De Magneet Zomer 2012

de magneet kwartaaltijdschrift het roze huis - çavaria Antwerpen

afgiftekantoor 2100 Deurne 1 erkenning P2A6126 driemaandelijks jaargang 16

Maskers af met Andea James Parijs: je t’adore

verantwoordelijke uitgever: L. Nelissen, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen - www.hetrozehuis.be

James Dean herbekeken

Foto © Parker Austin

zomer 2012 - juni juli augustus

INHOUD

Joshua Tree, 1951: James Dean herbekeken ................................................ 4 4Parijs: Insight tour door Le Marais, het gay hart van de lichtstad .................................... 6

Fundraisingevent Het Roze Huis ....................................................... 10

Alberic Akiteretse: Vereniging Why Me geeft Afrikaanse holebi’s een gezicht ...... 12

Roze Kreten ......................................................................................... 14

Amerikaans onderzoeksbureau in holebimarketing ..................... 16 4Danny Jacqmot: vrijwilligerscoördinator bij de worldOutgames Antwerpen ................ 18

Maskers af met Andrea James ........................................................... 22

Jan Scheirs: Leven in het teken van het portret ................................................ 24 4Cultuurschepen Philip Heylen: over tolerantie, ballet en artistieke vrijheid .......... 27 4Leonie Nelissen: voorzitter Het Roze Huis – çavaria Antwerpen ...... 30

Een overzicht van de komende Antwerp Pride .............................. 32

Info Het Roze Huis .............................................................................. 35

It’s T-time!: Taboes doorbreken met het (trans)gender-project van Het Roze Huis .. 36

Holebibib .............................................................................................. 38

DVD recensies ..................................................................................... 40

Organisaties ......................................................................................... 41

VERPAND

Isabelle van Ewijk Henri is 31 en single. Haar leven is aardig gevuld. Een drukke job.

Een dominante moeder met een verzwegen verleden.

Een virtuele vader. Een beste vriend. Een hartsvriendin met kinderwens.

Niks spectaculairs eigenlijk. Maar dan is er dat bedrijfsfeest…

Het is duidelijk tijd voor wat passie in het leven van Henri. Na een receptie op het werk kan ze zich niet bedwingen. Ze volgt een fascinerende vrouw en filmt met haar telefoon hoe die een vluggertje heeft met een man op een verlaten terrein.

Wanneer korte tijd later blijkt dat ze rechtstreeks met deze vrouw zal moeten samenwerken, verliest Henri haar onverstoorbaarheid.

Haar argeloze daad zet een reeks gebeurtenissen in gang waar ze niet langer vat op heeft. En niet alleen het filmpje maar ook de schaduwen uit het verleden lijken een hypotheek te leggen op haar toekomst…

In deze roman slaagt de auteur erin om het romantische verhaal te doorspekken met spanning. Net als je denkt dat je weet wat er nu zal gaan gebeuren, neemt het boek een verrassende wending.

Een heerlijke mix van spanning en romantiek.

Isabelle van Ewijk werd geboren in Leiden en verhuisde voor haar talenstudie naar Antwerpen.

Daar woont ze nog steeds. Ze werkt er als copywriter en vertaler. Verpand is haar debuut.

vanaf nu in de boekhandel

Minderbroedersrui 33 - 2000 00 Antwerpen - T/F 0032 - (0)3 226 08 04

de magneet De Magneet is een uitgave van vzw Het Roze Huis - çavaria Antwerpen.

Het tijdschrift verschijnt om de drie maanden en richt zich tot de holebi-gemeenschap, de bezoek(st)ers van Café Den Draak en alle sympathisanten.

Hoofdredactie: Timothy Junes & Dennis De Roover magneet@hetrozehuis.be Eindredactie: Frank Gout, frank.gout@hetrozehuis.be Redactiemedewerkers: Denis Bouwen, Dirk Clotman, Sanne Hosteaux, Inge Wallaert, Marc Daems, Dennis De Roover, Timothy Junes, Chloé Lenaerts, Ramses Noffels, Tuur Van Hove, Hendrik De Clerck Vormgeving: Werner Gabriëls, werner.gabriels@hetrozehuis.be Illustratie (De Roze Groentjes en cartoons): Bob Torfs & Ludwig De Vocht Abonnementen: Thuisabonnement De Magneet (12 euro per jaar): Bel ons secretariaat via 03 288 00 84 of e-mail naar secretariaat@hetrozehuis.be.

Je kunt het abonnementsgeld van 12 euro overschrijven naar het rekeningnummer BE 95 0013 5550 3258 (IBAN); GEBA BE BB (BIC) van vzw Het Roze Huis - çavaria Antwerpen, met de vermelding ‘abonnement De Magneet’.

Advertenties: afspraken over adverteren in De Magneet 03 288 00 84 of e-mail naar adverteren@hetrozehuis.be.

Correspondentieadres: De Magneet - hoofdredactie Het Roze Huis - çavaria Antwerpen Draakplaats 1 - 2018 Antwerpen magneet@hetrozehuis.be Wilt u iemand uit onze redactie e-mailen? voornaam.naam@hetrozehuis.be.

De redactie dankt alle occasionele medewerk(st)ers en de leveranciers van beeldmateriaal en iedereen die meewerkt aan de verzending van harte voor hun bijdrage tot De Magneet. Wie een vlotte pen heeft en wil meewerken aan De Magneet, kan contact op nemen met de hoofdredactie.

Edito

Tweeslachtige wereld Wat leven we toch in een tweeslachtige wereld. Werkelijk alles is opgedeeld tussen mannen en vrouwen: kledingafdelingen in winkels, toiletten, kleedruimtes, aanspreektitels op correspondentie, het geslacht op je identiteitskaart, reclamespots voor speelgoedartikelen en soms zelfs nog scholen. Iedereen moet in het hokje van man of vrouw worden gewrongen.

Maar wat als je door de samenleving een andere stempel krijgt dan het geslacht waartoe je jezelf rekent? Wat als je in het verkeerde lichaam bent geboren?

Het is geen gemakkelijke opgave, ook niet in België, maar er heerst ook veel onbegrip ten aanzien van personen die door het leven gaan als iemand van het andere dan het biologische geslacht, de transgenderisten. Transseksuelen (personen waarvan het geboortegeslacht niet overeen komt met hun genderidentiteit of hoe ze zich vanbinnen voelen) en travesties (personen die de behoefte hebben tot het dragen van kleren van het andere geslacht) krijgen ook vaak af te rekenen met geweld en onbegrip. Al deze groepen mensen worden verenigd onder de noemer transgenders.

De Vlaamse en Brusselse holebi- en transgenderbeweging çavaria besloot al een tijd terug om transgenders volwaardig te betrekken bij de beweging. Het Roze Huis – Antwerpse Regenboogkoepel veranderde zelfs haar naam naar Het Roze Huis – çavaria Antwerpen om naar het voorbeeld van çavaria (de vroegere Holebifederatie) een meer open naam aan te nemen. Hoog tijd dus om een transseksuele persoon op de cover van De Magneet te zetten. En wat voor één! Andrea James is een Amerikaanse regisseuse en transgenderactiviste.

Ze was betrokken als script consulent bij de succesvolle film Transamerica en begeleidde Felicity Huffman (Desperate Housewives, Magnolia) in haar voor een Oscar genomineerde acteerprestatie als transgender. Lees hoe Andrea James zichzelf aanvaardde op pagina 22.

Het Roze Huis – çavaria Antwerpen neemt eveneens initiatieven om het leven van transgenders in onze provincie te verbeteren. Zo probeert onze organisatie met het project Transgender het taboe rond het (trans)genderthema te doorbreken door iedereen bewust te maken van het bestaan van gendernormen en deze te doorbreken. Je leest meer over het project op pagina 36. Gendernormen zijn maatschappelijke opvattingen hoe jongens of meisjes zich horen te gedragen.

En die gendernormen slijten moeilijker dan je zou denken... Hoe vaak hoor je niet het verwijt onder holebi’s zelf dat sommige mannen zich “te vrouwelijk” of bepaalde vrouwen zich “te mannelijk” gedragen op de Brusselse Pride en daardoor de aanvaarding van holebi’s “verpesten”? En is het je ook al opgevallen dat profielen op datingsites voor holebi’s vaak vermelden dat de persoon “straight-looking” is? Want oh wee! We zijn stoere mannen of nette vrouwen die zich braaf gedragen zoals de maatschappij ons dicteert.

Hoe onverdraagzaam we binnen en buiten de holebigemeenschap ook zijn tegenover personen die buiten de nauwe lijnen van de man-vrouwtweedeling kleuren, de waarheid is dat de tweeslachtige wereld niet deugt. Want de wereld is complex en tal van tegenstrijdigheden dienen zich aan: wat te doen met hermafrodieten die geslachtskenmerken van beide seksen vertonen? Of vrouwen met een hoge testosteronproductie? En wist je dat het geslacht van een embryo bij de bevruchting niet meteen vaststaat?

Het geslacht is in de vroegste aanleg neutraal...

Gendernormen en de onverdraagzaamheid die erbij horen, kunnen we missen.

Of om Antony and the Johnsens te citeren: But for today I am a child, for today I am a …

Dennis De Roover

de magneet - 3

Joshua Tree, 1951: James Dean herbekeken Film toont complexe seksualiteit van filmlegende en buitenstaander James Dean is wellicht één van de Hollywoodsterren waar de meeste biografieën over zijn geschreven. Zijn tragische dood op jonge leeftijd en buitenstaanderimago maakten van hem een legende. Er is vaak beweerd dat de acteur biseksueel was maar in biografische documentaires of films vermeden de makers vaak daar over te spreken. Tot nu…

Hollywood heeft lange tijd een moeilijke verhouding gehad met homo’s en lesbiennes. De manier waarop zij werden afgebeeld wordt meesterlijk ontleed in de documentaire The Celluloid Closet van Rob Epstein en Jeffrey Friedman: eerst waren homo’s lachwekkende mie tjes, vervolgens medelijdenwekkende personen die gedoemd waren vroeg te sterven, daarna werden het psychopaten of ronduit gewelddadige criminelen.

De afgelopen drie decennia ontstond er geleidelijk een genuanceerder beeld van homo’s in Hollywoodfilms met films zoals Making Love (1982), The Color Purple (1985), Longtime Companion (1989), The Crying Game (1992), Philadelphia (1993), Boys Don’t Cry (1999), Brokeback Mountain (2005) en Milk (2008).

De Amerikaanse filmindustrie deed lang aan zelfcensuur. Van 1930 tot 1968 regelde de Motion Picture Production Code, beter bekend als de Hays Code (vernoemd naar de hoofdcensor in Hollywood uit die tijd), de productie van films. De regels waren niet mals: Amerikaanse films mochten alleen worden uitgebracht in bioscopen in de Verenigde Staten als er geen verwijzingen waren naar seksualiteit, rassenvermenging, abortus, drugs en homoseksualiteit. Eind jaren veertig begon de invloed van de regels af te kalven. Laat het nu net de jaren 50 zijn die daarop volgde, het laatste decennium van het “Gouden Tijdperk van Hollywood” (1910-1960), waarin James Dean opdook in de memorabele films East of Eden, Rebel Without a Cause en Giant.

Foto van de echte James Dean genomen in 1955

Eindeloze geruchtenmolen James Dean dankt zijn iconische status vooral aan zijn rol in Rebel Without a Cause waarin hij de onrustige tiener Jim Stark speelt. Zijn personage zit in de knoop met zichzelf, niemand die hem kan begrijpen, zelfs niet zijn leeftijdsgenoten.

Vele Amerikaanse tieners identificeerden zich met Jim Stark en bijgevolg met James Dean. De film werd ook omarmd door holebi’s omwille van Deans androgyne uitstraling en de liefdevolle tederheid die Deans personage vertoonde ten opzichte van John “Plato” Crowfard. Die rol werd gespeeld door Sal Mineo, een acteur van Siciliaanse afkomst die in de late jaren 60 als één van de eerste vooraanstaande acteurs zijn homoseksualiteit publiek bekend zou maken.

De vraag of James Dean homo was, is al jaren voer voor geruchten. William Bast, één van Deans hechtste vrienden, publiceerde als eerste een biografie over de acteur in 1956, een jaar na diens overlijden: James Dean: a Biography. In 2006 verscheen er een onthullende geactualiseerde versie: Surviving James Dean. Daarin gaf de scenarioschrijver toe dat hij een seksuele

James Preston als James Dean

relatie had met Dean nadat hij jaren de vraag had ontweken. In het boek schrijft Bast ook openhartig over andere homoseksuele relaties die de acteur had, zoals met Rogers Brackett, een invloedrijke producent die Dean aanmoedigde in zijn filmcarrière en hem nuttige professionele contacten aanreikte.

Voor de zaak Die relatie leidt ons meteen naar een vraag waarover wordt geredetwist: had James Dean enkel homoseksuele contacten uit zakelijke overwegingen? Journalist Joe Hyams suggereert alleszins dat Dean de mannenliefde bedreef voor de zaak: om zijn filmcarrière vooruit te helpen. Die theorie wordt echter in vraag getrokken door William Bast en andere biografen van James Dean, zoals Donald Spoto en Val Holley. De Amerikaanse schrijver John Gilmore was op zijn beurt een goede vriend van Dean met wie hij een gemeenschappelijke passie voor motors deelde.

Hij publiceerde in 1975 het boek The Real James Dean waarin hij beweerde dat hij biseksuele experimenten had met de acteur, een bewering die niet kan worden

nagegaan. Mocht de claim waar zijn, zou het echter een argument zijn dat de theorie verder ontkracht dat James Dean alleen seks had met mannen voor het profijt.

De vraag of James Dean biseksueel dan wel homoseksueel was, blijft een onuitgemaakte zaak. Schrijver Gavin Lambert, die zelf homoseksueel is en zich begaf in de gay kringen in Hollywood tijdens de jaren 50 en 60, beschreef Dean als homoseksueel. Nicholas Ray, de regisseur van Rebel Without a Cause, verklaarde dat James Dean homo was. John Howlett concludeerde dan weer dat de acteur “zeker biseksueel” is in zijn boek James Dean (1997) terwijl George Perry in zijn boek de homoseksuele contacten die Dean had, reduceert tot “experimenteel gedrag”.

Over één zaak zijn ze het echter allemaal eens: Dean had seks met mannen.

Exit brave films Vorige films over het leven van James Dean waren vaak al te braaf, zoals de productie van James Franco James Dean voor vertoning op televisie waarin de biseksualiteit van de acteur netjes wordt ontweken.

Aan die brave biopics komt deze zomer een einde. Joshua Tree, 1951: A Portrait of James Dean, een film die tijdens het Seattle International Film Festival in mei in wereldpremière is gegaan, toont de jaren waarin James Dean nog niet bekend was. En als je denkt dat het weer een film wordt waarin ze tonen hoe mannelijk het is om sigaretten te roken: think again!

Deans biseksualiteit wordt in de film onomwonden getoond. In deze biopic zien we de acteur verschillende keren seks hebben met mannen. Een bepaalde scène toont het personage Dean terwijl hij de liefde bedrijft op de gang met zijn kamergenoot. We zien in de film ook hoe de acteur een andere man koestert tijdens een afspraak op de top van een berg. De film wordt helemaal stout als je ziet dat in de trailer een glimp wordt getoond van een scène waarin iemand zijn sigaret uitdooft in de navel van James Dean. De film lijkt echter geen partij te kiezen in de discussie

of het filmicoon nu vooral seks met mannen had uit opportunistische overwegingen: het personage wordt zowel getoond met mannen die hem vooruithelpen als in zuiver intieme contacten.

Evenbeeld De hoofdrol in Joshua Tree, 1951 wordt gespeeld door de onbekende acteur James Preston. Hij was in de VS alleen bekend van het bovennatuurlijk tv-drama The Gates waarin hij een weerwolf speelt.

Preston besteedde verscheidene maanden aan de voorbereiding op zijn rol als James Dean. Het resultaat van goede make-up en heel wat inleving mag er zijn: oordeel zelf door de foto’s te vergelijken van de echte acteur en James Preston die we hierbij naast elkaar presenteren.

Even zag het er slecht uit voor James Preston toen hij na de filmopnames in allerijl werd opgenomen in het ziekenhuis. Er werd botulisme vastgesteld en de acteur moest geruime tijd herstellen. De acteur is intussen volledig gezond. Zijn rol in de James Dean biopic zal hem alleszins grotere bekendheid opleveren. Als hij zijn sex-appeal handig uitspeelt in Hollywood en de komende jaren zijn filmrollen slim uitkiest, zou hij wel eens tot grote filmster kunnen uitgroeien.

Torenhoge ambitie Joshua Tree, 1951 is de eerste langspeelfilm van de 28-jarige filmmaker Matthew Mishory maar uit alles blijkt zijn torenhoge ambitie. In het persdossier wordt trots gezegd dat de film “als onversaagde en eerlijke exploratie van Deans gecompliceerde seksualiteit en vroegere relaties” de acteur wil “herdefiniëren voor een nieuwe generatie.”

Toen het Amerikaanse homotijdschrift The Advocate Matthew Mishory polste over de film, gaf hij meteen toe: “de film is geen conventionele biopic. De tijdsafbakening is zeer nauw, het verhaal speelt zich af in de vroege jaren voordat Dean een ster was, terwijl hij zijn weg in de wereld vond

– in iedere betekenis. Het is de eerste film die relaties toont die werkelijk belangrijk waren voor Jimmy (bijnaam van James Dean, red.)”

De film belooft alleszins het glorierijke verleden van Hollywood nostalgisch op te roepen. De film is grotendeels in zwartwit gedraaid op Fuji color film, waardoor de kleur wordt verwijderd bij de overdracht om een glossy maar toch gecontrasteerd beeld te creëren. De vintage Cooke lenzen die cinematograaf Michael Marius Pessah voor de film gebruikte, moeten die Classic Hollywood look nog verder benadrukken.

Het was bij publicatie van dit artikel nog niet duidelijk of de film ook in Belgische filmzalen zal worden vertoond. Aangezien verschillende dvd-distributeurs op de Nederlandstalige markt zich nadrukkelijk richten op een holebipubliek lijkt een dvd-uitgave in de toekomst alleszins verzekerd.

Dennis De Roover Foto’s: © Iconoclastic Features

Leve Parijs: la vie en rose Insight tour door Le Marais, het gay hart van de lichtstad

Onbetaalbaar, arrogant volk en niets te doen in de zomer!

Voilà: de drie grootste vooroordelen die er over Parijs bestaan. De Magneet ging op trektocht door Le Marais, het gay epicentrum van de lichtstad en kwam tot andere conclusies. Onze insight informatie is je beste garantie op een droomvakantie…

“Le Marais” betekent “moeras” en dankt haar naam aan de losse grond waarop de wijk is gebouwd. Het verklaart meteen waarom er zo weinig metrostations zijn. De wijk is verdeeld over het IIIe en IVe arrondissement. Le Marais ademt geschiedenis: Parijs is een 19de-eeuwse stad maar hier zijn nog veel 17de-eeuwse gebouwen. “Les hôtels particuliers” zijn zichtbaar aanwezig: geen hotels maar grote huizen met binnenkoeren die eigendom zijn van rijke families. Sterren als Audrey Tautou en Vanessa Paradis hebben hier een verblijf. Voor het gemeentehuis van het IIIde arrondissement spelen Franse jongeren achteloos voetbal. Ze beseffen niet dat de blauwe lijnen op de grond de contouren aanduiden van torens die hier ooit stonden. Hierin werden Louis XVI en zijn familie gevangengenomen op 13 augustus 1792. Op 21 januari 1793 werd de koning brutaal geëxecuteerd door de guillotine. Het begin van het einde van de monarchie…

Gratis musea Wie van geschiedenis houdt, moet zeker Musée Carnavalet bezoeken. Het museum vertelt de geschiedenis van Parijs. Bezoekers moeten geen inkom betalen, zelfs de vestiaire is gratis: dit geldt voor alle musea in handen van de stad. Pas wel op: deze musea zijn gesloten op maandag. Kuier door de statige kamers van Le Carnavalet die volgepakt zijn meubels uit de 17de, 18de en 19de eeuw. De schilderijen met revolutionaire taferelen en een kast vol karikatuurbeeldjes van bekende personen zijn amusant. Een kleine gang links van de bezoekersingang leidt naar de prachtige binnentuin met buxushagen en rijkelijke bloemenborders.

La Maison de Victor Hugo is ook gratis te bezoeken. De wereldberoemde dichter, schrijver en staatsman leefde hier tussen 1832 en 1848. De kamers bleven onaangeroerd, zelfs de slaapkamer waarin het genie in 1885 stierf. Ook Charles Dickens is niet volledig weg te denken uit het huis, want hij was er te gast.

Beide schrijvers behandelden sociale thema’s in hun boeken.

Tot 19 augustus loopt er nog een uitzonderlijke tentoonstelling waarin je Hugo’s kunstwerken kunt bekijken. Bekijk de ganzenveren die hij gebruikte en het kattengeschrift met fenomenale impact dat uit deze primitieve instrumenten voortvloeide.

Musée Carnavalet - 23, rue de Sévigné (alle dagen open behalve maandagen en feestdagen) La Maison de Victor Hugo - 6, place des Vosges (alle dagen open behalve maandagen en feestdagen)

Tolerante musea Het Centre Pompidou ligt vlakbij het gemeentehuis van Parijs. Aangezien bezoekers van Le Marais nog een jaar moeten wachten voor het Picasso museum weer opent, kunnen ze hier alvast werken van de kunstenaar bekijken. Bewonder ook topwerken van Fernand Léger, Wassily Kandinsky, Joan Miró, Max Ernst, Paul Klee, Salvador Dali en Jackson Pollock.

Wat te denken van onze vriend Andy Warhol? Zijn afbeelding van onze nog grotere vriendin Elizabeth Taylor hangt hier.

Neem gerust een foto: zolang de flash maar afstaat en dat geldt voor zowat alle musea in Parijs. De inhoud van je tas moet je wel tonen aan de ingang van bepaalde musea. Foltertuigen thuislaten.

Pompidou biedt meer eye candy. Liefhebbers van design kunnen er een gigantische sofa van ontwerper Verner Panton bewonderen. Fetisjisten zullen kicken op de foto’s van Russisch performance artiest Oleg Kulik: Mad Dog. Voor de romantische zielen zijn er de foto’s van kussende mannenkoppels van Libanees kunstenaar Akram Zaatari. Voor ongeveer 13 euro mag je alle vaste en tijdelijke collecties binnen. Bovendien biedt het dak van het hypermoderne gebouw een prachtpanorama over Parijs. Wie een uitgebreide collectie van Henri Matisse wil zien, moet snel zijn: die expo loopt nog tot 18 juni.

Centre Pampidou – Place Georges Pompidou (alle dagen open behalve dinsdagen en 1 mei)

Onze collega’s Wie Pompidou bezoekt, gaat ook best langs het nabijgelegen Centre LGBT. Zij zijn Het Roze Huis van Parijs. Zoals onze organisatie, verenigt het centrum tal van holebi- en transgenderverenigingen, doet het lobbywerk en heeft het een eigen

Holebibib. Let wel: tijdens weekdagen zijn ze pas open vanaf de namiddag en ’s zondags is er niemand. Een bezoek loont de moeite: babbel eens met Franse activisten en geniet aan de bar van de goedkope frisdranken.

Centre LGBT – Paris Île-de-France – 63, rue Beaubourg (alle dagen open behalve zondagen - http://www.centrelgbtparis.org/)

Rue Vaseline

Vloeibare Tarte Tatin Zeggen dat je in Parijs overal goed kunt eten en drinken, is een open deur intrappen. Maar waar verzamelen de holebi’s?

Open Café is een populaire gay bar waar inwoners en toeristen elkaar treffen.

Happy hour duurt van 18-22u. en is geldig voor bier en Red Bull maar wij verkiezen de tweede happy hour van 22u. tot sluitingstijd die geldt voor de champagne.

Op een steenworp van Pompidou bevindt zich ook de Rue Sainte-Croix-de-laBretonnerie, ofwel de Rue de Vaseline van Parijs. Deze straat is echter springlevend met hippe ketens zoals Diesel. Het is een winkelparadijs. Pylones valt meteen op.

Je kunt er allerhande zotte huisspullen kopen: een zeeppomp in de vorm van een roze poedel of een rasp in de vorm van de Eifeltoren? Je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben het hier!

Voor een vloeibare Tarte Tatin moet je bij Les Agités zijn. Deze zaak is een holebivriendelijk restaurant op de gelijkvloerse verdieping en een bar met DJ in de kelder: Tout feu tout flamme! Kniel lekker neer op de bidstoel voor de draaitafel en smeek de maestro om je favoriete nummer. De toiletten zijn eveneens een belevenis. Een koninklijk toilet met gouden muren en een tweede toilet waarin je een kleine of grote boodschap kunt achterlaten: er liggen krijtjes en de muren zijn een zwart bord.

De uitbaters van Factory’s zijn zeer sympathiek: hier vind je hippe T-shirts, merkkleding en juwelen. Hier en daar wat prijzig maar daarom kom je tijdens de solden.

Vanaf 15 juli komen de grove kortingen.

Eveneens charmant is holebiboekhandel Les mots à la bouche: de plaatselijke boekhandel ’t Verschil, alleen hebben zij het voordeel dat er in het Frans een veel ruimer aanbod aan gay literatuur is dan in het Nederlands.

De Spyce bar is ook drukbezocht door gays. De muren zijn gigantische video walls en hier serveert de knapste ober van Parijs. Woensdag is het bovendien burlesque avond: vive le cabaret! Wie het liever wat kalmer aandoet, bezoekt Le Who’s bar en restaurant: een stijlvol ingerichte zaak met een heerlijke fusion kitchen. Cocktails in overvloed en heerlijke Tapas zijn hier te verkrijgen. Altijd ne goeie fond leggen!

Pylones – 13, Rue Sainte-Croix de la Bretonnerie (alle dagen open, gesloten op zondag - http://www.pylones.com) Factory’s – 3, Rue Sainte-Croix de la Bretonnerie (alle dagen open - http://www.factorysparis.com) Les mots à la bouche – 6, Rue Sainte-Croix de la Bretonnerie (alle dagen open - http:// www.motsbouche.com)

Open Café Bar – 17, Rue des Archives (alle dagen open - http://www.opencafe.fr/) Les Agités – 15, Rue de la Reynie (voor het restaurant is reserveren aan te raden http://www.lesagitesparis.com/) Spyce bar – 23, Rue Sainte-Croix de la Bretonnerie (alle dagen open van 17u. tot laat in de nacht) Le Who’s bar & restaurant – 14, Rue SaintMerri (alle dagen open van 12u.-6u.) 4

de magneet - 7

Bourgondisch leven

Compleet orgasme

In Le Marais zijn er tal van chique en dure restaurants. Kate’s Cuisine is echter zeer betaalbaar. De keuken biedt authentieke Brits-Tunesische gastronomie: alles is er 100% biologisch. Het restaurant is een aanrader voor vegetariërs. De couscous is heerlijk. Voor het dessert informeer je of er cheesecake is: om een foodgasm van te krijgen! De warme crumble is ook een aanrader.

Het hoogtepunt bereik je op de Marche des Fiertés 2012 die plaatsvindt op 30 juni. Deze gay pride trekt jaarlijks door de straten van Parijs. De organisatie ligt in de handen van Inter-LGBT, een federatie van een zestigtal holebi- en transgenderorganisaties die strijden voor gelijkheid, ongeacht seksuele identiteit en voorkeur. Lees de spandoeken of bewonder de torso’s van de mannen die ze dragen. Oooooh! Het orgasme is compleet.

Zeer romantisch is La Place Royale, gelegen aan La Place des Vosges. Franse steden hebben immers geen koninklijke pleinen meer na de revolutie, wat niet betekent dat de Fransen niet graag koketteren met hun koninklijke verleden. La Place Royale wordt uitgebaat door een koppel homomannen. Voor de inventieve keuken die je hier krijgt, betaal je verhoudingsgewijs zeer weinig. Proef van het huisbereide ijs. Het decor doet dromen: een chic huis met zwart-witte tegels.

Kate’s Cuisine aux Comptoirs de Carthage – 27, rue de Picardie (alle dagen open behalve maandag et zondagavond) La Place Royale - 2 bis, Place des Vosges (alle dagen open, reserveren op +33 (0)1 42 78 58 16)

Bekoring Laat je in bekoring leiden in de Église Sainte-Croix-de-Paris, een kerk die in de 17de eeuw werd gebouwd. Ieder weekend worden er gratis klassieke concerten georganiseerd. De uren worden aangekondigd op een bord aan de poort. De kerk is nu in handen van de Armeense geloofsgemeenschap. Het beeld van de heilige Franciscus van Assisi, een werk van Germain Pilon, is zeer de moeite om te bekijken.

Germain leidt ons recht naar Het Louvre, want deze renaissance beeldhouwer maakte ook het monument dat het hart van koning Hendrik II van Frankrijk bevat in dit imposante museum. Wie Het Louvre zegt, zegt Mona Lisa. We noemen haar brutaal “de grootste prostituee van

Open Café: populaire ontmoetingsplaats voor holebi’s Parijs” omdat ze jaarlijks honderdduizenden aanbidders ontvangt. Tot 25 juni loopt er een tentoonstelling van onze roze vriend Leonardo da Vinci. Op die expo kan je onder meer de kopie bewonderen van de Mona Lisa waarop de achtergrond van het schilderij wordt onthuld: een recente ontdekking. Het Louvre bevat een prachtig Egyptisch gedeelte. Bekijk bijvoorbeeld een grote kalksteen met hiërogliefen uit het tijdperk van Senoeseret I: een overblijfsel van 1944 of 1935 voor Christus. Imposante Egyptische zuilen en beelden leiden de bezoekers naar de sarcofaag van koning Ramses III. Het Romeinse gedeelte bevat veel homoerotisch vermaak. De vele klassieke standbeelden van gespierde mannen, een groot deel onder hen gecastreerd wegens afgebroken uitstekende delen, zijn een lust voor het oog. Het oude Griekenland op zijn beurt inspireerde de Franse schilder François de Vergnette tot het maken van zijn Les Sabines: een meesterwerk over de ontvoering van dames door de Romeinen met nochtans veel naakte strijders die slechts schild en helm dragen.

De schoonheid moet niet onderdoen voor de sporthelden van de legendarische mannelijke naaktkalender Dieux du Stade.

Ook hier geldt: foto’s zonder flash zijn toegestaan.

Het is duidelijk: in de zomer staat Parijs in vuur en vlam. Paris brûle! De brandweer van Parijs kan deze hitte wel verdragen.

Zij vieren hun bal des pompiers op 13 en 14 juli: laat je eens lekker onderspuiten!

Marche des Fiertés 2012, 30 juni (parcours en meer informatie beschikbaar op http:// marche.inter-lgbt.org) Défilé militaire du 14 Juillet, nationale feestdag - Avenue des Champs-Élysées, place Charles-de-Gaulle, place de la Concorde Parijs : stad met oneindig veel verleidingen en streken. Je t’adore!

Dennis De Roover / Foto’s: © Dennis De Roover,

Eglise Sainte-Croix-de-Paris – 6, rue Charlot Het Louvre – hoofdingang aan de glazen piramide bij Place de Carrousel, 14 euro voor combiticket dat toegang biedt tot alle vaste en tijdelijke tentoonstellingen (alle dagen open, dinsdag gesloten)

Paris Marais: gastvrijheid troef!

Onze reporter werd ontvangen door Pascal Fonquernie: een gastvrije gay gentleman. Pascal werkt mee aan de site www.parismarais.com. Op deze site vind je tal van interessante deals voor hotelverblijven. Bij touroperators krijg je zulke goedkope aanbiedingen niet: de mensen van Paris Marais hebben ze speciaal onderhandeld bij de hotels.

8 - de magneet

Wil je meer? Hou je van mannen in kostuum? Blijf dan napruttelen tot 14 juli, de nationale feestdag. De militaire stoet komt voorbij l’Avenue des Champs-Élysées, la place Charles-de-Gaulle-Étoile tot aan la place de la Concorde: daar begroeten de stoere kerels hun president. Nu dit niet langer Nicolas Sarkozy is, zal het alleszins geen president op hoge hakken zijn want hij woont niet langer op het élysée!

François Hollande heeft het voorrecht de troepen te schouwen.

Paris Marais is aangesloten bij IGLTA, je garantie voor een homovriendelijk verblijf. Je vindt er ook een lijst van goede restaurants (prijs-kwaliteit) en informatie over Gay Parijs.

Op http://www.parismarais.com/map/uk.php kan je een plan downloaden en afdrukken met adressen voor gay toeristen.

Onze redactie beschikt over de plannen van deze fabelachtige wijk. Je kunt deze na simpel verzoek via mail gaan afhalen bij Het Roze Huis: demagneet@hetrozehuis.be

The Best Addresses in Paris, The Best Hotels in Europe

Discover Le Marais, Paris’ Favorite District and 1000 Charming Hotels in Europe.

If you are coming to the City of Light, spend a few nights in Le Marais, where you can discover the most exclusive boutique hotels. We have selected for you the most prestigious European resorts. Among the top destinations are the Loire Valley, the French Riviera, Nice, Cannes and Monaco. Other prestigious cities include Rome, Venice, Vienna, Salzburg, Barcelona, Madrid, Prague, Dubrovnik, Budapest, Geneva, Lausanne, Montreux, Brussels, Bruges, London, Bath, Brighton, Athens, and Copenhagen. These cities are the very fabric of local culture and are famous for their history. All of these exquisite places are now at your fingertips, and at preferential prices. We have chosen the best of the best in the three, four and five-star categories to make your stay in Europe your most memorable ever. When booking with us, you can be sure to get the best rooms in the best hotels. In every European city, there is always a little “Marais” to discover.

Download for free the complete Marais Map in English on

www.parismarais.com

The Best Addresses in Paris, The Best Hotels in Europe

PARISMARAIS is a member of PARIS TOURISM OFFICE and IGLTA © Photos PARISMARAIS.COM / Montgomery Conseil - RCS Paris 450774219.

de magneet - 9

Wij zijn er voor jullie

Ben jij er ook voor ons?

De rode loper lag uit in de zaal ‘Oud Kapelleke’ te Berchem, waar het fundraisingevent ‘Wel retro, niet hetero’ plaatsvond. Druppelsgewijs kwam iedereen die deelnam aan het fundraisingevent binnen om vervolgens aan te schuiven aan het buffet. Alles was klaargemaakt door vrijwilligers van Het Roze Huis, die achter het buffet ook graag een extra woordje uitleg gaven bij de bereidingen. Aangepaste slides en muziek brachten iedereen direct in de juiste stemming. Kortom, een zeer geslaagd en professioneel ogende benefietbrunch ten voordele van Het Roze Huis – çavaria Antwerpen. Jammer dat er niet meer mensen ingeschreven hadden. De thuisblijvers hadden alvast ongelijk.

Volgend jaar komt er een nieuw fundraisingevent, want net zoals veel organisaties is Het Roze Huis slachtoffer van aanhoudende besparingen bij de Vlaamse Overheid. Via fundraising hoopt Het Roze Huis extra middelen in te zamelen om haar werking te blijven continueren. Daarnaast wil Het Roze Huis graag extra activiteiten blijven organiseren voor haar achterban.

Recente berichtgeving toont overigens aan dat niet iedereen homoseksualiteit, biseksualiteit en transgender zijn zo vanzelfsprekend vindt. Tolerantie ten opzichte van transgenders en holebi’s is vaak nog schijn. En dan hebben we het nog niet over andere gender en seksuele minderheden, die niet meteen onder de holebi-transparaplu vallen. De missie van Het Roze Huis, om holebiseksualiteit en transgenderisme te verankeren in de hoofden van alle inwoners van de provincie Antwerpen is zeker nog niet be-

Recente berichtgeving toont overigens aan dat niet iedereen homoseksualiteit, biseksualiteit en transgender zijn zo vanzelfsprekend vindt reikt. De holebi-transbeweging is nog niet voorbijgestreefd en overbodig, integendeel zelfs. Veel kosten die Het Roze Huis maakt om o.a. haar functie als ontmoetingsplaats te bewerkstelligen kunnen niet via subsidies worden gedekt.

Volgens Marie Jeanne Wesemael, die sinds de opstart van de organisatie op de Draakplaats maandelijks een bijdrage

Het Roze Huis – çavaria Antwerpen kon zondag 6 mei rekenen op de warme steun van een aantal zaken. Zij toonden door onze benefiet Wel Retro, Niet Hetero te sponsoren dat ze Het Roze Huis en de holebigemeenschap in Antwerpen een warm hart toedragen, ook in tijden waarin het economischer moeilijker gaat. Het Roze Huis – çavaria Antwerpen is deze steun vanuit de privé zeer genegen. Als dank, een overzicht van de bedrijven die hun sterke schouders onder onze benefiet zetten:

10 - de magneet

stort, mag Het Roze Huis de verschillende mogelijkheden van ondersteuning duidelijker in de kijker zetten. Samen met haar partner was zij ook aanwezig op de brunch ten voordele van Het Roze Huis en zij is alvast overtuigd van de noodzaak om een organisatie als Het Roze Huis te steunen. Marie Jeanne stort overigens maandelijks een bijdrage op de projectrekening van de Koning Boudewijnstichting,

waarmee Het Roze Huis de jaarlijkse onkosten van onderhoud aan het gebouw kan bekostigen. Bovendien biedt de projectrekening ook de mogelijkheid tot verbetering van de accommodatie.

Storten op de projectrekening bij de Koning Boudewijnstichting doe je overigens via: 000-0000004-04 (IBAN BE10 0000 0000 0404 - BIC BPOT BE B1) met de vermelding: L 78039 - Het Roze Huis. Giften vanaf 40 euro per kalenderjaar geven recht op een fiscaal attest waarmee je de gift kunt aftrekken van je belastingen.

Welke andere mogelijkheden zijn er nog om Het Roze Huis – çavaria Antwerpen te steunen?

aWord lid van Het Roze Huis – çava-

ria Antwerpen. Stort 10 euro op het rekeningnummer 001-3555032-58 (IBAN BE95 0013 5550 3258 - BIC GEBA BE BB) van Het Roze Huis, met vermelding ‘lidgeld + naam en geboortedatum’. Binnen de 6 weken

ontvang je dan een çavariapas, die je recht geeft op tal van kortingen in holebi-zaken. Daarenboven geniet je ook van voordelen op activiteiten en feestjes die Het Roze Huis organiseert.

a Geef je nalatenschap een roze be-

stemming en laat dit beschrijven ten voordele van Het Roze Huis bij de notaris. Meer info bij je notaris.

a Maak reclame voor je zaak en steun

tegelijk Het Roze Huis – çavaria Antwerpen door het plaatsen van een advertentie in De Magneet of op onze website. Mail voor meer informatie naar adverteren@hetrozehuis.be.

a Neem een abonnement op je favoriete tijdschrift. Voor 12 euro ontvang je jaarlijks 4 tijdschriften en mis je geen enkele De Magneet.

a Huur eens een zaal in Het Roze Huis

aKoop een regenboogpin op ons secretariaat of bij onze infostanden. Je vindt Het Roze Huis terug op veel evenementen. Hou onze website (www. hetrozehuis.be) in het oog of volg ons op Facebook of Twitter.

aKom naar onze Nieuwjaarsreceptie en koop een tombolaticket.

aDoe ons een interessant voorstel

waarmee je je zaak in de kijker zet en Het Roze Huis steunt

Heb je zelf veel ervaring met fundraisingactiviteiten of heb je veel ideeën om het nodige geld bijeen te krijgen voor de Antwerpse holebi-transbeweging, neem dan zeker contact op met ons secretariaat en onze coördinator Tuur Van Hove op 03 288 00 84 of via coordinator@hetrozehuis.be. Onze werkgroep Fundraising kan zeker nog vrijwilligers gebruiken.

Florence Evers

voor je volgende feestje. Meer info via secretariaat@hetrozehuis.be.

de magneet - 11

Alberic Akiteretse: “Geaardheid verzwijgen is vaak bittere noodzaak” Vereniging Why Me geeft Afrikaanse holebi’s een gezicht De jonge Burundees Alberic Akiteretse is één van de gangmakers achter Why Me, een nieuwe vereniging die mikt op Afrikaanse holebi’s en hun sympathisanten. In een gesprek met De Magneet vertelt Alberic over het leven in Burundi, de vrijheid in Europa en de ambities van Why Me. Black power goes gay.

Alberic belandde meer dan zes jaar geleden vanuit het kleine Centraal-Afrikaanse land Burundi in Europa. Er zat voor hem niets anders op dan Burundi te verlaten. “Ik kon daar mijn homoseksualiteit niet beleven en verkeerde er in levensgevaar”, vertelt hij zelf. Alberic is blij dat hij nu in veel veiliger omstandigheden kan leven maar zijn vaderland vergeet hij natuurlijk niet: “Ik ben nu gescheiden van mijn vrienden en familie. Mijn vroegere werk ben ik ook kwijt. En natuurlijk mis ik mijn mooie land met de vele heuvels, de rivieren, het immense Tanganyikameer, de zon.”

De jonge Burundees pendelt tussen Nederland en België maar heeft toch een zekere voorkeur voor het land van Elio Di Rupo.

“In België heb ik veel vrienden gemaakt. Het leven is hier ook minder duur dan in Nederland. Een ander voordeel is dat je hier Frans kunt praten en dat je hier makkelijker Afrikaanse producten vindt. Nederland is niet alleen duurder maar ook nog meer een land van veel regeltjes. Het is wel een mooi land waar je kan dromen en goede mogelijkheden hebt om jezelf bij te scholen.”

Sinds zijn vertrek uit Burundi – een land waar homoseksualiteit in het strafwetboek is opgenomen – zag Alberic zijn leven danig veranderen. “In Nederland werd ik erkend als vluchteling. Ik leef nu in vrijheid en kan doen wat ik wil en sommige van mijn dromen verwezenlijken. Wie in Nederland of België geen papieren of arbeidsvergunning heeft, leidt wel een moeilijk bestaan en is aangewezen op hulp van anderen. De eenzaamheid is soms moeilijk te dragen.”

Holebi’s hebben het in heel wat Afrikaanse landen niet makkelijk zodra hun seksuele geaardheid bekend raakt. “Als je homoseksueel bent, stuit je op afwijzing bij de overheid, het middenveld, de godsdiensten. Om nog te zwijgen van familieleden, vrienden, collega’s op het werk. Leef je in een land in een oorlogssituatie, dan is het leven nog gevaarlijker. Dan kan je op eender welk moment verdwijnen zonder dat de dader zelfs maar gekend is.”

Uitgestoten De meeste holebi’s in een land als Burundi verzwijgen noodgedwongen hun geaardheid. Het is geen zeldzaamheid om te worden uitgestoten door de familie. “De ongelukkigen die door hun familie worden verjaagd, zijn wel verplicht om uit te wijken naar een ander Afrikaans land of naar Europa, tenminste als ze geld hebben of hulp kunnen vragen aan vrienden of kennissen. Wie straatarm is en geen interessante connecties heeft, kruipt in zijn schulp en wordt een soort van nomade. Vandaag leef je in deze stad, morgen in een andere. Maar weinigen hebben het geluk om te worden gesteund door een vereniging. Om steun te krijgen van een vereniging, moet je worden erkend. De groepen die er bestaan hebben sowieso te weinig middelen om iedereen te kunnen helpen.”

“Of je nu in Burundi in een stad woont of in een dorp, dat maakt allemaal niet veel uit”, vindt Alberic. “Burundezen letten sterk

12 - de magneet

op iemands persoonlijkheid, zijn politieke positie, zijn financiële mogelijkheden. Verder moet je geen stap verkeerd zetten of het wordt wel doorverteld aan de telefoon (lacht).”

In Burundi werd Alberic al een jaar of elf geleden activist. “Als asielzoeker in Nederland kwam ik terecht in een opvangcentrum in Oude Pekela, niet ver van de stad Groningen. In die situatie kon ik moeilijk iets doen als activist. Nadat ik verblijfspapieren had gekregen, hervatte ik wel mijn activiteiten voor de holebigemeenschap. Ik werd vrijwillig actief bij diverse groepen in België en legde contacten met verenigingen in Nederland en andere landen.”

Ooit lag Alberic in Burundi mee aan de basis van de eerste holebivereniging van zijn land. “Ik richtte die vereniging samen met wijlen Georges Kanuma op. Georges overleed aan de gevolgen van aids.”

Ook in Europa wil de Burundees zijn talenten ook dienstbaar maken voor holebi’s. Vanuit dat perspectief creëerde hij, samen met andere Afrikaanse holebi’s, de vereniging Why Me. Een groep die haar maatschappelijke zetel onderbracht in Het Roze Huis in Antwerpen.

Doelstellingen Why Me heeft ambities die niet gering zijn. De organisatie wil Afrikaanse holebi’s in Europa bijeenbrengen en de communicatie aanwakkeren tussen verenigingen in Afrika en in Europa. Ze wil ijveren voor een betere bescherming van Afrikaanse holebi’s in Europa en in hun thuisland. De groep hoopt holebi-asielzoekers bij te staan in hun dagelijkse leven en hun belangen te verdedi-

Wie is Alberic Akitereste?

gen bij diverse autoriteiten. Why Me wil verder uitwisselen met activisten in Afrika en – last but not least – Vlaamse en Belgische ngo’s beïnvloeden zodat ze de bereidheid ontwikkelen om holebi-projecten of -groepen in Afrika te ondersteunen.

kreeg. Bedoeling is om asielzoekers te laten profiteren van de ervaring die ik zelf vier jaar lang opdeed toen ik nog in het opvangcentrum verbleef. De uitwisseling met asielzoekers is erg verrijkend. Zoiets kan hen helpen in hun situatie.”

“Sinds onze oprichting hielden we maandelijkse bijeenkomsten”, legt Alberic uit.

“We maakten ons bestaan op diverse plaatsen bekend en hadden ontmoetingen met medewerkers van çavaria – de Vlaamse federatie – en het Boysproject – dat zich engageert voor mannelijke sekswerkers. Verder gingen we op zoek naar een maatschappelijke zetel, een kantoor, ereleden en advocaten met wie we kunnen samenwerken. We moesten ook administratieve dingen regelen.”

“Vluchtelingen hebben van alles nodig”, gaat Alberic voort. “Om te beginnen moeten ze worden geholpen om hun plaats te kunnen vinden in een nieuw land. Ze moeten zichzelf ook leren kennen en hun homoseksuele gevoelens accepteren. Er zijn er genoeg die krampachtig proberen hun homoseksualiteit te verbergen, bang om te worden ontdekt. Vluchtelingen moeten vertrouwen leren te krijgen in het land waar ze asiel krijgen. Ze moeten tot het besef komen dat ze in een vrij land wonen.”

De 29-jarige Burundees Alberic Akitereste komt uit een gezin met drie kinderen. Hij is de oudste van de drie. Vader is een handelaar in Bujumbura, moeder heeft er een administratieve baan. Alberic is naar eigen zeggen een lachebek. Hij houdt van dans en muziek, doet aan zwemmen en kookt graag. Sociale contacten leggen is voor hem een koud kunstje. In Burundi behaalde Alberic een diploma beheerskunde.

Hier in Europa pendelt hij tussen Nederland en België. In Nederland gaat hij naar school en loopt hij stage in een bejaardentehuis. Alberic is ook een talenknobbel. Hij praat Kirundi, Swahili, Frans, Engels en – jawel – Nederlands. toekomst hopen we zeker activiteiten te organiseren waarvoor niet veel geld nodig is. Educatieve bijeenkomsten of dansavonden bijvoorbeeld.”

De samenwerking tussen Why Me en Het Roze Huis is voorlopig nog bescheiden.

“We hebben natuurlijk nog niet heel veel georganiseerd”, bedenkt Alberic. “Op zich is het al geweldig dat we onderdak hebben gevonden in Het Roze Huis. In de komende maanden en jaren hopen we zeker veel meer samen te doen.”

Denis Bouwen

“Ik leef nu in vrijheid en kan doen wat ik wil en sommige van mijn dromen verwezenlijken” Bij Why Me komen uiteraard nogal wat mensen aanwaaien die asiel hebben aangevraagd of gekregen. En ook mensen zonder papieren, die in een heel lastig parket verkeren. Nogal wat van hen zijn sociaal geïsoleerd, hebben slechte huisvesting, kampen met geldproblemen of worden geconfronteerd met psychosociale noden.

Kan een vereniging als Why Me wel genoeg betekenen voor zulke mensen?

“Het is ook belangrijk dat ze worden begeleid in hun nieuwe land. Meestal hebben ze weinig of geen geld maar moeten ze wel een woning vinden en van medische verzorging kunnen genieten.”

Vervuld van hoop

Why Me wordt niet gesubsidieerd, de vereniging is dan ook nog piepjong. “Iedereen financieel steunen is ondenkbaar”, erkent Alberic. “Maar we ondervinden wel veel solidariteit en er zijn genereuze mensen die ons een warm hart toedragen. In de

“Dé vraag die iedereen zich stelt”, reageert Alberic. “Maar de leden van Why Me zijn toch vervuld van hoop. We hebben ook een project dat de naam ‘Espoir’

“Maar laten we niet vergeten dat ze ook in contact moeten blijven met hun thuisland.

Via Why Me is dat zeker mogelijk. En een technologie als Skype biedt ook heel wat mogelijkheden.”

Why Me Vereniging voor holebi’s en transgenders uit zwart-Afrika p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen www.facebook.com/groups/295259783858837 de magneet - 13

Roze Kreten

Gay sporttoernooi Regering engageert Weldra zich voor homohuwelijk in Nepal actieplan tegen homofobie in Frankrijk?

De socialist François Hollande is de nieuwe president van Frankrijk geworden waardoor de introductie van het burgerlijke homohuwelijk bij onze zuiderburen in een stroomversnelling kan komen. Hollande formuleerde tijdens de campagne de openstelling van het huwelijk voor mensen van hetzelfde geslacht als één van zijn 60 engagementen aan de Fransen. Op 10 en 17 juni zijn er ook parlementsverkiezingen in Frankrijk. Als de resultaten daar gunstig uitvallen, zou het homohuwelijk in Frankrijk weldra een feit kunnen zijn.

Obama plots

In september vindt in Nepal een nationale sportcompetitie voor holebi’s en transgenders plaats. Het toernooi zal twee weken duren en is een initiatief van Blue Diamond Society, een Nepalese holebirechtengroep.

Het initiatief is een première voor Azië.

Nepal maakt tijgersprongen in het invoeren van gelijke rechten voor holebi’s en transgenders: transgenders zullen weldra de derde sekse op hun identiteitskaart kunnen laten registreren en ook de plannen om als eerste Aziatische land het homohuwelijk in te voeren blijven ongewijzigd.

Texaanse rapper

verdedigt homo’s

pro homohuwelijk

Barack Obama heeft - eindelijk - openlijk gezegd dat hij persoonlijk voorstander is van het homohuwelijk. In een verkiezingsjaar en in een conservatief en religieus land is dit best moedig. Maar de Amerikaanse president stelt ook dat de deelstaten hierover moeten beslissen. Hij blijft dus voorzichtig. North Carolina heeft ondertussen als dertigste staat het homohuwelijk expliciet verboden. (TJ) De socialist François Hollande is de nieuwe president van Frankrijk geworden waardoor de introductie van het burgerlijke homohuwelijk bij onze zuiderburen in een stroomversnelling kan komen. Hollande formuleerde tijdens de campagne de openstelling van het huwelijk voor mensen van hetzelfde geslacht als één van zijn 60 engagementen aan de Fransen. Op 10 en 17 juni zijn er ook parlementsverkiezingen in Frankrijk. Als de resultaten daar gunstig uitvallen, zou het homohuwelijk in Frankrijk weldra een feit kunnen zijn.

14 - de magneet

De Texaanse rapper Adair Lion heeft een homovriendelijk lied uitgebracht: Ben. De uit El Paso afkomstige zanger zei in verschillende interviews dat hij met het lied “de meningen wil beïnvloeden.” In het lied focust de heteroseksuele zanger op de negatieve houding van de kerk en hiphopartiesten en zingt hij waarom het tijd is voor verandering.

Met de liedtekst “gay is okay” gaat Adair regelrecht in tegen de homofobe tendensen in de rapwereld.

Homohuwelijk

Groot-Brittannië

tegen 2015

Brits premier David Cameron bevestigt de plannen om het homohuwelijk in GrootBrittanië open te stellen tegen 2015. Cameron, nochtans lid van de conservatieve partij, was duidelijk: “We leven in een moderne wereld waarin het huwelijk zou moeten gelden voor zowel hetero’s als homoseksuele koppels.” Daarmee geeft hij geen gehoor aan de protesten van enkele bisschoppen van de Church of England. De premier benadrukte wel niet uit te zijn op een strijd met de kerk.

De regering belooft meer maatregelen tegen homo- en transfoob geweld. In mei kwam er na de moord op Luikenaar Ihsane Jarfi overleg met de Belgische LGBT-koepels.

Binnen zes maanden zouden er concrete acties komen.

Al eerder dit jaar had minister van Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen Joëlle Milquet (cdH) een actieplan tegen homofobie beloofd. Minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open Vld) wilde de drempel verlagen voor aangiftes van homofoob en transfoob geweld. Premier Elio Di Rupo (PS) veroordeelde ook al homofoob geweld.

Het is echter de moord op de 32-jarige Jarfi dat een en ander in een stroomversnelling kwam. Jarfi werd in april vermoord omdat hij avances zou hebben gemaakt op vier onbekende mannen. De verdachten werden aangehouden. Het homofobe karakter van deze moord schokte de hele holebigemeenschap.

Diezelfde holebigemeenschap is dan ook tevreden dat er - eindelijk - iets ondernomen wordt. “Uiteraard stellen we dat zeer op prijs”, zegt Yves Aerts van holebi- en transgenderkoepel çavaria, die 10 november al met stift in zijn agenda aankruist. “Maar ook de andere beloofde actiepunten kunnen we wel smaken”, voegt hij eraan toe. “Op dit overleg werden we op meer getrakteerd dan de gebruikelijke vage beloftes.”

Winnaars

fotoboeken

De Magneet feliciteert de winnaars van de wedstrijd van het voorbije lentenummer.

An Gordier, Anneleen Nauwelaerts, Barry Barri, Chris Dehondt, Joachim Roels, Joke Weckesser, Luc De Vos, Luc Verhaert, Nathalie De Busser en Wilhelmus van Beek wonnen het boek Scarifications van fotograaf Jean-Michel Clajot.

Towers’ Men

De Prekersstraat 44 2000 Antwerpen Tel. 03 233 67 98 www.towers-men.be

TOWERS’ MEN

Under-, Beach- & Nightware

Open: ma 13:00 tot 18:00 di tot en met za 10:00 tot 18:00

de magneet - 15

Gays consumeren, communiceren en reizen 20 jaar wereldfaam voor Amerikaans onderzoeksbureau in holebimarketing Gay mannen en vrouwen hebben in verhouding meer auto’s, vaker een huis, reizen meer en besteden makkelijker geld aan elektronica. Althans volgens een toonaangevend Amerikaans onderzoeksbureau dat zich specialiseert om letterlijk de handel en wandel van holebi’s wereldwijd door te lichten.

2011 LGBT Community Survey

De zogenaamde LGBT-verbruikers (lesbian, gay, bi en transgenders) vertegenwoordigen dan maar tussen vijf en tien procent van de marketeerdoelgroepen, maar ze mogen er wezen. In marketingtermen dan. Omdat wij blijkbaar houden van een beetje extra’s, graag reizen en ons leven trendgericht organiseren. We smullen van nieuwe technologieën en stimuleren daardoor ook innovatie. Kortom, wij leggen gewicht in de economische schaal.

En zijn dus het bestuderen waard.

Dat vonden de oprichters van het Amerikaanse Community Marketing, Inc. (CMI) ook. De markt is er, de doelgroep (wij) is meer dan ooit alive and kicking en dus moeten we die alleen wat van nabij observeren om er de juiste geldstromen rond te kanaliseren. Dat lijkt erg goed te lukken. Toonaangevende Amerikaanse ondernemingen als Wells Fargo Bank, Absolut, Hyatt en Kimpton Hotels, zelfs het US Ministerie van Wonen en Stadsontwikkeling – om er maar enkele te noemen – benutten de resultaten van CMIonderzoeken om er hun beleid op af te stemmen. Zowel qua productaanbod als qua markt- en communicatiebenadering van de doelgroep. De Verenigde Staten verschillen wel redelijk van ons Europeanen als het om consumentengedrag gaat. Toch is een analyse van het meest recente gay consumentenrapport van CMI (zomer 2011) meer dan leerzaam.

U.S. Overview Report

v2 8.25.2011

5th Annual Edition

En3re contents © Community Marke3ng, Inc.

In de States kopen ze ook graag spullen aan via hun smartphone (40% mannen en 25% vrouwen, da’s dubbel zoveel als de gemiddelde burger). Ook “checking in” per smartphone (ergens aanmelden dat je komt) is vanzelfsprekend geworden, net zoals telebanking. Het valt bijzonder op dat de jongeren via hun smartphones veel meer sociaal contact hebben (Facebook, Twitter en de rest) dan de wat ouderen. Niet verwonderlijk is dat jongere gays een pak meer smsjes verzenden per dag (26) dan 50-plussers (9). Identieke aantallen voor heren en dames trouwens.

Drukdruk!

Facebook is voor de wat jongere Amerikanen een opvallende bron van speelplezier (62% benut ‘entertainment’ op z’n smartphone). Maar ‘nieuwe vrienden ontmoeten’ scoort ook be-

Technologievreters Onze liefde voor technologie is verpletterend. In de VS hebben al 81% van de gay mannen tussen 18 en 44 jaar een smartphone.

Lesbiennes (spreken we even af dat we het vanaf nu alleen over ‘mannen’ en ‘vrouwen’ hebben, van het holebi-soort welteverstaan) liggen iets achter, met ± 65%. De hoofdtoepassingen zijn zenden van tekst en beeld en afschuimen van het internet (diep in de 80%), terwijl sociaal netwerken rond de 60% scoort. Begrijpelijk genoeg zijn games bij jongeren dubbel zoveel in trek als bij ouderen (>45 jaar).

Speurend oog op de gay markt Het Amerikaanse bureau Community Marketing, Inc. (CMI) startte in 1992 met zijn holebi marktonderzoeken.

Het begon met het bevragen van deelnemers aan holebi events zoals Prides.

Al snel bouwde het in San Francisco gebaseerde bureau een groot netwerk op van ruim 60.000 holebi’s in de VS, Canada, Europa, Australië, Engeland en Duitsland, die bereid 16 - de magneet

zijn om geregeld aan een marktonderzoek deel te nemen. Zowat 150 LGBT-partners (magazines, kranten, websites en uiteraard sociale media) leveren ondersteuning en geven links door bij nieuwe onderzoeken. Dat kan gaan van reis- en consumentengedrag tot gezondheidskwesties, financiën, voorkeurauto’s en relatie-aspecten.

De data worden ook gewogen naar

gelang van leeftijd, gender, relatiestatus, geografische locatie of andere parameters. Door het zeer grote aantal respondenten is het draagvlak heel breed en zijn de resultaten erg representatief. Nieuwe studieresultaten van CMI krijgen dan ook steevast ruime aandacht in de media.

hoorlijk (ca. 50 % voor mannen maar amper tien procent voor vrouwen: alweer een cliché bevestigd: vrouwen doen het op hun manier, niet zo openbaar) en zelfs ‘dating via Facebook’ probeert een op zeven mannen ook per smartphone.

Naast hun ‘major vacation’ hebben Amerikaanse gays jaarlijks gemiddeld vier ‘ontspanningsreisjes’ Gay consumentengedrag Het koopgedrag van Amerikaanse LGBT-consumenten is heel erg gelinkt aan de holebivriendelijkheid van een onderneming.

Zo wordt de aankoopkeuze in bijna een op twee gevallen beïnvloed door het feit of het aanbiedende bedrijf gelijke rechten voor holebi’s hanteert bij aanwervingen, het feit of de firma’s LGBT-organisaties of gebeurtenissen sponsoren of ook dat ze holebi’s in hun communicatie en publiciteit aanspreken.

Maar Latino’s zijn overgevoelig voor gelijke behandeling van holebi’s bij de aanwerving terwijl Aziaten een groot belang hechten aan het feit of een bedrijf hun politieke of liefdadigheidsdoelstellingen ondersteunt (‘charity’ of liefdadigheid is in de States een bijzonder intens beoefende activiteit, die politici maar ook bedrijven kan maken of kraken).

Vakantie aan de top Gays houden van het goede leven. Bij de top vijf aankopen van het voorbije jaar vermeldt het CMI-onderzoek eerst de smartphone (35%, blijkbaar gaat die niet lang mee), daarna volgt een flinke vakantie (28%) en vervolgens het aanschaffen van een HD televisie en meubelen (beide 25%) en een nieuwe laptop (24% bij mannen, geklopt door de lesbiennes met 27% - bestaat er zoiets als laptopgooien voor vrouwen?). Eén op vijf kocht ook een nieuwe auto.

Reizen is echt wel een hoofdbezigheid voor Amerikaanse holebi’s. Zowat vier op tien plannen elk jaar een ‘major vacation’ en gays hebben jaarlijks vier ‘ontspanningsreisjes’.

reguliere printmedia niet vergeten om ons te bereiken: vijf tot zes op de tien lezen normale kranten en vier op tien normale magazines.

Ruim zeventig(!) procent van de Amerikaanse gays verneemt voor hem/haar relevant LGBT-nieuws via Facebook. De jongeren ook via Twitter (33%), de wat ouderen nauwelijks: 8%. Ruim een kwart ontvangt ook geregeld gay-nieuwsbrieven via e-mail.

Gay-adverteren loont, vooral bij de jongerencategorie (18-29 jaar): per week klikt 35% onder hen minstens eenmaal op een webbanner, 31% op een facebook-advertentie, 21% scant per week minstens één QR code met de smartphone, 19 % klikt op een mobiele app advertentie en 12% forward wekelijks minstens 1x iets naar een vriend.

In de VS hebben al 81% van de gay mannen tussen 18 en 44 jaar een smartphone Elektronisch communiceren is voor de Amerikaanse gays trouwens veel belangrijker dan voor de gemiddelde burger, en dat zal in Europa niet anders zijn. Eén op drie holebi’s gebruikt zijn smartphone om te proberen nieuwe mensen te ontmoeten, terwijl dat voor heel de bevolking minder dan een op tien is. Het beste nieuws echter: negen op tien holebi’s hopen via hun smartphone vroegere vrienden weer op te pikken. Brengt technologie dan toch mensen dichter bij elkaar?

Elektronisch communiceren troef

Dirk Clotman

Op mediagebied voelen we ons graag door familie omringd: 60 tot 70 procent van alle respondenten (dit is leeftijdsgebonden) bezoekt wekelijks geregeld mainstream internet sites maar bijna net zoveel ervan bezoeken ook wekelijks geregeld LGBT-webstekken. Rond tien procent luistert naar holebiradio. Wekelijks ontvangt 33% (jongere gays) tot zelfs 48% (45-59 jarigen) een LGBT-publicatie maar de reclamejongens mogen zeker de

Informatie: bezoek het bureau CMI op http://www.communitymarketinginc.com/. Je kan er al hun recente onderzoeken downloaden als pdf-document. Via het linkje op de home page kan je jezelf toevoegen aan hun lijst van mensen die graag bij een holebi-onderzoek betrokken worden.

Het gemiddelde LGBT onderzoekspanel Van de 60.000+ gay, lesbische biseksuele en transgender consumenten in CMI’s onderzoekspanel is de gemiddelde leeftijd 47 jaar en leeft 51% met een partner. Ruim acht op tien is aan het werk, negen op tien heeft een eigen auto en zes op tien een eigen woning. 69% bezoekt geregeld bars en restaurants waar hij/zij gemiddeld 76 euro (100 USD) per week spendeert. In de vrije tijd zit 67 procent op Facebook en 12 procent blogt dagelijks.

Danny Jacqmot: vrijwilligerscoördinator bij de worldOutgames Antwerpen!

“Waar ik naar streef, is dat alle LGBTQ-organisaties de worldOutgames als een project van zichzelf zien.”

Danny Jacqmot is sinds 1 maart vrijwilligerscoördinator bij de worldOutgames Antwerpen 2013. Hij doet dit in samenspraak met Het Roze Huis – çavaria, een belangrijke partner in dit verhaal door de jarenlange expertise en het netwerk van LGBTQ-organisaties..

De Magneet: Kan je jezelf kort voorstellen?

Danny Jacqmot: “Ik ben eind jaren ’90 in de Raad van Bestuur van Het Roze Huis gestapt. Het pand was toen nog een vervallen bikersclub. Het plein zag er ook anders uit. Ik had daarvoor al veel jaren ervaring met vrijwilligerswerk bij VIA vzw, een organisatie die toen aan de overkant in de Draakstraat was gevestigd.

En toevallig had ik ook net een internationaal vrijwilligerskamp begeleid waarbij het Kinderwereldatelier, ook in Zurenborg, werd gerenoveerd. Het was dan ook geen toeval dat de volgende zomer een groep van internationale vrijwilligers neerstreek in het pand op de Draakplaats. De eerste verbouwingen waren intens en naar ik me herinner heel stoffig. Na twee vrijwilligerskampen en eindeloos veel verbouwingsweekends hebben we het pand omgetoverd tot een polyvalent gebouw voor de holebigemeenschap.”

“In 2000 ging ik als educatief medewerker aan de slag bij de Federatie Werkgroepen Holebiseksualiteit, de latere Holebifederatie, nu çavaria. Toen stonden eisen als

Danny Jacqmot – foto: Johan Ruysseveldt

“Ik vind het belangrijk om in een omgeving te werken die uitdagingen biedt, iets dat baanbrekend is” het huwelijk en adoptie op het punt om te worden gerealiseerd, en stelde ik me heel erg de vraag wat de volgende uitdaging ging worden. Ik had me tijdens mijn opleiding als geograaf heel erg toegelegd op de situatie van minderheden, meer specifiek de Marokkaanse en Turkse gemeenschap in twee stadswijken in Gent en Brussel.

Toen op dat moment Hassan Bechara besloot om een zelforganisatie op te richten, heb ik daar direct contact mee opgenomen. Een conferentie in Mechelen rond Islam en homoseksualiteit was het gevolg. Het was moeilijk om sprekers uit het allochtone circuit te vinden, maar de toenmalige schepen Ali Salmi uit Mechelen heeft ons een hart onder de riem gestoken. Kelmabel heeft maar een goede twee jaar bestaan, maar het was de voedingsbodem voor organisaties als Merhaba.”

“In diezelfde periode was er een actie van Het Roze Huis naar aanleiding van de arrestatie van een vijftigtal homomannen in Egypte. Deze actie deed me nadenken over het belang van internationale solidariteit. Ik had tijdens mijn opleiding heel wat vakken over ontwikkelingssamenwerking. Daar was LGBTQ als thema nooit besproken. In Nederland was HIVOS op dat vlak heel actief. Ik deed een ruime oproep, samen met Denis Bouwen van het Roze Huis, en binnen de kortste keren hadden we een zaaltje vol geïnteresseerden. Daar is later WISH uit gegroeid.

In de jaren daarna ben ik in periodes nauwer betrokken geweest bij WISH, 4

daartussen heb ik een wereldreis gemaakt en antropologie gestudeerd. Ik heb veel LGBTQ-activisten in het Zuiden ontmoet.

Sinds 2001 begeleid ik ook jaarlijks reizen met Joker. Groepsdynamiek en positieve interculturele uitwisselingen spreken me sterk aan.”

DM: Hoe ben je bij WOGA terecht gekomen en wat doe je er precies?

DJ:“Via een goede vriend vernam ik over de vacature voor vrijwilligerscoördinator.

Ik heb direct contact opgenomen. Ik vind het belangrijk om in een omgeving te werken die uitdagingen biedt, iets dat baanbrekend is. Op 1 maart ben ik gestart. De Outgames bestaan uit drie luiken: sport, cultuur en spiritualiteit, en een mensenrechtenconferentie. Ik zorg voor de vrijwilligers voor het hele gebeuren, een niet te onderschatten opdracht. Het event wordt georganiseerd door de LGBTQgemeenschap, maar staat open voor iedereen, ook wat betreft vrijwilligers.

Ik streef echt naar een bonte, diverse en vooral leuke groep vrijwilligers.”

“Tijdens de worldOutgames verwachten we 10.000 sporters. Voor het event hebben we 2 à 3.000 vrijwilligers nodig, plus een heleboel gastgezinnen om iedereen te huisvesten. De komende maanden zijn vooral gericht op de promotie van

groepsgebeuren aanwakkeren door vanaf deze zomer een maandelijkse WOGABAR te creëren. Hierbij gaan we via een thematische insteek zowel informatie als een gezellig ontmoetingsmoment voor onze vrijwilligers aanbieden.”

“De worldOutgames is een groots event zowel voor de stad Antwerpen als in de LBGTQ-wereld” de worldOutgames en het actief op zoek gaan naar en klaarstomen van een aantal kernvrijwilligers die als sleutel- en brugfiguren kunnen fungeren naar de andere vrijwilligers toe. We waren al aanwezig op de Antwerp 10 miles waarbij er 55 LGBTQ-asielzoekers mee de worldOutgames hebben gepromoot. Je vindt ons in de komende maanden op The Pride, de Antwerp Pride en heel wat meer heterominded events zoals de Cultuurmarkt.

Kom gerust langs voor meer info.”

“Naar de vrijwilligers toe willen we het

DM: Waarom heb je een dergelijke uitdaging gekozen?

DJ: “Omdat ik hou van uitdagingen en pionierswerk. De worldOutgames is een groots event, zowel voor de stad Antwerpen als in de LBGTQ-wereld. Ook de alomvattendheid van de worldOutgames – sport, cultuur, spiritualiteit en mensenrechten – spreekt mij enorm aan.

Met de Outgames willen we een boost geven aan de acceptatie van LGBTQ’s in de sportwereld. En hopelijk niet alleen in de sportwereld. Daarom is net een

event als de Outgames zo belangrijk voor een mature LGBTQ-beweging. Op vlak van gelijke rechten is er op papier al veel verwezenlijkt, maar in de realiteit is er nog veel werk aan de winkel. Vooral naar zichtbaarheid. Als heel wat koppels niet eens hand in hand op straat durven lopen uit schrik voor verbale en/of fysieke agressie, betekent dit dat we er nog lang niet zijn.”

“Waar ik naar streef is dat alle LGBTQorganisaties de worldOutgames als een project van zichzelf zien, een soort van co-ownership waar iedereen iets kan toe bijdragen, ook de sympathisanten. Ik hoop dat de hele stad zich op een of andere manier betrokken voelt en dat na afloop van het event de vrijwilligers doorstromen naar andere organisaties en events.”

Tuur Van Hove

Danny Jacqmot worldOutgames Antwerpen 2013 vzw Brouwersvliet 19-21 B-2000 Antwerpen 20 - de magneet

T: +32 3 337 87 50 E: danny.jacqmot@woga2013.org W: www.world.outgames.org

Flagship Store 路 Lange Koepoortstraat, 54 路 Antwerp 2000 Belgium

de magneet - 21 hours: From Wednesday to Saturday from 12h00 to 19h00. Sunday and Monday from 14h00 to 18h00 路 www.escollectionantwerpen.com

Maskers af met Andrea James De vrouw die van Felicity Huffman een transgender maakte

Andrea James, het covermodel van dit zomernummer, is een Amerikaanse actrice, regisseuse en transgenderactiviste. Ze acteert graag maar ooit nam ze een rol aan waarbij ze haar ware seksuele identiteit verborg.

Andrea vertelt over haar zelfacceptatie op de Amerikaanse site http://www.myacceptance.org.

Maskers af!

Andrea James: “Lang voordat ik mijn overgang van geslacht maakte als volwassene, leerde ik mijn genderidentiteit en uitdrukking te verhullen. Ik kreeg in mijn jeugd veel liefde en steun maar tegen het einde van de lagere school werd het mij duidelijk dat jezelf te vrouwelijk gedragen een strafbaar feit was waarvan de afdwingbaarheid werd toegediend met alles van woorden tot vuisten. Hoewel ik zeer verlegen was, aanvaardden mijn klasgenoten me in de eerste jaren. Ik begon fluit te spelen vanaf de derde klas en leraren lieten me toneel en poppenkast spelen en verhalen voorbrengen die ik voor de klas schreef.”

“We verhuisden verscheidene keren tussen mijn vierde en zevende schoolklas, en iedere keer verdween die vroege aanvaarding door mijn leeftijdsgenoten ondanks mijn anders-zijn een beetje meer.

Sporadisch vergisten volwassenen zich tijdens mijn jeugd en dachten ze dat ik een meisje was. Ze begonnen steeds vaker en onheilspellender te vragen of ik een jongen of een meisje was. Dit bereikte een hoogtepunt tijdens een zomerkamp met het orkest. Doordat ik de fluit speelde, werd ik een direct doelwit en voor de eerste keer ervoer ik geweld. Op dat moment besefte ik dat ik me anders moest bewegen doorheen de wereld, voor mijn eigen veiligheid.

Dus ik ging op mijn handen zitten zodat ik er niet meer mee kon gebaren terwijl ik praatte. Ik wist een zeer aangename maar onopvallende aangenomen persoonlijkheid uit te werken. Ik begon te drinken bij wijze van zelfmedicatie. Ik bleef manieren verzinnen om afstand te doen van delen van mezelf die negatieve aandacht met zich meebrachten. Ik studeerde de mannelijkheid in met haar intonatie en stuwkracht. Ik was behoorlijk goed in die rol. Ik voldeed aan de verwachtingen van iedereen maar was niet trouw aan mezelf.

Na heel wat worsteling en introspectie, kon ik niet langer ontkennen wie ik was.

Iedere dag van de voortgang in de transitie voelde aan als een masker dat werd weggehaald van de stapel maskers waar-

achter ik me had verborgen. Ik zwoer dat ik anderen zou helpen hun transitie eerder en gemakkelijker te maken en dat blijft mijn grootste prestatie.”

“Veel personen die een transitie ondergaan, springen van de ene kast in de andere en doen afstand van hun geschiedenis als trans eens die is voltooid. Voor mij voelde dat te veel aan als opnieuw een masker opzetten dus ik ben uit de kast gebleven en open over mijn verleden en mijn heden. Ik ben trots op wie ik ben, en vooral over hoe ik daar ben geraakt. De dagen waarin ik mijn persoonlijke waarheid verborg en vermeed, liggen achter mij.”

Andrea James is vandaag een bekende trangenderactiviste. Samen met actrice en medeactiviste Calpernia Addams richtte ze in 2003 Deep Stealth Productions op: een mediabedrijf dat ontspanning en educatieve inhoud produceert, voor en door transgenders. Voor de succesvolle film Transamerica hielp ze Felicity Huffman met de voorbereidingen op haar rol als transgender: ze was betrokken als script consulent en hielp Felicity op weg naar een indrukwekkende acteerprestatie die haar een Oscarnominatie voor beste actrice opleverde.

Op de website http://www.myacceptance.org/ vertelt ze over haar zelfaanvaarding. De website is een initiatief van de in

Los Angeles gevestigde fotograaf Parker Austin. Hij interviewt telkens mensen uit de holebi- en transgendergemeenschap en bedenkt samen met hen foto’s waarin wordt afgebeeld hoe de geportretteerde personen zich voelden voor én na hun zelfaanvaarding. Op een aangrijpende manier wordt zo de tocht van mensen door het leven getoond. De foto’s op onze cover en hiernaast van Andrea James zijn een mooi voorbeeld van Austins doorlopend essayistische fotoproject.

Het voornaamste doel van MyAcceptance.org is het bewustzijn aanmoedigen van de schadelijke effecten van homofobie en tegelijkertijd jongere holebi’s en transgenders inspireren met verhalen van volwassenen die zelfwaarde en zelfaanvaarding vonden. De site heeft als breder doel iedereen die met zichzelf in de knoop ligt hoop te geven. Voor meer werk van Parker Austin, surf je naar http://www.parkeraustin.com/ of http:// www.myacceptance.org/ Het Roze Huis – çavaria Antwerpen wil net zoals Andrea James en Parker Austin zichtbaarheid geven aan transgenders.

Het project (Trans)gender past in de strategie. Voor meer informatie over dat project, blader naar bladzijde 36.

Dennis De Roover / Foto © Parker Austin

“Ik zwoer dat ik anderen zou helpen hun transitie eerder en gemakkelijker te maken en dat blijft mijn grootste prestatie” de magneet - 23

Jan Scheirs: Mythisch & Burlesk Leven in het teken van het portret Jan Scheirs wou aanvankelijk acteur worden toen hij van Gent naar Antwerpen kwam maar bleek voorbestemd te zijn om schilder te worden. Zijn oeuvre vertrekt bijna altijd vanuit het portret, mensen staan centraal in zijn kunst. De thema’s die hij behandelt veranderen echter constant: van de artistieke scène rond het Mechelseplein tot de wereld van justitie. Scheirs’ artistieke brein staat nooit stil…

dere curiositeiten. “Hij had het idee om een boek uit te geven van alle mensen uit het Dorp, want zo heten de cafés op het Mechelseplein: De Boer Van Tienen, Bato Batu, Hypotalamus en de Pallieter. In 1998 heb ik heel wat acrylschilderijen gemaakt voor dat boek. Ik heb vijftig karikaturen geschilderd. Daar zaten karikaturen bij van Albert Szukalski, Wannes Van de Velde, Hugo Claus, Jan Decleir, Tom Lanoye en Koen Wauters.”

Aanvankelijk volgde Jan Scheirs hogere Kleurrijk nachtleven humaniora in Sint-Lucas in Gent maar hij schakelde over naar toneel. Zo kwam de Daarna maakte Jan Scheirs een reeks schilGentenaar in Antwerpen terecht waar hij derijen over Show Queens. “In de jaren op het conservatorium zat bij Dora van 90 waren drag queens nog steeds sterk in der Groen: een harde selectie. Hij zat saopmars, hoewel de trend al een tijd bezig men met Adriaan Van Den Hoof, Dimitri was,” verduidelijkt de schilder, “in 1994 Leue en anderen die Bekende Vlamingen ging daar nog een enorme magie van uit zouden worden. De hele klas moest zitmet de verschijning van de film Priscilla, tenblijven en Jan werd verplicht om te Queen of the Desert. Het kleurrijke aspect Jan Scheirs in zijn atelier van drag queens sprak me enorm aan. Red stoppen met de school. “Mijn droom om Foto © Frans Piessens and Blue was nog maar pas open en dat uitverder te studeren lag dus aan diggelen,” herinnert de schilder zich, “twee dagen later kreeg ik telefoon gaansleven fascineerde me. Ik ben het nachtleven gaan schilderen. van regisseur Sam Bogaerts. Hij vroeg om in het NTGent in Het Die portretten werden tentoongesteld in de Backstage in Gent.”

Salon mee te spelen. Ik heb toen samen met Tanja van der Sanden een productie meegedaan.” De productie liep echter snel voor Nog later, in 2001 dook de schilder in het Antwerpse uitgaanshem af en ook de relatie met zijn eerste vriend strandde. Hij werd leven. De tentoonstelling Six Colours Nightlife verbeeldde veruitgenodigd door een vriend die een paar dagen naar Italië reisde. schillende sferen: “Vrijdagnacht – de bars, de rokerachtige AntJan nam het aanbod aan en leerde via zijn reisgezel iemand kennen werpse cafés, zaterdagavond – Red and Blue en zondag Studio 54 die er over een kamer beschikte. “Twintig dagen na terugkomst atmosfeer.” De volgende tentoonstelling stond daarmee in schril vertrok ik al opnieuw omdat ik Firenze zo mooi vond,” vertelt Jan, contrast. In Mannen Met Zorgen, een reeks schilderijen over ge“uiteindelijk ben ik zeven maanden gebleven in Italië. Daar ben ik ruïneerde zakenmannen met bedrukte gezichten, koos Jan resoluut voor een intimistische aanpak: “De schilderijen hadden veel opnieuw beginnen tekenen en schilderen.” bruine tinten. Die twee tentoonstellingen kunnen worden gezien als een dialoog.”

“Waarom zou een kunstenaar claim mogen leggen op één zaak?”

Jan begon zonder licentie te tekenen voor de grote monumenten van de stad: het Uffizi, het Piazza della Signoria met het standbeeld David en andere parels. Door zijn werken te verkopen aan de massa’s toeristen kon de kunstenaar zijn verblijf betalen. Zonder licentie tekenen is echter verboden. Twee Carabinieri’s pakten hem hard aan. Ze richtten hun machinegeweer op hem met de boodschap “Hou ermee op die dingen te verkopen!” Hij keerde terug naar België en woonde toen op het Mechelseplein in Antwerpen. “Vanaf dat ik 18 jaar was, verbleef ik al in de stad. Ik kende dus het volk van café Pallieter al, de vele schrijvers en acteurs die er vaak komen drinken.” Jan maakte karikaturen van de bezoekers, bekende en minder bekende mensen. Zo ontstond in 1996/1997 zijn eerste tentoonstelling. Alle modellen kwamen opdagen, een enorm succes. Jef Meert, de uitgever van de Urbanus strips toonde interesse in Scheirs’ werk. Zijn uitgeverij was intussen een antiquariaat geworden maar hij deed nog speciale uitgaven over Jean-Pierre Van Rossem, Belgische frieten of an-

24 - de magneet

Grijze wereld Scheirs’ kunstwerken bevatten vaak maatschappelijke kritiek. In de reeks Reflectie van een grijze wereld vertolkt Jan het kafkaiaanse gevoel van een door veiligheid geobsedeerde maatschappij. “Ik had het toen enorm moeilijk met het feit dat we constant worden gefilmd, ik was zelfs een beetje paranoïde. Big Brother is watching you: dat gevoel. De angst van het individu. Het waren grijze, sombere werken.” Nu kan Jan veel gemakkelijker om met de camera’s die overal hangen. Hij laat zijn onderwerpen wel degelijk los na er eerst diep in te graven.

“Een vernissage is echt leuk,” vindt de kunstenaar, “tot op de avond van een vernissage ben je bezig met het werk. Eens die overdracht plaatsvindt, schenk je dat kunstwerk aan de toeschouwers. De emotionele verbinding tussen jezelf en je werk is dan gedaan, alsof je een kind de wereld in stuurt. Op dat moment doet het ook veel minder pijn als er zware commentaar komt op je werk. Het werk staat op zijn eigen benen. Je bent dan ook beter geplaatst om de waarde van kritiek te peilen. Gefundeerde kritiek is bagage en onnozele kritiek laat je gewoon liggen.”

Kunstenaars en claims Onderwerpen dienen zich toevallig aan.

De schilder grijpt dan zo snel mogelijk naar potlood en papier en begint de beelden uit zijn verbeelding te schetsen. Zo ontstond Mythisch & Burlesk: Belgisch… “Er werd toen zoveel gezeverd over de Lange Wapperbrug,” herinnert Jan zich, “iedereen had een mening en raakte er maar niet over uitgepraat. Opeens ontstond er in mijn gedachten het beeld van een veld vol tetterende mosselen en Jan zonder Vrees die boven die mosselen opdoemde. In de verte zag ik ook de Lange Wapperbrug met daarboven de geest De Lange Wapper, de Antwerpse reus.”

Jan Scheirs zat meteen met een kunsthistorisch probleem. Mosselen worden meteen geassocieerd met kunstenaar Marcel Broodthaers. “Het beeld is zodanig sterk dat het wordt vereenzelvigd met het eerste Belgische kunstwerk ter wereld, Broodthears’ mosselpot,” beseft de schilder, “zo zijn er meer Belgische kunstenaars die claims leggen op een bepaald element: Jan Fabré met de scarabeeën, René Magritte met een typerende surrealistische sfeer. Maar waarom zou iemand claim mogen leggen op één zaak? Als ik mosselen wil gebruiken, doe ik dat toch!” Jan Scheirs bedacht een oplossing. Hij haalde de mosselen uit de pot en stak er frieten in: de wereld op zijn kop maar zeer Belgisch. Zo klaagde hij de situatie aan waarbij wordt gezegd dat alles al is gedaan: “Kunst wordt gecommercialiseerd.

Kunstwerken worden op soepblikken, winkeltassen enzovoort gedrukt. Als je nog maar iemand wazig schildert met open mond dan associëren ze je al met Edvard Munch: De Schreeuw. Mensen maken zeer rechtlijnige associaties.”

Reinaart de Vos Een ander element dat bij Mythisch & Burlesk binnensloop waren literaire figuren. Jan baseerde zich op in het programma Deb-

R&B 2 roze-blauw l’embarraz du choix bie en Nancy. Yves Leterme en Johan Vande Lanotte doken er op met een onnozele lange baard op een eiland. In een piratenschip kwam Jean-Marie Dedecker aangevaren. “Een poppenkast van jewelste en vooral een verkleutering van de toeschouwer”, fulmineert Jan. Hij was vooral geïnteresseerd “welke perverse geest zit daar achter en wat zijn de intenties van die persoon?”

Eerder dan te concentreren op de persoon, ging het Jan om de bedenkelijke mechanismen van de media. Hij vond uiteindelijk in Reinaart de Vos een oplossing: “Die figuur speelt in het collectieve onderbewustzijn van de Belgen een belangrijke rol. Iedereen weet meteen: hier is een geslepen vos in het spel.”

“Mensen maken zeer rechtlijnige associaties” Zowel de geclaimde kunstelementen zoals Jan Fabrés scarabeeën en de literaire figuren zoals Reinaart de Vos begonnen op één doek complexe dialogen met elkaar aan te gaan. Scheirs’ werk werd zeer inhoudelijk waar vroegere thema’s gemakkelijker te vatten waren. “Toch heb ik de indruk dat ik tegen een plafond zit waar ik nog door moet,” geeft Jan toe, “zoals: hoe gedetailleerd of vaag portretteer je een persoon?

Daar heb ik het altijd moeilijk mee. Als je te gedetailleerd schildert, wordt het saai en is er geen ruimte voor de verbeelding van de toeschouwer. Als je te vaag schildert, worden de afgebeelde personen karakterloos. Het is een moeilijke evenwichtsoefening.” En zo blijft Jan Scheirs altijd zoekend als schilder. “Ik ben geen rustige persoon”, moet hij lachend bekennen.

Maar misschien is het beter zo: sommige creatieve geesten gedijen immers beter op woelig water.

Dennis De Roover / Schilderijen © Jan Scheirs / Foto’s schilderijen © Jan Vandewiele Meer werken en informatie op http://www.scheirs.com/

Volksheld

de magneet - 25

“Zonder kunst en cultuur zou Antwerpen niet bestaan” Cultuurschepen Philip Heylen over tolerantie, ballet en artistieke vrijheid

Onze lezers zullen Philip Heylen vooral kennen als de man die holebi’s als specifieke doelgroep toevoegde aan het toerismebeleid en inspanningen deed om verschillende gay events naar Antwerpen te halen. Hij is sinds 2006 Antwerps schepen van cultuur, nadien kwam daar nog toerisme bij als bevoegdheid. Met de lokale verkiezingen van oktober in het vooruitzicht blikken we met hem terug op twee bestuursperiodes…

We spreken Philip Heylen (CD&V) in Berlijn waar hij de World Outgames 2013 komt promoten. Holebi’s zijn een doelgroep in het strategische toerismebeleid van de stad. “Daar zijn twee redenen voor,” verduidelijkt de schepen, “enerzijds vind ik dat Antwerpen een gastvrije stad moet zijn waar iedereen welkom is.

Het moet mogelijk zijn voor iedereen om hand in hand over straat te lopen. Er is nog geen enkele stad ten onder gegaan omdat mensen elkaar op straat een kus gaven. Anderzijds wil ik als cultuursche-

26 - de magneet

pen Antwerpen promoten in binnen- en buitenland. Je kunt niet iets promoten dat er niet is. Antwerpen is van oudsher een holebivriendelijke stad met een groot aanbod aan horeca, mode en cultuur. Ik ben niet gaan vragen om een gay friendly klimaat te creëren hé. Dat was er al! Op een bepaald moment wezen personen vanuit de holebigemeenschap mij op dat ruime aanbod. Dat heeft mijn ogen geopend. Ik wil Antwerpen als rainbow destination verankeren en vooral in de

afgelopen jaar aan meer dan anderhalf miljoen overnachtingen. Holebi’s zijn een aantrekkelijke doelgroep. Enerzijds economisch: op de toerismebeurs in Berlijn sprak een Amerikaan nog over de return on investment. Holebi’s hebben vaak een dubbel inkomen en geen kinderen. Zij investeren enorm in onze stad. Anderzijds voelen holebi’s goed veranderingen aan, ze zijn trendsettend. Onze stad als gay friendly promoten, heeft ons geen windeieren gelegd. De vonk van enthousiasme

“Als geloof enkel het dogmatisch aannemen was van regels, zou het op mij nooit indruk hebben gemaakt” verf zetten wat er al is. Er is natuurlijk een reden waarom we doelgerichte promotie doen en dan word ik heel zakelijk: het brengt op. De toeristische sector in Antwerpen is goed voor honderden miljoenen aan opbrengsten. We zaten

slaat over naar de heterogemeenschap.

Er zijn heel wat holebi’s actief binnen de toeristische sector en vaak doet de heterogemeenschap op hen een beroep om een rondleiding te krijgen in de stad. De formule wérkt gewoon.”

Reizen en tolerantie We vragen of Philip Heylen gelooft dat reizen de tolerantie ten aanzien van minderheden kan bevorderen.

“De politiek moet er vooral voor zorgen dat mensen als gelijken worden behandeld. Ik ben het niet eens met mensen in kerken, moskeeën, synagogen, parlementen of stadhuizen die in naam van een overtuiging vinden dat mensen niet gelijk zijn.

De gelijkheid die we in België kennen met het homohuwelijk en adoptierecht, daar sta ik als christen-democraat 100 procent achter. Bezoekers die naar Antwerpen komen, waar rechten en plichten ervoor zorgen dat mensen hand in hand over straat kunnen lopen, zullen dat ook merken. Als je uit een land komt waar dat niet mogelijk is, gaan je ogen open. Door die sfeer van tolerantie kunnen toeristen een beetje een andere mens worden. Als ik een stad bezoek en twee personen van hetzelfde geslacht hand in hand zie lopen, is dat voor mij een even waardevol teken van genegenheid als wanneer ik mijn vrouw omarm. Het tegengestelde is ook waar: wanneer ik naar het buitenland ga en vrienden ontmoet die elkaar ondergronds moeten ontmoeten om zichzelf te kunnen zijn, omdat ze van hetzelfde geslacht zijn, dan raakt mij dat. De slagzin van Key West (Florida) waar ze holebi’s mee aanspreken, vind ik heel mooi: Close to Perfect, Far From Normal. Veel collega-politici vinden dat het bij ons helemaal misloopt. Ik ben de eerste om toe te geven dat niet alles perfect loopt in Antwerpen. Maar onze stad is ook Far From Normal en dat bedoel ik positief. Onze culturele en menselijke rijkdom moeten we koesteren. Antwerpen moet een stad blijven waar mensen met respect voor elkaar kunnen samenleven.”

“Er is nog geen enkele stad ten onder gegaan omdat mensen elkaar op straat een kus gaven” Heylens bestuursperiode kende culturele hoogtepunten zoals de opening van het Museum aan de Stroom of de doortochten van Royal De Luxe met de Olifant en de Reuzen die veel volk trokken. Toch ging niet alles over rozen. Zo stootten de plannen van Vlaams Cultuurminister Joke Schauvliege (CD&V) om het Koninklijk Ballet van Vlaanderen te doen fuseren met de Vlaamse Opera op hevig verzet van artistiek directeur Kathryn Bennetts. De plannen gingen toch door en Bennetts nam ontslag. Philip Heylen is ondervoorzitter van de Raad van Bestuur van het ballet en nauw betrokken in het dossier. “De culturele sector moet volwassen zijn,” stelt hij, “subsidies dienen om organisaties te helpen of om te kijken of een bepaald project aanslaat. Als blijkt dat het niet zo is: omdat het publiek het laat afweten of doordat de kosten niet in verhouding staan met de opbrengsten, moet je als schepen durven bijsturen. Eigen verantwoordelijkheid speelt een rol. Zo heeft Het Toneelhuis de voorbije jaren met Guy Cassiers als artistiek leider en Luc Van den Bosch als zakelijk leider een verlies weggewerkt en tezelfdertijd het verband tussen stad en omgeving, theater en realiteit aangegaan. Bravo, zeg ik dan! Dat brengt me naadloos tot het ballet. Kathryn Bennetts heeft fantastisch werk verricht.

Onze hoofddansers hebben het internationaal overal gemaakt.

Bennetts heeft het repertoire van William Forsythe naar een groot publiek overgedragen en opnieuw eer gegeven aan het ballet. Dan kom je binnen de raad van bestuur echter tot het besef dat de artistieke ambities niet kunnen volgen binnen het financiële kader. Je zou meer subsidies kunnen geven maar 4

de magneet - 27

laat zouden de financiële realiteit en Kathryns artistieke ambities botsen. We zijn nu op zoek naar een nieuwe artistieke directeur die een nieuw elan aan het ballet kan geven. Geen enkele medewerker zal worden ontslagen. Het komende jaar zal moeilijk zijn, maar ik geloof sterk in een geslaagde doorstart van het ballet.”

Godlasterende kunst

als de middelen er niet zijn, moet je niet doordoen hé! Het mooiste voorbeeld dateert natuurlijk van 600 jaar geleden toen de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal werd gebouwd. De initiatiefnemers hadden de ambitie om twee grote torens te bouwen. Na meer dan 140 jaar werken, kwamen ze tot de conclusie dat het geld er niet was. Ze besloten om één mooie toren te construeren. Hetzelfde geldt voor het ballet: we willen het ballet op topniveau verder zetten maar moeten de uitgaven aan de inkomsten aanpassen. In dit dossier, eerlijk gezegd, speelt het karakter van Bennetts ook een rol. Vroeg of

28 - de magneet

Philip Heylen moest soms in de bres springen voor kunstenaars. In februari moest On the Concept of the Face, regarding the Son of God, een theaterstuk van Romeo Castellucci, later starten doordat een stinkbom in de Singel was gelegd. Er was protest van ultrakatholieken die het stuk godlasterend vonden. Vooral een scène waarbij kinderen een portret van Jezus bekogelden met speelgoedgranaten, wekte wrevel. Heylen zag het stuk en begrijpt die houding niet: “Voor alle duidelijkheid: ik ben geen pleitbezorger voor inhakken op alles wat godsdienst is, maar voor mij is de artistieke vrijheid een belangrijk begrip. Het was opvallend dat het stuk het lijdensverhaal van Christus vertelde. Als gelovige stel je ooit, vroeg of laat, je geloof in vraag. Het is een belangrijk moment dat aantoont hoe belangrijk geloof in iemands leven kan

zijn. Ik zeg dit zelf als gelovige. Als geloof enkel het dogmatisch aannemen was van regels, zou het op mij nooit indruk hebben gemaakt. Het verhaal gaat over een zoon die zijn dementerende vader verzorgt. Iedere keer opnieuw helpt hij zijn papa. Die oude man weet dat hij geen controle meer over zijn lichaam heeft en dat zijn zoon alles moet opkuisen. Op een gegeven moment breekt de zoon. Hij zegt bijna letterlijk: Godverdomme, het is genoeg geweest! Het is een verwijzing naar de gekruisigde Christus die zich richt tot God en vraagt: “Vader, waarom doe je mij dit aan?” De regisseur heeft die belangrijke vraag voor gelovigen op een heel doordringende manier gebracht. Ik was gecharmeerd.” Het leidt tot Philips conclusie: “van mij mogen mensen gerust protesteren tegen een theaterstuk maar stinkbommen planten strookt niet met mijn ethiek. Artistieke vrijheid, vrijheid van meningsuiting en vrijheid van geloof zijn voor mij bijna heilig. Kunstenaars hebben onze stad mee gemaakt. Neem de haven weg en we zijn economisch dood maar neem de kunst en cultuur weg uit Antwerpen en we zouden niet bestaan!”

Dennis De Roover foto: Joost Hoving

Leonie Nelissen: voorzitter Het Roze Huis – çavaria Antwerpen!

Leonie Nelissen is sinds de Algemene Vergadering van 6 maart de nieuwe voorzitter van Het Roze Huis – çavaria Antwerpen. De Magneet stelde haar enkele vragen om haar (nog) beter te leren kennen.

De Magneet: Kan je jezelf kort voorstellen?

Leonie: “Mijn naam is Leonie, ik ben 32 jaar en woon sinds 8 jaar in België en sinds 2,5 jaar in Antwerpen. Verder ben ik meemoeder van een prachtige zoon van 10 jaar die in Nederland woont.”

DM: Hoe ben je met Het Roze Huis – çavaria Antwerpen in contact gekomen?

L: “Ik ben in het Roze Huis terechtgekomen in de periode dat ik in het onderwijs werkte. Ik had ineens veel meer vrije tijd dan voorheen en ik vond mezelf te jong om iedere dag voor de buis te zitten, dus zocht ik een hobby, liefst iets beleidsmatig.

Ik had al van Het Roze Huis gehoord en heb een mailtje gestuurd. Vervolgens werd ik uitgenodigd voor een gesprek. Ik ben lid geworden van de werkgroep vrijwilligers, werd daarna ook coördinator van deze werkgroep, nam deel aan de projectencommissie en zat in de raad van bestuur. Daarnaast help ik ook vaak mee bij activiteiten voor onze achterban en in de wijk.”

“We zijn nu op een punt aangekomen waarin wij als holebien transgenderorganisatie zelf richting kunnen gaan geven aan onze toekomst” DM: Wat zijn jouw taken als voorzitter van Het Roze Huis? Wat zou je graag verwezenlijkt zien?

L: “Als voorzitter van de raad van bestuur leid ik de maandelijkse vergaderingen, verder bereid ik deze ook voor met Tuur, de coördinator en Sven, de ondervoorzitter.

Daarnaast ben ik de trekker van het beleidsvernieuwingstraject en is het mijn job om te zorgen dat op gebied van toekomstvisie alle neuzen in dezelfde richting staan.

Dit is een hele boterham, maar gelukkig hebben we als organisatie nog 1,5 jaar de tijd om tot een gezamenlijke en vooral om tot een gedragen visie en beleidsnota te komen.

Ik vind het ook belangrijk om te weten hoe de collega´s op het secretariaat zich voelen, dus ik doe mijn best om minstens eens per week binnen te springen om een babbeltje te doen. En dan is er natuurlijk nog een aantal dingen die er links en rechts bijkomen. Variërend van interviews geven tot het vertegenwoordigen van Het Roze Huis bij activiteiten en andere gebeurtenissen.”

DM: Waarom heb je voor deze uitdaging gekozen?

L: “In onze raad van bestuur zetelen mensen vanuit een bepaalde expertise. Mijn expertise is beleidsontwikkeling. We staan aan het begin van een traject dat gaat leiden tot een nieuwe beleidsnota. Er zijn een heleboel principiële vragen waarop een antwoord geformuleerd moet worden voordat we die nota kunnen schrijven. In het verleden hebben we vaak het gevoel gehad dat we achter de feiten aanliepen. Vervolgens hebben we deze achterstand ingehaald en kwamen we in een fase waarin we vooral ad hoc werkten. Terwijl we nu op een punt zijn aangeko-

30 - de magneet

“Ik ben de trekker van het beleidsvernieuwingstraject en het is mijn job om te zorgen dat op gebied van toekomstvisie alle neuzen in dezelfde richting staan” men waarin wij als holebi- en transgenderorganisatie zelf richting kunnen gaan geven aan onze toekomst. We kunnen zelf accenten in het beleid formuleren en daarmee naar overheden stappen.

Om dat te kunnen doen moet je een langetermijnvisie ontwikkelen. Met andere woorden, we moeten nu gaan nadenken over waar we als organisatie in 2020 willen staan. Ik vind het enorm spannend om daarin een rol te kunnen spelen. Vooral omdat we deze toekomstvisie samen moeten maken. Als koepelorganisatie vertegenwoordigen we meer dan 30 verenigingen en daarnaast hebben we meer dan 100 vrijwilligers. We willen er zeker voor waken dat zij allen de mogelijkheid krijgen om input te leveren in het te maken beleid. Hiervoor hebben we een aantal fora, onder andere de werkgroepvergaderingen, de provinciale stuurgroep en de AV. Tuur Van Hove

Pride, Trots, Fierté, Stolz, Orgullo, Ylpeys!

Een overzicht van de komende, vernieuwde en verplaatste (!) Antwerp Pride De Antwerp Pride heeft in de voorbije jaren wel enkele transformaties doorgaan, maar deze keer kunnen jullie de Pride beleven op een heel ander weekend dan voorheen. We zetten even de belangrijkste veranderingen en de leukste gebeurtenissen van de komende Antwerp Pride op een rijtje. May you feel the Pride inside you!

– çavaria Antwerpen, voor een afterparty of kan je de stad intrekken richting de verschillende holebihorecazaken om het feest verder te zetten.

Main Events Wie toch nog stiekem had gehoopt op een terugkeer van NaviGAYtion is er aan voor de moeite. Dit was een event dat menig hart kon bekoren maar dat helaas (althans voorlopig toch) in het hart en het collectieve geheugen zal blijven. Ook de White Party keert deze keer niet terug, maar gefeest worden kan er wel. In een nieuw jasje zelfs: The Latin Party! Een main event op de zaterdag dat heel wat teentjes doet krullen van plezier, liefde en passie. Op stevig dansbare muziek kan je zowel op de dansvloer, vanaf de buitenbar of op het terras genieten van de zwoele beats. Voorafgaand op de Latin Party is er eveneens Wave Festival: een spetterend dansfeest dat reeds losbarst vanaf 17u.

Kinky Stuff Doorheen de jaren is de Antwerp Pride uitgegroeid tot een heuse belevenis met voor elk wat wils en waarbij iedereen zijn gading kan vinden. Een feest dat zowel jong(er) als oud(er) kan bekoren en waar zowel binnenlandse als buitenlandse liefhebbers op afkomen. De Pride gaat deze keer door, niet op het traditionele laatste weekend van juni, maar wel tijdens de week van 6 tem 12 augustus 2012.

Pride Parade Het moest er ooit eens van komen, Antwerpen kon niet achterblijven: deze editie heeft de Antwerp Pride ook zijn eigen Pride Parade! Dat betekent feest, stoet, leuke karren, dansbare muziek, mooi volk, ludieke acties en zo veel meer. Dit fantastisch event gaat door op zaterdag 11 augustus vanaf 14u00 doorheen de stad Antwerpen. Meer informatie en het volledige traject van de parade kan je vinden op www.antwerppride. com. Allen daarheen met de hele familie om de talrijke deelnemende verenigingen, organisaties en bedrijven in hun volle glorie de revue te zien passeren. Het is altijd een kiekje waard.

Traditie op donderdag Ondanks de vele vernieuwingen is er ook plaats voor traditie: en wat voor eentje! De traditionele openingsparty onder de brug van de Draakplaats belooft weer een spetterend feest vol leuke muziek en goed volk te worden. Deze volgt op donderdag 9 augustus vanaf 20u op de officiële openingsreceptie, om 19u in het Felix Pakhuis.

De party is voor iedereen gratis toegankelijk, de receptie is op uitnodiging. Na de party kan je nog terecht in café Den Draak, bij Het Roze Huis

32 - de magneet

Aanvullend op alle kleine en grote evenementen rondom de Pride, zijn er voor diegenen die op zoek zijn naar dat tikkeltje meer uitdaging, spanning en sensatie heel wat dingen te beleven. Van Full Fetish tot Naked & Underwear Party, van Golden Shower tot Skin, Sneakers & Sportswear Party en van een Hot ‘n Sleazy Pride Warm Up tot een heuse Hard Night. Heel wat keuze aan diverse en uiteenlopende evenementen dus.

Lezz is more Ook voor de dames zijn er leuke evenementen te beleven! Daarbij schieten de Cirque De Love op vrijdag en Pink Sunday at Delux op zondag in het oog. Gezellig, dansbaar en vooral heel veel fun.

Ook de Sjalot & Schanul Street Party op zondag (vanaf 18u) mag zeker niet gemist worden. Lekkere hapjes en nog veel lekkerdere drankjes op nog heel veel lekkerdere muziekjes, dat kan niet fout gaan. 4

Vulling

Closing Time

Behalve de grote trekpleisters zijn er ook tal van kleinere events die de lijst van toffe gebeurtenissen op de Antwerp Pride vervolledigen. Op maandag, dinsdag en woensdag zijn er al kleinere, maar daarom niet minder leuke, party’s te beleven. Vanaf donderdag barst de Antwerp Pride pas helemaal los en tot en met zondag kan je er hele leuke dingen beleven, alleen, met z’n tweetjes of in groep. Voor wie van zingen houdt, is er (zoals de traditie het wil) de superleuke Sing Along. Wie hier nog niet naar toe is geweest, zou dat dit jaar zeker eens moeten doen. Wie er wel al is geweest, kan er niet meer wegblijven: fun en plezier verzekerd! Voor wie een lekker terrasje wil doen, is Terrazza zeker en vast aan te raden. Wie het liever iets feestelijker wil houden, kan terecht op events zoals de Locura Party, First Friday Fever, Touristica Dance Night en vele meer. Let wel: voor sommige van deze evenementen moet je inkom betalen, meer info op www.antwerppride.be.

Dit event willen we zeker niet vergeten te vermelden: het stilaan traditie geworden Pride Closing Festival op de Grote Markt van Antwerpen, dat doorgaat op zondag 12 augustus vanaf 16u00.

Grootse artiesten, leuke muziek, lekkere drankjes en vooral heel veel enthousiast publiek. Een spetterend officieel slotfeest waar niemand op mag ontbreken. Hopelijk kunnen jullie zo, onder een (hopelijk) stralende zon, een feestelijk einde breien aan een nu al onvergetelijke editie van de Antwerp Pride. Het Pride Closing Festival is eveneens gratis en voor iedereen toegankelijk.

Ramses Noffels

OPKOMEN VOOR HOLEBi’s EN tRaNsGENDERs iN staD EN PROViNciE Het Roze Huis çavaria Antwerpen

TWITTER MEE OF VOLG ONS OP FACEBOOK

Draakplaats 1 - 2018 antwerpen +32 (0)3 288 00 84

alle info: www.hetrozehuis.be • info@hetrozehuis.be

Maak kennis met Het Roze Huis çavaria Antwerpen Met een dertigtal aangesloten holebi- en transgenderverenigingen vervult Het Roze Huis één van de belangrijkste rollen binnen de Vlaamse holebi- en transgendergemeenschap. Gedragen door een hele hoop vrijwilligers werkt de organisatie naar een aanvaarding van holebiseksualiteit en genderexpressie in de ruimste zin. Ook bij minderheden binnen onze samenleving, zoals allochtonen en ouderen, maakt Het Roze Huis ‘holebi en transgender zijn’ bespreekbaar.

Naast een eigen werking met een aantal werkgroepen, richt Het Roze Huis zich naar de hele provincie Antwerpen. Door plaatselijke initiatieven financieel en logistiek te steunen, draagt de organisatie bij tot emancipatie en empowerment van holebi’s en transgenders in alle uithoeken van de provincie.

Het Roze Huis wil er dan ook zijn voor elke holebi en transgender die met vragen zit.

Daarnaast wil ze ook een plaats bieden aan zij die zich gewoon, onder gelijkgezinden, eens flink willen amuseren. Het Activiteitenteam staat daar garant voor!

Het Roze Huis wil vooral ook wegen op diegenen die vandaag het holebi – en transbeleid in ons land bepalen. Door politiek lobbywerk slaagt de organisatie erin zich door het politieke kluwen te wringen.

Kortom, Het Roze Huis is er voor iedereen!

Zin om mee te werken aan deze droom? Het Roze Huis is steeds op zoek naar enthousiaste vrijwilligers.

Onthaal Nood aan een babbel? Zit je met vragen of ben je bezig met jouw coming-out? Blijf er niet mee zitten… Vrijwilligers van de Werkgroep Onthaal staan voor je klaar!

Elke donderdagavond van 19u tot 21u.

Meer info: onthaal@hetrozehuis.be of 03/288.00.84

HolebiBib Zin in een goed boek? Of wil je gewoon meer informatie over holebiseksualiteit in de ruimste zin van het woord? Nood aan literatuur over het transgenderthema?

Vrijwilligers van de HolebiBib staan voor je klaar!

Elke dinsdagavond van 18u tot 20u.

Elke zaterdagmiddag van 15u tot 17u.

Meer info: holebibib@hetrozehuis.be of 03/288.00.84

Aangesloten verenigingen Een recent overzicht van onze aangesloten verenigingen vind je op www.hetrozehuis. be of elders in deze Magneet. Neem ook eens een kijkje op de infotoog en het infobord in Café Den Draak!

Zaalverhuur: Plan je privé of met je organisatie of bedrijf een vergadering, receptie of activiteit? Reserveer dan één van onze zalen. De prijzen zijn democratisch en onze medewerkers leggen je in de watten. Meer info en reservaties via secretariaat@hetrozehuis.be of 03/288 00 84.

STEUN ONS PROJECT Het Roze Huis kan niet bestaan zonder extra financiële ondersteuning. We rekenen dan ook op jou om ons het broodnodige duwtje in de rug te geven. Wist je dat je voor elke gift vanaf 40 euro op jaarbasis een fiscaal attest ontvangt? Dit doe je door te storten op onze projectrekening bij de Koning Boudewijnstichting met als mededeling ‘L78039-Het Roze Huis – çvaraia Antwerpen’.

Je kan ons ook op tal van andere manieren steunen, bv. door ons te (laten) sponsoren door je bedrijf, geldelijk of in natura. Je kan ook ‘Krekelsparen’. Of informeer bij je notaris over een legaat t.v.v. Het Roze Huis.

ALGEMEEN CONTACTADRES: Het Roze Huis – çavaria Antwerpen Draakplaats 1 2018 Antwerpen www.hetrozehuis.be info@hetrozehuis.be 03/288 00 84

It’s T-time!

Taboes doorbreken met het (trans)gender-project van Het Roze Huis Nog nooit eerder plaatste een Rroze Hhuis in Vlaanderen zo expliciet het transgenderthema en genderdiversiteit op de agenda. Met het (trans)genderproject wilt Het Roze Huis het heersende taboe rond transgenderisme doorbreken en de diversiteit binnen transgenders belichten. Nog al te vaak bestaan er misverstanden rond gender, genderbeleving en genderrollen.

In en buiten onze organisatie zijn transseksuelen onbegrepen, onbekend. Onbekend is onbemind, dus geeft Het Roze Huis bekendheid aan het (trans)gender-thema.

TRANSlation, please?!

Gender verwijst naar de ideeën en verwachtingen rond ‘mannelijkheid’ en ‘vrouwelijkheid’. Vrouwen zijn gevoelig en emotioneel, mannen zijn stoer en mogen hun emoties liever niet laten zien. Een babymeisje kleden we in het roze en een jongen in het blauw. Gendernormen en stereotypen zitten diep in onze maatschappij en cultuur geworteld. Holebi’s spelen over het algemeen vaker met genderrollen en genderstereotypen. Niet altijd gemakkelijk die genderdiversiteit, voor de buitenwereld althans. Hoe vaak hoor je niet als lesbienne: wie is dan de man in de relatie? Of klinkt de vraag: wie doet dan de afwas bij jullie?

Transgender is een overkoepelende term voor travestie, transgenderisme en transseksualiteit en alle andere vormen van gendervariatie. Transgenderisme slaat op personen die mannelijke en vrouwelijke identiteitskenmerken combineren. Zij wensen soms een (gedeeltelijke) aanpassing van lichaamskenmerken door middel van hormonen en/of chirurgie. We spreken over transseksualiteit wanneer de genderidentiteit volkomen haaks staat op het geslacht van een persoon. Het kan zijn dat een persoon niet langer wil leven in een lichaam dat ‘niet klopt’. Door hormonen en de nodige operaties wordt het lichaam dan aangepast aan de genderidentiteit. Niet te verwarren met travestie: het naar buiten brengen van de innerlijk beleefde (sub)identiteit, via kleding, taal, gedrag, houding… Meestal van tijdelijke aard.

Genderdiversiteit en transgender gaan hand in hand. Wanneer de heersende gendernormen in onze maatschappij afnemen, is er meer ruimte om creatief om te springen met gender. Gender wordt dan een fluctuerende lijn – die ze overigens sowieso is – in plaats van de strakke man/vrouw-hokjes waarbinnen wij nu allen ’moeten’ bewegen. Genderdiversiteit is dus veel meer dan iets wat enkel de transgendergemeenschap aanbelangt.

Activiteiten en infoavonden Samen met de Vlaamse GenderKring organiseerde Het Roze Huis de voorbije maanden verschillende activiteiten voor het diverse publiek van transgenders én hun familie. De kick-off van het project werd een succesvolle samenwerking met de HumanistischVrijzinnige Vereniging; meer dan 50 deelnemers konden luisteren naar getuigenissen van familie van transgenders. Anders dan sommigen verwachtten was dit geen avond vol kommer en kwel. De 18-jarige Anaïs getuigde met een brede en trotse glimlach over

36 - de magneet

de transitie die haar vader onderging. Soffia, de gloednieuwe vereniging voor familie van transgenders vond haar bestaanswortels in deze activiteit en daar zijn we als roze huis erg blij mee. Er is in Vlaanderen immers weinig aandacht voor familie van transen.

De diversiteit binnen de transgendergemeenschap is vermoedelijk nog kleurrijker dan de holebigemeenschap. Het focussen op de doelgroepen die minder zichtbaar zijn, bracht inspiratie voor de infoavond voor transmannen, waarbij coming-out het gespreksonderwerp werd. Terwijl David Davidse met veel schwung een workshop gaf over stemgebruik en lichaamshouding voor transvrouwen. In april nodigden we psychologen Heidi Vanden Bossche en Jolien Laridaen van het Universitair Ziekenhuis in Gent uit. Zij gaven toelichting over gendervariant gedrag bij kinderen. Zij begeleiden 75 kinderen en jongeren doorheen hun zoektocht naar hun (gender)identiteit.

die de hele delegatie van Het Roze Huis droegen om al feestend door de straten van Brussel te trekken, speelde met de genderperceptie van de modale Vlaming. DJ Tom die we kennen van de 80’s 90’s parties van café Den Draak zorgde voor een geweldige sfeer op de praalwagen.

It’s T-time werd de leuze om transgender superheld-gewijs onder de aandacht te brengen. Of je nu een jongen of een meisje bent…of beide of… geen van beide een gevoel van samenhorigheid overheerste op onze praalwagen.

Op de agenda Na de pride neemt Het Roze Huis haar actie van het (trans)genderproject nog mee naar verschillende evenementen in de stad. We sensibiliseren op BorgerRio (eind juni) en Antwerp Pride (6-11 augustus).

T-pride De Brusselse pride is hét evenement om op een ludieke manier holebi’s warm te maken voor deze thema’s. De hele campagne van Het Roze Huis is gebaseerd op een uitspraak van genderactivist Robin. Die regelmatig de vraag krijgt of zhij een jongen of een meisje is. Waarop zhij antwoordt: soms denk ik van wel. Deze quote werd het opschrift van duizenden stickers, die letterlijk blijven hangen bij de deelnemers van de pride. Ook de T-shirts

De Vlaamse GenderKring organiseert maandelijks afwisselend ontmoetingsactiviteiten en infoavonden voor transgenders.

Ze komen elke derde vrijdag van de maand samen in Het Roze Huis om 20u.

Stadsbibliotheek Permeke laten we een ‘transitie’ ondergaan op 2 juni. Met het evenement ‘Veel meer dan m/v’ nodigen Het Roze Huis en Permeke verschillende (jeugd)schrijvers uit die over het (trans)gender thema schreven. Op het programma heel wat bekende namen zoals: Katrien Vandewoude, Ted Van Lieshout, Elly de Vries, Olivier van Gierdeghom, Karolien Debecker, …Zij lezen voor uit hun werk. We geven ervaringsdeskundigen een platform om hun verhaal aan de buitenwereld te vertellen. De bibliotheekbezoeker kan genieten van een live transformatie van een travestiet. De Drag Kings of Brussels zorgen voor gepaste muziek op dit uniek evenement . Tot slot kan je de hele dag door documentaires en films bekijken in het auditorium. Met top of the bill ”I am a woman now”(2012), deze documentaire portretteert vijf transseksuele vrouwen op leeftijd, die allen door dezelfde ‘wonderdokter’ Georges Burou werden geopereerd in de jaren vijftig, zestig en zeventig.

Dankzij de steun van Gelijke Kansen in Vlaanderen kan Het Roze Huis met deze acties en evenementen, een voorzet geven naar een genderdiverse samenleving en een voorbeeld zijn om het transgenderthema vaker op de agenda te plaatsen.

Chloé Lenaerts

Fatale schaduwen - Een gevaarlijk iets Josh Lanyon

Mijn broer en zijn broer Håkan Lindquist De HolebiBib heeft een hart voor jeugdboeken en bij het lezen van ‘Mijn broer en zijn broer’ werd dat hart alleen maar groter.

Het is een ‘pageturner’ om in één keer uit te lezen en voor je het beseft ben je door de 170 pagina’s heen. Het verhaal wordt verteld in een eenvoudige en aangename stijl. De personages zijn innemend en goed uitgewerkt.

Je hebt het gevoel ze na een tijdje goed te kennen.

Sinds meer dan tien jaar verrast de Amerikaanse gay bestsellerauteur Josh Lanyon zijn lezers wereldwijd met zowel ‘gay mystery’ als avontuurlijke en romantische boeken. Buiten zijn vele korte verhalen, novellen en romans, is Josh nu ook de auteur van de Adrien English-series. In ‘Fatale schaduwen’ (2000) maken we kennis met Adrien, een boekhandelaar en schrijver van misdaadromans. Een seriemoordenaar heeft het gemunt op homo’s. Hij stalkt ze met cryptische berichten om ze ten slotte te elimineren. Wanneer een jeugdvriend dood wordt aangetroffen in een steegje achter zijn huis, wordt Adrien verdacht van de moord. Hij gaat dan zelf op onderzoek, ondanks de waarschuwingen van de sexy rechercheur Jake ……

Het tweede boek ‘Een gevaarlijk iets’ is het vervolg op ‘Fatale schaduwen’ en wordt best ook in die volgorde gelezen.

Door een aantal toevalligheden begint Jonas’ boeiende zoektocht naar zijn overleden broer Paul, die hij nooit heeft gekend. Hij legt zich niet zomaar neer bij de al te eenvoudige uitleg van zijn ouders over de gewelddadige doodsoorzaak van Paul, maar graaft dieper en dieper naar de waarheid. Die waarheid is dat zijn broer verliefd was op een Tsjechische jongen en dat één van Pauls informatiebronnen, een jeugdvriend van zijn moeder, ook homo was. Deze waarheid hebben zijn ouders nooit gezocht en dus ook nooit geweten.

Druppelsgewijs ontdek je de levenswandel van de overleden broer en zijn seksuele voorkeur. ‘Mijn broer en zijn broer’ is een spannende en toegankelijke jeugdroman over de pijn van het opgroeien, afscheid nemen van een familielid en de intesiteit van de eerste verliefdheid, in dit geval tussen twee jongens.

Ook volwassenen beleven heel wat leesplezier aan deze roman,die is uitgegeven door Het Verschil, waar het te koop is voor 14,95€. Je kan het vanaf nu ook ontlenen in de HolebiBib.

hij de Prix Littéraire de la Bordelaise de Lunetterie. Zelf vertaalde hij Une mélancolie slaagt John LanyonTaïa erin begin tot arabe van Abdellah naarvan het Zweeds.

Mijn broer en zijn broer

English reist naar de ranch die hij erfde van zijn grootmoeder en wordt al snel verwikkeld in een moordzaak. Alweer gaat hij zelf op onderzoek.

Håkan Lindquist (Zweden, schreeflangzaamRechercheur Jake Rordan is hem echter achterna gereisd1958) en heel diverse boeken voor jongeren en volwassenen. aan ontstaat er een affaire tussen de Enkele twee,werden afgewisseld met bloedstollende vertaald naar het Duits, Engels en Frans. Voor Mon frère et son frère ontving gebeurtenissen.

In beide vlotgeschreven romans einde je aandacht te trekken De verhalen zitten vol vaart en suspense maar zijn ook doorspekt met grappige en gevatte dialogen en bedenkingen van Adrien. Je voelt de chemie aan502tussen de schrandere, maar toch Precies dagen liggen er tussen de laatste levensdag vankwetsbare de eerste van zijnniet broerhelemaal Jonas. Hoewel Adrien en de detective, Paul die en blijkbaar nog inJonas het zijn reine is gekobroer nooit heeft gekend, houdt de levenswandel van Paul en men met zijn seksualiteit. moeilijkheden uitdagingen zijnWanneer uiteindelijkede dood hem heel erg bezig.en Wanneer Jonas 13 tussen wordt, vindt in hij momenten in Pauls jas een brief. begint een spannende hen beiden dan toch culmineren van Zo tederheid ga je daar als naar wie zijn broer was en komt Jonas eindelijk de lezer van meegenieten. zoektocht ware toedracht achter enkele geheimzinnige gebeurtenissen te weten. Brieven, dromen en krantenartikels verlevendigen het

HÅKAN LINDQUIST

verhaal van zoektocht.

Het interessante en originele aandeze deze twee romans zit dan ook in de uitdieping van de hoofdpersonnages, meer danisin plot. en Hoewel niet vertrouwd Mijn broer en zijn broer eenhet spannende toegankelijke jeugdroman de pijn van het opgroeien, afscheid van nemen van met dit genre hebben we heel ergover genoten van de avonturen Adrien een familielid en de intensiteit van de eerste verliefdheid, in dit English en wachten vol spanning tot Uitgeverij ‘t Verschil een vervolg op de geval tussen twee jongens. markt brengt. Ook te ontlenen bij de HolebiBib (open op zaterdagmiddag van 15u tot 17 u) of op dinsdagavond van 18u tot 20u).

Fatale Schaduwen en Een Gevaarlijk iets zijn uitgegeven door Uitgeverij ‘t Verschil 2011 en kosten elk 14,95€www.verschil.be per boek. www.mercbooks.nl

38 - de magneet

ook verkrijgbaar als e-boek

HÅKAN LINDQUIST

mijn

broer broer

en zijn

Ontdek alle voordelen op

www.cavariapas.be

From Beginning to End      (Do Començo ao Fim)

Broederliefde voor altijd Thomas en Francisco zijn halfbroers die opgroeien in een nieuw samengesteld gezin van spoedarts Julieta en Alexandre in Rio de Janeiro, Brazilië. Al gauw wordt duidelijk dat de halfbroertjes maar dan alleen broederliefde voor elkaar voelen.

Wanneer Julieta overlijdt en Alexandre de gezinswoning verlaat, staat niets hen meer in de weg opdat de intussen volwassen geworden broers zich zouden overgeven aan hun liefde voor elkaar.

Regisseur Aluizio Abranches is met deze film toe aan zijn vierde werk. De film begint eerder aarzelend en het duurt wel even voor duidelijk wordt wie wie is. De relatie tussen Julieta, haar huidige echtgenoot Alexandre en Pedro, Julieta’s eerste man en vader van haar oudste zoon Francisco is heel warm en

gemoedelijk, maar ook diffuus, waardoor de film enigszins chaotisch begint.

From Beginning to End is een prachtig liefdesverhaal, doch uitzonderlijk in haar soort. Wat ontstaat als genegenheid tussen broers mondt uit in een passioneel liefdesverhaal. Abranches brengt de liefde tussen de twee broers zodanig in beeld, dat één en ander overkomt als volstrekt normaal en vanzelfsprekend, waardoor het taboe dat rust op deze incestueuze relatie volledig doorprikt wordt. Een film die in al zijn zweverigheid toch aan de ribben blijft kleven.

Hendrik De Clerck Do Commenço ao Fim / 2009 / Brazilië / 105 minuten / Drama



David’s Birthday

Hartverscheurend liefdesdrama (Il compleanno) Matteo en Diego huren samen met hun echtgenotes een prachtige villa aan de Italiaanse kust om er de zomer door te brengen. Het viertal beleeft een onbezonnen vakantie tot Diego’s zoon, David, en zijn vrouw Shary plots arriveren om het gezelschap te vergenoegen. Een spannend maar tegelijkertijd verscheurend liefdesverhaal is geboren.

Il compleanno is een film die je doet verlangen naar een warme zomer. De prachtige villa op het hagelwitte Italiaanse strand en een vriendengroep zoals alleen de Friends dat konden, worden met de komst van David wel in een heel ander perspectief geplaatst. De film speelt met gevoelens van psychologisch en lichamelijk verlangen, een tweestrijd tussen gevoel en geweten.

Van bij het begin wordt duidelijk dat er met Matteo iets aan de hand is. Regisseur Marco Filliberti slaagt erin op een subtiele manier aan te geven dat spilfiguur Matteo ‘anders’ is dan zijn boezemvriend Diego: vaak in gedachten verzonken, verfijnd, leest liever een boek dan naar vrouwen te gapen…en toch is hij wat je zou noemen een perfecte echtgenoot en vader voor zijn dochtertje. De komst van David doet Matteo wel veranderen.

Hij kan zijn fascinatie voor de jonge zwemmer niet bedwingen, wil hem zien en zoveel mogelijk bij hem zijn. Uiteindelijk kan hij hem niet meer weerstaan.

Waar David’s Birthday erg krachtig is in beeld, is de verhaallijn een beetje zwak. Vooral de ontknoping is een beetje pover, maar al bij al loont de aanblik van een douchende Thyago Alves in een wel heel erg klein zwembroekje wel de moeite waard!

Hendrik De Clerck Il compleanno / 2009 / Italië / 105 minuten / Drama

Antar Een regenboog aan cultuur en vrije tijd p/a Draakplaats 1,2018 Antwerpen 0486 66 67 01 antar.vzw@gmail.com; www.antar.tk l Elke derde donderdag:(behalve in augustus) ledenvergadering Antar in Het Roze Huis, vanaf 20u. Meer info op antar.vzw@gmail.com

Het Roze Huis - çavaria Antwerpen vzw Café Den Draak Draakplaats 1, 2018 Antwerpen, 03 288 00 84 info@hetrozehuis.be; www.hetrozehuis.be l Elke dinsdag (18u-20u) en zaterdag (15u-17u): Holebibib l Elke donderdag (19u-21u) Onthaal in café Den Draak. Ook op afspraak op een ander moment of andere plaats; bellen of mailen. Bellen kan enkel op donderdag tussen 19u-21u op 03/288.00.84 of mail naar onthaal@hetrozehuis.be. l Elke laatste vrijdag van de maand: De Roze Draak, Spellenclub van Het Roze Huis (vanaf 20u).

Gezellige avond waarop allerlei gezelschapspelen worden gespeeld, gratis en iedereen welkom. Niet tijdens de zomermaanden. Meer info op spellenclub@hetrozehuis.be Het Roze Huis is lid van çavaria (www.cavaria.be), de wereldkoepelorganisatie ILGA (www.ilga.org) en de Europese koepelvereniging ILGA Europe (www.ilga-europe.org).

Onze aangesloten verenigingen : AA-holebigroep ‘De Eerste’ Holebi’s met verslavingsproblemen p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen Gauke.poppema@kreatos.be l Elke dinsdag:bijeenkomst AA De Eerste in Het Roze Huis (20-22u30) Active Company Actieve sport en ontspanning voor holebi’s p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen Tel. 0477 51 03 05 , Fax. 03 248 37 85 info@activecompany.be; www.activecompany.be l Elke maandag: badminton en zwemmen l Elke dinsdag: active workout en volleybal. l Elke woensdag: koor, worstelen en zwemmen l Elke donderdag: yoga en badminton l Elke zondag: badminton, tennis, fietsen (laatste zondag van de maand), hiking (zondag van eerste volledig weekend van de maand) en nordic walking (elke derde zondag van de maand). Ballroomdansen in lessenreeksen en volgens data die je vindt op www.activecompany.be Voor gedetailleerde informatie rond de sporten, zie www.activecompany.be of Time Out, het magazine van Active Company. Bij Active Company vinden sommige van de activiteiten niet plaats op feestdagen en tijdens schoolvakanties.

Antwerp Pride vzw p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen bart@antwerppride.com www.antwerppride.eu.

Atthis Voor vrouwen die van vrouwen houden Geuzenstraat 27, 2000 Antwerpen 03 216 37 37 atthis@atthis.be; www.atthis.be l Elke vrijdag en zaterdag:praatcafé voor lesbiennes van in het lokaal van Atthis (20.30u) l Elke eerste vrijdag: danscafé voor lesbiennes vanaf 20.30u bij Atthis l Elke vierde vrijdag: 40-pluspraatavond voor lesbiennes vanaf 20.30u Bonus Social club voor holebi’s die jong van hart en open van geest zijn p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen bonusplusminus@hotmail.com l Elke eerste en derde donderdag: praatcafé Bonus, Den Draak (café van Het Roze Huis), Draakplaats 1, 2018 Antwerpen (21u) Boysproject – CAW De Terp Sociale organisatie voor mannelijke sekswerkers Ook gratis SOA check-up Appelmansstraat 12 bus 1, 2018 Antwerpen 03 293 95 90 boysproject@cawdeterp.be www.boysprojects.be - www.info4escorts.be l Elke woensdag en donderdag: Drop-Inn van Boysproject van 14u tot 21u. Gratis SOA-test en inenting hepatitis-B. Voor meer informatie rond het aanbod zie www.boysproject.be De Flamingo’s Antwerpse holebistudentenclub p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen deflamingos@hotmail.com www.clubflamingo.be De Klaproos Praatgroep voor holebi’s Goudvinkstraat 32, 2260 Westerlo 016 69 60 46 klaprooskempen@msn.com Dubbelzinnig Praatgroep voor bi’s p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen info@dubbel-zinnig.be; www.dubbel-zinnig.be l Elke eerste donderdag van de maand: bijeenkomst bi-praatgroep Dubbelzinnig in Het Roze Huis, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen (20u). Alle inlichtingen: info@dubbel-zinnig.be

El Mismo Holebivereniging voor 26+ info@elmismo.be; www.elmismo.be l elke laatste donderdag van de maand: babbelkroeg in Café Refuge, Zimmerplein 12 te Lier.

Enig Verschil Holebi-jongerengroep Voor jongeren tot 30 jaar. p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen info@enigverschil.be; www.enigverschil.be l Elke woensdag: van 20u tot 23u (tot 24u als volgende dag vakantiedag is) EV-café in Kavka, Oudaan 14, Antwerpen l Elke eerste woensdag van de maand: activiteit van 19u tot 21u in Kavka, Oudaan 14, Antwerpen.

Maken van onthaalafspraken via www.enigverschil.be.

Gay Business Antwerp Belangengroep voor roze ondernemers Draakplaats 1, 2018 Antwerpen gaybusinessantwerp@telenet.be HijZijZo! Holebivriendenkring Molenstraat 76, 2300 Turnhout info@hijzijzo.be; www.hijzijzo.be onthaal@hijzijzo.be : 0494/85 04 77 HijZijZo! Ouders van Holebi’s p/a Molenstraat 76, 2300 Turnhout ouders@hijzijzo.be; www.ouders.hijzijzo.be onthaal@hijzijzo.be ; 0494/85 04 77 Homo- en Lesbiennewerking Mechelen (HLWM) Holebivereniging voor alle leeftijden Hanswijkstraat 74, 2800 Mechelen 0486 14 17 87 info@hlwm.be; www.hlwm.be l Elke donderdag: voetbaltraining mannen HLWM ‘the Pink Devils’, Vrijbroekpark Mechelen (19-20u), info via 0486/14 17 87, info@pinkdevils.be en www.pinkdevils.be l Elke vrijdag: babbelkroeg HLWM (21.00u01.00u), Hanswijkstraat 74, Mechelen (21u). De babbelkroeg is rookvrij. l Elke tweede vrijdag: beleggersclub 3G. Info via beleggersclub@googlegroups.com l Maandelijks: mountainbiketochten met HLWM 0472/51.81.43 of info@hlwm.be Voor het mountainbikeprogramma kan je surfen naar www.hlwm.be.

Homomannen 40+ Een nieuw initiatief voor homomannen p/a Draakplaats 1; 2018 Antwerpen leon.c@skynet.be l Elke maand bijeenkomst. Deze bijeenkomsten kunnen in Het Roze Huis zijn of men gaat op stap.

Meer info via leon.c@skynet.be of via 03 288 00 84

de magneet - 41

Klein Detail Holebi-jongerengroep Kwakkelstraat 71, 2300 Turnhout info@kleindetail.be; www.kleindetail.be l Elke derde zaterdag van de maand: praatcafé Klein Detail, Kwakkelstraat 71, Turnhout (vanaf 20u) ’t Kwadraat Vereniging voor holebi-ouders p/a Draakplaats 1; 2018 Antwerpen info@tkwadraat.be, www.tkwadraat.be Mangho Opvang en begeleiding van (ex–)getrouwde homo’s François Verhaert, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen Ouderen 0496 16 63 66 (François) Jongeren 0496 59 92 96 (Jan) mangho-a@hotmail.com, www.mangho.be l Elke derde woensdag van de maand: praatavond Mangho voor de ouderen in de Grote Zaal van Het Roze Huis, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen, van 20 tot 22u. Bijeenkomst vanaf 19u30 in Café Den Draak, zelfde adres. Info via mangho-a@hotmail. com. De jongeren komen om de twee maand bijeen; alle info via Jan op 0496 59 92 96 of jean@34@live.nl. Meer info www.mangho.be Oekandana? Vereniging voor (ex-)partners van holebi’s en transgenders p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0476/73 28 45 (Hilde) oekandana.praatgroep@gmail.com.

Pimpernel40plus Vereniging voor lesbiennes 40+ p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 03/218 97 56 (Leentje) www.pimpernel40plus.be; pimpernel40plus@telenet.be l Elke eerste zondag van de maand: vanaf 14u bijeenkomst in café Den Draak Pinkwave GLBTQ radio van Antwerpen Noordland 7a, 2040 Zandvliet redactie@pinkwave.be, www.pinkwave.be l Elke donderdag: gaat het janettenradioprogramma Pink Wave op de enige echte vrije radio Radio Centraal in de ether (20.30u tot 22.00u) Te beluisteren op 106.7 en via de Stream van Radio Centraal: http://streaming.radiocentraal.org Op zaterdag wordt de voorgaande uitzending gepubliceerd op de website en podcast www.pinkwave.be pInQ Vereniging voor hoogbegaafde holebi’s en transgenders p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen www.pinq.weebly.com Shouf Shouf vzw Multiculturele holebi-organisatie p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0499 70 50 07, info@shouf-shouf.be, www.shouf-shouf.be l Elke laatste vrijdag van de maand: bijeenkomst op de zolder(19u) van Het Roze Huis.

Info: info@Shouf-Shouf.com SWEEZO Mechelse holebi-jongerengroep tot 30 jaar. p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen info@sweezo, www.sweezo.be

42 - de magneet

Vlaamse Gender Kring Gendervereniging p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen info@vlaamsegenderkring.be, brittspelters@skynet.be; www.vlaamsegenderkring.be l Elke derde vrijdag van de maand: Vaste bijeenkomst Vlaamse GenderKring, HRH, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen (20u30) Voilà Holebi- en transgendervereniging regio Mol (Kempen) Turnhoutsebaan 19/4, 2400 Mol 0476/664999 mario.j2011@hotmail.com VREAK Holebitheater Holebitheatergroep p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0498 53 33 44; wim.morbee@gmail.com; www.vreak.be Werkgroep Homofilie Kempen (WHK) Holebivereniging voor alle leeftijden p/a de Merodelei 40/1, 2300 Turnhout 0486 88 22 37 of 0486 40 86 79 whk@skynet.be; www.whk.be Werkgroep Internationale Solidariteit met Holebi’s (WISH) Engagement rond holebi’s en mensenrechten p/a Draakplaats 1,2018 Antwerpen 03 288 00 84 wish@hetrozehuis.be; www.starttowish.be Why Me Vereniging voor holebi’s en transgenders uit zwartAfrika p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen www.facebook.com/ roups/295259783858837/?ref=ts World Outgames Antwerpen 2013 vzw Brouwersvliet 19-21, 2000 Antwerpen 03 337 87 50 info@woga2013.org; www.woga2013.org

Onze partnerorganisaties: Çavaria Vlaamse koepelvereniging Kammerstraat 22, 9000 Gent 09 223 69 29 info@cavaria.be; www.cavaria.be Wel Jong Niet Hetero (WJNH) Holebi-jongeren in Vlaanderen en Brussel Kammerstraat 22, 9000 Gent tel 09/355 41 87 info@weljongniethetero.be; www.weljongniethetero.be

De andere Roze Huizen: Casa Rosa Kammerstraat 22, 9000 Gent 09 269 28 12 info@casarosa.be; www.casarosa.be Het Nieuwe Huis Kuringersteenweg 179, 3500 Hasselt 011 74 06 01 (LACH vzw) 011 25 22 94 (De Madam vzw) info@holebilimburg.be ; www.holebilimburg.be Het Holebihuis Diestsesteenweg 24, 3010 Kessel-Lo admin@holebihuis.be

Maison Arc-en-Ciel (Alliàge asbl) 7, Hors-Château, 4000 Liège (Luik) courrier@alliage.be; www.alliage.be Regenbooghuis Polaris Groentemarkt 19a, 8400 Oostende 059 43 96 17 info@polaris-wvl.be, www.polaris-wvl.be Regenbooghuis (vzw Rainbowhouse) Kolenmarkt 42, 1000 Brussel 02 503 59 90 info@rainbowhouse.be ; www.rainbowhouse.be

Holebi-diensten Holebifoon (info over holebi-seksualiteit) 0800-99 533 gratis nummer www.holebifoon.be Zizo Magazine voor holebi’s www.zizo-magazine.be Sensoa Centrum voor seksuele gezondheid en hiv 03 238 68 68 info@sensoa.be www.sensoa.be l Elke tweede zondag: HIV-café van 15u tot 22u, De stroming(ACV), Almoezenierstraat 12, 2000 Antwerpen. Meer info: positief@sensoa.be

Holebi-sites: Gaybelgium portaalsite voor holebi’s www.gaybelgium.be Gaylive portaalsite voor holebi’s www.gaylive.be Gayworld portaalsite voor holebi’s www.gayworld.be

Holebi Info informatiesite voor holebi’s www.holebi.info