Dobre praktyki 8-11 Jak rozmawiać? Lekcje oparte o Metodę Uczenia Się Projektem Czerpiąc z doświadczeń ekspertów pracujących z młodzieżą, chciałbym zasugerować dobre praktyki podczas pracy z dziećmi w obszarze komunikacji. Grupa w wieku 8-11 jest znana jako młodszy wiek szkolny. Podczas tego etapu dzieci doświadczają szybkich zmian, zarówno i ich fizycznym jak i psychicznym rozwoju. Zaczynanie oraz kontynuacja edukacji w szkole jest dużym krokiem dla dzieci i ich rodziców, bo oznacza zmianę dominującej aktywności. Co było dedykowane zabawie na poprzednim etapie, teraz jest zastąpione przez naukę (w szkole). Dzieci uczą się rozwijać problemy, jest to ewaluowane, muszą sprostać różnym wymaganiom oraz przyjmować odpowiedzialności; dlatego tak te etapy się różnią. Uczenie się w szkole stawia pewne wymagania na dziecku, jednakże również pomaga w rozwoju psychicznym (J. Strelau: Podstawy Psychologii. P. 235). Obserwacje dzieci w wieku szkolnym są bardziej dokładne, niż te w wieku przedszkolnym, jednakże podczas bardziej złożonych zadań dalej widać ślady trudności z analizą i syntezą danych; dlatego ważnym jest branie tego pod uwagę podczas wybierania tematów rozmów. Dzieci w tym wieku często żyją w świecie „fantazji”, co w wielu przypadkach oznacza iż nie są w stanie wyobrazić sobie skutków i konsekwencji ich zachowania. Nie bez powodu szczerość dziecka jest najbardziej brutalna i bolesna, szczególnie w relacjach z rówieśnikami. Często słyszymy stwierdzenia takie jak: jesteś gruby, śmierdzisz itp., jednak nie ma intencji krzywdzenia słuchającego, to tylko stwierdzanie faktów. Dlatego ważnym jest by zacząć interakcję w tak młodym wieku, by pewne zachowania nie były umacniane lub zakorzenione, a dorośli mogą zacząć modelować pozytywne postawy. Przed prezentowaniem proponowanych metod, zalecamy dowiedzenie się z kim pracujemy, w oparciu o emocjonalny rozwój, pamiętając iż 8 latek jest na swoim początku, a 11 latek powoli wkracza w okres dorastania. Ogólne charakterystyki okresu W tym wieku, bardzo emocjonalnym reakcją towarzyszy intelektualna ocena, np. dziecko zaczyna rozumieć dlaczego się gniewa lub śmieje, rozwija umiejętności auto-kontroli uczuć. Dodatkowo, manifestacja emocji jest bardziej trwała. Umiejętność doświadczania długo trwających uczuć oraz zanikanie gwałtownych wybuchów gniewu również jest tworzona. Komunikacja z rodzicami Uczucia są nadal głównie powiązane z rodziną, gdzie matka jest tradycyjnie rozważana jako osoba, do której dziecko jest najbardziej emocjonalnie przywiązana. Jest rodzicem z którym dziecko spędza najbardziej efektywnie czas, który daje wsparcie w życiu emocjonalnym, oraz tym, który próbuje zrozumieć dziecko. Kontakt z rówieśnikami Potrzeba życia w harmonii w grupie rówieśników jest coraz większa. Dobro grupy staje się coraz ważniejsze, podobnie jak lojalność, poświęcenie, akceptacja zainteresowań oraz standardów grupy. Opinie członków grupy zaczyna odgrywać kluczową role a proces uczenia się interakcji jest rozwijający.
88