ស្រុកស្រែស្នេហ៍ទំនើប

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

ខឹម ឌី

Page 1

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

ប៉ ្របប់ថមនករបនទន់យ៉ងខ្លំងឲយកូន្រតឡប់មកផទះយ៉ ង្របញប់ ្របញប់ ្របញប់បំផុត ែដល

ចេធ្វើេទបន េហើយខញុំេនះក៍្របញប់េធ្វើេទ

ម

មអ្វីែដលគត់្របប់េ្រពះេបើមិនអញចឹងេទមិនដឹងថ ស់ បញ ជ សព្វែបបយ៉ ងដ៍គួរឲយធុ ញបំផុតកនុងជីវ ិត

្រតូវមនេរឿងអ្វីេកើតេឡើងេនះេទ ពួកគត់ពូែកបញ ជ

េនះ.......េហុើយជីវ ិតេនះពិតជគួរឲយធុញែមន..........អូហ៍តិចេនផទះមនេរឿងអ្វីេកើតេឡើងេទ? មនអនក ឈឺេទដឹង? រវល់ែត drama េននឹងេហើយេថមើរ េ្រចើនរបស់ខុំញែដលសឹងែតថ

ក់

នពីរ

បនេទផទះេនះ ខញុំចប់េផ្តើមេរៀបចំឥ ៉ ន់ែដលដ៍ែសន

កម៉ ស់មិនទន់អស់យ៉ងខជិល្រចអូស េពលេទផទះម្តងៗអ្វី

ែដលគួរឲយធុញបំផុតេនះគឺេរឿងឥ ៉ ន់នឹងេហើយ។ េរៀបចុះេរៀបេឡើងខញុំសំេរចចិត្តថយកែត ៉ លីសចំនួនបី េទបនេហើយ ចំេលើកេ្រកយចំមកយកេទៀត គឺមនន័យថខញុំគង់ែត្រតឡប់មកេនទីេនះវ ិញេនះេទ

មិនែមនេទរហូតឯ

ហិហិ...........េហតុផលេនះគឺថខញុំជនិសិត េទើបបញចប់ករសិក រថមីៗនឹងេហើយ

ែតេពលរកករងរបនេធ្វើ្របកដ

ស់ថខញុំនឹង្រតឡប់មកេនទី្រកុងវ ិញមិនខន មិនេទេន្រសុកែ្រស

េនះេទ ខញុំនឹងក្លយេទជអនកទី្រកុងេហើយ េយេយ.......។ ែតថេទពិតជគួរឲយ

្ត យ

ស់ ខញុំេទើបែត បញចប់ករសិក រមិនទន់បនជប់េលៀងជមួយមិត្តភកកិផងក៍ ្រតូវ្រតឡប់េទផទះវ ិញយ៉ ងតក់្រកហល់យ៉ង េនះ ពិតជគួឲយឈឺចិត្តែមនែទន........ែតមិនដឹងេធ្វើេម៉ចេទេបើេនះជកមមេយើងេនះ ្រទំៗេទ។ ខញុំេរៀបចំឥ ៉ ន់រច ួ ល់េហើយ េហើយក៍េ

តុកតុក(ម៉ូតូកង់បី) ជិះសំេ

េទចំណត

ន្រកុង។ ហត់ ក៍ហត់ េក្តក៍េក្ត

ឲយែត្រតឡប់េទផទះម្តងៗគឺមនេរឿងេវទនជេ្រចើនេកើតេឡើងចំេពះខញុំ។ មកដល់ចំណត

េនទីេនះមនមនុស េ្រចើនលមមែតេដើរេទមុខមិនចង់រច ួ ខញុំទញ ៉ លីសទំងបីរបស់ខុំញេ បំផុត៖ «េពល

ន្រកុងេហើយ យក្តីយ៉ប់យឺន

េទើបផុតកមមេទណ៎?»

ខញុំរអ៊ូរទំងម៉ួរេម៉កុងចិ ន ត្ត ប៉ េអើយមិនដឹងជមនេរឿងអ្វីេទបនជឲយកូ ន្រតឡប់េទផទះយ៉ ងេនះ សួរអីក៍មិន ្របប់ េធ្វើេមើលែតជេរឿង ថ៌កំបំងកំណប់ចឹង ប៉ ្របប់ែតេរឿងមួយគត់គឺ ឆប់្រតលប់មកផទះឲយេលឿន េបើ មិនអញចឹងេទនឹងមនេរឿងមិនខន...........ខញុំក៍្រតូវទទួល

មបញ ជ េ

យគមនករ្របែកកអ្វីទំងអស់។

នរបស់ខុំ្រញ តូវេចញេនេម៉ ង៩ គឺេនសល់១៥នទីេទៀតេទើបេចញ ខញុំដកទូរស័ពទេដើមបី Call េទមិត្តភកកិ

សំណព្វែតមនក់របស់ខុំញ េដើមបី ៉ យ ៉ ប់្របប់នងថខញុំ្រតូវេទេខត្តវ ិញេហើយឈប់េនទី្រកុងេហើយ ហិហិ

ចំេមើលនងគិតយ៉ ងេម៉ច? ១០០%នងពិតជខូ ចចិត្តេហើយ េបកេលងសិន។ ខញុំយកទូរសពទេទ នឹង្រតេចៀក េដើមបីរង់ចំ

ក់ផឹប ្អ

្ត ប់សំេឡងពីែខ មខងេទៀត...............ែតថ...........េម៉ចក៍កែន្លងេនះចេង្អ តេម្ល៉ះ?

មនមនុស មួយ្រកុមខំជេន្ល តេគជេន្ល តឯងេដើមបីបនេទមុខ យីពិតជយ៉ ប់កប់ពពកែមនេនះគមន សុជីវធម៌អីេ

ះ ខញុំចុចទូរសពទបិទសិន េមើលេទ្របែហលជនិយយគនមិ នេកើតេទ ខញុំេ

នរត ៉ូ កបូប

ក់

ទូរសពទរច ួ េទើបេអើតេមើល្រកុមមនុស ែដលរត់ បុកេគបុកឯង អូហ៍ពួកេគរុញកន់ែតខ្លំង េនេពលេនះខញុំ មន

រមមណ៍ថមនៃដមួយគូរញ ុ ខនងខញុំមួយទំហឹងឲយដួលេទ្រជុងមខង អូហ៍អត់គឺមនេគរុញែតម្តងនឹង

ខញុំដួលេទទំងជំហរេ្រពះមិនបនេ្រត មខ្លួន ហិហិ! ឈឺខួន ្ល ស់..........ែតេទ...........ដូចជអត់ឈឺ អីេទ មន រមមណ៍ថខ្លួនរបស់ខុំញេដកេនេលើរបស់អីម ្វ យ៉ ងទន់ៗ េហើយមត់របស់ខុំញក៍េទប៉ះេលើអីែ្វ ដលទ

ន់ៗែដរ ខញុំេបើកែភនកសន ឹមៗភញក់ក្រន្តក់ចង់គំងេបះដូង៖ «មនុស ្របុស?»

ខឹម ឌី

Page 2

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

ខញុំខំសុះេងើ ទ បយ៉ ង្របញប់ទំង រមមណ៍្រចបូក្រចបល់ ចំែណកមនក់េនះក៍សុះេងើ ទ បដូចគនេ សមបរេហើយខំយកៃដជូតផពល់របស់េគេចញទំងមុខ្រកញូវ រកថមិន្រតូវ៖ «េហើយ ស្អីរបស់នងហនឹង? មនុស ្របុសមិនែមនជេខមចេទ

យ!!!! ចុះន

យវ ិករខឹង

!»

េទថេគជេខមចេនះ? េហុើយ! េមើលេគនិយយចុះគមនករគួសមអីបន្តិច........ែតថឲយ

គួសមយ៉ ងេម៉ចេបើខុំញជអនកដួលេលើេគនឹង! គិតេទគួែតដឹងកំហុសេហើយខញុំ..........ែតថអនកែដលរុញខញំុ េទើបខុសខ្លំង មិនែមនជកំហុសខញុំេទ.... ខញុំនិយយទំងេធ្វើទឹកមុខមិន្រតូវ៖ «ខញុំ............ខញុំសុំេទស...........ខញុំគមន............!» «គមនស្អីរបស់នង? អំបញ់មិញនងេថើបខញុំ !»

យ!!!

្ល ប់េហើយខញំុេថើបេគ? ែតថេហតុអី្វេគ្រតូវមករកេរឿងខញុំ ែ្រកងខញុំជអនកខតបង់េទេតើ៖

«េហើយចុះេបើេថើប យ៉ ងេម៉ច? េ

កចង់យ៉ងេម៉ច? ខញុំគមនេចតនេទ!»

្របុសមនកេនះចប់េផ្តើម្រជួញចិេញចើមេហើយសំឡឹងមុខខញុំយ៉ងសុី

ច់ហុតឈម៖

« Crazy girl!»

Oop!! េគនិយយបនែតប៉ុណឹ ្ណ ងេហើយក៍េដើរែ្រជងេ

៉ េប៉េចញេទេធ្វើ្រពេងើយ អូហ៍!!! ស្អីេគអេញចះ?ចរ ិត

េគពិតជេឈ្លើយែមន េនះេនះែ្រកងខញុំជអនកេថើបេគេទេតើ ខញុំជអនកខតបង់េទ ខញុំជអនកឡូ េទើប្រតូវ េហុើយេម៉ចបនេទជអញចឹង? ខញុំយកៃដជូតមត់ខួនឯងខ ្ល ្ល ំងៗ ហុីហុី! ៃថងេនះេម៉ចក៍ស៊យេម្ល៉ះ? េទេថើបប៉ះ

ចំមនុស ឆកួតមកពី ក៍មិនដឹង ហូហ៍េថើប? OMG It`s my first kiss េនះមនន័យថខញុំ្រតូវបត់បង់...... បត់បង់ ន មេថើបដំបូងរបស់ខុំញេទេហើយឬ? ខញុំ្រគវ ីកបលញប់េស្អកពយយមបដិេសដ្ឋនូវករពិត អត់េទ មិនែមនជករពិតេទ ករេថើបេលើកដំបូងទល់ែតភគីទំងសងខងសម័្រគចិត្តជមួយគន ែតេនះអត់េទ

ជករៃចដនយ

មិន

ចក្លយេទជករពិតេនះេទ ខញុំគិតែតមនក់ឯងេហើយ

កត់ែតមនក់ឯងដូចមនុស

ឆកួត េទះជយ៉ ង ក៍គមនអនក ដឹងជ ច់ខត េ្រពះពួកេយើងនឹងគមនៃថងជួបគនេទៀតេនះេទ ែត ប៉ុេណ្ណ ះខញុំមន រមមណ៍ថសបបយៗេឡើងវ ិញេហើយ .....................អូហ៍ ខញុំយកៃដខទប់មត់ េ្រពះ្រចលំេសើចេចញេទខ្លំងៗរហូតដល់អនកេនជុំវ ិញខ្លួនេមើលមុខ ្របញប់អូស ៉ លីសដ៍ែសនសំពីងសំេពងេឡើង

ន់ ខញុំេសើច ក់ពួកេគតិចៗេហើយ ន្រកុងភ្លម េបើេនរេញ៉រៃញ៉េទៀតមុខែតបនេដើរេទ

្រសុកមិនខនេនះេទ.............។ «សុំសំបុ្រតអនកនង!» អនកែហចសំបុ្រត្របប់ខុំញ ខញុំ វរកសំបុ្រតេហើយហុចេទឲយេគ៖ «អនកនងេកអីេលខ១៥េនជិតេលខ១៦»

ខញុំយកបំែណកសំបុ្រតែដលេនសល់េហើយសំឡឹងេមើលមុខអនកែហចសំបុ្រតេ ្របប់ក៍េគដឹងែដរ និយយេធ្វើេមើលែតេគមិនែដលជិះ ន្រកុងចឹង។

យករ្រជិញ េទះមិន

ខញុំទុក ៉ លីសពីរេនខងេ្រកម ចំែណកមួយេទៀត្រតូវយកេទ មខ្លួន ខញុំសំឡឹងរកេមើលេកអីេលខ១៥ េនះ..............េហើយសូមបួងសួងឲយអនកែដលអងគុយែកបរជមនុស ្រសីេទចុះ ែត...............ែតេនះស្អី

េគ? េឡើងមកអងគុយចំ សូខំុញេ

ខឹម ឌី

ំងពីេថមើរ

ក៍មិនដឹង ជមនុស ្របុសេទៀតេហើយ! អនកលក់សំបុ្រតដូចជមិន

ះែតម្តងេហើយេនះ! មនក់េនះេដក្រចេង៉ង្រចង៉ ង ពក់ម៉សពក់មួកេធ្វើេមើលែតនិនចរយេហើយេនះ

Page 3

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

...........ចង់ែតែ្រសកឲយែបក

នេទេ

កេអើយ............អូេខ្រទំ...........ខញុំលូនចូលេទអងគុយយ៉ ងពិបក

េហើយធុញថប់បំផុត..........េហុើយេវទនេម្ល៉ះេទណ៎!!!!!!!!!!។

នចប់េផ្តើមេចញដំេណើរេហើយ ខញុំនឹកេឃើញដល់មិត្តសំណព្វរបស់ខុំញ រ ី

រកនងេដើមបី្របប់ពី

េទើបដកយកទូរសពទមកេត

ច់េរឿង ែខ មខងេទៀតទទួលភ្លម៖

«មនករស្អីខុមល?»

េនះគឺជករ ក់ទក់ដ៍ែសនកក់េក្តរបស់នង ខញុំេឈមះថនិមលនឹង

ែតនងេ

«អឺ គមនស្អីេទ ្រគន់ែតចង់្របប់ឯងថគនេទផទះសិនេហើយ

មិនដឹងៃថង

ខញុំកត់ៗែបបនឹង៖ ្រតឡប់មកវ ិញេទ

ប៉ គត់មនករបនទន់!» «ស្អីេគវុ ី? ចុះឥឡូវឯងេនឯ

«េនេលើ

ន្រកុងនឹង

?»

!»

«ចុម!!! េទើបែតមក្របប់េទ?» «គនរវល់នឹង «អឺមិនអីេទ!

! សុំេទសពួកម៉ ក! គំេ ងជប់េលៀងរបស់ពួកេយើងេលើកៃថងសិនេទ មពិតគនចង់េទេលង្រសុករបស់ឯងែដរនឹង

!»

! េបើ្របប់ឲយេលឿនជងេនះ

្របែហលបនេទជមួយគនបត់!» «

វ!!

្ត យ

ស់េ

«មិនបន!! គមន

កេអើយ! ចុះឯងមក

រមមណ៍េទ ចំេលើកេ្រកយេទ បយបិទ!»

ទូត ទូត ទូត សំេឡង្រតូវបនកត់ផ្តច់េទេ នទំងធុញ រួចទញ «អីយ៉!!

មេ្រកយេយើងមិនបនេទឬពួកម៉ ក?»

យគមន្រសេ

ះ គមនសុជីវធម៌េ

ះនងេនះ ខញំុែផ្អកពូក

យែផតមកថតេស លហ្វីេលងេដើមបីបង្អួតអនកេនកនុងេហ្វសបុក៖

្អ តមិនអន់ឯ

ខញុំ!» ្អ តខ្លំងៗ េនកនុងកេម៉ ៉ ៣៦០ េកើតមកមនរូប

ខញុំសរេសើររូបខ្លួនឯងែដល េឆ្ល តមនកេម៉ ៉ ល្អៗែបបេនះេទៀត ពិភពេ

កេនះពិតជ្រសស់

«ែននង! លមមៗបនេហើយ គួឲយធុញ

្អ ត មធយមេទ ប៉ុែន្តេន

្អ តែមន

៖

ស់!»

សំេលងអនកែដលអងគុយែកបរេនះរអ៊ូរទំ ស្អីេគនឹង! ខញុំថតែតខញុំេតើ ខញុំសំឡឹងេមើលមុខេគែដលេពលេនះសំ ឡឹងខញំុមិន ក់ែភនក៖ «ស្អីរបស់េ

កនឹង! ខញុំមនបនេទេទើសែទងេ

«ែតនងនិយយលឺៗគួឲយថ្លង់ ម្តងេនះេគេ

ស់!

កឯ

!»

ង ត់ខ្លះេទបនេទ? រ ំខនែមន!»

ះម៉ ស់េចញ.......................េហុើយ! មនក់នឹងេទេតើ! គឺ

មនក់ែដលខញុំ................អូហ៍េម៉ច

បនេទជអញចឹង? ្របុសេឈ្លើយមនក់នឹង.................. េគេសើចញឹមៗេហើយ្រគវ ីកបល៖ « Crazy girl, I really wonder why I always meet you!» រួចេហើយេគេដកេធ្វើ្រពេងើយ ខញុំចប់េផ្តើមេក្តេពញមុខេ «កុំមកខ្វះសុជីវធម៌

!េ

យក្តីម៉ួរេម៉៖

កឯងនឹងឯងែដលរេញ៉រៃញ៉

ក់េជើងគមនស

្ត ប់ធនប់! េឈ្លើយ!!!!»

េគេដៀងេមើលមុខខញុំបន្តិច រួច្រគកបល៖

« Crazy girl! I don’t wanna talk to you, so stop now!»

ខឹម ឌី

Page 4

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

«ែន

ឆកួត!» ខញុំសុះេងើ ទ បឈរេ យក្តីខឹងសមបរៃ្រកែលង ែតមនក់េនះយកម៉ ស់មកពក់េហើយេដកេធ្វើ្រពេងើយេ មិនចប់

រមមណ៍! េហុើយ! េហតុអី្វក៍គួឲយេក្តេម្ល៉ះ?េ

ក ខញុំេងើបេចញពីកែន្លងេទរក្រពូ

កែន្លងអងគុយែត្រតូវបនេគបដិេសដ្ឋមិន្រពមដូរឲយទល់ែតេ

ត។ េដើរេទដល់កែន្លងអងគុយវ ិញខញុំេឃើញ

ឆកួតមនក់េនះ

ធក់េជើងេគមួយេជើងយ៉ ងខ្លំង៖

ក់េជើងកែន្លងខញុំយ៉ង្របេហើរ ខញុំេសើចតិចៗរួច

«្របុសឆកួត! េដកនឹងឲយមន្រពំែដនផង! កែន្លងេនះជរបស់ខុំញ

្រសបក់េទខញុំក៍េដកែដរ ទំ េំ ទដល់េខត្តយូរ «អនកនង! ដល់ចំណត

នេដើមបីសុំដូរ

ះ! ល្អ! មិនដូរឲយហីេទ្របយុទធឲយដល់ទីបំផុ

«អ៊ូយ! ្រសីឆួត!» ក

េគេធ្វើមុខ្រកញូវេហើយែបរខនងេដកេទមខងេទៀត!

យ

មប៉ះពល់!»

សមមុខេហើយ

ស់េបើមិនេដក្របកដជ

្របុសេឈ្លើយ..............។ មួយ ំចិត្ត

្ល ប់េហើយ........។

ន្រកុងេហើយមិនចុះេទឬ?»

ខញុំសុះេងើ ទ ប េហើយេមើលេម៉ ងេឃើញេម៉ ង៥:១០នទី អុញ! ដល់េខត្តេហើយេតើ! ខញុំ្រកេឡកេមើល្របុសមនក់ េនះមិនេឃើញេគធូរ្រទូងបន្តិច! េហុើយមិនដឹងថេគចុះេទ ំងពីេពល េនះេទ េទបត់ក៍លេ្អ ហើយ េយ.............។ ចុះមកដល់េ្រកមខញុំភ័យចង់គំង! គឺពុកនិងែម៉នឹង ទទួលខញុំជមួយនឹង

នងឯ

ននី

គត់ បបួលអនកភូមិចង់មួយភូមិមក

ន់កញ ច ស់របស់គត់! េម៉ចបនចំបច់េធ្វើដល់ថនក់នឹងណ៎ ខញុំមិនែមនជ្រពះ

! ែតថ.........េមើលេទឡូយមយ៉ ងែដរេតើេនះ....។

េនផទះរបស់ខុំញមនសមជិក៦នក់ ខញុំ ពុកែម៉ អ៊ំេមឿនចុងេភជមួ យកូន្របុសរបស់គត់ េឈមះ េខម យុ ៨ឆនំ និងពូសឺងជជំនួយកររបស់ពុក ផុតពីេនះេនមនកមមករេនចំករ្របែហល២០នក់ជងេទៀតែត េពលេធ្វើករេហើយពួកគត់មិនបនេនជមួយេនះេទ ពួកគត់នំគនេទផទះេរៀងៗខ្លួន។ មកដល់ផទះងូត

ទឹកេហើយសឹងមិនទន់ ពុកនិងែម៉េ

ខញុំចុះេទខងេ្រកមភ្លម មិនដឹងថមនករអីបនទន់ ស់ េទ េនះ អ៊ំេមឿនេរៀបចំមូបេហើ ្ហ យជេ្រសច អនកទំងអស់គនក៍អងគុយចំេហើយជេ្រសចែដរ ខញុំេដើរេទអងគុយែកបរ េខមេហើយ យកបល េលងមួយៃដទុកជករនឹករលឹក៖ «ឃ្លនេហើយែមន

ឯង

េខម?»

«ស្អីបងមលេទ! ឲយែតជួបដឹងែត យរហូត! មិនឲយឃ្លនេម៉ចេបើពូនិងមីងបបួលខញុំេទអងគុយចំបង

ំងពីេម៉ ង១រេសៀលេនះ!»

ម្តងេនះពុកជអនក យ «យ៉ !

េខមម្តង៖

កបលខូច! េយើងបបួលែតចស់ៗេទវុ ី អនក

្រគប់គននំគនេសើច

ឲយេកមងេទ

េខមគិល អ៊ំេមឿនេលើកបុ កទឹកេ្រគ ងមក

«ញ កមួយរបស់អ៊ំ អ៊ំនឹកឯង ុ ំឲយេ្រចើនៗ «ច៎ ច៎អ៊ំសំ ញ់!»

ស់

!»

មេនះ!»

ក់ែកបរខញុំ៖

«េរៀនចប់អស់េហើយែមនេទនិមល?!» ពុកនិយយទំងេមើលមុខខញំុឥត្រពិច ខញុំេ

នមុខេហើយនិយយរ

ក់រដុប៖

«គឺថ..................!»

ខឹម ឌី

Page 5

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

«េបើចប់េហើយ្រតលប់មក្រសុកវ ិញបនេទ! ពុកនិងែម៉ពិតជពិបកខ្លំង ជួយ ករងរក៍េ្រចើនដូចឯងេឃើញ្រ

ស់សព្វៃថង គមនអនក

ប់េហើយ!» ! មកផទះេយើងវ ិញេទ

«ែមនេហើយកូន! ែម៉ចស់េហើយ េបើកូនេនឆងយេទៀតែម៉បរមភ

កូន

!» ខញុំេងើយេមើលមុខពុកនិងែម៉ អនក ល់គនសុទធែតសំឡឹងមករកខញុំទំងអស់ េតើខុំញ ច្របែកកបន ំងពីេពល ? េហុើយេមើលេទគំេ ងែដលថ្រតឡប់េទវ ិញ្រតូវឆេចលេនេពលេនះេហើយ! ចំមួយែខេឡើងេទ េលងទី្រកុងម្តងក៍មិនអីែដរ ជួយឪពុកម្តយសំខន់ជង ខញុំបន្រតឹមែតងក់កបលយ៉ ងសងប់

េសើចេសញញេលើកៃដេលើកេជើងេ

យក្តីសបបយរ ីក យ មិនដឹងជ សបបយចិត្តកបល អី

េនះ។ អ៊ំសឺងចប់េផ្តើមនិយយចូលេរឿង «

េខម ស់

េទ

ច់ករ៖

ថ នភពេពលេនះ មិនដូចេពលមុនេនះេទ! េនកនុងចំករេយើងេពលេនះមនគូ្របកួត្របែជង២

ធំៗពិបកទប់ទល់

ស់េទើប្រតូវករេ

«ចសពូ!» ពួកេយើងញ ុ ំបញចប់េទេ ៃញ៉

ង ត់

កមួយមកជបនទន់ែបបេនះ!»

យក្តីសបបយរ ីក យនិងករ្រតិះរ ិះពិ ចរ

មកផទះេលើកេនះសំបូរេរឿងរេញ៉រ

ស់...................។

ខញុំេដកែ្រប្របួលចុះេឡើងៗេ យមិន្រសណុកកនុងចិត្ត េលើកេនះមិនដូចកលខញុំេនេកមងៗេទៀតេនះេទ ខញុំ ្រតូវេចះសំេរចចិត្តេធ្វើអីៗ ្វ ជំនួសពុកនិងែម៉េ្រពះពួកគត់ចស់េហើយមិន ចបេ ្ត យឲយគត់េធ្វើករេនឿយ ហត់េទៀតេនះេទ ប៉ុែន្តអីែ្វ ដលសំខន់េនះគឺ...............េតើខុំញ ជមិនសូវមនជំេនឿចិត្តេទេលើខួ្លនឯងប៉ុនមនេនះេទ មន

េធ្វើកិចចករទំងអស់េនះមិនបនេនះេទខញុំពិតជេ

ក

ចេធ្វើករទំងអស់េនះបនែដរឬេទ? ខញុំដូច

រមមណ៍ថខ្លចភពប ជ័យខ្លំង

ស់ េបើខុំញ ្ត យយ៉ ងខ្លំង។ េរឿងមួយេទៀតែដលគួឲយបរមភ

េនះគឺ គូ្របកួត្របែជងធំៗចំនួនពីររបស់ពុកែតម្តង...........ទីមួយ េ

កេមឃុំចំនូលថមី វណ្ណ ៈ ពីមុនគត់

មិនែដលចប់យករបរកសិកមមេនះេទ េទើបែតេពលេនះែដលគត់ផ្លស់បូ្តរចិត្តគំនិតេ្រពះែតចង់េធ្វើករផ្តួ

លរលំពុករបស់ខុំញ េហតុផលេនពីេ្រកយេរឿងេនះគឺពួកគត់ធ្លប់្រស េនះឯង មិនដឹងថពួកគត់នំគនគុំគនដល់ៃថង គូ្របកួត្របែជងទីពីរគឺេសដ្ឋី្រសុកែ្រស លី ផ រសំេបើម អនកដៃទ េ

ញ់្រសីែតមនក់ េនះគឺម្តយរបស់ខុំញ

េទេនះទំងែដលពីមុនជមិត្តសំ

ញ់នឹងគនេ

ះ.........

រ ិត...........របរកសិកមមែដលគត់េទើបែតចប់យកេនះគឺមនទី

ស់ េ្រពះែតផលិតផលកសិកមមរបស់គត់មនតំៃលេថកេហើយមនសភពរូប ងល្អជង កលី

រ ិត

ចដេណើ ្ត មយកទីផ ររបស់ពុកបនេទដល់៣០% ឯេ

កវណ្ណ ៈបន២៥%្រតឹម

ែតកនុងរយៈេពល២ែខ េហើយចុះេបើ៣ឬ៤ែខេទមុខេទៀតេគមិនដេណើ ្ត មអស់េហើយេទ? សមុគ ម ញ ស់ េ កេអើយ! ផលិតផលល្អែដលគមនជតិគីមីេមើលេទដេណើ ្ត មទីផ រមិនឈនះផលិតផលែដលសំបូរេទ េ

យជតិគីមីេហើយមនរូប ងល្អែតខងេ្រកេនះេទ...........េហើយេបើសិនជេយើងលក់បញុ ច ះតំៃលេទ

មេគ

មឯងេនះមុខែតក ័យធនមិនខនេទ..................ខញុំយកភួយមក្រគបកបលេឡើងជិត ្របែហល

ជពុកមនដំេ

ះ្រ

យល្អៗេហើយេមើលេទ េហតុអី្វខុំ្រញ តូវគិតែបបេនះ Now stop thinking េហើយេដក

ឲយលក់វ ិញ្របេសើរជង។

ខឹម ឌី

Page 6

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប ្រពឹកៃថងថីម ខញុំ្រតូវេទ

មពុក្រគប់ទីកែន្លងេដើមបីហឹក ្វ

មនអនកែម៉ជអនកកន់ចំណីេដើរ

ម មន

ត់ករងរ

េខមជអនកេដើរេ

មែដល

ងៃដេ

ចេធ្វើេទបន េនកនុងេនះ

ងេជើងខញុំ មនពូសឺងែដលេដើរ

និយយែតរហូតជមួយពុកមិនមនេពលសំ កសូមបីែតបន្តិច េហើយនិងមនកមមករពីរបីនក់។ ពួកេយើង នំគនេដើរេមើល្រគប់ចំករទំងអស់ ែដលេនកនុងេនះមនទំងដំ ំ ហូបែផ្លនិងបែន្លសរ ី ងគ េនេពល រេសៀលេទើបពួកេយើង្រតូវ្រតលប់េទកសិ ្ឋ នចិញចឹមសត្វម្តងែដលេនមិនឆងយពីគនប៉ុនមន។ ចង់្របប់ថ េពលេនះេក្តខ្លំង

ស់ ប៉ុែន្តសភពែបបេនះខញុំធ្លប់េទេហើយ េបើពួកេយើង្រទំមិនបននិង

េក្តែបបេនះពួកេយើងមិនែមនជកសិករេនះេទ។ កំពុងែតឈរ្រតួតពិនិតយ ខញុំមន មួយ្រកុមកំពុងែតេដើរសំេ

េ

សំ

រមមណ៍ថមនមនុស

មករក្រកុមរបស់ពួកខញុំពីចំករមខងេទៀត េបើចំមិនខុសេទ្រកុមេនះគឺជ្រកុម

កេមឃុំវណ្ណ ៈេនះេហើយ គត់ញញឹមញែញមេហើយេដើរសំេ «សួសី្ត

កសធតុ

ញ់! សុខសបបយេទ? លឺថដំ

មករកពុករបស់ខុំយ ញ ៉ ងមនបំណង៖

ំ របស់ឯងេពលេនះកំពុងែតមនបញ ្ហ ែមនេទ?!»

គត់និយយេភ្ល វៗេទកន់ពុករបស់ខុំញ រហូតេធ្វើឲយគត់បន្រតឹមែតេសើចទំងសងប់ «សុខសបបយេទ! េរឿងដំ

ំមនបញ ្ហ ឬមិនមនបញ ្ហ ជេរឿងធមម

ង ត់៖

េនះេទ ជីវ ិតអនកែ្រស ែត

ប៉ុណឹ ្ណ ងឯង!» េ

កេមឃុំេសើចយ៉ ងមនជ័យជំនះ៖ «អញចឹងផង? ែតយ៉ ង

សូមជូនពរឲយឯងទទួលបនេជគជ័យផងេទចុះ! អូហ៍កួមយនិមល្រត

ឡប់មកវ ិញេហើយឬ? អីយ៉! េពញ្រកមុំេទ

្អ តដល់េហើយកូនេគ!»

គត់ែបរមកសំឡឹងមុខខញុំយ៉ងមុតវ ិញម្តង អនកែម៉ទញៃដខញុំឲយេទឈរេនខងេ្រកយខនង៖ េ

«មនុស ឆកួត! លមមឈប់ឆួតបនឬេន?» ក កេមឃុំេនែតេសើច៖

«អូនេនែតមិនយល់ពីបងដែដល! ែតមិនអីេទ! បងមិន្របកន់ មនុស ្រសីេនះេទ! ថ

េណះបន្តិចកមួយ អ៊ំចង់ែណនំឯងឲយអនកជិតខងរបស់អ៊ំ

បុរសមនក់ ងែសនសង្ហែដលេឈមះថ ថ រហូតេធ្វើឲយខញុំ្រស

មក

គ ល់បន្តិច!»

េនះក៍្របកដមុខេឡើងេនចំេពះមុខអនកទំងអស់គន

ំងកំងេសទើរែតគំងេបះដូង

្ល ប់.............គឺមនក់េនះសង្ហខ្លំង

ស់ ប៉ុែន្តភពសង្ហ

របស់េគមិនបនេធ្វើឲយខញុំចំែឡកចិត្តេនះេទ អ្វីែដលចំែឡកបំ ផុតេនះគឺ..........េគជមនុស ែតមនក់ែដលខញុំ

ជួបេនចំណត

ន្រកុងនិងេនេលើ

ន្រកុង.............ថ

...........គឺជមនុស ្របុសដ៍ែសនេឈ្លើយ៖

«ឯង......................!» េគជំ បសួរអនក ល់គនរួចងក់មកញក់ចិេញចើម

ក់ខុំញ៖

« Crazy girl!»

ខណៈេពលែដលខញុំកំពុងែតពុះកេ្រញ ជ លេ កេមឃុំក៍និយយទំលុះភពសងប់ ង ត់ ៖ «ថ គឺជនិសិត បញចប់ករសិក រែផនកកសិកមមមកពី្របេទសសឹង្ហបុរ ី េគជកមួយរបស់ខំុញេហើយ

នឹងមកជួយករងរកសិកមមរបស់ខុំេញ នទីេនះ!»

ពុកញញឹមេហើយេដើរេចញតិចៗជេរឿយៗ៖

ខឹម ឌី

Page 7

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

«ល្អេហើយែដលមនកមួយមកជួយែបបេនះ! េ្រពះឯងគមន្របពនធកូនែបបេនះ គួឲយ

ណិត

ស់

គនក៍បរមភពីឯងែដរ!» េ

កេមឃុំធ្លក់ទឹកមុខ ែតខំ្របឹងញញឹមសងួតេដើមបីកុំេ

យចញ់ចិត្ត

េខមទញៃដខញុំេ

យេដើរេចញេទ

មពុក ខញុំេឆ្ល ត្រកេឡកេមើលមនក់េនះបន្តិចេឃើញេគញញឹមេ គចិត្តមករកខញុំ យី! េហតុអី្វក៍គួឲយស្អប់

េម្ល៉ះ? ែផនដីេនះចេង្អ ត មកេ

ស់ េ្រពះេទដល់

ក៍ជួប

្របុសេ គចិត្តមនក់នឹងែដរ។ ពួកេយើងេដើរេចញ

យមិនខ្វល់ថមនេរឿងអ្វីេកើតេទៀតេនះេទ យ៉ ង

ក៍មកេ

យមិនមនបំណងល្អែដរេហតុអី្វ្រតូវ

គិតពីទឹកចិត្តេគេទៀតេនះ សមមុខអ៊ំេមឃុំេហើយ េនមិនេនមកឲយេគស្តីឲយេលង

េនមនកមួយ

្របុសដ៍ែសនល្អេនះេទៀត សមមុខទំងពូទំងកមួយ.........។ មួយ

ទិតយកន្លងេទ េទះបីជ ហត់េនឿយបន្តិចែមនែតខញុំក៍មនេសចក្តីសុខនឹងករងរែបបេនះ

ពិបកយល់អី

មិន

េទេ្រពះ ជករងរែដលខញុំធ្លប់េធ្វើជមួយពុក ំងពីេនតូចៗមកេម្ល៉ះ ្រគន់ែត ះខញុំមិនបនេផ្តត រមមណ៍ខ្លំងេទើបែតេពលេនះែដលខញុំ្រតូវែតេធ្វើឲយបនម៉ត់ចត់ជងេពល

កលេ

ស់

ៗទំងអស់េ្រពះមិនចង់ឲយពុកែម៉អស់សងឃឹម.............។ េម៉ ង៥

ង ចជេពលសំ កពីករងរេហើយ

ខញុំ្រតូវនំ េខមេទងូតទឹកេ្រជះេលងផងេ្រពះសនយនឹង ជេ្រចើនៃថងមកេហើយ។ េដើរមកដល់កែន្លងទឹក េ្រជះ្រតូវចំនយេពល១៥នទីេ្រពះ េនមិនឆងយពីផទះរបស់ខុំប ញ ៉ុនមនេនះេទ ែតថេនទីេនះមនមនុស

េ្រចើនេម្ល៉ះ? ខញំុេរ ៉ែភនកមួយ្រតួសេឃើញសុទធែត្របុសៗ េហើយពួកេគសំឡឹងមកខញុំមិន «

េខមេ

ះេយើងេទវ ិញហី?»

«មិនបនេទបង! េ

កពូមិនងយអនុញញតឲយមកេទ

! ងូតទឹកសិនេទ!»

«អឺៗ ដឹងេហើយ! បងក៍ចូលចិត្តងូតែដរ ែតថសំបូរមនុ ស ្របុស «េគេនែតេគេទ កុំេទចប់

ស់ ឲយបងងូតយ៉ ងេម៉ច?»

រមមណ៍ ចប់បត់េទេហើយ!»

េខមហក់ទឹក្របូង ែហលបត់កបលេទ ្រ

ក់ែភនក៖

ក៍មិនដឹង េហុើយ

េនះយកជគនមិនបនែមន..........

ប់ែត...........្របូង ្របូង ្របូង េឡើងខចយទឹកេពញកបលនិងមុខខញុំ អនក

ខ្លះក៍មិនដឹងនំគនហក់ចូល

េទកនុងទឹកយ៉ ងគមនសុជីវធម៌៖ « Crazy girl! មិនេចះែហលទឹកេទេមើលេទបនជមកឈរេអះអុ ញែបបេនះ?!» ខញុំចបូតទឹកេចញពីមុខេហើយខំរកេមើល «ឯង????..............!»

អនកែដលនិយយអំបញ់មិញដូចជ្របែហលៗ៖

េគេសើចេហើយែហលេទរកគនេគបីបួនអនកេនែកបរៗេនះ៖ «េចះមិនេចះ យ៉ ងេម៉ចេ ពួកេគនំគនេសើច មនក់ កុងចំ ន េ េឈមះ

៉៖

កឯង? កុំមកនិយយរកខញុំេចញេទឲយឆងយេទ គួឲយស្អប់

មេនះែហលមក ក់ទក់ខុំញ េគគឺជជំនួយករវ ័យេកមងរបស់េ

ស់!» កវណ្ណ ៈ

«អនកនងនិមលឲយខញុំជួយបេ្រង នែហលទឹកែដរេទបទ?»

ខញុំ្រគវ ីកបលេហើយសំឡឹងេមើលេគយ៉ ងមិនែមនជគន៖ «អនក ពឹង េចញឲយផុតពីមុខខញុំេទ!»

ខឹម ឌី

Page 8

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

ខញុំេឃើញេគធ្លក់ទឹកមុខ េហើយែហលេទរកគនេគទំងមិ នសបបយចិត្ត អូហ៍ឬមួយក៍ខុំន ញ ិយយអីហួស េហតុេពកេទដឹង? ខញុំពិតជមន រមមណ៍ថខុសែមនែទន ខញុំ មេមើលមុខេឃើញេគញញឹម្រសស់មករកខញុំ ខញុំញញឹមតិចៗ ក់េគវ ិញ ចត់ទុកថរួចគនេទចុះ៖ «បងមល េនទីេនះេហើយបងកុំែហលមកទីេនះ «ថេម៉ច? បង

! ទឹកហូរខ្លំង

ស់!»

្ត ប់មិនលឺេទ!»

«េនឈរនឹងេហើយ កុំមកទីេនះ េ្រគះថនក់!» «ថេម៉ច? ឲយបងេទែមន! អូេខ ចំតិច!» ខញុំហក់េទយ៉ ងេលឿនេដើមបីេទរក េខម េហុើយ អនក មួយខងែហលទឹកនឹង ! ប៉ុែន្តេអ! េនទីេនះទឹកហូរខ្លំង េនះទឹកកំពុងែតគួចខ្លួនខញុំយកេទកែន្លង

ថខញុំមិនេចះែហលទឹកេនះ ខញុំពូែកេលខ ស់! េនេពលេនះខញុំមន រមមណ៍ថេពល

មួយេហើយ៖

«ជួយ............ជួយផង.............»

ទឹកហូរចូលេពញ្រចមុះនឹងែភនក ខញុំអស់កំ

ំង្រគប់ែបបយ៉ ងរហូតដល់មន

រមមណ៍ថៃដន

េគមនក់មកេ អនក

បខញុំយ៉ងែណនរួចខញុំក៍ែលងដឹងខ្លួនចប់ពីេពលេនះមក....................។ ខញុំភញក់ដឹងខ្លួនេនកនុងបនទប់របស់ខុំញ ហូយ! ម នថ ្ល ប់បត់េហើយេតើេនះ! ខញុំេនរស់េទ េអ!ែតថ ជអនកយកខញុំមកទីេនះ? ខញំុសុះេងើ ទ បេឃើញ

េខម ែម៉និងពុកេនែកបរៗែ្រគរបស់ខុំ៖ ញ

«អស់អីេហើយកូន! េបើដឹងថេ្រគះថនក់ចឹងែម៉មិនឲយកូនេទេទ!» «្របប់ថកុំឲយែហលមកេហើយេនែតមកេទៀត េនះសំ

ងេហើយបនបង ថ

េនែកបរកុំអី....»

ខញុំសំឡឹងេមើលមុខ េខម៖ «និយយស្អី េខម?» «គឺ....................» ពុកេដើរមកេខកកបល «េចញេ្រកេទ «បទ!» «សំ

េខមេហើយ្របប់ឲយឈប់និយយ៖ េខមឲយបងឯងសំ ក!»

េខមេដើរេចញទំងអែង្អលកបល ពុកេដើរមកេ

បខញុំែណនៗ៖ ងេហើយែដលមិនអី! កុំអីពុកមិនដឹងជយ៉ ងេម៉ចេទ! សំ កេទ

កូន

ែស្អកេនផទះ

េទមិនបច់េទចំករេទ!» ពុកនិងែម៉េចញេទអស់ ខញុំមន រមមណ៍ថយ៉ ងេម៉ចៗេទេនះ ខញុំេ េខមមកសួរពីេរឿងេនទឹកេ្រជះ េហើយ ្របប់ថនយថ ជអនកជួយខញុំ េហុើយ! ពិតជគូរេ្រពងមិន្រពត់ែមន យ!!!! ្រចឡំ មិ នែមន ចង់មនន័យចឹងេទ ចង់មនន័យថ

នយនឹងគឺេខមច

មទរ្រពលឹងែតម្តង! សួរអី េទៀតក៍ មិនេឆ្លើយ

ែដរ មិនដឹងថ មនេរឿងអីឲយ្របកដេនះេទ និយយរួម

ច់េរឿងគឺវល់វល់ែបបអីនឹងឯង។ ល្អ! ្រតូវែត

េទសួរមចស់េគឲយចបស់េបើេគជអនកជួយែមន្រតូវែតអរគុណេគ មនុស េយើងមិន្រតូវរមិលគុណេគេនះេទ េទះបីជពួកេយើងធ្លប់មិនសបបយចិត្តជមួយគនក៍េ

យ។

ខញុំនិង េខមេដើរសំេ េទចំកររបស់េ កេមឃុំ ខញុំេឃើញេគកំពុងែតបញ ជ កូនេចរបស់េគជមួយ នឹងនយ ៉ េធ្វើចរ ិត្រកអឺត្រកទម េខមែ្រសកេ ៖ ខឹម ឌី

Page 9

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប «បងថ

! បងនិមលមនករចង់ជួប!»

េគងកមកេមើលខញុំបន្តិច េហើយងកេទបញ ជ កូនេចេគបន្តិចេទៀតមុននឹងេដើរសំេ

មករកខញុំ៖

«មករកខញុំទំង្រពឹកែតម្តងណ៎!» «មិនែមនចង់មកប៉ុនមនេទ ែតអត់មិនមកមិនបន! ែដលមកេនះគឺចង់និយយេរឿងកលពីម ិលមិ

ញ.................!» េគ្រកហមមុខេហើយេសើចញឹមៗ៖ «អ៎!................មនករអីឬ?» «អរគុណ! ែដលបនជួយខញុំ េ្រពះខញុំមិនចង់ជំពក់គុណអនក

េទ!»

េគេសើចខឹក រួចេហើយយកៃដអែង្អល្រចមុះេគេលងៗ៖

«មិនបច់េធ្វើដល់ថនក់នឹងេពកេទ្រសីឆួកត! ខញុំគិតថពួកេយើងរួចគន

ំងពីម ិលមិញេម្ល៉ះ!»

«រួចគន??»

«បទរួចគន! ខណៈេពលែដលនងសន្លប់! នងក៍្រតូវករ........................!» «្រតូវករ?...............................» «្រតូវករខយល់ដេង្ហើមេនះអី? ខញុំជអនកផ្តល់ឲយនង! េនកនុងេនះមនទំងបញូ ច លខយល់ មនទំង

.........មនទំងេថើប មនទំងប៉ះមត់ផទល់ៗ មនទំងេ នងែតម្តងខជិលទទួលយកពកយអរគុណពីនង!»

បយកនងេចញពីទឹក មនន័យថខញុំសរុបឲយ

ខញុំេបើកែភនកធំៗ ស្លុតេសទើរបត់បង់ ម រតី ខញុំយរៃដទះេគមួយទំហឹងទំងខឹងឥតឧបម៖ «មនុស េឈ្លើយ! មិននឹក ម នថេ កេធ្វើដល់ថនក់នឹងេ ះ! េ កេមើលងយខញុំសេមបើម

ស់

មនុស ឆកួត!» ខញុំចប់េផ្តើមរុញេគមួយទំហឹងឲយដួលេទ្រជុងមខង ែតេគចប់ទញៃដខញុំជប់រហូតដល់ខុំញដួលសងកត់ពីេលើេគ េពញមួយជំហរ៖

«េហុើយ! នងចង់េធ្វើសីន ្អ ឹង?» «េអ! ែលង េគយកៃដមកេ

! យកៃដរបស់េ

កេចញពីចេងកះរបស់ខំុញភ្លម!»

បចេងកះខញុំយ៉ងេឈ្លើយ រហូតេធ្វើឲយអនកែដលឈរេមើលេបើកែភនកធំៗរួមទំង

េខមែដរ៖

«ខញុំជអនកជួយសេ្រងគះនង ែតនងែបរជមកទះខញុំេទវ ិញ! ល្អេបើ្រជុលែតក្លយខ្លួនេទជមនុស ្រកក់េទេហើយ េថើ បបែនថមេទៀតក៍មិនអីែដរែមនេទ?» េគទញមុខខញុំយកេទេថើបយ៉ ងរហ័សេនេ្រកម្រកែសែភនករបស់អនក ល់គនេនទីេនះ អូហ៍េគេធ្វើែបបនឹង

បនយ៉ ងេម៉ចនឹង? ្របុសឆកួតែលងខញុំ ទឹកែភនកមិនដឹងថមកពី មត់េគេចញថមមៗេ

ទំងយំរ េ

យសំឡឹងេមើលមុខខញុំឥត្រពិច ខញុំគក់េដើម្រទូងរបស់េគខ្លំងៗរួចសទុះេងើបេចញមក

ម..................

កេអើយ! នយ

នឹងសងសឹកេ

េនះេទហូរេពញមុខរបស់ខុំញ េគដកបបូ

េខមអស់ពី្រស

ំងកំងខំរត់មក

៉ ក៍េនទីេនះ កមមករជេ្រចើនក៍េនទីេនះ

កឯងឲយបន មនុស ្របុសអីក៍េឈ្លើយេម្ល៉ះ?៖

មពីេ្រកយខញុំែដរ..........ខមសេគ

ស់

េម នឹងេ គចិត្តពិតៗ ចំេមើល

ខញុំ

«បងមលចំខុំញផងបង!» ខឹម ឌី

Page 10

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

«េម៉ចក៍ឯងមិន្របប់បង

ំងពីដំបូង?»

េខម ងេអះអុញ៖ «ន

េទ

៊ នបងេបើ................ខញុំខ្លចបងខឹងនឹង

!»

«ឯងេឃើញេគេមើលងយបងេទ?»

«គឺ......................កលពីម ិលមិញគត់គមនបំណងនឹងប៉ះពល់បងេទ គត់ជួយេ ! ែដលគត់និយយេនះ្រគន់ែតបញឈឺបងែតប៉ុេ ..................បងថ

មិន

្រកក់

ស់

យចិត្តេ

មះ

្ណ ះ! េបើគត់មិនបញួ ច លខយល់ឲយបងេធ្វើេម៉ចបង

ច

េទ........ចំេពះេរឿងៃថងេនះមកពីបងេទទះកំេភ្ល ងគត់មុន

េទើប.......................!» «បនេហើយ! េនបក្រ

យយូរេទៀតេទ?»

«េនមនេរឿងមួយេទៀត....................បងថ ខញុំភញក់នឹងសំដីរបស់ េខមែដលនិយយមិនដឹងអី៖ «េផ្តសផ្តស! បិទមត់របស់ឯងេទ េខម! េ

្របែហលជចប់ ះេទផទះ េរឿងៃថងេនះ

រមមណ៍បងេហើយ!» មឯងយកេទ្របប់ពុក

!» «បទបង ខញុំសនយ»

ខញុំេដើរេទផទះ្របកបេ យ រមមណ៍ម៉ួរេម៉យ៉ងខ្លំង េនកនុងខួរកបលនឹកេឃើញែត ្របុសឆកួតនឹង ្រគប់េពលេវ តិចខញុំឆួកតបត់េទ? េហុើយ! េរឿងចប់េហើយឲយ ចប់េទចុះ សូមកុំឲយខញុំជួបេគតេទេទៀតអី

េ

កេអើយ

ធុ

ធុ

ធុ..................។

រយៈេពលយូរៃថងែដរេហើយែដលខញុំមិនបនេឃើញនយថ

ស្អីេគេនះេទៀត ជីវ ិតពិតជមនេស

ចក្តីសុខេនេពលែដលមិនបនជួបេគ សូមឲយពួកេយើងអស់កមមពរ្រតឹមប៉ុណឹ ្ណ ងេទចុះ។ ៃថងេនះេនកនុងភូមិ

មនេរៀបចំពិធីយ៉ងពិេសសមួយ េនះគឺករ េ

ំងពិព័ណ៌ផលិតផលកសិកមមេនកនុង្រសុកែដលេរៀបចំ

យគណៈកមមករ្រតួតពិនិតយផលិតផលកសិកមមែដលគមនជតិគីមី េនចុងបញចប់ៃនកមមវ ិធីមចស់ផលិត

ផលទំងអស់និងទទួលបនចំ របស់េយើងែតងែតទទួលបនចំ

ត់ថនក់េទ

មលំ

ប់ៃនគុណភពផលិតផល ជទូ េទផលិតផល

ត់ថនក់េលខមួយកនុងចំេ

មមចស់ផលិតផលទំង៥០ស្តង់ ប៉ុែន្តសំ

ប់ឆនំេនះមិនដឹងថអ្វីៗេនដែដលឬក៍អត់េទេ្រពះករ្របកួត្របែជងពិតជធំេធង បនចំ

ស់ េបើេយើងទទួល

ត់ថនក់ល្អ េនះផលិតផលរបស់េយើងនឹងមនទីផ រយ៉ ងខ្លំង ប៉ុ ែន្តេបើបនចំ

េនះទីផ ររបស់េយើងនឹងធ្លក់េទ មួយេ្រពះចំ

ត់ថនក់អន់

មេនះ..................ែតមិនថ្វីេទ ផលិតផលរបស់ខុំញ្រតូវែតបនេលខ

ត់ថនក់េនះមិ នែដលមនអនក

ដេណើ ្ត មបនេ

យងយេនះេទ ពុករបស់ខុំញខិតខំ្របឹង

ែ្របងេនកនុងករងរេនះសំេបើម ស់ េបើមិនបនេទគត់មុខែតខកចិត្តខ្លំងមិនខន។ ខញុំ េខម ពូសឺង និងកមមករ្រសីបីបួននក់កំពុងែតនំគនេរៀបចំសង ្ត ់ ក់ឥ ៉ ន់យ៉ង្រសស់ ្អ ត េនកនុងស្តង់េនះេយើង ក់ បែន្លែផ្លេឈើ និង្រតី

ច់្រគប់្របេភទែដលគមនជតិគីមីេដើមបី

ននេពលកមមពិធីចប់េផ្តើម។ ស្តង់្រតូវបន ឆកត្រន្តីេ្រពះេ

ក់តំេរៀបជហូរែហរស្តង់របស់ខុំេញ នចុងេគបន្តិចេនឆងយពី

រែតខញំុមិនសូវចូលចិត្តសំេឡងលឺៗែបបេនះេទើបេរ ើសទី ំងេនឆងយជងេគ មួយ ជផ្លូវ្រចកចូល េបើសិនជេភញ វមកទស នេគនឹងេឃើញទំនិញរបស់េយើងមុនេគ ដូេចនះក៍ ចេធ្វើឲយ

ខឹម ឌី

យ

ក់បង្អួតេទដល់អនកែដលមកចូលរួមទស

Page 11

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

េយើងទទួលបនចំែណកទីផ រមួយចំនួនែដរ េបើេទះបីជេយើងមិនទទួលបនចំ

ត់ថនក់លក ្អ ៍េ

យ។

េនកនុងកមមវ ិធីេនះជទូេទែតងែតនំនូវភពសបបយរ ីក យ្របចំភូមិ េ្រពះមិន្រតឹមែតមនត្រន្តីកំដរ ប៉ុេ ្ណ ះេទែថមទំងមនេលងែលបង្របជ្របិយ្របចំភូមិេផ ងៗយ៉ ងេ្រចើនេទៀតផងេដើមបីេធ្វើឲយមចស់ស្ត ង់កន់ែតមនភពជិតសនិទិធនឹងគន េលើសពីេនះេទៀតេនមនទំនិញេផ ងៗយ៉ ងេ្រចើនពីសំ ែដល្រតូវយកមក

ក់

ំងលក់យ៉ងសំបូរែបប។ េថមើរេនះេម៉ ងេទើបែតបី េទ ករេរៀបចំរបស់ពួកេយើងជិត

បញចប់េទេហើយេ្រពះកមមពិធីេគចប់េផ្តើមេនេម៉ ង៥ឯេ

ះ ដូេចនះ គមនបញ ្ហ អីសំ ប់ពួកខញុំេនះេទ។

េខមរត់េចញេទេ្រកមួយ្រសបក់ េហើយ្រតលប់មកវ ិញជមួយនឹងបច់ផកៃ្រពព័ណ៌ ្អ ត

ក់្របជជន

្វ យយ៉ ង្រសស់

ហុចផកមកឲយខញុំ៖

«ជូនបង! ្រស

ញ់អត់?»

ខញុំញញឹមទទួលយកផកមកេថើបតិចៗ៖ «្រស ញ់ ស់! ឯងេបះមកឬ? អរគុណធំៗ «ហិហិបទ! ប៉ុែន្ត............ខញុំ...........!»

«អឺមិនបច់និយយេ្រចើនេទ ដឹងថបង្រស

េខម បងែសន្រស

ញ់ៗៗ

ស់!»

ញ់េទបនេហើយ! េទ! េទេដើរេលងេមើលេគេមើល

ឯងសិនេទ ចំបន្តិចេទៀតចំមកវ ិញ!» «អឹម........................បទ!» េខមរត់េចញេទបត់ ខញុំេមើលផកញញឹមែតមនក់ឯងរួចទញ យែផតមកថតរូបផកបេង្ហះចូលេហ្វសបុក េ យសរេសរពកយថ «ែសន្រស ញ់ ្រស ញ់ទំងអនកឲយេទៀត អរគុណសំណព្វចិត្ត»។ មួយ្រសបក់ ធំមចស់សង ្ត ់ទំង

យក៍មកដល់េហើយនំគនេ្រត មខ្លួនសំ ប់កមមពិធីយ៉ងរួច ល់។ ស្តង់របស់េ ក រ ិតគឺេនែកបរស្តង់របស់ខុំែញ តម្តងែដលេធ្វើឲយខញុំមនភពពិបកយ៉ ងខ្លំងេ្រពះកូន្របុសរបស់គត់ មសំឡឹ

ងេមើលមុខរបស់ខុំរញ ហូតគួរឲយខ្លច ខញុំមិនចូលចិត្ត

ជមកេនទល់មុខខញុំេទវ ិញ..............អូហ៍............

នយថ

េនះ្រគប់េពលេវ

េម នឹងេ

ះ។ ចំែណកឯស្តង់របស់េ

កេមឃុំែបរ

្ល ប់េហើយ! េនះមនន័យថខញុំ្រតូវេឃើញមុខរបស់

ឬ? ហឹមៗ កមមពរពិតជមនែមន។

កមមពិធិចប់េផ្តើមេហើយ អនកភូមិពិតជសបបយរ ីក យកនុងករេដើរេមើលទំនិញ គណៈកមមករទំងអស់នំ គនេដើរ្រតួតពិនិតយទំនិញ មស្តង់បេណើ្ត រៗ ្របែហលជេម៉ ង៦េទើបេឃើញនយថ េលចមុខេចញមក ខញុំសំឡក់េគមួយទំហឹង ែតេគែបរជេសើចឌឺ ក់ខុំេញ ទវ ិញ មនុស ស្អីគួរឲយ................គមនពកយបរ ិយយ សំ ប់េគេនះេទ.....................អូេខ I should stop thinking, it`s useless រួចេហើយខញុំែបរមក ក់ទក់េភញ វេធ្វើ

្រពេងើយេ

យពយយមមិនចប់

រមមណ៍ពីេគ........................៖

«សួសីអ ្ត នកនងនិមល!» សំេលងអនកេនែកបរស្តង់និយយ ក់ទក់ គឺកូន្របុសេ

ក

រ ិតេឈមះ

វ ីនេនះឯង៖

«ចស សួសី!្ត » «មនអ្វីឲយខញុំជួយែដរេទបទ!» «ចសអត់អីេទ! អរគុណេ

ខឹម ឌី

កេ្រចើន

ស់!»

Page 12

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

ខញុំញញឹម ក់េគបន្តិចេហើយក៍េដើរេគចមកឈរេគៀនស្តង់ឯេ ះ ទុកឲយពុកនឹងែម៉ជអនកចត់ែចងេទចុះ ខញុំសប ្អ ់ េម េនះ ស់ ចរ ិត្រពននរ ីែតម្តងេហើយ! ខញុំងកេមើលេទនយថ េឃើញេគេមើលមកខញុំ ែដរេហើយញក់ចិេញចើម

ជមួយ េ

ក់ខុំញេទៀត ហូយ! េនទីេនះមនែតេរឿងគួរឲយធុញេមើលេទ្រតូវេទេដើរេលង

េខមេហើយបនសុខ......................។ ខញុំេដើរេចញពីសង ្ត ់សំេ ៉ េនះេដើរមក មខញុំែដរ៖

ក

េទរកឆកត្រន្តី នយថ

និង

«សុំេទេដើរេលងផងអនកនងនិមល!»

ខញុំេមើលមុខេ ក ៉ េហើយេដៀងែភនកេមើលេទមនុស ឆកួតេនះបន្តិច៖ «គឺជសិទិរធ បស់េ កេទ អេញចើញ មសបបយ!» ខញុំខំេដើរេគចេចញយ៉ ងេលឿន ប៉ុែន្តពួកេគេនែត មែកបរៗខញុំរហូត េហើយេនះ ស្អីនឹង? យ៉ ងេម៉ចឲយ្របកដនឹង? ខញុំសំឡក់នយថ យ៉ ង្រតង់ៗ៖ «កុំមកេដើរ

មខញុំមនុស ឆកួត ខញុំសប ្អ ់មុខេ ម ែបបហី៖

េគញក់

កឯង

ស់!»

«ខញុំមិនបនេដើរ មនងេទ កែន្លង ធរណៈ ខញុំចង់ឈរេន្រតង់ «េឈ្លើយ ស់! មនុស ស្អីក៍គួរឲយស្អប់េម្ល៉ះ?» «

ម នថនងគួរឲយ្រស

«េ

ញ់

មមករកេរឿងឬ

ក៍បនែដរ!»

ស់េទឬ?»

ក?»

េគេសើចេមើលេទកែន្លងេផ ងេធ្វើ្រពេងើយ ខញុំបន្រតឹមែតឈរេក្តចិត្តែតមនក់ឯង កបលេទ

េនះេទ រកពឹងជមុខមត់អីមិនបនេ

«និមលេ

ះេហើយ េនះ។ េ

ះជិះក្រន្តកវ ិលជមួយពួកខញុំេទ?»

ក

េខមមិនដឹងថ បត់ ៉ េដើរមកែកបរៗខញុំ៖

«ហូយ! អត់េទខញុំ....................!» «គឺនងខ្លចនឹង

នយថ «

! អន់

ស់!»

េនះលូកមត់លូក ក ដល់េហើយ៖ ម នថខ្លចឬ? ចង់ជិះ១០ជុំឬ១០០ជុំក៍បនែដរ!»

«អូហ៍ចឹងអនកនងនិមល្រពមជិះជមួយពួកខញុំេហើយឬ?!»

«្របកដេហើយ!»

ខញុំេធ្វើនិយយក្ល នទំងែដលខ្លួនឯងក៍ មិនទន់្របកដចិត្ត េ ក ៉ េដើរេទទិញសំបុ្រត បនទប់មកពួក េយើងនំគនេឡើងជិះ េ យខញុំអងគុយទល់មុខេគទំងពីរ េនះខញុំយ៉ងេម៉ចនឹង សុខៗក៍មករេញ៉រៃញ៉ជមួយ ពួកេ គចិត្តអស់េនះេទវ ិញ ហឹម បេ

្ត យសិនេទ មកពី

េខមនឹង

េដើរេចលខញុំេធ្វើអី។ មិនទន់

ទំងបនេ្រត មខ្លួនផងក្រន្តកក៍ចប់េផ្តើមវ ិល ខញំុចប់េផ្តើមភ័យេស្លកមុខទំងមន រមមណ៍ថវ ិលមុខយ៉ ង ខ្លំង.................ខញុំចប់េផ្តើមែ្រសកមួយទំហឹង េ្រពះមន រមមណ៍ថេ្រសៀវអស់េពះេវៀនេពះ ំងេហើយ ៃដន

មនក់លូកមកចប់ ខុំយ ញ ៉ ងែណនរួចេហើយទញខញុំយកេទេ

បយ៉ ង្រសួលេដើមបីផ្តល់ភពកក់េក្ត

ខញុំមិនបន្របែកកេទេ្រពះ.....................េ្រពះខញុំភ័យ............ែតខញុំមន

ខឹម ឌី

រមមណ៍ថខញុំពិតជចូលចិត្តេនករ

Page 13

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

ស់ ខញុំេ បេគវ ិញយ៉ ងែណនេ យករេភ្លចខ្លួន។ ពីរនទីេ្រកយមកកនុងខណៈេពល ែដលក្រន្តកឈប់វ ិល សំេឡងរបស់អនក េគមនក់និយយ៖ េ

បរេបៀបេនះ

បខញុំយូរដល់េពល េទៀតអនកនង? ក្រន្តកឈប់វ ិលេហើយលមមៗបនេហើយ!» គឺ.......សំេឡងនយថ េតើ ខញុំេបើកែភនកេឡើងេហើយ យេគមួយៃដក ្ត លេដើម្រទូង៖ «េនេ

«េឆ្ល តឱកស!»

េគេសើច្រសស់ចុះមក

មេ្រកយខញុំ េ ក ៉ មិនដឹងថចុះមក សករសំឡីចំនួនបីដុំចំពួកេយើងេហើយជេ្រសច៖ «សករសំឡី

ំងពីេពល

េនះេទ េពលេនះេគកន់

អនកនងនិមល! ចូលចិត្តេទ?»

« Wow!!! ខញំុចូលចិត្តខ្លំងៗ!»

ខញុំទញ យកញ ុ ំភ្លមៗមិនដូចនយេនះែដលគិតែតពីែសលហ្វីទំងសករេហើយនិងមុខរបស់ខួ្លនឯងេនះ េទ ខញុំនឹកអរគុណដល់េ ក ៉ ែដលដឹងចំនូលរបស់ខុំញ េគេនះ្រគន់េបើជងនយថ េនះសំេបើម ស់។

េខមរត់មកពី

«

ក៍មិនដឹងមកេ

បខញុំមួយទំហឹង៖ ្ល ប់មកេនទី េនះេ ះ អីយ៉េដើរេលងជមួយបងថ

មរកសឹង

«សង ័យអីរបស់ឯងនឹង? េ «យ៉ ៗ បង

ក

េទៀត សង ័យ

ស់!»

៉ ក៍េនែដរ!»

៉ េផ ងចំែណកបងថ

ផ ឹង

បងមល! ថចប់

រមមណ៍ក៍ថេទ!»

អុញេមើល និយយចុះ េដើរជមួយ នំែតលក់មុខចឹងឯង ខញុំចប់េផ្តើម្រកហមមុខតិចៗ ឯេ

កថ

ស្អី

េគេនះគិតែតពីញញឹមេធ្វើមុខគួរឲយចង់ធក់៖ ះេទស្តង់វ ិញ

«េ

េខម! ពុកែម៉េមើលផ្លូវេយើងេហើយ!»

ខញុំទញៃដ េខមេដើរេចញមក ទំងមិនបនចប់ រមមណ៍ពីរនក់េនះ ខញុំេឆ្ល តញញឹម ក់េ ក ៉ បន្តិច េដើមបីជករអរគុណេគេហើយេទើបសំេ មកស្តង់វ ិញយ៉ ង្របញប់។ េនស្តង់េពលេនះកំពុងែតមមញឹក េភញ វចូលមកទស នទំ និញយ៉ ងេ្រចើនកុះករ រ ីក យសេមបើម

េខមនិងខញុំចូលេទជួយែណនំេ្រពះេមើលេទសបបយ

ស់។ េថមើរេនះេម៉ ង៩ជងេហើយកមមពិធីេនែត្រប្រពឹតិ្តេទជធមម

្រតួតពិនិតយផលិតផលរួចរួច ល់េនសល់ែតករ្របកសចំ ចំរបស់មចស់សង ្ត ់ទំង

យក៍មកដល់ អនកដំ

គណៈកមមករក៍

ត់ថនក់េនះេទ។ េនេម៉ ង១០ករទនទឹងរង់

ងឲយគណៈកមមករមនក់េឡើងេទេលើឆកេហើយ្របកស

ពីលទធផល ែដលករ្របកសគឺេគ្របកស្រតឹមែត Top Five ែតប៉ុេ

្ណ ះ េហើយអនកទំង្របំគឺជអនកែដល

មនផលិតផលល្អជងេគបំផុត មនផលិតផលចំរះ ុ េ្រចើនជងេគបំផុត មនករេវចខចប់លជ ្អ ងេគបំផុត និងមនករតុបែតងល្អជងេគបំផុត។ អនកេលខ៤និងេលខ៥ ទទួលបនរង្វន់ េលខបីទទួលបន Certificate សរេសើរ េលខ២ទទួលបនេម

យមស និងេលខមួយនឹងទទួលបនពនមសបញ ជ ក់ពី

កសិករេឆនើមបំផុត្របចំភូមិ។ ្រគប់គនែតងែតទនទឹងចង់បនេលខមួយ េ្រពះ ពិតជមនកិតិ្តយសខ្លំង ស់កុងករទទួ ន លបនេលខមួយែបបេនះ។ ពិធីករ្របកសអនកេលខ៤ បនទប់មកេលខ៥ បនទប់មក

េលខមួយ.............អនក

េទណ៎?៖

«េលខមួយបនេទេលើសង ្ត ់របស់េ សំេលងទៈៃដេ ខឹម ឌី

ក..............េ

ក.............

រ ិត!»

៊ ខញុំលួចេមើលមុខពុកេឃើញគត់ធ្លកទឹកមុខ៖

Page 14

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

«េលខពីរបនេទេលើ.................ស្តង់របស់េ

ក..........េ

កេមឃុំវណ្ណ ៈ!»

ហូយ! េនះស្តង់នយថ

ទទួលបនេលខពីរឬ? េគញញឹមេហើយងក់មកញក់ចិេញចើម

មន

ស់ចង់ែតយំេទ៖

រមមណ៍ថឈឺចិត្ត

«េលខបីបនេទេលើ.....................ស្តង់របស់េ ហឹមជេឈមះប៉ របស់ខុំញ...........យ៉ ងេ ជ

ក...........សុវតថិ!»

ស់ក៍បនេលខបីែដរ េបើគមនេនកនុងចំេ

មនឹងេទចបស់

្ល ប់មិនខនេទ ជីវ ិតជអនកចំកររបស់ពុកមុខែតអស់ន័យមិនខនេទ! ពុកេឡើងេទទទួលរង្វន់េ្រកម

្រកែសែភនកេសើចចំអករបស់េ េ

ច

ក់ខុំញេទៀត

យ

កេមឃុំនិងេ

ក

រធតុគីមីេនះគង់ែតែបកធ្លយេនៃថង

រ ិតយ៉ ងខ្លំង ទំនិញេលខមួយេលខពីរែដលសំបូរេទ មួយមិនខន ចំេមើលេទខញុំនឹងមិនេនេសង មេនះ

េទ។ ករ្របគល់រង្វន់បនចប់សព្វ្រគប់ ខញុំឲយពុកែម៉្រតឡប់េទផទះមុនេ្រពះខញុំយកលេឡះថចង់េនេមើល កមមពិធីបុណយេគសិនទុកែត េខមឲយេនកំដរេទបនេហើយ។ មពិតគឺមិនចឹងេទ ខញំុមិនសបបយចិត្ត

ែដលពុកមិនសបបយចិត្តេនះេទ គឺខុំញក៍មន

រមមណ៍ថខូចចិត្តែដរ

េខមរវល់ែតជិះឧបករណ៍កំ

េដើរមកអងគុយេនេ្រកមេដើមេឈើ ឆងយពីកែន្លងកមមពិធីបន្តិចេដើមបី Drama………………… ស់េ

កេអើយ...............កំពុងែតគិតៗ្រ

«េអ? ន

ប់ែតៃដន

េគនឹង?!»

គឺនយ

ណិតពុក

មនក់ចប់ទញខញុំឲយេងើបឈរអស់ទំហឹង៖

មនក់េនះេសើចេហើយចប់ៃដខញំុយ៉ងែណន៖ «ឆប់េភ្លចគនេម្ល៉ះ្រសី

ន្តខុំក ញ ៍

្អ ត! េទើបែតជួបគនអំបញ់មិញេ

ះ!»

វ ីនេម ្រពននរ ីេនះេហើយ៖

«ែលងៃដខញុំ!» ខញុំទញៃដេចញពីេគអស់ទំហឹង េហើយេដើរេចញមកែតេគចប់េ

េម េនះៃដដល់សំេបើម

ស់ េហតុអីក៍េឈ្លើយយ៉ ងេនះ៖

«ែណេធ្វើសីរ្អ បស់ឯងនឹងែលងេយើង ខញុំែ្រសចទំងភិតភ័យខណៈេពលែដល «េនទីេនះសិនេហើយ គមនអនក ែដលខញុំមិនធ្លប់ជួប្របទះ!» េគេបកខញុំេទេលើដីយ៉ងខ្លំង ខញុំមន

បចេងកះខញុំពីេ្រកយយ៉ ងជប់ អូហ៍

! ជួយផង ជួយផង!»

ឆកួតេនះពយយមទញខញុំឲយដួលេទេលើដី៖ ដឹងេទ! នងគួរឲយចប់ រមមណ៍ ស់ដឹងេទ! ជ្រសី រមមណ៍ថចុកេសទើរែតសន្លប់ ខណៈេពលែដលខញុំមិន

កំេរ ើកខ្លួនបនេហើយបិទែភនកទំងញ័រខ្លួនចំ្របប់ េនះ សំេឡងន

មនក់

«េចះេធ្វើបបមនុស ្រសីេទេកើត ឯងសមជមនុស ្របុសែដរេទ?»

្អ ត

ចសូមបីែត

ន់ឮេនែកបរខ្លួនខញុំ៖

ខញុំមន រមមណ៍ថសបបយចិត្តេឡើងវ ិញេហើយ៖ «េទើសស្អីឯង! នងជសង របស់េយើង េបើមិនចង់ឈឺខួ្លនឆប់េចញឲយឆងយ!»

ជសំេឡងេគ...........ខញុំចំចបស់

ស់ េ

កថ

ឆកួត! ន ជសង ររបស់ឯង? នយថ េសើចសងួតេហើយេដើរមកចប់ទញខញុំយកេទបី៖ «សង រឯងែតជ្របពនធេយើង! េបើមិនចង់ជប់គុកេទឆប់េចញេទ! េយើងមិនចង់មនេរឿងេនះេទ» អុញេមើលេគនិយយចុះ នយ

វ ីនបន្រតឹមែតឈរេមើលែតមិន

«ឯង? ល្អចត់ទុកថឯងសំ ខឹម ឌី

៊ នេធ្វើអី៖

ងេទចុះ!»

Page 15

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

រួចនយេនះេដើរេចញេទយ៉ ង្របញប់ នយថ

េមើលមុខខញុំបន្តិចេហើយបីខុំញេដើរេចញពីកែន្លងេនះ

ទំងរអ៊ូរទំ៖ «េហតុអីក៍មកអងគុយកែន្លង

ង ត់ៗែតមនក់ឯងអញចឹង? ដឹងថេ្រគះថនក់ែដរេទ?»

ញ ិនខឹងេគែដរ៖ ខញុំមិននិយយែតទឹកែភនកក៍្រសក់ចុះមក េពលេនះេទះេគនិយយអីក៍ខុំម «េបើខំុញមកមិនទន់នងនឹងេទជយ៉ ងេម៉ច? ្រសីលង ង ់!»

ខញុំយំកន់ែតខ្លំង េគ ក់ខុំច ញ ុះេនេលើបង់េ្រកមេដើមេឈើ មួយែកបរកែន្លងពិធីរច ួ េហើយេ បខញំុយ៉ងែណន៖ «ឈប់យំេទ្រសីឆួត ក អស់អីេហើយ! ៃថងេ្រកយកុំេទ ែតមនក់ឯង! ដឹងអត់? ខញុំបរមភ» ហូ!! បរមភឬ? េនះខញុំ

្ត ប់្រចឡំេទដឹង? ខញុំេនែតយំែតក៍េ

«េម៉ចក៍ដឹងថខញុំេនទីេនះ?»

បេគវ ិញយ៉ ងេភ្លចខ្លួន៖

«េដើរមកឈឺេនម! េទើបេឃើញនងេទ! Crazy girl! េម៉ចបនេដើរេលងមិនេចះគិតចឹង?» «ខញុំមិនបនេដើរេលងេទ! ខញុំ.....................» «ក៍មកអងគុយ Drama ហនឹងេហើយ េឃើញនយ

វ ីនេនះ

រមមណ៍ែបបេនះ!»

្អ តេហើយបនជមកអងគុយឲយេគចប់

ខញុំេក្តេឆវេពលលឺេគនិយយែបបេនះ ខញុំរញ ុ េគេចញេហើយេងើបេដើរ៖ «មនុស ឆកួត ន ចង់ឲយេម េនះចប់ រមមណ៍េនះ? ខញុំេទផទះេហើយ អរគុណសំ ប់ៃថងេនះ!»

ខញុំងកេមើលេគជេលើកចុងេ្រកយ េឃើញេគសំឡឹងខញុំមិន ក់ែភនក េ េ បខញុំយ៉ងរហ័សេហើយេថើបថងសខញុំយ៉ងយូរ េនះេគេធ្វើសីន ្អ ឹង? «េ

យមិនបនេ្រត មខ្លួនេគក៍េងើបមក

ក......................!»

«្របយ័តន្របែយង

សំណព្វចិត្ត!»

រួចេគញញឹមេដើរេចញេទេធ្វើ្រពេងើយ ខញុំឈរភ្លឹក

មសំឡឹងេគឥត្រពិ ច េមើលេធ្វើចរ ិតចុះ! ែតថេហតុអី្វៃថង

េនះខញុំមន រមមណ៍ល្អជមួយេគេម្ល៉ះ? តិចខញុំលង់្រស ញ់េគេទ? េទមិន ចេទ ខញំុយកៃដមកេក្តបមុខ េដើមបីបេណ្តញភព្រសេមើ្រសៃមេចញពីខួរកបល េហើយេដើរេទរក េខមេដើមបី្រតលប់េទផទះជមួយ ន កមមកររបស់ពុក.....................។ ខញុំេដកែ្រប្របួលចុះែ្រប្របួលេឡើងទំងេនមិនសុខកនុងចិត្ត មួ យសនទុះខញុំទញ យែផតេដើមបីែឆកេហ្វស បុកេលង! ខញុំេមើលរូបផកែដលខញុំផូសកលពី ង ចេឃើញមនចំនួន ចខ៍យ៉ងេ្រចើន អីយ៉ផករបស់ េខម ពិតជមិនធមម

ែមន។ ខញុំអូសេមើលខមមិនទំង

យែដលភគេ្រចើនសុទធែតជមិត្តភកកិរបស់ខុំញ ប៉ុែន្តេន

កនុងេនះមនគណនីេហ្វសបុកថមីរបស់ន េគមនក់ែដលខញុំមិនធ្លប់ គ ល់ េឈមះថ Blacker ចូលមកខម មិនែដរ ែដលេនកនុងេនះសរេសរថ «្របកដេហើយឬថ្រស ញ់ទំងអនកឲយ?» ខញុំ្រជួញចិេញចើមទំងឆងល់ បនទប់មកក៍េឆ្លើយតបេទេគវ ិញ «្របកដេហើយ!» មិនបនមួយនទីផងេគក៍េឆ្លើយតបមកវ ិញថ «ល្អ! ចំ ទុកសំដីរបស់នង!» ហូយ! អនក ែឆក្របូ

េគនឹងដូច្របែហលៗ េមើលមួយែភ្លតសទីលដូច

្វ លេគភ្លម..................ែឆកមួ យ្រសបក់េនែតមិនដឹងថជអនក

េគ! អនក ខឹម ឌី

៉ ហូលីវដ ូ ចឹង សង្ហ

េគមនក់ឆតមកខញុំ ខញុំចុចេបើកេមើល៖

ស់ ខញុំចូលេទ ខញុំចូលេទកនុងរូបថតរបស់

Page 16

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

«កំពុងែតែឆក្របូ

្វ លខញុំែមនេទ Crazy girl?» អូហ៍ Crazy girl? េនមនអនក េទៀតែដលេ ខញុំែបបេនះ?៖ «េ

ក? គឺេ

ក? នយថ

«េនមនអនក

?»

េទៀតែដលសង្ហែបបនឹងេនះ? ឆប់ចូលេគងេទ្រសីលង ង ់ ! See you tonight!»

«ឡប់!»

«Ok! Bye!» ខញុំបិទ េនះេ

យែផតេហើយបិទែភនកពយយមេដក ែតេទះជយ៉ ង តេនេពញខួរកបលរបស់ខុំញ ហឹមរ ំខន្រគប់េពលេវ

ៃថងេនះខញុំេឃើញេ

ក៍ខុំេញ ដកមិនលក់ែដរ មុខរបស់េគេពល

ែតម្តងេហើយេគេនះ...........។

កេមឃុំមកផទះរបស់ខុំញ គត់ពិភក ជមួយឪពុកម្តយរបស់ខុំញមួយ្រសបក់េទើប

្រតលប់េទវ ិញ ហឹម! មនេរឿងអ្វីេទណ៎? ែតថែ្រកងពួកគត់េឈ្លះគនហី? ចុះេម៉ចក៍ៃថងេនះនិយយគន ដូចគមនស្អីនឹងគនចឹង? មិនយល់ពីចស់ៗេនះេទ ែត ្រតូវេធ្វើ។ ខញុំេ

មែតពួកគត់េទ សំខន់េពលេនះមនេបសកកមម

េខមមកបនជគន រួចេហើយនំគនេទចំកររបស់េ

ក

រ ិតេលងៗេដើមបី្របមូលភស្តុ

ងមួយចំនួនែដលចំបច់សំ ប់ចប់កំហុសរបស់គត់។ ចំកររបស់គត់េនឆងយពីេគបន្តិចេហើយមន

ចំនួន ប់សិបហិច

ខញុំពីរនក់ េខមចូលេទពួនកនុងចំករពតែដលកំបំងគមនអនក ថតសកមមភពរបស់ពួកេគេនេពលែដលេគលួចេ្របើជីគីមីេ្រចើនេលើសកំរ ិត៖

េមើលេឃើញេដើមបី

«

េខមឯងេទឈរថតម្តុំេនះ ឯបងេនទីេនះយល់េន?» «បទបង!» េខមេចញេទបត់ ខញុំឈរញញឹមែតមនក់ឯងេ្រពះបនវ ីេដអូែតប៉ុេណ្ណ ះេ ក រ ិតមុខែតចប់មិនខនេទ .......កំពុងែតសយុង រមមណ៍្រ ប់ែតៃដរបស់ន មនក់មកចប់ខទប់មត់ខំុយ ញ ៉ ងជប់រច ួ អូសខញុំេចញេទ៖ «អីយ៉! ពូ ែក

ស់េតើ្រសី្រសស់! ែតប៉ុេណ្ណ ះនងចប់មិនខនេទ!»

រួចេគទញខញុំខ្លំងេចញពីកែន្លងចំករពតេទដល់កុងៃ្រពកន ន ុងខទមមួយែកបរកែន្លងទឹកេ្រជះ ខញុំពយយម

ែ្រសកែតែ្រសកមិនេកើតបន្រតឹមែត្របទញ្របទុងជមួយេគ រហូតដល់ចុងេ្រកយេគ្រពមដកៃដេចញ៖ «បងហត់

ស់ដឹងេទ ទំ ែំ តយកអូនមកទីេនះបន! េហតុអីក ្វ ៍រ ឹងទទឹងែបបេនះ! េហតុអី្វក៍មកថត

វ ីេដអូេនកែន្លងករងររបស់បង? ែតជកមមរបស់អូនេទ អូនរត់មករកបងេ ខ្លួនេទ! បងមិនឲយអូនរួចខ្លួន ច់ខត!» ជនយ វ ីនដ៍ែសនគំ រក់មនក់េនះេហើយ! ខញុំសំឡក់ េគមួយទំហឹងេ «ពួកមនុស

្រកក់! កមមនឹង

មផ្តនទេ

េគេដើរចូលមករកខញុំសន ឹមៗ ខញុំថយេ្រកយេ េបើេពលេនះេថ

យខ្លួនឯង! េបើអញចឹងេ្រត ម

យករស្អប់េខពើម៖

កឯង!»

យករភ័យខ្លចនិងអស់សងឃឹម ខញុំបន្រតឹមែតបន់កុងចិ ន ត្ត

េគេនែកបរៗខញុំ ្របែហលជខញុំមនសុវតថិភពជងេនះ ជួយខញុំផងេថ ខញុំមិនចង់ធ្លក់ ខ្លួនេទជចំនីរបស់ ឆកួតកមមួយេនះេទ េខមក៍បត់្រសេមលឈឹង េហុើយ ពឹង ជមុខជមត់មិន ែដលបនេទ! ខញុំអងគុយចុះេនេលើដីរច ួ ទឹកែភនកហូររ

ម៖

«កុំេធ្វើបបខញុំ!»

េគេនែតេដើរមកជេរឿយៗ៖ ខឹម ឌី

Page 17

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

«បទ! បងសនយថមិនេធ្វើបបអូនេទ! ថមមអូនអស់ពីចិត្តកុំ្រពួយអីេព!» ឆកួតនឹង និយយឡប់ៗស្អី នឹង? ខញុំបន្លំ្រស ៉ ក្តប់ដីេពញៃដរបស់ខុំញ េហើយខណៈេពលែដលេគេដើរមក ែកបរខញំុក៍ចត់ករេ យបច េពញមុខនយ វ ីន៖ «អូយ!»

ខញុំធក់ មួយេជើងេទៀតមុននឹងរត់េចញពីខទមេនះយ៉ ងេលឿន៖ «ជួយផង! ជួយផង!» ហូយ! នយ

វ ីនកំពុងែត

មមកយ៉ ង្របកិត! ភ័យ

ស់ េគទញៃដ

ែតបន្តរត់ េហុើយ!

វរបស់ខុំញេឡើងរែហក ប៉ុែន្តខុំេញ ន

ឆកួតេនះរត់េលឿន ស់េមើលេទខញុំរត់មិនឈនះេគេនះេទ េគហក់មកចប់េជើងរបស់ខុំញ រហូតេធ្វើឲយខញុំដួលទំងជំហរេបកខ្លួនេទនឹងដំថមមួយទំហឹងេសទើរសន្លប់ ខញុំគមនកំ ំងេទៀតេទ អ្វីៗគឺងងឹត ទំងអស់េនេពលេនះ ខញុំ្រគន់ែតឮសំេលងេសើចរបស់នយ

វ ីនបនទប់មកអ្វីៗខញុំក៍ែលងដឹងទំងអស់....។

មិនដឹងថខញុំសន្លប់អស់រយៈេពលប៉ុនមនេម៉ ងេនះេទ េពលេនះខញុំមន

រមមណ៍ថឈឺេពញខ្លួន

្របណទំងអស់ ខញុំ្របែហលជេគចមិនផុតពី នយ វ ីនេ គចិត្តេនះេទេមើលេទ ខញុំេបើកែភនកសន ឹមៗ សំឡឹងេមើលបរ ិេវនជុំវ ិញ េហើយសុំបួងសួងថេនះជផទះរបស់ខុំញ ប៉ុែន្ត្របកដ ស់ថ មិនែមនជផទះ

របស់ខុំញេនះេទែត ជបនទប់របស់ន

មនក់ ខញុំសុះេងើ ទ បអងគុយទំងភ័យេហើយែ្រសក៖

«ជួយផង! ជួយខញុំផង!»

«ែ្រសកឆកួតអីរបស់នងនឹង? Crazy girl!» «ហូ! ថ ?» ខញុំសបបយចិត្តេឡើង្រសក់ទឹកែភនក សទុះេទេ « ឆកួតេនះ េធ្វើបបខញុំ!»

បេគមួយទំហឹងែលងខចីខ្វល់៖

បខញុំវ ិញែដរេហើយអែង្អលសក់ខុំថ ញ មមៗ៖ «ឈប់យំេទ្រសីឡប់ ឆកួតេនះ្រតូវខញុំចត់ករេឡើងេ្រទមខ្លួនេហើយ ឥឡូវ េនមនទីរឃុំឃំង

េគេ

កំពុង

កសួរចំេលើយ

មិនរួចខ្លួនេនះេទ!»

«អរគុណ! អរគុណែដលេពលខញុំមនបញ ្ហ េ

«បទ!»

កែតងែតេនែកបរខញុំរហូត!»

«សុំេទស!» «ស្អីេទៀតេហើយ?» «សុំេទសែដលធ្លប់សីឲ ្ត យេ េគ

ក»

ង ត់េទមួយ្រសបក់េទើបនិយយ៖ «ខញុំចូលចិត្តនង!» «អូហ៍! ថេម៉ច?»

«ខញុំចូលចិត្តនង! ំងពីៃថងែដលនងផ្តល់ ន មេថើបឲយខញុំេម្ល៉ះ!» ខញុំមន រមមណ៍ថសពឹកមុខយ៉ ងខ្លំង! ថពល់ខុំញ្រកហមេ យក្តីខមសេអៀន៖ «ខញុំក៍...................................»

ខឹម ឌី

Page 18

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប «ែត «

្ត យ!.............................» ្ត យ?»

«ខញុំ្រតូវភជប់ពកយជមួយេគមនក់េន ទិតយេ្រកយេនះេហើយ!» ខញុំមន រមមណ៍ដូចេគជះទឹកក ្ត លមុខអញចឹង ភជប់ពកយឬ?៖ «ភជប់ពកយ?» «បទ!» «េទះយ៉ ង

ក៍នងមិនបនចូលចិត្តខុំដ ញ ែដល ដូេចនះខញុំមនែតសំេរចចិត្តភជប់ពកយ

េទ!» ខញុំដកៃដេចញពីេគបម្តងបន្តិចៗ រួចេហើយេមើលមុខេគទំងមន «ជូនពរេ

« ម

េខមេទ

ក! ខញុំេទផទះវ ិញេហើយេ មេ

រមមណ៍ថឈឺចប់រក

មេ

កពូ

ម នមិន្រតូវ៖

កមិនបច់ជូនេទ!»

កពូអនកមីងេហើយ ចំបន្តិចពួកគត់នឹងមកទទួល! ពួកគត់ភ័យសំេបើ

ស់!»

ខញុំងក់កបល រួចេហើយចុះមកអងគុយចំេនខងេ្រកម មួយ្រសបក់ នពុកជមួយនឹងអនកភូមិជិត១០នក់ មកទទួលខញុំយ៉ងអ៊ូអរ េហុើយ! ពុកចូលចិត្តែតអញចឹង េបើមិនបនេលើកគនមកេទ្របែហលជមិនអស់ចិត្ត

េនះេទ។ មកដល់ផទះទំងមុខមិនសបបយចិត្ត ខញុំ្របែហលជមិ នបច់ ៉ យ ៉ ប់ដំេណើរេរឿង្របប់ពុកេនះ េទេ្រពះ

េខមជអនក្របប់រច ួ ល់អស់េហើយ។ ែម៉ចូលេទេ

«ែម៉ភ័យ

បខញុំេនកនុងបនទប់េហើយយំ ណិតខញុំ៖ ស់កូន! េពលេនះអស់អីេហើយ! េបើកុំែតបនថ េគេទជួយកូនទន់េទកុំអីនយ

វ ីនេនះេធ្វើបបកូនមិនខន! ែម៉សប ្អ ់េគ

ស់»

«កូនមិនអីេទ!» «ែម៉មនេរឿងមួយចង់្របប់កូន!» «មនេរឿង? ែម៉្របប់មកចុ ះ!» «គឺ....................................កូនមនគូដណឹ្ត ងេហើយ!» ខញុំេបើកែភនកធំៗ េហើយេម៉ចក៍ខុំញមិនែដលដឹងចឹង?៖ «មិន ចេទ! ែម៉មិនែដល្របប់កូនផង!» «ពីរែខមុននឹង

! មិ ត្តភក្តិរបស់ពុកឯងេគមកេហើយសុំេធ្វើដណ្លងនឹងគន! ពុកឯងយល់្រពមេ្រពះ

េគធ្លប់ជួយពុកឯងេ្រចើន «អូេខ!

ស់!»

មចិត្ត!»

ខញុំេគចេចញពីែម៉េហើយទញផួយមកឃ្លំុេដក មិនចង់ ្ត ប់េហតុផលអីេទៀតេទភជប់ពកយក៍ភជប់េទេពល េនះែលងមនន័យអីេទៀតេហើយ! ថ ! េនេពលែដលខញុំដឹងថខញុំលង់្រស ញ់េ កអ្វីៗ ក់ហួស េពលអស់េទេហើយ! េមើលេទឱកសសំ ប់ពួកេយើងជតិេនះហួសេហើយ! ខញុំយំយ៉ងខ្លំងេតើខុំ្រញ តូវេ

្រ

យយ៉ ង

េទ? គួរបេ

្ត យឬ្របឆំងឲយដល់ទីបំផុត? ែតថ...........េពលេនះខញុំគមនកំ

ះ

ំងកំែហង

េទ េគនិយយថេគនឹងភជប់ពកយមនន័យថេគមិនបនគិតអ្វីមកេលើខុំញឲយខ្លំងក្លេនះែដរ..........អូេខ.... េទ

ខឹម ឌី

ម

ច់េរឿងេទ ឈប់ខ្វល់។

Page 19

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

បីៃថងេ្រកយមក្រកុមប៉ូលីសចុះេទេសុើបអេងកតចំកររបស់េ ្រជុលែដលគុណសមបតិ្តេនះ្រតូវ្របគល់មកឲយខញុំនឹង វ ីន្រតូវជប់គុកពីបទប៉ុនប៉ង

ក

រ ិតពក់ព័នធនឹងករេ្របើ

េខម ហិហិឡូយគួរសមែដរេតើេនះ ចំែណកឯនយ

្រកក់មកេលើខុំញ សមមុខេគ

ស់ែដលេធ្វើែបបនឹង

ែតទទួលែបបេនះេហើយ..........។ ចប់

ំងពីៃថងេនះមកខញុំមិនែដលបនជួបថ

រធតុគីមី

ក់ ខុំញ មនុស

្រកក់្រតូវ

េនះេទ មិនដឹងថេគភជប់ពកយេហើយឬេន នឹកេគែតក៍

មិនដឹងេធ្វើេម៉ចេបើេរឿងេទជែបបេនះេទេហើយេនះ។ ខញុំេបើក

ែផតមកែឆកេហ្វសបុកេមើល សំេឡងឆ

តមកខញុំ ខញុំេបើកេមើលេឃើញេឈមះ Blacker េបះដូងែលងចង់េដើរេហើយេនះ............ «សួសី!្ត » «ខញុំនឹកនង! ្រសីឡប់!» « Online បន្តិចេទ Crazy girl!»

«ខញុំនឹកនង នឹក ស្អីេគនឹង? នយថ

ស់ៗៗៗៗៗៗៗ!»

ឆកួតនឹកឡប់សីន ្អ ឹងែ្រកងជិតភជប់ពកយេហើយហី? ខញុំេឆ្លើយតបេទវ ិញ៖ «ខញុំជិតភជប់ពកយេហើយ The same to you, we are the same, we`ll get engage with another……guy!»

«ពិតែមនឬ?» «ចស!» «ជមួយខញុំ?»

«How can? ខញុំេទ «នងធ្លប់្រស

មផ្លូវរបស់ខុំ!ញ » ញ់ខុំញអត់?»

«No never..............................អត់េទ!» «ែតខញំុមន............................!» េគ Off line ភ្លម េនះេគេធ្វើឲយេបះដូងខញុំេ

តេសទើរធ្លយ្រទូងេហើយេនះ េហតុអីក ្វ ៍មន

រមមណ៍ថរ ំេភើប

េម្ល៉ះេពលេគនិយយែបបនឹង េគថេគជិតភជប់ពកយេហើយែតេម៉ចក៍េគេនេធ្វើខួនែប្ល ្ល កៗែបបនឹង?............. ខញុំបិទ យែផតេហើយពយយមេដក េទះជយ៉ ង េទៀតសិនែដរ...............។

ក៍មិន

ចេ

ះ្រ

យអីបនេ្រកពីចំេមើលបន្តិច

ៃថងភជប់ពកយរបស់ខុំញបនមកដល់ ខញុំមន រមមណ៍ដូចទូលែផនដីទំងមូលែតមនក់ឯងចឹង ខញុំមិនសបបយ ចិត្តទល់ែតេ ះ េខមចូលមកញញឹមញែញម ក់ខុំញជេរឿយៗេពលែដលខញុំកំពុងែតែតងខ្លួនមិនដឹងថ

មខញុំេទែបរជមកេសើចចំអកេទៀត េ្រពះខញុំពិបកចិត្តសឹង ្ល ប់េទេហើយ មិនមកលួងេ ជងែតងមុខមត់ឲយខញុំយ៉ង ្អ តជមួយនឹងឈុត្របៃពណីែខមរបុ ណ េហុើយខញុំគួរែតរត់លេ្អ ទេនះ? ខញុំគួរ េខមចចូលស្អី

ែតេធ្វើ

មេបះដូងឬយ៉ ងេម៉ ចេនះ? ែតដូចជហួសេពលេហើយេ្រពះអនកែម៉ចូលមកកនុងបនទប់ខុំេញ ហើយ៖

«ដល់េម៉ ងេហើយកូន បងេនអងគុយចំខងេ្រក!»

ខញុំចប់េផ្តើមភ័យញ័រៃដ មកដល់ «ែតកូន...................!»

ំងពីេពល

េនះ? ្របញប់អីយ៉ងេនះ៖

«យ៉ ងេម៉ច?» ខឹម ឌី

Page 20

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

«កូនមិនចង់ភជប់ពកយេទ!» «ថេម៉ច? ចុះេម៉ចមិន្របប់ែម៉ពីដំបូង?» «កូន

ច្របែកកបនឬ?»

«េរឿងអីមិនបន?

ជអនគតរបស់កូន! ែតេពលេនះហួសេពលេហើយ!»

ខញុំសុតចិ ្ល ត្ត រួចបងខំេដើរេចញេទទំងទឹកែភនករលីងរេ «កូន្រកមុំេចញមកេហើយ!» ជសំេឡងរបស់ «នឹក

េខម ខញុំខនញ់នឹង សំេបើម

ង

មអនកម្តយែតមួយរបស់ខុំ៖ ញ

ស់េចះដឹងខុសរេបៀប៖

ស់ ចំៃថងេនះយូរេហើយ!»

អូហ៍សំេឡងន

េគដូច្របែហលៗ ខញុំេងើបសំឡឹងេមើលមុ ខកូនកំេ

ះ

វ! ថ

! គឺេគ? េម៉ចក៍ជេគ

ែដលជអនកភជប់ពកយនឹងខញំុេទវ ិញ េនះមនន័យថ.........................េបះដូងខញុំចប់េផ្តើមេ

តចង់ធ្លយ

េចញមកេ្រក េហុើយ! គឺរ ំេភើបខ្លំងៗ ប៉ុែន្តក៍ខឹងខ្លំងែដរ៖ «េ

ក!»

«បទ!» ខញុំែបរេ្រកយបំរង ុ េដើរេចញែតេគេដើរមក «ស្អប់ខំុញ ស់ែមនេទ?!»

ទ ក់៖

«េហតុអី្វចំបច់កុហក?» ខញុំេលងចរ ិតបន្តិច «េបើ្របប់នង

ម្រតង់េតើនងនឹងមន

រមមណ៍យ៉ ងេម៉ច? េ្រពះនងមិនចូលចិត្តខុំញេបើ្របប់នង

ម្រតង់េទនងរត់េចលខញុំបត់េទឲយខញុំគិតយ៉ ងេម៉ច?» «ែត.....................................េរឿង មិនដូចែដលេ

មកជយូរេហើយ!» រួចខញំុងក់េមើលមុខ េរៀបចំរបស់របរ

េខមេឃើញ េ

កគិតេនះេទ! ខញុំមន

នមុខ ពុកនឹងែម៉េធ្វើជែបរេទកែន្លង

មពិតពួកគត់ផ ំគំនិតគន េហើយមកេធ្វើជេឈ្លះគនអី

ែមន ខញុំងកមកសំឡក់នយថ

រមមណ៍ថ្រតូវេគេបក

េផ ង េ

កេមឃុំេធ្វើជ

ពិតជ

មលបិចមិនទន់

បន្តិចរួចរត់េចញមកខងេ្រក៖

«េហតុអី្វចំបច់កុហក? ខញុំសប ្អ ់េ

ក!»

ខញុំរត់េចញមកបេណើ្ត រយំបេណើ ្ត រ ខឹងេនេពលែដលេគទុកខ្លួនដូចជទីងេម៉ ងមិនដឹងអី...........្រស ញ់ ខ្លំងប៉ុ ្ណ ក៍េ យេបើ ៊ នែតកុហកខញុំែបបេនះចំេមើលខញុំមិនអត់ឱនឲយេ កេទ.................ខញុំរត់េចញមក

ឈរេនកនុងចំករ្រកូចែតមនក់ឯងទំងអន់ចិត្ត ថ កំេ ះសង្ហឥតេខចះ៖

េដើរយឺតៗមកឈរែកបរខញុំជេរឿយៗកនុងឈុតកូន

«សុំេទស! ខញុំមនចំែណកែត២០%េទ ឯ៨០%េទៀតគឺេនេលើ្រគួ

ដំបូងខញុំមិនបនដឹងេរឿងភជប់ពកយអីេទ េ

រនងនិង្រគួ

ររបស់ខំុញ.......

កពូ្របប់ថឲយខញុំមកេខត្តជ្របញប់េដើមបីជួយករងររបស់

គត់ រហូតដល់ៃថងមួយគត់្របប់ថខញុំមនគូដណឹ ្ត ងេហើយគត់និយយគនជមួយមិត្តភក្តិរបស់គត់រច ួ េហើយ េហើយខញុំក៍មិន

ចបដិេសដ្ឋបនេ្រពះេ

កពូមនគុណខ្លំង

ទុកគត់េ្រប បបននឹងឪពុករបស់ខុំញ ខញុំមិនែដលនឹក ខឹម ឌី

ស់ចំេពះ្រគួ

ររបស់ខំុញ ខញុំចត់

ម នថគូដណឹ ្ត ងរបស់ខុំញគឺជនងេនះេទ រហូតដល់

Page 21

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

ៃថងមួយេទើបខញុំដឹងេរឿង គឺេនេពលែដលពុករបស់នងមកផទះរបស់ខុំញេហើយពិភក ពីេរឿងនឹង េទើបខញុំដឹង

េ

យៃចដនយ គត់កុហកែបបេនះគឺមនេហតុផលរបស់ពួកគត់ «េហតុផលអ្វីេទ? េហតុផលអីក៍ខុំញ

!»

្ត ប់មិនចូលែដរេពលេនះ!» ក៍លួចសបបយចិត្តនឹងេហើយ៖

«េបើសុខៗគត់្របប់ថនង្រតូវេរៀបករនឹងខញុំេតើនងនឹង្រពមេទ? េបើជខញុំវ ិញក៍មិន្រពមែដរ ដូេចនះ

េហើយពួកគត់្រតូវពនយរេពលកនុងករ្របប់េដើមបីយ៉ងេ

ច

ស់ក៍ពួកេយើងបន

គ ល់ចិត្តគន េហើយ

េនេពលែដលពិធីចប់ េផ្តើម នឹងមិនមនបញ ្ហ អីទំងអស់...............ប៉ុែន្តពួកគត់្របែហលជគិតខុស េហើយេ្រពះអីនងមិនបនចូលចិត្តេរឿងែបបេនះេនះេទ! សុំេទសផងេបើនងមិនេពញចិត្តគមនអនក ចបងខំចិត្តអនកនងបនេនះេទ! ខញុំនឹង្របប់េ

កពូពីករពិតទំងអស់ថនងមិនបន.....................!»

«េរឿងែដលពួកេយើងជួបគនទំងប៉ុនមន ជករេរៀបចំទំងអស់ែមនេទ?»

«ន

ថ! គមនករេរៀបចំអីទំងអស់ ពួកគត់្រគន់ែតកុហកេរឿងភជប់ពកយែតមិនបនដឹងេរឿងអី

របស់ពួកេយើងេនះេទ!» «ខញុំសប ្អ ់េ ក!» ខញុំ យ្រទូងេគេគខ្លំង ែតេគចប់ៃដខញុំេហើយទញខ្លួនខញុំយកេទេ បយ៉ ងែណន៖ «ែតខញំុ្រស ញ់នង! ្រស ញ់ខ្លំង ស់្រសីឡប់! ្រស ញ់ ំងពីជួបគនេលើកដំបូងេនឯ ្រកុងេម្ល៉ះ បនទប់មកេនេពលែដលខញុំដឹងថនងជគូែដលខញុំ្រតូវភជប់ពកយជមួយ ខញុំរ ឹតែត្រស

ន

ញ់នង

េទៀត ខញុំដឹងថនងមិនែដលចូលចិត្តខុំេញ ទ េ្រពះខញុំែតងែតេធ្វើឲយនងខឹង្រគប់េពល.......ខញុំ.......ែតេ្រពះែតខញុំ ្រស

ញ់នង............េនេពលនងលង់ទឹកេនទឹកេ្រជះខញុំភ័យខ្លំង

ភូមិខុំខ ញ ំេដើរេបះផកមួយៃថងេពញេដើមបីយកមកឲយនង

មរយៈ

ស់នងដឹងេទ.......េនៃថងបុណយ

េខម.........ខញុំេដើរ

មនងរហូតេនៃថងេនះ

សូមបីែតេពលនងេទអងគុយេនេ្រកមេដើមេឈើ មនក់ឯង រហូតដល់មន

ខឹងខ្លំង

ស់នងដឹងេទ ខញុំសឹងែតសំ

ឆកួតេនះមករេញ៉រៃញ៉នឹងនងខញុំ ប់ េហើយ! រហូតមកដល់េពលចុងេ្រកយែដល ៊ នេធ្វើបប

នងខញំុខឹងខ្លំង ស់កុំែតេគមកឃត់ទន់កុំអី.........................!» «្របុសឆកួតផកេនះេ កឲយខញុំែមនេទ?» «បទ!»

«េហតុអី្វបន្រស េគ

ញ់ខុំ? ញ »

ង ត់មួយសនទុះរួចេហើយសំឡឹងមុខខញុំយ៉ងមុត៖ «្រស

ភព

ញ់េ្រពះនងជនង! ្រគប់ែបបយ៉ ងែដលជរបស់នងខញុំចូលចិត្តទំងអស់! មិនែមនមកពី

្អ តរបស់នងេនះេទែដលខញុំ្រតូវ្រស

វ ិញេទ! ខញុំបដិេសដ្ឋមិន្រស ប៉ុែន្តេនេពលែដលនងេ

ញ់ ប៉ុែន្ត

ញ់នងមិនបនេទ ខញុំមិន

មរយៈកំ

ំងអូសទញែដលនងផ្តល់ឲយខញុំេទ

៊ នសនមតថចិត្តនងយ៉ ង

ចំេពះខញុំេនះេទ

បខញុំម្តងៗេបះដូងខញុំេសទើរែតគំងេទេហើយនងដឹងេទ! ខញុំគិតែតខ្លួនឯងថនងក៍ មិនបនស្អប់ខុំែញ ដរ...........................ប៉ុែន្តេបើនង..................................!» «េបើខំុញមិន្រស

ញ់េ

ក........................»

«ខញុំមិនបងខំនងេទ ខញុំេ ះែលងឲយនងេទ េសន េ យករបងខំក៍គមនេសចក្តីសុខែដរ េពលមួយ ជីវ ិតរបស់េយើង្រតូវែតចំនយជមួយមនុស ែដលេយើង្រស ញ់..................េបើៃថងេនះកូនកំេ ះមិន ខឹម ឌី

Page 22

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

ែមនជខញុំនង្របែហលជភជប់ពកយនឹងេគបត់េហើយែមនេទ? េបើដឹងថនងមិនចូលចិត្តខុំញែបបេនះខញុំ ្របែហលជខំេធ្វើលឲ ្អ យបនេ្រចើន ក់នងេហើយកលពីមុន! ្ត យេពលេវ ស់!» «្របុសឆកួតេ

កដឹងេទ ខញុំេសទើរែតរត់េចលពិធីេ យ រែតេ កេហើយ ! ែតេនេពលែដលខញំុ េ្រពះមនុស ែដលខញុំ កក៍ជិតភជប់ពកយែដរេទើបខញុំមិនដឹងថ្រតូវរត់េចលពិធីេដើមបីអនក

ដឹងថេ ្រស

ញ់ែលងទំេនរេទេហើយ! េនេពលែដលខញុំមនបញ ្ហ េ កែតងែតេនែកបរៗខញុំរហូតេ កគិតថ េតើខំុញគួរេទ្រស ញ់អនក បនេទៀតេ្រកពីេ ក! គមនេទមនុស ដូចេ ក! ពកយសំដីរបស់េ ក និយយមកកនុងន័យករពរនិងឈឺឆ្អល ខញុំអត់នឹងគិតពីេ

ដឹងថេ

កជិតភជប់ពកយ.............ខញុំឈឺចិត្តេ

េគញញឹមរួចទញខញុំយកេទេ

យ

កមិនបនេនះេទ! ខញុំឈឺចិត្តេនេពលែដល រែតេ ក មនុស ឆកួត!»

បយ៉ ងែណនម្តងេទៀត៖

«បងសុំេទស! េបើ ដឹងថអូនខូចចិត្តយ៉ងេនះបងមិន

ច់ចិត្តកុហកអូនេនះេទ!»

«ខញុំចូលចិត្តេ ក!» «្រគន់ែតចូលចិត្តេទឬ?» «គឺ...............ទំងងអស់! ស្អប់ ្រស «ឲយយកែតមួយេទ គឺ្រស

ញ់ ចូលចិត្ត!»

ញ់!»

«គឺ................................្រស

ញ់!»

េគេសើច្រសស់េហើយចប់ខំុប ញ ី្រកវ ីេពញចំករ្រកូច ខញុំែ្រសកេ

បកេគយ៉ ងជប់៖

«មិនេចះខមសេគេទឬ?!»

េគេមើលមុខខញុំយ៉ងមុឺងម៉ ត់ រួច

ក់ខុំច ញ ុះេហើយអងគុយលុតជងគង់៖

«េរៀបករនឹងបងបនេទ?»

េគដកយកចិេញច នេនកនុងេ េប៉េខរបស់េគេហើយសូកកនុងេ្រម មៃដរបស់ខុំេញ របស់ខុំញេហើយេគទញៃដខញុំយកេទេថើប៖ «អរគុណេពល

ែដលេធ្វើឲយបង

គ ល់អូន! ែសន្រស

ះេទកនុងពិធីវ ិញ! ពុកែម៉ និងអ៊ំេមឃុំចំេយើង «បទ!» «េ

ញ់សំណព្វចិត្ត!»

្ល ប់េហើយ!»

ពួកេយើងចូលេទកនុងពិ ធីវ ិញេធ្វើឲយអនកទំងអស់គនែសនសបបយរ ីក យ េធមញ ពុកនិងអ៊ំេមឃុំអងគុយែកបរគន

ែតមិនដឹងថពួកគត់លួចេទ្រតូវរូវគន ចិត្តចស់ៗែ្រប្របួលមិនេទៀងេ េន

យមិនសុំករយល់្រពម

េខមញញឹមេឡើងេឃើញែត

េរឿងែដលថពួកគត់េឈ្លះគន ជករពិតែដលអនក ំងពីកល

ៗក៍ដឹងែដរ

េនះេទេហើយសុំេធ្វើជដណ្លងនឹងគនេទៀត គិតេទ

ះ ចង់េឈ្លះក៍េឈ្លះ ចង់្រតូវក៍្រតូវ.............................។

មភ្លឺែ្រស េគកំពុងែតេអៀវកខញុំយ៉ងសបបយរ ីក យ៖

«អរគុណែដលចូលមកកនុងជីវ ិតរបស់អូន!»

េគេសើចកក្អឹក៖

«អរគុណែដលអូនចូលមកកនុងជីវ ិតរបស់បងដូចគន!»

«េបើអូនមនកូនស្រមស់ែលង ខឹម ឌី

្អ ត េតើបងេន្រស

ញ់អូនេទៀតេទ!»

Page 23

្រសុកែ្រសេសនហ៍ទំេនើ ប

«គឺ.......................មិនដឹងេទ!» «ហូយ! េម៉ចក៍បងេឆ្លើយែបបនឹង?» ខញុំចប់េផ្តើមខឹងនឹងេគែដលេឆ្លើយមិនខ្វល់នឹង រមមណ៍របស់ខុំញ៖ «ចុះអូនគិតថចិត្តបងនឹងែ្រប្របួលឬ? Crazy girl! អូនេនមិនយល់ចិត្តបងេទៀតឬ?» «គឺអូនេចះែតសួរេលងៗេតើ!» «មិនដឹងេទ បងខឹងេហើយ!» េគទំ

ក់ខុំញចុះេហើយេដើរេទេចលខញុំ៖

«្របុសឆកួត បងេធ្វើយ៉ងេនះបនយ៉ ងេម៉ច?»

«បងេទផទះមុនេហើយ អូនេទែតមនក់ឯងេទ!»

ខញុំេសើចនឹងភពងរង៉ក់របស់េគដូចកូនេកមង ខញំុមនេសចក្តីសុខែដលបនេនែកបរៗេគ េហើយេគក៍មន រមមណ៍ដូចែដលខញុំមនែដរ អរគុណ្រពហមលិខិតែដលេធ្វើឲយេយើងបនជួបគន ្រស ញ់បង ស់ េន សល់មិនប៉ុនមនែខេទៀតេទេយើងនឹងេរៀបករនឹងគនេហើយ! អូនរង់ចំៃថងេនះមកដល់យ៉ងអនទះ ចំេមើលេទែតេរៀបកររួចេហើយបងគមនសិទិន ធ ឹងងរង៉ក់

ក់អូនេទៀតេទបងសំ

របំផុត

ញ់................។

~~ចប់~~

ខឹម ឌី

Page 24