Αγόρι παντός καιρού
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
σκέφτομαι & γράφω
Ως ιδανικού και ανάξιου εραστή της ποίησης συγχωρέστε μου την αποκοτιά να μεταφράσω δύο ποιήματα του σπουδαίου εξόριστου Κουβανού συγγραφέα και ποιητή Reinaldo Arenas (1943-1990). Δεν φιλοδόξησα την αρτιότητα του αποτελέσματος που ούτως ή άλλως είναι χιμαιρική, αλλά να εκφράσω την πλημμυρίδα των συναισθημάτων που με κατέκλυσε διαβάζοντας τα ποιήματα. Καλή ανάγνωση. «Είμαι εκείνο τ’ αγόρι…» Είμαι εκείνο τ’ αγόρι με το στρογγυλό, βρώμικο πρόσωπο Που σε κάθε γωνιά σ’ ενοχλεί μ’ εκείνο το: «σου περισσεύει ένα τάλιρο» Είμαι εκείνο τ’ αγόρι με το βρώμικο πρόσωπο Αναμφίβολα ανεπιθύμητο Που από μακριά ατενίζει τα βαγόνια Γεμάτα παιδιά που γελάνε και χοροπηδάνε Είμαι εκείνο τ’ αντιπαθητικό αγόρι Οριστικά ανεπιθύμητο Με το στρογγυλό βρώμικο πρόσωπο Που απέναντι στα γιγαντιαία φώτα του δρόμου, ή κάτω από τις ποδιές των ηλικιωμένων γυναικών επίσης φωτισμένων, ή μπροστά από τα μικρά κορίτσια που μοιάζουν να αιωρούνται Προβάλλει την προσβολή του βρώμικου προσώπου του Είμαι εκείνο το οργισμένο και μοναχικό αγόρι παντός καιρού Που σου πετάει την προσβολή του οργισμένου αγοριού παντός καιρού Και σε προειδοποιεί: Αν υποκριτικά μου χαϊδέψεις το κεφάλι Θα εκμεταλλευτώ την ευκαιρία για να σου κλέψω το πορτοφόλι Είμαι εκείνο τ’ αγόρι παντός καιρού Μπροστά στο πανόραμα του επικείμενου τρόμου, της επικείμενης λέπρας, των επικείμενων ψύλλων, των προσβολών και του επικείμενου εγκλήματος. Είμαι εκείνο τ’ αποκρουστικό αγόρι που αυτοσχεδιάζει ένα κρεβάτι από παλιά χάρτινα κουτιά και περιμένει, βέβαιο, πως θα με συνοδέψεις.
«Η παρέλαση τελειώνει» Περπατάω κατά μήκος των δρόμων που καταρρέουν εξαιτίας σάπιων υπόνομων Δίπλα από κτήρια που αποφεύγω... Μη τυχόν πέσουν και με πλακώσουν Δίπλα από βλοσυρές φάτσες που με προσμετρούν και με καταδικάζουν Δίπλα από κλειστά καταστήματα, κινηματογράφους, κλειστά πάρκα, κλειστά καφέ, Με κρεμασμένες σε κάποια απ’ αυτά σκονισμένες πινακίδες (αιτιολογήσεις): “ΚΛΕΙΣΤΟ ΛΟΓΩ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ” “ΚΛΕΙΣΤΟ ΛΟΓΩ ΕΠΙΣΚΕΥΩΝ” Ποιες επισκευές; Πότε τελειώνουν αυτές οι ανακαινίσεις; Τουλάχιστον πότε ξεκινούν; 16 ΛvΛnt GΛrde
Κλειστό... κλειστό... κλειστό... όλα κλειστά Καταφθάνω, ανοίγω αμέτρητες κλειδωνιές και τρέχω πάνω στις προσωρινές σκάλες Βρίσκεται εκεί, με περιμένει Τραβάω το κάλυμμα της γραφομηχανής, και χαζεύω το σκονισμένο κρύο σχήμα της Την ξεσκονίζω και τη φροντίζω με τα χέρια μου καθαρίζω την πλάτη, τη βάση και τα πλευρά της Κάθομαι μπροστά της, απεγνωσμένος και χαρούμενος Περνάω τα δάκτυλα μου πάνω στο πληκτρολόγιο της και ξαφνικά όλα ξεκινούν Ένας κουδουνιστός ήχος κι η μουσική ξεκινά, κι όλο δυναμώνει Τοίχοι, δέντρα, δρόμοι, καθεδρικοί, πρόσωπα, παραλίες... Κελιά, μικρά κελιά, μεγάλα κελιά Έναστρες νύχτες, ξυπόλητα πόδια, πευκώδη σύννεφα Εκατοντάδες, χιλιάδες, εκατομμύρια παπαγάλοι, περιττώματα, ένα αναρριχώμενο φυτό Οι τοίχοι υποχωρούν, η οροφή εξαφανίζεται, και επιπλέεις εντελώς φυσικά Επιπλέεις στο αντίθετο ρεύμα, παρασύρεσαι, εξυψώνεσαι Μεταφέρεσαι, αθάνατος, αναμάρτητος, τιμημένος Χάρι σ’ εκείνο τον ανεπαίσθητο συνεχόμενο ρυθμό… Τη μουσική, το αδιάκοπο ταπ-ταπ. Από το 1987 ο συγγραφέας έπασχε από το σύνδρομο έιτζ και στις 7 Δεκεμβρίου 1990 θέτει τέρμα στη ζωή του ύστερα από υπερβολική κατανάλωση χαπιών και αλκοόλ στο διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη αφήνοντας το εξής σημείωμα: «Εξαιτίας της εύθραυστης κατάστασης της υγείας μου και της τρομερής κατάθλιψης που μου προκαλεί το γεγονός ότι δεν είμαι ικανός να συνεχίσω να γράφω και να αγωνίζομαι για την ελευθερία στην Κούβα, δίνω τέλος στη ζωή μου[…] Η Κούβα θα είναι ελεύθερη. Εγώ είμαι ήδη». Το 2000 ο Τζούλιαν Σνάμπελ σκηνοθετεί την ταινία Before Night Falls βασισμένη στην ομώνυμη αυτοβιογραφία του Αρένας. Τον συγγραφέα υποδύεται σε μια σαρωτική ερμηνεία ο Χαβιέρ Μπαρντέμ.
§ Χαράλαμπος Αριστοτέλους a.charalambos@avant-garde.com.cy