Beste Chirotijdschrift van Vlaanderen & omstreken Verschijnt op onregelmatige tijdstippen in & rond Yvegem
Yoo beste chirofanaten bij deze een verslag over ons chiroweekend.
Dit jaar mochten we maar liefst 16 speelclubbers ontvangen in de Paloeder voor het jaarlijkse chiroweekend. Het beloofde een fantastisch weekend te worden met veel nieuwe en leuke spelletjes en onvergetelijke momenten.
Vrijdagavond kwamen de speelclubbers vanaf 18:00 aan bij de paloeder. Ze namen afscheid van hun ouders en begonnen hun gerief uit te pakken. De leiders hielpen met matrassen oppompen en de boel wat te organiseren. Voor het avondmaal speelden we nog een potje nachtvoetbal en genoten dan van lekkere hotdogs. Na nog wat typische slaapzakgames instaleerden de speelclubbers hen in hun bed. Na nog wat giechelen en babbelen in de kamer deden de speelclubbers eindelijk hun oogjes toe.
Voor sommigen onder hen was lang uitslapen overbodig dus besloten ze al om 5 uur ‘s ochtends de hele paloeder wakker te maken. Een heerlijk ontbijtje en de dag kon beginnen. Op het programma stond het WK 15 kamp. We speelden 15 verschillende spellen in duo’s en verzamelden zo punten op het scorebord. Na de middag werkten we dit spelletje af en begonnen we met het opzetten van een heus strijdtoneel. De speelclubbers verzamelden tonnen, schragen, en alles wat ze konden vinden om zo het speelterrein klaar te maken. Het spel speelde zich af in de drakenwereld waar de ridders de eieren van de draken wouden stelen. Dit deden ze door met plastiek ballen elkaar aan te gooien en zo het ander team uit te schakelen. De speelclubbers graakten maar niet uitgespeeld, maar toen de zon onderging zat er niets anders op dan onze voetjes weer onder tafel te schuiven en te genieten van de kookkunsten van chef Tjorven. We leerden hen dit weekend ook kennis maken met de klassieke chiroliedjes en rituelen voor je
mag eten. Sommigen hadden moeite met deze nieuwe regeltjes en begonnen zo te eten voor we gezongen hadden. We keken die avond nog naar een film van de Smurfen en kropen dan in ons bedje. Dit kwam voor sommige speelclubbers op het juiste moment.
We sliepen iets langer dan de eerste nacht en konden zo de laatste dag fris en monter aanvangen. We ruimden eerst ons boeltje op na het ontbijt en speelden nog wat schraagvoetbal tot het middageten. In de namiddag probeerden we een pad te vormen door een mijnenveld. Aan de hand van spelletjes kon je je voorwerp een plaatsje opschuiven en er zo achter komen of een bom was ontploft. De speelclubbers konden de bommen erg goed ontwijken en maakten zo het pad compleet.
Het werd al snel tijd om weer naar huis te gaan en aan de ouders te vertellen wat voor avonturen ze beleefd hadden. Het was een weekend om niet snel te vergeten en hopelijk kunnen we weer 16 enthousiaste speelclubbers meenemen op kamp.
Op vrijdag 17 februari omstreeks 18:00, verzamelden 10 goedgemutste Sloebertjes en 4 leiders op perron 1 van het station te Vichte om te beginnen aan een avontuurlijke reis richting het kleine dorpje Elversele rond Sint-Niklaas. Op de trein heerste er een leuke sfeer waaraan we al meteen merkten wat voor een fijn weekend we voor de boeg hadden. Er werd guitig gelachen en gegrold en voor we het wisten, waren we al gearriveerd in Chiro Pripo te Elversele. We installeerden ons en speelden nog enkele kleine spelletjes terwijl ons kokskes van dienst, Bram en Dylan, een hele hoop ‘verse’ hamburgers bereidde. Kort na het eten kropen we allemaal onder de wol voor nog één van Santy’s griezelverhalen. Sommige sloebertjes waren meer onder de indruk dan de andere maar toch vielen ze allemaal zonder nog veel geklaag in een diepe slaap.
Zaterdagmorgen 7:30 TRIIIIIIIIING, zei de wekker. De leiders maakten de Sloebers wakker met een hevig deuntje om de toon te zetten voor een verkwikkende ochtendgymnastiek. We liepen een paar toertjes op het veld in onze savatten en onze pyjama om daarna een danske te placeren op de welgekende plaat ‘Ochtengymnastiek’ van Samson en Gert. Na de ochtendgymnastiek was het tijd voor het ontbijt dat gevuld was vol lichamelijke uitlaatgassen van de ‘verse’ hamburgers de avond voordien. Enkele boterhammen later en uitlaatgassen lichter, trokken we onze speelkleren aan en trokken we richting het bos om een oliesmokkel spel te spelen. We speelden hier een kleine 3 uurtjes tot het tijd was voor alweer een heerlijke maaltijd gefabriceerd door Bram. Ons ander kokske Dylan was reeds vertrokken wegens andere verplichtingen, dikke merci Libje! Op het menu stond de klassieker WAP. Deze maaltijd werd gesmaakt door menig sloeber en met een rond buikje, was het tijd om onze jarige job Milan in de verf te zetten. We zongen allen samen een paar liedjes voor hem! In de namiddag verkleedden we ons in een rasechte boer en speelden
we boerenhonkopoly, een mix van monopoly en honkbal waarbij de sloebers hun eigen boerderij kon uitbouwen door hectaren land, tractoren en beesterij te kopen op de verschillende honken. Na enkele uurtjes spelen genoten we nog van een 4-uurtje om daarna in het laatste deel van ons spel te duiken aan. Na een namiddag ravotten gingen we terug naar onze Elverseelse paloeder en rustten we allen wat uit en speelden we nog een potje voetbal! Dit allemaal terwijl er opnieuw een heerlijke spaghetti op tafel werd getoverd door ons persoonlijke sterrenchef, Stollie. Na het eten was het nog tijd voor een leuke quiz waarbij algemene kennis op de proef werd gesteld in combinatie met vaardigheden zoals dans, zang en wie er het snelst een pot zwanworsten kan eten. Eenmaal uitgequizt, kropen we moe maar voldaan in onze slaapzak en vertrokken we richting dromenland.
Zondagmorgen stond onze wekker weer om 7:30 paraat en werd menig leider, sloeber en kok wakker met een regelrechte Picasso op zijn hoofd/been/arm.
MOET MAAR ZOVELE NIET SLOAPEN!!!! We smikkelden enkele boterhammen naar binnen en begonnen met het opruimen van onzen bazaar. We zakten nog eens af naar het lokale voetbalveldje waar we een schoolvoorbeeld zagen van een wedstrijd in de zondagscompetitie. Eenmaal dat deze wedstrijd afgelopen was besloten we ze eens te tonen hoe het wel moest en speelden we een voetbalmatch waarin de leiders het opnamen tegen hun leden. De leiders wonnen (uiteraard), goed geprobeerd sloebertjes! Hierna was het tijd om terug te treinen en bussen richting Paloeder waar mama en papa ons al met open armen stonden op te wachten.
Dankuwel Sloebers voor het fijne weekend en jullie grote inzet in de spelletjes! Dikke merci ook aan kok Bram Staelens voor het omtoveren van Everydayproducten tot eten op sterrenniveau! Groeten van de Sloeberleiders!!!!!!
Yeeps! De rakkers gaan jullie eens vertellen over ons top weekend te stasegem.
Het begon allemaal op vrijdag 17 februari. We verzamelden allemaal samen aan de Paloeder. Na afscheid genomen te hebben van mama vertrokken we richting de gebouwen van Chiro Stasegem. Echter tot onze verbazing stopten de auto’s niet in Stasegem maar aan de Gavers. Hier was voor ons in het donker een tochtje uitgestipeld met pijlen. We zochten samen met onze zaklamp de weg in het donker. Na een goed uurtje buzze geven kwamen we aan op het eindpunt. We gingen daarna allemaal samen richting de weekendplaats. Aangekomen werden we een bord overheerlijke spaghetti voorgeschoteld. Na deze snel verorbert te hebben kropen we rond 11:30 ons bedje in. Onze welverdiende nachtrust werd al rap onderbroken door de leiders. We werden wakker gemaakt en luisterden naar een griezelig verhaal. Hierna trokken we met nog 6 dappere rakkertjes terug de donkere Gavers in. Na toch wel weer 90 minuten goed geravot te hebben keerden we terug en mochten we eindelijk goed en diep slapen.
Zaterdagmorgen werden we gewekt door de leiding en vlogen we er meteen in met ochtendgymnastiek. De een met al wat meer goesting dan de ander. Na in record tijd ons ontbijt soldaat te maken en af te wassen trokken we voor de 3de maal richting domein de Gavers. Hier speelden we ons favoriete spel. Stratego ! Echter bleek een groep niet zo goed te zijn in Stratego. Ze verloren namelijk 3 keer. De voormiddag vloog voorbij. We begaven ons in rechte lijn richting het middagmaal. Ieders chirofavoriet. WAP. Ook deze was weer overheerlijk. Na een beetje platte rust begonnen we aan ons volgende spel. We speelden risk box game. 3 teams probeerden zo veel mogelijk grond te veroveren. Team oranje was het beste team en won met overgrote voorsprong van de andere teams. Rond 16 uur speelden we enkel chiroklassiekers zoals kiekeboe, barre en felix
in onze nabije omgeving. De klok sloeg alweer 19 uur. Het laatste avondmaal was aangebroken. We maakten onze eigen pita. OVERHEERLIJK! Na de pita zochten we naar de beste gokker. We kregen de kans om ons startkapitaal te verhogen door middel van enkele casino klassiekers te spelen. We konden hoger lager spelen, blackjack en nog vele andere spelletjes. Uiteindelijk bleek dat enkele rakkers dicht bij een financieel bankroet stonden terwijl andere al bezig waren met hun vakantiehuizen te kopen. Moe maar voldaan eindigde onze zaterdagavond met een film en daarna richting dromeland.
Zondagmorgen nieuwe morgen zelfde routine. Opstaan, ochtendgymnastiek. Na een krachtig ontbijt ruimden we onzen boel op en maakten we ons klaar voor de verplaatsing richting yvegem. Het weekend zat er al weer op. Maar niks bleek minder waar. Nadat we broodjes hadden gegeten in de chiro, trokken we met de volledige bende richting Gullegem voor Indoor Blacklight minigolf. Hier brak een zware strijd aan. Iedereen wou de beste golfende rakker worden. Maar voor sommige onder ons was de hoop al gaan varen na 2 holes. Na 18 loodzware holes begaven we ons voor de laatste maal in de auto. Deze bracht ons naar de eindbestemming. De Paloeder. Na nog enkele korte minigames sloeg de klok 5x en was het tijd huiswaarts te keren.
Vrijdag 17 februari verzamelen we met 14 toppers en 4 leiders aan de paloeder. Vol goede moed vertrokken we richting onze weekendplaats richting Zedelgem. Een tochtje van ongeveer 50 kilometer. We reden vlot tot aan de tank in Ooigem en volgende daarna een knooppuntenroute. Nadat Elias de gracht van dichtbij bekeek, en Renzo op 2 kilometer van het einde weigerde van nog verder te rijden en liever te voet terug te keren kwamen we rond 23u aan op de weekendplaats. Nadat we lekkere hotdogs aten en een vuurtje probeerden te stoken kropen we snel onder de wol.
De volgende morgen kregen we een uitgebreid ontbijt met eitjes en chocomelk. Nadat de afwas verdeeld werd door het TVA (éénjaargratis toppersversie) begonnen we met een knutselactiviteit. Sommige begonnen met een draadfiguur te maken, ander maakten een figuur met friscostokjes. Na een uurtje knutselen trokken we naar buiten en speelden we nog wat klassieke pleinspelen. ’s Middags aten we lekkere WAP en werd de groep verdeeld in 4 groepen. Elke 10 minuten vertrok een groepje op wandel/oriëntatietochtje. Terwijl sommigen de volledige tocht gelopen hebben, waren andere groepen aan het genieten van de natuur en de speciale boskoeien. Na een goede 11 kilometer werden de toppers beloond met een lekkere pannenkoek. Na het tochtje werd er
nog wat aan het knutselwerkje gewerkt en werd er spaghetti gemaakt. Na ons avondmaal speelden we nog een korte quiz. De winnaars waren niet de toppers met het meeste kennis, maar wel de gene die de langste loombandjesketting kon maken. Hierbij bleek het team van Mauro erg goed te zijn en wonnen dan ook de quiz. Na al dat denk werk was het tijd om de laatste beetjes energie eruit te lopen. We speelden nog een nachtspel. Er werd met kurken op cymbalen geschoten om zo een muntje te verdienen om 4 op een rij te spelen. Na een goed anderhalf uur over en weer lopen won team geel. Om de avond af te sluiten maakten we nog een vuurtje en aten we marshmallows. Na dit plakkerig boeltje kropen we in ons nest.
Van hard te werken krijg je honger! Dit was te zien aan Renzo zijn eetlust. Nadat hij ons de hele nacht had wakker gehouden met zijn zaagwerken at hij 6 eieren. Na de TVA en de afwas werkten we onze werkjes af en sneden we ons eigen frietjes. Voordat we terug huiswaarts trokken aten we dan ook onze verse frietjes met frikandellen. Vol met vettigheid en energie ruimden we het lokaal op en reden we al zingend terug naar de Paloeder.
Vrijdag 17 februari, ’t is weer zo ver, afdelingsweekend. Omstreeks 19u00 verzamelden 14 kerels zich gepakt en gezakt met hun stalen ros aan de Paloeder. Allen gemotiveerd en nieuwsgierig voor wat komen zou. Lang zouden ze niet moeten wachten want voor de eerste groep begon om 19u30 hun weekend echt. Zo kregen ze meteen een knooppuntenroute van maar liefst 65km voorgeschoteld. Geen lachertje dus. Nadat ook de laatste groep goed was vertrokken, was het afwachten geblazen voor de leiders tot te eerste groep zou toekomen. Zelf, hadden wij de laatste groep rond 1u verwacht, dit bleek echter veel te optimistisch. Zo kwam de eerste groep pas toe omstreeks 1u45. De laatste groep reed dan weer aan een duizelingwekkende snelheid van maar liefst 9,8km/u, waardoor ze uiteindelijk pas om 3u30 op de weekendplaats arriveerden. Gelukkig konden ze na zo’n ferme tocht rekenen op nen goeien pitta met goed veel saus. Achter het ‘nachteten’ kropen ze al snel in hun slaapzak om zo ’s morgens fris en monter te zijn.
Na een korte nachtrust en een stevig ontbijt speelden we een stadsspel waar het middageten letterlijk op het spel stond. De leden werden in 3 groepen opgedeeld waarna ze elk een blinde kaart van het boerendorpje Westouter kregen. Op deze kaart stonden er 4 punten, deze symboliseerden elk als onderdeel van het middageten. Zo moesten ze hun bestek, worst, appelmoes en patatten zien te bemachtigen. Één groep slaagde er helaas niet in om hun bestek vrij te spelen waardoor ze die middag met hun handen moesten eten.
Nadat we ons buikje terug helemaal hadden vol gegeten, stond er een groot ganzenbord op de planning. Tijdens
het spel waren er allerhande moeilijke, lastige en grappige opdrachten. Hierbij werden er zelfs vrijwillig enkele rauwe eieren en regenwormen verorberd.
Mmmmm lekker! Echter was dit niet genoeg om de al reeds opkomende honger te stillen. De kerels mochten zich daarom bewijzen als ware grill masters. Met een pintje in de hand, 0.0% weliswaar, enkele latten rebbekes, kippenboutjes en witte pensen kon het haast niet meer fout lopen. Alweer kregen we een
OVERHEERLIJKE maaltijd voor ons neus geschoven.
Merci les gars!
Diezelfde avond speelden we nog een beestige quiz. Hieruit bleek al snel dat sommige kerels beter eerst wat meer zouden nadenken vooraleer ze antwoorden.
Vragen zoals: ‘Hoe lang staat leider Jan al in de leiding?’, werden beantwoord met ’83 jaar’. Verder hebben we allemaal nog eens goed kunnen lachen tijdens de doeopdrachten en beëindigden we zo onze quiz. Om onze avond af te sluiten stond er nog een film gepland, maar alle kerels waren al tamelijk moe en besloten dus om eens vroeg in hun bedje te kruipen. Een nachtspel zat er dan ook niet meer in.
De volgende morgen begonnen we vroeg met al ons gerief op te ruimen en ons zo stilaan gereed te maken om te vertrekken. We speelden nog enkele pleinspelen en genoten nog een laatste keer van het magistraal uitzicht vanop ons domein. Als laatste maaltijd aten we nog verrukkelijke kip curry met rijst & ananas. De ideale brandstof om daarna terug richting de Paloeder te rijden.
Opnieuw stond er 65km voor de boeg, gelukkig was er deze keer wel wind in de rug en reed het vlotjes. Maar nog geen 10km verder hadden we al prijs, nen platten band. Na een fietswissel konden we als snel terug onze baan verderzetten en stonden we in een mum van tijd in Kortrijk. De vermoeidheid begon bij sommigen in de benen te kruipen en de concentratie verminderde wat. Dit resulteerde zich in een frontale botsing met een
betonnen bank. Resultaat: stalen ros in frieten. Al bij al nog geluk gehad dat er geen gewonde was gevallen. We moesten helaas onze tocht wel verder afwerken met een man minder. Na nog een kort stukje fietsen kwamen we uiteindelijk aan in de Paloeder en betekende dit het einde van een onvergetelijk weekend.
Bedankt aan iedereen om er een geslaagd weekend van te maken, we kijken al vast uit naar het bivak met jullie!!
Net als alle andere afdelingen gingen ook wij met de Aspi’s op afdelingsweekend. Op vrijdagavond 17 februari omstreeks 19:30 ging ons weekend van start. We hadden afgesproken aan de Paloeder en startten meteen met onze spullen in te laden want er stond ons nog een helse tocht te wachten. Met 2 wagens en vooral veel goeste vertrokken we richting het verre As-Niel, een rustig dorp in het mooie Limburg. Na een 5 tal minuten op weg, stelden we vast dat onze maaltijd voor diezelfde avond nog in de Chiro lag. Zijnde onze overschot piro’s van onze Aspirobak die nog maar vlak achter ons lag. Mijn collega Loïc maakte snel even een ommetje en we konden onze reis hervatten. Eerste tussenstop was gepland in Groot-Bijgaarden. Hier bleek als snel dat de Citroën C2 heel wat in zijn mars heeft en de Volvo van Loïc los gereden had. Echter had dit zo zijn redenen…bij het uitstappen checkten we de bandenspanning. Verdict: Loïc zijn rechter achterband had een druk van slechts 0,6 bar! Beter maar snel even wat bij blazen dachten we dan. Al redelijk wat achter op schema namen we links en door en kwamen omstreeks 22:00 aan bij het prachtige stadion van KRC Genk. Hier lieten we onze 3 stoere kerels de vrije loop met een klein droppingske. Zelf gingen wij al reeds door naar de weekendplaats om uit te laden en ons te installeren. Onze leden werkten het tochtje voortreffelijk af en kwamen iets na middernacht aan in de Chiro van As-Niel. U hoort het goed wij brachten het weekend door in een mooi heem nabij de Nederlandse grens. Ondertussen was de oven reeds op temperatuur en smulden we van de heerlijke piro’s. Tussen pot en pint praatten we wat na over deze eerste avond en zochten we de veren op. 7:30, de reveil ging af en we stonden aan het begin van dag
2. Onze leden kregen nog wat respijt en wij zorgden in tussentijd voor een stevig ontbijt. Snel een afwasje
erdoor jagen en we begonnen aan ons eerste spel. Op het programma: de grote geheugentest. Enkele straten verderop hadden wij 7 afbeeldingen uitgehangen waar er vragen over gesteld zouden worden. Dit bleek al snel niet simpel te zijn, maar gelukkig konden we rekenen op 3 competitiebeesten waardoor de voormiddag in een handomdraai vervlogen was. Onze maagjes gromden en werkten met veel gemak enkele borden WAP naar binnen, ma mmmm!! Een siësta was zeer verleidelijk, maar lieten we wijselijk links liggen. Daarentegen trokken we stevig schoeisel en een dikke jas aan en gingen op pad richting stad Genk. Hier gingen we een stadsspel spelen, na wat zoeken naar parking konden we eraan beginnen. Dit was buiten de jaarlijkse carnavalstoet gerekend…een prachtig gebeuren, maar iets te chaotisch om ons stadsspel een eerlijke kans te geven. We droppen af, maar treurden niet. Even op krachten kom met een sapje en ne lekkere suikerwafel van den Everyday en we trokken weer naar buiten. Ditmaal op het graspleintje nabij onze weekendplaats. Enkele klassieke pleinspelen deden de tijd vliegen. Heel wat gezweet, gelach en geloop later viel de avond voor een 2de maal over As-Niel. We genoten van een aperitiefke en wat Chiro anekdotes terwijl de geur van een lekkere spaghetti door het gebouw heen walmde. Smullen maar! Samen deden we de afwas en konden zo toeleven naar een gezellige laatste avond. We speelden naar traditie een quiz en maakten heel wat leute! William Emmer, Jelle en Jelle waren in form en ook aan deze mooie avond kwam een eind. Het was al laat genoeg en ons bedje riep. Enkele schrille uurtjes later ging de reveil alweer af. We ontbeten op het gemak en begonnen vrijwel meteen met de opkuis. Vele handen maken licht werk en met een plaatje links en rechts erbij gaat alles makkelijker. Nog even een laatste controle met de conciërge van het gebouw en we lieten As-Niel
na een weekend plezier achter ons. Het einduur was zoals afgesproken 12:00 dus stopten we onderweg nog ergens om een lekker frietje te stekken. Een frituur in Limburg is jammer genoeg wel niet zo’n hoogvlieger als hier in West-Vlaanderen. Hoewel Eddy en Sandra hun best deden om ons te verwennen, vielen de frieten niet volledig in de smaak. Met opborrelend frietvet, raasden we doorheen Vlaanderen op weg naar het thuisfront.
We trapten nog een balleke en namen omstreeks 18:00 afscheid van onze 3 kastaars. Loïc en ikzelf zinderen nog steeds na van dit prachtig weekend!
Geniet hieronder zelf even mee van ons weekend!
Aspi’s out
Verdeling doorheen de dagen
