ARTE ROMANA: VOCABULARIO
Altorrelevo: Alto relevo: En escultura, relevo no cal o seu vulto sobresae mรกis da metade do fondo.
Arco de medio punto: Elemento sustentante, que descarga os empuxes, desviรกndoos lateralmente, e que estรก destinado a franquear un espacio mรกis ou menos grande por medio dun traxecto normalmente curvo. En Roma, o arco de medio punto (de forma semicircular) foi o mรกis empregado.
A DOELA é unha peza en forma de cuña, usualmente sen vértice, na que a parte inferior, unida ás das súas veciñas, forma o intradós dun arco. As doelas que compoñen o arco caracterízanse pola súa disposición radial. DOELA
A CLAVE dun arco é a doela central.
Baixorrelevo: Relevo que sobresae do fondo menos da metade do vulto.
Bรณveda de canรณn: Fรณrmase รณ desprazar un arco de medio punto รณ longo dun eixo lonxitudinal.
Capitel composto: Dise da orde clásica formada pola fusión das ordes xónica (as dúas volutas) e corintia (follas de acanto). Moi empregada sobre todo na arte romana.
Cúpula: Bóveda semiesférica que xeralmente cobre un espacio cadrado. Para pasar a unha planta circular ou octogonal empréganse as trompas ou pechinas.
Estatua ecuestre: Tipoloxía escultórica na que se representa ó retratado sobre un cabalo.