Op weg naar de Kaloothaven
de Westerschelde achter ons laten, varen we door naar de Sloehaven. Ik zie zeeschepen tegen de wal liggen die gelost worden door enorme kranen. In het droogdok van de scheepswerf De Schelde, ligt een imposant ogend marinevaartuig dat nog verder afgebouwd moet worden.
De Zuid-Amerika-lijn Het fysieke toezicht op het water is één van de belangrijkste taken van de bemanning op De Jan van Gent. Ze vaart rond en houdt de schepen nauwlettend in de gaten. Ze werken met minimaal drie controleurs aan boord. Regelmatig wordt er met specifieke controleopdrachten gewerkt, die in de regio Rotterdam worden aangemaakt. Na de Sloehaven varen we de Bijleveldhaven binnen. Hier komen de schepen uit Zuid-Amerika tegen de wal. De schepen komen voornamelijk uit Colombia en zitten vol met bederfelijk fruit. De lading kan bestaan uit losse pallets met daarop dozen bananen of ander exotisch fruit, maar ook uit koelcontainers die dan weer geladen zijn met dozen bananen. De grote koelcontainers worden ook wel ‘reefers’ genoemd. In bijna iedere Europese haven is de herkomst voldoende aanleiding voor het instellen van een controle. Schepen afkomstig uit dit gebied, brengen immers een hoog risico met zich mee als het gaat over het binnenbrengen van verdovende middelen. Ook in Vlissingen. Zowel aan boord van de schepen als in de lading worden er dan ook regelmatig verdovende middelen aangetroffen. Marc vertelt dat hij
Peter van Diepen
18
zoveel als mogelijk probeert om De Jan van Gent in te zetten als er een van deze schepen gevisiteerd moet worden. De inzet kan gaan tot het opvangen en het begeleiden van het schip zodra deze de monding van de Westerschelde binnen vaart, tot het voeren van verder toezicht op de buitenkant van het schip wanneer het schip eenmaal is afgemeerd in de haven. Veelal verleent De Jan van Gent ook assistentie ten behoeve van de duikploeg uit Rotterdam als deze een onderwaterinspectie gaat uitvoeren.
De Zeeuwse kust Als we vanuit de Bijleveldhaven richting de Kaloothaven varen, zie ik grote hoeveelheden steenkool op de wal liggen en een enorm schip dat met luid kabaal zijn water loost. Even later brengen wij Marc aan wal. Hij zal zich voegen bij een aantal andere douanecollega’s die via de portofoon om zijn assistentie hebben gevraagd. De twee stuurmannen van De Jan van Gent reageren enigszins gelaten als zij niet aan wal mogen om de andere collega’s te helpen. Nog één keer varen we over de Westerschelde en zie ik de golven stukslaan tegen de boulevard van Vlissingen. Daarna word ik weer afgezet op de plek waar ik aan boord ben gegaan. Terwijl de zon al flink is gedaald en mij bijna verblindt in de trein die ik terugneem naar Amsterdam, pak ik mijn iPod en luister naar de klanken van de Zeeuwse band Bløf. ‘Hier aan de kust, de Zeeuwse kust.’