ŚCIEŻKI EDUKACJI - DomoSzkoła. UWAŻNOŚĆ - SZTUKA BYCIA TU I TERAZ

©ANIA

Uważność to sztuka życia bez pośpiechu, patrzenia na świat sercem i wszystkimi zmysłami. Coraz częściej mówi się o niej w dzisiejszym świecie, ponieważ nasze życie, pełne pośpiechu i obowiązków, odbiera nam radość z obecności tu i teraz. Przebodźcowani i zmęczeni, często tracimy umiejętność koncentracji i dostrzegania piękna wokół nas. Spróbujmy zatrzymać się na moment i dostrzec to, co na co dzień umyka naszej uwadze. Pokażmy dzieciom, jak fascynujący i pełen uroku jest świat, którego często nie zauważamy.

Dzieci uczęszczające do DomoSzkoły uczą się dostrzegać piękno w najdrobniejszych szczegółach. Podczas spacerów zauważają galasy na liściach, kiełkujące żołędzie, wsłuchują się w śpiew ptaków, delikatnie głaszczą mech na drzewach. Wspólnie odkrywamy „skarby” lasu – przedmioty o różnych kształtach, zapachach i kolorach, których fakturę można poczuć pod palcami. Takie zabawy uczą dzieci uważności na to, co je otacza, i pomagają rozwijać wrażliwość na detale.

Dla dzieci uważność to szansa, by rozwijać naturalną ciekawość i wrażliwość. To czas na odkrywanie złożoności przyrody, zauważanie zmian w otoczeniu, poczucie radości z rzeczy, które na co dzień mogą wydawać się niewielkie, ale potrafią wzbudzać zachwyt. W świecie pełnym ekranów i szybkiego tempa praktykowanie uważności pomaga dzieciom rozwijać zdolność skupienia, odczuwania emocji i radzenia sobie z nimi.

Bardzo ważne w edukacji jest dla mnie przekazywanie dzieciom umiejętności cieszenia się z drobiazgów i doceniania tego, co mają. Skupienie się na tym, co jest dostępne tu i teraz, pomaga być wdzięcznym i spokojnym. W uważności nie chodzi o dążenie do perfekcji ani o unikanie trudnych emocji – chodzi o to, by pozwolić sobie i innym na bycie autentycznym i wrażliwym. Nawet w chwilach smutku czy złości uważność pozwala zauważyć, co się w nas dzieje, i lepiej zrozumieć, dlaczego reagujemy w określony sposób.

Podarujmy dzieciom nasz czas – wolny spacer, podczas którego wspólnie zwrócimy uwagę na to, co widzimy, słyszymy, czujemy pod stopami. Uważność można praktykować wszędzie i na wiele sposobów. Każdy dostrzeże coś innego, co stanowi o pięknie tej praktyki. Może to być zwykły spacer po parku czy rozmowa przy ciepłej herbacie – proste gesty, które pozwalają nam zatrzymać się, zauważyć drugiego człowieka i jego potrzeby. Te drobne momenty budują relacje i pokazują, że jesteśmy dla siebie ważni.

Zatrzymaj się dziś na krótką chwilę. Zwróć uwagę na to, co Cię otacza. Co czujesz, co widzisz, co słyszysz? Czy to, co zauważasz, ma jakiś zapach, kolor, fakturę? Praktyka uważności to niekończące się odkrywanie piękna codzienności i czerpanie z niej pełnymi garściami. Każda chwila jest cenna, każda może przynieść coś wyjątkowego, jeśli tylko pozwolimy sobie ją dostrzec.