Karolina Kułakowska Puste muzea sztywnych obrazów
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013
* Belle Epoque * Wieczerza * Ekspresja * Postmodernizm * Płaszczyzny * Barok klasycyzujący * Biała skóra * Szklanka na kamieniu * Popiół w piwnicy * Czarny talerz * Słodycz w dżungli
2
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013 Belle Epoque przychodzi noc. proch wciera się w proch. chropawy proch mężczyzny w gładki proch kobiety. [Tadeusz Dąbrowski, Popielec] O świcie w swoich opowieściach odzierasz sen z wszystkiego, co boskie. Codziennie, wielokrotnie, w ciszy. Zapisałam. Kupując starą szafę, postanowiłeś wypróbować ją na różne sposoby. Najpierw w czasie składania, (gdy zauważyłam ślady po stuletniej miłości), później w przerwie między płótnami. Kochanie, to musiało dziać się szybko i bez ceremonii, suche liście wpadały przez okno. Kochanie, śniło mi się, że byliśmy, zwiedzaliśmy siebie, możemy więc udawać, że to ten sam dywan, secesyjny kontur, granica. Od nagłej i niespodziewanej zdrady zachowaj nas, Panie
3
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013 Wieczerza Kolejny raz odwiedziłeś mnie w środku zielonej wiosny. Rozebrani do połowy wchodziliśmy niespokojnie po schodach. Moment przechodzenia przez próg, spadło ci coś na głowę. Uwierzyłeś wreszcie? A może tylko pomyślałeś, że to zbieg okoliczności, kolejna szopka. W pokoju położyłam się na stole, rozluźniona, jak splot znoszonego swetra. Przypomniały mi się wtedy wszystkie uczty, które odbyliśmy na tym niewinnym obrusie, karpie oczekujące, podobnie jak ja, na usta. Zastanowiłam się, czy to na pewno nikogo nie obrażało, skoro nad drzwiami mosiężny Chrystus zasłonił się pajęczyną. [styczeń 2010]
4
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013 Ekspresja Pociemniało. Plamy przybrały na walorze horyzontalnie. Brak wyraźnych widoków na przyrodzenie, więc zadowala mnie subtelny dotyk twojego języka. Mokro, jak latem pod rynną. [luty 2013]
5
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013
Postmodernizm Dziś od rana słyszę nowy zwrot, nagle może zbyt wyraźnie, słyszę dżizaskurwajapierdole. (Koniec sztuki a może początek?) Próbuję to połączyć, próbuję postawić razem obok siebie, bez zbędnych spacji, choć nie znajduję wspólnego mianownika (a tak naprawdę to mianownik). I już nie wiem, czy w tym wszystkim chodzi o Jezusa, prostytutkę, czy seks? Pewnie o nic, albo o wszystko, bo miasto nie protestuje, wciąż otula się rzeką, ustawia burdel obok świątyni
6
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013 Płaszczyzny dla Roberta Wzrusza mnie sposób w jaki podnosisz brwi gdy udajesz zdziwienie a może jesteś zdziwiony naszą zgodnością w połowie zdania i czymś jeszcze nienazwanym Nie sądziłam że zakładanie okularów na włosy będzie czymś co nas połączy podobnie jak zmienny kolor tęczówek w zależności od nastroju i tematów Ciało wygięte jak secesyjna linia w momencie nasycenia *** Podziwiam twój spokój opanowanie które egzystuje zupełnie nietypowo obok silnych emocji W momencie potrafisz zdystansować anegdotą lub trafnym sarkazmem Podziwiam również twoją orientację w terenie gdy nie widzę różnicy a budynki jednocześnie piękne i brudne próbują nas osaczać Odnajduję wtedy ciszę w samym środku miasta
7
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013 Barok klasycyzujący wzięła nas w swą obronę Plastikowa Panienka stojąca wysoko na kredensie w pokoju [Tomasz Różycki, Królowo Polski] Mówię - tak, jest sporo do zwiedzania. Piękna okolica, a zabytki piętrzą się, jak tiurniura. Powoli, w ciszy zaczynamy penetrować wnętrze (najpierw nawa główna, później boczne). Znowu przez moment czuję się prawie święta, gdy oddalam się od ciebie i potrafię nie myśleć o tym, co między udami. Przy wejściu drewniany klęcznik z końca dziewiętnastego wieku. Uginam kolana, opieram się. Na wysokości tynk ze złuszczoną farbą. Wydaje mi się, że jest w nim więcej Boga, niż w obrazach tego kościoła. Nagle wychodzę, wcześniej maczając dłoń w wodzie. Po wszystkim głaszczę twój pośladek.
8
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013 Biała skóra dla Janka z prośbą o zaprogramowanie zmysłów Mówiłeś wtedy, że mam twarz, jak gotycka Madonna z głównego ołtarza. Zastanawiałam się, czy to z powodu wysokiego czoła, a jeśli nie, to z jakiego innego, i jak Ona zareagowałaby na te słowa, wiedząc o tym co wcześniej, co z kim. O knotach zgaszanych w tym ciele, przygryzanej z rozkoszy wardze. I co by było, gdyby podświetliły się te wszystkie miejsca dotykane przez ciebie na wiele sposobów. Myślę, że byłoby Jej niesmacznie, pojawiłby się rumień na obliczu, jak zapowiedź czegoś dziwnego. Odtąd nad ranem niepokojąco pieką mnie dłonie.
9
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013 Szklanka na kamieniu Namalują obrazy, a może tylko ustawią łódź z kilkoma żaglami w dobrym kierunku. Później zrozumiesz każdy szczegół: przedwczesny wieczór, roztrzaskane głowy. Nad ranem przyjdzie kelner z wilgotną szmatką do butów. Wycałuje mi stopy na powitanie. Zobaczysz wejście w głęboki piasek. W porcie zrobią mnie na kolejną Wenus. Usiądę okrakiem na beczce z czerwonym pędzlem za uchem. Wypijesz tyle rumu, ile przepuszczą moje włosy.
10
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013
Popiół w piwnicy W niewiedzy od początku do końca. Dni mijają szybciej, kiedy wypatrujesz zapadniętych powiek, nowa zmarszczka penetruje twarz. Mówię, że rodzimy się w momencie poznania, wychodzimy z kokonu, otwierając na świat trzecie oko, poszukując wspólnej przestrzeni. Śni mi się, że jestem w mieście bez ciebie, przeskakują nade mną węgorze, z dachu losowo spadają meteoryty. W tym momencie zaczynamy doceniać ogień, zanim ostatecznie zszarzejemy, spopielejemy.
11
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013 Czarny talerz I wołają - nadpływa. Ostrzeżenie coraz cichsze, a zielony wieloryb zbliża się; połyka fiord. Nasze dzieci rozpoczynają w nim życie, kiedy pewnej nocy odrywasz żebro i wkładasz gdzie pasuje. Kolejne wcielenie wody; pęcznieją płuca i pęcherze, wychodzą bokiem tętnice. Tutaj pijemy tylko morze, ewentualnie niestrawione resztki perfum na bazie ambry. Rorbur powoli kapituluje, wilgotnieje od krwi i śluzu, a przez okna nawiedzają nas ryby. W kącie rozkładam się na dziurawym tapczanie obok ciebie. Teraz mogą zaczynać, uczta gotowa.
12
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013 Słodycz w dżungli dla M.G. Rozłupią korę, poranią drzewa. Wysuną się jak koty i nagle zaczną z ziemi wyskakiwać korzenie, cynamony - wszelkiego rodzaju smaczki, zamieszkają między nami. Parawan zasłoni zielone światło i tylko przez okna wpuści odbicia poprzednich wcieleń. Będziesz żółtym tygryskiem, a ja błękitno-czarną lisiczką - jak u Franca Marca, podkulę łapę i zacznę nasłuchiwać kołatania ziemi. Później nadejdą, tym razem ciszej; rozdmuchując świt, oddzielą przypływy od odpływów powietrza. Zmatowiejemy, Korzenie i cynamony rozstrzelają nasz język.
13
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013
Karolina Kułakowska (ur. 1985) m a l a r k a, p o e t k a
[miejscowość: Rachowice] W 2011 r. uzyskała dyplom z malarstwa u prof. Lecha Kołodziejczyka na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. W pracach artystki dostrzegamy swoiste interakcje pomiędzy światem wizualnym, a światem słowa, czego efektem są poetyckie obrazy i malarskie wiersze. Malarstwo jej posiada spory ładunek emocjonalny, czasami dawkowany subtelnie, innym razem dosadnie, co jest uzależnione od tematyki dzieła. Prace abstrakcyjne skupiają się na penetracji materii, wyszukaniu barwy, jej natężeniu i temperaturze. Portrety natomiast w sposób liryczny ukazują człowieka z aspektu psychologicznego. Publikowała głównie na witrynach internetowych (m. in. sZAFa – kwartalnik artystyczny, PKPzin) oraz w katalogu pokonkursowym ZADRA (Warszawa 2010). W 2010 roku jej wiersze zostały przetłumaczone na język angielski i zakwalifikowały się do wydawnictwa OFF_PRESS Zeszyty Poetyckie Competition.
14
K. Kułakowska – Puste muzea sztywnych obrazów, AR[e]TE 2013
Natolewice 2013
15