Campina Boerderijboeken - Koeiendansdag

1Koeiendansdag Daan en Charlie

KATJA SCHUURMAN & Harmen van Straaten

Daan & Charlie - deel 1: Koeiendansdag Deze uitgave is mogelijk gemaakt door FrieslandCampina. tekst Katja Schuurman en Mathilde Stein tekeningen Harmen van Straaten eindredactie Gerard van Midden concept en productie Blue in Green BV, Eric Holman – Amsterdam grafische productie Studio Ruijgrok – Amsterdam drukwerkbegeleiding Eric Daams uitgever Blue in Green Promotions met dank aan Govert Verbeek ISBN 978-94-92526-35-9 NUR 273 © 2018. Tekst: Katja Schuurman en Mathilde Stein / Illustraties: Harmen van Straaten. All Rights Reserved.

Dit boek is voor promotionele doeleinden en is gratis verkrijgbaar bij aankoop van FrieslandCampina-producten.

Verkoop van dit boek is niet toegestaan.

Voor meer informatie: info@blueingreenpromotions.nl

Daan en Charlie

Koeiendansdag Katja Schuurman &

Harmen van Straaten

Pffft! Daan vond het NIET eerlijk.

Hoe konden ze hem nou gewoon naar school sturen op een dag als deze?

Het was verdorie koeiendansdag!

De pinken, de jongste koeien, zouden voor het eerst de wei in gaan.

Natuurlijk wilde Daan veel liever naar hun blije gespring kijken dan de tafel van zeven leren. Bovendien zou Bontje, Daans lievelingskoe, vandaag misschien haar eerste kalfje krijgen. En daarbij...

Daan keek met een verlangende zucht naar de overkant. De Rozenhof was verkocht, en vanochtend zouden de nieuwe buren aankomen. Eindelijk!

Want mama Ina had al gehoord dat ze een kindje hadden. Charlie, van zeven, net als Daan. Daan verheugde zich enorm op een nieuw vriendje zo vlakbij.

‘Joehoe! Dromertje!’ riep mama Ina uit het keukenraam. ‘Schiet je wel een beetje op?

Straks denkt de juf nog dat je met de pinken in de wei staat mee te swingen!’

Eigenlijk had Daan net zo goed thuis kunnen blijven.

Want juffie kon vertellen wat ze wilde - die ochtend kon er niets meer bij in Daans hoofd.

Toen juf bij dictee ‘hondje’ zei, schreef Daan ‘Bontje’.

Van ‘uren’ maakte hij ‘buren’, en ‘muizen’ werd ‘verhuizen’.

En toen juf vroeg wat er na de winter kwam, riep Daan zó snel ’koeiendansdag!’ dat de hele klas moest lachen.

Hè, gelukkig… de bel!

Daan racete over het fietspad naar huis.

Kijk, daar stond de verhuiswagen al! Snel, zijn fiets aan de kant, tas in de gang…

‘Heeft Bontje al een kalfje?’ vroeg Daan hijgend aan mama Ina, terwijl hij zijn schoenen verwisselde voor zijn laarzen.

‘Nee,’ zei mama Ina, ‘ze…’

Als Daan niet zoveel haast had gehad, zou hij vast de pretlichtjes in mama Ina’s ogen hebben gezien.

Maar hij was al weg. Hup, naar de overkant.

Naar Charlie!

De verhuizers stonden de wagen uit te laden.

Twee, drie dozen tegelijk tilden ze.

‘Hé, gespierde sprinkhaan!

Kom je meesjouwen?’

Daan schudde zijn hoofd.

‘Ik zoek Charlie.'

‘Ah!’ Eén van de verhuizers knikte.

‘Is dat die kleine opdonder?

Die zit daar, geloof ik. Ergens bij de sloot.’

Maar op het hek bij de sloot zat alleen een meisje. Een meisje met een springtouw en stippellaarzen, dat stiken stikchagrijnig naar Daan keek. ‘Nou? Wat sta je nou te loeren, joh?’

’Eh…’ Mama Ina had helemaal niet verteld dat Charlie ook nog een zus had. En wat deed ze kattig! ‘Eh… weet je misschien… eh… nou ja, laat ook maar,’ mompelde Daan.

Hij zou Charlie zelf wel zoeken.

‘Jongetje? Joehoe, jongetje?’ Gelukkig kende Daan de Rozenhof op zijn duimpje.

Hij was hier zó vaak geweest toen Kobus en tante Gijsje er nog woonden.

Oude Kobus die altijd zo fijn griezelverhalen kon vertellen over de spoken in de schuur... Daans ogen schitterden. Misschien kon hij wel een keer samen met Charlie op spokenjacht! Maar waar wás Charlie?

Daan keek overal. In de stallen, achter de hooiberg, in de boomgaard…

‘Joooongetje…?’

BENG! BENG! BAM! Van schrik sprong Daan een eindje de lucht in. De verhuizers waren klaar met lossen, en terwijl ze met hun wagen het erf afreden, kwam er een serie knoertharde knallen uit de uitlaat. Daan was niet de enige die geschrokken was. In het weiland verderop holden de pinken als dollen in het rond. Acht, negen… Hè? Papa Jesse had toch gezegd dat er tién pinken de wei in gingen?

Een beetje ongerust voelde Daan aan het hek. Nee. Gewoon hartstikke dicht.

Daan klom over het hek.

Dat rare geplons dat hij hoorde…

Dat gespetter… Het kón natuurlijk een zwaan zijn, maar…

Daan rĂŠnde nu door het weiland. Want opeens begreep hij wat er gebeurd moest zijn. Die knallen!

De pinken! Toen ze zo geschrokken waren‌ Oh nee!

Holderdebolder liet Daan zich van de slootkant glijden. Zijn laarzen, zijn overall, alles liep meteen vol ijskoud water. Daan merkte het niet eens.

De pink! Hij moest de pink helpen!

Maar alles glibberde van de modder, en de pink was veel te groot voor Daan om haar in zijn eentje uit het water te krijgen. Ze gaf geen centimeter mee.

Daan kreunde. Als ze zich maar geen pijn zou doen! En als de andere pinken nu maar niet óók in de sloot zouden springen! Ondertussen voelde Daan zijn laarzen steeds verder wegzakken in de drassige bodem van de sloot. En hij had wel zijn zwemdiploma, maar nog niet zo lang…

Gelukkig, daar! Op het fietspad! Daar was Siebe, Daans grote broer, op weg naar huis.

‘Siebe! Sieeeee-beeeee!’ Daan brúlde. Maar de wind blies zijn hulpkreet weg, en Siebe fietste verder zonder iets te horen.

Daan stond nu tot zijn middel in het water.

Wanhopig keek hij om zich heen. Als hij de pink losliet, zou ze steeds vaster komen te zitten in de modder. Maar als hij haar niÊt losliet‌

‘Helpen?’ Opeens was daar het vreemde meisje.

Ze keek niet meer boos. Wel heel bezorgd. ‘Misschien…’

Razendsnel bewoog ze haar springtouw en legde er handig een knoop in. ‘Het is super sterk touw, dus het moet lukken. Komt -ie!'

En swoesj, daar suisde het touw al door de lucht. Swiejs, precies achter de oren van de pink. De andere kant bond het meisje met een vlugge knoop om de boom. Het touw trok meteen strak, zodat de pink stevig vastzat.

‘Top!’ hijgde Daan. ‘Mijn vader! Op de hooizolder… Snel!’

Het meisje had geen idee wat een hooizolder was.

De vader van Daan had ze natuurlijk ook nog nooit gezien. Maar snel, dat was ze!

En toen ze even later met papa Jesse op de quad over het weiland kwam aangescheurd, kon Daan haar wel zoenen. Nou ja, bijna dan.

‘Dank je wel,’ zei Daan, toen iedereen weer veilig op het droge stond. ‘Enne... ik ben dus Daan.'

'Charlotta Victoria Gwenolien,’ zei het meisje plechtig, en ze schudde Daans hand. Zomaar met modder en al.

‘Sorry dat ik zo boos deed vanmiddag.

Ik moet gewoon nog even wennen aan het nieuwe huis. Oh, en trouwens…’

Ze lachte. 'Mijn vrienden noemen me Charlie.’

Het was natuurlijk feest die avond! Papa Jesse had de pink weer lekker schoon en droog gemaakt. Bontje was schandalig verwend, de nieuwe kalfjes lagen in het verse stro, en Siebe en Charlie hadden slingers opgehangen in de stal. Toen Daan onder de douche vandaan kwam, zette mama Ina net een enorme stapel pannenkoeken neer.

‘Wat fijn dat alles zo goed is afgelopen!’ zei ze, en ze gaf Daan en Charlie allebei een klapperd van een kus. ‘Kijk, pannenkoeken met muisjes!’

Met muisjes? Hè? ‘Maar mama…

Toen ik vanmiddag thuiskwam… je zei…’

Mama Ina schaterde. ‘Je had ook zo’n haast, liefie. Bontje heeft niet één kalfje gekregen, maar twee!’

‘Dus dan was dit mijn eerste koeiendansdag,’ zei Charlie tevreden tegen Daan, terwijl ze allebei één van de kalfjes de fles gaven.

‘Best een goede hè, voor een beginneling!’

Daan grijnsde. ‘Het was ook een soort geluksdag vandaag,’ zei hij. ‘Met de tweeling, met het redden van de pink, en met… nou ja… Omdat...' Hij keek even snel naar Charlie.

‘Nou ja, gewoon, omdat, eh…’

'Zeker omdat jullie straks zoveel pannenkoeken mogen eten als je wilt,’ lachte papa Jesse. ‘Maar eerst die flesjes leeg! Oh, en jongens, we zoeken nog een naam hè?

Want het eerste kalfje noemen we natuurlijk gewoon Bontje Twee, naar haar moeder.

Maar het andere?'

Daan keek zijn kalfje diep in de ogen. Het zag er lief uit. En grappig. En een beetje ondeugend… Eigenlijk net als… ‘Charlie!’ riep Daan blij. ‘Ze heet Cowboy Charlie.

Cowboy Charlie Twee.’ Charlie één straalde.

Dit was de natste, maar vast ook de beste koeiendansdag ooit.

Hoi,

Vlekken

Ik ben Charlie

s

en weet eh… niks

Elke koe heeft andere vle

over koeien.

Gat

s

Poept en plast 100 kilo per dag.

De poep en plas laten het gras goed groeien en zo heeft de koe weer eten.

Melk

s

er Een koe geeft ongeve r pe lk me 25 liter . dag. Soms zelfs meer ar ja 00 Meer dan 80 geleden werden er al koeien gemolken.

Magen

s eter lang er dan

Soms me

eenenmeen ideale

s vier magen

Een koe heeft Zit De eerste heet pens. gras t he mt ko n da l, vo die er beetje voor beetje weer terug in de bek. Lekk ed prutje om nog eens go t fijn te kauwen. En da . n we au noem je herk

t

Staar

epper.

vliegenm

.

Uier

s

dt de melk In de uier wor eeld in rd Ve . gemaakt n met tiereee vier keewnar n. sp n ge ei elk st in ens De boer melkt m

ag per d tweedekemeelrkm achine. met

n.

Niet één koe is exackke t hetzelfde. Vroeger kwam er iem

and langs op de boerd op een kaartje precies de erij die van de koe natekende. Dat vlekken was het paspoort van de kaartje ko zijn dat de oormer e; nu ken.

Ogen

s

Bijna dag en nacht in gebruik, want een koe slaapt maar

20 minuten per dag.

Oren

s

Haar paspoort. Dankzij

een uniek nummer zijn all koeien herkenbaar. Met dite nummer weet je wanneer en waar ze geboren is, wie haar ouders zijn en waar ze woont. Maar wa arom

En ik ben Daan en weet álles over koeien!

twee oormerke

n?

Tja, voordat je het we et verlies je er eentje…

Neus

s

Een koe he ef nodig, want geen zakdoek haar ton t ze kan met g

schoonhmaaakreneus n.

Als

gras of lekker ruikvoer niet koe het lie t, eet de Kieskeurigver niet op. beest dus.

Klauwen

s

Super sterk! Want een koe is 1,5 meter hoog en weegt maar liefst 500 tot 600 kilo. En wist je dat de klauwen van koeien hetzelfde zijn als jouw nagels?

Ook bij koeien worden de ‘nagels’ geknipt.

Bek

s

zen. Net n en kie 32 tandeu. Maar… ander:s k o als bij j ld. Onderkaaen. e d e n a d t r ij e v en 8 sn een 12 kiezenk: 12 kiezen en kelijk a k a Bovenk rde rand om ma om g iks ha a l g dde, e eten. Hup, ton ?N n e t w s u a a gr ek in. K rslikken. b n e gravsan. Meteen doo later. 6 er en komt …

Herkauw r per dag

tot 8 uu

Koeiendansdag Daan verveelt zich nooit op de boerderij. Zeker vandaag niet!

Want de jonge koeien mogen voor het eerst de wei in, de nieuwe buren komen, en Bontje, Daans lievelingskoe, kan elk moment een kalfje krijgen. Feest dus! Maar dan ontdekt Daan dat er een koe te weinig in de wei staat.

En waarom blijft die nieuwe buurjongen onvindbaar? Daan krijgt het nog druk…

Katja Schuurman is bekend als actrice, tv-presentatrice en oprichtster van het Fairtrademerk Return to Sender. Sinds haar doorbraak speelde Katja Schuurman in een aantal films en toneelstukken en maakte zij vele televisieprogramma’s. ‘Koeiendansdag’ is haar tweede kinderboek. Zij schreef het samen met Mathilde Stein.

Harmen van Straaten illustreerde meer dan 400 kinderboeken, voor binnen- en buitenland, en schreef zelf ook ruim 70 kinderboeken waaronder het Kinderboekenweekgeschenk. Hij maakte musicals van zijn boeken ‘Spuit Elf’ en ‘De kleine sneeuwman’ en bedacht thematentoonstellingen voor verschillende musea. Harmen werkte voor onder andere Sesamstraat, Paul Biegel, Carry Slee, Jacques Vriens en Selma Noort.