Panneau décoratifs Jana Bukowskiego iedy w 2022 roku ukazała się monografia Sztuka Jana Bukowskiego pod redakcją profesorów Artura Jurczyszyna i Piotra de Bończa Bukowskiego, pierwszy raz od kilkudziesięciu lat nazwisko Bukowski pojawiło się w publicznym obiegu. Fenomenalny artysta, współzałożyciel Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana, kierownik artystyczny drukarni Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor Szkoły Przemysłu Artystycznego, uznany twórca sztuki sakralnej, polichromii kościołów krakowskich, a także zdobień wyposażenia siedzib instytucji świeckich – został przywołany w naszej wspólnej pamięci. Bibliofile znali go jako genialnego typografa książek, projektanta okładek, ekslibrisów i ilustratora, znali go też historycy sztuki, ale dlaczego tak długo był nieobecny w naszej zbiorowej świadomości, choć na każdym kroku napotykamy jego prace? Kaplice w kościele Mariackim, mozaika z nazwiskiem Antoniego Suskiego na rogu ul. Grodzkiej i pl. Dominikańskiego, sale, w których obradują krakowscy rajcy, witraże w drzwiach Zakładu Witraży Żeleńskich przy al. Krasińskiego... Dlaczego jako społeczność, jako mieszkańcy Krakowa, zapomnieliśmy o artyście, który zapewnił nam tak wspaniałą estetykę przestrzeni, w której żyjemy? Promocja książki, zorganizowana w sali obrad Rady Miasta Krakowa, stała się wstępem do ogłoszenia roku 2023 Rokiem Jana Bukowskiego, ustanowionym w 150. rocznicę jego urodzin i 80. rocznicę śmierci. Fundacja Centrum Leczenia Szpiczaka, prowadzona przez prof. Artura Jurczyszyna – która w statucie ma także zapisaną działalność na rzecz polskiej kultury, a która w tym roku obchodzi jubileusz 15-lecia – przyjęła wyzwanie. Podjęła się niełatwego zadania przybliżenia postaci i dzieła Jana Bukowskiego i przywrócenia mu należnego miejsca w kulturze. Nadrabiając stracony czas, fundacja zorganizowała – przy współpracy z Instytutem Kultury Willa Decjusza – wystawę, zainaugurowaną przez prezydenta Krakowa prof. Jacka Majchrowskiego,
82
alma mater nr 246–247
Tadeusz Łyczakowski
K
Jan Bukowski, Królowa Korony Polskiej
prezentującą sylwetkę Jana Bukowskiego, który swoje artystyczne życie związał z Krakowem. Ekspozycja oparta jest na fotografiach autorstwa dr. Tadeusza Łyczakowskiego, prezentujących polichromie w budowlach sakralnych i gmachach publicznych oraz witraże z różnych miejsc, w których zachowały się realizacje, a także projekty graficzne Jana Bukowskiego. Zaprezentowano, między innymi, realizacje artysty wykonane na terenie Krakowa, na przykład w Bazylice Mariackiej i Pałacu Wielopolskich – siedzibie krakowskiego magistratu. Pojawiła się też sztuka użytkowa, z której Bukowski był szczególnie znany i której nauczał – tkaniny, plakaty,
a także liczne ilustracje książkowe, które zaprojektował, pracując na stanowisku kierownika artystycznego drukarni uniwersyteckiej w Krakowie. Obszerny materiał ilustracyjny uzupełniony został tekstem prof. Piotra de Bończa Bukowskiego, opisującym charakter twórczości Jana Bukowskiego. Wystawa przeniesiona została następnie na Planty (od strony ul. Poselskiej w kierunku Wawelu), gdzie od 12 czerwca do 31 sierpnia 2023 cieszyła oczy mieszkańców i zwracała uwagę turystów. Obecnie prezentowana jest w Nowym Sączu. Profesor Jurczyszyn, będąc także pedagogiem uniwersyteckim, organizatorem