In quarantaine met het hele gebouw

Als niet naar buiten gaan de enige beperking is, dan teken ik daarvoor

Mari Michels (78) is een echte bezige bij, maar moest zich de afgelopen tijd koest houden. Zeven weken zat hij vanwege de coronacrisis in quarantaine in zijn huurappartement in het Catharinahof in Grave. Tijdens deze periode werkte hij aan het levensverhaal van hem en zijn vrouw, die twee jaar geleden overleed. “Het kwam eigenlijk wel goed uit, zo kon ik het afsluiten.”

Als een van de eerste bewoners kwam Michels samen met zijn vrouw in 2013 in het Catharinahof te wonen. Vanwege haar slechte gezondheid kozen ze voor een appartement op de begane grond. “Het was destijds ook crisis. Ze kregen de koopwoningen niet verkocht en hebben er toen huurwoningen van gemaakt. Ik woon aan de kant van de Koninginnedijk, met uitzicht op de haven. Volgens ingewijden heb ik het mooiste appartement van het complex,” vertelt hij lachend.

Verenigingsmens

Verenigingsmens Michels, gepensioneerd militair ambtenaar, is zeer actief. Altijd al geweest. Zo is hij onder meer verbonden aan de Katholieke Bond voor Ouderen, zit hij in de adviesraad Sociaal Domein van de gemeente en is hij voorzitter van Huurdersbelangen. “Ik ben een verenigingsmens. In het appartementencomplex verzorg ik hand- en spandiensten. Elke dag loop ik even naar het restaurant om een praatje te maken met zorgbewoners. Regelmatig komen mensen naar me toe met een probleem. Dan ga ik op zoek naar een oplossing. Ik heb contacten en daar maak ik gebruik van.”

Schrijven in quarantaine

Schrijven in quarantaine Door de coronacrisis is dat allemaal weggevallen. Het hele gebouw is zeven weken in quarantaine geweest. “Het zit hier door elkaar heen, zorgappartementen en koop- en huurappartementen. Dat kun je eigenlijk nauwelijks uit elkaar houden, dus koos het management ervoor om in z’n geheel in quarantaine te gaan. Daar stond ik helemaal achter.”

Ze hebben alles uit de kast gehaald om er iets van te maken

Voor Michels kwam het wel goed uit, want doordat hij in zijn vrijwilligerswerk beperkt werd kon hij zich richten op het verhaal van hem en zijn vrouw. “Daar werkte ik dagelijks aan. Het gaat om een periode van 50 jaar die heftig is geweest vanwege de ziekte van mijn vrouw. Ik heb het van me af kunnen schrijven. Dat voelt goed. Nu zijn mijn kinderen het aan het lezen.”

Goed voor de mensen gezorgd

Inmiddels zit de strikte quarantaine voor hem erop. Hij kijkt positief terug op hoe het is verlopen. “Als niet naar buiten gaan de enige beperking is, dan teken ik daarvoor. Bovendien is er goed voor de mensen gezorgd. Het eten van het restaurant werd netjes aan huis gebracht en de plaatselijke middenstand zorgde voor aardbeien en taart. Ze zijn ons niet vergeten en er is ook geen onderscheid gemaakt tussen de zorgbewoners enerzijds en de huurders en kopers anderzijds.”

De afgelopen maanden ontstonden zelfs nieuwe contacten in het gebouw. Tijdens de quarantaine waren er verschillende koffiehoekjes waar mensen elkaar in kleine groepen en op afstand konden ontmoeten. “Zorgbewoners stonden te huilen toen ze hoorden dat dit ging veranderen. Gelukkig is er een fantastisch activiteitenteam dat met hen schildert en puzzelt.”

Alles uit de kast

Michels heeft veel respect voor het management en het personeel van het Catharinahof. “Ze hebben alles uit de kast gehaald om er iets van te maken. Het is voor veel mensen de eerste echte crisis. Ook voor mij. Ik ben dan wel in de oorlog geboren, maar daar heb ik als klein jongetje niets van meegekregen.”