GAMa 13/14 / październik 2011 - wrzesień 2012

% GAA/la Pismo Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

Rok XIV, Nr 13/14 październik 2011 wrzesień 2012 ISSN 1507 - 7713

9;

Quo Vadis Academia? czyli o strategii rozwoju Akademii Muzycznej we Wrocławiu

Wyborywładz Uczelni na kadencję 2012 - 2016 Wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę kompleksu dydaktyczno-koncertowego

Dni Karola Lipińskiego - Patrona Uczelni Pierwszy w Polsce Festiwal Muzyki Johna Cage'a

im. km““ę

JUBILEUSZ 65-LECIA AKADEMII MUZYCZNEJ IM. KAROLA LIPIŃSKIEGO WE WROCŁAWIU POD PATRONATEMHONOROWYM $‑ PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ BRONISŁA WA KOMORO WSKIEGO

KOMITETHONOROWK' Bogdan Zdrojewski - Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Barbara Kudrycka - Minister Nauki i Szkolnictwa wyższego Aleksander Marek Skorupa - Wojewoda Dolnośląski Rafał JurkoWlaniec - Marszałek Województwa Dolnośląskiego Rafał Dutkiewicz - Prezydent Wrocławia 1 Ewa .Michnik - Dyrektor Opery Wrocławskiej Andrzej Kosendiak ~ Dyrektor Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego i Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans

WAŻNIEJSZE WYDARZENIA ROKU JUBILEUSZOWEGO 2013: nadanie tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu Maestro Gabrielowi Chmurze,

uroczyste otwarcie nowego obiektu dydaktyczno-koncertowego (budynek E) Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, w tym inauguracja nowej Sali Koncertowej Uczelni, Festiwal Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu (26 października - 31 grudnia 2013 r.), nowa Sala Koncertowa Uczelni (budynek E), Uroczysty Koncert Jubileuszowy pod dyrekcją Maestro Marka Pijarowskiego - Inauguracja Festiwalu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu (26 października 2013 r.), VMiędzynarodowy Festiwal Klarnetowy CLARIMANIA 2013, Ogólnopolski FestiWal Saksofonowy, Światy Równoległe Witolda Lutosławskiego - multimedialny projekt orkiestrowy w 100 rocznicę urodzin kompozytora, konkursy, w tym m. in.: $‑ ‑ II Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. A. Hiolskiego w Kudowie Zdroju, - Ogólnopolski Konkurs Fletowy,

- Konkurs Kompozytorski na utwór inaugurujący otwarcie nowej Sali Koncertowej Uczelni, - Ogólnopolski Konkurs Studentów Dyrygenturyim. A. Kopycińskiego, koncerty Akademickiej Orkiestry Symfonicznej, Akademickiej Orkiestry Kameralnej, Awangardo-

wej Orkiestry Sound Factory Orchestra, spektakle operowe i inne pokazy sceniczne, liczne koncerty kameralne, solowe, instrumentalne, wokalne i wokalno-instrumentalne,

koncerty chóralne, w tym Przegląd Chórów Wroclawia prowadzonych przez absolwentów Uczelni, koncerty jazzowe, w tym m. in. z udziałem Adama Makowicza, Urszuli Dudziak, liczne warsztaty i kursy mistrzowskie z udziałem wybitnych artystów, konferencje, sesje, sympozja i seminaria naukowe, wystawy, w tym Multimedialna. Wystawa Jubileuszowa ~ 65 lat Minęło... Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu 1948-2013, wydawnictwa jubileuszowe.

Szanowni Państwo, minął kolejny rok akademicki, a zatem - tradycyjnie już - mam wielką przyjemność przekazać P.T. Czytelnikom kolejny, podwójny numer pisma Akademii Muzycz-

fot. Stanisław Sielicki

nej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu GAMa. Jak podkreślałem przy okazji poprzednich edycji GAMy, celem pisma jest prezentacja najważniejszych wydarzeń z życia naszej Uczelni w minionym roku akademickim. Pamięć ludzka jest ze swej natury ulotna, to jednak co zostało zapisane, utrwalone, udokumentowane -pozostaje, stanowiąc świadectwo naszej działalności. Na łamach niniej-

szego, podwójnego numeru GAMy, znajdą Państwo refleksję nad wybranymi, najważniejszymi wydarzeniami,

istotnymi dla naszej akademickiej społeczności, którymi „żyliśmy” w roku akademickim 2011/2012.

W minionym roku akademickim podstawowa działalność dydaktyczna Uczelni wzbogacona zostało 0 realizację ponad 400 różnego rodzaju imprez artystycz-

nych, naukowych, popularno-naukowych, upowszechnieniowych. W liczbie tej ujęte są zarówno wielkie projekty o zasięgu międzynarodowym, imprezy reprezentujące nurt kształcenia ustawicznego, projekty symfoniczne, oratoryjno-kantatowe, operowe. Są w tej liczbie także mniejsze koncerty kameralne, czy indywidualne solowe recitale studentów i doktorantów. Uczelnia była or-

ganizatorem konkursów, sesji, sympozjów, konferencji i seminariów naukowych o wymiarze ogólnopolskim, bądź międzynarodowym. Miniony rok akademicki przyniósł wiele indywidua/nych sukcesów nauczycieli akademickich, studentów i doktorantów. Przyniósł także sukcesy o wymiarze ponadindywidualnym, zbiorowym. Nie-

zwykle doniosłym faktem o takim właśnie znaczeniu było uchwalenie przez Senat strategii rozwoju naszej Uczelni na lata 2012-2020. O tym jak powstawał ten kluczowy dla przyszłości Uczelni dokument przeczytać można na stronie 3, a w całości zapoznać się z nim na stronie 52.

Bez wątpienia do sukcesów całej akademickiej społeczności zaliczyć należy widoczne„ gołym okiem” postępy w realizacji naszej najważniejszej inwestycji - budo-

Sporo uwagi poświęciliśmy na stronach GAMy ważniejszym wydarzeniom artystycznym i naukowym, a wśród

nich m. in.: Dniom Karo/a Lipińskiego, zorganizowanym w 150. rocznicę śmierci patrona naszej Uczelni, którą uczci/iśmy m. in. międzynarodową sesją naukowa i koncertem z udziałem Franka Almonda, koncertującego na instrumencie Stradivariusa, należącym niegdyś do samego Karola Lipińskiego, pierwszemu w Polsce Festiwalowi

Muzyki Johna Cage'a, Festiwalowi Wyobraźni Muzycznej mYear, którego ideą jest promowanie aktua/nych tendencji w szeroko pojmowanym kształceniu słuchu i wyobrażni muzycznej, spektaklom dyplomowym studentów Wydziału Wokalnego. Teksty te bogato ilustrujemyfotogramami.

Na łamach pisma znajdą Państwo refleksję o wizycie ekspertów Organisation for Economic Co-operation and De-

velopment (OECD) we Wrocławiu i w działających w naszym mieście ucze/niach, w ramach realizacji europejskiego programu Institutional Management in Higher Education. Piszemy o najważniejszych sukcesach studentów i doktorantów, prezentujemy fotoreportaże z uczelnianych wydarzeń, w tym Uroczystej Inauguracji Roku Akademickiego 2011/2012 Uczelni Artystycznych Wrocławia.

Pragnę serdecznie podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do wydania niniejszego podwójnego nume-

ru GAMy. Wsposób szczególny dziękuję autorom tekstów oraz osobom, które okazały nam pomoc w gromadzeniu materiałów faktograficznych i ikonograficznych.

wy nowego obiektu dydaktyczno-koncertowego Uczel-

ni, w którym znajduje się - tak długo oczekiwana - profesjonalna sala koncertowa. Uwzględniając fakt, iż pod koniec roku akademickiego 2011/2012 stan zaawansowania robót kształtował się na poziomie około 83 %, na-

leży przyjąć, iż to właśnie w minionym roku akademickim wykonano około 70 % prac. Te wskaźniki niezwykle cieszą. Na łamach pisma, na stronie 11, zamieszczamy fotoreportaż z historycznej chwili - podpisania aktu

erekcyjnego i wmurowania kamienia węgielnego pod nasz nowy obiekt.

Zapraszając do lektury pisma pozostaję z nadzieją, iż podsumowanie minionego roku akademickiego, które odnajdą Państwo na łamach wydawnictwa, spotka się z życzliwym zainteresowaniem.

Z wyrazami szacunku Rektor

áŹ-KAN% Krystian Kiełb

SPIS TREŚCI - NUMER 13/14 - październik 2011 - wrzesień 2012 3

Strategia rozwoju Uczelni $‑ Quo vadis Academia? czyli o strategiach rozwoju w ogóle, a o strategii rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w szczególności

7

Uroczysta Inauguracja Roku Akademickiego 2011/2012 Uczelni Artystycznych Wrocławia - fotoreportaż

9

Program Institutional Management in Higher Education $‑ Eksperci OECD o roli szkolnictwa wyższego w rozwoju Wrocławia

11

Najważniejsza inwestycja - fotoreportaż $‑ Wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę kompleksu dydaktyczno - koncertowego

14

Władze Uczelni kadencji 2012 - 2016

16

150. rocznica śmierci Patrona Akademii Muzycznej we Wrocławiu $‑ Dni Karola Lipińskiego

18

Laur Akademicki dla Ojca Świętego $‑ Rektorzy uczelni Wrocławia, Opola, Częstochowy i Zielonej Góry z wizytą w Watykanie

19

Wydarzenia artystyczne $‑ V Międzynarodowy Turniej Dyrygentury Chóralnej Wstronę polifonii o Clarinetfest 2012 - relacja z Lincoln 0 Festiwal Muzyki Johna Cage'a

26

Sukcesy studentów $‑ Joanna Zawartko laureatką Nagrody Ich Magnificencji Rektorów Polskich Uczelni Muzycznych $‑ Spektakularny sukces Katarzyny Zdybel 0 Dyplom Honorowy Primus Inter Pares dla Natalii Lentas i Moniki Tropper

28

Międzynarodowe impulsy $‑ Program Erasmus: doświadczenia i perspektywy o Palimpsest, czyli Sächsische Akademie der Künste we Wrocławiu

31

Rozmowy $‑ Moc wyobraźni. Rozmowa z dr Michałem Mocem -inicjatorem i dyrektorem Festiwalu Wyobraźni Muzycznej mYear

34

Dyplomowe spektakle operowe o Skok na głęboką wodę, czyli Koronacja Poppei C. Monteverdiego 0 Pierwsza wersja sceniczna AgatkiJ.D. Hollanda

38

Letnie Warsztaty Smyczkowe w Dusznikach Zdroju

40

Z życia studenta...

0 Otrzęsiny w Akademii Muzycznej

42

Wspieranie nauki $‑ Sukcesy dotacyjne

44

Nowelizacje prawa $‑ Lex posterior derogat legi priori, czyli o nowelizacji prawa o szkolnictwie wyższym

47

Z prac Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

50

Awanse i nagrody pracowników

52

Dokumenty o Strategia Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na lata 2012 - 2020

59

Publikacje wydane przez Uczelnię

61

Wspomnienie

63

Pożegnania

65

Napisali o nas

GAMA - pismo Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu Wydawca -Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, 50-043 Wroclaw, pl. Jana Pawla II nr 2

Kolegium Redakcyjne - Elżbieta Szczucka - redaktor naczelny, Dorota Kanafa - konsultacja merytoryczna, Magdalena Blum-Rak, Halina Bobrowicz, Mieczyslaw Gawroński, Krystian Kiełb, Grzegorz Kurzyński, Bogdan Makal, Urszula Marciniec-Mazur, Agnieszka Stobiecka-Prokop, Helena Tomaszek-Plewa

Zdjęcia w numerze: Wiktor Rzeżuchowski, Mariusz Mikołajczyk, Stanislaw Sielicki, Adam Hawałej, archiwum uczelni, archiwum prywatne artystów Projekt graficzny, sklad i druk - Michal Duda - www.unika|narek|ama.p|, Wydawnictwo PALMApress, tel. 71 338 14 12

Krystian Kiełb

QUO VADIS ACADEMIA?

CZYLI O STRATEGIACH ROZWOJU w OGÓLE, A O STRATEGII ROZWOJU AKADEMII MUZYCZNEJ IM. KAROLA LIPIŃSKIEGO WE WROCŁAWIU W SZCZEGÓLNOŚCI Pytania o kierunki rozwoju, priorytety, cele i metody ich osiągania należą do fundamentalnych pytań związanych z codziennym funkcjonowaniem i przyszłością każdej organizacji. Myślenie o przyszłości w kategoriach mocnych i słabych stron obecnej działalności oraz szans i zagrożeń na kolejne lata pozwala właściwie i racjonalnie planować przyszłość, co wydaje się jednym z zasadniczych warunków rozwoju.

$‑ yjemy w czasach, w których opracowanie przez orgaZ nizację strategii rozwoju wydaje się koniecznością. Na szczeblu rządowym w ramach prac Komitetu Koordynacyjnego ds. Polityki Rozwoju dokonano przed czterema laty przeglądu strategii rządowych. Dzięki powstaniu Planu uporządkowania strategii rozwoju, przyjętego w roku 2009, podjęto prace nad zredukowaniem liczby dokumentów stra-

tegicznych obowiązujących na szczeblu centralnym z 42 do 9 zintegrowanych strategii rządowych opierających się na

diagnozie i rekomendacjach wynikających z raportu Polska 2030. Wyzwania rozwojowe. Strategie powstają zatem na

różnych szczeblach: tworzyje nie tylko administracja centralna, lecz także jednostki samorządu terytorialnego, poszczególne miasta, wszelkiego typu organizacje, instytucje publiczne i przedsiębiorstwa prywatne. Te ostatnie już od dawna działają zgodnie z opracowanymi wcześniej strategiami, pamiętać jednak należy, że są to głównie tzw. strategie marketingowe, nastawione przede wszystkim na zwiększanie zysku i budowanie marki. Środowiska akademickie przez wiele lat z wyraźną niechęcią podchodziły dO potrzeby formułowania strategii własnego rozwoju. Niechęć ta -jak można sądzić - miała swe źródło zjednej strony w przywiązaniu do tradycji, która nakazywała realizację utrwalonej w powszechnej świadomości spo-

łecznej misji uczelni publicznej, z drugiej strony w braku konkurencji, widocznym jeszcze pOd koniec lat osiemdziesiątych XX wieku, który pozwalał uczelniom z dużym spokojem myśleć O przyszłości. Transformacja ustrojowa po roku 1990 Objawiła się w POlsce m.in. niespotykanym wzrostem aspiracji edukacyjnych polskiej młodzieży. Tę niezwykle pozytywną, zarówno w sensie indywidualnym, jak i społecznym, tendencję obrazują najpełniej dane statystyczne. Liczba studentów zwiększyła się w tym czasie z 394 292 w roku 1990 dO 1 943 740 studentów w roku 2006, a wskaźnik skolaryzacji z 13,1% (1990) do 49% (2006)1. Dla zobrazowania tego zjawiska warto przytoczyć jeszcze dwie liczby: w Okresie pierwszych 40 powojennych lat wykształcono w POlsce na poziomie wyższym Około 1,5 mln osób, a w latach 1990-2007 blisko

2,5 mln. W tym czasie powstałw Polsce rzeczywisty rynek tzw.

1

Publikowane dane pochodzą ze statystyk Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, żródło: www.nauka.g0v.p|.

usług edukacyjnych. Z roku na rok otwierano w naszym kraju dziesiątki uczelni niepublicznych. Przypomnijmy: w roku 2006 funkcjonowało w Polsce łącznie 456 wyższych uczelni, w tym 131 publicznych i 325 niepublicznychz. Jak wynika z raportu OECD z września 2007 r., w żadnym innym kraju w Europie nie notowano tak dynamicznego rozwoju szkolnictwa wyższego.

Dodatkowo, począwszy od roku 1999, na te tendencje nałożyło się wprowadzanie przez polskie szkoły wyższe innowacji wynikających z Procesu Bolońskiego, a co za tym idzie - coraz

większa internacjonalizacja szkolnictwa wyższego przejawiająca się w konsekwencji jeszcze większą konkurencją ze strony zagranicznych instytucji edukacyjnych. Uczelnie niepubliczne - działające na podobnych zasadachjak przedsiębiorstwa prywatne - stworzyły w tym czasie w niektórych obszarach działalności dydaktycznej realną konkurencję, która przez aktywizację mechanizmów rynkowych wymusiła konieczność zmiany polityki także w uczelniach publicznych, zwłaszcza w zakresie rekrutacji na studia.

Coraz częściej zastanawiano się nad nowymi metodami promocji oferty edukacyjnej, która służyć miała przyciągnięciu jak największej liczby potencjalnych kandydatów na studia. Najsilniej mechanizmy te uwidoczniły się w zakresie kształcenia w dziedzinie nauk ekonomicznych i nauk społecznych. Dla wszystkich było jasne, że na rynku tzw. usług edukacyjnych przetrwają te szkoły wyższe, które proponować będą możliwie jak najwyższą jakość kształcenia. Wobec tak zasadniczych przemian wprowadzenie zarządzania strategicznego okazało się koniecznością. Coraz więcej uczelni zaczęło precyzyjnie planować swoją przyszłość, a jednym z ważnych mechanizmów planowania stało się tworzenie własnych strategii rozwoju. W ten oto sposób planowanie strategiczne w polskim szkolnictwie wyższym powoli stawało się normą.

Przez wiele lat opracowywanie strategii rozwoju nie było wymogiem prawa. Sytuacja się zmieniła, gdy nowelizacja ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.u. z 2012r., poz. 572), która nastąpiła na mocy ustawy z dnia 18 marca 2011 r.- Ozmianie ustawy Prawo o szkol-

nictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytu/e naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 84, poz. 455) zobowiązała wszystkie szkoły wyższe działające w naszym kraju do określenia, a następnie przyjęcia i realizacji strategii rozwo-

ju uczelni. Była to pierwsza w historii polskiego szkolnictwa wyższego okazja, aby tak świadomie i z poczuciem współodpowiedzialności przedyskutować i wytyczyć kierunki dalszych działań we wszystkich uczelniach wyższych.

Znowelizowana ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym wprowadzając obowiązek opracowania w uczelniach'strategii ich rozwoju, zdynamizowała trwające także w naszej Uczelni

prace nad stworzeniem i wprowadzeniem w życie tego ważnego dokumentu. 0 potrzebie opracowania i wdrożenia strategii rozwoju naszej Uczelni piszący te słowa mówił m.in. w przemówieniu wyborczym, gdy 10 marca 2008 r. po raz pierwszy miał zaszczyt ubiegać się o urząd rektora. Wydawało się bowiem jasne, że wszyscy powinniśmy sobie uświadamiać, jakie 2

Tamże.

są nasze cele, te krótko-, średnio- i długoterminowe, jakie są

nasze dążenia, jakie drogi dochodzenia do celów. Mając wytyczone cele, wiemy, wjakim kierunku podążać. Wymogi prawne stały się zatem swego rodzaju katalizatorem, czynnikiem,

który zdynamizował i przyśpieszył zamknięcie prac.

8 listopada 2011 r. powołany został Komitet ds. Strategii Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wroclawiu, którego zadaniem była koordynacja prac zarówno w skali poszczególnych jednostek organizacyjnych, jak i całej Akademii. W jego skład weszli: rektor, prorektorzy, dziekani oraz kanclerz. Członkowie komitetu zdawali sobie sprawę, że przyjęcie za cel stworzenia opracowania ocldającego rzeczywiste oczekiwania wszystkich uczestników i beneficjentów działań realizowanych przez Akademię, wymagać będzie wnikliwego przebadania i analizy wielu zagadnień szczegółowych. Dotyczyły one zwłaszcza funkcjonowania Uczelni, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, czyli w szeroko pojętym środowisku, z uwzględnieniem różnorodnych kontekstów społecznych, kulturowych, naukowych, biznesowych oraz prawnych i ekonomicznych - nie tylko Wrocławia i Dolnego Śląska, lecz także kraju, a nawet Europy. Do współtworzenia Strategii Rozwoju Uczelni od samego początku zaproszeni zostali wszyscy członkowie akademickiej społeczności oraz nasi goście i przyjaciele Akademii, którzy za pomocą specjalistycznego narzędzia informatycznego dostępnego przez kilka miesięcy na naszej stronie internetowej www.amuz.wroc.pl mogli wyrażać swoje opinie.

Tak oto pierwszym etapem prac nad stworzeniem Stra-

tegii Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu było przeprowadzenie tzw. analizy SWOT3 na poziomie katedr, zakładów, podstawowych jednostek organizacyjnych Uczelni oraz jednostek organizacyjnych administracji. Etap ten - wraz z pełnym opracowaniem materiałów

i podsumowaniem wyników - zamknięto 31 grudnia 2011 r., tak aby styczeń 2012 r. poświęcić na ogólnouczelnianą dyskusję nad kierunkami rozwoju Uczelni, która - podobnie jak analiza SWOT - przeprowadzana została w ramach katedr, zakładów, podstawowych jednostek organizacyjnych Uczelni orazjednostek organizacyjnych administracji. Kolejne miesiące poświęcono na formułowanie dokumentu.

Powstały i uchwalony przez Senat naszej Uczelni 25 kwietnia 2012 r. dokument Strategia Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na lata 2012-2020 jest próbą wytyczenia przyszłych strategicznych 3

Analiza SWOT (ang. S - Strengths, W - Weaknesses, O - Opportunities, T - Threats) jest jednym z podstawowych narzędzi służących do porządkowania informacji, stosowanym powszechnie we wszystkich obszarach planowania strategicznego. Najczęściej służy do diagnozy wewnętrznego i zewnętrznego środowiska danej organizacji. Technika ta polega najogólniej na pozyskaniu informacji oraz uszeregowaniu tychże w ramach czterech grup (obszarów czynników strategicznych): $‑ S ‑ Strengths - mocne strony, siła, potencjał; wszystko to, co stanowi atut, przewagę, zaletę;

$‑ W - Weaknesses - słabe strony; wszystko to, co stanowi slabość, barierę, wadę; $‑ O $‑ Opportunities - szanse, możliwości; wszystko to,

co stwarza szansę korzystnej zmiany; $‑ T - Threats - zagrożenia, wszystko to, co stwarza

niebezpieczeństwo zmiany niekorzystnej.

kierunków rozwoju Uczelni. Ich określenie pozwoli skutecznie reagować na wyzwania naszych czasów i zabiegać o coraz mocniejszą pozycję Akademii w kraju i za granicą, zwłaszcza w ramach Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego. W dokumencie wyraźnie widać nastawienie na

stałe doskonalenie jakości funkcjonowania Akademii, w każdej sferze jej działania: w dydaktyce, działalności artystycznej, naukowo-badawczej i administracyjnej, oraz na szeroko pojętą internacjonalizację.

Dokument Strategia Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na lata 2012-2020 składa się z sześciu części, które zatytułowano następująco: Misja, Wizja rozwoju, ldentyfikacja ryzyka, Kluczowe determinanty rozwoju, Strategiczne kierunki rozwoju, Mapa strategii rozwoju.

Ponadczasowe cele naszej Uczelni w kontekście naczelnych wartości Akademii wyznaczone zostały w Misji. Z kolei Wizja rozwoju, stanowiąc zbiór wyobrażeń na temat przyszłości Uczelni wynikających z aspiracji społeczności akademickiej, określa przyszłą i pożądaną pozycję Akademii. Zmieniające się ustawicznie uwarunkowania społeczne i ekonomiczne powodują jednak konieczność określenia podporządkowanych Misjii Wizji rozwoju priorytetów i celów szczegółowych oraz sposobów ich realizacji, na podstawie diagnozy czynników ryzyka, którą zaprezentowano w dziale Identyfikacja ryzyka. Dla skutecznej realizacji priorytetów i celów wyznaczo-

no Kluczowe determinanty rozwoju, a priorytety i cele szczegółowe - dla ich usystematyzowania - ujęto w ramy Strategicznych kierunków rozwoju. Relacje przyczynowo-skutkowe pomiędzy elementami strategii, takimi jak misja, wizja rozwoju, kluczowe determinanty rozwoju, strategiczne kierunki rozwoju, przedstawiono w formie schematu graficznego w Mapie strategii rozwoju.

Pragnę serdecznie podziękować wszystkim tym, którzy przyczynili się do powstania dokumentu. Dziękuję Pleno Titulo Członkom Komitetu ds. Strategii Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wroclawiu. Dziękuję wszystkim Pracownikom, Doktorantom, Studentom,

Absolwentom oraz Gościom i Przyjaciołom naszej Uczelni, którzy zechcieli wziąć aktywny udziałw dyskusji nad mocnymi i słabymi stronami naszej Alma Mater, nad potencjalnymi szansami i ewentualnymi zagrożeniami. Dzięki Państwa opiniom, uwagom, refleksjom powstać mógł dokument o wyjątkowym charakterze. Wyjątkowość ta wynika z kilku czynników. Po pierwsze, dokument ten ma charakter pionierski. Jest bowiem pierwszym opracowaniem, w którym na taką skalę przedstawiono wizję i kierunki rozwoju naszej Uczelni w sposób usystematyzowany. Stworzenie dokumentu poprzedzono powszechną ogólnouczelnianą dyskusją, co w naszej 65-Ietniej historii stanowi wydarzenie bezprecedensowe. Po drugie, dokument ten uświadamia nam wszystkim nowe wyzwania, przed którymi staje nasza Uczelnia, proponuje konkretne kierunki przemian. Skoncentrowanie działalności Uczelni na realizacji Strategii Rozwoju sprzyjać będzie ewolucyjnemu przeobrażaniu dotychczasowego funkcjonalnego modelu zarządzania w model nowoczesny - zintegrowany model zarządzania strategicznego, model procesowy, systemowy, synergiczny i kooperacyjny, mający podsta-

wy w nowoczesnym podejściu do zarządzania organizacjami, które wyrasta z wyzwań naszych czasów. Dzięki wprowadzeniu zarządzania strategicznego Uczelnia będzie mogła kształtować swoją przyszłość bardziej racjonalnie. Kładąc nacisk na sprawność, skuteczność i efektywność funkcjonowania oraz stosując najlepsze praktyki zarządcze, Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu ugruntuje swą pozycję nie tylko wśród uczelni polskich, lecz także wśród uczelni Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego.

W dobie powszechnej globalizacji, postępującej integracji społecznej i gospodarczej, a także artystycznej i naukowej

w Unii Europejskiej, wobec coraz większej konkurencji pomiędzy uczelniami w ramach Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego wydaje się, że Strategia Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na lata 2012-2020 powinna prezentować rozwiązania ściśle skorelowane z zasadniczymi kierunkami rozwoju szkólnictwa wyższego w Europie i na

świecie. I takteż się stało. W myśl tego założenia dokument powstał zjednej strony na podstawie analizy, oceny i interpretacji obecnej sytuacji Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego

RealizacjaStrategii RozwojuAkademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na lata 2012-2020 jest dla całej naszej akademickiej społeczności ambitnym, złożonym i trudnym wyzwaniem. Pamiętajmy jednak, że cele bez planu działania są jedynie ideami, marzeniami. Natomiast cele wraz z planem działania pozwalają nam marzenia te realizować, czyniąc tym samym naszą Akademięjeszcze bardziej nowoczesną, otwartą i innowacyjną, sprawnie i skutecznie wy-

korzystującą wszelkie zasoby, odnoszącą sukcesy we wszystkich sferach aktywności. Sukces zawsze wiąże się ze stałym

we Wrocławiu, z drugiej strony natomiast na podstawie kierun-

rozwojem, a kluczem do rozwoju jest m.in. systematyczna

ków przemian zachodzących w sferze sztuki, nauki i kształcenia artystycznego, z uwzględnieniem prognozowanego rozwoju cywilizacyjnego Polski i Europy, którego założenia zawarto zwłaszcza w dokumentach: Europa 2020 - Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz Krajowy Program Reform. Dokument Strategia Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego

praca. Dzięki przyjęciu tego dokumentu wiemy, jak ukierunkowywać naszą codzienną, systematyczną pracę, a tym samym wjakich dziedzinach powinna rozwijać się Akademia.

Głęboko wierzę, że realizacja Strategii Rozwoju przyczyni się do dalszego harmonijnego i zrównoważonego rozwoju naszej Uczelni.

we Wrocławiu na lata 2012-2020, stanowiąc konkretyzację mi-

sji, wizji i celów Uczelni w perspektywie krótko-, średnio- i długoterminowej, stanie się ważnym elementem planowania strategicznego i zarządzania Uczelnią. Realizacja przyjętej strategii będzie stale monitorowana iw miarę potrzeb - korygowana.

Dokument Strategia Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na lata 2012-2020 publikujemy w całości w dziale Dokumenty (zob. s. 52).

GAMa UROCZYSTA INAUGURACJA ROKU AKADEMICKIEGO 2011/2012 UCZELNI ARTYSTYCZNYCH WROCŁAWIA Fotoreportaż z uroczystości.

I

I roczystości inauguracyjne odbyły się 10 października 2011 roku w Auli Leopoldyńskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Po wystąpieniach Ich Magnificencji Rektorów wręczono odznaczenia i nagrody przyznane nauczycielom akademickim oraz pracownikom administracji. Prorektor PWST prof. Krzysztof Kuliński dokonał immatrykulacji przedstawicieli studentów I roku wszystkich trzech uczelni. Nastąpiło także wręczenie dyplomów absolwentom, którzy otrzymali dyplomy z wyróżnieniem.

Wysłuchano wystąpienia przedstawiciela dyplomantów. Podczas tegorocznej inauguracji wystąpiła pani mgr Monika Tropper,

absolwentka Wydziału Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej.

Uroczystość uświetniły prezentacje aktorskie w wykonaniu studentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej: Sonii Roszczuk i Michała Czaderny oraz muzyczne w wykonaniu studentów Akademii Muzycznej: Joanny Zawartko, Pawła Kołodzieja, Tomasza Kaczmarka i Chóru Feichn'num naszej Uczelni.

Wykład inauguracyjny wygłosił Stanisław Radwan - reżyser teatralny, scenarzysta i kompozytor. Po zakończeniu Uroczystej Inauguracji Roku Akademickiego odbyły się uroczystości wewnętrzne, w każdej z uczelni. Studenci I roku mogli uczestniczyć w spotkaniach z władzami uczelni. Tradycyjnie już wieczorem odbyły się wernisaże wystaw: Magdaleny Garncarz Inna forma siedzenia

M, “Hi/«mwmw ,.-1:;..„....- .N`vr`w M

.

w Studiu BWA - Dyplom Roku - Pracownia Projektowania Mebla, Wydział Architektury Wnętrz i Wzornictwa oraz w Akademii Muzycznej wystawy grafik Marty Kubiak i Barnaby Mikułowskiego, młodych pracowników ASP.

o

i

;z

š' 9

f$, .`r

šŚ $,

GAMa $‑ Magdalena Blum-Rak

EKSPERCI OECD o ROLI SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W ROZWOJU WROCŁAWIA Jeszcze przed rozpoczęciem nowego roku akademickiego 2011/2012 do JM Rektora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego, prof. Krystiana Kiełba wpłynęła propozycja od prof Tadeusza Lutego, który jako przewodniczący zapraszał do wzięcia udziału w pracach Komitetu Sterującego „Przeglądu szkolnictwa wyższego w rozwoju Wrocławia”, realizowanego w partnerstwie 2 Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w ramach programu Institutional Management in Higher Education (IMHE).

0 becnie w polityce rozwoju regionalnego dostrzegana jest konieczność właściwej współpracy ze szkolnictwem wyższym - zarówno europejskie, jak i polskie instrumenty finansowania nauki i edukacji wskazują rozwój regionalny jako punkt odniesienia dla szkół wyższych (umiejętność elastycznego i kreatywnego kształtowania programów nauczania na potrzeby rynku pracy, innowacyjność, gospodarka oparta na wiedzy). Rola właściwego rozwoju uczelni wydaje sięjednym z najważniejszych elementów warunkujących rozwój regionu. W prawidłowym jego wytyczeniu ma pomóc procedura programu Institutional Management in Higher Education.

$‑

EIT+ Sp. z 0.0.,

0 0 0

Praca analityczna tej procedury została podzielona na trzy etapy: $‑ przygotowanie raportu samooceny (wjęzyku angielskim), 0 wizyty ekspertów OECD i przegląd sporządzony przez OECD, $‑ upowszechnienie wyników przeglądu.

prof. Tadeusz Luty, Honorowy Przewodniczący KRASP, doradca prezydenta Wrocławia, prof. Andrzej Łoś, Dolnośląska Szkoła Wyższa, dr Krzysztof Maćkała, Akademia Wychowania Fizycznego, prof. Miroslaw Miller, Wrocławskie Centrum Badań Dariusz Ostrowski, Agencja Rozwoju Aglomeracji Wrocławskiej, Paweł Panczyj, Związek Liderów Sektora Uslug Biznesowych, dr Leszek Ryk, Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego, prof. Joanna Rymaszewska, Akademia Medyczna we Wrocławiu,

0

prof. Jacek Szewczyk, Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Marek Woron, Business Centre Club,

dr Janusz Zierkiewicz Międzynarodowa Wyższa Szkoła Logistyki i Transportu we Wrocławiu.

Do prac w Komitecie Sterującym JM Rektor wytypował

dr hab. Magdalenę Blum-Rak, prorektor ds. artystycznych i naukowych. Pracami komitetu kierował prof. Tadeusz Luty, 3 koordynatorem przeglądu był Maciej Litwin, dyrektor Biura Współpracy z Uczelniami Wyźszymi Urzędu Miejskiego Wrocławia.

$‑

Członkami Komitetu Sterującego byli: Ewa Annusewicz,Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa

$‑

Wyższego, dr hab. Magdalena Blum-Rak, Akademia Muzyczna

0

Raport dotyczący oceny, sporządzony zgodnie z zaleceniami OECD przez Wrocławskie Centrum Akademickie, zawierał m.in. dane i odpowiedzi na pytania przygotowane przez każdą z uczelni biorących udziałw procedurze przeglądu OECD. Jego powstawanie było analizowane, korygowane i aprobowane na poszczególnych etapach przez członków Komitetu Sterującego.

im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu,

W dniach 12-13 stycznia 2012 r. odbyła się wizyta eksperta OECD, która miała na celu doprecyzowanie szczegółów wizytacji całej grupy ekspertów OECD planowanej na luty

prof. Maciej Chorowski, Wrocławski Park

2012 r. Goszcząca u nas Jaana Puukka przedstawiła założe-

Technologiczny SA.,

nia, cele i specyfikę procedury OECD. Wrocław jest pierwszym miastem nie tylko w Polsce, lecz także w rejonie Europy Środkowej (najbliższe miasto, które również zdecydowało się na poddanie się podobnej analizie to Berlin), które przeprowadza tego rodzaju przegląd OECD. Sprawdzane są relacje wpływu uczelni i szkół wyższych na rozwój regionu. Brany pod uwagę jest zarówno kontekst regionalny, jak i narodowy

0

prof. Dariusz Doliński, Wyższa Szkoła Psychologii Społecznej, 0 prof. Bogusław Fiedor, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu, 'prof. Stefan Forlicz, Wyższa Szkoła Bankowa, prof. Adam Jezierski, Uniwersytet Wrocławski, dr inż. Zbigniew Sroka, Politechnika Wrocławska,

prof. Roman Kołacz, Uniwersytet Przyrodniczy

- położenie miasta, jego społeczność, historia, uwarunkowania ekonomiczne oraz prawne. Jaana Puukka na podstawie

we Wrocławiu,

dwóch spośród przeprowadzonych wcześniej przeglądów

(przywołanymi regionami były Lombardia we Włoszech i południowa Arizona w Stanach Zjednoczonych) ukazała wyniki analizy procedury OECD: określenie mocnych i słabych punktów obu regionów (w zakresie wpływu na rozwój regionów, jaki ma lub jaki powinno mieć szkolnictwo wyższe), sugerowanie potencjalnych rozwiązań i kierunków rozwoju, ewentualne wskazanie źródeł finansowania, partnerstwa między

uczelniami, przemysłem i biznesem. Przegląd OECD dotyczy całego systemu edukacji wyższej, a nie tylko wybranych, jednostkowych instytucji szkolnictwa wyższego. Wizyta Jaany Puukka miała za zadanie ustalenie wspólnych celów i zakresu podejmowanych dyskusji, określenie najważniejszych problemów, instytucji i osób, z którymi spotkają się eksperci OECD w czasie swej zasadniczej wizyty.

Ekspertami odwiedzającymi Wrocław w ramach Przeglądu szkolnictwa wyższego w dniach 19-24 lutego 2012 r. byli: $‑ Jaana Puukka, OECD, Paryż -lider przeglądu; 0 John Goddard, University of Newcastle - ekspert ds. rozwoju regionalnego, jeden z architektów Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz obecnej platformy Smart Specialisation Strategy przy Komisji Europejskiej; o Ellen Hazelkorn, Dublin Institute of Technology ekspert w dziedzinie międzynarodowych rankingów szkolnictwa wyższego i zarządzania strategicznego; o Patric Dubarle - ekspert w dziedzinie innowacji i badań naukowych, wieloletni współpracownik OECD; Małgorzata Kuczera, OECD, Paryż;

Bonifacio Agapin, OECD, Paryż.

Dr hab. Magdalena Blum-Rak została zaproszona do wzięcia udziału w dwóch spotkaniach tematycznych z eks-

Wyższej Szkoły Teatralnej, nacisk, aby kreatywność i kultura były strategią rozwoju ekonomicznego. Jako Wyzwania, cele do osiągnięcia lub poprawienia wymieniono mały udział mieszkańców Wrocławia w aktywności kulturalnej, ograniczonej często do centrum miasta, zdolność spożytkowania sukcesu Stolicy Kultury, zbyt tradycyjne podejście do edukacji w dziedzinach sztuk - z ograniczoną interdyscyplinarnością i niedostateczną współpracą pomiędzy instytucjami, ograni-

czenia w badaniach naukowych w dziedzinie sztuki i kultury.

Jako zalecenia mogące pomóc w rozwoju eksperci OECD zaproponowali m.in. $‑ utworzenie konsorcjum na rzecz kultury, sztuki i twórczości złożone z Akademii Sztuk Pięknych, Akademii Muzycznej, Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, odpowiednich wydziałów Uniwersytetu, wydziałów innych szkół wyższych i odpowiednich gałęzi przemysłu; 0 modyfikację programów studiów w celu zwiększenia szans absolwentów na zatrudnienie, zwiększenia ich

przedsiębiorczości i stworzenia nowych/alternatywnych możliwości zawodowych;

0 o

tworzenie i rozwój interdyscyplinarnych i skierowanych na praktyczne użycie badań naukowych; próbę poszerzenia tradycyjnego kręgu odbiorców biorących udział w wydarzeniach kulturalnych o nowych uczestników;

$‑

odpowiednią promocję młodych talentów.

Przegląd Szkolnictwa Wyższego w rozwoju Wrocławia

w partnerstwie z Organizacją Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w ramach programu Institutional Management in Higher Education (IMHE) został zakończony oficjalnym raportem ekspertów, opublikowanym na stronach OECD.

pertami OECD:

$‑

$‑

Culture and creative industries - dyskusja na temat znaczenia organizacji Europejskiej Stolicy Kultury 2016 w rozwoju gospodarczym regionu; Brand building and developing education ofer- dyskusja na temat budowania marki Wrocławia, opartej na ścisłej współpracy z uczelniami wyższymi.

Podczas wizytacji zaplanowano także spotkanie ekspertów z członkami Komitetu Sterującego w celu przedstawienia pierwszych spostrzeżeń i uwag. Eksperci dostrzegli p0litykę władz miasta, mającą mobilizować szkolnictwo wyższe dla rozwoju Wrocławia - ekonomicznego, kulturalnego

i społecznego. Określono mocne strony miasta i jego osiągnięcia, a także wskazano potencjalne zagrożenia w jego rozwoju. Przeanalizowano sytuację instytucji szkolnictwa wyższego w kontekście polskich unormowań prawnych i ekonomicznych.

W dziedzinie kultury za zalety miasta uznano piękną architekturę, wyjątkową historię mającą związek z jego szcze-

gólnym położeniem, szansę, jaką daje uzyskanie tytułu Europejskiej Stolicy Kultury 2016 - ambitnej wizji połączonej z dobrze postrzeganym programem działań, mocną pozycję Akademii Sztuk Pięknych, Akademii Muzycznej i Państwowej

Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu widok od strony dziedzińca

GAMa _ WMUROWANIE KAMIENIA WĘGIELNEGO POD BUDOWĘ KOMPLEKSU DYDAKTYCZNO - KONCERTOWEGO W przededniu nowego roku akademickiego, 26 września 2011 roku, odbyło się w naszej Uczelni niezwykłe wydarzenie - podpisanie aktu erekcyjnego oraz wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę kompleksu koncertowo-dydaktycznego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu (budynek E), położonego w nowej części campusu Uczelni, przy ulicy A. Zelwerowicza 7-11.

|

I roczystość zgromadziła wielu znamienitych gości. Byli z nami w tym dniu m.in.: Bogdan Zdrojewski, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, prof. Ewa Michnik, Dyrektor Opery Wrocławskiej, Andrzej Kosendiak, Dyrektor Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego oraz Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans, Andrzej Krzysztof Barysz, autor projektu, przedstawiciele firmy Budimex S.A., generalnego wykonawcy i przedstawiciele inżyniera kontraktu. Licznie zgromadzili się nauczyciele akademiccy, pracownicy administracji, studenci i doktoranci naszej Uczelni.

Akt erekcyjny podpisali: Bogdan Zdrojewski- Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Krystian Kiełb - Rektor Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, Andrzej Krzysztof Barysz - architekt, autor projektu, Andrzej Goławski - Dyrektor Budownictwa Ogólnego Budimex S.A. - generalny wykonawca Janusz Rybka - Biuro Inwestorskie -inżynier kontraktu

Zapraszamy do zapoznania się z fotoreportażem z tego wydarzenia.

AKADEMXA MUZYCZNA im. Karola Lipińskiego we Wroclawiu

Rozbudowa Akademii Muzycznej we Wrocławiu budowa sali muzyczno-dydaktycznej wraz z infrastrukturą

AKT EREKCYINY Dnia 26 września 2011 roku położono kamień węgielny pod budowę kompleksu koncertowo-dydaktycznego

Akademii Muwcznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu przy ulicy Zelwerowicza 7-11 inwestorem przedsięwzięcia jest Akademia Muzyana im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu Autorem projektu jest mgr inż. arch. Andrzej Krzysztof Barysz Generalnym wykonawcą inwestycji jest BUDIMEX S.A. Przedsięwzięcie finansowane jest ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Ministerstwa Kulturyi Dziedzictwa Narodowego Celem inwestycji jest poprawa funktionalności infrastruktury uczelni. dzięki umorzeniu nowoczesnych sal koncertowych. i ,.h na $‑ ' I r $I ' Powstały kompleks koncertowo-dydaktyczny umożliwi prezentację wielkich dziei światowej literatury muzycznej. z zakresu muzyki imu ' 'oraz " ' ` ' ` umożliwi " ` koncertów eh. , J ' ` operowych. , ` ' " .II oraz , , ' z ukresu muzyki elektroakustyczna; i' , ` umożliwi ` ` ' “ sesji. , " i ' "w naukowych oraz realizacjç nagrań konccriowych i sludg'nych. Obiekt będzie charakteryzował się najwyższymi parametrami akusiycznymi Bedzie stwarza! komfortowe warunki dla pracy dydaktycznej. artystycznej i naukowwbadawczej oraz dla przyjçcia szersze) , L" ' ' w tym osób i , ` , , h, Czas ., ' ' Ą " zbiega się ze szczególnym

w historii "

r

r

' ' Polskiej - L . '

przez Polskę $‑

" w Radzie Unii Europejskiej.

W obecności przedstawicieli wladz Rzeczypospolitej Polskiej, Województwa Dolnośląskiego, miasta Wrocławia i Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz zaproszonych gości

AKT EREKCYJNY podpisują Rektor Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

Wykonawca BUDIMEX S.A‹

” I' I' Andrzej Golawski

'z

inżynier Kontraktu

\

,

/: JAL... .eł/Jz: Krystian Kiełb(`

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego

$l$ſw$V$‑$‑w [/V/rl` $‑$‑ Bogdan Zdrojewski

‹(Łl|ł.§till!›à

IŚaxłši F:. ?s.;rtšäi utzVEŁ

Władze uczelni

2012-2016

Prorektor ds. Naukowych i Współpracy z Zagranicą

Katedra Kompozycji Grażyna Pstrokońska-Nawratil

`Inej i Stosowanej, $‑ Paweł Cylulko

Studio Kompozy Komputerowe; prof. dr Stanisław Kru I $,

Wydział Instrumentalny

Dziekan prof. AM Urszula Marciniec-Mazur

Prodziekan prof. AM dr hab. Anna Gągola

Prodziekan dr Ryszard Żołędziewski

Katedra Fortepianu prof. Grzegorz Kurzyński

Katedra Instrumentów Dętych, Perkusu I Akordeonu prof. Mieczyslaw Stachura

Katedra Instrumentów smyczkowych prof. Piotr Zaleski $‑

Katedra ameralistyki prof. Grażyna Bożek-Wata

, dr hab. Piotr' Rojek

$‑ I Wydział Wokalny

Katedra Edukacji Muzycznej ad. dr Iwona Polak

Katedra Chóralistyki i Prowadzenia Zespolów prof. Helena Tomaszek-Plewa

Zakład Muzyki Kościelnej prof. Marta Kierska-Witczak

Anna Granat-Janki

DNI KAROLA LIPIŃSKIEGO Dla uczczenia 150. rocznicy śmierci patrona Akademii Muzycznej we Wrocławiu - Karola Lipińskiego (1790-1861) wrocławska uczelnia zorganizowała szereg imprez, które złożyły się na Dni Karola Lipińskiego. Odbywały się one w dniach 12-14 grudnia 2011 roku.

I

Iroczysta inauguracja Dni Karola Lipińskiego mia-

ła miejsce 12 grudnia w Auli Leopoldina Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie miał miejsce koncert kameralny. Wziął w nim udział amerykański skrzypek Frank Almond, który na instrumencie Antonio Stra-

divariusa z 1715 roku, należącym niegdyś do Karola Lipińskiego, wykonał Cztery pory roku Antonia Vivaldiego.

Artyście towarzyszyła Akademicka Orkiestra Kameralna pod dyrekcją wrocławskiego dyrygenta młodego pokolenia Wojciecha Rodka. Drugie ważne wydarzenie artystyczne stanowił koncert symfoniczny. Odbył się on 13 grudnia w zabytkowej sali Uniwersytetu Wrocławskiego Oratorium Marianum, w której występował m.in. Karol Lipiński. Na program koncertu złożyły się: dwa koncerty skrzypcowe Karola Lipińskiego: II Koncert skrzypcowy D-dur „Wojskowy” op.21 i III Koncert skrzypcowy e-mo/l op. 24 w wykonaniu pedagogów Akademii Muzycznej we Wrocławiu: Jacka

Frank Almond podczas Koncertu WA I' Leopoldyńskiej, 12 grudnia 2011 r.

Ropskiego i Andrzeja Ładomirskiego oraz Symfonia g-mol/ KV 550 W. A. Mozarta. Akademicką Orkiestrę Symfoniczna poprowadził Jerzy Saiwarowski. Koncert został dedykowany pamięci prof. Tadeusza Górnego, wybitnego kontrabasisty, wieloletniego pedagoga Akademii Muzycznej we Wrocławiu, który odszedł 12 grudnia 2011 roku. W przerwie koncertu wręczone zostaly dary dla Akademii Muzycznej: oryginalny portret Lipińskiego z 1840 roku, który wykonał niemiecki li-

tograf Hanns Hanfstaengl ofiarowany przez Pana Jeremiusza Glenska z Poznania oraz Medal XXV- lecia Dni Karola Lipińskiego w Radzyniu Podlaskim przekazany przez preze-

sa Towarzystwa Muzycznego im. Karola Lipińskiego w Radzyniu Podlaskim Pana Zygmunta Pietrzaka.

W ramach święta Patrona Uczelni odbyła się także w dniach 13-14 grudnia V Międzynarodowa Sesja Naukowa

z cyklu Karol Lipiński -życie, działa/ność, epoka zorganizowaną

GAMa _ dr hab. Joanna Subel, dr Andrzej Wolański i mgr Dorota Kanafa z Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Tematyka referatów koncentrowała się wokół czterech głównych zagadnień: życia i działalności artysty, twórczości Karola Lipińskiego, recepcji jego dzieł, kontekstu kulturowego i historycznego, w jakim żył i tworzył. Poruszane

zagadnienia wskazały kierunek dalszych prac, których celem jest wzbogacenie wiedzy o najwybitniejszym polskim skrzypku pierwszej połowy XIX wieku.

Dla uświetnienia Dni Karola Lipińskiego pracownicy Biblioteki Głównej Akademii Muzycznej pod kierunkiem dyrektor Magdaleny Wiącek przygotowali wystawę Karol Lipiński - kompozytor i wirtuoz skrzypiec, prezentującą

eksponaty ze zbiorów biblioteki,a Wydawnictwo uczelni opublikowało książkę Kto ma talenta, jest chlubą narodu. Wiersze o Karolu Lipińskim, którą zredagowała Dorota Kanafa.

Warto odnotować, że wszystkie imprezy cieszyły się dużym zainteresowaniem zarówno publiczności jak i me-

diów, których przedstawiciele przybyli na konferencję prasową z udziałem Franka Almonda. Wierzymy, że Dni Karo/a Lipińskiego przyczyniły się do popularyzacji muzyki i wiedzy o Karolu Lipińskim - nieco zapomnianym i niedocenianym skrzypku i kompozytorze polskim doby romantyzmu.

Karol Lipiński, Litografia Hannsa Hanfstaengla, 1840 dr hab. Magda/ena Blum-Rak, Prorektor, odbiera z rąk Prezesa Towarzystwa Muzycznego im. K. Lipińskiego w Radzyniu Podlaskim, Zygmunta Pietrzaka, dary dla Akademii Muzycznej

przez Katedrę Teorii Muzyki i Historii Śląskiej Kultury Muzycznej. Kierownictwo naukowe i organizacyjne sprawowa-

ły prof. AM dr hab. Anna Granat-Janki i dr hab. Joanna Subel.

Inicjatorką tego cyklu sesji była profesor dr Maria Zduniak, która wlatach 1988-2002 zorganizowała cztery edycje konferencji. Także dzięki jej staraniom w 1981 roku wrocławskiej uczelni nadane zostało imię Karola Lipińskiego. W ju-

bileuszowej piątej sesji wzięło udział 16 referentów, w tym 4 gości z zagranicy (Austrii, Niemiec, Ukrainy, Wloch). Wśród gości sesji znaleźli się: prof. dr Mieczysława Demska-Trębacz i prof. UMFC Sławomir Tomasik z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, Jeremiusz Glensk z Poznania, prof. dr Michael Heinemann z Hochschule für Musik Carl

Maria von Weber w Dreźnie, prof. dr Dmitrij Kołbin z Lwowskiej Narodowej Akademii Muzycznej, prof. dr Hartmut Krones z Universität für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu, Zygmunt Pietrzak Prezes Towarzystwa Muzycznego

im. Karola Lipińskiego w Radzyniu Podlaskim, prof. Maria Rosa Pollastri z Conservatorio di Musica Francesco Venezze w Rovigo, prof. Paweł Puczek z Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, prof. AS dr hab. Krzysztof Rottermund z Akademii Sztuki w Szczecinie, prof. dr hab.

Krystyna Turek z Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie oraz prof. AM dr hab. Anna Granat-Janki, prof. Jarosław Pietrzak,

, i

/

REKTORZY UCZELNI WROCŁAWIA, OPOLA, CZĘSTOCHOWY I ZIELONEJ GÓRY Z WIZYTĄ W WATYKANIE Podczas audiencji generalnej 23 listopada 2011 r. Ich Magnijicencje Rektorzy Uczelni zrzeszeni w Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia, Opola, Częstochowy iZielonej Góry wręczyli Ojcu Świętemu Benedyktowi XVI

Laur Akademicki, który wyraża uznanie środowiska akademickiego dla działalności naukowej kardynała Josefa Ratzingera i papieża Benedykta XVI.

grupie rektorów obecni byli: prof. Bogusław Fiedor Wiprzewodniczący KRUWOCZ, rektor Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu), prof. Marek Bojar-

ski (rektor Uniwersytetu Wrocławskiego), prof. Tadeusz Więckowski (rektor Politechniki Wrocławskiej), prof. Krystian Kiełb (rektor Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu), prof. Jacek Szewczyk (rektor Akademii Sztuk Pięknych im.

Pozdrawiam rektorów uczelni Wrocławia, Opola, Częstochowy i Zielonej Góry. Raz jeszcze dziękuję za przyznany mi honorowy Laur Akademicki. Wiem, że dotychczas otrzymał go tylko błogosławiony Jan Paweł II. Dlatego jest dla mnie szczególnym wyróżnieniem. Kolegium Rektorów, przedstawicielom uczelni, ich wspólnotom akademickim i wszystkim tu obecnym z serca błogosławię - powiedział Benedykt XVI.

Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu)(rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego), płk prof. Mariusz Wiatr (komendant-rektor Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki), prof. Krystyna Czaja (rektor Uniwersytetu Opolskiego), prof. Jerzy Skubis (rektor Politechniki Opolskiej), prof. Czesław Osękowski (rektor Uniwersytetu Zielonogórskiego), prof. Elżbieta Lonc (rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Angelusa Silesiusa w Wałbrzychu), prof. Józefa Chrzanowska (prorektor Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu), prof. Andrzej Rokita (prorektor Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu), prof. Krzysztof Kuliński (prorektor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie - Filia we Wrocławiu).

Benedykt XVI podczas audiencji generalnej powitał rekto-

W audiencji generalnej uczestniczył również prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz, który wręczył Ojcu Świętemu miniaturę pomnika Krzyża Pokoju dedykowanego pamięci św.

Edyty Stein.

W tym samym dniu rektorzy brali także udziałw mszy świętej przy grobie błogosławionego Jana Pawła II w Watykanie koncelebrowanej przez 5. orof. Waldemara Irka i ks. dra Grze-

gorza Sokołowskiego.

P0 audiencji generalnej rektorzy uczestniczyli w audiencji u Prefekta Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego kardynała Zenona Grocholewskiego, a 24 listopada 2011 r. spotkali

rów wjęzyku polskim i podziękował za przyznanie mu wyróż-

się z Jego Eminencją kardynałem Tarcisio Bertonem, sekretarzem stanu Stolicy Apostolskiej.

nienia, które dotychczas otrzymał tylko Jego Świątobliwość błogosławiony Jan Paweł II.

(Na podstawie: www.uczelnie.wroc.pl)

Ich Magnificencje Rektorzy podczas wizyty w Watykanie

GAMa _ Joanna Polak

V MIĘDZYNARODOWY TURNIEJ DYRYGENTURY CHÓRALNEJ W STRONĘ POLIFONII 2011 Niewiele jest konkursów muzycznych, podczas których zawodowej rywalizacji towarzyszą nie tylko duże emocje i twórcza atmosfera, lecz przede wszystkim wzajemna sympatia i życzliwość konkurujących ze sobą młodych artystów.

Choć wydaje się to dość osobliwe, Międzynarodowy

Turniej Dyrygentury Chóralnej W stronę polifonii to inicjatywa, która od początku swego istnienia, czyli od roku 1991, oparta jest na wspólnej pasji muzycznej ponad wszelkimi podziałami. Takie właśnie było zamierzenie pomysłodawczyni tej imprezy - prof. Zofii Urbanyi-Krasnodębskiej,

wieloletniego kierownika Katedry Chóralistyki i Prowadzenia Zespołów Akademii Muzycznej we Wrocławiu, która dla podkreślenia specyficznego charakteru tego muzycznego spotkania celowo nazwała je turniejem, nawiązując do szlachetnej rywalizacji średniowiecznych rycerzy.

14-17 grudnia 2011 r. w Akademii Muzycznej im. KaroIa Lipińskiego we Wrocławiu odbyła się piąta edycja turnieju, który od początku organizowany jest przez Wydział Edukacji Muzycznej. Do udziału w konkursie zaproszono szesnastu uczestników reprezentujących wyższe uczelnie artystyczne z różnych miast Polski, a także z Ukrainy, Białorusi, Litwy, Łotwy, Estonii i Słowacji, wyłonionych drogą konkursową. W jury konkursu zasiedli wybitni przedstawiciele europejskiego kręgu dyrygentury chóralnej: prof. Ryszard Zimak z Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w War-

szawie, prof. Janis Lindenbergs z Łotewskiej Akademii Muzycznej im. Janisa Vitolsa w Rydze, który gościł na konkursie już po raz czwarty, prof. Hans Jaskulsky z Ruhr-Universität w Bochum w Niemczech oraz dyrygent, organista i organizator życia muzycznego prof. Andrea Angelini z Rimini we Włoszech. Jury turnieju tradycyjnie pracowało pod przewodnictwem prof. Zofii Urbanyi-Krasnodębskiej.

Przesłuchania konkursowe Międzynarodowego Turnieju Dyrygentury Chóralnej tradycyjnie objęły otwarte dla pu-

bliczności prezentacje młodych adeptów sztuki dyrygenckiej, którzy w kolejnych etapach pracowali z chórami nad wylosowanymi utworami. W pierwszym etapie młodzi dyrygenci

prezentowali z Chórem Kameralnym Senza Rigore Akademii Muzycznej we Wrocławiu (kier. art. prof. AM dr hab. Jolanta Szybalska-Matczak) utwór wylosowany z sześciu regulaminowych kompozycji, wśród których znalazły się m.in. kompozycje Johannesa Brahmsa, CIaude'a Debussy'ego, Felixa Mendelssohna i wrocławskiego kompozytora Tomasza Kulikowskiego. Podczas drugiego etapu ukazującego umiejętność pracy nad polifonią renesansową, uczestnicy dyrygowali

Chórem Kameralnym Politechniki Wrocławskiej Consonanza

(kier. art. prof. dr hab. Marta Kierska-Witczak). Wśród kompozycji obowiązujących w tym etapie znalazły się madrygały Claudia Monteverdiego oraz utwory sakralne Bartłomieja Pękiela i Wacława z Szamotuł.

Finaliści (do finałowego etapu konkursu zakwalifikowano czterech uczestników) wraz z Chórem Feichtinum Akademii Muzycznej we Wrocławiu (kier. art. prof. dr hab. Jolanta Szybalska-Matczak, dr Artur Wróbel) wykonywali polską literaturę współczesną, w tym kompozycje Karola Szymanowskiego, Marka Jasińskiego, Romualda Twardowskiego.

Najlepszym młodym dyrygentem tej edycji turnieju okazał się pochodzący z Białorusi Aleksander Humala, absolwent Państwowej Białoruskiej Akademii Muzycznej w Mińsku,

Aleksander Humala - Laureat I Nagrody V Międzynarodowego Turnieju Dyrygentury Chóralnej WSTRONĘ POLIFONII, 17.12.2011 r

się w sali Oratorium Marianum Uniwersytetu Wrocławskie-

Prof. Zofia Urbanyi-Krosnodębsko - Przewodnicząca Jury ipomysłodowczyni Turnieju

go, a poprzedziła go uroczystość wręczenia nagród i dyplomów. W uroczystości udział wzięły władze Uczelni: Jego Magnificencja Rektor Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, prof. AM dr hab. Krystian Kiełb, prorektorzy- prof. Halina Bobrowicz i dr hab. Magdalena Blum-Rak, dziekani Wydziału Edukacji Muzycznej- prof. Helena Tomaszek-Plewa i dr hab. Jolanta Szybalska-Matczak. Uczestniczyliw niej także Konsul Honorowy Włoch we Wrocławiu Monika Kwiatosz, przedstawiciel Urzędu Marszałkowskiego i inni reprezentanci lokalnych władz, sponsorzy oraz licznie zgromadzeni melomani. Laureaci turnieju mieli okazję zaprezen-

tować swój kunszt dyrygencki przed wrocławską publicznością, a ich często bardzo żywiołowe wykonania spotkały się z gorącym aplauzem.

V Międzynarodowy Turniej Dyrygentury Chóralnej W stronę polifonii stał się prawdziwym świętem całego wrocławskiego świata Chóralistyki. Organizatorzy po raz kolejny udowodnili potrzebę przygotowywania podobnych konfrontacji muzycznych i prezentacji chóralnych.

Jurorzy i Uczestnicy V Międzynarodowego Turnieju

Dyrygentury Chóralnej W STRONĘ POLIFONII, 17.12.2011 r

który oprócz zdobycia l Nagrody, ufundowanej przez Prezydenta Wrocławia Rafała Dutkiewicza, został laureatem Na-

grody za najlepsze wykonanie utworu Claudia Monteverdiego, ufundowanej przez Konsula Honorowego Włoch Monikę Kwiatosz, oraz Nagrody im. Zygmunta Gabriela Urbanyiego za najlepsze wykonanie utworu Karola Szymanowskiego, ufundowanej przez PrzewodniczącąJury. Ogromny aplauzjurorów i publiczności wzbudził doskonały warsztat młodego chórmistrza oraz jego niebywała muzykalność, przekładająca się nie tylko na warstwę interpretacyjna utworu, lecz także na pracę z chórami, które dodatkowo wyróżniły Aleksandra Humalę Nagrodą Chórów Turniejowych.

Laureatem II Nagrody, ufundowanej przez Marszałka Województwa Dolnośląskiego Rafała Jurkowlańca, został student Łotewskiej Akademii Muzycznej w Rydze - Rüdolfs Krêslinš, natomiast III Nagrodę, ufundowaną przez Rektora Akademii Muzycznej we Wrocławiu, prof. AM dra hab.

Krystiana Kiełba, otrzymał studiujący w Estonii reprezentant Łotwy - Ilmars Millers. Jury konkursu doceniło również absolwentkę wrocławskiej Akademii Muzycznej Izabelę Polakowska, przyznając jej honorowe wyróżnienie (drugie wyróżnienie powędrowało do Marianny Majchrzak 2 Poznania) oraz Nagrodę dla najlepszego polskiego uczestnika turnieju, ufundowaną przez Katedrę Chóralistyki i Prowadzenia Zespołów.K0ncert Finałowy V Międzynarodowego Turnieju Dyrygentury Chóralnej W stronę polifonii odbył

GAMa _ Jan Jakub Bokun

CLARINETFEST 2012 - RELACJA Z LINCOLN Tegoroczny 39 Światowy Kongres Klarnecistów został zorganizowany w niewielkim, bo liczącym 270 tys. mieszkańców, Lincoln, w stanie Nebraska w USA, pod tytułem Heritage to Horizon. Organizatorem kongresów od 1974 roku jest International Clarinet Association, amerykańskie stowarzyszenie skupiające członków z całego świata. Diane Barger, dyrektor artystyczny ClarinetFest 2012, główne wydarzenia festiwalowe zorganizowała w nowoczesnym campusie University ofNebraska-Lincoln.

Podczas odbywającego się w dniach 1-5 sierpnia 2012 r. kongresu zaprezentowało się około 200 solistów i kameralistów z całego świata, w tym wieIu wybitnych klarnecistów największego formatu. Sercami tłumnie przybyłej publiczności zawładnęli David Krakauer, Karel Dohnal (fenomenalnie wykonany Harlekin Stockhausena - parateatralny spektakl łączący grę na instrumencie, ruch sceniczny, pantomimę i humor), Ricardo Morales, Stephan Vermeersch oraz Sauro Berti.

Piszącego te słowa szczególnie zachwycił CIarinetFest Bass Clarinet Ensemble, który na koncercie w Lied Center

for the Performing Arts 2 sierpnia wykonał dwie światowe premiery. Utwór Supra! Jonathana Russella (ur. 1979) na dziewięć klarnetów basowych zachwycił świeżymi pomysłami kompozytorskimi, zwartą strukturą i bogactwem palety kolorystycznej uzyskanej przez grupę jednorodnych instrumentów. Jeszcze ciekawsza okazała się premiera Headwinds francuskiego kompozytora i klarnecisty basowego Ghislaina Herveta (ur. 1958)- rodzaj koncertu na klarnet z towarzyszeniem dziewięciu klarnetów basowych. Ten niezwykły trzyczęściowy utwór Hervet skomponował z myślą o dawnym koledze ze studiów w Paryżu, a dziś czołowym artyście nurtu klezmer fusion Davidzie Krakauerze. Pełniąca funkcję inwokacji część pierwsza przeniosła słuchaczy w świat dusznych, halucyno-

gennych chasydzkich melorecytacji à la Osvaldo Golijov.

To, co stało się później, wprawiło słuchaczy w prawdziwy trans. Improwizowane partie Krakauera coraz częściej wchodziły w interakcję z riffami klarnetów basowych, gryząc się, kontrując, zaczepiając i odpierając ataki coraz bardziej drapieżnej grupy adwersarzy. Krakauer pokazał, że żyje muzyką, którą wykonuje. Sala wiwatowała na cześć wykonawców i kompozytora, który dyrygował prawykonaniem.

Na koncercie z Lincoln Symphony Orchestra godne podziwu zrozumienie dla francuskiej tradycji wykonawczej

wykazał Gregory Smith (klarnecista Chicago Symphony Orchestra), wykonując Premiere Rhapsodie Claude'a Debussy'ego. Z kolei Jessica Phillips-Rieske (solistka Metropolitan Opera Orchestra) pokazała, że obce są jej tren-

dy wykonawstwa muzyki historycznie poinformowanej.

Koncert klarnetowy A-dur KV622 Mozarta w jej nader starannym wykonaniu zabrzmiał Iinearnie i monochromatycznie. Artystka nie różnicowała brzmień rejestrów, zdawała się nie dostrzegać krótkooddechowych łuków nadających kontury frazom, świadomie zatarła też różnice dynamiczne.

Obok sław pojawili się także młodzi artyści, których festiwalowe prezentacje wzbudziły ogromny entuzjazm - Sabrina Moulai' z Francji, która w ubiegłym roku ukończyła Paryskie Konserwatorium, wykonując standardowe pozycje literatury klarnetowej (Françaix, Schumann, Rossini), udowodniła po raz kolejny, że francuska szkoła gry na klarnecie nie ma sobie równych. Nie zawiódł odważnie eksperymentujący z basklarnetem i elektroniką kompozytor-wykonawca Michael Lowenstern.

dr hab. Jan Jakub Bokun

Polskę reprezentował Jan Jakub Bokun wraz z ClarinetFest String Quintet złożonym z pedagogów Hixson-Lied College of Fine and Performing Arts.

Daniel Bonade, Kalmen Opperman, Robert Marcellus. Wystawcy i producenci klarnetowych akcesoriów oraz wydawcy płyt CD i materiałów nutowych nie kryli zadowolenia - w ciągu pięciu dni ClarinetFest odwiedziło ponad tysiąc osób, często klarnecistów amatorów, którzy co roku spędzają urlop, uczestnicząc w największym festiwalu klarnetowym.

Otwarte lekcje mistrzowskie poprowadzili Jessica PhilIips-Rieske (Metropolitan Opera Orchestra), Riccardo Morales (solista Philadelphia Orchestra) oraz David Krakauer (lider zespołu Klezmer Madness!, wykonuje również z powodzeniem muzykę klasyczną).

Mistrzowska organizacja, sale koncertowe o fenomenalnej akustyce, wspaniały dobór artystów i doskonała atmosfera stanowiły o sukcesie tegorocznego kongresu.

Jak co roku nie zabrakło też konkursu młodych klarnecistów Young Artist Competition (zwyciężyła Kai-Ju Ho z USA) oraz wykładów muzykologicznych związanych z tematyką klarnetową, poświęconych w tym roku w sporej części słynnym kIarnecistom pedagogom ubiegłego stulecia, takim jak

FESTIWAL KLARN ETOWY CLARINET FESTIVAL 23-27.04.2013 Wrocław, Poland Patronat honorowy] Honorary Patronage JM Rektor Akademii Muzycznej we Wrocławiu

Prof. Krystian Kiełb Dyrektor artystycxny / Artistic Director

Jan Jakub Bakun

Przed organizatorami CIarinetFest 2013 w Asyżu nie lada wyzwanie...

the 4

\I

dari ciamas:: mama `Ollllilt' 40. Number I

The fifth Clarimania Clarinet festival

2013 I 23.04.2013

Prolog I Prologue Slawomir Zawadzki, Patrycja Wierzbicka,

Marek zimn, Łukasz inkimów - klarnet/clarinet Orkiestn Kameralna Akademli Muzyczne] we Wroclawiu] Wroclaw Academy of Music Chamber Orchestra Macie] Żółtowski - dyrygent/conductor 24.04.2013

Les Bons Becsi les Bonshcs (Francja/France)-kwartet klarnetowy/clarinet quartet

25.04.2013 I Wieczór mud I Glarlmanla stars Florent Héau(Francja/France), Shirley Brill (Izrael/Israel)- klarnet/Clarinet

wam"

'

m Jakub Bakun_ ::xxkondumr 26.04.2013 I

23.04.2013 Prologue Sławomir Zawadzki, Patrycja Wierzbicka, Marek Zjawin, Łukasz Jakimóclarinets; Wrocław Academy of Music

Chamber Orchestra. Maciej Żółtowski, conductor

24.042013 Les Bans Becs!

Les Bon.: Bees (France), clarinet quartet

25.04.2013 Clarimania Stars Florent Héau (France); Shirley Brill (lsrael), Clarinet; Leopoldinum Chamber

Orchestra, Jan Jakub Bokun, conductor 26.04.2013 'It-ampoline of Youth - La-

dies First!

Jana Ćemohouzová (Czech Republic);

Ladies First!

Anna Łukawska (Poland); Mei-Hung

27.04.2013

Wielki Finał I Grand Finale Arte Combo (Francja/France) - kwintet dęty/Woodwind quintet

lekcja mistrzowskie I Hastanissses $‑ Shiney unu (Izrael/Israel),

un Him: (Czechy/Czech Republic),

eny Dannln, Phlllppe Puchu,

Florent Hean, Arte Combo (Francja/France),

Jeremy Reynolds. nmothy Phillips (USA), mnlode sihelra (Brazylia/Bmx") Po wpierwszy/For the merlinie! $‑ aw Sadu":

Warsztaty metodyczne dla nauczycieli / ClarinetM::edagugv workshop Ponadtoland $‑ scena studencka prezentacje multimedialne wystawy instrumentów'I akcesoriów muzycznych, serwis instrumentów students' fomm, multimedia presentations

and

will take place in Wroclaw, Poland, April 23-27. 20l3. The artistic director is Jan Jakub Bokun, and the event is organized by the Karol Lipinski Music Academy in Wroclaw.

Here is a summary schedule:

Tramlmnna MłOchh I TramDoune Of youth Jana Ćernohouzová (Czechy/Czech Republic), Anna Łukawska (Polska/Poland).

Mel-Hung lU (Tajwan/Taiwan) - klarnet/clarinet.

Lucia Kopsová (Słowacja/Slovak Republic) - skrzypce/violin Lucie Valšdvá (Czechy/Czech Republic) - fortepian/piano

'

huccnihci' lllil

repairs

Wykhdyllractures I

,

im MIM!

Czeska literatura klarnetowa 20. wieku 20"' Century czech Clarinet literature Roman wldlmk Polska muzyka kameralna I klimatem Polish chamber music with Clarinet Tllreshl Monki

Klarnet w kraju kwitnące] . . wiśni

""3 “W“ '" “l'a" G Dill ln " zapomniane"Varcydziela

Forgotten gems of the French reperteire Timothy Phllllps urwory na klarnet'I perkusję w twórczości kompozytorów merican works for ciarincr and percussion

22

Lu (Taiwan). clarinet; Lucia Kopsová

27.04.2013 Grand Finale Arte Combo (France), woodwind quintet Master Classes: Jii'i Hlavać (Czech Republic); Guy Dangain, Philippe Pachet, Florent Héau (France). Jeremy Reynolds, Timothy Phillips (U.S.A.); Arte Combo (France); Fernando Silveria (Brazil); Takeshi Nozaki (Japan) Lectures: Jiri Hlavać, “20th-Century Czech Clarinet Literature;” Roman Widaszek, “Polish Chamber Music with

Clarinet;" Takeshi Nozaki, "The Clarinet in Japan;” Guy Dangain, “Forgotten Gems of the French Repertoireç”

Timothy Phillips, “American Works for Clarinet and Percussion” Clarinet pedagogy workshop: Mieczys-

ław Stachura Also: Student`s forum, multimedia presentations, instrument and accessory exhibitions and repairs

GAMa Joanna Polak

FESTIWAL MUZYKI JOHNA CAGE'A Pomysłodawcą Festiwalu Muzyki Johna Cage 'a, który odbył się w naszej Uczelni w dniach 20 - 24 marca 2012 r., jest Amerykanin Paul Preusser - od kilku lat związany ze środowiskiem artystycznym Wrocławia oraz naszą Uczelniajako absolwent kompozycji i wykładowca specjalizujący się w problematyce twórczości współczesnych kompozytorów amerykańskich.

omysł zorganizowania cyklu koncertów oraz wykładów poświęconych różnym aspektom twórczości Johna

Cage'a, jednego z najbardziej kontrowersyjnych kompozytorów XX wieku, zrodził się już kilka lata temu. Brak środków finansowych uniemożliwiał podjęcie działań orga-

Stephen DruryiAkademI-cka rkiestm Symfoniczna il` ` *

$‑

`

'

'

nizacyjnych. Pomysłodawcy i organizatorom zależało przede

wszystkim na zaproszeniu do udziału w festiwalu Stephena Drury'ego - dawnego współpracownika Johna Cage'a, pianisty, dyrygenta oraz pedagoga New England Conservatory of Music w Bostonie (USA), który od wielu lat aktywnie propaguje współczesną muzykę amerykańskich twórców w Europie poprzez organizację koncertów, festiwali, warsztatów i wykładów.

Ostatecznie organizacja tego festiwalu stała się możliwa dzięki przychylności władz naszej Uczelni, dotacji Gminy Wrocław oraz środkom z funduszu Scientiae Vratislavienses, które wsparły finansowo imprezę i wizytę Drury'ego w ramach kontynuowanego w naszej Akademii z dużym powodzeniem programu Visiting Professors. Festiwal był pierwszym w Polsce wydarzeniem poświęconym w całości twórczości Johna Cage'a i ciekawie wpisał się w przypada-

jące na 2012 rok obchody setnej rocznicy urodzin tego kompozytora.

Głównym założeniem festiwalu była prezentacja twórczości, działalności i samej postaci Johna Cage'a w możliwe najpełniejszy sposób. Wstępem do muzycznych prezentacji studentów i pedagogów Akademii Muzycznej we Wrocławiu były otwarte wykłady na temat filozofii, inspiracji artystycznych i technik kompozytorskich Cage'a, wygłoszone przez mgr Agatę Adamczyk, mgr Katarzynę Dziewiątkowską-Mleczko oraz gościa z Bostonu. Mając na celu promo-

cję całej imprezy i dotarcie do szerokiego grona słuchaczy, wykłady zaprezentowano nie tylko we wrocławskiej uczelni muzycznej, lecz także w ramach wrocławskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Festiwalowa promocja objęła również wykład i promocję książki dotyczącej filozofii Cage'a, autorstwa dra Jerzego Lutego z Uniwersytetu Wrocław-

skiego.

Festiwal został zainaugurowany recitalem fortepianowym Stephena Drury'ego, który odbył się w sali Oratorium Marianum Uniwersytetu Wrocławskiego 20 marca 2012 roku_

. f i I

„i .

AgataZube/podczas koncertuwFi/harmonii Wrocławskiej, 20marca 2012

W programie recitalu znalazł się cykl ośmiu etiud, niezwykle rzadko wykonywanych w Polsce, pod tytułem Etudes

Australes Johna Cage'a oraz Sonata fortepianowa Concord Charlesa Ivesa. Występ amerykańskiego pianisty z tak niecodziennym i trudnym dla przeciętnego odbiorcy progra-

mem okazał się zaledwie zwiastunem tej niezwykłej muzycznej niespodzianki, jaką okazał się cały festiwal.

Drugi z koncertów poświęcony był wczesnej twórczości Johna Cage'a i obejmował kompozycje powstałe przed rokiem 1950. Wrocławska publiczność - przybywając bardzo licznie do uniwersyteckiej Auli Leopoldyńskiej - mogła usłyszeć fortepian preparowany w utworze prezentowanym przez Katarzynę Kluczewską, utwór Two na flet i fortepian, a ta kże String Quartet ln Four Parts wykonany przez artystów

z Wrocławskiej Orkiestry Leopoldinum, związanych również z naszą Akademią. Prawdziwą sensacją wieczoru było perfekcyjne wykonanie przez sześciu perkusistów z klasy prof. Jacka Woty utworu First Construction In Metal, w którym wykorzystano m.in. gong zanurzany w wiadrze z wodą. Niemałe zainteresowanie wzbudziła też „kompozycja” polegająca na strojeniu w ściśle określony sposób czterech odbiorników radiowych, czyli Radiomusic.

Koncert kameralny wywołał bardzo pozytywne emocje publiczności i w pełni usatysfakcjonował wszystkich, którzy zachęceni wykładami przyszli, by usłyszeć i zobaczyć słynne eksperymenty Johna Cage'a w różnych odsłonach. Kontynuator cage'owskiej myśli twórczej- Stephen Drury nie ukrywał natomiast szczerego uznania dla młodych artystów oraz tak oryginalnych wykonań utworów instrumentalnych.

24

Punktem kulminacyjnym Festiwalu Muzyki Johna Cage'a był koncert z udziałem Akademickiej Orkiestry Symfonicznej oraz solistów - Agaty Zubel i Stephena Drury'ego występującego w podwójnej roli pianisty i dyrygenta. W sali Filharmonii Wrocławskiej na wstępie zabrzmiały przepiękne Nocturnes Claude'a Debussy'ego w wykonaniu Akademickiej Orkiestry Symfonicznej oraz żeńskiej części Chóru Filharmonii Wrocławskiej.

Następnie Rafał Augustyn wprowadził słuchaczy w tema-

tykę kompozycji Cage'a i zaprosił do wysłuchania Koncertu na fortepian i orkiestrę, w którym Stephen Drury wykonał partię fortepianową na preparowanym instrumencie z towa-

rzyszeniem orkiestry, a Agata Zubel symultanicznie zaśpiewała inną kompozycję Cage'a - Arię. Emocje publiczności

wzrosły jeszcze bardziej, kiedy podczas utworów Burdocks Christiana Wolffa oraz The Seasons Johna Cage'a wykonawcy zaczęli tworzyć przeróżne układy choreograficzne, wydawać dziwaczne odgłosy i wykorzystywać podczas gry chowane pod pulpitami przedmioty: dmuchane balony, plastikowe pistolety czy kolorowe pluszaki. Chwilami koncert przybierał formę teatru instrumentalnego, w którym słowo i ruch sta-

nowiły sugestywne uzupełnienie muzyki Cage'a, a niekiedy nadawały specyficznym współbrzmieniom lżejszy, bardziej dowcipny charakter.

Ostatnią z festiwalowych prezentacji były sonaty i interludia Cage'a, wykonane przez studentów Katedry Fortepianu - Sonię Lewosiuk, Annę Jadach, Martę Żywiecką i Tomasza Kaczmarka, którą to prezentację zakończył odczytany przez Rafała Augustyna Lecture on Nothing. Do Sali Teatralnej naszej Uczelni, już po raz ostatni, przybyli melomani oczekujący kolejnych, muzycznych ciekawostek w wykonaniu studentów, a grupa entuzjastów została po koncercie, by tym razem z bliska przyjrzeć się instrumentowi preparowanemu za po-

mocą różnej wielkości śrubek i gwoździ.

Festiwal Muzyki Johna Cage'a to z pewnością jedno

z większych przedsięwzięć w minionym roku akademickim o szczególnym znaczeniu. Festiwal stanowił wyzwanie nie tylko pod względem organizacyjnym, lecz przede wszystkim jako przedsięwzięcie oryginalne, obejmujące muzykę nieczęsto wykonywaną i koncepcyjnie bardzo odległą od tego, co stanowi kanon muzycznej edukacji. Tym większy wydaje się sukces tego wydarzenia - mierzony głównie stopniem satysfakcji młodych instrumentalistów z udziału w tak odważnym i skomplikowanym projekcie oraz liczbą słuchaczy przybyłych na koncerty i wykłady.

Organizatorzy festiwalu po raz kolejny dowiedli, że wrocławska publiczność - mimo ogromu i różnorodności imprez artystycznych organizowanych w mieście przez cały rok - wciąż poszukuje nowych wrażeń artystycznych, a nowatorskie i zaskakujące prezentacje muzyczne przyjmuje z dużym entuzjazmem. Zwłaszcza gdy są one wykonywane przez młodych artystów na co dzień kojarzonych z muzyką Mozarta czy Brahmsa.

JOANNA ZAWARTKO LAUREATKĄ NAGRODY ICH MAGNIFICENCJI REKTORÓW POLSKICH UCZELNI MUZYCZNYCH 16 maja 2012 r. w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu odbyła się kolejna edycja Koncertu Roku Polskich Uczelni Muzycznych. Są to ogólnopolskie konkursowe prezentacje wytypowanych studentów roku dyplomowego uczelni muzycznych. Każda uczelnia ma prawo do wytypowaniajednego uczestnika.

Joanna Zawartko

P

rezentacje oceniane są przez

jury złożone 2 Ich Magnificencji Rektorów uczelni muzycznych. Pracom jury prze-

wodniczy Dyrektor De-

partamentu twa

Szkolnic-

Artystycznego

i Edukacji Kulturalnej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodo$‑

wego. Tradycyjnie przy-

znawane są dwie nagrody - Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Nagroda Ich Magnificencji Rektorów Polskich Uczelni Muzycznych. Organizowane od roku 2011 Koncerty Roku Polskich Uczelni Muzycznych stanowią nawiązanie do tradycji, która powstała w latach dziewięćdziesiątych.

Odbywającym się wówczas ogólnopolskim prezentacjom nie towarzyszył konkurs. Po kilkunastu latach pierwszy Koncert Roku Polskich Ucze/ni Muzycznych w nowej formule zorganizowała Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Warto przypomnieć, że podczas edycji kompozytorskiej ubiegłorocznego Koncertu Roku Polskich Ucze/ni Muzycznych jedno z wyróżnień trafiło do absolwenta naszej Uczelni- Mateusza Ryczka, który ukończył studia w zakresie kompozycji, w klasie prof. Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil.

Z wielką radością pragniemy poinformować, że podczas tegorocznej edycji Koncertu Roku Polskich Uczelni Muzycznych, która odbyła się w ramach Festiwalu Sztuki Młodych 2012 w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Nagrodę Ich Magnificencji Rektorów Polskich Uczelni Muzycznych zdobyła reprezentantka naszej Uczelni -Joanna Zawartko, sopran (klasa śpiewu solowego prof. Agaty Młynarskiej-Klonowskiej).

Joanna Zawartko wystąpiła wspólnie z Tomaszem Kaczmarkiem, fortepian (klasa fortepianu prof. Grzegorza Kurzyńskiego, klasa kameralna prof. Alicji Faryniarz), prezentując ciekawy program złożony z utworów Franciszka Liszta, Ryszarda Straussa i Sergiusza Rachmaninowa. Kreacja artystyczna przedstawiona przez naszych reprezentantów, w zgodnej opinii konkursowegojury, odznaczała się perfekcyjnym przygotowaniem, oryginalnością, dojrzałością i wysublimowaną estetyką wyrazu artystycznego.

Serdecznie gratulujemy Joannie Zawartko zdobycia tej ważnej i cennej nagrody. Wprawdzie regulamin konkursu przewidywał przyznanie nagrody wyłącznie soliście, ale osobisty sukces Joanny Zawartko nie byłby możliwy bez udziału pianisty Tomasza Kaczmarka, któremu także serdecznie gratulujemy. Gratulacje składamy też pedagogom: prof. Agacie Młynarskiej-Klonowskiej, prof. Grzegorzowi Kurzyńskiemu i prof. Alicji Faryniarz.

SPEKTAKULARNY SUKCES KATARZYNY ZDYBEL Ogromny sukces odniosla Katarzyna Zdybel- studentka studiów doktoranckichAkademii Muzycznej we Wrocławiu, w klasiefagotu prof. Czeslawa Klonowskiego, zdobywając I Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Fagotowym (Fernand Gillet - Hugo Fox Basson Competition), który odbył się w lipcu 2012 w Miami University w USA. Katarzyna Zdybel

en prestiżowy

konkurs odbywa się co dwa lata podczas konferencji Międzynarodowego Towarzystwa Instrumentów

Podwójnostroikowych (IDRS), a jego uczestników kwaIifikuje się na podstawie przesłanych

przez kandydatów nagrań całego programu konkursu. Do rywalizacji finałowej zaprasza się 5 najlepszych wykonawców.

Katarzyna Zdybel jest pierwszą Polką, która uczestniczyła w finale tej ważnej międzynarodowej imprezy i swój występ zakończyła zdobyciem pierwszej nagrody.

Nie jest to pierwszy spektakularny sukces znakomitej instrumentalistki. W 2010 roku zdobyła Ii Nagrodę na Konkursie im. G. Rossiniego w Pesaro oraz I nagrodę na Konkursie Młodych Instrumentalistów w Chieri. Rok wcześniej otrzymała nagrodę za najlepsze wykonanie utworu konkursowego na Międzynarodowym Konkursie Instrumentów Dętych i Perkusyjnych w Moskwie.

GAMa _ Halina Bobrowicz

DYPLOM HONOROWY PRIMUS INTER PARES DLA NATALII LENTAS I MONIKI TROPPER Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego wspiera wybitnie uzdolnionych studentów, którzy zdobywają laury na konkursach w kraju iza granica. Najlepsi absolwenci otrzymują dyplomy z oceną celującą z rąk JM Rektora w czasie uroczystej inauguracji roku akademickiego, która odbywa się w pięknej Auli Leopoldyńskiej Uniwersytetu Wrocławskiego.

Dyplomantowi - najlepszemu z najlepszych może zostać przyznany Dyplom Honorowy Primus Inter Pares, którego pomysłodawcą był Rektor Akademii Mu“ mum wt 2mm \ xm Mam .\ LIPI\`HIGP M HKD( $1$J$:UML

DYPĹOM HONOROWY MILMUS IźVTŹ-KQMKEJ dk najáptłstgo aómńœnla roku akademickiego 2010/20! I prqznam Pam

NATALII LENTAS (Vlmtkmuu kapixuh Ih phm:: ›r m n um

/. 1/ $J $‑

,

mmhmm" 'Kmyśuki

› pm$Ll;$e$L$‑y$N$1mix ./1, m.5ugmiwsuudek

R.h$‑m Alą-lemu “un „m m. K “manga i.. w“. km i . ć/C/Ż A 7» ‹$I @Humanum xm»

„na Numer 00 `A`n\law. ;numa :on I

0 $‑

Nagroda oraz Nagroda Specjalna za najlepsze wykonanie utworu Miłosza Magina;

zycznej im. Ka-

rola Lipińskiego w latach 19 95-2O02 prof.

Jerzy Mrozik.

0

VIII Międzynarodowy Konkurs Młodych Pianistów Arthur Rubinstein in memoriam. Bydgoszcz 2009 - dyplom oraz nagroda pozaregulaminowa w postaci recitalu na Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku;

Na

posiedzeniu Senatu

Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny Larnaka (Cypr) 2006 r. -I Nagroda; II Konkurs Chopinowski im. Miłosza Magina, Łódź 2007 - III

$‑

III Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Marii Che-

Aka-

rogiorgon - Sigara - Ateny, Grecja 2010 - Nagroda Spe-

demii Muzycz-

cjalna za najlepsze wykonanie utworu Fryderyka Chopina.

nej 21 wrze-

śnia 2010 roku Rektor prof.

AM Krystian Kiełb poinformował Senatorów, źe sta-

rania o reaktywację

tra-

dycji promowania laureata Dyplomu

Honorowego Primus Inter Pares przyznaniem nagrody pie-

niężnej, zostały uwieńczone sukcesem. Marszałek Województwa Dolnośląskiego RafałJurkowlaniec od roku 2010 ustanowił specjalną nagrodę pieniężną dla najlepszego absolwenta. Senat powołał Kapitułę Dyplomu Honorowego Primus Inter Pares, w skład której weszli byli rektorzy naszej Uczelni: prof. Eugeniusz Sąsiadek, prof. Jerzy Mrozik I prof. Grzegorz Kurzyński.

Pianistka brała też udział w warsztatach planistycznych w Polsce i za granicą. Od roku 2011 studiuje w Hochschule für Musik und Tanz w Kolonii.

Monika Tropper, absolwentka klasy dyrygowania prof. Bogusławy Orzechowskiej, ukończyła studia w zakresie prowadzenia zespołów wokalnych i instrumentalnych. Jest absolwentką AK ›\DF\[i/\ m. ZYCZNA xm` mmm “rusku co politologii na w h Ro($1 .m ll, Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu

Wrocławskiego oraz PodypIo m0weg0 Studium Chórmistrzowskiego. łach

Po wnikliwym zapoznaniu się z rekomendacjami oraz dokonaniami artystycznymi kandydatów Kapituła postanowiła przyznać dwa Dyplomy Honorowe Primus Inter Pares: absolwentce Wydziału Instrumentalnego - Natalii Lentas oraz absolwentce Wydziału Edukacji Muzycznej- Monice Tropper.

Natalia Lentas jest absolwentką klasy fortepianu dra Michała Szczepańskiego. Uczestniczyła w wielu konkursach regionalnych, ogólnopolskich i międzynarodowych, zdobywając między innymi następujące nagrody: ° '

Görlitz - Zgorzelec 2006 r. - I Nagroda, Grand Prix Miasta Görlitz, Nagroda za najlepsze wykonanie utworu J.S. Bacha; IV Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina - Mariańskie Łaźnie 2006 - wyróżnienie;

Prowadzi

chóry w szko-

DYPĹOM HONOROWY mamus' [WWER-'2559653

1211 rmjüpczego aósofuemu miin aáańmirńj'eyn zom/2m i przyznany Pani

MONICE TROPPER

podsta-

wowych: Cant1' Giocoso w SP nr 26, Alle Psa/ite w SP nr 6, Ser/oso Giocoso w Gimna-

zjum Sióstr Urszulanek.

L` ›I „L v` plumu ni›mm

pmr. Guegan kum-'iu'

\ „,.„M„„, ,.„L Ł. :,-

ymr. lazy an'k

amm lum

za pini. Eugeniusz 54;@ka

gr$‑$C$1m a; lub. Krystian $1(Im$,

nvm Mmm: ur wma” , wum-n mi I r.

Brała udział w przeglądach Wrocławskich Chórów Szkolnych projektu Śpiewający Wrocław, zdobywając bardzo wysokie Iokaty oraz nagrodę Dyrektora Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans. Współpracowała z Operą Wrocławską jako asystent kierownika chóru. Bardzo aktywna, żywo zainteresowana sprawami umuzykalniania dzieci i młodzieży.

- GAMa Maria Brzuchowska

PROGRAM ERASMUS DOŚWIADCZENIA I PERSPEKTYWY Pod względem liczby przyjmowanych kursów zagranicznych wrocławska Akademia Muzyczna utrzymuje się w pierwszej dziesiątce europejskich uczelni muzycznych zrzeszonych w AEC. Warto dodać, iż w pierwszej dziesiątce odnajdziemy jedynie dwie polskie wyższe uczelnie muzyczne.

zesnastu gości zagranicznych - a liczba ta nie obejmuSje ekspertów zaproszonych dzięki funduszom Gminy Wrocław przeznaczonym na program Visiting Profes-

sors - oznacza, że dzięki programowi Erasmus, średnio co dwa tygodnie odbywa się w AMKL kurs zagraniczny, a przecież istniejąjeszcze autonomiczne kursy, konkursy i festiwale

- z możliwości tej korzystają zarówno nauczyciele akademiccy, jak i pracownicy administracji. W sumie wyjazdów stypendialnych pracowników Akademii w roku akademickim 2011/2012 było dwa i pół razy więcej niż wyjazdów studenckich (15 grantów STA i STT wobec 6 grantów studenckich oznaczanych akronimem SMS).

organizowane przez katedry i wydziały.

The Latvian Academy of Music (Riga)

45

'The Lithuania Academy of Music and Theatre (Vilnius)

42

University of Music and Performing Arts .

(Vienna)

40

The Norwegian Academy of Music (Oslo)

26

Skąd takie liczby? Zjednej strony wynikają z tego, jak kształtował się ruch stypendystów w poprzednich latach, ponieważ grant przyznawany uczelni jest m.in. kalkulowany na podstawie past performance - danych wynikowych z poprzednich trzech lat akademickich. Z drugiej strony zainteresowanie studentów wyjazdami rzeczywiście nie jest znacząco większe od możliwości naszej oferty, prawdopodobnie dlatego że zrealizowanie dobrego jakościowo stypendium nie jest tak proste jak „wysłanie SMS-a" (kolokwializm zasłyszany na szkoleniu dla koordynatorów) - ani dla studenta, ani dla dziekanatu.

The Ignacy Jan Paderewski Academy . . of MUSIC In Poznan

24

Sibelius Academy (Helsinki)

22

ESMAE (Porto)

21

The Francesco Venezze Conservatory

19

of Music (Verona)

Jednym z założeń programu Erasmus jest wzrost liczby sty-

pendystów, nie tylko kumulatywny (program zakłada osiągnięcie wlatach 1987-2013 liczby trzech milionów beneficjentów w grupie studentów), lecz także progresywny. W związku z tym zarówno algorytm obliczania grantu dla uczelni, jak i system redystrybucji niewykorzystanych środków stwarzał pewne możliwości zwiększania parametrów uczestnictwa w programie.

University of Music and Performing Arts (Graz)

18

The Karol Lipinski Academy of Music .

In Wroclaw

16

Liczba zagranicznych pedagogów przyjętych w ramach programów wymiany międzynarodowej w europejskich uczelniach muzycznych - pierwsza dziesiątka uczelni w Europie podana została w tabeli.

Warto zwrócić uwagę, że uczelnie różnią się wielkością i zakresem nauczanych specjalności, np. Uniwersytet Muzyczny w Wiedniu kształci stacjonarnie blisko 3000 studentów. lednak większość europejskich uczelni muzycznych jest zbliżona rozmiarem do naszej Akademii, czyli ma w rejestrze mniej niż 1000 studentów.

Co ciekawe, liczba wyjazdów dydaktycznych naszych pe-

dagogów (w nomenklaturze programu Erasmus tzw. mobilność STA) równoważy liczbę kursów prowadzonych przez zagranicznych gości. Rozwija się też w naszej Uczelni tzw. ruch estetów, czyli mobilność STT w celu podnoszenia kwalifikacji

Zmiany w technicznych zasadach realizacji programu Erasmus w roku akademickim 2012/2013 mogą spowodować załamanie się tych mechanizmów, ale będzie to doświadczenie krótkoterminowe w porównaniu z nadchodzącą o wiele większą zmianą: nową edycją unijnego programu edukacyjnego, która rozpocznie się w 2014 roku, prawdopodobnie pod nazwą ERASMUS DLA WSZYSTKICH. To, co zwykle uważa się za najważniejsze, czyli wielkość środków, jakimi będzie operował nowy program, jest już znane: w siedmioletniej edycji 2014-2020 planuje się wydać 19 miliardów euro na trzy działania: 1) mobilność pięciu milionów beneficjentów; 2) współpracę placówek edukacyjnych i przedsiębiorstw w formie „partnerstw strategicznych”, „sojuszy na rzecz wiedzy” czy „sojuszy na rzecz umiejętności sektorowych"; 3) tzw. reformy strategiczne.

Diabełjednak tkwi w szczegółach, a o tych na razie niewiele wiadomo. Do listopada 2012 roku projekt programu

.$‑.w$‑$ⱥ$L.x ,mafi

'

.

1,` I

_ s(

$‑

.

15:.; ;.21

: 135 5150 ./_/

„ ,

73 4307

1„

9:69:.a' „w” 61

ęr1‑:$‑..ę1

'”^

ç _,/ł/lro? 666

f:

n

'5

`i _'

›i

; e

'

fi

Tš

?-

.,

..

$‑$‑

$‑$‑

$‑

..

4

-

z:

-

a

a

s

z'

$‑

.‹,

š '

g

-

3

3

A

?:7

›

n

ź

.›

*FL

1$Y$‑

a Q

'

°

$‑

.

.

.

$‑

$‑

.

363m ' 6-'

:

5

$‑

362

S

:

$‑

„a“ 85 999

3

$‑

$‑

$f$‑$P$‑$‑.$‑$‑b.$‑$,$‑$‑$‑ 'I'

S

159 '32#

.

$‑

$‑

1*“ 03;

..

.

I

5 3 ,

II`

'š

___„/ "td-

_„f'

. $‑

u 4 a'

27 90s _,.M

1"" $: 9 'hk ! :~Ĺ.m-"'/§;;§

.rr/wn $‑$‑ a 4‹w“? *-

i

,1'

mjii-m** 123957

?60:

84 :łą:

_y-z'

16l: esw/r'

q

:w w:

'

_

$‑! A o

"I" 523;.-- $‑ 22$320$e2

.

hrn'

$‑$J $0

o $‑

"TI

$‑ I

. $‑

o 0'..

'2 $‑$, a

$‑ .1 ;v LLL:

'L'viv

$‑

"A lim

E'

E

7 ›a

*

.

.

$‑

ç

$‑

.

-

.

.

.

‹

$‑

o

4

a

T i

.'

3

?I

$1

1

$‑

P

'i

§7 '

7:7

'

á

“-3

3

-. rc

‐ $‑

?3

i

vn

7% '

$‑

:$‑:

E

:-

'

r`

$‑$‑

?i

"

"

:

I

"

$‑$‑

Dążenie do założonego celu 3 milionów mobilnościstudenckich na przestrzeni lat 1987

pozostaje w Parlamencie Europejskim, gdzie między innymi dyskutuje się o utrzymaniu ciągłości jego rozpoznawalnej nazwy (ERASMUS [DLA WSZYSTKICH]) w kontekście połączenia w nim siedmiu programów, które obecnie istnieją oddzielnie i dotyczą różnych etapów, form i obszarów współpracy dla kształcenia formalnego i nieformalnego (Erasmus Mundus, Tempus, Alfa, Edu/ink, Instrument na

rzecz współpracy z państwami uprzemysłowionymi (ICI),

przytoczonych na wstępie statystyk można powiedzieć, że jesteśmy awangardą tego trendu; -

dla instytucji- promowanie rozwiązań systemowych, takich jak opracowanie wspólnych międzyuczelnianych kierunków studiów, unikatowych, innowacyjnych i opartych na zrozumieniu potrzeb oraz kierunku rozwoju specjalistycznego rynku pracy.

Młodzież w działaniu oraz program Uczenie się przez całe

życie obejmujący podprogramy: Erasmus, Leonardo da Vinci, Comenius i Grundtvig). Zakłada się, że fuzja ta p0zoni ekonomiczniej zarządzać programem i uniknąć duplikowania zakresów działań poszczególnych jego kornponentów. Nowy program ma szczególnie wspierać rozwiązania systemowe oraz działania explicite korzystne dla Unii Europejskiej.

Zmiany w kolejnej edycji unijnych programów edukacyjnych tłumaczy się też przeobrażeniami i trendami otaczającej nas rzeczywistości, a zwłaszcza charakterystyki rynku pracy.

Zmieniają się proporcje dotyczące zatrudnienia nisko i wysoko wykwalifikowanych pracowników. Unijna strategia Europo 2020 zakłada, że na koniec drugiej dekady XXI wieku 35% wszystkich miejsc pracy będzie wymagało wysokich kwalifikacji, stąd dążenie do objęcia do tego czasu wyższym wykształceniem 40% populacji (dziś ten odsetek wynosi 32%).

Analogicznie deklarowane jest dążenie do zmniejszenia procentu osób wcześnie porzucających edukację z 14% do poniżej 10%. Sztandarowym hasłem programu jest inwestycja

w ludzi, przygotowanie ich do zdobycia zatrudnienia, tak, aby bezrobocie w Zjednoczonej Europie nie przekraczało progu 25%.

Istotną dla nas zmianą wynikającą z planowanego zintegrowania Erasmusa z programami dotyczącymi współpracy

z krajami spoza Unii Europejskiej jest potencjalne rozszerzenie zakresu współpracy o zachodnie kraje bałkańskie, a w ograniczonym zakresie również 0 część naszych wschodnich sąsiadów. Warto mieć to na uwadze, koncypując systemowość naszych przyszłych międzynarodowych powiązań. A we Wrocławiu - z jego wielokulturową historią, dziedzictwem kresowej tradycji akademickiej, ambicjami europejskiego ośrodka naukowego, nową infrastrukturą koncertową oraz dogodnym komunikacyjnie położeniem - każdy dobry pomysł ma szanse powodzenia, pod warunkiem że będzie ugruntowany w rodzimych strukturach merytorycznych uczelni. › Jako jedna z 40 szkół wyższych uczestniczących od początku realizacji programu Erasmus w Polsce (od roku 1998/1999) Uczelnia nasza ubiega się o nagrodę w konkursie „Pionierzy - Liderzy" zorganizowanym z okazji obchodów 25-Iecia programu Erasmus. To już jest historia. W roku 2012 Kartą Uczelni Erasmusa legitymują się 293 polskie instytucje szkolnictwa wyższego. Erasmus okrzepł i wszedł w wiek męski, a odpowiedzialność za to, aby środki, jakimi dysponuje, zostały dobrze wykorzystane, spoczywa również na naszej społeczności akademickiej.

Na polu wymiany uniwersyteckiej priorytetami progra-

mu Erasmus dla wszystkich mają być: ° dla studentów - jakość mobilności mierzona stopniem i sposobem uznania wykształcenia zdobytego za granicą;

0

dla nauczycieli akademickich - zwiększenie nacisku na wyjazdy dydaktyczne jako spełniające funkcję „powielaczy" korzyści wynikających z mobilności; w kontekście

Tabela i wykres oraz informacje o programie Erasmus dla wszystkich zostały zaczerpnięte z materiałów konfrencyjnych spotkania koordynatorów kontaktów zagranicznych AEC (wrzesień 2012) oraz ze strony internetowej Komisji Europejskiej; http://ec.europa.eu/commission_2010-2014/ vassiliou/page/erasmus-for-ail_en.htm.

Andrzej Wolański

PALI M PS EST CZYLI SÄCHSISCHE AKADEMIE DER KüNSTE WE WROCŁAWIU Od 17 do 20 maja 2012 roku odbyły się we Wrocławiu polsko-niemieckie Dni Sáchsische Akademie der Künste (Saksońskiej/Saskiej Akademii Sztuk) 2 Drezna.

rganizatorami, oprócz Saksońskiej Akademii Sztuk, byli: Muzeum Architektury we Wrocławiu, Centrum OStudiów Niemieckich i Europejskich im. Willy'ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego i Konsulat Generalny Republiki Federalnej Niemiec we Wrocławiu. Również Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu miała swój udziałw tej imprezie.

Prestiżową i elitarną Saksońską Akademię Sztuk tworzą najwybitniejsi przedstawiciele sztuk pięknych. Akademia składa się z pięciu klas: Klasse Baukunst, Klasse Bildende Kunst, Klasse Darstellende Kunst und Film, Klasse Litera-

tur und Sprachpflege i Klasse Musik. Prezydentem Akademii, a jednocześnie przewodniczącym Klasy Muzyki, jest prof. dr hab. Peter Gülke -jeden z najznakomitszych dyrygentów i muzykologów niemieckich, m.in. profesor Harvard University, doktor honoris causa Uniwersytetu w Bernie i Hochschule für Musik „Franz Liszt" w Weimarze. Tylko czworo Pola-

ków (w tym dwóch z Wrocławia) jest członkami Saksońskiej Akademii Sztuk: światowej sławy rzeźbiarka Magdalena Abakanowicz, wrocławski historyk literatury niemieckiej prof. dr hab. Marek Zybura z Centrum im. Willy'ego Brandta, pisarz (poeta) Ryszard Krynicki i dr Jerzy Ilkosz, dyrektor Muzeum Architektury we Wrocławiu. Klasa Muzyki gości tak wielkich artystów, jak Theo Adam, Peter Schreier czy doktor

Posiedzenie Klasy Muzyki odbyło się, za zgodąJM Rektora, w Sali Senatu naszej Akademii. Gości, 2 prof. Peterem Gülkem na czele, powitała Prorektor dr hab. Magdalena Blum-Rak. Zebranie prowadził prof. dr hab. Jörn-Peter Hiekel (m.in. dyrektor Institut für Neue Musik Hochschule für Musik „Carl

Maria von Weber" w Dreźnie). Po omówieniu spraw bieżących i wolnych wniosków przystąpiono do zasadniczego tematu posiedzenia: polskiej muzyki współczesnej (co warto podkreślić). Wykład wprowadzający: Historyczna perspektywa kultury muzycznej współczesnego Wrocławia wygłosił w języku niemieckim dr Andrzej Wolański. W dyskusji głos zabrał m.in. prof. dr hab. Frank Schneider (jeden z najwybitniejszych muzykologów niemieckich), który wykazał się znakomitą znajomością twórczości kompozytorów polskich XIX, XX i XXI wieku. Podobnie prof. Hiekel, jak się okazało, stały bywalec Warszawskiej Jesieni, biegle poruszał się w tej dziedzinie. Co ciekawe, prof. Hiekel był świetnie zorientowany w twórczości wrocławskich kompozytorów współczesnych, zwłaszcza młodego pokolenia, mówiąc np. o muzyce Agaty Zubel, Cezarego Duchnowskiego i Pawła Hendricha. Z kolei prof. Gülke, z perspektywy niemieckiej, rozwinął myśl przewodnią z wykładu dra Wolańskiego o muzycznych konsekwencjach skomplikowanej tożsamości kulturowej Wrocławia w historii i współcześnie.

honoris causa naszej Uczelni Kurt Masur.

Spiritus movens koncertu był prof. Jörn-Peter Hiekel.

Konzert mit Alter und Neuer Musik (Koncert muzyki dawnej

Wrocławskie Dni Saksońskiej Akademii Sztuk przebiegały pod hasłem Stadt als Palimpsest - Breslaw im 21. Jahrhundert (Miastojako palimpsest- Breslaw wXXI stuleciu) i poświęcone były głównie sztuce architektury. O niej bowiem mówiono 18

inowej), inspirowany sięgającą aż epok średniowiecza i renesansu muzyczną przeszłością Śląska, Pomorza, Saksonii

maja podczas Międzynarodowej Konferencji Identität durch

Nachkriegsarchitektur im europäischen Kontext Architektur und Städtebau (Identyfikacja poprzez powojenną architekturę w europejskim kontekście architektury i budowy miast) w Muzeum Architektury. Z wielu innych imprez, spotkań i atrakcji (takich jak „architektoniczne" wycieczki po Wrocławiu, inscenizacja Wrocław bei Nacht czy tzw. wycieczki tematyczne: 1. Wrocław literacki - Śląska szkoła poetycka, 2. Wrocław żydowska-niemiecki i 3. Wrocław historyczny) warto wyróżnić te, które odbyły się w sobotę 19 maja: przedpołudniowe, zamknięte statutowe posiedzenia poszczególnych pięciu Klas Akademii (w stosownych do ich profilu miejscach) i popołudniowe, zamknięte plenarne zebranie wszystkich członków Akademii w Auli Leopoldyńskiej oraz wieczorny koncert finałowy w tym sa mym miejscu.

oraz Łużyc, zawierał utwory polskich i niemieckich kompozytorów młodego pokolenia, skomponowane specjalnie na tę okazję dla zespołu wokalnego Audit-ivvokal z Drezna. Naszą Akademię reprezentował dr Cezary Duchnowski, którego Fere vetus canticum do słów Horacego na głos i akordeon stał się czymś więcej niż tylko muzycznym komentarzem do Glogauer Liederbuch (Śpiewnika głogowskiego) - stał się komentarzem do przeszłości oraz przemijania in generis. Koncert prowadził prof. Hiekel, głos zabrał również prof. Gülke, a z młodymi kompozytorami na temat inspiracji i stylistycz-

nego oblicza ich utworów rozmawiał dr Rafał Augustyn.

Ten koncert był jak... palimpsest: przeszłość zapisana na nowo lub też - nowe zapisane na starym, dawnym. To najczystsza identyfikacja naszej kulturowej tożsamości. Ta muzyka nas określa, mówi, że jesteśmy STĄD!

GAMa _ Katarzyna Tomala

moc WYOBRAŹNI Rozmowa z dr Michałem Mocem - inicjatorem i dyrektorem Festiwalu Wyobraźni Muzycznej mYear

Katarzyna Tomala: W marcu 2012 roku we wrocławskiej Akademii Muzycznej po raz pierwszy odbył się animowany przez Pana Festiwal Wyobraźni Muzycznej mYear. Czy jest to kontynuacja wcześniejszej olimpiady słuchowej, czy też zupełnie nowa propozycja?

Michał Moc: To nowy pomysł w naszej uczelni, oparty jednak na doświadczeniach, które zdobyłem jeszcze jako nauczyciel w szkolnictwie średnim. Wtedy właśnie razem 2 sekcją teorii OSM I i II stopnia we Wrocławiu oraz ze studentami wrocławskiej Akademii Muzycznej przeprowadziłem cztery olimpiady słuchowe.

Co w takim razie odróżnia mYear od innych olimpiad słuchowych?

Festiwal mYear ma nie tylko charakter konkursowy, lecz jest także festiwalem pomysłów, a zarazem przeglądem aktualnych trendów i możliwych kierunków rozwoju przedmiotu, jakim jest szeroko rozumiane kształcenie słuchu. Musi odpowiadać potrzebom instrumentalistów, pozwalać kształcić ich kompetencje i umiejętności tak bardzo potrzebne w czasie gry na instrumencie.

Kim są osoby uczestniczące w festiwalu?

Są nimi uczniowie szkół muzycznych II stopnia i studenci oraz wszyscy, którzy mają predyspozycje muzyczne w zakresie słuchu, niekoniecznie kształconego. Festiwal skierowany

jest także do nauczycieli i wykładowców, dla których przeznaczona została część metodyczna. Prowadzą oni otwarte Iekcje, którym można się przyglądać, chociażby po to, by w następnych edycjach samemu przystąpić do konkursu pomysłów metodycznych.

Tegoroczny konkurs mógł zaskoczyć uczestników. Wprowadzone zostały różne niekonwencjonalne propozycje zadań i „narzędzi" do pobudzania słuchu i wyobraźni, jak

choćby film 3D, grająca zabawkowa ośmiornica, muzyka zespołu Nirvana i wiele innych. Takie zjawiska to chyba rzadkość w szkolnictwie muzycznym...

Bardzo bym chciał, aby nie było to niecodzienne podejście do kształcenia słuchu. C$0 do ośmiornicy... Ktoś mądrze wymyślił, że skoro dajemy dzieciom zabawki wydające dźwięki, to mogą one być właściwie nastrojone, odwoływać się do konkretnych melodii czy motywów. Ponieważ taka zabawka istnieje, postanowiliśmy jej użyć. Zagranie fragmentu rockowego utworu na ośmiornicy wyrównywało szanse wśród

Jurorzy Festiwalu Wyobraźni Muzycznej mYear (od strony prawej) prof. Danuta Dobrowolska-Marucha (Warszawa), prof. Alina Kowalska-Pinczak (Gdańsk), Grażyna Krzanowska (Bielsko-Biała), dr Michał Moc (Wrocław), Mariusz Tokarski (Warszawa)

uczestników, gdyż potrzebowaliśmy instrumentu, na którym nikt nie umiałby wcześniej grać. Film trójwymiarowy miał na celu zaabsorbowanie jednego zmysłu, aby sprawdzić, ile mocy mózgowego - czy też słuchowego - „procesora” zostanie na obsługę innych zmysłów. Dzięki temu mogliśmy sprawdzić, jak zachowa się słuch, kiedy wzrokiem zawładnie film wyświetlany na ekranie. Finaliści biorący udział w tym zadaniu, mimo przeszkadzającej - wydawałoby się - trójwymiarowości obrazu, doskonale wsłuchiwali się w to, co w określo-

nych scenach działo się w warstwie audialnej.

Na co dzień trudno jednak zaobserwować w kształceniu słuchu w szkołach czy nawet na uczelniach tak oryginalne rozwiązania. Czy festiwal miał również pokazać nauczycielom nowe drogi do rozbudzenia wyobraźni muzycznej?

Jeżeli mówimy o początkach kształcenia muzycznego, to nie wyobrażam sobie, żeby to były tylko takie szaleństwa.

Spójrzmy na to realnie - nauczyciel musi podać uczniom na

początku ich edukacji pewien zasób elementarnej wiedzy, aby później można się było z nimi odpowiednio komunikować. Dzieci uczące się gry na różnych instrumentach w różnym tempie spotykają się z zagadnieniami teoretycznymi.

Tak rodzi się przekonanie, że należy zapoznać je z czystą, suchą teorią nieco wcześniej. Jest to jednak rozwiązanie wątpliwe, bo dzieci chcą się bawić, a nie uczyć. Stosowanie odważnych, finezyjnych, a jednocześnie zabawnych zadań we wczesnych latach edukacji wydaje mi się bardzo pociągające.

Rzecz jasna, jeśli chcemy zachować wysoki poziom kształ-

mYear sprawdzamy, czy uczestnik potrafi dane zjawisko do-

cenia w pierwszych latach nauki gry na instrumencie, to nie

strzec, zmienić, poprawić, poddać ewolucji na konkretnym przykładzie z literatury. Nie znoszę wyabstrahowanych, krótkich, wyjętych z kontekstu przykładów. Uwielbiam zada-

można bawić się bez umiaru. Osobiście wolałbym jednak trochę odstąpić od windowania poziomu w początkowych latach edukacji, a pójść w stronę przyjemności, radosnej satysfakcji czerpanej przez dzieci- wtedy te dwie ścieżki by się nałożyły.

nia, które nazywam „arkuszami jednego dzieła”, pozwalają-

ce na dogłębne poznanie utworu, eksplorowanie go - i rozumem, i słuchem (czasem wewnętrznym) - do granic możli-

Łatwo o realizację takich założeń?

wości własnego poznania. Łatwiej później wychodzić na scenę z przekonaniem, że wie się o utworze wszystko, i na pod-

Traktuję to jak wyzwanie. Bardzo bym chciał skutecznie nauczać małe dzieci w taki sposób, aby szybko zdobywały wiedzę niezbędną do pełnej zabawy z muzyką i do obcowania z całą feerią zjawisk, jakie można w muzyce dostrzec. Wciąż szukam na to recepty.

stawie tak dobrej znajomości nut dokonywać swojej kreacji.

Do tego chyba niezbędna jest wyobraźnia?

Wyobraźnia muzyczna przydaje się nie tylko kompozytorom czy improwizatorom, lecz także służy muzykowi w prze-

W jakim kierunku powinno zmierzać kształcenie umiejętności słuchowych u uczniów?

Jak wiemy, w szkołach muzycznych mogą pojawiać się już sześciolatki, więc psychologiczne uwarunkowania takiego dziecka trzeba będzie postrzegać zupełnie inaczej. Nie wyobrażam sobie, aby nauczyciel gry na instrumencie usiłował od razu uczyć gry, nie wprowadzając elementów zabawy. Jest na to wiele koncepcji. Możemy wyróżnić zabawy ruchowe, manualne i słuchowe. Spełnieniem moich marzeń byłaby sytuacja, w której nauczyciel, prowadząc lekcję gry, nie boi się zapytać ucznia 0 barwę usłyszanych dźwięków, ich liczbę czy też wysokość. Wtedy można by podzielić się odpowiedzialnością za umiejętności nabyte przez dzieci i odstąpić od intensywnego nauczania przedmiotów teoretycznych. W wielu krajach europejskich w pierwszych latach edukacji stawia się na umuzykalnianie dzieci. Te, które ujawniają najlepsze predyspozycje - nie tylko słuchowe, lecz także społeczne, niezbędne do pracy w zawodzie muzyka - naucza się później indywidualnie. Jest to istotna różnica w podejściu do nauczania. Co ważne, dzieciom czerpiącym przyjemność z gry - na każdym poziomie - wyobraźnia muzyczna podpowiada więcej. Dla nich takie spotkanie jak mYearjest puentą w obcowaniu z muzyką różnych epok i stylistyk oraz z wszechobecnymi dźwiękami. Jest poszukiwaniem granic możliwości własnego słuchu, a nie wyścigiem o liczbę właściwie rozpoznanych interwałów złożonych czy o ocenę.

Jakie umiejętności słuchowe uważa Pan za najistotniejsze?

Gdyby każdy uczeń czy student potrafił zaśpiewać fragment kantyleny z koncertu instrumentalnego, który gra, a do tego umiał nazwać zjawiska, jakie tam zachodzą, to czułbym się usatysfakcjonowany. Są uczelnie, w których podczas egzaminu z umiejętności słuchowych pada pytanie dotyczące utworów, które kandydat gra. Jeżeli bowiem rozumie muzykę, którą wykonuje, wie, słyszy, że zagrał za wysoko bądź za nisko i, w domyśle, będzie potrafił to skorygować, to czegóż chcieć więcej od jego kompetencji słuchowych? Chodzi przecież o praktyczne zastosowanie wiedzy teoretycznej. Co

z tego, że student rozpoznaje skalę cygańską, skoro nie zauważa jej w wykonywanym przez siebie utworze? Podczas

widywaniu i kreowaniu różnych zjawisk dźwiękowych. Kształcenie słuchu wiąże się dla mnie nierozerwalnie z tym, że kształcimy słuch wewnętrzny, a nie ten fizyczny. Rozpoczynając współpracę z nowymi rocznikami uczniów czy studentów, żartuję czasem, że skoro mnie słyszą, to w zasadzie lepiej mnie już słyszeć nie będą. Mogą natomiast wyobrazić sobie, co kryje się w dźwiękach, które do nich docierają, i lepiej zrozumieć ich następstwa.

A zatem najważniejszą rzeczą w kształceniu słuchu jest...

Wyobraźnia muzyczna (uśmiech).

Michał Moc-wrocławski akordeonista i kompozytor. Od 1997 roku aktywnie działa jako pedagog, a następnie konsultant w szkolnictwie artystycznym. Prowadzi klasę kompozycji oraz zajęcia w zakresie kształcenia słuchu w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego.

Więcej informacji o Festiwalu Wyobraźni Muzycznej mYear na stronie internetowej: www.mYear.pl.

GAMa WYBÓR PAŹDZIERNIK 2Q11 12.10.2011, Universität der Künste, Berlin 14.10.2011, Gerhart Hauptmann Theater, Görlitz 18.10.2011, Sala Teatralna, Akademia

Muzyczna, Wrocław KONCERTY W RAMACH PROJEKTU OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA. WITOLD SZALONEK IJEGO DŹWIĘKI KOMBINOWANE

Robert Kurdybacha - dyrygent Kazimierz Dawidek - obój Sound Factory Orchestra grogram: W. Szalonek, Hautbois mon amour Connections Pastorale Mutazioni K. Kiełb, In Aeternum 310311

R. Kurdybacha, Sketches of Sound AD

1

14.11.2011, UROCZYSTY KONCERT z okazji jubileuszu 200-lecia ustanowienia Państwowego Uniwersytetu we Wrocławiu

Alan Urbanek - dyrygent Joanna Zawartko - sopran Joanna Grocholska - alt Przemysław Borys -tenor Paweł Kołodziej - bas Orkiestra Uniwersytetu im. Marcina Lutra w Halle Akademicka Orkiestra Symfoniczna Chór Uniwersytetu Wrocławskiego Gaudium Chór Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu

program: J. Brahms, Uwertura akademicka op. 80 W.A. Mozart, Msza C-dur Koronacyjna KV 317 18.11.2011, Sala Teatralna

WARSZTATY SAKSOFONOWE Dave Liebman

18-19.11.2011 V MIĘDZYNARODOWE SYMPOZJUM I WARSZTATY

DLA ORGANISTÓW Funkcjonowanie chorału luterańskiego w ramach liturgii rzymskokatolickiej 29.11.2011, Sala Teatralna

OTRZĘSINY W AKADEMII MUZYCZN EJ

Elżbieta Lejman-Krzysztyniak

SKOK NA GŁĘBOKĄ WODĘ CZYLI KORONACJA POPPEI C. MONTEVERDIEGO. Wydział Wokalny kształci artystówjedynych w swoim rodzaju. Pracują nad rozwojem najbardziej wrażliwego, a zarazem najbardziej fascynującego instrumentu. Instrumentu, który nie ma „części zamiennych”. Mowa oczywiście o głosie ludzkim.

I piew jest ich pasją. Praca nad artystycznym rozwojem Sstaje się sensem źycia. Jeśli ma się predyspozycje i talent

to poprzez ciężką pracę można osiągnąć bardzo wiele.

Z odrobiną szczęścia oczywiście. Marzeniem wielu adeptów wokalistyki jest scena operowa. Jednak, aby móc kiedykolwiek spełnić to pragnienie, trzeba już wtrakcie nauki w Akademii solidnie pracować zarówno nad rozwojem warsztatu, jak i swojej osobowości artystycznej. Sprawa nie jest łatwa.

Artysta-wokalista ma o wiele trudniejsze zadanie niż aktor, a wymagania sceniczne porównywalne. Powinien być świetnym śpiewakiem i doskonałym aktorem. Musimyjednak pamiętać, że w trakcie studiów śpiewak nie ma możliwości uczestniczenia wtak licznych i różnorodnych zajęciach aktorsko-ruchowych. Przed laty ówczesny Wydział Wokalno-Aktorski został przekształcony w Wydział Wokalny. Skutki tego są odczuwalne. Faktem jest, że obecnie zajęć z zakresu aktorstwa mamy coraz więcej. Jest to bardzo szczęśliwa sytu-

Zajmują się najbardziej konwencjonalną ze sztuk teatralnych- operą. Fundamentalną konwencją operyjest sposób podawania tekstu, sposób kontaktu między uczestnikami spektaklu- śpiew. W rzeczywistości pozascenicznej, pozaartystycznej, w realnym świecie nikt nie wybiera takiego środka komunikacji. Chyba, że okoliczności sprzyjają... odrobinie fantazji.

Studenci AMKL podczas spektaklu Koronacja Poppei

acja dla studentów. Wymagania stawiane obecnie młodemu śpiewakowi w teatrach są bardzo wysokie. Zarówno w sferze wokalnej, jak i aktorskiej. Muszą uporać się z „przeciwnością" wynikająca ze specyfiki teatru operowego. Aktor dostaje rolę według predyspozycji fizycznych, psychicznych, czy wizji reżysera. Śpiewak według rodzaju głosu. Warunki psychofizycz-

ne są sprawą drugorzędną, choć nabierają coraz większego znaczenia. Bywa jednak, że wyobrażenie o postaci jest dość odległe od rzeczywistości. Partytura stawia warunki. Śpiewak musi tak pracować, aby odnaleźć się i przekonać do siebie w danej roli. I do takich właśnie wyzwań powinna przygotowywać uczelnia. Im więcej zadań wtrakcie nauki, tym większe doświadczenie.

Ukoronowaniem wielu lat nauki dla studenta Wydziału Wokalnego jest uczestnictwo w spektaklu operowym przygotowywanym jako spektakl dyplomowy dla studentów studiów drugiego stopnia. Aby skompletować obsadę w spektaklu role powierza się również studentom lat niższych. Jest to najtrudniejsze przedsięwzięcie realizowane na wydziale

w trakcie roku. Jest to pełna produkcja teatralna przygotowywana we współpracy dyrygenta z reżyserem i scenografem.

W roku akademickim 2011/2012 jedną z przygotowywanych oper była Koronacja Poppei Claudio Monteverdiego. Realizację tego dzieła powierzono prof. Tadeuszowi Zatheyowi, Annie Danielewicz oraz Elżbiecie Lejman- Krzysztyniak.

Wśród dyplomantów przeważały głosy żeńskie, więc możliwość stworzenia obsady opartej na ich głosach była dodatkowym atutem tego wybitnego dzieła. Wybitnego, ale jakże trudnego. Narracja muzyczna oparta jest tu nie na śpiewnych, czarujących melodiach, jak np. u Verdiego, ale na starannie rzeźbionej recytacji. Słowo i muzyka w Koronacji Poppei to jedność. To teatr w pełnym tego słowa znaczeniu, idealnie wpisujący się w estetykę baroku. Jest to bardzo wysoko

GAMa _ postawiona poprzeczka dla doświadczonego śpiewaka, a co dopiero dla adepta. I na tak głęboką wodę zostali wrzuceni studenci-wokaliści.

Prof. Tadeusz Zathey wieloletni dyrygent Opery Wrocławskiej, wybitny pedagog, korepetytor znakomicie przygotowujący recytatywy, co w przypadku pracy nad tym dziełem było

szczególnie ważne, wraz z Anną Danielewicz współpracującą z nim nad stroną muzyczną nadali dziełu odpowiedni koloryt.

Praca była żmudna, bo samo odczytanie dzieła było dla młodych artystów wyzwaniem. Później wraz z reżyserem i dyrygentem praca nad interpretacją i tworzeniem wiarygodnej

postaci, niezmiernie skomplikowanych psychologicznie i jak to w baroku, także męskich w wykonaniu kobiet. Szukanie oclpowiednich środków przekazu, by ułatwić to zadanie. Oczywiście opera wykonywana była w oryginale, po włosku. Dla młodego, niedoświadczonego śpiewaka (dla niektórych to przecież debiut sceniczny) wyczyn karkołomny. Ale trud się opłacił. Praca studentów została wysoko oceniona. Śpiewakom towarzyszyła orkiestra, którą opiekował się prof. Zathey. Składała się ze studentów, którzy sami zgłaszali się wyrażając chęć uczestnictwa w projekcie. Przy klawesynie zasiadał prof. Tadeusz Zathey i Anna Danielewicz.

Oprawa sceniczna jest ważnym elementem spektaklu.

W tym spektaklu kostiumy zadecydowały o jego kształcie.

Anna Utko ,projektantka sukien i kostiumów scenicznych użyczyła swoje przepiękne kolekcje do spektaklu. Autorzy umieścili akcję w starożytnym Rzymie, ale imiona nadane osobom tam występującym to raczej archetypy, a nie odbicie postaci historycznych. Kostiumy wykorzystane w spektaklu są luźno związane z jakąkolwiek epoką, ale wyraźnie powiązane z charakterem danej postaci. Dla studentów to dodatkowe zadania. Krynoliny, peleryny, treny wymagają odpowiedniego posługiwania się nimi.

Spektakle premierowe odbyły się 17 i 18 maja 2012 roku w ramach Festiwalu Maj 2 Muzyka Dawnq. To wielkie wyróżnienie. Zostały nagrodzone gorącymi brawami i wysoką oceną. Koronacja Poppei została zaprezentowana również podczas II Jesiennych Spotkań Ze Sztuką, które odbyły się na zamku Książ. W tym spektaklu` brał udział zespół

grający na dawnych instrumentach, co dodało odpowiedniego klimatu. Zostaliśmy nagrodzeni słowami uznania, podziwu dla wysokiego poziomu wykonawców oraz zaproszeniem na kolejne edycje festiwalu odbywającego się w tak

prestiżowym miejscu. Przedstawienie zostało pokazane 5 października w Dusznikach Zdroju w Dworku Chopina, gdzie również spotkało się z gorącym przyjęciem.

Każdy spektakljest inny. Każda publicznośćjest inna. Możliwość ponownego zagrania przez studentów w spektaklu jest bardzo istotna. Nabierają pewności siebie, stają się dojrzalsi w swych rolach. Doświadczają radości, jaką daje występowanie na scenie wśród aplauzu publiczności.

Marek Toporowski

PIERWSZA WERSJA SCENICZNA AGATKI J.D. HOLLANDA Inscenizacja Agatki Johanna Davida Hollanda to jedno z najmilszych przeżyć, jakich dostarczyła mi dawna muzyka polska. Kompozytor nazywa to dzieło „operetka w 3 aktach”? my dzisiaj określilibyśmy je raczej jako śpiewogrę czy Singspiel.

Termin operetka (= mała opera) trafniej jednak oddaje jego formę. Muzyka zawiera bowiem również fragmenty godne najlepszych XVIIl-wiecznych oper seria (np. wspaniałą, wielką koncertową arię dramatyczną Agatki kończącą drugi akt), znakomicie skonstruowane ensemble i dwa przepiękne duety miłosne. i wiele, wiele innych atrakcji... Najpierw zespół Concerto Polacco i grupa solistów wykonały Agatkę podczas festiwalu w Herne (tematem festiwalu były „alianse", więc polsko-niemiecka geneza opery doskonale pasowała do tamtej edycji festiwalu). W 2005 roku udało się wydać kompletny zapis live wykonania opery na koncercie „Na imieniny Króla” w Zamku Królewskim w Warszawie. W maju 2012 po raz pierwszy - dzięki inicjatywie prof. Bogdana Makala - udało się zrealizować wersję sceniczną z udziałem grupy fantastycznych studentów Wydziału Wokalnego Akademii

Jeśli chodzi o samą operetkę, można powiedzieć, że muzyka przewyższa tu siermiężne, choć urocze jako przykład staropolskiej mowy, libretto Macieja Radziwiłła. Całość stanowi jednak atrakcyjną formę sceniczną pełną pretekstów do ciekawej realizacji. skwapliwie skorzystała ztego Ewelina Pietrowiak, która Agatkę wyreżyserowała w sposób lekki i smacz-

Muzycznej we Wrocławiu i specjalnie stworzonej w tym celu

Latem 2012 roku wykonano dzieło jeszcze dwukrotnie z udziałem bardzo uważnej w stosunku do solistów i po prostu „produkującej” dobre, uroczyste i pełne brzmienie Orkiestry Trybunału Koronnego w Lublinie: w komfortowych warunkach Teatru im. Solskiego w Tarnowie oraz w klubie wojskowym w Krakowie podczas Festiwalu Muzyki Polskiej.

studenckiej orkiestry. Właściwie o każdym z solistów mógłbym napisać coś ciepłego. Jestem pod wrażeniem ich zaangażowania i pasji.

Jeżeli tego nie robię, to tylko dlatego, że pisząc 0 jednych, musiałbym innych niesłusznie pominąć. Dlatego, wybaczcie mi, proszę... Pamiętam Wasze gesty, miny i grepsy sceniczne;

pamiętam najpiękniejsze wokalnie miejsca każdego z Was. Najbardziej jednak zaskoczyło mnie, że to właśnie Wy stworzyliście prawdziwy zespół ludzi nie tylko pracujących wspólnie, lecz także nawzajem się wspierających.

Zdjęcia ze spektaklu Agatka . _i ;1`

..

a:$‑

.

$‑$p $1

;I

:a

I

_

ny (i w dużym stopniu nawiązujący do współczesnej kultury

i dzisiejszych problemów), a jednocześnie biorący pod uwagę brak środków na drogą scenografię.

Pojawiający się pod koniec utworu, wracający z polowa-

nia Pan (rola mówiona; Iibrettojest hołdem dla Stanislawa Augusta Poniatowskiego) to w inscenizacji Eweliny Pietrowiak... kobieta. Czyżby ukłon w kierunku feminizmu?

Mam nadzieję, że to nie koniec naszej wspólnej przygody z Agatką.

WYBÓR GRQDZIEŃ 2911

7.12.2011 GALOWY KONCERT MIKOŁAJKOWY Aleksander Mazur - dyrygent Henryk Miśkiewicz - saksofon Big-Band Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego 11-14.12.2011

DNI KAROLA LlPlŃSKlEGO 11.12.2011, Sala Teatralna

Mistrzowski Kurs Skrzypcowy - Frank Almond 11.12.2011, Sala Kameralna

Koncert kameralny Robert Bachara - skrzypce Mirosław Gąsieniec -fortepian 12.12.2011, Aula Leopoldina Uniwersytetu Wrocławskiego Koncert Akademickiej Orkiestry Kameralnej Wojciech Rodek - dyrygent Frank Almond - skrzypce 13-14.12.2011, Sala Kameralna

V Międzynarodowa Sesja Naukowa Karol Lipiński -życie, działa/ność, epoka

prof. AM dr hab. Anna GranatJanki- kierownictwo sesji 13.12.2011, Oratorium Marianum Uniwersytetu Wrocławskiego

Koncert Akademickiej Orkiestry Symfonicznej poświęcony pamięci prof. Tadeusza Górnego Jerzy Salwa rowski - dyrygent Andrzej Ładomirski, Jacek Ropski - skrzypce 14-17.12.2011 IV MIĘDZYNARODOWY TURNIEJ DYRYGENTURY CHÓRALNEJ WSTRONĘ POLIFONII 17.12.2011, Oratorium Marianum

Uniwersytetu Wrocławskiego Koncert Laureatów Turnieju

Andrzej Ładomirski

LETNIE WARSZTATY SMYCZKOWE W DUSZNIKACH ZDROJU Duszniki-Zdrój - któż nie słyszało tej niezwykłej miejscowości. Juz' około roku 1500 powstał tutaj, działający do dzisiaj, młyn papierniczy. Od XIX wieku uzdrowisko wśród Gór Orlickich i Bystrzyckich zaczeło stawać się centrum wydarzeń kulturalnych. Odwiedzili je min. Józef Elsner, Felix Mendelssohn-Bartholdy czy Fryderyk Chopin. Od roku 1946 nastąpiłjeszcze bujniejszy rozkwit działań artystycznych. Od tego roku właśnie datowana jest pierwsza edycja Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego. Wpóźniejszych latach dołączyły do niego kolejne festiwale, a także kursy mistrzowskie dla młodzieży uzdolnionej muzycznie -fortepianowe, wokalne i gry na instrumentach dętych.

I

I zupełnieniem bogatej oferty stało się zorganizowanie w 2008 roku pierwszej edycji Letnich Warsztatów Smyczkowych. Inicjatorką powstania była prof.

Urszula Marciniec-Mazur, która wraz z grupą przyjaciół- pedagogów wrocławskiej Akademii Muzycznej - poprowadziła pierwsze Warsztaty. Kursy cieszyły się dużym powodzeniem

i na stałe wpisały się w dusznickie kalendarium.

Tadeusz Górny - Pedagog, Artysta, Przyjaciel prezentowana była w zabytkowym wnętrzu Dworku Chopina i cieszyła się ogromnym zainteresowaniem publiczności.

Zgodnie z tradycją zapoczątkowaną w roku 2008 podczas koncertu finałowego wystąpili wszyscy uczestnicy kursów. Wspólny występ kursantów i profesorów jak zwykle spotkał się z ogromnym aplauzem słuchaczy. Owacjom nie

W roku 2012 odbyła się piąta już edycja Warsztatów. Jak zawsze oprócz zajęć dydaktycznych kursy obfitowały w liczne koncerty i wykłady. Najistotniejszym wydarzeniem był

było końca.

wernisaż wystawy poświęconej naszemu nieodżałowanemu

pozamuzyczne, takie jak wycieczki w okoliczne góry, spacery

przyjacielowi, który był gorąco zaangażowany w organizację wszystkich poprzednich edycji Warsztatów - [profesorowi Tadeuszowi GórnemuI. Wystawa pod tytułem Profesor

po Parku Zdrojowym, korzystanie z uroków uzdrowiska. Najlepszą recenzją wydaje się pytanie zadawane przez uczestników w dniu zakończenia: Kiedy zaczynają się następne?

Letnie Warsztaty Smyczkowe obfitowały ta kże w atrakcje

Koncert Finałowy Letnich Warsztatów Smyczkowych w Dusznikach Zdroju w wykonaniu pedagogów i uczestników warsztatów

25 sierpnia 2012 r., Dworek Chopina

WYBÓR

GRUDZIEŃ 2911 20.12.2011, Sala Kameralna

SYMPOZJUM NAUKOWE Twórczość kamera/na wrocławskich kompozytorów XX i XXI wieku §TY§ZEŃ 2912 14.01.2012, Oratorium Marianum

Uniwersytetu Wrocławskiego KONCERT KARNAWAŁOWY

Jan Ślęk - dyrygent Akademicka Orkiestra Kameralna LUTY 2012 20.02.2012, Sala Teatralna

KONCERT PAMIĘCI PROF. IRENY GAŁUSZKI W DRUGĄ ROCZNICĘ ŚMIERCI 21-26.02.2012 STUDENCKI FESTIWAL PIANISTYCZNY w 150. rocznicę urodzin Claude'a Debussy'ego i 280. rocznicę urodzin Josepha Haydna

MARZEC 2012 1.03.2012, Sala Kameralna

IIl Międzynarodowa Konferencja Naukowa Technika gry na instrumentach dętych 1-2.03.2012, Sala Teatralna

Ill AKADEMICKI KONKURS PIEŚNI ARTYSTYCZNEJ w 130. rocznicę urodzin Karola Szymanowskiego i 150. rocznicę urodzin Claude'a Debussy'ego 5.03.2012, Sala Kameralna

I AKADEMICKI KONKURS ZESPOŁÓW KAMERALNYCH 7.03.2012, Sala Teatralna

BUKIET DLA PAŃ Aleksander Mazur - dyrygent Tomasz Pruchnicki- saksofon Big-Band Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego

- GAMa z ŻYCIA STUDENTA...

Miłosz Kula

OTRZĘSINY W AKADEMII MUZYCZNEJ Listopad w każdym roku akademickim jest na ogół niczym niewyróżniającym się miesiącem codziennej pracy.

Do przedsesyjnej gorączki jest jeszcze daleko, o przerwie świątecznej i zasłużonym odpoczynku też jeszcze nikt nie myśli. Z drugiej strony w miesiąc od inauguracji udaje nam się złapać rytm po wakacjach czy urlopach.

Ten moment okazał się odpowiedni do przeprowadzenia Otrzęsin...

ie pamiętam dokładnie, skąd pojawił się pomysł zorN ganizowania tej imprezy własnymi siłami, być może wspomniały o tym moje znakomite koleżanki z Uczelnianej Rady Samorządu Studenckiego. Dotychczas rozmaite

zabawy studenckie odbywały się w wynajętych przez nas klubach i- poza kilkoma konkursami- w zasadzie nie różniły się niczym od zwykłej klubowej dyskoteki, na jaką możemy wybrać się do wielu wrocławskich lokali w każdy weekend. Postanowiliśmy wyłącznie studenckimi siłami zorganizować uroczystość, która będzie na tyle barwna, wielowątkowa i wyrazista, że zostanie zapamiętana na długi czas. Do tego potrzebny był zespół ludzi reprezentujących wszystkie cztery wydziały. Odzew przekroczył nasze najśmielsze oczekiwania. Szczególnie aktywni okazali się wokaliści (zwłaszcza ci z roku dyplomowego).

Ostatecznie Otrzęsiny składały się z dwóch części. Pierwszą był konkurs dla studentów I roku pod nazwą Uczelniana Gra Terenowa. Jej idea została zaczerpnięta z harcerskiego biegu patrolowego, który w późniejszym czasie przyjmował różne formy (np. gry miejskiej). Zabawa polega na odnajdowaniu miejsc, w których należy wykonać określone zadania sprawdzające konkretne kompetencje. W naszej grze położyliśmy nacisk na wiedzę i umiejętności z zakresu muzyki. Zabawa rozpoczęła się o godz. 14.00 w Sali Teatralnej. W grze wzię-

ły udział cztery czteroosobowe drużyny- po jednej z każdego wydziału. Uczestnicy mieli godzinę na wykonanie dziesięciu zadań na terenie całego campusu. Wykonanie każdego zadania było nadzorowane przez specjalnie powołanych do tego agentów (studentów lat wyższych). Ich rolą było zapoznanie pierwszoroczniaków z treścią zadania, nadzór nad prawidłowym jego wykonaniem i odpowiednia ocena. Na wykona-

Zdawaliśmy sobie sprawę z tego, że każdy z nas ma swoje bieżące studenckie obowiązki, dlatego nie mogliśmy obarczyć organizacją kilkuosobowego grona, które na kilka tygodni de facto zaprzestałoby studiowania. Postanowiliśmy zaprosić do współpracy jak największą liczbę studentów reprezentujących wszystkie specjalności. Niemal każdy, kto usłyszał o organizacji tej imprezy, deklarował pomoc i przyłączał się do przygotowań. Pomysły mnożyły się w niezwykłym tempie, spływały ze wszystkich stron, zachwycały swoją różnorodnością i oryginalnością. Ostatecznie cały sztab organizacyjny urósł do 40 osób (wraz z osobami przygotowującymi poczęstunek Iiczba ta przekroczyła 100). Został on podzielony na kilka zespołów: techniczno-informatyczny, zaopatrzenia, konkursowy oraz sponsoringu i promocji. Każdy z zespołów miał swojego koordynatora nadzorującego odpowiedni zakres działań. Ważnym i przydatnym rozwiązaniem organizacyjnym okaza-

li się tzw. jokerzy, którzy pod koniec przygotowań, w największej gorączce, wzorem tej szczególnej karty w talii zastępowali w razie potrzeby inne osoby.Chcieliśmy, aby udział w Otrzęsinach był atrakcyjny dla jak najszerszego grona odbiorców, dlatego zadbaliśmy o pozyskanie nagród od spon-

sorów. Wyszukiwania firm, rozmów, negocjacji i zobowiązań było mnóstwo (głębokie ukłony dla Joanny Grocholskiej, Kamili Romaniuk, Bereniki Konar i Joanny Zawartko), ale efekt okazał się imponujący. Do współpracy udało się zaprosić 16 firm (m.in. restauracje, drogerie, kawiarnie i herbaciarnię), a pula nagród wyniosła blisko 10 000 zł.

nie każdego zadania drużyna miała maksymalnie trzy minuty. Kolejność wykonywania zadań była dowolna. Każda drużyna otrzymała kopertę, w której znajdowała się „karta zaliczeń zadań" oraz zagadkowo podany wykaz miejsc, w których znajdują się agenci. Dana drużyna nie mogła się rozdzielać ani k0rzystać z łączności telefonicznej czy Internetu. Pod opieką altowiolistki Kamili Romaniuk dziesięcioosobowy zespół przygotował arcyciekawe i często zabawne zadania. Każdy z agentów był odpowiednio przebrany i ucharakteryzowany. Mieliśmy zatem reżysera filmowego, szaloną malarkę, kloszarda (ucharakteryzowanego tak prawdziwie, że nie był rozpoznawany przez graczy w przejściu podziemnym nieopodal Akademiil), arlekina, „nawiedzonego” literata i innych.

W czasie Uczelnianej Gry Terenowej równolegle w Sali Teatralnej toczyła się zabawa z udziałem pozostałych studentów i pedagogów. Przez godzinę prowadzący łączyli się w czasie rzeczywistym z poszczególnymi agentami (przy użyciu Skype'a), tak aby wszyscy zgromadzeni w sali mogli na żywo obserwować zmagania pierwszoroczniaków. Ponadto przeprowadzono konkursy z nagrodami- zarówno dla studentów ze wszystkich lat, jak i dla pedagogów. Odbył się zatem konkurs polegający na sportretowaniu swojego dziekana, dopasowywanie nazwisk, imion i stanowisk pedagogów. Absolutną furorę zrobił turniej wzorowany na programie telewizyjnym Ta-

niec z Gwiazdami, w którym brylowało niezastąpione jury w osobach prof. Haliny Bobrowicz, dra Andrzeja Wolańskiego, Katarzyny Dziewiątkowskiej-Mleczko i Pawła Hendricha.

Uczelniana Gra Terenowa zakończyła się w momencie przybycia wszystkich drużyn z powrotem do Sali Teatralnej. Przez kilka minut jury złożone z agentów pod przewodnictwem mistrza-sekundanta podliczało punkty każdej drużyny, po czym wyniki przekazano osobom wręczającym nagrody. O wręczenie nagród poprosiliśmy pedagogów naszej Uczelni. Wszystko odbyło się niemal tak jak na gali wręczania Oscarów. Drużynie Wydziału III, która zajęła czwarte miejsce, nagrody wręczył dr hab. Robert Kurdybacha. Nagrody za miejsce trzecie drużyna Wydziału I odebrała z rąk prof. Marty Kierskiej-Witczak. Laury dla Wydziału IV za zajęcie drugiego miejsca przekazała Pani Prorektor dr hab. Magdalena BlumRak, a zwycięzcy z Wydziału II zostali udekorowani przez Jego Magnificencję Rektora prof. Krystiana Kiełba.

Druga część imprezy miała charakter mniej oficjalny- rozpoczęła się wieczornym jam session z udziałem studentów Zakładu Muzyki Jazzowej naszej Akademii, po czym do godzin wczesnoporannych trwała zabawa taneczna. O stronę gastronomiczną zadbali głównie sami studenci, którzy przygotowali mnóstwo pysznych sałatek, ciast i innych smakołyków.

Zebrane na gorąco recenzje były wprost entuzjastyczne, pełne uznania dla naszego wysiłku i pomysłowości. Powodem do największej satysfakcji była opinia, że Akademia nigdy nie doświadczyła tak udanych otrzęsin. W tym miejscu pragniemy wyrazić gorące podziękowania władzom naszej Uczelni za wszelką pomoc i wsparcie przy przygotowaniu naszej imprezy. Szczególnie serdecznie dziękujemy Pani Profesor Halinie Bobrowicz, która jako prorektor do spraw studenckich była orędownikiem naszej idei i swoją przychylnością dodawała nam motywacji do aktywnych działań.

Otrzęsiny w Akademii Muzycznej pokazały, jak wielki potencjał drzemie w naszej braci studenckiej. Przy okazji przygotowań objawiły się talenty, których nigdy byśmy się nie spodziewali po studentach uczelni muzycznej. Któż z nas przypuszczałby na przykład, że oboistka Monika Koźluk czy dyrygent Michał Juraszek w krótkich, błyskotliwych wierszykach ujawnią swój talent literacki. Entuzjazm, 2 jakim spotkali się organizatorzy, udowodnił, że studenci- pełni młodzieńczej werwy, kreatywności i świeżego spojrzenia na wiele spraw - z powodzeniem wpisują się w ogólno-

uczelniany pejzaż. Teraz pozostaje nam kibicować organizatorom kolejnych otrzęsin i życzyć im przeskoczenia tak wysoko ustawionej poprzeczki.

41

Justyna Miłosz

SUKCESY DOTACYJNE Jednym z najważniejszych zadań Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu wydaje się stworzenie młodym adeptom sztuki muzycznej odpowiednich warunków do rozwijania ich talentu, zdobywania wiedzy i doskonalenia umiejętności. Aby zdania te skutecznie realizować, konieczne jest nieustanne dostosowywanie oferty Uczelni do potrzeb studentów i do uwarunkowań rynku pracy, a także inwestowanie w projekty artystyczne, badawcze i edukacyjne oraz w unowocześnianie infrastruktury.

roku 2012 przeprowadzono z powodzeniem wiele

Winicjatyw poszerzających standardową ofertę edukacyjną Uczelni. Udział Akademii Muzycznej we Wrocławiu w programie Visiting Professors, prowadzonym przez Biuro Współpracy z Uczelniami Wyższymi, pozwolił na organizację kursów mistrzowskich i wykładów prowadzonych przez znakomitych muzyków.

W ramach przedsięwzięcia zaplanowano kursy prowadzone m.in. przez: Tomasza Adama Nowaka, Martę Klimasarę, Marka Niewiedziała, Volodymyra Runchaka, Henryka Kasperczaka, Zakhara Brona, Ronana O'Horę oraz Claudia

Jacomucciego. Projekt trwa od 2 stycznia do 31 grudnia 2012 r. ijest drugą edycją przedsięwzięcia.

Tegoroczna lista wydarzeń prezentowanych przez Aka-

Profesor John Kenny z Guildhall School of Music and Drama w Londynie przeprowadził otwarty kurs mistrzowski gry na puzonie obejmujący odmiany historyczne i rejestrowe tego instrumentu. Wystąpił też z recitalem puzonowym.

Uczestnicy kursu mieli również okazję wysłuchać referatu na temat: The renaissance of the trombone as 0 50/0 instrument via the explosion of 'extended techniques' for trombone between 1955 and 1985 (Odrodzenie puzonu jako instrumentu solowego poprzez eksplozję 'rozszerzonych technik' gry na puzonie wlatach 1955-1985).

Inny kurs skierowany został do studentów instrumentaIistyki, dyrygentury i kompozycji. Profesor Stephen Drury z New England Conservatory w Bostonie - pianista, wybitny znawca zagadnień muzyki współczesnej podczas tygodniowej wizyty we Wrocławiu poprowadził próby w formie warsztatów z orkiestrą do koncertu kameralnego i symfonicznego, przedstawił recital fortepianowy, przeprowadził pianistyczny kurs mistrzowski oraz wygłosił wykład na temat: Moment of transformation: John Cage and chance operations. Był gościem Festiwalu Muzyki Johna Cage'a.

Studenci klasy saksofonu brali natomiast udział w zajęciach prowadzonych przez prof. Johana van der Lindena, przedstawiciela Hogeschool voor de Kunsten w Utrechcie.

Dzięki wykładowi i prezentacji The Rico Experience uczestnicy dowiedzieli się w jaki sposób przygotować stroiki do gry na saksofonie. Ostatnim elementem wizyty był koncert za-

grany przez Profesora, podczas którego zademonstrował on

demię Muzyczną we Wrocławiu zawierała również festiwa-

Ie. Inicjatywy te zrealizowano dzięki finansowemu wsparciu Gminy Wrocław. Pierwszą z nich był Festiwal Wyobraźni Muzycznej mYear. Przedsięwzięcie zorganizowano z myślą o uczniach, studentach, nauczycielach i wszystkich muzykach zainteresowanych nowoczesną edukacją artystyczną. Festiwal obejmował konkursy umiejętności słuchowych, konkurs pomysłów metodycznych oraz część szkoleniową. Wszystkie prezentacje oraz zadania konkursowe dotyczyły umiejętności praktycznego wykorzystywania wiedzy i słuchu muzycznego w sposób nieszablonowy i inspirujący do twórczych przemyśleń. Podczas festiwalu po raz pierwszy odbył się przegląd różnorodnych koncepcji i zagadnień związanych z dydaktyką teorii muzyki. Jurorami we wszystkich działaniach konkursowych były autorytety z dziedziny kształcenia słuchu m.in. z polskich uczelni muzycznych. Na zakończenie festiwaIu wszyscy, niezależnie od wieku, osiągnięć i wcześniejszego zaangażowania, mogli wziąć udział w zespołowej grze miejskiej. Tandem-Ear-Game zawierał 15 nietypowych zadań muzycznych, łączących zwiedzanie miasta z muzycznym współzawodnictwem drużynowym. Co ważne - na wszystkich etapach festiwal otwierał się na uczestników spoza kręgu szkolnictwa muzycznego, stanowiąc bardzo ciekawą propozycję dla osób interesujących się muzyką i ogólnie możliwościami ludzkiego słuchu. Pomysłodawcą i koordynatorem przedsięwzięcia był kompozytor dr Michał Moc. Niespełna miesiąc później społeczność akademicka została zaangażowana w zupełnie nowy projekt. Z inicjatywy kom-

wszechstronność saksofonu, wykonując utwory napisane

pozytora Paula Preussera zorganizowano Festiwal Muzyki

przez kompozytorów reprezentujących zupełnie odmienne style muzyczne.

Johna Cage'a. Było to prawdziwe święto muzyki współczesnej prezentujące Johna Cage'a jako niezwykłą postać i wybitnego artystę. Odbyły się wykłady, prezentacje, panele dyskusyjne i kurs mistrzowski prowadzony przez Stephena Drury'ego. Wykłady teoretyczne Stephena Drury'ego dotyczyły twórczości Johna Cage'a, jego inspiracji muzycznych,

Koncepcja mentoringu stanowi również podstawę projektu Mistrzowie na Akademii realizowanego dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

GAMa technik wykonawczych oraz warsztatu muzycznego. Do udziału w prelekcji na temat filozofii Cage'a zaproszeni zostali studenci filozofii i innych pokrewnych kierunków humanistycz-

wykorzystaniu rozwiązań Blade. istotne było też związane z tym dostosowanie środowiska pracy urządzeń do istniejących standardów, wymagań producentów oraz dobrych prak-

nych z Uniwersytetu Wrocławskiego. Organizatorzy festiwalu

tyk. W dziedzinach muzycznych niezwykle ważny jest odpo-

zaproponowali także wykład na temat muzyki Cage'a na Uni-

wiedni dostęp do nagrań i do wszelkiego rodzaju plików 2 ma-

wersytecie Trzeciego Wieku. Ponadto zorganizowano cztery

teriałami muzycznymi. Przy korzystaniu z tego typu dokumentów konieczne jest odpowiednie zabezpieczenie, zwłasz-

koncerty: recital fortepianowy Stephena Drury'ego w Oratorium Marianum Uniwersytetu Wrocławskiego, koncert mu-

zyki kameralnej Johna Cage'a w Auli Leopoldyńskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, koncert symfoniczny współczesnej muzyki amerykańskiej w Filharmonii Wrocławskiej oraz koncert sonat oraz Lecture on Nothing w Sali Teatralnej Akademii Muzycznej we Wrocławiu.

Oprócz wydarzeń artystycznych i edukacyjnych w Uczelni trwają również prace wydawnicze. Dzięki dotacji 2 Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego przygotowywane są dwie publikacje: Analiza dzieła muzycznego. Historia - theoria - praxis, tom drugi pracy zbiorowej pod redakcją prof.

AM dr hab. Anny Granat-Janki i zespołu oraz Organowy akompaniament liturgiczny. Wybrane zagadnienia, praca zbiorowa pod redakcją prof. Marty Kierskiej-Witczak.

Dotacje na inwestycje w Akademii Muzycznej pozwoliły na realizację dwóch projektów. Pierwszy z nich, dofinansowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, dotyczył zakupu niezbędnego wyposażenia. Istotą projektu jest stworzenie właściwej bazy instrumentalnej dla realizacji celów programowych profilu kameralno-orkiestrowego Akademii, a także wyposażenie Uczelni w akcesoria muzyczne i komputerowe niezbędne do efektywnej pracy studentów i pedagogów. W ramach projektu zakupione zostaną: akordeon solistyczny guzikowy, rożek angielski, zestaw perkusji jazzowej, zestaw talerzy perkusyjnych, trąbka solistycz-

cza, że chronione są one dodatkowo prawami autorskimi. Inwestycja pozwoli pracownikom i studentom na korzystanie z bezpiecznych łączy sieciowych. Dzięki nowoczesnej i bezpiecznej infrastrukturze będą mogły być realizowane takie zadania, jak: dostęp do światowej sieci i zawartych w niej informacji, dostęp do specjalistycznych serwisów wyszukiwawczych (katalogów, wyszukiwarek), dostęp do zasobów naukowych (artykułów, książek, prezentacji, rozpraw, stron WWW), dostęp do bibliotek na świecie i wybranych projektów digitalizacji, możliwość zdalnej komunikacji (poczta elektroniczna, fora, listy dyskusyjne), tworzenie i dostęp do światowych naukowych baz danych, możliwość komunikacji, wymiany informacji ze środowiskami naukowymi w kraju i na świecie, udział w wideokonferencjach w wysokiej rozdzielczości, przechowywanie plików muzycznych i innych dokumentów służących realizacji badań naukowych.

Uczelnia złożyła już kolejne wnioski o dofinansowanie nowatorskich i wartościowych projektów. Zachęcam gorąco do zgłaszania własnych inicjatyw - pomysłów na projekty. Efektywne wykorzystywanie dotacji, realizacja przemyślanych projektów, duże zaangażowanie społeczności akademickiej sprawiają, że uczelnia buduje swój potencjał organizacyjny, coraz częściej zauważany i doceniany przez instytucje za-

rządzające dotacjami. Dzięki temu otwierają się przed nami nowe możliwości i nowe źródła finansowania zarówno pol-

skie, jak i zagraniczne.

na, taborety do pianin, pulpity orkiestrowe wraz z Iampkami, oprogramowanie i akcesoria dla Studia Kompozycji Kompute-

rowej, moduły do oprogramowania systemu dziekanatowego oraz podnośnik dla osób niepełnosprawnych. Zakup instrumentów oraz akcesoriów muzycznych znacząco wpłynie na

jakość prezentacji muzycznych studentów, dając im zdecydowanie większe szanse w konkursach muzycznych i przy egza-

minach kwalifikacyjnych do profesjonalnych orkiestr. Doposażenie uczelni w profesjonalne oprogramowanie i akcesoria komputerowe stworzy możliwości korzystania przez studen-

tów z najnowszych technologii i znacząco poprawi standard kształcenia w zakresie kompozycji komputerowej. Wzbogacenie zaplecza technicznego uczelni 0 podnośnik usunie bariery w dostępie do gmachu głównego Akademii i tym samym zlikwiduje utrudnienia w korzystaniu z oferty edukacyjno-kuituralnej przez osoby niepełnosprawne. Zadanie będzie realizowane do końca roku 2012.

Bardzo ważnym przedsięwzięciem dla uczelni jest również projekt Poprawa potencjału naukowo-badawczego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz wzrost bezpieczeństwa usług sieciowych uczelni poprzez utworzenie profesjonalnej serwerowni. Jego przedmiotem była modernizacja infrastruktury sieciowej i serwerowej przy

Stephen Drury prowadzi kurs mistrzowski dla studentów

Krystian Kiełb

LEX POSTERIOR DEROGAT LEGI PRIORI

_

CZYLI 0 NOWELIZACJI PRAWA O SZKOLNICTWIE WYZSZYM

kwietnia 2011 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej 5 Bronisław Komorowski złożył podpis pod ustawą z dnia 18 marca 2011 r. O zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz 0 stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Tym samym zakończył się trwający blisko trzy lata wieloetapowy proces legislacyjny zmierzający do gruntownej nowelizacji przepisów normujących kwestie funkcjonowania systemu szkolnictwa wyższego w naszym

kraju. Nowelizacja najistotniejszej dla funkcjonowania szkół wyższych ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szko/nictwie wyższym zakończyła ważny etap reformy systemu nauki i szkolnictwa wyższego - etap zmian legislacyjnych. Bez przesady można powiedzieć, że na mocy nowych regulacji prawnych de facto w nowy sposób ukonstytuowany został system nauki oraz system szkolnictwa wyższego w Polsce. Oto bowiem 1 października 2010 r. weszły w życie różnorodne mechanizmy wynikające z pakietu przyjętych wcześniej sześciu nowych ustaw Budujemy na wiedzy - reforma nauki dla rozwoju Po/ski. W skład tego pakietu weszły następujące ustawy: O Polskiej Akademii Nauk, O Narodowym Centrum Badań iRozwoju, O instytutach badawczych, O zasadach fnansowa-

dotychczasowe jednostki badawczo-rozwojowe w Instytuty Badawcze umożliwiła także tworzenie centrów naukowo-przemysłowych, do których poza instytutami badawczymi wchodzą obligatoryjnie podmioty z sektora gospodarki, a dodatkowo mogą w nich uczestniczyć jednostki uczelniane i instytuty PAN1.

Dla funkcjonowania szkół wyższych najistotniejsza jest jednak nowelizacja ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym wprowadzona na mocy ustawy z dnia 18 marca 2011 r. O zmianie ustawy Prawo o szko/nic-

twie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz 0 zmianie niektórych innych ustaw. Zasadnicza część przepisów nowelizujących weszła w życie 1 października 2011 r., z wyłączeniem niektórych przepisów mających dłuższy okres vacatio legis. Nie sposób w krótkim artykule szczegółowo omówić przedmiotu i zakresu nowelizacji. Do tego konieczne by-

łoby wnikliwe przeanalizowanie nie tylko całej ustawy nowelizującej, lecz także wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych. Spróbujmy zatem skupić się na najważniejszych zmianach.

nia nauki, 0 Narodowym Centrum Nauki oraz Przepisy wpro-

wadzające ustawy reformujące system nauki, wszystkie sygnowane datą 30 kwietnia 2010 r.

Jednym z istotnych celów zmian wprowadzonych w ustawach pakietu Budujemy na wiedzy - reforma nauki dla rozwoju Polski było wdrożenie nowej polityki finansowania badań. Dotychczasowe zadania ministra właściwego ds. nauki z zakresu finansowania projektów badawczo-rozwojowych przekazane zostały dodwóch niezależnych agencji wykonawczych - Narodowego Centrum Nauki (w zakresie badań podstawowych) i Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (w zakresie badań stosowanych, prac rozwojowych i programów o strategicznym znaczeniu dla kraju). Narodowe Centrum Nauki dysponuje obecnie środkami nie mniejszymi niż 10% środków przeznaczonych w budżecie państwa na naukę, przy czym 20% z tej puli dedykowane jest młodym naukowcom. Są to środki dla środowiska naukowego, a ważne jest to, że przyznają je wybrani przedstawiciele tegoż środowiska. Reforma Polskiej Akademii Nauk miała na celu p0prawę efektywności zarządzania PAN i podwyższenie jakości prowadzonych przezjejjednostki badań naukowych. Ustawa dała Polskiej Akademii Nauk większe możliwości aktywnego przekształcania swoich instytutów, obecnie podstawowych jednostek organizacyjnych -łączenia, dzielenia i reorganizowania, przyjednoczesnej ocenie instytutów przez radę kuratorów, której jednym z zadań jest przeprowadzanie konkursów na dyrektorów. Znowelizowana ustawa przekształcająca

Należą do nich: wprowadzenie autonomii programowej- uczelnie wyższe zobowiązano do określenia efektów kształcenia dla poszczególnych kierunków studiów, a następnie dostosowanie programów kształcenia na prowadzonych kierunkach studiów do tychże efektów, zgodnych z założeniami Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego. Ta długo oczekiwana zmiana jest de facto oddaniem uczelniom autonomii w zakresie stanowienia programów kształcenia. Można sądzić, że zdecydowanie łatwiej będzie tworzyć nowe kierunki studiów, w tym kierunki interdyscyplinarne. Łatwiej też będzie można dostosować programy kształcenia do wymogów rynku pracy; ograniczenie wieloetatowości nauczycieli akademickich - obecnie konieczne jest uzyskanie zgody rektora na zatrudnienie w drugim oraz w każdym kolejnym miejscu pracy, przy czym warto przypomnieć, że instytucje kultury nie są zaliczane jako dodatkowe miejsca pracy w rozumieniu ustawy nowelizującej; wprowadzenie odpłatności za studia na drugim kierunku - tylko 10% studentów osiągających najlepsze wyniki będzie miało prawo do studiowania w ramach drugiego kierunku bezpłatnie. Wartojednak przypomnieć, że na Na podstawie informacji Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, źródło: www.nauka.gov.pl.

_podstawie stosownej delegacji zawartej w ustawie n0-

weIizującej Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego otrzymał uprawnienie do określenia listy kierunków studiów artystycznych, w ramach których możliwe będzie studiowanie w uczelni publicznej na studiach stacjonarnych drugiego kierunku bez wnoszenia opłat. Na mocy rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 8 sierpnia 2011 r. określona została lista, 0 której mowa powyżej, a znalazły się na niej cztery kierunki studiów artystycznych, w tym dwa kierunki z dziedziny sztuk muzycznych: kompozycja iteoria muzyki oraz dyrygentura; o

wprowadzenie zakazu zatrudniania w tej samej uczelni osób spokrewnionych lub spowinowaconych na stanowiskach, pomiędzy którymi istnieje bezpośrednia podległość służbowa. Ograniczenie to nie dotyczy pracowników, którzy swoją funkcję objęli w wyniku wyboru;

o

wprowadzenie konieczności uzyskiwania zgody ministra właściwego ds. nauki i szkolnictwa wyższego na zwiększenie naboru na studia o ponad 2% w stosunku do roku minionego. Warto przypomnieć, że przepis ten nie dotyczy

uczelni artystycznych; o

wprowadzenie obowiązku posiadania przez uczelnie wewnętrznych systemów zapewnienia jakości kształcenia.

Warto przypomnieć, że w naszej Uczelni system taki działajuż od kilku lat;

o

wprowadzenie obowiązku monitorowania przez uczelnie losów swoich absolwentów;

0

wprowadzenie możliwości ubiegania się o status Krajowych Naukowych Ośrodków Wiodących (KNOW) przez najlepsze jednostki organizacyjne uczelni. Przyznanie statusu KNOW wpływać będzie na znaczące zwiększenie dotacji na działalność;

0

zniesienie

stanowiska

docenta,

które

zlikwidowane

na mocy przepisów ustawy z dnia 12 września 1990 r.

O szkolnictwie wyższym powróciło jako stanowisko dydaktyczne w ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym; '

ustalenie maksymalnego okresu zatrudnienia na stanowiskach asystenta i adiunkta na poziomie ośmiu lat. Warto przypomnieć, że Statut naszej Uczelni już wiele lat temu

wprowadził takie ograniczenie.

Gruntowna nowelizacja ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym wiązała się w sposób naturalny z koniecznością harmonizacji wewnętrznego prawa naszej Uczelni ze znowelizowaną ustawą. Łącznie harmonizacja prawa wymusiła nowelizację bądż powstanie kilkudziesięciu 0bszernych dokumentów. Do najważniejszych zadań Uczelni w zakresie opracowania regulacji wewnętrznych zgodnych z ustawą z dnia 18 marca 2011 r. O zmianie ustawy Prawo

o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw zaliczyć należy: opracowanie strategii rozwoju Uczelni i zgodnych z nią strategii rozwoju podstawowych jednostek organizacyjnych Uczelni- art. 66 ust. la oraz art. 70 ust. 1 ustawy PSWŻ; dostosowanie Statutu Uczelni do nowych przepisów, co w praktyce oznacza gruntowną nowelizację Statutu - art.

56-58 ustawy PSW; Podano podstawę prawną za znowelizowaną ustawą z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym, określoną w tekście jako ustawa PSW.

dostosowanie regulaminu studiów do nowych przepisów, w tym określenie warunków przeprowadzania otwartego egzaminu dyplomowego oraz realizacji procesu dydaktycznego z uwzględnieniem szczególnych potrzeb studentów będących osobami niepełnosprawnymi- art. 162 ustawy PSW; dostosowanie regulaminu studiów doktoranckich do nowych przepisów - art. 196 ust. 6 ustawy PSW; opracowanie regulaminu zarządzania prawami autorskimi

-

lub inne usługi edukacyjne zgodnie z nowymi zasadami pobierania opłat - art. 160 ust. 3 ustawy PSW; wprowadzenie lub doskonalenie wewnętrznego systemu zapewnienia jakości kształcenia uwzględniającego nowe przepisy- art. 9 ust. 3 pkt 4 oraz art.` 66 ust. 2 pkt 3a ustawy PSW;

-

opracowanie systemu monitorowania karier zawodowych absolwentów - art. 13a ustawy PSW.

i prawami pokrewnymi oraz prawami własności przemy-

słowej, a także zasad komercjalizacji wyników badań naukowych i prac rozwojowych - art. 86c ustawy PSW; opracowanie szczegółowego regulaminu ustalania wysokości, sposobu przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej dla studentów, w tym kryteriów i trybu udzielania świadczeń pomocy materialnej, wzorów wniosków o przyznanie świadczeń, wzoru oświadczenia o niepobieraniu świadczeń na innym kierunku studiów oraz sposobu udokumentowania sytuacji materialnej studen-

1 października 2011 r. zaczęła obowiązywać także nowelizacja ustawy 0 stopniach naukowych i tytu/e naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, wprowadzająca wiele zmian w procedurach uzyskiwania stopni naukowych i stopni w zakresie sztuki oraz tytułu naukowego i tytułu w zakresie sztuki. Największe zmiany dotyczą nowej procedury uzyskiwania stopnia doktora habilitowanego i doktora habilitowanego sztuki.

ta - art. 186 ust. 1 ustawy PSW;

Przepisy reformujące funkcjonowanie systemu nauki i szkolnictwa wyższego objęły łącznie osiem ustaw. Na ich podstawie wydano ponad sto rozporządzeń wykonawczych. O ile miniony okres, poświęcony pracy legislacyjnej, przyniósł gruntowną nowelizację prawa, o tyle najbliższe Iata będą zapewne czasem, gdy po wprowadzeniu nowych przepisów wspólnie będziemy się uczyć funkcjonowa-

określenie zasad przyznawania świadczeń pomocy materialnej doktorantom - art. 199 ust. 2 ustawy PSW; opracowanie wzoru uczelnianego dyplomu ukończenia studiów - art. 167 ust. la ustawy PSW;

ustalenie warunków i trybu rekrutacji, w wypadku egzaminów wstępnych, uwzględniających szczególne potrzeby kandydatów na studia będących osobami niepełnosprawnymi- art. 169 ust. 5 ustawy PSW;

opracowanie i promowanie kodeksu etyki studenta - art.

202 ust. 5a ustawy PSW;

opracowanie i promowanie kodeksu etyki doktoranta art. 208 ust. 1a ustawy PSW;

określenie szczegółowych efektów kształcenia, do których dostosowane są plany i programy kształcenia, odpowiednio do poziomu i profilu kształcenia - art. 11, ust. 1 ustawy PSW;

dostosowanie programów kształcenia na prowadzonych kierunkach studiów do efektów kształcenia określonych przez uczelnię bądź do wzorcowych efektów kształcenia dla wybranych kierunków studiów określonych w rozporządzeniu, zgodnych z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego dla obszarów kształcenia - art. 68 ustawy PSW;

określenie szczegółowych efektów kształcenia i dostosowanie do nich programów studiów doktoranckich uwzględniających nowe przepisy - art. 201 ustawy PSW; określenie efektów kształcenia, sposobu ich weryfikowania i dokumentacji oraz opracowanie programu kształcenia na studiach podyplomowych uwzględniających nowe przepisy - art. 8a ustawy PSW;

opracowanie wskaźników kosztochłonności prowadzonych kierunków studiów zgodnie ze sposobem i trybem ich ustalania, które są określone w rozporządzeniu - art.

96 ust. 1 pkt 1 ustawy PSW; określenie zasad pobierania i wysokości opłat za świadczone usługi edukacyjne oraz kształcenie - art. 99 ust.

2-4 ustawy PSW;

opracowanie nowego wzoru umowy między uczelnią a studentem, określającej warunki odpłatności za studia

nia w nowej rzeczywistości prawnej.

_Z PRAC SENATU AKADEMII MUZYCZNEJ IM. KAROLA LIPIŃSKIEGO WE WROCŁAWIU W roku akademickim 2011/2012 Senat Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu obradował na ośmiu posiedzeniach. Łącznie w roku akademickim 2011/2012 Senat Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu podjął 78 uchwał.

osiedzenie Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego Pwe Wrocławiu w dniu 16 listopada 2011 r.

0

0 0

$‑

0

Uchwała nr 1/2011/2012 z dnia 16 XI 2011 r. w sprawie przyjęcia protokołu z posiedzenia Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 21 IX 2011 r.

Uchwała nr 2/2011/2012 z dnia 16 XI 2011 r. w sprawie zmiany Statutu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wroclawiu.

Uchwała nr 3/2011/2012 z dnia 16 XI 2011 r. w sprawie ustalenia Regulaminu zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz prawami własności przemysłowej oraz zasad komercjalizacji wyników badań naukowych i prac rozwojowych w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 4/2011/2012 z dnia 16 XI 2011 r. w sprawie wyrażenia opinii dotyczącej sposobu zagospodarowania terenu należącego do Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 5/2011/2012 z dnia 16 XI 2011 r. w sprawie wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości zabudowanej położonej przy ul. Tęczowej 36 we Wrocławiu (dawny Dom Studencki „Kurant").

Posiedzenie Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 14 grudnia 2011 r. ‑

Uchwała nr 6/2011/2012 z dnia 14 XII 2011 r. w sprawie przyjęcia protokołu z posiedzenia Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 16 XI 2011 r.

Uchwała nr 7/2011/2012 z dnia 14 XII 2011 r. w sprawie określenia wytycznych dotyczących projektowania planów studiów i programów ksztalcenia zgodnie z wymaganiami Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 8/2011/2012 z dnia 14 XII 2011 r. w sprawie określenia liczby studentów studiów stacjonarnych w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 9/2011/2012 z dnia 14 XII 2011 r. w sprawie wyrażenia zgo-

dy na mianowanie prof. Agaty Młynarskiej-Klonowskiej na stanowisko profesora zwyczajnego.

Uchwała nr 10/2011/2012 z dnia 14 XII 2011 r. w sprawie wyrażenia zgody na mianowanie prof. Alicji Faryniarz na stanowisko profesora zwyczajnego.

Uchwała nr 11/2011/2012 z dnia 14 XII 2011 r. w sprawie wyrażenia zgody na mianowanie prof. Barbary Ewy Werner na stanowisko profesora zwyczajnego.

Uchwała nr 12/2011/2012 z dnia 14 XII 2011 r. w sprawie wyrażenia opinii na temat zatrudnienia dr hab. Anny Gągoli na stanowisku profesora nadzwyczajnego.

Uchwała nr 13/2011/2012 z dnia 14 XII 2011 r. w sprawie powołania Uczelnianej Komisji Wyborczej.

Uchwała nr 14/2011/2012 z dnia 14 XII 2011 r. w sprawie wyboru Przewodniczącego Uczelnianej Komisji Wyborczej.

Uchwała nr 15/2011/2012 z dnia 14 XII 2011 r. w sprawie wyboru Zastępcy Przewodniczącego Uczelnianej Komisji Wyborczej.

stopnia (doktoranckich) w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 39/2011/2012 z dnia 25 IV 2012 r. w sprawie określenia wytycznych dotyczących projektowania planówi programów studiów podyplomowych i kursów dokształcających w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Posiedzenie Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 1 lutego 2012 r. $‑

0

$‑

Uchwała nr 16/2011/2012 z dnia 1Il2012 r. w sprawie przyjęcia protokołu z posiedzenia Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 14 XII 2011 r.

Uchwała nr 17/2011/2012 z dnia 1II2012 r. w sprawie uchwalenia Regulaminu Studiów Podyplomowych Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 18/2011/2012 z dnia 1 II 2012 r. w sprawie zatwierdzenia terminów egzaminów wstępnych na I rok studiów na rok akademicki

Uchwała nr40/2011/2012 z dnia 25 IV 2012 r. w sprawie zmiany uchwa-

ły nr 18/2011/2012 Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 1 ll 2012 r. w sprawie zatwierdzenia terminów egzaminów wstępnych na i rok studiów na rok akademicki 2012/2013.

Posiedzenie Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 30 maja 2012 r.

2012/2013.

$‑

Uchwała nr 19/2011/2012 z dnia 1 II 2012 r. w sprawie wyboru podmiotu do badania sprawozdania finansowego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu za rok 2011.

Uchwała nr 41/2011/2012 r. z dnia 30 V 2012 r. w sprawie przyjęcia protokołu z posiedzenia Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 25 IV 2012 r.

Uchwała nr 42/2011/2012 z dnia 30 V 2012 r. w sprawie ustalenia warunków i trybu rekrutacji oraz zakresu egzaminów wstępnych na studia sta-

Posiedzenie Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 21 marca 2012 r. $‑

0

$‑

$‑

0 0 0 0

$‑

0

Uchwała nr 20/2011/2012 z dnia 21 III 2012 r. w sprawie przyjęcia protokołu z posiedzenia Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 1Il2012 r.

cjonarne i niestacjonarne I i ll stopnia oraz niestacjonarne III stopnia na

rok akademicki 2013/2014 w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 21/2011/2012 z dnia 21lll 2012 r. w sprawie zatwierdzenia zmie-

Uchwała nr 43/2011/2012 z dnia 30 V 2012 r. w sprawie stwierdzenia

nionego planu rzeczowo-finansowego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na rok 2011.

Uchwała nr 22/2011/2012 z dnia 21 III 2012 r. w sprawie ustalenia warunków i trybu rekrutacji oraz zakresu egzaminów wstępnych na I rok studiów stacjonarnych i niestacjonarnych I, II stopnia na rok akademicki 2013/2014 w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 23/2011/2012 z dnia 21lll2012 r. w sprawie określenia kierunków studiów prowadzonych w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 24/2011/2012 z dnia 21 III 2012 r. w sprawie określenia efektów kształcenia na kierunku studiów kompozycja i teoria muzyki.

Uchwała nr 25/2011/2012 z dnia 21 III 2012 r. w sprawie określenia efektów kształcenia na kierunku studiów dyrygentura.

Uchwała nr 26/2011/2012 z dnia 21 III 2012 r. w sprawie określenia efektów kształcenia na kierunku studiów wokalistyka.

Uchwała nr 27/2011/2012 z dnia 21 III 2012 r. w sprawie określenia efektów kształcenia na kierunku studiów edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej.

Uchwała nr 28/2011/2012 z dnia 21lll 2012 r. w sprawie zatwierdzenia wzoru uczelnianego dyplomu ukończenia studiów I stopnia w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 29/2011/2012 z dnia 21lll2012 r. w sprawie zatwierdzenia wzoru uczelnianego dyplomu ukończenia studiów II stopnia w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

zgodności Regulaminu Samorządu Studenckiego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z ustawą i Statutem.

Uchwała nr 44/2011/2012 z dnia 30 V 2012 r. w sprawie stwierdzenia

zgodności Regulaminu Samorządu Doktorantów Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z ustawą i Statutem.

Uchwała nr 45/2011/2012 z dnia 30 V 2012 r. w sprawie ogłoszenia roku 2013 Rokiem Obchodów Jubileuszu 65-lecia Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 46/2011/2012 z dnia 30 V 2012 r. w sprawie zatwierdzenia planu rzeczowo-finansowego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na rok 2012.

Posiedzenie Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 20 czerwca 2012 r.

Uchwała nr 47/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie przyjęcia protokołu z posiedzenia Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 30 V 2012 r.

Uchwała nr 48/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie zatwierdzenia zbadanego przez biegłego rewidenta sprawozdania finansowego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu za rok 2011.

Uchwała nr 49/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie ustalenia efektów kształcenia dla studiów III stopnia (doktoranckich) w dziedzinie sztuk muzycznych w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka prowadzonych na Wydziale instrumentalnym Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 50/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie ustalenia efektów kształcenia dla studiów III stopnia (doktoranckich) w dziedzinie sztuk muzycznych w dyscyplinie artystycznej wokalistyka prowadzonych na Wydziale Wokalnym Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 51/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie ustalenia efektów kształcenia dla studiów podyplomowych: Podyplomowe Studia Muzykoterapii.

Uchwała nr 52/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie ustalenia efektów kształcenia dla studiów podyplomowych: Podyplomowe Studia w zakresie Kompozycji Specjalnej, Komputerowej oraz Muzyki Teatralnej i Filmowej.

Uchwała nr 53/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie ustalenia efektów kształcenia dla studiów podyplomowych: Podyplomowe Studia Mistrzowskie w zakresie lnstrumentalistyki.

Uchwała nr 54/201/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie ustalenia efektów kształcenia dla studiów podyplomowych: Podyplomowe Studia Mistrzowskie w zakresie Kameralistyki.

Uchwała nr 55/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie ustalenia efektów kształcenia dla studiów podyplomowych: Podyplomowe Studia w zakresie Wokalistyki.

Uchwała nr 56/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie ustalenia efektów kształcenia dla studiów podyplomowych: Podyplomowe Studia Emisji i Rehabilitacji Głosu.

Posiedzenie Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 25 kwietnia 2012 r. $‑

$‑

0 0

$‑

0 $‑ $‑

Uchwała nr 30/2011/2012 z dnia 25 IV 2012 r. w sprawie przyjęcia protokołu z posiedzenia Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 21III 2012 r.

Uchwała nr 31/2011/2012 z dnia 25 IV 2012 r. w sprawie uchwalenia Strategii Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na lata 2012-2020.

Uchwała nr 32/2011/2012 z dnia 25 IV 2012 r. w sprawie uchwalenia Regulaminu studiów Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 33/2011/2012 z dnia 25 IV 2012 r. w sprawie uchwalenia Regulaminu studiów lIl stopnia (doktoranckich) Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 34/2011/2012 z dnia 25 IV 2012 r. w sprawie określenia kierunków studiów prowadzonych w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 35/2011/2012 z dnia 25 IV 2012 r. w sprawie określenia efektów kształcenia na kierunku studiów instrumentalistyka.

Uchwała nr 36/2011/2012 z dnia 25 IV 2012 r. w sprawie określenia efektów kształcenia na kierunku studiówjazz i muzyka estradowa.

Uchwała nr 37/2011/2012 z dnia 25 IV 2012 r. w sprawie określenia efektów kształcenia na międzyobszarowym kierunku studiów muzykoterapia.

Uchwała nr 38/2011/2012 z dnia 25 IV 2012 r. w sprawie określenia wytycznych dotyczących projektowania planów i programów studiów III

48

0 .

0

$‑

$‑

Uchwała nr 57/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie wyrażenia opinii o wysokości opłat za studia na rok akademicki 2012/2013.

Uchwała nr 58/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie wyrażenia opinii na temat wysokości opłat za korzystanie z pomieszczeń i instrumentów muzycznych Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 59/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie wyrażenia opinii na temat założeń do projektu Regulaminu korzystania z sal dydaktycznych Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w celach ćwiczebnych przez studentów, doktorantów oraz uczestników innych form ksztalcenia.

Uchwała nr 60/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie utworzenia

kierunku studiów muzykoterapia.

Uchwała nr 61/2011/2012 z dnia 20 VI 2012 r. w sprawie zmiany uchwały nr 18/2011/2012 Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 1 II 2012 r. w sprawie zatwierdzenia terminów egzaminów wstępnych na I rok studiów na rok akademicki 2012/2013.

Posiedzenie Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 19 września 2012 r.

0

0

0

0

$‑

$‑

$‑

0

$‑

$‑

0

‑

0

$‑

' °

Uchwała nr 62/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie przyjęcia protokołu z posiedzenia Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w dniu 20 VI 2012 r.

Uchwała nr 63/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie ustalenia zasad udostępniania protokolów z posiedzeń Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu przed ich przyjęciem.

Uchwała nr 64/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie powołania Komisji do spraw Naukowo-Dydaktycznych Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu kadencji 2012-2016.

Uchwała nr 65/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie powołania Komisji do spraw Budżetowo-Finansowych Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu kadencji 2012-2016.

Uchwała nr 66/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie powołania Komisji Regulaminowo-Statutowej Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu kadencji 2012-2016.

Uchwała nr 67/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie wyboru Przewodniczącego Komisji do spraw Naukowo-Dydaktycznych Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wroclawiu kadencji 2012-2016.

Uchwała nr 68/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie wyboru Przewodniczącego Komisji do spraw Budżetowo-Finansowych Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu kadencji 2012-2016.

Uchwała nr 69/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie wyboru Przewodniczącego Komisji Regulaminowo-Statutowej Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu kadencji 2012-2016.

Uchwała nr 70/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie wyrażenia zgody na podjęcie dodatkowego zatrudnienia w ramach stosunku pracy przez prof. AM dra hab. Krystiana Kiełba.

Uchwała nr 71/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie wyrażenia zgody na kontynuowanie dodatkowego zatrudnienia w ramach stosunku pracy przez prof. Helenę Tomaszek-Plewę.

Uchwała nr 72/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie wyrażenia zgody na podjęcie dodatkowego zatrudnienia w ramach stosunku pracy przez as. Aleksandrę Pijarowską.

Uchwała nr 73/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie wyrażenia zgody na kontynuowanie dodatkowego zatrudnienia w ramach stosunku pracy przez prof. Bogdana Makala.

Uchwała nr 74/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie zatwierdzenia rocznego sprawozdania JM Rektora z działalności Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w roku akademickim 2011/2012.

Uchwała nr 75/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie wyrażenia zgody na ustanowienie bezterminowego nieodpłatnego ograniczonego prawa rzeczowego służebności przesyłu na rzecz TAURON Dystrybucja SA.Uchwała nr 76/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie ustalenia szczegółowych zasad pobierania opłat za świadczone usługi edukacyjne oraz trybu zwalniania w całości lub w części z tych opłat studentów i doktorantów oraz uczestników studiów podyplomowych i kursów dokształcających w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uchwała nr 77/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie ustalenia efektów kształcenia dla kursu dokształcającego: Studium Pedagogiczne.

Uchwała nr 78/2011/2012 z dnia 19 IX 2012 r. w sprawie wyrażenia opinii 0 wysokości opłat za studia na rok akademicki 2012/2013.

49

AWANSE I NAGRODY REKTORA

,

PRZYZNANE PRACOWNIKOM AKADEMII MUZYCZNEJ IM. KAROLA LIPINSKIEGO WE WROCŁAWIU W ROKU AKADEMICKIM 2011/2012

STOPIEŃ DOKTORA SZTUKI UZYSKALI 1. Paweł Jabłczyński - stopień doktora w dziedzinie sztuki muzycznej, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im Karola Lipińskiego we Wrocławiu

4. Paweł Zawadzki - stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuki muzycznej, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 25 września 2012 r.

z dnia 17 stycznia 2012 r.

TYTUŁ PROFERSORA SZTUKI UZYSKALI 2. Robert Bachara - stopień doktora w dziedzinie sztuki muzycznej, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia

1. Stanisław Krupowicz - tytuł profesora sztuki nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na mocy postanowie-

29 maja 2012 r.

nia z dnia 12 stycznia 2012 r.

3. Paweł Hendrich - stopień doktora w dziedzinie sztuki mu-

2. Bogusława Orzechowska - tytuł profesora sztuki nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na mocy postanowienia z dnia 12 czerwca 2012 r.

zycznej, w dyscyplinie artystycznej kompozycja i teoria muzyki, specjalność kompozycja, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii Akademii Muzycznej im Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 27 czerwca 2012 r.

4. Julita Przybylska-Nowak - stopień doktora w dziedzinie sztuki muzycznej, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 18 września 2012 r.

STOPIEŃ DOKTORA HABILITOWANEGO SZTUKI UZYSKALI

1. Robert Kurdybacha - stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuki muzycznej, w dyscyplinie artystycznej kompozycja i teoria muzyki, specjalność kompozycja, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej w Krakowie z dnia 21 listopada 2011 r.

2. Piotr Rojek- stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuki muzycznej, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 23 kwietnia 2012 r.

3. Jan Jakub Bokun - stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuki muzycznej, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2012 r.

NAGRODA REKTORA AKADEMII MUZYCZNEJ IM. KAROLA LIPIŃSKIEGO WE WROCŁAWIU NAUCZYCIELE AKADEMICCY

1. prof. Marta Czarny-Kaczmarska 2. prof. Ewa Czermak 3. prof. Mieczysław Gawroński 4. prof. Stanisław Krupowicz 5. prof. Piotr Łykowski 6. prof. Agata Młynarska-Klonowska 7. prof. Bogusława Orzechowska 8. prof. Mieczysław Stachura 9. prof. Helena Tomaszek-Plewa

10. prof. AM Halina Bobrowicz 11. prof. AM Maria Czechowska-Królicka 12. prof. AM dr hab. Aleksander Mazur 13. dr hab. Jan Jakub Bokun 14. dr hab. Robert Kurdybacha 15. dr hab. Tadeusz Pszonka 16. dr hab. Piotr Rojek 17. dr hab. Paweł Zawadzki 18. dr Paweł Cylulko 19. dr Paweł Jabłczyński 20. dr Michał Moc 21. as. Aleksandra Pijarowska 22. st. wykł. Dorota Kanafa 23. st. wykł. Bogusława Porębska 24. st. wykł. Marek Werpulewski

25. st. wykł. Irena Wolniewska

_NAGRODA REKTORA AKADEMII MUZYCZNEJ IM. KAROLA LIPIŃSKIEGO WE WROCŁAWIU - PRACOWNICY NIEBĘDĄCY NAUCZYCIELAMI AKADEMICKIMI

NAGRODA !STOPNIA 1.

2.

3.

4.

5.

11.

12.

13.

14.

mgr Alicja Białobłocka mgr inż. Jerzy Gałek mgr Lucyna Gąssowska p. Elżbieta Grabiec mgr inż. Łucja Hartleb

mec. Joanna Skura mgr Agnieszka Stobiecka-Prokop mgr Magdalena Tomczak mgr Magdalena Wiącek

NAGRODA II STOPNIA

6. mgr Ewa Jewiarz

7. mgr inż. Danuta Koprowska 8. mngustyna Miłosz-Konopacka 9. mgr Anna Pełka 10. mgr Joanna Polak

1.

2.

3.

4.

5.

p. p. p. p. p.

Wojciech DoIik Ewa Jakieła Katarzyna Schmidt Irena Szczurek Mirosława Trokiel

Poniżej prezentujemy sylwetki nowomianowanych profesorów:

BOGUSŁAWA ORZECHOWSKA - dyrygent, chórmistrz, pedagog Bogusława Orzechowska jest absolwentką Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie dyrygowania prof. Marii Oraczewskiej-Skorek oraz Studiów Chórmistrzowskich Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. W latach 1983-2005 była dyrygentem i kierownikiem chóru Teatru Muzycznego - Operetki Wrocławskiej. W tym czasie zreali-

zowała wiele spektakli baletowych, operetkowych i musicalowych. Wśród nich znalazły się: Zemsta Nietoperza, Wiedeńska krew, Hrabia Luxemburg, Kraina uśmiechu, Student żebrak, Carmen, Uprowadzenie z Seraju, Cabaret, Zorba,

Sztukmistrz z Lublina, My Fair Lady, Hello Dol/y, Skrzypek na dachu, Opera za trzy grosze. W latach 1982-1994 była dyrygentem Chóru Żeńskiego Uniwersytetu Wrocławskiego.

Od 1991 roku pracuje we wrocławskiej Akademii Muzycznej. W roku 1995 uzyskała kwalifikacje I stopnia w zakresie prowadzenia zespołów wokalno-instrumentalnych i została mianowana na stanowisko adiunkta. Jej absolwenci prowadzą samodzielną działalność zawodową w kraju i za granicą. W latach 1995-2005 była kierownikiem i dyrygentem chóru Feichtinum Akademii Muzycznej we Wrocławiu, dokonując z nim prawykonań nowych utworów chóralnych.

W 2005 roku na podstawie oceny dorobku artystycznego i przedstawionej rozprawy habilitacyjnej uzyskała w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie stopień doktora habilitowanego sztuki muzycznej w dyscyplinie

artystycznej - dyrygentura.

W latach 1987-2009 współpracowała również z Zespołem Pieśni i Tańca Jedliniok z Wrocławskiego Uniwersytetu Przyrodniczego, a w latach 2007-2009 - z Polską Orkiestrą

Kameralną Sotto Voce. Od roku 2006 jest kierownikiem muzycznym i dyrygentem Reprezentacyjnego Dolnośląskiego Zespołu Pieśni iTańca Wrocław.

Za działalność dyrygencką wielokrotnie została uhonorowana Nagrodą Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, ówczesnej Akademii Rolniczej oraz Akademii Muzycznej we Wrocławiu, a także wyróżniona przez Ministra Kultury i Sztuki Odznaką Honorową Zasłużony Działacz Kultury i przez Prezydenta RP Złotym Krzyżem Zasługi. W roku 2012 uzyskała tytuł profesora sztuk muzycznych.

STANISŁAW KRUPOWICZ - kompozytor, pedagog

Stanisław Krupowicz (ur. 1951) absolwent warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (klasy kompozycji Tadeusza Bairda i Włodzimierza Kotońskiego) oraz Wydziału Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego,

uczestnik kursów darmstadzkich i stypendysta Fundacji Fulbrighta. Zainteresowany szczególnie muzyką komputerową i algorytmiczną; profesor wrocławskiej Akademii Muzycznej i założyciel jej Studia Kompozycji Komputerowej.

Przekonany, że „muzyka jest sztuką kreowania kontekstów", przekształca i zestawia zastane muzyczne konwencje, choć na pytanie, czy uważa się za postmodernistę, odpowiada: „Nie, bo zbyt wiele znaczeń próbowano już temu

terminowi nadać”. Jest autorem utworów elektronicznych oraz instrumentalnych i wokalnych z elektroniką. Przetłumaczył na polski monografię Lutosławskiego pióra Charlesa Bodmana Rae'a. W roku 1993 jego orkiestrowa kompozycja Fin de siec/e otrzymała rekomendację Trybuny Kompozytorów UNESCO.

DOKUMENTY

STRATEGIA ROZWOJU AKADEMII MUZYCZNEJ IM. KAROLA LIPIŃSKIEGO WE WROCŁAWIU NA LATA 2012-2020

I.

MISJA Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu jest pub/iczną, akademicką, autonomiczną we wszystkich obszarach działania ucze/niq artystyczną, która będąc elementem systemu nauki polskiej i edukacji narodowej, funkcjonuje w ramach Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego.

i naukowych;wpisującą się w model nowoczesnej uczelni trzeciej generacji, ściśle współpracującej z szeroko pojętym otoczeniem i podejmującej działania na rzecz komercjalizacji i transferu wyników pracy artystycznej oraz naukowo-badawczej;realizującą wspólne inicjatywy, przedsięwzięcia i projekty we współpracy z liderami działalności artystycznej, prestiżowymi instytucjami artystycznymi oraz prestiżowymi uczelniami artystycznymi.

Misją Akademii jest odkrywanie i przekazywanie prawdy, poprzez prowadzenie działalności dydaktycznej, artystycznej, naukowo-badawczej oraz prac innowacyjna-rozwojowych, w poszanowaniu zasad wolności nauczania, wolności twórczości artystycznej i badań naukowych. Posłannictwem Akademii jest dbałość o wszechstronny rozwój studentów, doktorantów, uczestników innych form kształcenia poprzez kształtowanie twórczych, krytycznych, ambitnych i tolerancyjnych osobowości adeptów sztuki muzycznej oraz wytyczanie kierunków rozwoju dyscyplin artystycznych, edukacji artystycznej i wiedzy o sztuce. Uczelnia, w poczuciu społecznej odpowiedzialności i w służbie społeczeństwu, realizuje swą misję poprzez dbałość 0 zachowanie najwyższych standardów w pracy dydaktycznej, artystycznej, prowadzonych badaniach naukowych, pracach innowacyjnych i rozwojowych, możliwie najwyźszą jakość kształcenia, swobodę krytyki z poszanowaniem prawdy, ochronę i pomnażanie dorobku przeszłości. Akademia jako wspólnota nauczycieli akademickich, pracowników niebędących nauczycielami akademickimi, studentów, doktorantów oraz uczestników innych form kształcenia jest otwarta dla wszystkich, pielęgnuje wartości uniwersalne, tradycje uniwersyteckie oraz zasady etyki właściwe dla środowisk akademickich. Dba o wszechstronną współpracę z innymi uczelniami, współpracuje z otoczeniem społecznym, gospodarczym i artystycznym oraz zabiega

lll.

Należy pamiętać, że w najbliższych latach Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu będzie funkcjonowała w stale zmieniających się uwarunkowaniach społecznych, prawnych i ekonomicznych. Do najważniejszych czynników ryzyka zaliczyć należy: $‑

WIZJA ROZWOJU

Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu powinna być Uczelnią: $‑

'

sprawnie zarządzaną o możliwie najwyższej jakości kształcenia, dzialalności artystycznej i naukowo-badawczej;trwale osadzoną w regionalnej, krajowej i międzynarodowej przestrzeni;posiadającą własne, oryginalne oblicze w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego;otwartą na szeroko pojęte otoczenie, w tym społeczne, artystyczne, naukowe i gospodarcze;kształcącą wysoko wykwalifikowanych specjalistów, którzy po ukończeniu studiów znajdą zatrudnienie na rynku pracy;adresującą swoją ofertę dydaktyczną do polskich i zagranicznych studentów i doktorantów;0ferującą kształcenie przez całe życie;dysponującą nowoczesnym zapleczem dydaktycznym, artystycznym, badawczym i socjalnym dla studentów, doktorantów oraz uczestników innych form kształcenia;zapewniającą studentom, doktorantom i pracownikom naukowo-dydaktycznym warunki umożliwiające mobilność krajową i zagraniczną;

$‑

Należy przyjąć, że o sile i prestiżu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu zdecyduje wiele czynników, z których najważniejsze to:

$‑

identyfikująca się z Akademią kadra naukowo-dydaktyczna, złożona z osób o najwyższych kwalifikacjach, uznawanych przez społeczeństwo za autorytety w sztuce, nauce i dydaktyce, a także w działalności społecznej;

stanowiącą ważne centrum artystyczno-naukowo-dydaktyczne w regionie;zapewniającą pomoc w skutecznym ubieganiu się o środki finansowe na realizację projektów dydaktycznych, artystycznych i nauko-

0

możliwie jak najszersza współpraca międzynarodowa w sferze działalności artystycznej, naukowo-badawczej oraz dydaktyki;m0żliwie jak najbardziej wszechstronna oferta edukacyjna, odpowiadająca m.in. potrzebom rynku pracy;

$‑

możliwie jak najwyższa jakość ksztalcenia, działalności artystycznej, naukowo-badawczej i administracyjnej;otwartość całej społeczności akademickiej na zmiany i twórcze poszukiwania;profesjonaIna i kreatywna

wo-badawczych;

$‑

zagrożenia związane z istniejącym niżem demograficznym;- niestabilność prawa dotyczącego nauki i szkolnictwa wyższego;- coraz większą konkurencję ze strony krajowych i zagranicznych instytucji edukacyjnych;- potrzebę dostosowywania sfery dydaktycznej, artystycznej i naukowo-badawczej do wymagań rynku pracy;- niewystarczające finansowanie z budżetu państwa szkolnictwa wyższego, badań naukowych i działalności artystycznej.

IV. KLUCZOWE DETERMINANTY ROZWOJU o Uwzględniając zdefiniowane powyżej czynniki ryzyka, należy przyjąć, że istotnym warunkiem pomyślnego rozwoju Akademii Muzycznej im.

Karola Lipińskiego we Wrocławiu w najbliższych latach, w coraz bardziej konkurencyjnej przestrzeni Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego, będzie z jednej strony projakościowa orientacja działań, wyrażająca się zwłaszcza w ustawicznym doskonaleniu jakości procesu kształcenia, działalności artystycznej, naukowo-badawczej i administracyjnej, z drugiej strony natomiast zachowanie mądrej równowagi pomiędzy tradycyjną misją szkoły wyższej a elementami działalności rynkowej w zakresie edukacyjnym, artystycznym, badawczo-naukowym i innowacyjnym. Konieczne jest jak największe otwarcie na środowisko zewnętrzne oraz orientacja na internacjonalizację we wszystkich sferach działalności Uczelni, a w szczególności w zakresie dydaktyki, działalności artystycznej i naukowo-badawczej.

o poczesne miejsce w gronie ucze/ni Europy i świata.

II.

IDENTYFIKACJA RYZYKA

nieustannie doskonalącą wszystkie obszary działalności na rzecz studentów, doktorantów, uczestników innych form kształcenia, kadry naukowej, dydaktycznej i administracyjnej oraz środowisk kulturalnych

52

_kadra pracowników administracyjnych;odpowiednia infrastruktura dydaktyczna, artystyczna, naukowo-badawcza i socjalna;ład organizacyjny i sprawny system zarządzania Uczelnią;tworzenie warunków do jak najbardziej podmiotowego i partnerskiego traktowania studentów i doktorantów;utrzymywanie i pogłębianie dobrych relacji z absolwenv tami;si|ne i dobrze zdefiniowane związki z regionem, umożliwiające wspomaganie potrzeb społecznych i kulturowych regionu; 0

duża zdolność zdobywania funduszy i pomnażania bazy materialnej Uczelni;orientacja na sprawność, skuteczność i efektywność działania, na nowoczesność i innowacyjność, z poszanowaniem tradycji.

STRATEGICZNE KIERUNKI ROZWOJU Za strategiczne kierunki rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w latach 2012-2020 uznać należy:

?ił-"PPNP

V.

Stałe doskonalenie jakości kształcenia, Umacnianie pozycji artystycznej i naukowej, Rozwijanie różnorodnych form współpracy z otoczeniem, Realizację programu inwestycyjnego, Ustawiczną poprawę sprawności organizacyjnej, Kreowanie wizerunku.

Strategiczne kierunki rozwoju wyznaczają i systematyzują priorytety i cele, jakie Uczelnia zamierza osiągać w poszczególnych obszarach swojej działalności.

PIERWSZY STRATEGICZNY KIERUNEK ROZWOJU - STAŁE DOSKONALENIE JAKOŚCI KSZTAŁCENIA Najważniejszym zadaniem Uczelni jest kształcenie. Należy zatem przyjąć, że rozwój Uczelni w największej mierze zależeć będzie od różnorodności, atrakcyjności oraz możliwie najwyższej jakości oferty dydaktycznej, a także skutecznej promocji tejże oferty. Należy pamiętać, że stałemu doskonaleniu jakości kształcenia powinno towarzyszyć zapewnienie możliwie jak najbardziej sprzyjających warunków kształcenia dla osób wybitnie uzdolnionych.

W zakresie omawianego kierunku rozwoju najważniejszym wyzwaniem w latach minionych było wdrożenie mechanizmów wielkiej reformy systemu organizacji kształcenia zdefiniowanych w dokumentach Procesu Bolońskiego - Deklaracji bolońskiej (1999), Komunikacie praskim (2001), Komunikacie berlińskim (2003), Komunikacie z Bergen (2005), Komunikacie londyńskim (2007), Komunikacie z Leuven (2009), Komunikacie z Budapesztu i Wiednia (2010).

W Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu wdrożone zostaiy praktycznie wszystkie podstawowe i pochodne instrumenty tejże reformy, co zapewniło harmonizację systemu edukacyjnego Uczelni z systemami stosowanymi w innych uczelniach muzycznych Europy czy USA. Należy podkreślić, że Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, począwszy od roku 1999, w którym ogłoszono słynną Deklarację bolońskq, należała do czołówki polskich wyższych uczelni, w których ten system rozwiązań zaczął funkcjonować, przez co stała się wzorem dla większości polskich wyższych uczelni artystycznych, bazujących na sprawdzonych w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu wzorach.

Aktualnie w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wroclawiu prowadzone jest kształcenie na wszystkich stopniach: pierwszym (studia Iicencjackie), drugim (studia magisterskie) i trzecim (studia doktoranckie).

Prowadzone są ponadto studia podyplomowe i kursy dokształcające.

W perspektywie krótkookresowej priorytetem w ramach omawianego kierunku rozwoju wydaje się wdrożenie nowych planów studiów i programów kształcenia na podstawie definiowania efektów kształcenia, zgodnie z logiką Europejskich i Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego. Działanie te powinny zostać zrealizowane do końca września 2012 roku.

W perspektywie średnio- i długookresowej Uczelnia powinna ewoluować ku modelowi uczelni „kształcącej przez całe życie", stąd rozwinięcia wymaga zarówno oferta adresowana do młodzieży gimnazjalnej i Iicealnej - przyszłych studentów Akademii, jak i do absolwentów, szczególnie oferta studiów podyplomowych, kursów dokształcających i innych

wvaón

9-11.03.2012 mYear 2012 FESTIWAL WYOBRAZNI MUZYCZNEJ dr Michał Moc - dyrektor festiwalu 17.03.2012, Oratorium Marianum Uniwersytetu Wrocławskiego KONCERT ORATORYJNY Alan Urbanek - dyrygent Joanna Zawartko - sopran Joanna Grocholska - ait Przemysław Borys - tenor

Paweł Kołodziej - bas Akademicka Orkiestra Kameralna Cornelius-Burgh-Chor (Erkelenz, Niemcy) Chór Uniwersytetu Wrocławskiego Gaudium

mccain.: W.A. Mozart, Requiem d-moll KV 626 J. Haydn, Stabat Mater Hob. XXa: 1 20-23.03.2012 FESTIWAL MUZYKI JOHNA CAGE'A 20.03.2012, Oratorium Marianum Uniwersytetu Wrocławskiego Recital fortepianowy - Stephen Drury 21.03.2012, Aula Leopoldina Uniwersytetu Wrocławskiego Koncert kameralny muzyki Johna Cage'a 22.03.2012, Filharmonia Wrocławska KONCERT SYMFONICZNY Stephen Drury - dyrygent Agata Zubel-Moc - sopran Akademicka Orkiestra Symfoniczna program: C. Debussy, Nocturnes J. Cage, Koncertfortepianowy, Seasons C. Wolff, Burdocks 23.03.2012, Sala Teatralna Koncert sonat oraz Lecture on nothing

form kształcenia ustawicznego. W perspektywie należy rozważyć możliwość tworzenia nowych specjalności i specjalizacji na istniejących kierunkach studiów, nowych kierunków studiów odpowiadających zmieniającej się rzeczywistości artystycznej i naukowej oraz studiów interdyscyplinarnych, międzyobszarowych.

$‑

Dla realizacji powyższych priorytetów niezbędne jest: skoncentrowanie na ustawicznej dbałości 0 możliwie najwyższą jakość kształcenia;poszerzanie oferty dydaktycznej studiów pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia przez tworzenie nowych specjalności i specjalizacji w ramach istniejących kierunków studiów, tworzenie nowych kierunków studiów, w tym kierunków interdyscyplinarnych, międzyobszarowych;nawiązywanie i konsolidacja współpracy z innymi wyższymi szkołami artystycznymi w kraju i zagranicą, w celu umożliwienia absolwentom tychże uczelni podejmowania studiów wyższego stopnia w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu;

$‑

podejmowanie prób wspólnego kształcenia z różnymi uczelniami na studiach pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia;

$‑

zwiększanie atrakcyjności form kształcenia;zwiększanie różnorodności form kształcenia, w tym m.in. przez:

$‑

edukację dzieci i młodzieży (np. audycje umuzykalniające, działania w ramach Dziecięcego Uniwersytetu Sztuki);

$‑

organizowanie dla kandydatów na studia I stopnia różnorodnych kursów przygotowawczych (np. Letnia Akademia Muzyczna); rozwój kształcenia w formule Lifelong Learning, adresowanego do absolwentów polskich i zagranicznych uczelni muzycznych, ze szczególnym uwzględnieniem studiów podyplomowych i kursów dokształcających;internacjonalizacja kształcenia, w tym m.in. przez:

$‑

wprowadzenie kształcenia w językach obcych, a w szczególności w języku angielskim (English Division);rozszerzenie oferty kształcenia dla obcokrajowców;zwiększanie mobilności międzynarodowej studentów i doktorantów w ramach programów międzynarodowych i umów dwu-

o

rozwój kadry naukowo-dydaktycznej,

o

stałe doskonalenie jakości prac artystycznych i naukowo-badawczych,

0

dążenie do coraz silniejszego powiązania działalności artystycznej z działalnością naukowo-badawczą oraz dydaktyką,

$‑

dążenie do stałego zwiększania stopnia internacjonalizacji działalności artystycznej i naukowo-badawczej.

Należy przyjąć, że identyfikująca się z Akademią kadra naukowo-dydaktyczna, złożona z osób o najwyższych kwalifikacjach, uznawanych przez społeczeństwo za autorytety w sztuce, nauce i dydaktyce, a także w działalności społecznej, stanowi w sposób bezpośredni o sile i prestiżu Akademii. W tym sensie rozwój kadry naukowo-dydaktycznej wydaje się podstawowym gwarantem umacniania pozycji artystycznej i naukowej Uczelni.

W dziedzinie kształcenia artystycznego, opartego na uświęconej tradycją relacji mistrz - uczeń, autorytet mistrza odgrywa rolę pierwszoplanową, stając się ważnym czynnikiem decydującym o wyborze konkretnego ośrodka kształcenia i studiów pod kierunkiem wybranego mistrza przez kandydatów na studia. Pomiędzy doskonaleniem jakości prac artystycznych i naukowo-badawczych a rozwojem kadry powinno zachodzić sprzężenie zwrotne dodatnie, gdyż orientacja na rzecz ustawicznego podnoszenia jakości prac artystycznych i naukowo-badawczych jest jednym z czynników determinujących rozwój kadry, a ten ostatni dokonuje się m.in, przez aktywność projakościową. Niezwykle ważnym czynnikiem powinno być stałe dążenie do coraz silniejszego powiązania działalności artystycznej z działalnością naukowo-badawczą oraz dydaktyką, w myśl założenia o jedności procesu dydaktycznego, działalności artystycznej i naukowo-badawczej, odzwierciedlającego ścisły związek trzech zasadniczych filarów działalności Akademii. Dla umacniania pozycji Akademii w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego konieczne jest dążenie do stałego zwiększania stopnia internacjonalizacji dzialalności artystycznej i naukowo-badawczej.

Dla realizacji powyższych priorytetów niezbędne jest: $‑

wspieranie rozwoju artystycznego i naukowego kadry naukowo-dydaktycznej, m.in. przez podwyższanie kwalifikacji dzięki uzyskiwaniu stopni i tytułu w zakresie sztuki oraz stopni i tytułu naukowego;dążenie do stałego zwiększania liczby samodzielnych pracowników nauki;wspieranie kierunków działalności artystycznej i badań kluczowych dla przyszłości Uczelni;pozyskiwanie funduszy na działalność artystyczną i naukowo-badawczą;

o

uzyskanie przez podstawowe jednostki organizacyjne najwyższych kategorii w ocenie parametrycznej;uzyskanie przez podstawowe jednostki organizacyjne nowych uprawnień do nadawania stopni w zakresie sztuki;rozważenie przekształcenia Uczelni w tzw. uniwersytet przymiotnikowy - przykladowe nazwy: Uniwersytet Muzyczny im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, Uniwersytet Muzyczny we Wrocławiu, Dolnośląski Uniwersytet Muzyczny, Południowo-Zachodni Uniwersytet

stronnych;

$‑

zwiększenie roli w pełni zindywidualizowanych ścieżek kształcenia i opieki nad studentami wybitnie uzdolnionymi;rozwój form elektronicznego wspomagania procesu kształcenia;wdrażanie elementów kształcenia na odległość;

‑

poszerzenie oferty studiów doktoranckich;

$‑

podnoszenie jakości kształcenia m.in. przez organizowanie kursów mistrzowskich;wprowadzenie praktyk zawodowych oraz rozważenie wprowadzenia praktycznych przedmiotów realizowanych we współpracy z instytucjami artystycznymi;stałe doskonalenie wewnętrznego systemu zapewnienia jakości kształcenia, a w dalszej perspektywie powiązanie tegoż systemu z bodźcami motywującymi;staly monitoring oraz dostosowywanie efektów kształcenia, planów studiów i programów kształcenia do potrzeb rynku pracy;stała poprawa warunków kształcenia, m.in. przez unowocześnianie bazy dydaktycznej Uczelni, wtym instrumentarium;

o

Muzyczny;

o

poprawa warunków socjalnych dla studentów i doktorantów;promowanie postaw przedsiębiorczych, a zwłaszcza wspieranie przedsiębiorczości akademickiej;przestrzeganie wysokich standardów etycznych i dobrych praktyk edukacyjnych opartych na uniwersalnych wartościach i zasadach edukacji dla zrównoważonego rozwoju;promowanie Kodeksu etyki studenta Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz Kodeksu etyki doktoranta Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

DRUGI STRATEGICZNY KIERUNEK ROZWOJU - UMACNIANIE POZYCJI ARTYSTYCZNEJ I NAUKOWEJ

dążenie do zwiększania reprezentacji Uczelni w ogólnopolskich i międzynarodowych wybieralnych gremiach akademickich, w tym organach przedstawicielskich, gremiach artystycznych i naukowych, w tym organizacjach artystycznych i naukowych;wzrost aktywności międzynarodowej w obszarze działalności artystycznej i badań naukowych, w tym zwiększony udział w europejskich projektach i programach artystycznych i badawczych;promowanie krajowej i międzynarodowej aktywności oraz osiągnięć pracowników naukowo-dydaktycznych;rozszerzanie współpracy międzynarodowej w zakresie wymiany kadr artystycznych i naukowych;promowanie działań artystycznych i naukowo-badawczych realizowanych w ogólnopolskich i międzynarodowych zespołach twórczych;stwarzanie dogodnych warunków i podejmowanie działań na rzecz komercjalizacji i transferu wyników prac artystycznych i naukowo-badawczych;

Umacnianie pozycji artystycznej i naukowej Uczelni dokonuje się za sprawą różnorodnych czynników, wśród których za najważniejsze uznać należy:

54

promocja projektów artystycznych i naukowych międzywydziałowych, interdyscyplinarnych wcelu zapewnienia większej integracji działalności artystycznej i badań naukowych;zapewnienie wszechstronnego dostępu do informacji artystycznej i naukowej;digitalizacja i upowszechnianie wyników prac artystycznych i naukowo-badawczych;rozszerzanie

aktywności artystycznej na rzecz szeroko pojętego otoczenia, w tym społecznego, artystycznego, naukowego i gospodarczeg0;zwiększanie zakresu działalności wydawniczej, w tym wzrost liczby publikacji w języku angielskim;przestrzeganie wysokich standardów etycznych w sztuce i nauce, w działalności artystycznej i badaniach opartych na uniwersalnych wartościach;promowanie Kodeksu etyki pracownika Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

WYBÓR

TRZECI STRATEGICZNY KIERUNEK Rozwow - ROZWIJANIE RÓŻNORODNYCH FORM WSPÓŁPRACY z OTOCZENIEM

14-15.04.2012

Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu powinna intensywnie współpracować z interesariuszami zewnętrznymi, z szeroko pojętym otoczeniem, w tym społecznym, artystycznym, naukowym i gospodarczym. Złożoność i zakres interakcji z interesariuszami zewnętrznymi wymaga systemowego i profesjonalnego podejścia do budowania relacji z otoczeniem. Jako jedyna uczelnia muzyczna w makroregionie południowo-zachodniej Polski, Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu ma prawo i obowiązek wypowiadania się w sprawach wyjątkowo ważnych dla naszego regionu, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki sztuki, nauki, polityki kulturalnej władz samorządowych różnych szczebli, kształcenia na poziomie wyższym.

KONKURS MAŁYCH FORM Katedry Instrumentów Dętych, Perkusji i Akordeonu 18.04.2012, Sala Teatralna

Koncert z cyklu ESTRADA ABSOLWENTÓW WYDZIAŁU EDUKACJI MUZYCZNEJ 19.04.2012, Sala Kameralna

Działania Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w zakresie różnorodnych form współpracy z szeroko pojętym otoczeniem, w tym społecznym, artystycznym, naukowym i gospodarczym, powinny być zharmonizowane i spójne z oczekiwaniami otoczenia zewnętrznego. Uczelnia powinna pozostawać w stałym kontakcie z organami i instytucjami samorządu terytorialnego, organizacjami pozarządowymi, społecznymi, ze szczególnym uwzględnieniem organizacji naukowych i artystycznych, w tym stowarzyszeń twórczych, a także z organizacjami gospodarczymi, oraz powinna reagować na płynące stamtąd potrzeby.

OGÓLNOPOLSKA STUDENCKA

KONFERENCJA NAUKOWA Awangarda, eksperyment i nowatorstwo w muzyce XX i XXI wieku prof. AM dr hab. Anna Granat-Janki - opieka naukowa konferencji

Sztuka, nauka oraz kształcenie w Akademii są w znacznym stopniu uzależnione od finansowania. Warunkiem dodatkowego finansowania są m.in. efektywne związki Uczelni z krajowymi i zagranicznymi, w tym unijnymi, instytucjami publicznymi, instytucjami samorządowymi różnych szczebli oraz z gospodarką.

28-29.04.2012, Sala Teatralna

SPEKTAKL DYPLOMOWY STUDENTÓW WYDZIAŁU WOKALNEGO J.D. Holland, Agatka czyli przyjazd Pana

W ostatnich latach rozwinęły się nowe formy współpracy z samorządem Wrocławia i Dolnego Śląska. Podpisano wiele różnorodnych umów z Gminą Wrocław, Samorządem Województwa Dolnośląskiego, a także z instytucjami artystycznymi, naukowymi, organizacjami rządowymi i pozarządowymi. Na przykład w roku 2010 podpisano umowę z Gminą Wrocław w sprawie możliwości użytkowania przez Akademię sal koncertowych obiektu Narodowe Forum Muzyki, po jego wybudowaniu i oddaniu do eksploatacji, oraz w sprawie podejmowania przez Akademię wraz z Gminą Wrocław wspólnych inicjatyw edukacyjnych. Bardzo korzystnie układa się współpraca z uczelniami Wrocławia i regionu stowarzyszonymi w Kolegium Rektorów Uczelni Wroclawia, Opola, Częstochowy i Zielonej Góry (KRUWOCZ), uczelniami artystycznymi naszego kraju zrzeszonymi w Konferencji Rektorów Uczelni Artystycznych (KRUA) oraz z wieloma uczelniami zagranicznymi, w tym uczelniami zrzeszonymi w Association Européenne des Conservatoires, Academies de Musique et Musikhochschulen (AEC).

Ewelina Pietrowiak - reżyseria

Marek Toporowski - kierownictwo muzyczne Jan Peszek -interpretacja i konsultacja tekstów staropolskich Aleksandra Orłukowicz - współpraca muzyczna Akademicka Orkiestra Kameralna studenci Wydziału Wokalnego MAJ 2Q12 14.05.2012, sala koncertowa Filharmonii Wrocławskiej

W celu utrwalania i rozwoju relacji z szeroko pojętym otoczeniem niezbędnejest m.in.: $‑

$‑

KONCERT DYPLOMANTÓW

kontynuowanie i rozwój współpracy środowiskowej, w tym współpracy z uczelniami stowarzyszonymi w ramach Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia, Opola, Częstochowy i Zielonej Góry (KRUWOCZ) oraz zrzeszonymi w Konferencji Rektorów Uczelni Artystycznych (KRUA), oraz z uczelniami zagranicznymi, w tym uczelniami zrzeszonymi w Association Européenne des Conservatoires, Académies de Musique et Musikhochschulen (AEC);podejmowanie działań w celu dalszej integracji wrocławskiego środowiska akademickiego, artystycznego i naukowego;

Jan Miłosz Zarzycki - dyrygent Monika Koźluk - obój Michał Leoniak - fortepian Akademicka Orkiestra Symfoniczna program: L. van Beethoven, Uwertura Egmont op. 84

B. Smetana, Wełtawa z cyklu Moja Ojczyzna A. Rubtsov, Koncert na obój i smyczki W.A. Mozart, Koncert fortepianowy C-dur KV 415

kontynuacja i rozwój współpracy ze szkołami artystycznymi niższych szczebli z Wrocławia i regionu.kontynuowanie współpracy z podmiotami gospodarczymi w ramach Dolnośląskiej Rady Przedsiębiorczości i Nauki;

55

o

pogłębienie i intensyfikacja współpracy z absolwentami.

0

rozszerzenie i wzbogacenie o nowe formy współpracy z instytucjami edukacyjnymi, artystycznymi oraz innymi organizacjami;zwiększenie udziału Uczelni w przedsięwzięciach badawczo-eksperckich i prognostycznych służących zrównoważonemu rozwojowi Wrocławia i regionu oraz poprawie jakości życia mieszkańców.

ul. Podwale - do gmachu głównego (budynek A), w sposób naturalny łączy historyczną część campusu Akademii Muzycznej, od strony placu Jana Pawła Il (budynki A, BiC), z powstającą aktualnie nową częścią campusu Uczelni, od strony ul. A. Zelwerowicza (budynek D i E). Zagospodarowanie kamienicy położonej przy ul. Podwale 13 nastąpi w roku 2017. Jest to spowodowane faktem, że Gmina Wrocław, dokonując sprzedaży nieruchomości na niezwykle korzystnych dla Akademii warunkach finansowych (1% wartości), dla zawarcia aktu notarialnego postawiła warunek, na mocy którego Uczelnia zobowiązała się do wyrażenia zgody na pozostawienie dotychczasowego użytkownika nieruchomości nie dłużej niż przez okres 5 lat, licząc od daty zawarcia aktu notarialnego. Ostatecznie Senat Akademii Muzycznej na mocy uchwały podjętej na posiedzeniu 27 maja 2011 r. wyraził zgodę na pozostawienie dotychczasowego użytkownika w budynku przy ul. Podwale 13 nie dłużej niż do 31 marca 2017 r.

CZWARTY STRATEGICZNY KIERUNEK ROZWOJU REALIZACJA PROGRAMU INWESTYCYJNEGO W najbliższych latach społeczność Uczelni stanie się beneficjentem znaczących sukcesów w zakresie realizacji długofalowego programu inwestycyjnego, które Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu odniosła w ostatnich latach. Dotyczą one zwłaszcza powstającej od strony ul. A. Zelwerowicza nowej części campusu Uczelni.

Dalsze plany inwestycyjne, w tym plany związane z ewentualnym zakupem kamienicy położonej przy ul. Podwale 14 oraz zagospodarowaniem parceli położonej wzdłuż uI. Legnickiej, uzależnić należy od rozwiązania problemów, jakie niesie utrzymanie powstającej aktualnie infrastruktury. Konieczna jest zatem racjonalizacja dalszych planów inwestycyjnych, uwzględniająca z jednej strony potrzeby Uczelni w tym zakresie, z drugiej strony natomiast możliwości finansowania dalszych planów inwestycyjnych oraz ~ co wydaje się szczególnie ważne - możliwości w zakresie przyszłego utrzymania tak znacząco rozwijającej się w ostatnich latach infrastruktury. Podstawowym problemem Uczelni w tym zakresie będzie pozyskanie środków na utrzymanie i eksploatację powstającego aktualnie budynku E.

W roku 2009 oddano do użytku budynek D, położony na posesji przy ul.

A. Zelwerowicza 3a i 5. Budynek D stał się pierwszym obiektem nowej części campusu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Jest on realizacją koncepcji rozbudowy Akademii Muzycznej od strony ul. A. Zelwerowicza i- w perspektywie - połączenia tej części campusu z częścią historyczną, mieszczącą się od strony placu Jana Pawła II (budynek A, B i C). Budynek D stał się nową siedzibą Zakładu Muzyki Jazzowej. Łączna powierzchnia budynku D wynosi 1233 m2, w tym powierzchnia użytkowa - 1000,11 m2.

W roku 2010 Uczelnia pozyskała środki na realizację nowego obiektu dydaktyczno-koncertowego (budynek E) w wysokości 44 163 492,23 PLN, w tym ze środków unijnych Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko - 33 999 132,44 PLN, a w roku 2011 rozpoczęto prace budowlane na posesji przy ul. A. Zelwerowicza 7-11. Działania zmierzające do pozyskania środków europejskich na cele rozbudowy były kwestią o znaczeniu strategicznym. Z dużym prawdopodobieństwem można bowiem założyć, że w wypadku nieuzyskania środków europejskich realizacja planów rozbudowy byłaby niemożliwa.

W historycznej części campusu Akademii Muzycznej (budynki A, B i C) oraz w nieruchomości przy ul. Biegasa konieczna jest stała modernizacja i poprawa warunków. W tym celu należy:

W roku 2011 Uczelnia dokonała zakupu prawa własności nieruchomości zabudowanej (kamienicy) położonej przy ul. Podwale 13, na niezwykle korzystnych warunkach finansowych, tj. za 1% wartości, dzięki uzyskaniu bonifikaty w wysokości 99% ustanowionej na mocy uchwały Rady Miejskiej Wrocławia.

-

opracować i wdrożyć wieloletni plan remontów i inwestycji,

0

podejmować stałe działania zmierzające do pozyskiwania funduszy na cele remontowe i inwestycyjne.

W najbliższym czasie Uczelnia powinna podjąć decyzję co do woli prowadzenia domu studenckiego. Aktualnie Uczelnia nie posiada domu studenckiego. W razie wyrażenia woli prowadzenia w przyszłości domu studenckiego należy podjąć decyzję o jego przyszłej lokalizacji. Rozważyć należy co najmniej trzy potencjalne lokalizacje: kamienicę położoną przy ul.

Podwale 14, posesję położoną wzdłuż ul. Legnickiej i dawną siedzibę Domu Studenckiego Kurant położoną przy ul. Tęczowej 36. W wypadku wyboru pierwszej lokalizacji (ul. Podwale 14) należy podjąć zdecydowane działania zmierzające do przejęcia prawa własności tej nieruchomości, a następnie pozyskania środków na jej rewitalizację i przebudowę, uwzględniającą potrzeby przyszłego domu studenckiego. Jednym ze źródeł finansowania mogłaby być wtedy sprzedaż nieruchomości zabudowanej położonej przy ul.

Tęczowej 36 (dawny Dom Studencki Kurant). Rozważyć można także finansowanie ewentualnej inwestycji w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego Iub pozyskanie środków z innych źródeł. Lokalizacja domu studenckiego na posesji wzdłuż ul. Legnickiej wymagałaby wybudowania od podstaw nowej nieruchomości przeznaczonej na ten cel. Koncepcja usytuowania domu studenckiego w jego dawnej siedzibie wymagałaby gruntownej rewitalizacji i przebudowy obiektu.

Tym samym, po 19 latach od zmiany siedziby, wizja nowoczesnego campusu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, zlokalizowanego w sercu Wrocławia przy placu Jana Pawła II, zamkniętego w czworokącie ograniczonym ulicami: Legnicką, Podwalem, A. Zelwerowicza, Sokolniczą, staje się powoli faktem.

o $‑ o

o

Dla realizacji tej wizji konieczne jest w najbliższych latach m.in.: zakończenie budowy obiektu dydaktyczno-koncertowego (budynek E), zagospodarowanie kamienicy położonej przy ul. Podwale 13, podjęcie decyzji co do sposobu zagospodarowania posesji położonej wzdłuż uI. Legnickiej, podjęcie decyzji co do ewentualnego zakupu nieruchomości zabudowanej (kamienicy) położonej przy ul. Podwale 14.

Oddanie do użytku w roku 2013 budynku E stworzy Uczelni zupełnie nowe perspektywy funkcjonowania. Pojawią się długo oczekiwane możliwości realizacji pIanów dydaktycznych, artystycznych i naukowo-badawczych, których z przyczyn obiektywnych w aktualnie zajmowanych obiektach nie można było realizować. Łączna powierzchnia netto budynku E wy-

PIĄTY STRATEGICZNY KIERUNEK ROZWOJU - USTAWICZNA POPRAWA SPRAWNOŚCI ORGANIZACYJNEJ Sprawna organizacja i efektywne zarządzanie to podstawowe filary skutecznego działania Uczelni jako instytucji. Aby sprostać obecnym, a zwłaszcza przyszłym wyzwaniom, zarządzanie Akademią, obejmujące całość zasobów, finanse, procesy oraz wypracowaną i przekazywaną w murach Akademii wiedzę, doświadczenie, umiejętności praktyczne, powinno podlegać ewolucyjnemu przeobrażaniu od dotychczasowego modelu funkcjonalnego do modelu zarządzania strategicznego, zintegrowanego, modelu procesowego, systemowego, synergicznego i kooperacyjnego, z wykorzystaniem elementów controllingu strategicznego.

nosi 5136,32 m1, powierzchnia zabudowy to 1572,61 mi, a kubatura brut-

to wynosi 27 360,00 m3. Budynek E zawierać będzie kilkadziesiąt nowoczesnych pomieszczeń, wtym spełniającą najwyższe standardy akustyczne salę koncertową o powierzchni 450 m2 i widownią na prawie 300 osób, salę audytoryjną z widownią na prawie 100 osób, kompleks nowoczesnych sal dydaktycznych, kompleks sal ćwiczeniowych dla studentów i doktorantów, parking podziemny o powierzchni 1600 m2 oraz wiele innych nowoczesnych pomieszczeń.

Zarządzanie strategiczne, opierając się na identyfikacji czynników i procesów kluczowych dla rozwoju Uczelni oraz na zrozumieniu dynamiki ich zmian, ogniskuje się na wybranej grupie celów, których osiągnięcie gwarantuje rozwój połączony ze wzrostem konkurencyjności. Zarządzanie

Zakup nieruchomości zabudowanej położonej przy ul. Podwale 13, którego dokonano w roku 2011, ma dla Uczelni niezwykle istotne znaczenie.

Kamienica położona przy ul. Podwale 13 bowiem, przylegając - od strony

56

GAMa _ strategiczne odbywa się przez koordynację i integrację działań w różnych obszarach funkcjonowania Uczelni. Ważnym elementem zarządzania strategicznego pozostaje planowanie średnio- i długookresowe, podporządkowane kierunkom rozwoju strategicznego, a w ich ramach priorytetom i celom szczegółowym realizowanej Strategii Rozwoju Akademii Muzycznej im.

Karola Lipińskiego we Wrocławiu na lata 2012-2020. Podejście systemowe w zarządzaniu Uczelnią powinno kłaść szczególny nacisk na związki pomiędzyjej poszczególnymi elementami, jednostkami i komórkami organizacyjnymi, gdyż funkcjonowanie każdego pojedynczego elementu (jednostki, komórki) wpływa w sposób bezpośredni lub pośredni na działanie pozostałych. W tym kontekście szczególnego znaczenia nabierają kooperacja, koordynacja działań w ramach administracji oraz pomiędzy nauczycielami akademickimi, w tym pełniącymi funkcje kierownicze, studentami i doktorantami zjednej strony a administracją z drugiej strony, dzięki czemu uzyskujemy korzystny efekt synergii. Zarządzanie strategiczne i systemowe pozwaIa zjednej strony na łatwiejszą adaptację Uczelni do zmieniających się uwarunkowań zewnętrznych, z drugiej natomiast wymusza pozytywne zmiany wewnętrzne, w tym racjonalizację struktury organizacyjnej, uproszczenie i przyspieszenie procesu decyzyjnego na wszystkich szczeblach m.in. przez usprawnienie obiegu dokumentów. Monitoring strategicznie najważniejszych działań Akademii zapewni wdrażany i udoskonalany system kontroIi zarządczej. Wobec niewystarczających środków finansowych pozyskiwanych ze źródeł tradycyjnych (dotacji budżetowych, opłat za usługi edukacyjne itp.) do realizacji ambitnych planów rozwojowych Akademii niezbędnejestjeszcze skuteczniejsze pozyskiwanie środków finansowych w ramach krajowych i międzynarodowych programów dedykowanych uczelniom wyższym. Jednocześnie nauczyciele akademiccy ubiegający się o finansowanie dużych projektów artystycznych, naukowo-badawczych lub dydaktycznych powinni otrzymać wsparcie już w czasie przygotowywania wniosków.

WYBÓR MAJ 2912 17-18.05.2012, Sala Teatralna SPEKTAKL DYPLOMOWY STUDENTÓW WYDZIAŁU WOKALNEGO

C. Monteverdi, Koronacja Poppei Elżbieta Lejman-Krzysztyniak - reżyseria i inscenizacja Tadeusz Zathey - kierownictwo muzyczne Anna Danielewicz - współpraca muzyczna Anna Utko - kostiumy studenci Wydziału Wokalnego Międzywydziałowy Zespół Instrumentalny 20.05.2012, Oratorium Marianum

Uniwersytetu Wrocławskiego KONCERT DYPLOMANTÓW

W zakresie zarządzania Uczelnią i jej organizacji konieczne jest dostosowanie struktury organizacyjnej i systemu zarządzania do zmieniających się

Michał Juraszek, Miłosz Kula - dyrygenci Stanisław Leszczyński- kontrabas Arkadiusz Kątny - wibrafon Marcin Domański- klarnet Akademicka Orkiestra Kameralna

potrzeb, w tym m.in.:

$‑

orientacja na ustawiczne podnoszeniejakości sprawnego funkcjonowania Uczelni jako organizacji, m.in. przez ewolucyjne wdrażanie modelu zarządzania strategicznego; wdrażanie i udoskonalanie systemu kontroli zarządczej, w tym procedur monitorujących i kontrolnych;

0

podnoszenie jakości wsparcia administracyjnego działalności dydaktycznej, artystycznej i naukowo-badawczej;kontynu0wanie procesu informatyzacji Uczelni, m.in. przez ciągłe doskonalenie sieci informatycznej, zwiększanie jej bezpieczeństwa, dodawanie nowych funkcjonalności, aź do uzyskania pełnej integracji systemu informatycznego; wpro-

program: G. Bottesini, Grande Allegro di Concerto

na kontrabas i orkiestrę A. Kątny, Abmiram Sebiv Teniralc Cisum P. Szymański, Sonata na smyczki iperkusję M. Karłowicz, Serenada op. 2 na orkiestrę smyczkową

wadzenie Intranetu;

0

$‑

stopniowe wprowadzanie elektronicznego obiegu dokumentów; wdrożenie elektronicznego systemu znakowania i zarządzania majątkiem Uczelni; usprawnienie systemu obiegu informacji w Uczelni;p0prawa jakości informacji zarządczej na wszystkich szczeblach zarządzania;

29-30.05.2012, Sala Teatralna

KONCERTY DYPLOMOWE STUDENTÓW WYDZIAŁU EDUKACJI MUZYCZNEJ

zwiększenie efektywności wykorzystania zasobów;przestrzeganie wysokich standardów etycznych i dobrych praktyk w zarządzaniu Uczelnią.

Efektywność organizacji i zarządzania Uczelnią była dotychczas utożsamiana ze skutecznością w osiąganiu celów. Mając na uwadze przemiany zachodzące w otoczeniu Uczelni oraz nowe regulacje prawne, Akademia powinna kłaść coraz większy nacisk na aspekty ekonomiczne prowadzonej działalności, a zwłaszcza na stały monitoringi poprawę relacji pomiędzy ponoszonymi nakładami a uzyskiwanymi efektami.

LIP

1

3-28.07.2012 lV LETNIA AKADEMIA MUZYCZNA Jerzy Mrozik - kierownictwo artystyczne

SZÓSTY STRATEGICZNY KIERUNEK ROZWOJU - KREOWANIE WIZERUNKU Tworzenie pozytywnego wizerunku Uczelni na zewnątrz jest równoznaczne z umacnianiem jej pozycji, a promocja jest nierozerwalnie związana z rozwojem. Działania promocyjne powinny być skierowane nie tylko do kandydatów na studia, choć ten aspekt wydaje się szczególnie ważny, ale także do potencjalnych partnerów, współpracowników, współuczestników w realizacji projektów, a w zakresie promocji oferty artystycznej do mieszkańców Wrocławia, Dolnego Śląska, kraju. Kreowanie pozytywnego wizerunku Uczelni powinno obejmować m.in`: $‑ opracowanie, wdrożenie i doskonalenie systemu identyfikacji wizualnej;stałą współpracę z przedstawicielami mediów tradycyjnych

Dariusz Bator - kierownictwo organizacyjne 16-27.07.2012, Duszniki-Zdrój

XXXVI MIĘDZYNARODOWY MISTRZOWSKI KURS PlANlSTYCZNY

57

i elektronicznych;organizację konferencji prasowych, tzw. briefingów i innych form kontaktu ze środowiskami reprezentującymi media tradycyjne i elektroniczne; 0

dbałość o jak najlepszy wizerunek Uczelni w mediach tradycyjnych i elektronicznych, ze szczególnym uwzględnieniem Internetu;

0

badanie opinii środowisk, do których kierowanyjest przekaz promocyjny;prowadzenie profesjonalnych kampanii promocyjnych;

$‑

uroczyste wyróżnianie najlepszych pracowników, studentów, doktorantów i absolwentów;

VI.

$‑

udział w środowiskowych imprezach promocyjnych;

.

kreowanie i rozwój wydarzeń i imprez promujących Uczelnię.

W umacnianiu pozycji organizacji ważną rolę odgrywają więzi wspólnotowe. Rozwój więzi wspólnotowych w społeczności Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wroclawiu, w atmosferze wzajemnego szacunku i życzliwości, uznać należy za istotny element kreowania wizerunku Akademii, a tym samym ważny element w procesie umacniania pozycji Uczelni.

MAPA STRATEGII ROZWOJU

MISJA

WIZJA ROZWOJU

KLUCZOWE DETERMINANTY ROZWOJU

/

STALE DOSKONALENIE JAKOśCI KSZTAŁCENIA

UMACNIANIE POZYCJI ARTYSTYCZNEJ I NAUKOWEJ

STRATEGICZNE KIERUNKI ROZWOJU

ROZWIJANIE RÓŻNORODNYCH FORM WSPÓŁPRACY Z OTOCZENIEM

REALIZACJA PROGRAMU INWESTYCYJNEGO

X

USTAWICZNA POPRAWA SPRAWNOŚCI ORGANIZACYJNEJ

KREOWANIE WIZERUNKU

_PUBLIKACJE WYDANE W ROKU AKADEMICKIM 2011/2012 „Kto ma talenta, jest chwałą narodu”.

Wiersze o Karolu Lipińskim Książka wpisuje się w nurt wydawanych w naszej Akademii publikacji poświęconych patronowi Uczelni, choć tym razem nie jest to dzieło naukowe, a zbiór poezji roman= tycznej zawierającej wiersze inspirowane sztuką wiolinistyczną Lipińskiego bądź dedy= kowane temu artyście.

Lipiński był w swojej epoce osobistością pierwszej wielkości. Ceniony przez naj= większe ówczesne autorytety - z Lisztem, Schumannem i Beriiozem na czele, uwiel= biany przez publiczność Warszawy, Wrocławia, Berlina, Lipska, Kijowa, Moskwy, Pe= tersburga, Londynu, Paryża, Wiednia i innych ważnych ośrodków, zbierał stale entuzja= styczne recenzje krytyków muzycznych w całej Europie. Jego gra wywoływała silny od= dźwięk u słuchaczy, uruchamiając ich wyobraźnię, rozbudzając wrażliwość, a nierzadko także poruszając tkwiący w nich potencjał twórczy. Znajdował on ujście między innymi w utworach poetyckich. Zawarte w omawianym zbiorze dwadzieścia trzy wiersze, na= pisane pod wpływem sztuki Karola Lipińskiego wlatach 1821-1839, należą do popular= nego w okresie zaborów nurtu „poezji kultu", sławiącej wybitne jednostki reprezentu= jące naród polski. Zebrane utwory świadczą o wielkim entuzjazmie, jaki skrzypek wzbu= dzał swoją grą; dowodzą też tego, że w odbiorze jego sztuki niezmiernie istotny był aspekt patriotyczny. Do grona autorów prezentowanych liryków należą Maurycy GO»sławski, Karl von Holtei, Stanisław Jaszowski, .Ian Nepomucen Kamiński, Franciszek Kos walski, Adam Pieńkiewicz, Rafał Wężyk i inni, mniej znani bądź anonimowi adepci sztuki poetyckiej. Ich wiersze o Karolu Lipińskim wchodzą do bogatego zasobu polskiej po= ezji o muzyce. Zajmują w nim ważne miejsce, stanowiąc ciekawy przykład romantycznej poezji okolicznościowej.

Kto ma talenta jest $c$h$w$a$ł$q narad::

waeeaao ”KARQLU LIPIN SKIM

Utwory zamieszczone w zbiorze zebrała Maria Bąk, a ich przygotowaniem do opublikowania od strony edytorskiej zajął się dr Jan A. Choroszy. Książka zawiera szkic historycznoliteracki pióra prof. dra hab. Jacka Kolbuszewskiego, a także obszerną notę biograficzną Karola Lipińskiego autorstwa Marii Zduniak. Publikację zaopatrzono w bo› gatą ikonograñę, na którą składają się reprodukcje wizerunków wirtuoza, kart tytuu lowych i nut jego utworów, afiszy, listów, a także Iitografii XIX-wiecznego Wrocławia i Lwowa. Opracowanie graficzne książki jest dziełem Katarzyny Niklas i Urszuli Smoleń, a całość zredagowała Dorota Kanafa.

Wokalistyka w Polsce i na świecie, tom VIIpod red, proj.“ Eugeniusza Sąsiadka izespołu Publikacja wydana wspólnie przez Polskie Stowarzyszenie Pedagogów Śpiewu i Akademie Mulzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu Książka zawiera 20 artykułów zebranych w następujących czterech blokach tematycznych: Mulzyka oratoryjna i kantatowa w aspekcie praktyki wykonawczej, Pedagogika wokalna, Liryka wokal= na i Estetyka muzyczna. W uzupełnieniu zamieszczono informacje dotyczące bogatej działalności Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu i organizowanych bądź współorganizowanych przez nie kursach i festiwalach.

Tradycje śląskiej kultury muzycznej, tom XIIpod redakcją naukową prof. AM dr hab. Anny Granat-Janki i zespołu Książka stanowi kontynuację serii wydawanej w Akademii od 1981 roku.

Niesłabnące zainteresowanie autorów i czytelników tematyką owej serii dowodzi tego, jak bogata i różnorodna jest śląska kultura muzyczna. Dziedzina ta, mimo zmiennych uwarunkowań historycznych i geopolitycznych, zawsze rozwijała się bardzo dynamicznie. .lej fascynujące dzieje zachęcają do podejmowania ciągle na nowo badań naukowych nad tym regionem. Ich owocem jest prezentowany XII tom publikacji Tradycje śląskiej kultury muzycznej. Dokumentuje on kontynuację dotychczasowych prac badawczych prowadzonych od kilku

dziesięcioleci w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, zapoczątkowanych przez prof. dr Marię Zduniak. Omawiany tom ma charakter jubileuszowy. Powstał z potrzeby upamiętnienia trzydziestoletniej tradycji muzycznych badań śląskoznawczych w ośrodku wrocławskim. Ten swoisty jubileusz zbiegł się z obchodzoną w 2010 roku dwusetną rocznicą urodzin Fryderyka Chopina. 2 tego względu eksponowane miejsce w książce zajmuje tematyka chopinowska naświetlona z perspektywy śląskiej kultury muzycznej.

Książka zawiera 22 teksty znakomitych' badaczy śląskiej kultury muzycznej wywodzących się z akademickich ośrodków Polski, Czech i Niemiec. Tematyka publikacji, podobnie jak poprzednich, ogniskuje się wokół przeszłości muzycznej Śląska, śląskiego folkloru muzycznego oraz śląskiej współczesnej kultury muzycznej.

Wydawnictwo Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego przygotowało także do wydania książke będącą częścią opisową pracy habilitacyjnej:

Motety Johanna Sebastiana Bacha BWV 225-230 w aspekcie wykonawczym Agnieszka Franków-Żelazny Praca jest dostępna do wglądu w Bibliotece Głównej Akademii, a także w siedzibie Wydawnictwa.

GAMa WSPOMNIENIE

JEGO MAGNIFICENCJĘ KS. PROF. DR HAB. WALDEMARA IRKA WSPOMINA ANDRZEJ TOMKO „...Tak nagle ustać w niedzielę wieczór.

Nie czuć, nie poczuć, nie przeczuć. . .”

A. Osiecka

iedy

w

roku

KZOOS, w Oławie

hucznie świętowano nadanie Ks. dr hab.

Waldemarowi Irkowi godność honorowego kapelana Jego

Świątobliwości - Jego Eminencja,

Henryk

Kardynał Gulbinowicz, zwracając się do zgromadzonych w kościele pw. św. Apostołów Piotra i Pawła powiedział: „Udał się Wam

ten chłopak!".

Oława stała się zarówno miejscem urodzenia śp. Księdza Profesora, jak i miejscem jego nagłej i przedwczesnej śmierci.

rem jego zainteresowań naukowych to dziedzina otwarta na zmiany zachodzące we współczesnym świecie i jako pastoralista, Ksiądz Profesor komentował rzeczywistość w świetle Objawienia, tłumacząc współczesnym zarówno w dziełach naukowych, jak i wystąpieniach duszpasterskich -jak interpretować rzeczywistość, jak rozumieć zachodzące zmiany, jak pozostać człowiekiem wierzącym. Kariera naukowa Księdza Profesora rozpoczęła się po krótkiej praktyce duszpasterskiej bezpośrednio po święceniach kapłańskich, którą odbył w Strzelinie. W latach 1985-87 został skierowany do pracy redakcyjnej w Wydawnictwie Archidiecezji Wrocławskiej. Następnie (1987-1990) odbył studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w zakresie teologii fundamentalnej, zakończone doktoratem. Po powrocie z Lublina młody doktor został duszpasterzem akademickim w Centralnym Ośrodku Akademickim we Wrocławiu, w tym czasie współorganizował Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej. W roku 1991 zostały mu powierzone obowiązki Dziekana Śląskiego Okręgu Wojskowego, a także redaktora Naszej Służby.

Przyszedł na świat 30.12.1957. w Oławie iw niej spędził swo-

je dzieciństwo i młodość. Tutaj rozpoczęła się także droga naukowa Księdza Profesora. Liceum Ogólnokształcące im. Jana III Sobieskiego na Placu Zamkowym chlubi się posiadaniem takiego Absolwenta. Kiedy świętowano hucznie Pięćdziesięciolecie Szkoły był on honorowym gościem. Zawsze chętnie wracał do tych murów, korzystał także z ich gościny, kiedy stworzył w 1998 r. Instytut Formacji Chrześcijańsko Społecznej im. Bł. Bernarda Lichtenberga, który miał wzniecić wśród mieszkańców głód wiedzy i pogłębić znajomość zagadnień filozoficznych i teologicznych w formie przystępnej dla każdego chętnego, niezależnie od jego wykształcenia czy wieku.

Maturzysta Waldemar Irek skierował swoje kroki do Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wroclawiu i tam w latach 1976-82 odbył studia filozoficzno-teologiczne, zakończone obroną magisterium i 22 maja 1982 r. święceniami kapłańskimi.

Ks. prof. dr hab. Waldemar irek, jako naukowiec osiągnął wszystko. Przeszedł kolejne stopnie, aż do tytułu profesora nauk teologicznych, który uzyskał w roku 2009. Jednak ci, którzy go znali nie mają wątpliwości, że odszedł w pełni sił twórczych, mając ciągle bardzo wiele do powiedzenia.

Teologia pastoralna, która stała się w ostatnich latach obsza-

Przez cały ten okres powstają liczne publikacje naukowe i popularno-naukowe Księdza Doktora. Zaangażowany w pra-

cę duszpasterską i organizacyjną, a także wydawniczą - publikuje artykuły na tematy społeczne i religijne. W roku 1995 otrzymuje obowiązki proboszcza parafii pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w rodzinnym mieście. Lata pracy duszpasterskiej w parafii są jednocześnie latami pracy naukowo dydaktycznej na Papieskim Wydziale Teologicznym, gdzie jako adiunkt Katedry Teologii Pastoralnej, prowadząc liczne wykłady zarówno ze studentami świeckimi, jak kandydatami do kapłaństwa (teologia praktyczna, teologia społeczna, wprowadzenie w Chrześcijaństwo, wprowadzenie do teologii, etyka) - przygotowuje swoją rozprawę habilitacyjną. W tym czasie prowadzi także wykłady zlecone z zakresu filozofii społecznej na Politechnice Wrocławskiej, wykłady z teologii fundamentalnej i homiletyki w Wyższym Seminarium Duchownym w Legnicy, wykłady z historii filozofii i etyki w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, z teologii praktycznej w Wyższym Seminarium Duchownym Księży Salwatorianów w Bagnie, a tak-

że w Szkole Ojców Duchownych w Krakowie. Jest także niestrudzonym rekolekcjonistą.

Rok 2003 przynosi zakończenie pracy nad książką habilitacyjną: Oświecenie poprawione. Błąd antropologiczny - droga

rekonstrukcji społecznej. Kolokwium habilitacyjne przeprowadzone na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu koronuje drogę naukową najwyższym stopniem naukowym nadawanym w Polsce. Niedługo potem Senat Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu podejmuje decyzję o przyznaniu Księdzu Doktorowi Habilitowanemu Waldemarowi Irkowi stanowiska profesora nadzwyczajnego i powierza kierowanie Katedrą Teologii Praktycznej i Duszpaster-

stwa Rodzin.

W tym samym roku Ojciec Święty Jan Paweł lI mianuje go swoim Kapelanem Honorowym.

W roku 2004 Politechnika Wrocławska, powołując do życia Studium Nauk Humanistycznych mianuje Księdza Profesora Dyrektorem Studium.

W 2007 roku decyzją Senatu PWT, Ks. prof. PWT dr hab.

Waldemar Irek zostaje wybrany na Rektora. Funkcja Rektora, wiążąca się z niezliczoną ilością obowiązków reprezentacyjnych i organizacyjnych - nie oderwała jednak Ks. Profesora od pracy naukowej i dydaktycznej. Wykłady i spotkania z młodzieżą - choć ograniczone innymi aktywnościami - pozostają ulubionym zajęciem, w wolnych chwilach powstają także liczne artykuły naukowe i kolejne książki. Główne kierunki zainteresowań, to zagadnienia z pogranicza -wiara, religia, filozofia i nauki humanistyczne.

Rok 2009 przynosi tytuł profesora zwyczajnego nauk teologicznych, a w roku 2010 rozpoczyna się druga kadencja Ks. prof. dr hab. Waldemara Irka na stanowisku Rektora Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Kadencja przerwana gwałtownie jego nagłą śmiercią 13 sierpnia 2012 r.

Należy dodać, iż postać ta wpisała się także w działalność wielu instytucji naukowych naszego kraju. W 2006 r. Konferencja Episkopatu Polski powołuje go na Sekretarza Rady ds.

Apostolstwa Świeckich, a Ministerstwo Ochrony Środowiska na Członka Komisji ds. GMO. W 2007 r. Polska Akademia Nauk powołuje go na Członka Komisji Teologicznej, w 2010 Konferencja Episkopatu Polski na Konsultora Rady Naukowej.

Ks. prof. dr hab. Waldemar lrek jest autorem ok. 100 publikacji z zakresu filozofii społecznej, Katolickiej Nauki Społecznej, etyki i teologii. Opublikowane książki: „Oświecenie poprawione. Przezwyciężenie „błędu antropologicznego" (CA 17). Droga rekonstrukcji społecznej" (2003), „Kościół w drodze" (2004), „Aby przezwyciężyć kryzys kultury"(2004), „Społeczność w świetle rozumu i wiary” (2005), „Budowanie Kościoła" (2006), „Godność i geniusz kobiety w optyce Jana Pawła II" (2009), „Praca - zawód i powołanie” (2009), „K0niec czy początek. Szkice o godnym starzeniu się i umieraniu”

(2009).

O tym, jakim był człowiekiem, najlepiej świadczy królewski pogrzeb, jaki zgotowała mu Oława. Choć w testamencie życzył sobie pogrzebu cichego i bez rozgłosu, w gronie najbliższych przyjaciół - przyjaciele którzy otoczyli jego trumnę liczyli się w tysiącach osób. Z najdalszych zakątków kraju, z zagranicy, a przede wszystkim - z całej Oławy - przybyIi przyjaciele śp. Ks. profesora dr hab. Waldemara Irka, Rektora Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, by oddać mu hołd i uczestniczyć w ostatniej drodze. Listy kondoIencyjne nadesłali Bliscy ze Stolicy Świętej, Stolicy Państwa, Władze Państwowe i Kościelne. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył Metropolita Wrocławski, Abp prof. dr hab. Marian Gołębiewski wraz z biskupami ze Świdnicy, Legnicy, Gliwic.

Oprócz władz kościelnych i państwowych byli także przedstawiciele świata nauki: Rektorzy stowarzyszeni w Kolegium Rektorów Wrocławia, Opola, Częstochowy i Zielonej Góry, przedstawiciele Wydziałów Teologicznych działających przy Uniwersytetach państwowych w całej Polsce, a także przedstawiciele największych Katolickich uczelni: KUL, UKSWi Uniwersytetu Papieskiego z Krakowa. Przybyli także przedstawiciele Śląskiego Okręgu Wojskowego, Władz samorządowych i Władz Miejskich Wrocławia. Ale nade wszystko - przybyli Przyjaciele. Kilometrowy kondukt żałobny, podążający za trumną Wielkiego Oławianina przy dźwiękach orkiestry wojskowej, stanowił widok, jakiego ani w Oławie, ani nawet we Wrocławiu nie widziano. Cichy pogrzeb w gronie najbliższych przyjaciół, który był prośbą i zarazem ostatnią wolą zmarłego - stał się wielką manifestacją jedności środowisk, którym Zmarły patronował, które łączył swoją niezwykłą charyzmą i osobowością.

Był człowiekiem, którego przyjaźnią - każdy kto jej dostąpił- się szczycił. Miał dar pochylania się nad indywidualnym człowiekiem z uwagą i ojcowską troską. Czekało się na spotkania z nim jak na święto, nawet jeśli pojawiał się na chwiIę wśród rozlicznych obowiązków -jego obecność stawała się okolicznością wyjątkową i cenną. Parafianie wspominają jego kazania, jako mistrzostwo stylu retorycznego. Głęboki głos, piękna modulacja, a co najważniejsze - nietrywialna treść, szanująca każdego słuchacza, wznosząca go na poziom znawcy filozofii i teologii. Ksiądz Profesor potrafił tłumaczyć zawiłe zagadnienia naukowe przy pomocy licznych przykładów z literatury i poezji. Wykorzystywał chętnie mądrość Wieszczów narodowych i bardów ludowych by przybliżać słuchaczom prawdy objawione i zachęcać do wzajemnej miłości.

Utraciliśmy wspaniałego człowieka, wielką osobowość i wysokiej klasy naukowca. Jednak wspominamy napis, który wybrał na motto nagrobne swoich bliskich: Mamy, Taty, Siostry: „Wierzę, że Ten, który uciszył burzę na jeziorze i wskrzesił z martwych Łazarza, wróci nas sobie” i czekamy na ponowne spotkanie.

GAMa POŻEGNANIA Z naszego grona odeszli ludzie związani zawodowo i emocjonalnie z Uczelnia. Wmurach Alma Materpozostawili część swego życia, i to co dla naszej uczelni, dla naszej społeczności tworzyli przez lata. Pożegnaliśmy Ich, odeszli, ale pozostali w naszej serdecznej pamięci...

JANINA MYŚLIŃSKA 1939 - 2012 Urodziła się w Dederkałach koło Krzemieńca. Po wojnie wraz z rodzicami przeniosła się do Olsztyna, gdzie w 1958 roku ukończyła I Liceum i rozpoczęła pracę ryczałtowego przewodnika PTTK. W 1960 roku podjęła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, kontynuowane następnie na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Wrocławskim. W tej ostatniej uczelni uzyskała w 1967 roku dyplom magistra historii sztuki (specjalność: mediewista). Przez kolejnych dziesięć lat gromadziła różnorodne doświadczenia zawodowe, pracując kolejno we Wrocławskim Ośrodku Kultury (instruktor kulturalno-oświatowy), w Zespole Logiki Instytutu Filozofii i Socjologii PAN we Wrocławiu (asystent), na Politechnice Wrocławskiej (starszy technolog, potem samodzielny historyk), w Okręgowym Klubie Oficerskim (administrator) oraz w Zakładach Elektronicznych Elwro (redaktor i organizator szkoleń).

Od 1970 roku, równolegle z pracą na większości wymienionych posad, prowadziła wykłady w ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu. W 1978 roku została na stałe zatrudniona w uczelni; jako wykładowca (od 1983 r.- starszy wykładowca) historii sztuki i historii kultury pracowała nieprzerwanie do 2004 roku. Obok prowadzenia planowych zajęć - z ogromną energią przygotowywala liczne referaty i wykłady specjalistyczne oraz organizowała zabytkoznawcze wycieczki. W pamięci wielu studentów zapisała się przede wszystkim jako nieugięte strażniczka starannej dykcji. Zasiadała w składzie Senackiej Komisji Wydawniczej iw Radzie Bibliotecznej, była również (od 1980) członkinią NSZZ „Solidarność”, a poza uczelnią- Stowarzyszenia Historyków Sztuki.

Na zamówienie Muzeum Okręgowego w Toruniu opracowała wiele katalogów, wnikliwie opisujących zbiory i wystawy tej placówki (m.in. Martwa natura w malarstwie holenderskim XVII wieku, Rzemiosło artystyczne w Toruniu dawniej i dzisiaj, Kopernik - Kosmos, Skarb ze Skrwilno). Prywatnie chlubiła się propagowaniem wśród sąsiadów, znajomych i absolwentów zwyczaju rodzinnego śpiewania oraz ozdabiania mieszkań haftem mereżkowym.

Jej działalność została nagrodzona m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1985), Nagrodą Rektora (1989) oraz tzw. nagrodami jubileuszowymi.

ZOFIA HAŁAJ-GRAJNERT 1933 - 2012 Urodziła się we Lwowie. W 1959 roku uzyskała dyplom ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu wraz z tytułem zawodowym artysty muzyka w zakresie śpiewu solowego. Jeszcze przed rozpoczęciem studiów zatrudniła się jako chórzystka w rozgłośni Polskiego Radia we Wrocławiu, a w latach 1956-1959 pracowała

jako adeptka w Operetce Dolnośląskiej. Po ukończeniu studiów przeniosła się do Szczecina. Na scenie tamtejszego Teatru Muzycznego występowała do 1962 roku (m.in. rola Arseny w Baronie Cygańskim J. Straussa i Wandy w Zamku na Czorsztynie K. Kurpińskiego), kiedy to podjęła pracę dyplomowanej nauczycielki w PSM II stopnia w Szczecinie oraz (od 1967) wykładowcy w szczecińskim punkcie konsultacyjnym poznańskiej PWSM. W 1975 roku rozpoczęła pracę w ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu, najpierw jako wykładowca, a od 1982 roku - starszy wykładowca na Wydziałach: Edukacji Muzycznej i Wokalnym. Wjej klasie wykształciła się m.in. ceniona w Polsce i za granicą sopranistka Grażyna Zielińska. Po przejściu na emeryturę w 1991 roku Zofia Hałaj-Grajnert pracowała w uczelni jeszcze dwa lata.

Do 2003 roku kontynuowała rozpoczętą 25 lat wcześniej działalność pedagogiczną w Szkole Muzycznej II stopnia w Legnicy.

Choć koncentrowała się na pracy nauczycielskiej, nie zaniedbała występów solowych, koncertując m.in. w Warszawie, Poznaniu, Koszalinie i Olsztynie oraz w ramach Festiwalu Muzyki Kameralnej i Organowej w Kamieniu Pomorskim. Została również zapamiętana jako współzałożycielka Szczecińskiego Towarzystwa im. H. Wieniawskiego.

Za działalność artystyczną i pedagogiczną przyznano jej Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki lI stopnia (1974), odznakę Zasłużonej dla Województwa Legnickiego (1984), Złoty Krzyż Zasługi (1986) .

TADEUSZ GÓRNY 1952 - 2011 Tadeusz Górny rozpoczął studia muzyczne w ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu w roku 1972. W tym samym roku podjął studia w Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, z którym związany był aż do roku 1982, kiedy to ukończył asystenturę-staż. Był artystą Filharmonii Wrocławskiej, a w latach 1979-1980 pełnił funkcję koncertmistrza w Operze Wrocławskiej . W listopadzie 1982 roku podjął pracę w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Jako koncertujący artysta i organizator życia muzycznego w mieście wraz z przyjaciółmi założył Wrocławską Orkiestrę Kameralną Leopoldinum, z którą związany był przez długie lata. W roku 2000 rozpoczął działalność dydaktyczną w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, a dwa lata później otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych. Od 2008 roku był profesorem zwyczajnym wrocławskiej uczelni muzycznej, a w 2010 roku Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego uhonorował Jego działalność artystyczną i pedagogiczną, nadając Mu Brązowy Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis.

Profesor Tadeusz Górny wykształcił wiele pokoleń znakomitych kontrabasistów, laureatów konkursów krajowych i międzynarodowych. Dla studentów był prawdziwym mistrzem i powiernikiem, a dla przyjaciół wspaniałym kolegą, człowiekiem 0 wielkim intelekcie, poczuciu humoru i niezłomnym charakterze. Do końca swoich dni, mimo ciężkiej choroby, poświęcał się pracy dydaktycznej z niegasnącą pasją i zaangażowaniem.

KLEMENS KAMINSKI 1940 - 2012 5 sierpnia 2012 roku zmarł wieloletni organista katedry wrocławskiej- Klemens Kaminski. Pochodził ze śląskiej rodziny o muzycznych tradycjach. Ukończył Salezjańską Średnią Szkołę Organistowską w Przemyślu oraz średnią szkołę muzyczna w Szczecinie. Absolwent ówczesnej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu w klasach: organów prof. Juliana Bidzińskiego (1966 r.) oraz kompozycji Stefana Bolesława Poradowskiego i Tadeusza Na‐ tansona. W latach 1969-1972 doskonalił swoje umiejętności na stypendium naukowym w Mozarteum w Salzburgu. Wieloletni pedagog szkolnictwa artystycznego różnych szczebli. Nauczyciel w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej ll st. im. Karola Szymanowskiego oraz twórca klasy organów w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. Ryszarda Bukowskiego. Wykładowca Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Klemens Kaminski w latach 1966-2012 był organistą Archikatedry Wrocławskiej, przy której założył zespół wokalno-instumentalny Collegium Musicum Cathedra/e Wratislavienses.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w edukacji artystycznej młodzieży i osiągnięcia w pracy pedagogicznej.

ROMAN ROMANÓW 1954 - 2011 Urodził się w Oleśnicy. W latach 1972-1985 zatrudniony był w Urzędzie Wojewódzkim w Zakładzie Usług Socjalnych. Następnie w latach 1985-1987 pełnił funkcję zastępcy kierownika Działu Techniczno-Eksploatacyjnego w Przedsiębiorstwie Usług Socjalnych Gospodarki Komunalnej we Wrocławiu, a w okresie 1987-1988 powierzono mu obowiązki kierownika Działu Administracyjno-Gospodarczego w tymże Przedsiębiorstwie.

W Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu pracował w latach 1988-2009. Przez cały okres pracy w Akademii zatrudniony był na stanowisku kierownika Działu AcIministracyjno-Gospodarczego.

Pamiętać Go będziemyjako człowieka otwartego, życzliwego, dla którego sprawy Uczelni i podległych mu pracowników zawsze były niezwykle ważne. Pojawiające się problemy starał się rozwiązywać w najlepszy możliwy sposób. Swoje zadania wykonywał z dużym zaangażowaniem. Za swoją pracę otrzymał trzykrotnie Nagrodę Rektorską - w latach 1998, 2003 i 2005, a w 2002 roku został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi.

Od 2007 roku zmagał się z ciężką chorobą. Podjął walkę świadomy, z jakiego typu problemem przyszło mu się zmagać. Niestety, walkę tę przegrał, lecz do końca się nie poddawał.

GAMa NAPISALI O NAS

twoja muza WIOCŁAWSIA

Twoja Muza, nr 3/2012

Gazeta Wrocławska, nr 199/2012, 27 sierpnia 2012

Budzet@iśc; W` cizš eciach

Akademia Muzyczna się rozbudowuje

Mlodziez może słyszeć więcej niż wielu nauczycielom się wydaje. Tym, którzy jeszcze nie przyjechali przekonać się o tym podczas mYear, mówimy: „Nie obawiaj się, twój muzyczny sluch i twoja wyobraźnia mogę ci tylko pomóc, nigdy zaszkodzić".

10mm crEśLiK-KLAUZA: llk powstawał festiwali Czemu ma służyć tala ldn Wu? MICHAŁ MOC, pomysłodawca festiwalu mYur we Wroclawiu: Dzięki inspirującej otwartości mOich nauczycie li trudno mi poprzestar na tradycyjnych formach kształ@ nia sluchu Uwazam. ze w muzy-

wtasnei metody lub pomocy dydaktycznej obserwatorów przyciąga dodatkowe szkolenie CENSA ~ w tym roku Mai gorzata Rosinska vKocon ornowila psychologiczne pułaph oceniania, po czym w ramach warsztatów porc'ws/nywali~ śmy wlasni` oceny kilkudziesreciii ćwrczeń z uśredniona oce ną nauczycieli z Cölêj Polski

ce. takiej jaką jest ona dzis. mozna

llkle 3|th W "nię W

slyszec' Wiecej. Strima( ra wlasny jeszcze bardziej praktyczny wyrok W swiecie technologii. !WOYĹZL'j wolności, edukacji cksporyrirontai nej oraz powszechnej „grywnlri'rr cy" chcralem ksztatu( słuch ;ako instrumentalista praktyk, w: tylko kompozytonteoretyk Kierują: ser`(ją teorii muzyki w OSM i i H 5:. we Wrodawuu, przygotowalem od roku 2004 cztery .,Olrmpiaoy Siuchowe". Przelomem staty Się „ar kusze jednego dziela" polegające na poznaniu utworu jako calosci

Matką ;hrrestną mYnar jest pro!, Gra zyna Pstrokońska›Nawralil. Zaproszenie no jury przyjela prof Danuta DobrowolsKaMa'uLha, kierujaca Mredzyuczei miną (aicdrą Ksztottcnra Slucha Od

wycinkach do analizy, lecz jako im» pw

autorka brat'

mego konkursu solfezowego. Pro! Nr!

na KowalskaPrnczak, Artur Zagajewslu'; Mariusz Tokarski , bez ich jurorskiegą'

pelnego pasy zaangazowania trudna bytoby o sukces tegorocznej edycji. Ni: mamy przewodniczącego jury. To lOŹö( ekspertow - wszyscy dliaIaja we wspä-

na; sprawne przezywają zadania razem 'w .VI «i .www w '4 .xc/tw ~› tym

manentriy element zycra ksztaicąv cego Się artysty. Poiavvrty sie propozycje dla nauczycieli ›~ glod» nych wiedzy o muzyce ,.pozaszkolnoj". Spotkania 7 DJ-ern, beatboxerami, lekcje otwarte, podczas kolejnych edycji orzycrągaiy coraz Więcej osób, a formula rozrosła srę do ogól' nopolskiej Centrum Edukaqi Nauczycreli Szkól Artystycz~ nych wlaczylo się w organizację części metodycznej Gdy w 20i0 r moje drogi rozeszly sre z ówczesną Wizją szkoly, pomysly dojrzewaly podczas kursów muzycznych, spotkań

szkoleniowych dla nauczycieli oraz w pracy dydaktycznej na

z uczestnikami, pomagają w prowadze* mii konkurencji Gdy chodzi o $‑ - tu demokracja ustępuje za

bistych poszukiwań, inspiracji takze podróżyia

_

nia funkcji muzyki w swiecie. Nam stę niekiedywydm: ' każdy ze swoją specjalizacją może być pępkiem . `

specjalizacji rozumie sztukę w ogóle, jest artystą..

dyrektor CENSA Malgorzaty Rosrńsqu-Kocon

wszystko! co może uslyszec! Dlatego festiwal to prz .› ‹. pomysłów okaz@ zderzenia poglądów i testowania wych trendów W tym roku sluchalismy m in s$‑$‑$‑$‑. 'J przygotowanego utworu elektroakustycznego Cela ~~ Duchnowskiego na 8 glosnikow, analizowaliśmy u › kowreme filmu 30. a podczas „sciezki stuchowej” szu śmy min rockowych iifiow oraz glowilis'my się nad $‑ $‑ nie zaprogramowaną elektroniczną klawiatura Osla dnia swobodnie stworzone zespoly wyruszyly w za ,

ośmieliłem

się zaproponowa( coś Więcej; Festiwal Wyobraźni Muzycz nej mYear imoj sluch).

.

Do uczniów, studentów, pagonatów l nauczycieli prowadzących zajęcia z zakesu teorii muzyki. Kazdy moze wzrąc udziai w Konkursie Umiejętności Sluchowych. Równolegle w Konkursie Pomysto'w Metodycznych nauczyciele prowadzą przed publicznością fragment lekcji z wykorzystaniem

.

wentylacyjnych, instalacji elektrycznej, klimatyzacji czy ukłae danie płytek.

Na parterze znajduje się sala audytoryjna na 90 osób oraz sześć klimatyzowanych sal dydaktycznych. Na drugim piętrze

ułożone. 1e ułożone za sceną mają zazadanie odbijać dźwięk, na ścianachw środku sali ~ rozpraszać, a na tylnej ścianie -po-

chłaniać dźwięk.

W budynku „E" znajdą też swoją siedzibę studia nagrań i kompozycji komputerowej, a także pracownia muzyki teatralnej i ñlmowej. Ta część obiektu jest wybudowana

na tzw. wibroizolatorach, czyli z zastosowaniem specjalnego gumowego podłoża. Dzięki temu na jakość nagrywanych

utworów

nie

będą

obrażnię Ksztalcony sluch powinien być więc wr ‐

zaplanowano salę koncertową

wający w obu salach ludzie będą mieć kontakt dzięki kamerom imonitorom. Budynek będzie

na 300 osób', w której ułożono specjalne cegly klinkierowe.

gotowypod koniec tego roku, ale jego otwarcie planuje się dopiero

Na ich dostawę trzeba było czekać pół roku, ale warto było, bo mają one najlepsze ze wszystkich cegieł parametry akustyczne. Zostały też specjalnie

wroku akademickim 2013/2014.

Wiele miesięcy potrzeba bowiem na doposażenie salw specjalistyczny sprzęt. Koszt inwestycji to 44 mln zł. PWR

.

uczelni oraz na wroclawski rynek, by sprawdzrc' rytmy ‐

Pierwsze miejsce w Ohio

do Dean. Anders Engström. Leonard

Hindell i Karen Pierson przyznało . drugie miejsce Amandzie Swain. Wy- ' różnicnia otrzymali Bogdan Dumitriii. lngrid Hagani Laura Miller

65

mim viuoiiavmig 3

Ruch Muzyczny,

nr 16/17, 5 sierpnia 2012

Katarzyna Zdybel zajęła pierwsze

miejsce na Gillet-Fox Bassoon Competition. Ten konkurs fagotowy odbył się w dniach 74 1 lipca na Miami University. Jury w składzie: Carolyn. Leonar-

YHSMV I

Will llllllljillllj

miały

wpływu przejeżdżające tramwajeczy ciężarówki.

Ciekawostką jest to, że zrezygnowano z tradycyjnego rozdzielenia reżyserki i pomiesz~ czenia do nagrań szybą. Przeby-

świata, a przecież muzyka pelni funkcję spoleczną. ‹ ` -4 rotwórczą, jest częścią życia` Musi nią być - nie zaś . niona nauką, ktorej poświęca się kilka godzin w specjalistycznych szkolach! Muzyk ze swoim rialnie ksztalconym siuchem musi być tym, który

wroclawskiej uczelni i w CENSA Dzręki zachęcic l otwarto ści zwierzchników „ JM Rektora profy Krystiana Kielba oraz

Do kogo jest W!

niowe: montowanie kanałów

początku niezawodnie wspiera mnie

, od ogolu do sz<zególu Strzalem w dzresrątkę okazało się howstytz ne sluchanie muzyki » „przezywanie jej" nie w wyabstrahowanych n

materiału wykonane są też ściany CH Arkady Wrocławskie.

Teraz trwają prace wykończe-

W festiwalu I kto zasiada w pyl

Grażyna Krzanowska

Studenciipmcownicy Akademii Muzycznej długo czekali na rozbudowę kampusu. jak przekonują, nie mieli dotąd profesj0~ nalnej sali koncertowej. Ten problem ma rozwiązać powstający budynek „”E, usytuowany na tyłach kampusu Akademii - między ul. Zelwerowicza a pl. jana Pawła II. W wakacje na budynku zakończyła się instalacja elewacji zpłyt piaskowca. Z tego samego

RHEINISCHE POST

twoja muza Twoja Muza,

Rheinische Post, 22 marca 2012

nr 3/2012

Musikalischer Hochgenuss im Meisterkonzert Beimsechilcn Meisletkonzert der Vol kshorhuhute mm der Cornelius‹8uqh›(hor auf polnisdie Muáiksludcnlen.

ma w :camus (mi a trem uch ;ul don mmllali“ hrn Hmhgvnuu dru dunno rr nu dumm Tagen m “mulan who:: nii-lmn (Mumu Muktns, "omm-mkr (los Hc Ins dvr Iiłlrlrnłtl Hnat, moim dmnt: ila` hin-mnimum dr! "aushwit~rlmiv dru ktu-›uw Ilvlmhrqg am .“unlnu, 2k Mim, mu 20 Uhuru der mzulilullr, mmm dodatnia-›mn Iiurlłmunlihor lm Humam'mn mwh- !LIS (mimic: uml :lir .$1;ul$1s$‑ n-n :Im Muvllalmirmir Hus. lu. .Dir mihvvrvhindrmlrn Kontami' siml (lubei nixhlmuntrntmln'l '. uml' Mr$1k$em muu. D.u ::mmm Lune ”mim-un turrita* am M`uuuh, Itm Muumx wrrdvn Invindnwkmuk Vin-'Im m hmm mm.

Haydna .subai Milf" ulu] d.1`

.“amrhlłmuirm. [hc mmlkalhtłw Verantwortung lwu! lI'I bcwu'wm Ilan:) von Pmm-

uu Nathu: l;$ɇm$ai$‑. dt! œlr :uml

Postać Johna Cage'a jest jedną z najbardziej kontrowersyjnych w historii muzyki.

W swych ekstrawaganckich realizaqach poszedi dalej niz jaknkoiwnek inny kompozytor współczesny.

(L.

L $1$‑.

lm

"'"

dl: chnsuolmuuurdm Kontur :mju-mmm: ha! mm d.“ MusterMmr" lllvlmrrrmvml [nlrthlem mwnn-ugh' rr sich 'mm P10hcllh)rt‹ 10min :Im ZuvndiuvBuerI-(Ĺhms. (tilt: an dcr Ambulans $‑$1Hr Inn nanm; uml dew kampus. danin (i'm:

uru! (uchnia: am Mixmag harmo-

AlumnT Jul" ”5793"" hal !tint ('13 gtm \'omriiung mn du $t$1$1m$îuh$‑ mn; Urbanek har cmt mmam» sdw Auffaasung du Wah“. „mi Im: Brondi.

!0 Witam Sim in muu “num Werk isn bekannm als das mn Haydna da .SI bai 'uhm'

mun Manan-u mu dr: Prulmuh

ohnvhm vhe: win-n nufwlühu

.1m Hmm:. dcr (IMOKhhMI nud

msd. BIL-nd! iu irdnch von timm arluönm Konzrrlrrlchnis uben ' uul. ..wt-il alle mit Freude und Bc-

iwu 'Wit'hńnlxl m, lm I-:btim bc» gnilne rr ?minun Mim Ulf): k

I

W mym 20') vcw. A` «wa V2„Yrma .w ,darm 'Nanninga-ald *02mm Mu , k $J$0$‑ma(.$1(]s$‑ .$, m „ ;5*th [I'ĹLPKIH ana/zją i.; lt^<`ü “owatolŁ-m' ($‑.(1$0 -' niemy; „Mujo A :.M'adow

mil mn DGIIIMUItn

(ink-n !01! m du ?mdma Sladlłulie.

W IHII'I II\W.I MMM#

griucrung dabu sind'. zuh$‑m in leńimu sangen ZD l-:rh-Ivu/z-r Słrr

uwmrl t mixu' schon vor zwr:: Jahren Il'l dt: Sudihallc für groniu Btguisumng. Damm mu .mch inga Rumba. der „1 dr: Vulhhnch. schuluhrkmliliomlcicht Neun-r konarnrrüw nmmlisnrrl, mn :lrl Nmaufląw “horarum „Dit Btdeil tung wird `chun dadnmh unwmrivim`. ‹I.m nandu: SrL-phan [wh dw !ünffnunmtcdc !Lahm wud", kumixjgla Baniaka alt. Aurh pin v.$I$1.$‑$r$‑ $1r$1r$‑$1$‑$‑$1 dn 'miumiu-n Kamulowa hal tkh anagram. Dir 'viollrshovzh` whut( h.“ mm Konan mn Pm~ $,$z$t.$‑mmhrr$. mll dcn lAumAschen Tuk-u und da! dmuchni I) !39:5er amu wn hmmm

351C

po W Www-my mpm-surma w ›aso mku wrmxy wm

MŁ KYQĄ'EU"

$:$C1($21($‑$: ĹĄ

WII] IIIIIll](lIIlJ

g

3

š

Cne] “mixie. s$1miu$m$2 ;uwm ur Lwami w ms mku ' :a muuu, |le 'vdnym A mi.: ;

L..

Mcm Wwvm. mm nawali „mnimum, m juk o ' pamici .in :Inxxyh hnuzirx kcm-mm` nowaa . mvn! mwmw imm um «okum mum www/av mvh riluzylmxr ›Puchaczy i wydaj` Miry: a$‑$‑m$wmuv$, m uma mc Gminna` wmn, hńry um maam „mm $2mmg$a$m$m$0 mno nyi .wan nwpnzyxmh ltnnlawna m ›wuwua .1$mwje u perm au maim!

Innym Hmmm msn.j $m$‑11. $md(m$A$1$, IM du [wnm

nm:. pr' hmmn" Um$æ$,n$zu$‑ mi ma roku mam szę w memu-dxm nazwal:. w krórcg ;Mul srs mku Mmr

karrrnin są hhan-

na PM mum a. vn Wym mun i mrpw 1 amw «a x$2m$u w mj «m w do mhmm pmr unu! m` wmn n ww, Mm ' kalium w „xi/„me «niny .ma .w mhmmm. „w Mumu vm:: mnw \. z "mkw. „mimamo“ 4g du unum imm mum LIA` nicrnxcńlci Idrmxii

Lepiej pisać utwory adresowane do większej liczby ludzi

m wmv vrmüzślüuw .u

;SJ MUMI (Rady, w !Van (uhu

wm mamn. w umam ma .šrchm Mmmm num:

cza't-r. u:: dn szbab mum M:.k‹x1:m:pmmc‹h w (1($J »Vj-odma w mi :ukw Nm `hmc/Him Arnhuti vh»

r; mmam : «o przyjçcia n. mwo nmummmue ;m .nbnvimdyplnqu 'zmu hymmm prv» mm ;mx7 mk w.: I., .A po'mp ~m~ nimum ›w mmm“ I.i wm uml:a w „,1 mku alom'qłrm $‑ !n malzm» (mm 1th $‑$‑.kmn.rv$o$J 'li-uu: Muryn, mm“. r

›wmu vr ummm my m p$‑uml po wss wku. ale u .$1.$J$P$Imn$,m$‑ naw-.qm dn mumi imm, putem mmay matrw 1909”. ..swan $‑. .nnwr npm» 0cm wim-m. „3, ma zamiar minu* do 'mnpm' owi” mah-m przu-„rg mwmw: ›m na nm ..mi

Mm. u-n mum ‹l\. w

dl?

Tc:. :tj piàbuw-Ilcmv W !W

mku mmam .mumię u mmx hnlrunn'mbw',

:‹ lilim w» muim „awo

Jm.nr wmilkvk'l. ą jm mm [iami ;mą-Lm kampera“

hih: Iwommu waluty! ml

mom$oisu($,dmv$1$.$m$ev

MN 1Msgmv$e w :óunm

mzm$Pr$m.$‑n$1uW 9 innni mmax-h dçu

nym mum'.:|$Jf. l ›Humko

.w- w w/nmmum „amw .thth W Ritam l` matt, itd, (”Ilhwa

r m n; pod a Mau-j mum miewam Rn.mk$1

mmm “mwmw“: mxwkç ma: um.] „wwy-m 'pr-`t Mt'lbn am$‑$an$0 ›Wammuxlnwllrgvšrwmtj 'mam

vaflydwgń _„ n)'hif|.gxl-Id1.c'l\9l\ł\' uuu mi. hmmn :1 71m 1,;„n &mmnmqu ,r :w ;wpadaj mumi na ›ww Mmm mmhz-ww Nu-hvhl Hanif/mizia NnahvwnzArkulnha „m

vn rh ma'\ iię NAN al) lllw\ur. Irmy kmm n'kkonany m\“vdimm |'‹ w:Ilu ?uhhh Muzyki Wiwianna w wm roku

rum im rkmrwmwrm

i `mkwi ?Mem awkm:)-

!vm xr' :rpm ;mhnmm

;un-«wu nn Wm.) mw. wnim?) xu u Ikn nu kilku mn.. „mwo mm. w ww mh. mi.m m rm$‑ „m n'unknmjwmm;

Ruch Muzyczny, nr 15, 22 lipca 2012

Aleksandra Kubas w Bonn

›nk Mao „TIM“MŚW

'

Mmmm ›owum pdma 'mL mm im mów' muam» nę «1'an :mni Kurrr Wmns: hany uthłymęü II ma nic nmc mIeYnyu$1l$1$,d$‑$1$1w$1$Ia$‑l$,ey$1m$2 m . mi w muki' man; m. m. leku( wyk-micom mw

mm pim Ammrdmu. rn W: w mhk mi bo :bu dur: mlaklüsiulüt Siuda:: a W W kanau nowu' od mu : Minwa

ml Du ::mu mm mm:

wym-:mc mum :mio

mç nm nmie; baraniną , ku$:mtu$H$m$‑$1m).$2e(pm ` ` kilku “mamma:

Immmmvów W) `Minim

` dn Mmmm@ mi, mum $, (mmhmm.

mmhmmmałmj bujnym oramnun

r WW Wib lupinr ulwól

m mwnn; na

más* awhh' wam rujvv

kę. lxmrumvmy palami::

o Dhrüoncl lub nimhabnn Dwawid »umi-nl:. ›kmm-

$: w,

bmw..

Du !czu mwmw nim udany Maży mhm mów:

akua: Woidcšll ma!, mw

ri Dyiwcmutv ulu...:

Dhun-'k $e.$‑ .1 „mj ujc. gml na pmulmr Pn numm- w.. w na ›k mah nuuunaa m 1$V1$,$‑$‑$‑$: 11$‑ um. chuuy mw; v m$‑ Luumu-unnu) ç mnw" $‑ul ›I kiwah-k [Kik: hvœj «unum;Mmlwwmtm „i, .mmm I\Ieràlnm1y„»- $, mum-mu umm.i n1v$‑$‑$,$e$‑ M$‑e$1m.i.$0p$‑ummm$a W {vh-nm, wm Uw)“ia muw mm.. mmm „mmm kamd$1$Am$‑$1m nimm

'whim W modnym,umwh 'mrdymmpü

uwm dobrym p 7, 7mm !iw uwm ›mu[thna kmyry umywa :nnn wawka. mhylu (14) m pury.um$zu$c u w amh$. $‑$‑ $mhumme :km: xnmnimi w mdvq'l

dni 1 MAth-lllewłuLnlci.

1. :wh-rm'a 1 (niyma. musu Im chilli' $‑

SW'J'U *MUMI i $‑

n'orlw 'nog` D'

5 stycznia 2012

są: 1 manem ›u v. owum. w:: jm I vuvinie wim-x mmm" m ma“. mama ›w „mi, w Owrur w /II mm mm muvzynklv i u n zm u$m$a.,zmnne bylu i ym mm 1$‑.$‑1.$,$‑

$‑$rv$‑ x3..-

r090 hin: lê/'y a: 'ow gosu

Awangarda.7 Ostrożnie

sowania :m na Ikrzy'pc

„,„V

gm an der AuI'Iühmng mił.

Du- druischnpulnüchv Zusam-

Z prof. Mem Matim. pianistą, kompozytorem, wieloletnim profesorem Akademii Muzycznej ‐ który niedawno obchodził osiemdziesiąte urodziny, rozmawia W W

lyamaer'h, mkwi! w wani: › wiś” Dohuwlalq w :m

,$‑,7 Stnwwvi D 3 „mi vin*

Gazeta Wrocławska, WROCŁAWSKA

o "www n voo-vapor» m mrm wyh'lrügs (3 „4mm

„ą v ;Man z wymianą. „1

(.$r$OS$v$‑$‑$Ch Do vi-›gvoijmcy I svo-„ir

inávmnll mlm Ninie? nun mm Wm amuro'

3.2;`rmx::

na m W ,. m uam" on.ywude kuny má wnim winde Huur mmm“.

i :hmmm 101mm:.›m..wr ' mói mmay wielun“ ubm)wm. Krimi pm ks: pvułr «mrn mmm m Humaniu»

Wiodamdcs. Stumm dl:(Inę, himmm: umi ::ę mmm-n muuu!num ::hy maua Wywołali

' divina: W w Im Nim`

km minds" nim omm Radu: m w mhmmwnw ur ›xmms omiu Anew w już'.

w kimi-`ku muwim:.

:komun-ork mun/h i !Nm !dmw

"i MJ: nud W!

$‑ mm a. w m7

'nk wmu mmm nu kuwammm „m m. 7 ixml !qu m pwiem ; mmm ::mimu a uw mymi: kimmmu: Airkundr Iom Mulwnxm „mwmw

Polska vkułu śpiewu być niu/v przu inw ręncsans Kuk-inu pnkku śpio\\.JL/k1 .luc 1\mi bo“ wm pmwli Idubpm MiaL rym ru/um Alu sandr.: Kubu» święci Iriumfy jaku lylułnwu Lakmu \\ opur/c Lću Dcl$1hc$‑s$‑a na .scenie 'I`hcalcr Bonn. w gmachu um~ kli“ ic położon} ru nud hr/cglcm Renu.

Pru-dsla“ mnie. o klurym [MNH/C), \KI‹ Mlu ,się 20 k“ icluin.

Aleksandra Kubas ukonczył;] \\ 200X r. Akademię Riu/„winą im Karola Lip! iego “c “'mvlawvu ~\ klasie prof, Danuty Pumik-Ĺipwn Nn miutnim (\\ 201l) rJ Kunlun v: Wokalny“ im. Stanisława Munitis/ki \\ Warszauic MMM:: piewszą nagrodę. W ubiegłym scmnic odmmłu spor} sukces na scenic 'Teatru Bul.vnj \\ Moskwie jako Snumchuńaku Królu“a u Zlumnlolgm Mu, Na ›ulic Adą/ana _icsi 1 Operą Wmvhms 3. gdric pięknie się rowija dliçkr dy' rcklnr prof Łwic Michnik.

Aleksandrą Kuh-„Ls mnir/ył'i bardzo subtelną. hn'czną postać LaLmć $‑ zitclna“okalislykadusmm/y wiçkvcj lciywncj smvsfukql. Byh w lruv' jąrzi. Nąilmdnicjs/c ii-agmcnn śpicmlła / najwiçks !.mwśi Siczcgolmv pięknic hmmn!) dlugim natchniunc fra/3 I “pulami. dyn-.i-

IHIUIHIC CIENIU“ JH} HH lil“ lçkdlll(

Po `hmn-j, p$0p$1$‑(mc$y$‑mt / ilu... :mialm / (r/ykmm) m. jmpmm \ m npukxm w* nlr/}rii.ił;x hur/Inu. diugoimułq (mację. \ dmiwm. /c

śpie“ ah

/gndruc I ”“61ch Ic$I$‑x wm

Irhuc “bre“ Iiłvrcllui na mciwr plcc/nii: “yuku [muu/unu \\ `w

mc$tm$‑J pr$le$‑su$‑$lcni izmu/n'. w mc ulal“iułu wykonam:: (vgn ;ircylrml nego. pur Law/luna' kulnmlnnnwgn umam.

Primma“ icnic lublu' \\ Hmm (koprodukcja 1 Open; \\ Mcm min na \\}.~0knn poziomic nux/›wuyu Hcg-lm“ cn Ort-homer Bonn pnd intur.; Robina Engclcnu grała hmdm dniu/La \\ rçcl wzoru“ 0 lm` ari} vąc xpw“.i-

knm, Panncrując} ›Ux-ksandrln: Kubas arlyxci: Susanne Blain-n (Malinka).

Alexandru Budva (Gérald) l Raum/ l'hikvilach (. iiakamhu) mpm/umo» \\ ali \\ yrównanq. dobrą wokalistyki; Samn !aś instenimcja byla d/iclcm liancuskiegn rcn'scm Paul-FnuIL-'u Fuum); klóry sl“'ül'ly' spckiakl na co M'mcano u“ agç I“ lun/cm u ç I'nmv cuskicj praniu: może ma clckhmm` ale za to hardm u$‑xcstct).$Imu$‑$1$‑$‑xt

ANDRZEJ WOLAŃSKI

mami; M$‑.$e.y$‑m xm. xml“ Lipińskiego wę Wmdnwiu

muu: smwmvszms „mmsow Som WIA whatt` “r. WOLA uuŃsxlmo

«ma W u nm mr nuuu nm wmn ›usm Slum mnw ›4|an Lm wnuk" uuu-mmm $0H,.$‑$2u$Cmr winu

wa wotum“ ”mmv/omm

AGNIESŁKA FRANKÓW-ŻELAZNY

WOKALISTYKA w POLSCE I NA ŚWIECIE Ton-VII

$‑

33%@

“kXRQLU LIPINSKIM TRADYCJE ŚLĄSKIE

„ , ,

KULTURY MUZYCZNEJ `

ho

awm ek ' “ ,Kça mm" (güd „ntm ha suu“?t` “NNW" Rum

' ,3 g. $, ›

.$, "Miś śl ”MĄ ;w W::

.$‑.$m$J$z

Johanna Sebastiana Bacha B\W 225-230 w aspekcie wykonawczym

Akademia Muzyczna $‑ im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu Piac Jana Pawła ll nr 2

50- 043 Wrocław tel. 71 355 90 56 71 355 55 43

fax 71 355 28 49 e

mail: info@amuz.wrocipl www.amuz.wroc.pi