F I N E VOYA G E W W W. F I N E D A E M A G . C O M
I n s i d e
ジ ャ パ ン
ญี่ปุ่น เมืองแห่งความสุนทรีย์ เมืองที่ท�ำให้ ฉันพบกับความสุขสมประดี รู้สึกตัวได้ถึง ความสุข ฉันถอนหายใจพร้อมกันกับ น้องสาวฝาแฝดอย่างไม่ได้นัดหมาย เป็นการถอนหายใจที่ผ่อนคลาย ปลดปล่อย มีความสุข และเกิดค�ำถามในใจว่า ท�ำไมฉันไม่ เกิดเป็นคนต่างจังหวัดในญี่ปุ่นบ้างนะ
W h a t
a
w o n d e r f u l m i n d
ค ว า ม สุ ข ส ม ป ร ะ ดี
ญี่ปุ่น เมืองแห่งความสุนทรีย์ เมืองที่ท�ำให้ฉันพบกับ ความสุขสมประดี รู้สึกตัวได้ถึงความสุข ฉันถอนหายใจ พร้อมกันกับน้องสาวฝาแฝดอย่างไม่ได้นัดหมาย เป็นการ ถอนหายใจที่ผ่อนคลาย ปลดปล่อย มีความสุข และเกิด ค�ำถามในใจว่า ท�ำไมฉันไม่เกิดเป็นคนต่างจังหวัดในญี่ปุ่น บ้างนะ ฉันเห็นบ้านเมืองที่เป็นระเบียบสวยงาม มีการวาง ผังเมืองที่ลงตัว ป่าสนที่อุดมสมบูรณ์ ยิ่งเมื่อฉันเข้ามาใน ตัวเมืองหลวง ภาพของการ์ตูนโดราเอม่อน ก็ผุดเข้ามาใน หัวทันที เห็นสนามเด็กเล่นของหมู่บ้าน คลองชลประทานที่ ผู้คนออกมาท�ำกิจกรรมยามเย็น ฉันเห็นบ้านสองชั้นทรง เดียวกันกับในการ์ตูน และทุกบ้านยังนิยมปลูกต้นไม้ดอกไม้ ประดับหน้าบ้าน บางบ้านที่มีพื้นที่มากหน่อยเจ้าของก็ถึง กับท�ำสวนกันเลยที่เดียว ปลูกข้าวโพด ขึ้นแปลกผัก ดูเอา จริงมากทั้งที่แถวนั้นก็อยู่ในย่านการค้า เพื่อนฉันเล่าให้ฟัง ว่าที่นี่ใครท�ำการเกษตรหรือท�ำสวนจะดูเท่ห์มากๆ การมาญี่ปุ่นครั้งนี้ ก็ยังเป็นประสบการณ์กับภูเขาไฟ ฟูจิครั้งแรกของฉัน ฉันยังจ�ำได้ว่ามันน่าตื่นเต้นมากๆ ถ้า มาแล้วไม่เห็นก็เหมือนกับว่ามาไม่ถึงญี่ปุ่นน่ะสิจริงไหม
28
F I N E DA E M AG A Z I N E
วันนี้ฟ้าเป็นใจ เพราะตั้งแต่ตื่นเช้ามา สิ่งแรกที่ฉันเห็นนอก หน้าต่างก็คือภูเขาฟูจิ ฉันจ�ำวินาทีนั้นได้เลยจริงๆ ฉัน เรียกน้องสาวและพูดด้วยอาการตื่นเต้น แบบเด็กบ้านนอก ว่า “นั่นมันภูเขาฟูจิใช่ไหมน่ะ แต่ท�ำไมไม่มีหิมะที่ปากปล่อง ภูเขาเลยล่ะ” และภาพก็ตัดมาเป็นฉันกับน้องสาว นั่งแช่น�้ำ ร้อนโดยมีภูเขาฟูจิอยู่เบื้องหน้า และถอนหายใจด้วยความ เปี่ยมสุขพร้อมกันโดยมิได้นัดหมายอีกหลายรอบ จนข�ำ ตัวเอง ช่างมีความสุขและโชคดีจริงๆ หลังจากอิ่มเอมกับการถ่ายรูปคู่กับภูเขาฟูจิ พระเอก ของวันนั้นที่โรงแรมแล้ว ไกด์ก็พาเราเดินทางไปหาพระเอก ที่บ้านบนชั้นที่ 5 เลยจริงๆ ตลอดทางพระเอกก็จะเผย โฉมออกมาให้เราเห็นใกล้ๆ มากขึ้นอยู่เนืองๆ ภาพใน จินตนาการของฉันก็คือ ฉันน่าจะได้เห็นปากปล่องภูเขาไฟ ฟูจิใกล้มาก แต่เปล่าเลยยิ่งใกล้กลับยิ่งไม่เห็น เมื่อฉันไป ถึงฉันพบกับผู้คนมากมายนั่งอยู่ที่สถานีชั้น 5 ไกด์เล่า ให้ฟังท�ำให้ฉันถึงบางอ้อว่า ช่วงฤดูร้อนนี้ เป็นช่วงที่ หิมะที่ปากปล่องภูเขาไฟละลายหมดแล้ว คนญี่ปุ่นจึงนิยม เดินขึ้นไปบนยอดเขา เพื่อไปดูพระอาทิตย์ขึ้นและชมปาก
ปล่องภูเขาไฟ เป็นอีกกิจกรรมครั้งหนึ่งในชีวิตที่ท้าทาย คนญี่ปุ่นและผู้คนจากทั่วโลกให้ต้องมาลองพิชิตให้ได้ ฉัน ก็ได้แต่หวังว่าครั้งหนึ่งในชีวิตนั้นจะเป็นของฉันบ้าง แต่ ถึงอย่างไรฟูจิก็ได้ให้สัจธรรมในชีวิตกับฉันไว้ข้อหนึ่งว่า ‘ของเลอค่า ถ้าวางใกล้ๆ อยู่ตรงหน้า อาจไม่เห็นคุณค่า แต่ถ้ามองอยู่ไกลๆ จะเห็นความล�้ำค่าได้อย่างชัดเจน แต่ คุณค่าที่แท้จริง อาจเกิดจากการเดินเข้าไปให้ถึงแก่น ของสิ่งนั้นต่างหาก’ เสร็จสิ้นภารกิจกับภูเขา ฉันกับน้องก็มุ่งตรงเข้าเมือง หลวง แต่ก่อนอื่นฉันขอเล่าถึงค�ำร�่ำลือของสงครามน�้ำสี (เครื่องดื่มนานาชนิดในตู้กดอัตโนมัติ) ของญี่ปุ่นที่ฉันเคย ได้ยินมานาน ว่ามักจะเกิดขึ้นใหม่และดับไปอย่างง่ายดาย จึงต้องใช้ความสร้างสรรค์อย่างมากเพื่อให้สามารถ ครองตลาดได้ยาวนานที่สุด เด็กบ้านนอกอย่างฉันจึง เพลิดเพลินมากๆ กลับการกดตู้น�้ำหยอดเหรียญ การได้ เลือกขวดน�้ำทรงประหลาด น�้ำสีแปลกๆ และลุ้นว่าข้างใน นั้นมันจะมีรสชาติอย่างไร ช่างเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นส�ำหรับ ฉันจริงๆ ถึงแม้จะราคาจะแพงกว่าซื้อตามร้านนิดหน่อย