Yalçın Pekşen: Nevşehir'den Newyork'a

ler hem Amerikalılar bir zorunlulukmuş gibi bu kendine özgü «ülke»nin yolunu tutuyorlar.

«Disney'in Ülkesi»ne gerçek bir ülke gözüyle bakmak gerekiyor. Giriş kapısında ülkenin nüfusu 250 milyon ola­ rak gösterilmiş ve yalan da değil. Time dergisinin yazdığı­ na göre 1985 yılı içinde Disneyland'ı ziyaret eden insan sa­ yısı tam 255 milyon... Kapıda ayrıca şunlar yazıyor: «Bu­ r a d a b u g ü n ü bırakıp, yarına, düne ve hayal dünyasına gi­ riyorsunuz.»

Bilet ücreti olan 17.95 dolarlık ücret gerçekten bugüne ait son gerçek oluyor. O n d a n sonrasını dün ve yarın oluş­ turuyor...

Disneyland'ı ayrıntıları ile anlatmak olacak iş değil.

Ayrıca gerek de yok... Bu konuda sadece şunu söylemekle yetineceğim: İçerde bir süre dolaştıktan sonra «böyle bir şey nasıl olabilir» diye düşünmeye başlıyorsunuz.

Ben olayı şöyle yorumladım: A B D ' d e her şeyin ölçü­ sü haddinden fazla büyük ve daha önce de belirttiğim gibi büyüklük en makbul şey kabul ediliyor. Herhalde VValt Disney adlı işadamı da önce «bir çocuk parkı yapayım» di­ ye yola çıkmış...

Ne ki, büyüklük merakı yüzünden ipin ucunu kaçırınca ortaya Disneyland denilen güzel bir «hil­ kat garibesi» çıkmış...

Disneyland'ı bir gün sabahtan akşama kadar dolaştık ve elimize verilen programa göre üçte birini bile göreme­ dik. Zaten bu yüzden giriş kapısındaki tek günlük biletler­ den başka üç günlük komple biletler de satılıyordu.

Bir farenin (Micky Mouse) altın yumurtlayan bir ta­ vuğa dönüştürülmesi ancak A B D ' d e olacak bir şey. Üste­ lik Disneyland sonradan kurulan Epcot adlı eğlence mer­ kezinin yanında çok küçük kalıyormuş. A l l a h bizi orayı da görmekten korudu...

Los Angeles'ta yaşayan Türkler, « B u r a y a kadar gel­ mişken Universal stüdyolarını görmeden olmaz» dediler.

O r a y a da gittik ve şunları yaşadık: Kapıda 15.95 dolar ödedikten ve D r a k u l a ile el sıkış265