Alex Yermolinsky - Garri Kasparov Βάικ άαν Ζέε, 19 Ιανουαρίου 1999 (3ος γύρος)
του Ηλία Κουρκουνάκη Για αρκετό καιρό, ο Yermolinsky είχε σχετικά υψηλό ELO χάρη στη συμμετοχή του σε πολλά “όπεν” και άλλα τουρνουά μικτής δυναμικότητας. Αφού πρώτα διατύπωσε την άποψη ότι οι κορυφαίοι παίκτες διατηρούν τεχνητά ψηλό ELO με το να παίζουν συνεχώς μεταξύ τους (οπότε ακόμα και ο τελευταίος σε ένα τουρνουά δεν χάνει τόσο πολλές μονάδες), αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον δικό του ψηλό βαθμό για να εξασφαλίσει κάποιες προσκλήσεις στα τουρνουά κορυφής. Λίγο καιρό αργότερα, διαπίστωσε ότι δυσκολευόταν να έχει έστω και ένα καλό αποτέλεσμα στο ενεργητικό του. Ο ίδιος το απέδωσε σε κακή φόρμα, αλλά νομίζω ότι η αλήθεια βρίσκεται αλλού: το είδος του σκακιού που χρειάζεται για διάκριση σε τουρνουά μικτής δυναμικότητας είναι ακατάλληλο για αγώνες όπου ο χειρότερος παίκτης έχει ELO πάνω από 2550 (πόσο μάλλον πάνω από 2600 ή 2650).Η ακόλουθη παρτίδα είναι χαρακτηριστική για τα μειονεκτήματα ενός GM που έχει συνηθίσει να παίζει σε “όπεν”.
1.Ιζ3 γ5 2.γ4 Ιζ6 3.Ιγ3 δ5 4.γxδ5 Ιxδ5 5.δ4 Ιxγ3
Κίνηση που δείχνει κατανόηση της Άμυνας
6.βxγ3 η6 7.ε4 Αη7 8.Αε3 Βα5 9.Βδ2 Αη4 10.Πγ1
Grunfeld σε μεγάλο βάθος: είναι απαραίτητο, είτε να
Αxζ3
εμποδιστεί η περαιτέρω προώθηση των λευκών κεντριΑυτή η αλλαγή είναι σίγουρα ισχυρότερη από
10...0–0
11.Ιη5
που
παίχτηκε
στην
παρτίδα
Yermolinsky-Svidler του 1ου γύρου στο ίδιο τουρνουά,
κών Πιονιών είτε να περιοριστούν οι συνέπειές της. Για το λόγο αυτό, ο Kasparov θεωρεί σκόπιμο να καθυστερήσει τόσο το ροκέ όσο και την ανάπτυξη του Ιβ8.
καθώς σε αυτή την περίπτωση δεν είναι καλό για τα
12.δ5
μαύρα 11...θ6 12.θ3 κλπ. Είναι αλήθεια ότι ο Svidler
Η αντίδραση του Yermolinsky δείχνει αρκετό
πάλι κατάφερε να εξισορροπήσει την κατάσταση χωρίς
θάρρος, αφού αμφισβητεί την ορθότητα της κρίσης του
μεγάλη δυσκολία, αλλά ο Kasparov σίγουρα ήθελε κάτι
Kasparov, αλλά σε τελική ανάλυση και λανθασμένη
παραπάνω από απλή ισότητα, έστω κι αν παίζει με τα
δική του κρίση: το ελεύθερο Σδ δεν αποτελεί επαρκές
μαύρα.
αντάλλαγμα για το άνοιγμα της σημαντικής διαγωνίου 11.ηxζ3
XIIIIIIIIY 9rsn-+k+-tr0 9zpp+-zppvlp0 9-+-+-+p+0 9wq-zp-+-+-0 9-+-zPP+-+0 9+-zP-vLP+-0 9P+-wQ-zP-zP0 9+-tR-mKL+R0 xiiiiiiiiy 11...ε6
α1–θ8 και τον περιορισμό της κινητικότητας του Αζ1 (μετά την αναπόφευκτη προώθηση γ3-γ4). Με τα νέα δεδομένα της θέσης, δηλαδή την αλλαγή ...Αη4xΙζ3, η σωστή αντίδραση είναι 12.Πβ1, ώστε να ασκηθεί πίεση στα λευκά τετράγωνα. Η γρήγορη προσαρμογή όμως σε καινούρια στοιχεία μιας θέσης αποτελεί ικανότητα που ακόμα και ισχυροί γκρανμέτρ δυσκολεύονται να αποκτήσουν. 12...εxδ5 13.εxδ5 Ιδ7 14.γ4 Ββ6 Εκτός από τον περιορισμό της κινητικότητας του λευκοτετράγωνου Αξιωματικού, τα διπλωμένα Σζ συ© Ηλίας Κουρκουνάκης