Λάτρης των ταχυτήτων ο Λιούγκας, συμμετείχε σε πολλούς αγώνες. Εδώ, σε στιγμιότυπο με τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο.
Επάνω, απονομή της ΕΛΠΑ, 1968. Κάτω, στιγμιότυπο από δεξίωση της ΕΛΠΑ.
Ο ΑΝΟΓ, λοιπόν, ήταν από τους πρώτους αθλητικούς συλλόγους της χώρας που είχαν κλειστό γυμναστήριο και κλειστό κολυμβητήριο. Τότε φτιάχτηκαν και οι πρώτες σοβαρές Γλυφαδιώτικες ομάδες. Εμείς ως παιδάκια κολυμπούσαμε. Εγώ έκανα κι ενόργανη γυμναστική, η αδελφή μου έπαιζε μπάσκετ και ταυτόχρονα παρακολουθούσαμε σχεδόν όλους τους αγώνες στην Γλυφάδα. Μπάσκετ, βόλεϋ, χάντμπολ, πόλο, ιστιοπλοία... Από τις ομάδες αυτές βγήκαν μεγάλοι αθλητές. Θυμάμαι τον Παραγυιό, όταν είχε πάρει μεταγραφή από τον Ολυμπιακό. Τότε ο Ολυμπιακός είχε δώσει σ’ εμάς τον Καμπούρη. Επίσης, από εδώ ξεκίνησε κι ο Φραγκίσκος Αλβέρτης. Από εδώ τον πήρε μεταγραφή ο Παναθηναϊκός. Θυμάμαι την Λυμπεροπούλου, τον Κατρά, τα αδέλφια Κοντολέων, τον Στελίου, την οικογένεια Μιτζάλη που πάντα αγαπούσε τον ΑΝΟΓ, που ο Κώστας είναι τώρα και πρόεδρος του Ομίλου, και βέβαια θυμάμαι την ομάδα της υδατοσφαίρισης που έσπασε το κατεστημένο του Εθνικού. Όλοι τότε, χάρη στην ανάπτυξη αυτή του αθλητισμού, άκουγαν για την Γλυφάδα. Η Γλυφάδα έγινε παντού γνωστή. Αυτό το κέντρο, ας μην ξεχνάμε ότι φιλοξενούσε το βόλεϋ και το μπάσκετ του Παναθηναϊκού, έγιναν μεγάλοι αγώνες εδώ. Όπως έχουν γίνει και μεγάλες αθλητικές συναντήσεις. Θυμάμαι συναντήσεις της ενόργανης όταν ήμουν παιδί. Όταν είχαν έρθει μεγάλες αθλήτριες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης κι έκαναν επιδείξεις, αθλήτριες από την Αμερική... Άλλωστε, ήταν το μεγαλύτερο κλειστό, μέχρι που έγινε το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Απ’ ότι έμαθα, το κλειστό πρόσφατα άνοιξε πάλι, αλλά η επιγραφή με το όνομα “Ματθαίος Λιούγκας” κατέβηκε όταν έγιναν επισκευές, κι εδώ και περίπου τρία χρόνια δεν έχει ανέβει πάλι. Το λέμε πια “Δημοτικό Γυμναστήριο Γλυφάδας” και πια δεν χρησιμοποιούμε το όνομα του Μάκη Λιούγκα. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο που δεν χρησιμοποιούμε το όνομα ενός ανθρώπου που έγραψε ιστορία στην Γλυφάδα, αλλά ένα καινούριο γυμναστήριο που φτιάχτηκε το λέμε “Οδυσσέας Παπαδόπουλος”. Δεν έχω καταλάβει ποιά ήταν η σχέση του Παπαδόπουλου με τον αθλητισμό. Και το όνομα “Μάκης Λιούγκας” το έδωσε στο κλειστό η Πολιτεία, όχι ο Δήμος Γλυφάδας, και είναι καταχωρημένο στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Δεν μπορεί να αλλάξει. Ως πατέρας ήταν αυστηρός και πολύ γλυκός ταυτόχρονα, όπως ήταν και με τους αθλητές. Κι από τον αθλητισμό δεν καταφέραμε να ξεφύγουμε ούτε εγώ ούτε η αδελφή μου. Σήμερα, η αδελφή μου τρέχει κάθε μέρα και συμμετέχει σε αγώνες δέκα χιλιομέτρων, κι εγώ διδάσκω γιόγκα.
Ο “Δήμαρχος” Λιούγκας
Η οδός Ματθαίου Λιούγκα βρίσκεται στα όρια του Γκολφ, μεταξύ των οδών Τσιτσάνη και Μιαούλη.
Ο Ματθαίος Λιούγκας έχει μείνει στην συνείδηση των Γλυφαδιωτών ως Δήμαρχος της πόλης. Ωστόσο ποτέ δεν έγινε Δήμαρχος στην πραγματικότητα. Η αγάπη του για την πόλη του, τα κοινά και τους Γλυφαδιώτες, τον έφερε να διεκδικεί τον Δήμο και να αποσπά το ποσοστό του 49,9 % στον πρώτο γύρο των εκλογών του 1986, με αντίπαλο τον Κερκυραίο Ανδρέα Σούφη. Ωστόσο, ο εκλογικός νόμος τον έφερε σε επαναληπτικές εκλογές, όπου και έχασε τελικά τον Δήμο για 50 ψήφους. “Η δικαίωσή του είναι οι άνθρωποι που ακόμα και σήμερα θεωρούν ότι διετέλεσε Δήμαρχος Γλυφάδας”, μας είπε η Φράγκη Λιούγκα, τονίζοντας ότι έχασε τον δεύτερο γύρο των εκλογών από συσπείρωση ψηφοφόρων του δικού του πολιτικού χώρου.
Βράβευση της ανδρικής ομάδας υδατοσφαίρησης του ΑΝΟΓ - εδώ με τον Κυριάκο Γιαννόπουλο.
GLYFADA FREE PRESS • #08
7