29
พูดให้ถูก -ผู้ชายใช้มันเปลืองมากกว่า เพราะเจอแต่ละคน ‘เลวตัวพ่อ’ ทั้งนั้น ไม่รู้นังซีซี่ทําบาปกรรมอะไรไว้นักหนา ถึงได้เจอแต่ผู้ชายพันธุ์เกาะ กัด ดูด แล้วมันเองก็แอ่นอก เอียงคอให้พวกนั้นฝังเขี้ยวซะเพลิน ลากกระเป๋ามาถึงประตูบ้าน ฉันไขลูกบิด ผลักบานไม้ให้เปิดกว้าง หน้าพูนสุขของฉันคลี่บาน ผลิยิ้มกว้างอย่างนางเอกในซีรี่ส์เกาหลี แต่ครั้นสูดหายใจ หมายสัมผัสกลิ่นอายบ้านที่ฉันเคยพํานักสมัยเฟร็ชชี่ ก็ แทบปิดจมูกปากตัวเองไม่ทัน เพราะกลิ่นอับชื้น กลิ่นอาหารบูด และกลิ่น ไม่พึงประสงค์นานาที่ทิ่มแทงเข้ารูจมูก เหม็นฉุนเหมือนมีหนูเน่าสักสอง โหลอยู่ในบ้าน เบิกตาสํารวจภายในบ้านอย่างรวดเร็ว จึงประจักษ์ต้นเหตุของกลิ่น น่าสะอิดสะเอียนพวกนั้น พระเจ้า! นี่มันบ้านหรือร้านรับซื้อของเก่ากันแน่? เสื้อผ้าไม่ได้ซัก ถุงเท้า รองเท้า นิตยสาร ถุงพลาสติก เศษกระดาษ กล่องพิซซ่า กล่องโฟม แล้วยังจานชามเขลอะเศษอาหารถูกวางทิ้งเกลื่อน แมลงวันบินตอมหึ่งๆ แหวะ! นายดินมุดหัวอยู่ได้ไง ทั้งรกทั้งสกปรกขนาดนี้ ฉันปล่อยกระเป๋าหลุดมือ หุนหันวิ่งออกมาตั้งหลักนอกประตูบ้าน สูดหายใจเฮือกๆ อย่างคนไข้โคม่าที่ต้องการออกซิเจนโดยด่วน พลางลูบ อกตัวเองป้อยๆ โชคดีเหลือเกินที่คุณสุดเขตไม่เข้ามาดื่มกาแฟ ไม่งั้นฉันได้ อับอายขายหน้าสิบแปดตลบ นายดินนะนายดิน ฉันจะหั่นแกเป็นชิ้นๆ ! ซีซี่