Kurier Czaplinecki - Nr 107, lipiec 2015

Lipiec 2015

fot. Via-Studio

NR 107

W NUMERZE:

przy ul. Ogrodowej

►► Toniemy po cichu; ►► Dopalacze; ►► Drogi; ►► 16 lat Edukacji; ►► Tajemnicze głazy;

►► Jak przygoda…; ►► Głaz graniczny; ►► Puchar Kinder; ►► Fabryka min; ►► Festiwal wyborczy; ►► Ratujmy zabytki;

►► Uwaga na barszcz; ►► Minister Edukacji; ►► Sen o S11; ►► Eliasz Śmich; ►► Wieści z Ratusza; ►► Państwo wojny.

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

2

Biuro Rachunkowe BT

,

Tadeusz Berczynski Bieg³y rewident upr. nr 167/5416

Œwiadczymy us³ugi w zakresie:

- prowadzenie ksi¹g rachunkowych i podatkowych - doradztwa podatkowego - doradztwa w zakresie organizacji rachunkowoœci - wype³niania rocznych zeznañ podatkowych 78-550 Czaplinek ul. Kochanowskiego 20/13 tel./fax 94/ 375 56 71

Kom. 605 210 029 e-mail: btbiuro@onet.pl www.btbiuro.pl

Zapisy do Niepublicznego Przedszkola

„EDUKACJA”

w Czaplinku przy ul. Akacjowej 6 (osiedla Wiejska)

dzieci 2,5-5 lat, na rok szkolny 2015-2016 Kontakt: 606

483 438

INSTALATOR - Firma instalacyjna Elektryka – Hydraulika – Technika Grzewcza Autoryzowany instalator:

JUNKERS, VAILLANT , AUER mgr inż. HUBERT MIERNIK tel. 887 968 334 e-mail: hubert.miernik@poczta.fm

z instalacje gazowe z instalacje i pomiary elektryczne z instalacje hydrauliczne z kotły co z kotły pulsacyjne auer z pompy ciepła z technika solarna

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

3

Toniemy po cichu...

P

rzez pierwszy lipcowy gorący weekend utonęło aż 41 osób. Rzecznik policji Mariusz Sokołowski powiedział, że pod wodą zginęło więcej osób niż na drogach.

Ogółem, w roku bieżącym, policyjne statystyki informują o utonięciu 129 osób (do 5.07.b.r.)!!!

Czy wiecie, że aż 80% osób, które utonęły od początku sezonu urlopowego, stanowią mężczyźni? Jak myślicie, co za tym stoi: brak wyobraźni, chęć popisania się, alkohol? A może wszystkiego po trochu?

Tonący nie wygląda jakby się topił. Kapitan wskoczył do wody w ubraniu, prosto z kabiny i zaczął płynąć sprintem w kierunku ofiary. Jako były ratownik skupił swój wzrok na ofierze, kiedy płynął prosto na ludzi, którzy pływali między plażą, a zakotwiczoną łódką. „On chyba myśli, że się topisz”, powiedział mąż do żony. Wcześniej pryskali na siebie wodą, ona krzyczała, ale teraz już znieruchomieli stojąc po szyję w wodzie na piaskowej mieliźnie. „Przecież wszystko jest w porządku, co on wyprawia?”, zapytała żona, nieco zirytowana. Mąż krzyknął „Wszystko w porządku!” machając do kapitana, żeby zawrócił, ale ten dalej twardo płynął w ich kierunku. „Z drogi!” krzyknął, gdy przepływał między nimi. Dokładnie trzy metry za ich plecami, topiła się ich dziewięcioletnia córeczka. Już bezpieczna w ramionach kapitana wybuchła płaczem, „Tatusiu!”

W jaki sposób kapitan rozpoznał z trzydziestu metrów coś, czego nie zauważył ojciec z trzech?

Tonięcie nie wiąże się z głośnym pluskiem i wołaniem o pomoc jak uważa większość ludzi.

Kapitan przeszedł szkolenie jak rozpoznać tonącego, prowadzone przez ekspertów z wieloletnim doświadczeniem. Ojciec wiedział jak wygląda tonący z telewizji. Jeśli spędzasz czas na wodzie lub w jej pobliżu musisz mieć pewność, że ty i twoja załoga wiedzą na co zwrócić uwagę, gdy ktoś znajduje się w wodzie. Dziewczynka nie wydała z siebie najcichszego dźwięku kiedy tonęła. Jako były ratownik nie byłem zdziwiony, gdy usłyszałem tę historię. Ludzie toną w ciszy. Machanie rękami, pryskanie wodą i krzyk podczas takich dramatycznych chwil można zobaczyć tylko w telewizji. W realnym życiu to naprawdę rzadkość.

Instinctive Drowning Response - jak określił to dr Francesco A. Pia, jest tym, co ludzie robią, by uniknąć utopienia się. To nie wygląda tak, jak sobie większość ludzi wyobraża. Nie ma rozbryzgiwania wody, machania rękami, krzyczenia i wołania o pomoc. Żeby lepiej sobie wyobrazić jak mało dramatycznie wygląda topienie się pomyśl nad tym: utonięcie jest na drugim miejscu jeśli chodzi o przyczynę wypadków śmiertelnych u dzieci poniżej 15 roku życia. Z 750 dzieci, które utopią się w przyszłym roku 375 utonie nie dalej niż 20 metrów od rodziców lub innych dorosłych.

W dziesięciu procentach przypadków rodzic widzi tonące dziecko, ale nie zdaje sobie z tego sprawy! Dr Pia opracował listę wskazówek jak rozpoznać tonącego: ●●Poza rzadkimi przypadkami ludzie, którzy toną, fizycznie nie są w stanie wołać o pomoc. Nasz układ oddechowy został stworzony do oddychania. Mowa pełni drugorzędną funkcję. Żeby coś powiedzieć

proces oddychania musi przebiegać sprawnie i nie być niczym zakłócony. ●●Usta tonących na przemian znajdują nad i pod poziomem lustra wody. Nie znajdują się ponad powierzchnią wystarczająco długo, by zrobić wydech, wdech i jeszcze krzyknąć po pomoc. ●●Tonący oddychają bardzo szybko chcąc nabrać powietrza zanim znów znajdą się pod wodą. Nie są w stanie krzyczeć. ●●Tonący nie potrafią machać rękami po pomoc.

Odruchowo rozkładają ramiona i wykonują ruchy pozwalające utrzymać się na powierzchni, by móc oddychać. ●●Tonący nie potrafią kontrolować ruchów rąk.

Nie są w stanie się uspokoić i machać rękami po pomoc, płynąć w kierunku ratującego lub złapać się koła ratunkowego. ●●Od początku do końca ich ciało znajduje się w pionowej pozycji, nie potrafią machać nogami. Ludzie, którzy toną walczą na powierzchni wody przez 20 do 60 sekund zanim pójdą pod wodę.

To oczywiście nie oznacza, że osoba wołająca o pomoc nie potrzebuje pomocy - oni doświadczają tzw. rozpaczy wodnej. Nie trwa to długo, ale w przeciwieństwie do prawdziwego topienia się, ofiary potrafią ułatwić zadanie ratownikom, bo są w stanie chwytać przedmioty takie jak lina itd.

Zwróć uwagę na poniższe oznaki: * Głowa w wodzie, usta na poziomie lustra wody * Głowa przechylona do tyłu i otwarte usta * Szklane oczy i puste spojrzenie * Zamknięte oczy * Włosy opadające na czoło lub oczy * Nogi nie pracują, pozycja pionowa * Gwałtowne łapanie powietrza * Nieudane próby płynięcia w określonym kierunku (osoba próbuje płynąć, ale stoi w miejscu) * Próby płynięcia na plecach Więc jeśli członek załogi wypadnie za burtę i wszystko wygląda ok - nie bądź tego taki pewien.

Czasami najczęstszą oznaką, że ktoś się topi jest to, że na to nie wygląda. Mogą wyglądać jakby „kroczyli” w wodzie i patrzyli w kierunku pokładu. Jak się upewnić? Zapytaj „Wszystko w porządku?”.

Jeśli taka osoba nie potrafi odpowiedzieć - prawdopodobnie się topi. Jeśli patrzy na Ciebie pustym spojrzeniem - całkiem prawdopodobne, że zostało ci 30 sekund, by ją uratować. Do rodziców: dzieci, które bawią się w wodzie robią hałas. Jeśli ucichną podpłyń do nich i dowiedz się co jest grane.

W 2014 r. na terenie Polski odnotowano 674 wypadków tonięcia. W wyniku tych zdarzeń utonęło 646 osób, w tym 59 kobiet. 80 osób udało się uratować.

Najczęstsze okoliczności wypadków utonięcia (liczba osób, które utonęły), to: kąpiel w miejscu niestrzeżonym, lecz nie zabronionym – 104, nieostrożność podczas przebywania nad wodą – 56, nieostrożność podczas łowienia ryb – 41, kąpiel w miejscu zabronionym – 36, inne przyczyny - 437.

157 osób które utonęły, znajdowało się w stanie nietrzeźwości.

Brak wyobraźni, brawura, lekceważenie podstawowych zasad bezpieczeństwa, nieprzemyślane skoki do wody z miejsc zabronionych, brak opiekunów sprawia, że jesteśmy narażeni na niebezpieczeństwo i zagrożenie życia. Skoki z mostów, drzew do wody, gdzie nie znamy ukształtowania dna często zakończą się tragicz-

nie, podobnie jak spożywanie alkoholu i kąpiel w wodzie.

Uwaga na dzieci Maluchy uwielbiają wodę, a że nie mają doświadczenia i zdolności przewidywania skutków swoich zabaw, są narażone na ogromne niebezpieczeństwo. Nie chodzi o to, by im takich przyjemności zabraniać. Rolą rodziców i opiekunów jest jednak mieć na dzieci baczenie, by zapobiegać zagrożeniom. Nawet niewielkie „oczko wodne” zlokalizowane przy domu może być niebezpieczne dla kilkuletnich dzieci bawiących się na podwórku.

Unikaj dzikich kąpielisk Pływanie bez nadzoru na dzikich, czyli niestrzeżonych kąpieliskach i skoki do wody to najczęstsze przyczyny utonięć. Oczywiście, trudno oczekiwać, że nagle wszystkie dzieci w Polsce przestaną chodzić do glinianek, stawów, rzek, gdzie od zawsze kąpały się całe wsie czy miasteczka. Pamiętajmy jednak, by w takich „tradycyjnych” miejscach najmłodsi kąpali się pod nadzorem dorosłych.

Pamiętaj! Ostrożności nigdy za wiele Większość utonięć i podtopień jest wynikiem lekkomyślności, lekceważenia obowiązujących przepisów, a przede wszystkim kąpieli w miejscach niestrzeżonych i niebezpiecznych. Optymalne do kąpieli i pływania są miejsca odpowiednio oznakowane i zabezpieczone – kąpieliska strzeżone przez ratowników. Ale i tu trzeba zachować pewne zasady bezpieczeństwa: –– nie wolno wchodzić do wody po spożyciu alkoholu lub środków odurzających. Najczęściej toną osoby znajdujące się pod wpływem alkoholu lub pod wpływem takich środków; –– nie wolno wchodzić do wody zaraz po opalaniu się na słońcu – może to grozić szokiem termicznym lub utratą przytomności; –– po wejściu do wody najpierw należy schłodzić okolicę serca, karku oraz twarz; –– do wody wchodzimy tylko w miejscach oznakowanych, gdy nad kąpiącymi się czuwa ratownik; –– nie skaczmy do wody na „główkę”, tym bardziej jeśli nie znamy głębokości wody. Taki skok może doprowadzić do urazów kręgosłupa i kalectwa; –– rodzice powinni zawsze czuwać nad kąpiącym się dzieckiem; –– nie należy przepływać czy wypływać na otwarty akwen bez asekuracji; –– nie zaleca się kąpać zaraz po jedzeniu – powinno się odczekać przynajmniej pół godziny; –– do wody najlepiej wchodzić w grupie, albo przynajmniej z drugą osobą; –– korzystając ze sprzętu wodnego upewnijmy się, że jest on sprawny, a przebywające na nim dzieci i osoby, które nie umieją pływać są we właściwy sposób zabezpieczone - mają na sobie specjalne kamizelki.

Nigdy nie zdejmujmy kapoków! - pływajmy wzdłuż brzegu, tak by widziała nas inna osoba posiadająca umiejętności w zakresie pływania. Źródło: Medkursy.pl, Państwowa Straż Pożarna.

Zbigniew Dudor P. S. W środę 8 lipca nastąpiło załamanie pogody. Po godzinie 18 na j. Drawsko toczyła się akcja ratownicza wywróconego jachtu. Po trzygodzinnych zmaganiach czaplineckiego WOPR-u, OSP Czaplinek i pracowników Ośrodka Sportów Wodnych UM Czaplinek, jacht zacumował na przystani, a wyziębnięta załoga znalazła się na lądzie.

Woda to żywioł – zachowajmy rozwagę!!!

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

4

Dopalacze mogą zabić

●●przeżycie nieznanego doświadczenia, ●●wpływ grupy rówieśniczej.

Jednak najlepszą formą ratunku przed konsekwencjami używania „dopalaczy” jest profilaktyka. Lepiej zapobiegać jak leczyć, mówi stare przysłowie. Dlatego w miesiącu wrześniu zostaną przeprowadzone prelekcje i warsztaty w każdej czaplineckiej szkole mówiące o szkodliwości działania „dopalaczy” na nasze zdrowie. Jednak z naszej młodzieży możemy być dumni, o czym wielokrotnie już informowałem. Jest dorosła i odpowiedzialna. Wierzę, że forma informacyjna i profilaktyczna organizowana przez Gminną Komisję Profilaktyki przyczyniła się i będzie przyczyniać do podejmowania bezpiecznych i mądrych decyzji przez naszą młodzież, a ich aktywność w szerzeniu zdrowego i trzeźwego trybu życia będzie trwać nadal. Jednocześnie chciałbym poinformować, że porady i informacje o nurtujących problemach dotyczących profilaktyki uzależnień można zasięgnąć w biurze GKPiRPA w Czaplinku w wyznaczonych godzinach. Służymy pomocą specjalistów uzależnień i przemocy w rodzinie. Jesteśmy otwarci, aby pracować nad stworzeniem dla młodzieży konstruktywnych i zdrowych form aktywności, które sprzyjałyby rozwojowi, a tym samym ograniczałyby sięganie po środki psychoaktywne. Dotyczyć to może zajęć sportowych i artystycznych. Życzę wszystkim radości wychodzącej z serca i nadziei, że nasza mała czaplinecka ojczyzna na zawsze pozostanie wolna od „dopalaczy”.

Wiesław Runowicz Przewodniczący GKPiRP

Drogi w nowej perspektywie finansowej

(Szczecin – Warszawa) oraz S11(Koszalin – Poznań – Katowice) w rządowym programie to wielka strata dla województwa zachodniopomorskiego. Trasy te są bowiem połączeniem naszego województwa z centralną i południową Polską.

Sejmik Województwa Zachodniopomorskiego 15 marca 2015 r. podczas wyjazdowego posiedzenia w Koszalinie, upomniał się o realizację budowy drogi ekspresowej S11. Jednogłośnie przyjęto stanowisko, które zostało przesłane do rządu oraz sejmu. Boleję nad tym, że my samorządowcy nie mamy wpływu na takie decyzje, możemy jedynie marzyć i mówić. Bez mocnego lobbingu parlamentarzystów z naszego regionu ciężko jest z poziomu samorządów wywalczyć pieniądze na prorozwojowe dla województwa decyzje.

W programie budowy dróg nie znalazło się także dokończenie budowy drogi ekspresowej S3 Szczecin – Świnoujście. Inwestycję tę zapisano na liście rezerwowej programu budowy dróg – 70,9 km tego odcinka kosztowałoby 2,34 mld zł. Na tej liście znalazło się 12 inwestycji bez jakiejkolwiek pewności, że któraś z nich będzie realizowana do 2020 r. Na liście rezerwowej budowy obwodnic znajduje się 13 zadań inwestycyjnych. Niestety na tej liście nie ma żadnego z miast województwa zachodniopomorskiego.

Mimo planów budowy S6 województwo zachodniopomorskie niestety można nadal zaliczyć do wykluczonego komunikacyjnie. Czy to się zmieni? Zobaczymy. Już dzisiaj słychać plotki, że po jesiennych wyborach parlamentarnych program budowy dróg prawdopodobnie będzie zmieniony…

Jerzy Kotlęga

W

ostatnim czasie coraz więcej słyszy się w mediach o substancjach, które posiadają właściwości psychoaktywne, w działaniu zbliżone do narkotyków. To „dopalacze” - występujące w Internecie pod nazwami: ●●sole kąpielowe, ●●pożywka dla roślin, ●●nawóz roślinny, ●●kadzidełka, ●●chemikalia do badań i inne.

Kilka dni temu całą Polskę obiegła wiadomość, że ok. 300 osób uległo zatruciu po zażyciu „dopalaczy”. Jest to potoczna nazwa produktów zawierających substancje psychoaktywne, które nie znajdują się na liście środków kontrolowanych ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii. Środki tego rodzaju produkowane są po to, aby ominąć obowiązujące zakazy antynarkotyczne.

Ich skład chemiczny ulega ciągłej ewolucji, a to dlatego, aby uciec od odpowiedzialności prawnej za produkcję niedozwolonego specyfiku. „Dopalacze” można podzielić na trzy grupy, są to: ●●środki pochodzenia roślinnego służące do palenia i wąchania, ●●środki pochodzenia syntetycznego jako tabletki ●●środki zawierające jedną substancję, a służące do lizania. „Dopalacze” są narkotykami. Przynoszą zatrucia, a nawet śmierć. Najczęściej po substancje psychoaktywne sięgają młodzi ludzie. Sięgają po to,

M

inisterstwo Infrastruktury i Rozwoju zakończyło z dniem 26 czerwca 2015 r. konsultacje społeczne opracowanej przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad „Prognozy Oddziaływania na Środowisko Projektu Programu Budowy Dróg Krajowych na lata 2014-2023”. Znana jest kompletna lista inwestycji. W ramach tego programu powstanie w Polsce 71,5 km nowych autostrad, 1790 km dróg ekspresowych oraz 35 obwodnic miast. Na te inwestycje potrzeba 92,8 mld zł. Głównym celem programu jest dokończenie sieci dróg w Polsce i skomunikowanie głównych miast w taki sposób, by czas przejazdu między nimi skrócił się o co najmniej 15%. Co trzecia droga powstająca w ramach Programu Budowy Dróg Krajowych na lata 2014-23 będzie miała nawierzchnię betonową. Częściowe odejście od dotychczasowej technologii – dróg asfaltowanych – jest możliwe dzięki zrównaniu się cen asfaltu z cementem, a także rozwojem w Polsce technologii wykonywania dróg betonowych.

Projekt przewiduje m.in. budowę autostrady A1 Pyrzowice – Częstochowa oraz A2 Warszawa – Mińsk Mazowiecki. Ruszy budowa dróg ekspresowych: S3 – Legnica – Bolków, S5 – Wrocław – Poznań – Bydgoszcz – Nowe Marzy (A1), S6 – Goleniów – Gdańsk, S7 – Gdańsk – Płońsk oraz Warszawa do granicy z woj. małopolskim, S2 – Południowa Obwodnica Warszawy. Pozostałe inwestycje to budowa drogi

aby wywołać w swoim organizmie stany odurzenia, pobudzenia, euforii czy halucynacji. W sprzedaży internetowej kupić można „dopalacz” jako ,,produkt kolekcjonerski”. W takich środkach jest mieszanka wielu trucizn np. wyciąg z muchomora czerwonego, szałwi wieszczej, powoju hawajskiego czy kretoma. Każda z tych trucizn zawiera wiele substancji psychoaktywnych, więc nietrudno sobie wyobrazić jak taki ,,produkt kolekcjonerski” po zażyciu działa. Obecne zjawisko zatrucia „dopalaczami” typu „Mocarz” jest nieszczęściem, które nie powinno się już więcej zdarzyć. Właśnie dziś na łamach naszego lokalnego miesięcznika apeluję do młodzieży, aby umiała powiedzieć NIE dla „dopalaczy”. NIE dla substancji psychoaktywnych. Wiem, że wystarczy jedna chwila, by doszło do tragedii, ale wystarczy jedna decyzja, by temu zapobiec.

Jakie są czynniki chroniące młodych ludzi przed sięgnięciem po psychotropy: ●●poczucie własnej wartości, ●●umiejętność rozwiązywania problemów i konfliktów, ●●przynależność do pozytywnej grupy, ●●poszanowanie prawa, ●●poczucie własnej skuteczności.

Za główną przyczynę sięgnięcia po dopalacze uznaje się: ●●zaburzone więzi emocjonalne z rodzicami, ●●nudę, ●●ciekawość i chęć spróbowania jak to działa, ●●ucieczkę od problemów,

ekspresowej S8 – Wrocław –Łódź – Warszawa – Białystok, S17 – Warszawa – Lublin, S19 – Lublin – Rzeszów, S51 – Olsztynek – Olsztyn oraz S61 – Ostrów Mazowiecka do granicy państwa w Budzisku.

Program przewiduje budowę drogi ekspresowej S6: odcinek Szczecin – Koszalin o długości 139,6 km powstanie do 2018 r. i będzie kosztował 4,071 mld zł; odcinek Koszalin – Słupsk o długości 45,3 km zostanie zbudowany do 2019 r. i będzie kosztował 1,157 mld zł; odcinek Słupsk – Gdańsk o długości 143,7 km powstanie do 2020 r. i będzie kosztował 6,56 mld zł.

W tych kosztach mieszczą się także obwodnice Koszalina, Sianowa, Lęborka oraz 33 kilometrowa– betonowa metropolitarna obwodnica trójmiasta. A więc ze Szczecina do Gdańska przejedziemy płynnie w 2020 r.

Wśród planowanych do budowy obwodnic znalazły się jedynie 2 obwodnice miast z województwa zachodniopomorskiego – Szczecinka i Wałcza. Obwodnica Szczecinka o długości 12 km powstanie do 2019 r. i będzie kosztowała 691 mln zł. Obwodnica Wałcza o długości 17,8 km powstanie do 2018 r. i będzie kosztowała 697 mln zł.

Konsultacje społeczne programu budowy dróg wzbudziły spore kontrowersje, ponieważ rząd pominął wiele ważnych inwestycji. Wśród ważnych inwestycji, które w programie się nie znalazły, są: drogi ekspresowe S10, S11, S12, S19, S74 oraz przebudowa DK16. Brak S10

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

5

Festiwal wyborczy czas zacząć

R

uszyła kampania wyborcza do parlamentu. Prezydent Bronisław Komorowski ogłosił, że tegoroczne wybory parlamentarne odbędą się 25 października.

Partie prześcigają się w obietnicach wyborczych.

Jedne są uzasadnione merytorycznie, inne wyciągane są na zasadzie niczym przysłowiowy królik z kapelusza. W jednym z programów wyborczych pojawiła się propozycja przyznająca każdemu drugiemu dziecku i kolejnemu 500 zł miesięcznie.

Z ostatnich danych statystycznych z 2013 i 2014 r. wynika, że osób do 24. roku życia (na utrzymaniu rodziców) jest w Polsce 8,9 mln.; w tym w rodzinach z jednym dzieckiem: 2,9 mln; z dwójką dzieci: 3,8 mln; z trójką: 1,4 mln; z czwórką i więcej: 0,7 mln. Wskaźnik ubóstwa w rodzinach z jednym dzieckiem to 2,1 proc.; z dwójką dzieci - 4,9 proc.; z trójką dzieci - 13,4 proc.; z czwórką i więcej - 32,7 proc.

Na podstawie tych danych oszacowano, że dzieci uprawnionych do otrzymania 500 zł jest 3,7 mln (dokładnie 3,680 mln). Ta liczba pomnożona przez 500 zł i 12 miesięcy daje 22,08 mld zł.

W programie wzięto pod uwagę także niedoszacowanie wynikające z możliwego zwiększenia się liczby rodzin zagrożonych ubóstwem; gdyby liczba rodzin podwoiła się byłyby to dodatkowe koszty 1,8 mld zł. W 2013 r. na zasiłki z budżetu państwa na dzieci wydano 2,3 mld zł. Trwają obecnie dyskusje, kto będzie ten zasiłek rodzicom wypłacał. Może to być ZUS, KRUS albo urząd gminy, ponieważ cały system będzie oparty o numery PESEL, by nie dochodziło do nadużyć.

Nie wiadomo też na razie jakie dokumenty będą musieli złożyć rodzice. Wiadomo natomiast, że proponowany zasiłek 500 zł na każde drugie

Ratujemy zabytki

W

dniu 16 czerwca 2015 r. odbyło się kolejne posiedzenie Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego. W porządku obrad znalazła się także uchwała w sprawie: „udzielenia w roku 2015 dotacji celowej na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków położonym na obszarze województwa zachodniopomorskiego”. Tryb oraz zasady udzielania dotacji na prace konserwatorskie, restauracyjne lub roboty budowlane opisuje uchwała sejmiku nr III/39/15 z dnia 27 stycznia 2015 r. W marcu b.r. ogłoszono nabór wniosków o udzielenie dotacji. Wpłynęło 137 wniosków na kwotę ponad 6 mln zł. Pozytywnie rozpatrzono 42 wnioski, na które udzielono dotacji w kwocie 1 mln złotych. Dotacje przeznaczone zostały m.in. na: 1. Remont dachu pałacu w Siemczynie (gm.

Czaplinek) – 55 tys. zł.

2. Remont zabytku w Lubiechowie (gm.

Karlino) – 40 tys. zł.

3. Remont barokowego dworu w Kłębowcu (gm. Wałcz) – 8 tys. zł.

i kolejne dziecko zastąpiłby obecny zasiłek przyznawany według kryterium dochodowego oraz podatkową ulgę na dzieci.

W tym momencie rodzą się pytania typu: czy moje dziecko jest gorsze, bo jest jedynakiem i nic nie dostanie? Czy warto planować rodzinę?

Jedna ze znajomych, prosta kobieta, tak skomentowała ten pomysł: To jest chore, żeby promować bezrobocie. Nas jest 5, mamy troje dzieci, mąż dostaje 2,800 na rękę i guzik, za tyle żyjemy i nie dostajemy nic, bo przekracza próg dochodowy. Ja zaraz wrócę do pracy, za jakieś 3 lata, bo przyzwyczajeni jesteśmy do normalnego życia, a więc pracy, wypoczynku, wyjazdu na basen, do kina, czy zwyczajnie na pizzę. Teraz jest ciężko i musimy stawać na głowie i szlag mnie trafia, jak widzę u nas patologie, które dostają od państwa tyle, co my za ciężką robotę, za to tylko, że nie chcą absolutnie pracować. Niech ktoś zainteresowany zapyta pań z opieki społecznej, czy łatwo zmusić bezrobotnych korzystających z kasy państwa do pracy. Ja teraz odpowiadam.

Za żadne skarby świata patologia do pracy nie pójdzie i nawet dopłaci za to, żeby mu roboty nie szukać. Patole będą się mnożyć na potęgę, a rodzina gdzie jest jedno dziecko lub dwoje i oboje rodzice pracują będą jak zwykle dokładać do takich. Niech takie coś będzie, ale pod warunkiem przymusowej sterylizacji dla takich co pracować nie chcą lub nie potrafią, ale umieją spłodzić połowę drużyny piłkarskiej. W takim systemie ta gromada będzie płodzić kolejne gromady itd. pogłębianie patologii.

To kara dla nich, bo za tą samą kasę, co mamy my, oni leżą całymi dniami. Ciekawe, czy ktoś się zastanowi, czy ci bez dochodu wydadzą te

pieniądze na dzieci? Wiadomo, że nie. Tacy, jak my, którzy robią wszystko, żeby normalnie żyć bez narzekania muszą cały rok odkładać na wakacje, ale jedziemy, czy ci bez dochodów zabiorą dzieci na wakacje? Kupią im nowe meble do pokoju?

Będą ładnie ubierać? Wyślą na zajęcia dodatkowe? Guzik. Będą mieli więcej na picie i palenie.

Pomoc potrzebna jest tym, którzy się starają.

Podstawą do wyznaczenia progu powinny być jakiekolwiek dochody ze strony rodziców. Niech to będzie najniższa krajowa, ale niech udowodnią, że się starają, a nie żerują na reszcie społeczeństwa. jak dać i po 500 na głowę dla tych, którzy są bez dochodów to na bank ich tylko przybędzie, a na pewno się nie rozwiną i nic ich dzieciom nie będzie lepiej. Wystarczy zasięgnąć opinii tych, którzy z bezrobotnymi z wyboru mają do czynienia na co dzień. Na pewno lepiej dać tym, którzy się starają i robią wszystko, żeby żyć na poziomie, a nie wywalać w błoto. Dla bezrobotnej patologii to jak manna z nieba, już pewnie myślą, jak tu zarobić, a my te biedne dzieci będziemy utrzymywać w domach dziecka, rodzinach zastępczych albo jeszcze gorzej będą sami próbowali wychowywać i tworzyć nową patologię.

I tu się rodzi refleksja i kolejne pytania: czyż ta prosta kobieta nie ma racji?! W pełni się z nią zgadzam! Czy ktoś z polityków wysłuchuje takich argumentów? Czy liczy się jedynie pozyskanie głosów wyborców dla określonej opcji politycznej, czy troska o racjonalne wydatkowanie funduszy publicznych i dobro całego społeczeństwa?

Oceńcie Państwo sami i 25 października przy urnach określcie wartość tych wszystkich obietnic wyborczych. Wyłońmy ludzi światłych, którzy mają w naszym imieniu sprawować władzę.

Kobieta z sąsiedztwa (Imię i nazwisko do wiadomości Redakcji)

4. Remont dachu kościoła w Siemczynie (gm.

Czaplinek) – 8 tys. zł.

5. Prace konserwatorskie kościoła w Żytelkowie (gm. Białogard) – 5 tys. zł.

6. Remont sklepienia i prezbiterium kościoła p.w. NNMP w Białogardzie – 20 tys. zł.

7. Odnowienie zabytkowych drzwi ratusza w Kołobrzegu – 30 tys. zł.

8. Wykonanie dokumentacji konserwatorskiej kościoła w Łęcznie (gm. Białogard) – 15 tys. zł.

9. Wykonanie prac konserwatorskich w kościele parafialnym w Świdwinie – 25 tys. zł.

10. Remont ratunkowy wieży kościoła w Mielenku Drawskim – 60 tys. zł.

11. Konserwacja polichromowego stropu kościoła w Bolewicach (gm. Choszczno) – 20 tys. zł.

12. Remont konserwatorski dachu wieży kościoła w Sławnie – 60 tys. zł.

13. Prace budowlane i konserwatorskie dachu kościoła w Komorowie (gm. Sianów) – 20 tys.

14. Zahamowanie degradacji wieży kościoła w Parsęcku (gm. Borne Sulinowo) – 10 tys. zł.

15. Remont dachu i wieży kościoła w Kwaso-

wie (gm. Sławno) – 25 tys. zł.

16. Projekt remontu kamienicy „Hemptenmacherów” w Darłowie – 8 tys. zł.

17. Konserwacja stolarki i elewacji kościoła w Krągu (gm. Polanów) – 15 tys. zł.

18. Wykonanie projektów konserwatorskich kościoła w Sępolnie Wlk. (gm. Biały Bór) – 8 tys.

19. Konserwacja ołtarza głównego kościoła w Osiekach (gm. Sianów) – 20 tys. zł.

20. Fumigacja (gazowanie) elementów drewnianych kościoła pod wezwaniem MBR w Koszalinie – 40 tys. zł.

Akceptację radnych sejmiku znalazły także remonty i prace konserwatorskie zabytków z powiatów: Gryfice – 5 projektów, Pyrzyce – 4 projekty, Gryfino, Myślibórz oraz Stargard Szczeciński – po 3 projekty, Goleniów oraz Łobez – po 2 projekty, Kamień Pomorski – 1 projekt. Środki Sejmiku na ratowanie zabytków pochodzą z dochodów własnych i są wyrazem samorządowej determinacji ochrony kultury naszego regionu W sytuacji kiedy na konserwacje i restauracje zabytków brakuje pieniędzy to każdy dodatkowy grosz jest niemal na wagę złota.

Uchwała sejmiku przyjęta została jednogłośnie.

Jerzy Kotlęga

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

6

Uwaga na barszcz Sosnowskiego!

O

statnio środki masowego przekazu coraz częściej informują nas o przypadkach oparzeń rośliną o dość dziwnej nazwie „barszcz Sosnowskiego”. Barszcz Sosnowskiego jest to roślina zielna z rodziny selerowatych. Jej ojczyzną jest Kaukaz oraz terytorium Turcji. W czasach radosnego i żądnego cudu gospodarczego socjalizmu roślina ta została sprowadzona do Polski jako roślina pastewna.

Jednak szybko się okazało, że był to katastrofalny błąd, gdyż intruz okazał się rośliną trującą, parzącą i toksyczną, i zaczął się rozprzestrzeniać szybko w sposób inwazyjny. W otoczeniu tego chwastu dochodzi do degradacji środowiska.

Walka z nim jest niezwykle ciężka i kosztowna, przede wszystkim zaś niebezpieczna dla ludzi.

Ten pasożytniczy intruz wziął swoją nazwę od swojego odkrywcy, rosyjskiego botanika Dmitrija Sosnowskiego. Istnieje kilka jego odmian.

Barszcz Sosnowskiego wyglądem przypomina dojrzały i wyrośnięty koper z tą różnicą, że może osiągnąć wysokość do 4 m. Posiada mocną,

zieloną łodygę z fioletowymi plamami u dołu, liście duże o średnicy dochodzącej do 150 cm, kwiatostan biały w postaci baldaszków.

Roślina ta posiada niebezpieczny związek o nazwie furanokumaryna. Jest to substancja niezwykle trująca i parząca, powoduje trudne do wyleczenia oparzenia II i III stopnia, których skutki mogą trwać nawet kilka lat. Po zetknięciu się z tą rośliną, pierwsze objawy występują po upływie od 30 min. do 2 godz. Mogą to być podrażnienia dróg oddechowych, pokarmowych, nudności, wymioty i zapalenie spojówek. Ale skutki kontaktu z tą rośliną mogą być o wiele tragiczniejsze. Rany po oparzeniach trudno się goją, leczenie trwa latami, pozostają blizny.

Ten wyjątkowo groźny i niebezpieczny gość pojawił się w ostatnim czasie również na terenie naszej gminy przy drodze Stare Drawsko - Kluczewo oraz w okolicach Kołomątu. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że roślina ta może być obecna także w rejonie tych miejscowości, jak i w innych częściach gminy. W okresie wakacyjnym należy zwrócić szczególną uwagę na dzieci, informować je o istniejącym zagrożeniu i skutkach grożących po dotknięciu tej rośliny.

Nie każdy z nas prawidłowo rozpozna tę roślinę,

zwłaszcza, gdy jeszcze nie jest zbytnio wyrośnięta, tym bardziej dzieci i właśnie one mogą być najbardziej narażone na niebezpieczeństwo.

Po roku 1970 roślinę tą nazywano u nas ironicznie „zemstą Stalina”, i chyba coś jest na rzeczy, zresztą od sąsiadów ze wschodu otrzymaliśmy niejeden już atrakcyjny prezent…

W imieniu naszej redakcji, proszę o poważne potraktowanie powyższego tematu i o unikanie kontaktu z tą rośliną. Zachowajmy dużą ostrożność, gdy napotkamy nieznaną roślinę budzącą podejrzenie, że jest to właśnie groźny „barszcz Sosnowskiego”. W szczególności zaś chrońmy dzieci. Źródła: Barszcz Sosnowskiego-Wikipedia Ryszard Mrówka

16-lecie „Edukacji”

kawie, herbacie i ciastku z udziałem władz Miasta i Powiatu. W tym roku na uroczystości wręczenia świadectw ukończenia szkół obecni byli zaproszeni goście: Starosta Drawski – p. Stanisław Kuczyński i Burmistrz Czaplinka – p. Adam Kośmider.

ABSOLWENCI 2015 Liceum Ogólnokształcące: Bateńczuk Bogumiła, Bonk Klaudia, Cichecki Robert, Czarnecki Ireneusz, Dragun Jerzy, Gintyłło Daria, Jakszuk Marcela, Jamróz Jarosław, Jeschke Adrian, Kochan Anna, Korczyński Alan, Korczyński Przemysław, Kramp Agata, Liszko Robert, Marczak Zbigniew, Nowak Piotr, Nowak Teresa, Oleszkiewicz Sebastian, Skrzypski Paweł, Smykacz Zuzanna, Stempniewski Przemysław, Szymańska Beata, Stefanik Anna, Werner Daniel.

Szkoła Policealna: Cierpiatka Ewa Maria, Cylkowski Łukasz, Gutowska Ilona, Hajdukiewicz Paulina, Karolewicz Karolina, Łacińska Anna Magdalena, Milczach Lidia, Miller Edyta, Plechowska Edyta Kinga, Rumak Kinga, Szczecińska Katarzyna, Szymański Bartłomiej, Waszajło Joanna.

Technikum Zawodowe: –– w zawodzie technik mechanik: Barcicki Krzysztof, Bieńczak Sebastian, Resiak Szymon.

–– w zawodzie technik handlowiec: Klimek – Kaczorowski Karol, Kulka Sandra Dominika, Makuch Klaudia, Sulkowska Marta Jadwiga.

–– w zawodzie technik żywienia i gospodarstwa domowego: Baczyńska Alicja, Kruk Anita, Sujecka Paulina.

Wszystkim serdecznie gratulujemy!

Dyrektor Szkół „Edukacja” mgr Józef Kaniewski

S

zkoły dla Dorosłych „Edukacja” z uprawnieniami szkół publicznych na dobre wpisały się w czaplinecką oświatę. Od września minęło 16 lat, gdy pierwsi słuchacze rozpoczęli naukę w zaocznym Liceum Ogólnokształcącym, Technikum Zawodowym i Szkole Policealnej „Edukacja” w Czaplinku.

Od czerwca 2002 roku – 630 osób ukończyło zaocznie naukę. Największym powodzeniem cieszy się dzisiaj Liceum Ogólnokształcące, które ukończyło 312 osób. Również 3-letnie Technikum Zawodowe Uzupełniające na podbudowie ZSZ może poszczycić się 180 absolwentami w zawodach: technik mechanik, technik technologii drewna, technik handlowiec i technik żywienia i gospodarstwa domowego. Natomiast zawód technika rachunkowości w Szkole Policealnej zdobyło 138 osób. A więc dalej inwestujemy w siebie.

Wręczenie świadectw ukończenia szkół, świadectw dojrzałości i dyplomów potwierdzających kwalifikacje zawodowe odbywa się zawsze przy

Tajemnicze głazy w Pławnie

G

rupa nieformalna z miejscowości Pławno pozyskała środki finansowe na realizację projektu pn. „Upiększamy Pławno – ratujemy tajemnicze głazy”. Projekt dofinansowany ze środków Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej – Fundusz Inicjatyw Obywatelskich w ramach MIKRODOTACJI – Małe Inicjatywy Lokalne, Operator Koszalińska Agencja Rozwoju Regionalnego S. A. i Pomorze Zachodnie.

W ramach projektu zrealizowano rewitalizację drogi brukowej w miejscowości Pławno

poprzez jej uporządkowanie wraz z kamienną oprawą. „Droga prowadzi od strony XIXwiecznego dworu w Pławnie, w kierunku łąk leżących w zagłębieniu terenowym, które stanowi przedłużenie doliny jezior Pławno i Pławskie Małe.” Rewitalizacją objęte zostały również wielkie kamienie, które ustawione są po obu stronach drogi na odcinku ok. 130 m. Realizacja projektu obejmowała również stworzenie miejsca do spotkań na wolnym powietrzu poprzez postawienie przy boisku sportowym wiaty (4 m x 6 m) w celu organizo-

wania imprez plenerowych. Prace zakończyły się 25 lipca 2015 r.

Janusz Lorek

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

7

Jak przygoda to tylko w Siemczynie

W

dniach 3-5 lipca 2015 r. odbyły się XII Henrykowskie Dni w Siemczynie. Są one zapewne najważniejszym z wydarzeń w ciągu roku na terenie ziemi drawskiej. Z roku na rok ich program ulega wzbogaceniu i rośnie liczba uczestników. Za każdym razem z przyjemnością i niemniejszym pożytkiem w nich uczestniczę.

Organizator: Henrykowskie Stowarzyszenie w Siemczynie przy wsparciu Gminy Czaplinek, Starostwa Drawsko Pom. stanęły na wysokości zadania zapewniając uczestnikom mnóstwo różnorodnych atrakcji i wspaniałą zabawę.

XII Henrykowskie Dni w Siemczynie odbyły się pod honorowymi patronatami: Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Wojewody Zachodniopomorskiego, Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego, Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Narodowego Instytutu Dziedzictwa i Biura Dokumentacji Zabytków w Szczecinie.

Wśród najznamienitszych gości znaleźli się: Senatorowie RP Anna Sztark i Sławomir Preiss z małżonką, członek Zarządu Urzędu Marszałkowskiego w Szczecinie Anna Mieczkowska, Burmistrz Czaplinka Adam Kośmider z małżonką, Starosta Drawski Stanisław Kuczyński, Prezydent rodu Bredow Mathias von Bredow i inne znamienite osoby.

Tradycyjnie już pierwszego dnia (w piątek) nazwanego Dniem folwarcznym odbyła się konferencja pod tytułem: „Z dziejów Ziemi Drawskiej”,

12

prezentująca wyniki badań w dziedzinie historii, kultury i sztuki, architektury i przyrody Ziemi Drawskiej i Pomorza Zachodniego, pod sprawnym kierownictwem naukowym dr Zbigniewa Mieczkowskiego. Otworzyli ją prezesi Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie Zdzisław i Bogdan Andziakowie.

Referaty i prezentacje multimedialne: 1. „Źródła do dziejów Ziemi Drawskiej w zasobach Archiwum Państwowego w Szczecinie” przedstawił prof. dr hab. Radosław Gaziński.

2. „Luftwaffenübungsplatz Dramburg - niemiecki poligon lotniczy w Drawsku - od powstania do ewakuacji” wygłosił dr Zbigniew Mieczkowski.

3. „Zabytkowe parki dworskie w powiecie Drawsko Pomorskie” przedstawił dr hab. prof. nadzw.

Zbigniew Sobisz.

4. „Ceramiczna rzeźba średniowieczna jako świadectwo działalności klasztorów na Pomorzu Zachodnim” przedstawiła dr Janina Kochanowska.

5. „Czaplinek - ład przestrzenny. Program rewitalizacji” przedstawił dr hab. inż. arch. Radosław Barek.

6. „Jan Matejko, od działalności artystycznej po konserwacje zabytków” przedstawiła Marta Kłak-Ambrożkiewicz.

7. „Kościoły ryglowe powiatu drawskiego - codzienność sakralnego dziedzictwa” przedstawili: dr inż. architekt Beata Makowska, Waldemar Witek, Maria Witek oraz Aleksandra Hamberg-Fedorowicz.

O godzinie 15.30 została otwarta Aleja Artystów i Rzemieślników, w której prezentowano: biżuterię, ceramikę, naczynia i szkatuły, malarstwo, intarsję, inkrustację, grawerowanie szkła, wypalanie, wycinanki, witraże, hafty, wyroby z wikliny, wyroby z drewna,

mieszkań do sprzedania!

sztukę kulinarną i inne.

Można tu było podziwiać talenty i pasje tych artystów amatorów i kunszt rzemieślników, którzy na oczach widzów prezentowali swe umiejętności.

Można też tu było niedrogo kupić piękną pamiątkę z gorących Henrykowskich Dni. Obok artystycznych, było wiele stoisk z najróżnorodniejszymi smakowitymi potrawami i napojami.

Równolegle na scenie przed pałacem odbywały się „Henrykowskie spotkania z folklorem”, czyli występy licznych zespołów tanecznych i śpiewaczych: „OLE” z Siemczyna, „Volare” z Koszalia, Zespół Śpiewaczy „Kalimera” z Cedyni, „Jarzębinki” z Broczyna, „Jarzębiny” z Jelenia, „Stokrotki” z Juchowa, „Bornieńskie Podlotki” i „Wrzosy z Bornego Sulinowa, „Swojacy”, „Jarzębina” i „Mirosławiacy” z Mirosławca, „Marianki” z Czaplinka, Zespół baletowy z Kołobrzegu.

Zachwycały piękne piosenki, barwne stroje, gracja i temperament tancerzy. Zdumiewa, jak wysoki poziom uzyskują amatorskie zespoły, dzięki pasjom twórczym i pracowitości ich członków. Także w piątek w godzinach popołudniowych otwarte zostały w pałacu ekspozycje muzealne i wystawy tematyczne: Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, Muzeów Regionalnych ze Szczecinka, Koszalina i Cedyni, Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Stargardzie Szczecińskim, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Patria Colbergiensis w Kołobrzegu, Muzeum Kolejnictwa w Drawsku Pomorskim, Izba Muzealnej w Czaplinku; wystawy: „Zabytki Siemczyna i Czaplinka”, „Miniatury zamków i pałaców Pomorza”, Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, „Ród von Bredow w Heinrichsdorf do 1945 roku”, „Mieszkańcy Henrykowa-Siemczyna od 1945 roku”, „Szkoła Podstawowa w Siemczynie”: malarstwo Renaty Łempickiej.

Późnym wieczorem, gdy upał nieco zelżał, uczestnicy pleneru zajęli miejsca w Sali Konferencyjno-Koncertowej. Tu artyści bydgoscy, soliści Agnieszka Broczkowska (sopran) i Marcin Naruszewicz (tenor) przy akompaniamencie Wojciecha Broczkowskiego, w strojach epoki wykonali koncert „Arie barokowe i operowe”. Zasłuchani widzowie wielokrotnie bisowali, i w mgnieniu oka upłynęły niemal dwie godziny.

Drugi dzień nazwany Dniem pałacowym zaczął się zajęciami interaktywnymi wokół pałacu.

A były to: –– warsztaty budownictwa ryglowego przygotowane przez Biuro Dokumentacji Zabytków w Szczecinie, –– spacer po założeniu parkowym z komentarzem dr hab. Zbigniewa Dobisza; –– plener rysunkowy z dr hab. Radosławem Barkiem; –– dla najmłodszych przygotowano zabawy w ramach Festynu Rodzicielstwa Zastępczego;

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

8

–– pokazy w pałacu mody historycznej i tańców dworskich oraz gry i zabawy pałacowe pod opieką pani Aliny Karolewicz; –– prezentacje grup rekonstrukcji historycznej na przypałacowym placu.

Równolegle na przypałacowych błoniach trwały „Henrykowskie spotkania z folklorem”: pokaz rozbioru półtusz świńskich i wyrób tradycyjnej wspaniałej kiełbasy (próbowałem palce lizać!), pokazy sztuk kulinarnych, pokazy kowalstwa artystycznego i ceramiki, czynne były stoiska i ekspozycje Alei Artystów i Rzemieślników oraz stoiska z potrawami i napojami.

Trwały też zabawy z publicznością - szermierka, strzelanie z hakownicy i armaty, inscenizacje potyczek, pokaz kawalerii i musztry, żonglerka chorągwiami itp.

Jednocześnie na scenie przypałacowej odbywały się występy wokalne i taneczne.

Późnym wieczorem odbył się piękny koncert wokalny „Arie pana Jana” wykonaniu utalentowanego tenora amatora z Czaplinka Jana Subocza.

Występ ten był doskonałym preludium do istnej uczty duchowej, którym było prawdziwe WYDARZENIE DNIA - koncert na scenie głównej znamienitego tenora Jacka Wójcickiego z Wielką Orkiestrą Filharmonii Koszalińskiej.

Ten upalny lipcowy dzień zakończyły pokazy tańca z ogniem przed pałacem.

Trzeci dzień Henrykowskich Dni nazwany „Dniem duchowym” rozpoczęły warsztaty tańców pałacowych na scenie głównej, prowadzone przez zespoły „Amatum” i „Pałac Siemczyno”. Także tego dnia dr Barek prowadził plener rysowniczy w parku i pałacu.

O godzinie 12.00 rozpoczęła się w kościele p.w. Matki Bożej Różańcowej msza św. koncelebrowana przez proboszcza ks. Andrzeja Naporowskiego oraz ks. kanonika Kazimierza Lasotę, po której uczestnicy zgromadzili się przed pałacem w celu zrobienia wspólnego pamiątkowego zdjęcia.

Po obiedzie uczestnicy Dni udali się nad zatokę Henrykowską, gdzie o 15.00 nastąpił finał I Regat Długodystansowych Czaplinek 2015. Organizatorem regat było Czaplineckie Bractwo Żeglarskie, a uczestniczyło w nich 7 jachtów w klasie do 6,5 m długości oraz 9 jachtów w klasie powyżej 6,5 m długości. W dwudniowych regatach rozegrano 3 biegi o Puchar Burmistrza, oraz jeden wyścig o Puchar Prezesa Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie.

Puchar Prezesa HSS zdobył jacht „Zagadka” (Flajer 550) ze sternikiem Dariuszem Janickim i żeglarką Julią Lisowiec. Pucharami „Henrykowskimi” uhonorowano też najstarszego sternika Feliksa Żurańskiego oraz najliczniejszą

załogę: Grażynę, Julię I Romana Jabczaników.

Natomiast w regatach długodystansowych jachty zajęły miejsca: W klasie do 6,5 m: 1. Gerard Zasławski - jacht Micro 2. Dariusz Janicki i Julia Lisowiec - jacht Flajer 550 3. Antoni Stefanik - jacht Gibi W klasie powyżej 6,5 m: 1. Tomasz i Anna Lisowiec - jacht Tango 730 2. Grzegorz i Lucyna Kujawscy - jacht Victorie 22 3. Feliks i Teresa Żurańscy - jacht Tango 780 Sponsorami regat byli: senatorowie RP Anna Sztark i Sławomir Piotr Preiss, Burmistrz Czaplinka Adam Kośmider i Prezes Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie, i oni wręczyli puchary dla zwycięzców.

Po zakończeniu regat i pamiątkowym zdjęciu ich uczestników, odbyła się Żeglarska Biesiada Henrykowska dla żeglarzy, zaproszonych gości i mieszkańców wsi. Słońce przygrzewało, wiaterek chłodził, wyśmienity żurek z kotła smakował, a doskonałe piwo... gasiło pragnienie. Zgodnie z żeglarską tradycją biesiadnikom towarzyszyła muzyka szantowa.

Wiesław Krzywicki

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

9

Czy znacie to miejsce?

Głaz graniczny

wskazowi z podaną odległością 70 m. Rozmiary głazu robią wrażenie. W przeszłości znaczna jego część ukryta była pod ziemią. W ostatnich latach pobliżu skrzyżowania asfaltowej odkopano podziemną część głazu, dzięki czemu drogi Czaplinek - Stare Kaleńsko widoczny jest on obecnie w całej okazałości. Ale z gruntową drogą biegnącą z Pławna do Cicho- także wcześniej, przed odsłonięciem całego głarzecza, w niewielkiej odległości od rezerwatu zu, jego górna część wystająca nad powierzchnię „Brzozowe Bagno”, na skraju lasu leży wielki ziemi zwracała uwagę swymi wielkimi rozmiarami, dzięki którym - jak przekonamy się z dalszej treści artykułu - głaz ten w przeszłości spełniał funkcję ważnego punktu topograficznego. Przy głazie jest ustawiona tablica informacyjna, która pomija jednak tę dawną funkcję głazu.

Na głazie znajdują się wyryte w XIX w. napisy: „PLAGO 1858 „, „TEMPELB 1858”, a także wyryty kilkanaście lat temu napis „CZAPLINEK 2000”.

Wyraz „Plago” jest dawną niemiecką nazwą wsi Pławno. Napis Lokalizacja głazu. Uwagę zwracają leżące obok niego duże kamienne odłamki. „Tempelb” jest albo polodowcowy granitowy głaz narzutowy o ob- zamierzonym skrótem wyrazu „Tempelburg” wodzie 19 m i wysokości 3,5 m. Ten największy będącego niemiecką nazwą Czaplinka, albo na obszarze Drawskiego Parku Krajobrazowego częścią tego wyrazu pozostałą po wykruszeniu głaz wymieniany jest często wśród miejscowych się fragmentu powierzchni głazu z ostatnimi ciekawostek turystycznych. Podlega on ochronie literami napisu. Nie wiadomo w jakich okoliczjako pomnik przyrody. Do głazu można dotrzeć nościach wyryto napisy. Można przypuszczać, z Czaplinka wędrując szlakiem rowerowym że w przypadku XIX-wiecznych napisów z datą „Lobeliowe Jeziora” oznakowanym stylizowaną 1858 mogło chodzić o rozgraniczenie gruntów sylwetką roweru w kolorze czarnym. Na trasie wsi Pławno i gruntów czaplineckich, ale równie tego szlaku, przy wspomnianym wyżej skrzyżo- dobrze wyrycie tych napisów mogło być po waniu bez trudu odnajdujemy ścieżkę biegnącą prostu wynikiem czyjejś fantazji, podobnie jak skrajem lasu w kierunku głazu dzięki drogo- miało to miejsce w przypadku najnowszego napisu, w którym utrwalono „okrągłą” datę roku 2000. Warto wiedzieć, że czaplineckie grunty miejskie sięgały do tego miejsca i stykały się tu z gruntami wsi Pławno aż do lat sześćdziesiątych XX stulecia. Gruntami w tym rejonie przez szereg lat powojennych administrowało jedno z czaplineckich przedsiębiorstw samorządowych, a mianowicie Zarząd Nieruchomości Ziemskich. Zarządowi temu podlegał m.in. majątek rolny „Stefanówka”, czyli obecne Cichorzecze, a także torfowisko „Brzozowe Bagno” i j. Łęka oraz j. Pławno. Taki zasięg obszaru miasta był następstwem oparcia granic miejskich na przedwojennym podziale terytorialnym. Wynika stąd, że w pierwszym okresie powojennym głaz najprawdopodobniej także leżał na granicy gruntów miejskich Czaplinka.

Przyjrzyjmy się omszałej powierzchni tego potężnego głazu.

Oprócz nielicznych niewielkich pęknięć i wykruszeń naturalnych na głazie widoczne są bardzo wyraźne ślady wskazujące na to, że jego znaczna część została w przeszłości odłupana przy użyciu narzędzi. Jednoznacznie XIX-wieczne napisy na górnej, pochylonej w stronę potwierdza to kształt głazu oraz

W

wschodnią, powierzchni głazu.

leżące w jego sąsiedztwie wielkie kamienne bryły o ostrych krawędziach, będące zapewne odłupanymi kawałkami naszego głazu. Jedną z najbardziej rzucających się w oczy cech głazu jest przecinające jego powierzchnię długie, kilkucentymetrowej głębokości wyżłobienie świadczące o przerwanych pracach mających na celu rozłupanie głazu.

Głaz nie ma obecnie oficjalnej nazwy. Być może z tego właśnie powodu w ostatnich latach ktoś wpadł na niefortunny pomysł, by określać ten głaz nazwą „Tempelburg”. Od pewnego czasu nazwa ta podawana jest dość powszechnie w różnych przewodnikach i informatorach turystycznych oraz w innych opracowaniach regionalnych. Należy podkreślić, że nazwa „Tempelburg” w odniesieniu do tego głazu nie ma historycznego uzasadnienia. Nazwa ta jest wręcz myląca, gdyż może sugerować, że ma ona rodowód historyczny. Tymczasem ten głaz nigdy wcześniej się tak nie nazywał. Jednoznacznie wynika to z zachowanych materiałów historycznych.

Lokalizacja i nazwa głazu naniesiona jest bowiem na XVIII-wiecznych mapach przedstawiających granice domeny drahimskiej utworzonej z ziem starostwa drahimskiego po oderwaniu tego starostwa od Polski na rzecz Brandenburgii. Na jednej z map z 1711 r. oznaczony jest on jako „Der Geklöbte Stein”(lub „Der Geklobte Stein”), co w swobodnym tłumaczeniu, opartym na analizie dawnego niemieckiego słownictwa oznacza „rozłupany kamień” (ponieważ „geklobte” = „gespaltene”). Na innej mapie, również z 1711 r., mało czytelną nazwę tego głazu można rozszyfrować jako „geklopfte Stein”, co tłumaczy się jako „stłuczony kamień”. Jest to dodatkowa wskazówka, że dawna nazwa głazu związana była z jego wyglądem. Ciekawostką jest fakt, że głaz ten spełniał wówczas rolę kamienia granicznego. Leżał on dokładnie na linii granicznej dawnego starostwa drahimskiego. Na mapach XIX-wiecznych oraz na XX-wiecznych mapach sprzed 1945 r. nie ma już naniesionej lokalizacji i nazwy głazu. Za to pobliski folwark (dzisiejsze Cichorzecze) oraz obszar, na którym leży głaz (teren położony między wschodnim brzegiem j.

Kaleńskiego a rejonem dzisiejszego Cichorzecza) oznaczony jest na tych mapach jako „Klöbenstein”. Pokrewieństwo niemieckich nazw „Der Geklöbte Stein” oraz „Klöbenstein” wydaje się nie budzić żadnych wątpliwości. Wiele wskazuje na to, że na przestrzeni XVIII i XIX w. nazwa głazu uległa charakterystycznemu dla języka niemieckiego przekształceniu i uformowała się

XIX-wieczny napis na bocznej, południowej stronie głazu.

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

10

Wycinek mapy generalnej starostwa drahimskiego z 1711 r. z zaznaczonym głazem granicznym o nazwie „Der Geklöbte Stein” (lub „Der Geklobte Stein”)

ostatecznie w postaci „Klöbenstein”, a następnie w takim właśnie brzmieniu przeniesiona została na obszar sąsiadujący ze wschodnim brzegiem j.

Kaleńskiego, oraz na założony na tym obszarze folwark. Należy podkreślić, że na niemieckim obszarze językowym łatwo można odnaleźć inny przykład nazwy miejscowej o analogicznej etymologii, potwierdzający przedstawioną wyżej hipotezę. Logika podpowiada, że o XVIII-wiecznej niemieckiej nazwie tego częściowo rozłupanego głazu zadecydował jego ówczesny wygląd. Stąd tylko krok do wniosku, że rzucające

się w oczy ślady prób rozłupania tego wielkiego kamienia, które możemy zaobserwować obecnie (lub przynajmniej niektóre z nich), mogły istnieć już na początku XVIII w.

Tu dodam jako ciekawostkę, że w 1668 r. stronę brandenburską po przejęciu starostwa drahimskiego spotkała spora niespodzianka.

Okazało się, że granice starostwa, zwłaszcza granice z posiadłościami rodów Golców i Manteufflów (Popielewskich) nie były jednoznacznie uregulowane. Z tego powodu opracowano szereg map mających na celu ścisłe określenie granic

przejętego starostwa. Na mapach tych nasz głaz umiejscowiony jest na linii granicznej dzielącej starostwo od ziem Nowej Marchii. Łatwo się domyślić, że charakterystyczny wielki głaz pełnił rolę ważnego punktu orientacyjnego, wykorzystanego przy ustalaniu przebiegu granic starostwa. Na uwagę zasługuje fakt, że przebiegający przez ten głaz odcinek dawnej linii granicznej starostwa utrwalony został co najmniej do 1945 r. jako fragment granicy powiatu szczecineckiego. Niestety nie udało mi się wyszperać dawnej nazwy tego głazu w historycznych materiałach polskojęzycznych. Szkoda, bo gdyby udało się odnaleźć dawną polską nazwę (jeśli taka istniała), to warto byłoby do niej powrócić. Trzeba podkreślić, że w świetle powyższych rozważań znacznie odpowiedniejszą niż używana niekiedy sztuczna nazwa „Tempelburg” byłaby nazwa nawiązująca do wyglądu tego częściowo rozłupanego głazu.

Inną mało znaną ciekawostką związaną z naszym wielkim głazem jest nazwa ul. Kamiennej w Czaplinku. Jest to ulica wylotowa, której przedłużeniem jest droga prowadząca w kierunku obszaru, na którym znajdują się zabudowania dawnego folwarku Cichorzecze oraz opisywany głaz. Do 1945 r. ulica ta nosiła nazwę „Klöbensteiner Weg”. Niemiecka nazwa tej ulicy nawiązywała do nazwy „Klöbenstein”, którą określano zarówno obszar sąsiadujący z j. Kaleńskim jak i znajdujący się tam folwark, a zapewne także interesujący nas głaz. Po II wojnie światowej osadnicy nadający nazwy czaplineckim ulicom bardzo często tłumaczyli po prostu na język polski dotychczasowe nazwy niemieckie. W przypadku przymiotnika „Klöbensteiner” trudno było poprawnie przetłumaczyć pierwszy człon tego wyrazu tj. „Klöben”, natomiast oczywiste było znaczenie drugiego członu: „Stein” = „kamień”, w wyniku czego nadano ulicy miano „Kamiennej”. Mało kto zdaje dziś sobie sprawę z faktu, że dzisiejsza nazwa ul. Kamiennej ma związek z głazem wyznaczającym w przeszłości południowo-zachodni zasięg ziem starostwa drahimskiego.

Zbigniew Januszaniec

Puchar Kinder + Sport

W

dniach 2-5.07.2015 r. w Krakowie rozegrany został finał MP o wielki puchar Kinder + Sport.

Turniej ten rozgrywany był przez trzy dni i odbywał się w czterech halach (AGH, Wisła, UJ). O rozmachu świadczyć może uczestnictwo blisko 1500 młodych siatkarek i siatkarzy, którzy rywalizowali w trzech kategoriach „2”, „3” i „4”. W czwartek wieczorem odbyło się oficjalne otwarcie, na którym można było zobaczyć wybitnych reprezentantów Polski, Sebastiana Świderskiego i Piotra Gruszkę (ambasadorzy MP), oraz gości honorowych Stephana Antige i Philipa Blaina, trenerów reprezentacji Polski siatkarzy.

W piątek od godz. 8 rano przystąpiono do rozgrywek eliminacyjnych. W pierwszej rundzie rozgrywamy dwa spotkania, ze SPS Zbąszynek i ŁKS Łódź, które niestety kończymy porażką 1:2. W następnej rundzie (baraże o grę o miejsca w dalszej części turnieju) gramy z Kędzięrzynem Koźle, Gorlicami i Stalową Wolą. Niestety, podobnie jak w rundzie pierwszej doznajemy trzech porażek, w tym dwóch po tie-breaku.

W tym momencie wiemy już, że w kolejnych

dniach będziemy rywalizować o pozycję 41-48.

Drugi dzień turnieju zaczynamy od meczu z DUKS Kielce i w końcu odnosimy pierwsze zwycięstwo 2:0. W meczu numer 2 przegrywamy 0:2 z Golczewem, a spotkanie numer 3 kończymy zwycięstwem nad MKS Kłodzko II 2:1.

Ostatni dzień turnieju kończymy zwycięstwem nad SPS Nysa 2:0 i tym samym udział w MP na pozycji 45.

Niestety, nie takiego wyniku się spodziewaliśmy, a poziom naszej gry uprawniał nas do tego, aby myśleć o wyższych pozycjach. Słaba postawa w pierwszej części turnieju spowodowała, że znaleźliśmy się tak daleko. Z drugiej strony po

raz kolejny mogliśmy przekonać się o sile Polski południowej oraz o tym, że sam udział w MP jest dużym sukcesem. Biorąc pod uwagę możliwości dużych miast, ich potencjał ludzki oraz zasoby kadry trenerskiej, w porównaniu z kilkunastoma dziewczynami i jedną osobą, która chce z nimi pracować, cieszmy się tym, że po raz drugi z rzędu jesteśmy uczestnikami Mistrzostw Polski!

Ze sportowym pozdrowieniem trener Krzysztof Rosiak

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

11

O duchach, i nie tylko…

Niedaleko spod liści sterczał kawałek ludzkiej miednicy. Po lesie rozrzucone były kości długie ludzkich nóg i rąk.

Sparaliżowało mnie ze strachu. Doszło oniec lat 70-tych. Byłem na polo- do mnie, że gospodarz nie żartował. Byłem waniu. Między Nowym Worowem w środku pola minowego. Gdy się uspokoiłem, a Bolegorzynem zjechałem z szosy postanowiłem kości pozbierać i ułożyć w jednym na polną drogę. Przed lasem, po lewej stronie miejscu. Badając kijem ściółkę, porobiłem sobie drogi zobaczyłem gospodarstwo. Gospodarz ścieżki w polu minowym. Omijałem podejrzane robił coś na podwórku. Miał bardzo dużo gości. miejsca. Od jednego miejsca wprost mnie odpyNa podwórku był cały tłum ludzi. Dla mnie byli chało. Coś w ściółce było nie tak, była naruszona jacyś dziwni. Jeszcze bardziej dziwiło mnie to, i wybrzuszona. W innym miejscu ściółka była że gospodarz zachowywał się, jakby ich nie naruszona i rosła tam trawa.

Kilka czaszek zaniosłem w dół stoku, w głąb widział. Robił swoje i zupełnie nie zwracał na nich uwagi. Oglądając swoje dzieło, zniknął lasu, bliżej ruin, które dostrzegłem na skraju za budynkiem gospodarczym. Goście poszli gęściejszych zarośli i położyłem w jedno miejza nim. Gdy podjechałem bliżej, wyłonił się sce. Mówiłem do nich, że koło domu będzie zza budynku i zaczął dawać znaki, żebym się im lepiej, że będzie im lepiej razem. Prosiłem zatrzymał. Porozmawialiśmy. Ostrzegł mnie, je, żeby ostrzegały ludzi przed niebezpieczeńżebym nie wchodził do lasu, gdyż tam są miny. stwem. Obok położyłem inne ludzkie kości Krowa mu uciekła z ogrodzenia, weszła do - nóg, rąk, łopatek, żeber, a także znalezione lasu, nadepnęła na minę i zginęła. Kilka razy kawałki ludzkich miednic (jedna była cała). Sam w lesie słyszał wybuchy. To dzika zwierzyna musiałem bardzo uważać, żeby nie zginąć. By„naszła” na minę. Na swoim polu wyorał minę łem bardzo „spięty”. Kilka razy odpoczywałem przeciwpancerną. Dla większego bezpieczeń- w fundamentach byłej niemieckiej wartowni. Tu stwa posiał trawę i zrobił pastwisko. Mówił, że czułem się bezpieczniej.

Ostrożnie, po cegłach wszedłem w ruiny szczególnie dużo min jest na skraju lasu przy krzakach. Miny były nawet na drodze. Posprzą- domu. Duża część posadzki była wolna od tał je, ale nie był pewien, czy wszystkie. Włożył cegieł i gruzu. Najwięcej cegieł było na kupie między kamienie wzdłuż drogi. Sugerował, na zewnątrz budynku. Prawdopodobnie zostały że w pobliżu musiało coś wybuchnąć. Gdy przerzucone podczas wydobywania zwłok. Nierozmawialiśmy, z podwórka wyjrzeli goście mniej uważam, że pod nimi mogą być jeszcze – kilka osób. Byłem zdziwiony, że tak mało. szczątki ludzkie. W tych ruinach bardzo dziwnie się czułem. Dla większego bezpieczeństwa, choDoszedłem do wniosku, że źle widziałem.

Ostrzeżenie przyjąłem do wiadomości, po- dziłem po murach. Wówczas nie wiedziałem, co dziękowałem i pojechałem dalej. Postawiłem tam się stało.

Kilka lat temu rozmawiałem z byłym motor przed lasem, zacząłem uważnie obserwować. W lesie, w ściółce zauważyłem dziwny mieszkańcem okolicy. Mówił, że w czasie kamień. Był bardziej biały, nieco zielonkawy, wojny w tym miejscu produkowano miny okrągły i jakiś gładki. Postanowiłem do niego przeciwpiechotne, prawdopodobnie także przedojść. Wyciąłem patyk, zaostrzyłem, żeby ciwpancerne. Robotnicy z obozu pracy między mieć czym badać ściółkę przed sobą. Krok za Bolegorzynem a Warniłęgiem składali je z dokrokiem doszedłem do kamienia. Wyciągnąłem starczanych gotowych części. Były to miny go ze ściółki i okazało się, że to nie jest kamień, niewykrywalne, w skrzynkach drewnianych, tylko ludzka czaszka. Rozejrzałem się. W ściół- bez jednego gwoździa. W fabryce, w newralce naokoło było widać jeszcze kilka czaszek. gicznych miejscach pracowali także Niemcy.

Obiekt był chroniony przez żołnierzy.

Mimo wszelkich środków ostrożności doszło do wybuchu. „EDUKACJA” – dla Dorosłych na semestr jesienny 2015/2016 Przyczyną prawdopodobnie była ludzka nieostrożność. Cały budynek, w którym LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE pracowali ludzie, wy• po gimnazjum i szkole podstawowej – 3-letnie leciał w powietrze.

• po ZSZ – nauka trwa 2 lata • SZKOŁA POLICEALNA 2-letnia po szkole średniej • Technik rachunkowości • Technik handlowiec • Technik usług kosmetycznych

Fabryka min

K

Nabór do SZKÓŁ ZAOCZNYCH tel. 606 483 438, edukacjaczaplinek.pl

Nabór do szkół na rok 2015/2016

Wszystkie szkoły posiadają uprawnienia szkół publicznych Zajęcia co 2 tygodnie (piątek od 15.15 i sobota od 8.00) Dodatkowe informacje: Telefon: 94 375 59 92 lub 606 483 438 www.edukacjaczaplinek.pl (podania do pobrania) PRZYJDŹ, ZAPISZ SIĘ – BEZ EGZAMINÓW WSTĘPNYCH !!!

Huk było słychać kilkadziesiąt kilometrów naokoło (także w Drawsku Pom.). Zginęło ok.

100 robotników i kilkunastu (11) Niemców – także ci, którzy chronili obiekt z zewnątrz (4 żołnierzy z Wehrmachtu – 3 w wartowni, w tym 2 we śnie. Także Niemiec, który mieszkał na miejscu gospodarza, który mnie ostrzegł). Gotowe już miny albo wybuchły, albo porozrzucało po okolicy.

Tragedia była tym większa, że tylko w tym dniu, w budynku pracowało tak dużo robotników.

Przedtem bywało różnie. Robotników pracowało od 60 do 80 osób, i to była reguła.

Ciała swoich zabitych Niemcy z niebezpiecznego miejsca wynieśli sami. Razem z robotnikami wynieśli także bardziej dostępne ciała robotników. W obozie pracy szukali ochotników, którzy zgodziliby się wynieść ciała zabitych robotników z najbardziej niebezpiecznych miejsc. Nikt się nie zgłosił. To właśnie szczątki tych robotników zbierałem w tym miejscu. Miejsce to w dalszym ciągu jest bardzo niebezpieczne. Wejście grozi śmiercią lub kalectwem.

Dwa lata temu grzybiarz z Bolegorzyna opowiadał mi, że stracił orientację w lesie i natrafił na kupkę ludzkich czaszek. Żeby wyjść z niebezpiecznego miejsca, cofnął się po własnych śladach. Ludzkie czaszki i kości prawdopodobnie leżą tam do tej pory.

Wydarzenie, które opisałem, przypomniało mi się, gdy oglądałem zdjęcie satelitarne tego lasu. Do zdjęcia wracałem wielokrotnie, coś mnie dręczyło, aż wróciły wspomnienia. Uważam, że miałem dużo szczęścia, że z tego miejsca wróciłem żywy.

Nie doceniałem niebezpieczeństwa. Przypominam sobie, że zbierając ludzkie kości, zapominałem się. Żeby sięgnąć po kość, zdarzało mi się zboczyć o krok czy dwa z obadanego szlaku. Być może czuwali nade mną Ci, co tam zginęli. (cdn)

Jarosław Łysko

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

12

Minister edukacji nie otrzymała promocji

K

ilka dni temu związkowcy z ZNP wręczyli minister edukacji Joannie Kluzik-Rostkowskiej swoiste „świadectwo” (druk ten był bardzo podobny do oficjalnych świadectw szkolnych) z informacją, że nie zdała do następnej klasy. W rubryce – „zachowanie” - wpisano: nieodpowiednie. Wymieniono też dwanaście obowiązkowych zajęć.

Na świadectwie znalazły się m.in. oceny z zajęć: 1. Znajomość prawa oświatowego – niedostateczny – za brak znajomości podstawowych ustaw i rozporządzeń oświatowych.

2. Przeciwdziałanie prywatyzacji edukacji – niedostateczny – minister wspiera przekazanie samorządowych szkół fundacjom i stowarzyszeniom.

3. Poszanowanie zawodu nauczyciela – niedostateczny - bezpodstawnie przedstawia nauczycieli w złym świetle.

4. Dofinansowanie oświaty – niedostateczny.

5. Pomoc rodzicom – niedostateczny – minister ustanowiła najdłuższą przerwę świąteczną, a winą za to obarczyła nauczycieli.

6. Rządowy podręcznik – dostateczny – idea słuszna, ale wykonanie oceniono jako fatalne.

7. Nadzór pedagogiczny – dostateczny.

Doceniono natomiast panią minister za szczególne osiągnięcia: „autopromocję, budowanie pozytywnego wizerunku własnej osoby w mediach, umiejętne maskowanie nieznajomo-

ści problematyki oświatowej, skonsolidowanie środowiska nauczycielskiego w proteście przeciwko MEN”.

Niestety, odczytując to przedstawione w nieco żartobliwym tonie świadectwo, negatywne dla minister edukacji, muszę się z nim zgodzić. Nie potrafię intelektualnie powiązać urzędu ministra z osobą, która kieruje tym resortem.

W krajach rozwijających się za bardzo dobrą inwestycję uważa się inwestycję w oświatę.

Przerzucenie natomiast środka ciężkości z ucznia na papierologię (w szkole produkuje się tony papierów nikomu niepotrzebnych, których nikt nie czyta) i opłacalność ekonomiczną szkół nie jest dobrym kierunkiem rozwoju edukacji. Poziom nauczania spada, coraz więcej abiturientów ma problem ze zdaniem matury (a pani minister w swoim publicznym wystąpieniu okazała zadowolenie z wyników matury!!!).

Problemy z poziomem nauczania są wynikiem zmian m.in. w siatkach godzin. Np. w liceach ogólnokształcących - jest coraz mniej godzin np. języka polskiego, chemii, geografii, fizyki…

W kształceniu w zakresie podstawowym pojawiają się przedmioty, na które przeznacza się po jednej godzinie lekcyjnej w tygodniu. Jedna godzina tygodniowo - ile można w jej trakcie zrealizować treści nauczania? Uczenie się „po łebkach” byle jak, byle był stopień, który o niczym nie świadczy, jest drogą do nikąd. Uczeń po jednej godzinie nie będzie miał w przyszłości podstaw do przekwalifikowania się lub zmiany zawodu.

Na oświatę ciągle brak pieniędzy co skutkuje wdrażaniem w życie takich pomysłów jak nauczanie w przedszkolach przez nauczyciela – wychowawcę języka angielskiego! W niektórych przedszkolach już to funkcjonuje. Podobnie będzie z rytmiką i innymi zajęciami dodatkowymi.

I tak dalej i tak dalej… Jedno natomiast jest niezmienne: za wdrażanie wszystkich ministerialnych „pomysłów i nowości” zawsze po nosie, zwłaszcza od rodziców, dostają nauczyciele, którzy nie mają nic do powiedzenia tylko muszą te pomysły realizować. Jak to wytłumaczyć rodzicom?

Jesienią mamy wybory parlamentarne. Ciekawe, czy rządząca obecnie koalicja PO – PSL zda do następnej klasy?

Jerzy Kotlęga

Sen o drodze S11

wych. Droga ta charakteryzuje się bardzo dużym natężeniem ruchu. Według Generalnego Pomiaru Ruchu 2010 r. jego poziom na wielu odcinkach przekracza 7500 pojazdów na dobę, natomiast w pobliżu większych miast przekracza 10000 pojazdów. Wymarzona S11 docelowo połączy Górnośląski Okręg Przemysłowy z kurortami środkowego wybrzeża Bałtyku, przebiegając przez Bytom, Lubliniec, Ostrów Wielkopolski, Poznań, Piłę i Koszalin. Droga ta zapewni całemu Pomorzu Środkowemu bardziej dynamiczny rozwój, a jej zakończenie to strefa nadmorska, port i uzdrowisko w Kołobrzegu oraz sieć ośrodków wypoczynkowych.

Odpowiedzi udzielił Sekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju Zbigniew Rynasiewicz. Pan minister poinformował, że w ministerstwie przygotowano projekt Programu Budowy Dróg Krajowych na lata 2014 - 2023. Dokument ten określa również planowane do wybudowania obwodnice znajdujące się w ciągach dróg krajowych. W udzielonej sejmikowi odpowiedzi czytamy: „Przy wyborze inwestycji przewidzianych do realizacji w ramach Programu, stosowane były obiektywne kryteria zapewniające uzyskanie możliwie najlepszych efektów gospodarczych, społecznych i ekonomicznych. Zhierarchizowana na podstawie obiektywnych kryteriów, lista inwestycji drogowych, została zawarta w Dokumencie Implementacyjnym do Strategii Rozwoju Transportu do 2020 r. (z perspektywą 2030 r.). Na wyżej przytoczonej liście ciągi drogi S11 znajdują się na odległych miejscach: 1. S11 Poznań - Kępno - poz. 30.

2. S11 Piła- Poznań- poz. 34.

3. S11 Kępno - Katowice - poz. 41.

4. S11 Koszalin - Piła - poz. 42.

Przyjęty dla projektu Programu limit finansowy w wysokości 92,8 mld zł umożliwił ujęcie na liście podstawowej ciągów dróg do poz. 20. z wyjątkami. Z tego względu nie włączono do przedmiotowego projektu drogi S11”.

Likwidację tzw. wąskich gardeł na DK11 ma zapewnić budowa obejść kilku miejscowości.

Na liście podstawowej Programu inwestycji w zakresie obwodnic w ciągu drogi S11 znalazły się: obwodnica Ostrowa Wielkopolskiego (12,8 km) - 345,3 mln zł; obwodnica Jarocina (13 km) - 321,3 min zł; obwodnica Szczecinka (12 km)- 691,5 mln zł; obwodnica Ujścia (17,6 km) - 334,6 mln zł; obwodnica Kępna (8 km) - 144,8 mln zł. Łącznie, na zadania na drodze S11, rząd chce wydać jedynie 1,83 mld zł. Planowana budowa drogi ekspresowej S6 usprawni przejazd pomiędzy Koszalinem i Kołobrzegiem.

Natomiast wyprowadzenie ruchu z Koszalina zapewni budowa obwodnicy Koszalina i Sianowa wraz z odcinkiem S11 Bielice – Koszalin Zachód. Przetarg na to zadanie ogłoszono w roku ubiegłym.

I to niestety jest wszystko na co możemy my, a także nasi goście z południa Polski liczyć. Do 2020 r. (z perspektywą do 2030 r.) usprawniony więc zostanie ruch na blisko 100 km drogi nr 11.

Pozostałe prawie 500 km tej trasy będzie pewnie usprawniane w połowie XXI w. Ciekawe czy wówczas inwestycje drogowe będą mogły nadal liczyć na wsparcie z UE? Szkoda, że postulaty zachodniopomorskich samorządów traktowane są jak natrętne i wydumane oczekiwania.

Jerzy Kotlęga

S

ejmik Województwa Zachodniopomorskiego 15 marca 2015 r. podczas wyjazdowego posiedzenia w Koszalinie upomniał się o realizację budowy drogi ekspresowej S11. Jednogłośnie przyjęto stanowisko które zostało przesłane do rządu oraz sejmu.

Pomorze Środkowe, wschodni subregion województwa zachodniopomorskiego, boryka się z trudnościami komunikacyjnymi stanowiącymi istotny problem w przyspieszeniu jego rozwoju.

Mieszkańcy Pomorza Środkowego od lat postulują realizację tej niezwykle ważnej inwestycji.

Obecna droga krajowa nr 11 to liczący blisko 550 km szlak drogowy, bardzo ważne połączenie pomiędzy Pomorzem Środkowym, a środkową i południową Polską. Jednojezdniowy szlak, przebiegający przez centra wielu miejscowości powoduje, że znacznie maleje prędkość podróżna przy jednoczesnym wzroście zagrożeń drogo-

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

13

Wieści z ratusza Absolutorium

Na ostatniej Sesji RM w dniu 25 czerwca b.r. Radni rozliczali wykonanie budżetu przez Burmistrza za 2014 rok. Komisja Rewizyjna jednomyślnie wnioskowała o udzielenie absolutorium. We wniosku zapisano, iż planowane dochody budżetowe w wysokości 38.345.869,90 zł wykonano w kwocie 37.671.018,53 zł, co stanowi 98,2 % planu. Planowane dochody majątkowe , pochodzące głównie ze sprzedaży mienia, wykonane zostały tylko w wysokości 38,6 %, czego powodem był trwający od lat zastój w obrocie nieruchomościami.

Planowane wydatki budżetowe w kwocie 39.203.307,90 zł zrealizowano w wysokości 37.831.444,70 zł, co stanowi 96,5 % planu.

Planowany deficyt budżetowy w kwocie 857.438,00 zł wykonano w wysokości 160.426,17 zł, co stanowi 18,7 % planu. Pomniejszenie deficytu o kwotę 697.011,83 zł możliwe było dzięki ograniczeniu wydatków bieżących oraz poniesieniu mniejszych kosztów związanych z planowanymi wydatkami inwestycyjnymi. Wobec tego dług na koniec 2014 r. z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek wynosi 21.161.237,91 zł, co stanowi 56,2 % w stosunku do dochodów. Spłaty rat kredytów oraz pożyczek wyniosły zgodnie z planem 939.559,93 zł.

Regionalna Izba Obrachunkowa, która kontroluje wydatki i dochody samorządów oraz czuwa nad przestrzeganiem zapisów ustawy o finansach publicznych, pozytywnie zaopiniowała wniosek Komisji Rewizyjnej w sprawie udzielenia absolutorium.

Uchwała w sprawie zatwierdzenia sprawozdania finansowego oraz sprawozdania z wykonania budżetu Gminy Czaplinek za 2014 rok została podjęta jednogłośnie. Idąca w ślad za tym uchwała w sprawie udzielenia Burmistrzowi absolutorium z tytułu wykonania budżetu także została podjęta jednogłośnie.

Jak sięgam pamięcią, jest to na pewno pierwsze od 2010 r. absolutorium udzielone jednogłośnie, przy obecności wszystkich radnych. Co prawda obecna Rada Miejska oceniała wykonanie budżetu uchwalonego przez poprzednią RM, ale burmistrz pozostał ten sam. Uważam, że ocena radnych była racjonalna, pozbawiona emocji i uprzedzeń, co dobrze rokuje na przyszłość. „T(o)w.” Brożek Nie sposób przemilczeć ostatniej „twórczości” filmowej pana T. Brożka, i jak zapowiadałem miesiąc temu, przedstawiam kilka własnych ocen.

Gdyby oceniać ją przez pryzmat obrazu, to można pogratulować wykonania. Niestety, warsztat i komentarze towarzyszące filmom muszą budzić sprzeciw tych, którzy o poruszanej tematyce mają podstawowe pojęcie.

Nie do przyjęcia jest obrażanie ludzi tylko dlatego, że nam się wydaje, iż jesteśmy mądrzejsi. Przedstawiona w jednym z filmów krytyka projektu i realizacji inwestycji w ul. Brzozowej obnaża dyletanctwo i złą wolę autora, który nie znając założeń, ustaleń i genezy projektu, wypowiada się jako znawca tematu. Wystarczyło przyjść do Ratusza i zapytać, a wszystkie wątpliwości zostałyby zapewne wyjaśnione. Nie wypowiadali się na ten temat mieszkańcy tej ulicy. Ale tu przecież chodzi tylko o pozory troski o dobro wspólne i tanią sensację!

Zarzucał mi swego czasu p. Brożek obecność na tzw. Liście Wildsteina.

W zamyśle miała to być lista wszelakich kapusiów, tajnych współpra-

Eliasz Śmich

E

lek, bo tak się do Ciebie zwracałem, spotykaliśmy się, rozmawialiśmy nie raz, nie dwa. Zawsze jeździłeś na rowerze, to jechałeś na działkę, to na cmentarz, na grzyby i do Rimastera, gdzie pracowałeś do czasu odejścia na emeryturę. Przez swoje całe życie pracowałeś w wielu zakładach pracy. Jednakże to, że z Twoim stanem zdrowia jest coraz gorzej, powiedziała mi Twoja działka ogrodowa. Jeszcze na jesień 2014 roku, działkę swoją miałeś, jak zawsze skopaną tak, że niejeden działkowiec chciałby taką mieć. Nawet potwierdził to pan, który wcześniej i teraz opiekuje się ogrodami. Jednak, jak w bieżącym roku nadeszła wiosna i dostrzegłem, że na Twojej działce nic się nie dzieje, od razu sobie pomyślałem, że coś jest nie tak. Przez długi czas nie widziałem, abyś jechał

cowników i donosicieli, ale na skutek indolencji pomieszanej ze złą wolą autorów, dopisano do niej także kadrowych pracowników wywiadu i kontrwywiadu wojskowego i cywilnego. W czasie kampanii wyborczej w 2010 r. i cztery lata później także, przedstawiłem mieszkańcom gminy powód umieszczenia mnie na tejże liście – przez trzy lata swej służby wojskowej na początku lat siedemdziesiątych byłem kadrowym pracownikiem wywiadu wojskowego. I z tego epizodu w życiorysie jestem dumny. Publikowałem na tą okoliczność moje świadectwo pracy z Instytutu Pamięci Narodowej.

Na tejże liście jest także nazwisko Tadeusz Brożek – w jakim charakterze tam Pan widnieje?! Czy też był Pan kadrowym pracownikiem służb specjalnych, czy może wcielał się Pan w inne role?

Tytułuje mnie Pan złośliwie „towarzyszem”. Tak, służąc w wojsku byłem szeregowym członkiem PZPR z dwóch powodów. Po pierwsze ok. 98 % oficerów należało do partii, bo inaczej nie mogli nawet marzyć o karierze wojskowej. Po drugie chciałem należeć, ponieważ profile innych partii mi nie odpowiadały. Nigdy natomiast nie byłem w jakichkolwiek władzach partyjnych. Przeto tytułowanie mnie „towarzyszem” jest nieco przesadzone, ponieważ takich towarzyszy jak ja, było kilkanaście milionów.

Co do relacji z obchodów ćwierćwiecza samorządu nie będę odnosił się do złośliwości p. Brożka, wyjaśnię tylko wątpliwości związane z ocenami merytorycznymi. Impreza w Siemczynie nie była konferencją naukową z debatą i forum dyskusyjnym, lecz w zamyśle spotkaniem działaczy samorządowych i urzędników, na którym przy przysłowiowej kawie i ciastku będzie można powspominać o minionym 25-leciu.

W przedstawionych dokonaniach minionego okresu rzeczywiście najbardziej widoczne są osiągnięcia z okresu ostatnich lat (2002-2014), ponieważ właśnie w tym okresie sięgaliśmy po środki przedakcesyjne i unijne. To właśnie one, po zapewnieniu wkładu własnego (stąd zadłużenie gminy), pozwoliły na duże i potrzebne inwestycje (mcdn.).

Piasek po raz trzeci Niestety, po raz trzeci muszę zmieniać decyzję dotyczącą projektu pn. „Piasek znad morza”. W Kurierze majowym informowałem o rezygnacji z piasku z uwagi na koszty. Po rozpętaniu fali emocji przez radnego M. Czerniawskiego na forum Internetu i rozmowach w Starostwie, w Kurierze czerwcowym wyraziłem gotowość do przywiezienia piasku. Ale w międzyczasie okazało się, że z Ustki już nie można pozyskiwać piasku, a można go przywieźć z dalszej Łeby, co podroży koszty transportu, w sumie do ok. 40 tys. zł. Po konsultacjach Rady Miejskiej ze Starostą Drawskim po ostatniej czerwcowej sesji RM, zdecydowano, iż przywieziemy piasek z Ustki po sezonie turystycznym, kiedy będzie już dostępny, wykorzystując dotację w wys. 15 tys. zł przyznaną przez Radę Powiatową. W takcie kolejnych internetowych dyskusji i polemik okazało się, że można pozyskać piasek „morski” (polodowcowy) z Mielenka w cenie 3-4 krotnie niższej, niż ten znad morza. Jest on biały, nie pyli, bez zanieczyszczeń mechanicznych i biologicznych, a kiedyś też znajdował się w morzu.

Dni Czaplinka były dobrym czasem i platformą do wymiany poglądów dotyczących piasku. Okazało się, że wielu zwolenników piasku głosujących w Internecie za jego przywiezieniem, zmieniło zdanie, kiedy dowiedzieli się o kosztach. Wielu mieszkańców jest za piaskiem z Mielenka, który już od dawna jest dowożony do piaskownicy w naszym Przedszkolu!

Aby władze naszej gminy (Radni i Burmistrz) nie były dalej przedmiotem kpin w gminie i poza nią, aby nie były posądzone o niegospodarność, podjąłem ostateczną decyzję o rezygnacji z piasku znad morza, na rzecz piasku morskiego z terenu naszego powiatu. Takie rozwiązanie zapewni w przyszłym sezonie turystycznym, po modernizacji plaży, piasek o znakomitych właściwościach użytkowych, a pieniądze za jego sprowadzenie pozostaną w naszym powiecie.

Adam Kośmider

w stronę działki. Wobec tego, pewnego dnia pojechałem do firmy Rimaster i w biurze dowiedziałem się, że z Panem Elkiem jest ciężko. Dlatego, kiedy jeszcze leżałeś w Wałczu w szpitalu, to nic o tym nie wiedziałem, z racji tego nie byłem tam u Ciebie.

Dopiero w Rimasterze powiedziano mi, że Pan Elek obecnie przebywa w szpitalu w Tucznie. Syn Elka, Andrzej również mi powiedział, że z jego tatą jest bardzo źle. Od razu sobie pomyślałem, że pojadę do Elka do Tuczna. Jak pomyślałem, tak też zrobiłem. Gdy tylko przyjechałem na miejsce, panie powiedziały mi dokładnie, gdzie leży. Po chwili podszedłem do Jego łóżka. Nie poznał mnie, tylko lekko słyszał. Poza tym więcej nic, ani się nie ruszał, ani nie mówił. Tak, jak długo tam byłem, to on płakał, a ja razem z nim…

Elek, to był dobry i pracowity człowiek. Ostatnio pracował w Rimasterze. Wszyscy mieli o nim

dobre zdanie. Jednakże, jak jeszcze pracował w Szczecinku w 1985 roku, to akurat ja zacząłem się budować. Gdy już sam zrobiłem piwnice, jakimś cudem poznałem Elka. Zapytałem go, czy dalej poprowadzi moją budowę. Tak się właśnie zaczęło, że Elek w 1985 roku rozpoczął budowę mojego domu, a w październiku 1986 roku już się wprowadziłem. W międzyczasie, razem z Elkiem robiliśmy inne budowy i elewacje na niejednym domu. Elek to był dla mnie dusza człowiek. Nie tylko był świetnym murarzem, tynkarzem, ale był jeszcze moim instruktorem na dobre i na złe chwile. Dlatego bardzo szkoda, że tacy ludzie muszą od nas odejść.

Drogi Elku, będę mieć Cię na zawsze w pamięci. Spoczywaj w pokoju!

Twój dobry pracownik, kolega Bogdan Traktorzysta

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

14

Państwo wojny

W

kwietniu 1975 r., gdy komuniści wkroczyli do Sajgonu, Wietnam był doszczętnie zrujnowany i spalony napalmem. Walki pochłonęły blisko milion ofiar. Konfliktów zbrojnych i wojen tylko w XX w. było kilkadziesiąt. Pochłonęły setki milionów ofiar. Amerykańska strategia wspierania „demokracji”(?) w różnych zakątkach świata nie przyniosła i nie przynosi rezultatów. Obecnie nie wypowiada się wojny. Po prostu bombarduje się wyznaczone cele, aby zniszczyć realne lub zmyślone zagrożenie. Przykładem może być słynne przemówienie Reagana jako kandydata na prezydenta, wygłoszone w Chicago w 1980 r., w którym przedstawił swoją doktrynę wojenną. Według niego, należy zbudować system ochronny przed atomowym uderzeniem Związku Radzieckiego i ustawowo zapewnić co roku pięcioprocentowy wzrost wydatków na zbrojenia.

Książka Dawida A. Stockmana „Wielka deformacja, czyli jak skorumpowano amerykański kapitalizm” jest, zdaniem fachowców, bestsellerem, „najważniejszą książką z teorii ekonomii od czasów Adama Smitha”. Publikacja ta wywołała ostre polemiki, ponieważ autor dosadnym językiem wskazał nazwiska głównych winowajców katastrofy finansów publicznych Stanów Zjednoczonych oraz wymienił firmy, które nieprawnie skorzystały ze wsparcia podatników. Nadmierne wydatki na zbrojenia mogą się odbić na kondycji gospodarki USA. Autora oburza ratowanie korporacji „zbyt wielkich, by upaść”, oraz karmienie przez Fed pustym pieniądzem gigantycznego kasyna, jakim jest globalny rynek finansowy. Stany Zjednoczone angażują się w liczne konflikty, by zużyć ogromny arsenał broni konwencjonalnej.

Punktem wyjścia rozważań Stockmana jest decyzja Richarda Nixona podjęta w sierpniu 1971 r. w Camp David, w której brutalnie ogłosił bankructwo państwa. Tę decyzję autor nazywa zbrodnią. Odejście Stanów Zjednoczonych od zobowiązań z Bretton Woods, polegających na wymienialności dolara na złoto, zapoczątkowało epokę globalnej manipulacji kursem walut, kreacji kolosalnych długów, spekulacji finansowej i niestabilnego światowego wyścigu w drukowaniu pieniądza. Fed i kolejne rządy niekompetentnych prezydentów republikańskich Nixona, Reagana, obu Bushów, pogłębiają zadłużenie państwa. Prezydenci zostawiają inicjatywę grupom kolesiów, które zawłaszczają aparat państwa, działając wyłącznie dla swoich korzyści, ignorując interes ogólnospołeczny. Ludzie

z Goldman Sachs działają na korzyść wielkich banków, a opanowali Departament Skarbu i Fed. Zjawisko to autor nazywa kapitalizmem politycznym, a także faszyzacją prywatnej gospodarki podporządkowanej decyzjom kół politycznych.

Neoliberał Stockman system rządów w USA nazywa korporacjonizmem. Ta teza jest zbieżna z poglądami Naomi Klein i Jamesa Galbraitha, uważanych za lewicowców.

Oto cechy korporacjonizmu według Klein (za „Doktryna szoku. Jak współczesny kapitalizm wykorzystuje klęski żywiołowe i kryzysy społeczne”): –– transfer znacznej części publicznych zasobów w prywatne ręce korporacji; –– zadłużenie państwa na olbrzymią skalę; –– stale rosnąca przepaść w dochodach między bajecznie bogatą elitą a resztą ubogich obywateli; –– agresywna retoryka nacjonalistyczna dla usprawiedliwienia rosnących wydatków na bezpieczeństwo, służących prowadzeniu za granicą prywatnych wojen; –– sojusz polityki i biznesu, w obrębie którego handluje się przywilejami i kontraktami.

Natomiast Galbraith rząd G.W. Busha nazywa ”państwem drapieżnikiem”, czyli system ekonomiczny, w którym całe sektory zbudowano tak, by ucztować na systemach projektowanych oryginalnie, dla celów publicznych, by służyły klasie średniej. Korporacyjna republika po prostu administruje systemem rabunku. Grupy interesu wykorzystują aparat państwowy do łupienia obywateli oraz krajów słabszych politycznie.

Rok 1981 przyjęto jako bazę dla wzrostu budżetów w kolejnych latach. Według Stockmana Biały Dom popełnił kolosalny błąd, wystawiając Pentagonowi otwarty czek, znany jako 7% wzrostu podatków. Ten ogromny zastrzyk niemal potroił budżet militarny – ze 142 mld dol. Do 370 mld dol. W okresie sześciu lat łączny budżet Pentagonu na lata 1982-1986 osiągnął 146 bln dol.

Kolejni prezydenci dostali ogromny potencjał militarny do prowadzenia licznych niepotrzebnych wojen, inwazji i okupacji. Ta bezprecedensowa ekspansja „państwa wojny” spowodowała nakręcenie spirali długu publicznego. Na zakupy związane z nuklearnymi siłami strategicznymi przeznaczono 30 mld $, czyli tylko 2% budżetu Pentagonu, resztę środków wydano na wyposażenie i szkolenie sił konwencjonalnych, nieprzydatnych do obrony przed atakiem nuklearnym. Ta broń świetnie się nadawała do imperialistycznych inwazji i okupacji. Rozbu-

dowa potencjału militarnego była uzasadniona istnieniem Imperium Zła, a Osią Zła był Irak. Tak naprawdę żadnego zagrożenia nie było.

Amerykańskie bezpieczeństwo nuklearne w 1981 r. nie wymagało żadnych nakładów, ponieważ Związek Radziecki wówczas chylił się ku upadkowi, nie dysponował potencjałem technicznym zdolnym do uderzenia wyprzedzającego, poza tym sowiecka strategia wygrania wojny nuklearnej nigdy nie istniała. Otwarte dziś archiwa radzieckie dowodzą, że wydatki militarne ZSRR nigdy nie miały charakteru ofensywnego, bowiem nie byli gotowi do zadania pierwszego uderzenia nuklearnego. Wydatki militarne prezydenta Reagana zrodziły monstrum wojen okupacyjno – imperialnych. Produkcję broni trudno przerwać, ponieważ zapewnia ona miejsca pracy, ale pomija się pamięć o milionach ofiar tych wojen.

David A. Stockman chwali natomiast politykę ochronną Eisenhowera (1953-1961), który po II wojnie światowej był jedynym prezydentem ekspertem w dziedzinie wojskowości, który w pożegnalnym przemówieniu ostrzegał: „Musimy się strzec zdobycia nieuzasadnionych wpływów przez kompleks militarno – przemysłowy. Potencjał katastrofalnego wzrostu nieuprawnionej władzy istniał i będzie istniał”.

Wydatki militarne Eisenhower uważał za marnotrawstwo: ”Każdy wyprodukowany karabin, każdy zwodowany okręt wojenny, każda wystrzelona rakieta oznaczają kradzież popełnianą na tych, którzy są głodni, którym jest zimno. Świat wojska wydaje pieniądze robotników, geniusz naukowców, nadzieje dzieci”. (op. cit. Przegląd 25-31.05.2015, s.28) Demokrata Prezydent Clinton w związku z zakończeniem zimnej wojny ograniczył budżet obronny do 385 mld dol. oraz zostawił po sobie nadwyżkę budżetową. Ale za prezydentury Busha rządzący Białym Domem wiceprezydent Cheney i sekretarz obrony Rumsfeld wrócili na ścieżkę wzrostu wydatków zbrojeniowych.

Byli udziałowcami dwóch głównych firm obsługujących wojska amerykańskie: Halliburton i Black Water, obecnie Akademii. Doszło więc do prywatyzacji wojny.

Według raportu Sztokholmskiego Instytutu Badań Pokojowych (SIPRI) wydatki USA na zbrojenia w roku 2014 spadły o 6,5%, ale i tak są o 45% wyższe niż w roku 2001.

Stockman militarny wątek swoich rozważań podsumował w ten sposób: „Wyścig zbrojeń lat 80. stworzył ogromną siłę ekspedycyjną bez jakiegokolwiek uzasadnienia, która używana była dlatego po prostu, że istniała”.

Brunon Bronk

KURIER CZAPLINECKI - miesięcznik lokalny, kolportowany bezpłatnie, dostępny w formie elektr.: www.kurierczaplinecki.dsi. net.pl; www.dsi.net.pl; www.czaplinek.pl. Tel. redakcji 603 413 730, e-mail: redakcja.kuriera@wp.pl. Redaguje Zespół. Wydawca: Stowarzyszenie Przyjaciół Czaplinka. Konto: Pomorski Bank Spółdzielczy O/Czaplinek 93 8581 1027 0412 3145 2000 0001, NIP 2530241296, REGON 320235681, Nr rej. sąd.: Ns-Rej Pr 25/06. Nakład: 1700 egz. Druk: TEMPOPRINT, 78-400 Szczecinek, ul.

Harcerska 2, tel./fax: 94 374 41 80, e-mail: tempoprint@tempoprint.pl. Redakcja zastrzega sobie prawo zmiany tytułów, skracania, redakcyjnego opracowywania i adiustacji otrzymanych tekstów, selekcjonowania i kolejności publikacji. Nie zwracamy materiałów nie zamówionych i nie ponosimy odpowiedzialności za treść listów, reklam i ogłoszeń. Drukujemy tylko materiały podpisane, można zastrzec personalia tylko do wiadomości redakcji. Nadesłane i publikowane teksty i listy nie muszą odpowiadać poglądom redakcji. Ceny reklam: moduł podstawowy (10,3 x 4,5) w kolorze – 60 zł, czarno biały – 30 zł, ogłoszenie drobne – 10 zł, kolportaż ulotek – 200 zł.

Kurier Czaplinecki – Lipiec 2015

15

Godziny otwarcia: Pn.-Pt.: 8:00÷19:00 Sobota: 8:00÷14:00 ul. Zbożowa 3, 78-550 Czaplinek, tel. 94 37 22 874 czaplinek@apekacentrumzdrowia.pl www. apekacentrumzdrowia.pl

SKLEP MOTORYZACYJNY SKLEP MOTORYZAC Sprzedaż akcesoriów i części samochodowych.

Gwarantowana profesjonalna obsługa!

S P R A W D Ź S A M !!! auto-net.sklep.pl | biuro@auto-net.sklep.pl ul. Wałecka 40A | 78-550 Czaplinek tel. 600 857 255

u

78