaal in een blog op internet, voor iedereen die te gast is, voor geïnteresseerden of zoekers. Elke keer staat een thema centraal en wordt het thema belicht vanuit diverse invalshoeken, kunst of poëzie, maatschappij, religie, filosofie en het dagelijkse leven of werk. Het thema van de eerste katern is Onderweg zijn. We zijn tenslotte allemaal onderweg. Zeker in de zomertijd om wat uit te rusten en om ruimte te maken, maar feitelijk zijn we alle seizoenen van ons leven onderweg. In de katern staan bijdragen van bekenden als Ernst Marijnissen, Holkje van der Veer, Welmoed Vlieger, Henk Jongerius en Theo Menting en een interview met een man die weet wat onderweg zijn is; zeezeiler Henk de Velde. Bijdragen over de Bijbel, het boek vol verhalen over de weg, over het begin en de bestemming van de weg. Ook een essay over het prachtige boekje De weg van de mens van Martin Buber, die schrijft dat zelfbezinning
Fileleed
steeds weer het begin van de menselijke weg is. En een artikel over het verhaal van de Emmaüsgangers waarin staat dat we kunnen worden tot de gestalte van God. Een zin uit de bijdragen blijft me bij: Door bij mijzelf te beginnen kan ik er pas werkelijk zijn voor de ander, voor de samenleving. Ook het prachtige citaat van Buber gaat een tijdje mee op mijn weg. “Het enige wat mij te doen staat, is bij mijzelf te beginnen, en op dat ogenblik heb ik mij om niets ter wereld te bekommeren dan om dit begin. Niet ter wille van mijzelf. Bij zichzelf beginnen, maar niet bij zichzelf te eindigen: van zichzelf uitgaan, maar niet naar zichzelf streven: zichzelf zijn, maar niet met zichzelf bezig zijn.”
‘Dat de krant, de katern en de blogs u mogen inspireren bij het onderweg zijn.’
colu m n d oo r t h eo menti ng , med ewer ker d omi ni ca nenkloos ter h ui s s en
“Ik ben al drie kwartier onderweg! En nog geen meter opgeschoten! IK WORD HIER GEK VAN!” De stem aan de andere kant van de lijn klonk nogal geïrriteerd. Zacht uitgedrukt… De diagnose was binnen een paar seconden gesteld: hier was sprake van fors fileleed. Een kwaal die vandaag de dag nogal eens voorkomt bij een groot deel van onze bevolking. Een aandoening die op weg is om aan de top
van de meest voorkomende ziekten te komen. Heel vervelend, maar in de regel onschuldig. Je gaat er doorgaans niet aan dood en fysiek kan het geen kwaad; hoewel… echt bevorderlijk voor je bloeddruk of de rustige cadans van je hartslag is het nu ook weer niet. Maar deze kwaal is zeker funest voor een gezonde geest. Het bewijs daarvoor werd mij zojuist opnieuw geleverd toen ik een poging deed om in alle redelijkheid, en heel voorzichtig, tot een soort van gesprek te komen. Maar dat mislukte. Het zuchten aan gene zijde van mijn mobiele telefoon bleef onverstoord doorgaan en allengs vermengde het zich met enkele korte maar krachtige boze opmerkingen. ‘Wat moeten al die mensen nú op de weg’? Tja…. euh…..naar hun werk misschien? ‘Ja hoor! Oudjes achter het stuur!’ Het zóu kunnen dat ook zíj op dit tijdstip ergens naar toe moeten….. Ik begreep al snel dat mijn pleidooi voor de andere weggebruikers weinig zin had. Integendeel. Het gooide alleen maar extra olie op het vuur.
NIEUW KATERN ONDERWEG Kwartaalthema belicht vanuit verschillende invalshoeken THEMA ZOMER 2017
Onderweg zijn
Onderweg zijn Gitta Nieuwenburg Op mijn levenslange reizen Henk Jongerius
1
Jezelf zijn en tegelijk jezelf vergeten Welmoed Vlieger Hand in hand Ernst Marijnissen
2
Ondertussen begon ik mij af te vragen waarom ik door deze beller in mijn ochtendrust gestoord werd. Wat was zijn vraag? Wilde hij iets doorgeven, iets overleggen? De klaagzangen, die onophoudelijk leken, vormden een ware wegversperring op mijn reis naar antwoorden. Even meende ik het licht te zien toen er enkele stiltes in ons gesprek vielen en zijn stem wat rustiger klonk. Maar nét toen ik een poging waagde een serieuze en voor mijn doen toch wel intelligente vraag te stellen, barstte de tirade weer los: ‘Tuuuuuurlijk! Ook nog eens een ongeluk! Grrrrrr, ben ik wéér te laat!’ Ik deed een poging te reageren, maar werd godzijdank tijdig op de vingers getikt door mijn heldere geest die het verstandiger vond dit nu niet te doen. ‘Gewoon uit laten razen’ klonk het diep in mij. Ik gaf me over. Opeens keerde het tij. ‘O, het rijdt weer! Nou fijne dag. Doei!’ Verbinding verbroken…. Even snel als het onweer opkwam, was het weer verdwenen. Er overviel mij een weldadige stilte. De koffie was klaar. De broodrooster schoot warme toastjes uit zijn gapende mond. Krantje erbij, sinaasappeltje geperst. Alles was gereed om mij over te geven aan een heerlijk ontbijt. Ik deed mijn best te genieten van hetgeen ik mijzelf had voorgeschoteld, maar echt lukken wilde dat niet. De onrust die de aan fileleed lijdende beller mij had toegezonden, begon zich aardig van mij meester te maken. Tijd dus voor een flinke wandeling met de honden! Hij was onderweg, zei hij, maar waar naar toe?
Kruispunt Theo Menting
3
De liefde voor de zee en onderweg zijn Holkje van der Veer
k loos t e r k ra n t zom e r 2 0 1 7
4
1