Nr 14 - 11 maart 2015 by AD VALVAS

Nr 14

11 maart 2015 Jesper Gringhuis wil de Provinciale Staten in

Deeltijdwerk: goed tegen de werkloosheid

Promovendi wapenen zich tegen fraude

Staar je niet blind op democratisering

Onafhankelijk magazine van de Vrije Universiteit â&#x20AC;&#x201D; www.advalvas.vu.nl

De Nieuwe Universiteit pag 16

HOE VER KIJK JIJ? We leven in een snel veranderende samenleving, met grote maatschappelijke vraagstukken. Dat vraagt om mensen die verder kijken. Verder dan het voor de hand liggende, verder dan het bekende. Mensen die verder kijken zijn op hun plek bij de VU. De VU stimuleert haar medewerkers buiten hun eigen afdeling en eigen vakgebied te kijken. Om nieuwe wegen in te slaan. Om samen te werken aan toonaangevend onderzoek en onderwijs. De VU is een universiteit die midden in de maatschappij staat. Met de blik gericht naar buiten. VU is verder kijken.

Ben jij een medewerker van de VU? Kijk dan voor een overzicht van alle interne vacatures op: WWW.VU.NL/VUNET/VACATURES Ben jij geen medewerker van de VU maar wel ge誰nteresseerd om bij de VU te werken? Kijk dan op: WWW.WERKENBIJDEVU.NL

INHOUD

VU NU

jaargang 62 — nr 14

Jesper Gringhuis kandidaat Statenlid

Werkloosheid voor en na de crisis

Rendement is een vies woord

Fraudeloos promoveren 20 En verder Online nieuws

Opinie: democratisering

Column: Karen Maex

Onderzoeksnieuws

Mail

Opinie: kleine studies

Column: Roos

Campus: kinderziekten financiën

Cultuur: theater en restaurant

Sleutelgat

Griff

Cover Peter Gerritsen

Het volgende nummer verschijnt op 25 maart 2015.

onafhankelijk magazine van de Vrije Universiteit Redactieadres De Boelelaan 1105 kamer 1-D-40 1081 HV Amsterdam redactie.advalvas@vu.nl Hoofdredacteur Marieke Schilp Redactie Floor Bal, Peter Breedveld, Kasper Hermans (a.i.), Dirk de Hoog, Marieke Kolkman, Welmoed Visser Eindredactie Win Castermans, Welmoed Visser Secretariaat Anna Jansen (020) 5985630 secretariaat.advalvas@vu.nl Basis Ontwerp Luis Mendo - GOOD Inc. Vormgeving Rob Bömer, behance.net/ rbbmr

ADVALVAS

Medewerkers Merlijn Draisma, Yvonne Compier, Peter Gerritsen, Martijn Gijsbertsen, Roos van Rijswijk, Dick Roodenburg (Griffioen), Bas van der Schot, Nienke Stumpel, Peter Valckx Copyright HOP-kopij Hoger Onderwijs Persbureau, Amsterdam VU-advertenties zie secretariaat Commerciële advertenties Bureau Van Vliet (023) 5714745 Druk Opmeer drukkerij BV, Den Haag

nr 14 — 11 maart 2015

Dinsdag 3 maart 2015, 12.32 » Baking Sale, Initium. Rechtenstudenten van faculteitsvereniging QBDBD bakken en verkopen Marokkaans lekkers. De opbrengst is voor het rijdende en varende erfgoed in Amsterdam. Foto Peter gerritsen

RSS feed Abonneer je op het laatste nieuws online VU levert sportvrouw en sportman van het jaar

Eerste artikelen van studententijdschrift Politeia online Nadat het idee al bijna een jaar borrelde bij vier politicologiestudenten, kwamen onlangs de eerste artikelen op het web. Het online magazine Politeia is een feit: politeiamagazine. com.

Innovation Lab VUmc wint prijs voor 3D-technieken Het 3D Innovation Lab van VUmc heeft de RapidPro Award voor innovatie op het gebied van 3D-printen gewonnen.

‘Bouwplannen UvA zijn zo gek nog niet’ Oudere studenten kunnen voorlopig nog niet goedkoop lenen Ombudsman in geloofszaken KNAW krijgt voor het eerst een vrouwelijke president ‘Bussemaker geeft ons fopspeen’

Voor al het laatste nieuws: advalvas.vu.nl 4

Brede steun voor studentenacties

en meerderheid van de Nederlandse bevolking sympathiseert met het protest van docenten en studenten, blijkt uit een peiling van Maurice de Hond. Vooral onder linkse stemmers vinden de acties weerklank. De Hond onderzocht op verzoek van de Amsterdamse studentenvakbond ASVA hoe Nederlanders denken over de acties in het Maagdenhuis en daarbuiten.

Twaalfhonderd respondenten deden mee aan het onderzoek. De actievoerders willen meer inspraak en democratischer bestuur aan de universiteiten. Moeten studenten en docenten het bestuur van de universiteit dan zelf kunnen kiezen? Een nipte meerderheid van 52 procent vindt van wel, terwijl nog altijd 34 procent daar tegen is, meldt De Hond. De rest van Nederland weet het niet.

Welmoed Visser

VU-studenten Ilse Paulis (geneeskunde) en Dion Beukeboom (bedrijfskunde) zijn vrijdag gekozen tot sportvrouw en sportman 2014 op het SSA Studenten Sportgala.

Bestuurders hebben geen beste reputatie. Slechts zes procent van de respondenten heeft nog altijd het volste vertrouwen in bestuurders van universiteiten, hogescholen, ziekenhuizen en andere publiek-private instellingen, terwijl zeventien procent het vertrouwen volledig is kwijtgeraakt. (HOP)

Meer over de acties op de VU op pagina 16. En volg het nieuws op advalvas.vu.nl.

Student doet aangifte tegen VU

Een 28-jarige student sociologie deed vorige week aangifte van discriminatie tegen de faculteit Sociale Wetenschappen.

ij beschuldigt de VU van discriminatie op grond van een chronische ziekte of beperking. “Vanwege mijn ADHD ben ik heel snel afgeleid. Daarom heb ik het recht om in een aparte ruimte tentamen te doen. Maar dat gaat heel vaak niet goed”, zegt de vierdejaars student. Volgens hem maakt de faculteit continu fouten die hem achter-

stellen ten opzichte van reguliere studenten. Zijn klachtenlijst is lang. Zijn belangrijkste bezwaar is dat hij een tentamen drie weken voor de gewone inschrijvingstermijn moet aanvragen en dat aanvragen vaak vanwege bureaucratische redenen worden afgewezen. Daarnaast gaat er vaak iets mis met zijn tentamen: het tentamenformulier is niet aanwezig of er missen vragen. Ook moest hij onlangs halverwege het tentamen

naar een andere ruimte omdat in de zaal naast hem een borrel aan de gang was. De student had meerdere malen contact met de examencommissie, het faculteitsbestuur en het college van beroep voor de examens (Cobex). Volgens hem worden de afspraken niet nagekomen. De VU gaat niet in op de beschuldiging. “De universiteit laat zich niet over individuele gevallen uit”, laat een woordvoerder weten. (FB)

nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS

advalvas_online

(Re)tweets VU-docent in jury Librisprijs

acqueline Bel, universitair hoofddocent moderne Nederlandse letterkunde aan de VU, zit in de jury van de Libris Literatuur Prijs 2015. Voorzitter is Wim Pijbes, directeur van het Rijksmuseum. De jury bestaat verder uit Rob van Essen, auteur en recensent van NRC Handelsblad, auteur Maria Goos en Marnix Verplancke, recensent bij Knack, De Morgen en Trouw. De winnaar wordt op 11 mei bekendgemaakt in het Amstel Hotel in Amsterdam. Aan de prijs is een bedrag van 50.000 euro verbonden. Op de shortlist staan onder anderen Adriaan van Dis en Esther Gerritsen. Vorig jaar won Ilja Leonard Pfeijffer met zijn roman La Superba. (WC)

Geen fabriek twitter/facebook/issuu

‘Problemen aan UvA zijn ook de onze.’ Voorzitter VU-ledengroep FNV Overheid Mark Peters op advalvas. vu.nl>opinie

‘Geen saaie voorstelronde, maar gelijk aan de slag!’ Gaby den Held blogt over zijn nieuwe opleiding op advalvas. vu.nl>blogs&columns

Het verzet Op de VU kunnen de gemoederen hoog oplaaien. Wie maken zich druk? Zie advalvas.vu.nl>achtergrond>Het VU-verzet

ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

@EWStapper 9-3_Het blijft schokkend. Om een MA ‘rendabel’ te houden zijn er 13 studenten nodig om docenturen te dekken en nog eens 22 voor ‘overige kosten’ Als oud-Asva-voorzitter Michiel Stapper gelijk heeft, is dat dieptriest natuurlijk. Maar hij zegt niet waarop hij zich baseert. @rcbregman 9-3_ Als je niet investeert, hoef je al helemaal geen rendement te verwachten. Journalist Rutger Bregman, De Correspondent, plaatst een grafiekje van de rijksbijdrage per student. Die kelderde van 19.500 euro in 2000 naar dik 14.000 euro in 2014. @VU_law 9-3_Vrouwen, doe iets voor de samenleving, trouw een crimineel, zegt criminologe Mioara Zoutewelle @ volkskrant: http://www.volkskrant. nl/dossier-singleblog/vrouwen-doeiets-voor-de-samenleving-trouw-eencrimineel~a3890912/ … Criminelen worden namelijk stukken minder crimineel als ze een relatie hebben. Dat blijkt uit het promotieonderzoek van Mioara Zoutewelle. @bpeperkamp 9-3_Schrijvers pleiten voor vrouwelijke Boekenweekauteur http:// fb.me/4d4y2GM5E Maar wat vindt Ben Peperkamp hier zelf van? Helaas mengt de hoogleraar literatuur en samenleving zich niet in de discussie. Hij is alleen de boodschapper.

UvA-problemen

Webredacteur

Een selectie uit de opvallendste tweets van de afgelopen dagen

Zeven procent van het huidige budget dat universiteiten van de overheid krijgen is gebaseerd op prestatieafspraken.

e universiteiten willen geen nieuwe prestatieafspraken met het ministerie van Onderwijs. Universiteitenkoepel VSNU herkent de zorgen van De Nieuwe Universiteit en de Maagdenhuisbezetters over het rendementsdenken in het hoger onderwijs. De VSNU wil geen nieuwe afspraken over het aantal college-uren en het aantal afgestudeerden, omdat deze de universiteit tot diplomafabriek zouden maken. (HOP)

Meer hierover op advalvas.vu.nl>nieuws>5 maart.

@Bertine83 8-3_“@marktraa: ‘Een man doet niks in de huishouding’ - Geert op Vrouwendag 2015 #bzv” ‘Geert niet iig’ @DaanSteinebach

7-3_Toch goed dat ze sinds vorige jaar ook in Drenthe fotografie hebben. Anders was dit nooit mogelijk geweest. #vooruitgang #wolf

@ruardganzevoort 7-3_Nee, @Arieslob, die langstudeerboete die ChristenUnie steunde, dát was rendementsdenken. Nu komt er juist geld vrij voor kwaliteit.

Student Jesper Gringhuis ‘Die bus naar Alkmaar moet wél rijden’

nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS

in actie

Premasterstudent sociologie Jesper Gringhuis (23) is kandidaat-Statenlid voor GroenLinks in NoordHolland. ‘Goed openbaar vervoer vind ik heel belangrijk.’

Statenverkiezingen

niet veel kans heb om gekozen te worden. Een duoplek zou heel mooi zijn om het politieke handwerk te leren en al vrij jong een kijkje in de keuken te kunnen nemen.”

DOOR FLOOR BAL FOTO MARTIJN GIJSBERTSEN

oensdag 18 maart kunnen Noord-Hollanders op jou stemmen als kandidaat voor GroenLinks bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten. Sta je op een verkiesbare plaats? “Op de negende plek sta ik, dat is niet echt verkiesbaar. We moeten minsten zes zetels en een gedeputeerde plek halen voordat ik in zicht kom. En zelfs dan gaat het om een duoplek. Dan deel ik een portefeuille met iemand en krijg ik geen stemrecht.” Baal je daarvan? “Nee, ik ben tevreden. Ik studeer nog, dus ik kan me nog niet volledig inzetten voor de politiek. Ik ben zelf op zoek gegaan naar een plek waar ik

ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

Werd de politiek met de paplepel ingegoten? “Nee, mijn ouders interesseren zich daar niet zo voor. Pas tijdens mijn hbo-opleiding ruimtelijke ordening en planning ging ik me daarmee bezighouden. Als het gaat over ruimtelijke planning kom je al snel in de politiek terecht. Als je bijvoorbeeld een snelweg wilt aanleggen of een duur gemeentehuis wilt bouwen, lopen de gemoederen al snel hoog op. Ik vind het heel interessant om te onderzoeken hoe je mensen zover krijgt dat ze het allemaal met elkaar eens worden.” Je hebt ook een jaar bestuurskunde gestudeerd, past dat eigenlijk niet beter bij jouw politieke interesse? “Ik bleek niet zo’n goed beeld van die studie te hebben toen ik daarvoor koos. Ik had het politieker verwacht. En met de overstap van het hbo naar de universiteit had ik ook moeite. Mijn cijfers bleven achter, ook doordat mijn Engels nog niet zo goed was. Nu werk ik bij de Mediamarkt, daar spreek ik dagelijks met Amerikaanse klanten. Zo oefen ik mijn Engels. Sociologie blijkt uiteindelijk beter bij me te

De Provinciale Staten worden op woensdag 18 maart gekozen. Traditioneel is de opkomst voor deze verkiezingen bijzonder laag. In 2011 was de opkomst 56 procent. Zwevende stemmers kunnen via stemwijzer.nl een stemadvies krijgen. Vind je de verkiezingen vooral een poppenkast, dan kun je ook stemtinder.nl raadplegen; daar selecteer je op basis van het uiterlijk van de kandidaten.

passen. Mijn cijfers zijn nu ook veel beter.” Waarom heb je voor GroenLinks gekozen? “Daar mogen mensen zijn wie ze zijn; dat spreekt me aan. Er is geen keurslijf waar iedereen zich aan moeten houden. GroenLinks is geen partij die overal tegen is zonder een alternatief te bieden. Ze heeft die blik vooruit om dingen te bereiken.”

Wat zijn voor jou de belangrijkste onderwerpen bij deze verkiezingen? “De provincie Jesper heeft de afgelopen jaren flink Gringhuis bezuinigd op het openbaar 2014 – nu vervoer. Juist nu het leenstelPremaster sociologie sel eraan komt, zullen meer 2013 – 2014 studenten ervoor kiezen om Premaster bestuurskunde thuis te blijven wonen en op die 2013 – 2014 manier geld te besparen. Voor Penningmeester Dwars, hen is het openbaar vervoer jongerentak van GroenLinks gratis, maar dan moet die bus 2010 – nu wél rijden. Mijn ouders wonen Lid GroenLinks in het Groningse Sellingen. Daar 2009 – 2013 komt met geluk eens in de twee Hbo-opleiding ruimtelijke ordening en planning, uur een bus. Toen ik ging studeDeventer ren, moest ik dus wel op kamers gaan. Als jij als student in Groet of Schoorl woont en je moet dagelijks naar Amsterdam, dan is het essentieel dat de bus naar Alkmaar rijdt.” En verder? “Windenergie is ook een strijdpunt. Bewonersgroepen zijn het niet eens met de plekken waar de provincie molens wil bouwen. Het kan ook anders. Als mensen meeprofiteren van zo’n molen, hebben ze er vaak geen bezwaar tegen. In Duitsland bouwen mensen samen zo’n molen om daarmee hun eigen energie te genereren. Wat ze overhouden, verkopen ze. Zo is iedereen tevreden.”

Staar je niet blind op democratisering Het is tijd voor actie tegen de prestatiesamenleving in het algemeen. DOOR MAARTEN VOGELAAR EN TEUN-PIETER DE SNOO BEELD BAS VAN DER SCHOT

e moet het maximale uit jezelf halen. Met dit mantra lijken studenten zichzelf in slaap te sussen. Het Malieveld blijft leeg. Onze generatie heeft gemeen dat we niet protesteren. Maar de regenteske bezuinigingen van de UvA op de geesteswetenschappen was voor veel studenten de druppel om toch de strijd aan te gaan. We nemen geen genoegen meer met het fabeltje ‘omdat Den Haag het wil’. Onrendabele gebouwen, megafusies en afrekentoetsen bedreigen ons onderwijssysteem. We zijn op zoek naar een nieuwe, onafhankelijke universiteit. Alleen, is democratisering van die universiteit wel de juiste oplossing voor het probleem? Het gevaar is dat we in dezelfde val trappen als onze ouders, de bezetters van de jaren zestig. Het is inderdaad cruciaal dat de academische gemeenschap weer meer zeggenschap krijgt. Maar als we eerlijk zijn moeten we toegeven dat veel studentenraden en bestuursposities de laatste twintig jaar vooral als een leuke schnabbel dienden. We kunnen de erfenis van voorgaande generaties niet zomaar ongedaan maken. Vaak wordt die erfenis afgeschilderd als het neoliberale gevaar, met megalomane vastgoedprojecten en lachwekkend risicomanagement als symp-

nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS

opinie

wisselcolumn

Collectieve wetenschap

tomen. Maar het eigenlijke probleem zit dieper: in de prestatiesamenleving die ons al van kleins af aan indoctrineert. We worden opgevoed door de markt die ons vertelt dat we met elkaar moeten concurreren. We zijn slaaf geworden van het idee ‘normaal is niet genoeg’. Er is altijd wel iemand die beter is dan jij. Hoewel de tijd van de grote verhalen voorbij is, zijn de kleine ideeën dwingender dan ooit. Wij zijn een project dat slagen moet. Mislukkingen liggen aan jezelf, niet aan je omgeving. Onze generatie denkt dat ze zich aan eigen haren uit het moeras moet trekken. Onze baas is streng. Onze baas, dat zijn wijzelf. Wie verlost ons van onszelf? De universiteit zou een plek moeten zijn waar we fouten mogen maken, waar we leren dat we geen concurrenten van elkaar zijn. Dit inzicht en de bijbehorende bildung moet een plek krijgen op de Nieuwe Universiteit. Anders zal het protest geen wezenlijke bijdrage leveren aan de toekomst. Dan hebben we over vijf jaar nog steeds een diplomafabriek. Wij dromen van een universiteit waar we ons inzetten voor de vorming van genadige leiders van de toekomst. Die genade hebben met zichzelf en anderen. Wij geloven in een opleiding waar toekomstige leiders verkeerde keuzes mogen maken en van hun eerdere fouten leren. En waar docenten, hoogleraren, schoonmakers en managers zich samen inzetten voor de bloei van de student en onafhankelijk onderzoek vanuit intrinsieke nieuwsgierigheid.

Studentenpastor Maarten Vogelaar en neurobioloog Teun-Pieter de Snoo zijn pas afgestudeerd. Zie ook hun website strangelyathome.nl. Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl. ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

Karen Maex decaan bètafaculteiten VU en UvA

et onderzoek in de ict heeft zijn belangrijk. Beide moeten gesteund worden, maar gebeurt dat voldoende? tot een technologische en economische omwenteling Subsidiegevers en financieringsmodellen leggen met een te eenzijdige focus op geleid. Ogenblikkelijke wetenschappelijke output de klemtoon mobiele communicatie en op het individuele. Daar wordt sinds niet meer weg te denken kort een bescheiden vraag over de maatsociale media beïnvloeden schappelijke relevantie aan toegevoegd. onze dagelijkse gewoontes en leiden tot Houden we het hierbij? Hoe wordt het sociale en culturele veranderingen in collectieve in het veranderproces onderonze netwerkmaatschappij. In andere steund? disciplines leidt onderzoek tot nieuwe Het is aan de universiteit materialen die in de om het niemandsland natuur niet voorkomen, of van dit veranderproces, tot grote gegevensbestanHet dat mens en samenleving den die nooit eerder gezieveranderproces overkomt, te betreden. ne verbanden leggen en is nog maar net Onze afgestudeerden zijn de gangbare verhouding begonnen stuk voor stuk specialisten van oorzaak en gevolg een in wetenschapsgebieden. andere dimensie geven. Zij zullen de architecten Robotten lijken steeds van onze samenleving meer onafhankelijk te zijn. Dat op zich stemt tot worden van hun ontwerpers en biotechnologie verlegt natuurlijke nadenken. Daarom moeten we het outof-the-box-denken stimuleren en anticigrenzen. peren op de voortschrijdende verandeDe wetenschap schrijdt geruisloos voort. ringen. Wij kunnen dit veranderproces Waar start dit veranderproces en waar daadwerkelijk vormgeven als onderzoehoudt het op? Houdt het wel op? Als je kers over wetenschapsdomeinen heen het mij vraagt is het allemaal nog maar samenwerken, elkaar kruisbestuiven en net begonnen. Onderzoek is immers niet elkaar begeesteren. Als ze in hun onderlanger beperkt tot het doorgronden van zoek ook het veranderproces bestuderen, de natuur en de samenleving, of tot het door nog verder over de grenzen van de zoeken naar waarheid. Inmiddels blijkt eigen discipline te gaan en buiten de de verandering harder te gaan dan het reeds begane paden treden. begrip. Daar wil ik even bij stilstaan. Begrijpen heeft iets individueels, veranderen moet iets collectiefs hebben. Beide Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

Sociologie

nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS

wetenschap

‘Deeltijdwerk is zegen voor Nederland’

Hoe helpen we langdurig werklozen aan een baan? Dat onderzocht socioloog Deborah Rice in drie landen. ‘Sociale diensten doen hun best, maar de crisis gooide roet in het eten.’ DOOR dirk de hoog FOTO Peter valckx

ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

ie afhankelijk is van de sociale dienst is er slecht aan toe. Die indruk zal bij veel kijkers van het tv-programma De Monitor zijn blijven hangen. Daar werden onmenselijke praktijken in beeld gebracht, zoals een grootmoeder die een rekening gepresenteerd kreeg van 34.000 euro omdat ze regelmatig op de kleinkinderen paste. “Had je er maar geld voor moeten vragen”, was de reactie van de sociale dienst. Promovendus sociologie Deborah Rice heeft een ander beeld. “Het zijn heel bevlogen mensen die echt hart voor hun klanten hebben en een passende oplossing voor hun problemen proberen te vinden.” Zij kan het weten. Voor haar onderzoek keek ze in 2011 achter de schermen bij verschillende sociale diensten in Nederland, Denemarken en Engeland. Haar vraag was hoe deze instellingen langdurig werklozen weer aan een baan helpen. “Mijn conclusie is dat in Nederland de medewerkers voor reïntegratie heel klantgericht werken. Ze zien de mensen als individu en proberen hen via maatwerk weer aan het werk te krijgen. Dat kan omdat de uitvoering van de sociale diensten is gedecentraliseerd. De wet schrijft weinig regels voor, waardoor gemeenten veel vrijheid hebben voor eigen beleid.”

Hup, aan de bak Volgens Rice is dat in Denemarken en Engeland anders. “Daar schrijft de wet meer regels voor. In Denemarken ligt bijvoorbeeld veel nadruk op bijscholing. In Engeland mag juist niks. Het eerste jaar krijgen werklozen een lage uitkering van zo’n honderd euro per week en verder moeten ze het maar uitzoeken.” In haar onderzoek legde ze aan medewerkers van sociale diensten twee voorbeelden voor. Een man van 56 die een zware depressie had gehad en voor zijn gehandicapte zus zorgt. En een 38-jarige alleenstaande Bosnische moeder met twee kinderen en een bachelordiploma mode ontwerpen. “De Nederlandse medewerkers gingen erg in op de individuele omstandigheden en de wensen van de klant. Ze vroegen bijvoorbeeld of de man echt nog wel wilde werken of liever vrijwilligerswerk deed. En bij de vrouw vroegen ze eerst of er wel kinderopvang was. In Denemarken was die laatste vraag niet aan de orde. Vrouwen met kinderen worden geacht fulltime te werken. En ze had een opleiding tenslotte. Zo keken ze ook naar de man. Die had ook een opleiding en werkervaring. Dus hup aan de bak. Solliciteren!” zegt Rice. Vindt ze het Nederlandse systeem beter dan het Engelse of Deense? Die vraag kan ze niet zonder meer met ja of nee beantwoorden. “Nederland heeft een groot voordeel. Hier is het heel gewoon om in

advertentie

Direct na zijn afstuderen moest Clenton vluchten. Zijn Rwandese diploma is hier niets waard. Met steun van het UAF kan hij weer studeren en een nieuw bestaan opbouwen. www.uaf.nl

jaar

Clenton, gevlucht uit Rwanda:

â&#x20AC;&#x2DC;Dankzij mijn studie heb ik weer een toekomstâ&#x20AC;&#x2122; Clenton en 3.100 andere vluchtelingstudenten hebben uw steun nodig. Rekening 76300

Ad Valvas-205x264mm-1.indd 1

07-02-13 13:59

Sociologie

deeltijd te werken. Dat is een zegen voor het land, want het tempert de werkloosheid. Het maakt het voor mensen in de bijstand makkelijker om naar betaald werk over te stappen. In bijvoorbeeld Duitsland, Engeland en Denemarken is dat bijna ondenkbaar. Je werkt voltijds of je bent werkloos. Maar ook voor Nederland geldt dat die deeltijdbanen er wel moeten zijn. Bij een hoge werkloosheid komen mensen in de bijstand moeilijk aan de bak.” Engelse beleid goedkoopst Nederland kan wel wat van Denemarken leren, vindt Rice. “Daar zijn werkgevers verplicht werkervaringsplaatsen aan te bieden aan langdurig werklozen. Dat zou in Nederland misschien ook kunnen, hoewel je natuurlijk moet uitkijken dat je op die manier geen echte banen beconcurreert.” Ze twijfelt of verplichte scholing een goede oplossing is voor langdurig werklozen. “Echte scholing is heel duur en de vraag is of het voor iedereen werkt. Soms liggen de problemen op een ander vlak, zoals gebrek aan motivatie of persoonlijke omstandigheden. Dan is juist de Nederlandse oplossing van maatwerk op z’n plaats. Soms scholing, soms begeleiding bij solliciteren of motivatietraining.” Rice vindt ook dat je het reïntegratiebeleid in samenhang met de maatschappelijke context moet bekijken. En dat je moet kijken naar de criteria waarmee je het beleid beoordeelt. “Het Engelse beleid is waarschijnlijk het goedkoopst voor de overheid. Gewoon de werklozen aan hun lot overlaten. Gelukkig hebben ze daar wel redelijk veel goedkope huurwoningen. Maar als je een koophuis met een hypotheek hebt, ben je de pineut als je je baan kwijtraakt.” Zo werkt ook de arbeidsmarkt in Denemarken anders volgens Rice. “Het is daar veel makkelijker om mensen te ontslaan dan in Nederland. Voordeel daarvan is dat mensen makkelijker een baan vinden omdat er meer banen worden aangeboden. Mijn advies is dan ook: kijk naar wat in de praktijk het beste werkt. Zowel bij de verschillende gemeenten in Nederland als in het buitenland. En wees duidelijk in wat je wilt bereiken. Zoveel mogelijk besparen op uitkeringen of mensen echt een stukje verder op weg helpen in hun leven?”

ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

In Denemarken moeten werkgevers werkervarwingsplaatsen aanbieden aan langdurig werklozen

En toen kwam de crisis… ‘Op enkele punten geeft mijn proefschrift een te rooskleurig beeld van de werkelijkheid. Dat besef ik maar al te goed’, zegt promovendus sociologie Deborah Rice.

“

Toen ik in 2011 mijn veldwerk deed, was de werkloosheid nog erg laag. Het ging vooral om de harde kern van werklozen die in de bijstand zat. De vraag was hoe je die naar de arbeidsmarkt kon begeleiden. Door de economische crisis is de werkloosheid snel gestegen. En ja, als er geen banen zijn, is het erg moeilijk om mensen aan werk te helpen”, zegt Rice. Een andere kanttekening die ze bij haar onderzoek maakt is dat er inmiddels ook flink is bezuinigd op het budget voor reïntegratie. “Het is natuurlijk mooi dat de sociale diensten maatwerk willen leveren, maar als er geen geld meer is voor scholing en trainingstrajecten houdt het op. Je ziet nu verschillen optreden per gemeente. In Rotterdam bijvoorbeeld is nauwelijks nog geld om iets extra’s te doen voor langdurig werklozen. Daar zie je dat de klantbemiddelaars zich gaan richten op de meest kansrijke werklozen, of alleen nog maar mensen dwingen

op alle mogelijke banen te solliciteren. Ik heb de indruk dat uitkeringsinstanties steeds strenger worden omdat hun financiële mogelijkheden beperkter zijn geworden.” Meest gemotiveerde mensen Rice kaart zelf nog een beperking aan van haar onderzoeksmethode. “Ik heb diverse sociale diensten (zeven in Nederland, zes in Denemarken en twee in Engeland) gevraagd of ik medewerkers kon interviewen. Deze diensten hebben zelf de kandidaten voorgedragen. Dat zullen ongetwijfeld de meest gemotiveerde en beste mensen zijn geweest. Zeg maar de rolmodellen. In de praktijk zullen zaken ook weleens anders lopen dan het gewenste beleid voorstaat. Wellicht wordt de praktijk van reïntegratie vooral bepaald door de mensen die het uitvoeren, meer dan door de betreffende regels. Zo heb ik de indruk dat het niet veel uitmaakt of het beleid wordt uitgevoerd door private reïntegratiebedrijven of gemeentelijke instanties. Het gaat om de kwaliteit van het werk dat de reïntegreerders afleveren. Daarbij kunnen ze veel leren van elkaars best practices. Wat werkt wel en wat niet? En tegen welke kosten?”

Op 25 februari promoveerde Deborah Rice op haar dissertatie: Building active welfare states: How policy shapes caseworker practice.

VIPs

Foto VU/RvdV

Pensioen inzetten voor het aflossen van woningschuld is binnen het Europees Recht mogelijk. Dat concluderen VU-onderzoekers, onder wie hoogleraar pensioenrecht Erik Lutjens. Staatssecretaris Jetta Klijnsma van Sociale Zaken toonde zich eerder al positief over het idee.

Foto VU/RvdV

Het artikel ‘Evolutionary Mechanisms for Loneliness’ van hoogleraar biologische psychologie Dorret Boomsma, John en Stephanie Cacioppo stond in 2014 in de top-3 van meest gelezen artikelen (gemeten naar het aantal downloads) van Routledge Behavioral Sciences journals.

Samen met collega’s van het Institut d’études politiques de Paris, Sciences Po, heeft Kieskompas-directeur André Krouwel een Van Gogh-beurs ontvangen om vergelijkend onderzoek te doen naar kiezersbewegingen in Frankrijk en Nederland. Zij kregen 5000 euro.

Echte mannen eten geen vlees

lees eten wordt door moderne mannen niet meer gezien als iets waarmee zij hun mannelijkheid kunnen benadrukken. Dat blijkt uit een onderzoek van het Instituut voor Milieuvraagstukken. Mannelijkheid

en vlees eten worden vaak met elkaar in verband gebracht. ‘Echte mannen’ zouden bij uitstek grote vleeseters zijn. Dit traditionele verband blijkt op z’n retour te zijn. Waar traditionele mannen zich op lichaamsomvang en kracht laten voorstaan, zijn modernere mannen meer onder de indruk

Diversiteit op de werkvloer

r is op de Nederlandse werkvloer (ook de academische) nog steeds sprake van grote ongelijkheid tussen autochtonen en allochtonen. Dat is te zien aan bijvoorbeeld verschil in salarissen en het aantal promoties. Bedrijfskundige Carolin Ossenkop laat in haar proefschrift zien dat dit mede te maken heeft met de dominante autochtone cultuur. Zo is het in Nederland belangrijk om te netwerken tijdens de borrel, maar die wordt door autochtonen heel anders beleefd dan door allochtonen. Ossenkop, die op 4 maart

promoveerde, onderzocht meer van zulke onderliggende processen die een rol spelen bij het ontstaan en in stand houden van ongelijkheid. Ze formuleert enkele praktische aanbevelingen, waaronder het veranderen van bepaalde gewoonten, zoals het borrelen om te netwerken. (PB)

Zie proefschrift via tinyurl.com/ diversiteitwerkvloer.

Nicola Albertini

Promovendus Marijke de Cock (Athena Instituut) won de posterprijs op het congres Children: food and environment in Texas. Haar promotieonderzoek gaat over het effect van hormoonverstorende chemicaliën op de groei van de foetus en het jonge kind.

van snelheid en lichaamsbeheersing. Het eten van grote porties vlees past meer bij het eerste type man dan bij het tweede. Ook heeft het eten van vlees niet meer de bijzondere status die het in het verleden had, mannen kunnen zich er niet mee onderscheiden. (FB)

Liefde en misdaad

ls iemand minder criminaliteit pleegt, heeft hij een grotere kans op het vinden van een partner. En met een partner plegen mensen weer minder criminaliteit. Dat blijkt uit het promotieonderzoek van sociaal wetenschapper Mioara Zoutewelle-Terovan. Mannen die trouwen worden minder crimineel, blijkt uit haar onderzoek. Maar bij een huwelijk met een criminele partner wordt de kans om betrokken te raken bij criminaliteit wel groter. Dat geldt voor mannen en vrouwen. Ook de geboorte van het eerste kind is belangrijk: daardoor stoppen mensen tijdelijk met criminaliteit. (PB)

nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS

onderzoeksnieuws

Aanpak ondervoeding

ijftien procent van de patiënten die bij ziekenhuisopname onderzocht worden, is ondervoed. Dat blijkt uit het onderzoek waarop Eva Leistra op 5 maart bij Aard- en Levenswetenschappen promoveerde. Het gaat hierbij niet alleen om magere mensen en ouderen. Ook jongere patiënten en mensen met een hoog BMI (Body Mass Index) kunnen door ziekte onvoldoende voedingsstoffen binnenkrijgen. Verpleegkundigen zijn zich dat niet altijd bewust. Vroege herkenning en behandeling zijn essentieel om een verslechtering van de gezondheid en het ontstaan van complicaties te voorkomen. (FB)

Milieudetective

Zie proefschrift via tinyurl.com/aanpakondervoeding.

Euthanasie: ja/nee

H Achttien procent van de Nederlandse artsen wil een euthanasieverzoek in overweging nemen van iemand die levensmoe is maar medisch niets mankeert.

Meer over Bolts onderzoek via tinyurl.com/publicatiebolt. ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

nounproject/rbbmr

at cijfer pikte de Britse krant The Guardian uit het proefschrift van Eva Bolt. Zij promoveerde onlangs bij VUmc op een onderzoek naar de opvattingen van 1500 artsen over euthanasie. Nederlandse media vonden een ander cijfer uit Bolts onderzoek opmerkelijker: namelijk dat slechts een derde van de artsen bereid is euthanasie te verlenen aan ernstig dementerenden. ‘Het is allebei juist’, zegt Bolt in een reactie in AD/Haagsche Courant. Hoe je tegen euthanasie aankijkt, bepaalt welke cijfers je belangrijk vindt. (WV)

et promotieonderzoek van aardwetenschapper Stephanie Lutz maakt het gemakkelijker om milieucriminelen op te sporen. Lutz maakte een model waarin de isotopensamenstelling van vervuilende stoffen wordt geanalyseerd. Hoeveel lichte en hoeveel zware koolstof- en waterstofatomen in een vervuilende stof als bijvoorbeeld benzeen zitten, zegt veel over de herkomst van een stof. In sommige gevallen zelfs zo veel dat het tot een fabriek of een andere vervuiler kan worden herleid. In het tweede deel van Lutz’ onderzoek gebruikt ze isotopen om iets te zeggen over het afbraakproces van vervuilende stoffen. Micro-organismen als bacteriën breken de lichtere isotopen van een stof gemakkelijker af dan de zwaardere. Zitten bijna alleen nog zware isotopen in een monster? Dan is een groot deel van de vervuiling waarschijnlijk al afgebroken. (WV)

Grunberg in je hoofd Hersenonderzoeker Ysbrand van der Werf onderzocht bij 350 lezers hoe zij reageren tijdens het lezen van de nieuwe novelle van Arnon Grunberg, Het Bestand. “Lezers ervaren het nieuwe boek van Grunberg niet als prettig. Ze zijn behoorlijk aangedaan door het verhaal. Dat weet ik uit de vragenlijsten die we vooraf en achteraf aan onze lezers hebben voorgelegd. De uitkomsten van het hersenonderzoek zijn er nog niet. Daarvoor is het nog te vroeg: vorige week hebben we de laatste onderzoeken gedaan, een dag voordat het boek werd gepresenteerd. Zo’n groot onderzoek naar hoe lezers een boek ervaren is uniek. Er zijn eerder onderzoeken gedaan naar de emoties van filmkijkers, maar die waren altijd maar met een handvol proefpersonen. Nu hebben we een groep waarop we echt statistiek kunnen loslaten. We hebben ook metingen gedaan bij Arnon Grunberg. Het oorspronkelijke idee was dat we zouden kijken of lezers bij bepaalde passages dezelfde emoties zouden voelen als de schrijver tijdens het schrijven. Maar Grunberg was weinig emotioneel bij het schrijven. Hij verklaart dat zelf door het feit dat hij zijn ideeën niet achter zijn schrijftafel, maar ergens anders krijgt: bijvoorbeeld onder de douche. Wetenschappelijk gezien zijn de metingen bij Grunberg niet erg interessant. Dan zou je veel meer schrijvers moeten onderzoeken.” (WV)

De Nieuwe Universiteit

Rendementsdenken afschaffen? Weet wat je vraagt! Het is dezer dagen een vies woord: rendementsdenken. Maar pas op: als de universiteiten meeliften met die weerzin, kan de toegankelijkheid van het hoger onderwijs in gevaar komen. Door Bas Belleman/HOP Foto’s Peter Gerritsen

teeds meer studenten en docenten verzetten zich tegen het rendementsdenken, en ook de oppositie loop ertegen te hoop. Zelfs minister Bussemaker neemt er afstand van. Nu zijn er allerlei vormen van rendementsdenken. Zo heb je de afweging of je studies moet behouden die maar weinig studenten trekken: mag je bijvoorbeeld Portugees onderbrengen in LatijnsAmerikastudies of moet er een zelfstandige opleiding Portugees in Nederland blijven? En mogen de kosten in die afweging een rol spelen? Maar je hebt ook een ander soort rendementsdenken: studenten lekker snel hun diploma laten halen, desnoods door het niveau te verlagen en de bildung te verwaarlozen. Althans, dat is de karikatuur ervan. Onderwijsinstellingen worden immers deels afgerekend op hoeveel studenten vlot hun diploma behalen en hoeveel er tussentijds uitvallen; dat zou slecht gedrag uitlokken. Diplomafraude Nog maar vijf jaar geleden hielp een

opleiding van de hogeschool Inholland langstudeerders op dubieuze wijze aan een diploma. Daarvóór speelde de hbofraude, waarin hogescholen bekostiging opstreken voor buitenlandse studenten die niet of nauwelijks onderwijs genoten. Dus zo vreemd is de weerzin tegen bekostiging op studentenaantallen en uitgereikte diploma’s niet. En neem dit staaltje van rendementsdenken: als studenten niet snel genoeg studeren, vervallen aan veel onderwijsinstellingen hun tentamenuitslagen en moeten ze helemaal opnieuw beginnen – zelfs als daar geen enkele inhoudelijke reden voor is. Aan de rechtenfaculteit van de Universiteit Leiden probeerden ze de treuzelaars zelfs weg te sturen; de juristen hadden niet door dat dit tegen de wet indruist. Geen wonder dat studenten hun stekels opzetten. Kuikenbroedmachine Mag je dan helemaal niet meer naar het rendement kijken? De Leidse rector Carel Stolker zei onlangs in universiteitsblad Mare: ‘Bij Rechten, waar ik decennia heb gewerkt, viel iets van veertig procent

nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS

onderwijs

Mark Peters (Abvakabo VU) spreekt VU-medewerkers toe: ‘Zijn we bereid tegen Jaap Winter te zeggen: tot hier en niet verder?’ ‘Maak het bekostigingsstelsel minder in het eerste jaar uit. Dat kon ons eerst afhankelijk van getalsmatige criteria’, geen zak schelen. Maar toen is het opperde universiteitenvereniging VSNU besef ontstaan dat je als universiteit de vorige week in reactie op de protesten. verantwoordelijkheid hebt om studenten Maar daar gaat een ideaal achter schuil door de opleiding te trekken. Als je een dat de Maagdenhuisbezetters vast niet kuikenbroedmachine hebt waar meer aanstaat. dan een derde van de kuikens doodgaat, Bij de start van de prestadan accepteer je dat niet tieafspraken zei de toenen neem je contact op met malige VSNU-voorzitter de leverancier.’ ‘Wie zou een Sijbolt Noorda daarover Zijn taal is doordrenkt van universiteit het volgende: ‘Wat ons het rendementsdenken nog met een betreft zou er een nieuwe dat tegenwoordig veel manier van bekostiweerstand oproept. Wie broedmachine zou een universiteit nog willen vergelijken?’ gen mogen komen, die minder fluctueert met de met een broedmachine studentenaantallen. Wij willen vergelijken? Maar zouden graag capaciteitsals protesterende studenbekostiging invoeren. Dat ten zulke cijfers onbewil zeggen, je kijkt hoeveel studenten langrijk vinden, vergeten ze dat die over geschiedenis je in Leiden wilt hebben – henzelf en hun medestudenten gaan. bijvoorbeeld honderd – en dan bekostig Noem dat maar onbelangrijk. je die studie voor honderd studenten. De ervaring leert dat opleidingen met Verborgen agenda voorspelbare aantallen studenten, zoals En wat is het alternatief als onderwijsgeneeskunde, het beter doen dan opleiinstellingen minder op studentenaandingen waar ze nog een paar klapstoeltjes tallen en diploma’s worden bekostigd? extra in de collegezaal moeten zetten. De universiteiten hebben wel een idee.

ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

Daarom zorgen universiteiten nu zelf voor stabiliteit met een numerus fixus voor opleidingen als rechten en psychologie.’ Minder toegankelijk Noorda pleit voor bekostiging op kwaliteit en missie, los van studentenaantallen. Dat maakt de weg vrij om minder studenten tot de universiteiten toe te laten zonder dat deze daardoor geld mislopen. Als ze meeliften met de huidige weerzin tegen rendementsdenken, kunnen de universiteiten misschien genoeg mensen van dat idee te overtuigen. Dat heeft gevolgen voor de toegankelijkheid van het universitaire onderwijs. Wat er ook is gebeurd door het rendementsdenken in het onderwijs, feit blijft dat het hoger onderwijs voor grote aantallen jongeren bereikbaar is geworden. Die verworvenheid zou best in gevaar kunnen komen als het aantal studenten niet meer uitmaakt voor de bekostiging van onderwijsinstellingen, of als het er straks niet meer toe doet hoeveel studenten halverwege de studie in het zand bijten.

De Nieuwe Universiteit/VU

Medewerkers ‘Zijn we straks bereid om de volgende stap te nemen, om tegen Jaap Winter te zeggen: tot hier en niet verder?’ roept Mark Peters, voorzitter van Abvakabo VU, door zijn megafoon. ‘Ja!’ klinkt het dapper uit een keel of drie.

o’n vijftig mensen hebben zich op 5 maart verzameld in de ontvangsthal van het hoofdgebouw, voor de VU-boekhandel. Er worden twee spandoeken opgehangen, van de FNV Overheid en van de Verontruste VU. Iemand van de FNV roept de aanwezigen op ‘niet aan de kant’ te blijven staan, lid te worden van de FNV. Want ‘het is mooi dat er iets ontstaat.’ Er wordt geageerd tegen het rendementsdenken, en de flexibele schil. “Alle ontslagbedreigden aan de VU, dat moeten worden gestopt en teruggedraaid, laten we dat als keiharde eis stellen”, roept iemand. Dimitri Pavlopoulos, docent sociale wetenschappen, roept dat het college van bestuur steeds toezeggingen heeft gedaan, “maar er gebeurt niets!” Remmende voorsprong Toch mist er iets van de opwinding, van de energie van de beweging De Nieuwe Universiteit, die de inspiratie is voor deze medewerkersbijeenkomst. Er wordt in overvloed gemopperd aan de VU, over reorganisatie en ontslagen, flexcontracten en bezuinigingen, maar de bezetting van het Maagdenhuis, elders in dezelfde stad, lijkt op de VU-campus nauwelijks te leven. Er worden snoepjes uitgedeeld en pamfletten. Misschien is het de wet van de remmende voorsprong: de Verontruste VU’ers waren de eersten in het land die het verzet tegen rendementsdenken en het autoritaire bestuur van de universiteit landelijk onder de aandacht brachten. Het begrip koekjesfabriek is op de VU-campus gemunt. “Kom de volgende keer in groten getale!” roept Peters. En dan houdt iedereen het wel een beetje voor gezien. (PB)

Boven: Ruud Kuin, vice-voorzitter FNV, probeert de medewerkers te mobiliseren

Onder (in het midden): Jelly Reinders, voorzitter van de ondernemingsraad, is ook van de partij

Een uitgebreider verslag van deze bijeenkomst is te lezen op advalvas.vu.nl>nieuws>6 maart 2015.

nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS

Studenten Pakweg dertig studenten houden een sit-in in de hal van het hoofdgebouw om De Nieuwe Universiteit te bespreken. ‘Wat zijn onze problemen op de VU?’, is de centrale vraag op deze donderdagmiddag, 5 maart.

oor het luide geroezemoes van andere aanwezigen in de hal is het debat, dat in het Engels wordt gevoerd, moeilijk te volgen. Daarom verhuist de groep naar een collegezaal op de zesde verdieping. Daar komt een lange lijst met klachten over de VU langs. Met twee hoofdthema’s: het bestuur luistert niet naar wat er echt op de universiteit speelt, en alles draait om geld, niet om kwaliteit. Volgens een student mogen bij zijn faculteit geen tentamens met open vragen meer worden afgenomen. Alleen nog multiplechoice. “Dat moet van het bestuur, want dat is goedkoper.” Een andere student vertelt dat hij geen onderdelen bij een andere faculteit mocht volgen omdat dat zijn eigen faculteit geld zou kosten. “Het gaat niet meer om de persoonlijke vorming van de student, maar om wat hij of zij financieel opbrengt.”

Bovenaan: junior onderzoeker Touraj Eghtesad demonstreert met welke ‘occupy-gebaren’ de studenten aan het debat kunnen deelnemen. Onder: vanwege de herrie in de hal verhuist de discussie naar een collegezaal

Ontmoetingsplek Natuurlijk komt ook de geldverslindende nieuwbouw aan de orde. En dat het een schande is dat cateraar Sodexo het alleenrecht heeft op verkoop van eten en drinken. “We willen onze studentenkamers als ontmoetingsplek behouden”, komt dan ook al snel als eis naar voren. De studenten besluiten de thema’s uit te werken in verschillende werkgroepen: re-allocatiemodel, centraal-decentraal, democratisering, vastgoed, outsourcing, vaste aanstellingen, de positie van schoonmakers en beveiligers, en natuurlijk een werkgroep publiciteit. “Helaas hebben we helemaal geen geld om mooie posters of flyers te laten maken, nop, helemaal niks”, zegt een van de organisatoren. Zo zit De Nieuwe Universiteit al fiks in de bestuurlijke problemen. (DdH)

Een uitgebreider verslag van deze bijeenkomst is te lezen op advalvas.vu.nl>nieuws>6 maart 2015. ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

Ethiek

Fraudeloos promoveren Promovendi hebben dagelijks te maken ethiek. Wie mag bijvoorbeeld zijn naam bij jouw artikel zetten? Aanleiding voor ProVU om een symposium hierover te organiseren. DOOR FLOOR BAL FOTO YVONNE COMPIER

tegen de vraag aan of iets door de beugel oor promovendi is het een kan”, zegt Emanuel. Ethiek bij wetennachtmerriescenario om schappelijk onderzoek gaat niet over het in een plagiaat- of fraudefingeren van hele datasets, zoals Diederik zaak betrokken te worden. Stapel deed, maar over vragen die in een Zo bleek dat de onderzoeksgegevens die promo- grijs gebied vallen. “Wat doe je bijvoorbeeld als er uit de eerste analyse van je vendi die door de Tilburggegevens geen positieve uitslag komt?” se hoogleraar Stapel begeleid werden, vraagt Emanuel, “ga je dan kijken of er vals waren. Een aantal publicaties moest een manier is waarmee je een andere worden teruggetrokken en promoties uitkomst krijgt?” Publiceren met negavan anderen werden uitgesteld. Anna tieve resultaten is immers een stuk moeiEmanuel, voorzitter van promovendilijker. En je kansen om je artikel in een organisatie ProVU, hoopt dat dit soort tijdschrift van naam te krijgen, zijn bijna zaken in de toekomst voorkomen kan worden doordat de cultuur aan de univer- nihil. “Dat is hoe het systeem werkt. Als je jaren aan een onderzoek siteit verandert: “Juist hebt gewerkt en je kunt je door kleine dilemma’s hypothese niet bewijzen, binnen een onderzoeks‘Niemand komt dan baal je.” Dan is het dus groep te bespreken, kun hier om lekker te verleidelijk om gegevens je de drempel verlagen frauderen’ op een andere manier te om het over moeilijkere ordenen. dingen te hebben.” Een vraag waarmee Om die reden organiseerbijna elke promovendus de ProVU twee discussieworstelt, is: wie mag zijn naam bij jouw middagen over wetenschappelijke ethiek artikel zetten? “Het komt vaak voor dat voor promovendi en postdocs. er een naam bij staat van iemand die Is de dagelijkse praktijk van ethiek voor er bijna niet aan bijgedragen heeft. Het hen zo heftig dan? “Niemand komt hier aantal publicaties van de hoogleraar is om lekker te frauderen”, antwoordt belangrijk voor het binnenhalen van Emanuel, voorafgaand aan het symponieuwe beurzen. Het is dan de vraag of sium. Toch schieten ook promovendi jij dat als promovendus goed of slecht weleens uit de bocht. Zo moest een vindt.” buitenpromovendus aan de Erasmus Universiteit delen van haar proefschrift Code ondertekenen herschrijven omdat ze grote lappen tekst Wat vindt Emanuel van de Nederlandse geplagieerd bleek te hebben. Aan de Gedragscode Wetenschapsbeoefening VU lag promovendus Karima Kourtit na van universiteitskoepel VSNU die elke anonieme klachten over haar onderzoek nieuwe promovendus voortaan moet onder vuur. Zij kon na aanpassing van ondertekenen? Hierin staan de basishaar proefschrift alsnog promoveren. principes van goed wetenschappelijk onderwijs en onderzoek uitgewerkt. Met Verleidelijk regels als: ‘Door correcte bronvermelding “Elke wetenschapper loopt weleens

nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS

wetenschap

Uitpraten Conflicten met een promotor moet een promovendus in eerste instantie met een medepromotor bespreken. Lukt dat niet, dan moet het vakgroepshoofd of de decaan bemiddelen. Loopt ook dat spaak, dan kan de promovendus naar de ombudsman voor wetenschappelijke integriteit stappen.

Gewetenschap ProVU, de organisatie voor promovendi en postdocs aan de VU, organiseerde op 4 en 6 maart een symposium over wetenschappelijke integriteit. Naar aanleiding van theatervoorstelling Gewetenschap werd gediscussieerd over de belangrijkste problemen van jonge wetenschappers. Leden van De Jonge Akademie van KNAW dachten mee over dit discussietheaterprogramma van het Pandemonia Science Theater. UvA-hoogleraren Sjoerd Repping en Hilde Geurts namen hiertoe het initiatief. Zij willen veel voorkomende problemen bespreekbaar maken. Want hoe ga je bijvoorbeeld om met het vermelden van coauteurs? Of met het beoordelen van werk van concurrenten? ProVU ontwikkelt een plan om promovendi hier beter in te begeleiden. Voorzitter Anna Emanuel: “We willen een laagdrempelig klankbord bieden.”

Het Pandemonia Science Theater speelt Gewetenschap voor een publiek van VU-promovendi ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

wordt duidelijk gemaakt dat er niet wordt gepronkt met andermans veren. Dit geldt ook voor informatie die van het internet is gehaald.’ Emanuel: “In mijn oren klinkt het als een schijnoplossing. Want wat zijn de consequenties als je die code niet naleeft? Als je echt fraude gepleegd hebt, heb je grotere problemen dan een overtreden gedragscode. Aan de andere kant: het is helemaal niet slecht om voordat je aan je onderzoek begint even de regels door te nemen.” Begin al bij de student Die bewustwording zou al tijdens de studie moeten beginnen, vindt Emanuel. “Elke student weet best dat sommige dingen niet mogen. Net zoals je op de middelbare school weet dat spieken niet mag. Maar tijdens mijn studie hebben we daar nooit een college over gehad. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik in mijn studententijd nooit gesjoemel gezien heb. Mensen die een presentatie van elkaar lenen, niets dramatisch. Sommige studenten maken zich het graag gemakkelijk.” Een collegereeks aan het begin van de studie over het op de juiste manier bedrijven van wetenschap zou ze daarom nuttig vinden. Ook is zij onder de indruk van het harde beleid dat de VU voert tegen studenten die zich niet aan de regels houden. Als tutor van geneeskundestudenten hoorde ze laatst over een student die drie maanden geschorst werd. “Iemand had een stukje uit een verslag samen met iemand anders geschreven. Ik vond het een heftige straf. Maar als je laks bent naar studenten loop je het risico dat zij zo’n houding meenemen naar hun baan. Je hebt het wel over de promovendi en artsen van de toekomst.”

Facebook

facebook

Facebook Razende reporter op bestelling

Behoefte aan aandacht? Meld je activiteit, datum, tijdstip en crime-scene aan op facebook.com/Advalvas. Onze razende reporter komt graag bij je langs voor een fotoreportage.

Boven: het Amsterdams Studenten Tennis Toernooi Onder: Valentijn Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s Kasper Hermans

nr 14 â&#x20AC;&#x201D; 11 maart 2015

ADVALVAS

mail

Reacties (max. 300 woorden) op Advalvas-artikelen zijn welkom op redactie.advalvas@vu.nl. De redactie behoudt zich het recht voor uw bijdrage eventueel in te korten.

Selectiecircus In de vorige Advalvas las ik het artikel over decentrale selectie bij geneeskunde. Dat geselecteerde studenten het bij geneeskunde beter doen dan gewone studenten meent opleidingsdirecteur Gerda Croiset onder andere te kunnen afleiden uit het feit dat het gemiddeld cijfer van geselecteerde studenten een tiende punt hoger ligt dan dat van gewone studenten (7,0 ten opzichte van 6,9). “Dat lijkt weinig, maar het is een significant verschil”, zegt Croiset. Welnu, dat lijkt niet alleen weinig, dat is ook weinig. Dat het significant is, is hier niet van belang. Eenieder die een basiscursus statistiek achter de kiezen heeft, weet dat ieder verschil, hoe klein ook, significant wordt als het aantal proefpersonen maar groot genoeg is. En dat aantal is hier groot: een flink aantal cohorten, zo blijkt uit de tekst. Waar het om gaat is of je een duur (want arbeidsintensief) middel wilt inzetten om een nauwelijks waarneembaar

ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

resultaat te bewerkstelligen. En met nauwelijks waarneembaar druk ik me nog voorzichtig uit. Het is immers onwaarschijnlijk dat iemand verschil zal zien tussen een student met gemiddeld een 6,9 en eentje met gemiddeld een 7,0. Alsof Croiset de bui ziet hangen, zegt ze dat ze de houding van studenten veel belangrijker vindt dan hun studieresultaten. Ook deze, op zich vreemde, uitspraak meent ze met cijfers te kunnen onderbouwen. Bij lotingstudenten hoeven (iets minder dan) 95 van de 100 studenten niet op hun professionele gedrag te worden aangesproken. Keurig, zou je zeggen. Dat het er bij geselecteerde studenten twee meer zijn, lijkt me wederom geen reden om een duur selectiecircus op te tuigen. Hoe significant dit verschil ook moge zijn. Theo de Haan, docent statistiek bij faculteit Bewegingswetenschappen

Identiteit Met belangstelling las ik in de vorige Advalvas het artikel over identiteit ‘Wie houden een beetje van de VU?’ Wat is mijn identiteit en waaraan ontleen ik die? Als christen moet ik vrede bewaren en dat doen wat opbouwt en bemoedigt. Probleem blijft wel dat de vertrekpunten en einddoelen van mensen heel verschillend kunnen zijn en dat leidt tot hantering van andere maatstaven, een andere afweging van belangen. Bij die afweging speelt geloof een belangrijke rol, vooral in de betekenis van vertrouwen. Waar stellen we ons vertrouwen nu eigenlijk in? Jezus Christus zei van zichzelf in Mattheus 28: 18: ‘Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Gaat dan heen, maakt alle volken tot discipelen en doopt hen tot de naam van de vader en de Zoon en de Heilige Geest, en leert hen bewaren alles wat ik u geboden hebt. En zie ik ben met u alle dagen tot aan de voleinding van de eeuw.’ Dit is de missie die Christus zijn volgelingen meegaf. Als we zijn

uitspraken op ons laten inwerken, is daar weinig ruimte tot een vage interpretatie zoals in de missie van de VU: het dienen van de samenleving met wetenschap en zorg ongeacht levensovertuiging. Daarmee maakt men de mens tot maatstaf. Het in de praktijk toepassen van een beginsel kan lastig zijn, maar het halfslachtig omarmen is niet de oplossing. Dan is het beter om los te laten. Christus zelf stelt in openbaring 3: 15 dat hij een afkeer heeft van lauwheid. Hij vraagt ons Hem te belijden voor de mensen (Lukas 12: 8). Dat doen we door Hem echt als verlosser te aanvaarden. Als we van dat fundament afstappen, verliezen en verloochenen we onze christelijke identiteit. Het credo in het universiteitslogo op de bul wordt dan inhoudsloos en krachteloos. Louis Spoor, programmamanager executive master in finance and control aan de Postgraduate School, VU

advertentie

NIEUWBOUW STUDENTENWONINGEN AAN DE DARLINGSTRAAT AMSTERDAM Per 1 mei komen 90 zelfstandige woningen beschikbaar en per 1 juni nog eens 90 zelfstandige woningen. • Vlak bij openbaar vervoer. • Binnen 15 minuten ben je in hartje Amsterdam. • Indicatie huur: € 488,05 inclusief servicekosten. • Huurtoeslag (max € 173,- per maand) mogelijk vanaf 18 jaar. Interesse? Hou zeker op 10 maart en daarna DUWO.nl in de gaten.

Michel ter Hark decaan Geesteswetenschappen

opinie

‘Je kunt niet elke studie behouden’

De studentenprotesten richten zich onder meer op het behoud van kleine studies. Decaan Michel ter Hark vindt dat niet realistisch. DOOR WELMOED VISSER FOTO vu/RIECHELLE VAN DER VALK

hebt al eerder in Advalvas gezegd dat het geen ramp is als bepaalde kleine talen uit Amsterdam verdwijnen. Studenten maken zich daar wel boos over. Begrijpt u hen? “Ik begrijp ze heel goed en ik ben het deels met hun standpunten eens. De talen hebben al jaren te maken met een teruglopende belangstelling. Ook de grotere talen als Nederlands en Engels. Met de huidige financiële middelen kun je niet volhouden om op elke universiteit al die kleine talen aan te bieden. Dus moet je landelijk kijken waar je welke studie aanbiedt.” Als de UvA net als de VU haar letterenstudies gaat aanbieden in brede bachelors, kun je straks in Amsterdam ook geen Nederlands of Engels meer studeren. “Dat is niet zo. Ook aan de VU kun je gewoon Nederlands studeren. Die studie is alleen ingebed in het programma literatuur en samenleving. Daarin volg je deels hetzelfde programma als studenten Engels, maar een deel is vanaf het eerste jaar verschillend. En in het

tweede en derde jaar gaan de programma’s steeds meer uit elkaar lopen.” Maar met studies die literatuur en samenleving heten, of media, kunst, design en architectuur, weet toch niemand meer wat je nou eigenlijk studeert? “We hebben gemerkt dat de profilering inderdaad duidelijker kon.

Brede bachelors Decaan Geesteswetenschappen Michel ter Hark vindt de term brede bachelor ongelukkig omdat het gebrek aan specialisatie suggereert. Terwijl álle bachelors wel degelijk specialisatietrajecten kennen.

Daarom hebben we dit jaar voor de voorlichtingsdagen toch weer aparte folders gemaakt voor Nederlands en Engels, die beide onder de bachelor literatuur en samenleving vallen. Er wordt veel geklaagd over brede bachelors, maar er zijn ook veel studenten die het juist prettig vinden.” Waarom? “Omdat veel studenten in het eerste jaar nog niet precies weten wat ze willen. Je voorkomt ermee dat mensen van studie moeten switchen.”

Studenten zijn tevredener over kleine opleidingen dan over grote. Moet het hoger onderwijs niet terug naar meer kleinschaligheid? “Waar dat kan zeker, maar dat kost geld. De actievoerders en minister Bussemaker doen alsof de kwaliteit van onze hoger onderwijs in het gedrang is. Daar ben ik het echt niet mee eens. Die kwaliteit is en blijft over het algemeen goed.” Waarin steunt u de studenten wel? “Ik ben het met ze eens dat er te weinig geld naar hoger onderwijs gaat en ik herken hun klachten over de toegenomen bureaucratie. Die moeten we proberen terug te dringen. In België protesteerden de rectoren van de universiteiten tegen het accreditatiesysteem, dat een enorme papierwinkel met zich meebrengt. Die zorg deel ik, maar tegelijk is externe kwaliteitscontrole ook goed.”

Michel ter Hark

Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl. nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS

COLUMN

Tot ik alles weet

ls kind heb je in je hoofd hoe later eruit ziet. Je wordt brandweerman, dokter, vader, moeder, een stuk langer dan je al bent en je loopt snel en met grote stappen. Zelf werd ik kok, en een vrouw met een lange rok aan en een hoedje op. Niet dat iemand in mijn omgeving er ooit zo uitgezien heeft. Trouwens, op een of andere manier had een foto die in het huis van een familielid hing zich in mijn toekomstbeeld genesteld: een paar vrouwen, van achter, rokken en hoedjes. Bij het lopen met die grote snelle stappen zouden mijn hakken op de stoeptegels klikken (grijze, vierkante stoeptegels zoals in de nieuwbouwwijk waar ik opgroeide; de hele wereld moest ermee bedekt zijn). Ik zou wijn drinken, sigaretten roken en alles weten. Naast deze uiterst originele toekomstvisie had ik er nog één, over de nabijere toekomst. In een broek met wijde pijpen, met bloemen in mijn lange haar en een rond zonnebrilletje op zou ik tegen iets

ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

Roos van Rijswijk protesteren op de Dam, want dat is wat je doet als Wonderlijk dat je jong bent. Ook van dit ik die protestfase beeld geef ik een foto de volledig schuld, want mijn ouders, overgeslagen heb toch nog jong toen ze mij kregen, zijn nooit met mij op de Dam gaan liggen. Nu draag ik weliswaar geen lange rokken, ik rook wel sigaretten en drink soms wijn, mijn looppas is vlug en overdag ga ik net als andere grote mensen naar kantoor om ernstig naar een scherm te kijken en dat vind ik prima. Wonderlijk is wel dat ik die protestfase, niet het individuele protest maar het Damslapen, het demonstreren, het bezetten en het schilderen van spandoeken, volledig overgeslagen heb. Hoewel: een fase mag ik het niet noemen – alsof de mensen die nu ik dit schrijf (ik loop een week achter, misschien staat het land inmiddels in brand of het Maagdenhuis niet meer overeind) aan het strijden zijn voor een academische wereld die minder om de centen en meer om de verdieping draait, er ‘eventjes doorheen moeten’ alvorens ze weer keurig in het gareel gaan

lopen. En alsof ze allemaal jong zijn. Gelukkig niet, denk ik als ik naar de foto’s kijk, altijd die foto’s, vanuit mijn onbezette huis; het kan nog, je stopt niet met schoppen op je 25ste. In de krant las ik een stukje over het ontbreken van de protestgeest bij de huidige generatie jongeren. Het stond er echt: terwijl half Amsterdam onlangs met potloden stond te zwaaien op de Dam, terwijl er online en offline tegen racisme en vooroordelen gestreden wordt, terwijl een behoorlijke studentenpopulatie een universiteitsgebouw bezette, vond iemand dat er niet genoeg geprotesteerd werd. Ik voelde me niet aangesproken door het stuk, maar had het wel moeten zijn. Ik blijf altijd thuis. Lezen. Voors en tegens, hopen dat ik er iets van ga begrijpen. De urgentie missen en me niet in het grote geheel of het algemeen belang kunnen verplaatsen. Moe zijn. Wijn drinken. Een sigaretje roken. Ik ben nog steeds laf aan het wachten tot ik alles weet.

Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

Reorganisatie

In de drukste tijd van het jaar ging de reorganisatie bij Financiën & Audit van start. Dat was wachten op problemen: veel budgethouders klagen over betalingsachterstanden.

Invoice@vu.nl is geen mens

“

DOOR FLOOR BAL De afgelopen maanden krijg ik bij wijze van spreken aan de lopende band aanmaningen”, vertelt Kitty Jong, ambtelijk secretaris en budgethouder bij de ondernemingsraad. “Ik werk hier al negen jaar, vroeger had ik nooit problemen. In twee gevallen wordt er zelfs met een incassobureau gedreigd.” “Er is iets aan de hand”, geeft directeur Financiën & Audit Hanco Gerritse toe. “We doen op dit moment langer over het betalen van rekeningen en we zijn er slechter in dan eerst.” Bij de reorganisatie is gekozen voor standaardisering, centralisering en digitalisering. Het zijn eisen waar de meeste werknemers achterstaan, volgens de onderdeelcommissie (odc). Dennis Kraal, odc-voorzitter, en ondernemingsraadslid Lambert Truijens vinden alleen de invoeringstermijn te optimistisch gekozen. Truijens: “De reorganisatie is per 1 december ingegaan, dat is voor ons de drukste tijd van het jaar. Er is toen een flink aantal mensen, vooral met tijdelijke

contracten, vertrokken. Terwijl de systeciers wordt verwacht dat ze zich aan de men nog niet klaar bleken te zijn. Het eisen houden. Gerritse vindt dat niet gefaseerd invoeren was beter geweest, onredelijk: “Alle grote bedrijven stellen dan hadden we misschien niet met een zulke eisen. Het probleem ligt vooral bij achterstand gezeten. Maar er is voor een mensen die maar eens of twee keer per big bang gekozen. Het zijn jaar een factuur sturen. flinke kinderziekten.” Die moeten hieraan Door de digitalisering, die wennen.” ‘Aanvullende al een half jaar geleden Van der Sloot en Gerritse opmerkingen werd ingevoerd, worden merkten ook dat niet alle worden door alle facturen nu door informatie over het instuniemand gelezen’ een scanner verwerkt. ren van facturen bij iederOmdat dit zelflerende een bekend is. “Terwijl we nieuwe apparaat nog dat uitgebreid naar alle niet helemaal ingeregeld controllers, gebruikers en is, herkent het niet alle budgethouders gecommurekeningen. Zo kan het niceerd hebben.” Zo blijkt gebeuren dat een factuur niet iedereen te weten dat niet betaald wordt, terwijl die wel correct het mailadres invoice@vu.nl, waar rekeis aangeleverd. ningen heen gaan, geen mens maar een computer is. Van der Sloot: “Dan staan er Geen reparaties in het mailtje allerlei aanvullende opmerDe standaardisering houdt in dat factukingen, maar die worden door niemand ren aan een aantal vereisten, zoals gelezen.” de juiste adressering en het correcte ordernummer, moeten voldoen. “VoorIemand op afstand heen repareerden de administrateurs Door de reorganisatie zitten de adminisde rekeningen die niet goed geadrestrateurs niet meer op de faculteiten en seerd waren”, zegt Linda van der Sloot, bij de diensten, maar op Uilenstede. “Dat hoofd Financieel Service Centrum. levert extra frustraties op”, zegt Ko van Dat gebeurt niet meer; van leveranHuissteden, onderzoeker bij Aard- en

nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS

campus

INGEZONDEN MEDEDELING

Discussielunch over tijdelijke contracten

ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

Op donderdag 12 maart is er een discussiebijeenkomst over de flexibele schil, werknemers met tijdelijke contracten.

tie veroorzaakt is. Door alle zieken kan de dienst de tijdelijk hogere werkdruk niet intern oplossen.

De nieuwe universiteits-cao kent een paragraaf voor de terugdringing van tijdelijke contracten onder het wetenschappelijk personeel.

Extra mankracht Daarom heeft de VU tijdelijk extra mankracht ingehuurd. Een groot deel van de achterstand is inmiddels al ingelopen. Daarnaast krijgen schrijnende gevallen, bijvoorbeeld facturen van eenmanszaken, voorrang. Dat is dringend nodig, vindt Eme van der Schaaf, directeur van Cultuurcentrum Griffioen. “De betalingsachterstanden treffen ook docenten die cursussen geven. Zij draaien wel gewoon hun uren, maar hun facturen komen op de grote hoop. Terwijl ze wel moeten eten en de huur moeten betalen.”

Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

OR-lid Rick Vermunt geeft de aftrap. Kerkzaal, van 11.45 tot 13 uur. Iedereen is welkom. Voor een broodje wordt gezorgd. Graag aanmelden via e-mail: e.c.m.Pauelsen@vu.nl.

rbbmr

Levenswetenschappen: “Als ik informatie vraag bij de financiële administratie over niet-uitbetaalde rekeningen, krijg ik vaak geen respons. We mogen eigenlijk niet eens zelf contact opnemen met de administratie. Dat moet via een tussenpersoon.” “Het is een bekende klacht”, zegt Van der Sloot. “Voorheen zat de administrateur dichtbij en kende je die. Nu is het iemand op afstand, een medewerker van het servicecentrum die niet altijd de specifieke situatie goed kent.” Hoewel er door de reorganisatie zo’n twintig vaste personeelsleden en zestig werknemers met tijdelijke contracten hun baan verloren, zegt Gerritse dat die klap juist niet bij het crediteurenproces viel. Wel heeft de dienst last van een bijzonder hoog ziekteverzuim, dat volgens Gerritse niet door de reorganisa-

Ellie Pauëlsen, vakbondsfunctionaris VU en regionaal onderhandelaar HBO FNV Overheid. 27

PERSONEELSPAGINA

ONDER REDACTIE VAN COMMUNICATIE & MARKETING VU JAARGANG 7, NUMMER 7, 11 MAART 2015

Voormalig AVC-medewerker Casper Schmitt schoolt zich om en startte een hoveniersbedrijf: “Ik voelde me afgescheept, maar daar ben ik overheen gestapt.”

HET LOT VAN ONZE BOVENTALLIGEN (2) In de Transitieorganisatie stromen nog steeds medewerkers in die tijdens de reorganisatie van de bedrijfsvoering boventallig werden. Wat zijn hun alternatieven? Casper Schmitt was tot vorig jaar audiovisueel medewerker bij het AVC, nu is hij ‘de groene man’, staat op zijn visitekaartje. Schmitt gooide het roer om: hij doet de hoveniersopleiding en startte zijn eigen bedrijf. “Ik werkte altijd binnen. Ik wilde milieubewuster, gezonder, ‘groener’ leven.” Hij gaat tuinen ontwerpen en aanleggen. Een groene tuin biedt meer plezier dan een geplaveide, is zijn devies. Hij heeft nu een offerte lopen voor de daktuin van een huis op IJburg. “Geweldig. En het is de eerste kavel van 24 huizen, dus dat biedt kansen. Nu heb ik veelal opdrachten van familie en vrienden, maar nieuwe klanten zijn welkom.” Schmitt was een van de 122 VU-medewerkers die in de loop van de reorganisatie van de bedrijfsvoering boventallig werden en in de Transitieorganisatie (TO) belandden. Op 1 januari 2015 was voor 67 van hen een oplossing gevonden, nog 39 mensen zijn aan het zoeken, vertelt TO-hoofd Marjon Ham. Zo’n ‘oplossing’ kan een nieuwe baan zijn, maar veel mensen kozen ook voor een regeling uit het sociaal plan bij de reorganisatie. Dat geldt vooral voor

60-plussers, die zich met een aanvulling op hun pensioen kunnen redden. “Je kiest niet zomaar voor een regeling, het kost je veel geld. Je pensioen is blijvend lager. Niet iedereen kan zich dat veroorloven. Alleenstaande vrouwen met een deeltijdbaan bijvoorbeeld, of mensen met een gebroken arbeidsverleden die niet voldoende ABP-jaren hebben. Er zijn mensen die het eigenlijk wel goed uit kwam, maar er zijn er ook waarvoor binnen de TO-periode nog geen nieuwe baan is gevonden of die bezig zijn met een intensieve omscholing.” Dat geldt voor de meeste van de acht medewerkers die na hun tijd bij de TO doorstroomden naar de externe arbeidsorganisatie POSG. Zij blijven daar zoeken naar werk. Vaak via stages of vrijwilligerswerk, waarmee zij hun cv verbeteren en hun netwerk uitbreiden, of ze doen tijdelijke klussen.

DIK IN DE 50, TOCH EEN BAAN

Opvallend is dat 60% van de gereorganiseerden boven de 50 is. Opzet? “Het moet niet kunnen, want er is met het afspiegelingsprincipe

gewerkt”, antwoordt Ham. Maar het is wel een probleem, omdat de groep 50-plussers het zeer moeilijk hebben op de arbeidsmarkt. Toch is ook dat niet zwart-wit, zegt Ham. “Iemand van dik in de 50 vond zo weer een baan. Er zijn mensen die het verschrikkelijk vonden om hun baan te verliezen, maar die nu zeggen: ‘Ik ben mijn leven opnieuw gaan vormgeven’. Doordat we een scholingsbudget hebben, kon iemand die altijd al pedicure had willen zijn zich nu omscholen. Een manager begon een eigen bureau in voedingsadvies. Een ander werd interimmanager. De eerste klus kwam via ons, maar nu loopt het.” Ook Casper Schmitt begon voor zichzelf. Hij was aanvankelijk geschokt toen hij in de TO belandde. “De organisatie wil zo snel mogelijk van je af, met zo min mogelijk kosten. Je krijgt cursusjes netwerken en hoe je een LinkedInprofiel moet maken. Ik voelde me afgescheept, ik had een vast contract bij die mensen! Maar daar ben ik overheen gestapt. Het is me gelukt om mijn omscholing vergoed te krijgen, ik kreeg de tijd en ik kreeg vrijstelling

van solliciteren. Daardoor kan ik me hierop concentreren. Dat is wel te gek. En de opleiding vind ik geweldig.”

FLEXIBELER

De TO zoekt ook – intern en extern – naar tijdelijke functies, waarmee je je cv kunt versterken. Suzan Besuijen is al aan haar tweede vervanging binnen de VU bezig. Haar functie als bureaumanager bij IVM verdween doordat IT, communicatie en andere functies daar verdwenen. “Ik had geen team meer om leiding aan te geven,” zegt ze. Na een jaar als coördinator bedrijfsvoeringswerkzaamheden bij het Onderwijscentrum, vervangt zij nu de onderwijscoördinator bij FEWEB. Buiten de VU is een nieuwe baan vanwege haar leeftijd van 57 jaar moeilijk, maar ze gelooft in een nieuwe baan binnen de VU, en dan liefst een vaste. “Als je zelf moeite doet, dan komt er wel weer iets.” Ondertussen leert ook een ervaren ‘regelneef’ als Besuijen nog iedere keer bij. “Je maakt jezelf steeds flexibeler en daarmee steeds beter inzetbaar binnen de VU. Bovendien: ik kom ergens met een frisse blik. Duidelijke procedures zijn belangrijk, dus ik beschrijf ze, voor mezelf en voor anderen. Dat is ook weer een bijdrage die ik lever.” De TO zoekt met Besuijen mee naar functies. “Ik ben heel positief over de TO. Ze zijn heel erg bereid om te helpen.”

aantal maanden loon mee, die medewerkers krijgen als ze binnen de zes maanden de TO verlaten.

WAT DOE JIJ NOU?

INLEVEREN

Weet jij wat je collega’s doen? Deze week: de informatiemanager. Op de VU werken er: 5

Ze is niet de enige die moet inleveren. “Mensen zaten in loon soms te hoog voor wat de arbeidsmarkt nu biedt”, zegt Ham. “De meesten vinden een lager betaalde baan vaak beter dan in de TO zitten.” Aan werk komen is ook een beetje geluk hebben, zegt ze. “Al zie ik de arbeidsmarkt aantrekken. En het is opvallend: als mensen een baan vinden krijgen ze vaak nog een tweede aanbieding en moeten ze kiezen!” Ham bekent dat ze moeilijk kan dealen met zaken waar het niet wil lukken. Maar ze is blij met de successen: “Voor iemand van boven de 60 konden we regelen dat hij kon blijven, doordat een aantal afdelingen hem samen betalen. Daar word ik héél gelukkig van!” Het eerste deel van Het lot van onze boventalligen verscheen op de PersoneelsPagina van 20 november 2013. Lees het terug op VUnet > zoek op: PersoneelsPagina.

NIEUWS & AGENDA WEBINAR OVER PENSIOEN

Wie pensioen opbouwt, maakt keuzes die de opbouw van dat pensioen beïnvloeden. En al lijkt jouw pensioen misschien nog ver weg, die keuzes zijn nu van belang. In het webinar Pensioen: wat ga jíj doen? , georganiseerd door VSNU en pensioenuitvoerder APG, leggen experts speciaal voor medewerkers van universiteiten de verschillende keuzes en veranderingen in de pensioenregeling uit. Kijk op > WWW.VSNU.NL/PENSIOEN. Suzan Besuijen

(TIJDELIJKE) DROOMBAAN

Mariska van der Leij blogde een half jaar op de site van Advalvas over haar ‘boventalligheid’. Zij kreeg al hulp van de TO voor ze officieel boventallig werd op 1 april 2014. In september begon ze bij Vogelbescherming Nederland als projectleider van het webcamproject Beleef de lente (www.beleefdelente.nl), waar je vogels in hun nestkasten 24 uur per dag kunt volgen. Het was de ‘droombaan’ die ze voor zichzelf tijdens een loopbaanbegeleidingstraject bij de TO had geformuleerd. “Ik moest wel flink loon inleveren, mijn reistijd is veel langer en ik heb nu steeds een jaarcontract, maar daar had ik me op ingesteld omdat ik in de ‘groene’ branche wilde werken. De banen liggen daar niet voor het oprapen en het gaat vaak om goede doelen, waar salarissen niet hoog liggen. Toch is het wel slikken als je op papier ziet wat je dan overhoudt. Maar dit was mijn droombaan!” Ze kreeg een premie van een

Michael Goosen en Roberto Soeltan, theatertechnici bij het AVC, denken bij een informatiemanager aan een communicatiefunctie: “Informatiestromen managen, dus sturen hoe informatie naar buiten komt?” Caressa Kloosterman, secretaresse van Jaap Winter, vermoedt dat een informatiemanager juist informatie verzamelt, bijvoorbeeld van Twitter of uit kranten. “Een beheerder van een databank?” verzint Josephien Sierag, administrateur van de postgraduate opleidingen van FEWEB. “Oh, Coen! Ja, die ken ik. Aardige jongen!”

ONTBIJTEN MET VALORISATIE

Al langer loop je rond met een idee, maar welke valorisatiestappen neem je om succesvol te worden? In de workshop How to valorise successfully (19 maart, Science Park) word je meegenomen door het hele valorisatieproces. In The next step in valorisation (2 april, VU Campus) maak je je idee concreet. Speciaal voor vroege vogels van 8.30-10.30 uur. Meld je aan op > WWW.IXA.NL OF VIA VUNET.

JAN ROT EN PIETER DERKS

Griffioen komt weer met spannende medewerkersvoorstellingen. Dinsdag 24 maart een toneelstuk over onze eigen Abraham Kuyper in Kuyper & Wilhelmina en dinsdag 31 maart de Nederlandse Matthäuspassie, vertaald door Jan Rot, die zelf de rol van Evangelist heeft , beide in de Griffioen. En tenslotte de zeer actuele Pieter Derks op 20 april in de Aula. Bestel nu alvast kaarten! > WWW.GRIFFIOEN.VU.NL/MEDEWERKSVOORSTELLINGEN

COEN WARTENHORST

“Stel een onderzoeker wil met 16 mensen van zijn afdeling en een Amerikaanse collega rekenen aan big data bestanden. Dat lukt niet met standaardvoorzieningen. Ik overleg met IT wat mogelijk is, wat het kost en hoe we dat aan kunnen bieden. Of ik zoek voor een docent naar nieuwe alternatieven voor weblectures. Of hoe regel je de IT en het telefoonnetwerk bij een fusie van faculteiten? Ik heb net met een team de verhuizing van FEWEB naar een flexomgeving geregeld. Mijn collega’s en ik vertalen dus de informatiebehoefte van onderzoekers, docenten en bedrijfsvoering in informatievoorziening. Maar we werken ook aan problemen die aanhouden of service die niet voldoende is. Informatiemanagers zijn IT-medewerkers, gedetacheerd bij faculteiten en diensten. Dat vind ik niet goed. Wij stellen de vragen van faculteiten en diensten, in mijn geval die van FEWEB en Rechten, aan de leverancier, IT. Verantwoordelijk zijn voor klant terwijl je in dienst bent van de (hof)leverancier geeft op zijn minst de schijn van belangenverstrengeling. Al zorgen wij dat het goed gaat: het blijft verkeerd. Vroeger had iedere faculteit zijn eigen IT afdeling. Telefoontjes als “Mijn computer doet het niet” belanden nu nog vaak bij mij. Acht van de tien vragen zijn niet voor mij. Maar als die twee die dat wel zijn maar goed beantwoord worden!” Redactie Personeelspagina > CHARLOTTE BROUWER, ANITA MUSSCHE EN HOUKJE VLIETSTRA Beeld > YVONNE COMPIER Vormgeving > HAAGSBLAUW Reageren > PP@VU.NL

Film

Restaurant

n va nt. ten ura os ta p k res t o et en lt h tud ee n s ord ee eo at b ga en ek ten we it e d e as u Om valv ad

cultuur

Voor vleesfanaten en nachtbrakers Cannibale Royale

CONCEPT Een brasserie waar je terecht kunt voor vleesgerechten zonder poespas. SFEER Druk, een gezellige kroegsfeer. Overal zien we hout, maar minder gezellig zijn die vele Afrikaanse maskers die nogal angstaanjagend overkomen. ETEN We nemen L’ Exceptionnel (een 600 gram ribroast) en Cannibale’s Favourite Ribs (spareribs). Die ribroast is een gigantische, malse lap vlees, groot genoeg voor twee personen. De spareribs zijn gemarineerd in een zoetige saus en zo mals dat het vlees gemakkelijk van de botjes valt. De gerechten worden geserveerd op houten planken. Als bijgerecht nemen we de Jacket Potato, een grote gepofte aardappel met crème fraîche en spekjes, en Garlic Bread, heerlijk vers gebakken brood met knoflook, geserveerd met gezouten roomboter. Als toetje delen we de New York Cheesecake. Ik proef een bodem van bastognekoeken, lekker! BEDIENING Vriendelijk. TIP Neem de gepofte aardappel, spareribs en cheesecake. AANRADER Voor de ultieme vleesfanaat, zeker weten. Ook heel fijn dat deze tent doordeweeks tot 3 uur ’s nachts open is en op vrijdag en zaterdag zelfs tot 4 uur, dus ook voor een nachtelijke hap zit je hier goed. PRIJS De ribroast kost al 25 euro. Alle andere vleesgerechten zijn goedkoper, dus je kunt hier gemakkelijk voor onder de 50 euro eten. Door die prijzige ribroast vroegen we om een gratis karaf water. WAARDERING

Helmert Woudenberg Kuyper & Wilhelmina Dinsdag 24 maart Aanvang 20.30 uur Studenten € 12,50 Medewerkers VU € 3,griffioen.vu.nl

Dick Roodenburg, publiciteitsmedewerker Griffioen

Cannibale Royale Handboogstraat 17A cannibaleroyale.nl Annejet Meulmeester, derdejaars communicatie- en informatiewetenschappen

FOTO Paul Hoes

Cultuurcentrum Griffioen Uilenstede

Toen Marcel Möring in 2008 als schrijver op locatie op de VU rondliep, verbaasde hij zich erover dat nergens prominent een portret van Abraham Kuyper hing. Beste studenten: Kuyper was in 1880 de oprichter van onze Vrije Universiteit. Over hem en koningin Wilhelmina maakte acteur Helmert Woudenberg een theaterstuk. Kuyper & Wilhelmina gaat over de strijd tussen twee ambitieuze tegenstanders. De oudere gereformeerde politicus Kuyper beschouwt een vrouw op de troon als tegen Gods wil. Op haar beurt vindt de jonge Wilhelmina hem een ijdele bedrieger en demagoog. Zijn streven om religie en politiek met elkaar te verbinden, ziet ze als verkapte machtswellust. Toch ontdekken ze tijdens het duel meer met elkaar gemeen te hebben dan gedacht.

Ook GRATIS UIT ETEN voor Advalvas? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl. nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS

studenten

Sleutelgat 14

Wat zegt de inrichting van je kamer over jezelf? En klopt die indruk ook? VU-studenten gluren in de kamer van Thomas van den Berg.

“D

eze jongen heeft het hier echt naar zijn zin”, zegt student aarde en economie Bas Gerretsen (23) beslist. “Hij gaat niet vaak naar zijn ouders, daar heeft hij het veel te druk voor. Hier woont een normale, gezellige, sociale jongen. Hij gaat vaak uit, maar kan ook lekker op zijn kamer ontspannen: een filmpje kijken of wat internetten. Hij zou heel goed lid kunnen zijn van een studentenvereniging. Eigenlijk lijkt deze kamer wel op die van mij, dus misschien studeert hij ook wel aarde en economie.” “Deze jongen hecht geen waarde aan uitgebreid eten”, lacht student business analytics Kevin Land (19). “Hij gebruikt ketchup als smaakmaker voor al zijn maaltijden. Verder denk ik dat hij heel vaak achter zijn bureau zit en hard

ADVALVAS

nr 14 — 11 maart 2015

studeert; het staat zo pontificaal midden in de kamer. Hij doet economie of rechten. Aan al die gymschoenen te zien is hij behoorlijk sportief. Maar wat een opmerkelijke verzameling daar in die kast: bovenin de dvd’s en dan bergt hij zijn pannen op boven al zijn schoenen! Ik vind deze student een pragmatisch type dat van het leven geniet.”

Thomas van den Berg

“Ah, de Brooklyn Bridge!” zegt student computer science Ana 23 Gomes (25). Hij wijst naar de Studeert management, uitgelichte brede poster. “Hier policy-analysis and woont een student uit de Verenigde entrepreneurship in the health and life sciences Staten, of iemand met een sterke voorliefde voor the States; hij wil er Betaalt 375 voor zijn kamer in het centrum nog heel graag naartoe. Hij houdt ook van Ikea. En hij drinkt graag een biertje, of iets sterkers, met zijn vrienden, maar overdag drinkt hij vooral koffie. En dan geen slappe filterkoffie, nee, ik zie daar een behoorlijke voorraad van die dure Nespresso-cups.”

“O ja, die ketchup”, zegt Thomas van den Berg. “Ik eet vaak een tosti, en dat kan natuurlijk niet zonder ketchup. Ik hou wel van lekker eten hoor, maar niet heel uitgebreid. Ik woon in een huis met 23 andere studenten en we eten elke avond samen. We hebben een schema voor koken, afwassen en boodschappen doen, dus iedereen kookt zijn eigen specialiteit. Mijn vrienden zullen zeggen dat mijn specialiteit pasta carbonara is. Dat heb ik geleerd van mijn moeder. Ik heb het hier naar mijn zin, maar ga nog vaak naar Zwolle, mijn geboorteplaats. Ik heb daar nog vrienden en ik voetbal er elk weekend. Hier zit ik veel achter mijn bureau, maar niet alleen om te studeren. Ook voor tv-series en games, veel schietgames. In New York en San Francisco ben ik inderdaad op vakantie geweest.” Door Nienke Stumpel Foto’s Peter Valckx

Wil je ook in Sleutelgat? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

Griff

door Merlijn Draisma

nr 14 — 11 maart 2015

ADVALVAS