4ο Γυμνάσιο Ηρακλείου
Σχ. Έτος 2015-16
Πολιτιστικό Πρόγραμμα
«Επιμένοντας στην ελληνική στην ψηφιακή εποχή»
greeklish Μια μόδα περαστική ή μια απειλή για τη γλώσσα;
Τι είναι τα greeklish; Τα Γκρικλις (Γρεεκλιση Greeklish) ή λατινοελληνικά είναι μια μορφή γραπτού γλωσσικού κώδικα (ένα τεχνητό γλωσσικό ιδίωμα) που τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιήθηκε, για να καλύψει τις ανάγκες επικοινωνίας ανάμεσα στους έλληνες χρήστες των υπολογιστών και του διαδικτύου. Ο όρος προέρχεται από τη σύντμηση των όρων «greek» (ελληνικά) και «lish» [κατάληξη της λέξης «english» (αγγλικά)].
Γιατί greeklish; • Παλιότερα τα διάφορα λειτουργικά συστήματα υπολογιστών (dos, mac, windows, unix, κ.α.) είτε δεν υποστήριζαν ελληνικές γραμματοσειρές (ελληνικούς χαρακτήρες), είτε το έκαναν με διαφορετική τεχνολογία, με αποτέλεσμα τα μηνύματα να φτάνουν «κινέζικα» (σκουπίδια) στον παραλήπτη.
• Ακόμα και σήμερα όμως που το πρόβλημα αυτό έχει λυθεί οριστικά*, πολύς κόσμος συνεχίζει να τα χρησιμοποιεί – από συνήθεια, είτε – γιατί διευκολύνεται στην πληκτρολόγησή τους (μια και συνήθως τα greeklish γράφονται ανορθόγραφα και χωρίς τόνους). *Λόγω
της επέκτασης κωδικοποίησης που διάφορα αλφάβητα
της Unicode ενσωματώνει
Πού χρησιμοποιούνται σήμερα; – στο internet χρησιμοποιούνται όταν το σύστημα του αποστολέα ή/και του παραλήπτη δεν «βλέπει» ελληνικούς χαρακτήρες γραπτά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email), Facebook, Twitter, διάλογοι σε άμεσο χρόνο (online messenger, chat rooms, ψηφιακά fora κυβερνοσυζητήσεις κ.λπ.] – αλλά και σε άλλες μορφές ηλεκτρονικής επικοινωνίας (μηνύματα sms σε κινητά τηλέφωνα κ.ά.).
Όχι μόνο greeklish… • Όμως τα greeklish αποτελούν έκφανση ενός ευρύτερου φαινομένου που δημιούργησαν οι νέες συνθήκες της ηλεκτρονικής επικοινωνίας. • Έτσι, για τους ίδιους λόγους, προέκυψαν και άλλα τεχνητά ψηφιακά ιδιώματα σε γλώσσες μ’ άλλα αλφάβητα πλην του λατινικού, όπως Arabish (για τα αραβικά), Fingilish (για τα περσικά) κλπ.
Πώς γράφονται τα greeklish;
Όλα τα …lish βασίζονται σε μία κοινή ιδέα: Στη φωνητική μεταγραφή των λέξεων κάθε γλώσσας στο γραπτό λόγο με τη χρήση των λατινικών χαρακτήρων της αγγλικής γλώσσας. Δηλαδή, κάθε λέξη μιας γλώσσας μεταγράφεται με αγγλικούς (λατινικούς) χαρακτήρες και όχι με τους χαρακτήρες/ σύμβολα της γλώσσας. Καθώς η μεταγραφή δε γίνεται με βάση κάποιο διαδεδομένο πρότυπο, τα λατινογραμμένα ελληνικά χαρακτηρίζονται από μεγάλη ορθογραφική ποικιλία.
Πώς γράφονται τα greeklish;
Φτιάχνονται αντικαθιστώντας τα ελληνικά γράμματα με «παρόμοια» του λατινικού αλφάβητου. Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές μορφές των greeklish. Κάθε χρήστης χρησιμοποιεί όποια μορφή τον βολεύει περισσότερο, για παράδειγμα κάποιοι γράφουν τα φωνήεντα: «ει», «οι», «η», «υ» «ι» σαν "ei", "oi", "h", "u", και "i" ενώ κάποιοι τα γράφουν όλα με "i": Π.χ. «παράδειγμα» => "paradeigma" ή "paradigma". Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα στα greeklish είναι το γράμμα «θ» που γράφεται με πολλές παραλλαγές: π.χ. «θέλω» => "thelo", "8elo", "9elo", "uelo", κ.α.
Πώς γράφονται τα greeklish;
Βέβαια, τα πράγματα περιπλέχθηκαν ακόμα περισσότερο όταν υπηρεσίες όπως τα SMS και το TWITTER, έχουν περιορισμό στον αριθμό των χαρακτήρων που μπορούν να σταλούν ανά μήνυμα και έτσι οι χρήστες καθιέρωσαν διάφορες συντμήσεις των λέξεων. Για παράδειγμα: "kai" => "k", "den" => "dn", "tipota" => "tpt", "see you" => "cu", "kalimera" => "klmr", κ.ά.
Σήμερα… Πλέον πάρα πολλά forum /σελίδες στο internet απαγορεύουν τη χρήση greeklish και απαιτούν τη γραφή στα ελληνικά. Ταυτόχρονα διευκολύνουν τη γραφή των ελληνικών παρέχοντας πχ. αυτόματη διόρθωση (όπως συμβαίνει για παράδειγμα στο Viber και όχι μόνο). Παράλληλα, εμφανίστηκαν δωρεάν on line εργαλεία (προγράμματα) για τη μετατροπή των greeklish σε ελληνικά (τα παραγόμενα όμως χρειάζονται διορθώσεις).
Βέβαια, έτσι κι αλλιώς, η χρήση των greeklish σε μεγάλα κείμενα είναι σπάνια. Περιορίζεται σε μικρά ανεπίσημα μηνύματα μεταξύ φίλων.
Είναι όμως τα greeklish μια καινούργια πρακτική που επινοήθηκε με την εμφάνιση των υπολογιστών και του διαδικτύου; Κι όμως η απάντηση είναι: Όχι. Αποτελούν μια πρακτική που εμφανίστηκε σε διάφορους τόπους και εποχές και εφαρμόστηκε από μεμονωμένα άτομα, για να εξυπηρετηθούν
δεδομένες ανάγκες δεδομένη στιγμή.
στη
Παραδείγματα κειμένων γραμμένων με λατινικούς χαρακτήρες.
Την εποχή της κυριαρχίας των Ενετών στην Κρήτη, κάποια λόγια κείμενα που γράφτηκαν κατά την περίοδο της Κρητικής Αναγέννησης (16ος /17ος αιώνας), γράφτηκαν με λατινικούς χαρακτήρες.
Η «Ερωφίλη» μιλούσε… greeklish
•
Πχ. Η τραγωδία «Ερωφίλη» του Γεώργιου Χορτάτση (1595)
•
«Η Θυσία του Αβραάμ» του Βιτσέντζου Κορνάρου
•
ο «Φορτουνάτος» του Αντωνίου Φώσκολου (1695).
Σημείωση: Στη διπλανή εικόνα φαίνεται το εξώφυλλο όχι από το πρωτότυπο, αλλά από μια μεταγραφή της «Ερωφίλης» στα ελληνικά που τυπώθηκε στη Βενετία «διορθωθεῖσα εἰς την φυσικήν της γλῶσσαν» όπως αναφέρει.
Αργότερα, μετά το 1800, Φραγκολεβαντίνικα οι Λεβαντίνοι της Σμύρνης -που ήταν Καθολικοί με «μητρική» γλώσσα τα Ιταλικά ή τα Γαλλικάοι οποίοι μιλούσαν ελληνικά, αλλά δυσκολεύονταν να μάθουν την ορθογραφία τους, έγραφαν µε λατινικά ψηφία, ενώ έγινε απόπειρα να εκδοθεί την ίδια περίοδο στην Σµύρνη ελληνική εφημερίδα µε λατινικό αλφάβητο. Την εποχή εκείνη μάλιστα, στη Σμύρνη, τυπώθηκαν βιβλία στα ελληνικά, αλλά με λατινικούς χαρακτήρες.
Φραγκοχιώτικα (ο όρος παραπέμπει στη δυναμική Καθολική κοινότητα της Χίου)
Δρόμος του Σταυρού στα φραγκοχιώτικα
Καθολικοί μοναχοί που κατέφθασαν στη Χίο τον 18ο αιώνα, και προκειμένου να διαδώσουν την Καθολική τους πίστη, έκαναν χρήση του λατινικού αλφαβήτου σε κείμενα θρησκευτικού περιεχομένου, επιστολές κ.ά., τα λεγόμενα φραγκοχιώτικα. Εκδόθηκαν μάλιστα και μερικά βιβλία με το ιδίωμα αυτό. Κάποιοι Χιώτες και άλλοι έμποροι του εξωτερικού ενίοτε έγραφαν τα γράμματα και τα τηλεγραφήματά τους στα ελληνικά, αλλά με λατινικούς χαρακτήρες. Αυτό το γλωσσικό ιδίωμα χρησιμοποιούνταν μερικές φορές και από Έλληνες, για να γράψουν σε άλλους Έλληνες που κατοικούσαν στη Σμύρνη, στο Λονδίνο ή αλλού.
Το συμπέρασμα που προκύπτει από τα προηγούμενα στοιχεία είναι ότι η χρήση του λατινικού αλφαβήτου για τη γραφή της ελληνικής γλώσσας έγινε περιστασιακά και κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες. Μόλις αυτές άλλαζαν έπαυε να χρησιμοποιείται αυτός ο τρόπος γραφής.
Αποτελούν όμως κίνδυνο για τη γλώσσα μας;
Λόγος και αντίλογος
Για αρκετά χρόνια ο τεχνολογικός περιορισμός στον αριθμό των διαφορετικών αλφαβήτων που υποστήριζαν οι υπολογιστές υπήρξε ακαταμάχητο άλλοθι για τη χρήση του λατινικού αλφαβήτου. Η άρση του περιορισμού όμως δεν συνοδεύτηκε, όπως θα περίμενε κανείς, από κατάργηση της χρήσης. Οι γλωσσολόγοι, ιδιαίτερα οι «μη ανησυχούντες», οφείλουν να εξηγήσουν αυτή την εμμονή της «ελληνοαγγλικής».
Αναγκαιότητα χρήσης του λατινικού αλφαβήτου στην ελληνική Ένας από τους βασικότερους λόγους χρήσης τους είναι η εξυπηρέτηση των αναγκών επικοινωνίας των χρηστών ψηφιακών μέσων, όταν δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν ελληνικές γραμματοσειρές. Σ’ αυτή την περίπτωση, η χρήση των greeklish είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωτική. Στις υπόλοιπες δραστηριότητές τους εννοείται βέβαια, ότι χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα.
Μειονεκτήματα- Κίνδυνοι • Κατά την άποψη πολλών τα greeklish αποτελούν ένα διαβρωτικό μηχανισμό της ελληνικής γλώσσας. Αναντίρρητα πλήττουν άμεσα το αλφάβητο και συνιστούν μια μορφή άλωσης της ελληνικής γλώσσας από την αγγλική. • Αποτέλεσμα είναι να εγγράφεται η αγγλική γλώσσα στο υποσυνείδητο των ατόμων ως ανώτερη και η ελληνική ως κατώτερη, με αποτέλεσμα σταδιακά η τελευταία να υποχωρεί και να μεταλλάσσεται. • Κάθε μεταγραφή της ελληνικής (σύμβολα, χαρακτήρες), αποτελεί ευθεία απειλή για την υπόστασή της συνειδητά ή ασυνείδητα, οδηγώντας σε αποδυνάμωση αυτού που ονομάζουν οι γλωσσολόγοι εθνογλωσσική συνείδηση.
Η αλλοίωση της γραφής, η παράλειψη τονισμού, ο συνδυασμός ελληνικών και λατινικών γραμμάτων στις λέξεις, τα ορθογραφικά και φωνητικά λάθη, η σύμπτυξη λέξεων είναι μόνο μερικά από τα «προβλήματα» που τα greeklish μπορούν να προκαλέσουν στους Έλληνες. Ειδικότερα, στους μαθητές μικρότερων ηλικιών που ακόμα διδάσκονται την ελληνική γλώσσα, τα greeklish θα ήταν καταστροφικά και θα είχαν μεγαλύτερες συνέπειες στη γλώσσα.
Η γλώσσα και η σκέψη, αποτελούν διαφορετική όψη του ίδιου νομίσματος, γι’ αυτό συνυφαίνονται στενά μεταξύ τους. Η γλώσσα είναι το εργαλείο της σκέψης, αφού χωρίς λέξεις δεν μπορούμε να εκφράσουμε αυτό που σκεφτόμαστε. Επομένως αν χαθεί η γλώσσα μας, χάνεται και η ικανότητα σκέψης μας. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Αναφέρει λοιπόν ότι το καθεστώς για να περιορίσει τη σκέψη των ανθρώπων προσπαθούσε να περιορίσει τη γλώσσα, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
Η Γλώσσα είναι ο τρόπος που κάθε λαός συλλαμβάνει, επεξεργάζεται, ταξινομεί και εκφράζει τον κόσμο. «Δεν είναι απλό εργαλείο η γλώσσα. Είναι ο πολιτισμός μας, είναι η ιστορία μας, είναι η σκέψη μας, είναι η νοοτροπία μας, είναι η ταυτότητά μας. Πάνω από όλα η γλώσσα είναι αξία» σύμφωνα με τον καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη
Η κάθε γλωσσική χρήση, όμως, έχει και μεταγλωσσικές προεκτάσεις. Συνδέεται με το κοινωνικό και το πολιτιστικό γίγνεσθαι, εμπεριέχει ιδεολογία. Η Γλώσσα λειτουργεί ως σύμβολο ταυτότητας. Εκφράζει τις παραδόσεις, τις ιδέες, τις αντιλήψεις , τα ήθη. Πρόκειται για μια απτή πραγματικότητα, ένα ρεαλιστικό δεδομένο που είναι άδικο να μη λαμβάνεται υπόψη.
Η καλλιέργεια τής γλώσσας, τουλάχιστον της Ελληνικής, δεν θα είχε φτάσει ποτέ στον εκφραστικό πλούτο και στο υψηλό επίπεδο καλλιέργειας που την διακρίνει, αν δεν είχε περάσει από τη σμίλη τού γραπτού λόγου με προϋπόθεση ένα λειτουργικό αλφάβητο που την αποτυπώνει εύκολα, γρήγορα και ποιοτικά, με ακρίβεια και πληρότητα.
Μέλη της Ακαδημίας Αθηνών διακηρύττουν για το πρόβλημα των greeklish: Η γλώσσα μας η αρχαιότατη, αλλά πάντα σύγχρονη και ζώσα, αυτή η γλώσσα που εμπλούτισε όχι μόνο τη λατινική, αλλά και τις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, που έχει και οπτικά συνδεθεί άρρηκτα με το αλφάβητό της, δεν είναι δυνατό να υποστεί μείωση με την κατάργησή του από εμάς τους ίδιους.
Είναι αδιανόητο να δεχθούμε ως Έλληνες την μεταμφίεση της γραφής μας με την κατάργηση πολλών γραμμάτων της, που δεν πέρασαν στο λατινικό αλφάβητο, και με την αντικατάστασή τους από άλλα υποτίθεται ηχητικώς παραπλήσια γράμματά του.
Όταν άλλοι λαοί, όπως π.χ. Γάλλοι και Ισπανοί μάχονται ως σήμερα να διατηρήσουν μέχρι την τελευταία τους λεπτομέρεια τον τρόπο γραφής των κειμένων τους με το δικό τους αλφάβητο, εδώ, με την δικαιολογία της δήθεν διευκόλυνσής μας στην παγκόσμια επικοινωνία, επιχειρείται η αντικατάσταση του ελληνικού αλφαβήτου των 2.500 και πλέον χρόνων με το λατινικό.
Ως λαός, που μέσα από το ίδιο αλφάβητο της γλώσσας του μετέδωσε τον πολιτισμό σε όλο των κόσμο, εμείς οι Έλληνες δεν είναι δυνατόν παρά να αρνούμεθα να εγκαταλείψουμε την ιστορική μας γραφή. Όχι μόνο, γιατί αχρηστεύεται έν’ από τα θεμελιακά στοιχεία του πολιτισμού μας, αποκόβοντάς μας από τις μέχρι σήμερα εκδηλώσεις του, αλλά και γιατί έτσι αγνοείται η σχέση αλφαβήτου και γλώσσας. Μιας γλώσσας, που ο τρόπος της γραπτής της απόδοσης έμεινε αναλλοίωτος επί ολόκληρες χιλιετίες ως σήμερα. Θεωρούμε λοιπόν ανόσια, αλλά και ανόητη κάθε προσπάθεια ν’ αντικατασταθεί η ελληνική γραφή στο λίκνο της.
Αξίζει να σκεφτούμε τα λόγια του Οδ. Ελύτη (1979) «Μου δόθηκε, αγαπητοί μου φίλοι, να γράφω σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνο από μερικά εκατομμύρια ανθρώπων. Παρ’ όλα αυτά, πρόκειται για μια γλώσσα που μιλιέται επί δυόμισι χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή και μ’ ελάχιστες διαφορές. Η παράλογη αυτή, φαινομενικά, διάσταση, αντιστοιχεί και στην υλικό-πνευματική οντότητα της χώρας μου. Που είναι μικρή σε έκταση χώρου και απέραντη σε έκταση χρόνου... Εάν η γλώσσα αποτελούσε απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως να αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών. Προσκτάται η γλώσσα στο μάκρος των αιώνων ένα ορισμένο ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις. Δεν πρέπει να λησμονεί κανείς ότι στο μάκρος 25 αιώνων δεν υπήρξε ούτε ένας, επαναλαμβάνω ούτε ένας αιώνας, που να μην γράφτηκε ποίηση στην Ελληνική γλώσσα. Να το μεγάλο βάρος παράδοσης που το όργανο αυτό σηκώνει. Το παρουσιάζει ανάγλυφα η νέα Ελληνική ποίηση».
Τα επιχειρήματα, που διατυπώνονται υπέρ της χρήσης των greeklish είναι αμιγώς χρηστικά και τεχνοκρατικά. Για παράδειγμα υποστηρίζουν ότι εξυπηρετούν την ταχύτητα και την οικονομία. Μάλιστα η συνεχής εμμονή πολλών χρηστών που χρησιμοποιούν greeklish φανερώνει ότι χρησιμοποιούν τους τεχνικούς περιορισμούς ως πρόφαση. Ή ακόμη είναι σαφές ότι έχει γίνει σε πολλούς πλέον συνήθεια. Συνάμα αποτελούν καταφύγιο για τους ανορθόγραφους. Σύμφωνα με έρευνα του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, που διεξήχθη σε μαθητές όλων των βαθμίδων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η ευρέως διαδεδομένη χρήση των greeklish μέσω κινητών τηλεφώνων και διαδικτύου,
επιδρά αρνητικά στην ικανότητα των μαθητών.
ορθογραφική
Η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει. Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς, επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας. Σίγουρα τα λατινοελληνικά επηρεάζουν την ορθή εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας έχοντας σημαντικές επιπτώσεις στην ορθή γραφή (π.χ. η λέξη κυνηγός μπορεί να γραφεί ως kinigos ή kinhgos). Με τον τρόπο αυτό χάνεται η έννοια –ρίζα της λέξης.
Οι ελληνικές γραμματοσειρές έχουν το προτέρημα να δίνουν την εικόνα της λέξης, το οπτικό ίνδαλμα, και να μας συμφιλιώνουν με την ορθογραφία της λέξης και με τη σημασία της.
Τα greeklish ενέχουν τον κίνδυνο της «αποξένωσης» από την εικόνα των ελληνικών λέξεων
«Οι νέοι θα πληρώσουν ακριβά τα greeklish»
‘’τη γλώσσα και τα μάτια σας’’ Μπαμπινιώτης Γ. Καθηγητής Γλωσσολογίας
Ο καθηγητής Μπαμπινιώτης συνεχίζει
«σε ημέρες κρίσης θα πρέπει να σκύψουμε σε ό,τι καλύτερο διαθέτει αυτός ο τόπος, που είναι ο πολιτισμός μας, η παράδοσή μας και με τον πιο εύγλωττο τρόπο η γλώσσα μας»
Ένα από τα πολυτιμότερα κομμάτια της ιστορίας και του πολιτισμού μας είναι η γλώσσα μας. Αλλάζοντάς την, εξαφανίζεται σταδιακά ένας πολιτισμός χιλιάδων χρόνων, για τον οποίο μιλάνε σε όλα τα μέρη του κόσμου.
Μερικές μόνο επιγραφές από ξένα Πανεπιστήμια γραμμένες στην ελληνική γλώσσα
Διπλά βλέπουν αυτοί που γνωρίζουν γράμματα Πυθαγόρας
Πάντα να αριστεύεις Όμηρος
Οι φέροντες τις δάδες τις μεταλαμπαδεύουν ο ένας στον άλλον Πλάτων
• Κείμενα γραμμένα με greeklish, είναι δυσανάγνωστα και πολλές φορές δυσνόητα. • Πολλοί χρήστες του διαδικτύου αποφεύγουν να διαβάζουν μεγάλα κείμενα γραμμένα σε greeklish, καθώς είναι ιδιαίτερα κουραστικά κατά την ανάγνωση.
• Ωστόσο το να γράφει πλέον κάποιος σε greeklish, αφ' ενός υποδηλώνει μια ασέβεια προς τους αναγνώστες, με την έννοια ότι τους ταλαιπωρεί κατά την ανάγνωση κι αφ' ετέρου δηλώνει μια έλλειψη σεβασμού και προς το ίδιο του το γραπτό.
• Επιπλέον τα greeklish στις ιστοσελίδες, αποτελούν τροχοπέδη για βασικές λειτουργίες, όπως αυτήν της αναζήτησης, επειδή στα greeklish δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες γραφής. Π.χ. αν αναζητούμε τη λέξη «κυνηγός» και τη γράψουμε στη φόρμα αναζήτησης ως «kynhgos» και είναι καταχωρημένο ως “kinigos” ή “kynigos” ή με άλλο τρόπο, δεν θα έχουμε αποτέλεσμα στην αναζήτηση μας. • Εκτός αυτού, σήμερα, τα greeklish σε μια ιστοσελίδα μειώνουν το κύρος της.
Όπως αναφέραμε ήδη δεν υπάρχει πλέον λόγος χρήσης των greeklish. Σήμερα, οι ελληνικοί χαρακτήρες υποστηρίζονται θαυμάσια στο διαδίκτυο.
Τα διάφορα προγράμματα συνεχώς εφοδιάζονται με καινούργιες ευκολίες* που διευκολύνουν τους χρήστες να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα. *ορθογραφικό διόρθωση κλπ.
έλεγχο,
αυτόματη
Πιστεύουμε ότι, αν συνεχιστεί η χρήση των greeklish, θα εξαφανιστεί ένα μεγάλο μέρος του λεξιλογίου μας, αλλά και του πολιτισμού μας.
Γι’ αυτό πρέπει να χρησιμοποιούμε τις ελληνικές γραμματοσειρές για να αξιοποιούμε το Διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά μέσα.
Για να είναι τα greeklish μια μόδα περαστική…
Συμπέρασμα
Αγνοήστε τα greeklish
Γράφετε στην ελληνική!
Βιβλιογραφία • • • • • •
• •
• •
http://www.tanea.gr/news/greece/article/4635393/?i id=2 http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=646627 http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=622067 http://www.greeklish.net#ixzz4C0VchEqR http://11kai.blogspot.gr/2012/09/greeklish.html https://el.wikipedia.org/wiki/Greeklish#.CE.92.CE.B9.C E.B2.CE.BB.CE.AF.CE.B1_.CE.B3.CF.81.CE.B1.CE.BC.CE.B C.CE.AD.CE.BD.CE.B1_.CF.83.CE.B5_Greeklish http://3otiko.blogspot.gr/2013/05/greeklishgreeklish.html http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL A110/246/1822,5869/extras/activities/indexa_2_gree klish/indexa_2_greeklish.html http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=114039 http://filonoi.gr/2012/08/19/m-greeklish-mia-kakisunitheia-me-istoria-aionon/
«Επιμένοντας στην ελληνική στην ψηφιακή εποχή» Πολιτιστικό πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων
Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί Γαλανάκη Χαρίκλεια Γκιαουράκη Πολυτίμη Κανναβού Ελένη
Μαθητές από τη Γ’ Γυμνασίου
4ο Γυμνάσιο Ηρακλείου Σχολ. έτος 2015-16