Action Field Kodra 2014 · I Need A Hero: Valuable Matters in Valuable Times by Action Field Kodra

© Καλαμαριά, Θεσσαλονίκη, 2014-2015 ΔΗΜΟΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΠΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΚΟΔΡΑ Ο κατάλογος τυπώθηκε σε 1000 αντίτυπα. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή ή αναδημοσίευση του συνόλου ή μέρους του βιβλίου σε οποιαδήποτε μορφή και με οποιοδήποτε μέσο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, ή οποιοδήποτε σύστημα αποθήκευσης και ανάκτησης δεδομένων, χωρίς τη γραπτή άδεια του εκδότη. Καλαμαριά 2014.

© Kalamaria, Thessaloniki, 2014-2015 CITY OF KALAMARIA ACTION FIELD KODRA The catalog was printed in 1000 copies. All rights reserved. No part of this book may be reproduced in any form or by any means, electronic or mechanical, or by any information storage and retrieval system, without written permission by the publisher. Κalamaria 2014.

ISBN: 978-960-86134-2-3

ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Αντιδημαρχία Παιδείας, Αθλητισμού, Πολιτισμού Νεολαίας & Δια Βίου Μάθησης

City of kalamaria CULTURE DEPARTMENT Deputy of Education, Sports, Culture, Youth & Lifelong learning

ΠΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΚΟΔΡΑ 2014 | ACTION FIELD KODRA 2014

14 η Ε ΚΘ Ε Σ Η Σ Υ Γ Χ Ρ Ο Ν Η Σ Τ Ε Χ Ν Η Σ 14 th EXHIBITION OF CONTEMPORARY ART

ΠΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΚΟΔΡΑ2014

ACTION FIELD ΚΟDRΑ2014

Δήμος Καλαμαριάς Δήμαρχος Καλαμαριάς:

Municipality of Kalamaria Μayor of Kalamaria:

Θεοδόσης Μπακογλίδης

Theodosis Bakoglidis

Πρώην Εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος για θέματα Πολιτισμού: Νίκος Ζαχαριάδης Καλλιτεχνικός Διευθυντής: Γιώργος Καζαντζής Διευθυντής Τεχνικής Υποστήριξης: Χαραλαμπος Μπελόκας Υπεύθυνη Χορηγιών: Μαρία Χατζηθεοδώρου Υπεύθυνη Θεάτρου και Κοιτώνων: Αγγέλα Σαπάτρα

Former appointe city councilman for Culture: Nikos Zachariadis Art Director: Yorgos Kazantzis Manager of Technical Support: Haralampos Belokas Sponsorship Consultant: Maria Chatzitheodorou Barracks and Theater Supervisor: Angela Sapatra

Πεδίο Δράσης Κόδρα Διευθυντής Πεδίου Δράσης Κόδρα/ Κεντρικός επιμελητής: Δημήτρης Μιχάλαρος Κεντρικοί Επιμελητές - συντονιστές: Ανθή Αργυρίου, Παναγής Κουτσοκώστας

Action Field Kodra Director of Action Field Kodra/ Main Curator: Μain Curators - Coordinators:

Dimitris Michalaros Anthi Argyriou, Panagis Koutsokostas

Υπεύθυνη για την διασφάλιση των καλλιτεχνικών εργασιών/ Βοηθός επί θεμάτων Δημιουργικού: Χριστίνα Κυπαρισσά

Person in charge of artistic tasks assurance/ Assistant on artistic affairs:

Christina Kyparissa

Υπεύθυνη για την διασφάλιση των διοικητικών θεμάτων:

Χριστίνα Ζαρογιάννη

Person in charge of administration tasks assurance: Christina Zarogianni

Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων:

Janet Kostrovski

Public Relations Coordinator:

Janet Kostrovski

Νομική Σύμβουλος:

Άννα Χρηστίδου

Legal Advisor:

Anna Christidou

Τεχνολογική Υποστήριξη Cyber Art Space:

Minotaur Digital Arts (MDA), KatArt-e - Art & Tech Lab

Technical Support of Cyber Art Space:

Minotaur, Digital Arts (MDA) KatArt-e - Art & Tech Lab

Yπεύθυνος Επικοινωνίας: Συντονιστής Εθελοντών:

Psari Visual Productions Μάκης Ανανιάδης

Communication: Volunteers Coordinator:

Psari Visual Productions Makis Ananiadis

Conference Interpreting Services/ Wireless Audio Equipment : Show Tec

Υπηρεσίες διερμηνίας Συνεδρίου/ Ασύρματος ακουστικός εξοπλισμός: Show Tec Διευθυντής Παραγωγής ΠΔΚ: Βοηθός Διευθυντή Παραγωγής: Βοηθοί Παραγωγής: Τεχνική Υποστήριξη Παραγωγής: Στατιστικά/ αξιολόγηση συμμετοχής καλλιτεχνών, κοινού & εθελοντών: Φωτισμοί: Ήχος: Μεταφορά Έργων: Οπτικοακουστικός Εξοπλισμός: Εκτυπώσεις Banners: Πρακτική Άσκηση:

Yiorgos Angelopoulos Production Manager AFK: Αrt Production Manager Assistant: Yorgos Papakarmezis Production Assistands: Maria Gounaridou, Vagelis Bolanos, Isaia Savvidou, Fotini Tsakiri Volunteers Workshop of Special constructions: Thessaloniki (Dimitris Kourdis, Thanasis Makris, Panagiotis Makris, DImitris Saltas) Statistics / participation evaluation of artists, public & volunteers: Ekaterini Chatzilakou Zinon Tsiminas, Aris Delis Lighting: Sound: Pavlos Gavrielidis, Leonidas Beilis Athinaiki Transortation S.A. Transportation of art works: M-Spirit, Diapason Technical Equipment: Banners - Prints: Genesis Advertising Internship: Eleni Koukatsika

Γιώργος Αγγελόπουλος Γιώργος Παπακαρμέζης Μαρία Γουναρίδου, Βαγγέλης Μπολάνος, Ησαΐα Σαββίδου, Φωτεινή Τσακίρη Εθελοντική Εργασία Θεσσαλονίκης (Δημήτρης Κουρδής, Θανάσης Μακρής, Παναγιώτης Μακρής, Δημήτρης Σαλτάς) Αικατερίνη Χατζηλάκου Ζήνων Τσίμινας, Άρης Δελής Παύλος Γαβριηλίδης, Λεωνίδας Μπεϊλής Αθηναϊκή Μεταφορική Α.Ε. M-Spirit, Diapason Genesis Advertising Ελένη Κουκατσίκα

Δημιουργικό/Οπτική ταυτότητα/Κατάλογος Oπτική ταυτότητα ΠΔΚ 2014: katArt-e

Creative Production/Visual Identity/Catalog

Video production/ Psari Visual Productions Φωτογραφική Κάλυψη: Λάζαρος Γραικός Καλλιτεχνική επιμέλεια καταλόγου: Δημήτρης Μιχάλαρος Συντονισμός Έκδοσης: Δημήτρης Μιχάλαρος, katArt-e Βοηθοί επιμέλειας: Ανθή Αργυρίου, Παναγής Κουτσοκώστας, Δημήτρης Μιχάλαρος Σχεδιασμός/Γραφιστική Επιμέλεια καταλόγου & επικοινωνιακού υλικού: Κατερίνα Σταφυλίδου Μεταφράσεις κειμένων: Φαίη Μαγκούτη, Νίκολας Ρουμπέκας, Σάκης Κυρατζής Φαίη Μαγκούτη Επιμέλεια Αγγλικών κειμένων: Επιμέλεια Ελληνικών κειμένων: Χριστίνα Κυπαρισσά Μεταφράσεις βιογραφικών/ Επιμέλεια Αγγλικών βιογραφικών: Χριστίνα Κυπαρισσά Διαχωρισμοί - Εκτύπωση καταλόγου: ThessPrint

Visual Identity AFK 2014:

katArt-e

Video production/ Photo coverage: Artistic Editor of the Catalog:

Psari Visual Productions Lazaros Grekos Dimitris Michalaros

Coordination: Assistant Editors: Graphic Design/Graphics of the catalog & communication material: Translations: English text edition: Greek text edition: CVs translation/ English Cvs editing: Printing / Films / Binding:

Dimitris Michalaros, katArt-e Anthi Argyriou, Panagis Koutsokostas, Dimitris Michalaros Katerina Stafilidou Faye Magkouti, Nicolas Roubekas, Sakis Kyratzis Faye Magkouti Christina Kyparissa Christina Kyparissa ThessPrint

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Χαιρετισμοί Δήμαρχος Καλαμαριάς Καλλιτεχνικός Διευθυντής Δήμου Καλαμαριάς

6 7

Κύριο πρόγραμμα / I Need A Hero ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ Κόδρα Fresh: Οι ήρωες πέθαναν. Ζήτω οι ήρωες! ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ ONE STORY AT A TIME ΑΟΡΑΤΗ ΠΟΛΗ PANK Cyber Art Space

10 60 132 142 154 162 172

Παράλληλες εκδηλώσεις SUPER FOOD UN-TITLED VIOLENT SILK

188 194 228

Συνέδριο "Tέχνη - Αισθητική - Πολιτική: Ζητήματα Ύλης"

240

Ευχαριστίες Χάρτης

252 255

CONTENTS Welcome Notes Mayor of Kalamaria Artistic Director of the Municipality of Kalamaria

6 7

Main Exhibition Program / I Need A Hero Valuable Matters in Valuable Times KODRA FRESH: HEROES ARE DEAD. LONG LIVE THE HEROES! APOTROPAIA ONE STORY AT A TIME INVISIBLE CITY PANK Cyber Art Space

10 60 132 142 154 162 172

Parallel Events SUPER FOOD UN-TITLED VIOLENT SILK

188 194 228

Conference "ART - AESTHETIC - POLITICS: MATERIAL MATTER

240

Acknowledgements Map

252 255

σκιαγραφήσει μέσα από τις εικαστικές δημιουργίες

years participating artists, the identity of the he-

των καλλιτεχνών που θα συμμετέχουν στην

roes, as this has been reflected over the time in

διοργάνωση, την ταυτότητα των ηρώων όπως

any social stratification in Greece.

ο πεδίο Δράσης Κόδρα 2014, επιλέγει για

his year, Action Field Kodra 2014 chooses

την φετινή διοργάνωση, να ψηλαφίσει και να

to palpate and outline, through the artworks of this

αυτή αποτυπώθηκε διαχρονικά σε κάθε κοινωνική διαστρωμάτωση στον ελλαδικό χώρο.

We create positive reflexes, towards the collective national memory and against the acute amnesia

Δημιουργούμε

θετικά

αντανακλαστικά,

στην

that has been born through this crisis we experi-

Εθνική συλλογική μνήμη απέναντι στην οξυμένη

ence with the multiple aspects.

αμνησία γέννημα της πολύπλευρης κρίσης που βιώνουμε.

The concepts of “National Identity”, “Overcoming once Ego”, “collective responsibility” and the

Οι έννοιες «Εθνική ενότητα», «Υπέρβαση του

resistance against a global environment ruled by

Εγώ», «η συλλογική ευθύνη» και η αντίσταση

the requisitions of the markets, acquire a meaning

απέναντι σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον κυριαρχίας

and a valuable load – a value – at this transitional

των επιταγών των αγορών αποκτούν νόημα και

phase that we are going through. We give birth to a

πολύτιμες αποσκευές – αξίες – στην μεταβατική

primary culture, we seek for a new modern Greek

φάση

identity with values deeply rooted in the past and

που

διανύουμε.

Γεννούμε

πρωτογενή

πολιτισμό, αναζητούμε τη νέα σύγχρονη ταυτότητα

with a universal nature in the future.

του Έλληνα με αξίες που έχουν βαθιές ρίζες στο παρελθόν και οικουμενικό χαρακτήρα στο μέλλον.

The Municipality of Kalamaria has embraced and

promoted the institution of Kodra Fresh, incorpor-

Καλαμαριά

Αυτοδιοίκηση

και

συγκεκριμένα

αγκάλιασε

και

Τοπική

προώθησε

το

ing it in its cultural policy, while striving in order to

θεσμό του fresh-Κόδρα, τον ενσωμάτωσε στην

make it a national issue.

πολιτιστική πολιτική της και παλεύει να γίνει εθνική υπόθεση.

Only when we have culture and education to lead us, only then we can leave as a nation our historic

Μόνο με οδηγό τον πολιτισμό και την παιδεία,

footprint for the societies of tomorrow.

αφήνουμε ως λαός το ιστορικό μας αποτύπωμα στις κοινωνίες του αύριο.

Theodosis Mpakoglidis MAYOR OF KALAMARIA

Θεοδόσης Μπακογλίδης ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ

ισθάνομαι μεγάλη χαρά, η οποία μου

t gives me great joy to see the visual arts

δίνει ελπίδα για το αβέβαιο μέλλον στο χώρο του

festival Action Field Kodra taking place for another

πολιτισμού που πλησιάζει όλο και πιο απειλητικό,

year; a fact that fills me with hope in light of the

όταν βλέπω να πραγματοποιείται για ακόμη

unsettled future in the field of culture that seems

μια χρονιά το φεστιβάλ εικαστικών του Πεδίου

to be balefully approaching. Despite the aggravat-

Δράσης Κόδρα. Παρά τις δυσμενείς συνθήκες

ing conditions that the world of art and culture must

που έχει να αντιμετωπίσει σήμερα ο κόσμος της

face today, Kodra manages to stand equal to the

τέχνης και του πολιτισμού, το Κόδρα καταφέρνει

expectations of those who, every year, wait for its

να σταθεί αντάξιο τον προσδοκιών, όσων με δίψα

opening day.

προσμένουν κάθε χρόνο να ανοίξει τις πύλες του.

This year the festival emits a breath of fresh air, renewal, and youth, with new people filled with en-

Φέτος, το φεστιβάλ αποπνέει αέρα ζωντάνιας,

ergy and ready to create; with the reintroduction for

ανανέωσης και νεότητας με φρέσκους ανθρώπους

the second time in its history of the Residencies

στις επάλξεις, γεμάτους όρεξη για δημιουργία και

program; and with its spread in the city via the col-

πράξη, με την επαναφορά για δεύτερη χρονιά

laboration with important cultural, historical, and

στην ιστορία του, του προγράμματος των Resi-

artistic bodies.

dencies και με την εξάπλωσή του στην πόλη, χάρη

Being perfectly tuned with the socio-political situa-

στη συνεργασία του με σημαντικούς φορείς του

tion in the country and, at the same time, acting as

πολιτισμού, της ιστορίας και της τέχνης.

a tool for the revival of human consciousness, this year’s Action Field Kodra theme scarifies, as an-

Άψογα εναρμονισμένη με την κοινωνικο-πολιτική

other memory sapper, among the debris of the na-

κατάσταση στη χώρα και ταυτόχρονα ως εργαλείο

tional history and of the self, which in some cases

αφύπνησης της συνείδησης, η φετινή θεματικού

they reshape while in others they are born anew, in

του Πεδίου Δράσης Κόδρα ανασκαλεύει, σαν άλλος

order to discover the hero of the new day.

σκαπανέας της μνήμης, ανάμεσα στα θεμέλια και

By expressing my gratitude, I would like before con-

τα απομεινάρια της ιστορίας του έθνους και του

cluding this text to thank the organizational team of

εαυτού, που άλλες φορές αναδιαμορφώνονται και

the Municipality of Kalamaria, the artists, the scien-

άλλες γεννιόνται εξ αρχής, για να ανακαλύψουν

tific and administrational colleagues, and the volun-

τον ήρωα της νέας ημέρας.

teers of the festival for all their tireless, methodical, and joint action. It goes without saying that nothing

Θα ήθελα να ολοκληρώσω το παρόν κείμενο,

would have happened without their hard work.

ευχαριστώντας για την ακούραστη, μεθοδική και συντονισμένη συνεργασία τους την ομάδα διοργάνωσης

του

Δήμου

Καλαμαριάς,

τους

Yorgos Kazantzis

καλλιτέχνες, τους επιστημονικούς και διοικητικούς

ARTISTIC DIRECTOR OF KALAMARIA

συνεργάτες του και τους εθελοντές του φεστιβάλ, δίχως τους οποίους τίποτε από τα παραπάνω δε θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα. Γιώργος Καζαντζής Καλλιτεχνικός Διευθυντής

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ | VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

MAIN PROGRAMM

Yiorgos Angelopoulos Christos Vagiatas Chrysa Valsamaki Akis Karanos Kleomenis Kostopoulos Orestis Lazos Alexandros Maganiotis Dimitris Merantzas Antonis Papadopoulos Yorgos Papakarmezis Alexandros Plomaritis & Maria Kremeti, Thanasis Tatavlalis Voula Frasiola

Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας

Department of Fine and Applied Arts Florina

Ομαδική έκθεση

Group Exhibition

Barracks οf ex-military camp Kodra

C U R AT O R S

Κοιτώνες πρώην στρατοπέδου Κόδρα

ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΣ

ARTISTS

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Γιώργος Αγγελόπουλος Χρήστος Βαγιάτας Χρύσα Βαλσαμάκη Άκης Καράνος Κλεομένης Κωστόπουλος Ορέστης Λάζος Αλέξανδρος Μαγκανιώτης Δημήτρης Μεράντζας Αντώνης Παπαδόπουλος Γιώργος Παπακαρμέζης Αλέξανδρος Πλωμαρίτης & Μαρία Κρεμέτη Θανάσης Ταταύλαλης Βούλα Φρασιόλα

Ανθή Αργυρίου Παναγής Κουτσοκώστας Δημήτρης Μιχάλαρος

Anthi Argiriou Panagis Koutsokostas Dimitris Michalaros 10

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Δεν θα γίνεις ήρωας ποτέ…

Πρόκειται για μία σημειολογία που την συναντάμε και σε άλλους κοινωνικούς θεσμούς. Ο ρόλος του ήρωα από την ιστορία, μετατρέπεται σε ρόλο μάρτυρα στη θρησκεία, οραματιστή ηγέτη στη πολιτική, πρωτοπόρου στις επιστήμες, κτλ. Είναι τα πρότυπα από τα οποία επέρχεται η λύτρωση σε δύσκολες καταστάσεις ή στιγμές αμφισβήτησης. Η θεματική του Πεδίου Δράσης Κόδρα 2014 εστιάζει σε όλες τις παραπάνω σημειολογίες που ενυπάρχουν στην έννοια του ήρωα και του ηρωικού ως το αντικείμενο της πράξης που μετουσιώνει τον ήρωα. Ο ήρωας και το ηρωικό, είναι αφηρημένες έννοιες, με πολύ συγκεκριμένα όμως χαρακτηριστικά Ήθος, αρετή και αυτοθυσία για έναν ανώτερο σκοπό. Κάθε ταύτιση αντικειμένου, υποκειμένου ή έννοιας με την πράξη αυτή, αποκτά μία ιδιαίτερη αναφορά και αυτόματα μετατρέπεται σε σύμβολο. Τα σύμβολα γύρω από τα οποία δημιουργούνται μύθοι, θρύλοι, δεισιδαιμονίες, που με την σειρά τους διαμορφώνουν θεσμούς, κουλτούρες, αλλά και αντιλήψεις. Πολύτιμες ύλες που καθόριζαν και καθορίζουν πολιτισμικά και ιστορικά την ταυτότητα ενός ατόμου, ενός λαού ή ενός έθνους. Το φαντασιακό ως έννοια πια, αποκτά μια διπλή ερμηνεία: ως φαντασία- ψευδαίσθηση ή "φάντασμα"χρήσιμη πρακτική στη διαπραγμάτευση της συνθήκης ενός θρύλου, όπως αυτός παραποιείται κι από την διάδοσή του από στόμα σε στόμα. Η δεύτερη ερμηνεία επικαλείται την φαντασία ως μνήμη μέσα από την διαπραγμάτευση της εικόνας κι ως συνθήκης ενός μύθου, όπου δια της προφορικής ιστορικής αφήγησης διαμορφώνει αντίστοιχα ενδείξεις κοινωνικών αξιών. Το φαντασιακό εν τέλει, είτε ως μύθος είτε ως θρύ-

(μια αναφορά στις σκιές του φαντασιακού) «Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Η φράση αυτή αποδόθηκε στον Sir Winston Leonard Spencer Churchill κατά την περίοδο της Ελληνικής αντίστασης στο 2 ο παγκόσμιο πόλεμο, ποτέ όμως δεν επιβεβαιώθηκε επίσημα από κάποια έγκυρη ιστορική πηγή ή κάποιον διεθνή φορέα τεκμηρίωσης. Το νόημα μιας τέτοιας προβοκατόρικης φράσης, που εμφανίζει τον Έλληνα στρατιώτη στα βουνά της Αλβανίας, ταυτισμένο πλήρως με τη φιγούρα του ήρωα, δεν προέκυψε μόνο για λόγους εμψύχωσης, αλλά κυρίως για λόγους τόνωσης μιας εθνικής ταυτότητας, που στην συγκεκριμένη συγκυρία στερούνταν συνοχής. Η εθνική ταυτότητα αποτελεί την πλέον βασική υπαρκτική ιδιότητα ενός λαού, η οποία συγκροτείται από την ιστορική διαδρομή αλλά και από φαντασιακές σημασίες που δημιουργούμε οι ίδιοι. Ο ανθρώπινος παράγοντας πάντα χρειάζεται ένα λόγο ή έστω μια πρόφαση για να δώσει τη μάχη. Για την εμπλοκή σ’ αυτή τη μάχη χρειάζεται το κίνητρο που θα τον κάνει να υπερβεί εαυτόν. Χρειάζεται κάτι που θα του εμφυσήσει την έννοια του ηρωικού και το οποίο με την σειρά του θα μετατραπεί σε αναγκαία πράξη για την προάσπιση ενός σκοπού, ενός ιδανικού, μιας ιδέας˙ ακόμα και μπροστά σε κάτι που εκ πρώτης όψεως μπορεί να φαντάζει ανίκητο.

λος, αποτελεί ένα εργαλείο με το οποίο μπορούμε να διαμορφώσουμε ή ακόμα και να δημιουργήσουμε από την αρχή ταυτότητες. Στην τέχνη και την παράδοση συναντάμε κατά κόρον τέτοια εργαλεία ανά τους αιώνες. Μια συνθήκη που πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, είναι ότι με αυτά τα εργαλεία δεν πρέπει να δημιουργούνται συναισθηματικοί δεσμοί, κυρίως προς αποφυγή ακραίων ιδεολογημάτων, διότι μία τέτοια ενέργεια ενέχει τον κίνδυνο παρερμηνείας της σημειολογίας που πραγματεύεται. Γι’ αυτό χρειάζεται να δημιουργούμε όρους. Όρος σημαίνει όριο και σημείο αναφοράς. Η φιγούρα στην οποία συσσωρεύεται κάθε έννοια ηρωικού στην ελληνική λαογραφία είναι ο Καραγκιόζης. Είναι ο καθ’ εαυτό Έλληνας ήρωας, κι ίσως ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά παραδείγματα αυτής της διττής σημασίας. Αν ψάξουμε στις δομές του, μπορούμε να δούμε όλη αυτή τη ζύμωση: την πάλη της φαντασίωσης ως θέληση κι επιθυμία με την ιστορική μνήμη και πώς αυτή μορφώνεται ώστε να μιλήσει στο συλλογικό ασυνείδητο ενός λαού και να το εκφράσει στην εκάστοτε χρονική στιγμή. Σε αυτό το μοτίβο, μία ακόμη εμβληματική και ηρωική φιγούρα, αυτή του τσολιά, από τα αντάρτικα των βουνών έρχεται να λυτρώσει τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό που καθρεφτίζεται στο πρόσωπο του Καραγκιόζη. Ο τσολιάς ως Μπάρμπα Γιώργος, ο ανυπόταχτος Έλληνας του βουνού, με τη δωρική και πελώρια κορμοστασιά του, υποκαθιστούσε πλήρως την εικόνα του ραγιά στην ψυχή του κάθε Έλληνα της εποχής και τον ανήγαγε απευθείας στα ηρωικά του πρότυπα που συνδέονταν με την ιστορία του, αλλά και τους θρύλους που είχε ακούσει κι υποδαύλιζε συνεχώς στο φαντασιακό του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα σε αυτό είναι η πρώτη εμφάνιση της φιγούρας του Μπαρμπα - Γιώργου στο πανί, το 1897. Στην εισαγωγή ενός έργου, ο Καραγκιόζης, ως συνήθως καταφέρνει να εξοργίσει τον πασά και τελικά να φάει ξύλο από τον Δερβέναγα. Μέχρι τότε, η μόνη μορφή που ρίχνει το ξύλο είναι ο Δερβέναγας. Η μόνη διέξοδος του Καραγκιόζη και κατ’ επέκταση του υποδουλωμένου ραγιά, είναι η επινοητικότητα και το χιούμορ του. Σε ένα τέτοιο περιστατικό μπαίνει μέσα στη σκηνή ο Μπαρμπα - Γιώργος. Ήδη στην εμφάνισή του το κοινό διαισθάνεται με μεγάλη λαχτάρα την είσοδο ενός άλλου κομματιού της ψυχής και της μνήμης του που είχε καιρό να συναντήσει. Ο Δερβέναγας προσπαθεί να τον συμμορφώσει με τους κανόνες, κάτι που δεν καταλαβαίνει καθόλου ο άνθρωπος των βουνών. Η επιμονή του Δερβέναγα οδηγεί στην κωμική ανακούφιση του ξύλου, που αυτή τη φορά εκλαμβάνεται από το κοινό ως ψυχική ανακούφιση και μέσα σε χαρές και ζη-

τωκραυγές η παράσταση διακόπτεται και ο κόσμος βγαίνει έξω να γλεντήσει. Τόσο δυνατή ήταν η νότα ενθύμησης της ελευθερίας στις ψυχές τους, που ως τότε παρέμενε στη σφαίρα του φαντασιακού. Στα τέλη του 19 ου αιώνα παρουσιάζεται το πρώτο ελληνικό έργο Καραγκιόζη στην Ήπειρο, με τίτλο ο "Μέγας Αλέξανδρος και το καταραμένο φίδι". Εκεί, το ιστορικό πρόσωπο του Μεγάλου Αλεξάνδρου παίρνει το ρόλο του ήρωα - σωτήρα, που βγάζει το έθνος από το σκοτάδι και μάλιστα, στη λόγχη του πάνω είναι σκαλισμένος ο σταυρός, άλλη μία αναπαραστατική αναφορά στην οικεία μορφή του Άγιου Γεωργίου. Στοιχείο της χριστιανικής μας ταυτότητας που υπερβατικά συνδέεται με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό στην ακμή του. Όταν ο αγράμματος Αντώνης Μόλλας, «πατέρας» του νεοελληνικού Καραγκιόζη, ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με μελανόμορφα αγγεία, αμέσως αναγνώρισε την απεικονιστική και τη θεματολογική σχέση που είχαν με την αισθητική του Καραγκιόζη. Μέσα σε όλο αυτόν τον «οραματικό» χώρο του πανιού, αυτόν που οι Κινέζοι ονομάζουν το «πανί του ονείρου», το φαντασιακό σαν θέληση κι όνειρο και το φαντασιακό σαν ιστορική μνήμη, παρουσιάζονταν σε μία διαρκή συνύπαρξη. Εδώ χρειάζεται να συμπληρώσουμε ότι σημεία αναφοράς του χαρακτήρα του Καραγκιόζη σε αυτά τα έργα ήταν ο Σωκράτης, ο Διογένης και ο Αίσωπος, γι’ αυτό τα έργα συχνά είχαν φιλοσοφική και πολιτική χροιά. Ο Καραγκιόζης δεν είχε στην ακμή του ως σημείο αναφοράς τον μπουφόνο τυχοδιώκτη, όπως είναι πιθανώς ευρέως γνωστό στις μέρες μας σε άλλες προσεγγίσεις. Από το παράδειγμα του Καραγκιόζη, μπορούμε να ανοίξουμε μία πολύ σημαντική θεματική για τον προβληματισμό μας. Στο ηρωικό έργο "Αθανάσιος Διάκος" το ποιητικό σημείο που βαραίνει είναι η έννοια του όμορφου. Λίγο πριν την τελική μάχη, ένας καπετάνιος προσπαθεί να πείσει τον ήρωα, να σωθεί. Ο ήρωας δίνει λόγους γι’ αυτή την απόφαση, που έχουν έντονο το στοιχείο του λυρισμού, της ομορφιάς και της αναγκαιότητας αυτού του αποχωρισμού. Μία σκηνή που κάνει τον θεατή - πέρα από την αγωνία του έργου - να ταξιδέψει για λίγο στο όραμα, αλλά και μέσα στον εαυτό ενός προσώπου που δεν έχει γνωρίσει από αυτή την οπτική. Δεν είναι τυχαίο επίσης, ότι τα γνωστά σε όλους μας τελευταία λόγια του Αθανάσιου Διάκου, δεν παραπέμπουν στον θάνατο, αλλά στην ομορφιά ("Για ιδές καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει, τώρα π’ ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι") και όχι σε καμία άλλη από τις συνθήκες που εμφανίζονται στο έργο, όπως για παράδειγμα την πάλη καλού και

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

κακού, την αυτοθυσία, την τόλμη κ.ά. Όλα αυτά συνυπάρχουν, για να τονιστεί, αυτό που η παράδοση πολύ καλά συλλαμβάνει και σκιαγραφεί: Την έννοια του όμορφου. Συνακολούθως, κάθε έργο τέχνης, όταν ερευνά το θέμα του, προσπαθεί να βρει ποιο είναι εκείνο το σημείο που βαραίνει ποιητικά και δίνει στον θεατή όλο το υπερβατικό και την κατανόηση ταυτόχρονα, που θέλει να λάβει από τον κεντρικό ήρωά του. Έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα από τον Ιαπωνικό και τον Ρωσικό κινηματογράφο, καθώς κι από ανεβάσματα θεατρικών κειμένων, όπου δουλειά του σκηνοθέτη ή του εκάστοτε καλλιτέχνη, είναι να βρει ποιο σημείο είναι αυτό που βαραίνει στην θεματολογία του και να το αναδείξει άμεσα. Τότε μόνο δεν συγχέεται με το φαντασιακό η συμβολική του έργου, καθώς στην οπτική του θεατή υπάρχουν τα κατάλληλα σημεία - κλειδιά για να γίνει σωστά η ανάγνωση. Ειδάλλως, εστιάζει στα επιμέρους στοιχεία και παραμορφώνεται η ψυχική εικόνα που θέλει να διαμορφώσει. Αξίζει να τονίσουμε ότι όταν γίνονται τέτοιες συγχύσεις, συχνά ένα σύμβολο γίνεται το ίδιο σημείο αναφοράς και δεν εξετάζεται το σημείο κλειδί στο οποίο αναφέρεται. Έτσι, κάθε επιπόλαιη, απόλυτη και γενική λύση είναι ερμηνευτικά εφικτή. Κάθε παρανόηση των συμβόλων και φαντασιωσική προβολή είναι προ των πυλών. Δεν είναι μόνο ελληνικό χαρακτηριστικό αυτό: Εδώ ίσως είναι χρήσιμο να παραθέσουμε δύο παραδείγματα: Ο Ρόμπερτ Πίρσινγκ στο βιβλίο του «Το Ζεν και η τέχνη της επισκευής της μοτοσικλέτας» αναφέρει ότι η σχολή όπου σπούδασε φιλοσοφία, έπαιρνε σαν μοναδική σωστή γραμμή τα πλατωνικά κείμενα και τα γενίκευε σε φιλοσοφικές απόψεις. Αν τα καθιστούμε αυτά καθ’ αυτά σημεία αναφοράς, χωρίς να δίνουμε χώρο στην πραγματικότητα να διαμορφώνει τα ερωτήματά μας, τότε τα αποστειρώνουμε από την αξία τους, καθώς αυτή βρίσκεται στα θέματα στα οποία αναφέρονται και διαπραγματεύονται κι όχι μόνο στην εξαγωγή συμπερασμάτων μέσα από αυτά. Και συνεχίζει ο συγγραφέας, ότι έτσι χανόταν η οπτική τους, καθώς κι η πολύ γόνιμη διαμάχη μεταξύ σωκρατικής και προσωκρατικής φιλοσοφίας, που τροφοδότησε τον δυτικό πολιτισμό για να ορίσει ξανά το ανθρώπινο υποκείμενο μέσα από την πάροδο πολύ σημαντικών και σκληρών γεγονότων στον αιώνα που πέρασε. ως δεύτερο παράδειγμα, μπορούμε να εξετάσουμε τον Ντοστογιέφσκι στον "λόγο του για τον Πούσκιν", που καταφέρνει για πρώτη και μοναδική φορά να σμίξει τους υποστηρικτές του πολιτισμού της Δύσης, με αυτούς του ρωσικού πολιτισμού στη χώρα

του, καθώς δεν χάνει τις συνθήκες της πραγματικότητας που επικρατούν, τα σημεία αναφοράς που χρειαζόταν για να εκφραστεί η ρωσική ψυχή, ώστε να μην παλινδρομεί σε χιμαιρικές φαντασιώσεις, καθώς και να περιγράψει τη μεγάλη μορφοπλαστική ικανότητα και τεχνική που παρέλαβε από τον Πούσκιν, ώστε πραγματικότητα και ψυχή να συνθέτουν από κοινού την έννοια της ταυτότητας. Μέσα από τα δύο παραδείγματα και σε συνδυασμό με τα παραπάνω, οδηγούμαστε σταδιακά και στα εξής συμπεράσματα: Και στις δύο περιπτώσεις βλέπουμε τα όρια που είχαν αγγίξει κάποιοι τρόποι αντιμετώπισης προβλημάτων της εποχής. Αυτό που έκαναν οι μεγάλοι στοχαστές σε αυτό τον αιώνα κι αντίστοιχα ο Ντοστογιέφσκι κι άλλοι στη Ρωσία του 1850 περίπου, ήταν το ότι πήραν τα πραγματικά όρια, τα αναγνώρισαν και δημιούργησαν νέους καθολικούς όρους για την επαναδιαπραγμάτευση της πραγματικότητας μέσα από τα σημεία αναφοράς που επιλέγει ο κάθε λαός ή η εποχή να πρεσβεύει. Ειδάλλως, αν δεν αναγνωρίζεις την πραγματικότητα και παίζεις με όρους παρελθόντος, κάνοντας ουσιαστικά τις ίδιες τις ιστορικές επιτυχίες ή τις αξίες σου, σημεία αναφοράς, χάνεις το πεδίο που μπορεί να οριστεί εν δυνάμει το ηρωικό (ως πράξη- δημιουργική κίνηση) και, εν κατακλείδι, τον ήρωα που θα σε φέρει ξανά στον πραγματικό ιστορικό χρόνο. Στην φετινή μας θεματική προσπαθούμε να φέρουμε κοντά τα στοιχεία που "γυρίζουν γύρω" από την έννοια του ήρωα, να αναδείξουμε τα αιτήματα και τα μορφώματα τους, ώστε να κατανοήσουμε τις πολιτισμικές προτάσεις που προκύπτουν σε κοινωνικό επίπεδο, κρατώντας τα παραπάνω σημεία αναφοράς, διατηρώντας και αναδεικνύοντας τα διαλεκτικά στοιχεία που διαθέτουν. Πάντα υπό τον ευρύ ορίζοντα της αναζήτησης της ταυτότητας.

Δημήτρης Μιχάλαρος Διευθυντής - Κεντρικός επιμελητής & συντονιστής Πεδίου Δράσης Κόδρα

Eπιμέλεια κειμένου: Κώστας Θεοδώρου Βιβλιογραφία Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας, Κορνήλιος Καστοριάδης, 1978, εκδόσεις Κέδρος. Το Ζεν και η τέχνη της συντήρησης της μοτοσικλέτας, Πίρσιγκ Πόμπερτ, 1994, εκδόσεις Κάκτος. Kαραγκιόζης μας. Ελληνικό Θέατρο Σκιών, Δημήτρης Μόλλας, 2002, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή. Λόγος για τον Πούσκιν (1821-1881), Dostojevskij, Fedor Michajlovic, μετάφραση: Δημήτριος Β. Τριανταφυλλίδης, επιμέλεια σειράς: Στέλιος Ράμφος, 2001, εκδόσεις Αρμός.

You Shall Never be a Hero…

of a person, a people, or a nation.

(a reference to the shadows of the imaginary)

Thus, now the imaginary as a concept acquires a twofold interpretation: as imagination-illusion or “ghost” – a useful usage in the negotiation of a legend’s condition, which is also garbled by its verbal dissemination from one person to another. The second interpretation adduces the imagination as memory through the negotiation of the image and as a condition of a myth, which through the verbal historical narration it shapes instances of social values. Ultimately, the imaginary – either as a myth or as a legend – constitutes a tool with which we can shape or even create identities ex nihilo. It is in art and tradition that, over the course of the centuries, we encounter such tools in abundance. A condition that must be seriously taken into account is the very fact that with those tools one should not create emotional bonds, mainly in order to avoid extreme ideological constructions because, such an action, threatens to misinterpret the very semiology it treats. This is why we need to create terms. A term denotes the existence of a boundary and a point of reference. The figure that encompasses every notion of the heroic in Greek folklore is the character of Karagiozis. He is the par excellence Greek hero and, perhaps, one of the most representative examples of such twofold meaning. If we search into the way he is presented, we can view all this molding: the struggle of daydreaming as will and desire against the historical memory and how the latter is being cultivated in order to speak to a peoples’ collective unconsciousness and express it every single time. In the same motif, another emblematic and heroic figure, that of the Greek tsolias1, is coming from the partisans located on the mountains in order to save the struggling Greek people and he is reflected on the figure of Karagiozis. The tsolias named Uncle Giorgos, the undisciplined Greek living on the mountains, with his Doric and tremendous build, was fully replacing the image of the subservient in the soul of every Greek of that time elevating him straight towards the heroic models that were connected to his history and to his legends, which he had heard and constantly instigated his imagination. A characteristic example is the first appearance of Uncle Giorgos in 1897. In the introduction of a play, Karagiozis as usually manages to infuriate the pasha that led to his

“Hence we will not say that Greeks fight like heroes, but that heroes fight like Greeks.” The above-mentioned phrase was attributed to Sir Winston Leonard Spencer Churchill during the Greek resistance in the Second World War, but no reliable historical source or international body of documentation ever officially confirmed it. The meaning of such an agent provocateur phrase that presents the Greek soldier on the mountains of Albania fully identified as a heroic figure did not emerge solely to encourage but, primarily, to reinforce a national identity, which at that historical circumstance lacked any coherence. National identity constitutes a peoples’ most fundamental existential quality, which is formed by the historical conducts as well as the imaginary institutions we ourselves create. Humans always need a reason, or even a pretext, to fight their battles. In order to engage into those battles they need the motive that will make them surpass their own selves. They need something that will inspire them the notion of the heroic, which, in turn, will be transformed into a necessary action for defending a purpose, an ideal, an idea; even when confronted with something that prima facie might seem invincible. It is a typology that one also encounters in other social institutions. The hero’s role from history is transformed into the role the martyr holds in religion, the visionary leader in politics, the pioneer in sciences, et cetera. It is through the paragons that redemption comes in difficult situations or in times of doubt. The thematic of Action Field KODRA 2014 focuses on all the above typologies inherent in the notion of the hero and the heroic as the subject of the action that denatures the hero. The hero and the heroic are abstract notions with nevertheless specific features: Ethos, virtue, and self-sacrifice for a noble purpose. Any identification of an object, subject, or concept with this action acquires a special reference and is immediately transformed into a symbol. It is around the symbols that myths, legends, and superstitions are created and, in turn, shape institutions, cultures, and views. They are valuable materials that defined and keep defining both culturally and historically the identity

[1] From the Turkish word ‘cul’ = bumped fabric; tat; petty.

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

and crucial poetic element is that of beauty. Just before the final battle, a captain tries to convince the hero to save himself. The hero, in turn, cites various reasons for his decision, which are loaded with the elements of lyricism, beauty, and necessity for such separation. It is a scene that forces the spectator, for a moment and in addition to his/her agony, to travel in the vision as well as within one’s inner world and an aspect of his/her, which till then, was completely unknown. It is not accidental that Athanasios Diakos’s known last words do not refer to death, or to any other of the conditions prevailing in the play, i.e., the struggle between good and evil, selfsacrifice, bravery, et cetera, but to beauty (“Look at the moment the angel of death chose to take me, now that the trees are blossoming and the grass is slowly coming out of the earth”). All coexist in order to stress what tradition grasps and sketches: The notion of beauty. Consequently, each visual artwork, when examining its topic, struggles to find the central poetic element that gives to the spectator both the transcendent and the understanding, which seeks to receive from its central hero. One finds many examples as such from the Japanese and Russian movie industry as well as from the presentation of theatrical scripts, in which the director’s or each actor’s mission is to find the vital element of the work’s theme and candidly bring it out. It is only in that moment that the imaginary and the symbolisms of the play do not intertwine, since from the spectator’s view the appropriate points/ keys are in place in order to proceed to the correct reading. If not, then the spectator concentrates his/ her attention to the individual elements that distorts the mental image that s/he wants to create. It is worth pointing out that when such confusions occur then often a symbol is transformed into the focal point, and the key element, to which the symbol refers to, is not examined. Thus, every frivolous, absolute, and general solution is hermeneutically feasible. Each misconception of the symbols and every imaginary projection are then imminent. But this is not solely a Greek characteristic; two examples could help us here: In his book Zen and the Art of Motorcycle Maintenance: An Inquiry into Values, Robert M. Pirsig mentions that at the school where he studied philosophy, the platonic texts were deemed the only valid line of thought and were generalized into the proper philosophical ideas. If we make the texts themselves a point of reference, without allowing to reality to shape our questions, then we virtually sterilize them from their own value, since the latter

eventual beating by Dervenagas. Until that moment, it is always Dervenagas who beats the other figures. Karagiozis’s only way out is his creativity and humor – as is the case with the subjugated subservient. It is during such an incident that Uncle Giorgos enters the scene. Already with his appearance the spectators are with great avidity sensing the entrance of another part of their soul and memory that hadn’t encountered for a long time. Dervenagas tries to discipline Uncle Giorgos reminding him the rules, something that is unconceivable for the man coming from the mountains. Dervenagas insists which results to a funny and amusing beating by Uncle Giorgos, which is felt by the spectators as a comical relief and, amidst cheers and joy, the play is interrupted and the people go out to celebrate. The note of freedom’s remembrance in their souls was so loud that, till then, remained in the sphere of the imaginary. At the end of the 19th century, the first play with Karagiozis is presented in Epirus, entitled “Alexander the Great and the cursed serpent”. In the play the historical figure of Alexander the Great adopts the role of the hero-savior, who helps the nation to get out from the darkness; on his spear one encounters the engraved cross, yet another representational reference to the known figure of St. George. This is an element of our Christian identity, which is transcendentally linked to the ancient Greek culture while it was at its heyday. When the illiterate Antonis Mollas, ‘father’ of Karagiozis, encountered black figured vessels for the first time he immediately recognized the visual and thematic links they had with the aesthetics surrounding Karagiozis. In this whole “visionary” aspect of the perde,2 what the Chinese call the “cloth of dream”, the imaginary as will and dream as well as historical memory were presented in a continuous coexistence. What needs to be mentioned at this point is that, in all those plays, the points of reference in Karagiozis’s character were the figures of Socrates, Diogenes, and Aesop; this is why those plays often had a philosophical and political due. At his heyday, Karagiozis did not have as point of reference the buffoon fortune hunter as he is most likely known in contemporary representations. Based on the example of Karagiozis, we can open a very important theme pertaining to our issue. In the heroic work “Athanasios Diakos”, the central

[2] Turkish = cloth, curtain.

is located in the topics those texts mention and address and not solely in the conclusions drawn through them. As Pirsig goes on to argue, it is through this practice that their viewpoint was lost as was the case with the fruitful debate between the Socratic and Presocratic philosophy, which nurtured Western civilization in order to redefine the human subject through the sequence of very important and harsh events that took place during the previous century. As a second example we can examine Fyodor Dostoyevsky’s “Pushkin Speech”, where he manages for the first and only time to bring together the advocates of Western civilization and the supporters of the Russian culture of his own country, since he does not neglect the prevailing conditions of the existing reality; i.e., the points of reference that the Russian soul needed in order to express itself so as to not reciprocate in chimeric illusions. In addition, Dostoyevsky manages to describe the great formational ability and technique he inherited from Pushkin in order to have both reality and soul as the constitutional elements of the notion of identity. Through these two examples and the aforementioned narration, we are gradually led towards the following conclusions: In both cases, we see the limits that some ways of resolving problems of different ages had managed to reach. What the great thinkers of this century and, respectively, Dostoyevsky and others in Russia during the 1850’s managed to do was to detect the actual limits, acknowledge them, and created new universal terms for the renegotiation of reality through the reference points that each people or age supports. Otherwise, if one does not identify reality and play with terms of the past, thus transforming the historical achievements or his/her values into the points of reference, then s/he looses the very field that may potentially be defined as the heroic (as an action/creative force) and, lastly, the hero himself that will bring her/him back to the real historical time. In this year’s theme we are trying to bring together the elements that hem around the notion of the hero, bring out their requests and formations, so as to realize the cultural propositions that emerge at the social level by enduring the aforementioned points of reference, maintaining, and highlighting the dialectic elements that they possess. Always based on the wide horizon of pursuing identity.

Proofreading: Kostas Theodorou References L’Institution imaginaire de la société, Cornelius Castoriadis, Seuil, 1975. Greek edition: Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας, εκδόσεις Κέδρος, 1978. Zen and the Art of Motorcycle Maintenance: An Inquiry into Values, Robert M. Pirsig, 1974, William Morrow & Company. Greek edition: Το Ζεν και η τέχνη της συντήρησης της μοτοσικλέτας, 1994, εκδόσεις Κάκτος. Kαραγκιόζης μας. Ελληνικό Θέατρο Σκιών, Δημήτρης Μόλλας, 2002, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή [Our Karagiozis. Greek Galanty Show, Dimitris Mollas, 2002]. Pushkin Speech (1821-1881), Dostojevskij, Fedor Michajlovic. Greek edition: Λόγος για τον Πούσκιν (18211881), μετάφραση: Δημήτριος Β. Τριανταφυλλίδης, επιμέλεια σειράς: Στέλιος Ράμφος, 2001, εκδόσεις Αρμός.

Dimitris Michalaros

Director - Chief curator and coordinator of Action Field Kodra

Άσμα ηρωϊκό και πένθιμο

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

«Ο κενός τόπος του απόντος σαν μη κενός τόπος, ιδού τι είναι η εικόνα. ...η εικόνα ως τόπος […] τόπος μιας μετατόπισης, μεταφορά…» [1] Ο Αντόνιο Γκράμσι ισχυρίστηκε ότι η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Μορφές και αφηγήσεις που έχουν καθιερωθεί ως ηρωϊκές στέκονται στον αντίποδα ακριβώς της αποστασιοποίησης που μέμφεται ο Γκράμσι. Στο όνομά τους οργανώνεται μία τέτοια συμπύκνωση νοημάτων και συμβολικού φορτίου που τις καθιστά ένα πολυεπίπεδο αντικείμενο έρευνας αλλά και αντιπαράθεσης. Σχεδόν 25 χρόνια μετά την κυκλοφορία του Τέλους της Ιστορίας και του Τελευταίου Ανθρώπου του Φράνσις Φουκουγιάμα, στην αναμέτρησή μας με το ελληνικό περιβάλλον της κρίσης αλλά και του δυσανάλογου ιστορικού εκτοπίσματος, κι ενώ το ταυτοτικό ζήτημα εξακολουθεί παγκόσμια να βρίσκεται στον πυρήνα της καλλιτεχνικής δημιουργίας και του κοινωνικού προβληματισμού, αποφασίσαμε να θέσουμε ως πλαίσιο του Πεδίου Δράσης Κόδρα ‘14 το ερώτημα του ηρωϊκού: λακωνική διατύπωση για το ερώτημα της εικαστικής διαχείρισης της μνήμης και της κληρονομιάς, για την εισβολή ψηγμάτων του παρελθόντος, συμβολισμών και μύθων στην σύγχρονη πολιτισμική δραστηριότητα. Στο σύντομο διήγημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ “Ο στρατιώτης της Λα Σιότα”, ένα ασυνήθιστο θέαμα έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον των κατοίκων της μικρής πόλης. Πλήθος κόσμου έχει συγκεντρωθεί γύρω από το μπρούτζινο άγαλμα του γάλλου στρατιώτη που στέκεται στο κέντρο της πλατείας «με κράνος στο κεφάλι και μια μπαγιονέτα στο χέρι, πάνω σε μαρμαρένιο βάθρο» [2]. Ο Μπρεχτ διηγείται:

«Εδώ λοιπόν βρίσκεται οπλισμένος μέχρι τα δόντια ο από χιλιάδες χρόνια ακατάβλητος στρατιώτης, αυτός που με τη βοήθειά του φτιάξανε ιστορία, που επραγματοποίησε όλα εκείνα τα μεγάλα επιτεύγματα του Αλέξανδρου, του Καίσαρα, του Ναπολέοντα, για τα οποία διαβάσαμε στα σχολικά μας βιβλία. Αυτός είναι. Δεν πεταρίζουν τα βλέφαρά του. Αυτός είναι ο τοξότης του Κύρου, ο ηνίοχος του δρεπανηφόρου άρματος του Καμβύση, που τελικά δεν μπόρεσε να τον σκεπάσει η άμμος της ερήμου, ο λεγεωνάριος του Καίσαρα, ο κονταροφόρος του Τσέγκις Χαν, ο Ελβετός του Λουδοβίκου 16ου και του Ναπολέοντα γρεναδιέρος… (Αυτός) που είναι οπλισμένος με την απαίσια κλήρα να υπομένει, μουλιασμένος απ’ την αγιάτρευτην αρρώστια της απάθειας… Τι κατάπτωση να’ ναι τούτη – σκεφτήκαμε- που αυτός να φτάνει στο σημείο να ευγνωμονεί, κι αυτή την τρομερή, τερατώδικη και τόσο μεταδοτικήν αρρώστια;» [3]

«Μπροστά στα πόδια του… απλωνόταν ένα κομμάτι χαρτόνι και πάνω του διάβαζε ο περαστικός: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΓΑΛΜΑ (L’ HOMME STATUE)… Εγώ, ο Σαρλ-Λουί Φρανσάρ, στρατιώτης του … στού Συντάγματος, απόχτησα την ιδιαίτερα εξαιρετική ικανότητα, από μια καταστροφή στα οχυρά του Βερνταίν, να στέκω ακίνητος και να παρασταίνω, όσην ώρα θέλω, το άγαλμα. Αυτή μου η ικανότητα εξετάστηκε από πολλούς καθηγητές και χαρακτηρίστηκε σαν ανεξήγητη αρρώστια. Δώστε, σας παρακαλώ, σ’ έναν άνεργο πατέρα, μια μικρή βοήθεια…». Οι περαστικοί προσφέρουν την ελεημοσύνη τους και ο Μπρεχτ συνεχίζει:

Ο «ακατάβλητος στρατιώτης» του Μπρεχτ είναι η μεταφορά μιας ηρωϊκής αναπαράστασης που έχει εκπέσει από το βάθρο της δόξας της και, σε μια μάλλον ανορθόδοξη πορεία, έχει περιέλθει από το βασίλειο της ελευθερίας στο βασίλειο της ανάγκης. Το οξύμωρο ενός βετεράνου στρατιώτη που για να επιβιώσει ζητάει ελεημοσύνη μιμούμενος το άγαλμα ενός ηρωϊκού πεσόντα, καθότι εφοδιασμένος με την αμφίσημη ασθένεια της ακινησίας και της απάθειας, μας φέρνει μπροστά στην πρώτη όψη του ηρωϊκού: τους μηχανισμούς κατασκευής και ανάδειξης της κυρίαρχης μνήμης στο δημόσιο χώρο και κατ’ επέκταση στη συλλογική μνήμη και το κοινωνικό φαντασιακό. Αμφισβητώντας τις βεβαιότητες αυτής της όψης, ο Αλέξανδρος Κακλαμάνος και η Εριφύλλη Μπάλλα επιχειρούν να επανεγγράψουν στην ιστορία ένα στιγμιότυπο μιας αναίμακτης αποκαθήλωσης: στην Αόρατη Πόλη ένα άλογο βόσκει ανέμελο χωρίς τον περήφανο καβαλάρη, η πόλη τολμάει να απεικονιστεί χωρίς τα σύμβολά της. Ο Κακλαμάνος σημειώνει: «Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, ως θεατής και κοινωνικό ον, να δηλώσει παρών ... εγκαταλείποντας για λίγο τον εφησυχασμό που προκαλεί η μεγάλη ιστορία, το επίκτητο της ιστορίας, το σημαίνον και το σημαινόμενο το μνημείων. Το τέλος ως αρχή, ως ανάγκη επαναπροσδιορισμού, το μηδέν ως σημείο εκκίνησης και ανόδου». Στην εικαστική πρόταση της Μπάλλα τα Αποτρόπαια των νικητών κατατροπώνονται από μια μυγοσκοτώστρα. Το status quo του ήρωα υπονομεύεται, το αρχετυπικό κύπελλο του νικητή υποχωρεί κάτω από το βάρος μιας ανεπαίσθητης επίθεσης. Η Μπάλλα υπογραμμίζει: «Η δημιουργία γλυπτικών ομοιωμάτων … θέτει προβληματισμούς για τα ιστορικά πλαίσια που ορίζουν μια ταυτότητα και υποδεικνύει μεθοδεύσεις που στόχο έχουν να αναταράξουν και να ξεδιπλώσουν το ‘ευαίσθητο’ της απολυτότητας του προτύπου». Δίχως να υπονοείται μία βολική άρνηση της ιστορικότητας χάριν ενός αιώνιου, ανέμελου παρόντος, οι δύο εικαστικοί δεν διστάζουν να αμφισβητήσουν το κυρίαρχο καθεστώς αλήθειας που συγκροτεί τόσο τις παραστάσεις του σύγχρονου αστικού τοπίου όσο και τα έπαθλα των φανταστικών, καταγωγικών μας θριάμβων. Οι κατασκευές του εθνικού φαντασιακού θα επανέλθουν με πολλαπλούς τρόπους, συνεπώς η διαχείρισή τους μπορεί να ορίσει έναν πρώτο εννοιολογικό άξονα που διατρέχει το σύνολο των εικαστικών προτάσεων της φετινής διοργάνωσης, μία πρώτη όψη του ερωτήματος του ηρωϊκού.

Ωστόσο, η συλλογική ιστορία δεν κατορθώνει να εξοβελίσει τους μηχανισμούς παραγωγής και πρόσβασης στις προσωπικές μνήμες. Η Ράνια Μπέλλου υφαίνει το νήμα χαμένων αναμνήσεων συνθέτοντας νέες αφηγήσεις μέσα από πραγματικά αρχεία, προσωπικά άλμπουμ φωτογραφιών και οικογενειακά κειμήλια. Η υλικότητα των objets trouvés που χρησιμοποιεί σε ορισμένα έργα της, σε αντίστιξη με τα ευαίσθητα σχέδια από μολύβι σε ημιδιαφανές χαρτί, προδίδει την ένταση ακόμη και αυτής της προσωπικής μνημονικής διαδικασίας. Ο ιστός της μνήμης συγκροτείται σε επάλληλες στρώσεις: τα φύλλα του ειδικού χαρτιού σχεδίασης στα βιβλία της εικαστικού, διαδέχονται το ένα το άλλο δημιουργώντας ένα παλίμψηστο δέρμα, έναν ζωντανό οργανισμό που μεταγράφει στο καλλιτεχνικό της ιδίωμα την δαιδαλώδη δραστηριότητα που αναπτύσσουν οι νευρώνες του εγκεφάλου σε κάθε απόπειρα ενθύμησης. Ο χειρονομιακός χαρακτήρας αυτής της συγκινητικής ανασύνθεσης διασώζει κάτι από την ευθραυστότητα της μνήμης, την νοσταλγία της παιδικής ηλικίας, την προνομιακή ασφάλεια που προσφέρει ένα παρελθόν το οποίο μπορεί κανείς να επισκέπτεται και να επινοεί ξανά και ξανά με τους δικούς του κάθε φορά όρους. Γραφή, σχέδιο και κινούμενη εικόνα, αντικείμενο και ήχος, όλα όσα συγκροτούν την ιδιαίτερη έκφραση της Μπέλλου, συντονίζουν τις ευαίσθητες χορδές μιας σχεδόν συναισθητικής τελετουργίας μνήμης σε αυτή την δεύτερη όψη. Επιστρέφοντας στην δίνη των ιστορικών μετασχηματισμών, ο Κώστας Χριστόπουλος μέσα από την εικαστική του δημιουργία επιχειρεί να διασώσει από την έντυπη οπτική πληροφορία την ελάχιστη ύλη που συγκροτεί την παρουσία της. Συλλέγει εικόνες μέσα από εφημερίδες και περιοδικά, από το διαδίκτυο και από δικό του φωτογραφικό υλικό, τις τυπώνει σε μεγάλες διαστάσεις, τις τοποθετεί αντίστροφα και αφαιρεί το μέσο της τεχνικής τους αναπαραγωγής. Στην εποχή της σχεδόν ολοκληρωτικής επικράτησης του άϋλου ψηφιακού μέσου, τουλάχιστον στο πεδίο της κυκλοφορίας της πληροφορίας, ο Χριστόπουλος επιμένει να μετέρχεται παραδοσιακές καλλιτεχνικές πρακτικές (λάδι, collage, décollage) την ίδια στιγμή που βασικό του μέλημα είναι παραδόξως η εξαφάνιση της υλικότητάς τους. Στα μικρότερων διαστάσεων έργα του συνθέτει ετερόκλητα στοιχεία εικόνας και κειμένου με την τεχνική του collage, χωρίς να χάνει την προσήλωσή του σε ζητήματα πολιτικής και κοινωνικής επικαιρότητας. Η εξαΰλωση του μέσου του χαρτιού σε συνδυασμό με την θεματογραφία που συνήθως επιλέγει, μας υπενθυμίζει τον πρωταρχικό ρόλο που ο

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Benedict Anderson αποδίδει στην ανακάλυψη της τυπογραφίας για την συγκρότηση των εθνών-κρατών. Ο Anderson ισχυρίστηκε ότι η εδραίωση του νεωτερικού κράτους επιτεύχθηκε, μεταξύ άλλων, μέσω της εκθρόνισης του ανορθολογικού ιερού λόγου των παραδοσιακών, προνεωτερικών κοινοτήτων και της αντικατάστασής του με την θεσμοποιημένη κρατική έντυπη γλώσσα ως πρωταρχικού φορέα του νέου συνανήκειν (Φαντασιακές Κοινότητες, Νεφέλη, 1997, 70-3). Αυτή η οργάνωση του συμβολικού και φαντασιακού πλαισίου από κοινού με τους εκάστοτε μηχανισμούς που επιστρατεύει, δεν αφορούν φυσικά μόνο την εθνική ταυτότητα, αλλά ως διαδικασία συγκρότησης του υποκειμένου θεμελιώνουν κάθε σύστημα απόδοσης νοήματος. Μελετώντας τα σχήματα αυτών των σημασιοδοτήσεων, ο Χριστόπουλος ενδιαφέρεται κυρίως για τις ρήξεις και τις ασυνέχειες που τα κλυδωνίζουν. Είναι ένας αυτόπτης μάρτυρας της ιστορίας, πρώτα και κύρια της πρόσφατης ευρωπαϊκής ιστορίας: η κατάρρευση του ‘αντίπαλου δέους’ και ο θρίαμβος της έτερης αφήγησης που ακολούθησε από την πτώση του τείχους του Βερολίνου και έπειτα, σφράγισε την συνθήκη της ύστερης νεωτερικότητας. Στην καρδιά αυτής της συνθήκης, οι διαρκείς μεταβολές και οι αλληλοτεμνόμενες διαιρέσεις είχαν ως αποτέλεσμα υβριδικές, συγκουσιακές ταυτότητες. [4] Στο in situ έργο του Χριστόπουλου, Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor (Πρόταση για μία τοιχογραφία), η ζωγραφική χειρονομία επανενδύεται τον ιεροποιημένο της χαρακτήρα κυριολεκτικά και σημειολογικά, μέσω της μνημειακής τοιχογραφίας και της χρήσης του καπνού του κεριού στη θέση του χρωστήρα αντίστοιχα, για να τον ανακαλέσει ευθύς αμέσως με την σύνθεση των επεισοδίων που αναπαριστά. Τόσο στα έργα της ατομικής του έκθεσης, όσο και στην τοιχογραφία του, η αίσθηση ιλίγγου που δημιουργείται από τις αλλεπάλληλες εισβολές ετερόκλητων αναφορών και παραδόσεων, από τα ίχνη κοινωνικών συγκρούσεων και των θυμάτων τους που μοιάζουν να επιζητούν μια εκκοσμικευμένη λύτρωση, μοιάζει να συναντά ιδανικά την φράση του Άμλετ που ο Derrida επικαλέστηκε στα Φαντάσματα του Μαρξ: “The time is out of joint”, ο χρόνος μοιάζει αναχρονιστικός, διαταραγμένος, ασυνεχής, εξαρθρωμένος (ΕΚΚΡΕΜΕΣ, 2000, 31-5). Αν η πρωταρχική λειτουργία του ήρωα είναι η διαδικασία της ταύτισης, ο Χριστόπουλος δεν παύει να υπογραμμίζει την αδυνατότητά της, την τρίτη όψη του ερωτήματός μας. Ωστόσο, ταραγμένες ιστορικές περίοδοι δεν

έχουν παράγει μόνο σύγχυση και αντιφατικές ταυτότητες. Έχουν συμβάλει επίσης στην ανάδυση ηρωϊκών μορφών σε πραγματικό και σε μυθοπλαστικό επίπεδο. Ο Σούπερμαν, εμβληματικός υπερήρωας του δυτικού πολιτισμού, ενσάρκωνε για δεκαετίες την επικράτηση της αμερικανικής αισθητικής και της αντίστοιχης προπαγάνδας, συμβολίζοντας τον ισχυρό αλλά αφανή (αμερικανό) ήρωα που υπερασπίζεται με ανιδιοτέλεια το δίκαιο των αδύνατων. Ο Σάββας Μιχαήλ αναφέρεται στην μάλλον άγνωστη, αρχική σύλληψη της ιστορίας του από τους δύο Εβραίους συγγραφείς, Jerry Siegel και Joe Shuster, στην όχι και τόσο ευτυχή συγκυρία του 1933 (4 μόλις χρόνια από την Μαύρη Πέμπτη του αμερικανικού Κραχ και με τον Χίτλερ ήδη Καγκελάριο της Γερμανίας). Σύμφωνα με τον Μιχαήλ, η πρωτόλεια ιστορία του Σούπερμαν δεν αποδίδει την εμφάνισή του στην καταστροφή ενός μακρινού πλανήτη από όπου και προήλθε, αλλά τον θέλει να παίρνει σάρκα και οστά «από την ανθρώπινη σκόνη των ανέργων που συσσωρεύει η Μεγάλη Ύφεση….Είναι από το απόρριμα της κρίσης, τον κονιορτό των αποκλεισμένων…που αναδύεται ως υποκείμενο…χάρη στην ένεση μιας ουσίας» [5]. Η άγνωστη προέλευση της ιστορίας του διασημότερου υπερήρωα κόμικς είναι μία ακόμη ένδειξη της αμφισημίας του ηρωϊκού: μεταφορά και συμβολοποίηση, ιεροποίηση και ιδεολογία, αναίρεση και βεβήλωση, ανάδυση αποσιωπημένων κοινωνικών εντάσεων και επιβίωση προηγούμενων σχημάτων ατομικής και συλλογικής συγκρότησης, η τέταρτη όψη φέρνει στο προσκήνιο απωθημένες αφηγήσεις του ηρωϊκού. Στην ίδια γραμμή σκέψης, δεν θα ήταν άστοχο να παρατηρήσουμε ότι αυτή η αμφισημία κατασκευής και ανάδειξης του ηρωϊκού οργανώνεται γύρω από ένα παράδοξο παρόμοιο με αυτό του homo sacer [6]. Φονεύσιμη αλλά άθυτη, αυτή η φιγούρα του ρωμαϊκού δικαίου, προσέφερε στον Agamben μια ιδανική συμπύκνωση της ζωής σε εξαίρεση, που μέσω μιας διττής χειρονομίας αποκλείεται και ταυτόχρονα περιλαμβάνεται από την κυριαρχία. Η ανάλυση του Ιταλού στοχαστή πάνω στη νεωτερική συνθήκη του περιληπτικού αποκλεισμού συνέθεσε μια ανατομία του ειδικού καθεστώτος που περιβάλει τους σύγχρονους homines sacri: οικονομικούς μετανάστες, εκτοπισμένους, απάτριδες, άπορους, ληστές, αποκλίνοντα υποκείμενα κάθε είδους. Ποια όψη του ηρωϊκού όμως συνδέει τα δύο σχήματα; Ο Άκης Γαβριηλίδης ισχυρίζεται ότι η επιτέλεση μιας παραδειγματικής λειτουργίας, όπως αυτή του ήρωα, 20

τον καθιστά «ταυτόχρονα μέσα και έξω», μετατρέπει την εικόνα του σε «σύμβολο ή τοτέμ, μεμιάς εξατομικευμένη και οικουμενική» (162). Στην ομαδική performance Θεσσαλονίκη Ανάμεσα επιχειρείται να αναδειχτεί η μορφή ενός σύγχρονου αντι-ήρωα, συνυφασμένη με το απωθημένο τραύμα της μετανάστευσης και της απώλειας. Το μότο της ελληνικής καμπάνιας για τον τουρισμό, “Live your Myth in Greece”, αντηχεί σταδιακά τοποθεσίες βασανισμού και εξορίας, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τουριστικά θέρετρα που έγιναν σκηνικά μαρτυρικών θανάτων. Επισφαλείς ζωές σε ειδικό καθεστώς, μία ακόμη κατηγορία ηρωϊκών -και πένθιμων- παραστάσεων που επιμένουν να επανεμφανίζονται στον ρου της ιστορίας. Τέλος, οι εικαστικές προσεγγίσεις της ομαδικής έκθεσης Πολύτιμες Ύλες σε Σπουδαίους Καιρούς διαρθρώνουν μία επιπλέον αφήγηση που συγκεράζει όλες τις προηγούμενες όψεις: ο εθνικός εαυτός, περήφανος για τους ένδοξους καταγωγικούς του μύθους, ανατρέπεται και αποκαθηλώνεται (Γιώργος Αγγελόπουλος, Χρήστος Βαγιάτας, Ορέστης Λάζος, Γιώργος Παπακαρμέζης) μέσα από ποικίλες οπτικές, ενώ μια πληθώρα ετερόκλητων ηρώων και αναπαραστάσεων του εθνικού φαντασιακού (Άκης Καράνος, Κλεομένης Κωστόπουλος, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Βούλα Φρασιόλα) παρουσιάζεται με διαφορετικά καλλιτεχνικά μέσα για να καταλήξει σε μια εγκατάσταση απόδοσης τιμών (Χρύσα Βαλσαμάκη) και σε μία εγκατάσταση κατάλυσης των ειδώλων (Αντώνης Παπαδόπουλος). Ο Αλέξανδρος Πλωμαρίτης και η Μαρία Κρεμέτη, με την performance Στερεά Συχνότητα, αποδίδουν την αμφιθυμία απέναντι στην πορεία του ανθρώπου στον χρόνο χρησιμοποιώντας την ταλάντωση και την αιώρηση του ανθρώπινου σώματος από τη μία και το βάρος φυσικών υλικών από την άλλη. Ο Θανάσης Ταταύλαλης σκηνοθετεί τον μύθο της αναζήτησης της ουτοπίας σε μια ιδανική πόλη και καταδεικνύει την δυστοπία της συμβίωσης σε μια πραγματική πόλη. Ολοκληρώνοντας αυτή τη συνοπτική διαδρομή, τόσο τα έργα της ομαδικής έκθεσης, όσο και τα υπόλοιπα εικαστικά γεγονότα της φετινής διοργάνωσης, επιχειρούν να αναστοχαστούν πάνω στο συμβολικό φορτίο της ιστορίας, της μνήμης και της παράδοσης ως κληρονομιά, ως ευχή και ως ανάθεμα. Επιλέξαμε να προσκαλέσουμε και να παρουσιάσουμε εκείνες τις καλλιτεχνικές προτάσεις που αντί να εφησυχάζουν και να λειαίνουν, αντίθετα αναδεικνύουν τις εντάσεις και τις ανακολουθίες,

φωτίζουν τις ρήξεις και τις συγκρούσεις, πιστεύοντας ότι η σύγχρονη τέχνη μπορεί να διανοίξει ένα πρόσφορο πεδίο προσέγγισης, ανάλυσης αλλά και μεταμόρφωσης του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε.

Ανθή Αργυρίου Θεωρητικός Τέχνης Κεντρική επιμελήτρια & συντονίστρια Πεδίου Δράσης Κόδρα

[1] JeanLuc Nancy, Au fond des images, Galilée, 2003, 128 (όπως αναφέρεται στο: Σάββας Μιχαήλ, Γκόλεμ ή Περί Υποκειμένου και Άλλων Φαντασμάτων, ΑΓΡΑ, 2010, 289). [2] Διηγήματα, Κοροντζή, 2007, 25. [3] Ό.π., 26- 8. [4] Stuart Hall, Η Νεωτερικότητα Σήμερα, Σαββάλας, 404- 5. [5] Σάββας Μιχαήλ, Γκόλεμ ή Περί Υποκειμένου και Άλλων Φαντασμάτων, ΑΓΡΑ, 2010, 19. Ο ίδιος ο συγγραφέας παραπέμπει στο Men of Tomorrow, Geeks, Gangsters and the Birth of the Comic Book του Gerard Jones (Basic Books, 2004, 82-3) ως πηγή της συγκεκριμένης πληροφορίας (51). [6] Η συγκεκριμένη παρατήρηση του Γαβριηλίδη συμπεριλαμβάνεται στην ανάλυσή του για τους «ευτυχισμένους θανάτους» των ηρώων και τις διαδικασίες ταύτισης μαζί τους, με την αφορμή της δολοφονίας του Γρηγόρη Αυξεντίου, μέλους της ΕΟΚΑ, από τους Άγγλους στην Κύπρο το 1957 (Η Αθεράπευτη Νεκροφιλία του Ριζοσπαστικού Πατριωτισμού, futura, 2006, 161-2).

Heroic and Mournful Song

eyelash. This is Cyrus’ archer, Cambyses’ scythewheeled charioteer whom the sands of the desert could not bury for all eternity, Caesar’s legionary, Jenghis Khan’s mounted lancer, Louis XIV’s Swiss Guard. He remains (he says) like a stone, without feeling, when he is sent to his death… What sort of burying alive is this, we thought, to which he owes this disease, this frightful, monstrous, supremely infectious disease?” [3] Brecht’s ‘indomitable soldier’ is the metaphor of a heroic representation that has fallen from the plinth of its glory and, in a rather unorthodox course, has moved from the kingdom of freedom to the kingdom of being in need. The oxymoron of a veteran who, in order to survive, asks for help mimicking the statue of a hero who died in a glorious way, being Napoleon I's grenadier… (He) who is armed with that monstrous and ambiguous disease of stillness and apathy, he is the one who brings us in front of the first aspect of the heroic: the mechanisms that construct and bring out the dominant memory in the public sphere and, by extension, in the collective memory and the social imaginary. By calling in question the certainties of that aspect, Alexandros Kaklamanos and Erifyli Balla try to re-write in the story a scene of a bloodless removal: in the Invisible City, a horse browses insouciantly without its proud rider; the city dares to be depicted without its symbols. Kaklamanos notes: “What interests me is the man himself, as a spectator and a social being, to declare his presence … abandoning for once the quiescence caused by the long history, the accomplishment of history, the influential and the signified of the monuments. The end as a new beginning; as a need for redefinition; the zero as a point of departure and ascension”. In Balla’s pictorial proposal, the Gruesome(s) of the winners are flattened by a swatter. The hero’s status quo is undermined; the archetypical winner’s cup gives way to an imperceptible attack. Balla notes: “The creation of sculptural models … creates puzzlements regarding the historical frameworks that define an identity and indicates implementations that aim to stir and unfold the ‘sensitive aspect’ of the prototype’s absoluteness”. Without implying a convenient denial of historicity in favor of an eternal and insouciant present, the two artists do not hesitate to doubt the dominant status quo of truth, which forms both the representations of the contemporary urban landscape and the trophies of our imaginary ancestral triumphs. The constructions of the national imaginary will come around in various ways; thus, their administration can define the primary

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

“The empty space of the absent as a non-empty space, this is what the image is. … the image as space […] a place of displacement, a metaphor…” [1] Antonio Gramsci argued that indifference constitutes the dead weight of history. Forms and narrations that are established as heroic stand against the detachment that Gramsci reprehends. In their name, a condensation of meanings and symbolic load is organized that turns them into a multi-level object of examination but also of controversy. Almost 25 years after the publication of Francis Fukuyama’s The End of History and the Last Man, in our struggle within the Greek recession and in presence of the incommensurable historical displacement (while the identity issue remains world-wide at the core of artistic creation and social reflection), we decided for Action Field Kodra ’14 to set as the main framework the question of the heroic: a laconic formulation related to the issue of the pictorial management of memory and inheritance, the invasion of flecks of the past, symbolisms and myths in contemporary cultural activity. In Bertolt Brecht’s short story “The Soldier of La Ciotat”, an unusual show has grabbed the attention of the residents of a small city. A big crowd has come together around the brass statue of a French soldier standing at the center of the square with “a tin hat on his head, his bayonet fixed, motionless on a plinth” [2] Brecht narrates: “At his feet a piece of cardboard was propped against the plinth with the following legend:

Human Statue (L'Homme Statue) I, Charles Louis Franchard, private in the -th regiment, as a result of being buried alive at Verdun, have acquired the unusual faculty of remaining completely motionless and comporting myself for any length of time like a statue. This skill of mine has been tested by many professors and described as an inexplicable disease. Please contribute a small donation to the unemployed father of a family…” The passers-by offer their alms and Brecht goes on with his narration: “So here he stands, we thought, armed to the teeth, the indestructible soldier of the long millennia, he with whom history was made, he who enabled Alexander, Caesar and Napoleon to perform those great deeds of which we read in school text-books. This is he. He does not flicker an

conceptual pivot that governs all of the visual and pictorial suggestions of this year’s organization: an initial aspect of the issue of the heroic. However, communal history does not succeed in expelling the mechanisms of production of and access into personal memories. Rania Bellou weaves the thread of lost memories by composing new narrations that come from real archives, personal photo albums, and family heirlooms. The materiality of the objets trouvés that she uses in some of her works, in contrast to the sensitive pencil drawings on semi-opaque paper, betrays the intenseness of even the personal mnemonic process itself. The web of memory is comprised by various layers: the sheets of the special drawing paper the artist uses in her books succeed one another, thus creating a palimpsest skin; a living organism that transcribes in her artistic idiom the crisscrossed activity, which emerges when human brain neurons are activated during every process of remembering. The gestural nature of this emotive reconstruction rescues something of the memory’s fragileness, the nostalgia for childhood, the preferential security offered by a past that one may visit and invent over and over again with his/her own terms. Everything that comprise Bellou’s expression, i.e., writing, drawing and animation, object and sound, co-ordinate the heart strings of a pretty much synaesthetic ritual in this second aspect. Returning back to the whirl of historical transformations, Kostas Christopoulos is attempting to rescue the minimal matter from the printed visual information, which comprises its presence. Christopoulos collects images from newspapers and magazines, the World Wide Web, and his personal photographic material, prints them in big dimensions, places them inversely, and removes the medium of their technical reproduction. In an era of an almost complete prevalence of the non-material digital medium – at least at the level of information circulation – Christopoulos insists on employing traditional artistic practices (oil, collage, décollage) while, oddly enough, his primary concern is the disappearance of their materiality. In his smaller-scale works, he composes miscellaneous elements of image and text by using the collage technic, without loosing his concentration on matters related to politics and social current events. The dematerialization of the paper as a medium combined with the composition that he usually chooses, remind us the fundamental role that Benedict Anderson attributes to the invention of typography in the formation of nations-states. Anderson argued that the establishment of the modern state was

accomplished, among other reasons, through the deposition of the irrational sacred speech of the traditional pre-modern communities and its replacement by the institutionalized national printed language as the primal agent of the new status quo (Imagined Communities, Greek translation, Athens: Nefeli, 1997, 70-3). This organization of the symbolic and imaginary framework with the, at the time, mechanisms that it adopts is not, as it becomes clear, only about national identity; but also, as a process of the subject’s formation, it involves the establishment of every system of signification. Studying these systems of signification, Christopoulos is mainly interested in the breaches and discontinuities that shake them. He is an eye-witness of history, above all, recent European history: the collapse of the ‘rivals’ camp’ and the triumph of a different narration that followed after the destruction of the Berlin Wall sealed the covenant of late modernity. In the heart of this covenant, the constant changes and the intersected divisions resulted to hybrid, conflictual identities. [4] In Christopoulos’ in situ work, Exoriare aliquis nostris exossibus ultor, the painting gesture puts on anew its sanctified character literally and semiologically, through the monumental mural and the use of candle smoke in place of the paint-brush, only to retract it immediately after due to the composition of events that he depicts. Both in the works of his individual exhibition and in his mural, the sense of vertigo created by the consecutive invasions of returns and deliveries, the trails of social conflicts and their victims that look like they are looking for a secular redemption, seems to ideally come to terms with Hamlet’s phrase that Derrida appealed to in Specters of Marx: “The time is out of joint”; time seems anachronistic, disturbed, discontinuous, dislocated (Greek translation, Athens: Ekkremes, 2000, 31-5). If the hero’s primal function is the process of consonance, Christopoulos does not stop emphasizing its impossibility, the third aspect of our issue. However, troubled historical periods have produced more than mere confusion and contradictory identities. They have also contributed to the emergence of heroic figures in both the real and the mythical level. Superman, an emblematic superhero of Western culture, had for decades been personating the prevalence of American aesthetics and the relative propaganda, symbolizing the powerful but hidden (American) hero, who unselfishly sticks up for the right of those in need. Savvas Michail refers to the rather unknown, original birth of Superman’s story by two Jewish writers, Jerry

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

articulates another narration that compounds all the previous aspects: the national self, proud for his/her glorious myths of origin, is now overturned and unfixed (Yiorgos Angelopoulos, Christos Vagiatas, Orestis Lazos, Yiorgos Papakarmezis) through diverse perspectives, while a overabundance of incondite heroes and representations of the national imaginary (Akis Karakanos, Kleomenis Kostopoulos, Alexandros Magkaniotis, Voula Frasiola) is presented with different pictorial mediums, resulting into two installations: one of attribution of honors (Chrisa Valsamaki) and one of abolition of idols (Antonis Papadopoulos). Alexandros Plomaritis and Maria Kremeti, with their performance, Solid Frequency, convey the ambivalence against man’s journey in time by using the human body’s oscillation and swinging as well as the weight of natural materials. Thanasis Tataulalis stages the myth of searching for utopia within an ideal city and shows the dystopia of cohabitation in a real city. Wrapping up this short summary, both the works of the collective exhibition and the other visual and pictorial events of this year’s festival seek to think anew based on the symbolic burden of history, memory, and tradition as inheritance, wish, and anathema. We chose to invite and present those artistic suggestions that, rather than promoting quiescence and rounding off, they highlight the tensions and the contradictions, emphasize the breaches and conflicts, by maintaining that contemporary art can open up a new fertile area of approach, analysis but also transformation of the world as we know it.

Siegel and Joe Shuster, during the concurrence of unfortunate events in 1933 (just 4 years before the Black Tuesday of the Great Depression and with Hitler already being the German Chancellor). According to Michail, the initial story of Superman does not place his arrival from a distant planet after its destruction, but presents him becoming a person “from the human dust of the unemployed people accumulated due to the Great Depression… He is made by the orts of the financial crisis, by the dust of the excluded… that emerges as a subject… due to an injection of a substance” [5]. The unknown origin of the story behind the most popular superhero is another indication of the ambiguity of the heroic: metaphor and symbolization; sanctification and ideology; negation and profanation; emergence of hushed social conflicts and survival of previous forms of individual and communal formulation; the fourth aspect brings on stage the repressed narrations of the heroic. In the same line of thought, it wouldn’t be inaccurate to observe that this ambiguity of constructing and bringing out the heroic unfolds around a paradox, similar to that of the homo sacer. [6] Prone to get murdered but without somebody to be accused for it, this figure of the Roman law, offered to Agamben an ideal condensation of life as exception, which through a twofold gesture is simultaneously excluded and included by the dominant rule. The discussion by the Italian thinker regarding the modern condition of the synoptic exclusion resulted in an anatomy of the special order that encircles contemporary homines sacri: economic immigrants, displaced persons, stateless people, indigents, robbers, and other individuals with deviant behavior. But which aspect of the heroic connects the two schemes? Akis Gavrielidis asserts that the actualization of a paradigmatic function, like that of the hero, places him “simultaneously both inside and outside”, turns his image into a “symbol or totem, both personal and ecumenical” (162). In the collective performance Thessaloniki In Between, the emergence of a figure of a contemporary anti-hero is attempted, which is closely interwoven to the repressed trauma of immigration and loss. The motto of the Greek tourism campaign, “Live your Myth in Greece”, gradually echoes locations of torture and exile, immigrant concentration camps, touristic resorts that turned into sites of agonizing deaths. Unsecure lives with a special status, another category of heroic – and mournful – depictions that insist on reappearing in the course of history. Finally, the artistic approaches of the group exhibition Valuable Matters in Important Times

Anthi Argiriou

Art theorist Chief curator and coordinator of Action Field Kodra

[1] JeanLuc Nancy, Au fond des images, Galilée, 2003, 128. [2] Greek translation, Athens: Korontzi, 2007, 25. [3] op. cited, 26-8. [4] Stuart Hall, Formations of Modernity, translation, Athens: Savvalas, 404-5.

Greek

[5] Savvas Michail, Γκόλεμ ή Περί Υποκειμένου και Άλλων Φαντασμάτων, Athens: Agra, 2010, 19. The writer cites Gerard Jones, Men of Tomorrow, Geeks, Gangsters and the Birth of the Comic Book, Basic Books, 2004, 82-3 as his source (51). [6] This observation by Gavrielidis is also found in his analysis of the ‘happy deaths’ of the heroes and the process of identifying oneself with them, drawing from the murder of Grigoris Afxentiou, a member of EOKA, by the English in Cyprus in 1957 (Η Αθεράπευτη Νεκροφιλία του Ριζοσπαστικού Πατριωτισμού, Athens: Futura, 2006, 161-2).

Η Μόνη μας Κληρονομιά * Ο τρόπος με τον οποίο αφηγούμαστε το παρελθόν μας ως Έλληνες έχει τα ερείσματά του στην «περήφανη», στην αρχαιοπρεπή, στην «ένδοξη» καταγωγή μας πριν από χιλιάδες χρόνια. Ασχέτως με το αν η προγονολατρεία ή οποιαδήποτε ανακολουθία δημιουργείται σε αυτήν την εθνική αφήγηση και ο τρόπος που αυτή επανοριοθετείται και επαναπροσδιορίζεται από πολιτικά ή αρχαιολογικά γεγονότα είναι λανθασμένη ή όχι, οπωσδήποτε κατέχει περίοπτη θέση και πάντα είναι ενεργή. Αυτόματα και πριν από οποιαδήποτε προσπάθεια αποδόμησης του παραπάνω φαινομένου, που πολύ αδρά περιγράφεται παραπάνω, πρέπει να τεθεί μία σειρά από ερωτήματα: είναι πράγματι ο ελληνικός λαός άμεσος συνεχιστής της ένδοξης ιστορίας που δημιουργήθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια μέσα σε ένα ορισμένο γεωγραφικό μήκος και πλάτος; Πόσο η δημιουργία του ελληνικού κράτους πρέπει να φέρει κάποια πολύ συγκεκριμένα στοιχεία, προκειμένου να δημιουργήσει την έννοια του έθνους; Πώς μπορούμε να ορίσουμε την έννοια της εθνικής ταυτότητας, τη στιγμή που η Ελλάδα και πολλές ακόμη χώρες είναι μέλη μίας ομοσπονδίας κρατών; Και τέλος, πόσο αλήθεια χρειαζόμαστε την ίδια την έννοια του έθνους; Αν προσπαθήσουμε να κάνουμε μία μικρή ιστορική αναδρομή και μεταβούμε στη στιγμή της δημιουργίας και σύστασης του ελληνικού κράτους στα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια, θα παρατηρήσουμε αυτόματα, πως καίριες αξίες και αρχές που σήμερα αποτελούν δεδομένα, δεν είναι τελικά καθόλου αυτονόητα. Σε αυτό το σημείο πιθανόν να εντοπίσουμε και τα πρώτα λογικά σφάλματα που με τον καιρό κακοφόρμισαν και δημιούργησαν εθνικά ερείσματα και αφορμές, κυρίως κοινωνικών και πολιτικών εντάσεων. Από το 1830 και λίγο νωρίτερα, σχεδόν ταυτόχρονα με την ίδρυση του ελληνικού κράτους δηλαδή, γεννήθηκε η ανάγκη προστασίας των αρχαιοτήτων, της πολιτισμικής κληρονομιάς όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, με σκοπό αυτή να πλαισιώσει τη δημιουργία μίας νέας εθνικής ταυτότητας, με παράλληλη δημιουργία νέων συμβόλων και δεσμών. Εξάλλου, δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το πολύ πρόσκαιρο ενδιαφέρον του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια για τη διαφύλαξη των αρχαιοτήτων, όταν ήδη από το 1929 και κατά τη Δ’ Εθνοσυνέλευση θεσπίστηκαν μέτρα που περιόριζαν και ήλεγχαν την εξαγωγή αρχαίων από τη χώρα, ενώ και τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς δημιουργείται στην Αίγινα το πρώτο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ως επίσημος φορέας προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς των Ελλήνων. Η συνείδηση της δημιουργίας του νέου ελληνικού κρά-

τους στηρίχθηκε σχεδόν αποκλειστικά στο λαμπρό αρχαιοελληνικό παρελθόν. Η πολύτιμη ύλη που θα μπορούσε να αφηγηθεί το μέλλον της χώρας και να συνδράμει καταλυτικά στην προσπάθεια εθνικής συνάφειας και ιστορικής συνέχειας ήταν όλα τα ιερά λείψανα και ερείπια που βρίσκονταν κατακερματισμένα και διάσπαρτα σε όλη τη σύγχρονη ελληνική περιφέρεια, όπως την αναγνωρίζουμε σήμερα. Η κοινή καταγωγή, η κοινή γλώσσα, αλλά και η κοινή θρησκεία συνέδραμαν ως στοιχεία που συγκροτούν μία ενιαία εθνική ταυτότητα. Σε αυτό το συγκεκριμένο πολιτικό, κοινωνικό, γεωγραφικό, αλλά και ιδεολογικό πλαίσιο που καταρτίζεται αυτήν την περίοδο με ηθικές, αλλά κυρίως ιδεολογικές προτεραιότητες έχει τις ρίζες της η νέα εθνική ελληνική ταυτότητα: στη συνέχεια ενός πολύτιμου και «ιερού» παρελθόντος που πρέπει πάση θυσία να διαφυλαχτεί και να συγκροτήσει ένα νέο έθνος μέσα από ίχνη, θραύσματα, σπαράγματα, αρχαιότητες, ερείπια, στρωματογραφίες, αλλά και ηρωικά πρότυπα και στο μέλλον την ίδια την αρχαιολογία ως επιστήμη.

* Ο τίτλος αποτελεί παράφραση του τίτλου της συλλογής πεζών του Γιώργου Ιωάννου, Η Μόνη Κληρονομιά (1974)

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Χρειάζομαι Έναν Ήρωα (;) Έχοντας ως θεωρητική αφετηρία τη θέσπιση και συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας και των ιδεολογικών εργαλείων που χρησιμοποιούνται προκειμένου να δημιουργηθεί μία ιστορική συνέχεια και κατ’ επέκταση το ελληνικό κράτος, το Πεδίο Δράσης Κόδρα 2015, με τον τίτλο I NEED A HERO: Πολύτιμες Ύλες σε Σπουδαίους Καιρούς δανείζεται όλα τα εργαλεία που παίζουν σημαντικό ή δευτερεύοντα ρόλο στη σήμανση του ιστορικού παρόντος και στη δημιουργία αφήγησης του μέλλοντος μέσω των «πολύτιμων υλών» από το παρελθόν. Ασφαλώς, ο σύγχρονος εικαστικός λόγος δεν παρουσιάζεται στις εκθέσεις του Πεδίου Δράσης Κόδρα για τη φετινή χρονιά ως ένα αφηγηματικό επιστημονικό εργαλείο, αλλά ως ένα μέσον διαπραγμάτευσης, προβληματισμού και κυρίως ερωτημάτων που προκύπτουν και που άλλες επιστήμες δεν έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν ή ακόμα πιο συγκεκριμένα να συμμετάσχουν στις κοινωνικές διεργασίες. Σε αυτή τη φέτα χρόνου που ορίζεται κατά κύριο λόγο από την οικονομική κρίση, η εθνική ταυτότητα διαδραματίζει ένα κεντρικό ρόλο στην Ελλάδα και δημιουργεί μία ιστορική κρίση. Αυτή η καμπή έγινε ολοφάνερη με την ύπαρξη μίας ολοκληρωτικής ρητορικής στον δημόσιο χώρο και λόγο, που ασφαλώς προϋπήρχε και πολύ απλά με αφορμή την οικονομική κρίση φαίνεται πως βρήκε το πρόσφορο έδαφος που αναζητούσε από τη μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα. Τα φαντάσματα από το παρελθόν αναμοχλεύθηκαν με ένα εθνικό παραλήρημα, που ενώ υπάρχουν κάποιες αναφορές στην ιστορία ή στην αρχαιολογία, πολύ λίγο έχουν να κάνουν με την εγκυρότητα ή την επιστημονικότητα των πληροφοριών που συχνά αναπαράγονται. Η ίδια η εθνική ταυτότητα μοιάζει πια με σκύβαλο που κάθε φορά αναδύεται και περιπλέκεται με γεγονότα και πρόσωπα που λίγη συνάφεια έχουν μεταξύ τους και που τελικά η ταυτότητα γίνεται έρμαιο καπηλείας. Πολύ πιθανόν, η ίδια η εποχή να αναζητά νέους ήρωες, γιατί τα προηγούμενα ηρωικά πρότυπα, είτε πρέπει να επαναπροσδιοριστούν, είτε είναι πλέον ανεπίκαιρα, είτε δημιουργήθηκαν κάτω από πολύ συγκεκριμένες πολιτικές η αφηγηματικές ανάγκες. Στην έκθεση με τίτλο Οι Ήρωες Πέθαναν. Ζήτω οι Ήρωες! προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε αν πράγματι το ηρωικό πρότυπο αναπαράγεται μέσα από την εικαστική αφήγηση. Μέσα από την αναζήτηση των «πολύτιμων υλών» της κεντρικής θεματικής των εκθέσεων, αναζητήσαμε τα «πολύτιμα υλικά» που πρέπει

να έχει ένας ήρωας. Ξεκινώντας από το παρελθόν και πάνω στην ιστορική γραμμικότητα, εντοπίσαμε πως το ηρωικό παράδειγμα εμφανίζεται στην τέχνη διαχρονικά και ακλόνητα. Ο ήρωας, ως φορέας αξιών επανεμφανίζεται με τον ίδιο στερεοτυπικό τρόπο, πολλές φορές ενδεδυμένος με ηθικοπλαστικά χαρακτηριστικά ανάλογα με το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο που βρίσκεται ή δημιουργήθηκε. Έτσι, ξεκινώντας από τις ιστορίες της Παλαιάς Διαθήκης, τα ομηρικά έπη, τις βυζαντινές τοιχογραφίες και καταλήγοντας στα Αναγεννησιακά πορτρέτα, στους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά και στα κόμιξ, είδαμε πως αξιολογικά ποιοτικά χαρακτηριστικά αναπαράγονται διαρκώς, στην προσπάθεια αποτύπωσης ηρωικών εμβληματικών προσωπικοτήτων, προτύπων, αλλά και συμβόλων. Παράλληλα και σύμφωνα με την κεντρική θεματική, προσπαθήσαμε να αφηγηθούμε επιμελητικά και τις «πολύτιμες ύλες» του καλλιτεχνικού έργου, καθώς και τις απαρχές του υλικού που χρησιμοποιείται εικαστικά. Έτσι, στη βιντεοεγκατάσταση της Αναστασίας Αγάθου συμπλέκονται πρωτογενή υλικά (χώμα, νερό, τσιμεντένιες πέτρες) με ηλεκτρονικά μέσα προβολής, περιγράφοντας μία αρχαϊκή συνθήκη, ενώ οι εγκαταστάσεις των Μαρία Ανδρικοπούλου, Κωνσταντίνας Δούνια και Ιουλίας Χαραλάμπους και το έργο του Γιώργου Παπαφίγκου και του Νίκου Παναγιωτόπουλου περιγράφουν την αρχέγονη ανάγκη πίστης σε κάτι υπερβατικό και ταυτόχρονα γήινο. Σε πολλά από τα έργα της έκθεσης Κόδρα Fresh οι καλλιτέχνες πραγματεύθηκαν το ηρωικό πρότυπο, όπως η Μαργαρίτα Στέφου, η οποία αντιστρέφει τους ρόλους και δημιουργεί μία μικρή ηρωική προτομή σε ένα μεγάλο βάθρο, ενώ οι Sol Archer, Γιώργος Γεροντίδης, Δημήτρης Γκέτσις, Έιντζι Κορόνα, Παναγιώτης Κεφαλάς, Δήμητρα Μπαϊρακτάρη, Δάφνη Μοναστηριώτη, Κωνσταντίνος Γκράτσας, Ζωή Σκλέπα, Ισμήνη Τελιγιορίδου, Δημήτρης Φραγκάκης και Μάγδα Χριστοπούλου περιγράφουν και αφηγούνται με διαφορετικά υλικά μία αποδομημένη ηρωική συνθήκη που πλαισιώνεται από το ηχητικό έργο της Δήμητρας Κούτσιανου. Ο Γιώργος Τρύφων, η Λία Κατόπη, ο Θωμάς Κοντός και ο Γιάννης Δελατόλλας αναπαράγουν τις θρηκευτικές και λατρευτικές ηρωικές αποδόσεις, ενώ ο Nicolas Paradiselo και η Ελεάννα Αντωνάκη στηρίζονται στη δημιουργία περσόνας και στα ποιοτικά χαρακτηριστικά που πρέπει ή μπορεί να έχει μία εμβληματική προσωπικότητα. Με τον δημόσιο χώρο και τις αποτυπώσεις του ηρωικού παραδείγματος και με τις

το έργο του Ίταλο Καλβίνο, Οι Αόρατες Πόλεις, δανείζεται γνώριμες εικόνες και τοπόσημα της πόλης της Θεσσαλονίκης με σκοπό να αντιστρέψει τη μνήμη και τα σύμβολα. Η Ράνια Μπέλλου και ο Κώστας Χριστόπουλος παρουσίασαν στις ατομικές τους εκθέσεις έργα με αναφορές στη μνήμη και στην αφήγηση (προσωπική και εθνική) και με άξονα τη δημιουργία της προσωπικής τους ιδιότυπης συλλογής από αρχεία εικόνων και κειμένων. Η Ράνια Μπέλλου στην έκθεσή της με τίτλο One Story at a Time, συνθέτει θραυσματικές προσωπικές ιστορίες και δημιουργεί έργα σε επάλληλες στρώσεις, διαρρηγνύοντας τη χρονική γραμμικότητα της ιστορίας. Η αφηγηματική αυτή στρωματογραφία που αποτυπώνεται μέσα από ιδιωτικές στιγμές (άλμπουμ φωτογραφιών, καρτ-ποστάλ, οικογενειακά κειμήλια) δημιουργείται από ευαίσθητα υλικά, όσο ευαίσθητη είναι για όλους μας η ατομική μνήμη. Από την άλλη, ο Κώστας Χριστόπουλος στην έκθεση με τίτλο Pank!, αλλά και στην in situ εγκατάσταση Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor (Πρόταση για μία τοιχογραφία), δανείζεται θραύσματα της συλλογικής μνήμης και τα συνθέτει, προκειμένου να παράξει ένα έργο με αναφορές στον ανταγωνισμό που προκύπτει στον δημόσιο χώρο, με έντονο πολιτικό χαρακτήρα. Στην εγκατάστασή του δημιουργεί με το αποτύπωμα που αφήνει η αιθάλη του κεριού μία στρωματογραφία συμβόλων με τον χαρακτήρα της τοιχογραφίας. Λαογραφικά και παραδοσιακά μοτίβα, αλλά και φράσεις με πολιτικό συμφραζόμενο εμφανίζονται στις αποτυπώσεις του έργου του, άλλοτε με τον χαρακτήρα της επιτηδευμένης διακόσμησης και άλλοτε με τον χαρακτήρα της επιβολής του νικητή. Ο Κώστας Χριστόπουλος αποδίδει μία εικαστική στιγμή μνήμης απέναντι στη νωχελικότητα της παρατήρησης του ίδιου του έργου από τον θεατή. Τα βασικά επιμελητικά ερωτήματα που τέθηκαν στη φετινή διοργάνωση, συνοψίζονται στην ομαδική έκθεση με τίτλο Πολύτιμες Ύλες σε Σπουδαίους. Σκοπός ήταν να ανιχνευθούν μέσω του εικαστικού έργου των καλλιτεχνών οι σχέσεις μεταξύ ταυτότητας και παρελθόντος και συγκεκριμένα να διαφανεί ο τρόπος με τον οποίο αποτυπώνονται όψεις του εθνικού φαντασιακού και της αρχαιολογίας στο σύγχρονο εικαστικό έργο. Έτσι, αξίες και σύμβολα αυτονόητα εξυψωμένα, αποκαθηλώνονται στα έργα των Αλέξανδρου Μαγκανιώτη, Γιώργου Αγγελόπουλου, Χρήστου Βαγιάτα, Κλεομένη Κωστόπουλου, Δημήτρη Μεράντζα, Ορέστη Λάζου, Γιώργου Παπακαρμέζη και Χρύσας Βαλσαμάκη, ενώ οι στρωματογρα-

δυναμικές που αναπτύσσονται σε αυτόν ασχολήθηκαν οι Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Κωνσταντίνος Κώτσης, Ελεάννα Μπαλέση, Δημήτρης Τζικόπουλος και Πυθαγόρας Χατζηανδρέου, ενώ η Μαίρη Θηβαίου, ο Χρήστος Σκούρτης, ο Βασίλης Αλεξάνδρου και ο Φανούρης Μωραΐτης καταδεικνύουν ένα νέο πρότυπο ήρωα με ποιοτικά χαρακτηριστικά που διαφέρουν από την πεπατημένη και μας κάνουν να αναρωτηθούμε κατά πόσον χρειαζόμαστε ήρωες. Πολύτιμες Ύλες σε Άϋλους Καιρούς Παραπάνω, αναφέρθηκαν πολύ σύντομα τα στοιχεία εκείνα που χρησιμοποιούμε, προκειμένου να αφηγηθούμε το παρόν και το μέλλον μας ως έθνος και τα οποία αντλούμε από το παρελθόν. Τα στοιχεία αυτά οι επιμελητές της κεντρικής θεματικής με τον τίτλο I NEED A HERO: Πολύτιμες Ύλες σε Σπουδαίους Καιρούς τα περιγράψαμε ως «πολύτιμα», για να αμφισβητήσουμε την ίδια στιγμή τον ιερό και μοναδικό τους χαρακτήρα. Βέβαια, η ασφάλεια που προσδίδει η χρονική αποστασιοποίηση στην κρίση των ιστορικών στιγμών είναι αναντικατάστατη, αλλά θέλαμε να ορίσουμε τη χρονική συγκυρία που πραγματοποιήθηκε η έκθεση ως σπουδαία (Σπουδαίοι Καιροί). Όχι φυσικά με πρόθεση εξύψωσης και αποθέωσης, αλλά με σκοπό να περιγράψουμε ετυμολογικά, πως αυτή η χρονική στιγμή είναι στιγμή σπουδής και μελέτης. Ταυτόχρονα, και οι τρεις επιμελητές προσπαθήσαμε να σηματοδοτήσουμε και να νοηματοδοτήσουμε στις τέσσερις ατομικές εκθέσεις (συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Ράνια Μπέλλου, Κώστας Χριστόπουλος, Εριφύλη Μπάλλα, Αλέξανδρος Κακλαμάνος), αλλά και στην ομαδική έκθεση τον ρόλο που διαδραματίζει το αρχαιολογικό παρελθόν στην εικαστική πράξη και αφήγηση, ενώ παράλληλα προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε και την ίδια την αρχαιολογία του υλικού που χρησιμοποιούν οι εικαστικοί. Ο Αλέξανδρος Κακλαμάνος και η Εριφύλη Μπάλλα στις επιμέρους εικαστικές τους εκθέσεις παρουσίασαν έργα που έχουν επίκεντρο την κατασκευή και παραγωγή ηρωικών προτύπων. Η Εριφύλη Μπάλλα στην έκθεση με τίτλο Αποτρόπαια επαναφέρει τον αποτροπαϊκό χαρακτήρα του βραβείου (τροπαίου). Στηριζόμενη η ίδια στη μορφή των αρχαίων αγγείων και στη φύση του ήρωα ως νικητή, κατασκευάζει πήλινα κύπελλααγγεία αποκαθηλώνοντας την απόλυτη ηρωική υπόσταση. Ο Αλέξανδρος Κακλαμάνος, στην ατομική του έκθεση με τίτλο Αόρατη Πόλη, τίτλος που αναπτύσσει μία σχέση διακειμενικότητας με

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

φικές βαβελικές αποτυπώσεις ηρώων στο έργο του Άκη Καράνου, καθώς και η καταστροφή ειδωλίων του Αντώνη Παπαδόπουλου, αλλά και ο περιπαικτικός χαρακτήρας του υπερήρωα στα σχέδια της Βούλας Φρασιόλα και του Αντώνη Παπαδόπουλου, καθιστούν έκδηλη την κριτική στάση της τέχνης απέναντι σε οτιδήποτε θεωρείται ως πρότυπο, εξειδανικευμένο και ιερό. Επίσης, η περφόρμανς των Αλέξανδρου Πλωμαρίτη και Μαρίας Κρεμέτη σχολιάζει το ειδικό βάρος του μαρμάρου ως πολύτιμο υλικό κατά κυριολεξία, αλλά και μεταφορικά, ενώ τέλος οι αφηγήσεις των ταινιών του Θανάση Ταταύλαλη παρουσιάζουν μία αντιηρωική συνθήκη επιβίωσης στο σύγχρονο αστικό τοπίο. Οι ίδιες οι εκθέσεις δεν αποτελούν απαντήσεις στα βασικά επιμελητικά ερωτήματα που τέθηκαν, αλλά αντιθέτως δημιούργησαν μία ακόμη σειρά καίριων ερωτημάτων. Σε αυτόν λοιπόν τον Σπουδαίο Καιρό, οι εκθέσεις και οι δράσεις του Πεδίου Δράσης Κόδρα επιχείρησαν να περιγράψουν εικαστικά μία στιγμή αντιστροφής του αυτονόητου. Πως τα πρότυπα και τα ιδανικά μεταλλάσονται, πως η ιστορική συνέχεια μπορεί να είναι ένα απλό κατασκεύασμα, πως η ουτοπία μπορεί να παραλλαχθεί σε δυστοπία.

Παναγής Κουτσοκώστας

Ιστορικός τέχνης, μουσειολόγος Κεντρικός επιμελητής & συντονιστής Πεδίου Δράσης Κόδρα

Our Only Heritage *

and scattered throughout the present-day Greek region were the valuable materials that could narrate the future of the state and catalytically aid the attempt to present historical continuity and national relevance. The common ancestry, language, and religion aided as elements that form a cohesive national identity. The new Greek national identity has its roots in that specific political, social, geographical as well as ideological framework, which is being formulated during that period with moral but mainly ideological priorities: a continuation of a cherished and ‘sacred’ past that must be protected at any cost and form a new nation through traces, debris, fragments, antiques, remains, stratigraphy as well as heroic models and, in the future, the discipline of archaeology itself.

As Greeks, the way we narrate our past relies upon our ‘proud’, archaistic, and ‘glorious’ ancestry that goes back several millennia. Regardless of whether such an ancestor worship – or whatever other discrepancy comes about in such a national narration as well as the way it is redefined and delimited anew by political or archaeological facts – is right or wrong, it nevertheless holds a prominent place and is always active. Thus a series of questions needs to be posed before any attempt is undertaken to deconstruct this coarsely described phenomenon: Are indeed the Greek people the direct propagator of the glorious history created during the previous centuries within a certain geographical longitude and latitude? How essential is it for the creation of the Greek state to carry some specific elements so as to produce the notion of the nation? How can we define the concept of national identity whilst Greece and many other countries are members of a federation of states? And, lastly, how much do we actually need the notion of the nation? If we attempt a brief historical flashback and find ourselves at the moment of the creation and establishment of the Greek state during the first post revolutionary years, we will immediately observe that fundamental values and principles taken for granted today are not indeed so selfevident. It is also at that specific moment that we will likely detect the first reasonable mistakes, which in the long run misshaped and produced national entitlements and causes mainly of social and political tensions. Since 1830 and a little earlier, that is, almost simultaneously with the establishment of the Greek state, we encounter the birth of the need to protect the antiques – the cultural heritage as we now know it – with a view to support the creation of a new national identity with the simultaneous formation of new symbols and bonds. After all, Governor Ioannis Kapodistrias’s initial interest for the protection of the antiques cannot be deemed merely accidental as, already since 1929 and the 4th National Assembly, measures were taken to restrain and control the exportation of antiques. In addition, in October of 1929, the first National Archaeological Museum was established in the island Aigina as the official agent for the protection of the Greeks’ cultural heritage. The very creation of the new Greek state was founded almost exclusively on the glorious ancient Greek past. All the holy remnants and remains found fragmented

I Need a Hero (?) Taking as its theoretical point of departure the establishment and formation of the national identity and the ideological tools used in order to create a historical continuity and, as such, the Greek state itself, Action Field KODRA 2015, with its main theme I NEED A HERO: Valuable Materials in Critical Times, borrows all the tools that hold a primary or secondary role in marking the historical present and creating the narration of the future through the ‘valuable materials’ of the past. The contemporary visual art speech, of course, is not presented in the exhibitions of this year’s Action Field KODRA as a narrative and a scientific tool but as a means of negotiation, examination, and mainly of questions that emerge and for which other disciplines cannot express or, even more specifically, are not in a position to participate in the social developments. In this historical moment, which is primarily defined by the financial crisis, national identity plays a key role in Greece and creates a historical crisis. This turn became evident through the existence of a totalitarian rhetoric in the public sector and speech, which of course preexisted and simply seemed to have encountered the fertile soil, which it sought since the political changeover, due to the financial crisis. The ghosts of the past were stirred with a national frenzy; even though some references in history and archaeology do exist, they have little to do with the validity or the scientific basis of the

* The title is a paraphrase of the title of the collection of prosaic texts by Yiorgos Ioannou, The Only Heritage (1974)

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

information that is often reproduced. National identity itself now seems like a trinket that, each time it emerges, ravels itself with facts and people that have little relevance among them whatsoever thus leading to the eventual transformation of identity into an exploited waif. It is very likely that the present day itself seeks for new heroes, since the previous heroic examples must be either redefined, are simply inopportune, or were created under very specific political or narrative needs. In the exhibition The Heroes Are Dead. Long Live the Heroes! we tried to trace whether the heroic prototype is reproduced through the visual art narration. Through the search for the ‘valuable materials’ of the central theme of all exhibitions, we sought the ‘valuable materials’ that a hero must have. Beginning with the past and based on the historical linearity, we detected that the heroic paradigm appears in art both diachronically and steadily. As an agent of values, the hero reemerges with the same stereotypical manner, often dressed with moral and inspirational characteristics that depend on the social and political framework in which he finds himself or in which he was created. Thus, taking as a point of departure the stories of the Old Testament, the Homeric epics, the Byzantine murals and eventuate in the portraits of the Renaissance, the heroes of the Greek Revolution, but also those of the comic books, we observed that evaluative and qualitative characteristics are constantly reproduced in an attempt to portray emblematic heroic figures and models as well as symbols. In addition, and according to the main theme, we tried to curatively narrate the ‘valuable materials’ of the artistic creation as well as the beginnings of the material that is figuratively used. As such, in the video installation by Anastasia Agathou, one finds raw materials (soil, water, cement stones) interlocked with electronic means of projection, describing an archaic condition, while the installations by Maria Andrikopoulou, Konstantina Dounia, and Ioulia Haralampous as well as the works of Giorgos Papafigkos and Nikos Panagiotopoulos describe the primordial need to believe in something transcendental and at the same time terrestrial. In many of the works in the Kodra Fresh exhibition the artists treated the heroic model, like Margarita Stefou, who reversed the roles by creating a small heroic bust on a big pedestal, while Sol Archer, Giorgos Gerontidis, Dimitris Getsis, Angie Korona, Panagiotis Kefalas, Dimitra Bairaktari, Daphne

Monastirioti, Konstantinos Gratsas, Zoe Sklepa, Ismini Teligioridou, Dimitris Fragakis, and Magda Christopoulou describe and narrate with different materials a deconstructed heroic condition, which is surrounded by the audio work of Dimitra Koutsianou. Giorgos Tryfon, Lia Katopi, Thomas Kontos, and Giannis Delatollas reproduce the religious and cultic heroic versions, while Nicolas Paradiselo and Eleanna Antonaki base their works on the creation of a persona and the qualitative characteristics an emblematic personality needs to or must have. Christophoros Katsadiotis, Konstantinos Kotsis, Eleanna Balesi, Dimitris Tzikopoulos, and Pythagoras Chatziandreou were preoccupied with the public sphere and the imprints of the heroic paradigm, as well as the dynamics that develop within it. Mary Thivaiou, Christos Skourtis, Vasilis Alexandrou, and Fanouris Moraitis point towards a new ideal hero with qualitative characteristics that differ from the well-beaten track and make us wonder whether we actually need heroes. Valuable Materials in Incorporeal Times Previously, all those elements that we use in order to narrate our present and future as a nation and from which we deduce our past, were briefly mentioned. As curators of the central theme I NEED A HERO: Valuable Materials in Critical Times we described these elements as ‘valuable’ in order to dispute both their sacred and unique character. However, the security offered by the chronological alienation in evaluating the historical moments is irreplaceable, but we wanted to define the chronological moment this exhibition was organized as an important one (Critical Times). Of course, not because there was an intention to exalt and apotheosize but in order to etymologically describe in what ways this historical moment is one of analysis and examination. At the same time, in all four individual (participating artists: Rania Bellou, Kostas Christopoulos, Erifyli Balla, Alexandros Kaklamanos) and in the collective exhibition, all three curators tried to signal out and give meaning to the role held by the archaeological past in the visual art action and narration, while we simultaneously attempted to explore the very archaeology of the material used by the artists. In their respective exhibitions, Alexandros Kaklamanos and Erifyli Balla presented works centered on the construction and production of heroic prototypes. In the exhibition entitled Apotropaia, Erifyli Balla restores the apotropaic character of the prize (trophy). Relying upon the

Christos Bagiatas, Kleomenis Kostopoulos, Dimitris Merantzas, Orestis Lazos, Giorgos Papakarmezis, and Chrisa Valsamaki. At the same time, the stratigraphic babel-like outlines of heroes in the work by Akis Karanos and the destruction of figurines by Antonis Papadopoulos, as well as the wantonness of the superhero in the drawings of Voula Frasiola and Antonis Papadopoulos demonstrate in an explicit way the critical stance employed by art against anything that is deemed an idealized and sacred norm. Also, the performance by Alexandros Plomaritis and Maria Kremeti discussed the relative density of marble, both literally as a valuable material and metaphorically. Lastly, the narrations of films by Thanasis Tataulalis present an anti-heroic condition of survival in the contemporary urban landscape. The exhibitions themselves do not constitute answers to the main curatorial issues that were posed; on the contrary, they produced another series of crucial issues. Hence, in these Critical Times, exhibitions and the Action Field KODRA activities attempted to artistically describe a moment of reversal of truism. How the norms and ideals are being transformed; how historical continuity can be a mere construction; how utopia may transform into a dystopia.

form of the ancient vessels and on the nature of the hero as a winner, she constructs clay cupsvessels unfreezing the absolute heroic hypostasis. In his individual exhibition Invisible City, a title that develops an intertextuality with the work by Italo Calvino Le città invisibili, Alexandros Kaklamanos borrows known images and landmarks of the city of Thessaloniki so as to reverse both memory and symbols. Rania Bellou and Kostas Christopoulos presented in their individual exhibitions works with references to memory and narration (both personal and national), their pivot being the creation of their personal idiomorphic collection of archives of images and texts. In her exhibition One Story at a Time, Rania Bellou composes fragmentary personal stories and creates works on successive layers violating the chronological linearity of history. This stratigraphy in narrative form that is imprinted through private moments (photography albums, postcards, family heirlooms) is produced with the use of delicate materials – in the same manner our personal memory is sensitive. On the other hand, in the exhibition Pank! as well as in the in situ installation Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor, Kostas Christopoulos borrows fragments of the collective memory and synthesizes them in order to produce a work with references to the competition that emerges within the public sphere and which has an intense political nature. In his installation, and with the help of the imprint left by the candle’s soot, he creates a stratigraphy of symbols that takes the form of a mural. Folkloric and traditional motifs as well as phrases with political collocations appear on the imprints of his work, in some cases having the character of a pretentious decoration while, in other instances, having the character of the victor’s imposition. Kostas Christopoulos yields an artistic moment of memory against the drowsiness that accompanies the observation of the work by the spectator him/herself. The basic curatorial issues that were raised in this year’s organization are summarized in the collective exhibition entitled Valuable Materials in Critical Times. The aim was to examine via the visual artwork of the artists the relationships between identity and past and, more specifically, to demonstrate the way with which aspects of the national imaginary and the archaeology in the contemporary artistic work are imprinted. Thus, values and symbols that are unreflectively exalted they are now unfixed in the works by Alexandros Maganiotis, Giorgos Aggelopoulos,

Panagiotis Koutsokostas

Art Historian, Museologist Chief curator and coordinator of Action Field Kodra

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Γιώργος Αγγελόπουλος Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978, όπου ζει και εργάζεται. Αποφοίτησε με Άριστα το 2007 από τη Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Α.Π.Θ. Έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις: Intro-spectres Yiorgos Angelopoulos στη γκαλερί Ζήνα Αθανασιάδου στη Θεσσαλονίκη το 2014 και Βorn in Athens in 1978, where he lives and works. He graduated with honors PEARLS στη γκαλερί Τεχνο- from the Faculty of Fine Arts, School of Visual and Applied Arts, Aristotle χώρος στην Αθήνα το 2011. University of Thessaloniki, Έχει λάβει μέρος σε διά- His solo exhibitions are Intro-spectres, Zina Athanassiadou Gallery, φορες ομαδικές εκθέσεις Thessaloniki (2014) and PEARLS, Technohoros Art Gallery, Athens (2011). He στην Ελλάδα και το εξω- has participated in various group exhibitions in Greece and abroad. τερικό.

Χωρίς τίτλο, 2014

Untitled, 2014

300 x 440 εκ. Ψηφιακή εκτύπωση.

300 x 440 cm. Digital print.

Χρήστος Βαγιάτας

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

vagiatas.blogspot.com

Γεννήθηκε το 1990 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Τμήμα Πλαστικών τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ως προπτυχιακός και μεταπτυχιακός φοιτητής. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, workshops και συμπόσια γλυπτικής μερικές από τις οποίες είναι: Εκ νέου. Μία νέα γενιά καλλιτεChristos Vagiatas χνών, ΕΜΣΤ, 2013-2014, Αθήνα, Boundaries, vagiatas.blogspot.com Artscape and Snehta, 2014, Αθήνα, Gradient from the gray to color scale, 2014 , Ioannina, Βorn in 1990 in Athens. He granted his bachelor and master uP, metamatic:taf, 2014, Αθήνα, ΤΙΠΟΤΑ, diploma at the Department of Fine Arts and Sciences of Art Tint gallery, 2013, Θεσσαλονίκη, REMAP at the University of Ioannina. He has participated in group 4, LOXODROME, 2013, Αθήνα, Deja vecu, exhibitions, workshops and sculpting symposiums, some ομαδική έκθεση ,αν[α]μεσα, 2013, Αθήνα, of which are: Afresh. A New Generation of Greek Artists, RE:ACT VOL II, BLOCK 33, 2013 ΘεσNational Museum of Contemporary Art, 2013-2014, Athens, σαλονίκη, Message in a bottle, ΔημοBoundaries, Artscape and Snehta, 2014, Athens, Gradient from τική Πινακοθήκη Μήθυμνας, 2013, Λέthe gray to color scale, 2014 , Ioannina, uP, metamatic:taf, 2014, σβος, ACTION FIELD Κodra, What We Athens, NOTHING, Tint gallery, 2013, Thessaloniki, REMAP 4 Want, 2012, Θεσσαλονίκη, INSPIRE LOXODROME, 2013, Athens, Deja vecu, group exhibition, αν[α] festival, Μακεδονικό Μουσείο Σύγμεσα, 2013, Athens, RE:ACT VOL II, BLOCK 33, 2013, Thessaloniki, χρονης Τέχνης, 2012, Θεσσαλονίκη, Message in a bottle, Municipal Gallery Mithymnas, 2013, Mytilene, In-set, galerie pontoporos, 2012 ACTION FIELD Κodra, What We Want, 2012, Thessaloniki, Πάρος, XV BIENNALE DE LA INSPIRE festival, Macedonian Museum of Contemporary Art, 2012, MEDITERRANEE “Symbiosis?”, Thessaloniki, In-set, galerie pontoporos, 2012, Paros, XV BIENNALE 2011 Θεσσαλονίκη, ACTION DE LA MEDITERRANEE “Symbiosis?”, 2011, Thessaloniki, ACTION FIELD Κodra - Κόδρα Fresh, FIELD Κodra - Kodra Fresh, 2011, Thessaloniki, ATHENS VIDEO*/ART 2011, Θεσσαλονίκη, ATHENS FESTIVAL (video-installation), 2011, Athens. VIDEO*/ART FESTIVAL (videoinstallation), 2011, Αθήνα.

Στη δουλειά του διαπραγματεύεται την έννοια του ορίου, ως προς την αναπαράσταση και την He is working with the concept of the limit on its σημασία του. representation and its meaning. On the one hand Από την μια χρησιμοποιώντας το όριο ως δομικό using the limit as a structural element, he sets limits στοιχείο, θέτει όρια στον χώρο, επεμβαίνοντας και to space, by intervening and creating with the use δημιουργώντας με την χρήση γραμμικών στοιχείων of linear elements and simple forms of recognized και τις απλές φόρμες αναγνωρίσιμων συμβόλων, symbols, new spatial conditions. On the other hand νέες χωρικές συνθήκες. the form of the limit becomes a codified code by Από την άλλη η μορφή του ορίου γίνεται κωδικοποιηasking questions about the perception of the limit μένος λόγος θέτοντας ερωτήματα και προβληματισμούς as an experience. σχετικά με την αντίληψη της φύσης του ορίου ως βίωμα. 34

Μνημείο του αγνώστου αυτόχειρα, 2014

Monument of the unknown suicide, 2014

Μεταβλητές διαστάσεις. Μάρμαρο, τσιμέντο, καθρέπτης.

Variable dimensions. Μarble, cement, mirror.

Βαλσαμάκη Χρύσα

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

http://chrisavalsamaki.com/

Γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το τμήμα Γραφικών Τεχνών του ΕΠΛ. Αθήνας. Από το 2002 έως το 2008 φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας στο εργαστήριο του Γ. Ψυχοπαίδη. Από το 2010 έως το 2012 φοίτησε στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ΑΣΚΤ με υποτροφία Chrisa Valsamaki του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών http://chrisavalsamaki.com/ (ΙΚΥ). Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Βorn in Athens in 1981. She graduated from EPL school, Το 2013 συμμετείχε στην έκθεση «Eκ where she attended the Graphic Arts Department. From νέου» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης 2002 to 2008 she studied at Athens School of Fine Arts, at Τέχνης υπό την επιμέλεια της Δ. the studio of J. Psychopaidis. Awarded a scholarship from the Βιτάλη, Τ. Πανδή και Δ. Δραγώνα. States Scholarship Foundation (IKY), she followed post gradute Πρόσφατα συμμετείχε στην έκθεση studies at Athens School of Fine Arts from 2010 to 2012. She “No country for young men”, υπό την has participated in numerous group exhibitions in Greece and επιμέλεια της K. Γρέγου στο Palais abroad including “Α fresh” at the National Museum of Contemporary de Beaux Arts στις Βρυξέλλες. Art curated by D. Vitali, T. Pandi, D. Dragona, and “No country Το 2014 ήταν υποψήφια για το for young men” at the Palais de Beaux Arts Brussels curated by βραβείο Hydra for Artists of the K. Gregos. Recently she was candidate for the Hydra for Artists of Mediterranean που οργανώθηκε the Mediterranean prize project, organized by Pauline Simons and από την P. Simons και το ίδρυμα Lagardere Foundation. She lives and works in Athens. Lagardere.

Τι χρειάζεται για να συγκροτηθεί ο What it takes to form the myth of the hero and his public image? μύθος του ήρωα και η δημόσια εικόνα What does this offer to the national education and how does it του; Τι προσφέρει στην εθνική διαπαιundertake the restructuring of the past as national (based on δαγώγηση και πως αναλαμβάνει να αναthe at the time related behests)? συγκροτήσει το παρελθόν ως εθνικό, ανάApart from his historical and ideological formation, the λογα με τις εκάστοτε επιταγές; Πέρα από hero needs material confirmation, his allusion. He needs a την ιστορική κ ιδεολογική του συγκρότηση, monument and a garland. ο ήρωας χρειάζεται την υλική του επιβεβαίωThe monument establishes, creates a locus of memory ση, την μνεία του. Χρειάζεται ένα μνημείο και within space. The garland is a symbol of memory. It will ένα στεφάνι. Το μνημείο εγκαθιστά, δημιουργεί honor the location. I chose to engage with it because it is έναν τόπο μνήμης στον χώρο. Το στεφάνι είναι the garland that signalizes the monument. ένα σύμβολο μνήμης. Θα τιμήσει αυτόν τον τόπο. It is the garland, which, via the ritual, fills up, reaffirms, Επέλεξα να ασχοληθώ με αυτό, γιατί είναι εκείνο and highlights the irrefutable historicity of what took που επισημαίνει το μνημείο. Είναι εκείνο που με place, i.e., the actual fact. την τελετή, συμπληρώνει, επιβεβαιώνει και υποBut whose history do the majority of the monuments γραμμίζει την αδιάσειστη ιστορικότητα εκείνου που negotiate in the public space? έλαβε χώρα, του γεγονότος. The installation turns towards the words Όμως ποιών την ιστορία διαπραγματεύεται η πλειονό‘reestablishment – vandalism – deposition’ and τητα μνημείων στον δημόσιο χώρο; utilizes anti-heroic figures, dimensions, and Η εγκατάσταση στρέφεται στις λέξεις αποκαθήλωσηmaterials. βανδαλισμός- εναπόθεση και χρησιμοποιεί αντι- ηρωικές προσωπικότητες, διαστάσεις και υλικά. 36

Χωρίς τίτλο, 2014

Untitled, 2014

Εγκατάσταση και προβολή βίντεο.

Installation and video projection. 37

Άκης Καράνος

http://www.cargocollective.com/karanos http://akk-kaak.tumblr.com Γεννήθηκε το 1980 στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από την Ecole des Beaux-Arts του Saint-Etienne το 2003. Επιλεγμένες εκθέσεις: "Statement made", Αrt Athina, επιμέλεια: Άρτεμις Ποταμιάνου. "Rooms 2014", Kappatos Gallery, Aθήνα, επιμέλεια: Παναγής Κουτσοκώστας. 'Άσπρο - Μαύρο: Η Ασκητική της Ζωγραφικής", Eιρμός, Θεσσαλονίκη. "Παρενέργειες", http://www.cargocollective.com/karanos Κalos&Klio Showroom, Θεσσαλονίκη. "Αrtificialia", Kalos&Klio http://akk-kaak.tumblr.com Showroom, επιμέλεια: Παναγής Κουτσοκώστας, Θεσσαλονίκη. "Υφή-Λόγος-Γραφή" (Ανδριάκαινα-Καράνος-Σταμενίτης), Born in 1980 in Thessaloniki. Χώρος 18, Θεσσαλονίκη. Ζει και εργάζεται στην Ολλανδία. He graduated from Ecole des Beaux-Arts of Saint-Etienne in 2003. Selected exhibitions: "Statement made", Αrt Athina, curated by Artemis Potamianou. "Rooms 2014", Kappatos Gallery, Athens, curated by Panagis Koutsokostas. "Αrtificialia", Kalos&Klio Showroom, curated by Panagis Koutsokostas, Thessaloniki. "Black HOW TO: ΕΥΤΕΛΙΣMOΣ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗΣ and White": the Ascetics of Painting', Eirmos Thessaloniki. "Side δε ξέρω δε μ’αρέσει να βλέπω ζωγράφους να Effects", Κalos&Klio Showroom, Thessaloniki. "'Yfos-Graphḗ-Lógos" μιλάνε για εικόνες, σαν να προσπαθουν πολύ (Andriakena, Karanos, Stamenitis), Choros 18, Thessaloniki. He lives σκληρά να πείσoυν σαν πλασιέ ευσέβειας που and works in the Netherlands. δε θα φύγει αν δε γίνεις προσήλυτος (δε ξέρω δε μ’ αρέσει) να ακούγω ποιητές να αναλύσκουν ποιήματα, να φτιάχνουν σωστότερες προτάσεις HOW TO: DEBASEMENT OF CORUSCATION από καλύτερες δυνατότερες ανθεκτικότερες λέ- I don’t know, I don’t like to see painters talking about images, like they are ξεις σαν εργολάβοι που μπογιατάνε τη γυψοσανί- exceedingly trying to persuade just like a peddler of piety, who will not go δα να φαίνεται μαρμάρινη, αλλά πολλές λέξεις μου away unless you become a convert. (I don’t know, I don’t like) to listen to ξεφεύγουνε, έχω ανοίξει δυο μέτωπα έναν σημει- poets analyzing poems, making more accurate sentences comprised by ολογικό ανταρτοπόλεμο, με σένα με τον πολιτισμό better, stronger, and more durable words like contractors, who paint a με το ωραίο, το υψηλό, το ενδιαφέρον, το αληθινό floating screed to make it look like marble. But many words are escaping και βέβαιο, και ένα με μένα, με μένα, ένα με μένα. from my mouth; I am engaged into two fronts: a typological guerilla war Διάλεξα να μιλάω με εικόνες αλλά πολλές λέξεις μου against you, who has that culture that demonstrates a high and noble ξεφεύγουν, σαν ενα πετρόνι που το πατάς και είσαι interest to the real and certain; and another against me; against me; μια ανάσα κοντύτερα στον ψυχαγωγο 1 αλλά κάπως one against me.

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Akis Karanos

μου φαίνεται τώρα σα πεπόνι που το πατάς και είσαι I chose to speak with images but many words escape from my mouth, ένα βηματάκι πιο μέσα στο σαλόνι. Αλλά άμα είναι να like a little stone that you step on it and you are extremely close to the με μπω στο σαλόνι σου, θα φέρω και τους λύκους μου entertainer1 but, now, it seems to me like a little groan that you make και αυτό ακούγεται κάπως επικό αλλά οι λύκοι τρώνε and you find yourself a step closer to your living-room. But if I am to πολύ και χέζουν πολύ και ουρούνε ασταμάτητα στις γω- enter into your living-room, I will also bring along my wolves, and this νίες του χαλιού και τους την σπάει ο καναπές, και αλυ- sounds somehow epic; but the wolves eat a lot, crap a lot, and pee χτάνε αλυχτάνε, όλο αλυχτάνε 2 , σου λέω είναι μαλάκες continuously at the edges of the carpet and they hate the couch and μεγάλοι και μένα με ξεβολεύουν στ΄αλήθεια θα θελα όλοι howl, howl, they howl;2 they are big jerks, I am telling you, and they να μ’ αγαπάνε και να περνάω και να λένε "ε, Ακη έλα για really discommode me. I would like to know that everybody loves me μια μπύρα ρε μαλάκα, για μια μπύρα είσαι εντάξει" και κά- and when I pass by they would say “Akis, come over for a beer man; ποτε το είχα αυτό, αλλά τώρα έχω τους μαλάκες τους λύ- you’re ok”; I used to have that but, now, I have those mother-fucker κους μαζί, και έτσι λιγοστέψανε οι φίλοι αλλά και τι μ’αυτό, wolves with me. And so, my friends run short. But, who cares? Did τάχα μου είχε ο Στάλιν φίλους, αν δεν τους χρειαζότανε ο Stalin had friends? If Stalin did not need them why should I need Στάλιν γιατί να τους χρειάζομαι εγώ ή πόσο μάλλον εσύ. them – or even more so, why should you need them?

Θέλω να πω και ένα μυστικό τώρα για να μην τρώγω χώρο Now I’d like to share a secret because I don’t want to take απο τις εικόνες με βρωμερές λέξεις, πριν από πολλά χρόνια, time and space from the images by using dirty words: Many όταν βγήκε στους κινηματογράφους η ταινία του Σαμ Πέκι- years ago, when Sam Peckinpah’s movie The Wild Bunch νπα Άγρια συμμορία, μια γυναίκα δημοσιογράφος σήκωσε το premiered, a female journalist raised her hand during the χέρι της στη συνέντευξη τύπου και ρώτησε το εξής: press conference and asked: "Για ποιο λόγο αισθάνεστε αναγκασμένος να δείξετε όλο αυτό “Why do you have the need to show all that blood?” το αίμα;" She sounded really annoyed. Ακουγόταν πραγματικά ενοχλημένη. One of the actors, Ernest Borgnine, seemed puzzled and Ένας απο τους ηθοποιούς, ο Έρνστ Μποργκνάιν, έδειξε απο- decided to answer the question himself. ρημένος και ανέλαβε να απαντήσει στην ερώτηση. “Ma’am, have you ever seen a non-bleeding wound caused by a bullet?”3 "Κυρία μου, έχετε δει ποτέ πληγή από σφαίρα να μη ματώνει;" 3 Μνημόσυνα ανθρώπων που έχουν δίκιο Memorial services of people who are right 1 1 Θεόφραστος (4ος-3ος αιώνας π.Χ.) στο έργο του «περί Πυρός» η λέξη In Theophrastus’ (4th-3rd century BC) work On Fire the word «ψυχαγωγείον» σημαίνει το ειδικό πηγάδι σε ένα μεταλλείο που σκοπό του είχε να ‘ψυχαγωγείον’ means the special well in a mine, which served as a means τροφοδοτεί τους Δούλους στα έγκατα της γης με αέρα και κατ’ επέκταση κάθε οπή of providing fresh air to the slaves situated in the center of the earth and, προς ανανέωση του αέρα (αεριστήριον). thus, acted as a mechanism of air circulation (ventilation system). 2 2 εκ του ‘υλακτώ’ - μεταχειρίζομαι απρεπή γλώσσα In ancient Greek, to ‘howl’ also meant to use uncomely language. 3 3 Xαρούκι Μουρακάμι- Σπούτνικ Αγαπημένη Haruki Murakami – Sputnik Sweetheart.

Ηρωϊκή έξοδος - είσοδος, 2014

Ηeroic exit - entry, 2014

70 x 100 εκ. και 20 x 15 x 10 εκ. Ακρυλικά σε acid-free 100% cotton fabriano, γύψος, πλαστικά άνθη.

70 x 100cm and 20 x 15 x 10 cm. Αcrylics on acid-free 100% cotton fabriano, plaster, plastic flowers. 39

Κλεομένης Κωστόπουλος

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

www.kleomenis.com

Γεννήθηκε το 1973 στην Πάτρα. Είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών με ειδικότητα στη ζωγραφική. Το 2000 του απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο εικαστικών, στον πανελλήνιο διαγωνισμό της Robert Bosch Stiftung. Το 2007 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές Kleomenis Kostopoulos σπουδές του στη Γερμανία, στον τομέα www.kleomenis.com της ζωγραφικής και της γραφιστικής με υποτροφίες από τη Robert Bosch Βorn in Patra in 1973. He graduated from Athens School of Fine Stiftung, την DAAD και την Α.Σ.Κ.Τ. Arts, majoring in painting. In 2000, he was awarded with the first Από το 2012 είναι ο καλλιτεχνικός arts prize of the contest of the Robert Bosch Stiftung. In 2007 he διευθυντής του διεθνούς εικαστιcompleted his painting and graphic design postgraduate studies κού φεστιβάλ Πάτρας “RE-culture”. in Germany with scholarships granted to him by Robert Bosch Έργα του Κλεομένη Κωστόπουλου Stiftung, the DAAD and ASFA. Since 2012 he has been the chief υπάρχουν σε πολλές ελληνικές director of Patra’s international festival of visual arts “RE-culture”. και ξένες ιδιωτικές συλλογές. Έχει Works by Kleomenis Kostopoulos can be found in many Greek and στο ενεργητικό του 8 ατομικές foreign private collections. He has presented his work in 8 individual and εκθέσεις και πολλές ομαδικές σε in various collective exhibitions in Greece and abroad. Ελλάδα και εξωτερικό.

Συνολικά η εργασία αυτή είναι το επιστέγασμα 20 χρόνων μελέτης του Overall, this work is the capstone of 20 years of the artist’s καλλιτέχνη στην ζωγραφική διαδικασία. study of the painting process. Exploring the European Διερευνώντας την ευρωπαϊκή και αμερικάand American painting from the academic to its more νικη ζωγραφική από την ακαδημαϊκή μέχρι contemporary expression, this particular artistic work και την πιο σύγχρονή της έκφανση η συγκεrepresents a liberated and morphologically almost κριμένη καλλιτεχνική δουλειά αντιπροσωπεύει revolutionary contemporary painting, attributing the μια απελευθερωμένη, σχεδόν επαναστατική perspective of an opulent expressiveness. μορφολογικά, σύγχρονη ζωγραφική, δίνοντας The artist creates associational images inspired την προοπτική μιας πλούσιας εκφραστικότητας. by the current developments, the remembrance Ο καλλιτέχνης δημιουργεί εικόνες συνειρμικές και of the urban landscape, archives, myth, theology, εμπνευσμένες από την επικαιρότητα, την μνήμη του comics, street art etc. that are composed in a αστικού τοπίου, τα αρχεία, το μύθο, τη θεολογία, τα theatrical manner. κόμικς, την street art κ.α. και συντίθενται με έναν θεParts of the images are edited with the use of a ατρικό τρόπο. PC, others emerge from painting observation Μέρη από τις εικόνες είναι επεξεργασμένες σε υπολοin a natural way, while others are the result of γιστή, άλλα προκύπτουν από ζωγραφική παρατήρηση working with archives. Next, many images εκ του φυσικού και άλλα δουλεμένα από αρχεία. Στη are simultaneously processed and, due to συνέχεια γίνονται προσχέδια ή κάποια σπουδή και στην their size, they are completed within a long πορεία αναδιαμορφώνονται σε καμβά μεγάλων διαστάσεinterval of time. The paintings the artist ων. Δουλεύονται παράλληλα πολλές εικόνες και λόγω του creates are painting on a canvas using μεγέθους τους ολοκληρώνονται σε μακρύ χρονικό διάστημα. ecological oil colors (oil H20). Οι πίνακες που δημιουργεί ο καλλιτέχνης είναι ζωγραφική σε καμβά με οικολογικά χρώματα λαδιού (oil H2O). 40

Woman, 2013-14

200 x 300 εκ. Λάδι H2O σε καμβά.

200 x 300 cm. Oil H2O on canvas.

For Sale, 2014

200 x 380 εκ. Λάδι H2O σε καμβά.

200 x 380 cm. Oil H2O on canvas.

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Ορέστης Λάζος Γεννήθηκε το 1983 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ. με καθηγητή τον Μάκη Θεοφυλακτόπουλο και τον Κυριάκο Κατζουράκη. Αποφοίτησε επιτυχώς από το Μεταπτυχιακό της Ανώτατης Σχολής ΚαOrestis Lazos λών Τεχνών της Αθήνας με κατεύθυνση τις ΨηBorn in 1983 in Athens. He studied at the School of Visual and Applied Arts of φιακές Μορφές Τέχνης. Aristotle University of Thessaloniki with professors Makis Theofilaktopoulos and Συμμετείχε σε επιλεγKyriakos Katzourakis. During his Masters studies at Athens School of Fine Arts, μένες ομαδικές εκθέhe specialized in Digital Arts and graduated with honors. He has participated in σεις, σεμινάρια και selected group exhibitions, seminars and workshops in Greece and abroad. workshop σε Ελλάδα και εξωτερικό.

The flag, 2013

Βίντεο. Διάρκεια 59”.

HD video. Duration 59” .

Street Fight, 2013

Βίντεο. Διάρκεια 1’1”.

HD video. Duration 1’1” .

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Αλέξανδρος Μαγκανιώτης Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές Master(M.Arch) στον Αρχιτεκτονικό Σχεδιασμό στην “The Bartlett” του U.C.L. στο Λονδίνο. Η πιο πρόσφατη ατομική του με τίτλο: “id: mythologies Alexandros Maganiotis of unconsciousness” έγινε τον Ιούνιο στην γκαλερί Open C.A.S.E. 303, στην Κηφισιά, ενώ στην αρχή Βorn in Athens in 1972. He studied Architecture at της χρονιάς συμετείχε στα Rooms 2014 που διορthe National Technical University of Athens. γανώνει η γκαλερί Καππάτος στο Ξενοδοχείο St. He completed his postgraduate studies and received George Lycabettus, στην Αθήνα. a Master in Architectural Design (M.Arch) from “The Έχει παρουσιάσει το εικαστικό του έργο σε Bartlett” Faculty of the Built Environment, U.C.L. London τρεις ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και από His latest solo show was titled: “id: mythologies of το 2005 έχει συμετάσχει σε ομαδικές εκθέunconsciousness” and was presented in June at Open σεις σε Αυστρία, Ελλάδα, Βέλγιο, Ιαπωνία, C.A.S.E. 303, in Kifisia, while in February he took part in Κύπρο, Ολλανδία, Ρωσία, Τουρκία, Ηνωthe exhibition: Rooms 2014 held by Kappatos Gallery at St. μένο Βασίλειο και Η.Π.Α. George Lycabettus hotel, in Athens. Έργα του βρίσκονται στην συλλογή του As a visual artist he had three solo exhibitions and since 2005 he Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, του took part in many international group shows in Austria, Belgium, Μουσείου των Ονείρων του Freud Cyprus, Greece, Holland, Japan, Russia, Turkey, UK and USA. στην Αγ. Πετρούπολη, στο Μουσείο Some of his works are included in the Collection of the American Λευκάδιου Χερν στην Ιαπωνία, στην College of Greece (ACG), Freud’s Dream Museum in St. Petersburg, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, στο Chania Municipal Gallery (Crete, Greece), A&L Katakouzenos House Ίδρυμα Α. & Λ. Κατακουζηνού και Museum in Athens, Lafcadio Hearn’s Memorial Museum in Japan and σε άλλες ιδιωτικές συλλογές. other private collections. He currently lives and works in Athens, Greece. Σήμερα ζει και δημιουργεί στην Αθήνα.

Έχοντας σπουδάσει κινηματογράφο, μια τέχνη που περιέχει μέσα της με ιδιαίτερο τρόπο το σύνολο των τεχνών, μοιραία αντιμετωπίζω ως καλλιτέχνης την εικαστική πραγματικότητα με πολλούς τρόπους. Having studied cinema which combines in a unique Είναι απαραίτητο για μένα να έχω την άνεση και way all forms of art, I approach visual arts in multiple την πολυτέλεια να χρησιμοποιώ συνδυαστικά ways. όλα τα διαθέσιμα μέσα της εποχής μου. It is therefore, necessary for me to be able to Μου είναι επίσης αναγκαίο, λόγω της combine all means available in order to express ψυχοσύνθεσής μου, να ανανεώνω συχνά τα myself. I constantly renew my expressive tools, εκφραστικά μου εργαλεία προσεγγίζοντας τα θέματα so that I can approach my theme from different μου από διαφορετικές κατευθύνσεις. points of view. Έχω με αυτό τον τρόπο εξασφαλισμένη τη χαρά κατά I take pleasure and joy through this process and τη διαδικασία παραγωγής του έργου, κάτι που μου είναι this is absolutely essential for me in order to απολύτως απαραίτητο για να νοιώθω ελεύθερος και feel productive and free. αποτελεσματικός . I am interested in whatever has direct or Ενδιαφέρομαι για οτιδήποτε έχει άμεση ή έμμεση σχέση indirect relation with human, whether it με τον άνθρωπο, είτε αυτό αφορά το άτομο αντιμέτωπο με concerns an individual facing his solitude or την μοναξιά του είτε τις κοινωνικές σχέσεις και ισορροπίες. in his social relations and interaction. Θεωρώ τη φόρμα απολύτως σημαντική σε ένα έργο τέχνης τόσο I think that form is absolutely substantial όσο και την συγκίνηση που οφείλει να απορρέει από αυτό. to a work of art, as much as the emotion Ακόμη και σ’ ένα ακραία εννοιολογικό έργο θ’ αναζητήσω τις that flows from it. απαραίτητες αναλογίες συνάντησης με την φόρμα. 44

Ολυμπιακή Τραγωδία, 2014

115 x 90 εκ. Mαρκαδόροι σε ημιδιαφανές φιλμ.

Olympic Tragedy, 2014

115 x 90 cm. Markers on semi transparent film.

Ασπιρίνη (σβήνει... τον πόνο), 2014

115 x 80 εκ. (κορνίζα). Mαρκαδόροι σε ημιδιαφανές φιλμ.

Aspirin (releives... every pain), 2014

115 x 80 cm (framed). Markers on semi transparent film.

Δημήτρης Μεράντζας

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

http://www.merantzas.gr

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967, όπου ζει και εργάζεται. Από το 1993 έχει παρουσιάσει πλήθος ατομικών εκθέσεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. 2014, « Αναζητώντας τον Κοινό Τόπο », The Blender Gallery. Αθήνα. 2011, « Άσημοι ήρωες - Διάσημοι ήρωες», Εγκατάσταση, Γκαλερί Elika, Αθήνα. 2009, « Διασταυρώσεις», Δημήτρης Μεράντζας- Irfan Onurmen. «Η πραγματικότητα είναι πληροφοριοδότης της φαντασίας» -” New Baghdad Museum “ & “Terror Factory “, Κρατικό Dimitris Merantzas Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Επιμέλεια Γιάννης http://www.merantzas.gr Μπόλης, Θεσσαλονίκη. 2008, Επιλογή έργων από την ενότητα « Η πραγματικότητα είναι πληBorn in Athens in 1967, where he currently lives and ροφοριοδότης της φαντασίας», Tsatsis projects/ works. Since 1993 he has presented numerous solo Artforum, Θεσσαλονίκη. 2006, «Χωρίς τίτλο», exhibitions in Athens and Thessaloniki. 2014, “Seeking Φωτοχημική Ζωγραφική, Γκαλερί Qbox, Αθήthe Common Ground” is the title of an exhibition with a να. 2000, Ανδρέας Βάης - Δημήτρης Μεράretrospective character (1993-2013), curator: Megakles ντζας, γενικός τίτλος έκθεσης «Άνοιξη ’00», Rogakos, The Blender Gallery, Athens. 2011, “Unknown Γκαλερί Cheap Art, Αθήνα. 1998, «Οίνοheroes, Renown heroes”, installation, Elika Gallery, Athens. πνεύματα», σε συνεργασία με το Κέντρο 2009 “Intersections”, Dimitris Merantzas “Reality is the Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, γενικός informer of Imagination”, State Museum of Contemporary Art, τίτλος έκθεσης « Εργαλεία απελευθέρωcurated by Yannis Bolis, Thessaloniki. 2006, “Untitled”, Qbox σης», Αθήνα. 1996, Έκθεση σε δύο ενόgallery, Athens. 2000 τητες «Χρήσιμα τριψήφια τηλέφωνα» Andreas Vais - Dimitris Merantzas, “Spring ‘00”, Cheap Art και «Φανταστικά σήματα», Κέντρο Σύγspace, Athens. 1996, Exhibition in two units: “Useful Three- Digit χρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, Αθήνα. Numbers” and “Fantastic Signals”, Ileana Tounta Contemporary 1993, « Καλημέρα», Κέντρο ΣύγχροArt Centre, Athens. 1993, “Good morning”, Ileana Tounta νης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, Αθήνα. Contemporary Art Centre, Athens.

Η εγκατάσταση ονομάζεται "Άσημοι ήρωες - Διάσημοι ήρωες". Κατεστραμένα πιστόλια που έχουν παραμορφωθεί βίαια και ποζάρουν ως ανθρώπινα θύματα πολέμου. Οι The installation is called “Unknown heroes – Renown ήρωες που δεν ξαναγύρισαν πίσω. Κάποιοι, οι heroes”. Destroyed pistols, that have been violently άσημοι, μείνανε άταφοι κάτω από το δυνατό λυdistorted, pose as human war victims. The heroes that τρωτικό φως του ήλιου. Άλλοι, οι διάσημοι, αναhave never returned home. Some, the unknown, have παύονται με τιμές ταφικές ξαπλωμένοι στο χώμα. stayed unburied under the strong redemptive sunlight. Δύο Ολυμπιακά βάθρα νικητών συμπληρώνουν Others, the renown, are resting with honorary burials την εγκατάσταση δίνοντας μία ειρωνική διάσταση in the ground. στην επιτυχία και τη χαρά της νίκης. 46

Άσημοι ήρωες - Διάσημοι ήρωες, 2011

Εγκατάσταση. Ψηφιακές αρχειακές εκτυπώσεις και γλυπτά.

Unknown heroes – Renown heroes, 2011 Installation. Digital archival prints and sculptures.

Λεπτομέρειες εγκατάστασης. Installations details.

TRUST, 2013

140 X 44 X 28 εκ. Μάρμαρο, πολυβόλο MG 34.

αποκαθήλωση, 2012

185 Χ 75 Χ 33 εκ. Τραπέζι κρεοπωλείου με ελαιογραφία Ελληνικής σημαίας.

Trust, 2014

pieta, 2012 185 Χ 75 Χ 33 cm Butcher block with Greek flag oil painting.

140 X 44 X 28 cm Marble, machine gun MG 34. 47

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Αντώνης Παπαδόπουλος Γεννήθηκε το 1972 από γονείς οικονομικούς μετανάστες στο Vestervik της Σουηδίας. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ανώτατη Σχολή Τέχνης και Βιομηχανικού Σχεδιασμού (Ecole Superieur d’Art et design) στο Saint Etienne της Γαλλίας. Απέκτησε το Εθνικό δίπλωμα Πλαστικών Τεχνών (Diplome National d’Art Plastique) το 1997 και το Ανώτατο Εθνικό Δίπλωμα Πλαστικής Έκφρασης (Diplome National Superieur d’ expression plastique – Master ) to 1999. Από το 2000 μένει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη και στο Κιλκίς. Είναι μέλος και πρόεδρος της πολιτιστικής και καλλιτεχνικής ομάδος «Ίριδα» στο Κιλκίς. Έργα του υπάρχουν στο Κ.Μ.Σ.Τ. της ΘεσσαλονίAntonis Papadopoulos κης, σε μεγάλες ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. He was born in 1972 from Greek parents economic Έχει πραγματοποιήσει 9 Ατομικές Εκθέσεις (Επιmigrants at Vestervik, Sweden. He completed his λογή : 2004 Αίθουσα Τέχνης Ζεύξις, Θεσσαλονίκη studies at Ecole Superieur d’Art et design of Saint / 2009 «Ins and outs» Αίθουσα Τέχνης ΑστρολάEtienne in France. He gained his Diplome National βος Δεξαμενή, Αθήνα / 2012 «Διπλές Ανταναd’Art Plastique in 1997 and his Diplome National κλάσεις» Ασττολάβος Δεξαμενή, Αθήνα / 2013 Superieur d’ expression plastique – Master in 1999. Αllegoria Cube Gallery, Πάτρα. Έχει πάρει μέSince 2000 he lives and works in Thessaloniki and ρος σε περισσότερες από 30 ομαδικές εκθέσεις Kilkis. He is a member and the president of the (Επιλογή: 2007 «Μετ΄επιστροφής», Γαλλικό cultural and artistic team “Iris” in Kilkis. Artworks of his Ινσιτούτο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη / 2007 can be found at the State Museum of Contemporary «Δείπνο», Αθλητικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Art of Thessaloniki and in private collections in Greece Θεσσαλονίκη / 2008 «Περιβάλλον Δράση and abroad. 08» , Βίλα Καζούλη, Αθήνα / 2009 «ΣημειHe has showed 9 solo exhibitions including: 2004 Art ώσεις για ένα δέντρο», πολιτιστικό κέντρο Space Zefxis, Thessaloniki, 2009 “Ins and outs” Art Space Μελίνα, Αθήνα / 2009 «urbulent time» The Astrolavos Dexameni, Athens, 2012 “Double Reflections” art foundation, Aθήνα, / 2012 «Bonjour και Astrolavos Dexameni, Athens, 2013 Αllegoria Cube καληνύχτα» Αίθουσα Τέχνης Artis Causa Gallery, Patras. He has participated in more than 300 group , Θεσσαλονίκη / 2012 «Cross Roads» Αίexhibitions including: 2007 “Roundtrip”, Institut Français de θουσα Τέχνης ARKA , Βίλνιους ΛιθουαThessalonique, Thessaloniki, 2007 “Dinner”, Thessaloniki νία / 2012 «Schadenfreude» (χαίρομαι Sports Museum, Thessaloniki, 2009 “urbulent time” The art με τη λύπη σου), CAMP Contemporary foundation, Athens, 2012 “Bonjour and goodnight” Artis Causa Art Meeting Point, Aθήνα / 2012 «Cross Gallery, Thessaloniki, 2012 “Cross Roads” Art Space ARKA, Roads», Σουηδία / 2013 «Εξωστρέφεια» Vilnius Lithuania, 2012 “Schadenfreude” CAMP Contemporary Ελληνικό Προξενείο ΚωνσταντινούArt Meeting Point, Athens, 2012 “Cross Roads”, Sweden, 2013 πολη / 2013 «Vanitas» Άγιος Ρόκκος “Εxtraversion” Greek Consulate in Istanbul, 2013 “Vanitas”, Χανιά Κρήτης / 2014 «Μετάβαση», Chania Crete, 2014 “Transition”, Municipal Gallery of Athens, Δημοτική Πινακοθήκη Αθήνα / 2014 2014 “Vanitas”, Old Hamam Patras. «Vanitas» Παλιά Λουτρά Πάτρας.

Χωρίς τίτλο, 2014 Moλύβια σε χαρτί.

Untitled, 2014 Pencils on paper.

Χωρίς τίτλο, 2014 Moλύβια σε χαρτί.

Untitled, 2014 Pencils on paper.

The Decay of, 2014

Interactive installation.

Διαδραστική εγκατάσταση 49

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Γιώργος Παπακαρμέζης Γεννήθηκε στα Γιαννιτσά τον Μάιο του 1982. To 2003 εισάγεται στη Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπουδάζει ζωγραφική με καθηγητές τους Μάκη Θεοφυλακτόπουλο (Α’ και Β’ έτος) και Γιώργο Γκολφίνο (Γ’ - Ε’ έτος). Παρακολουθεί μαθήματα φωτογραφίας με καθηγητή τον Γιώργο Κατσάγγελο καθώς και μαθήματα Yorgos Papakarmezis χαρακτικής με καθηγητή τον Ξενή Σαχίνη. Το τρίμηνο ΟκτωβρίουΒorn in Giannitsa, Greece in May 1982. In 2003 he enrolled Δεκεμβρίου 2004 φοίτησε στη Σχολή in the Faculty of Fine Arts (School of Visual and Applied Καλών Τεχνών του Βελιγραδίου μέσω Arts) of the Aristotle University of Thessaloniki. He studied προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών, painting under professors Makis Theofylaktopoulos (1st and στα πλαίσια της διμερούς συμφωνίας 2nd year) and Yorgos Gofinos (3rd – 5th year), and he has also των πανεπιστημίων, με καθηγητή τον attended photography courses under Yorgos Katsaggelos as Velizar Krstic. Το 2008 αποφοιτεί από well as engraving courses under Xenis Sahinis. In the trimester τη Σχολή Καλών Τεχνών με Άριστα. of October-December 2004, he studied in the Belgrade School of Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις στην Fine Arts under Velizar Krstic, via the student’s exchange program Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει agreed between the two universities. In 2008 he graduated from πραγματοποιήσει τρεις ατομικές the school of Fine Arts of Thessaloniki with distinction. He has εκθέσεις. UNDER|STAND|ATLAS, participated in several exhibitions in Greece and abroad and he has Γκαλερί Αστρολάβος - Δεξαμενή, showed three solo exhibitions. UNDER|STAND|ATLAS, AstrolavosΑθήνα, 2014. Χώρος Τέχνης Dexameni, Athens, 2014. Art galery Orfeos 20, Xanthi, 2010. Artis Ορφέως 20, Ξάνθη, 2010. Γκαλερί Causa Gallery, Thessaloniki, 2010. Artis Causa, Θεσσαλονίκη, 2010.

Inferior, 2014

150 x 140 εκ. Λάδι σε λινό.

Inferior, 2014,

150 x 140 cm. Oil on linen.

Κύκλος II,, 2014

150 x 140 εκ. Λάδι σε λινό.

Circle Il, 2014 150 x 140 cm. Oil on linen.

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Αλέξανδρος Πλωμαρίτης Γεννήθηκε στην Καστοριά. Μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου σπούδασε θέατρο και Aγγλική λογοτεχνία στο London Metropolitan University και Δραματουργία στο Queen’s Mary University του Λονδίνου. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Brunel University με θέμα την Alexandros Plomaritis περφόρμανς. Το 2008 παρουσίασε την πρώτη του περφόρμανς με τους ιδρυτές της Βorn in Kastoria. He moved to the United Kingdom to study Theatre Leibniz Live Art Company, οι οποιοι άσκηand English Literature at London Metropolitan University. He has σαν και ασκουν μεγάλη επιρροή στο μετέalso received a Diploma on Dramaturgy from Queen Mary University πειτα έργο του, στο φεστιβάλ NRLA της of London. Later on he completed his Master Degree on Contemporary Γλασκόβης. Έχει παρουσιάσει δουλειές Performance Making at Brunel University. Ιn 2008 he staged his first του σε φεστιβάλ, γκαλερί και σε εξωτεperformance with the performance company Leibniz Live Art Company, ρικούς χώρους στο Λονδίνο, τη Γλαwhose work have deeply influenced his performances, at the NRLA Festival σκόβη, τη Ρώμη, τη Λευκωσία, τη of Glasgow. He has presented a number of performances in Festivals, Πάτρα και τη Θεσσαλονίκη. Ζεί και galleries and in public spaces in London, Glasgow, Rome, Nicosia, Patra and εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Thessaloniki. He lives and works in Thessaloniki.

Κρεμέτη Μαρία Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, σπού δασε στο Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευση του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παράλληλα με τις Kremeti Maria σπουδές της ανέπτυξε τις δεξιότητες της στη ζωγραφική και στην τέχνη της performance Βorn and raised in Thessaloniki. She studied Education at .Τα τελευταία δυο χρόνια συνεργάζεται με Aristotle University of Thessaloniki. During her studies she evolved τον performance artist Αλέξανδρο Πλωher skills in performance art and painting. During the past two years μαρίτη. Συμμετείχε στην 4η Μπιενάλλε she has been collaborating with the performance artist Alexandros Σύγχρονης Τέχνης (της Θεσσαλονίκης) Plomaritis. She has taken part at the 4th Thessaloniki Biennale of και στο 3ο Φεστιβάλ Περφόρμανς στο Contemporary Art and the 3rd Thessaloniki Performance Festival πλευρό του Ron Athey. Ζει κι εργάζεται participating in Ron Athey’s performance incorruptible flesh: Messianic στη Θεσσαλονίκη. Remains. Lives and works in Thessaloniki.

Το «Στερεά Συχνότητα» πρόκειται για τη δεύτερη δουλειά των Α. Πλωμαρίτη και Μ. Κρεμέτη. Το performance αυτό επιθυμεί να υπογραμμίσει την διαδρομή της επιβίωσης του ατόμου μέσα από το χρόνο. Μια διαδρομή ανάδειξης ενός ήρωα που He is working with the concept of the limit on its representation δεν μπορεί να κάνει χωρίς τον αντί-ήρωα του. Η and its meaning. On the one hand using the limit as a χρήση του σώματος αποτελεί σημείο πορείας. Πρό- structural element, he sets limits to space, by intervening κειται για μια ταλάντωση που έχει αρχή το έδαφος και and creating with the use of linear elements and simple τέλος τον αέρα. Χρησιμοποιούν το μάρμαρο ως κανόνα forms of recognized symbols, new spatial conditions. On και την τάση του σχοινιού ως άξονα της βαρύτητας κά- the other hand the form of the limit becomes a codified θετο στη γη. Με το performance αυτό προσπαθούν να code by asking questions about the perception of the δημιουργήσουν ένα καινούριο κώδικα επικοινωνίας απαλ- limit as an experience. λαγμένο από ρόλους. 52

Solid Frequency

Στερεά Συχνότητα

Performance. Διάρκεια: 40 Λεπτά.

Performance. Duration: 40 min.

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Θανάσης Ταταύλαλης Γεννήθηκε στις 17/01/1981, στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε υποκριτική στο Εθνικό Θέατρο και έκανε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους το 2003. Από τότε δημιούργησε και συμμετείχε σε δεκάδες ταινίες μικρού μήκους. Η πρώτη του μεγάλου μήThanasis Tatavlalis κους ταινία “The fall and the rise and the fall” ολοκληBorn on 17/01/1981, in Thessaloniki. He studied acting in the National ρώθηκε το 2013. Αυτή τη Theater and made his first short movie in 2003. στιγμή, το επόμενο ντοκιHe created and participated in many short films. His first full length movie is μαντέρ του «Roots in the called “The fall and the rise and the fall”, completed in 2013. Heart - A European Folk He is currently editing his next documentary “Roots in the Heart - A European Magic Documentary», Folk Magic Documentary”. βρίσκεται στο μοντάζ.

WEAST WEAST The video was taken without any preparation or myth and Το βίντεο αυτό τραβήχτηκε ξαφνικά, discusses the violence and the racism between East χωρίς προετοιμασία, χωρις μυθοπλασία and West. και πραγματεύεται τη βία και το ρατσισμό In our case we watch the adventures of a man from ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. the East. Στην περίπτωσή μας παρακολουθούμε την περιπέτεια ενός ανθρώπου από την Ανατολή. THE FALL AND THE RISE AND THE FALL This movie is a statement and a research about the THE FALL AND THE RISE AND THE FALL similarities between the ideal city of Mahagonny Η ταινία είναι μια έρευνα πάνω στις ομοιότητες and a new ‘promise land- utopia’. It is a feature της ιδανικής πόλης του Mahagonny και μιας νέας docu-drama project based on a song and also ‘γης της επαγγελίας’. Είναι πρότζεκτ μεγάλου on an operetta dealing with the migration of a μήκους, που βασίζεται σε ένα τραγούδι και μια mass of people to an ideal land. οπερέτα, που περιγράφει την μαζική μετακίνηση ανθρώπων σε μια ιδανική γη. 54

THE FALL AND THE RISE AND THE FALL Έτος Παραγωγής: 2010 Σκηνοθεσία: Θανάσης Ταταύλαλης Ηθοποιοί:Jimmy Trash, Ανδρέας Κωνσταντίνου Χώρες παραγωγής: Ελλάδα, Γερμανία

Συντελεστές WEAST Σκηνοθεσία-σύλληψη: Θανάσης Ταταύλαλης Ηθοποιοί: Γιούλη Τάσιου, Dulal Πρωτότυπη μουσική: Κωνσταντίνος Κόντος Μοντάζ: Γιώργος Καστάνης Έτος Παραγωγής: 2010 Διάρκεια: 7:13 λεπτά

Year: 2013 Country of production: Greece, Germany Director: Athanasios Tatavlalis Cast: Jimmy Trash, Andreas Konstantinou Screenplay: Thanasis Tatavlalis Editor: Zan Tot, Nicola Powell Director of photography: Thanasis Tatavlalis Music: Athanasios Tatavlalis, Constantinos Kontos, Tahsso Ifantis, Jimmy Trash and the Gunpowder Temple of Heaven, Alexandros Drossos Sound Mix: Orestis Kamperidis Assistants: Eleni Angelopoulos, Ewa Kniaziak Video Artists: Eva Papamargariti, Konstantinos Peppas Trailer: https://vimeo.com/30012868

By WEAST Concept-Director: Thanasis Tatavlalis Cast: Giouli Tasiou, Dulal Original music : Konstantinos Kontos Montage: George Kastanis Year: 2010 Duration: 7-13 minutes 55

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Βούλα Φρασιόλα Γεννήθηκε το 1979 και είναι απόφοιτη της Σχολής Καλών Τεχνών, Tμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Frank Mohr Institute. Ζει και εργάζεται στην Ολλανδία. ΕπιλοVoula Frasiola γή ομαδικών εκθέσεων: Rooms, St George Lycabettus, Kappatos Born in 1979, she graduated the Faculty of Fine Arts, School of Gallery, Αθήνα,παρουσίαση με Visual and Applied Arts, Aristotle University with post graduate Άκη Καράνο, επιμέλεια Παναγής studies at Frank Mohr Institute. She lives and works in the Netherlands. Κουτσοκώστας. Άσπρο- ΜαύSelected Exhibitions: Rooms 2014, Kappatos Gallery, St Gorge ρο: η ασκητική της ζωγραφικής, Lycabettus, Athens, Collaboration with Akis Karanos, curated by Panagis Ειρμός Gallery, ΘεσσαλονίKoutsokostas. Black and White, the ascetic of painting, Eirmos Gallery, κη. Side Effects, Kalos&Klio Thessaloniki. Side Effects, Kalos&Klio Showroom, Thessaloniki. What we Showroom, Θεσσαλονίκη. want, Kodra Fresh, Action Field Kodra, Thessaloniki. What we want, Πεδίο Δράσης Κόδρα, Θεσσαλονίκη.

Το αρχέτυπο του Ήρωα1 H μητέρα είναι παρθένος βασιλικής Hero archetype1 καταγωγής Mother is a royal virgin Ο πατέρας είναι βασιλιάς Father is a king Ο πατέρας έχει συγγένεια με τη μητέρα Father is related to mother Υπερφυσική σύλληψη Unusual conception Ο ήρωας φέρεται πως είναι ο υιός του Θεού Hero reputed to be son of god Απόπειρα δολοφονίας του Ήρωα σε βρεφική Attempt to kill hero as an infant, often by father or ηλικία, συνήθως από τον πατέρα maternal grandfather Ο Ήρωας φυγαδεύεται ως νήπιο Hero spirited away as a child Ανατρέφεται από θετούς γονείς σε μακρινή χώρα Reared by foster parents in a far country Δεν υπάρχουν στοιχεία από την παιδική ηλικία No details of childhood Returns or goes to future Επιστρέφει ή πηγαίνει στο μελλοντικό βασίλειο kingdom Is victor over king, giant, dragon or beast Θριαμβεύει κατά του Βασιλιά, Δράκου, Γίγαντα, Θηρίου Marries a princess (often daughter of predecessor) Παντρεύεται πριγκίπισσα (συχνά τη κόρη του Becomes king For a time he reigns uneventfully προκατόχου) He prescribes laws Later loses favor with gods or Στέφεται βασιλιάς his subjects Για μία χρονική περίοδο βασιλεύει ειρηνικά Driven from throne and city Meets with mysterious Επιβάλλει την έννομη τάξη death often at the top of a hill Χάνει την εύνοια των θεών ή των υπηκόων His children, if any, do not succeed him [i.e., Απομακρύνεται από το θρόνο και την πόλη does not found a dynasty] Βρίσκει μυστηριώδη θάνατο συχνά στη κορυφή ενός λόφου His body is not buried Οι απόγονοι του, αν υπάρχουν, δεν τον διαδέχονται Nonetheless has one or more holy sepulchers (δεν ιδρύεται δυναστεία) or tombs Η σωρός του δεν θάβεται παρ’ όλα αυτά υπάρχει ένα ή και περισ- Check if you find a personal association with σότερα ταφικά μνημεία the above Σημειώστε x στις προσωπικές σας συσχετίσεις. 1 1

Διαθέσιμο στο Wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/Hero [accessed 06/08/2014].

From Wikipedia, the free encyclopedia. Available from http://en.wikipedia.org/wiki/Hero [accessed 06/08/2014].

Χωρίς τίτλο, 2014

Untitled, 2014

Βίντεο εγκατάσταση. Μεταβλητές διαστάσεις. Χώμα, νερό, τσιμέντο.

Video installation. Variable dimensions. Soil, water, concrete.

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας

Department of Fine and Applied Arts Florina

Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας - Σχολή Καλών Τεχνών

University of Western Macedonia School of Fine Arts

Greece, welcome home! Greece, welcome home! Τα τελευταία χρόνια ο Ελληνικός τουρισμός έχει καθιερωθεί στον Τ During the last years, Greek tourism has παγκόσμιο τουριστικό χάρτη. established its own share at the global Ελλάδα ένα ταξίδι στον πολιτισμό. Το εφήμερο εμπεριέχει το τέλος, μια συνθήκη προσωρινής map of tourism. ύπαρξης• η συνθήκη της δημόσιας παρουσίας εμπεριέχει την Greece, a journey to civilization. έκθεση, άρα και τη διακινδύνευση ενώ η έννοια του ζωντανού The ending is an integral part of the notion θεάματος το τυχαίο και την ανατροπή. Η ευάλωτη αυτή θέση of ephemeral, a condition of temporary του performer στο αστικό τοπίο προσφέρει όμως ακόμη την existence; the condition of public presence αμεσότητα της επικοινωνίας, τη δυναμική της πράξης και τη makes allowance for exposure, therefore συμμετοχή στη δημόσια σφαίρα. also imperilment, while the notion of live show Καλώς ήλθατε στη γενέτειρα της δημοκρατίας. includes randomness and inversion. However, Ελλάδα σταθερή αξία. this vulnerable position of the performer in the Η χρήση του δημόσιου χώρου, η κίνηση και η συμπεριφορά urban environment contributes to the direct μας σ’ αυτόν, η οικειοποίησή του, καθώς και η ταυτότητά character of communication, the dynamic of the μας ως προσδιοριζόμενη μερικά από τη θέση μας σ’ αυτόν, action and the participation to the public sphere. αποτελούν σήμερα σημεία αφετηρίας για την επανεξέταWelcome to the cradle of democracy ση της έννοιας του δημόσιου πέρα από τα συνηθισμένα Greece, a point of reference δίπολα. Our use of public space, our movement and Οι μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, behaviour in it, its appropriation, as well as our υποδέχονται κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες με μεγάλες identity as partly determined by our position in it, προσδοκίες απ' όλο τον πλανήτη. are nowadays the pivotal points for reconsidering Αφήστε μας να σας ταξιδέψουμε. of the meaning of ‘public’ beyond the usual dipoles. Ζούμε στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Large cities such as Athens and Thessaloniki, host Η αυξανόμενη επιτήρηση, ο αποκλεισμός, η γκετοevery year thousands of tourists coming with great ποίηση περιοχών, η ανασφάλεια και ο φόβος, είναι expectations from all around the planet. μερικές από τις νέες συνθήκες ύπαρξης στο δημόσιο Let us take you on a journey. χώρο. Ο δημόσιος χώρος ως χώρος έκφρασης της We live in the richest country in the world. δημόσιας σφαίρας, συνάντησης, συνύπαρξης και Increasing surveillance, exclusion, ghettoization αποδοχής του διαφορετικού, έχει μετατραπεί σε of regions, insecurity and fear are some of the new χώρο αλλοτρίωσης, αντιπαράθεσης και σύγκρουconditions of being in the public space. The public space σης με τον άλλο. as space for the expression of the public sphere, as Σταυροδρόμι Ανατολής-Δύσης. space of meeting, coexisiting and accepting difference, Ιθαγένεια. has turned into a space of alienation, controversy and Παλιννόστηση. conflict with the other. Γηγενής. Crossroad of East and West. Για την performance “Θεσσαλονίκη ανάμεσα” Nationality οι φοιτητές και φοιτήτριες του μαθήματος της Repatriation “Performance: Θεωρία και Πράξη” ερεύνησαν Indigenous καταρχήν την πόλη της Θεσσαλονίκης ως For the performance ‘Thessaloniki InBetween’ the students τόπο συνάντησης εθνοτήτων και πολιτισμών. of the class ‘Performance: Theory and Practice’ investigated Η performance που προέκυψε είναι έργο για primarily the city of Thessaloniki as a place where ethnicities τον ξένο γύρω μας και τον “ξένο μέσα μας”. and cultures meet with each other. The performance that 1 στους 4. resulted is a work for the stranger around us and the "stranger Παγκόσμια κυκλοφορία. inside us". 2 προς 10. 1 out of 4 ΖΗΣΕ ΤΟ ΜΥΘΟ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Global circulation 2 to 10 Xρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από το LIVE YOUR MYTH IN GREECE βιβλίο “Performance now v.1: Επιτελεστικές πρακτικές στην τέχνη και δράσεις in situ”, Α. Αυγητίδου & Ι. Βαβακίδου (Επιμ.) καθώς και το κείμενο της performance.

Excerpts of the book "Performance now v.1 Performative practices in

art and in situ actions"(A. Avgitidou & I. Vavakidou [editor]) as well as the performance text were used.

Θεσσαλονίκη Ανάμεσα

Thessaloniki InBetween

Performance.

Συντονισμός: Αγγελική Αυγητίδου, Επίκ.Καθηγήτρια. Σύλληψη: Αγγελική Αυγητίδου και φοιτητές/φοιτήτριες Τ.Ε.Ε.Τ.

Coordination: Angeliki Avgitidou, Assistant Professor. Concept: Angeliki Avgitidou and students of the department.

Performers Ιωαννίδης Αβέτικ Γιώργος, Καλογήρου Φίλιππος, Καρακάντζου Θεώνη, Μηλιτσοπούλου Αναστασία, Περδικάρη Παναγιώτα, Ρούσσου Αγνή, Σαμαρά Άννα-Μαρία, Σκούρτης Χρήστος, Σκουρτσίδης Παναγιώτης, Τασχουνίδου Σοφία, Τζάνη Χριστίνα, Τόπακας Νικόλαος, Τσαμκόσογλου Άννα.

Performers Ioannidis Avetik Giorgos, Kalogiros Filippos, Karakantzou Theoni, Militsopoulou Anastasia, Perdikari Panagiota, Rousou Agni, Samara Anna-Maria, Skourtis Christos, Skourtsidis Panagiotis, Tashounidou Sofia, Tzani Christina, Topakas Nikolaos, Tsamkosoglou Anna. 59

KODRA FRESH

Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Ανθή Αργυρίου Παναγής Κουτσοκώστας

ARTISTS

Group Exhibition

Μacedonian Museum of Contemporary Art State Museum of Contemporary Art

Anthi Argiriou Panagis Koutsokostas

CURATORS

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Ομαδική έκθεση

ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΣ

Anastasia Agathou Vassilis Alexandrou Maria Andrikopoulou Eleana Antonaki Sol Archer Yiorgos Gerontidis Dimitris Getsis Konstantinos Gratsas Yiannis Delatollas Konstantina Dounia & Julia Charalabous Maria Thivaiou Lia Katopi Christoforos Katsadiotis Panayiotis Kefalas Thomas Kontos Konstantinos Kotsis Angie Korona Dimitra Koutsianou Dimitra Bairaktari Eleanna Balesi Dafnie Monastirioti Fanouris Moraitis Nikos Panayiotopoulos Yorgos Papafigos Nicolas Paradiselo Zoi Sklepa Christos Skourtis Margarita Stefow Ismini Teliyioridou Dimitris Tzikopoulos- Bosdikis Yiorgos Tryfon Dimitris Fragakis Pythagoras Chatziandreou Magda Christopoulou

Αναστασία Αγάθου Βασίλης Αλεξάνδρου Μαρία Ανδρικοπούλου Ελεάνα Αντωνάκη Sol Archer Γιώργος Γεροντίδης Δημήτρης Γκέτσις Κωνσταντίνος Γκράτσας Γιάννης Δελατόλλας Κωνσταντίνα Δούνια & Ιουλία Χαραλάμπους Μαίρη Θηβαίου Λία Κατόπη Χριστόφορος Κατσαδιώτης Παναγιώτης Κεφαλάς Θωμάς Κοντός Έιντζι Κορόνα Δήμητρα Κούτσιανου Κωνσταντίνος Κωτσής Δήμητρα Μπαϊρακτάρη Ελεάννα Μπαλέση Δάφνη Μοναστηριώτη Φανούρης Μωραϊτης Νίκος Παναγιωτόπουλος Γιώργος Παπαφίγκος Nicolas Paradiselo Ζωή Σκλέπα Χρήστος Σκούρτης Μαργαρίτα Στέφου Ισμήνη Τελιγιορίδου Δημήτρης Τζικόπουλος- Μποσδίκης Γιώργος Τρύφων Δημήτρης Φραγκάκης Πυθαγόρας Χατζηανδρέου Μάγδα Χριστοπούλου

Έκθεση Κόδρα Fresh: Οι ήρωες πέθαναν. Ζήτω οι ήρωες! ερμηνευτικά σχήματα του ηρωικού συμβολισμού και των υλικών του αναπαραστάσεων, σε μία κλίμακα που εκτείνεται από τη λατρεία έως την αποκαθήλωση, χαρτογραφούμε ένα ευρύ τοπίο έρευνας και πειραματισμού. Νέοι καλλιτέχνες προσεγγίζουν μέσα από τα έργα τους τα ίχνη του ηρωικού παραδείγματος και τη ρήξη μαζί του, διαπραγματεύονται τις ασυνέχειες των μύθων, των ιστορικών αφηγήσεων και του υλικού αποθέματος και προτείνουν νέες στρωματογραφίες με γνώμονα την αποτύπωση του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.

KODRA FRESH

Από τι είναι φτιαγμένος ένας ήρωας; Πώς διαμορφώνεται σε εποχές κρίσης και σύγχυσης η ανάγκη, η κατασκευή και η χρήση ηρώων και συμβόλων; Ποια είναι η συμβολή της ιδεολογίας στη διαμόρφωση των ηρώων και ποια είναι τα υλικά κατάλοιπα που αφήνουν πίσω τους στην ιστορία και στη δημόσια σφαίρα; Ποια στοιχεία κρατάμε σήμερα ως «πολύτιμες ύλες», προκειμένου να αφηγηθούμε το παρελθόν; Με ποιους τρόπους διαπραγματεύεται η καλλιτεχνική πρακτική την κληρονομιά που κάθε φορά επιλέγει και πώς συγκροτείται ή συγκαλύπτεται σε ένα έργο τέχνης μια γενεαλογία επιρροών, συμβολισμών και προτύπων; Πώς διαχειρίζεται ο ίδιος ο καλλιτέχνης την αρχαιολογία του υλικού του και πώς εκφράζονται οι ασυνέχειες, οι ρήξεις και οι ανακολουθίες αυτής της κληρονομιάς στο εικαστικό αποτέλεσμα;

Ανθή Αργυρίου Παναγής Κουτσοκώστας Επιμελητές έκθεσης Κόδρα Fresh 2014

Η ανάγκη δημιουργίας αλλά και βεβήλωσης ηρώων και συμβόλων εδράζεται σε αξίες που αναδύονται ή κατακρημνίζονται, στη διαπλοκή της ιστορίας, της μνήμης και της ταυτότητας, αλλά και σε μηχανισμούς προπαγάνδας, πολιτικής και διακυβέρνησης. Η γοητεία που ασκεί το ηρωικό οφείλεται στη στενή του συνάφεια με την υπέρβαση των ανθρώπινων ορίων και στις υπαρξιακές, ηθικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις όσον αφορά στην αναμέτρηση με τη θνητή συνθήκη. Η περιβολή του ηρωικού διακρίνει αυτόματα το αντίστοιχο πρόσωπο από το ανώνυμο πλήθος, αναγάγοντάς το σε θεό ή ημίθεο στις αρχαϊκές κοινωνίες και μνημονεύοντας αιώνια το όνομα και την ιστορία του στη δημόσια σφαίρα και στην ιστορική καταγραφή στις μεταγενέστερες κοινωνίες. Για παράδειγμα, οι ήρωες των ομηρικών επών, οι άθλοι του Ηρακλή, οι αρχαϊκές ιστορίες της Παλαιάς Διαθήκης, τα ηγεμονικά πορτρέτα της Αναγέννησης, οι ήρωες του ’21 του ελληνικού έθνους-κράτους, η αναπαράσταση αγίων και θεοτήτων στη βυζαντινή και στην παγκόσμια λατρευτική παράδοση αντίστοιχα, τα μνημεία των πεσόντων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και οι υπερήρωες των κόμικς και του κινηματογράφου, δημιουργούν ένα ετερόκλητο και πολυδιάστατο φάσμα ηρωικής εικονογραφίας που αντανακλά κάθε φορά το ιστορικό, κοινωνικό και πολιτισμικό τους πλαίσιο.Με «πολύτιμη ύλη» την πολυσημία και τα 62

Heroes are dead. Long live the heroes! the heroic paradigm and the rupture with it, they negotiate the inconsistencies of myths, of historical narratives and material residue and they propose new stratigraphies grounded on the imprint of the past, present and future.

What is a hero made of? At times of crisis and confusion, how are the need, the creation and the use of heroes and symbols formed? How does ideology contribute in shaping heroes and what kind of ‘heroic’ material residue is left behind in history and in the public sphere? Which elements are kept today as “valuable matters” in order to narrate the past? How does artistic practice negotiate the legacy it opts for each time and how is a genealogy of influences, symbolisms and patterns constituted or concealed in a work of art? In what ways do artists come to grips with the archaeology of their primary material and how are discrepancies, ruptures and breaches of this ancestry expressed in the final artistic result?

Anthi Argyriou Panagis Koutsokostas Curators of exhibition Kodra Fresh 2014

The need to create as well as to desecrate heroes and symbols rests in values and principles that emerge from or collapse, in the interweaving of history, memory and identity but also in power mechanisms of propaganda, control and governance. Heroism fascinates due to its close affinity with the overcoming of human limits and the existential, ethical and philosophical connotations when it comes to the confrontation with mortality. The guise of heroism automatically elevates a person from the historical anonymous mass, raising him to god or demigod in archaic societies and citing his name and story in the public sphere and in historical records in later societies. For instance, the Homeric epic heroes, the deeds of Hercules, Old Testament archaic stories, Renaissance royal portraits, Greek War of Independence heroes, the representation of saints and deities in Byzantine and world devotional tradition, the WWII monuments as well as comics and superheroes films, generate an incongruous and multidimensional range of heroic iconography which respectively reflects their historical, social and cultural context. Considering both polysemy and the interpretative patterns of heroic symbolism with its material impressions as “valuable matter”, we seek to map a broad field of research and experimentation in a range extending from worship to disestablishment. Young artists approach through their artworks the traces of 63

Αναστασία Αγάθου

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1992 στην Αθήνα. Φοιτά στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει συμμετάσχει στο Athens Video Art Festival Anastasia Agathou 2013 με ένα βίντεο και στην δράση «Paraliart Born in 1992 in Athens. She studies at the Department of Plastic Arts and Εφήμερη τέχνη μεταξύ Sciences of Art of the School of Fine Arts of the University of Ioannina. πόλης και θάλασσας» She participated in Athens Video Art Festival 2013 exhibiting a video and in (Θεσσαλονίκη, Ιούνιος «Paraliart - Ephemeral art between the city and the sea» action (Thessaloniki, 2014) με μία γλυπτική June 2014) with a sculpture installation. εγκατάσταση.

Τι σημαίνει κατοικώ; What does inhabit mean? Ποια είναι η κατοικία σου; Η ανεστιότητα(;). Which is your dwelling? Homelessness(?). Παρουσιάζεται μια κατασκευή, μια τελεA structure is exhibited, a ritual that begins with soil and τουργία με αρχή τη γη και το νερό (η Ζωή) water (Life) and with reference to the primary situation, to και με αναφορά στην αρχική κατάσταση, στη naturalness, giving precedence to degrowth as a need φυσικότητα, προτάσσοντας την αποανάπτυξη and way of living. ως ανάγκη και τρόπο βίωσης. It asks about the origin and the destination. Ρωτά για την προέλευση και τον προορισμό. About the quest of the essence of inhabiting, of Για την αναζήτηση της ουσίας του οικείν, του dwelling. διαμένειν. Every interior of a dwelling or of a public urban Κάθε εσωτερικό κατοικίας ή δημόσιος αστικός χώspace can offer the following shift: the thesis of ρος μπορεί να προσφέρει την εξής μετατόπιση: να the inhabitant-user to be ruptured by that of the διαρρηχθεί η θέση του κατοίκου-χρήστη με αυτή της essential habitation. ουσιαστικής κατοίκησης. In the name of commonness. Στο όνομα της κοινότητας. What are the principles of architecture? And Ποιες οι αρχές της αρχιτεκτονικής; Και ποιες οι νέες ανάwhat are the new needs on the matter of γκες στο ζήτημα της δόμησης σήμερα; construction today? 64

Χωρίς τίτλο, 2014

Untitled, 2014

Βίντεο εγκατάσταση. Μεταβλητές διαστάσεις. Χώμα, νερό, τσιμέντο.

Video installation. Variable dimensions. Soil, water, concrete. 65

Βασίλης Αλεξάνδρου

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1990 στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται. Αποφοίτησε με άριστα από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσαλονίκης Vassilis Alexandrou (εργαστήρι του Γιώργου Τσακίρη, 2014). Born in 1990, Vassilis Alexandrou lives and works in Thessaloniki. He graduated Στο ενεργητικό του (First-Class Honours) from the School of Fine Arts (studio under the supervision καταγράφεται μια of Giorgos Tsakiris), Aristotle University of Thessaloniki in 2014. ατομική, καθώς και He has presented his work in a solo exhibition and has participated in more than πάνω από είκοσι twenty group exhibitions. ομαδικές εκθέσεις.

Στη συγκεκριμένη εγκατάσταση, αυτοσχέδια ξύλινα σπαθιά που ίπτανται σχεδόν μεταφυσικά παραπέμπουν στα In this installation he improvised wooden swords which fly ανάλογα παιδικά παιχνίδια, με τη βοήθεια in an almost metaphysical fashion, echoing the depiction των οποίων πολλοί από εμάς υποδύθηκαν of familiar childhood toys, which for many of us portray ρόλους ηρώων. roles of heroism. Τα ομοιώματα όπλων έρχονται σε αντιπαράDummy weapons are contrasted to real rifles, used and θεση με πραγματικά τουφέκια, σπασμένα από broken (rifled butts); these are nailed to seatbacks, τη χρήση (κοντάκια), τα οποία είναι καρφωμένα objects that function as a reminder of the human σε πλάτες καθισμάτων, χρηστικών αντικειμένων presence. που αποτελούν στην ουσία υπόμνηση της ανThe installation is based on the reuse of old θρώπινης παρουσίας. materials found in spaces that urban environments Η εγκατάσταση βασίζεται στην επανάχρηση παλιών have rejected. υλικών που βρίσκω σε χώρους που το αστικό περιβάλThe open dialogue between the toys and λον έχει απορρίψει. weapons which are used, has been cancelled Ο ανοικτός διάλογος ανάμεσα στα παιχνίδια και τα όπλα out by their installation seatback which can be των οποίων η χρήση έχει ακυρωθεί με την εγκατάστασή seen to commentate on adulthood and the τους στις πλάτες των καθισμάτων σχολιάζει ουσιαστικά την demystification of heroes and symbols. ενηλικίωση και την απομυθοποίηση ηρώων και συμβόλων. 66

Άτιτλο, 2014

Untitled, 2014

Εγκατάσταση. Διαστάσεις μεταβλητές. Απορρίμματα πόλης και ξύλο.

Ιnstallation. Variable dimensions. Urban garbage and wood.

Μαρία Ανδρικοπούλου

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1990 στα Καλάβρυτα Αχαΐας. Σπουδάζει στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ με καθηγητές τον Γ. Γκολφίνο , Γ. Διβάρη και Maria Andrikopoulou Λ. Ψυρράκη. Έχει συμμετάσχει σε Βorn in Kalavryta, Achaia in 1990. She is studying at School of Visual and ομαδικές εκθέσεις Applied Arts of Thessaloniki, AUTH with professor G. Golfinos, G. Divaris, L. στην Ελλάδα και Psyrrakis . She has participated in group exhibitions in Greece and abroad. στο εξωτερικό.

Untitled, 2014

Άτιτλο, 2014

230 x 210 cm. Mixed media.

230 x 210 εκ. Μικτή τεχνική.

Ελεάνα Αντωνάκη

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1989 στο Βόλο. Το 2012 αποφοίτησε από το Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 2014 κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στα εικαστικά στο Parsons The New School For Design στη Νέα Υόρκη. Έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις ορισμένες εκ των Eleana Antonaki οποίων το“In Art” στη Zina Athanassiadou Gallery και το “Mediterranean temperament? Regional stereotypes and other myths” στο Βorn in 1989 in Volos, Greece. She graduated with a B.F.A Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στα πλαίσια degree in 2012 from the Department of Fine Arts and the Sciences της 4ης Μπιενάλε Θεσσαλονίκης και του of Arts, of the University of Ioannina. Since 2014 she attends Εργαστηρίου Νέων Καλλιτεχνών, κατα a Master in Fine Arts program at Parsons The New School For το 2014 και στο Inspire, The World Is Design in New York. She has participated in several group shows Not Enough, στο Μακεδονικό Μουσείο including“In art” at Zina Athanassiadou Gallery, “Mediterranean Σύγχρονης Τέχνης κατά το 2012. Έχει temperament? Regional stereotypes and other myths” at the Centre εκδώσει το 2012 zine με τίτλο “This is of Contemporary Art of Thessaloniki within the 4th Biennale of what I remember of me”, σε περιορι- Thessaloniki and Young Artist’s Workshop during 2014 and in Inspire, σμένο αριθμό αντιτύπων. Έργα της The world is not enough at Macedonian Museum of Contemporary Art υπάρχουν στη συλλογή του Κρατι- during 2012. She has also edited a zine titled “This is what I remember κού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης of me” in a limited edition of ten during 2012. There are works of her in και σε ιδιωτικές συλλογές. Ζει και the collection of the State Museum of Modern Art as well as in private εργάζεται στη Νέα Υόρκη και στην collections. She lives and works in New York and in Greece. Ελλάδα.

H Louise Bourgeois σε μεγάλη ηλικία και σύμβολο πλέον της φεμινιστικής τέχνης Louise Bourgeois chooses at a late age, while already επιλέγει να φωτογραφηθεί το 1982 σε στάση being a symbol of feminist art, to get photographed in αναγεννησιακής αυτοκράτειρας κρατώντας 1982 in a typical renaissance pose holding her phallic το φαλικού σχηματισμού γλυπτό της “Fillette”. shaped sculpture “Fillette”. In that way she introduces Ξαναπροτείνει με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό herself again and also makes an ironic comment on της και κλείνει ειρωνικά το μάτι στην ιστορία art history. On the other hand, during the reveal of της τέχνης. Από την άλλη, κατά την αποκάλυψη queen Catherine’s of Russia room, all the furniture του δωματίου της βασίλισσας Αικατερίνης is photographed one by one in an archival way. The φωτογραφίζονται με αρχειακό τρόπο ένα προς decorated with sexual scenes objects give us a very ένα τα διακοσμημένα με παραστάσεις σεξουαλικών clear picture of the room and at the same time the πράξεων έπιπλα του δωματίου, δίνοντάς μας μια opportunity to build the profile of queen’s sex life. σαφή εικόνα για το χώρο καθώς και το περιθώριο να In “I love Renaissance and Renaissance loves κατασκευάσουμε το προφίλ της σεξουαλικής της ζωής. me back” the renaissance style portrait of Louise Στο έργο “I love Renaissance and Renaissance loves me Bourgeois, similar to the one of R. Mapplethore back” το Αναγεννησιακού τύπου πορτραίτο της Louise comes to a dialogue with the renaissance style Bourgeois παρόμοιο με αυτό που δημιούργησε με εκείνη chair of the queen, which is found in the orgy ο R. Mapplethorpe έρχεται να συνομιλήσει με το πορτραίτο room. Through their juxtaposition the images της Αναγεννησιακού διάκοσμου καρέκλας που βρέθηκε attempt to raise questions about the way στο κρυφό δωμάτιο οργίων της βασίλισσας Αικατερίνης της feminine identity, but also great people’s Ρωσίας. Οι δύο εικόνες επιχειρούν στην μεταξύ τους αντίστιξη identity is constructed within the history να θέσουν ερωτήματα σε σχέση με τον τρόπο κατασκευής της as well as about the ways in which ταυτότητας των γυναικών αλλά και των εμβληματικών ανθρώπων history attempts to construct herself. γενικότερα μέσα στην ιστορία, σχολιάζοντας παράλληλα τον τρόπο κατασκευής της ίδιας της ιστορίας. 70

I love Renaissance and Renaissance loves me back, 2014

70 x 100 εκ. Μολύβι σε χαρτί

70 x 100 εκ. Pencil on paper

Sol Archer

KODRA FRESH

Eίναι φοιτητής του Piet Zwart Institute. Πρόσφατες εκθέσεις στις οποίες συμμετείχε μεταξύ άλλων είναι η Μπιενάλε του Σύδνεϋ 2014 με τίτλο “If I had it I would give it to you”, Upominki Gallery, Sol Archer Rotterdam, ‘Wendell, open your door!’, Cafe Gallery Sol Archer is currently enrolled at the Piet Zwart Institute. Recent exhibitions Projects, London. ‘AAG include the 2014 Sydney Biennial, “If I had it I would give it to you”, Upominki Curating the Cosmos’, Gallery, Rotterdam, ‘Wendell, open your door!’, Cafe Gallery Projects, London. American Association of ‘AAG Curating the Cosmos’, American Association of Geographers, L.A. Geographers, L.A.

Το Μάρτιο του 1962, ένα πειραματικό αεριωθούμενο αεροπλάνο, που είχε κατασκευαστεί προκειμένου να μεταφέρει μια ατομική βόμβα, κατέπεσε σε ένα κατοικούμενο αγρόκτημα στην αγγλική επαρχία. Χρησιμοποιώντας το ντοκιμαντέρ ‘Death Comes Home to Farm’ ξεκινά μια διαλογική πορεία μέσω ιστορικών In March 1962 in rural England and experimental jet, built μετα-αφηγημάτων που σχετίζονται με τον to carry the atom bomb crashed landed into an occupied Ψυχρό Πόλεμο, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, farmhouse. Utilising documentary film form ‘Death comes την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και home to farm’ walks a conversational line through global την εμφάνιση και εξέλιξη στρατιωτικών και metanarratives of the Cold War, World War II, the αγροτικών τεχνολογιών. Ένας διασωθείς και ένας growth of the EU, and the development of military and μάρτυρας του αεροπορικού ατυχήματος, καθώς και agricultural technologies. A survivor and a witness ένας πρώην στρατιωτικός πιλότος, περιγράφουν of the crash, and a former military pilot speak from από μνήμης τις εμπειρίες τους. Οι περιγραφές τους memory about their experiences. Touching on the περιλαμβάνουν τη στρατιωτικοποίηση του δημόσιου militarisation of civic space, shared memory, the χώρου, τις κοινές μνήμες, το τονικό χαρακτήρα όταν tonal character of bearing witness for oneself είναι κανείς μάρτυρας του εαυτού του και τις διαφορετικές and the differing modalities of archival against μεθόδους απεικόνισης της μακροπρόθεσμης μνήμης σε embodied memory. σχέση με την ενσώματη μνήμη.

Death comes home to farm, 2014

Βίντεο εγκατάσταση. Διάρκεια 27:27.

HD Video and installation. Duration 27:27.

Γιώργος Γεροντίδης

KODRA FRESH

Ο Γιώργος Γεροντίδης ειναι Κύπριος, γεννήθηκε το 1987 στη Αθήνα. Αποφοίτησε το 2012 από το Εργαστήριο Ζωγραφικής, του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Έχει λάβει μέρος σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις, Υiorgos Gerontides workshop και residencies στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το Υiorgos Gerontides is a Cypriot, born in 1987 in Athens. In 2012 he graduated 2012 κέρδισε το πρώτο βραfrom the Painting Studio of the Department of Fine and Applied Arts, Faculty βείο συμμετοχής για την of Fine Arts AUTH. He has participated in various group exhibitions, workshop έκθεση Art Laguna prizes and residencies in Greece and abroad. In 2012 he won the first prize for his 2013 στο Αrsenale της Βε- participation in the exhibition Art Laguna prizes 2013 at the Arsenale of Venice. νετίας. Ζει και εργάζεται Lives and works in Thessaloniki. στη Θεσσαλονίκη.

“against nature looting”, 2013

Βίντεο. Διάρκεια: 1:5

Video. Duration: 1:5

Δημήτρης Γκέτσις

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1993 στην Αλβανία. Σπουδάζει γλυπτική και νέα μέσα στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας. Το 2013 έγινε δεκτός από την σχολή Akademie der bildenden kunste Munchen στην Γερμανία με Dimitris Getsis το πρόγραμμα υποτροφιών του Ι.Κ.Υ.. Κατά την Born in Albania in 1993 and he is currently studing of sculpture and new περίοδο 20112014 media in the Athens’ School of Fine Arts. In 2013 he was accepted as an έλαβε μέρος σε αρκετές exchange student at Akademie der Bildenden Kunste Munchen in Germany. ομαδικές εκθέσεις. During 2011- 2014 he participated in a number of group exhibitions. Ζει και εργάζεται στην Lives and work in athens,Greece Αθήνα.

Πεσμένοι Ήρωες, 2012

Fallen Heroes, 2012

120 x 80 εκ. τρίπτυχο. Εκτύπωση σε πολυεστερικό ύφασμα, πλαστικά πηχάκια. “φωτογραφίες απο το εγκαταλελειμένο εργαστήριο του γλύπτη Νικόλαου Ικάρη στην Αθήνα”

20 x 80 cm triptych print on polyester fabric, plastic slats “photos from the abandoned workshops of the sculptor Nikolas Ikaris in Athens” 77

Κωνσταντίνος Γκράτσας

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1988 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη σχολή Καλών Τεχνών της Φλώρινας τον Ιούνιο του 2014. Κατά τη διάρκεια φοίτησής του συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις της σχολής, ενώ σε κάποιες από αυτές είχε και διακρίσεις. Ενδιαφέροντα του Κωνσταντίνου αποτελούν το 3d animation, η σκηνογραφία, η σκηνοθεσία, η ζωγραφική, και το video/ game editing. Ο ίδιος, από το 2011 έως Konstantinos Gratsas το 2014, δημιούργησε μικρού μήκους ταινίες χρησιμοποιώντας τα νέα τεχνολογικά μέσα Born in 1988 in Athens. He graduated from the School επεξεργασίας εικόνας, μέσο της χρήσης υποof Fine Arts in Florina, in June 2014. During his studies, λογιστή. Ενδεικτικά, το Μάρτιο του 2013 παhe took part in many group exhibitions, in some of which ρουσίασε την ταινία του με τίτλο «ΜΟΙΡΑ», he was awarded. His interests vary between 3D animation, στο Πολιτιστικό Κέντρο της Φλώρινας αλλά scenography, director, painting and video game editing. και στην Πτολεμαίδα στα πλαίσια της έκθεFrom 2011 until today he has created short films using the σης «Διαδρομές του χρώματος του γκρι», latest technological picture rendering software. Some of his υπό την αιγίδα της οργάνωσης Giuseppe movies are “FATE” which was showed in the Cultural Center of Sacca και την παρουσία του σκηνοθέτη Florina and in Ptolemaida as part of the “Routes of gray color” Γιάννη Σμαραγδή, ενώ τον Ιούνιο του exhibition under the aid of the organization Giuseppe Sacca, in 2014 παρουσίασε την ταινία του με τίτλο presence of director John Smaragdi. In June 2014 he presented «S32», ως πτυχιακή εργασία στο Πολιhis movie “S32”, as his final essay for his degree in Cultural τιστικό Κέντρο της Φλώρινας. Ζει και Centre of Florina. He lives and works in Athens. εργάζεται στην Αθήνα.

S32, 2014

Ταινία. Διάρκεια: 30' 3D Animation

Movie. Duration: 30' 3D Animation. 79

Γιάννης Δελλατόλας

KODRA FRESH

Γεννήθηκε τον Μάιο του 93’ και μέχρι τα 18 του ζούσε μόνιμα στο νησί της Τήνου. Το 2011 ξεκίνησε τις σπουδές του στο τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης της σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Την ίδια χρονιά συμμετείχε ως εθελοντής στο «Ioannina Street Theater Festival» αναλαμβάνοντας μέρος των εικαστικών. Τα επόμενα δυο χρόνια συμμετείχε ως βοηθός στο 3ο και Jiannis Dellatolas στο 4ο Συμπόσιο Γλυπτικής που οργάνωσε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Θ. ΠαΒorn in May ‘93 and up to the age of 18 he used to live παγιάννης», την δεύτερη φορά ως κύριος permanently in Tinos island. In 2011 he began his studies βοηθός του Κωνσταντίνου Δικέφαλου και at the “Plastic Arts and Art Sciences” department of “Fine του Χρήστου Σκαλκότου. Τον Μάρτιο του Arts” at the University of Ioannina. During the same year he 2013 και τον Φεβρουάριο του 2014 συparticipated as a volunteer in the “Ioannina Street Theater νεργάστηκε με την καλλιτεχνική ομάδα Festival” as an art assistant. The next two years, he worked «Νomaδes_artcore» ως εικαστικός στο as an assistant participated in the 3rd and 4th Sculpture «Project 2 - Θυμός» και στο ‘’Project 3 Symposium, organized by the Museum of Contemporary Art - Θλίψη’’ για δυο από τα πέντε μέρη του “Th. Papayannis”, the second time as assistant principal of θεατρικού Ντοκιμαντέρ με τίτλο “από Constantine Dikefalos and Christos Skalkotos. In March 2013 το Εγώ στο Εμένα + από το Εμείς στο and February 2014, he worked with the artistic group “Nomades_ Μαζί” το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη. artcore” as an artist in “Project 2 - Anger” and “Project 3 - Sadness” Τον Ιούνιο του 2014 εξέθεσε το έργο the two of the five parts of the theatrical documentary entitled του “Κύμα” στην ομαδική έκθεση “of the ego to me + from we to together”, which is in progress. ‘’Parali-art’’ που έγινε στα πλαίσια In June 2014 he exhibited his artwork in the “Wave” in the group εικαστικών παρεμβάσεων στη Νέα exhibition "Parali-art", which was part of an artistic intervention in Παραλία Θεσσαλονίκης. Μετά το Thessaloniki’s sea front. After the exhibition, his work remained as a πέρας της έκθεσης, το έργο παpermanent installation in the Garden of Sculptures. ρέμεινε ως μόνιμη εγκατάσταση στον Κήπο των Γλύπτών.

Χωρίς τίτλο, 2014

Untitled, 2014

Εγκατάσταση. 40 x 40 x 40 εκ. Ξύλο, καρφιά, σκεύη χημείου, λάδι, νερό, φιτίλι, tablet.

Installation. 40 x 40 x 40 cm. Wood, nails, chemistry laboratory equipment, oil, water, wick, table. 81

Κωνσταντίνα Δούνια Γεννήθηκε το 1983 στην Αθήνα. Το 2013 αποφοίτησε από το Εργαστήριο Ζωγραφικής, του Τμ. Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, της Σχολής Καλών Τεχνών, του Α.Π.Θ. Το 2012 πήρε τιμητικό βραβείο στην 1η Μπιενάλε Ελλήνων Σπουδαστών Χαρακτικής 2 Konstantina Dounia για Ex Libris με θεματολογία «Οδύσσεια και Ιλιάδα», γκαλερί XOTARIS ART FORUM, Αρχανές, Βorn in 1983 in Athens. In 2013 she graduated from the Κρήτη. Έχει λάβει μέρος σε διάφορες εκθέσεις Department of Fine and Applied Arts, Aristotle University of σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, όπου ζει και εργά- Thessaloniki. During 2012 she had been granted with an honorary ζεται. Από τις τελευταίες της εκθέσεις είναι η award in Biennale of Printmaking Student 2 Ex Libris themed "Iliad ομαδική έκθεση στο Βυζαντινό Μουσείο Ποand Odyssey", gallery XOTARIS ART FORUM, Arhanes, Crete. She λιτισμού Θεσσαλονίκης (2014). has participated in various exhibitions in Thessaloniki and Athens where she lives and works. Her latest exhibition took place at the Museum of Byzantine Culture in Thessaloniki

Ιουλία Χαραλάμπους

KODRA FRESH

Γεννήθηκε στην Κύπρο το 1989. Το 2013 αποφοίτησε από την Σχολή Καλών Τεχνών, Τμ. Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΑΠΘ, από το Έ Εργαστήριο ζωγραφικής. To 2006 πήρε τιμητικό βραβείο στον διαγωνισμό σχολείων της Ευρώπης, υπό την αιγίδα του Συμβουλίου Julia Charalabous της Ευρώπης. Έχει λάβει μέρος σε διάφορες εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπου Born in Cyprus in 1989. In 2013 she graduated from the Faculty ζει και εργάζεται. Το 2013 πήρε μέρος στο of Fine Arts, Aristotle University of Thessaloniki. In 2006 she was Φεστιβάλ Eco Art «Tra(n)shformation awarded with the honorary prize by the European school in an art – Περιττά Περίτεχνα» στο Εθνικό Μουcompetition under the auspices of the European Council. She has σείο Σύγχρονης Τέχνης (Ωδείο) Αθηνά. participated in various exhibitions in Athens and Thessaloniki where Ακολούθως το 2014 έλαβε μέρος στην she currently lives and works. ομαδική έκθεση στο Βυζαντινού ΜουIn 2013 she took part in the Festival of Eco Art "Tra (n) shformation-Elaborate σείου Πολιτισμού Θεσσαλονίκης. Unnecessary" at the National Museum of Contemporary Art in Athens and in a group exhibition at the Museum of Byzantine Culture of Thessaloniki in 2014. Φθορά-Αθανασία Decay-Immortality Δημιουργήσαμε έναν στοχασμό πάνω We created a meditation on the timeless tragedy: Euripides στις διαχρονικές τραγωδίες του Ευριπίδη ‘Medea’, in which we analyze human nature, instincts, passions «Η Μήδεια», στην οποία μας αναλύει την and motivations and Sophocles ‘Antigone’, where we observe ανθρώπινη φύση, τα ένστικτα της, τα πάθη ‘man’ to be master of fate. With axes primitive and primal, της και τα κίνητρα της και του Σοφοκλή «Η negotiate the following meanings: repetition, obsession, Αντιγόνη», όπου παρατηρούμε τον άνθρωπο violence, decay, creation, birth, death and decay of matter. να είναι κυρίαρχος της μοίρας του. The two tragic heroines bring us together to deeper Με άξονες το πρωτόγονο και το αρχέγονο, διαinstincts, direct action, disobedience to authority and the πραγματευόμαστε τις έννοιες της επανάληψης, της insatiable desire for justice. We see that the need for the εμμονής, της βίας, της σήψης, της δημιουργίας, της administrations towards the justice of the human nature, γέννησης, του θανάτου και της φθοράς της ύλης. limits making immortal heroines. Οι δύο τραγικές ηρωίδες μας φέρνουν σε επαφή με τα ορWill man be able to escape and accomplish reaching μέμφυτα ένστικτα, την άμεση δράση, την ανυπακοή στην beyond the one hundredth power setting and following εξουσία και την ακόρεστη θέληση για δικαιοσύνη. ‘his’ needs, impulses which dictate the nature and the Βλέπουμε ότι η ανάγκη για απόδοση της δικαιοσύνης υπερinstincts of today? βαίνει τα ανθρώπινα όρια, καθιστώντας τις ηρωίδες αθάνατες. Will man be able to escape and accomplish Άραγε, ο άνθρωπος θα καταφέρει να απαλλαγεί και εν reaching beyond the maximum potential that συνεχεία να υπερβεί τα όρια που οι εκατοστές εξουσίες has been set before him. Following his needs θέτουν και να ακολουθήσει τις ανάγκες, τις παρορμήσεις and impulses which dictate the nature of our που του υπαγορεύει η φύση του και τα ένστικτά του σήμερα; instincts today? 82

Φθορά-Αθανασία, 2014.

Decay-Immortality, 2014

Μεταβλητές διαστάσεις. Μικτή Τεχνική.

Variable dimensions. Mixed Media.

Μαρία Θηβαίου

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1983 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το τμήμα συντήρησης αρχαιοτήτων και έργων τέχνης του Τ.Ε.Ι. Αθήνας το 2007. Το 2006 πήρε υποτροφία από το Leonardo da Vinci program στο Ταλλίν, Εσθονία. Στην συνέχεια πέρασε στην Καλών Tεχνών της Αθήνας (2010) ενώ το 2012 πήρε υποτροφία από το Erasmus Maria Thivaiou program για το πανεπιστήμιο Paris 8 στην σχολή Art Βorn in 1983 in Athens. She graduated from the maintenance department at Plastique στο Παρίσι. of antiquities and works of art of the T.E.I. of Athens in 2007. In 2006 she Έχει παρακολουθήσει σεreceived a scholarship from the Leonardo da Vinci program in Tallinn, μινάρια Film, Video & New Estonia. She then moved on to Athens’ School of Fine Arts (2010) and in 2012 Media. Έχει συμμετάσχει she received a scholarship from the Erasmus program by the University of Paris σε ομαδικές εκθέσεις 8 Art at Plastique in France. She has attended seminars themed after Film, στην Ελλάδα και το εξωVideo & New Media. She has participated in group exhibitions in Greece as well τερικό. Ζει και εργάζεas abroad. She lives and works in Athens. ται στην Αθήνα.

Στην βιντεοεγκατάσταση Waiting in a line προβάλλονται στιγμιότυπα από το κοινό In the video installation Waiting in a line are presented ψυχαγωγικών θεαμάτων. Στιγμιότυπα τα highlights from public entertainment spectacles. οποία αντιστοιχούν σε τρεις διαφορετικές Snapshots corresponding to three different periods περιόδους οικονομικής κρίσης της Αμερικής. of economic crisis in America. Through the de facto Μέσω της εκ των πραγμάτων αλληλεπίδρασης image interaction with the viewer a new hero is being της εικόνας με τον θεατή γεννιέται ένας νέος born. The construction of the hero itself depends ήρωας. Η ίδια η κατασκευή του ήρωα εξαρτάται on sociopolitical conditions, subject to which is the από τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες στις οποίες audience, which is finally shaped and defined by υπόκεινται το κοινό που τελικά τον διαμορφώνει the key selected time. Who is ultimately the hero και καθορίζεται καίρια από την επιλεγμένη χρονική and its relation with the sociopolitical conditions? στιγμή. Ποιος είναι τελικά ο ήρωας και ποια η σχέση What is its relation with the audience that forms του με τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες; Ποια η σχέση it? What is the function of myth and how does με το κοινό που το διαμορφώνει; Ποια είναι η λειτουργία it change depending on the time? του μύθου και πως αλλάζει ανάλογα με τις στιγμές; 84

Waiting in a line, 2014

Βίντεο. Διάρκεια: 03:22.

Video. Duration: 03:22.

Λία Κατόπη

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1970 στο Πρίνστον των Η.Π.Α. Σπούδασε ζωγραφική και ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ από όπου αποφοίτησε το 1992. Από το 1995 έως το 1999 σπούδασε συντήρηση έργων τέχνης στη Ρώμη και στην Κωνσταντινούπολη. Το 2014 αποφοίτησε από τη Σχολή Καλών Lia Katopi Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το Βorn in Princeton, U.S.A. in 1970. She studied art and art history in τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοthe University of Maryland from which she graduated in 1992. Between σμένων Τεχνών. Έχει παρου1995 and 1999 she studied art conservation in Rome and Istanbul. In σιάσει το έργο της σε μία ατο2014 she graduated from the School of Fine Arts of the Aristotle University μική και πολλές ομαδικές of Thessaloniki. She has presented her work in one solo and many group εκθέσεις. Ζει και εργάζεται exhibitions. She lives and works in Thessaloniki. στη Θεσσαλονίκη.

Χρησιμοποιώντας τα χαρτόκουτα ως βάση πραγματεύομαι το θέμα της φθοράς Using cardboard boxes as a starting point I study the subject ή και της αξίας που ο χρόνος επιφέρει of decay or value that time effects upon objects as well as στα αντικείμενα αλλά και στα ανθρώπινα human bodies. σώματα. On used cardboard boxes I copy drawings by Dürer Αντιγράφω σχέδια του Ντύρερ και του Ντα and Da Vinci to show the contrast between something Βίντσι πάνω σε χρησιμοποιημένα χαρτόκουτα of practically no value and something considered γιατί με ενδιαφέρει η αντιπαράθεση ανάμεσα precious. σε κάτι το ευτελές και σε κάτι που θεωρείται On one side, the cardboard box that has no value πολύτιμο. Από τη μια το χαρτόκουτο, που δεν έχει of its own as it was made as pure packaging for καμία αξία από μόνο του καθώς κατασκευάστηκε something to be transported. On the other side the μόνο ως συσκευασία προκειμένου ένα αντικείμενο drawings of the masters Dürer and Da Vinci which να μεταφερθεί κάπου και από την άλλη, τα σχέδια are considered supreme values in art. του Ντύρερ και Ντα Βίντσι που θεωρούνται υπέρτατες αξίες στο χώρο της τέχνης. 86

Λεπτομέρεια εγκατάστασης / Installation detail

Χωρίς τίτλο, 2014

Untitled, 2014

Βίντεο εγκατάσταση. Μεταβλητές διαστάσεις. Χαρτόκουτο, φύλλο χρυσού, μελάνη.

Video installation. Variable dimensions. Cardboard box, gold leaf, ink. 87

Χριστόφορος Κατσαδιώτης

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1971. Σχολή Καλών Τεχνών Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει πραγματοποιήσει επτά ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές. Οι σημαντικότερες από αυτές είναι: Διεθνής Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης «Αrt Athina» 2011, 1η Τριεναλε Χαρακτικής, Σερβία 2011. 5η Μπιενάλε de l΄Estampe de Saint Maur Christophoros Katsadiotis des Fosses, Γαλλία, 2011, 16η Μπιενάλε Χαρακτικής Φοιτητών, Βorn in1971. Fine Arts and Applied Arts Department, Aristotle Σερβία, 2012, “Transform 2012”, University of Thessaoniki. From 1999 when he first started exhibiting Έκθεση Πανεπιστημίων Βαλhis work, he has presented 7 solo exhibitions and has participated in κανικών Χωρών, Θεσ/νικη, 2ο many group exhibitions including International Contemporary Art Fair of Διεθνές Φεστιβάλ Χαρακτικής Athens “Art Athina” 2011, 1st International Printmaking Trienale, Belgrade, «Athens Print Fest», Aθήνα, 5e Biennale be L΄Estampe de Saint-Maur-des-Fosses, France, 2011, 16th 2012, 1η Διεθνής Έκθεση Biennale of Graphic Art, Belgrade, 2012, “Transform 2012”, Exhibition of Χαρακτικής Μικρής Διάσταthe Faculties and Academies art of the Balcans States, Thessaloniki, 2012, σης, Landerhill Arts Center, 2nd International Print Festival, Athens 2012, 1st International Exhibition of Αμερική, 2012, 1η ΜπιεContemporary Miniprint at Lauderhill Arts Center, Florida, USA, 2012, 1st νάλε Ex-Libris, Eλλήνων Biennale Ex Libris for Greek Engraving Stubents, Greece, China, 2013. Σπουδαστών Χαρακτών, Ελλάδα και Κίνα, 2013.

Μαθήματα συμπεριφοράς, 2012

Courses of conduct, 2014

Oξυγραφία, κολάζ, χρώμα.

Εtching, collage, color.

Παναγιώτης Κεφαλάς

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Αποφοίτησε το 2006 από το ΤΕΙ Αθήνας. Το 2008-2013 σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ με καθηγητή τον Αναστάσιο Χριστάκη. Το 2011 με υποτροφία του ΙΚΥ (Erasmus) σπούδασε ζωγραφική και ανατομία στην Accademia di belle arti di Firenze. Έχει συμμεPanayiotis Kefalas τάσχει σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις. Τον Απρίλιο Βorn in Athens,1980. He graduated from the Technological Institute του 2014 παρουσίασε την of Athens in 2006, and during 2008-2013 he studied painting in Athens πρώτη του ατομική έκθεSchool of Fine Arts under professor Anastasios Christakis. During 2011, he ση στην gallery Genesis, studied painting and anatomy at Accademia di Belle Arti di Firenze (Erasmus με τίτλο «Εντροπία και scholarship). He has participated in many group shows and in April 2014 he Άρνηση». Ζει και εργάpresented his first solo show, “Entropy and denial’’, at Genesis gallery. ζεται στην Αθήνα.

Ανάγνωση, 2014

Reading, 2014

20 x 28 εκ. Λάδι σε ξύλο. Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και της Γκαλερί Genesis.

20 x 28 cm. Οil on wood. Courtesy of the artist and Genesis gallery. 91

Θωμάς Κοντός

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1992 στην Λάρισα. Σπουδάζει στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει συμμετάσχει στις εκθέσεις Athens Video Art Thomas Kontos Festival 2012, Αθήνα, Violence Against Women / Per PerBorn in Larissa in 1992. He is a student at the School of Fine Arts and formance 2012 , Ιωάννινα, Sciences of Art, University of Ioannina, Greece. Project Almiro / Perfor PerforHe has participated in several exhibitions and art festivals including, Athens mance, Ιωάννινα 2013, La Video Art Festival 2012, Athens, Violence Against Women / Performance, La Marte 2013, Portugal Ioannina, 2012, Project Almiro / Performance, Ioannina, 2013, La La Marte, / Event, Gradient, From Porugal 2013 / Event Gradient , From Gray To Color Scale, Ioannina, 2014. Gray To color Scale 2014, Ιωάννινα.

"Το σώμα (μου) είναι ο κεντρικός (μου) άξονας. Είναι αυτό που με βοηθάει. Με καθοδηγεί". Θ.Κ.

"(My) body is (my) central axis. It is what helps me. It is what guides me". Τ.Κ.

Eat Light, 2014

Τρως Φως, 2014

Performance.

Έιντζι Κορόνα Γεννημένη στο Ελμπασάν της Αλβανίας και μεγαλωμένη στην Αθήνα. Φοιτήτρια στη Σχολή Καλών Τεχνών, τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης Angie Korona του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων. Έχει συμBorn in Elbasan of Albania and raised in Athens. She studies at the School of μετάσχει στην έκθεση Fine Arts, department of Fine Arts and Art Sciences, University of Ioannina. She «Φοβος», που πραγhas participated in the exhibition named “Fovos” (“Fear”) that took place at the ματοποιήθηκε στο University of Ioannina. Πανεπιστήμιο Ιωαν-

KODRA FRESH

νίνων.

Χωρίς τίτλο, 2014

Untitled, 2014

36 x 33 εκ. Ξηρή χάραξη σε πλαστική διαφάνεια.

36 x 33 cm. Dry printing on plastic transparent material.

Κωνσταντίνος Κωτσής

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ενώ ακολουθεί και τον μεταπτυKonstantinos Kotsis χιακό κύκλο σπουδών του τμήματος, στην κατεύθυνBorn in 1989 in Athens. He is a graduate of the Department of Plastic Arts & ση Εικαστικών Τεχνών. Sciences of the University of Ioannina. He is currently pursuing his MA in Fine Zει και εργάζεται στην Arts in Ioannina and he lives and works in Athens. Αθήνα.

Το “Web Salute” εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σύνολο δουλειάς που διερευνά την αλλαγή παραδείγματος αναφορικά με τους τρόπους κοινωνικής δράσης και διεκδίκησης των συλλογικών συμφερόντων. Πιο συγκεκριμένα, εξετάζει τη μορφή που αποκτά ο ακτιβισμός, στην εποχή του The intervention of technologies of mass media and διαδικτύου. communication in politics finds its most fertile soil Η παρέμβαση των τεχνολογιών μαζικής in social networking. How politics functions now ενημέρωσης και επικοινωνίας στην πολιτική, depends on the media, regardless of their kind or βρίσκει πλέον το πιο πρόσφορο έδαφος στα type. The most direct result of this dependence, μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η άσκηση της i.e., the ‘media-ization’, is the “aesthetization πολιτικής εξαρτάται πλέον από τα μέσα, όποια of the political life”. The idea of aesthetization μορφή και αν έχουν αυτά. Το πιο άμεσο αποτέλεσμα starts with Walter Benjamin, who traces it in αυτής της εξάρτησης, της «μεσοποίησης» είναι η the works and days of the Nazi period. Going «αισθητικοποίηση της πολιτικής ζωής». Η ιδέα της through the so-called “TV democracy” of the αισθητικοποίησης ξεκινά από τον Walter Benjamin, την previous decades, democracy finds today its οποία αποδίδει εξ’ αρχής στα πεπραγμένα της Ναζιστικής digital version. Totalitarianism constitutes περιόδου. Περνώντας από τη λεγόμενη «τηλεοπτική a connotation of this ‘media-ization’ and δημοκρατία» των προηγούμενων δεκαετιών, συναντά ‘aesthetization’ already found in Benjamin’s σήμερα την ψηφιακή εκδοχή της. Ο ολοκληρωτισμός αποτελεί work. This project attempts to translate this συνδήλωση της «μεσοποίησης» και της «αισθητικοίησης» ήδη connotation in visual and pictorial terms. από τον Benjamin. Αυτή τη συνδήλωση επιχειρεί να μεταφέρει σε εικαστικούς όρους και το έργο. 96

Web Salute, 2014

Eγκατάσταση. 3 x 1,20 x 2 μ. Ξύλο, χαρτόνι, τύπωμα σε ύφασμα.

Ιnstallation. 3 x 1,20 x 2 m. Wood, cardboard, print on fabric. 97

Δήμητρα Κούτσιανου

KODRA FRESH

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1981. Το 2014 αποφοίτησε από το τμήμα των Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ από το εργαστήριο του κυρίου Ι. Φωκά με άριστα. Τον Μάιο- Ιούνιο του 2010 συμμετείχε στη Φοιτητική Εβδομάδα. Τον Ιουνιο του 2011 συμμετείχε με την ομάδα art racing team του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στο σχεδιασμό του εξωτερικού κελύφους Dimitra Koutsianou του μονοθέσιου αγωνιστικού αυτοκινήτου art, ενώ το 2011 πήρε αριστείο για την Born in Thessaloniki in 1981. In 2014 she graduated from παραπάνω συμμετοχή. Τον Οκτώβριοthe studio of prof. I. Fokas with a destinction, Department of Νοέμβριο του 2011 πήρε μέρος στην XV Fine and Applied Arts, School of Fine Arts, Aristotle University Biennale de la mediterranee applied of Thessaloniki. During 2011, she joined the A.U.TH’s art racing arts, industrial design lab, ενώ εντός team, and participated at the designing of the racing car’s, του 2012 συμμετείχε στο design ark named ART, shell, while later that year her team won an award στο κέντρο αρχιτεκτονικής του Δήμου for its project. She has participated in several group exhibitions Θεσσαλονίκης, στο Vom Photo reand workshops including the XV Biennale de la mediterranee edit Thessaloniki στο Μουσείο applied arts, industrial design lab, 2011, the Design Ark at the Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης στην Center of Architecture in Thessaloniki, 2012, at the Vom Photo re-edit αποθήκη Α και στο Ανάκατα 4 στο Thessaloniki at the Photography Museum and at the “Anakata 4” at στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Pavlou Mela Camp, Thessaloniki. Θεσσαλονικη.

Η μεταβολή των κοινωνικο-πολιτικών συνόρων μεταξύ της Δύσης και του αναπτυσσόμενου κόσμου είχε επιπτώσεις, εκτός από το The change in socio-political borders between the West κοινωνικό ή το πολιτισμικό πεδίο, στην απτή καand the developing world has affected peoples’ everyday θημερινότητα του ανθρώπου, που με τρόμο πλέον life, as they realize the collapse of what they though that βλέπει να έχει καταρρεύσει ότι θεωρούσε ως όρια composed the reality a few decades ago. μιας πραγματικότητας μόλις λίγες δεκαετίες πριν. At the same time, the perception which everyone has Παράλληλα, έχω αποδεχθεί ότι, η αντίληψη που about what constitutes or not our reality is a result of a σχηματίζει ο καθένας μας για το τι εντάσσεται μέσα continuous process of changes. στην πραγματικότητα και τι υπάρχει εκτός αυτής, είI chose this thesis to become the path of my artistic ναι το αποτέλεσμα μιας συνεχούς διαδικασίας μεταquest, seeking to connect it with a relative field, βολών, καταρρεύσεων και αναδιατάξεων. equally familiar to me, the music field and to search Επέλεξα η θέση αυτή να αποτελέσει τον βασικό άξονα των affinities and sequences. εικαστικών μου αναζητήσεων ώστε να μπορέσω να τη συνI chose the National Anthem of Greece as an δέσω με έναν συγγενικό χώρο, το χώρο της μουσικής, εξ ίσου assembly of historical events intertwined with οικείο για μένα και να αναζητήσω συνάφειες και αλληλουχίες. symbols and ideas that is inextricably tied to our Επέλεξα τον Εθνικό Ύμνο, ως μια συγκρότηση ιστορικών national history / national narrative. I removed γεγονότων στην οποία διαπλέκονται σύμβολα και ιδέες και the melody, adding a new sound composition είναι άρρηκτα δεμένος με το εθνικό μας ιστορικό/εθνικό αφήof mine, which is the mapping of sound signs γημα. Του αφαίρεσα τη μελωδία προσθέτοντας μια καινούργια or visualized acoustic stimuli that concoct the δική μου ηχητική σύνθεση που είναι η αποτύπωση ηχητικών image of the current day. σημείων ή οπτικοποιημένων ηχητικών ερεθισμάτων που εξυφαίνουν το είδωλο της σημερινής μέρας. 98

Ύμνος εις την ελευθερία, 2014

National Anthem of Greece, 2014

Ηχητική εγκατάσταση - ψηφιακή εκτύπωση. 100 x 400 εκ.

Sound installation - Digital Print. 100 x 400 cm.

Δήμητρα Μπαϊρακτάρη

KODRA FRESH

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κολωνία της Γερμανίας. Φοιτά στο 3ο εργαστήριο ζωγραφικής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Dimitra Bairaktari της Φλώρινας με συντονιστή τον Χάρη Κοντοσφύρη. Από το 2013 Βorn and raised in Cologne, Germany. She studies at the Department είναι μέλος της εικαστικής ομάof Visual and Applied Arts in Florina under the supervision of professor δας Εν Φλω. Έχει συμμετάσχει Harris Kondosphyris. Since 2013 she is a member of the artist collective σε πολυάριθμες ομαδικές εκEn Flo. She has participated at many group exhibitions in Florina, θέσεις σε Φλώρινα, ΘεσσαThessaloniki and Athens. She lives and works in Thessaloniki. λονίκη και Αθήνα. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

Παίζοντας με την έννοια του πλήθους και της μονάδας η σχηματοποιημένη μορφή του στρατιώτη πολλαπλασιάζεται και ενοποιείται με αποτέλεσμα τη δημιουργία Playing with the concepts of crowd and unit, the ανθρώπινων τοπίων. shaped form of the soldier multiplies and unifies Καθρεπτίζοντας τη σύγχρονη κοινωνική itself resulting to the creation of human landscapes. συνθήκη, ο άνθρωπος φαίνεται ανήμπορος να Reflecting the contemporary social treaty, the person ξεφύγει από τη μηχανοποιημένη κοινωνία και seems helpless in its attempt to escape from the έναν ομαδοποιημένο κόσμο. mechanised society and a clustered world. A world Έναν κόσμο χωρίς αυτόνομες προσωπικότητες, without any autonomous personality, controlled ελεγχόμενες μέσω μιας απροσδιόριστης ανώτερης by an unspecified higher power which imposes δύναμης η όποια επιβάλει την ποσότητα έναντι της quantity over quality. ποιότητας. 100

Χωρίς τίτλο, 2014

Untitled, 2014

Εγκατάσταση. 45 x 45 εκ. Mdf, ακρυλικό, πλαστικά στατιωτάκια.

Ιnstallation. 45 x 45 cm. Mdf, acrylic paint, toy soldiers. 101

Ελεάννα Μπαλέση

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1993 στον Πειραιά. Ζει και εργάζεται στα Ιωάννινα. Σπουδάζει στην σχολή Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων από το 2011. Έχει συμμετάσχει στο 9ο Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακών Τεχνών και Νέων Μέσων (Athens Video Art Festival) καθώς και στις εικαστικές παρεμβάσεις στην Eleanna Balesi Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης (Par aliar t ,T he s s al o nik i). Βorn in Peiraius, greece in 1993. She lives and works in Ioannina. She Ακόμη, έχει ολοκληρώσει studies at the Department of Fine Art and Art Sciences, Univercity of την πρακτική της άσκηIoannina, since 2011. ση στην διαφημιστική She has participated at the 9th International Festival of Digital Arts and New εταιρεία ENERGY LINE Media, Athens Video Art Festival and also at the “Paraliart” at Nea Paralia, στον Πειραιά, ως εικαThessaloniki. She has completed her internship as an art curator of advertising στική επιμελήτρια διmaterial at the advertising agencies ENERGY LINE in Peiraius. αφημιστικού υλικού.

Γλυπτική εγκατάσταση από μπουκάλια αλκοολούχων ποτών. Τρία σημεία A sculptural installation made out of bottles of alcoholic drinks. αναφοράς, τα ίχνη του στομίου σε πηλό, ο Three points of reference, the trace of a bottle in clay, the πάτος από το μπουκάλι (το κατακάθι) και το bottom part of a bottle and the cloth into the bottle mouth, the ρούχο μέσα στο στόμιο δημιουργώντας την beggining of creating a Molotof. αρχή μιας Μολότοφ. 102

Κενό, 2013-2014

Hiatus, 2013-2014

Eγκατάσταση. Μεταβλητές διαστάσεις. Στόμια,πάτοι μπουκαλιών, ύφασμα από ρούχα,πηλός.

Installation. Variable dimensions. Bottle top,insoles, fabric in clothing, clay.

103

Δάφνη Μοναστηριώτη

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1991. Φοίτησε στο Τμήμα Πλαστικών τεχνών και επιστημών της τέχνης, γλυπτική. Εκθέσεις: Παρακολούθηση σεμιναρίου performance της ομάδας NonGrata και συμμετοχή σε ομαδική performance. ΑΣΚΤ Αθήνα 2014. Συμμετοχή σε performative theater ‘’Κασσάνδρα’’. Ιωάννινα. 2014. 2013 Φόβος. H εικαστική πραγμάτευση / Fear: The art negotiation / Conference Dafnie Μonastirioti centre ‘ Κάρολος Παπούλιας’ Ioannina,Greece 2012 Athens Βorn in 1991. She studied at the Department of fine arts and Sciences Video Art Festival / Internationof Art. University Of Ioannina/School of Fine arts. Exibitions: Participation al Festival of Digital Arts and in NonGrata seminar and group performance/Asfa Athens 2014. New media Athens,Greece Participation in performative theater ‘’Kassandra” Ioannina 2014. 2013 2011 Pina Bausch / Εικαστικό Fear: The art negotiation / Conference centre ‘Κάρολος Παπούλιας’ Εργαστήρι Corfu,Greece Ioannina,Greece. 2012 Athens Video Art Festival / International Festival 2010 ΠΟΖΑ Ονείρα[τα]/ of Digital Arts and New media Athens,Greece. 2011 Pina Bausch / Εικαστικό Εργαστήρι Art workshop Corfu, Greece, 2010 Poza Dreams[the]/ Art Workshop Corfu, Greece. Ζει και Corfu,Greece. Lives and works in Athens. εργάζεται στην Αθήνα.

Στο κομμάτι αυτό αντικαθιστώ το μάρμαρο με πολυστυρένιο ή αλλιώς φελιζόλ και δηλώνω τα μεγέθη διατηρώντας τα In this artwork I have replaced the marble with polysterene, γραπτώς πάνω στα βάθρα. Με την πράξη also known as asstyrofoam, while I declare the sizes of αυτή αφαιρείται η αξία του βάθρου καθώς my sculpures on the pedestals. With this act I attempt to χρησιμοποιώ ένα ευτελές προϊόν για να abstract the value of the pedestal, by using a worthless αποδώσει την σημαντικότητα ενός μνημείου και material, in order to attach the significance of a ταυτόχρονα οριοθετώ την τιμή του ήρωα. Επάνω monument, while at the same time I delimit the price στα βάθρα υπάρχουν προτομές οι οποίες έχουν of the heroes. The busts, that stand on the pedestals φτιαχτεί και αυτές από ανάλογα υλικά με σκοπό να have been made by similar, trivial meterials, with σαρκάσουν ακόμη μια φορά τα τιμώμενα φανταστικά a mood to sarcastically annotate, once again, the πρόσωπα, χωρίς όμως να τα καταδικάζουν, αφού οι imaginary heroes. The scent of incense and wax, ελαφριές μυρωδιές του λιβανιού και του κεριού με τα purify themwithout sentenced them since. οποία έχουν φτιαχτεί τα εξαγνίζουν 104

2.00m*0.30*0.30/1.70*0.40*0.40 /1.80*0.30*0.20/1.50*0.40*0.40/ 0.80*0.20*0.20, 2014

Installation. Polystyrene, polyurethane, wax, incense.

Εγκατάσταση. Πολυστυρένιο, πολυουρεθάνη, κερί, λιβάνι.

105

Φανούρης Μωραΐτης

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1980 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Η εικαστική του πρακτική τον τοποθετεί στην περιοχή όπου η τέχνη και η τεχνολογία συναντώνται. Χρησιμοποιεί πλαστική, χρώμα και αλγοριθμικές διαδικασίες. Είναι πτυχιούχος Μηχανικός Υπολογιστών του Πολυτεχνείου Κρήτης και απέκτησε MSc. στην Τέχνη και Τεχνολογία από το Chalmers University of Technology Fanouris Moraitis στη Σουηδία με υποτροφία του ιδρυματος Α.Σ. Ωνάση, επίσης Βorn in 1992. He is an Athens based artist that works within the area of παρακολούθησε μαθήματα στο art and technology. In his work he uses sculpture, color and algorithmic Art Students League of New processes. He holds a MSc. in Art and Technology from Chalmers York και συνεχίζει τις σπουUniversity of Technology in Sweden, that was supported with a scholarship δές του στη Σχολή Καλών from the A.S. Onassis foundation, and a Bsc. in Electronic and Computer Τεχνών Αθήνας. Engineering from the Technical university of Crete. He also studied at the Art Εχει εκθέσει στην Αθήνα, Students League of New York and now continues his studies at the Athens Κωνσταντινούπολη και School of Fine Arts. His work has been shown in Athens, Istanbul and Göteborg. στο Göteborg.

“I need a hero, I'm holding out for a hero / “I need a hero, I'm holding out for a hero /Til the end of the Til the end of the night /She's gotta be slim night /She's gotta be slim /And she's gotta be blue /And she's gotta be /And she's gotta be blue /And she's gotta be fresh from fresh from the pipe” the pipe” Διασκευή από το τραγούδι “I need a hero” της Cover from Bonnie Tyler's song “I need a hero”. Bonnie Tyler. 106

I need a hero!, 2013

Εγκατάσταση. 160 εκ. πλάτος, 30 εκ. βάθος. Tρισδιάστατη εκτύπωση πολυαμίδης, μπλε χρώμα, άσπροι PVC σωλήνες.

Installation. 160 cm length, 30 cm depth. Polyamide 3d print, blue dye, white PVC pipes. 107

Νίκος Παναγιωτόπουλος

KODRA FRESH

Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1991. Το 2009 εισήχθη στην σχολή Πλαστικών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και στη συνέχεια στη Σχολή Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστήμιου Δυτικής Μακεδονίας από την οποία και αποφοιτεί το έτος 2014. Στα παιδικά του χρόνια παρακολούθησε μαθήματα στο Εικαστικό Εργαστήρι του Δήμου Πατρών και συμμετείχε σε εκθέσεις. Στη συνέχεια ως έφηβος μαθήNikos Panagiotopoulos τευσε στο εργαστήριο του Χαράλαμπου Θεμιστοκλέους και διακρίθηκε στον Βorn in Patras in 1991, In 2009 he was accepted in the school of Πανελλήνιο διαγωνισμό Σχολικού ΣχεPlastic Arts of the University of Ioannina and then in the School δίου. Επίσης κατά την διάρκεια των of Fine and Applied Arts of the University of Western Macedonia, φοιτητικών του χρόνων, πήρε το from which he graduated with honors in 2014. In his childhood δεύτερο ομαδικό βραβείο στον Παhe attended classes at the Art Workshop of the Municipality of νελλαδικό διαγωνισμό τηλεοπτικού Patras and participated in exhibitions. Αs a teenager, he studied σποτ του ΚΕΘΕΑ. Έχει συμμετάat the atelier of Charalambos Themistocleous and excelled at the σχει σε πολλές εκθέσεις εκ των National School Drawing Competition. Also during his student years, οποίων σημαντικές είναι: Pandora he took the second prize in the team competition of the Nationwide TV Box στο Κόδρα στα πλαίσια της commercials for KETHEA. Nikos Panagiotopoulos has participated in Βαλκανιάδας, Θυμάσαι; στην group exhibitions in Greece. He lives and works in Patras. Beton 7 και η Έκθεση δρόμου Αγίου Ανδρέου.

Το έργο του χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια να ενσωματώσει την His work is characterized by the attempt to integrate τεχνολογία στην τέχνη χρησιμοποιώντας technology in unusual art, using innovative materials ασυνήθιστα- καινοτόμα υλικά τα οποία that are affected by magnetic fields and also colors that επηρεάζονται από μαγνητικά πεδία καθώς interact with the temperature change. επίσης και χρώματα τα οποία αλληλεπιδρούν με την αλλαγή θερμοκρασίας. 108

Ένστικτο, 2014

Instict, 2014

Γλυπτό. 20x30x21 & 45x35 εκ.

Sculpture. 20x30x21 & 45x35 cm. 109

Γιώργος Παπαφίγκος

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1989 στη Λάρισα. Είναι τελειόφοιτος της Sχολής Kαλών Tεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο 4ο εργαστήριο ζωγραφικής. Εχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επιλογές πρόσφατων ομαδικών εκθέσεων: Φύσις 2013 Yorgos Papafigos Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού Βερολίνου (2013), Ομαδική Βorn in 1989. He is an undergraduate student at the School of Fine έκθεση, Kappatos gallery, (2013), Arts, Aristotle University of Thessaloniki. Selection of group exhibitions: Rooms2013+plus St. George Ly2013 Physis Griechischen kulturstiftung-Berlin (2013), Group showcabettus hotel, Transform 2012, Kappatos gallery, (2013), Rooms2013 + plus St. George Lycabettus hotel Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης (2013), Transform 2012, State Museum of Contemporary Art (2012). Lives Tέχνης Θεσσαλονίκη (2012). and works in Thessaloniki. Ζεί και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

Η δουλειά μου έχει την τάση να επικεντρώ- My work tends to focus on greek tradition and spirituality νεται στην Eλληνική παράδοση και πνευμα- with modern concepts, somewhere between folk-tale τικότητα με τις σύγχρονες αντιλήψεις, κάπου and fantasy. ανάμεσα στο λαϊκό παραμύθι και τη φαντασία. 110

Τελετουργικό 2, 2013

Ritual 2, 2013

Ψηφιακό σχέδιο και κολάζ. 150 x160 εκ. Eκτύπωση σε αρχειακό χαρτί Hahnemuhle.

Digital drawing and collage. 150 x 160 cm. Print on archival paper. 111

Nicolas Paradiselo (Ν. Τζίμας)

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1992 στην Αθήνα. Είναι τελειόφοιτος του προπτυχιακού προγράμματος της Σχολής Καλών Τεχνών Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης. Τα "Inspire 2013, Εικαστικό Φεστιβάλ Nicolas Paradiselo (N. Tzimas) Θεσσαλονίκης ΜΜΣΤ" και "T.A.M.A. Superflow, Μουσείο Βorn in 1992 in Athens. He is a senior at the undergraduate program Άλεξ Μυλωνά" είναι μερικές of the School of Fine Arts Plastic Arts and Art Sciences. “INSPIRE 2013 από τις συμμετοχές του. Thessaloniki Arts Festival MMCA" and “TAMA Superflow, Museum Alex Ζει και εργάζεται στην Mylona” are some of his participations. He lives and works in Athens. Αθήνα.

Ο Nicolas Paradiselo ( Ν. Τζίμας ) στο έργο “I need a hero ?!” εκθέτει τέσσερις εικόνες. Στις πρώτες τρεις αναφέρεται στα Nicolas Paradiselo (N. Tzimas) in the project “I need ονόματα τριών πολύ σημαντικών χώρων a hero?! “ exposes four drawings. In the first three he τέχνης. Απέναντι βρίσκεται το αυτοπορτραίτο refers to the names of three major art places. In the του, στο οποίο παρουσιάζει τον εαυτό του other hand there is his self-portrait, presenting himself σαν ήρωα, σαν ένα πρόσωπο που αξίζει as a hero, as a person who deserves to be placed on να τοποθετηθεί σε βάθρο, να μνημονεύεται a pedestal, to be remembered and to have a place και να υπάρχει στην ιστορία. Παραθέτει τους in history. He quotes his concerns over the current προβληματισμούς του πάνω στη σημερινή έννοια concept of the hero about who he is and how he του ήρωα για το ποιος είναι και πώς δημιουργείται, can be created, the expectations of a young man τις προσδοκίες ενός νέου που έρχεται αντιμέτωπος who confronts a world that moves too specific, μ’ ένα κόσμο που κινείται πολύ συγκεκριμένα, targeted and directed by marketing terms and στοχευμένα και κατευθυνόμενα υπό όρους μάρκετινγκ also the need for making or finding a role καθώς και στην ανάγκη για κατασκευή ή εύρεση ενός model, a hero. προτύπου, ενός ήρωα. 112

I need a hero ?!, 2014

Μεταβλητές διαστάσεις. Μολύβι σε χαρτί.

Variable dimensions. Pencil on paper.

113

Ζωή Σκλέπα

KODRA FRESH

Γεννηθηκε το 1970. Είναι απόφοιτος των ΤΕΙ Αθήνας (Νοσηλευτική). Εργάστηκε στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο και στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά (Χειρουργείο). Από το 2011 είναι φοιτήτρια της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει συμμετάσχει στις εξής ομαδικές εκθέσεις: στην Zoi Sklepa Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά το 2007 , στον Πολυχώρο BIOS (Β ΕρΒorn in 1970. She graduated from the nursing department of TEI γαστήριο Ζωγραφικής της ΑΣΚΤ) το of Athens . She worked at the Onassis Cardiac Surgery Center and 2012, στη Πινακοθήκη Γρηγοριάδη at the Hospital Tzanio Piraeus (Department of Surgery). Since 2011 (Α΄ Εργαστηρίου Γλυπτικής ) το she has been a student of the Athens School of Fine Arts. She has 2014, στο Μουσείο Τσαλαπάτα participated in the following group exhibitions: at the Municipal Gallery στο Βόλο (Πολιτιστικό ‘Ιδρυμα of Piraeus in 2007, at Polychoros BIOS (exibition of ASFA - B Painting Ομίλου Πειραιώς) το 2014 και workshop) in 2012, at Gallery Grigoriadis (exibition of ASFA - A Sculpture στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Workshop) in 2014, at Museum Tsalapata Volos (exibition of the Cultural & Μουσικής του αΟΠλιτιστικού Foundation of Piraeus Bank Group) in 2014 and at the B & M Theoharakis Ιδρύματος του ν Θεοχαράκη Foundation for the Fine Arts and Music (7th Biennale of Schools of Fine (7η Μπιενάλε των Σχολών Arts of Greece) in 2014. Καλών Τεχνών της Ελλάδας) το 2014.

Η ιδέα γεννήθηκε πάνω στην ασάφεια της τύχης του πτώματος του Αδόλφου Χίτλερ. The idea was born following the uncertainty of the Ένα προσωπικό αξεσουάρ καλλωπισμού whearabouts of Adolph Hitler’s body. A personal grooming του χαρακτηριστικού της εμφάνισής accessory for the most characteristic part of his του αποτελεί αλληγορικό κατάλοιπο appearance constitutes an allegorical residue suggesting υπαινισσόμενο μια στοιχειωμένη παρουσία a haunted presence in the modern culture. A Proteus στη σύγχρονη κουλτούρα. Μια Πρωτεϊκή αρχή origin of evil which pervades the present time. Even in του κακού που διαποτίζει το παρόν. Ακόμα και our days, some ideals full of misleading lies, survive, σήμερα κάποια ιδεώδη γεμάτα παραπλανητικά leading to the massification of the person turning him ψεύδη επιβιώνουν οδηγώντας στη μαζοποίηση into a “dump sleepwalker” with extreme servility . του ανθρώπου μετατρέποντας τον σε “βουβό υπνοβάτη‘’ με ακραία δουλικότητα. ‘’ …There is an urgent need to reinterpret the dark reality and reinvent the human value’’ ‘’…Είναι ανάγκη να επανερμηνευτεί η σκοτεινή Susan Sontag πραγματικότητα και να επανεπινοηθεί η αξία του ανθρώπου ! ‘’ Susan Sontag 114

"ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΠΟΤΕ", 2012

"THE CORPSE WAS NEVER FOUND’’, 2012

Εγκατάσταση επιτοίχια. 3,5 x 38 εκ. Έτοιμο αντικείμενο και πηλός μοντελοποίησης.

Ιnstallation. 3,5 x 38 cm. Ready made and modelling clay.

115

Χρήστος Σκούρτης

KODRA FRESH

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε με Άριστα από το Ιδιωτικό Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης Ιπποκράτειος το 2002 με την ειδικότητα του οδοντοτεχνίτη πορσελάνης και ορθοδοντικού Το 2005 συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης Λεονάρντο Ντα Βίντσι στην Ιρλανδία. Μεταξύ 2006 και 2007 παρακολούθησε σεμινάChristos Skourtis ρια και απέκτησε γνώσεις πάνω σε σχεδιαστικά προγράμματα Βorn in Athens. He graduated from the Privet Training Institute AutoCad και Mastercam. Από το Ippokratios with a distinction in 2002, with the specialization of dental 2007 έως το 2010 εργάστηκε ως technician and orthodontics. In 2005 he took part in the Leonardo σχεδιαστής προσθετικών μεDa Vinci European program in Ireland. Between 2006 and 2007, he λών σε φαρμακευτική εταιρία attended various design courses and he gained knowledge in programs και από το 2010 έως σήμερα such as Autocad and Mastercam. From 2007 until 2010 he worked for a είναι φοιτητής του 3ου εργαpharmaceutical company as prosthetic designer and since 2010, he is a στηρίου, της Σχολής Καλών full time student in the 3rd Lab of the Faculty of Fine Arts in the University Τεχνών του Πανεπιστημίου of Western Macedonia in Florina. Δυτικής Μακεδονίας.

Η ελπίδα The hope. Στον μύθο της Πανδώρας δεν μπορείς να In the myth of Pandora’s box you can not be sure what είσαι απολύτως σίγουρος τι ακριβώς αντιexactly hope represent in the box. It was the drug προσώπευε η ελπίδα μέσα στο κουτί. Ήταν that would save people from their suffering or was it το φάρμακο που θα έσωζε τους ανθρώπους another curse from the gods trapped along with all από τα δεινά τους ή ήταν άλλο ένα κακό κλειthe others? Is it good to hope or should we live with σμένο μαζί με όλα τα άλλα; Είναι καλό να ελπίno expectations from others? Should we expect a ζουμε ή πρέπει να ζούμε χωρίς να περιμένουμε better tomorrow or just live for the moment? Does τίποτα και από κανέναν; Πρέπει να περιμένουμε our society need to believe or to hope for a hero ένα καλύτερο αύριο ή να μην τρέφουμε ελπίδες για in noways or is its members who have to be the τίποτα; Οι κοινωνίες σήμερα χρειάζεται να ελπίζουν heroes for themselves? σε έναν ήρωα για να σωθούν από τα κακά του κουτιού ή τα μέλη τους πρέπει να γίνουν οι ίδιοι ήρωες; 116

Η ελπίδα, 2012

The hope, 2012

250 x 220 x 220εκ. Video-προβολή πάνω σε πλάκες από εξηλασμένη πολυστερίνη τύπου Dow.

250 x 220 x 220 cm. Video-projection onto styrofoam plates type Dow. 117

Μαργαρίτα Στέφου

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1992 στα Ιωάννινα. Σπουδάζει στη σχολή πλαστικών τεχνών και επιστημών της τέχνης στα Ιωάννινα. Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τη ραπτική ενώ κατα τη διάρκεια των σπουδών της μελέτησε βιβλία ενδυματολογίας. Ασχολήθηκε ερασιτεMargarita Stephos χνικά με το θέατρο ενώ υπήρξε βοηθός του σκηνογράφου Βorn in Ioannina in 1992. She is now studying at the Fine Art and Art Τάκη Στεφάνου στην παSciences Department in Ioannina. ράσταση "Δον Περλιμπλίν From a very early age she has been interested in costumery and she has και Μπελίσσα" του Φ. Γκ. developed this interest further during her university studies. Λόρκα. Στις καλλιτεχνικές She has been involved in amateur theatre productions and has assisted the της δημιουργίες επηρεάζεscenery artist Takis Stephanou for the production of "Don Perlimplin and ται από την παρατήρηση Belisa" by Federico Garcia Lorca. της φύσης και τα συναιShe takes artistic inspiration from the observation of nature and the intimate σθήματα που βιώνει η emotions it provokes in the human soul. ανθρώπινη ψυχή μέσα σ’αυτήν.

Το έργο αυτό αποτελεί μία αποτύπωση του συναισθήματος της προσωπικής This piece of work expresses my feelings of personal επιτυχίας. Της στιγμής εκείνης που για λίγο achievement. It represents the moment we pause and στέκουμε πάνω από τις προσπάθειές μας reflect with relief on the vacuum we have filled. This και αναλογιζόμαστε με ανακούφιση το κενό vacuum that once divided us now unifies us in the που υπερβήκαμε. Το κενό εκείνο που κάποτε achievement of our hopes and dreams. μας χωρίζε, και τώρα μας ενώνει με όλα όσα We seem so important but we are so insignificant... επιδιώξαμε. So how do we feel when we have achieved the Μοιάζουμε τόσο μεγάλοι κι όμως είμαστε τόσο pinnacle of our dreams? μικροί.... Πώς νιώθουμε άραγε όταν βρισκόμαστε Proud or trapped in our egos? How did we arrive στην κορφή των επιδιώξεών μας; Περήφανοι ή at this point? In fact, are we heroes? And if we are εγκλωβισμένοι στο εγώ μας; Πως φτάσαμε ως εκεί; who is the judge? Είμαστε όντως ήρωες; και αν ναι ποιός είναι εκεί για να το κρίνει; 118

Επίτευξη, 2014

Εγκατάσταση. 60 εκ. Ξύλο, σιλικόνη, κλωστή, αποξηραμένες φλούδες αβοκάντο. 119

Achievement, 2014

Installation. 60 cm. Wood, silicone, thread, sun-dried peel of avocado.

Ισμήνη Τελιγιορίδου

KODRA FRESH

Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1990 και μεγάλωσε στην Καστοριά. Το 2008 εισήχθη στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Εεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. στο εργαστήριο ζωγραφικής του I. Φωκά, και αποφοίτησε το 2014. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα στην Bellas artes του Universidad Complutense της Μαδρίτης στα πλαίσια του προγράμματος Erasmus. Έχει συμμετάσχει στο Demo#4: residensy και ομαδική έκθεση στο Dynamo project space στην Θεσσαλονίκη. Πήρε Ismini Teligioridou μέρος στην ομαδική έκθεση του 4ου εργαστηρίου ζωγραφικής του τμήματος εικαστικών και Βorn in Thessaloniki in 1990 and raised in Kastoria. She is a εφαρμοσμένων τεχνών στον πολυχώρο «Αγgraduate of the painting studio of prof. I. Fokas, Department γέλων βήμα» στην Αθήνα, και στο εικαστικό of of Visual and Applied Arts, School of Fine Arts, Aristotle κέντρο «Ήλιος» στην Θεσσαλονίκη. Ακόμα University of Thessaloniki. She has attended art courses at the πήρε μέρος στην Cheap art ΘεσσαλονίBellas artes του Universidad Complutense of Madrid (Erasmus κης. Τέλος, συμμετείχε στο πρόγραμμα program). She has taked part in the Demo#4: residensy and «Φύσις» του Ελληνικού Iδρύματος Ποgroup exhibition at Dynamo project space, Thessaloniki and the λιτισμού του Βερολίνου, στην Καστανιά group exhibition of the 4th painting studio in Athens as well as at Βέροιας, και ακολούθησαν εκθέσεις the “Ilios” art center in Thessaloniki. She has also participated at στην Βέροια, στο ινστιτούτο Goethe “Cheap Art” exhibition and the Hellenic Foundation’s for Culture της Αθήνας και στο Ελληνικό ίδρυμα program “Fysis” in Berlin , Veroia and Athen’s Goethe Institute. Lives πολιτισμού στο Βερολίνο. Ζει και ερand works in Thessaloniki. γάζεται στην Θεσσαλονίκη.

Περί ασχήμιας Η σειρά “Περί ασχήμιας” επιχειρεί να προσεγγίσει την ανθρώπινη ασχήμια, τόσο ως φυσιογνωμικό χαρακτηριστιOn ugliness κό, όσο και ως καθαυτό χαρακτηριστικό. The series ‘On Ugliness’ is an attempt to approach human Ως άσχημο έχει οριστεί αυτό που εξαιτίας ugliness as a physical characteristic, as well as a trait per της εμφάνισής του μας δημιουργεί μια δυse. We characterise as ugly something which, on account σάρεστη εντύπωση ή που απλώς δεν ανταof its appearance, provokes an uncomfortable feeling ποκρίνεται στο ιδεώδες που έχουμε για την or something that simply doesn’t conform to our ideal ομορφιά, αυτό που παραβαίνει τις αρχές της of beauty, contravenes our principles of morality and ηθικής ή της ευπρέπειας, που προκαλεί απέdecorum, causes aversion, contempt, displeasure or χθεια, περιφρόνηση, δυσαρέσκεια, ή ό,τι προwhatever causes feelings of aversion, displeasure or καλεί ένα συναίσθημα απέχθειας, δυσαρέσκειας, discomfort. In the series ‘On Ugliness’, notions such δυσφορίας. Στην σειρά “Περί ασχήμιας” έννοιες us teratogenesis, the grotesque, crime, aging or όπως η τερατογέννεση, το γκροτέσκ, η εγκλημαdeath are personified in an attempt to define and τικότητα, τα γηρατειά ή ο θάνατος προσωποποιούunderstand the concept of ‘ugliness’. νται, στην προσπάθεια ορισμού και κατανόησης του όρου «ασχήμια». 120

1. Περί ασχήμιας, 2013

1. On ugliness, 2013

2. Περί ασχήμιας, 2013

2. On ugliness, 2013

55 x 75 εκ. Λάδι σε καμβά.

55 x 75 cm. Oil on canvas.

50 x 65 εκ. Λάδι σε καμβά.

50 x 65 cm. Oil on canvas.

121

Δημήτρης Τζικόπουλος

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1992 στην Θεσσαλονίκη. Είναι τελειόφοιτος του Τμήματος Τεχνών και Επιστήμων της Τέχνης, Ιωάννινα. Από το 2011 συμμετέχει με το εικαστικό του έργο στην Dimitris Tzikopoulos ομάδα Nomades rtcore σε μια σειρά από project βιωΒorn in 1992 in Thessaloniki. He is a graduate student of the School of ματικού θεάτρου που έχουν Plastic Arts and Art Sciences in Ioannina.f Since 2011 he participates in ως σκοπό να γίνουν ένα the artistic group Nomades Artcore which works on a series of experiential θεατρικό ντοκιμαντέρ έως theater projects whose purpose is to make a theatrical documentary in 2015. το 2015.

122

1. Στήλη σε χειρονομία, 2013

1. Gesture in column, 2013

185 x 9 x 9 εκ. Γύψος, Plaster.

185 x 9 x 9 cm. Gesture in column.

2. Χτύπησε τους πίσω, 2013

2. Hit back, 2013

30 x 17 x 17 εκ. Γύψος, Plaster.

30 x 17 x 17 cm. Gesture in column.

123

Γιώργος Τρύφων

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1985 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε γραφιστική στο Mediterranean College. Αποφοίτησε από την Σχολή καλών τεχνών του Α.Π.Θ. το 2014. Μεταξύ 2009 - 2012 διδάσκει ζωγραφική και φωτογραφία στο Δήμο Ωραιοκάστρου και στο Σύλλογο αποφοίτων του Αμερικανικού κολλεγίου ΑναΥiorgos Trifon τόλια. Ασχολείται ενεργά με τα κοινά, είναι Γενικός γραμματέας Βorn in 1985 in Thessaloniki. He studied graphic design at Mediterranean του Συλλόγου προστασίας πε- College. He graduated from the School of Fine Arts of the Aristotle ριβάλλοντος των Ανθόκηπων University in 2014. Between 2009-2012 he was teaching painting and Ωραιοκάστρου και μέλλος σε photography in the municipality of Oreokastro and the Alumni Association επιτροπές που αφορούν τον of the American College Anatolia. He is active in politics, he is the General Πολιτισμό, την Παιδεία και το Secretary of the Association of Environmental Protection of Anthokipi Περιβάλλον της τοπικής κοιOreokastrou and future committees on Culture, Education and Environment νωνίας του Ωραιοκάστρου of Oreokastro the local community where he lives and works. όπου ζει και εργάζεται.

124

Untitled, 2014

Χωρίς τίτλο, 2014

Print on light emitting aluminum construction. 200 x 300 cm.

Eκτύπωση σε αυτόφωτη κατασκευή αλουμινίου. 200 x 300 εκ. 125

Δημήτρης Φραγκάκης

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1982, στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Τ.Ε.Ι Καβάλας το 2006. Το 2008 εισάγεται στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ αποφοιτώντας το 2014. Έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε εκθέσεις όπως: Dimitris Fragakis 2014: 7η BIENALLE Σχολών Καλών Τεχνών Ελλάδος, Ίδρυμα Θεοχαράκη, ΑθήΒorn in Thessaloniki in 1982. He graduated from the Mechanical να / 2012: "TRANSFORM" (Pandora’s Engineering dpt. at T.E.I Kavala, in 2006. In 2014 he recieved his box), Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών, ΘεσBA from the School of Fine and Applied Arts, Aristotle University σαλονίκη / "no more real than you of Thessaloniki. He has presented his work in several exhibitions are", Dynamo Project Space, Θεσincluding: 2014, 7th BIENALLE of Schools of Fine Arts in Greece, σαλονίκη / 2011: XV BIENALLE DI Theocharakis Foundation, Athens / 2012, "TRANSFORM" MEDITERANNEO, "SYMBIOSIS?", (Pandora’s box), Teloglio Arts Foundation, Thessaloniki / "no more Θεσσαλονίκη / "ΑΝΑ-ΚΑΤΑ", Διreal than you are", Dynamo Project Space, Thessaloniki / 2011, XV εθνής συνάντηση νέων καλλιτεBIENALLE DI MEDITERANNEO, "SYMBIOSIS?", Thessaloniki / χνών, Στρατόπεδο Παύλου Μελά, International Festival for young Artists, "ΑΝΑ-ΚΑΤΑ", Pavlos Melas Θεσσαλονίκη / 2010: 2η ΕΝΟΤΗField, Thessaloniki / 2010: 2nd UNIT, ArtForum Gallery, Tsatsis ΤΑ, ArtForum Gallery, Tsatsis Projects, Thessaloniki. He lives and works in Thessaloniki. Projects, Θεσσαλονίκη. Ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη.

Άνθρωποι, Χαρακτήρες, Ήρωες. Όταν People, Characters, Heroes. When they outreach the stage ξεπεράσουν το στάδιο του γνώθι σαυτόν, of self-awareness, they begin to look like giants. Even the αρχίζουν να μοιάζουν με γίγαντες, ο smallest seems huge. They are looking for this transition μικρότερος φαίνεται τεράστιος. Αναζητούν although sometimes, they are consistent just with a την μετάβαση και μερικές φορές συμβιβάζονται change. They have realized what is possible and they μόνο με την αλλαγή. Έχουν συνειδητοποιήσει know that only the one who has the strongest vision το εφικτό και γνωρίζουν ότι αυτός που θα will last. They set high goals that seem unfeasible or αντέξει είναι εκείνος με το ισχυρότερο όραμα. utopian for the rest people and they hate setbacks. Θέτουν υψηλούς στόχους, που για πολλούς Having developed a strong instinct of primitivism, μοιάζουν άπιαστοι ή ακόμη και ουτοπικοί, και they carve the circle of their own Odyssey, marking μισούν τα πισωγυρίσματα. Με έντονο το αίσθημα a route and the same time a completion. They του πρωτογονισμού, χαράσσουν τον κύκλο της prepare the conditions leading to a definitely δικής τους Οδύσσειας δημιουργώντας μία πορεία higher and probably bright field. In such fields, αλλά και μια περαίωση. Προετοιμάζουν τις συνθήκες there is a strange silence and if you disturb it που οδηγούν σε ένα πεδίο σίγουρα ανώτερο και μάλλον you will find yourself in trouble. φωτεινό. Σε τέτοια μέρη υπάρχει μια περίεργη ησυχία που αν την ταράξεις, θα βρεις τον μπελά σου. 126

Μαύρος Γίγαντας, 2013

Black Giant, 2013

240 x 88 εκ. Λάδι και γραφίτης σε μουσαμά.

240 x 88 cm. Oil and graphite on canvas. 127

Πυθαγόρας Χατζηανδρέου

KODRA FRESH

Γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Το 2005 απέκτησε πτυχίο BA Visual Arts and Music Technology από το πανεπιστήμιο του Keele, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Tο 2012, αποφοίτησε από το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Σχολή Καλών Τεχνών του Pythagoras Chatziandreou Α.Π.Θ. Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκΒorn in Athens in 1981. In 2005, he graduated from Keele University (UK) θέσεις όπως τη Bienalle Βαλκανιwith a BA in Visual Arts and Music Technology. In 2012, he graduated κών Σχολών Καλών Τεχνών (Σόfrom School of Fine Arts, Faculty of Fine and Applied Arts, A.U.TH. φια, 2011), «Ύλη ως Αφήγηση» He has participated in several group exhibitions, including “Transform”, (Camp!, Αθήνα, 2013), Rooms Balkans Fine Arts Student Biennial (Sofia, Bulgaria 2011), “Medium 2013 (Kappatos Gallery, 2013) as Narrative” (CAMP!, Athens, Greece, 2013), Rooms 2013 (Kappatos και Inspire Festival (Μ.Μ.Σ.Τ, Gallery, Athens, Greece), “Inspire Festival”, (Macedonian Museum of Θεσσαλονίκη, 2013). Ζει και Contemporary Art, Thessaloniki, Greece, 2013). Lives and works in Greece εργάζεται στην Ελλάδα, ως as an Arts educator. εκπαιδευτικός εικαστικών.

128

Πεδίο Δόξης, 2014

Field of Glory, 2014

Βίντεο εγκατάσταση. 320 x 320 εκ. Τσιμεντένια πλακίδια. Με την ευγενική χορηγία της TsourlakisTiles

Video installation. 320 x 320 cm. Soil, water, concrete. Sponsored by TsourlakisTiles 129

Μάγδα Χριστοπούλου

KODRA FRESH

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977 και κατάγεται από την Πρέβεζα. Από την παιδική της ηλικία ασχολείται με τη ζωγραφική και την ποίηση. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στη Φλώρινα. «Η Πρόσοψη του βλέμματος» ήταν η πρώτη ποιητική Magda Christopoulou της συλλογή. Έλαβε μέρος στο 1ο Φεστιβάλ Νέων ΛοBorn in Athens in 1977. She paints and writes poetry from an early age. In γοτεχνών, που διοργάνωJune 2014, she graduated from the Department of Fine and Applied Arts, σε το ΕΚΕΒΙ τον ΔεκέμUniversity of Western Macedonia. βριο του 2011, μετά από In 2008 she published her first poetry book titled “The facade of the glance”. In πρόταση του περιοδικού 2011 she took part in the 1st Festival of new writers of the National Book Center “Μανδραγόρας”. of Greece (ΕΚΕΒΙ). Ζει κι εργάζεται στη She lives and works Florina. Φλώρινα.

130

Αυτόχειρες, 2014

Suicide, 2014

Tοιχογραφία με πλαστικό χρώμα και σοβά πάνω σε καμβά.

Wall painting with plastic color and plaster on canvas. 131

Ατομική έκθεση

Αρχαία Αγορά Θεσσαλονίης

ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΣ

ΙΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων

Ανθή Αργυρίου Παναγής Κουτσοκώστας Δημήτρης Μιχάλαρος

ARTIST

Erifyli Balla

Solo Exhibition

Ancient Agora of Thessaloniki 16th Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities

C U R AT O R S

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝHΣ

Εριφύλη Μπάλλα

Anthi Argiriou Panagis Koutsokostas Dimitris Michalaros

Εριφύλη Μπάλλα

ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ ΑPOTROPAIA

Γ Γεννή θηκε το 1979 στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Ecole des Beaux-Arts στη Γαλλία το 2002 και στη συνέχεια κέρδισε υποτροφία για τη Erifyli Balla Σχολή Καλών Τεχνών του University College of Northampton της Μεγάλης Βρετανίας. Μεταξύ Βorn in Thessaloniki in 1979. She graduated from 2003 και 2009 απέκτησε το δεύτερο πτυχίο της the Ecole des Beaux-Arts in France in 2002, following από την ESADSE ecole des Βeaux arts στις with a scholarship from the School of Fine Arts in πλαστικές τέχνες και το Master professionelle the University College of Northampton, UK. Between cinema/senario/production από το Sorbonne 2003 and 2009 she obtained her second degree of universite Paris 1. Έχει επίσης παρακολουperforming arts from ESADSE ecole des Veaux arts θήσει σεμινάρια Film,Video & New Media με and the Master professionelle cinema/senario/production υποτροφία στο School of the Art institute from Sorbonne university Paris 1. She has also attended of Chicago. Έχει εργαστεί σε δύο ταινίες Film,Video & New Media seminars with a scholarship at the μικρού μήκους σε συνεργασία με τον School of the Art institute of Chicago. She has participated Frederic Sojcher και την Katia Mendez at the production of two short films along Frederic Sojcher Best, υπήρξε βοηθός του καθηγητή and Katia Mendez Best, and she has also assisted next to Frederic Sojcher, ενώ μέχρι το 2012 professor Frederic Sojcher in other projects. Until 2012 she had δίδασκε ανεξάρτητα ζωγραφική και been teaching painting and drawing with the use of H/Y as a free σχέδιο με χρήση Η/Υ. Ζει και εργάlancer. She currently lives and works in Thessaloniki. ζεται στη Θεσσαλονίκη.

134

Στο επίκεντρο των καλλιτεχνικών μου At the core of my artistic pursuits one can find the way the αναζητήσεων είναι ο τρόπος που το αντιobject wields an applied aesthetics as well as its broader κείμενο ασκεί μια εφαρμοσμένη αισθητική decorative actions. My investigation is focused on the και οι ευρύτερες διακοσμητικές του δράσεις. search for the manifold meanings of the utilitarian Η έρευνα μου επικεντρώνεται σε μια αναζήobject through the sociological, historical, ideological τηση των πολλαπλών νοημάτων πάνω στο and aesthetical spectrum. This approach takes χρηστικο αντικείμενο, μέσα από το κοινωνιοplace through the reexamination of some archetypal λογικο, ιστορικο, ιδεολογικο αλλά και αισθητικο schemes, which are receiving their form through the τους φάσμα. slip casting technique. Through this investigation the Αυτή η προσέγγιση γίνεται μέσα από την επανεobject is being examined as a social model, a tool ξέταση κάποιον αρχέτυπων σχημάτων τα οποία of political power, an ideological symbol, the means μορφοδωτουνται μέσα από τη τεχνική της κεραμιfor economical power and luxury display (luxe). In κής (slip casting). addition, the investigation includes the study of Μέσα από αυτή την έρευνα εξετάζεται το αντικείhow emotions and experiences are embodied in μενο ως κοινωνικο πρότυπο, ως εργαλείο πολιτικής them. In this way, I am reexamining the chronicle εξουσίας, ιδεολογικο σύμβολο, επίδειξη της οικονοof the trophy by studying in depth the course μικής εξουσίας και της πολυτέλειας(luxe). Επίσης ο of the vessel/trophy, challenging the limits of τρόπος που ενσαρκώνονται σ’ αυτά συναισθήματα και the prototype’s authenticity and the history of εμπειρίες. the object by deconstructing it and reversing Έτσι επανεξετάζω το χρονικό του τροπαίου μελετώντας its original character, thus contaminating σε βάθος χρόνου την πορεία του αγγείου - επάθλου δοthe conventional image of the form and its κιμάζοντας τα ορια της αυθεντικότητας του προτύπου και establishment as an ideological model. την ιστορία του αντικειμένου’ αποδoμώντας το και αντιThese morphic corrosions reevaluate the στρέφοντας τον αρχικο του χαρακτήρα, μολύνοντας τη historical, social, political, and aesthetical συμβατική εικόνα της μορφής και την καθιέρωση της ως ιδεvalues of the object by revealing the ολογικο πρότυπο. ambiguous relationship among them. Αυτες οι μορφικές φθορές επανεκτιμούν τις ιστορικές, κοινωνικές, πολιτικές και αισθητικές αξίες του αντικειμένου αποκαλύπτοντας τη διφορούμενη σχέση μεταξύ τους.

135

ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ ΑPOTROPAIA

Αποτρόπαια, 2014

Apotropaia, 2014

Υαλοποιημένος πηλός.

Glazed stoneware.

136

Κλίμακα Επιβίωσης , 2014 Yαλοποιημένος πηλός, πολυαιθυλένιο και αλουμίνιο.

Surviving Scale, 2014

Glazed stoneware, polyethylene and aluminum. 137

ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ ΑPOTROPAIA

Γλυφιτζούρι, 2014

Lollipop, 2014 Glazed stoneware, sugar, glucose, food coloring and wood.

Υαλοποιημένος πηλός, ζάχαρη, γλυκόζη, χρώμα τροφής και ξύλο.

138

Γλυφιτζούρι, 2014

Lollipop, 2014 Action-Performance.

Δράση-Performance.

139

ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ ΑPOTROPAIA

Ρομαντικό Δείπνο, 2007

Romantic Dinner, 2007 Sculptural video documentation and glazed porcelain.

Μορφοπλαστική βιντεοσκόπηση και υαλοποιημένη πορσελάνη.

140

Terravore, 2008 Sculptural video documentation, glazed stoneware and cardboard box.

Γαιοφάγος, 2008 Mορφοπλαστική βιντεοσκόπηση, υαλοποιημένος πηλόs και χάρτινο κουτί. 141

Ατομική έκθεση

ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΣ

Κοιτώνες πρώην στρατοπέδου Κόδρα

Ανθή Αργυρίου Παναγής Κουτσοκώστας

ARTIST

Rania Bellou

Solo Exhibition

Barracks οf ex-military camp Kodra

C U R AT O R S

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝHΣ

Ράνια Μπέλλου

Anthi Argiriou Panagis Koutsokostas

143

ONE STORY AT A TIME

Ράνια Μπέλλου Γεννήθηκε το 1982 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. και το 2006 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο Central Saint Martins College of Art and Design του Λονδίνου. Έχει βραβευθεί με το 1ο έπαθλο Γιάννη Σπυρόπουλου από το Ίδρυμα Γιάννη και Rania Bellou Ζωής Σπυροπούλου και είναι υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών Ελλάδος και Born in Thessaloniki in 1982. She studied painting at the του Ιδρύματος Ωνάση. To 2014 ήταν finalist School of Fine Arts of the Aristotle University, Thessaloniki για το βραβείο Young Mediterranean Artistic and in 2006 she completed her postgraduate studies in Scene Prize. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις Central Saint Martins College of Art and Design, London. She στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως στη 2η has been awarded 1st Prize of the Yiannis and Zoe Spiropoulou και 3η Διεθνή Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Foundation and she is also a recipient of the Scholarship της Μόσχας και σε εκθέσεις του Εθνικού Foundation of Greece and the Onasis Foundation. In 2014 Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Κέshe was a finalist for the Young Mediterranean Artistic Scene ντρου Σύγχρονης Τέχνης ΘεσσαλονίPrize. She has participated in exhibitions in Greece and abroad, κης. Το 2012 φιλοξενήθηκε στο Europe including the 2nd and 3rd International Biennale of Young Artists of House (Λονδίνο) η ατομική της έκθεση Moscow and exhibitions of the National Museum of Contemporary με τίτλο “Between I and Me”, ενώ έχει Art and the Contemporary Art Center of Thessaloniki. In 2012 her πραγματοποιήσει τρεις ακόμη ατομιsolo exhibition entitled “Between I and Me” was presented at the κές εκθέσεις στις Kalfayan Galleries Europe House (London), while she has shown three solo exhibitions σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ζει at Kalfayan Galleries in Athens and Thessaloniki. She currently lives και εργάζεται στο Λονδίνο και εκand works in London and is represented by Kalfayan Galleries, Athensπροσωπείται από τις Kalfayan Thessaloniki. Galleries, Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

144

Στα έργα μου μετατρέπομαι σε πολιτισμικό αρχαιολόγο, σε αρχειοφύλακα δημιουργώντας νέους συσχετισμούς ανάμεσα σε όσα συνέβησαν στο παρελθόν, έτσι ώστε να γεννηθούν απροσδόκητες ιστορίες.

In my artworks, I become a cultural archaeologist, an archivist trying to draw new links between what was deposited there, giving birth to unpredictable stories.

Engaging with the fragility of memory and its permeability by fantasy and imagination, I seek to offer a synthetic world created from the perforated, interwoven and Μέσω της ενασχόλησής μου με την εύθραυστη layered fragments of drawing, animation, multimedia and φύση της μνήμης, η οποία διαποτίζεται photography. Manually dissecting, manipulating and reαπό τον μύθο και την φαντασία, επιζητώ να arranging that visual information, I transform it into a παρουσιάσω έναν τεχνητό κόσμο τον οποίο series of implausible events and scenarios. συνθέτουν τα διάτρητα, αλληλένδετα και Based on the Proustian model of subjective memory, πολυεπίπεδα θραύσματα σχεδίων, πολυμέσων, my works ‘force’ the return to ‘personal’ memories. κινούμενου σχεδίου και φωτογραφίας. Μέσα από Such a return however cannot be equal to a thorough μία χειρωνακτική διαδικασία κατακερματισμού, recreation of a past situation, but is a ‘free’ journey επεξεργασίας και αναταξινόμησης, μετατρέπω among blurred and vague mental images with its την οπτική πληροφορία σε μία αλληλουχία intentional forgetfulness. φανταστικών γεγονότων και σεναρίων. In the drawing series ‘Ghost of my Shadow’, which Τα έργα μου, έχοντας ως αφετηρία το μοντέλο is composed of a photographic archive from 1900 της υποκειμενικής μνήμης όπως διατυπώθηκε 1920s Europe, Asia and Africa, the artist explores από τον Προυστ, ‘επιβάλλουν’ την επιστροφή cultural narratives and structures, and negotiates στις ‘προσωπικές’ αναμνήσεις. Αυτού του είδους η issues of memory, authenticity and identity. επιστροφή δεν αποτελεί ακριβή αναπαράσταση του In the ‘love’ letters of the ‘Port Said’ series, παρελθόντος, αλλά ένα ‘ελεύθερο’ ταξίδι ανάμεσα anyone could be either Reggie or Winkie, or σε συγκεχυμένες και ασαφείς νοητικές εικόνες με την even both of them in different instances of ηθελημένη λήθη που αυτό συνεπάγεται. their life. Some could even stay distant just Η ζωγραφική σειρά ‘Ghost of my Shadow’ για παράδειγμα to observe the passion and the destruction βασίστηκε σε φωτογραφικό αρχείο των δεκαετιών and protect themselves from feelings. Each 1900 – 1920 από τις περιοχές της Ευρώπης, Ασίας και person will identify with the characters in a Αφρικής. H σειρά διερευνά πολιτισμικές αφηγήσεις και completely different manner, as transference δομές, και αναφέρεται σε θέματα μνήμης, αυθεντικότητας of behaviors and personality traits depends και ταυτότητας. mainly on the individual’s experience. Στην ‘ερωτική’ αλληλογραφία της σειράς ‘Port Said’, The collection of these old photo images κάποιος θα μπορούσε να ταυτιστεί με τον Reggie ή την creates a memory trace, making the Winkie, ή και με τους δυο σε διαφορετικές φάσεις της ζωής passage of time visible; revealing τους. Κάποιος άλλος θα μπορούσε, αποστασιοποιημένος the different time cultural layers like για να προστατευθεί συναισθηματικά, να παρατηρήσει απλά lines drawn on a palimpsest. My real το πάθος και την καταστροφή. Κάθε άνθρωπος ταυτίζεται με challenge is to read an image as a τους χαρακτήρες με διαφορετικό τρόπο, καθώς η μετάθεση presentation that is capable of creating συμπεριφοράς και χαρακτηριστικών της προσωπικότητας new contexts, or - if one distances εξαρτάται κυρίως από τις προσωπικές εμπειρίες. himself from the contextual readingΗ συλλογή αρχειακού υλικού δημιουργεί ένα μονοπάτι μνήμης, new configurations. καθιστώντας το πέρασμα του χρόνου ορατό, αποκαλύπτοντας τα διάφορα χρονικά-πολιτισμικά επίπεδα σαν γραμμές ενός παλίμψηστου. Η πραγματική πρόκληση για μένα είναι να ‘διαβάσω’ μία εικόνα ως παράσταση η οποία δύναται να δημιουργήσει νέες αφηγήσεις ή – στην περίπτωση που κάποιος αποστασιοποιηθεί από την ερμηνεία – νέες παραμέτρους.

145

ONE STORY AT A TIME

Ghost of My Shadows I, 2012 196 x 97,5 εκ. Mολύβι σε γιαπωνέζικο χαρτί . Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries, Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

Ghost of My Shadows I, 2012

196 x 97,5 cm. Pencil on Japanese tissue paper. Courtesy of Kalfayan Galleries, Athens - Thessaloniki

146

Ghost of My Shadows II, 2012

160 x 97,5 εκ. Mολύβι σε γιαπωνέζικο χαρτί . Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries, Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

160 x 97,5 cm. Pencil on Japanese tissue paper. Courtesy of Kalfayan Galleries, Athens - Thessaloniki

147

ONE STORY AT A TIME

Ghost of My Shadows III, 2013 160 x 97,5 εκ. Mολύβι σε γιαπωνέζικο χαρτί. Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries, Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

Ghost of My Shadows III, 2013

160 x 97,5 cm. Pencil on Japanese tissue paper. Courtesy of Kalfayan Galleries, Athens - Thessaloniki

148

Ghost of My Shadows IV, 2013 153 x 98,5 εκ. Mολύβι σε γιαπωνέζικο χαρτί Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries, Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

Ghost of My Shadows IV, 2013

153 x 98,5 cm. Pencil on Japanese tissue paper. Courtesy of Kalfayan Galleries, Athens - Thessaloniki

149

ONE STORY AT A TIME

Ghost of My Shadows VI, 2013

Ghost of My Shadows VI, 2013 153 x 98.5 εκ Mολύβι σε γιαπωνέζικο χαρτί. Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries, Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

153 x 98.5 cm. Pencil on Japanese tissue paper. Courtesy of Kalfayan Galleries, Athens - Thessaloniki

150

Ghost of My Shadows V, 2013 98,5 x 150 εκ. Mολύβι σε γιαπωνέζικο χαρτί. Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries, Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

Ghost of My Shadows V, 2013

A Short History or A Short Story I, 2014

Ghost of My Shadows V, 2014

98,5 x 150 cm. Pencil on Japanese tissue paper. Courtesy of Kalfayan Galleries, Athens - Thessaloniki

aArtist's book video projection Duration 05:25 mins Courtesy of Kalfayan Galleries, Athens - Thessaloniki

Βιντεο προβολή του Artist's Book Διάρκεια: 05:25 mins Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries Αθήνα- Θεσσαλονίκη

151

II.

ONE STORY AT A TIME

III.

IV.

Loosing the Trail between Myths I, 2014

Loosing the Trail between Myths II, 2014

Loosing the Trail between Myths III, 2014

Loosing the Trail between Myths IV, 2014

38 x 23.5 cm Μολύβι σε χαρτί Kozo Έργο in situ, Artist-in-Residence του ΠΔΚ 2014 Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries, Αθήνα-Θεσσαλονίκη

38 x 23.5 cm Pencil drawing on Kozo paper In situ artwork, Artist-in-Residence, AFK 2014 Courtesy of Kalfayan Galleries, Athens-Thessaloniki 152

An Object of Memory, 2011 Οπτικοακουστική εγκατάσταση Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries, Αθήνα - Θεσσαλονίκη

An Object of Memory, 2011

A Doorway to Imagination V, 2012 180 x 60 εκ. εκάστη Μολύβι σε γιαπωνέζικο χαρτί σε καρτ-ποστάλ από το Port Said (1910-1936 περίπου) Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries, Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

A Doorway to Imagination V, 2012

Αudio visual installation Courtesy of Kalfayan Galleries, Athens - Thessaloniki

180 x 60 cm each Pencil on Japanese tissue paper on postcards from Port Said (ca. 1910-1936) Courtesy of Kalfayan Galleries, Athens – Thessaloniki.

Between I and Me, 2012

4 αρχειακές εκτυπώσεις.

Λεπτομέρεια του "Between I and Me" Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries, Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

Between I and Me, 2012

4 archival prints.

Detail of "Between I and Me"

Courtesy of Kalfayan Galleries, Athens – Thessaloniki. 153

Ατομική έκθεση

Μπέη Χαμάμ

ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΣ

Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων & Πολιτιστικής Κληρονομιάς 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων

Ανθή Αργυρίου Παναγής Κουτσοκώστας Δημήτρης Μιχάλαρος

ARTIST

Alexandros Kaklamanos

Solo Exhibition

Bey Hamam General Directorate of Antiquities & Cultural Heritage 9th Ephorate of Byzantine Antiquities

Anthi Argiriou Panagis Koutsokostas Dimitris Michalaros

C U R AT O R S

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝHΣ

Αλέξανδρος Κακλαμάνος

155

ΑΟΡΑΤΗ ΠΟΛΗ INVISIBLE CITY

Αλέξανδρος Κακλαμάνος Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1999, από το τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Α.Π.Θ. το 2005 και από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών το Alexandros Kaklamanos 2011. Το 2010 φοίτησε με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. για το πρόγραμμα Erasmus, στη Βασιλική Ακαδημία Born in Athens in 1982. He graduated from Deutsche Καλών Τεχνών της Αμβέρσας. Τον Σεπτέμβριο Schule Athen in 1999, from the School of Economics του 2012 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Αγof Aristotle University of Thessaloniki in 2005 and from γλία στο “World Event of Young Artists’’ στα Athens School of Fine Arts in 2011. In 2010 he studied πλαίσια της πολιτιστικής Ολυμπιάδας, στο with an Erasmus program scholarship from the State Νότινγχαμ. Στη συνέχεια επιλέχθηκε για την Scholarships Foundation, at the Royal Academy of Fine Arts υποτροφία της ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ HELLAS, με την in Antwerp. In September 2012 he represented Greece at the οποία σπούδασε στο μεταπτυχιακό τμήμα “World Event of Young Artists’’ in the U.K., during the cultural εικαστικών τεχνών στην Ακαδημία Sint Olympiad in Nottingham. Later on, he was awarded with the Joost, του AVANS Πανεπιστημίου ΕφαρMOTOR OIL HELLAS Scholarship for the Master of Fine Arts at μοσμένων Επιστημών στην πόλη Ντεν the Academy Sint Joost of Avans University of Applied Sciences Μπος. Ζει και εργάζεται ανάμεσα στην in Hertogenbosch. He lives and works between Antwerp and Αμβέρσα και το Λονδίνο και έχει συμLondon and he has participated in a number of exhibitions in μετάσχει σε εκθέσεις στην Ελλάδα και Greece and abroad. το εξωτερικό.

156

Αόρατη πόλη, 2014

Invisible City, 2014 Video installation at Bei Hamam in Thessaloniki. Variable dimensions.

Bίντεο εγκατάσταση στο Μπέη Χαμάμ Θεσσαλονίκης. Μεταβλητές διαστάσεις.

#1 Α. Ελάσσων, 2014

#2 Ταυτοποίηση, 2014 Bίντεο 3’35’’. Σε διάλογο με το Λευκό Πύργο Θεσσαλονίκης.

#1 A. Minor, 2014

#2 Identity, 2014 Video 3’35’’. Ιn dialogue with the White Tower of Thessaloniki.

Bίντεο 8’23’’. Σε διάλογο με το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου. Video 8’23’’. Ιn dialogue with the statue of G.Alexander.

#3 Αντικατάσταση, 2014 Bίντεο, 1’43’’ Σε διάλογο με το άγαλμα του Ελ. Βενιζέλου. #3 Replacement, 2014

Video, 1’43'' In dialogue with the statue of El.Venizelos.

157

Full Circle, 2013

ΑΟΡΑΤΗ ΠΟΛΗ INVISIBLE CITY

Tαινία Μικρού Μήκους 5’07’’.

Short Film 5’07’’.

Λεπτομέρεια από το έργο "Full Circle" Close-up detail of the artwork "Full Circle"

Στιγμιότυπο του "Full Circle" Still frame of the "Full Circle"

Φωτογραφία από το έργο στο χώρο του Μπέη Χαμάμ Θεσσαλονίκης. Photo from the artwork' s display at Bei Hamam in Thessaloniki. 158

MiCROCOSM, 2014

Tαινία Μικρού Μήκους 12’28’’.

Short Film 12’28’’.

159

norizon, 2013 Bίντεο, 12'55''.

norizon, 2013 Video, 12'55''.

#2 norizon (mnmd), 2013 Bίντεο, 5’08’’.

#2 norizon (mnmd), 2013

ΑΟΡΑΤΗ ΠΟΛΗ INVISIBLE CITY

Video, 5’08’’.

Φωτογραφία από το έργο στο χώρο του Μπέη Χαμάμ Θεσσαλονίκης.

Photo from the artwork' s display at Bei Hamam in Thessaloniki. 160

Τwo Little Weeks, 2014

Tαινία Μικρού Μήκους 06’29’’

Short Film 06’29’’

161

Ατομική έκθεση

Κοιτώνες πρώην στρατοπέδου Κόδρα

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ EXORIARE ALIQUIS NOSTRIS EX OSSIBUS ULTOR (ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ)

ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΣ

Διοικητήριο πρώην στρατοπέδου Κόδρα

Δημήτρης Μιχάλαρος Ανθή Αργυρίου Παναγής Κουτσοκώστας

ARTIST

Kostas Christopoulos

Solo Exhibition

Barracks οf ex-military camp Kodra

ΙΝSTALLATION EXORIARE ALIQUIS NOSTRIS EX OSSIBUS ULTOR (PROPOSAL FOR A MURAL) Headquarters οf ex-military camp Kodra

C U R AT O R S

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝHΣ

Κώστας Χριστόπουλος

Dimitris Michalaros Anthi Argiriou Panagis Koutsokostas

Κώστας Χριστόπουλος

Website: www.kostaschristopoulos.com

PANK!

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Σπούδασε ζωγραφική (εργ. Γιάννη Ψυχοπαίδη) και χαρακτική στην Α.Σ.Κ.Τ.. Το 2008 ολοκλήρωσε το Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ίδιας σχολής και από το 2010 είναι υποψήφιος διδάκτορας του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Α.Π.Θ. Έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές (Γκαλερί Ζουμπουλάκη 2006 και 2010) και έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι μέλος της Kostas Christopoulos καλλιτεχνικής Ομάδας Φιλοπάππου www.kostaschristopoulos.com και συνδιοργανωτής της πλατφόρμας Kostas Christopoulos was born in Athens in 1976. He studied σύγχρονης τέχνης και λογοτεχνίpainting (studio of J. Psychopaidis) and engraving at Athens School ας The Symptom Projects με έδρα of Fine Arts. In 2008 he completed his Master in Fine Arts degree την Άμφισσα. Αρθρογραφεί στον at ASFA and since 2010 he is a PhD candidate at the Department ημερήσιο και διαδικτυακό τύπο, of Political Sciences at Aristotle University of Thessaloniki. He has συμμετέχοντας στη συντακτιshown two solo exhibitions at Zoumboulakis Galleries in 2006 and κή ομάδα των «Αναγνώσεων» 2010, and he has also participated in several group exhibitions both της Κυριακάτικης Αυγής. Έχει in Greece and abroad. He is a member of the artistic Team Filopappou συνεπιμεληθεί, ανάμεσα σε and the co-organizer of the platform of contemporary art and literature άλλες, την έκθεση Αναφορά / The Symptom Projects, based in Amfissa. He works as a columnist Αναπαράσταση στο Εβραϊκό being a part of the editors team “Anagnoseis”, the book and arts issue Μουσείο Θεσσαλονίκης το of Kyriakatiki Avgi. Amongst others, he has been the co-curator of the 2011 και υπήρξε μέλος της exhibition Reference/Representation at the Jewish Museum of Thessaloniki ομάδας επιμέλειας της 4ης (2011), and he was also a member of the curatorial team of the 4th Athens Μπιενάλε της Αθήνας. Biennale. Η έκθεση επιδιώκει να μεταφέρει την αίσθηση αστάθειας και επισφάλειThe exhibition seeks to convey ας που ακολούθησε την εποχή του ψυχρού πολέμου και τα γεγονότα the feeling of insecurity and του 1989, την εποχή δηλαδή του μονοπολισμού, του «μεταεθνικού precariousness that was evident αστερισμού» και της κατίσχυσης της μετανεωτερικής συνθήκης. Το after the cold war era and the events σύγχρονο υποκείμενο υιοθετεί πολλαπλές, διαφορετικές, ενδεof 1989, the era, that is, of unipolarity, χομένως και αντίθετες μεταξύ τους ταυτότητες. Ζητήματα φύof the “postnational constellation” and the λου, ιθαγένειας και υπηκοότητας, θρησκείας, επαγγελματικής enforcement of the postmodern condition. ιδιότητας, ιδεολογίας και πολιτικής θέσης, μεταξύ άλλων, διThe contemporary subject adopts multiple, ασταυρώνονται ονομάζοντας χώρους που συχνά τίθενται different and sometimes even conflicting σε σύγκρουση μέσα στον ίδιο άνθρωπο. Μια τέτοια διαπίidentities. Matters of sex, nationality and στωση αναφέρεται σε μια εποχή χωρίς ήρωες, χωρίς τις citizenship, religion, profession, ideology and εξέχουσες εκείνες- πολιτικές και μη- προσωπικότητες political views, among others, overlap by creating που υπήρξαν εμβληματικές ως προς τη διατύπωση spaces that more often than not collide within the ή τη διάδοση ιστορικών, εθνικών και άλλων αφηγηperson itself. Such a determination refers to an era μάτων. Τα έργα της έκθεσης, επιλεγμένα από τη without heroes, without those prominent,- political or συνολική παραγωγή της τελευταίας οκταετίας, not- iconic persons, who established or spread historical, αναδιανέμονται στον εκθεσιακό χώρο συνθέnational and other narratives. The artworks were chosen by τοντας με ελλειπτικό και συμβολικό τρόπο the total production of the last eight years, are placed in the μιαν ακόμα αφήγηση του σύγχρονου, αυexhibition area and form symbolically and elliptically another τού δηλαδή που συντίθεται από την πληnarrative of the contemporary, that is, what is composed by θώρα τέτοιων ριζικά αποσπασματικών the plethora of such radically fragmented and always personal και πάντοτε προσωπικών αναπαραrepresentations. στάσεών του. 164

Φωτογραφία από την έκθεση στους Κοιτώνες του πρώην Στρατοπέδου Κόδρα. Photo from the exhibition at the barracks of ex-military camp of Kodra.

Χωρίς τίτλο, 2008

Χωρίς τίτλο, 2010

Εικονοστάσι και κλαδιά. 65 x 55 x 15 εκ.

Χαρτί εφημερίδας. Μεταβλητές διαστάσεις.

Untitled, 2008

Untitled, 2010

Shrine and twigs. 65 x 55 x 15 cm.

Newspaper. Variable dimensions.

Χωρίς τίτλο, 2008

Ξύλινο πάτωμα και κλαδιά. 150 x 220 x 150 εκ. (περ.)

Ξύλινο πάτωμα. 160 x 45 εκ. (περ.)

Untitled, 2008

Wooden parquet and twigs. 150 x 220 x 150 cm (approx.)

Wooden parquet. 160 x 45 cm (apprοx.) 165

e.g.k.e.d.g., 2012

PANK!

Λάδι σε καμβά. 90 x 160 εκ.

Οil on canvas. 90 x 160 cm.

Photo from the exhibition at the barracks of ex-military camp of Kodra.

Φωτογραφία από την έκθεση στους Κοιτώνες του πρώην Στρατοπέδου Κόδρα. 166

Χωρίς τίτλο, 2013

Χαρτί εφημερίδας, collage και de-collage. 21,5 x 30 εκ.

Χαρτί εφημερίδας, τύπωμα και de-collage. 16,5 x 33 εκ.

Untitled, 2013

Νewspaper, collage and de-collage. 21,5cm x 30 cm.

Νewspaper, imprint and de-collage. 16,5cm x 33 cm.

Χωρίς τίτλο, 2013

Untitled, 2013

De- collage και μικτή τεχνική σε καμβά. 190 x 280 εκ.

De- collage and mixed media on canvas. 190 cm x 280 cm. 167

PANK!

Χωρίς τίτλο, 2013

Untitled, 2013

Χαρτί εφημερίδας, collage και de-collage. 25,5 x 39,5 εκ.

Νewspaper, collage and de-collage. 25,5cm x 39,5 cm. 168

Χωρίς τίτλο, 2007

Untitled, 2007

De-collage και μικτή τεχνική σε καμβά. 190 x 280 εκ.

De- collage and mixed media on canvas. 190 x 280 cm.

Χωρίς τίτλο, 2007

Untitled, 2007

De-collage και μικτή τεχνική σε καμβά. 155 x 230 εκ.

De- collage and mixed media on canvas. 155 x 230 cm.

169

PANK!

Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor (Proposal for a mural), 2014

Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor (Πρόταση για μία τοιχογραφία), 2014

Installation view.

Άποψη εγκατάστασης.

170

Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor (Πρόταση για μία τοιχογραφία)

Exoriare aliquis nostris (Proposal for a stencil)

ossibus

ultor

Μια φράση του Βιργίλιου, η οποία αποτελεί και τον τίτThis quote by Virgil, which is also the title of the λο της εγκατάστασης, βρίσκεται κάτω από την αφιέinstallation, can be found in the Hellenic Nomarchy, after ρωση στο Ρήγα Φεραίο του Ανωνύμου του Έλληνος, the dedication to Rigas Feraios, by its writer “Anonymous συγγραφέα της Ελληνικής Νομαρχίας. Το εν λόγω the Greek”. This book is rightly considered to be one of the κείμενο θεωρείται εύλογα ένα από τα σημαντικότερα most important texts, which propagated the revolutionary εθνεγερτικά κείμενα της ελληνικής επανάστασης, spirit and the awakening of the Greek people, as well as αλλά και ένα από τα πρώτα- αν όχι το πρώτο και one of the first, if not the very first and the one who marked ιδρυτικό- του νεοελληνικού διαφωτισμού. Το κείμεthe birth of the Greek Enlightment. The text was written νο είναι γραμμένο κατά την ιστορική εκείνη περίοδο during the period of the creation of the modern nationπου μορφοποιούνται τα σύγχρονα έθνη- κράτη. state. The majority of the relevant approaches understand H πλειονότητα των σχετικών θεωρήσεων βλέπει the nation as a result of the processes of modernity. We το έθνος ως αποτέλεσμα των διαδικασιών της say “processes” since modernity itself is a process. National νεωτερικότητας. «Διαδικασιών» καθότι η ίδια η identity, as every other form of identity, is constructed as part νεωτερικότητα συνιστά μια τέτοια. Η εθνική ταυof a constantly evolving process; it is not something static or τότητα, όπως και κάθε ταυτότητα, συγκροτείται stable within time and space. This construction is at times the εν μέσω μιας διαρκούς διαδικασίας, μη αποresult of a synthesis of various, sometimes even conflicting, τελώντας κάτι στατικό και σταθερό στο χώρο traditions, trends and individual attributes while some times it και το χρόνο. Η συγκρότηση αυτή είναι άλλοτε is the result of a confrontation or a clash of points, which at a το αποτέλεσμα μια σύνθεσης διαφορετικών, previous level seemed to have been compatible with each other. ενδεχομένως και αντιφατικών μεταξύ τους, Identities cannot be examined out of their historical context. The παραδόσεων, τάσεων και επιμέρους ιδιοτήartwork, as a stencil, painted with the smoke of a candle, seeks to των ενώ άλλοτε μιας αντιπαράθεσής ή μιας underline this confronting aspect of the construction of identity or σύγκρουσης σημείων που σε ένα προηγούto stress that each subject is shaped within an ongoing crisis, such μενο στάδιο έμοιαζαν συμβατικά μεταξύ as the present. τους. Μια θεώρηση της ταυτότητας είναι αδύνατο να αποσυνδεθεί από την εκάστοτε ιστορική στιγμή Το έργο, παίρνοντας τη μορφή μιας τοιχογραφίας με χρωστήρα τον καπνό του κεριού, θέλει να αναδείξει μια τέτοια συγκρουσιακή διάσταση στη συγκρότηση της ταυτότητας ή να επισημάνει πως το εκάστοτε υποκείμενο διαμορφώνεται εν μέσω μιας διαρκούς κρίσης, όπως η σημερινή.

Λεπτομέρειες εγκατάστασης

Details of the installation 171

Katerina Athanasopoulou Nikolas Almpanis & Niki Chalkiadaki Konstantinos Papamichalopoulos

Ομαδική έκθεση

ARTISTS

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Κατερίνα Αθανασοπούλου Νικόλας Αλμπάνης & Νίκη Χαλκιαδάκη Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος

Group Exhibition

Δημήτρης Μιχάλαρος Μπάμπης Βενετόπουλος Παναγής Κουτσοκώστας

C U R AT O R S

ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΣ

w w w.C yberA r tSpac e.net

Dimitris Michalaros Babis Venetopoulos Panagis Koutsokostas

173

174

CYBER ART SPACE.NET

Κατερίνα Αθανασοπούλου Σπούδασε Ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου στην Θεσσαλονίκη και κατόπιν Animation στο Royal College of Art στο Λονδίνο. Το έργο της, υβρίδιο Αnimation και Βίντεο, συνδυάζει το χειροποίητο με το ψηφιακό, μέσω έντονου πειραματισμού και μιας αλχημικής μίξης πραγματικών απεικονίσεων και φανταστικών τοπίων και χαρακτήρων. Katerina Athanasopoulou Οι ταινίες της προβάλλονται σε διεθνή φεστιβάλ, σε χώρους τέχνης και την τηλεόραση, (European Media Art Festival, Studied Painting at the School of Fine Arts in Istanbul Modern, Clermont-Ferrand International Short Thessaloniki and completed an Animation MA Film Festival, Zagreb’s Museum of Contemporary Art, at the Royal College of Art in London. Channel 4 και άλλα). Her short films are a hybrid of live action Στην Ελλάδα συμμετείχε με την ταινία της Engine and animation, forming richly layered worlds Angelic στη Biennale 3 της Θεσσαλονίκης το 2011, με with a strong feel for colour and texture: video, την Αποδημία στους Εικαστικούς Διαλόγους της Στέphotographs and animation coming together in a γης Γραμμάτων και Τεχνών το 2012, ενώ οι ταινίες της process akin to alchemy, embracing chance and έχουν παρουσιαστεί στο φεστιβάλ Ανιμασύρος, στο experimentation. Πλατφόρμα Βίντεο, στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Her work has been screened in international film Μικρού Μήκους Θεσσαλονίκης, στο Αthens Video festivals and art galleries, including Thessaloniki Art Festival, στο Animacall και στο Kalos&Klio Biennale 3, Istanbul Modern, Clermont-Ferrand Showroom. International Short Film Festival, Zagreb’s Museum of Με την ταινία της Αποδημία/Apodemy (ανάθεση Contemporary Art, Channel 4 and others. από την Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών) κέρδισε Her 2012 film Apodemy, commissioned by The Onassis το παγκόσμιο βραβείο ψηφιακής τέχνης The Cultural Foundation, has been screened in many Lumen Prize to 2013, Ειδική Μνεία για Ελληνικό international film festivals, won the International Digital Animation στο φεστιβάλ Ανιμασύρος, Πρώτο Art Award “Lumen Prize”, was a finalist for the Best Βραβείο Animation στο London Greek Film Commissioned Film category at the British Animation Festival. Ηταν επίσης φιναλίστ «Καλύτερης Awards and got a Special Mention in Animasyros festival Ταινίας με Ανάθεση» (Best Commissioned and Best Animation at the London Greek Film Festival. Her Animation) στα Βρεττανικά Βραβεία work has also been exhibited at the Thessaloniki Short Film Animation (British Animation Awards), το Festival, Athens Video Art Festival, Animacall and Kalos&Klio 2014. Στον ίδιο διαγωνισμό κλήθηκε να Showroom. δημιουργήσει και ένα από τα βραβεία. She has recently completed a commission from the London Ζεί στο Λονδίνο όπου κάνει ταινίες, College of Fashion, to be presented at the Venice Architecture συνεργάζεται με άλλους καλλιτέχνες Biennale in Autumn 2014 and lives in London, working as an σαν Animator/ειδική σύμβουλος και Animation Director, collaborating with other artists and teaching διδάσκει στο London College of at London College of Communication. Communication. 175

Apodemy Bridge

CYBER ART SPACE.NET

Η Αποδημία είναι μια ταινία για την μετανάστευση Apodemy is a film about emigration and the economic και την οικονομική κρίση, βασισμένη στην Πλατωcrisis, based on Plato’s metaphor of the mind as a νική ιδέα της ψυχής σαν κλουβί: γεννιόμαστε με το birdcage: we’re born with the cage empty and fill κλουβί άδειο και το γεμίζουμε με γνώσεις/πουλιά που it with knowledge/birds to be recalled/grabbed at θυμόμαστε/αρπάζουμε αργότερα. Η ταινία, ανάθεση a later time. The film, commissioned by Stegi (the της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών το 2012, ακολουθεί Onassis Foundation) in 2012, follows a caged tram ένα τρόλεϊ-κλουβί που κινείται απο μεταναστευτικά that’s moved by migratory birds, seeking escape πουλιά που ψάχνουν διέξοδο από μια πόλη μισοτεfrom a city half-finished and abandoned. Economic λειωμένη και εγκαταλελειμένη. Η οικονομική μετανάemigration is an act of dislocation, where the στευση είναι μια πράξη κοινωνικής εξάρθρωσης, όπου journey taken is felt as a breakaway from the το ταξίδι μοιάζει σαν αποκόλληση από το σημείο προέpoint of origin, disrupting personal and social life. λευσης, διαταράσσοντας την προσωπική και κοινωνική The buildings of the city are skeletal, the road is ζωή. Τα κτήρια της πόλης είναι οστέινα, ο δρόμος ραγιcracked and the space is breaking apart. σμένος και ο χώρος αποσυντίθεται. For this new examination of the work, all that Γι’ αυτή την νέα διερεύνηση του έργου, το μόνο που μένει remains from Apodemy is the broken bridge, a από την Αποδημία είναι η σπασμένη γέφυρα, ένα χαώchaotic tangle of turns and elevations, which was δες μπέρδεμα στροφών και ανυψώσεων, που μεταφράtranslated into a road to explore and navigate στηκε σε δρόμο προς ανακάλυψη και εξερεύνηση με τη with the help of Babis and Giorgos Venetopoulos βοήθεια των Μπάμπη και Γιωργου Βενετόπουλου για το for Action Field Kodra. This is a new journey for Πεδίο Δράσης Κόδρα. Αυτό είναι ένα νεό ταξίδι και για the film itself: for the first time, the viewer can την ίδια την ταινία: για πρώτη φορά, ο θεατής μπορεί να define their own path and experience what it felt ορίσει το δικό του δρόμο και να αισθανθεί πως ήταν για like for its creator to enter her own vision. την δημιουργό του να μπεί μέσα στο έργο της.

Apodemy Bridge, 2014

Εγκατάσταση σε 3D διαδικτυακό περιβάλλον. Μεταβλητές διαστάσεις.

Untitled, 2014

Apodemy Bridge, 2014

Video installation. Variable dimensions. Soil, water, concrete.

Installation in 3D internet inviroment. Variable dimensions.

176

Apodemy Bridge, 2014

Εγκατάσταση σε 3D διαδικτυακό περιβάλλον. Μεταβλητές διαστάσεις.

Installation in 3D internet inviroment. Variable dimensions. 177

Νικόλας Αλμπάνης

CYBER ART SPACE.NET

Σπούδασε Ζωγραφική στην Academia di Belle Arti di Firenze, Ιταλία και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στις Ψηφιακές Τέχνες: ΜΑ Digital Arts στο University Arts London του Λονδίνου, όπως επίσης και στην Ψηφιακή Μετα-παραγωγή: MA Digital Post Production στο National Film & Television School του Λονδίνου. Το 2008 συμμετείχε στην έκθεση «The Big Draw», της National Gallery του Λονδίνου. Το 2010 ανέλαβε την εποπτεία των ψηφιακών εφέ του animated short film «Stanley Pickle», το οποίο απέσπασε 33 διεθνή βραβεία. Ενδεικτικά: Chicago Nikolas Almpanis International Festival, USA 2010 (WINNER Best Animation) (Academy Recognized), Outstanding Nikolas Almpanis and Niki Chalkiadaki are two Visual Achievement Van D’or Awards, Cannes in artists from different origins and from different art a Van 2011, Vision Innovation Award, New York fields. Nikolas studied Painting at the Academia Digital Short Film Festival 2011. di Belle Arti di Firenze, Italy and completed his graduate studies with MA in Digital Arts, University Arts London, London, UK and MA in Digital Post Production, National Film & Television School, London, UK. In 2008 he participated in the exhibition “The Big Draw”, National Gallery, London. In 2010 he was the lead Visual Effect supervisor of the animated short film: “Stanley Pickle”, which won 33 international awards. Selected: Chicago International Festival, USA 2010 (WINNER Best Animation) (Academy Recognised), Outstanding Visual Achievement Van D’or Awards, Cannes in a Van 2011, Vision Innovation Award, New York Digital Short Film Festival 2011.

Niki Chalkiadaki

Νίκη Χαλκιαδάκη

Niki studied Greek Literature and Linguistics at Σπούδασε Γλωσσολογία στο τμήμα Φιλολογίας του Αριthe Aristotle University of Thessaloniki, Greece στοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ολοκλήand completed her graduate studies with MA ρωσε τις Μεταπτυχιακές τις Σπουδές (με υποτροφία) (awarded an academic scholarship) in Creative στη Δημιουργική Γραφή του Πανεπιστημίου Δυτικής Writing, University of Western Macedonia, Greece. Μακεδονίας. Η ποιητική της συλλογή, «ανάσκελη Her poetry book “on my back with fever” (published με πυρετό» (εκδόσεις Μανδραγόρας, 2012) απέin 2012) won the first prize-award for the new poet’s σπασε το πρώτο βραβείο καλύτερης ποιητικής best poetry book, National Symposium of Patras, 2013, συλλογής νέου ποιητή στο Πανελλήνιο ΣυμπόGreece, and was shortlisted for the National Poetry σιο Πάτρας 2013, και ήταν υποψήφια για τα Awards, 2014, Greece. Κρατικά Βραβεία Ποίησης 2014. 178

Η ανάγκη για δημιουργία τέχνης μέσω νέων The necessity of creating art through new quests and αναζητήσεων και η επιθυμία για σύμπραξη the desire for partnership through experimentation and μέσω του πειραματισμού και της συνεργασίας collaboration through new forms of art, led both partners έτερων μορφών της τέχνης, ώθησε τους δύο συto share the same volition of exploring the dynamics of νεργάτες να θέλουν να εξερευνήσουν τη δυναμιspeech, image and sound through videopoetry, in order κή του λόγου, της εικόνας και του ήχου μέσω του to make their own contribution to a new form of art. είδους της βιντεοποίησης για να συμβάλλουν στη In spring of 2013 they both decided -almost instantly ζύμωση ενός νέου είδους. Tην άνοιξη του 2013, and instinctively- to trust their artistic intercourse αποφασίζουν - σχεδόν ακαριαία και ενστικτωδώςand create five digital works in order to give birth να εμπιστευτούν την καλλιτεχνική τους συνεύρεση to new worlds of art and harvest new experiences. και δημιουργούν πέντε ψηφιακά έργα με σκοπό να In October 2013, they participated in the First γεννήσουν κόσμους νέων συγκινήσεων και νέας International Conference of Creative Writing, held συγκομιδής εμπειριών. Τον Οκτώβριο του 2013, συμin Athens, with the case study “a poem on the μετείχαν στο Πρώτο Διεθνές Συνέδριο Δημιουργικής screen” and the screening of their digital artwork Γραφής που έγινε στην Αθήνα, με τίτλο της εισήγησής “Lullaby”. τους «ένα ποίημα στην οθόνη» και την προβολή του ψηφιακού τους έργου «Νανούρισμα» (Lullaby).

Λεπτομέρειες από την εγκατάσταση Video Poetry 1984. Details of the Installation Video Poetry 1984.

179

CYBER ART SPACE.NET

1984 1984 The digitally designed environment of Το ψηφιακά σχεδιασμένο περιβάλλον του 1984 εξαίρει το εμ1984 praises the interstitial nature of the βόλιμο της συνειρμικής καταβύθισης με αφορμή έναν χώρο associative precipitation triggered by an εγκαταλειμμένο, έναν χώρο νοσταλγικό και τραχύ από τον abandoned site, a place that is nostalgic and οποίο δεν υπάρχει διαφυγή, τη στιγμή που το αποτύπωrugged from which there is no escape, while μα του χρόνου είναι καταφανώς αμείλικτο. Οι τοίχοι, καthe imprint of time is apparently relentless. τασκευές αδιαπέραστες, ορίζουν μία άλλοτε εστία ως The walls, impermeable constructions, define αφετηρία και τέλμα, προστατεύουν και περιορίζουν ταυwhat used to be a focal point as now the τόχρονα, ενισχύουν την ανασφάλεια μιας υποτιθέμενης departure point and ultimate finish; they protect παρεχόμενης ασφάλειας εντός των τειχών, ενώ η έλλειψη and simultaneously bound; they reinforce οροφής επιτρέπει στη διάσταση του ύψους να λειτουρthe insecurity of a presumed security offered γήσει ως μια λανθάνουσα αίσθηση ελευθερίας, ως μια within the walls; the absence of a roof allows to κάποια λύση εγκλεισμού που απεγνωσμένα ή βιβλικά the dimension of height to act as a latent sense αναμένεται σχεδόν πάντα από τον ουρανό. Το δέντρο, of freedom, as a kind of confinement solution, σύμβολο της οικογένειας, της ζωής και της κοσμογονιwhich is desperately – or even biblically – almost κής σοφίας πολεμά τη φθορά και την απομόνωση, αντιalways anticipated from the skies. The tree, a στέκεται στην έννοια της ακινησίας, του τετελεσμένου, symbol of family, life, and cosmogonic wisdom και ως εκ τούτου και του θανάτου, ωστόσο φυτεμένο fights against corrosion and isolation, stands out και ριζωμένο εντός. Ο τοίχος της προβολής τοποθεagainst the notions of stillness and accomplished τεί τον περιηγητή απέναντι από ένα κέντρο δηλωτιfact and, thus, against death; however, the tree κής και σημειωτικής σημαντικότητας, όπως έκανε σε remains planted and crusted. The projection wall αλλοτινές εποχές η φωτιά, η προσευχή, η θυσία, το places the observer across a center of declaratory αρχαίο δράμα ή κατοπινά η ισοπεδωτική δύναμη της and semiotic grandness, as fire, prayer, sacrifice, οθόνης. Η προοπτική της προβολής -σαν ανάμνηση and ancient drama did in the past or the leveling μιας κάποτε αθωότητας- έχει σκωπτική χωροθέτηpower of the screen did later on. The outlook of the ση δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της διαφυγής projection – as a memory of a long-lost innocence από ασφυκτικό περιβάλλον, την απατηλή αίσθηση – has a satirical placement that creates the illusion εισόδου σε επόμενη ‘πίστα’. Ο περιηγητής τοποθεof escapement from a suffocating surrounding, the τείται στους υπό χωροχρονικούς όρους της εικονιdeceitful sense of entering into the next ‘level’. The κής πραγματικότητας στην οποία βρίσκεται, έχει το sightseer is placed within the virtual reality (regulated φυσικό ύψος ενός νηπίου, του ποιητικού υποκειby space-time terms) in which she is located, has the μένου, το οποίο αρνείται να ενηλικιωθεί, κουβαλά natural height of a toddler – the poetic subject – that προσωπικά βιώματα και προπατορικά τραύματα refuses to grow up, carries personal experiences and και αποκηρύσσει εκούσια την απόδραση από το original traumas, and voluntarily renounces the escape οικείο. Η ελευθερία ή η καταδίκη του περιηγητή from what is familiar. The sightseer’s freedom or ορίζεται οξύμωρα τόσο από τους περιορισμούς condemnation is restricted both by the limitations of her της ύλης του (δεν διαπερνά τους τοίχους, έχει material nature (cannot go through walls; has restricted περιορισμένη οπτική δυνατότητα, διαθέτει visual ability; can hear) and her mental and spiritual ακοή) όσο και από τα ψυχικά και πνευματικά features (actively participating to an artwork; gazing into του χαρακτηριστικά (είναι συμμέτοχος σε έργο the digital sky; wandering around aimlessly; pressing the τέχνης, ατενίζει τον ψηφιακό ουρανό, περιφέ‘exit’ button). A few fictional square meters are enough ρεται άσκοπα, πατάει exit). Λίγα πλασματικά to preserve the eternal battle between life and death, τετραγωνικά αρκούν για να μάχονται αενάως presence and absence, natural and artificial, freedom and τα δίπολα ζωή-θάνατος, παρουσία-απουσία, confinement, courage and cowardice, familiar and alien. φυσικό-τεχνητό, ελευθερία-εγκλεισμός, θάρρος-δειλία, οικείο-ανοίκειο.

180

Video Poetry 1984, 2014

Εγκατάσταση σε 3D διαδικτυακό περιβάλλον. Μεταβλητές διαστάσεις.

Installation in 3D internet inviroment. Variable dimensions. 181

CYBER ART SPACE.NET

Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. με τη Ρένα Παπασπύρου και χαρακτική με το Μιχάλη Αρφαρά. Το 2012- 2013 φοίτησε στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ψηφιακές Μορφές Τέχνης της Α.Σ.Κ.Τ. Συνεργάστηκε με τα περιοδικό Βαβέλ και MovMag, τις εκδόσεις 9 και Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας και ως εικονογράφος στην εφημερίδα «Το Βήμα». Συνεργάζεται με τη μηνιαία επιθεKonstantinos Papamichalopoulos ώρηση βιβλίου «Athens Review of Books» σχεδιάζοντας όλα τα εξώφυλλά της. Το Born in 1975 - Athens, Greece. Studied painting and 2000 εξεδόθη το κόμικς- άλμπουμ του «Ο printmaking in the Athens School of Fine Arts with Γιάπωνας», το 2009 «Ο Γιάπωνας-Δευτεprofessors Rena Papaspirou and Michalis Arfaras. He is ρονόμιον» και η «Επιλαρχία!» το 2011. currently a postgraduate student in the Digital Forms of Art Το 2003 το Μουσείο Μπενάκη του παprogram of the Athens School of Fine Arts. He is the cover ρήγγειλε πορτρέτο του Αντώνη Μπενάartist of the Athens Review of Books. In 2003 he received κη. Από το 2004 το έργο ανήκει στις a commission by the Benaki Museum for a portrait of the μόνιμες συλλογές του Μουσείου. Είναι benefactor Andonis Benakis. In 2004 the work has become συνιδρυτής της White Island Works. part of the Benaki Museum permanent collections. He is coΈργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές και founder of White Island Works. His works are in various public δημόσιες συλλογές Ελλάδος και and private collections both in Greece and abroad. Lives and εξωτερικού. Ζει και εργάζεται μεταworks between Athens and the island of Folegandros. ξύ Αθηνών και Φολεγάνδρου.

182

Το διαδίκτυο και πιο συγκεκριμένα τα social media θέτουν εκ νέου το ζήτημα περί του τι είναι μια persona, τη σχέση της με τον δήθεν «πραγματικό εαυτό» και την όποια επιρροή θεωρητικώς ασκούν επάνω μας οι τεχνολογίες που έχουμε στη διάθεσή μας. Υπάρχει κάποια σταθερή και επίμονη εμμονή σε μια λάθος πεποίθησή μας γύρω από την ταυτότητα και τον εαυτό. Θεωρούμε τον εαυτό καθώς και την ανθρώπινη φύση αναλλοίωτες The Internet and especially the social media και αιώνιες σταθερές αγνοώντας κατ’ εξακολούθησιν pose anew the question of what is a persona, την ίδια μας την εμπειρία. Κάτι συμβαίνει με τις εκάits relation with the allegedly “real self” and στοτε τεχνολογίες οι οποίες ορίζουν την ανθρώπινη whatever influence the technologies that we φύση (που εν τέλει είναι κάθε άλλο παρά «φύση»), have at our disposal theoretically impose on us. τον τρόπο που παρατηρούμε τα πράγματα - ακόThere exists a stable and persisting obsession μη και τα ίδια τα πράγματα. Άλλη ήταν η έκφραση related to a mistaken conviction we maintain του ανθρώπινου πολιτισμού όταν κυρίαρχη τεχνοregarding identity and self. We deem self and λογία ήταν η τυπογραφία, άλλη με τον ηλεκτριhuman nature unalterable and an eternal constant σμό, διαφορετική είναι η συμπεριφορά μας στο repeatedly ignoring our own experience. There is τηλέφωνο και είμαστε εντελώς αλλιώτικοι δια something lurking behind the various technologies ζώσης. Εν τέλει ως άνθρωποι αλλιώς είμαστε that define the human nature (which, eventually, με φίλους, αλλιώς φερόμαστε με συνεργάτες, is anything but “natural”), the way we observe our με πρεσβύτερους, με εργοδότη - ή γυμνοί με surroundings – even the way we look at the things τον εργοδότη και αργότερα γυμνοί και παντρεthemselves. μένοι με τον εργοδότη παίρνοντας στα κρυφά Human civilization was expressed differently when και τον κηπουρό. Πολλοί οικτίρουν τρόπους typography was the dominant technology, then again επικοινωνίας και προ πολλού πεπερασμένες differently when electricity became the prevailing one, έννοιες του εαυτού που ανήκουν πια στο παwhile we behave differently over the phone and, again, ρελθόν και εξαλείφονται αντί να επικεντρωin another manner when in person. Ultimately, as human θούν στις νέες δομές που αναδύονται και beings we behave in one way when in the company of αντικαθιστούν αυτό το κενό. friends, in another when with colleagues, elders, or with Δεν υπάρχουν πλέον μεμονωμένες αυour employer – or while being naked with the employer θεντίες ή οι εξουσίες τους παρά μόνο η and, later on, naked and married with the employer but αναδυόμενη τηλεματική κοινωνία που also involved in a secret relation with the gardener. Many ευαγγελιζόταν ο Vilem Flusser. Αυτή η people pity ways of communication and long gone finite τηλεματική κοινωνία είναι η πρώτη στην notions of the self, which all now belong to the past and ιστορία που θα αναγνωρίσει πως η παare wiped out, instead of concentrating on the new emerging ραγωγή πληροφορίας είναι στην πραγstructures that replace this gap. We no longer encounter ματικότητα η πρώτιστη λειτουργία που individual authorities or their offices but only the emerging καλείται μια κοινωνία να επιτελέσει και telematic society preached by Vilem Flusser. This telematic που θα καλλιεργήσει και θα συστηsociety is the first in the course of history that will acknowledge ματοποιήσει αυτού του είδους την that the production of information is virtually the foremost παραγωγή. Θα είναι κατ’ αυτό τον function a society is asked to embrace, and will cultivate and τρόπο η πρώτη κοινωνία εν πλήρει systematize this kind of production. αυτοσυνειδησία και γι’ αυτό η πρώThus, it will be the first society in full self-consciousness and, for τη ελεύθερη κοινωνία. Δεν υπάρχει that reason, the first free society. The single unambiguous self ο ένας μονοσήμαντος εαυτός. Στην does not exist. In reality, it never did. πραγματικότητα ουδέποτε υπήρξε.

183

CYBER ART SPACE.NET

@militaryRaiden, 2014

Installation in 3D internet inviroment. Variable dimensions.

Εγκατάσταση σε 3D διαδικτυακό περιβάλλον. Μεταβλητές διαστάσεις. 184

185

2014 | ACTION FIELD KODRA 2014

14 η Ε ΚΘ Ε Σ Η Σ Υ Γ Χ Ρ Ο Ν Η Σ Τ Ε Χ Ν Η Σ 14 th EXHIBITION OF CONTEMPORARY ART

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΥΛΕΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ | VALUABLE MATTERS IN VALUABLE TIMES

ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

PARALLEL PROGRAMM

Ατομική έκθεση

ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΣ

Πολύγωνο πρώην Στρατοπέδου Κόδρα

Μάρω Ψύρρα Κατερίνα Σύρογλου Ιωάννα Σουρούδη Επιμελητές Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης

ARTIST

Kostis Spanopoulos

Solo Exhibition

Polygonal room ex-military camp Kodra

C U R AT O R S

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝHΣ

Κωστής Σπανόπουλος

Maro Psyrra Katerina Siroglou Ioanna Souroudi

Curators of the Macedonian Museum of Contemporary Art

Kostis Spanopoulos

Κωστής Σπανόπουλος

He was born in Thessaloniki, in 1981. He Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τo 1981. Είναι πτυχιούχος της holds a degree from the School of Silver and Σχολής Αργυροχρυσοχοΐας Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης Goldsmithery in Oreokastro, Thessaloniki και απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., κατεύand from the Faculty of Fine Arts of the A.U.Th., θυνση Χαρακτική με καθηγητή τον Ξενή Σαχίνη. Έχει διδάat the Engraving workshop taught by Professor ξει σε δημόσιο ΙΕΚ κατασκευή κοσμήματος και συμμετείχε Xenis Sachinis. He has taught jewelleryως εισηγητής σε σεμινάρια χαρακτικής από το 2012 έως making at a public IEK (Institute of Vocational το 2014 στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Training) and participated as an instructor to the Έχει πραγματοποιήσει 2 ατομικές εκθέσεις (Σεπτέμengraving seminars of the Macedonian Museum of βριος 2011 ‘’Künstleraustausch mit Griechenland’’ Alte Contemporary Art (2012-2014). He has had two solo Feuerwache Loschwitz e. Kunst- und Kulturverein, exhibitions (September 2011 ‘’Künstleraustausch Dresden, Germany/ Ιούνιος 2011 «Πλάσματα (;) mit Griechenland’’ Alte Feuerwache Loschwitz e. της ελληνικής μυθολογίας» Κέντρο Χαρακτικής Kunstund Kulturverein, Dresden, Germany, June ΗΛΙΟΣ, Νεάπολη, Θεσσαλονίκη), residences 2011 ‘’Creatures of Greek Mythology’’Helios Engraving (RESIDENCE Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2011 Centre, Neapoli, Thessaloniki), residences (RESIDENCE Grafikwerkstatt Dresden Fine Art Printmaking September-October 2011 Grafikwerkstatt Dresden Fine Workshop/ Alte Feuerwache Loschwitz/ ΑύArt Printmaking Workshop, Alte Feuerwache Loschwitz, γουστος 2011 Εργαστήριο Χαρακτικής ΜεAugust 2011 Engraving Workshop in Mesta, Chios island) στών Χίου) και έχει πάρει μέρος σε δεκάδες and has participated in dozens of group exhibitions. Works ομαδικές. Έργα του βρίσκονται στις συλλοof his are found in the collections of the Helios Engraving γές του Κέντρου χαρακτικής Ήλιος, στο Centre, the engraving workshop at Mesta in Chios, at the εργαστήριο χαρακτικής Μεστών Χίου, στο Grafikwerstatt in Dresden and in private collections. Grafikwerkstatt της Δρέσδης και σε ιδιω-

SUPER FOOD

τικές συλλογές.

190

Super food του Κωστή Σπανόπουλου Η προφανής καταγωγή του έργου Super Food του Κωστή Σπανόπουλου είναι η pop αισθητική, η κατανάλωση και η διαφήμιση. Συσκευασίες αναψυκτικών, γλυκισμάτων και τροφών παρουσιάζονται σε πολλαπλές επαναλήψεις, στοιβαγμένες σε ράφια, σαν να ακολουθούν τη λογική τοποθέτησης ενός supermarket. Πέρα από το προφανές, ωστόσο, σε μια δεύτερη ανάγνωση, αποκαλύπτονται διαφορετικές καταγωγικές αναφορές, που δεν αφορούν στην pop των 1960s αλλά περισσότερο σχολιάζουν το σύγχρονο κοινωνικό και πολιτιστικό συγκείμενο. Ο Σπανόπουλος βασίστηκε περισσότερο σε έναν ιδιαίτερο και συγκαιρινό διατροφικό συρμό: τα υπέρ-τρόφιμα, σκευάσματα που υπόσχονται εξαιρετική υγεία και σωματικές δυνατότητες. Με αφετηρία τη σύγχρονη «μυθολογία» των ενεργειακών ποτών (energy drinks) που προσφέρουν προσωρινή ευεξία και βελτιώνουν πρόσκαιρα τον ανθρώπινο οργανισμό, ο καλλιτέχνης προχώρησε σε ένα εννοιολογικό πάζλ, συνδέοντας τα συγκεκριμένα προϊόντα με την ιδεολογική παρακμή της τρέχουσας πραγματικότητας. Η ανάγκη για ήρωες στην εποχή της κρίσης γέννησε -ή καλύτερα επανέφερε- έναν απολιτικό λόγο ο οποίος ενίσχυσε τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον σεξισμό. Αυτή η φασιστική ρητορεία, που από πολλούς μεταφράστηκε ως «ηρωική στάση» απέναντι στην παρούσα κατάσταση, μαγνήτισε («ντόπαρε») τον ευκολόπιστο ακροατή-θεατή των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τον μετέτρεψε, για άλλη μια φορά, σε προϊόν κατανάλωσης. Σύμβολα όπως η σβάστικα, ο στόχος ή ο φλεγόμενος φοίνικας επανήλθαν στη λαϊκή κουλτούρα (μπλουζάκια, κονκάρδες και άλλα αντικείμενα), εξοικειώνοντας τους πολίτες με την «πολιτιστική» εικόνα του φασισμού. Το Energy food –ή Super food όπως ονομάζει το έργο του ο καλλιτέχνης- είναι ένα κριτικό σχόλιο πάνω σε αυτού του είδους τη σύγχρονη ιδεολογική κατανάλωση. Η προπαγάνδα των νέων «ηρώων» γίνεται μέσω της τροφής, που προσφέρεται όμως όχι για σκέψη, αλλά για την ανάγκη μιας εφήμερης κατανάλωσης, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα energy drinks. Τα γαριδάκια περιέχουν σφαίρες, τα ζαχαρωτά διακοσμούνται με κέλτικους σταυρούς, ενώ υπάρχουν αποκλειστικά snacks για τη λευκή φυλή. Πρόκειται για την τροφή των υπερ-ανθρώπων των ΜΜΕ και όχι της πραγματικότητας, για βοήθημα πλασματικών χαρακτήρων, για «τροφές» απεικόνισης κι όχι θρέψης. Το σύγχρονο πολιτικό σκηνικό λειτουργεί, εξάλλου, με βάση την εικόνα της πραγματικότητας κι όχι την πραγματικότητα καθεαυτή.

Super food by Kostis Spanopoulos Kostis Spanopoulos’ Super Food is obviously drawn from pop aesthetics, consumption, and advertisement. Soft drink cans, pastry and food wrappings are depicted in multiple repetitions, stacked on shelves, following the logic of how goods are placed in supermarkets. However, besides the obvious image and when observed anew, different origin-related references are presented that have little to do with the 1960s pop but, rather, they are commenting upon the contemporary social and cultural context. Spanopoulos has mainly relied on a special and contemporaneous dietary style: the super-consumables, preparations that promise exceptional health and physical capabilities. With contemporary “mythology” regarding the energy drinks as the departure point, which offer temporary wellness and enhance the human body awhile, the artist created a conceptual puzzle by combining these specific products with the ideological decline of current reality. The need for heroes in the age of crisis gave birth – or, to put it better brought back – an apolitical oration that reinforced racism, xenophobia, and sexism. This fascist rhetoric, which many translated as a “heroic stance” against the current situation, magnetized (“doped”) the simple listener/spectator of the mass media and, once again, transformed him into a consumption commodity. Symbols such as the swastika, the target or the burning phoenix reappeared into the folk culture (t-shirts, badges, and other items), familiarizing the citizens with the “cultural” image of fascism. Energy food – or Super food as the artist calls his work – constitutes a critical remark of this kind of contemporary ideological consumption. The new “heroes” propaganda is articulated via food that is offered not as ‘food for thought’ but as a need for a transient consumption, in the same way as with energy drinks. Chips contain bullets; goodies are decorated with Celtic crosses; while one finds snacks exclusively for the white race. It is the food of the super-humans of the mass media and not of the real people; they are aids of fictitious characters; display “goods” rather than food related to nutrition. After all, the contemporary political arena functions on the basis of the representations of reality rather than reality itself. Maro Psyrra Art Historian, Curator of the Macedonian Museum of Contemporary Art

Μάρω Ψύρρα Ιστορικός τέχνης-επιμελήτρια ΜΜΣΤ

191

SUPER FOOD

Super Food, 2014

Installation view.

Άποψη εγκατάστασης. 192

Λεπτομέρειες εγκατάστασης

Details of the installation 193

Ομαδική έκθεση Φοιτητές του τμήματος Εικαστικών & Εφαρμοσμένων Τεχνών Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου

ΕΠΙΜΕΛΗΤHΣ

Διοικητήριο πρώην Στρατοπέδου Κόδρα

Βασίλης Βασιλακάκης

ARTISTS

Stavroula Dimopoulou Kostas Gourtzis Alexandros Karagiannis & Eirini Constantinou Sofia Korkoriadou Yiannis Kotinopoulos Emilia Koufa Fili Olsefski Filippos Papadopoulos Eleana Pappa Ioanna Sivri Nikos Tachmazidis Ioanna Taiganidou Yiorgos Toyas Emi Tsougari Anna Tzortzi

Group Exhibition Students of the Department of Visual & Applied Arts Fine Arts School of Aristotle Univercity Thessaloniki

Headquarters of ex-military camp Kodra

C U R AT O R

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Σταυρούλα Δημοπούλου Κώστας Γκουρτζής Aλέξανδρος Καραγιάννης & Ειρήνη Κωνσταντίνου Σοφία Κορκοριάδου Γιάννης Κοτινόπουλος Αιμιλία Κούφα Φίλη Ολσέφσκι Φίλιππος Παπαδόπουλος Ελεάνα Παππά Ιωάννα Σιβρή Νίκος Ταχματζίδης Ιωάννα Ταϊγανίδου Γιώργος Τόγιας Έμη Τσούγκαρη Άννα Τζώρτζη

Vasilis Vasilakakis

Είναι τοις πάσι γνωστό ότι από την πρώτη στιγμή το εικαστικό ενεργειακό ΠΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΚΟΔΡΑ χαρακτηρίστηκε από την ποικιλία και την μεταβλητότητα των δυνάμεων που το ορίζουν. Η μεταβλητότητα όμως σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται στην ποιότητα του στρατηγικού σχεδιασμού της διοργάνωσης αλλά στον εκάστοτε, ανά χρόνο, αντικειμενικό της σκοπό. Η ποιότητα είναι πάντοτε δεδομένη και χαρακτηρίζει διαχρονικά το γεγονός του ΚΟΔΡΑ. Από την πρώτη στιγμή, επίσης, ο παρατηρητής του φαινομένου, παρατηρεί ότι οι διοργανωτές είχαν συνάψει μια ιδιαίτερη σχέση με το Τμήμα Εικαστικών Τεχνών του Α.Π.Θ. Και για να είμαστε αντικειμενικοί αυτή η σχέση επεκτάθηκε αργότερα και με άλλους φορείς εικαστικής εκπαίδευσης. Η φετινή διοργάνωση έχει ως ένα από τους στόχους της την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της διδακτικής διαδικασίας των εργαστηρίων και καλλιτεχνικών μαθημάτων του Τμήματος Εικαστικών του Α.Π.Θ. Η οργάνωση αυτού του σκέλους της έκθεσης βαρύνει αποκλειστικά το Τμήμα Εικαστικών του Α.Π.Θ. , το οποίο φιλοδοξεί να παρουσιάσει στο κοινό την πολυμορφία των ιδεολογικών κατευθύνσεων , σύμφωνα με τις οποίες χτίζει τη συνολική του εικόνα. Τα αποτελέσματα της εξωτερικής αξιολόγησης του Τμήματος καταδεικνύουν ότι η αυτή η πολυμορφία είναι το κύριο χαρακτηριστικό του και μπορεί η διδακτική διαδικασία να μη καταλήγει σε μια ομοιομορφία η οποία τελικά να στερεί τους διδάσκοντες και τους διδασκομένους από την προσωπική αντίληψη και τη διαίσθηση για τη λειτουργία και τη δημιουργία της Τέχνης. Η επιλογή των φοιτητών που εκθέτουν τα έργα τους αποφασίσθηκε από τους Διευθυντές των Εργαστηρίων.

It is well known that, ever since its conception, the visual arts and energetic ACTION FIELD KODRA was defined by the diversity and fluidity of the powers that define it. However, that fluidity is not whatsoever related to the quality of the strategic organization of the event but derives from its objective goal, which changes each year. As such, quality remains a given and diachronically characterizes KODRA. In addition, even since the beginning, one can witness the special relationship the hosts have had with the Department of Visual Arts of the Aristotle University of Thessaloniki – a relationship which was later on expanded to include other agents active in visual arts education. One of the aims of this year’s event is to present the results of the educative process taking place in the workshops and the visual arts courses of the Department of Visual Arts of the Aristotle University of Thessaloniki. The organization of this part of the exhibition is exclusively planned and run by the Department of Visual Arts, looking forward to presenting to the public the polymorphism of the ideological orientations according to which the Department constructs its overall image. The results of the external evaluation of the Department reaffirm that this polymorphism is the Department’s key characteristic, which means that the educative process may not reach to a uniformity that can eventually deprive both tutors and tutees of their personal perspective and the intuition regarding the function and the making of Art. The students exhibiting their works have been chosen by the directors of the workshops. Personally, I am confident that this will be a very successful event and my hope is that the public will ultimately agree with this prediction. With regards to the Department’s participation, once more it presents its work to the eyes of arts enthusiasts and, be assured, will accept in the best possible way any bona fide criticism.

Προσωπικά, είμαι σίγουρος για την επιτυχία του παρούσης διοργάνωσης και θέλω να πιστεύω ότι και το κοινό θα έχει την ίδια εκτίμηση με μένα. Όσον αφορά την παρουσίαση του Τμήματος, αυτό για άλλη μία φορά εκτίθεται στα όμματα των φιλότεχνων και να είστε σίγουροι ότι θα αντλήσει με τον καλύτερο τρόπο την καλόπιστη κριτική.

Professor Xenophon Sachinis Head of the Department of Visual Arts Aristotle University of Thessaloniki

UN-TITLED

Καθηγητής Ξενής Σαχίνης Πρόεδρος του Τμήματος Εικαστικών του Α.Π.Θ.

196

197

Σταυρούλα Δημοπούλου

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Απόφοιτη του Εργαστηρίου Χαρακτικής του Τμήματος Εικαστικών και Stavroula Dimopoulou Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών ΤεΒorn in Athens in 1978. She studied printmaking with professor Manolis χνών του Α.Π.Θ. με καGiannadakis, at the School of Visual and Applied Arts, Faculty of Fine Arts, θηγητή τον Μανώλη Aristotle University of Thessaloniki . Γιανναδάκη.

198

Άτιτλο, 2014

Untitled, 2014

Τύπωμα σε χαρτί με την τεχνική της οξυγραφίας.

Print on paper with the technique of etching. 199

Κώστας Γκουρτζής Γεννήθηκε το 1980 στην Καβάλα. Εισήχθη το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ και είναι Kostas Gourtzis φοιτητής στο Δεύτερο Εργαστήριο Ζωγραφικής με Born in 1980 in Kavala, Greece. Since the academing year 2010-2011 he has καθηγητές τον Δ. Ζουρούbeen stuyding Painting in the second painting studio at the School of Visual and δη και τον Κ. Μορταράκο. Applied Arts, Faculty of Fine Arts, Aristotle University of Thessaloniki, under Είναι επίσης Πτυχιούχος professors D. Zouroudis and K. Mortarakos. He is also a graphic design school Γραφιστικής. Έχει δείξει graduate. He presented his works participating in solo and group exhibitions. δουλεία του σε ατομικές

UN-TITLED

και ομαδικές εκθέσεις.

200

Άτιτλο, 2014

Untitled, 2014

Aκρυλικό σε καμβά.

Acrylic colors on canvas. 201

Αλέξανδρος Καραγιάννης Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988. Είναι προπτυχιακός φοιτητής του 1ου εργαστηρίου του I. Σκυλογιάννη στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Σχολής Καλών Τεχνών, ΑΠΘ. Έχει παρακολουθήσει τον κύκλο Μαθημάτων Πολιτισμού 2013 Μακεδονικό Alexandros Karagiannis Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης: Διάλογος των Τεχνών με την Βorn in Athens in 1988. He is currently a senior level undergraduate student φιλοσοφία, την ιστορία, την in I. Skiloyiannis studio at the School of Visual and Applied Arts, Faculty of φωτογραφία, την ψυχολοFine Arts, AUTH. He attended the Civilization Course 2013 at Macedonian γία και την αρχιτεκτονική Museum of Contemporaty Art: Diaglogue of Arts with philosophy, history, Επίσης έχει εργαστεί για 3 photography, psychology and architecture. He has 3 years of experience as χρόνια ως σχεδιαστής αρan archaeological illustrator and designer at the Archaelogical Museum of χαιολογικών ανασκαφών Aiani, Kozani. στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής.

Ειρήνη Κωνσταντίνου

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1991 στη Λάρνακα Eirini Constantinou της Κύπρου. Είναι προπτυχιακή φοιτήτρια του εργαστηρίου του Βorn in Larnaca, Cyprus in 1991. She is currently a Ι. Σκυλογιάννη στο Τμήμα Ειsenior level undergraduate student in Ι. Skiloyiannis studio at the School of καστικών και Εφαρμοσμένων Visual and Applied Arts, Faculty of Fine Arts of AUTH. She has participated Τεχνών, ΑΠΘ. Έχει συμμετάin multiple group exhibitions and workshops. σχει σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις και workshops.

202

Όταν η Aνθρώπινη Παρέμβαση Δημιουργεί την Αλήθεια της Ιστορίας, 2014

Βιντεοπροβολή και εγκατάσταση με χώμα, τηλεοράσεις και ντουλάπα.

203

When the Human Intervention Creates the Truth of our History, 2014 Video projection and installation with soil, tv devices and closet

Κορκοριάδου Σοφία

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1993 στη Θεσσαλονίκη. Εισήχθη το ακαδημαΪκό έτος 2011 - 2012 στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών ΤεKorkoriadou Sofia χνών του Α.Π.Θ. Είναι φοιτήτρια στο εργαστήBorn in 1993 in Thessaloniki. In 2011 she enrolled at the School of Visual and ριο γλυπτικής με διευApplied Arts, Faculty of Fine Arts, Aristotle University of Thessaloniki. She is a θυντή εργαστηρίου τον student at the Sculpture Studio under professor George Tsaras. Γιώργο Τσάρα.

204

Μπλε Ριγέ, 2014 Eγκατάσταση με εξηλασμένη πολυστερίνη (fibran).

Blue Stripped, 2014

Ιnstallation with extruded polystyrene (fibran).

205

Γιάννης Κοτινόπουλος

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1988 στο Βόλο. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ζει στη Θεσσαλονίκη, όπου φοιτά στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Έχει λάβει μέρος στα καλλιτεχνικά δρώμενα: «Ο Goya Yiannis Kotinopoulos στο Τελλόγλειο. Ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα» ΤελλόΒorn in Volos in 1988. The last four years he lives in Thessaloniki and γλειο, ομαδική έκθεση, 2011. studies at School of Visual and Applied Arts, Faculty of Fine Arts, Aristotle ΣΧΕΔΙΑ Artis Causa, ομαUniversity of Thessaloniki. He has participated in the following artistic events: δική έκθεση, 2012. Aντι“Goya in Telogleio. The sleep of reason generates monsters”, Telogleio, κειμενικό πάρτυ(ο), στο group exhibition, 2011. DRAWINGS – Artis Causa, group exhibition, 2012. χώρο του Dynamo project Antikeimeniko party(o), Dynamo project space, in collaboration with the artist space, σε συνεργασία με George Gerontides, 2014. τον εικαστικό Γιώργο Γεροντίδη, 2014.

206

Σκαρπ (αποσπασματικό), 2014

Scarp (fraction), 2014

Eγκατάσταση. Διαστάσεις μεταβλητές. Χαλκός, μπρούντζος, πλαστικό, ξύλο, χαρτόνι, νάιλον, πέτρες.

Installation. Variable dimensions. Copper, bronze, plastic, wood, cardboard, nylon, stones. 207

Αιμιλία Κούφα

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1991 στη Θεσσαλονίκη. Εισήχθη το ακαδημαϊκό έτος 2009 2010 στo Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Φοίτησε στο 4o Eργαστήριο Zωγραφικής με διδάσκοντες τους Γιάννη Φωκά, Emilia Koufa Βαγγέλη Πλοιαρίδη και Μπάμπη Βενετόπουλο. Από το Βorn in 1991 in Thessaloniki. She enrolled at the School of Visual and Φεβρουάριο έως τον ΙούApplied Arts, Faculty of Fine Arts, Aristotle University of Thessaloniki in νιο του 2013 φοίτησε στην 2009. She studied at the 4th painting studio under proffesors Giannis Fokas, Σχολή Καλών Τεχνών της Vagelis Pliaridis and Babis Venetopoulos. In 2013 from February to June, she Ζυρίχης, ZHDK. Το 2015 studied at the School of Fine Arts, ZHDK, Zurich, Switzerland. She is going to θα ξεκινήσει το μεταπτυfollow a master’s program at Central Saint Martins in January 2015. χιακό της στο Central Saint Martins.

208

Doll Reality, 2014

Διαστάσεις μεταβλητές. Βίντεο- Εγκατάσταση 2’ 33’’.

Variable dimensions. Video Installation 2’ 33’’. 209

Φίλη Ολσέφσκι

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1986 στο Λοτζ της Πολωνίας. Το ακαδημαϊκό έτος 2009 – 2010 εισήχθη στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Σχολή Καλών Τεχνών, Αριστοτέλειο ΠανεπιστήFili Olsefski μιο Θεσσαλονίκης. Είναι φοιτήτρια στο 3ο εργαBorn in 1986 in Lodz, Poland. In 2009 she enrolled at the School of Visual στήριο Ζωγραφικής με and Applied Arts, Faculty of Fine Arts, Aristotle University of Thessaloniki. She διδάσκοντες τους Γιώρstudies at the 3rd Painting Studio under professors George Tsakiris and Vasilis γο Τσακίρη και Βασίλη Vasilakakis. Βασιλακάκη.

210

Dusk, 2014 Βίντεο, 57’.

Dusk, 2014

Video, 57’.

211

Φίλιππος Παπαδόπουλος

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1989 στη Φλώρινα. Είναι φοιτητής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Filippos Papadopoulos Θεσσαλονίκης, στο εργαστήρι του καθηγητή Βorn in 1989 in Florina, Greece. He is a student at the studio of professor Giannis Γιάννη Φωκά. Ζει και Fokas at the School of Visual and Applied Arts, Faculty of Fine Arts, AUTH. Lives εργάζεται στη Θεσand works in Thessaloniki. σαλονίκη.

212

Άτιτλο, 2014

Untitled, 2014

100 x 100 εκ. Λάδι σε καμβά.

100 x 100 cm. Oil colors on canvas. 213

Ελεάνα Παππά

UN-TITLED

Γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1988. Το ακαδημαϊκό έτος 2011-12 εισήχθη στη Σχολή Καλων Τεχνων ΑΠΘ. Είναι φοιτήτρια στο εργαστηριο Γλυπτικής με καθηγητή τον Γ. Τσάρα, Eleana Pappa ενώ παράλληλα συμμετέχει όλα αυτά τα Born in Preveza in 1988. She enrolled at the Faculty of Fine Arts, AUTH in 2011χρόνια ενεργά στις 12. She has been studying Sculpting under professor G.Tsaras, while at the same δραστηριότητες του time she has been participating in the activities of the Printmaking Workshop under εργαστηρίου Χαραprofessor M. Giannadakis. κτικής με καθηγητή τον Μ. Γιανναδάκη.

214

Ο ήρωας μέσα σου, 2014 145 x 145 x 120 εκ. Εγκατάσταση με κατασκευή και μικτή τεχνική. Αφρολέξ, σύρμα πολυεστέρας, ακρυλικό χρώμα, άμμος.

The hero inside you, 2014

145 x 145 x 120 cm. Installation and mixed media construction. Foams, Polyester wire, acrylic paint, sand. 215

Ιωάννα Σιβρή

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1990 στη Θεσσαλονίκη. Εισήχθη το ακαδημαϊκό έτος 2009 - 2010 στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών, Α.Π.Θ. Είναι τελειόφοιτη στο 5ο Εργαστήριο Ζωγραφικής με διδάσκοντες τους Γ. Ioanna Sivri Γκολφίνο ,Γ. Διβάρη και Λ.Ψυρράκη. Το 2014 Βorn in 1990 in Thessaloniki. In 2009 she enrolled at the School of Visual συμμετείχε στην 7η and Applied Arts, Faculty of Fine Arts, AUTH. She is a senior undergraduate Μπιενάλε Φοιτητών student of the 5th studio of Painting, under proffesors G. Golfino, G. Divari and των Σχολών Κάλων L. Psyrraki. In 2014 she participated in the 7th Student Biennale of the Schools of Τεχνών Ελλάδος the Fine Arts of Greece in Athens. στην Αθήνα.

216

Άτιτλο, 2014

Untitled, 2014

25 x 35 εκ. Κλωστή, ακρυλικό και ρυζόχαρτο σε καμβά.

25 x 35 cm. Thread, acrylic and rice paper on canvas. 217

Νίκος Ταχμαζίδης

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1991 στην Θεσσαλονίκη. Εισήχθη το ακαδημαϊκό έτος 20092010 στo Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής ΚαNikos Tachmazidis λών Τεχνών του Α.Π.Θ. Είναι φοιτητής του Born in 1991 in Thessaloniki. Since 2009 he has been stuyding at the School 2ου Εργαστηρίου με of Visual and Applied Arts, Faculty of Fine Arts, AUTH under the professors K. διδάσκοντες τους Κ. Mortarakos and D.Zouroudis. Μορταράκο και Δ. Ζουρούδη.

218

Μετάβαση, 2013

Transition, 2013

94 x 50 εκ. Λάδι σε ξύλο.

94 x 50 cm. Oil colors on wood.

219

Ιωάννα Ταϊγανίδου

UN-TITLED

Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1985. Σπούδασε γραφιστική στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών, στο ΤΕΙ Αθηνών. Η πτυχιακή της εργασία είχε θέμα το καλλιτεχνικό βιβλίο (livre d’artiste). Σπουδάζει ζωγραφική με καθηγητές τους Γεώργιος Ioanna Taiganidou Τσακίρη και Βασίλειος Βασιλακάκης και χαρακτική με τον Born in Thessaloniki in 1985. She studied graphic design at the Athens καθηγητή Εμμανουήλ ΓιανTechnological Institute [TEI]. Her graduation thesis was on artist book (livre ναδάκη, στο Τμήμα Εικαd’ artiste). She studies painting under professors Tsakiris Georgios and στικών και Εφαρμοσμένων Vasilakakis Vasilios and printmaking, under professor Yannadakis Emmanuel Τεχνών του ΑΠΘ. Έχει at the Visual and Applied Arts of the School of Fine Arts, AUTH. She has λάβει μέρος σε ομαδικές participated in group exhibitions in Greece and abroad. εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

220

Μortuus, 2014

66 x 66 εκ. Στάχτη, κόλλα, ξύλο.

66 x 66 cm. Ash, glue, wood.

Αrtwork detail

Λεπτομέρεια έργου 221

Γιώργος Τόγιας

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1993 στην Αθήνα. Εισήχθη στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένης Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. το 2011. Είναι φοιτητής στο 3ο Εργαστήριο Ζωγραφικής με διδάσκοντες τους Γιώργο Τσακίρη Yiorgos Toyas και Βασίλη Βασιλακάκη. Το χειμερινό εξάμηνο Βorn in Athens in 1993. In 2011 he enrolled at the School of Visual and Applied του 2013 φοίτησε στην Arts, Faculty of Fine Arts, Aristotle University of Thessaloniki. He is a student at École Supérieure D’art the 3rd painting studio with professors George Tsakiris and Vasilis Vasilakakis. de Clermont Métropole During the fall-winter semester of 2013 he studied at École Supérieure D’art de (ESACM) στη Γαλλία. Clermont Métropole (ESACM) in France. He has participated in several group Έχει συμμετάσχει σε exhibitions. διάφορες ομαδικές εκθέσεις.

222

Άτιτλο, 2014

Untitled, 2014

Διαστάσεις μεταβλητές. Ξύλο, πέτρα, φύλλα ψευδόχρυσου, μαξιλάρι.

Variable dimensions. Wood, stone, ormolu foil, pillow. 223

Έμη Τσούγκαρη

Emi Tsougari Born in 1983 in Thessaloniki. Since 2008 she has been studying at the School of Visual and Applied Arts, Faculty of Fine Arts, AUTH. She is a student in the 3rd painting studio under the proffesors G. Tsakiris and V. Vasilakakis.

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1983 στη Θεσσαλονίκη. Το 2008 εισήχθη στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Είναι φοιτήτρια στο 3ο Εργαστήριο Ζωγραφικής με διδάσκοντες τους Γ. Τσακίρη και Β. Βασιλακάκη.

224

Άτιτλο, 2014

Untitled, 2014

Διαστάσεις μεταβλητές. Κινούμενη ψηφιακή εικόνα και μολύβι σε χαρτί.

Variable dimensions. Digital motion picture and pencil on paper. 225

Άννα Τζώρτζη

UN-TITLED

Γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα. Φοίτησε για ένα χρόνο στο τμήμα θεωρητικών σπουδών τέχνης της ΑΣΚΤ. Εισήχθη το ακαδημαϊκό έτος 2008 2009 στο Τμήμα Εικαστικών και Anna Tzortzi Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΑΠΘ. Είναι φοιτήBorn in Athens in 1989. She studied for a year at the Department of Art Theory τρια στο 5ο Εργαστήριο and History, Athens School of Fine Arts and in 2008 she enrolled at the School of Ζωγραφικής με διδάVisual and Applied Arts, Faculty of Fine Arts, Aristotle University of Thessaloniki. σκοντες τους Γιώργο She is a senior undergraduate student at the 5th Painting Studio under professors Γκολφίνο, Γιώργο ΔιG. Golfinos, G. Divaris and L. Psyrrakis. βάρη και Λάμπρο Ψυρράκη.

226

Άτιτλο, 2014

Untitled, 2014

Γλυπτική Εγκατάσταση. Διαστάσεις μεταβλητές. Ξύλο.

Sculpture Installation. Variable dimensions. Wood. 227

Ατομική έκθεση

ΕΠΙΜΕΛΗΤHΣ

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Παναγής Κουτσοκώστας

ARTISTS

Kalos&Klio

Solo Exhibition

Ancient Museum of Thessaloniki

C U R AT O R

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Kalos&Klio

Panagis Koutsokostas

Kalos&Klio

ΒΙΑΙΟ ΜΕΤΑΞΙ

VIOLENT SILK

Οι Kalos&Klio (Χρήστος Καλός, Κλειώ Τανταλίδης) είναι εικαστικό δίδυμο με έδρα τη γενέτειρα τους τη Θεσσαλονίκη, όπου ζουν και εργάζονται. Το ζευγάρι έχει ενώσει τις δυνάμεις του από το 2005 και από τότε λειτουργεί με συμπληρωματικό τρόπο, θεωρώντας ότι το να εργάζεται ως ένα, είναι μια διαδικασία από την οποία προκύπτει μια πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή.

Kalos&Klio (Christos Kalos, Klio Tantalidis) is an artist duo born in Thessaloniki, Greece, where they live and work. The pair has joined forces since 2005 and operates in a complementary fashion, considering the process of working as one, a path more intriguing.

Για μια Αποκάλυψη της Βίας

For a certain unveiling of violence

Πώς θα ήταν ο κόσμος μας αν η βία ήταν μία απολύτως άγνωστη έννοια; Τι ακριβώς δημιούργησε την ανάγκη ύπαρξης της βίας και κατά πόσον είμαστε ικανοί να ισχυριστούμε πως υπάρχουν διαβαθμίσεις της; Γιατί ο άνθρωπος καταφεύγει σε βίαιες μεθοδεύσεις, προκειμένου να περιχαρακώσει το ατομικό ή το συλλογικό συμφέρον και ποια είναι τα βίαια εκείνα εργαλεία που χρησιμοποιεί, τα οποία αρθρώνονται σε μία κλίμακα που ξεκινά από την ενστικτώδη αδυναμία και προστασία και καταλήγει στην απολυταρχική επιβολή; Η φιλόσοφος Χάννα Άρεντ υποστηρίζει στο δοκίμιό της Περί Βίας, πως η βία διαχωρίζεται από τη δύναμη, ενώ η κάθε πράξη βίας προϋποθέτει τη χρήση και τη δυναμική του εκάστοτε εργαλείου. Ο εργαλειακός-τεχνολoγικός χαρακτήρας της βίας αποτυπώνεται καθαρά, όταν πλαισιωθεί ακόμα και από την πρωταρχική έκφραση ανθρώπινης βίας,

How would our world be if violence was an absolutely unknown concept? What did exactly create the need of violence and could we suggest that there are graduations? Why do humans seek to use violence in order to safeguard their individual or collective interest and which are the violent instruments they use, graded in a scale starting from instinctive vulnerability and protection and ending to the authoritarian enforcement? The philosopher Hanna Arendt in her essay “On violence” argues that violence is distinct from power, and that any violent action presupposes the use and the dynamics of an instrument. The instrumental- technological character of violence becomes more evident, if it is seen within the framework of the primary expression of human violence, that of the human’s enforcement against nature. This is an accurately measurable enforcement. We use, for example, a specific tool to subdue the ground, another to kill an animal and another one or more to skin it.

230

αυτήν της επιβολής του ανθρώπου απέναντι στη φύση. Και αυτή η επιβολή είναι καθόλα μετρήσιμη. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούμε ένα συγκεκριμένο εργαλείο για να υποτάξουμε το φυσικό έδαφος, ένα άλλο για να σκοτώσουμε κάποιο ζώο, και ένα ή περισσότερα για να αφαιρέσουμε το δέρμα του. Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε λοιπόν, πως η δημιουργία τεχνολογικών εργαλείων είναι αυτή που ορίζει τη φύση κάθε βίαιης συμπεριφοράς και για να αποδώσουμε συνοπτικά τη θέση της Άρεντ, η βία απαιτεί την ύπαρξη της τεχνολογίας. Ο Μάρσαλ ΜακΛούαν, φιλόσοφος και θεωρητικός σε ζητήματα επικοινωνίας, υποστήριξε πως η τεχνολογία είναι μία μορφή βίας. Στην τελευταία του τηλεοπτική παρουσία το 1977 αναφέρει, πως η ίδια η βία (είτε φυσική, είτε ψυχική) είναι μία αναζήτηση πάνω στην απώλεια της ταυτότητας. Η σχέση που αναπτύσσεται κατά τον ίδιο μεταξύ βίας και ταυτότητας είναι απόλυτα στενή. Η ταυτότητα συνοδεύεται πάντοτε από τη βία: όσο εντονότερη είναι η αίσθηση της έλλειψης ταυτότητας, τόσο εντονότερη είναι η άσκηση βίας. Αν για παράδειγμα βρεθεί κάποιος σε ανοίκειο ή ξένο περιβάλλον, η αίσθηση πως δεν καλύπτεται από τα χαρακτηριστικά της ταυτότητάς του τον μετατρέπουν σε αγρίμι. Το πέπλο του αυτοπροσδιορισμού και της διαφορετικότητας εκλείπει, δίνοντας τη θέση του στην αδήριτη ανάγκη για κάλυψη αυτού του ελλείμματος. Οι Kalos&Klio στην εγκατάσταση Βίαιο Μετάξι: Πένθιμα Πέπλα ως Αντικείμενα Μνήμης παραθέτουν δώδεκα διαφορετικά παραδείγματα βίας, τα οποία εκδηλώνονται σε παγκόσμιο επίπεδο, δώδεκα περιπτώσεις βίας που αποτυπώνονται σε δώδεκα ξεχωριστά μεταξωτά πέπλα. Η μορφή του κάθε έργου έχει την υπόσταση του πέπλου, ορίζοντας εικαστικά και συμβολικά το στοιχείο της απόκρυψης, της αγνότητας και της προστασίας. Η ίδια η υλικότητα του κάθε έργου, το ακριβό ζωικό μετάξι, αποκαλύπτει τον βίαιο εργαλειακό τρόπο εξαγωγής αυτού του πολύτιμου υλικού και τη συμβολική και διαλεκτική του αξία ως το μέσον αποτύπωσης των έργων. Η ίδια η παραγωγή του μεταξιού αποτελεί την αρχική πράξη βίας, αφού ο μεταξοσκώληκας βράζεται, με σκοπό να γίνει η εξαγωγή της πρώτης ύλης. Η χρήση της πολύτιμης ύλης του μεταξιού δεν υφίσταται στα έργα ως εξύμνηση της βίας, με τη μορφή αισθητικοποιημένης αφήγησης. Εδώ, η πορεία ανάγνωσης των έργων ξεκινά με την αισθητική αυτονόμηση, συνεχίζει με τη συμβολική εξύψωση κάθε θύματος βίας που έχει εκτοπιστεί ή αποσιωποιηθεί και ολοκληρώνεται με την τελική δημιουργία του κάθε πέπλου υπό τη μορφή ενός είδους αφιερωματικού μνημείου.

Therefore, one could suggest that the manufacture of technological instruments is the factor that defines the nature of every violent behavior. If we would like to summarize Arendt’s opinion, violence requires technology. Marshall McLuhan was a philosopher and communication theorist, who argued that technology is a form of violence. At his last TV interview in 1977, he suggested, that violence itself (either physical or psychological) is a response to the loss of identity. The relation, according to McLuhan, between violence and identity is a very close one. Identity is always accompanied by violence; the less identity, the more violence. If for example, someone finds himself on a foreign, threatening environment, the feeling that he is not protected by the characteristics of his identity, transform him in a wild animal. The missing veil of self-determination and difference, gives way to the overwhelming need to cover this deficit. Kalos&Klio at their installation “Violent Silk: Mourning Veils as Memory Objects” use twelve examples of violence, which are manifested worldwide, twelve case of violence, which are imprinted to twelve silk veils. Every work of art is a single veil, defining thus both visually and symbolically the element of concealment, purity and protection. The corporeality of the veils, the expensive natural silk, reveals the violent instrumental way of harvesting this valuable material and its symbolic and dialectic value as means of imprinting the works. The production of silk is the initial act of violence, since the silkworm is boiled, in order the raw material to be extracted. Silk, this valuable matter is not used here in order to glorify violence, as an aestheticized narrative. The course towards understanding the works starts with the aesthetic autonomy, continues with the symbolic homage of every victim of violence, who has been displaced or suppressed and finishes with the final creation of every veil as a kind of votive monument. Violent Silk was created by collecting and rearranging digital fragments, coming from an online research. The digital arrangement in every Kalos&Klio work creates ipso facto a particular archive-collection. For the first time, the artistic duo incorporates a parallel archive to the presentation of their works. This archive, consisting of images, pictures, diagrams and articles from on-line and printed media, which were fished on the internet, is not something separate from the works, but it accompanies it, it documents and gives us a more complete, raw picture of the violence as a means of control, enforcement, power, revenge and instinct in 231

VIOLENT SILK ΒΙΑΙΟ ΜΕΤΑΞΙ

Το Βίαιο Μετάξι δημιουργήθηκε από τη συλλογή και ανασύνθεση εικονικών αποσπασμάτων που προέρχονται από διαδικτυακή έρευνα. Η ψηφιακή διαρύθμιση σε όλα τα έργα των Kalos&Klio διαμορφώνουν αυτόματα ένα ιδιότυπο αρχείο-συλλογή. Για πρώτη φορά, το εικαστικό δίδυμο ενσωματώνει στην παρουσίαση του έργου του ένα παράλληλο αρχείο. Το αρχείο αυτό, το οποίο προέκυψε από τη διαδικτυακή αναζήτηση εικόνων, φωτογραφιών, διαγραμμάτων και δημοσιευμάτων από ηλεκτρονικά και έντυπα Μέσα, δεν διαχωρίζεται από το έργο, αλλά συνοδεύει, τεκμηριώνει και συμπληρώνει με τον πιο ωμό και κατηγορηματικό τρόπο τη βία που εκδηλώνεται με τη μορφή ελέγχου, επιβολής, εξουσίας, εκδίκησης και ενστίκτου σε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο. Άλλες φορές ως έκφραση επίσημης κρατικής πρακτικής και άλλες φορές ως παράνομη και εγκληματική πράξη. Στα δώδεκα αυτά μεταξωτά πέπλα εικονογραφούνται δώδεκα εκφάνσεις βίας. Τα παραδείγματα που χρησιμοποιούνται, άλλοτε περιγράφουν με άμεσο και άλλοτε με έμμεσο τρόπο κάποια βίαιη συνθήκη που έχει διαμορφωθεί αποκλειστικά από άνθρωπο ενάντια σε άνθρωπο. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως, αναφέρονται σε θραυσματικές αφηγήσεις, οι οποίες απαρτίζονται από διυλισμένες εικόνες από τον χώρο του διαδικτύου και διαμορφώνουν έναν ασυνήθιστο αρχειακό κατάλογο, ο οποίος εκχωρεί τη θέση του στις συμμετρικές και καλειδοσκοπικές κατασκευές των Kalos&Klio. Τα έργα μετουσιώνονται σε ποιητική, σε εργαλείο, σε προοπτική και θέαση ενός καταστρεπτικού παρόντος. Το Βίαιο Μετάξι έχει έναν αμφίθυμο χαρακτήρα. Το πολύτιμο υλικό με τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα και τα έντονα χρώματα αποκρύπτει σε πρώτο επίπεδο οποιαδήποτε συνάφεια με φαινόμενα βίας. Το βλέμμα μαγνητίζεται από τα πολύπλοκα σχέδια και τη στιλπνότητα του υλικού και η αφήγηση μοιάζει να εξαφανίζεται. Όμως, η διαλεκτική που αναπτύσσεται μεταξύ υλικού και περιεχομένου αποκαλύπτει τη βιαιότητα που βρίσκεται στον πυρήνα του έργου. Αυτό που επιδαψιλεύει το Βίαιο Μετάξι είναι μία ειλικρινή διέξοδο, μία αποκάλυψη της βίας σε κάθε πέπλο ξεχωριστά, έναν καγχασμό σε κάθε ανθρώπινη βιαιότητα. Στο τέλος, το εικαστικό έργο είναι μία μετατροπή κάθε βίαιης πράξης σε ένα μεταξένιο δάκρυ μνήμης.

both public and private space. Sometimes violence is the expression of an official state practice and some others an illegal and criminal act. Twelve forms of violence are illustrated on those twelve silk veils. The examples used describe sometimes directly and sometimes more subtly a violent condition which has been created from a human being against another human being. However, every case refers to fragmented narratives, which consist of images distilled from the internet and forming an unusual archive, which signs over to the symmetrical, kaleidoscopic constructions of Kalos&Klio. Works are transfigured in poetic, in instruments, in perspective and view of a destructive present. The Violent Silk is ambiguous. The valuable material with the repeated patterns and the bold colors hides at a first level every relation to violence. The eye is mesmerized by the complex shapes and the shimmer of the material and the narrative seems to disappear. The dialectic however between the material and the content unveils the violence which lies at the core of the work. Violent Silk offers above all a true way out, an unveiling of violence with each different veil, a jeer to every human violent act. Finally, the work of art is a transformation of every violent act to a silk tear of memory.

Panagis Koutsokostas Art historian-museologist Main Curator & coordinator of Action Field Kodra

Παναγής Κουτσοκώστας Ιστορικός τέχνης-μουσειολόγος Κεντρικός επιμελητής & συντονιστής Πεδίου Δράσης Κόδρα

232

An eye for an eye, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

100 × 100 cm. Print on organic silk.

233

VIOLENT SILK ΒΙΑΙΟ ΜΕΤΑΞΙ

Bitter Candy, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

100 × 100 cm. Print on organic silk.

234

Exodus, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

Exodus, 2015

100 × 100 cm. Print on organic silk.

Heads on trails, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

Heads on trails, 2015

100 × 100 cm. Print on organic silk. 235

The last meal, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

The last meal, 2015

ΒΙΑΙΟ ΜΕΤΑΞΙ

VIOLENT SILK

100 × 100 cm. Print on organic silk.

Heads on trails, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

Paradise lost, 2015

100 × 100 cm. Print on organic silk. 236

Pearls & Stones, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

Pearls & Stones, 2015

100 × 100 cm. Print on organic silk.

Precious Matters, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

Precious Matters, 2015

100 × 100 cm. Print on organic silk. 237

Supply & Demand, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

Supply & Demand, 2015

ΒΙΑΙΟ ΜΕΤΑΞΙ

VIOLENT SILK

100 × 100 cm. Print on organic silk.

Toys & Robots, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

Toys & Robots, 2015

100 × 100 cm. Print on organic silk. 238

Unveil, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

Unveil, 2015

100 × 100 cm. Print on organic silk.

War carousel, 2015

100 × 100 εκ. Εκτύπωση σε οργανικό μετάξι.

War Carousel, 2015

100 × 100 cm. Print on organic silk. 239

Kalos & Klio Giorgos Tserionis Maria Tsagkari Richard Whitlock Alexandros Plomaritis

ARTISTS SPEAKERS

ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Καλός και Κλειώ Γιώργος Τσεριώνης Μαρία Τσάγκαρη Ρίτσαρντ Γουίτλοκ Αλέξανδρος Πλωμαρίτης

«ΤΕΧΝΗ-ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΥΛΗΣ» “ART-AESTHETIC-POLITICS: MATERIAL MATTER”

Δάφνη Δραγώνα Mirjana Dragosavljević Παναγής Κουτσοκώστας Vladiya Michaylova Δημήτρης Μιχάλαρος Συραγώ Τσιάρα

Municipal Theatre of Kalamaria Melina Merkouri Saturday, September 13th 2015

Daphne Dragona Mirjana Dragosavljević Panagis Koutsokostas Vladiya Mihaylova Dimitris Michalaros Syrago Tsiara

CURATORS SPEAKERS

ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤEΣ

Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς Μελίνα Μερκούρη Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2015

241

«ΤΕΧΝΗ-ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΥΛΗΣ» “ART-AESTHETIC-POLITICS: MATERIAL MATTER”

Ζητήματα Ύλης

σημασία αποκτούν στο πλαίσιο της αγοράς, προβολής και διακίνησης του έργου τέχνης σήμερα; Τι λογής απτικές και μνημονικές αξίες διασώζει η ίδια η ύλη; Ποια είναι η σχέση της ύλης με την μη – ύλη στη δημιουργία του έργου τέχνης;

Η απτική σχέση με τα πράγματα, η διαρκής διερώτηση πάνω στην υφή, το υλικό, το ποιόν και τη συμπεριφορά του υλικού στο χρόνο είναι βασικές λειτουργίες της τέχνης. Μέσα στην υφή του έργου τέχνης -είτε πρόκειται για μετρήσιμη υλική δημιουργία που καταλαμβάνει συγκεκριμένο χώρο, είτε για έργο που αναπτύσσεται μέσω της τεχνολογίας σε πεδία μη ελέγξιμα και μετρήσιμα- αποτυπώνεται και διαφυλάσσεται η ιδιαίτερη χειρονομιακή ταυτότητα του δημιουργού. Στο μανιφέστο που εξέδωσε το 1931 ο Γκούσταβ Κλούτσις για το φωτομοντάζ ως την πλέον κατάλληλη μορφή τέχνης για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού υποστήριξε ότι η ζωγραφική και το σχέδιο πρέπει να αντικατασταθούν από τη φωτογραφική κάμερα και το φωτομοντάζ, διότι: «Αντικαθιστώντας η φωτογραφική μηχανή το σχέδιο, επιτρέπει στον καλλιτέχνη να δώσει στις μάζες έργο αληθινότερο, ζωντανότερο και κατανοητότερο σε σύγκριση με οποιονδήποτε άλλον τρόπο». Για τον πρωτοπόρο του κονστρουκτιβισμού η ζωγραφική όφειλε να δώσει τη θέση της στη φωτογραφία γιατί η εποχή δεν απαιτούσε ένα απλό σκιτσάρισμα των γεγονότων αλλά την ακριβή παγίωση και την άμεση επικοινωνία. Τον ενδιέφερε η δύναμη πειστικότητας που διέθετε ο φωτογραφικός φακός σε μεγαλύτερο βαθμό από οποιοδήποτε άλλο μέσο, γνωστό μέχρι τότε.

Με άξονα το έργο καλλιτεχνών που εργάζονται κυρίως στην Ελλάδα, όπως η Μαρία Τσάγκαρη, ο Αλέξανδρος Πλωμαρίτης, ο Γιώργος Τσεριώνης, οι Καλός και Κλειώ, ο Αναστάσης Στρατάκης, και ο Ρίτσαρντ Γουίτλοκ και την κριτική προσέγγιση ιστορικών τέχνης-επιμελητών επιδιώκουμε να θέσουμε ευρύτερα ζητήματα που άπτονται του περιεχομένου, των μορφών και των λειτουργιών της ύλης. Μιλώντας για υλικά μέσα και χρήσεις ο κατάλογος δεν περιορίζεται σε όσα έχουν απτή μορφή, όπως ο πηλός, το χρώμα, η πέτρα, κλπ. Ευτελή και καθημερινά υλικά που αποσπώνται από το αρχικό τους πλαίσιο για να ανανοηματοδοτηθούν εικαστικά συνυπάρχουν σ’ ένα ευρύ πεδίο επιλογών με τη φωτογραφία, το βίντεο, τα γραπτά και οπτικά αρχειακά ντοκουμέντα, τον κόσμο του διαδικτύου, τη στάχτη, το χώμα, αλλά και το ίδιο το σώμα του καλλιτέχνη ως πρωτογενές μέσο αναπαράστασης. Με στόχο να αναδείξουμε και να προβάλουμε την παραγνωρισμένη εν πολλοίς δυναμική του υλικού ως καλλιτεχνικής επιλογής που έχει τη δική της ιστορία και σημασία οργανώνουμε αυτή τη συνάντηση εργασίας στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου του Πεδίου Δράσης Κόδρα. Σε μια εποχή που η αποϋλοποίηση του έργου τέχνης διεκδικεί την προσοχή μας εξίσου με την επιβολή της ισχυρής παρουσίας του υλικού στις μνημειακών προθέσεων και διαστάσεων εγκαταστάσεις σύγχρονης τέχνης, η διερώτηση πάνω σε ζητήματα ύλης ανακύπτει ανανεωμένη.

Η ηρωική εποχή που οι καλλιτέχνες διεκδικούσαν με μαχητικό τρόπο την απόλυτη αναπαραστατική επάρκεια του ενός ή του άλλου υλικού ή μέσου για να αφηγηθούν με τον ιδανικότερο τρόπο την κοινωνική πραγματικότητα που βίωναν ή οραματίζονταν και αποκήρυσσαν οποιαδήποτε διαφορετική επιλογή παρήλθε, μαζί με την παρακμή των ιστορικών πρωτοποριών, δίνοντας τη θέση της στον πλουραλισμό, την ισοτιμία και τη διαλεκτική των εκφραστικών μέσων στις οπτικές τέχνες. Όσο κι αν αλλάζουν οι εποχές, τα μέσα και οι τεχνολογίες της δημιουργίας των εικόνων, εκείνο που παραμένει αναλλοίωτο είναι η αγωνία του καλλιτέχνη να εκφράσει αυθεντικά την προσωπική του πρόσληψη και ερμηνεία του κόσμου μέσα από το καταλληλότερο για εκείνον/ εκείνη υλικό. Ποια είναι λοιπόν η σημασία που διατηρούν τα υλικά ως εργαλεία ερμηνείας και αναπαράστασης σε μια αντιηρωική εποχή κρίσης και κατακερματισμού ; Τι είδους ιστορικές και πολιτισμικές μαρτυρίες αποτελούν για την εποχή τους; Πως φύονται στο ρεπερτόριο των επιλογών, ανθίζουν και παρακμάζουν; Τι

Σκεπτικό – Επιμέλεια Συραγώ Τσιάρα

242

Material Matters

context of the art market evaluation, promotion and trafficking of the art work? Does matter convey any kind of historical or cultural meaning? Is there any relationship between material and dematerialization?

Tactile relationship with objects, continuous questioning of the texture, quality and behaviour of the material over time are some of the main factors that signify the choices artists make. Artistic identity is captured in the gesture that might take the form of a temporal intervention in space, the shape of a more permanent construction, or even expand in fields than are not easily defined, measured or controlled, such as the cyberspace. Speaking of materials and their significance, Gustav Klucis published a manifesto in 1921 claiming that photomontage was the most appropriate art form for the building of socialism and that photographic camera should replace painting and drawing, since: ‘Replacing a drawing of a hand with a photograph of it, the artist represents this or that moment more truthfully, more vitally, and more understandably for the masses’. For Klucis, the pioneer of constructivism, it was the time itself that demanded the precise fixation and not the sketch of the visual facts. Photography and photomontage provided the accuracy of the document that had the power to persuade the viewer more than any other media could ever do.

Working around the axis of certain contemporary artists who mainly live and work in Greece, such as Maria Tsaggari, Alexandros Plomaritis, Giorgos Tserionis, Kalos and Klio, Kostis Velonis and Richard Whitlock, together with curators/art historians, we aim to address issues of form, content, function and social significance of materials. A variety of materials will enter our discussion, including clay, ash, stone, everyday objects diverted from their original context in order to embody new values. Video, drawing, visual and textual records, photography, internet archives and prints, even the body of the artist itself, may also find their place in such a broad approach of today’s visual imagery. Initially, the goal of this symposium is to introduce the largely unappreciated dynamics of the material as an artistic choice imbedded with its own history and meaning. The symposium is organised in the context of the Action Field Kodra 2014. Although it may seem paradoxical that we question material matters in times of dematerialization of the art work, it’s even more interesting to examine this evolution together with the appearance of such monumental and spectacular installations of contemporary art. This only paradox makes us think material matters anew.

The heroic era of absolute confidence about the representative or instrumental value of one single material against all others and the militant propagation of one ideology that would ensure a future society of social justice and emancipation has long disappeared together with the demise of historical avant-guards or, the latest, with the fall of the Berlin Wall. At least for the last decades we live in an art world with no hierarchical distinction between materials and media. Plurality and dialectics are essential postmodern premises. Nevertheless, in spite of the time changes and the new image technologies, what remains intact is the agony of the artist to express his/her personal view of the world in an authentic way employing the most suitable material for him/her. Following questions arise: What is the significance of the materials as instruments for the interpretation and representation of an anti-heroic time of crisis and fragmentation? What kind of historic and cultural testimonies do materials provide for their era? How do they grow in a repertoire of choices, and how do they bloom and decline? What is their significance as commodities in the

Curator Syrago Tsiara

243

Συμμετέχοντες / Participants

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

την ιστορία και την ταυτότητα αλλά πάντα επιστρέφει στις προσωπικές του εμπειρίες στις οποίες μοτίβα και σύμβολα από την καθημερινή ζωή διαδρούν και ταυτοποιούνται, ψάχνοντας να ταυτιστούν και να βρουν κοινό έδαφος με το κοινό του. Με την καλλιτεχνική του πρακτική, ο Πλωμαρίτης αφηγείται προσωπικές ιστορίες και μνήμες, οι οποίες δεν είναι απλά πράξεις προσωπικής έκφρασης αλλά προσκαλούν το θεατή σε μία διαδικασία συλλεκτικής εμπειρίας. Στις περφόρμανς του στις οποίες συχνά εμπλέκεται και ο ίδιος, χρησιμοποιεί το κορμί του ως υποκείμενο βασανισμού και εσκεμμένης βίας για να δώσει έμφαση στις καλλιτεχνικές διαστάσεις του σώματος, που γίνεται εργαλείο εξαγνισμού και κάθαρσης.

«ΤΕΧΝΗ-ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΥΛΗΣ» “ART-AESTHETIC-POLITICS: MATERIAL MATTER”

Kalos & Klio kalosklio.showroom@gmail.com http://www.kalosklio.com/

Ποια είναι η σχέση μεταξύ του υλικού κόσμου και των αμέτρητων εικόνων των ετερογενών, περιττών, θραυσμάτων του ψηφιακού πολιτισμού που παράγονται καθημερινά από εκατομμύρια χρηστών; Πώς η συνδεσιμότητα, η διάδραση και η άμεση ματιά των χρηστών του διαδικτύου κατασκευάζουν μία νέα ανθρωπολογική κατάσταση, εξίσου εποικοδομητική για την κοινωνική ζωή και την τέχνη; Σε αυτή τη σχετικά νέα και ανεξερεύνητη περιοχή του Διαδικτύου, τα έργα μας κινούνται διαδραστικά στη δυικότητα του ψηφιακού και του υλικού. Σε μία προσπάθεια να σχηματοποιήσουμε και να νοηματοδοτήσουμε την κατακερματισμένη, μεταβλητή εμπειρία του Διαδικτύου, αποσπούμε πρώτη ύλη κατευθείαν από την ψηφιακή του μήτρα. Με τη χρήση της γεωμετρικής φόρμας στο έργο μας, θέλουμε να βρούμε το νήμα που διαπερνά την παγκόσμια εικονογραφία των οπτικών σχεδίων που διαμορφώνουν το φυσικό μας κόσμο. Καθώς ιχνηλατούμε το χρυσό κανόνα μεταξύ του ψηφιακού και του φυσικού, φιλοδοξούμε να δημιουργήσουμε ένα υβριδικό έργο, το οποίο θα έχει μια πολλαπλή ύπαρξη, που θα μας ωθήσει να ξανασκεφτούμε την υλικότητα, κάτι σαν τον χρήση και το άβατάρ του στον κυβερνοχώρο.

Maria Tsagkari tsagarimaria@hotmail.com http://www.mariatsagkari.com/

Η Μαρία Τσαγκάρη γεννήθηκε στον Πειραιά το 1981. Σχετικά με την επιλογή της στάχτης ως υλικού στο έργο της «Ευχαριστώ» λέει: «Στο έργο αυτό επέλεξα τη στάχτη ακριβώς εξαιτίας της εφήμερης φύσης της και της ιδιότητας να αναγεννιέται από τη φωτιά. Η αποτέφρωση συμβολίζει το θάνατο και η στάχτη το εφήμερο, την παροδικότητα της ανθρώπινης ζωής, το ένστικτο του θανάτου και πάνω απ’ όλα το φόβο της «απειλής της επιστροφής στην ανόργανη ύλη». Το ίχνος είναι η αέναη παρουσία της απουσίας, αυτό που μεμιάς γράφεται και σβήνεται και γίνεται αναφορά κάθε παρόντος στοιχείου σε κάθε απών. Με λίγα λόγια, είναι η παρουσία στις απουσίες των άλλων- η ολοκληρωτική απουσία κάθε παρουσίας κάθε απόντος στοιχείου, με άλλα λόγια, η απουσία της απουσίας, η λήθη της λήθης. Από τη στιγμή που η έννοια της στάχτης γίνεται μια ρητορική αναφορά σε κάτι που χάνει το σχήμα του μέσω της αποτέφρωσης και συνεπώς και στην απώλεια της στήριξης ή του σώματος η μνήμη του οποίου διατηρείται μέσω της στάχτης, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, η στάχτη σταματά να είναι μια συγκεκριμένη έννοια. Μεταμορφώνεται

Alexandros Plomaritis p_alekos@yahoo.com http://www.cact.gr/en/cact_e_studio/Plomaritis_ Alekos

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θάσο, στην Ελλάδα. Το έργο του Αλέξανδρου Πλωμαρίτη διακατέχεται από μια ισχυρή κοινωνικό-πολιτική ποιότητα, δημιουργεί ισχυρές εικόνες μέσω της πρακτικής της περφόρμανς. Συχνά εξερευνεί ζητήματα σχετικά με την τρέχουσα πολιτική συγκυρία, 244

Richard Whitlock

σε ρητορικό σχήμα που αντιπροσωπεύει οτιδήποτε εξαφανίζεται χωρίς να αφήνει πίσω του κάποιο αναγνωρίσιμο ίχνος. Η στάχτη είναι το σχήμα ενός πράγματος από το οποίο δεν απομένει τίποτε, εκτός ίσως από μια εικόνα, η οποία δεν μας λέει τίποτε, απλά μας ζητά να πιστέψουμε σε κάτι που ήδη ξέραμε ότι εμφανίστηκε. Η ίδια η εικόνα δεν είναι σωστή ούτε λάθος, αλλά όταν ξεπροβάλλει η αλήθεια τότε δημιουργείται μια ματιά που σχετίζεται με μία μετάβαση, μια μετάβαση που απαιτεί πίστη σε ένα μηχανισμό, όπου το αόρατο κατοικεί με το ορατό.

whitlock@otenet.gr http://richardwhitlock.gr/cv.php http://richardwhitlock.gr/The-Street.php

Ο Richard Whitlock γεννήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1952 και ζει στη Θεσσαλονίκη, στην Ελλάδα. Μην όντας ευχαριστημένος με τη φωτογραφία ως μέσο επαρκούς αναπαράστασης, ξεκίνησε να αναζητά άλλους τρόπους αναδόμησης της φωτογραφικής εικόνας, εκτός της συνηθισμένης, οικείας οπτικής του φακού. Η δευτερεύουσα αυτή δουλειά έγινε η μοναδική του ανησυχία και οδήγησε σε μία σειρά μη προοπτικών φωτογραφικών εκτυπώσεων και βίντεο τα οποία έχουν εκτεθεί στο Ελσίνκι, στη Γκρενόμπλ, την Κριμαία και την Ταϊπέι και έχουν παρουσιαστεί στην Εθνική Ακαδημία Τεχνών της Φινλανδίας, την Ταινιοθήκη της Ελλάδας και το Queen’s College στη Νέα Υόρκη. Η πρώτη του εντελώς μη προοπτική «ταινία» The Street παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης το 2012.

Giorgos Tserionis tserionisgiorgos.blogspot.com tserionisart@yahoo.com

Ο Γιώργος Τσεριώνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Η συνύπαρξη διαφορετικών εκφραστικών μέσων (εγκαταστάσεων, σχεδίων, γλυπτών, φωτογράφων και κολάζ) καθορίζει το εικαστικό λεξιλόγιο του Γιώργου Τσεριώνη. Στην τελευταία του εγκατάσταση στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, με τον τίτλο ‘Not me – museum of self-esteem’, χρησιμοποιεί ένα μείγμα αντικειμένων, γλυπτών, κατασκευών και αρχειακών εγγράφων γύρω από τον άξονα της συνάντησης ενός ανθρώπου με την καταιγίδα της ιστορίας και τις στιγμές της ρήξης της συνάντησης αυτής. Σκηνοθετεί μια εικόνα της κοινωνίας σε «ταραγμένους καιρούς» καυστική και αιρετική συνάμα, βάζοντας επαναστάτες ηγέτες δίπλα σε δικτάτορες, λαϊκές φιγούρες, σκηνές της επανάστασης, σύμβολα πάλης, εθνικά εμβλήματα και θύματα πολιτικής βίας. Στην εγκατάστασή του συμπεριλαμβάνει δύο κατηγορίες ευρημάτων- σαγόνια και μάσκες- τα οποία αναφέρονται στη βιολογική και πολιτισμική εξέλιξη της ανθρώπινης ύπαρξης και πιθανώς συνοψίζουν την υπερβατική σημασία χρόνου και τόπου. Η ανάγκη αυτή καλύπτεται από ένα άλλο τύπο «ευρημάτων», όπως η προτομή του Λένιν και του Μάο Τσε Τουνγκ ή του έλληνα δικτάτορα Παπαδόπουλου.

ARTISTS Kalos & Klio

kalosklio.showroom@gmail.com http://www.kalosklio.com/

What is the connection between the material world and its immeasurable icons of heterogeneous, superfluous, digital cultural fragments produced in a daily base by millions of Internet users? How the connectivity, interaction and the unmediated gaze of the internet users constructs a new anthropological condition, equally fruitful for social life and art? In this fairly new and unexplored territory of the Net, our artwork shifts interactively in the duality of the virtual and the material; In an attempt to give shape and meaning to the fragmented, variable experience of the Net we extract the raw material directly from its virtual womb. Through the use of geometrical form in our work we are seeking the thread that “weaves” the universal iconography of visual patterns that shape our physical world. As we track the golden mean 245

between virtual and the physical we aspire to create a hybrid work that claims a multiple existence, urging us to reconsider corporeality like the user and his/her avatar in cyberspace.

oblivion of oblivion. Once the concept of ash becomes a rhetorical allusion to something that loses its shape through incineration, and hence to the loss of the support or the body whose memory is preserved by the ash, at that very moment ash ceases to be a concrete concept. It becomes a rhetorical scheme that takes the place of anything which disappears without leaving an identifiable trace. Ash is the shape of a thing of which nothing remains: not even ash itself, in a way. There remains nothing except, perhaps, an image which tells us nothing; it merely asks of us to believe in something we already knew when the image appeared. The image itself is neither true nor false, but when truth emerges then a gaze is constructed which is associated with a transition; a transition that requires faith in a mechanism where the invisible abides by the visible.

«ΤΕΧΝΗ-ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΥΛΗΣ» “ART-AESTHETIC-POLITICS: MATERIAL MATTERS”

Alexandros Plomaritis

p_alekos@yahoo.com http://www.cact.gr/en/cact_e_studio/Plomaritis_ Alekos

Born and raised in Thasos, Greece. Alexandros Plomaritis’ work governed by a strong socio-political quality, creates powerful images through the practice of performance. Frequently he explores issues of current political state of events, identity and history however he always returns to his very personal experiences in which motifs and symbols from the everyday interact and are identified, seeking identification and common grounds with his audience. Through his artistic practice Plomaritis narrates personal stories and memories that are not only actions of individual expression but rather invite the viewer to a process of collective experience. In his performances, in which he often gets self inflicted, he uses his body as a subject of torture and deliberate violence to emphasize on the artistic aspects and dimensions of the body, which becomes a tool of purification and catharsis.

Giorgos Tserionis

tserionisgiorgos.blogspot.com tserionisart@yahoo.com

Giorgos Tserionis was born in Athens in 1967. The coexistence of different expressive media (installations, drawings, sculptures, photographs, collages) defines Giorgos Tserionis visual vocabulary. In his latest installation at the Contemporary Art Center of Thessaloniki, under the title ‘Not me – museum of self-esteem’, he orchestrates a mixture of objects, sculptures, constructions and archival documents around the axis of man’s encounter with the storm of history and the moments of rupture in this meeting. He directs an image of the society in ‘fractured times’ both caustically and heretically by putting in the same field revolutionary leaders together with dictators, folk figures, scenes of rebellion, fighting symbols, national emblems and victims of police violence. He includes two categories of ‘findings’ in his installation –jaws and masques- which refer to the biological and cultural evolution of human being and potentially summarize the exceeding of time and space signification. This need is covered by another type of ‘findings’, such as the busts of Lenin and Mao Tse-tung, or the Greek dictator’s Papadopoulos.

Maria Tsagkari

tsagarimaria@hotmail.com http://www.mariatsagkari.com/

Maria Tsagkari was born in Piraeus in 1981. About the choice of ash as a material in her work ‘Thank You’ she says: ‘In this artwork ash was chosen exactly for its ephemeral nature and its ability to be reborn through burning. Incineration symbolises death and ash stands for the ephemeral, the transience of human life, the instinct of death and above all the fear before the ‘threat of going back to inorganic matter”. The trace is the perpetual presence of absence, what is at once inscribed and deleted and becomes the reference of any present element to any absent element; in short, it is the presence of the other’s absence—the total absence of any presence of any absent element or, in other words, the absence of absence, the 246

Richard Whitlock

ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΣ

whitlock@otenet.gr http://richardwhitlock.gr/cv.php http://richardwhitlock.gr/The-Street.php

Δάφνη Δραγώνα

Richard Whitlock was born in the United Kingdom in 1952 and lives in Thessaloniki, Greece. Dissatisfied with photography as a means of adequately representing these works, he began looking for ways of restructuring the photographic image outside the usual, all too familiar perspective of the lens. This by-work became a major preoccupation, leading to a series of nonperspectival photographic prints and videos that have been exhibited in Helsinki, Grenoble, the Crimea and Taipei and presented at the Finnish National Academy of Art, the Greek National Film Archive and Queen’s College in New York. His first completely non-perspectival ‘moving picture’ The Street was firstly presented at CACT in 2012.

daphne.dragona@gmail.com

Η Δάφνη Δραγώνα είναι επιμελήτρια media arts και ερευνήτρια και ζει στην Αθήνα και το Βερολίνο. Έχει σπουδάσει Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιων των Αθηνών και Μουσειολογία στο University College του Λονδίνου. Από το 2001 ως το 2007 εργάστηκε ως επιμελήτρια του προγράμματος του Φεστιβάλ Medi@terra του Κέντρου για τον ψηφιακό πολιτισμό Φούρνος. Από τότε εργάζεται ως ανεξάρτητη επιμελήτρια και έχει συνεργαστεί στα πλαίσια εκθέσεων, εργαστηρίων και εκδηλώσεων media art με κέντρα, μουσεία και φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα, το κέντρο Alta Technologia Andina στη Λίμα, το κέντρο LABoral στη Χιχόν και το φεστιβάλ Transmediale στο Βερολίνο. Έχει συμμετάσχει με διαλέξεις και παρουσιάσεις σε διάφορα συνέδρια και φεστιβάλ και άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε βιβλία και περιοδικά σε διάφορες χώρες. Τα ενδιαφέροντά της εστιάζονται στο πεδίο της ομότιμης παραγωγής, της διασυνδεδεμένης δημιουργικότητας και σε μορφές κριτικής αντίστασης προερχόμενες από καλλιτεχνικές πρακτικές στην εποχή της κυριαρχίας των δεδομένων και της ποσοτικοποίησης των πάντων. Είναι υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Mirjana Dragosavljević mirjanna4@gmail.com

(1984. Κοπρίβνιτσα, Κροατία) Μεταπτυχιακό (MA) στο τμήμα Ιστορίας της Τέχνης, στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. Εργάστηκε στη γκαλερί “Grafički kolektiv” στο Βελιγράδι από το 2008 ως το 2010. Υπήρξε μέλος της επιμελητικής κολεκτίβας “Kontekst kolektv” του Βελιγραδίου (2010-2013) και μέλος του καλλιτεχνικού πρότζεκτ “Working Group Four Fac247

«ΤΕΧΝΗ-ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΥΛΗΣ» “ART-AESTHETIC-POLITICS: MATERIAL MATTER”

es of Omarska” καθώς και μία από τους ιδρυτές της «Πρωτοβουλίας για τη Σύγχρονη Τέχνη και Θεωρία» του Βελιγραδίου. Ζει και εργάζεται στο Βελιγράδι, στη Σερβία. Τα ενδιαφέροντα της εστιάζονται στον κριτικό συλλογισμό σχετικά με την πολιτική, την ταυτότητα, το δημόσιο χώρο, την πολιτιστική μνήμη κτλ, μέσω της πρακτικής της σύγχρονης τέχνης.

και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών (Κατεύθυνση Ζωγραφικής, Εργαστήριο: Γ. Γκολφίνου) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Το 2006 παρακολούθησε σειρά σεμιναρίων τύπου Masterclass στο International Academy Media & Arts, στο Halle της Γερμανίας. Έχει διδάξει σαν Instructor στο School of the Art Institute of Chicago. Είναι ο συνεπιμελητής του CyberArtSpace.net (www. CyberArtSpace.net) και ο Διευθυντής του Πεδίου Δράσης Κόδρα (www.ActionFieldKodra. gr). Πέραν του καλλιτεχνικού του έργου ασχολείται και με τις επιμέλειες εκθέσεων. Τα ενδιαφέροντά και η έρευνά του μεταξύ άλλων επικεντρώνονται στις εφαρμογές της τεχνολογίας στη Τέχνη.

Παναγής Κουτσοκώστας (Edessa, Greece 1983) pakoutso@gmail.com

Ο Παναγής Κουτσοκώστας σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας (M.Sc. στην Πολιτισμική Πληροφορική και Μουσειολογία) του Πανεπιστήμιου του Αιγαίου με υποτροφία. Εργάζεται στον τομέα της επιμέλειας εκθέσεων και ως επιμελητής βιβλίων τέχνης. Το 2013 συμμετείχε στην ομάδα που εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 55η Μπιενάλε της Βενετίας ως ερευνητής και βοηθός επιμελητή στο ελληνικό περίπτερο. Έχει επίσης συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα για τη χρήση νέων τεχνολογιών σε μουσεία καθώς και σε έρευνες σε πρωτογενές αρχειακό υλικό και σε συλλογές μουσείων, βιβλιοθηκών και ιδιωτικών και δημόσιων αρχείων. Ασχολείται με θέματα τεκμηρίωσης και ερμηνείας του υλικού πολιτισμού και πολιτισμικής κληρονομιάς μέσω της Τεχνολογίας Πληροφοριών, ζητήματα εικονογραφίας και εικονογραφίας της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης καθώς και με το ρόλο της δημόσιας τέχνης στην αστική αναγέννηση και το σχηματισμό της συλλογικής μνήμης.

Vladiya Mihaylova (1981, Sofia, Bulgaria) vladiya@gmail.com

2007-2012, Υποψήφια διδάκτωρ, Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σόφια “St. Kliment Ohridski” (Τίτλος διδακτορικής διατριβής: Το πρόβλημα της Ιστορίας της Τέχνης στο δεύτερο μισό του 20ου Αιώνα: Η Ανατολική Ευρώπη μετά το 1989- Η περίπτωση της Βουλγαρίας); 2003 - 2006, Μεταπτυχιακό στη Σύγχρονη Τέχνη, Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σόφια “St. Kliment Ohridski”; 1999 - 2003, Πτυχίο στις Πολιτισμικές Σπουδές Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σόφια “St. Kliment Ohridski” Από το 2007- επιμελήτρια, στη Γκαλερί Vaska Emanouilova, στο υποκατάστημα Sofia Art Gallery, στη Σόφια της Βουλγαρίας (επιμελήτρια προγραμμάτων της γκαλερί για τη σύγχρονη τέχνη: Meeting Point Platform και του προγράμματος Γλυπτικής); 2013 – Βοηθός επικεφαλής (μαζί με τον Luchezar Boyadjiev) του διεπιστημονικού “Εικαστικού Σεμιναρίου”, που διοργανώθηκε από το Πολιτισμικό Κέντρο του Πανεπιστήμιου της Σόφια; Focus of the seminar for 2013 is Hans Belting’s “Visual Anthropology”; 2010 – 2012 – Βοηθός καθηγητή, Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Η τέχνη στον10ο και 11ο αιώνα», Τμήμα Ιστορίας και Θεωρίας της Τέχνης, Πανεπιστήμιο της Σόφια; 2010 – 2012 – Επιμελήτρια του περιοδικού Piron – διαδικτυακό περιοδικό για τις τέχνες και τον πολιτισμό (στη Βουλγαρία)

Δημήτρης Μιχάλαρος (http://www.dimitrismichalaros.com/)

Ο Δημήτρης Μιχάλαρος γεννήθηκε στα Μέγαρα το 1981. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Από το 2008 είναι κάτοχος Master Fine Arts (MFA) του School of the Art Institute of Chicago με έμφαση στην τεχνολογία της τέχνης (art & technology). Το 2005 αποφοίτησε από το Τμήμα Εικαστικών Τ 248

Συραγώ Τσιάρα

C U R AT O R S

syragotsiara@gmail.com www.cact.gr www.greekstatemuseum.com

Daphne Dragona

daphne.dragona@gmail.com

Η Συραγώ Τσιάρα γεννήθηκε στη Λάρισα το 1968, ενώ ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Είναι επιμελήτρια, ιστορικός τέχνης και διευθύντρια του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, το οποίο αποτελεί μέρος του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης ΤέχνηςΣυλλογή Κωστάκη. Η Συραγώ σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο Αριστοτέλειο Μουσείο της Θεσσαλονίκης, Κοινωνική Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Leeds και ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στη δημόσια τέχνη και την εθνική μνήμη στην Ελλάδα. Συνεπιμελήθηκε την 2η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης το 2009, «Praxis, Η τέχνη σε αβέβαιους καιρούς». Στις εκθέσεις που έχει επιμεληθεί στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης συμπεριλαμβάνονται οι εξής: Μεταμφιέσεις: Θηλυκότητα, Ανδροπρέπεια και άλλες βεβαιότητες (2006), Ανησυχητικές Μούσες (2011), και Τόποι της μνήμης- Πεδία οραμάτων (2012). Έχει διδάξει δημόσια τέχνη, ιστορικές πρωτοπορίες και θεωρία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (2004-2007). Πέρυσι ήταν η επιμελήτρια του Ελληνικού Περιπτέρου της 55ης Μπιενάλε της Βενετίας. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνουν το γένος, τη μνήμη, τη δημόσια τέχνη και την πολιτική.

Daphne Dragona is a media arts curator and researcher based in Athens and Berlin. She studied Archeaology and History of Art at the University of Athens and Museum Studies at University College London. From 2001 to 2007 she worked as a program curator of Medi@ terra Festival at the Center for Digital Culture Fournos. Since then she has been working as independent curator and she has collaborated for exhibitions, workshops and media art events with centers, museums and festivals in Greece and abroad. Among them are the National Museum of Contemporary Art of Athens, the center Alta Technologia Andina in Lima, the center LABoral in Gijon and the festival Transmediale in Berlin. She has participated with lectures and presentations in different conferences and festivals and articles of hers have been published in books and magazines of different countries. Her interest lies in the fields of commons based peer production, networked creativity and in forms critical resistance emerging from artistic practices in the era of datafication and quantification of everything. She is a PhD candidate in the Faculty of Communication & Media Studies of the National and Kapodistrian University of Athens.

Mirjana Dragosavljević mirjanna4@gmail.com

(1984. Koprivnica, Croatia) MA at Art History department, Faculty of Philosophy, Belgrade University. She worked at the Grafički kolektiv gallery in Belgrade from 2008 until 2010. She was a member of the curatorial collective Kontekst kolektv, Belgrade (2010-2013) and member of the art project Working Group Four Faces of Omarska, also one of the founders of the Initiative for Contemporary Art and Theory, in Belgrade. She lives and works in Belgrade, Serbia. Her special interests focus on critical reflections on politics, identity, public space, cultural memory e.t.c. through the practices of contemporary art.

249

Panagis Koutsokostas

Vladiya Mihaylova

Panagis Koutsokostas completed his graduate studies at the Department of History, Archaeology and Social Anthropology of the University of Thessaly and his postgraduate studies at the Department of Cultural Technology and Communication (M.Sc. in Cultural Informatics & Museology) of the Aegean University on a scholarship. He is working in the field of curating exhibitions and as an editor of art books. In 2013 he participated in the national representation of Greece in the 55th Venice Biennale as a researcher and assistant curator for the Greek Pavilion. Also he has participated in research programms on the usage of new technologies in museums and in researches in primal archival materials and collections from museums, libraries, private and public records. He is engaged in issues of documentation and interpretation of material culture and cultural heritage through Information Technologies, issues of iconography and iconology of modern and contemporary art and the role of the public art in urban regeneration and the formation of collective memory.

2007-2012, PhD Candidate, Faculty of Philosophy, Sofia University “St. Kliment Ohridski” (Title of the dissertation: The Problem of Art History in the Second Half of 20th Century: Eastern Europe After 1989 – Case Study Bulgaria.); 2003-2006, Master Degree in Contemporary Art, Faculty of Philosophy, Sofia University “St. Kliment Ohridski”; 1999-2003, Bachelor Degree in Cultural Studies, Faculty of Philosophy, Sofia University “St. Kliment Ohridski”. Since 2007 - curator, Vaska Emanouilova Gallery, branch of Sofia Art Gallery, Sofia, Bulgaria (curator of the two programs for contemporary art of the gallery: Meeting Point Platform and Sculpture Program); 2013 – Assistant leader (together with Luchezar Boyadjiev) of the interdisciplinary “Visual Seminar”, organized by the Cultural Center of the Sofia University; Focus of the seminar for 2013 is Hans Belting’s “Visual Anthropology”; 2010-2012 – Part time teaching assistant, Master Degree Program “Art in XX-XXI centuries”, Department History and Theory of Culture, Sofia University; 2010-2012 – Editor of Piron Journal – an online journal for art and culture (in Bulgarian)

«ΤΕΧΝΗ-ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΥΛΗΣ» “ART-AESTHETIC-POLITICS: MATERIAL MATTER”

(Edessa, Greece 1983) pakoutso@gmail.com

(1981, Sofia, Bulgaria) vladiya@gmail.com

Dimitris Michalaros

(http://www.dimitrismichalaros.com/)

Syrago Tsiara

Dimitris Michalaros was born in 1981 in Megara, Greece. He currently lives and works in Chicago, USA and Megara, Greece. He graduated with a Master in Fine Arts from the School of The Art Institute of Chicago, with emphasis in Art and Technological Studies, in 2008. He obtained his Bachelor in Painting from the School of Visual and Applied Arts (Painting division, Supervising professor: G. Gkolfinos), at the Aristotle University of Thessaloniki, Greece. He acquired a certificate in European Animation Masterclass, from International Academy of Media and Arts Halle, Germany. He has taught as an instructor at the School of the Art Institute of Chicago. He is the co- curator of CyberArtSpace.net (www.CyberArtSpace.net) and the Chief Director of Action Field Kodra (www.ActionFieldKodra.gr). Other than his artistic work, Michalaros is working as a curator, too. His interest and research is focusing in the applications of Technology in arts.

syragotsiara@gmail.com www.cact.gr www.greekstatemuseum.com

Born in Larissa in 1968, Syrago Tsiara lives and works in Thessaloniki. She is a curator, art historian and director of the Thessaloniki Center of Contemporary Art, part of the State Museum of Contemporary Art - Costakis Collection. Tsiara studied Art History at the Aristotle University of Thessaloniki, Social History of Art at the University of Leeds and completed a PhD on public art and national memory in Greece. She co-curated the 2nd Thessaloniki Biennale, Praxis. Art in times of Uncertainty (2009). Shows which she has curated at the Thessaloniki Center of Contemporary Art include Masquerades: Femininity, Masculinity and Other Certainties (2006); Disquieting Muses (2011); and Places of Memory – Fields of Vision (2012). She taught public art, 250

historical avant-gardes and art theory at the University of Thessaly (2004-2007). Last year she curated the Greek Pavilion for the 55th Venice Biennale. Her research interests include gender, memory, public art and politics.

251

Ευχαριστίες

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους παρακάτω για κάθε προσπάθεια ή βοήθεια που κατέβαλαν για την φετινή διοργάνωση του ΠΔΚ: Regina Roland, Nemanja Marunic, Sonja Marunic, Γεωργία Χατζηαποστολίδου, Κώστα Περήφανο, Γιάννη Οικονομόπουλο, Βασιλική Μισαηλίδου-Δεσποτίδου, Δέσποινα Μακροπούλου, Γεώργιο Γεωργιάδη, Χαράλαμπο Σαπάτρα, Τένια Ζαχαριάδου, Δεσπινα Θεολόγου, Μαρία Νάκη, Δήμητρα Αξατζίδου, Γιάννη Τεζαψίδη, Γιώργος Χαρβαλιάς, Κλεομένη Κωστόπουλο, Βασίλη Βλασταρά, Χριστόφορο Μιχάλαρο, Γιώργο Βενετόπουλο, Νίκο Αρβανίτη, Θόδωρο Άξιο, Χρύσα Ζαρκαλή, Χάρη Πάλλα, Μαρία Καγιαδάκη, Σταμάτη Χατζητουλούση, Νίκος Δελής, Βασίλης Σιάγκος, Γιώργος Δημητριάδης, Παναγιώτης Λαζαρίδης, Τάσος Τασιώνας, Κωνσταντίνο Γκόγκος, Σαββα Παρθενιάδη. Επίσης ευχαριστούμε το προσωπικό των υπηρεσιών του Δήμου Καλαμαριάς, του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, της 9ης εφορείας Βυζαντινών αρχαιότητων, της ΙΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, της Θεσσαλονίκη - Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014, τις γραμματείες της Ανωτάτης Σχολών Καλών Τεχνών, του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας, του Τμήματος Πλαστικών Τεχνών & Επιστημών της Τέχνης Ιωαννίνων και του τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου πανεπιστημίου. Θα θέλαμε επίσης να ευχαριστήσουμε θερμά για τον χρόνο τους, τις γνώσεις τους, και την αμείωτη διάθεσή τους την Μίνα Ανανιάδου, την Μαριλένα Κατρανίδου και την Αγάπη Κυνηγοπούλου για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του καινοτόμου βιωματικού προγράμματος των εθελοντών, τους εθελοντές - υπεύθυνους των υποομάδων Κωνσταντίνα Ορφανάκου - Μινούδη, Γιώργο Κασσιτερίδη και Κατερίνα Βουγιούκα και την Ιφιγένεια Κύρτση για την πολύτιμη συμβολή της στην επιμέλεια των κειμένων του καταλόγου. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Έλενα Σταυριανίδου για τον χρόνο της, ιδιαίτερα κατά τη προετοιμασία του εθελοντικού προγράμματος.

252

Οι εθελοντές που πήραν μέρος είναι οι παρακάτω: Αδαλόγλου Χριστίνα, Αδάμ Μυρτώ, Αλσούλα Τζενίλντα, Αντωνάκη Ειρήνη, Αντωνιάδη Κωνσταντίνα, Αποστολούδη Εύα, Αργυρίου Αργύρης, Αρβανιτίδου Ευαγγελία, Αυγητίδου Ισμήνη-Άννα, Βάνου Μαργαρίτα, Βασιλειάδου Στυλιανή, Βασιλείου Βασιλική, Βέης Γιώργος, Βλάση Ελένη, Βουγιούκα Κατερίνα, Γεροβασιλείου Χρυσουλα, Γιαννέλη Μαρία, Δαγγίλα Λένια, Δάρδα Ευαγγελία, Δήμου Λευκοθέα, Δημητριάδης Γεώργιος, Δίνα Ευαγγελία, Ζαχαρούδη Σταυρούλα, Ζουρνατζή Ιωάννα, Θαμνοπούλου Αναστασία, Θεοδωρίδου Ειρήνη, Θεοδωρίδου Ελένη, Θεοδωρούδης Θωμάς, Καμινάρη Cecilia, Καναβού Σοφία, Καρκανιά Σάνυ, Κασσιτερίδης Γεώργιος, Κέλπης Αναστάσιος, Κεντρώτη Νίκη, Κεσανίδου Ευθυμία, Κιζλάρη Δήμητρα, Κόρακας Αθανάσιος, Κουκατσίκα Ελένη, Κυριάκου Χρυστάλλα, Κυρσταυρίδου Κυριακή, Κύρτση Ιφιγένεια, Κωνσταντινίδου Κατερίνα Μαρία, Λιακοπούλου Ραφαέλα, Λιόλιου Ελισάβετ, Marinov Yuriy, Μαυροπούλου Σοφία, Μινούδη Κωνσταντίνα, Μπατσιλά Χριστίνα, Μπογογιαννίδου Καλλιόπη, Μωυσίδου Μαριάννα, Νικολοπούλου Ευτυχία, Παναγουλάκου Νικολέτα, Παπαδοπούλου Δήμητρα, Παπαδοπούλου Μαρία, Παπακωνσταντίνου Γραμματή, Παρασκευοπούλου Ευσταθία, Περπερά Στέλλα, Περτσινίδης Αλέξανδρος, Πετσάνη Έλενα, Πιστοφίδου Θεοδώρα, Πιτσάκη Ειρήνη, Ρακή Λυδία, Ρουμιαντσεύα Ναταλία, Ρούσσου Χριστίνα, Σαββάκη Νικολέτα, Σαλονικίδου Ελένη, Σαμαντζοπούλου Ελένη, Σιάγκος Βασίλειος, Σουγιουλτζής Γιώργος, Σταυριανού Δανάη, Στρίγγα Χαρίκλεια, Σωτηρίου Λουίζα, Ταρταμπούκα Χριστίνα, Τόμτσης Ιωάννης, Τσακλή Βασιλεία, Τσαντεκίδου Γιάννα, Τσίντζου Λυδία, Τσιριοπούλου Έλενα, Τσιτσανοπούλου Σταματία, Υφαντίδου Βενετία, Φακάλη Αναστασία, Φελέκη Αθηνά, ΦράγκουΤοπάλογλου Ζαφειρία, Χαλάς Ιωάννης, Χατζούδη Μερόπη.

Acknowledgements

The volunteers are: Adaloglou Christina, Adam Myrto, Alsoula Tzenilda, Antonaki Eirini, Antoniadis Konstantina, Apostoloudi Eva, Agiriou Argiris, Arvanitidou Evagelia, Avgitidou IsminiAnna, Vanou Margarita, Vasiliadou Styliani, Vasiliou Vasiliki, Veis Giorgos, Vlasi Eleni, Vougiouka Katerina, Gerovasiliou Chrysoula, Gianneli Maria, Dagila Lenia, Darda Evagelia, Dimou Lefkothea, Dimitriadis Georgios, Dina Evagelia, ZacharoudiI Stavroula, Zournatzi Ioanna, Thamnopoulou Anastasia, Theodoridou Eirini, Theodoridou Eleni, Theodoroudis Thomas, KaminariI Cecilia, Kanavou Sofia, Karkania Sany, Kassiteridis Georgios, Kelpis Anastasios, Kentroti Niki, Kesanidou Efthymia, Kizlari Dimitra, Korakas Athanasios, Koukatsika Eleni, Kyriakou Chrystalla, Kyrstavridou Kyriaki, Kyrtsi Ifigenia, Konstantinidou Katerina Maria, Liakopoulou Rafaela, Lioliou Elisavet, Marinov Yuriy, Mavropoulou Sofia, Minoudi Konstantina, Mpatsila Christina, Mpogogiannidou Kalliopi, Moysidou Marianna, Nikolopoulou Eftychia, PanagoulakiI Nikoleta, Papadopoulou Dimitra, Papadopoulou Maria, Papakonstantinou Grammati, Paraskevopoulou Efstathia, Perpera Stella, Pertsinids Alexandros, Petsani Elena, Pistofidou Theodora, Pitsaki Eirini, Raki Lydia, Roumiantseva Natalia, Roussou Christina, SavvakiI Nikoleta, Salonikidou Eleni, Samantzopoulou Eleni, Siagkos Vasileios, Sougioultzis Giorgos, Stavrianou Danai, Striga Charikleia, Sotiriou Luisa, Tartampouka Christina, Tomtsis Ioanna, TsakliI Vasileia, Tsantekidou Gianna, Tsintzou Lydia, Tsiriopoulou Elena, Tsitsanopoulou Stamatia, Yfantidou Venetia, Fakali Anastasia, FelekiI Athina, Fragkou-Topaloglou Zafeiria, Chalas Ioannis, ChatzoudiI Meropi.

We would like to especially thank all the following for every effort or assistance at this year’s organization of AFK: Regina Roland, Nemanja Marunic, Sonja Marunic, Georgia Chatziapostolidou, Kostas Perifanos, Yiannis Ikonomopoulos, Vasiliki Misailidou – Despotidou, Despina Makropooulou, Georgios Georgiadis, Charalabos Sapatras, Tenia Zahariadou, Despina Theologou, Maria Naki, Dimitra Axatzidou, Yiannis Tezapsidis, Yiorgos Harvalias, Kleomenis Kostopoulos, Vasilis Vlastaras, Christophoros Michalaros, Yiorgos Venetopoulos, Nikos Arvanitis, Thodoros Axios, Chrysa Zarkali, Haris Pallas, Maria Kagiadaki, Stamatis Hatzitoulousis, Nikos Delis, Vasilis Siagos, Dimitris Dimitriadis, Panagiotis Lazaridis, Tasos Tasionas, Konstantinos Gogos, Savvas Partheniadis We would also like to thank the personnel of the Municipality of Kalamaria services, of the State Museum of Contemporary Art, the Macedonian Museum of Contemporary Art, Thessaloniki’s Center of Contemporary Art, the 9th Ephorate of Byzantine Antiquities, the XVI Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities, Thessaloniki 2014: European Youth Capital City and the secretariats of Athens School of Fine Arts, the School of Visual and Applied Arts of the Faculty of Fine Arts of AUTH, the Department of Visual and Applied Arts University of Western Macedonia, the Department of Fine Arts and Sciences of Art School of Fine Arts University of Ioannina and the Department of Audio and Visual Arts Ionian University. We would like to kindly thanκ for their time, their knowledge and their unabated disposal, Mina Ananiadou, Marilena Katranidou and Agapi Kynigopoulou for the design and implementation of the innovative experiential program for our volunteers. And also to thank our volunteers in charge of the subgroups, Konstantina Orfanakou - Minoudi, Yiorgos Kassiteridis and Katerina Vougiouka and Ifigenia Kyrtsi for her valuable contribution at the catalogue’s editing. Finally, We would like to thank Elena Stavrianidou for her time, especially during the preparation of our volunteers program.

253

254

255

ΠΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΚΟΔΡΑ 2014 | ACTION FIELD KODRA 2014

14 η Ε ΚΘ Ε Σ Η Σ Υ Γ Χ Ρ Ο Ν Η Σ Τ Ε Χ Ν Η Σ 14 th EXHIBITION OF CONTEMPORARY ART

ISBN: 978-960-86134-2-3