11_

ZEYNEP( moralsiz ve dalgın) Tabi ki kim şizofreni diye etiketlenmek ister ki? Barış bile tedavi olduğumu bilmiyor. İlke bile pek azını biliyor. Aslında çok doğal bir şey olmasına rağmen, insan hastalığını başkasına anlatmaya çekiniyor. Farklı gözle bakılmaktan korkuyor. Ya da ne bileyim her an birini öldürme potansiyeli varmış gibi görünmekten korkuyor.

DOKTOR:(hafif tebessüm eder) Aslında şizofreni olan insanlar, normal insanlara göre çok daha zekidir ve kesinlikle saldırganlık eğilimi göstermezler. Biz sağlıklı bireyler, onlara göre daha saldırganızdır. Ama toplumdaki deli imajı senin duygularını açıklıyor sanırım.

ZEYNEP ( gülümseyerek) Sanırım doğru.. ah bu toplumsal baskılar, insan deliliğin bile tadını rahatça çıkartamıyor ki. Neyse, ben müsaadenizi isteyeyim. Tez konusu için İlkeyle kitap bakacağız. Ondan önce de mezarlığa uğramayı düşünüyorum.

Doktor eliyle müsaade senin gibi hareket yapar ve birlikte ayağa kalkarlar. Kapıya kadar Zeynep ile yürürken PSİKOLOG: Sürekli tekrar ettiğim gibi kendini de hiç bir şeyden sorumlu tutma. Sana iyi gelmiyorsa, oraya gitmemeni de tavsiye edebilirim.

ZEYNEP (manalı şekilde tebessüm eder) Her şey için tekrar teşekkür ederim. Şey, son zamanlarda, hayalimde gördüğüm mezarlığın kokusunu alıyorum sanki, iğrenç bir koku, sonra bir öğürme geliyor.

Psikolog Zeynep’in elini sıkarken tedirgin bir biçimde bakar ve Tekrarlanırsa, haber ver. Bunun üzerinden yürüyelim ZEYNEP: Peki, tekrar teşekkür ederim.

El sıkışlar ve Zeynep çıkıp gider. PSİKOLOĞUN koridorunda yürüdüğünü görürüz ve hastane kapısından çıkıp gider. O sırada doktor masasına geçerken sekreter isimsiz bir mektubunuz var ‘’Doktor bey ‘’ Doktor masaya bırak sonra okurum SAHNE 4- (DIŞ GÜN)- MEZARLIK Zeynep mezarlığa gelir yavaş yavaş yürüyerek içeriye girer, nişanlısının mezarı başına gelince köşeye oturur. Mezardaki toprakla oynar biraz, üzgün ve dalgındır. Hayallere dalar. Karşıdan yavaş yavaş birisi yaklaşıyordur. flashback (Sevgilisinin ona evlenme teklif edişini birlikte sevinip sarılmalarını, nişan yüzüklerinin takıldığı günü, balkondan düşüşünü, boş bir mezarlık, kızıl saçlı olan kendisinin elini uzatması, otları parmaklarıyla ovuşturup yürümesi, mezarlığa düşüşü ve gözleri mavi olarak açılması, , (7-8 saniyelik bir an) o sırada yaşlı bir teyze yanına yaklaşmıştır. Gözleri kör gibi, saçları dağınık salaş ve beyaz, elinde eski tip bir su bidonu. Renkli çoraplı ve terlikli. Zeynep’in koluna dokunduğu anda Zeynep sıçrar ve iç çekip korkar. Burnuna gelen pis kokudan dolayı öğürür ve