Werken
Black Childish, Bo Bosk, Clinton Kbna, Ebenezer Ackah, Franky Sticks, Georgy Dendoe, Gogo Lupin, Guido de Boer, Hans Schuttenbeld, Ivo Brouwer, Jaer Vogelland, Kalkidan Hoex, Kamp Seedorf, Kasper Jongejan X Studio Heey, Kasper Tinus, Kenneth Aidoo, Monique Witkamp, Pris Roos, Serana Angelista, Stikstok, Tom van Veen, Vincent de Boer, William Ampofo, Yamuna Forzani
Over Carte Blanche Carte Blanche produceert, programmeert en presenteert. Art, muziek, fashion, dans, theater, club & meer.
Carte Blanche is een initiatief van Provincie Flevoland en onderdeel van het Flevolands Fonds voor culturele ontwikkeling.
Meer informatie crtblnch.nl
Iemand Carte Blanche geven, dat is nogal wat. Het spreekt van veel vertrouwen als je iets of iemand de volledige vrijheid gee om zijn of haar verbeeldingskracht de vrije loop te laten en ergens naar eigen inzicht, creativiteit en manier invulling aan te geven. Toch geloof ik daar in.
Ik geloof dat je met authentiek makerschap, zonder beperkingen of inmenging van buitenaf, tot de mooiste dingen komt.
Ik geloof heel erg in de kracht van kunst.
Kunst is zo krachtig omdat het ons allemaal raakt. Het gaat over hoe we ons als mensen uiten en hoe we ons tot elkaar verhouden.
Kunst hee mij geïnspireerd, laten re ecteren, historisch besef en nieuwe ideeën gegeven en vooral anders naar de wereld laten kijken.
Ik geloof in de nieuwe generatie makers en kunstlie ebbers. Daarom beschouw ik het als een morele taak van Carte Blanche om de ‘schatten van het hedendaagse’ te omarmen en toegankelijk te maken voor iedereen. Ook voor wie zich minder herkent in de traditionele de nitie van kunst. Mijn doel is om deze generatie in staat te stellen naar kunst te kijken door een hedendaagse lens waarmee ze zich kunnen identificeren.
Met Carte Blanche wil ik de nieuwe generatie kunstlie ebbers graag verbinden, verrijken en de kans bieden om hun eigen unieke stempel op de wereld te drukken en hun creativiteit te laten stralen.
Waar kan dat beter dan in Flevoland: het nieuwe land, de jongste provincie, met de meeste jongeren en een rijkdom aan culturele diversiteit. Van Urk tot Almere en van de Noordoostpolder tot Schokland. Ik ben er dan ook trots op dat Provincie Flevoland het initiatief tot dit productiehuis hee genomen. Je kijkt nu naar de eerste uitgave van ons eigen magazine.
Toen we hiermee startten, bedacht ik dat het al heel sick zou zijn als we tien toonaangevende nieuwe makers konden overtuigen om uniek, niet eerder vertoond werk bij ons te publiceren.
Zij kregen letterlijk carte blanche en de kans om zich naar eigen inzicht te pro leren.
Fast forward staan er meer dan twee keer zo veel prachtige pieces in dit blad die uiteenlopen van schilderkunst tot fashiondesign en van street art tot typografie. Die veelzijdigheid representeert precies waar we voor staan en gee een mooie inkijk in wat de nieuwe generatie in huis hee .
Dank voor het geloof.
VALERY MAK
Artistiek Leider / Programmamaker
De Zuid-Afrikaanse elektronische muziekstijl Amapiano neemt de clubs en festivals wereldwijd in rap tempo over. DJ Antunes neemt het voortouw in Nederland. Hoe doet ze dat?
Zoals veel jonge artiesten heeft DJ Antunes een homestudio gebouwd in haar slaapkamer. Maar bij haar is het net iets anders. Hier is het niet een slaapkamer met toevallig ook wat studioapparatuur, maar eerder omgekeerd: een studio met toevallig ook een bed. Dat in deze ruimte één ding centraal staat, is meteen duidelijk: muziek. Al het andere is secundair.
Vanuit de zolder van haar ouderlijke huis kijkt ze uit over het water. Niet dat ze daar veel aan toekomt, want de gordijnen gaan steeds vaker dicht. Zodat ze plaats kan nemen achter haar zelfontworpen DJ booth, met daarop een set en speakers waar ze op oefent. Het resultaat deelt ze vervolgens met de wereld via haar Instagram. Dit jaar staat ze op de grote, toonaangevende dance events van het land. Achterin de kamer staat een bord met speeldata en locaties. “Die is nog niet compleet hoor”, zegt ze. “Er komen meer data bij.”
Amapiano stijgt razendsnel in populariteit, de boekingen van DJ Antunes gaan lekker. Maar hoe is het allemaal voor haar begonnen?
“Ik ben heel creatief, heb altijd veel ideeën en wilde iets met muziek doen. In 2019 besloot ik een reeks dj-workshops te volgen van zes weken. Daarvoor had ik ook al een cursus produceren gevolgd. Omdat ik dacht dat het wel een toffe combinatie is om en te produceren en om je eigen liedjes te draaien in de club.”
De daaropvolgende coronaperiode heeft ze gebruikt om vooral heel veel te oefenen vanuit huis. Naarmate ze vorderde, begon ze ook live te gaan op Instagram en haar sets te delen.
Na de studie International Music Management in Haarlem en een stage bij de pr-afdeling Nederlands’ grootste hiphop platenlabel Top-Notch, besloot ze na te denken over het positioneren van zichzelf als artiest. Dat begon met de eerste live-sessies en video’s op Instagram.
“Daar kwamen meteen goeie reacties op. Maar wat de mensen thuis niet zien in de Instagramvideo’s, is dat er in mijn DJ booth ook nog een uitschuifbare lade is gebouwd, met daarin een 88-toetsen tellend keyboard. Mijn muzikale journey begon namelijk al op vijfjarige
leeftijd met klassieke pianolessen waar ik Chopin en Beethoven leerde spelen. Die volgde ik tot m’n vijftiende. Ik leerde toen ook noten lezen.”
Zoals gezegd, deze jonge DJ met Kaapverdische en Surinaamse roots wil namelijk niet alleen andere mensen hun muziek draaien, maar ook haar eigen nummers produceren en spelen op feesten.
“En hoe muzikaler, hoe beter. Vandaar ook de saxofoon, basgitaar en djembé in deze studio.”
“Amapiano is de laatste tijd heel erg populair geworden in Europa en ook Nederland. Hoe ik dat zou verklaren? Ik denk dat na de lockdownperiode mensen misschien wel toe waren aan een nieuwe flow van muziek.
Het was eerst - en nog steeds - heel veel Afrobeat wat je hoorde in de clubs en op festivals. Amapiano voegde daar iets nieuws aan toe, eventjes iets anders. Het was erg refreshing.”
“Amapiano kenmerkt zich in eerste instantie door de dansbaarheid. Het zijn hoge tempo nummers waarin de drums erg leidend zijn. Het begint vaak met een kenmerkende shaker, waarna de kick, snares en percussie volgen. De lange herhalende lage tonen met subtiele melodielijnen creëren een haast hypnotisch effect. Het is vergeleken met Afrobeat veel meer instrumentaal en minder vocaal. Waardoor je meer ruimte hebt als luisteraar om er een hele eigen beleving van te maken. Het bekendste nummer is ‘Tanzania’ van Uncle Waffles.”
“Mijn muzikale journey begon op 5-jarige leeftijd met klassieke pianolessen.”
“Het is een droom van mij om ooit op het festival Afro Nation in Portugal te staan, waar de grootste artiesten uit Afrika staan zoals Burna Boy, Wizkid, Focalistic en Uncle Waffles. Met een carte blanche zou ik uiteindelijk toch een eigen Amapiano evenement organiseren in het buitenland. In Zuid-Afrika, waar de muziek ook vandaan komt. En dan in de buitenlucht, groots maar ook intiem. Met een zwembad, shisha en dan zo’n balkon DJ-sessie.”
Dan denkt ze even na. “De muziekwereld wordt door mannen gedomineerd. Ik hoop ook dat ik andere jonge vrouwen kan motiveren om niet bang te zijn en zich te laten zien. Voor mij is Amapiano muziek een hele spirituele ervaring, die voorbijgaat aan alleen een lied of een feest. Van alles wat ik doe in het leven wil ik genieten. Dat wil ik ook als DJ uitstralen, want dan komt het over bij het publiek. Die spirituele ervaring wil ik delen met anderen. Door de hele setting te laten kloppen en mensen hun ervaring te cureren.”
Ze schiet ineens in de lach. “Maar als ZuidAfrika nog te hoog gegrepen is, wil ik ook wel beginnen met een eigen maandelijks feest in Almere. Op een toffe locatie, waar ruimte is voor jonge mensen om te experimenteren met hun creativiteit. En dan met mijn ouders achter mij terwijl ik draai voor een volle zaal waar de menigte helemaal opgaat in de muziek. Zodat ze vanuit mijn perspectief kunnen zien hoe hun kleine meisje dat hen ooit via Chopin en Bach wist te raken nu met de Amapiano muziek een hele mensenmassa laat genieten.”
“Amapiano, wat ‘de piano’s’ betekent in het Zulu, is niet alleen Zuid-Afrikaanse elektronische muziek, maar een lifestyle. Het genre is ontstaan vanuit een tegenreactie op de Chicago House toen die de ZuidAfrikaanse townships bereikte. ”
Het kledingmerk Søif de Liberté onderzoekt hoe de fashionindustrie zich verhoudt tot de grote vraagstukken van deze tijd, zoals de klimaatcrisis. Wat drijft hen?
Als kleine kinderen reisden de in Kameroen geboren Audrey (28) en Monique Witkamp (27) met hun ouders de wereld rond. Zo kwamen ze op jonge leeftijd in aanraking met verschillende culturen, leefstijlen en mensen. Zij herinneren zich uit die tijd vooral één terugkerende vraag die leeftijdgenoten tijdens hun vele reizen aan hen stelden: Wat is jouw droom? Maar niet alleen die vraag kwam herhaaldelijk terug, ook het antwoord daarop bleef hen volgen: Ik wil vrij zijn. Het leidde ze naar hun eigen kledingmerk, dat een ode is aan hun leven en jeugd: dorst naar vrijheid - Søif de Liberté.
“Wij dagen mensen, consumenten, uit om zich op een nieuwe manier te verhouden tot de kleding die ze dragen”, vertelt Audrey. Hij vervolgt: “Waarom vinden wij het bijvoorbeeld erg om oude kleding opnieuw te dragen? Søif de Liberté is onderdeel van een nieuwe generatie makers die vanuit fashion vragen durven te onderzoeken die onze tijd bepalen, zoals de klimaatcrisis. Vintage, hergebruiken, circulariteit en duurzaamheid zijn de afgelopen jaren mainstream geworden in het Westen. En dat is goed, want onze huidige manier van leven en consumeren is niet houdbaar. Maar laten we alsjeblieft niet doen alsof deze dingen door Europa zijn bedacht. In veel Afrikaanse landen, zoals in Kameroen, zijn dit al eeuwen standaard gebruiken. Simpelweg omdat de lokale bewoners van zichzelf veel met elkaar delen en daardoor ook spullen, voorwerpen en kleding zo lang mogelijk blijven gebruiken en hergebruiken. Neem bijvoorbeeld een plastic fles. Als die leeg is, wordt hij helemaal schoongemaakt en opnieuw gebruikt om uit te drinken. En als dat niet meer gaat, krijgt het een nieuw doel, om bijvoorbeeld speelgoed van te knutselen of als vaas te gebruiken. Dat geldt ook voor kleding. Als een trui “op” is, gooien we het niet weg, maar knippen we de mouwen en maken we er een nieuw item van. Die cultuur en creativiteit is het DNA van Søif de Liberté.”
Monique vult hem aan: “Daarom zit in onze collecties altijd een educatief element. Wij zien de kleding die wij maken niet als inhoudsloze items die pas betekenis krijgen nadat iemand ze draagt. Maar als volwaardige, betekenisvolle items met een boodschap die je draagt omdat het past bij hoe jij naar de wereld kijkt. Dat zit hem in de logo-loze ontwerpen, in het feit dat al onze kleding unisex is en in het upcyclen. Bij recyclen breek je eerst een gebruikt product helemaal af om vervolgens iets nieuws te maken. Dat is mooi, maar ook een duur en vervuilend proces. Bij upcyclen ga je meteen over tot hergebruik. Onze collecties stralen uit wat jouw waarden definiëren als mens, wat je wil veranderen aan de wereld, wat je wilt innoveren en waarmee je je sporen wilt achterlaten op de planeet.”
Zo eensgezind als Audrey en Monique tijdens dit interview zijn, zo verdeeld waren ze als kinderen. Opgroeiend in een gezin van academisch opgeleide ouders stond studeren en zekerheid hoog aangeschreven in het Witkamp huishouden. Audrey noemt zichzelf de academicus van de twee. Hij doorliep zijn schoolcarrière netjes volgens verwachting en belandde op een gegeven moment op de universiteit van Parijs waar hij de opleiding Sport Management succesvol afrondde.
Zijn zus Monique is de creativeling, die zich na vier keer zakken voor het Staatsexamen uiteindelijk inschreef voor Akademie Vogue in Amsterdam. Al op de basisschool viel Monique op door haar tekentalent, dat ze van haar opa erfde. Hij leerde haar ook schilderen en schrijven, waardoor het stille meisje in de klas ineens werd opgemerkt.
“Die hoort op de kunstacademie, zei een juf al vroeg tegen onze moeder. Maar waar wij vandaan komen, wordt creativiteit niet gezien als iets waar men een beroep van kan maken.” Ze moeten lachen: “We waren als kinderen een soort rivalen van elkaar.”
“Bij recyclen product helemaal te maken. Dat vervuilend proces.
“In Parijs raakte ik geïnspireerd door de grote modehuizen en de fashion-stad in het algemeen”, legt Audrey uit. “Toen ik terugkwam, wilde ik een eigen kledinglijn beginnen. Monique studeerde inmiddels fotografie aan de Nederlandse Academie voor Beeldcreatie en hielp mij op weg met wat basiskennis. De belangrijkste les leerde ik uit een documentaire over het modetijdschrift Vogue, waarin iemand op een gegeven moment stelt dat je zonder kennis van retail het niet zal maken in de fashion industrie. Daardoor besloot ik te gaan werken in kledingwinkels. Om daar bezoekers hun stijlen, wensen en vragen te kunnen onderzoeken. Ik begon eerst bij Calvin Klein en verruilde dat later voor JD Sports, waar ik veel leerde over technieken en stoffen. Nike is bijvoorbeeld een merk dat daar heel veel in investeert waardoor hun items na zes keer wassen nog steeds van hoge kwaliteit zijn.” Monique wilde samenwerken met haar broer, maar onder één voorwaarde: geen hoodies en t-shirts. “Ik wilde items ontwerpen die je met trots draagt, vanwege het ontwerp maar ook vanwege de boodschap. Kleren die er mooi uitzien, maar waarvan het proces minstens zo tof is als het eindresultaat. En dat het iets zegt over de tijd en ruimte waarin het gemaakt en gedragen wordt. Leuk detail van onze kleding is dat het per wasbeurt alleen maar beter wordt. Deze combinatie van esthetiek en ethiek maakt dat onze ouders ons volledig supporten.”
“De volgende stap voor Søif de Liberté is om de wereld kennis te laten maken en te overtuigen van onze visie. Als wij een carte blanche zouden krijgen om iets neer te zetten, dan zouden wij nog meer mensen onderwijzen over upcycling. Onze handgeweven en van organisch katoen hergebruikte kleding willen we dan ook presenteren tijdens een grote educatieve fashion markt.”
recyclen breek je eerst een gebruikt helemaal af om vervolgens iets nieuws is mooi, maar ook een duur en proces. Bij upcyclen ga je meteen over tot hergebruik.”
Wie probeert om Colorful Future in een hokje te stoppen of te vangen in woorden, maakt een fout. Want wat zijn ze nou? Een management? Een label? Een kunstenaarscollectief? Een vriendengroep met grote ambities? Een agency?
“Maar we zijn al die dingen tegelijk…”, antwoorden Dymaggio (30) en Jordy (34). Dan na een lange stilte: “…en nog veel meer.” De twee jeugdvrienden vertegenwoordigen een groep van zeven: Yves, Goldiie, Quincy, Neflon, Kevin, Dymaggio en Jordy. In het collectief zitten artiesten, muzikanten, fotografen, grafische vormgevers, radiomakers, branding- en marketing strategen, evenementen organisatoren en regisseurs.
De oorsprong ligt in management, waarmee ze ooit begonnen toen Yves een contract tekende bij Left Lane Recordings, het platenlabel van Mr. Probz. Daar hebben ze de basis kunnen leren om vervolgens op eigen benen te staan. Op dit moment ligt de focus van het collectief dan ook bij artiest Yves. Door middel van zijn Nederlandstalige hiphop en r&b tracks met een sterke visuele identiteit zet Colorful Future hun eerste stappen naar buiten en laat de wereld kennis maken met hen. Hierin is hun sterke visuele identiteit leidend. Die kan heel erg variëren maar één beeld dat terugkeert is het lachende hartje. Terug te zien in zowel het artwork, de videoclips als de sieraden van Yves.
“
Een ander project dat het brede scala aan talenten van het collectief weergeeft zijn de home objects. Zelfontworpen huishoudelijke spullen zoals onderleggers, muurkunst, kaarsen en meubels. Ook hier weer de terugkerende visuele identiteit: het lachende hartje.
Dymaggio: “We doen dus management, muziek en evenementen. Maar ook dit soort dingen, om ons te onderscheiden.” Jordy: “Colorful Future is gewoon een collectief van mensen die vrij zijn in hun expressie en in hun levens. Het is een manier voor ons om onze kwaliteiten en talenten te ontdekken en te ontwikkelen. Dat gaat nu aardig goed. Maar we willen nog meer mensen betrekken om ons te inspireren en die wij ook weer kunnen helpen.”
De vriendengroep begon met wat zijzelf inmiddels hun eerste evenementen noemen: de chillsessie bij vrienden
thuis op de vrijdagavond. Die konden uitmonden in spontane huisfeestjes waar onverwachte ontmoetingen plaatsvonden en waar de eerste creatieve ideeën werden gevormd.
“Ideeën waar vervolgens helaas niet veel mee werd gedaan”, vertelt Dymmagio. “Omdat we van een generatie zijn die niet op jonge leeftijd werd gestimuleerd om te ondernemen. Het was eerder: school, diploma en werk. De nieuwe generatie is wat dat betreft veel hongeriger en slimmer.” Hoe zij dat verschil duiden?
Jordy: “Ik denk dat het veel te maken heeft met de tijd van nu, met internet en sociale media. Jongeren zien veel sneller voorbeelden van hoe het allemaal kan en connecten ook makkelijker met elkaar om samenwerkingen aan te gaan. En dat komt weer doordat jongerencultuur, hiphop en aanverwante kunstvormen inmiddels zijn uitgegroeid tot dominante stromingen.
Er worden serieuze banen en inkomens gegenereerd waardoor een toekomst binnen die velden ook voor ouders veel beter te stellen is dan bijvoorbeeld twintig jaar geleden.”
Een collectief als Colorful Future kan zich dan ook juist in deze tijd positioneren als een brug tussen verschillende werelden. Ze zijn jong en creatief genoeg om eigen content te maken en dat op een toffe manier uit te brengen. En tegelijkertijd zijn ze volwassen en ervaren genoeg om met bestaande instituten gesprekken te voeren over innovatie en vernieuwing. Zo hebben ze bijvoorbeeld gesprekken gehad met Hogeschool Windesheim.
“Wat wij zouden doen als we een carte blanche kregen?”, vraagt Dymmagio zich hardop af.
“Een plek bouwen waar creatievelingen vanuit verschillende disciplines samen kunnen komen om met elkaar te werken. Met studio’s, theaters, werkplaatsen en ateliers. Altijd open voor publiek en met een winkeltje waar alle gemaakte werken ook daadwerkelijk te koop zijn.”
Als voorbeeld noemen ze Kapitaal Utrecht. Jordy vult aan: “Eigenlijk zou ik een school willen bouwen waar creativiteit centraal staat. En dan niet zoals nu allerlei vakgebieden en leerniveaus apart worden georganiseerd maar juist bij elkaar, ongeacht diploma’s en werkervaring. Wij komen uit Flevoland, de jongste provincie van Nederland. Zo’n regio moet een gebouw hebben waar jonge mensen kennis kunnen maken met verschillende kunstvormen. Maar waar we ook onderwijsmethodes ontwikkelen over het belang van expressie.” Dan weer een lange stilte. Dymmagio: “Het is ook psychologisch he? Via creativiteit leer je je gevoelens en gedachten vorm te geven en beter te begrijpen. Als je met andere mensen in aanraking komt die ook zichtbaar daarmee bezig zijn en die op jou lijken of van dezelfde plekken komen als jij, besef je dat je jezelf mag zijn. En hoe belangrijk dat is. Maar dat hoef je niet alleen te doen. Daar helpen wij je bij. Wij begeleiden jou daarin. Want uiteindelijk is dat waar we het voor doen: de jeugd en hun toekomst. Die moet net zo kleurrijk zijn als de jeugd zelf. Vandaar ook onze naam Colorful Future.”
CLINTON KBNA BASED UNIVERSE — 2023
MINDMAP
FREEDOM / PEACE / NO VALIDATION / RESPECT / FOCUS / CONTROVERSY / CONFIDENT / POLITICS
TUESDAY LOOK
BLACK / WHITE / GREY / SILVER / BLUE / RED
20 LOOKS
UNRELEASED LOOKS 2023
