HET BEGIN VAN ZIJN ‘CARRIÈRE’ Pablo Escobar werd geboren in 1949 als zoon van een boer en een lerares. Escobar was een vroegtijdige schoolverlater en begon zijn carrière met het stelen van grafstenen die hij doorverkocht. Daarnaast stal hij auto’s en verkocht hij valse loterijtickets. De eerste extreme bedragen die hij binnenhaalde, verdiende hij door iemand vast te houden en voor losgeld vrij te laten. Naar verluidt ging hij de criminaliteit in, omdat hij druk voelde om zijn familie te onderhouden. Begin 1975 begon hij met de grootschalige handel in cocaïne. Toen de zaken beter liepen, kocht hij vijftien grotere vliegtuigen waarmee hij cocaïne kon vervoeren. Dit werd voornamelijk geïmporteerd vanuit Peru en Bolivia en werd getransporteerd naar Mexico, Ecuador en de Dominicaanse Republiek. Volgens geruchten bereikte de cocaïne zelfs Azië. Zijn ‘team’ noemde hij het Medellínkartel.
Volgens geruchten bereikte de cocaïne zelfs Azië MEDELLÍNKARTEL IN ACTIE Het kartel bestond uit meerdere personen, waarvan José Gonzalo Rodríguez Gacha één van de belangrijkste was. Hij werd gezien als de rechterhand van Escobar. Hij richtte zich vooral op nieuwe smokkelroutes via Mexico naar de Verenigde Staten. Samen met het Medellínkartel was hij verantwoordelijk voor veel moorden in Colombia, waaronder moorden op politici, presidentskandidaten en veel politieagenten. Daarnaast heeft het kartel verschillende terroristische aanslagen gepleegd. De hoofdtaak van het kartel bleef de cocaïnesmokkel. In hoogtijdagen werd er per dag vijftienduizend kilo cocaïne vervoerd via schepen, vliegtuigen en zelfs onderzeeërs. Daarmee verdiende het kartel 60 miljoen dollar per dag. Het geld werd cash bewaard in warenhuizen. Het kartel was verantwoordelijk voor ruim 80% van de cocaïnehandel ter wereld.
POLITIEKE AMBITIES Omdat Escobar een zeer groot bereik én zeer veel geld had, kon hij veranderingen doorvoeren in de samenleving. Onder de arme bevolking heeft Escobar tot op heden een heldenstatus vanwege zijn liefdadigheid voor de minderbedeelden. Zo bezocht hij sloppenwijken in Medellín en besloot hij hier in te investeren. Hij bouwde huizen, ziekenhuizen 32
en sportvelden en won zo de harten van de arme bevolking. Als gevolg werd de overheid bang voor Escobar. Hij kocht regelmatig ambtenaren, rechters en politici om, zodat hij en zijn kartel hun werk konden blijven doen. Bewust van zijn macht besloot Escobar zelf actief te worden in de politiek. In mei 1982 werd hij verkozen tot volksafgevaardigde. Hij vertegenwoordigde de Colombiaanse Liberale Partij, zelfs toen bleef hij doorgaan met het bedreigen en omkopen van ambtenaren. Een jaar later was, tot zijn onvrede, de politieke carrière alweer voorbij. Escobar besloot de mensen terug te pakken die hem het politiek bedrijven onmogelijk hadden gemaakt. Hij bleek verantwoordelijk voor de moord op drie kandidaten voor het presidentschap en diverse bomaanslagen. De drugsbaron stond bekend om de uitspraak ‘plata o plomo’. Dit hield in dat hij zijn vijanden eerst probeerde om te kopen. Wanneer dit niet werkte, bracht hij ze om het leven. Hij maakte daarmee honderden slachtoffers.
Zelfs toen hij politiek actief was, bedreigde hij ambtenaren Na een lange reeks van gewelddadige gebeurtenissen, kwam Escobar toch in aanraking met de regering. Er werd besloten dat hij strafvermindering zou krijgen als hij zou stoppen met alle criminele activiteiten. In 1991 belandde hij in zijn eigen privégevangenis, maar dat was niet voor lange tijd. Hij wist te ontsnappen en spendeerde de rest van zijn kortdurende leven op meerdere schuilplekken.
DE DOOD VAN ESCOBAR EN HET EINDE VAN HET KARTEL Na een zoektocht van ruim 15 maanden werd Escobar neergeschoten op 2 december 1993. De klopjacht werd geleid door het Colombiaanse arrestatieteam Search Bloc. Sommige familieleden denken dat hij zelfmoord heeft gepleegd, nadat hij werd geraakt in zijn been en romp. Het schot door zijn oor is hem uiteindelijk fataal geworden. Na de dood van Escobar viel het kartel uiteen, doordat veel van de leiders óf gevangen zaten óf werden vermoord.