zniszczeniu uległo koło wodne (tzw. nasiębierne), wewnętrzne urządzenia są jeszcze w miarę dobrym stanie. Staw nie miał nigdy naturalnego charakteru, ale zmiana stosunków wodnych na tym terenie powoduje, że obecnie ulega stopniowej sukcesji ekologicznej - utracił wodę, zarasta i spłyca się, co w rezultacie powoduje jego całkowitą degradację. Jeżeli nie pomoże mu człowiek, to zniknie z naszego krajobrazu (staw ma być rewitalizowany w 2012r., co rodzi nadzieję na przywrócenie jego roli w małej retencji i powrót organizmów z nim związanych, opisanych w pierwszym wydaniu „Ścieżkami Pańskiej Góry”). Woda do stawu była doprowadzana z pobliskiego potoku Młynówka, która dawniej była połączona ze śluzą na potoku Zagórnickim oraz z korytem Rzyczanki i stawami w Zagórniku. Piszę „była”, ponieważ obecnie ten ciąg wodny nie istnieje i woda pochodzi głównie ze stoków Pańskiej Góry. Dodatkowym magazynem wody są także pobliskie podmokłe łąki (młaki), które doskonale zatrzymują i gromadzą wody opadowe. Dookoła stawu rosną stare olsze czarne, jesiony wyniosłe, nieliczne wierzby, lipy drobnolistne oraz odrosty krzewów, m.in. kruszyny, bzu czarnego, dzikiej róży, a na skraju od strony łąki - jeżyny pofałdowanej. Sam staw porastają szuwary z manną mielec, nieliczną kniecią błotną, trzciną pospolitą, pałką szerokolistną, a na obrzeżach - pokrzywą zwyczajną. Na brzegu i w przybrzeżnych zaroślach rośnie m. in. uczep trójlistkowy, rdest plamisty, rdest nadbrzeżny, szczaw skupiony, szałwia lepka, niecierpek drobnokwiatowy, żywokost bul-
19