GURE ESKU DAGO Zer da “Gure esku dago”?
“Gure esku dago” herri ekimena da, nun pentsamolde ezberdiñeko herritarrek, erabakitzeko eskubidea batzen gaittuena eta honen alde tinko lanean ari gara.
tartean, eibartarroi nahiko hurbil tokatu zaigu. Itxuraz, katalan modeloa hartu duzue eredu. Han instituzioen laguntza izan zuten. Hemen?
Bai, oiñgoan katalanak gure aurretik doiaz eta hauek egindakoataz baliatu gara. Kataluinan instituzioen aldetik laguntza handia izan dute- Hemen orain arte, EAJ eta Bilduren artean adostutako emendakin bati esker, Gipuzkoako Foru Aldunditik 1 00.000 €ko laguntza jasoko dogu.
Ze helburu du? Abertzaleentzat da proiektu hau?
Helburu nagusia argi dago: Erabakitzeko eskubidea daukagu eta etorkizuna Herri hontako herritar guztien esku dagoela. Beraz, proiektu hau ez da bakarrik abertzaleontzat Eibartarrek baizik eta Herri hartu nahi dutenak hontako herritarrena;”Gure esku dago” parte ekimenetik saiatzen ari gara proiektu hau antolakuntzan edo gero giza katean ahalik eta anitzena izan dadin eta hor datza nola parte hartu dezakete? Antolakuntzan parte hartu nahi dutenei, esan, ekimen honen aberastasuna. astelenero “Kultun” arratsaldeko 1 9:00etan Nola espero duzue lortzea helburu biltzen garela. Giza katean parte hartu nahi dutenei gomendio berdiña edo bestela “Gure hauek? Helburu hauek bideratzeko eta era berian esku dago”ko web orrialdean, halere astean aldarrikatu erabakitzeko eskubidea, Durango zehar beste lekuren baten beste mahiren bat eta Iruña lotuko duen giza-katea osatuko dugu ipintzen saiatuko gara hórrela apuntatzea errazagoa izan dadin. Eibartarrok 123 kilometro horietatik zenbat behar ditugu? Non egongo gara?
Eibartarrok eskualdekoekin (Soraluze, Elgoibar, Mendaro, Deba eta Mutriku) batera HIRU kilometro bete behar dittuguz, eta hain zuzen 31 , 32 eta 33. Kilometroak. Eta hauek lotzeko 1 .200 pertsona ziurtatu behar doguz. Non egongo garen? Bergara eta Antzuola
Noren babes ezagunek eibartarren artean?
dituzue
Begira, otsailaren 8an hainbat babes jaso genituen, mila esker danei. Ez dakit ondo legoken batzuk aipatzea ba emondako babes guztiak guretzako garrantzi haundixa daukate. Interesa izan ezkero ikus daiteke ..eta kittok ateratako argazkixan. 2
ezkero “Zer pentsatzen duzu erabakitzeko eskubideari buruz?” Parkatu zazu baiña nik politikaz ez dut ezer jakin nahi” Gure lana, biharra erabakitzeko eskubidea politikako lokatzatik ateratzea da. Hori da giltza eta bidea. (Ibarretxe) Madrilgo Kongresoan, Zapaterok esan zidan: “Si vivimos juntos decidimos juntos” eta nik erantzun nion: “Pero yo no sé si nosotros queremos vivir juntos”- Hona hemen nolakoa den behar beharrezkoa erabakitzeko eskubidea. (Lurdes) “Bakoitzak gure aldetik bagoiaz ez dugu ezer egiterik, denok elkarrekin joan behar gera” Ni guztiz ados eta hórrela azaltze dizuet.
Eta elkarteen artean?
Elkarteen babesa beste erabatekoa da, ba elkarteek hainbat pertsona eta pentsamolde ezberdiñekuak osatzen dituzte ,pertsonalki babesai bai eman digutela ez ordea elkarte bezela. Itundu duzue Andoni Aipuruakin eguraldia ekainak 8rako?
Andoni Aizpuruakin ez hain zuzen, baiña eibartarrak garenez, Arrateko Amatxokin ahaleginduko gara. Zerbait gehiago esateko?
Ba begira “Gazta zati bat” emanaldia ikusteko aukera izan nuen, dokumental osoa mezu izugarria begittandu zitzaidan eta handik Eta amaitzeko eskerrak eman bere biharra hartuta hiru mezutxo kaleratzea gustatuko eta denbora ekimen hontan dabiltzenei eta litzaidake: (Anjel Oiarbide) Orain bizpahiru urte galdetu zuei aukera hau eman izanagaittik. Mila esker. 3
Arragueta, zona en el olvido municipal. sobre todo nuevos suelos, las que han sido desarrollados, invadiendo nuevas laderas. En paralelo ha sido practicamente inexitente la actuación en unidades de regeneración, como la de Arragueta, que hubieran supuesto una verdadera regeneración de la ciudad. El equipo de gobierno ha optado por el crecimiento especulativo por las laderas y por las zonas sin edificar como ejes prioritarios en el desarrollo del Plan. Para la conexión con Urkizu, el estrechamiento que produce la actual Arragueta supone una barrera. Y es por ello que el Plan General planteaba la reordenación de Arragueta Kalea estableciendo nuevas alineaciones a ambos lados de la calle, mediante el desarrollo de una nueva actuación residencial sobre las antiguas viviendas existentes.
Dentro del debate participativo que se ha dado para el futuro de Errebal, las personas que hemos participado en el mismo hemos tenido oportunidad de reflexionar sobre las relaciones positivas y negativas que el espacio de Errebal puede ejercer para la conexión desde Untzaga a Urkizu, por su situación de centralidad entre los mismo y por Se planteaba la peatonalización de los efectos positivos que el futuro espacio multiusos en Errebal va a generar, sobre la Arragueta vinculada con el espacio peatonal zona baja de la ciudad. Y en concreto hacia generado en el entorno de la estación y con Estaziño Kalea, al objeto de obtener una Urkizu y hacia Matsaria. “zona tranquila” o área peatonal que dote a Urkizu supone actualmente una desconexión esta zona de un espacio de calidad urbana similar al planteado en la zona centro. con el centro por el embudo de Arragüeta. Y por otra parte las potencialidades que Avanzar en esta línea y priorizar unidades ofrecería Matsaria no se aprecian por la de actuación como la de Arragueta respecto a sensación de lejanía que produce. otras zonas es lo que debe estar en la agenda Por eso el proceso participativo de Errebal prioritaria del Ayuntamiento. Algo que desde ha entrado de lleno en el debate de todo lo EH Bildu venimos sistemáticamente referente a conexiones, movilidad, accesos, denunciando ante actuaciones urbanísticas tráfico, no sólo de Errebal, sino de todo el que el equipo de gobierno ha impulsado en entorno. Particularmente ha trabajado el zonas de suelo nuevo como Egazelai, diseño de una actuación en el espacio para Bolingua . una actividad multiusos que supondrá una Nos alegramos que el documento de conexión peatonal con Matsaria y hacia conclusiones del proceso participativo de Urkizu, creando un eje que los una también. Errebal nos haya permitido profundizar en En el desarrollo estos últimos ocho años de esta línea de reflexión. Nunca es tarde y vigencia del Plan General de Ordenación confiemos que Arragueta deje de ser la gran Urbana de Eibar han sido zonas nuevas, olvidada.
4
ALFA TALDEAREN INGURUAN Duela hilabete inguru, ALFA TALDEko zuzendari den Jon Ander Buenetxea, harro agertzen zen hainbat hedabidetan, berak zuzentzen duen taldea, hartzekodunen konkurtsotik atera berria zelako. Egoera horretatik atera izana poztekoa baldin bada ere, azken urtetan eta bereziki azken bi urteetan gertatu denaren inguruko aipamen txiki batzuk egin nahi genituzke, Jon Ander Buenetxea jaunak, berari interesatzen zaizkion datuak azaleratu bait ditu soilik, beste datu edo egitate nabarmen batzuk ezkutatuz. Emango ditugun datuekin, komunikabide konkretu batzuek gertaeren inguruan egin duten irakurketa partziala osatu nahi dugu, jendarteak egoeraren argazki erreala izan dezan eta ez soilik, ALFA TALDEA hondamendira eraman duten arduradunei interesatzen zaiena. Hartzekodunen konkurtsoa langileei oso garesti atera zaie eta enpresa ataka hontara eraman dutenei debalde! Zergatik diogun hori?
Beste alde batetik. Administrazio Konkurtsalak jokatutako paperaz ere, gauza berbera esan dezakegu: enpresako zuzendaritzaren interesak eta banketxeenak defendatu dituzte. Gainera, konkurtsoan egindako lanaren ordainetan, 1 milloi euro baino gehiago poltsikoratu dituzte. ALFA TALDEa egoera tamalgarri honetara eraman duen zuzendaritza berberak kudeatuko du aurrerantzean ere enpresa taldea, jazarpen sindikala eguneroko ogia bilakatu duen zuzendaritza horretxek,alegia. ALFA TALDEko zuzendaritzak, beti adierazi izan du ALFA ez dela gainontzeko enpresen berdina, langileekiko sentsibilitate berezi bat dutela etab. Gezurrik ez mesedez. ALFA TALDEko zuzendaritzak, Madrildik indarrez inposatu diguten lan erreforma atzerakoi eta ultraneoliberal hori aplikatzen du bere osotasunean. Argi eta garbi esan nahi dugu, langileontzat ez dagoela inolako “erreskaterik”, ta ezta ere inolako laguntzarik administrazio publikoen partetik. LAB sindikatuko partaideok, lanpostuen eta lan baldintzen aldeko borrokan jarraituko dugu, horixe izango baita gure “erreskate” bakarra.
1 . ALFA TALDEan 1 00 lanpostu baino gehiago suntsitu dira. 2. Langillei soldata jeitsiera bat inposatu zaie eta lan baldintzen zigortze nabarmen bat suposatu du. 3. Lehen ALFA TALDEko langileak zeuden lekuan, behin kaleratzeak gauzatu eta gero, langile subkontratatuak jarri dituzte, lan berbera egiten eta soldata mixerable batzuen truke. Berriro ere, konkurtsoaren prozeduran, boteretsuenen interesak lehenetsi dira langileen eskubideen gainetik. Hau da, banketxeak eta ALFA TALDEko zuzendaritzaren pribilejioak lehenetsi dira langileon eskubideen gainetik. Eusko Jaurlaritzak, azken urteotan ALFA TALDEko enpresei dirulaguntzak eman badie ere ( guztion dirutik, noski), arazoaren aurrean beste alde batetara begiratu du eta ez du ezertxo ere egin lanpostuak eta lan baldintzak defendatzeko.
ZUEN ABERASTASUNA, GURE MISERIA!
5
AURREKONTUAREN INGURUAN Aurtengo aurrekontuaren onarpen plenoa berezia izango da gure udal taldearentzat. Bi urtetan udal gobernuaren aurrekontuaren kontra bozkatu ondoren, gaurkoan abstenitu egingo gara. Abstentzio honek bi aurpegi dauzka: alde batetik negoziaketa luze eta korapilotsu baten ostean gure emendakinak sartzea lortu ostean pozik gaude baina era berean aurrekonturen hainbat arlotan iluntasunak argitasuna zapuzten du.
Aurten ere udal aurrekontuen inguruan parte hartze prozesu bat martxan jarri dugu, “Udal dirua, denon kontua” deritzoguna. Prozesu honetan bi batzar ireki egin ditugu eta etxe guztietara bidali dugun inkestaren laguntzaz eibarko herritarrek gai desberdinen artean dituzten interesak agertu dira. 1 36 inkesta jaso ditugu, bai internetez eta papelean eta bi datu ematearren babes gehien jaso duen puntua aurrezpen energetikoa bultzatzearena izan da eta gutxien jaso duena Eibar futbol taldeari diru ematea. Aurretik genituen ideiei, herritarrekin batera adostutako beste batzuek gehitu eta prestatu ditugu gure emendakinak. Aurrekontua sartzea lortu ditugun emendakinen inguruan lau esparrutan banatzen ditugu gure udal taldetik: Enplegua, euskara, aurrezpen energetikoa eta Errebal. Lau esparru hauek estrategikotzat ditugu gure koalizioan eta guztira 204.900€-ko partida sartzea lortu dugu. Ekocenterrari dagokionez gure idearioaren biltzen diren hainbat oinarri biltzen ditu egitasmoa honek: hondakinen berrerabilpena, enplegua sortzea eta gizarte mailako integrazioa. Gaur egun zabortegira botatzen ditugun milaka tona hondakinen
berrerabilpenaz ari gara (altzariak, erropak, liburuak, etxetresnak, etab). Iruneko egoitzan EMAUS fundazioak kontratatutako 20 pertsonatik gora daude lanean eta Deba Barrenan ere kopuru horietara iristeko aukera izango genukeela aurreratu ziguten. Bertan berrerabiltzen diren materialak zabortegiara botaz gero 1 ,3 milioi euroko kostua izango lukete erakunde publikoek. Diru aurrezpen hau emateaz gain batez ere premiazko egoeran bizi diren pertsonentzat (zoritxarrez geroz eta gehiago Eibarren ere) erreferentzia gune bat bihurtu da. Bakarrik bizi diren pertsona nagusientzat suteen kontrako sistema: Dagoeneko Euskal herriko udal ugarik martxan jarri duten egitasmoa da eta kontuan izanik Eibarko populazioa zahartzen ari dela, horrelako egitasmoak aurrera eramatea derrigorrezkoa dela uste dugu. Ditugun datuen arabera etxeko istripuen 1 0etik 8 suteak dira eta hauetatik ia %70a adinekoen etxeetan ematen dira, izan ere adinaren ondorioz pertsona nagusiek mugikortasun arazo handiagoak izaten dituzte eta sute baten aurrean izan dezaketen erreakzio denbora handitu egiten da, izan ditzaketen galera kognitiboek ere eragin zuzena izan ohi dute sarritan etxeko istripuetan. Faktore hauek kontuan izanik martxan jarri nahi dugun proiektu honen bitartez adinekoak denbora luzeagoz beraien etxean egotea bilatzen dugu baina hauen bizitza kalitatea hobetuz eta arrisku egoerak ekidinez. Proposatzen dugun suteen kontrako sistemak maila ezberdinetan eragiten du: ← Etxe bakoitzaren prebentzio ikerketa: Gas, elektrizitate eta termostatodun elektrogailuen instalazioak aztertuko dira eta emergentzi egoeretan zer egin behar den adieraziko zaie adinekoei. ← Ke detektagailuak jarri: Arrisku egoeretan abisua pasatzeko. ← Emergentzi egoeretarako irteera mapa bat(croquis) prest izatea: Horretarako etxearen akzezibilitatea aztertuko da eta ikusten diren oztopoen aurrean neurriak hartzeko aukera egongo da. Emergentzi egoeretan erreakzio denborak murrizteko neurriak izango dira beti ere. ← Bakarrik bizi diren adinekoen beharrak ezagutzeko azterketa sakon bat. Azterketa honen
6
bitartez adinekoak izan ditzakeen beste behar batzuen jabe izango garelarik: bakardadea, dependentzia...era honetan kasu guztien diganostiko sozial erreal bat egingo dugu eta horrek aurrerantzean eman beharko ditugun pausuak argituko dizkigu.
euskara elkartea (ez baita aldizkari soil bat) bultzatzeko apustua ere egiten dugu. Eta kittok 25 urte bete ditu eta denok zoriondu dugu egindako lanagatik. Baina lan horrek baliabide batzuk behar ditu eta erakundeetatik jasotako diruak nabarmen beherantz egin du azken urteetan. Azken hiru urteetan dirulaguntza murriztu ez dion erakunde bakarra Gipuzkoako Foru Aldundia izan da
Lortu ditugun 40.000 euroekin aurten 250 eibartarren bizi kalitatea hobetzeko aukera izango dugu baina eragina zabalagoa izan daitekeela uste dugu, diagnostikoan sortzen diren behar izanei erantzuteko (komuna egokitu behar dela, irtetzeko laguntza eman behar diegula, etab) enplegua sor genezakeelako, bai adinekoen zaintzari dagokionean eta baita etxe eta eraikinen egokitzapenari dagokionean ere(irisgarritasun arazoak konpontzen).
Berbetan programa bereziki garrantzitsua jotzen dugu. Bertan euskal hiztunak eta ikasten ari direnak harremanetan jartzen dira gure hizkuntza praktikatzeko. Hori delako helburua: erabilera! Berbetanen 1 00 pertsonatik gora parte hartzen dute 1 3 taldetan banatuta eta oso balorazio positiboa egiten dute bai euskara taldetik baita parte hartzaileek ere. Lotsak alde batera utzi eta denok, eta ordezkari polikook gehiago, eredu izan beharko ginateke.
Gertaturi dagokionez, guztiz bat egiten dugu udaleko ekonomia arloak martxan jarri duen ekimen honekin. Orain dela urte bete, 201 3ko aurrekontuaren eztabaidan azaldu genuen bezala Tekniker eta Eibarko empresa txikien arteko elkarlana sendotu behar genuen. Gure ideien zentrua norabide horretan zihoan baina ez zuen babesik jaso, 201 3an zehar Gertatu proiektua martxan jarri duzue baina 201 4rako 6.000 euro soilik aurreikusi zenituztela ikusita, partida 1 6.300 eurotan igo eta 201 3an ezarritako minimora heltzea lortu dugu. “ Erronka teknologiak” egitasmoan agertzen diren hobekuntza eta aldaketak martxan jartzeko erabili daitezke edo enpresa gehiago inplikatzeko. Arlo honetan gure apustua argia da: Eibarko bigarren sektorea indartu behar dugu, berrikuntza eta ekintzailetasunaren bidetik, krisi honetatik era duin batean ateratzeko. Eibarko hiria merkatal gune erraldoi bat sortzeak konponbiderako norantzan jarriko gaituela uste duenak oker dabilela uste dugu. Gure enpresa ertain eta txikian sendotuz enplegu duina, erosmen ahalmena eta ondorioz, merkataritza txikiaren bultzada etorriko dela aurreikusi dezakegu.
Txikitto aldizkariarekin ere arazo bat dago. Haurrei ematen zaien aldizkari honen helburua ume bakoitzak ale bat izatea da baina gaur gaurkoz, finantziazio faltagatik ez da haur guztientzat ateratzeko iristen. Aurrezpen energetikoarena litzateke hirugarren ardatza. Arlo honetan lan handia daukagu aurretik. Gaur egun Eibarko udalak 1 ,2 milioi euro gastatzen ditu argindar eta erregaietan. Argindarraren barruan 350.000 euro inguru argiteri publikoan gastatzen dugu. Argiztapen datuak ikusita Eibarren legez kanpo gabiltza, hau da, gure kaleetan dugun argiztapena ez da uniformea eta lux maila gainditzen du. Arazo honi aurre egin behar diogula deritzogu, bai kostu ekonomikoak aurrezteko baita ingurumenari mesede bat egiteko ere. Herritarrei beldur guztiak kendu eta poliki poliki baina planing zehatz batekin gure hiriko farolen efizientzia handitu behar dugu LED teknologiaren bidez, adibidez. Gainera iazko urte bukaeran sinatu genuen “Caminando hacia el pacto” hitzarmen europearra eta bertan gure argiteri publikoan aldaketak egiteko konpromezua hartu genuen.
Bigarren ardatza euskararena izan da. Gure ama hizkuntzaren egoera kezkagarria dela uste dugu. Ezagutza maila handitu den arren, erabiltzeen kopurua estankatuta dago eta horrela adierazten dute kale neurketek. Horregatik erabilera bultzatzeko udalak politika aktiboak izan behar dituela uste dugu. Berbetan, txikitto, euskarazko hitzaldi eta tailerrak gizarte euskaldun baten bidean emandako pausoak besterik ez dira. Diru kopuru honekin gure herriko
Estaziño kalean egin den bezala, eibarko beste hainbat kaletan ere aldaketak egiteko adina diru daukagu aurten, 1 44.000 euro. Jakin badakigu hainbat ikerketa martxan daudela JA Mogel, UrkiKurutzekua, Txonta hauek garrantzitsuak
7
M
nahi dizkigute, eta indarkeria sexistaren dimentsioa ezkutatu, batzuetan justifikatuz.
hasieran aurreikusitakoa bezain okerra, baina lan baldintzak okertu zaizkie. Langabezia tasari dagokionean ere, Eibarren lurralde mailako tasarik altuenetarikoa daukagu(%1 7,3) baina jakina da norengan duen eragin handiena, emakumeengan. Izan ere azken urtean zehar gizonen langabezi tasa zertxobait jaitsi bada ere langabezian dauden emakume kopurua handitu egin da.
Emakume eta gizon askeak, buru eta gorputz-jabeak izateko heziketa zeinen garrantzitsua den ondo dakitenez, LOMCErekin Espainiako Gobernuak berdintasun eta hezkidetzaren alde egindako lana ezabatu eta erlijio katoliko erradikalena erdigunean jarri nahi du. Emakumeok subjektu politiko gisa, eskubide osoko herritar gisa onartzetik gero eta urrunago gaude baina egoeraren irakurketa gordinak etsipenean erortzeko baino, egoeraz jabetu eta erantzuna pizteko balio izatea nahiko genuke. Elkarlanean, emakumeon arteko sare sendoak sortuz, atzerapausoak identifikatu eta hauei aurre eginez. Gure bidea egin, guk nahi duguna izateko, euskaldunak, askeak, zernahi. Eta zabal dezagun gure sarea eta lana esparru guztietan, esparru sozio-ekonomikoan, kultur arloan, esparru politikoan, erakundeetan. Eta elika ditzagun aliantzak eragile sozial, politiko eta sindikalekin, inguruko emakume eta gizonekin, Eibarko Bilduk konpromiso hori hartu nahi du martxoaren 8an eta urte osoan zehar,, lanerako eta borrokarako guneak egunero parean aurkituko ditugulako. eta Euskal Herri euskalduna eta feminista eraikitzeko
Horrekin batera, lan-merkatutik kanpo uzten ditugun etxeko lanak eta zaintza-lanak emakumeen bizkar erortzen jarraitzen dute. Pertsonen zaintza luxutzat hartzen da, horretarako dauden zerbitzuak eta laguntzak murriztuz doazelako eta baliabide ekonomiko gabeko familiek uko egin behar izaten diotelako. Famili kontziliaziorako iraganean hartu izan diren neurriak ere atzean uzten hasiak gara eta bikote harremanetan emakumea da etxean gelditzen dena, lan berdinagatik jasotzen den soldata oraindik ere askoz baxuagoa baita emakumeengan eta bietatik bat lanera ateratzekotan . Gure gorputza gurea dela ukatu nahi digute. Gure umetokia Estatu-arazoa bihurtu dute, baina arazoa ez da izango emakumeak garela?. Espainiako Gobernuak abortatzeko eskubidea ukatzeko kontrarreformarekin, emakumeok ama-emazte izan behar dugun ideologia ultrari erantzuten dio eta duela 40 urte oihukatutako aldarriak berriz etorri zaizkigu umetokietatik eztarrietara. “EN MI COĂ‘O Y EN MI MOĂ‘O MANDO YOâ€? Abortuaren kontrarreformarekin batera, emakumeon askatasunaren eta aniztasunaren kontrako eraso gehiago datoz, patriarkatuaren zutabea den familia-eredu tradizionala edo heteropatriarkala indartzeko neurriak bitarte: Ugalketa lagundurako eskubidea bikote heterosexualentzat soilik, haurdun geratzen den emakume oro haurra izatera behartu, norberaren gorputza eta desioak ezagutu eta garatzeko sexu-hezkuntza murriztu, elizgizon esanguratsuen ahotik sexu bereko pertsonen arteko harremanak gaixotasun gisa aurkeztu 9
Eibar, 1 2 años después
“ La diversidad de las personas que constituimos nuestro pueblo, no ha sido nunca obstáculo para la convivencia en el trabajo, en la calle y en la política. Los abajo firmantes, ante la tendencia negativa de la situación política y ante el sufrimiento de muchas personas de nuestro pueblo, a través de este manifiesto, nos comprometemos todos y todas a aportar nuestra colaboración , cada cual desde nuestro ám bito y coincidiendo en el deseo de todas y todos los eibarreses, en pro de la normalización de la vida política en nuestro municipio. Pedimos el mismo compromiso a los agentes políticos, sindicales y sociales y a la población en general, para trabajar juntos mediante el diál ogo y el debate, --sin perjuicio de nuestras diferencias políticas y siendo conscientes de la pluralidad de la sociedad eibarresa y de la riqueza que ello supone--, y a favor de una convivencia pacífica que en el pleno ejercicio de la libertad evite la fractura social entre los que representan diversas opciones políticas y traslade a nuestro pueblo valores de igualdad, libertad, tolerancia y respeto de todos los derechos humanos. “ Han transcurrido ya 1 2 años desde que en Eibar la práctica totalidad de grupos políticos de nuestra localidad, entre otros agentes, suscribimos este manifiesto y lo hicimos público. Desde Sortu, EA, Aralar y Alternatiba consideramos que, a pesar de la cerrazón y el inmovilismo del Gobierno del estado, hoy día nos encontramos en una situación muy diferente: ETA hace ya 2 años declaró unilateralmente el cese de la lucha armada y recientemente ha comenzado su desarme. Fruto de estos acontecimientos se ha abierto un debate crucial, que va a marcar el futuro de nuestra sociedad y nuestro País, sobre los pasos que hemos de dar como sociedad para afrontar esta nueva situación, este nuevo reto: la consecución de la paz y la normalización política. En el camino hacia el logro de estos objetivos nos encontramos con un debate centrado hoy en día sobre dos argumentos fundamentales: por una parte el cómo abordar la situación de las víctimas, y por el otro de la necesidad de acabar con la legislación de excepción que posibilita, entre otras cosas, que se siga aplicando la política de dispersión a los presos y presas vascos. Frente a este doble debate, desde Euskal Herria Bildu entendemos que debemos actuar en el presente pero sin olvidarnos, de ninguna manera, del pasado que tanto sufrimiento ha acarreado a este país. Y es por ello que en
estas breves líneas nos queremos referir al primero de estos debates: el cómo abordar la situación de las víctimas. Para nosotras y nosotros es fundamental poner rostro humano a este sufrimiento y estamos en una etapa en la que esta realidad no constituye un debate puntual, coyuntural o pasajero, sino que los pasos que demos en este y los momentos posteriores son fundamentales para dar una respuesta compartida a la conquista de la paz.
¿Cómo debemos hace este camino? En Euskal Herria, y lógicamente en nuestro municipio, existe una sociedad en donde se mantienen las heridas abiertas por las violencias originadas en torno al conflicto vasco, y es en este punto donde consideramos como absolutamente prioritario el reconocer y reparar, en la medida de lo posible, el daño producido a todas y a cada una de las víctimas. Decimos reconocer y reparar en la medida de lo posible porque la mayor parte de los daños son irreparables, los vacíos que las violencias han dejado son insustituibles, pero colectivamente debemos hacer frente a esta realidad. Para lograrlo, y como punto inicial de este proceso, se encuentra el conocimiento de la verdad: un deber básico y fundamental para poder transitar por los senderos de la paz. El conocimiento de la verdad se logrará
10
media de las conculcaciones ocurridas, sino teniendo en cuenta todas y cada una de ellas, sin que quepa ninguna excepción. Es por ello que somos conscientes que la elaboración de un relato único es algo muy complicado de llevar a la práctica, pero sí es posible realizar una suma de relatos. Una suma de relatos que miren al futuro, a la construcción de un proceso de paz y de convivencia democrática para nuestro pueblo. Nadie puede quedarse con unas vulneraciones y no con otras, y es que en la actualidad no existe todavía una política pública de las víctimas relacionadas con la vulneración de Derechos Humanos de motivación política que contemple a todas las víctimas sin distinciones basadas en quiénes sean los perpetradores de los hechos. Es más, la praxis política ha generado todo tipo de distinciones, diferentes criterios y agravios comparativos: la legislación asimétrica ha provocado que a distintas víctimas les correspondan distintos derechos. Y realizando este proceso constructivo de conocimiento de la verdad es la ciudadanía vasca quien va a establecer unas bases firmes que posibiliten dar pasos para llegar a la normalización política, a la reconciliación y a una sociedad en paz. Es por ello que, retomando el llamamiento realizado el 2002 desde y para el pueblo de Eibar, hemos de ser capaces de avanzar, de hablar, de contrastar para, entre todos, de una manera inclusiva, afianzar esta oportunidad histórica sobre dos ejes centrales y planteando nuestro trabajo desde lo local a lo global: Erradicar toda expresión vulneradora de derechos. Lograr el reconocimiento y la reparación de todas las víctimas, sin excepciones, así como establecer la garantía de no repetición de lo ocurrido. Esta es la vía en la que transitamos, en la que esperamos encontrarnos con el resto de fuerzas políticas de nuestro municipio
Decimos reconocer y reparar en la medida de lo posible porque la mayor parte de los daños son irreparables, los vacíos que las violencias han dejado son insustituibles, pero colectivamente debemos hacer frente a esta realidad. Para lograrlo, y como punto inicial de este proceso, se encuentra el conocimiento de la verdad: un deber básico y fundamental para poder transitar por los senderos de la paz. El conocimiento de la verdad se logrará realizando una mirada crítica al pasado, en lo que debe ser un proceso constructivo que reconozca todas las conculcaciones de derechos humanos ocurridas, así como las fracturas sociales derivadas de esa situación, y recuperar la Memoria Histórica. Entendiendo en este proceso la Memoria histórica como la extracción de la verdad de lo ocurrido, garantizando de este modo a las víctimas sus derechos a la verdad, justicia, reparación. Y desde Euskal Herria Bildu creemos que ese proceso lo debemos hacer entre todos. Debemos realizar una lectura crítica en la que cada uno tenga que aceptar su grado de responsabilidad. Nuestra posición es clara y, con humildad, creemos que todas las fuerzas políticas deben moverse en la misma dirección. Verdad,
justicia y reparación
La verdad, la justicia y la reparación a las víctimas son el camino a una reconciliación y a una mejor convivencia: es preciso sacar de la oscuridad las violaciones de Derechos Humanos que aún se mantienen ocultas. El suelo ético de la convivencia construida en la paz y la democracia son los derechos humanos. Y frente a las vulneraciones de derechos humanos somos taxativos: no caben excepciones en este ámbito. Y realizamos esta afirmación sabiendo que no existe una sola verdad, ni una sola forma de ver las cosas y que la verdad con mayúsculas no se construye haciendo la
11