บทความตีพิมพ์ในสูจิบัตรการแสดงศิลปกรรมแห่งชาติ ครั้งที่ 38 ข้อคิดเห็นในการแสดงศิลปกรรมแห่งชาติ ครั้งที่ 12 โดย ศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี ดังเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า วัตถุประสงค์อันสาคัญของการแสดงงานศิลปกรรมแห่งชาตินั้น ก็เพื่อ ส่งเสริมความสนใจในศิลปะของประชาชนให้สูงขึ้น และเพื่อให้ทางราชการและเอกชนเห็นความจาเป็นของการ มีของสวยงามไว้ประดับประดาอาคารเคหสถาน แม้ว่าความเจริญก้าวหน้าทางศิลปะได้เป็นที่ประจักษ์กันอยู่ หลังจากที่ได้จัดให้มีการแสดงงานศิลปกรรมแห่งชาติมาแล้ว 11 ครั้งก็ตาม เรายังคงอยู่ห่างไกลจากจุดหมาย ปลายทางในศิลปกรรมร่วมสมัย ซึ่งเราจาต้องก้าวไปให้ถึง ฉะนั้นจึงเป็นความจาเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้อง ดาเนินการโฆษณาศิลปะของเราต่อไปโดยไม่หยุดยั้ง มิฉะนั้นศิลปะของประเทศไทยก็จะอยู่ล้าหลังประเทศ เพื่อนบ้านเขาทั้งหลาย
อังคาร กัลยาณพงศ์ กินรี เทคนิค วาดเส้นเครยองบนกระดาษ ขนาด 53.5 x 77.5 ซม.
เกี่ยวกับศิลปะไทยนั้น ใคร่ขอกล่าวต่อไปว่า การเขียนบทความหรือการทางานศิลปก็เพื่อปลุกให้ ประชาชนมีความเข้าใจว่า ศิลปะไม่ใช่เป็นสิ่งฟุุมเฟือย หรือเป็นสิ่งสนุกสนานของ “คนบ้า” ซึ่งทางานจิตรกรรม ประติมากรรม หรืองานภาพพิมพ์ อย่างหนึ่งอย่างใดก็ตามด้วยความเสียสละ