LEDENMAGAZINE NR. 37 – JUNI 2020
V O O R R E C H T V A A R D I G H E I D. VO O R D E D I E R E N.
Voorwoord We hopen dat het met jou en je naasten goed gaat. De afgelopen maanden kwamen we plots in een nieuwe wereld terecht. Niemand zag het aankomen, nauwelijks iemand die zoiets al had meegemaakt. De winterperiode, die voor Bite Back wat rustiger verloopt qua straatacties, liep stilaan ten einde. We waren klaar voor het nieuwe jaar, we begonnen onze grotere zomeracties voor te bereiden. En toen ‌ was er de coronacrisis. Deze moeilijke periode vergde voor ieder van ons een grote aanpassing, zowel op persoonlijk, sociaal als professioneel vlak. Zo ook voor onze werking: de talrijke fysieke straatacties moesten plots afgelast worden, grote manifestaties zoals Empty the Tanks en de Mars voor de Sluiting van Slachthuizen werden geannuleerd, al het werk moest van thuis uit gedaan worden en we konden geen evenementen en benefieten meer organiseren. Dan is het improviseren, aanpassen en zich opnieuw uitvinden. We legden meer focus op online acties, waren meer zichtbaar via sociale media en maakten van de gelegenheid gebruik om achter de schermen nieuwe campagnes uit te werken. Het was ook tijd voor evaluatie en bezinning: een greep van waar we de afgelopen zeventien jaar rond werkten lees je in deze editie. Onze vrijheden werden de afgelopen maanden ernstig beperkt. Dit is daarom een moment om nog meer stil te staan bij het lot van de miljarden dieren die levenslang in een permanente lockdown trachten te overleven: in de dierindustrie, in zoos en labs. Voor hen maken we ons sterk, en dat zullen we blijven doen, met jullie steun als trouwe leden. Aan wie het zich kan permitteren, durven we te vragen om ons in deze moeilijke periode een extra financieel duwtje in de rug te geven. Door de talrijke afgelaste evenementen en benefieten lopen we namelijk aanzienlijke inkomsten mis.
Bite Back vzw Bredestraat 134 3293 Kaggevinne info@biteback.org Tel. +32 487 101 201 Rekeningnummer: BE15 0014 0806 4730 BIC GEBABEBB Stichting Bite Back Europalaan 20 3626 KS Utrecht, Nederland nl@biteback.org Tel. +31 85 1054 196 Rekeningnummer: NL71 TRIO 0390 9793 76 BIC TRIONL2U www.biteback.org Hoofdredactie: Sara Surinx Foto’s: Bite Back vzw
We wachten nog steeds op meer duidelijkheid rond versoepeling van de maatregelen. Voor de laatste stand van zaken wat betreft onze activiteiten en evenementen, verwijzen we graag naar onze sociale media en onze website.
Verantwoordelijke uitgever: Benjamin Loison Bredestraat 134 3293 Kaggevinne
Ondanks alle gebeurtenissen wensen we je namens het hele Bite Back team een fijne, ontspannende zomer!
Gedrukt: 1.000 exemplaren
Voor de dieren, Sara, Melissa en Benjamin Alex en Saskia
2
Colofon
T H E AN IMAL P E OPL E Op vrijdag 6 maart ging de spraakmakende documentaire, “The Animal People”, in première in Gent. De vertoning lokte zo’n honderd kijklustigen en werd beëindigd met een vraag en antwoord met één van de zes activisten uit de docu, Jake Conroy. “The Animal People” volgt zes activisten die door de Amerikaanse regering als terroristen worden aangeklaagd. De activisten waren de zogezegde leiders van de meest succesvolle dierenrechtencampagnes ooit, SHAC (Stop Huntington Animal Cruelty). De docu, geproduceerd door Joaquin Phoenix, vertelt het verhaal van de SHAC-campagne in de VS, en meer specifiek hoe haar leden het doelwit waren van een politieonderzoek.
tegen het instituut dat deze dieren misbruikte. Door uitgebreide interviews met de activisten over een periode van meer dan tien jaar en zeldzame archiefbeelden, krijg je een goed beeld van wat er gebeurt als activisme zijn doelstelling bereikt. We verkochten veganistisch gebak en broodjes om onze kosten te dekken, die een absolute hit waren. Heel erg bedankt aan de vrijwilligers die deze cakes en koekjes hebben gebakken en verkocht!
Wanneer activisme resultaat boekT! De activisten gebruikten het toen nog jonge internet om hun impact te vergroten en konden de financiële steun voor het lab Huntingdon Life Sciences raken. Toen de protesten groter werden en onbekenden overgingen tot vandalisme en erger, kwam de FBI tussenbeide. De FBI begon een ongekende campagne tegen de activisten, hield ze constant onder toezicht en creëerde een model dat later gebruikt zou worden tegen Occupy Wall Street en Black Lives Matter. Het Amerikaanse Congres herschreef, onder bedrijfsdruk, wetten in een specifieke voorbereiding op vervolging, waardoor de vrijheid van meningsuiting voor alle Amerikanen werd verzwakt. The Animal People biedt een uniek inzicht in het werk dat deze activisten verzetten tegen het gebruik van proefdieren en
3
Non-violent direct action training Op zaterdag 7 maart nodigden we Jake Conroy en Linda Capato Jr. uit voor een activistentraining. De twee doorwinterde activisten leerden ons meer over non-violent direct action (NVDA) en pressure campaigns. De dag bestond uit een grondige inleiding, workshops, discussie en reflectie. Jake is tegenwoordig beter bekend als ‘The Cranky Vegan’. Op YouTube deelt hij filmpjes over efficiënt activisme en waar het kan mislopen. Jake werkt voor Rainforest Action Network en zit in het bestuur van Northwest Animal Rights Network. Hij is al meer dan twintig jarig actief en hielp mee aan heel wat succesvolle campagnes. Jake was één van de grondleggers van Stop Huntingdon Animal Cruelty USA, hij werd hiervoor gearresteerd en bracht vier jaar door in de gevangenis. Linda heeft al meer dan tien jaar ervaring met het geven van trainingen en het organiseren van campagnes over verschillende bewegingen. De focus van hun werk is om gemeenschappen te ondersteunen in hun gevecht tegen fossiele brandstoffen, economisch onrecht en racisme. Net als Jake is Linda aan het werk bij Rainforest Action Network.
Drukcampagnes Bij onze activisten merkten we de brandende motivatie om zo efficiënt en effectief mogelijk aan activisme te doen. Drukcampagnes tegen bedrijven worden al decennia gebruikt om een verschil te maken. Wanneer het op de juiste manier gedaan wordt, kunnen zelfs kleine groepen verandering
4
teweeg brengen. Jake en Linda vertelden ons over het belang van drukcampagnes en hoe die in het verleden al succesvol gebruikt werden in de dierenrechtenbeweging en andere bewegingen. We leerden over geweldloze directe actie en hoe we onszelf hiervoor kunnen inzetten, zonder onszelf in gevaar te brengen.
Een leerrijke en motiverende dag! Zoals het ons, goede veganisten, betaamt, genoten we ‘s middags van een heerlijke potluck. Iedereen had hun beste beentje voorgezet om iets lekkers mee te brengen. Met een twintigtal activisten, konden we dus genieten van heel wat lekkere gerechtjes. Het zorgde ook voor een goed moment om samen over datgene wat we geleerd hadden, te reflecteren. Het was een dag waarop we ontzettend veel bijleerden en nieuwsgierig werden naar meer. ‘s Avonds was iedereen vermoeid, maar we dachten al vooruit en bleven aan de toekomst blijven denken. Ondertussen worden achter de schermen volop plannen gemaakt om verder te gaan met deze training. Bij Bite Back zitten we zeker niet stil!
W ereld dag vo or h e t Ein de van d e V i s s e r i j Aangezien al onze fysieke acties vanaf midden maart niet konden doorgaan vanwege het coronavirus, moesten we creatief zijn. We konden onze strijd voor de dieren immers niet laten varen. Op 28 maart waren onze acties voor de Werelddag voor het Einde van de Visserij in Brussel en Den Haag gepland. We moesten deze events cancelen, maar creëerden als alternatief een digitaal event op Facebook. Op deze pagina deelden we leuke beelden, films en informatie over vissen en andere zeedieren. Dit kon makkelijk gedeeld worden op ieders persoonlijke pagina. Een simpele manier om een stem te zijn voor de meest vergeten dieren. Zelfs doorwinterde activisten lieten ons weten heel wat bijgeleerd te hebben over het leven onderwater dankzij deze actie.
Het leven van vissen Industrieel vissen is extreem brutaal en decimeert het aantal vissen. Ongeveer een kwart van de vangst wordt gedumpt in de zee. Een derde van de vangst eindigt als vismeel of olie, wat onder andere gebruikt wordt als veevoer of voer voor andere vissen of schaaldieren. Jaarlijks is de visserij verantwoordelijk voor de dood van miljarden vissen, een dood die allesbehalve snel en pijnloos is. Ondanks dat de leefomgeving van vissen driekwart van de planeet bedekt, kennen we hen niet. Er zijn thans tienduizenden soorten vissen, naast ontelbare andere soorten waterdieren. En ze zijn veel fascinerender dan we zouden verwachten.
Vele observaties en studies tonen aan dat veel vissen een zeer gedetailleerd bewustzijn hebben. Ze hebben een complex sociaal leven, ze bouwen banden op (soms met individuen van een andere soort), ze tonen strategie, schatten de baten in van hun acties, communiceren op een uitgebreide manier, leren allerlei zaken bij, kunnen lang dingen onthouden, zijn nieuwsgierig en opmerkzaam …
Een online dag tegen de visserij Op onze website deelden we heel wat informatie over vissen en de visserij. Niet alleen vertaalden we twee artikels van de World Day for the End of Fishing, één over de industriële visserij en viskwekerijen, en één over het bewustzijn en de leefwereld van vissen en andere waterdieren. We maakten een tweetsheet, zodat het erg makkelijk werd om ook via Twitter iets over het onderwaterleven te vertellen. Daarnaast deelden we onze negen lees- en kijktips over vissen en de onderwaterwereld. Voor wie van boeken houdt kunnen onze leestips wel interessant zijn, we geven ze graag mee: * In het oog van de school – Helen Scales * Het geheime leven van vissen – Jonathan Balcombe * Wat is er mis met vis – Dos Winkel * De kookboeken Non*Fish*A*Licious en Groente uit Zee – Lisette Kreischer Als je liever kiest voor een documentaire, kun je via Vimeo (een dienst gelijkaardig aan YouTube) op internet ‘Sea the Truth’ opzoeken en bekijken.
5
OLIFANT BUBA Begin dit jaar stuurden we, samen met enkele andere organisaties, een brief naar het Nederlandse ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Een mogelijke opvanglocatie voor olifant Buba werd beschikbaar. Daarom moest er snel onderzocht worden of dit voor Buba de plek zou zijn om eindelijk van haar vrijheid te kunnen genieten en uitzicht te hebben op interactie met soortgenoten. Het duurde even voordat we antwoord kregen, en de reactie was helaas vrij neutraal en weinigzeggend. Het ministerie moet nog een beslissing nemen, in samenspraak met circus Freiwald.
Circusleed Bite Back zet zich al vele jaren in tegen het gebruik van dieren in het circus. In Nederland begon onze campagne reeds voordat stichting Bite Back een feit was. Voorzitter Alex Romijn richtte in 2004 actiegroep Circusleed op, nadat hij zag hoe bij circus Renz tijgers tijdens een training geslagen werden. Zich zorgen makend over de dieren in circussen, verdiepte Alex zich hierin. Dankzij de media-aandacht voor de acties kwam het onderwerp meer op de agenda. Later ging actiegroep Circusleed op in Bite Back.
Deelverbod wilde dieren in circus Uiteindelijk kwam er in 2015 een deelverbod op wilde zoogdieren in het circus. Een overwinning, maar niet het einde van onze strijd voor de dieren in circussen. Na het deelverbod bleek dat een aantal circussen een (tijdelijke) ontheffing kregen om hun olifant(en) mee te kunnen nemen, waaronder
6
circus Freiwald met olifant Buba. Onder druk van de publieke opinie en organisaties is dit onder voorwaarden. De dieren mogen niet optreden, geen interactie met bezoekers hebben en het circus moet meewerken aan onderzoek voor herplaatsing in een opvang. De ontheffing is tot 30 juni 2020 afgegeven. Natuurlijk waren wij het niet eens met de ontheffing. We dienden samen met andere organisaties bezwaren in. Uiteindelijk hield Bite Back voorzitter Alex Romijn een uitgebreid betoog tijdens een hoorzitting over het wel of niet afgeven van de ontheffing. Hierin maakte hij duidelijk waarom we opkomen voor dieren in het circus, zoals olifant Buba, en waarom een ontheffing geven niet verstandig was. Helaas werd de ontheffing alsnog gegeven. Maar er werd ook duidelijk dat wanneer een opvangmogelijkheid zich aandient, het circus zou moeten meewerken om te onderzoeken of het een reële mogelijkheid is.
Onder de loep Al snel na de afgegeven ontheffing kregen we melding van het overtreden van de voorwaarden. We hebben de afgelopen jaren daarom meerdere meldingen en handhavingsverzoeken gedaan. Helaas leek er bij de NVWA weinig intentie om dit op te volgen, dan wel te handhaven (in de periode van 2015 tot 2019 is er maar één inspectie per jaar geweest!). Veel van de overtredingen werden gedoogd en goedgepraat. Na meer druk op de NVWA is er uiteindelijk pas op 27 september 2019 een overtreding vastgesteld. Helaas is het bij een waarschuwing gebleven. We hopen dat het ministerie er werk van maakt om Buba naar een opvang te brengen.
Bit e Back Soli dai r De eerste week van februari was het Ocean Week, een goede reden om deel te nemen aan de Schoolstrike for the Oceans. We vroegen specifiek aandacht voor het leven in de oceaan, voor vissen en andere zeedieren, door middel van een informatieve banner. Een week later, vroegen we met vijftien andere verenigingen dat de Hasseltse gemeenteraad de klimaatnoodtoestand zou afkondigen. We hielden een stille klimaatactie voor de Hasseltse gemeenteraad en hielden affiches vast die de gemeenteraadsleden moesten aansporen om de noodtoestand uit te roepen. Het zou een symbolische daad zijn, maar het zou wel kennis geven van de ernst van de situatie. Onze oproep voor een sociaal, rechtvaardig en inclusief klimaatbeleid werd gehoord door de media … maar helaas niet door de gemeenteraad. Begin maart besteedden we online aandacht aan Black History Month. In de VS bestaat dit initiatief al langer en wordt het in februari georganiseerd. In België is het vrij jong en mag er nog meer aandacht naartoe gaan, zeker met ons koloniaal verleden! Via onze website zetten we internationale initiatieven van zwarte vegans in de kijker.
Op 8 maart, Internationale Vrouwendag, namen we deel aan de Vrouwenmars in Brussel. We waren ontroerd, en werden gesterkt, door de hoeveelheid en diversiteit aan mensen die aanwezig waren. We werden vergezeld door twee internationale gasten, Linda en Jake, dankzij wie we op de activistentraining heel wat bijleerden (zie P7). En toen begon de lockdown. Heel wat events konden niet doorgaan. Ook de Belgian Pride niet, waar we jaarlijks trouw aanwezig zijn. Daarom besteedden we via onze sociale media extra aandacht aan IDAHOT. IDAHOT is de Internationale Dag Tegen Holebifobie, Transfobie en Interseksefobie. Op 17 mei was het (slechts!) 30 jaar geleden dat de Wereldgezondheidsorganisatie homoseksualiteit uit de lijst van geestesziekten schrapte. Maar ook de strijd van LGBTQI+ is nog niet gestreden … Er is nog heel wat geweld en ongelijke behandeling tegenover LGBTQI+ mensen. Eind mei kwam het vreselijke nieuws over George Floyd, de zwarte man in de VS die door politieagenten werd vermoord. Voor heel wat mensen was dit de druppel, na een escalatie van geweld tegen zwarte mensen. De Black Lives Matter beweging komt terug op straat. We hebben allemaal de plicht om op te staan tegen zulk geweld, tegen dit onrecht, tegen racisme. En dat zullen we met Bite Back blijven doen. We leren bij, we doen ons best en we zijn solidair met onze zwarte medemensen en andere mensen van kleur.
7
1 7 j aar Bi t e Back i n vo g el v l ucht Deze periode van de afgelopen maanden waarbij de tijd precies even stil stond, is een ideaal moment voor zelfreflectie. Daarom staan we even stil bij onze eigen geschiedenis. Van waar komt Bite Back, wat deden we sinds onze oprichting en waar willen we naartoe? In 2003 verenigde een kleine groep dierenactivisten zich. Ze hadden één ding gemeen: ze voelden zich niet (meer) thuis bij de bestaande dierenrechtenorganisaties zoals GAIA en PETA, waar ze reeds enkele jaren ervaring hadden. Na een aantal jaren individueel actie voeren, verenigden ze zich in een nieuwe organisatie: Bite Back.
Vegan outreach In 2006 lanceerden we onze ‘Ontmoet Het Dier Achter Je Vlees’-campagne. Met indringende beelden van dieren uit de industrie toonden we aan voorbijgangers in een aantal grote Vlaamse steden wat er mis was met onze omgang met dieren en wat zij daaraan konden doen. We organiseerden publieksgerichte straatacties waarbij we informatie verschaften, gesprekken aangingen en alternatieven aanboden. Deze methode werd in de loop der jaren verfijnd in de ‘Nadenken Voor Je Eet Bespaart Dierenleed’ en de ‘Weet Wie Je Eet’-campagne. De laatste jaren maken we gebruik van de virtual reality ervaring iAnimal. Sinds onze oprichting promoten we expliciet veganisme, in die tijd waren we hier als dierenrechtenorganisatie de enige in. Dat en de abolitionistische aanpak - geen grotere kooien, maar lege kooien - was wat ons toen onderscheidde van andere dierenorganisaties in België.
Anti-bont
De eerste jaren richtte Bite Back zich op klassieke thema’s zoals circussen met wilde dieren (die nu afgeschaft zijn), stierengevechten en kermispony’s. We boekten succes met onze anti-bontcampagne, waarbij we gericht winkels viseerden die bont verkochten. Door confronterende protestacties voor hun winkels zetten we hen onder druk om over te stappen op een bontvrij beleid. In die jaren stapte de ene na de andere modeketen over op een bontvrij beleid. Mango, Morgan de toi, Naf Naf, Zara, Street One, Veritas, McGregor, Gaastra, Scapa, Escada, en nog heel wat andere ketens die zowel nationaal als internationaal onder druk werden gezet.
8
Als aanleiding om in gesprek te gaan met omstanders over veganisme organiseerden we ook meer opvallende, mediagenieke acties, zoals de grote formaties waarbij tientallen activisten de ruimte innemen met sprekende fotoborden. We reden met reclamefietsen in het centrum van grote steden met confronterende boodschappen en legden mensen in een levensgroot vleesbakje.
Internationaal We ondersteunden heel wat internationale campagnes van andere organisaties. Tegen dierproeven brachten we internationale protesten tegen Procter & Gamble naar België, voerden acties bij Iams en Eukanuba, namen deel aan protesten in campagnes tegen contractlaboratoria zoals het Duitse Covance en de bekende SHAC-campagne. Wat bont betreft namen we bijvoorbeeld deel aan internationale campagnes tegen de vergeten zeehondenjacht in Rusland en Namibië.
Reddingsacties We namen deel aan verschillende reddingsacties van dieren in nood die we mee hielpen plaatsen in opvangcentra en sanctuaries. Meestal ging het dan over dieren die normaal gezien uit de boot vielen, zoals varkens, runderen en kippen uit de dierindustrie, waar niet zo makkelijk een plaats voor gevonden kon worden in dierenasielen. Omdat we het heel belangrijk vinden dat sanctuaries niet enkel (over)bevraagd worden om dieren op te vangen, maar ook (financieel) ondersteund worden, zetten we deze centra regelmatig in de spotlight. Daarnaast werd Bite Back zelf adoptieouder van verschillende dieren bij opvangcentra zoals Animaux en Péril, koeienrusthuis stichting de Leemweg, stichting Melief en nu Forrest & Friends.
vis Wijzer, Vis Niet Omdat we vonden dat er binnen de dierenrechtenbeweging nauwelijks over het lijden van vissen gesproken werd, startten we in 2010 met onze ‘Vis Wijzer Vis Niet’-campagne. Onze mascotte Vinnie de Vis kwam op voor haar soortgenoten in de centra van steden, voor overheidsinstanties die verantwoordelijk zijn voor de visserij, aan de kust op de dijk en aan het strand …
We ondersteunen de internationale Werelddag voor het Einde van de Visserij.
Undercover onderzoek Intussen groeide onze organisatie met verschillende regiogroepen in Vlaanderen. In 2013 kwamen we met een spraakmakend undercover onderzoek van de varkenshouderij in Vlaanderen. Het onderzoek legde de situatie bloot van 9 bedrijven in 3 provincies, gaf een beeld van hoe het is om een varken te zijn in Vlaanderen en deed de industrie duidelijk pijn. Bite Back werd door de varkensboeren aangeklaagd voor onder andere bedreigingen, huisvredebreuk, laster en eerroof, en het aanzetten tot haat. Er was zelfs een huiszoeking en een proces, maar het kwam (gelukkig) nooit tot een veroordeling.
dolfinaria dicht! Eind 2013 startten we onze dolfinariumcampagne. Sindsdien voeren we elke maand actie voor de sluiting van het dolfinarium van het Boudewijn Seapark in Brugge en dat van Harderwijk. In het kader van die campagne pikten we het jaarlijkse internationale Empty the Tanks-protest op en voerden we internationaal actie in Brussel met Europe Close Dolphinaria.
9
Sluit de Slachthuizen Na enkele deelnames aan de Mars voor de Sluiting van Alle Slachthuizen in Parijs, besloten we in 2015 om de organisatie van de Mars in België op ons te nemen, en later ook in Amsterdam. Dit paste in onze campagne Sluit de Slachthuizen, waarbij we protest voerden aan specifieke slachthuizen zoals het konijnenslachthuis in Deinze en het grootste varkensslachthuis van België in Oevel.
Uitgemolken In 2019 lanceerden we een nieuwe campagne, Uitgemolken, over het leed in de zuivelindustrie. We voerden uitgebreid onderzoek naar de impact van zuivel op de gezondheid en op het milieu, maar verschaften ook informatie over het leven van de dieren in deze industrie. We lanceerden Uitgemolken met een actie aan zuivelgigant ‘Campina’ in Aalter. Dit was slechts het begin!
De Stichting en professionalisering We voerden al enkele jaren vanuit België acties in Nederland, maar in juli 2015 richtten we in Nederland een aparte stichting op. In het kader van de professionalisering in België
10
besloten we in 2016 om een kantoor te huren. Vanaf begin 2017 maakten we de stap van een vrijwilligersorganisatie naar een organisatie met mensen in dienstverband. Anno 2020 huurt Bite Back een kantoor in Diest en heeft 3 parttime werknemers in dienst. Ook in Nederland hebben we een kantoor en 1 parttime werknemer.
Voor een rechtvaardige wereld Naast alle aangehaalde acties en campagnes waren er nog honderden screenings, workshops, lezingen, vormingen, solidariteitsacties, benefieten, presentaties in scholen: te veel om op te noemen in dit korte overzicht. In de loop van de jaren zijn we onze strijd voor dierenrechten en dierenbevrijding in een steeds breder kader gaan zien, met aandacht voor kruisverbanden met andere bewegingen voor sociale rechtvaardigheid. Als bondgenoot proberen we andere strijden te ondersteunen door aanwezig te zijn tijdens de vrouwenmars, Mars tegen Racisme, de Pride, klimaatmarsen ... We proberen de stem van andere onderdrukten te versterken en zo inclusief mogelijk te werken. Zo blijven we gestaag aan de lange weg timmeren voor een rechtvaardigere wereld voor anders-dan-menselijke en menselijke dieren!
Ac t i v i s t e ndag Voor ons is het belangrijk elke activist zich goed voelt bij Bite Back. Daarom proberen we ervoor te zorgen dat iedereen zich welkom en thuis voelt bij ons. Eén van de manieren waarop we de groep proberen te versterken is een activistendag, in Limburg ondertussen een waar begrip. We combineren het liefst het elkaar beter leren kennen met onze liefde voor dieren.
Natuurhulpcentrum In januari kwamen onze Limburgse activisten samen in het Natuurhulpcentrum in Oudsbergen. Het Natuurhulpcentrum helpt niet alleen inheemse wilde dieren, ze vangen regelmatig ook exotische dieren op. Deze dieren komen hier bijvoorbeeld terecht via een inbeslagname. De inheemse dieren worden verzorgd tot ze sterk genoeg zijn om weer de natuur in te gaan. Voor de exotische dieren ligt dat wat moeilijker, het NHC zoekt steeds de beste oplossing in het belang van de dieren. Na de rondleiding genoten onze activisten van een gezellige koffieklets. Twee van onze kernvrijwilligers zorgden voor lekkere vegan cake, die dankbaar tot de laatste kruimel werd opgepeuzeld!
V e g a n O u t r each Voor de lockdown, in februari, organiseerden we nog enkele vegan outreachacties. Zo trokken we met enkele vrijwilligers Hasselt in om voorbijgangers te sensibiliseren over veganisme. Jammer genoeg was het koud en donker weer, maar er waren toch een aantal goede gesprekken. Zo was er een twaalfjarig meisje dat erg enthousiast was om ons te zien en trots zei dat ze de enige vegetariër in haar familie was.
In Groningen schonken we op Valentijn wat extra liefde aan de dieren, door middel van onze ‘Maak een verschil’ brochure. Er kwamen heel wat positieve reacties. Lush Brussel verwelkomde ons met onze virtual reality ervaring, iAnimal. We konden zo heel wat mensen laten kennismaken met het leven van een dier in de industrie en gingen veel goede gesprekken aan. Bovendien zamelde Lush een mooi bedrag voor ons in dankzij hun Charity Pot Party!
11
Empt y the Ta nk s Empty the Tanks is een wereldwijde campagne die protesteert tegen dolfinaria en gevangenschap van zeezoogdieren. Bite Back organiseert reeds jaren deze actie in België. Aangezien de actie dit jaar niet kon doorgaan in Brugge, zoals voorbije jaren, organiseerden we Empty the Tanks dit keer online.
online actie Een actie online organiseren is helemaal anders dan een protest op straat. Toch kunnen we door enkele concrete dingen op social media te delen, ook heel wat mensen bereiken. We vroegen aan de deelnemers van ons facebookevent om de petitie te tekenen en te delen, onze kleurplaat in te (laten) kleuren en hun profielfoto op facebook aan te passen met ons profielkader. We merkten dat heel wat mensen het profielkader gebruikten en dat de petitie goed getekend werd. Er kwamen zo’n 300 handtekeningen bij op één dag! Ook het artikel dat we maakten over het leven van dolfijnen in gevangenschap, versus dat van dolfijnen in het wild, werd regelmatig gedeeld.
12
voor een einde aan dolfinaria Het maatschappelijk draagvlak voor het houden van zeezoogdieren in gevangenschap wordt steeds kleiner. De kritiek op het houden van dolfijnen in gevangenschap zwelt aan. Dolfijnen zijn intelligente en voelende wezens die niet van hun vrijheid beroofd mogen worden. Wij eisen de sluiting van dolfinaria en de vrijlating, of als dat niet mogelijk is herplaatsing in opvangcentra, van de dolfijnen.
kan ik iets doen? Als je dat nog niet gedaan hebt, kun je de petitie ondertekenen en delen op sociale media of via mail. We hebben, zowel in Nederland als in België, zo snel mogelijk 10.000 handtekeningen nodig. * biteback.org/petitie-dolfinarium/ * dolfinariumvrij.nl/petitie/ We kunnen altijd je steun gebruiken om onze campagne tegen het dolfinarium uit te breiden.
On ze p aasacti e , m aar d an onl i ne ! Ook onze jaarlijkse paasactie kon dit jaar niet op de normale manier doorgaan. Omdat we vinden dat geen enkel dier waardeloos is, zetten we ons toch in voor de ‘waardeloze haantjes’, maar dan online. In de aanloop van Pasen, deden we dat door een artikel op onze website te plaatsen over eieren. We legden uit wat er mis is met de eierindustrie en hoe de kippen hieronder te lijden hebben. Maar we vertelden hier ook in waarom eieren van kippen uit de tuin geen goed idee zijn én gaven tips om eivrij te bakken. Dankzij de recepten van een aantal vegan bloggers, konden we een aantal recepten delen voor een heerlijk vegan paasfeest. Zo werd het alweer wat makkelijker om er een fijn vegan paasfeest van te maken.
persoonlijke verhalen Via een evenement op Facebook deelde we deze informatie en vroegen we onze volgers om hun lekkerste recepten te delen. Daarnaast vroegen we om het verhaal van een kip, konijn of schaap dat ze kenden, te delen. Het resultaat was ontzettend fijn om te lezen! Niet alleen leerden we heerlijke nieuwe recepten kennen, onder meer dankzij vrijwilligster Linsey die een video maakte van lekkere vegan citroencake, we maakten ook kennis met heel wat dieren.
Cynthia deelde het verhaal van Lelly, die geadopteerd werd uit een konijnenopvang. Ze had kale plekken en was graatmager. Een jaar later is ze goed op gewicht en lijkt ze net een bolletje wol. Ze is goede vrienden met Lex, het andere konijn des huizes. Geleidelijk aan is ze ook blind geworden, maar na een tijdje kon ze daar ook prima mee om. We hopen dat door persoonlijke verhalen over dieren te delen, samen met plantaardige alternatieven voor traditionele recepten, mensen hun kijk op het gebruik van dieren zal veranderen.
Zo vertelde Benjamin het verhaal over Prince, die zowel mens als dier aanviel. Na zijn verhuis naar dierenopvang Forrest & Friends werd hij echter de leider van de hanenweide, en de grootste knuffelaar van die hele weide. Katleen deelde het verhaal van Baanananaa, die op haar zes weken oud bevrijd werd uit de industrie. Ze vond warmte en een slaapplaatsje bij de dochter en het nichtje van Katleen. Baanananaa mag vrij rondscharrelen in huis en tuin, zonder dat haar eieren worden opgegeten.
Via onze website en social media blijf je op de hoogte van onze komende online acties! 13
leven op één A4 De omstandigheden waarin konijnen gekweekt worden voor vlees zijn choquerend. De leefruimte in kooisystemen is amper één A4 pagina groot. Parksystemen bieden slechts iets meer plaats. In beide systemen is de vroegtijdige sterfte groot, mede omdat konijnen zeer stressgevoelige dieren zijn. Hun leven duurt maximum tien weken, terwijl ze in normale omstandigheden tot tien jaar oud kunnen worden.
T ea m Konijn Samen met zes andere dierenorganisaties, boden we een antwoord op de “Week van het Konijn”. Een week georganiseerd door VLAM, het Vlaams centrum voor Agro- en Visserijmarketing, dat vindt dat de Vlaming te weinig konijn eet. Wij riepen iedereen echter op om zich aan te sluiten bij #teamkonijn, en helemaal geen konijn te eten.
eten we Nijntje dan op? Van alle dieren die gegeten worden, neemt konijn misschien wel de meest dubbelzinnige positie in. Nijntje, Stampertje, en Pieter Konijn zijn de helden van kinderverhalen en ons liefste troeteldier. Toch worden er in Europa jaarlijks elke dag bijna een half miljoen konijnen geslacht. In België is de consumptie van konijn op de teruggang – vandaar dat VLAM toch probeert mensen meer konijnen te doen eten
#TeamKonijn Bite Back schaarde zich, samen met Veganova, Animal Rights, Be Vegan, EVA, GAIA en Hopster, achter het konijn, met de campagne #TeamKonijn. We riepen iedereen op om het konijn uit de kookpot en in het gras te houden. Mensen die meededen, plaatsten een foto van zichzelf als konijn op social media, of een foto van een geliefd konijn, met de hashtag #teamkonijn. Op de website weekvanhetkonijn.be vind je meer info over konijnen, de konijnenteelt, recepten zonder konijn en meer info over de campagne!
14
D i e r i n de Kijker Adriaan Deze prachtige ezel is Adriaan. Adriaan leeft een prachtig leven bij Melief Animal Sanctuary. Zijn verhaal is tamelijk speciaal
en dat nogal luid en vrij eng was. Ze wenden er echter snel aan, net zo snel als Mark en Lothar leerden dat ezels niet alleen mogen leven. Gelukkig was daar Helmut. Een andere ezel die alleen leefde en zes jaar oud was, net als Adriaan. Ze zijn niet meer gescheiden geweest na hun eerste ontmoeting en leven nu een fantastisch leven bij Melief!
De opvang werd gebeld door een slager. Ja, een slager. De eigenaar van het slachthuis waar hij werkte, had een ezel gekocht voor zijn zoon. Maar na een tijd verloor het zoontje zijn interesse in het dier, dus moest de ezel weg. De man die in het slachthuis werkte, kreeg het echter niet over zijn hart om de ezel te doden, hij was eigenlijk dol op de ezel. De slager nam Adriaan mee thuis en vond een mooi plekje voor hem om te leven, in een weide van de gemeente. Enkele maanden later kwam er echter een nieuwe burgemeester die besloot dat de ezel hier niet kon blijven, dus moest de slager op zoek naar een nieuwe thuis voor Adriaan. Gelukkig had zijn vrouw gehoord over een mooie plaats, Melief Animal Sanctuary. Dus belde de slager naar deze dierenopvang en vroeg of ze een plaats hadden voor de lieve ezel, Adriaan. Omdat ze bij Melief snel doorhadden dat de enige andere optie zijn dood zou betekenen, besloten ze hem op te vangen. Adriaan was de eerste ezel in de opvang. Mark en Lothar moesten zelf leren hoe ezels op de correcte manier te verzorgen. En alle andere dieren moesten leren omgaan met het gebalk van Adriaan! Dit was een geluid dat de dieren helemaal nog niet kenden
B i te B ack B enef ieten De afgelopen maanden hebben we, naast onze acties op straat en vooral de Mars voor de Sluiting van Alle Slachthuizen, onze benefieten heel erg gemist. Niet alleen zorgen deze benefieten voor broodnodige inkomsten om onze werking voor de dieren te kunnen voortzetten. Ze zorgen ook voor het samenbrengen van heel wat mensen die ons een warm hart toedragen. Niet zelden gebeurt het dat we groepjes mensen naar buiten moeten sturen, omdat we de zaak moeten sluiten. Zo gezellig zijn die benefieten blijkbaar!
Onze laatste benefiet vond plaats begin februari. Helemaal in Valentijnssfeer, deed ons team van vrijwilligers haar best om een heerlijk menu te voorzien. De aanwezigen konden genieten van een seizoenssoep met kruidencoulis, verrukkelijke lasagne en een liefdevolle valentijnstaart. Allemaal met liefde bereid en volledig plantaardig. Op 5 juli en 16 augustus organiseren we een benefiet in, respectievelijk, Leuven en Hasselt. Uiteraard zullen deze etentjes er wat anders uitzien dan normaal, omdat we ons aan de coronamaatregelen zullen houden.
15
Volg ons op /bitebackorg
AGENDA Alle komende acties zijn onder voorbehoud. We dienen, net zoals iedereen, de coronamaatregelen te volgen. Hou voor een update onze website en facebookpagina in de gaten. Hier zullen we al het laatste nieuws op posten. 05.07.2020 – Leuven Benefiet
19.09.2020 – Brussel LIFE Vegan Street Festival
25.10.2020 – Brugge
26.07.2020 – Brugge Dolfinariumactie
27.09.2020 – Brugge Dolfinariumactie
31.10.2020 – Brugge Vegan A’Fairs
16.08.2020 – Hasselt Benefietbrunch
03.10.2020 – Antwerpen Dierendagactie
29.11.2020 – Brugge Dolfinariumactie
29.08.2020 – Harderwijk Dolfinariumactie
04.10.2020 – Groningen Dierendagactie
29.11.2020 – Leuven Benefiet
30.08.2020 – Brugge Dolfinariumactie
04.10.2020 – Leuven Dierendagbenefiet
05-06.09.2020 – Online International Animal Rights Conference
11.10.2020 – Vlaanderen Congres
Dolfinariumactie
DAN K J E WEL ! Het steunen van Bite Back met een maandelijkse donatie is één van de beste manieren om ons te helpen het lijden en de uitbuiting van dieren te beëindigen. We zijn een non-profit organisatie en ontvangen geen subsidies. We zijn dus helemaal afhankelijk van de financiële steun van onze leden en donateurs. Maandelijkse en eenmalige donaties via www.biteback.org/wordlid