CHiROHAZET Tweede editie jaargang 2015-2016 Beste Chirotijdschrift van Vlaanderen en omstreken Verschijnt op onregelmatige tijdstippen in en rond Yvegem In deze editie:
Temptation Island Roger Brusselmans
Roger Brusselmans
Pag 2
Verslag Speelclubweekend
Pag 3
Verslag Sloeberweekend
Pag 4
Verslag Rakkerweekend
Pag 5
Verslag topperweekend
Pag 6
Verslag kerelweekend
Pag 7
Verslag aspiweekend
Pag 9
Verslag leidersweekend
Pag 10
Kamp Bree 2016
Kleurplaat
Pag 11
Viking Kubb door de ogen van
Pag 12
“Jullie liefste leidertjes gingen op weekend naar de kampplaats in bree om al het een ander voor te bereiden. Wil je weten hoe ze het er gesteld hebben?”
Sfeerfoto’s
Pag 14
"Meneer Brusselmanz, het komt hier tot ein Ende", zei ze met haar zwoele Duitse stem. Ik genoot instant en repliceerde: "Alles hat ein Ende, nur die Würst hat zwei". Ze leek not amused en ik maakte me snel uit de voeten... Meer op pagina 2.
Meer op pagina 10.
Viking Kubb door ogen van “De viking kubb door de ogen van een van de deelnemers of door de ogen van een leider? Bereid je alvast voor op een spetterende dag” Meer op pagina 11 & 12
Viking Kubb Belangrijke data 30 april
:
Viking Kubb
25 juni
:
Kuis Rakkers
17 juli
:
themadag
21—29 juli
:
Kamp Bree
Editie APRIL 2016 Beperkte oplage - Prijs : € 0,00
Zaterdag 30 april
“nog niet ingeschreven? Haast je naar www.chiroyvegem.be En doe het vlug
chiroyvegem.be
fb.com/chirojongensyvegem
1
- Uw Chirohazetcolumnist ROGER BRUSSELMANS -
Temptation Island Het heeft niet veel gescheeld of mijn 40ste column kwam er niet. Naar aanleiding van de recente terreuraanslagen in Brussel ben ik een tijdje opgepakt door het federaal parket. Het zat namelijk zo. Op dinsdagmorgen 22 maart was ik met de trein onderweg naar Brussel. Ik zou meedoen aan de preselecties van Temptation Island, maar ben echter nooit tot in de VIJF-studio geraakt. Tijdens die bewuste treinrit had ik immers opnieuw mijn "fake terroristen-trucje" uitgehaald (nvdr: zie vorige column). Aangezien ik nog steeds beschik over een stupidphone, was de brandende actualiteit van die verschrikkelijke dinsdagmorgen niet tot bij mij geraakt en had ik argeloos mijn isolatiebuizenvestje aangetrokken teneinde comfortabel naar onze hoofdstad te kunnen reizen. Nog maar net gezeten, besprongen 18 wannabeerambo's in combatoutfit mijn frêle lichaam en hielden mij in een redelijk benauwde wurggreep. Het was pas toen ik purplerain kleurde en een van die robocops mij gelukkig herkende dat ik terug op aarde nederdaalde. Het spreekt voor zich dat ik het niet uitgelegd kreeg en dus wachtte mij enkele daagjes cachot. Er volgde een huiszoeking en al zeker toen zij mijn PC controleerden, zag de onderzoekrechter in mijn laatste column een soort visionair relaas van de dramatische feiten. Bovendien was de onderzoekrechter een niet onknappe, onbelegen juffrouw met een sexy Duits accentje waardoor ik bij haar vragen ongewild lang aarzelde en op die manier mijn vermeende verdachtheid onterecht nog meer in de verf zette. Ik kreeg het pas echt moeilijk toen ze me vroeg wat ik dacht van SEKS, wat ik ermee van plan was en hoe ver ik ermee stond. U moet begrijpen dat dergelijke woordkeuze in combinatie met zo'n ravissante schoonheid het voor mannen bijzonder moeilijk maakt om nog helder na te denken. Er ontstaat onherroepelijk kortsluiting in onze hersenen. Ons cognitief denken gaat onmiddellijk in slaapstand en ons brein schakelt stante pede over naar een soort Temptation Island-modus...
gen. In gedachten zag ik mij in een Thaïs zwembad rond dat goddelijke lijfje van haar kronkelen; voelde ik mijn vingertoppen extatisch tintelen wanneer ik haar schouders traag op- en neerwaarts masseerde; om maar te zwijgen over de verheven zinderingen die over mijn hele lichaam flitsten terwijl ze zachtjes in mijn oorlelletje beet... En dus werd ik telkens weer een nachtje de cel ingedrukt. Iedere dag opnieuw probeerde ik op stoïcijnse wijze haar onderzoekskamertje te betreden en maakte ik mijzelf sterk dat ik het deze keer wél uitgelegd zou krijgen. Tot uiteraard de verrukkelijke poes het strijdtoneel betrad en ik mij gelijk als een gewillige vogel voor de kat in haar klauwen stortte. Ik werd er zowaar moedeloos van. Uiteindelijk liet ze me toch gaan wegens gebrek aan bewijzen. Er overviel mij echter geen opluchting, maar eerder een soort ongepaste teleurstelling. "Meneer Brusselmanz, het komt hier tot ein Ende", zei ze met haar zwoele Duitse stem. Ik genoot instant en repliceerde: "Alles hat ein Ende, nur die Würst hat zwei". Ze leek not amused en ik maakte me snel uit de voeten... Gelukkig was ik daar al die tijd niet alleen. Tijdens mijn 7-daags verblijf in zogenaamde voorhechtenis passeerden menig boefjes de revue. Voornamelijk mannen weliswaar. De meesten leken op een hybride tussen een eiwitshake, een zonnebank en een stuk nat geregend karton. Tot diepzinnige gesprekken kwam het echter ook niet. Ze leken wel gerekruteerd uit de meest verre uithoeken van onze maatschappij waar de uitvinding van het wiel nog redelijk vers in het geheugen ligt. En het was toen dat ik mij realiseerde dat ik eigenlijk een beetje op Temptation Island was geweest. Alle uiterlijke kenmerken waren aanwezig. Alleen viel het resort en de temperaturen wat tegen. En met de onderzoekrechter was ik helaas ook niet op dream date geweest...
Niemand, maar dan ook niemand slaagt erin dit instinctieve proces te overrulen. Zonder dat je het goed en wel beseft sta je met de onderzoeksrechter te flirten. En dan begint de miserie... Mijn antwoorden leken haar allerminst te bevredi2
Weekendverslag speelclub We schrijven vrijdag 12 februari. Het einde van de krokusvakantie nadert met rasse schreden maar het hoogtepunt is nu pas aangebroken. 16 dolenthousiaste speelclubbers komen de paloeder binnengestormd waar 3 al even enthousiaste leiders hen ontvangen. De kilo’s bagage worden aan de kant gesmeten, mama en papa krijgen nog een laatste kusje en hopsakee, we zijn er aan begonnen. Het belooft een topweekend te worden. Naar goede gewoonte inspecteren de speelclubbers eerst nog eens of ‘den berg’ er wel nog staat, ge weet nooit dat ze hem verzet hebben. Iedereen installeert zich in ons lokaal dat voor de gelegenheid is omgebouwd tot slaapkamer en wanneer de maagjes knorren begeven we ons naar het leiderslokaal, dat dit weekend dienst moet doen als eetplaats. We krijgen lekkere hamburgertjes voorgeschoteld die oud-leider Jomme voor ons heeft klaargemaakt. We maken voor het eerst kennis met zingen voor het eten. Bieke bieke biek, … De maagjes rond gegeten besluiten we om nog een wandelingetje te maken in het donker. We vertrekken richting velden en al gauw komen we te weten wie de bangerikken van de groep zijn. Na net te kunnen ontsnappen van het monster van Loch Lijsternest begeven we ons richting dromenland. Althans dat denken we, merendeel van de speelclubbers vindt het nog net iets te vroeg om te gaan slapen en besluit nog menig verhaal te doen. Dit tot groot ongenoegen van de leiders die het onderste uit de kan halen om de decibels te reduceren. Na een koude nacht, wanneer de zon nog maar net beslist heeft op om te staan, beslissen enkele speelclubbers om haar voorbeeld te volgen. Dit ontketent een ware kettingreactie en voor we het weten is de dag aangebroken. We trekken verse kleertjes aan, gooien onze beentjes eens los en gaan aan de ontbijttafel zitten. Na een stevig ontbijtje begint het weekend nu voor echt. Iedereen krijgt een knikkerzakje. Na korte uitleg komt duidelijk dat het hele weekend knikkers verzameld kunnen worden en deze wel eens van belang zouden kunnen zijn zondagnamiddag. We testen de vaardigheden van de speelclubber op het natgeregende plein en de eerste knikkers worden verdiend. Wanneer de klok een keer of 12 slaat begeven we ons terug naar binnen. Daar staat een klassieker van chiroformaat ons te wachten. WAP, of voor de chiroleken onder ons, worst, appelmoes en patatjes. Dit gaat bij iedereen vlot binnen. De regen speelt ons wat tegen en we beslissen om gezellig samen een filmpje te kijken. Het wordt Monsters Inc. en al gauw wordt duidelijk dat er gisterennacht wat minder werd geslapen. Enkele speelclubbers sneuvelen maar worden plots gewekt door de geur van oliebollen. Samen met een fles limo wordt dit ons vieruurtje. Na de film beslissen we de regen te trotseren en spelen een spelletje dierenstratego buiten. Wanneer de zon zakt begeven we ons naar binnen voor pot dampende spaghetti gemaakt door oud-leider Jens. Daarna spelen we nog wat slaapzakspelletjes en vertrekken richting dromenland. Het is zondagmorgen en het weer wil nog altijd niet meedoen. We halen onze verdiende knikkers boven en bouwen een enorme knikkerbaan. Helaas begeeft ze het plots onder de druk, maar er staat een pot frietjes op ons te wachten die het leed kan verzachten. In de middag doen we nog een poging om onze knikkerbaan nieuw leven in te blazen. Het is ondertussen bijna 17u en we moeten nog opruimen. Alles wordt terug in de zak gepropt en het weekend zit er helaas op. Moe maar voldaan gaan we naar huis.
3
Weekendverslag Sloebers Op een vrolijke vrijdag zag de paarse bende van Yvegem in Waregem hun trein richting De Pinte arriveren. Na een kwartiertje pendelen kwamen we aan onze wandeltocht toe van maar liefst 1.5km! Met de kaart in de hand richting de moerkensheide en een klein uurtje later kwamen we aan. De eerste avond was ons gegund met mooi weer en lekker eten, spaghetti ! Het nachtspel was te sterk voor onze sloebers, het touw in het bos volgen was hun toch net iĂŠts te eng, zelfs met twee... Dit met uitzondering van Louis , met de ogen toe vlotjes het parcour alleen afgewandeld. Na een welverdiende nachtrust zetten we de zaterdag in met een groot molspel. "Wie is de mol ?" was de vraag van de dag. In een van de oriĂŤntatieopdrachten scoorde Louis alweer het nummer van de dag door met zijn been los in een beek te stappen, hijzelf begon spontaan te lachen. Daarna won hij dan nog de opdracht. Na een aantal vraagreeksen en afvallers kwam het tot een spannende finale in het bos met als enige echt winnaar , de mol zelf ! Hetzijnde Ferre . Na het molspel mocht een klassieker zoals stratego niet ontbreken op het weekend ! Zo gezegd zo gedaan. Op het einde van de dag werd het sloebercasino geopend en al rap zat de zaal vol rijke tata's met veel flapperds ! De terugkeer huiswaarts op zondag verliep helaas niet al te best door groot misverstand van een verkeerde trein te nemen, een uurtje later thuis...
4
Weekendverslag Rakkers Yuuu de mannen, Vrijdag 12 februari was het weer zover, omstreeks 19u vertrokken bijna alle rakkers met de auto richting Lokeren. Aangekomen te Lokeren installeerden we ons en vulden onze maag met heerlijke spaghetti na de afwas etc. speelden we nog een reis rond de wereld op ons rakwipoly spelbord. Het was laat genoeg en besloten wijselijk om richting veldbed/matje(of wat ervan over bleef) te gaan. Zaterdagmorgen de wekker om 8u vroeg maar voor sommigen niet vroeg genoeg, besloten dan maar om ze een half uur vroeger uit bed te halen. Ontbijtje binnenspelen en we gingen richting de Lokerse bossen om bosstratego te spelen. Het beste team wint altijd dus ook in dit spel. Smiddags WAP op het menu en twijfelden niet lang en trokken onze legeroutfits aan. We marcheerden tot aan de voetbalpleinen in Lokeren en zorgden zo voor enige ongerustheid bij de inwoners van Lokeren die waarschijnlijk dachten dat het leger terug begonnen was met kinderen in dienst te nemen. Op de voetbalvelden speelden we het grootscheepse Drugsspel. Door het slechte weer kwamen we vervroegd terug naar de weekendplaats en keken een film op het gemak. Na het avondmaal speelden we een carnavals quiz en daarna wou iedereen gaan slapen. Leiders stemden toe maar nog geen half uur later werden ze weer gewekt voor een nachtspelletje. Na het nachtspel was iedereen bek af en ze hadden niet langer nodig om in slaap te vallen dan dat leider Tuur zijn schoenen kan knopen. Zondagmorgen een nog lekker warm sneetje brood in de mond en trokken nogmaals naar de bossen om het Yvegem on Wall Street spel te spelen. Thomas wist zijn aandelen het best te investeren en kwam naar huis met een rekening van ₏250.000.000 (fictief). We aten nog een heerlijk laatste middagmaal met dank aan de koks die mee waren en ruimden ons boeltje op en bolden dan weer richting Yvegem. (met dank aan alle mama’s die gereden hebben vrijdag/zondag) We kijken al een maand of 3 vooruit en zien het kamp in Bree al volledig zitten!
5
Weekendverslag Toppers Paloeder, rode fiets, 16 actieve toppers, 3 enthousiaste leiders, fietstocht, dubbele punten, kluisberg, afzien, aankomen, installeren, eten, warme honden, mol, nachtspel, kampvuur, slapen, choc贸melk maken, eitjes maken, ontbijt, mmmmm, afwasspelletjes, mol, draadfiguur, eten maken, afwasspelletjes, mol, voorbereiden tocht, op tocht gaan, uitgeregend, liften, aankomen, choc贸melk en wafel eten, tafelspelletjes, eten klaarmaken, afwasspelletjes, mol, quiz, liedjes neuri毛n, dancemoves bovenhalen, quiz winnen, kampvuurtje, bedtijd, choc贸melk maken, ontbijt, afwasspelletjes, mol, draadfiguur afwerken, frietjes snijden, eten, bitterballen, viandellen en frietjes knallen, coca cola drinken, finale mol, mol wint, miljonair in wording, afwas, opkuis, einde weekend, fietsen, paloeder, thuis
6
Weekendverslag Kerels Vrijdag vertrokken we vol goede moed op tocht naar de weekendplaats. Al snel bleek de tekst toch iets moeilijker te zijn dan gedacht. Na vele malen verkeerd gereden te zijn, de weg gevraagd te hebben in ons beste Frans (toch nog verkeerd gereden), en een paar telefoontjes naar de leiders, kwamen we toch nog aan op de ezelshoeve. Dan nog snel eten en vlug gaan slapen. De volgende ochtend speelden we casinogames, in de namiddag een ganzenbordspel met heel wat praktische delen, waar hier en daar toch wel eens wat gecheat werd. We vertrokken in de late namiddag op oriĂŤntatietocht. Na een tijdje spelen, werd het duidelijk dat niet iedereen even goed was in kaartlezen. Het ging al helemaal goed nadat er een groepje hun kaart was kwijtgeraakt. Dat was dan ook weer een reden dat het die avond weer eens redelijk laat werd. Die avond dan ook nog een quiz, met niet de gemakkelijkste praktische proeven; een gevechtje om een plaats aan de wasbak na een beker azijn leeg te drinken,.. daarna gingen we toch met een goed humeur naar bed. Zondag moesten we alweer naar huis. Maar natuurlijk niet zonder op te kuisen (wat ook niet bepaald het hoogtepunt van de dag was). Na het kuisen speelden we een smokkelspel, waarbij het de bedoeling was om zoveel mogelijk geld te verzamelen. Het spel op zich was al zeer tof, maar het werd nog beter toen Kai in de schrikdraad moest lopen. Dan terug naar huis fietsen, met heel wat minder kilometers dan de heenweg. In de paloeder aangekomen, snel naar huis, en vroeg in bed na een voldaan weekend. Dankjewel aan onze leiders! Thijs Kunnen
7
Weekendverslag Aspies Tijd om na te genieten van onze krokusvakantie kregen we niet. Immers om negen uur in de avond startte onze queeste naar de verblijfplaats voor het komende weekeinde. Reeds in Yveghem zelf werden ons menige raadsels en enigma’s, verspreid over het hele dorp, voorgeschoteld. Door een knap staaltje teamwork – waarin zelfs onze fervente maïskenners hun steentje hebben kunnen bijdragen – werd alles ijlings opgelost, waardoor we met behulp van een code onze rijwielen wisten los te maken en als de bliksem naar het station van Waregem fietsten om de eerstvolgende trein naar Gent te halen. Na daar een Turks broodje verorberd te hebben, stapten we op de trein richting Drongen. In Drongen kregen we de gedeeltelijke namen van wegen die ons moesten leiden naar het eigenlijke eindpunt. Deze brachten ons op verdomd monotone en langdradige wegen. We konden die eentonigheid niet langer aan en daar we wisten dat we in Landegem verwacht werden, beslisten we te zondigen. We konden hitchhiken en zo zaten we knus met zes op de achterbank. In Landegem beseften we pas echt goed wat we net gedaan hadden en katholiek als we zijn beslisten we om vergeving te vragen. Zo zijn we terecht gekomen in De Biechtstoel, waar we met menig pils onze zonden verdronken hebben. Onze queeste zat erop, we hadden onze verblijfplaats gevonden en daarop volgde een emotioneel weerzien met onze leiders die in de tussentijd delicieuze piro’s hadden bereid. Als afsluiter van de avond keken we nog naar de inspirerende film Project X. De volgende dag, met de dauwdruppels nog op het gras, speelden we een samensmelting van Doolhof en Mijnenveger. Tot ieders verbazing bleken we incapabel om dit spel tot een goed einde te brengen. Verder speelden we ook Dammen (wij waren de pionnen), echter de spelregels maken nam meer tijd in beslag dan het eigenlijk spel zelf. Op culinair niveau was het middageten wel een enorme hoogvlieger (lees dit met ironische ondertoon). Carbonade met een allure van hondensecretie deed veel magen en galblazen ronddansen. In de namiddag volgde een stadsspel in het o zo mooie Gent. Geografische en communicatieve vaardigenheden waren zeer gegeerd. Met mobieltjes werd er door de kaartlezers aan de andere groepsleden geëxpliqueerd waar er mogelijks een letter verborgen zat in Gent. Hoewel het hemelwater voor menig gevloek zorgde bij bepaalde leden, werd, weliswaar met hulp van de leiders, toch de nagel op de kop geslagen en het woord dat gezocht werd was Het Spijker, een kroeg in het centrum. Zo hebben we dan nog nagepraat, niet in Het Spijker, maar in het etablissement ernaast, ’t Gouden Mandeke. Eenmaal terug in Landegem zetten we onze avond met een verteerbare spaghetti. Doorheen het verloop van het weekend zijn wij, aspies, ook wat meer vertrouwd geraakt met wat genoemd wordt Franse chansons. We kunnen ondanks al onze fratsen en streken dus toch niet weerspiegeld worden met cultuur-barbaren. Om deze stelling meer kracht bij te zetten keken we deze avond dan ook nog naar een klassieker van hoog cultureel formaat: Saving Private Ryan (of Henk). De laatste morgen kwamen we wakker met het geluid van de illustere Franse chansons in onze oren. We lieten onze verblijfplaats smetteloos achter en omdat de leiders ons nog niet beu gekeken waren, beslisten ze om nog een namiddag met ons te vertoeven in het subtropisch zwemparadijs S&R Rozebroeken in Gent zelf. Met talloze kneuzingen, blutsen en blauwe plekken
8
Leidingsweekend Verslag De kuiten nog vers ingesmout staat een hoopje leiders dolenthousiast te wachten aan de paloeder. De fietsen worden nog een laatste keer gecontroleerd op mechanische doping en wanneer alles in de auto is geladen en ook leider Pieter arriveert vertrekken we richting Nijlen. Onderweg luisteren we naar de laatste plaatjes uit de top 100 van 2000 en leider gilles zijn muziekbibliotheek krijgt wat meer volume. Eenmaal aan het station van Nijlen laten we de auto en bagage achter voor de achterkomers en springen we op onze fiets. Na wat rond te rijden en de hulp van een bevallige politieagente vinden we uiteindelijk ons vertrekpunt. De eerste kilometers gaan wat stroef maar eens we langs het water rijden trekken we het tempo wat omhoog. Met een gemiddelde van 27 in ‘t uur begeven we ons richting Bree. Na een km of 40 lassen we een pauzeke in. We onze suikerspiegel weer op peil en springen op de fiets voor de volgende helft van onze tocht. Ondertussen is het donker geworden en wordt het focussen op de achterlicht van onze voorligger om niet van het pad af te wijken. Dit zijn ook de ideale omstandigheden om die tochtverhalen nog eens uit te kast te halen en collega-leiders aan te moedigen om mee te doen aan ‘Den Droad’.
Moe maar voldaan komen we aan in Bree waar Jentel, Daan en Joran alles al mooi hebben uitgeladen voor ons. Dit weekend eten we per afdeling per budget. Eerste maal: Speelclub, 25 euro, Spaghetti. Conclusie: goed gegeten. Het is al laat en we testen de bedden van de kampplaats eens. Ochtendstond heeft goud in de mond. Of in dit geval cava. 2e maal: Aspis, 50 euro, royaal ontbijt. Conclusie: cava op nuchtere maag gaat moeilijker binnen dan gedacht. We krijgen een uitleg van Gotcha-spel dat Joran en Ruben in elkaar hebben gestoken. Kort samengevat: Iedereen heeft een beertje aan zijn chirobroek bengelen, moet de verstopte schaar zien te vinden en het beertje van zijn doelwit met chirurgie precisie tot zijn bezit zien te bemachtigen zonder dat iemand het gezien heeft. De idelae start om er in te vliegen. Er wordt wat vergaderd en rond een uur of 10 beginnen we aan ‘Bivak Praktisch’. Voor de niet-leiders onder ons: Het verdelen van alle toffe en minder toffe taakjes die moeten gedaan worden voor/op het bivak. We verzamelen plakkertjes, spelen blad steen schaar en draaien kaartjes om tot alles verdeeld. Ondertussen verwelkomen we ook leider Tuur & Dylan die achterkwamen.
9
Leidingsweekend Verslag 3e maal : sloebers, 85 euro, gratin met balletjes in tomatensaus. Conclusie lichte jaloezie omdat we zelf niet zo een astronomisch bedrag hebben gekregen spelen we alles binnen. In de namiddag beginnen aan de voorbereiding voor het thema. We katapulteren bekertjes omver, vormen woorden met picknicken en spelen een toneeltje. Uit geheimhoudingsverplichting mogen we hier niets over schrijven, helaas. We krijgen ook nog een rondleiding van onze beste vriend en grote jeugdbeweging-sympathisant en enthousiasteling. (Voor het vrouwelijk schoon onder ons: hopeloos op zoek naar iemand? Hij is hoogstwaarschijnlijk nog vrijgezel) We inspecteren de accomodatie en komen tot besluit dat ze in Bree wel een paar vakmannen uit het Yvegemse kunnen gebruiken. 4e maal: Rakkers, 65 euro, kieken met frieten. Conclusie : Steengoed gegeten. Tijd voor een evaluatie van het voorbije chirojaar. Wat hebben we geleerd vandaag : we zijn een geoliede machine met amper technische mankementen. Wanneer de zon gaat slapen spelen we nog een spelletje. We zijn in 2 teams en moeten het kasteel van Sir Ethan Berg proberen te overmeesteren. Het ene team sukkelt met het overzwemmen van de slotgracht en het andere wint met glans. Slaaptijd (of niet?). Zondagochtend, de topperleiders spelen eventjes voor brandweerman. 5e maal: Toppers, 45 euro, ontbijtkoeken en ei. Conclusie: niet iedereen is fan van eitjes. We verzinnen nog enkele themafiguren en verdelen nog wat taakjes. Leider Gilles volgt alles aandachtig mee. Het wordt ondertussen stilaan tijd dat we beginnen opruimen. 6e en laatste maal : Kerels, 15 euro, frikandellen en frieten. Conclusie: met weinig geld kan je ook eten voorzien voor een hongerige bende leiders. Eenmaal alles terug spik en span ligt vertrekken we samen terug richting Yvegem. Onderweg stoppen we in café ‘De Ton’ waar we de finale van Parijs-Roubaix. Na onze stoel opgegeten te hebben van de spanning en nieuwe vriendjes te hebben gemaakt zetten we onze tocht richting Yvegem verder. Moe maar voldaan komen we uiteindelijk aan. Conclusie: jullie leiders zijn klaar voor het kamp. Jullie ook?
10
Viking kubb Kleurplaat
11
Viking Kubb door ogen deelnemer Vorig jaar besloten vier dappere vrienden en ikzelf ons te wagen aan de ultieme buitensport. Nee, ik heb het niet over wielrennen noch rugby, maar over Viking Kubb. Wij deden dit dan ook niet op het eerste het beste gazon, maar meer specifiek op de heilige grasmat van de Paloeder tijdens het toernooi van de Yvegemse Chirojongens dat onze heimat jaarlijks eventjes omtovert in het Walhalla voor deze sport. Dit spel, dat volgens de amateurs onder de historici zijn oorsprong en naam te danken heeft aan het niet zo vreedzame volk uit Scandinavië, is immers een totaalervaring voor zowel lichaam als geest die enkel tot een goed einde kan gebracht worden door verre afstammelingen van deze gevreesde krijgers. Ikzelf heb het plezier gehad een jaar lang temidden de hedendaagse Vikingen in Denemarken vertoefd te hebben, maar zulke beiren als diegene die we die dag in Yvegem aantroffen had ik daar zelden aangetroffen. Eigenlijk zou de gemiddelde neo-Viking waarschijnlijk niet mans genoeg zijn om zich aan deze topsport te wagen. Zij hebben als het ware hun geschiedenis vergeten en bekommeren zich tegenwoordig meer om het onderhouden van hun hippe garderobe en het produceren van Lego. Aan Yvegem en wijde omstreken dan maar om de erfenis van de befaamde Vikinge te eren. Ondanks het gebrek aan gazonstages en vriendschappelijke voorbereidingswedstrijden stond ik samen met mijn ploegje vol zelfvertrouwen aan de start. Het bleek echter al snel dat ons schromelijk gebrek aan training en het nalaten van het aantrekken van een topcoach tijdens de wintermercato ons zuur zou opbreken. Getuige één van mijn ploeggenoten die er tot twee maal toe in sloeg om een stok achter haar terecht te laten komen. De uitschakeling was dan ook snel een feit, maar laat ons dit dan ook maar snel ‘Anderlechtsgewijs’ wijten aan een collectieve off-day en het ontbreken van scorend vermogen in de ploeg. Bleek echter dat de pret niet hoefde te eindigen na de uitschakeling, want dan volgt nog een specialiteit van de ware Viking, namelijk het plunderen van alles wat los en vast zit. Blijkt dat het dan vooral die gele pretcilinders (voor de jongste lezertjes: vraag eens aan je papa wat dat zijn) en de braadworsten zijn die het makkelijkst los komen en daarna de dansbeentjes, voor velen noodzakelijk in die volgorde. De overweldigende opkomst en het verbluffende niveau van zowel sportieve en minder sportieve prestaties die op deze zonnige dag werden tentoongespreid leiden mij tot het stellen van een fundamentele vraag. Waarom werd er zo veel moeite gestoken in het binnenhalen van het BK wielrennen op onze bodem terwijl we gerust hoger moeten durven mikken en het WK Kubb Yvegem het ware doel zou moeten zijn? Geen dure infrastructuurwerken nodig want de Paloeder kan op heden al doorgaan voor het Camp Nou van de kubbsport en die zuurverdiende belastingseuro’s leveren de gewone man heel wat meer entertainment op dan die renners die op enkele seconden voorbij flitsen… Jonathan Piepers
12
Viking Kubb door ogen leider We bevinden ons ergens midden september. Begin van het chirojaar. We gaan op leidersweekend en tussen alle andere puntjes die moeten besproken worden komt het plots naar boven. De Vikking Kubb. Organiseren we het nog dit jaar of doen we eens iets anders? Of doen we EN de Viking Kubb EN iets anders? Wanneer doen we het? Wanneer hebben we het vorig jaar gedaan? Zouden we het niet beter op een zaterdag doen? Zo kan de dorpskern van Yvegem de zondag op het gemak bekomen van de dag er voor. Wanneer plannen we een PDP (praktische dag paloeder) voor de viking kubb? Eten achteraf? Optredens? Wisselbeker? Vuurwerk? Enz … Alles wordt genoteerd en zorgvuldig in de agenda gepland. We zijn ondertussen al wat verder in het chirojaar. De examens en afdelingsweekends zijn achter de rug. De lente is op komst en de viking kubb is in aantocht. De geplande PDP voor viking kubb is volgende maar wie kan er ondertussen nog en wat gaan juist doen dan? We verzetten de PDP een weekje of 2 naar goede gewoonte en houden enkele brainstorms over de mogelijkheden en eyecatcher voor de viking kubb. Chiro Yvegem zou Chiro Yvegem niet zijn moesten we het niet groots zien. Chigantische kaders en ledscreens passeren de revue maar halen de eindmeet niet. De PDP zit er op en de reclameborden zijn reeds zichter in en rond Yvegem. Het volk wordt op de hoogte gebracht van de Viking Kubb. Ook social media moet er aan geloven. Facebook, Twitter, Instagram, Snapchat, Tumblr, Pinterest, Tinder, … De eerste inschrijvingen komen binnen en de eerste discussies rond het poulesysteem gaan van start. Nog een weekje en het is zo ver. Er liggen nog een aantal affiches hopeloos te wachten om uitgehangen te worden. De laatste hand wordt gelegd aan de versiering. De band wordt nogmaals verwittigd welk uur ze spelen. De tereinen worden uitgetekend. De drankvoorraad wordt ingeslaan. De laatste ploegen worden ingeschreven. Zijn we nog iets vergeten? Hoogstwaarschijnlijk wel. Het tornooi gaat van start. De eerste wedstrijden worden gespeeld, het eerste gerstenat naar binnen gegoten en de eeste worsten gebarbecued. Het oordeel van de scheidsrechters wordt (ten onrechte) in twijfel getrokken. En tijdens 2 matchen door ondervinden ze aan de bar een vloedgolf aan bestellingen. De finale is gespeeld en gewonnen. De drankvoorraad is al sterk geminderd en het volk beslist om nog een beenjte te zwaaien. Het wordt wat kalmer en we blikken terug op een geslaagde editie. De laatste plakkers worden buitengebonjourd en we beginnen aan de opkuis. Bij het naar huis gaan zien we enkele geparkeerde auto’s die de nacht eenzaam zullen moeten doorbrengen in de pastoorverrieststraat.
13
Sfeerbeelden
Chirojongens Yvegem Pastoor Verrieststraat 44 fb.com/chirojongensyvegem www.chiroyvegem.be webmaster@chiroyvegem.be
14