Elisabeth Velge Geboren in Geraardsbergen op 10 juli 1894 en overleden in Leuven op 4 november 1972. Dochter van Jan Marie Karel Velge en Bertha Lenoir. Ze trouwde op 27 augustus 1918 in Weybridge (U.K.) met Leon Antoon Bekaert (later burgemeester van Zwevegem, ook opgenomen in dit tweede deel). Ze hadden drie kinderen: Leon Karel (omgekomen op zee in mei 1940), Monica en burgemeester Antoon Bekaert (1930-1990 – zie het eerste deel). Elisabeth Velge werd in Zwevegem ingeschreven op 25 juni 1919, komend van Sint-Gillis, Brussel. Ze ging bij ons als ‘medamke Bekaert’ door het leven. Was haar echtgenoot, ‘meneer Leon’, een begrip in Zwevegem, ‘medamke Bekaert’ was dat niet minder. Hij was vooral bekend als industrieel en burgemeester, zij vooral als steunpilaar in het maatschappelijk werk. Natuurlijk is de informatie die hier volgt volstrekt onvolledig, maar wat er staat geeft in elk geval een goed idee van haar inzet in het sociaal leven van de gemeente. Al in 1928 stond Elisabeth Velge aan de wieg van het plaatselijk Werk voor Kinderwelzijn. Het initiatief om een Zwevegemse afdeling op te richten ging uit van haar en van de vrouw van dokter Gentiel Reyntjens. De eerste zaal waar het Kinderwelzijn een onderkomen vond was een lokaal van de meisjesschool, op de hoek van de Deerlijk- en Bekaertstraat. Later verhuisde het naar een verdwenen zaaltje dat toentertijd zeer bekend was, namelijk het ‘Centraalke’, gelegen boven de garages van de Bekaerts (die meegingen met de Kortrijkstraat, maar het ‘Centraalke’ zelf was toegankelijk via de Harelbeekstraat). En nog later konden de jonge moeders terecht in lokalen van het rusthuis Sint-Amand. De Commissie van Openbare Onderstand, nu geëvolueerd tot het O.C.M.W., was natuurlijk een veel oudere organisatie. ‘Medamke Bekaert’ werd er in 1936 lid van en bleef dat tot na 1962. Wat heeft de C.O.O. van Zwevegem in haar tijd al niet weten bouwen en verbouwen… Van 1939 dateerden bijvoorbeeld de huisjes voor bejaarden in de Sint-Amandstraat, op de hoek met de Bekaertstraat, huisjes die intussen zelf al lang weer verdwenen zijn. Ze hebben eerst plaats gemaakt voor een parkeerterrein, maar nu staat daar een nieuw flatgebouw. Nog een ander gebouw van de C.O.O. dat intussen van het Zwevegemse toneel verdween: de materniteit ‘Maria’s Bezoeking’, gestart in 1940, een eerste keer aangepast in 1942 en een tweede keer in 1953-56, maar die de sociale evolutie niet heeft overleefd, al werden er van 1940 tot 1962 niet minder dan 5949 geboorten gevierd (‘meester Briek’ heeft dat geboekstaafd in ‘Zwevegem vroeger en nu’, 1964). En ook de eerste grote verbouwing van het rusthuis, van 1954 tot 1956, heeft Elisabeth Velge als lid van de C.O.O. mee begeleid.
213