Jan op Safety Safari

Op safari heb je oog voor alles. Omdat het er thuis niet is, of omdat je er bedrijfs blind voor bent geworden. Survivalgids Jan Snijder neemt je mee op Safety Safari en werpt een frisse blik achter poorten en hekken.

Broekbespreking

Deze zomer vielen de mussen van het dak. En niet zomaar, maar als gebraden haantjes. Een BBQ voelde als een ijszee vergeleken bij de zinderende temperaturen die er hier ten lande heersten. Van niks doen raakte je al oververhit, laat staan van werken. Laat helemaal staan van werken in de bouw. Buiten onder de koperen ploert, behangen met PBM. En zoals altijd als het warm is, brandt dan de discussie los over hoeveel bescherming verantwoord is. Ik heb de wet er even bijgepakt. In het Arbobesluit staat in artikel 6.1: “De temperatuur mag geen schadelijke effecten veroorzaken bij werknemers, rekening houdend met alle omstandigheden zoals fysieke inspanning”. Als er schade mogelijk is, moet de werkgever verkoelende persoonlijke beschermingsmiddelen of een ruimte aanbieden waar werknemers op temperatuur kunnen komen. Dat wil zeggen: van hun hoge temperatuur af kunnen komen. Dat klinkt allemaal best logisch en redelijk toch? Maar hoe is de praktijk? Ik keek (in mijn korte broek) eens rond op een paar bouwplaatsen.

Hitteverlet De relatie tussen arbo en temperatuur is een gekke. In de cao Bouw staat sinds jaar en dag een artikel over vorstverlet. Als het te koud is, mag het werk worden gestaakt. Het rare is dat dit de laatste jaren nooit is gebeurd. Dat wil zeggen: het vroor regelmatig dat het kraakte, maar het werk ging toch door. Er zijn namelijk allerlei maatregelen mogelijk om de werktemperatuur acceptabel te krijgen. Onder meer met afscherming van de buitenlucht en het plaatsen van blowers en kachels. Het vorstverletartikel wordt zelden toegepast. Ik ken dan ook geen gevallen van doodgevroren bouwvakkers of delen ervan, zoals zwarte vingers of tenen. Maar wat ik raar vind: de strenge winters worden zeldzamer, de hete zomers gewoner. En toch zijn er weinig afspraken en maatregelen om werken in de hitte draaglijk te maken. En daarover maak ik me zorgen.

Broek uit Als je in tropische temperaturen met het volle PBM-pakket werkt – helm, handschoenen, bril, lange broek, veiligheidshesje, veiligheidsschoenen – dan loop je reële kans op hittestress. Die middelen zijn door hun gewicht namelijk al een serieuze fysieke belasting. Daarnaast belemmeren ze ook nog eens ventileren en zweten. En zweten moet, om af te koelen als het zo heet is. Dus pleit ik voor het dragen van een korte broek bij hoge temperaturen. Maar ... dat ligt erg gevoelig. Bijna overal is werken in korte broek verboden. Omdat je je benen openhaalt aan scherpe voorwerpen, je kuiten verbranden, het niet esthetisch en representatief is. Tal van wat mij betreft niet hittebestendige redenen. In de letselcijfers in de bouw vind je geen opengereten onderbenen. Dat komt niet alleen door beschermende lange broeken. Zonverbranding van je onderbenen komt ook niet snel voor. Daar moet je echt rare capriolen voor uithalen. Wat het uitzicht (de esthetiek) betreft: de bouwvakkers die ik sprak waren heus niet van plan om in een tijgerprintstring te gaan rondlopen. Ze wilden graag een stoere, degelijke korte broek. Met reflecterende strepen. Zelfs dat.

Daarom zeg ik samen met hen: bij hitte, broek uit!

Jan Snijder is survivalgids, veiligheidskundige en arbeidshygiënist.

Reageren?! Heb je opmerkingen, suggesties of vragen? Of wil je zelf een pakkende werkfoto delen? Graag! Mail naar: jan@safetysafari.nl

MEER WETEN? SAFETYSAFARI.NL