8. Przemoc domowa
Nawet poza pandemią imigrantki pozostające w związkach przemocowych stawały przed poważnymi wyzwaniami w znalezieniu pomocy. Obecny brak środków na wsparcie ukraińskich ofiar przemocy domowej jest problemem, którym należy się zająć.
Stare problemy Kobiety imigrantki napotykają liczne trudności w zakończeniu związków, w których jest przemoc fizyczna i psychiczna, oraz w znalezieniu dostępu do wsparcia.
Patriarchalne struktury rodzinne Patriarchalna struktura relacji w rodzinach nuklearnych i wielopokoleniowych oraz postawy społeczne w Ukrainie sprzyjają tolerancji wobec przemocy domowej. Społeczeństwo ukraińskie traktuje ofiary ambiwalentnie, często zarzucając im prowokowanie przemocy i broniąc działań sprawcy. W Ukrainie wciąż brakuje projektów społecznych dotyczących przemocy domowej.
Brak sieci wsparcia Migrantki, które padły ofiarą przemocy domowej, znajdują się w szczególnie trudnej sytuacji, ponieważ są da-
leko od przyjaciół i rodziny. Nie mają schronienia i sieci wsparcia rodzin, kiedy wybucha przemoc.
Brak wiedzy o przemocy Kobiety migrantki mogą być ofiarami różnych rodzajów przemocy (fizycznej, psychicznej, instytucjonalnej, ekonomicznej, seksualnej), a także mogą stosować przemoc wobec innych (np. dzieci). Ukraińcom często brakuje wiedzy na temat przemocy, więc mogą jej nie rozpoznawać.
Brak materiałów o przemocy i liniach pomocy kryzysowej w języku ukraińskim Migrantkom brakuje informacji na temat przemocy domowej w języku ukraińskim. Tylko jedna organizacja wspierająca ofiary przemocy domowej, Centrum Praw Kobiet w Gdańsku, koordynuje lokalną infolinię w języku ukraińskim. Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” Stowarzyszenia na Rzecz Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oferuje raz w tygodniu konsultacje w języku rosyjskim. Każda z trzech organizacji pozarządowych wspierających ofiary przemocy domowej, z którymi rozmawialiśmy, powiedziała, że otrzymała telefony od Ukraińców, ale było ich niewiele. Wszystkie dostrzegły potrzebę opublikowania materiałów o przemocy skierowanych do migrantów w języku ukraińskim. Problemem w tym zakresie jest bariera językowa. Oznacza to, że imigrantki mają skłonność do myślenia, że oferty organizacji nie są do nich skierowane, a ponieważ przebywają w Polsce, nie mogą liczyć na wsparcie.
Obawa ofiar przed utratą statusu pobytu Kobiety mogą przyjechać do Polski na podstawie „połączenia się z rodziną”. Takie kobiety, które są utrzymywane przez mężów, ale opiekują się dziećmi, są w trudnej sytuacji, ponieważ ich legalny pobyt jest uzależniony od męża. Przemocowy partner może zagrozić żonie, że jeśli go opuści, utraci status legalnego pobytu.
8. Przemoc domowa
Lockdowny wprowadzone w celu zahamowania rozprzestrzeniania się COVID-19 doprowadziły do wzrostu liczby przypadków przemocy domowej (Women’s Aid 2020, Neetu i in. 2020, Krytyka Polityczna 2020, Brzeska 2020). Przemoc w rodzinie ma charakter cykliczny i składa się z trzech faz: narastającego napięcia, przemocy, a następnie miesiąca miodowego, w którym agresor obiecuje, że wszystko będzie inaczej. Zamykanie wielu kobiet z ich agresorami na tej samej przestrzeni w okresie powszechnych napięć może przyspieszyć i zintensyfikować cykle przemocy. Ponadto kobiety są odcięte od innych kontaktów społecznych i kanałów szukania pomocy.
32
