CULEMBORGSE COURANT
150
R
JAA
vrijdag 12 november 2010 pagina 27
Echte Kuilenburgers blikken terug
In de rubriek ‘Echte Kuilenburgers blikken terug’ laat de redactie van de Culemborgse Courant een aantal ‘Echte Kuilenburgers’ aan het woord. Wie zijn ze, waar hebben ze gewoond, welk beroep oefenden ze uit en hebben ze leuke herinneringen aan het Culemborg van vroeger?
‘Huisje boompje bootje’ Nico en Greet Stigters hebben ook veel verhalen over vroeger. Allebei geboren en getogen in Culemborg en ook hun grootouders komen hier vandaan. Ik spreek bij hen thuis af aan de Triosingel, waar ze nu zes jaar wonen. Al snel wordt duidelijk dat ik hier te maken met echte boot- en waterliefhebbers. ,,Ik zat al sinds 1946 op de Lek’’, vertelt Nico lachend. Nico is geboren in de oorlog (1941) en heeft tot 1964 op de Korte Meent gewoond. Toendertijd een enorm bedrijvig gedeelte van Culemborg. Nico herinnert zich dat de brandweerwagenfabriek achter hun huis stond. ,,Bij ons in de straat moesten de pompen nog wel eens getest worden. Het water ging dan rechtstreeks van de slang het riool in. Wij haalden die slang dan uit de put waardoor die door de kracht van het water heen en weer slingerde en het water alle kanten opspoot.’’ Ook op school haalde Nico nog wel eens rottigheid uit, zo vertelt hij. Vooral met inktpotten. Hij zat op de RK Jongensschool en had daar onder meer les van juffrouw v.d. Veer. ,,Een heel lief mens’’, aldus Nico. Tegenover het huis van Nico stond een noodslachterij. Daar werden bijvoorbeeld koeien gebracht die door de bliksem waren getroffen of kreupele paarden. ,,Ik mocht dan helpen zo’n koe of paard op te hijsen. Vervolgens ging stadsomroeper Manus van Empel de stad door om te verkondigen dat er vlees was.’’ Met de Culemborgse Courant had hij eigenlijk altijd wel een soort band. ,,Ik ben geboren en getogen bij drukkerij Verschoor, waar de krant gemaakt werd.’’ Hij heeft nog foto’s dat hij bij de drukkerij staat. ,,Als ik maar bij de machines vandaan bleef’’, weet hij nog. Zowel bij hem als bij Greet thuis werd de Culemborgse Courant, toen nog een abonneekrant, bezorgd. ,,Door mevrouw van Dalum.’’
De Helling Al vanaf jongs af aan heeft Nico iets met schepen en met de Lek. Niet zo gek, gezien het feit dat zijn vader al vaak op het water te vinden was. Zijn vader maakte zelf boten en ging geregeld met zijn werkgever Wüst het water op. ,,Dan moest hij varen en zat de heer Wüst achterovergeleund in de boot.’’ Nico’s vader heeft ook zelf boten gemaakt,
die net als zij het heerlijk vinden op het water. Zoon Richard woont ook in Culemborg en zit heel wat vrije uren op het water.
Fonteinen Behalve de liefde voor het water heeft Nico zich ook ingezet om de fonteinen weer terug te krijgen in de Paardengracht en was hij, in samenwerking met de Werkgroep Plantage, een van de initiatiefnemers om de muziektent in de Plantage in ere te herstellen. ,,De fonteinen stonden vroeger al in de gracht, maar gingen kapot en zijn nooit meer gemaakt. Toen wij hier kwamen wonen vond ik het toch wel heel jammer dat de fonteinen niet meer werkten.’’. Hij ging bewoners langs en verzamelde handtekeningen. Uiteindelijk kreeg hij het voor elkaar en zijn de fonteinen weer in beeld. Een prachtig gezicht als je Culemborg via de Stationssingel komt binnenrijden. Ook de duiventil heeft hij teruggebracht in de Paardengracht, met medewerking van leerlingen van Lek en Linge, die de duiventil hebben gemaakt. Toen de fonteinen weer pronkten in de gracht, had Nico al plannen om de muziektent terug te brengen in de Plantage. ,,Mede door oudwethouder Wichgers is dit gelukt’’, laat hij weten. ,,We hebben er vier jaar over gedaan maar nu staat-ie er!’’, zegt hij trots. Door zijn bijzondere verdiensten voor de stad Culemborg ontving Nico in 2005 de zilveren stadsspeld.
Greet en Nico voor ‘hun’ fontein in de Paardengracht.
Nico en Greet Stigters beiden aangestoken door het ‘watervirus’ zoals een zinken kano. Van lieverlee kwamen er steeds meer boten in Culemborg en werd, mede door de vader van Nico, watersportvereniging De Helling opgericht. Volgend jaar viert de vereniging het 60-jarig bestaan. ,,We deden alles zelf in die tijd maar hadden weinig geld. Zo gebruikten we oude schoolbanken om vlonders te maken.’’ Hij herinnert zich ook de eerste speedboot die in de haven lag, van Drikus Valk. Dat zijn vader ook een watersportman in hart en nieren was, viel overigens niet altijd in goede aarde, vertelt Nico. Zo weet hij nog dat zijn vader een keer 100 gulden schonk aan de vereniging. ,,Dat was heel veel geld in die tijd. Mijn moeder was er niet echt over te spreken. Het huis was te klein’’, zegt hij lachend. Om een extra zakcentje te verdienen repareerde zijn vader naaimachines thuis. ,,Soms stonden er zoveel naaimachines bij ons dat de fietsen naar buiten moesten om plaats te maken!’’ Waar Nico met veel plezier en misschien ook wel weemoed aan terugdenkt is het 20 meter lange schip dat hij, helemaal alleen, heeft gebouwd. ,,Daar ben ik ruim vier jaar mee bezig geweest!’’ Toen het schip af was, heeft het gezin Stigters er veertien jaar mee gevaren. Inmiddels hebben Nico en Greet een sloep.
Of echtgenote Greet het nou wilde of niet, ook zij werd aangestoken door het ‘watervirus’. ,,Ik had van huis uit niets met boten of de Lek. Ik had niet eens een zwemdiploma!’’ Toch is ze nooit bang op het p zijn zelf o o ic N n va De vader waterfiets. gemaakte
nh
idden va
Greet tem
ga’s bij aar colle
water. Greet is geboren in 1940 in de Kalkhovenstraat. ,,Daar stonden toen de wat grotere huizen. Wij woonden daar met een gezin met 11 kinderen.’’ Die elf kinderen wonen -op een na die in Beesd woont- nog allemaal in Culemborg. Ze zat op de Josefschool in de Ridderstraat en daarna de Mulo in de Mariakroon. Ze werkte op het Studiecentrum waar ze veel ,,schik had met de meiden’’, vertelt ze. Ze leerde Nico kennen tijdens het dansen bij het KAB (Katholieke Arbeiders Beweging) in de Zandstraat. In 1963 trouwden ze en was het al snel geen huisje boompje beestje maar huisje boompje bootje. Ruim 39 jaar hebben ze in -hoe kan het ook anders- de Lekdijkstraat gewoond en zijn daarna verhuisd naar de Triosingel. Ze hebben twee kinderen gekregen
Culemborgse Courant 1860 - 2010
centrum.
het Studie
In 2005 ontving Nico Stigters de zilveren stadsspeld.
Nico en zijn
klasgenootj
es met juffro
uw v.d. Vee
r.