ABSOLUUT 10 by ABSoluut Magazine

ABSOLUUT

architectuur design kunst lifestyle

NUMMER TIEN! ONZE GROTE VERJAARDAGSEDITIE

n°10

lente-zomer 15 - € 7

DOMUS AUREA

HET A-TEAM

3 X OPINIE

1 gebouw, 4 topontwerpen

Reisverhalen van de makers van ABSoluut

Een kritische terugblik op de afgelopen vijf jaar

CARACTÈRE INSPIREERT: BUITENGEWOON: De ultieme Caractère-beleving samen met de ‘locals’

UNIEKE BELEEFREIZEN Nieuw: Andalusië design, Van Douro naar Duero, Kroatië, ...

BIJZONDERE KARAKTERHOTELS Nieuw: Catalonië, Ibiza, Menorca, Griekenland, ...

BOETIEKCRUISES Cruises op topniveau op alle continenten Thematische cruises met topexperten

A C

REIZEN ME T EEN BIJZONDER K AR AK TER

Brochures, advies en reservaties via geselecteerde reiskantoren info@caractere.be | www.caractere.be | +32 53 63 00 77

Absoluut Vooraf

ALEA IACTA EST

Wij zijn verwend, u wordt verwend. Dit is pure kwaliteit

De Romeinse wet bepaalde dat een generaal met een staand leger de Rubicon niet zomaar in zuidwaartse richting mocht oversteken. Toen Julius Caesar en zijn legioenen in 49 v.Chr. dat toch deden na de verovering van Gallië, was de breuk met de Senaat een onomkeerbaar feit. Hij moest toen wel doorgaan met een staatsgreep. Alea iacta est – de teerling is geworpen, zou Caesar toen hebben gezegd. De zegswijze wordt tegenwoordig gebruikt in de betekenis dat bepaalde gebeurtenissen onherroepelijk in gang zijn gezet, en dat iets onvermijdelijks zal gebeuren, zoals de gokker die de dobbelsteen al gegooid heeft.* Toen we vijf jaar geleden de eerste ABSoluut probeerden vorm te geven, hebben we keuzes moeten maken. Al snel lag vast dat architectuur en ruimtelijke ordening een belangrijke plaats zouden innemen. Op dat moment is het magazine onherroepelijk op een bepaalde weg gezet. Architectuur is de kunst en wetenschap van het ontwerpen van de gebouwde omgeving. De discipline kan worden omschreven als de perfecte balans tussen schoonheid, stevigheid en bruikbaarheid. Ons leven wordt meerdere keren per dag beïnvloed door de kwaliteit van architectuur, en toch springen we met niets anders zo slordig om. Daarom staken wij onze Rubicon over en kozen wij voor architectuur. Alea iacta est. In deze editie brengen we ontwerpen van CAS Architecten, Dhooge & Meganck, Sculp(IT) en Govaert & Vanhoutte Architects. Vier gereputeerde, gedegen en enthousiaste architectenbureaus uit drie verschillende Vlaamse steden. Alle vier hebben ze de verwarring van hun opleiding overleefd en een synthese gemaakt van de povere kwaliteit van de ruimtelijke ordening uit het verleden. Alle vier deinzen ze er niet voor terug om de waarden in onze samenleving te herdefiniëren en te vertalen naar creaties in hout, stenen en beton. Architecten pur sang met durf, inzicht en een filosofie om bij te blijven stilstaan. We gaven ze vier keer dezelfde opdracht. Vier keer kregen we een ander antwoord. De Gulden Snede, emotionele intelligentie, veel licht en groen, een historische herinterpretatie en pure poëzie flaneren op de bladen van dit magazine. Wij zijn verwend, u wordt verwend. Dit is pure kwaliteit. * bron: Wikipedia Anton Gonnissen, uitgever ABSoluut

N°tien lente - zomer 15

ABSOLUUT OPINIE

Herr Zeitgeist

Column Laurence Dujardyn

Column Rudi Janssens

Survival of the creative fittest Awakening

Column Anton Gonnissen

De ABS-spotprent

Pure zwans?

ABSOLUUT ARCHITECTUUR

ABSOLUUT PORTRET

16 Domus Aurea 1 gebouw, 4 topontwerpen

53 Jubileumspecial Maak kennis met het ABSoluut-team

19 Gouden lantaarn Dhooge & Meganck Architectuur: flexibiliteit en grandeur

62 Wandelwoede De natuurmens in journaliste Siska

26 Gulden snede Govaert & Vanhoutte: resoluut modern 33

Tactiele illusie Sculp[IT]: glazen blikvanger

38 Nieuw landmark CAS Architecten: een hedendaags paleis

66 Lessen in eenvoud Hoofdredactrice Els in het Marokkaanse Taroudant 72 Stad op wielen L.A. voor de lens van fotograaf Frederik 77 Altijd onderweg Journalist Pierre over zijn geliefde Patagonië 90 Noorderlicht Het verstilde Noorden van fotograaf Diego

Absoluut Inhoud

ABSOLUUT EMOTIE

ABSOLUUT UIT

56 Back to the future Fotograaf Nicolas in Bosnië-Herzegovina

96 Kaap de Goede Maaltijd Fotograaf Gerrit in Zuid-Afrika

82 Ik reis dus ik ben Uitgever Antons nachtmerrie in Azië

104 Gek op Gent Een stad naar ons hart

88 Biker girls Het goede doel van grafisch vormgever Eva

111 Gentronomie Advertising manager Anns adressen

114

ABSOLUUT INFO

U wenst onze redactie of commerciële dienst te bereiken? Op p. 114 vindt u alle contactgegevens terug, alsook de aankondiging van het nieuwe ABS-inspiratieboek dat binnenkort verschijnt.

113 Architecturale uitvalsbasis De Gentse b&b van redactrice Stephanie

Coverbeeld Beeld uit de reportage ‘Back to the future’, p. 56, © Nicolas Schimp

Absoluut XX

FUTURE PROOF

TAG Heuer

■

Marco Bicego Schoeffel

■ ■

Bigli ■ Hermès ■ Gucci ■ Fope Chimento ■ Fidauro Collection

■ ■

Flanders Collection Certina ■ Balmain

Maenhoutstraat 31/B 9830 Sint-Martens-Latem - www.fidauro.be 6

■

Raymond Weil

like us on facebook

Absoluut 10!

De founding principles van het bedrijf uitdragen via artikels over architectuur, kunst, lifestyle en design met degelijke journalistiek en prachtige fotografie – daar is het ons om te doen. Kortom: een uniek medium voor een uniek bedrijf

Vroeger schudde ik samen met collega-journalisten wel eens meewarig het hoofd wanneer het onderwerp magalogue ter sprake kwam. Aan dat medium, waarin magazine en catalogus samenvloeien om de branding van een merk uit te dragen en zo aan klantenbinding te doen, konden beroepsjournalisten toch niet anders dan hun ziel kwijtraken? De tijd en ervaring hebben mij echter geleerd dat dit niet altijd zo hoeft te zijn. Toegegeven, toen we de eerste voorstellen voor ABSoluut aan ABS Bouwteam bezorgden, schatte ik de kansen van ons gewaagde voorstel niet heel hoog in. Geïnspireerd door internationale voorbeelden als Acne Paper, het Colors Magazine van Benetton of het tijdschrift van Hermès vroegen we de teamleden immers alles wat ze ooit over corporate publishing hadden geleerd overboord te gooien. Want één ding stond voor ons vast: dit mocht geen ‘stoefboekje’ worden vol eigen lof. Geen promotaal. Geen blinkende covers met schreeuwende titels. Hun eigen projecten zouden maar sporadisch en uiterst discreet in de publicatie worden verweven. De founding principles van het bedrijf uitdragen via artikels over architectuur, kunst, lifestyle en design met degelijke journalistiek en prachtige fotografie – daar was het ons om te doen. Kortom: een uniek medium voor een uniek bedrijf. Was ABS Bouwteam echter bereid mee te stappen in die nieuwe aanpak? Was de onderneming klaar om de uitdaging aan te gaan? Hoe vergaat het bovendien vaak zulke goedbedoelde initiatieven? Enkele nummers later belanden ze in de prullenmand vanwege te duur, te weinig kortetermijneffect, te arbeidsintensief. Maar kijk, dat was duidelijk buiten de professionele moed en het lef van CEO Anton Gonnissen gerekend. In de begeleidende brief bij de verzending van het eerste nummer schreef hij: ‘We hebben al lang begrepen dat kwaliteit, authenticiteit en meerwaarde de sleutelwoorden zijn in de relatie met onze klanten. Omdat de traditionele communicatiemiddelen ontoereikend bleken om die boodschap tot bij u te brengen, hebben we dit ABSoluut Magazine opgestart.’ En even verder: ‘Wij proberen geen lege boodschappen te brengen, maar engageren ons door inhoud en betekenis te geven aan wat we doen. ABSoluut Magazine zal in de toekomst de drager zijn van dat engagement.’ Vijf jaar en tien edities later is Anton meer dan ooit van dat standpunt overtuigd. Deze jubileumeditie wordt op maar liefst 15 000 exemplaren gedrukt. Daarmee kunnen we ons meten met een aantal nationale titels die in de kiosk te vinden zijn. Toch weet ik nu al hoe Antons slotconclusie tijdens de volgende debriefing zal klinken. Of het in het een volgende editie misschien nog wat ‘straffer’ kan’? En zo blijven we altijd weer ons beste nummer ooit maken. Els Van Roey, hoofdredactrice

Absoluut 10!

Absoluut Magazine groeide de afgelopen vijf jaar uit tot een vaste waarde

ABSOLUUT architectuur design kunst lifestyle

n°1

ABSOLUUT architectuur design kunst lifestyle

herfst-winter 10/11 - €7,00

n°2

architectuur design kunst lifestyle

BOUWEN AAN GELUK

ARCHITECTUUR MAAKT GELUKKIG covers_1_10.indd 2

covers_1_10.indd 1

ABSOLUUT

zomer-herfst 11 - €7,00

n°3

herfst-winter 11/12 - €7,00

Tussen kunst en design

22/04/15 10:08

covers_1_10.indd 3

22/04/15 10:08

ABSOLUUT architectuur design kunst lifestyle

n°4

ABSOLUUT architectuur design kunst lifestyle

zomer - herfst 12 - €7,00

n°5

ABSOLUUT architectuur design kunst lifestyle

herfst - winter 12/13 - €7,00

n°6

lente - zomer 13 - € 7

Binnenlandse Zaken De onstuitbare creativiteit der Belgen

Nieuwe perspectieven

INTERNATIONALE ALLURE

Vormgeving als vrijheidsverklaring

covers_1_10.indd 4

22/04/15 10:09

covers_1_10.indd 5

ABSOLUUT

ABSOLUUT architectuur design kunst lifestyle

“Ik zoek niet. Ik vind.” Pablo Ruiz y Picasso (1881 - 1973)

Op een dag vindt Picasso op een schroothoop een oud en puntig fietszadel met vlak ernaast een verroest fietsstuur.

In zijn verbeelding beide lifestyle delen zich als vanzelf met architectuur designgaan kunst

n°7

herfst - winter 13/14 - € 7

22/04/15 10:09

covers_1_10.indd 6

ABSOLUUT

architectuur design kunst lifestyle

n°8

22/04/15 10:09

architectuur design kunst lifestyle

lente-zomer 14 - € 7

n°9

herfst-winter 14/15 - € 7

n°8

elkaar verbinden. Het idee van de Stierenkop (1943) is geboren, bijna zonder nadenken, zonder er expliciet naar op zoek te gaan. “Ik hoefde hem alleen nog maar in elkaar te lassen.” Je ziet een Picasso-stierenkop, en pas daarna zijn uit de assemblage de twee verdwaalde gebruiksvoorwerpen te herkennen. Het lijkt evident, maar bij nader inzien is het geniaal.

DE WERELDKLASSE VAN BELGEN IN HET BUITENLAND

lente-zomer 14

Ook andersom openbaart zich het genie. Picasso: “Wat ik echter meteen daarna had moeten doen: de stierenkop weggooien. Hem op straat, in de goot, waar dan ook neergooien, in elk geval weggooien. Dan zou er iemand langslopen, hem oppakken en ontdekken dat hij van die stierenkop misschien wel een fietszadel en een stuur kon maken. En dat doet hij dan... Dat was prachtig geweest. Het is de gave der verandering.”

CECI N’EST PAS CLASSIQUE

Schelstraete Delacourt Associates nv-sa • Member of InterSearch Bagattenstraat 165 • B-9000 Gent • +32 9 233 03 79 Square de Meeûs 38/40 • B-1000 Brussel/Bruxelles • +32 2 401 87 55 info@s-d.be • www.s-d.be

MODERNITEIT ALS NIEUWE STANDAARD

Nieuwe manieren van wonen, werken, leven, genieten.

NIEUWE ORDE ARCHITECT IN SPE FOREVER YOUNG JONGE WOLVEN Een overzicht van in de werving Leerlingen antroOnverwoestbaar design Schelstraete Delacourt Associates is gespecialiseerd en selectievan vande high level sleutelposities, nationaal en internationaal.

ODE AAN DE SMAAKMAKERS VAN MORGEN

nieuwkomers posofische Steinerschool en architectuur met een Het kantoor biedtbeloftevolle advies op het vlak van Executive Search, Director Search en Management assessment. in creatieve disciplines bouwen hun ideale woning nieuwe bestemming Schelstraete Delacourt Associates is lid van InterSearch, met 90 kantoren in meer dan 50 landen wereldwijd.

covers_1_10.indd 7

14_934_advertentie_6mei.indd 1 X_COVER 2.indd 114

22/04/15 10:09

6/05/14 14:47

8/05/14 16:43

covers_1_10.indd 9

22/04/15 10:09

opm. adv_ABS_10jaar_hecotec_ok.indd opm. adv_ABS_10jaar_hecotec_ok.indd 1 1

he he 째

she she 22째 22째 째 21

SHE SHELIKES LIKESITITHOT HOT th Happy Happy 10 th 10 edition edition of the of the ABSoluut ABSoluut magazine! magazine!

WARMTEPOMPEN WARMTEPOMPEN KLIMATISATIE KLIMATISATIE VENTILATIE VENTILATIE SANITAIR SANITAIR

Meersbloem-Leupegem Meersbloem-Leupegem 50 50 9700 9700 OUDENAARDE OUDENAARDE Tel. 055 Tel.61055 6261 6362 63 www.hecotec.be www.hecotec.be info@hecotec.be info@hecotec.be

30/04/1530/04/15 10:49 10:49



                                

AN DE KERK V S

                             

Laurence Dujardyn is curator en directrice bij galerie Albert Baronian in Brussel. Samen met Mathias Wille richtte ze Bunk Club op, een kunstinitiatief om opkomende kunstenaars te promoten. Onder het label FAN OF brengt ze edities uit aan democratische prijzen. bunkclub.be.

Absoluut Column

HERR ZEITGEIST Vijf jaar is het geleden dat Marina Abramovic het MoMA in New York bezette met haar overzichtstentoonstelling The artist is present. De kunstenares wordt gezien als een pionier in de performancekunst. Dat ze haar lichaam zowel tot onderwerp als instrument maakt van haar werk en daarbij naaktheid noch ontbering schuwt, leidde in het verleden regelmatig al eens tot controverse. In een van haar bekendste experimenten in 1974 legde ze 72 objecten op een tafel in een galerie in Belgrado en nodigde het publiek uit om die op haar te gebruiken. Abramovic testte hierbij hoe ver het publiek met haar zou gaan, zonder zich te verroeren. Op de tafel lagen onder meer rozen, olijfolie, wijn, maar ook een geweer met één kogel, een mes en een schaar. Zes uur later wandelde ze weg onder het bloed en in tranen, maar levend. Haar beroemdste performance echter vond plaats tijdens de overzichtstentoonstelling in het MoMA vijf jaar geleden. 736 uren en 30 minuten zat ze onbeweeglijk en zwijgend aan een tafel in het atrium van het museum, terwijl de bezoekers om de beurt tegenover haar konden plaatsnemen. Fans richtten een Facebook-groep op Sitting with Marina, net als een blog onder de naam Marina Abramovic made me cry. Een fotograaf portretteerde elke persoon die rechtover haar zat en publiceerde dat op Flickr. Maar wat haar populariteit nog het meest een boost gaf bij de jongere generatie, was het feit dat Lady Gaga de tentoonstelling ging zien. Ook acteur James Franco – onder meer bekend van Spiderman en Spring Breakers – nam deel aan de performance van Abramovic en sindsdien zijn de twee regelmatig samen te spotten. Een andere kunstfiguur waarmee sterren als James Franco onafscheidelijk lijken, is Klaus Biesenbach, sinds vijf jaar directeur van het P.S. 1 in Queens – het hippere broertje van het MoMA. Biesenbachs Instagram-account is zowat het epitome van de

celibrity-curator: selfies met Lady Gaga, James Franco, Marina Abramovic, Yoko Ono, Björk ... Met meer dan 160 000 followers is Herr Zeitgeist, zoals zijn bijnaam luidt, waarschijnlijk de gekendste sociale-mediafiguur in de kunstwereld. Zijn obsessie voor roem uit zich niet alleen online, maar heeft zich ook gemanifesteerd in de huidige Björk-tentoonstelling in het MoMA, waarvan hij de curator is. Hoewel er non-stop een lange rij bezoekers aan de ingang staat te wachten, kreeg de overzichtstentoon-

Celibrity-curatoren als Klaus Biesenbach, bijgenaamd Herr Zeitgeit, zijn een symptoom van een onontkoombare trend in de kunstwereld: sociale media en de hang naar beroemdheid lijken het kunstlandschap steeds meer te kleuren, stelt Laurence Dujardyn stelling van de IJslandse zangeres de voorbije weken vanuit alle hoeken bijtende kritiek. Jerry Saltz – recensent van het New York Magazine en zelf een notoire Instagrammer – noemt de tentoonstelling het zoveelste fiasco in een rij van genante popprogrammaties waarmee het MoMA zich heeft toegelegd op puur entertainment om de bezoekerscijfers een boost te geven. Het is niet de combinatie van musea en popcultuur waaraan de critici zich storen, maar wel het gebrek aan ambitie en eruditie waarmee dat gebeurt. Allen zijn het erover eens dat dit grotendeels aan Biesenbach ligt en stellen zowel zijn celebrityprofiel als zijn capaciteiten als curator in vraag. Het Björk-debacle zou wel eens een eind aan het Biesenbach-tijdperk kunnen stellen. Maar dat sociale media en de hang naar beroemdheid het kunstlandschap steeds meer zullen kleuren, is onontkoombaar. 11

tuinen . zwembaden . poolhouses . totaalprojecten

www.becaus.be

Absoluut Column

Rudi Janssens studeerde criminologie aan de KUL en management aan de Vlerick Business School. Na een passage in de Belgische bankwereld vertrok hij in 1998 naar de Provence waar hij werkt als ondernemer en vastgoedmakelaar (Janssens Immobilier - Knight Frank). janssens-immobilier.com.

SURVIVAL OF THE CREATIVE FITTEST Wat houden we ervan wanneer alles hetzelfde blijft. Nochtans is onveranderlijkheid een illusie. Niets blijft; panta rhei zoals Heraclitus stelde. In onze huidige Europese maatschappij echter sturen voorzichtigheid en een risicovermijdende houding ons economisch gedrag. Na bijna twintig jaar wonen en ondernemen in Zuid-Frankrijk zie ik de nefaste effecten van dat voorzorgsprincipe op het welzijn van de bevolking en de ondernemers. Verandering is namelijk de fundamentele kracht van vooruitgang en groei. De econoom Joseph Schumpeter bijvoorbeeld beschreef het principe van de creatieve vernietiging: het proces van voortdurende innovatie en verandering waarbij succesvolle toepassingen van nieuwe technieken, processen en producten de oude vernietigen. Volgens Schumpeter hebben we economische groei louter te danken aan die permanente technische innovatie. De gsm vervangt de telefoon, internethandel holt de fysieke handel van de traditionele winkel uit, robotisering neemt het werk van mensen over enzovoort. Dat permanent en ogenschijnlijk tegengesteld gebeuren van vernietiging door innovatie en verandering schept nieuwe kansen. Maar dat proces blijft niet zonder gevolgen. Het gaat gepaard met angst, onzekerheid, weerstand, zelfs sociale onrust om het oude op te moeten geven voor het nieuwe dat zich nog niet bewezen heeft. In een eerste fase leidt creatieve vernietiging vaak tot ontslagen en werkloosheid voor hen die de oude producten nog maken, of moeilijke tijden van reconversie voor diegenen die niet kunnen volgen. Faillissementen en economische teruggang zijn het gevolg. Op de koop toe is dat proces ontdaan van enige zingeving. Creatieve vernietiging is een anonieme, mechanische logica, een absolute noodwendigheid. Een onderneming die niet innoveert, zal verdwijnen en worden opgeslokt door zijn concurrent. En dat is geen kwestie van goed of slecht, noch van vrijheid of toeval, maar gewoonweg een kwestie van overleven en

overwinnen. Creatieve vernietiging is als het ware het economische evenbeeld van Darwins natuurlijke selectie. Survival of the creative fittest. Met als einddoel: groei. Permanent veranderen om steeds meer te kunnen verkopen en consumeren. De vraag blijft: tot op welk punt is dat houdbaar voor mens, aarde en maatschappij? Is er dan geen limiet aan onze reserves en kooplust? Schumpeter zelf concludeerde dat creatieve destructie uiteindelijk tot zelfvernietiging leidt. De mens zal op een bepaald moment halt roepen aan dat proces omdat het

Creatieve vernietiging is het economische evenbeeld van Darwins natuurlijke selectie. Het einddoel? Economische groei. Maar tot op welk punt is dat proces van permanente verandering houdbaar voor mens, aarde en maatschappij, vraagt Rudi Janssens zich af

hem vervreemdt van zijn menselijke waardigheid en geen verder sociaal welzijn oplevert. Het kapitalisme is dus volgens Schumpeter gedoemd om te verdwijnen. Niet door de klassenoorlog tussen arm en rijk, zoals Marx dacht, maar door die onzichtbare hand van verandering. Voorlopig geeft de geschiedenis Schumpeter nog geen gelijk. Is zijn eindconclusie de juiste? Creatieve destuctie tegenhouden lijkt me in elk geval onmogelijk, en wellicht ook niet wenselijk. De vraag is eerder: hoe ga je ermee om? Bestaat er een creatieve vernietiging met een menselijk gelaat? Een verandering die vrijheid en menselijkheid respecteert? Ik ben overtuigd van wel. In elk geval, als je niets verandert, verandert er niets. Zelfs niet in Zuid-Frankrijk ! 13

Absoluut Column

VZW See and Smile heeft uw steun nodig:

Steun het goede doel en doe een gift 14

Anton Gonnissen, architect en projectontwikkelaar, leidt het Gentse ABS Bouwteam. Hij is gepassioneerd door ‘ruimtelijke en geestelijke ordening’, zoals hij het zelf omschrijft. In 2010 lanceerde hij het lifestylemagazine ABSoluut. Meer info: absbouwteam.be.

Absoluut Column

AWAKENING Het was op een prille oktoberochtend in 2010 dat de pdf van het eerste ABSoluut Magazine in mijn mailbox terechtkwam. Naast aannemer nu ook uitgever zijn was een vreemd gevoel. Vijf jaar later werken we aan de tiende editie van wat inmiddels een kwaliteitsicoon is geworden en een vaste plaats heeft verworven in mijn geestelijke matrix. ABSoluut is een manier van denken geworden, een reflex. In die vijf jaar heeft het ritme van het magazine mij verplicht om eerlijk uit te komen voor mijn mening en die ook neer te schrijven. Het deed me evolueren van een vrijblijvende omstaander naar een betrokken opiniegever, van de zaal naar het podium. Of mijn omgeving al dan niet gediend is met die metamorfose, of ik al dan niet kan bogen op enige autoriteit bij deze late ‘awakening’ is van ondergeschikt belang aan het persoonlijk groeiproces dat daaruit voortvloeit. Veel mensen rondom mij leven in een soort zinloze reflex waarbij het imiteren van hun even zinloze biotoop hun voornaamste zorg is. Mijn generatiegenoten mogen dan ontsnapt zijn aan het wurgend conservatisme van de happy sixties, ze hebben zich opnieuw laten insluiten door een moderner, maar even wurgend collectivisme: de vreugdes van de massa. In een wervelende spiraal van consumptiedrift lijkt het immense belang van de individuele zoektocht naar waarheden vandaag verloren te zijn gegaan in een bad van gin-tonics en aperitiefhapjes met een heel lange naam. Jammer, want net nu het internet en de internationale pers ons allen zo goed als live op de brandhaarden van de wereld laat plaatsnemen, hebben we er geen mening over. Laat staan dat we tot daden overgaan om het leed in de wereld te verzachten. En leed is er, in overvloed. Voor mezelf was de ervaring mijn vrouw zwaar gewond uit een militaristisch bestuurd land geëvacueerd te krijgen een wake-up call. Wanneer voor het eiland Lampedusa opnieuw een boot kapseist met honderden verdron-

ken immigranten tot gevolg, kan ik niet anders meer dan haarscherp het leed zien van de Libische families die, na onmenselijke bombardementen van lege olievaten gevuld met dynamiet en stukken ijzer, uit een pure overlevingsreflex die levensgevaarlijke overtocht aanvatten. Dat ze daarbij opgelicht worden door mensenhandelaars aan hun kant, opgesloten en beschimpt worden in kampen aan onze kant en mogelijk met hun gezin van de ene gruwelijke waanzin in de andere verzeild zullen geraken,

In een spiraal van consumptiedrift lijkt het belang van de individuele zoektocht naar waarheden vandaag verloren te zijn gegaan. Voor Anton Gonnissen kwam de wake-up call toen zijn vrouw zwaar gewond raakte in een militaristisch bestuurd land nemen ze er uit noodzaak bij. Ondertussen zappen wij die nieuwsberichten weg om op Njam TV onze brede waaier van originele kookprojecten uit te breiden. Mijn schuld en schaamte is dodelijk. Vijf jaar heb ik nodig gehad om deze schaamte te ontwikkelen, en ik hoop in de volgende vijf jaar een antwoord te vinden zodat ik actief mijn deel kan inbrengen om dat leed te bestrijden of te verlichten. Ik maak mij evenwel maatschappelijk noch politiek enige illusie. Het zal een persoonlijke inspanning moeten worden, of geen. Het zal gaan om het ‘schoonvegen van eigen stoep’-principe in combinatie met tijd vrijmaken om ter plaatse hulp te bieden. Maar laat het duidelijk zijn. Het is moeilijker voor een westerling om zijn comfort op te geven dan voor een kameel om door het oog van een naald te gaan (vrije interpretatie van Marcus 10:13-31). 15

Absoluut Architectuur

ABSOLUUT architectuur design kunst lifestyle

n°1

herfst-winter 10/11 - €7,00

Absoluut Architectuur

DOMUS AUREA 1 GEBOUW, 4 TOPONTWERPEN

Vier keer hetzelfde gebouw, vier keer dezelfde bouwheer, vier keer dezelfde eisen. Toch gaven de vier architectenbureaus die een ontwerp indienden voor het Domus Aurea-project van ABS Bouwteam telkens een compleet andere invulling aan de opdracht. CAS Architecten creëerden een hedendaags landmark, Govaert & Vanhoutte pasten het principe van de Gulden Snede toe, Sculpt[IT] voegde het licht als vierde dimensie toe en Dhooge & Meganck ontwierpen appartementen voor aparte mensen. De enige vraag die nog overblijft, is wie de vier gelukkigen zullen zijn die in het uitgevoerde project zullen wonen.

‘Al van bij de oprichting in 1990 is ABS Bouwteam een huis van waarden’, zegt Anton Gonnissen, zaakvoerder ABS Bouwteam. ‘Waar we aanvankelijk voorzichtig probeerden om architectuur te laten primeren – ik ben zelf architect – bleek al snel dat veel klanten niet alleen voor bouwkunst kozen, maar ook voor ligging en context. Vandaag zijn daar nog enkele uitdagingen bij gekomen. De ruimte moet oordeelkundig geordend worden, we moeten nieuwe woonvormen bedenken en met energie en materiaal moeten we verstandig omgaan. We konden na de aankoop van het Belfius-gebouw in de Vlaanderenstraat in Gent dan ook niet over één nacht ijs gaan. We kozen voor een programma met niet meer dan vier luxeappartementen en een iconische winkel op de benedenverdieping. Door de eenvoud van dat programma werd de context geschapen om een heel bijzonder concept te realiseren. Ons moment was aangebroken om voor die straat, voor onze eigen stad Gent en voor vier toekomstige gelukkige klanten iets uitzonderlijks uit te werken.’ Gouden villa Het project kreeg de naam Domus Aurea mee, verwijzend naar de Domus Aurea – letterlijk ‘gouden villa’ – die keizer Nero in het centrum van Rome liet optrekken. Toen het huis klaar was, zou Nero hebben uitgeroepen: ‘Eindelijk heb ik een menswaardig verblijf!’ Vertrekbasis is een gebouw uit de jaren zestig, een voormalig Belfius-bankkantoor, dat het bouwteam een nieuwe bestemming wil geven als stadspand met iconische handelsruimte en vier high end wooneenheden. Tegelijk was het de bedoeling de omgeving een extra boost te geven. De Vlaanderenstraat is een uitzonderlijke stadsbiotoop die sinds een klein decennium aan een wederopstanding bezig is. De vroegere ‘interimkantorenstraat’ herwon langzaam haar grandeur, en is vandaag een hippe straat met een sterrenrestaurant, een topchocolatier en kwaliteitsvolle winkels en restaurants. In 2010 pakte ABS Bouwteam al de kantoren van Fortis Bank aan, gelegen aan de overkant van Domus Aurea, om er twaalf appartementen en een penthouse van te maken. Een project dat vandaag nog altijd als voorbeeld dient voor stadsvernieuwing en geslaagde architectuur. Stadsintegratie op die plaats is echter geen sinecure. De Vlaanderenstraat werd ontworpen volgens de principes van Haussmann. Amper twee historische gebouwen in de rij werden afgebroken en vervangen in de jaren zestig. Dat dit net die twee gebouwen zijn die ABS Bouwteam kocht om te herbestemmen, maakt de uitdaging alleen maar groter. Jonge wolven Hoe pak je een project als dit nu aan? De traditionele manier waarbij je één architect een oplossing laat bedenken, leek het bouwteam gezien de mogelijkheden van het gebouw zonde. En dus sprak de onderneming vier bureaus aan. Anton: ‘Het leek ons beter om niet naar de traditionele architecten te stappen, maar naar de jonge, hongerige, creatieve bureaus. Het originele gebouw wordt afgebroken, daar hoefden ze dus geen rekening mee te houden. De context van die andere beschermde gebouwen was er wél. De architecten konden meegaan in de traditie ofwel er regelrecht tegeningaan. Door vier ontwerpers aan te stellen, openden we de deur naar die twee opties volledig. Daarna was het alleen nog afwachten wat het vuurwerk zou opleveren. Dat naast twee Gentse, ook een Brugs en een Antwerps kantoor interesse toonden, maakte onze verwachtingen alleen maar groter. Toch kon niets ons voorbereiden op de uitzonderlijke kwaliteit en variatie die de vier teams ons brachten. We werden omvergeblazen door hun inzichten, hun waarden. Ze schotelden ons pure kwaliteit, pure klasse en pure architectuur voor.’ Geniet mee op de volgende pagina’s. 17

Absoluut Architectuur

DOMUS AUREA

GOUDEN LANTAARN

Met zijn balkon, uitsprongen en innovatieve luiken van messing-in-glas weerspiegelt het ontwerp van Dhooge & Meganck Architectuur de vroegere grandeur van de Vlaanderenstraat. Tegelijk speelt het gebouw volledig in op de tijdsgeest dankzij zijn flexibele grondplannen â&#x20AC;&#x201C; appartementen voor aparte mensen, zoals de architecten het zelf omschrijven.

Absoluut Architectuur

‘s Avonds, wanneer de luiken dicht zijn, lijkt het gebouw wel een grote lantaarn die een gouden gloed werpt op de Vlaanderenstraat’

HET ONTWERP

De gevelontwerpen van Saar Meganck en David Dhooge verwijzen door hun verticaliteit, de erker en het balkon naar de sfeer van de Vlaanderenstraat met zijn statige herenhuizen, maar dan wel op een hedendaagse manier. Opvallend zijn ook de luiken van messing-in-glas. ‘Wanneer de luiken ‘s avonds dicht zijn, wordt het gebouw als het ware één grote lantaarn die op de Vlaanderenstraat een zachte gouden gloed werpt, wat een heel sereen effect oplevert’, vertelt Saar. Voor de binneninrichting stelden David en Saar zich een dag in het leven van de potentiële bewoners voor. David: ‘We ontwierpen vier grondplannen die passen bij uiteenlopende persoonlijkheden en tegelijk inwisselbaar zijn. Zo is er een appartement met drie slaapkamers, één met een groot bureau … Op die manier tonen we de flexibiliteit van het grondplan aan. Elk appartement is bereikbaar met een lift die een kamer op zich vormt, la chambre levée. Die ruimte komt uit op la chambre à rêver, die de bewoners zelf kunnen invullen: atelier, extra garage of hobbykamer.’ Het ontwerp brengt ook een stukje platteland naar de stad en stimuleert de biodiversiteit via twee volwaardige tuinen: de ‘luchttuin’, een verticale geveltuin en de ‘omsloten tuin’, een overdekte, collectieve daktuin op de bovenste verdieping.

Absoluut Architectuur

WANNEER DE LUIKEN VAN MESSING-IN-GLAS ‘S AVONDS DICHT ZIJN, WORDT DIT ONTWERP VAN DHOOGE & MEGANCK ALS HET WARE ÉÉN GROTE LANTAARN DIE EEN ZACHTE GOUDEN GLOED WERPT OP DE VLAANDERENSTRAAT. VOOR DE BINNENINRICHTING STELDEN DE ARCHITECTEN ZICH EEN DAG IN HET LEVEN VAN DE BEWONERS VOOR. ZE SCHREVEN ER ZELFS EEN KORTVERHAAL OVER DAT DEEL UITMAAKT VAN HET BOEK OVER HUN ONTWERP. HET PROJECT MIKT OOK OP HET GOLDD-LABEL (GENT LEVENSLOOPBESTENDIG DESIGN), IN LIJN MET DE AMBITIES VAN DE STAD OM TE ANTICIPEREN OP DE VERGRIJZING VAN DE BEVOLKING.

Absoluut Architectuur

DE ARCHITECTEN

David Dhooge en Saar Meganck zijn niet alleen partners in architectuur, maar ook in het dagelijkse leven. Ze leerden elkaar kennen op de Universiteit Gent, waar ze afstudeerden als burgerlijk ingenieur-architect. David was meer dan twaalf jaar aan de slag als senior projectarchitect voor Stéphane Beel Architects (SBA), Saar werkte bij prof. dr. ir. architect Firmin Mees. In 2014 beslisten ze om uitsluitend verder te gaan onder eigen naam. ‘Met ons bureau willen we ons toeleggen op de duurzame ontwikkeling van het stedelijk leven via innovatieve architectuurprojecten’, zegt David. ‘Concepten die ons bijzonder boeien, zijn helderheid, archetypes, droombeelden, reminiscenties, licht en donker, ambacht, details, zintuigen, de mens an sich ...’ Recent wonnen ze de opdracht voor de eerste passieve basisschool voor het Freinetschool van de Stad Gent. Eerder ontvingen ze ook al de BIS-prijs voor de verbouwing van hun eigen atelier.

Van boven naar beneden: Atelier Dhooge & Meganck architectuur, © Thomas De Bruyne. Atelier Dhooge & Meganck architectuur, © Dhooge & Meganck architectuur. ‘Project les verres bavards’, © Dhooge & Meganck architectuur. ‘Project de kleine prins’, © Dhooge & Meganck architectuur Renders: © Nanopixel - Dhooge & Meganck architectuur

bulthaup Absoluut Architectuur

van damme team

De Solitairen kunnen vrijelijk over de ruimte worden verdeeld, los of in combinatie met andere bulthaup productlijnen en de gebruiker kan ze naar eigen inzicht rangschikken. De Solitairen zijn van alle kanten benaderbaar en dat maakt ze optimaal geschikt om samen te koken. Alle functionele elementen zijn snel binnen handbereik. De Solitairen zijn zo ingericht dat er meerdere mensen tegelijkertijd aan kunnen werken; alles draait om communicatie en samen dingen ondernemen. www.milan2014.bulthaup.com www.bulthaupgent.be

Absoluut Architectuur

DOMUS AUREA

GULDEN SNEDE

Gestileerde, strakke blokken op elkaar gestapeld: Govaert & Vanhoutte gingen voor een resoluut modern concept. Door op zowel de voor- als de achtergevel het principe van de Gulden Snede toe te passen bewaarden ze de link met de historische gebouwen in de Vlaanderenstraat.

Absoluut Architectuur

‘Het principe van ideale verhoudingen komt zowel in de voor- als in de achtergevel terug. Op die manier konden we een hedendaags gebouw uittekenen dat toch volledig op zijn plaats is in zijn omgeving’

HET ONTWERP

‘Wonen in de stad, dat betekent dat je dicht op elkaar leeft’, vindt Benny Govaert. ‘We hebben daarom gespeeld met het idee van op elkaar gestapelde blokken. Tegelijk wilden we het moderne concept historisch onderbouwen. We hebben daarom de Vlaanderenstraat goed bestudeerd. Zo ontdekten we dat alle 19de-eeuwse gevels in de straat ontworpen zijn volgens de Gulden Snede. Dat principe van ideale verhoudingen komt in ons ontwerp zowel in de voor- als in de achtergevel terug. Op die manier konden we een hedendaags gebouw uittekenen dat toch volledig op zijn plaats is in zijn omgeving.’ Het gebouw werd ingedeeld in een handelsruimte, drie appartementen en een penthouse. De handelsruimte bevindt zich op de benedenverdieping en een stuk van de tweede etage. Ook de andere appartementen zijn verdeeld over twee verdiepingen. De ingang van het gebouw bevindt zich naast de winkel. Benny Govaert: ‘We hebben er bewust voor gekozen om de toegang niet te voorzien in de Notarisstraat, maar in de Vlaanderenstraat. Die straat is helemaal aan het heropleven, en het is ook van hieruit dat je de torens van Gent voor je ziet opdoemen.’

Absoluut Architectuur

GOVAERT & VANHOUTTE STAPELDEN GROTE GEOMETRISCHE BLOKKEN OP ELKAAR. OM HET GEBOUW TE LATEN AANSLUITEN BIJ DE ANDERE HUIZEN IN DE STRAAT, PASTEN ZE HET PRINCIPE VAN DE GULDEN SNEDE TOE IN DE VOOR- EN ACHTERGEVEL. BENNY GOVAERT: ‘WE ZIJN GEGAAN VOOR EEN ONTWERP DAT UITGESPROKEN MODERN, ZELFS OVER THE EDGE IS, MAAR DAT TOCH OP ZIJN PLAATS LIJKT IN DE VLAANDERENSTRAAT. MET DIT ONTWERP HEBBEN WE EEN RISICO GENOMEN, MAAR WINNEN WAS VOOR ONS MINDER BELANGRIJK DAN DEZE ARCHITECTUUR OP DE KAART TE ZETTEN.’

Absoluut Architectuur

DE ARCHITECTEN

Hun ontwerp voor Tyne Cot Cemetry werd bekroond met de Civic Trust Award, en in 2012 haalden ze de LEAF Award binnen, een internationale prijs waar ook grote namen als Daniel Libeskind voor genomineerd waren. Govaert & Vanhoutte mogen zichzelf dus met recht tot de top van de Belgische architectuurscene rekenen. Hun stijl – strak, minimalistisch en robuust – draait rond functionaliteit en abstractie, een concept dat ze leerden kennen via de Russische kunstenaar Kazimir Malevich. ‘In ons werk vertrekken we altijd vanuit een functionele basis’, zegt Damiaan Vanhoutte. ‘Die zetten we om in volumes die we tot slot abstraheren.’ Hun werkwijze doet ook vaak denken aan het beroemde motto van architect Ludwig Mies van der Rohe: Less is more. ‘Het werk van Mies van de Rohe is vandaag nog altijd relevant. Met hem vergeleken worden vinden we een complement. Het is trouwens ook ons doel om iets blijvends te creëren.’ En iets blijvends, dat is volgens het architectenduo een constructie die niet schreeuwerig om aandacht vraagt, maar perfect aanleunt bij zijn omgeving. Van boven naar beneden: ‘Fort Napoleon’, © Daniël de Kievith. ‘D-Hotel’, © Dennis Paillard. ‘Enjoy Concrete’ © Tim van de Velde. ‘Tyne Cot Cemetry’, ©Tim Van De Velde.

Absoluut Architectuur

stone.be

STONE IS EEN VERHAAL VAN MENSEN. GEPASSIONEERDE MENSEN DIE DE WERELD AFREIZEN OP ZOEK NAAR NIEUWE MATERIALEN EN AFWERKINGEN, MENSEN DIE WAKEN OVER DE KWALITEIT VAN DE MATERIALEN DIE WE AANVOEREN, MENSEN DIE ARCHITECTEN EN BOUWHEREN HELPEN BIJ HET MAKEN VAN KEUZES, MENSEN DIE DE SERVICE PROBEREN TE GEVEN NODIG VOOR EEN VLOTTE AFHANDELING VAN ELKE OPDRACHT OF PROJECT. MENSEN DIE ERVOOR ZORGEN DAT IEDER STUKJE UNIEKE NATUUR OP DE JUIST PLAATS TERECHT KOMT.

Showroom Olsene

Showroom Londerzeel

Grote Steenweg 13 9870 Olsene - Zulte +32 93 88 91 11

Autostrade 30 1840 Londerzeel +32 52 31 76 00

Absoluut Architectuur

DOMUS AUREA

TACTIELE ILLUSIE

De originele voorgevel, volledig nagebouwd in glas, dat is de grootste blikvanger in het ontwerp van Sculp[IT]. Wanneer de gevel niet belicht wordt, past die bijna onopvallend in het straatbeeld. Verlicht lijkt de gevel wel een kristallen kunstwerk.

Absoluut Architectuur

HET ONTWERP

‘De omgeving van Domus Aurea vormde voor ons de grootste inspiratiebron bij het uittekenen van het ontwerp’, zegt Pieter Peerlings. ‘We wilden iets unieks brengen dat toch perfect in zijn context zou passen. Het pand bevindt zich in een straat waarvan bijna alle gevels beschermd zijn. Alleen het oude Belfius-pand lijkt hier niet thuis te horen. We hebben daarom geprobeerd om de klassieke, eclectische typologie in een hedendaags jasje te stoppen door de originele gevel na te bouwen in laagjes glas. Als een soort kunstwerk binnen een hedendaags bouwconcept.’ Silvia Mertens: ‘We wilden iets toevoegen

‘We hebben de klassieke, eclectische typologie in een hedendaags jasje gestopt door de originele gevel na te bouwen in laagjes glas’ aan het uitgangspunt van het gebruik van de originele gevel. De vierde dimensie, noemden we dat. Die vierde dimensie bestaat vooral uit het toevoegen van licht, waardoor het geheel in zekere zin imaginair lijkt, een tactiele illusie. Dat concept sluit mooi aan bij het Gentse lichtplan. Het resultaat is een oude historische gevel ontworpen en gebouwd met de kennis van vandaag en met de uitstraling van de toekomst.’ 34

Absoluut Architectuur

‘DE VLAANDERENSTRAAT BESTAAT HOOFDZAKELIJK UIT HISTORISCHE GEBOUWEN’, ZEGT SILVIA MERTENS. ‘WIJ PLAATSTEN EEN VOLLEDIG GLAZEN GEVEL, IDENTIEK AAN DE ORIGINELE FAÇADE. ZO COMBINEERT HET ONTWERP ÉN HET NU ÉN HET VERLEDEN IN ÉÉN TOEKOMSTGERICHT GEBOUW. OMDAT WE GEBRUIKMAAKTEN VAN GLAS, EEN REFLECTEREND, TRANSLUCENT MATERIAAL, OOGT DE GEVEL BESCHEIDEN EN CONFORMEREND, MAAR TEGELIJK SPRINGT HET ONMIDDELLIJK IN HET OOG.’ HET INTERIEUR IS TAILOR MADE VOLGENS DE PERSOONLIJKE WENSEN VAN DE TOEKOMSTIGE EIGENAAR.

Absoluut Architectuur

DE ARCHITECTEN

Sculp[IT]architecten, in 2007 opgericht door Silvia Mertens en Pieter Peerlings, werd bekend met de ‘Smalste woning van Antwerpen’: een rijwoning van 2,5 meter breed omgebouwd tot een comfortabel woonhuis annex bureau. Het leverde het bureau in 2008 de Belgium Building Award op. In 2012 realiseerden ze het grootste publieke drijvende zwembad ter wereld, de Badboot. Silvia en Pieter kiezen er bewust voor om ‘stijlloos’ te zijn. ‘We willen vooral de identiteit van de opdrachtgever vorm geven’, zegt Silvia. Het bureau kiest bovendien voor een meerlagige, holistische aanpak. Pieter: ‘Het is pas door de gelaagdheid en de kruisbestuiving tussen de verschillende ontwerpparameters dat een project boven het gemiddelde uitstijgt en een meerwaarde creëert. Die integrale aanpak vraagt een grondige architectuurstudie en een doorgedreven persoonlijke communicatie – niet alleen tussen de architect en de opdrachtgever, maar ook tussen de architect en de verschillende studiebureaus. Dankzij die totaalaanpak komen we tot verrassende en persoonlijke ontwerpen die geloofwaardigheid uitstralen.’ Van boven naar onder: ‘Badboot’, © King George. ‘Rust Mondriaanwoning’, © Luc Roymans. ‘Stadswoning Lalo’, © Luc Roymans. ‘Mona Lofts in oude Chocoladefabriek’ @ Luc Roymans.

Absoluut Architectuur

DOMUS AUREA

NIEUW LANDMARK

Net als het originele Domus Aurea heeft het ontwerp van CAS Architecten een centrale binnenplaats. Ook de gouden toetsen in de gevels en afwerking verwijzen naar het paleis van keizer Nero. De strakke lijnen maken van dit gebouw toch een hedendaags landmark dat Gent mee op de kaart zet.

ABSOLUUT

Absoluut Architectuur

‘Domus Aurea betekent letterlijk “gouden huis”. In de achtergevel en in afwerking vind je daarom een touch of gold terug’

HET ONTWERP

‘In Gent gebeurt er heel wat op het vlak van architectuur’, zegt Pieter-Jan Leenknecht van Cas Architecten. ‘Denk maar aan het kantoorgebouw van het Havenbedrijf, de stadshal of de KBC-toren. Met onze Domus Aurea wilden we een nieuw landmark creëren. We hebben gekozen voor een modern ontwerp dat met zijn grote hoogtes en ritmiek refereert aan de verticaliteit van de gevels in de Vlaanderenstraat.’ Het ontwerp verwijst ook naar de naam van het project. Jovanca De Bruycker: ‘Domus Aurea betekent letterlijk “gouden huis”. In de gevels en afwerking

vind je daarom een touch of gold terug. En net als het originele Domus Aurea heeft ook ons ontwerp een binnenplaats waar de vier appartementen op uitkijken.’ De winkelruimte beneden komt niet uit op de patio om de privacy van de bewoners te garanderen. Helemaal bovenaan bevindt zich een penthouse, vanwaar je via een trap de botanische tuin bereikt. Jovanca: ‘We wilden zo veel mogelijk groen in de stad brengen, niet alleen op het dak, maar ook via beplantingen aan de voorgevel.’

Absoluut Architectuur

‘NORMAAL GEZIEN HEBBEN WE WEINIG LAST VAN STRESS, MAAR BIJ DIT PROJECT WAS DAT ENIGSZINS ANDERS’, ZEGT JOVANCA DE BRUYCKER. ‘HET GAAT HIER OM EEN HEEL COMPLEX VRAAGSTUK, MAAR TEGELIJK OOK OM EEN HEEL BOEIEND PROGRAMMA. DE BOUWHEER WOU EEN HANDELSRUIMTE EN VIER LUXEAPPARTEMENTEN MET ZUIDGERICHTE TERRASSEN, GROENDAK EN AUTOLIFT.’ SAMEN MET PIETER-JAN LEENKNECHT TEKENDE ZE EEN HEDENDAAGS CONCEPT UIT DAT MET ZIJN HOOGTES EN RITMIEK VERWIJST NAAR DE VERTICALITEIT DIE JE TERUGVINDT IN DE ANDERE GEVELS VAN DE VLAANDERENSTRAAT.

Absoluut Architectuur

DE ARCHITECTEN Nadat ze beiden hun diploma architectuur aan Sint-Lucas hadden behaald, liepen Jovanca De Bruycker en Pieter-Jan Leenknecht stage bij diverse architectenbureaus. In 2010 richtten ze CAS architecten op. CAS staat voor Consulting, Architectuur en Stedenbouw. Jovanca: ‘Stedenbouwkundige analyse en onderzoek beschouwen we als onmisbaar in ons werk. We analyseren telkens de omgeving, de historische context en de verwachtingen van de klant, zodat we elke opdracht kunnen uitvoeren op een solide basis en binnen het afgesproken budget.’ Het bureau streeft ernaar elk project een eigen originele look mee te geven. Pieter-Jan: ‘We willen de wensen en behoeftes van iedere klant weerspiegeld zien in het ontwerp. Vandaar het belang van een doorgedreven communicatie van het prille begin tot de eindafwerking. Wel leggen we in al onze projecten de nadruk op ruimtegevoel, licht en mooie zichtassen. Menselijke beleving staat hierbij centraal. Als ontwerpers willen we scenografische ruimtes scheppen die sociale contacten en activiteiten genereren.’

Van boven naar onder: Renovatie van voorgevel appartementsgebouw te Knokke. Nieuwbouw van 5 luxueuze alleenstaande urban villa’s te Heusden. Nieuwbouw woning te Destelbergen. Nieuwbouw van 6 appartementen te Scheldewindeke © CAS

Absoluut Architectuur

MAENHOUTSTRAAT 5B, SINT-MARTENS-LATEM T+32 9 282 09 85 - WWW.THEBAE.COM

FINE ESTATES

Absoluut Architectuur

NIEUWSGIERIG HOE HET VERDER GAAT MET HET DOMUS AUREA-PROJECT? abs bouwteam

abs bouwteam

@absbouwteam

abs bouwteam

ZIN IN NOG MEER ABSOLUUT? Word fan van onze Facebookpagina en maak deel uit van de ABSoluut-community met regelmatige updates en news over architectuur, kunst en cultuur. ABSoluut Magazine

Frederiek Snaet van tuindroom tot droomtuin

ÂŠ Verne Photography

Dit tuinproject is gelegen op een van de heuvelruggen van de Vlaamse Ardennen met een adembenemend zicht op het glooiende landschap. De grote grasvlakken met speels gevormde eilanden bestaande uit siergrassen worden doorsneden door strakke, lage wintergroene hagen. Op deze manier loopt het strakke van de woning gestaag over in het losse, achterliggende landschap. Voor het tuinmeubilair werd beroep gedaan op het professionele team van â&#x20AC;&#x2122;t Huis van Oordeghem.

Frederiek Snaet bvba - Molenstraat 52c - 9860 oosterzele (BalegeM) - t 09 362 80 62 - e tuinarchitectuursnaet@skynet.Be

Absoluut Portret

PURE ZWANS? Het alziende oog van God met de spreuk ‘God ziet u, hier vloekt men niet’ is een prent die in katholiek Vlaanderen overal, tot in de cafés, aan de muur hangt. ABS Bouwteam – nooit verlegen om een kwinkslag – gebruikte het iconische beeld als basis voor een parodie. Zaakvoerder Anton Gonnissen geeft uitleg. De spreuk ‘Hier vloekt men niet’ wijst gelovigen op de consequenties van onchristelijk gedrag, zoals vloeken, want God ziet alles. Maar naast die vermanende interpretatie zijn er nog andere. In de christelijke wereld duidt Gods oog ook op alwetendheid of alziendheid. Bekend is de afbeelding van Gods oog in een driehoek – een verwijzing naar de goddelijke drie-eenheid – waaruit stralen naar alle kanten priemen. Ten overvloede staat erbij geschreven ‘God ziet u’. De bedoeling van de prent is de mens te troosten. Zelfs als niemand onder de mensen oog voor je heeft, dan houdt God je met zijn vriendelijk licht in de gaten. Dat oog zou ook dat van de algemene aannemer kunnen zijn, van ABS Bouwteam bijvoorbeeld. Die moet ook alles zien, met alles rekening houden en zijn klanten in het oog houden. De Drievuldigheid slaat dan op de driehoek tussen de bouwheer, de architect en de aannemer (de Vader, de Zoon en de Heilige Geest). De symboliek is duidelijk. De duif staat voor de Heilige Geest, de Heilige Maagd, de zielen der uitverkorenen, en verwijst naar verzoening en vrede, naar eenvoud, onschuld en zuiverheid. In het beeld dat ABS Bouwteam als parodie maakte, symboliseert de duif de sfeer die we proberen te handhaven in onze relaties tot iedereen die betrokken is bij de activiteiten van ABS Bouwteam. Onze klanten, de bouwheren, zijn de uitverkorenen en worden beschouwd als zuiver van ziel. De engelen langs de kanten zijn wijzelf.

DYNAM I C PEO PL E

Dynamische mensen bij elkaar brengen, in alle vriendschap, respect, verdraagzaamheid. Maar ook hun nieuwe initiatieven begeleiden en ondersteunen. Meet, learn en experience. Be diďŹ&#x20AC;erent, be smart, and go beyond!

JO I N T H E E XPE RI E N C E ? WWW.DYNAMICPEO PLE.BE

Absoluut Portret

Even dachten we eraan om de tekst te wijzigen naar ‘ABS ziet u – hier zwanst men niet’. Een Gentse parodie op het origineel. ‘Nie zwanzen’ wil namelijk zeggen dat er ernstig gewerkt wordt. En dat doen we bij ABS Bouwteam heel zeker. Al hebben we tijdens deze fotoshoot hard gelachen. De opnames werden gerealiseerd in de ateliers van Studio Edelweiss. Komiek en fotograaf Jan Matthys runt samen met Mich Van Den Berghe Studio Edelweiss, een Gentse fotostudio gespecialiseerd in complexe theatrale scènes. Jan en Mich zijn in de eerste plaats verhalenvertellers en evoceren een wereld bevolkt met fantasiefiguren. Inspiratie vinden ze bij de gebroeders Grimm, Caravaggio, George Brassens, de bijbel, de antieke mythologie, Frank Zappa en – naar eigen zeggen – de ‘vuile boekskes’. Ze werkten onder meer voor de Koning Boudewijnstichting, Universiteit Gent, Kopergietery, HoetBekaert Gallery en de European Cultural Foundation. Concept & beeldbewerking: Eva Goethals. Fotografie: Studio Edelweiss. Decor: Gino Seghers; studio-edelweiss.be.

49 © Studio Edelweiss

Apt. Luberon

réf.: B1721VM | DPE: B | Prijs: 954 000 €

Moderne villa,

Uitzonderlijk zicht. Perceel van 3370m² met zwembad. ruime volumes, alle hedendaags comfort. Leefruimte van ong 330m² met 4 slaapkamers.

st rémy de Provence

Mooie eigendom,

réf.: SR206VM | DPE: C | Prijs: 1 325 000 €

gelegen in de Alpilles op een grondstuk van 1 ha met zwembad. Het interieur heeft ruime volumes met een mezzanine en 5 slaapkamers. Ong 300m²

Bonnieux. Luberon

réf.: B1675VM | DPE: D | Prijs: 780 000 €

Traditionele villa,

prachtig uitzicht, mooie tuin met zwembad op een grondstuk van 4496m². Luchtige woonkamer met open haard, 4 slaapkamers. Ong 178m²

st rémy de Provence

Mooie villa,

réf.: SR216VM | DPE: B | Prijs: 990 000 €

gelegen op een paar minuten wandelen van het dorp op een grondstuk van 3200m² met zwembad. Groot comfort en kwaliteitsafwerking, 3 kamers en annexen. Ong 252m²

Absoluut Portret

Als u uw vooroordelen verliezen wilt, moet u reizen Marlene Dietrich

et blijft telkens pure magie: het moment dat de kersvers gedrukte ABSoluut op onze redactietafel belandt. Beelden en woorden – gedurende weken zorgvuldig gewikt en gewogen – vloeien dan samen tot één geheel, het resultaat van intensief teamwork. Dit team van fotografen, redactieleden, journalisten en uitgever werkt meestal achter de schermen, maar treedt in deze jubileumuitgave op het voorplan met een persoonlijke kijk op de wereld. En dan vooral op de verkenning van die wereld. Reizen doet leven, klinkt het cliché. En niets is minder waar. Want wat is er heerlijker dan je blik te laten rusten op een eindeloos panorama en je horizon letterlijk en figuurlijk te verruimen? In deze special op de volgende 54 pagina’s bundelden we enkele unieke reismomenten van het afgelopen jaar. Verhalen van verwondering, herbronning, inspiratie, emoties, contemplatie en ja, ook afschuw en pijn. Want ook dat hoort bij het leven.

#1 SFEER #2 TEXTUUR #3 KLEUR #4 MATERIALEN #5 VAKMANSCHAP #6 INSPIRATIE #7 STIJL #8 KNOWHOW #9 CREATIVITEIT #10 ABSOLUTE KLASSE

Specialisten in interieur- en kleuradvies, binnen- en buitenschilderwerken, decoratieve verftechnieken, behangwerken exclusieve raamdecoratie en stoffering, meubilair, maatwerk, vast tapijt en karpetten, totaalinterieur en coรถrdinatie Een wereld waar creativiteit en vakmanschap samenkomen. ontdek meer op www.evelynmoreels.be

Absoluut 10!

HET A-TEAM

Grafisch vormgever EVA GOETHALS woont, werkt, leeft en ademt graphics. Ze zoekt verstrooiing in lopen, bootcamps, yoga en reizen. Tijdens haar trips kreeg ze naar eigen zeggen een wake-up call en sindsdien zet ze zich af en toe in voor het goede doel. Eind december was Eva organisator van de Gentse Glowrun for Life en haalde ze 3 500 euro op voor Nepalese weeskinderen. Ook op p. 88 gaat ze voor minderbedeelden een bewonderenswaardige uitdaging aan met zichzelf.

DIT ZIJN DE MAKERS VAN DE JUBILEUMEDITIE

DIEGO FRANSSENS werkt voornamelijk als portret- en documentairefotograaf voor titels als De Morgen, Sabato, Feeling, Knack Weekend en Die Zeit. Hij fotografeert campagnes, stelt regelmatig tentoon, leverde beelden voor de cdhoezen van onder meer Tine Reymer en Intergalactic Lovers, werkte samen met auteur Ramsey Nasr en is verbonden aan theatergezelschappen Het Paleis, De Maan en Het Arsenaal. Op p. 90 vertelt hij over een familietrip naar zijn geliefde Hoge Noorden.

STEPHANIE CNOCKAERT werkt als freelancer voor agency Miss Tipi – dat instaat voor de productie van dit magazine – en voor het Gentse label Café Costume. Voor ABSoluut zoekt ze tijdens brainstorms mee naar nieuwe ideeën. Daarnaast organiseert ze de planning van het fotomateriaal en werpt ze mee een oog op de strikte timing. Samen met haar vriend runt ze Shelter7, een huiselijke uitvalsbasis in hartje Gent geïnspireerd op hun eigen reiservaringen. Ze vertelt er meer over op p. 113.

Fotograaf FREDERIK VERCRUYSSE is expert in het creëren van composities, of het nu gaat om architectuur-, interieurof stillevenfotografie. Uitgepuurde grafische beelden die baden in een zacht licht kenmerken zijn werk. Enkele van zijn klanten zijn Airbnb, Eastpak, Muller Van Severen, Raf Simons, Wallpaper, Dwell en Elle Decoration. Frederik stelt ook regelmatig tentoon. Voor dit nummer maakte hij een impressie van autostad Los Angeles (p. 72).

SISKA VERSTRAETE is freelance (eind)redactrice, copywriter en vertaalster voor onder meer creative content-bureau Jaja, pr-bureau King George, en tijdschriften als Actief Wonen, Psychologies, Elle of ABSoluut Magazine. Wanneer ze de kleine lettertjes voor haar ogen ziet dansen, trekt ze graag naar de Waalse bossen of het Vlaamse platteland om daar te genieten van de weidse uitzichten. Haar wandelervaringen werden in prachtige beelden omgezet door haar nicht Martha Verschaffel (p. 62).

Absoluut 10!

Journaliste en creative director ELS VAN ROEY staat sinds 2010 aan het roer van Absoluut. Haar bedrijfje Miss Tipi is gespecialiseerd in visual branding, à-lacarte publishing en interieurprojecten. Onder de naam nelson lanceert ze dit najaar een collectie art prints van het werk van jonge, Belgische artiesten. Reizen blijft bij alles wat ze onderneemt haar grootste bron van inspiratie. Afgelopen december vierde ze eindejaar in het filmische Taroudant (p. 66).

GERRIT OP DE BEECK begon zijn loopbaan als persfotograaf bij De Morgen. Sinds 15 jaar doorkruist hij als freelance reisjournalist en fotograaf meer dan 125 dagen per jaar alle continenten. Binnenkort start hij 55°Noord, een slow travel-tocht per motorhome door Scandinavië, waaruit een hele rits reisverhalen, een expo en een boek zullen voortvloeien.Voor ABSoluut trok hij naar Zuid-Afrika om er per Vespa de beste adressen van de Kaap uit te proberen (p. 96).

Auteur, journalist en globetrotter PIERRE DARGE reist sinds 35 jaar de wereld rond op zoek naar vrije mensen, ongerepte landschappen en eenvoudige optrekjes. Hij ontbeet in Port Lockroy op Antartica, verkende Patagonië te paard, ploegde met een Landrover door Borneo en Mongolië en heeft een zwak voor Japanse vrouwen en hun verborgen subtiliteiten. Omdat hij nergens thuishoort, droomt hij van een status als statenloze. Lees er alles over op p. 77.

54 © Gerrit OpdeBeeck

NICOLAS SCHIMP omschrijft zichzelf als ‘beeldenvanger van de mens en zijn omgeving’. Een humane benadering vormt het uitgangspunt van zowel zijn persoonlijke projecten als zijn professionele opdrachten. Voor ABSoluut presenteert hij in elk nummer een intimistisch portret gemaakt langs Vlaamse wegen. Daarnaast publiceert hij ook regelmatig in titels als Actief Wonen en Juliette & Victor. In dit nummer maakt Nicolas ons deelgenoot van een emotionele reis naar BosniëHerzegovina (p.56)

Architect ANTON GONNISSEN leidt het Gentse ABS Bouwteam en is uitgever van ABSoluut Magazine. Na tien edities is hij naar eigen zeggen een ander mens geworden. Anton: ‘Tijdens het ter perse gaan van deze tiende uitgave van ABSoluut zal ik net 55 jaar geworden zijn. De laatste vijf jaar waren boeiend en leerrijk en hebben me daar bovenop een geweten geschopt.’ Het aangrijpende verslag van een reis die een nachtmerrie werd en zijn leven veranderde leest u op p. 82.

ANN DE ROO is sinds 2007 aan de slag bij ABS Bouwteam. Ook echtgenoot Pascal is al meer dan 12 jaar actief in het bedrijf. Ann: ‘Als communicatieverantwoordelijke werk ik vooral mee aan het ABSoluut Magazine. Van logistiek tot advertenties, het is een enorm boeiende en leuke job. Ann houdt van reizen, trekt regelmatig naar haar vakantiewoning in de Provence en is gepassioneerd door de Gentse foodcultuur. Op p. 111 geeft ze drie van haar favoriete adresjes prijs.

Absoluut Portret

ALKI ANNA TORFS ARCO B&B ITALIA (VANAF SEPTEMBER)

Minotti

Classo staat voor sterke, sobere interieurs. De inspirerende showroom (1000m²) brengt een selectie hedendaagse meubelen, tapijten, verlichting, kunst en unieke objecten. Het Classo- ontwerpteam helpt u graag verder, zowel voor de keuze van één object als voor een totaalproject. Begeleiding in kleurkeuze en materiaalkeuze. Wij komen ook aan huis om een perfect resultaat te bereiken.

BROKIS CARL HANSEN & SON CASSINA CARPET SIGN EXTREMIS FLEXFORM FLOS GIORGETTI GLAS ITALIA GUBI INTERNI JOV KNOLL LAPALMA LIMITED EDITION MDF ITALIA MINOTTI PASTOE PORRO POLIFORM ROLF BENZ VITRA ANTWERPSESTEENWEG 97 9080 LOCHRISTI T. 09 353 73 60

Flexform

WWW.CLASSO.BE

BACK TO THE FUTURE Meliha Saldo en haar twee kinderen trokken afgelopen zomer naar Caplijn, Melihaâ&#x20AC;&#x2122;s geboortedorp in BosniĂŤ-Herzegovina dat ze, op een korte reis na van enkele jaren geleden, sinds de oorlog niet meer had bezocht. Levenspartner en ABSoluut-fotograaf Nicolas Schimp maakte van deze emotionele reis een intimistisch portret.

‘Het was alsof ik de foto’s al eens in mijn hoofd gemaakt had en dat ze nu werkelijkheid werden’

Nicolas: Meer dan twintig jaar. Zolang had Meliha geen voet meer gezet in haar ouderlijk huis in Caplijna. Al die jaren had ze gewoon de moed niet gehad om dat te doen. Meliha: Ik was 21 toen ik door de oorlog naar België ben gevlucht. Je hele leven ligt voor je en ineens wordt alles vernietigd. Het dorp, maar ook alle hoop. En mijn toekomst. Ik heb er jaren over gedaan om dat een plaats te geven. Mijn grootvader werd net voor het einde van de Tweede Wereldoorlog gedood door de Duitsers. Het huis is gebouwd door de tweede man van mijn grootmoeder, die er al zijn liefde in heeft gestoken. Hij wou een nieuw leven opbouwen na de verschrikkingen die hij beleefd had tijdens de Duitse bezetting. Nicolas: Toch zitten er in de reeks niet zoveel foto’s van het huis omdat ik de aanwezigheid ervan vooral wilde suggereren. Ik heb me gefocust op het dorp, dat echt prachtig is. Meliha: In de jaren zeventig ging iedereen er op vakantie. We hebben prijzen gewonnen voor de meest gastvrije bevolking. Alle etnische groepen leefden er toen nog vredig samen. Het dorp is omgeven door rivieren, en de zee bevindt zich vlakbij. Nicolas: Nu lijkt het dorpje wel versteend. Veel handelszaken staan er leeg. Toch wou ik niet te veel nadruk leggen op de gevolgen van de oorlog. Wel wilde ik de spanning capteren die er nog hangt. Ik heb daarom met tegenstellingen gewerkt. De zachtheid van de beelden tegen de hardheid van de realiteit. Zo heb ik granaatappels gefotografeerd uit de tuin van het huis. Heel symbolisch. Het dorp bevindt zich in een overgangsfase, net zoals die vruchten een teken van nieuw leven zijn. Meliha en ik zijn negen jaar samen. Ik heb haar lang moeten overtuigen om de reis te ondernemen. Ik was heel ontroerd toen we het huis binnenstapten. Meliha: Wat ik voelde toen ik er aankwam, kan ik niet zo

goed beschrijven. Er zijn nog te veel emoties aan verbonden. Mijn vader en mijn broer hebben het concentratiekamp meegemaakt. Dat blijft je voor altijd bij. Je kunt het verdriet onderdrukken, maar je moet de pagina durven om te slaan. Dat heeft tijd nodig. Je moet wel vergeven. Anders kun je niet verder. Nicolas: Hoe emotioneel beladen het huis en het dorp ook zijn, het was heel natuurlijk om het te fotograferen. Ik leef al negen jaar samen met de vrouw die dit stukje leven vaarwel heeft moeten zeggen, en in zekere zin heb ik het verhaal mee beleefd. Het was alsof ik de foto’s al eens in mijn hoofd had gemaakt en dat ze nu werkelijkheid werden. Er zit veel stilte in de beelden. En leegte. Je kunt dit onderwerp alleen maar aanraken door de leegte een plaats te geven. Heel mooi vind ik de beelden van de rivier waarin de lokale jongens spelen, net zoals dat in Meliha’s jeugd gebeurde. En zoals haar zoon op zijn beurt deed toen we er waren. De kleuren zijn er prachtig, dat turkoois van het water is echt ongelooflijk. Meliha: Mijn vader was een lokale voetbalheld. Op zijn graf staat zelfs een standbeeld van een voetballer. Zijn naam, Nijaz Saldo, is bekend in de hele regio. Hij heeft zelfs in Dubrovnik voor de Kroaten gespeeld. Hij had heel graag gewild dat de hele familie ooit zou terugkeren naar het huis. Het is er nooit van gekomen. Papa is echt gestorven door het huis. Tijdens de oorlog leefden mijn ouders in een container omdat het huis bezet was. De dag dat mijn vader de sleutel terugkreeg, heeft hij een hartaanval gekregen. Overmand door emoties. Het gaf een enorme klik toen ik het huis binnenging. Het was een terugkeer. Een terugkeer naar de toekomst. Nicolas: Ik heb één portret gemaakt van Meliha. Heel close, je ziet alleen haar rechteroog. Het is een blik waarin het verleden en de toekomst samenvallen.

WANDELWOEDE Je hebt zeemensen en je hebt bosmensen. De eerste soort trekt bij het eerste straaltje zonlicht naar de kust, de tweede richting groen. Eindredactrice Siska Verstraete behoort duidelijk tot de tweede categorie.

anneer mijn liefde voor het wandelen precies is ontstaan, weet ik niet zo goed. Als kind bracht ik de vakanties vaak door in de Ardennen. Maar zeggen dat de liefde voor het stappen mij met de paplepel is ingegeven, is de waarheid geweld aandoen. Net als de meeste kinderen en pubers vond ik wandelen maar saai, iets voor oude mensen. Door de jaren heen is die passie voor het wandelen en het natuurschoon langzaam gegroeid. Als tegenwicht voor de vele uren achter de computer en de voorbijzoevende deadlines? Of was het gewoon wachten tot het geplante zaadje zou ontkiemen? Vandaag kan ik me in elk geval niets mooiers voorstellen dan een bos met eeuwenboude beukenbomen die stilzwijgend naar de hemel reiken. Ze lijken een soort magische wijsheid in pacht te hebben. Zoals Herman Hesse schreef: ‘Als we triest zijn, en het leven valt ons zwaar, dan spreken bomen tot ons: Wees stil! Wees stil! Kijk naar mij. Het leven is niet licht, het leven is niet zwaar. Dat zijn maar kinderlijke gedachten ... Thuis is niet hier of daar. Thuis is binnen in jezelf, of nergens.’ Wanneer verplichtingen en drukke agenda’s me niet toelaten om te genieten van de Waalse bossen, zoek ik mijn toevlucht tot de Vlaamse Ardennen. De natuur is er een stuk minder ongerept, maar de lieflijke glooiingen en weides met ezeltjes, schapen, lammetjes en koeien kunnen me echt ontroeren. Ik kom uit een kunstminnende familie. Martha Verschaffel, die de prachtige illustraties maakte bij deze tekst, is trouwens mijn achternicht, en zelf hou ik ook van kunst. Maar stiekem denk ik wel eens dat geen enkele kunstenaar de natuur kan overtreffen.

‘Ik kom uit een kunstminnende familie. Maar stiekem denk ik wel eens dat geen enkele kunstenaar de natuur kan overtreffen’

Vandaag heb ik ook de woeste charme van de duinen leren appreciëren. Vorig jaar bracht mijn pleegzoon zijn weekends door in een jeugdinstelling in Koksijde, waar ik hem geregeld ging bezoeken. Bij mooi weer trokken we samen de duinen in voor een wandeling. Op die manier leerde ik hem én het natuurreservaat de Doornpanne beter kennen, een indrukwekkend, eindeloos landschap van grauwgeel zand en grijsgroen gras. Intussen brengt mijn pleegzoon zijn weekends door bij mij. Alleen: samen wandelen doen we nu niet zo veel meer. Dat vindt hij saai, iets voor oude mensen.

LESSEN IN EENVOUD Geen stoplichten, geen mondaine bars of trendy shops. Taroudant mag dan door sommigen le petit Marrakech worden genoemd, die vergelijking is volgens hoofdredactrice Els Van Roey verre van juist.

LINKS: MYSTERIEUS OGEND MAANLANDSCHAP VAN DE CANYON BIJ DE RIVIER OUED OUAER. RECHTS: EEN TREFFEND, FILMISCH BEELD. NA ZONSONDERGANG EN HET AVONDGEBED KOMT DE BINNENSTAD VAN TAROUDANT HELEMAAL TOT LEVEN.

p de uitgestrekte zandvlakte voor de stadsomwalling speelt een groepje jongens voetbal. Voeten schuifelen in het stof, een wolkje opstuivend zand verplaatst zich naar de goal. Er wordt gejuicht: gescoord. Enkele meisjes kijken vanop een afstand op een muurtje giechelend toe. Fietsers trappen ondertussen wijdbeens voorbij, soms afgewisseld met een lichtjes scheefhangende tot taxi omgetunede vintage Mercedes, volgestouwde pick-ups, karren voortgetrokken door ezeltjes en nu en dan een personenwagen. Niemand lijkt gehaast. Het leven gaat zijn normale, rustige gangetje in Taroudant. Terwijl het nauwelijks 65 km verderop in de populaire badplaats Agadir een voortdurend komen en gaan is van toeristen en Marokko jaarlijks zo’n tien miljoen bezoekers aantrekt, is het toerisme in het zuidwestelijk gelegen Taroudant, genesteld op een immense agrarische vlakte in de Souss-vallei tussen de Sahara en het Atlasgebergte, nauwelijks ontwikkeld. In vele opzichten is het leven hier sinds de 16de eeuw, toen Taroudant een handelspost was voor voorbijtrekkende karavaans, nauwelijks veranderd. Het tempo is traag, mensen winkelen in de traditionele soeks, en in het voorjaar baadt de hele stad in een geur van oranjebloesem uit de omliggende boomgaarden. Buiten de eeuwenoude, kilometerlange stadsomwalling en de soeks valt hier nauwelijks iets anders te bezichtigen, wat de stad weinig aantrekkelijk maakt voor toeristen. In tegenstelling tot het 225 km noordelijker gelegen Marrakech vind je in Taroudant geen mondaine ontmoetingsplaatsen en boetieks, internationale hotelketens en zelfs geen stoplichten. ‘Als je hier wilt wonen, kun je maar beter geïnteresseerd zijn in de natuur of beschikken over een rijk innerlijk leven. Er zijn dagen dat ik een moord zou plegen voor een boekhandel of museum’, laat een Fransman zich ontvallen die een tiental jaar geleden in Taroudant kwam wonen. Maar het is net dat stille, van alle franjes ontdane en bijna middeleeuwse, authentieke karakter wat voor anderen de grote aantrekkingskracht vormt van deze berberstad. Die ‘anderen’, dat zijn een kleine groep van intellectuelen en creatievelingen die zich sinds een vijftiental jaar in Taroudant hebben gevestigd en hun aantal groeit gestaag. Onder meer Farah Pahlavi, de vroegere keizerin van Iran, is in Taroudant kind aan huis. Ook de Belgische decorateur en antiquair Christophe Decarpentrie kwam met levenspartner Abel Naessens in 2002 parttime in Taroudant wonen, en bezit er ondertussen diverse gebouwen. Terwijl in Marrakech de medina bijna ten onder ging aan de renovatiewoede van buitenlanders – ze lieten beton aanrukten voor het opknappen van eeuwenoude lemen riads, terwijl het ademende

leem moet kunnen bewegen – heeft de expatcommunity van Taroudant meteen begrepen dat het anders moest. Grote bezielers achter dat gedachtegoed zijn Arnaud Maurières en Eric Ossart, twee Franse landschapsarchitecten die carrière maakten met het ontwerp van indrukwekkende groenruimtes in binnen- en buitenland. Arnaud er Eric waren de eerste westerlingen die zich in Taroudant vestigden. Getroffen door de authenciteit van de stad en de diepe verwevenheid tussen mens en natuur, wierp het koppel zich op als conservator van eeuwenoude tradities in bouw en decoratie. Op vijf minuten fietsen van de stad langs de canyon van de rivier Oued Ouaer– een indrukwekkend panorama dat veel weg heeft van een maandlandschap – bouwden ze na de renovatie van hun riad, weggestopt langs een zandweggetje, een tweede huis omringd door magische tuinen die ooit niet meer waren dan een dorre vlakte. Fransman Ollivier Verra transformeerde de woning later tot hotel Dar Al Hossoun, een opeenvolging van zes binnenplaatsen door Arnaud en Eric beplant met aloë, agaves, grassen en cactussen. Er bevindt zich ook een verzonken tuin vol bananen en papaja’s en schildpadden. ‘We zijn des hommes de la terre en dachten er niet aan om ooit architect te worden’, licht Arnaud bescheiden toe. Toch mag het duo zonder overdrijven de vormgevers van het nieuwe Taroudant worden genoemd. Ze ontwierpen meer dan dertig huizen en tuinen – een unieke kans zo vinden ze zelf om een coherent universum te creëren met respect voor de natuurlijke habitat en de lokale tradities. Ook de renovatie van riad Dar Zahia, een prachtige b&b gelegen in het hart van de oude stad, is van hun hand. Het gastenhuis met vier kamers wordt gerund door Marc en Zahia, een Frans koppel dat eerder zijn sporen verdiende in de modeen magazinewereld. Momenteel ontwikkelt Marc net buiten de stad een concept van unieke slaapmodules in een oase van exotisch groen. Arnaud en Eric bundelden hun expertise en passie voor de Marokkaanse architectuur, decoratie en ethnische textielcreaties in Ethnistory, een totaalconcept van art de vivre in Zuid-Marokko. Ondertussen rukt buiten de stadsmuren de moderniteit langzaam maar zeker op. Enkele halfafgewerkte appartementsblokken staan in wat op een ghost town lijkt te wachten tot ze worden ingenomen door nieuwe bewoners. Het merendeel van de lokale bevolking woont momenteel nog binnen de oude stadsomwalling, maar daar zou binnenkort dus wel eens verandering in kunnen komen. Krijgt Taroudant dan binnenkort alsnog terecht de titel van le petit Marrakech opgekleefd? Voor Arnaud en Eric breken er in elk geval spannende tijden aan. maurieres-ossart.com - alhossoun.com darzahia-taroudant.com - ethnistory.fr

VAN BOVEN NAAR ONDER EN VAN LINKS NAAR RECHTS TAROUDANT LIGT UITGESPREID OVER EEN IMMENSE ZANDVLAKTE / B&B DAR ZAHIA LIGT IN HET HARTJE VAN DE OUDE STAD EN WORDT GERUND DOOR MARC BELLI EN ZAHIA HEBBIR / HET MYTHISCHE HOTEL GAZELLE D’OR WAAR FRANÇOIS MITTERAND EN ANDERE GROOTHEDEN OOIT GRAAG OVER DE VLOER KWAMEN / MAN OP VELD. DE BEWONERS LEVEN HIER NOG HOOFDZAKELIJK VAN DE LANDBOUW / DE STADSOMWALLING VAN TAROUDANT IS OPGETROKKEN IN LEEM EN IS MEER DAN ZES KILOMETER LANG.

LINKS: MAUSOLEUM SIDI M’BARK. DEZE PAGINA: LANDSCHAPSARCHITECTEN EN EERSTE INWIJKELINGEN ARNAUD MAURIÈRES EN ERIC OSSART.

‘Ik wilde een impressie maken van L.A. zonder in clichés te vervallen. Toch stond op een van mijn eerste foto’s een mooie slee bij zonsondergang. Die beelden zijn zo sterk dat je er niet aan ontsnapt’

ar city. Dat is Los Angeles. De auto is er alomtegenwoordig. Zonder ben je er werkelijk niets. Ik wilde een impressie maken zonder de clichés van Malibu met zijn palmbomen of de typische filmbeelden, maar toch stond op een van mijn eerste foto’s een mooie slee bij zonsondergang. Die beelden zijn zo sterk dat je er niet aan ontsnapt. Bij ons bestaat een stad uit gebouwen, daar uit auto’s. Rij er rond en je ziet mensen hun auto wassen. Soms staan er vier exemplaren bij één huis, waarvan er dan twee zijn ingepakt. Gekocht als investering. Ik had niet echt iets specifieks voor ogen toen ik fotografeerde, ging af op mijn buikgevoel. Wanneer we stopten om te tanken of om iets te eten, keek ik rond, op zoek naar wat ik geschikt vond. Soms zie je dan heel lelijke auto’s waarvan je heel mooie beelden kunt maken. Ik wou per se met close-ups werken omdat ik de architectuur van een auto zo interessant vind. Op die manier sluiten de foto’s naadloos aan bij mijn beelden waarin architectuur en stillevens centraal staan. Dat ik in mijn eigen beeldtaal iets kan vertellen over een onderwerp dat niet meteen het mijne is, vind ik mooi. Het zijn vluchtige impressies geworden, soms bijna abstracte composities. Je ziet weinig, maar toch voel je dat de auto’s niet van hier komen. Er zit als het ware een exotisch toetsje aan.

STAD OP WIELEN Fotograaf Frederik Vercruysse toerde tijdens de paasvakantie met vrouw en kinderen door Los Angeles, de stad waar de auto overal aanwezig is.

Het licht in L.A. is ook zo anders dan bij ons. Heel hard, niet echt mijn ding. Ik werk liever met dat typisch Vlaamse, zachte licht. In L.A. komt het van zo hoog dat het bijna intens studiolicht wordt. Heel geschikt om details mee te fotograferen, dat wel. Ik heb bewust geen mensen gefotografeerd, bang als ik was dat het te clichématig zou worden. De man met de cowboyhoed of baseballpet, en de blonde vrouw met de fake borsten, je kent ze wel. L.A. is heel erg op uiterlijk gericht, al is dat stilaan aan het veranderen. Je voelt dat er een onderstroom is van eco, bio, hippie .... De jongeren wonen nog wel in one million dollar bungalows, maar ze lopen op straat alsof ze niks hebben. Heel intrigerend. Wat mij ook aanspreekt in die stad, is de weidsheid en de natuur. In de wijk Topanga hoor je de vogels fluiten, terwijl je midden in de stad zit. L.A. is de tegenpool van New York, dat me te groot, te intensief, te druk is. Mijn zenuwstelsel kan dat niet aan. In Los Angeles daarentegen geniet ik van het laidback sfeertje. En van de auto’s. Overal.

UITZICHT. AIRTIME. ADRENALINE. BMW 6 REEKS CABRIO.

Peter Daeninck

Oudenaarde Sint-MartensLatem

Echt rijplezier

Gemiddeld verbruik (l/100 km)/CO2-uitstoot (g/km): 5,4-9,5/144-221

Met een op speedboten ge誰nspireerd design, bovenaan open voor veel frisse lucht en in zijn element op glad asfalt, is de BMW 6 Reeks Cabrio een elegante tweedeurs, die een maritieme lichtheid uitstraalt. Laat u verleiden en maak vrijblijvend een testrit. Mail ons: testrit@daeninck.be

BMW Peter Daeninck Oudenaarde Westerring 27b (N60) 9700 Oudenaarde Tel.: 055/ 33 70 80

BMW Peter Daeninck Sint-Martens-Latem Xavier de Cocklaan 48-50 9831 Sint-Martens-Latem Tel. 09/280 70 80

Geef voorrang aan veiligheid - Milieu-informatie (KB 19/03/04): www.bmw.be

MOOIE MOMENTEN PETER DAENINCK www.daeninck.be

ALTIJD ONDERWEG Wat zijn favoriete plek is, willen mensen vaak weten van Pierre Darge, reisjournalist en zelfverklaarde clochard de luxe. Een vraag die hij moeilijk kan beantwoorden. Al schuift hij bij aandringen vaak Patagonië naar voren.

In een maatschappij waarin het gedrag van mensen meer en meer naar dat van kuddedieren neigt en modetrends zelfs schijnbaar intelligente mensen in hun greep houden, zoek ik graag het gezelschap op van andersdenkenden. Omdat je van gelijkgezinden zo weinig nieuws opsteekt, en alleen andersdenkenden je ogen kunnen openen. Reizen is daartoe een conditio sine qua non, al biedt het geen enkele garantie. Ik reis graag alleen en voer onderweg ook weinig uit, behalve op elegante terrassen espresso’s drinken en de lokale krant lezen. Omdat ik in het toeval geloof als ideale leidraad en me steeds meer kan vinden in het Chinese wu wei, een moeilijk te omschrijven begrip dat ik gemakshalve vertaal als ‘niets doen en afwachten’, hoef ik ook nauwelijks in te grijpen: alles komt vanzelf op me af. Een Parijse taxichauffeur van Iranese afkomst haalde tijdens een rit van de Gare du Nord naar de Place Vendôme geheel spontaan herinneringen op aan de revolutie in zijn land. Een onbekende oudere vrouw op de trein

van Luik naar Oostende fluisterde me toe hoe ze op haar zestiende een abortus liet uitvoeren en nog elke dag terugdenkt aan het verdriet dat ze sindsdien met zich meedraagt. Een piloot die niet groter was dan een dwerg legde me in de Sahara uit dat voor elk probleem minstens twee oplossingen bestaan. Een vaststelling die ik als een vorm van intellectuele gymnastiek hanteer als ik de eerste oplossing al binnen handbereik voel. Keep away from negative people, they find a problem in every solution, weet ik sinds kort dankzij een Britse onderdaan op bezoek in de Provence. Dat besefte ik al, maar ik hoorde het nooit zo helder verwoord. Omdat ik ten onrechte als een reisspecialist word beschouwd, terwijl ik me meer een flaneur voel, willen mensen altijd weten wat mijn favoriete plekje is. Ik kan daar nauwelijks op antwoorden, aangezien ik hoofdzakelijk mensen voor ogen heb die ik tijdens het flaneren ontmoette. Landschappen en monumenten fungeerden louter als achtergrond. Als de vraag 77

ÂŠ Taschen

‘Hoe verder je je van de beschaving verwijdert, hoe interessanter de mensen worden. En Patagonië ligt ver van alles, een beetje aan het einde van de wereld’

blijft komen, schuif ik Patagonië naar voren. Maar ik heb de grootste moeite om de volgende vraag te beantwoorden – of ik ook kan uitleggen waarom? Ik moet daarbij mijn toevlucht nemen tot een soort vergelijking die ik al jaren geleden op het spoor kwam: hoe verder je je van de beschaving verwijdert, hoe interessanter de mensen worden. En Patagonië ligt ver van alles, een beetje aan het einde van de wereld. Daardoor heeft het gebied zo zijn eigen wonderlijke kantjes terwijl het toch grossiert in bizarre eenzaten, hardnekkige dwarsliggers en originele doorduwers. Neem nu de Fransman Antoine de Tounens, die zichzelf in 1860 tot koning van Patagonië en Arcaucanië uitriep en de naam van Orélie Antoine I voerde. Een merkwaardig personage, deels visionair, deels mythomaan, to put it mildly. Emile Zola, die hem kende, omschreef hem als een gelovige en een donquichot, die velen aan het dromen zette. Patagonië werd door zijn demarche voor heel wat reizigers een begrip, omdat ze een ongerept land van dromen en avonturen voor ogen hadden. De zelfuitgeroepen koning werd een paar keer het land uitgezet, maar zijn hardnekkige strijd sprak tot de verbeelding van velen. Hij moest onder druk van de Franse consul zijn ambities afzweren om aan een gevangenisstraf te ontkomen. Toch is hij blijven voortleven in de geest van dromers en vrije mensen. Hij kreeg zelfs een opvolger, Achille I, die weer werd opgevolgd door Antoine Cros, koning Antoine II, lijfarts van de keizer Dom Pedro van Brazilië. Kortom, een verrukkelijke geschiedenis die nog altijd verder bloeit in enkele Patagonische consulaten, onder meer in Ierland waar de Franse schrijver Michel Déon de post ‘waarneemt’. En om het helemaal echt te laten lijken bestaat er in Parijs zelfs een unieke Chancellerie de Patagonie, waar je het staatsburgerschap kunt aanvragen. Inmiddels lopen er zo’n 5 000 erkende Patagoniërs rond die vooral een geestesgesteldheid delen die door de Franse schrijver Jean Raspail zo treffend in vier woorden wordt samengevat: tendresse, ironie, fierté en mélancolie.

Dat laatste slaat vooral op de droom van mensen die zich niet langer thuis voelen in de moderne wereld, die ze als brutaal en vulgair ervaren, steeds vaker verstoken van elke vorm van elegantie en galanterie. En die om reden het gewoel en de smalltalk steeds vaker ontvluchten en een onderkomen zoeken in afgelegen optrekjes om er te werken of te leven, ver weg van gsm’s, internet en Facebook. Frankrijk heeft massa’s van dat soort afgelegen plaatsen, van mijn eigen schrijfplek met uitzicht op de Petit Luberon tot de winterse, winderige boorden van de monding van de Somme; van de verloren gehuchten in de Cévennes tot de woeste hoogtes van het binnenland van Corsica. Maar altijd weer duiken er herinneringen op aan zuidelijk Argentinië, waar de warme hartelijkheid van de inwoners, de gesprekken met onbekenden in sjofele tankstations of een koffie in Borges’ geliefkoosde café in Buenos Aires voor de perfecte setting zorgen. Ik dacht ook weer aan de Patagoniërs terug toen ik onlangs enkele dagen in Le Sambuc, in de Camargue, verbleef en er de muzikant Bik Régis ontmoette, medeoprichter van de Gipsy Kings, die met zijn zonen Mario en Chouchou de groep Gipsy del Mundo opstartte en daarmee de wereld rondtrekt. Zigeuners hebben al langer mijn aandacht en mijn sympathie omdat hun omschrijving als les gens du voyage zo’n opwindende bijklank bezit. Bij een glas wijn droomde de muzikant even weg van een menselijker wereld waarin wederzijds respect niet langer een illusie zou blijven en Vriendschap met een hoofdletter zou worden geschreven. Toen ik enkele uren te paard met gardian (zeg maar, cowboy) Frédéric Bon rondtrok in de Camargue, ontdekte ik meteen weer de charme van de leegte en van de eenvoudige cabanes (zie foto linksonder) waaraan Taschen onlangs een forse turf met prachtige foto’s en tekeningen wijdde. Ik kan Cabins van Philip Jodidio iedereen aanraden, omdat het boek aan het dromen zet. En wat is reizen anders dan het najagen van een droom? De droom van het onbereikbare die de Patagoniërs zo innig koesteren. 79

â&#x20AC;&#x2DC;Wat is reizen anders dan het najagen van een droom?â&#x20AC;&#x2122;

â&#x20AC;&#x2DC;Een unieke b&b in het hart van de Luberonâ&#x20AC;&#x2122; Maison Valvert Route de Marseille 84480 Bonnieux - France T +33 6 72 22 37 89 E info@maisonvalvert.com W www.maisonvalvert.com

Maison Valvert is een oase van rust in de Provence, Zuid-Frankrijk. Ontdek onze gezellige b&b met 4 kamers, boomhut en 2 maisonettes. Vanaf 1 juli kan je ook terecht in Petit Valvert, een romantisch huisje met keuken in de bosrijke vallei achterin de tuin.

IK REIS DUS IK BEN Reizen is op zichzelf een vervullende bezigheid, vindt projectontwikkelaar en uitgever Anton Gonnissen. Maar ben je eenmaal voorbij de 200 000 kilometer, dan volstaat kijken niet meer. Reizen neemt op dat moment een andere dimensie aan.

‘Het wordt alsmaar moeilijker om het simpele feit dat je geluk had bij geboorte als unieke verantwoording aan te voeren om het immense verschil te duiden tussen onze medische situatie en die van de mensen in de landen waar we door reizen’

e worden geboren, leven een leven en gaan dan dood. Wat na onze dood nog overblijft, vergaat snel. Het leven dient dus geleefd te worden wanneer het ‘zich aandient’. Te veel mensen stellen de dingen die ze willen doen uit, en sterven dan onverwacht en daarom ook onvoldaan. Reizen is bijzonder onderhevig aan dat uitstelgedrag. ‘Ik wil nog wel eens naar …’ is een veelgehoorde intro van een overigens meestal zinloos gesprek. Niet bij mij. Op mijn 24 jaar, direct na het afstuderen op het Hoger Sint Lucas Instituut in Gent, ben ik met een kersvers diploma van architect op zak naar Zuid-Afrika getrokken om er twee jaar te blijven, te werken en er een Master in Architectuur te behalen op de Witwatersrand University in Johannesburg. Ik zag toen Namibië, Swaziland, Botswana, Lesotho en Mozambique. Ik ben het reizen daarna nooit meer verleerd. De dertig daaropvolgende jaren heb ik me de gewoonte eigen gemaakt om ieder jaar enkele keren de wijde wereld in te trekken. Zo brom ik al twintig jaar met enkele vrienden de vier windstreken af op sjofele, gehuurde enduromotoren. Op de smalst denkbare singletracks rijden we dwars door elk landschap heen. Ik heb ook een vijftiental wereldrally’s gereden en vijf marathons gelopen in de vijf soorten woestijnen die deze aardbol rijk is: de zandwoestijnen in Afrika, de rotswoestijnen in Zuid-Amerika, de grindwoestijnen in Mongolië, de zoutwoestijn in Bolivië en de ijswoestijn in Groenland. Ik bolde door de Patagonische steppe op een quad, snorde met jeeps door de Kalahari, de Grote Arabische Woestijn en de Sahara, en mocht zelfs duinsurfen in de Gobi. Met een Peugeot 505-ambulance reed ik van de kerk van Sint-Martens-Latem naar Casamance, Senegal, en met een oude Bentley van Peking naar Parijs. Bij het vertrek naar

Singapore op 25 januari 2015, met de bedoeling samen met mijn vrouw Inge deel te nemen aan de epische rally The road to Mandalay, kon ik terugblikken op dertig jaar reiservaring met zowat alle bestaande vervoermiddelen ter wereld behalve een raket … zonder het spreekwoordelijke schrammetje. Ain’t no mountain high enough,  ain’t no valley low enough, ain’t no river wide enough to keep me from getting to you, babe … En toen ging het mis. Dag 22 – 22 februari 2015: Myanmar. Van Naypyidaw naar Inle Lake. 273 km Na een rondrit door de onwaarschijnlijke nepstad Naypyidaw namen we de opmerkelijke twintig baanvakken brede en volledig verlaten snelweg die het Flash Gordon-esque parlement van Myanmar bedient, voordat de laatste tijdrit van de rally ons langs een bergkam op de weg naar Inle Lake zou sturen. De temperatuur was boven de dertig graden, maar Inge en ik waren dat al lang gewend. Onze gebruinde gezichten en armen konden de meedogenloze zon makkelijk verdragen, en ontspannen reden we in de open Bentley het laatste deel van de derdelaatste dag van de rally uit. Inge trok foto’s met mijn gsm en mijn rechterarm lag losjes op de zijkant van de wagen. Ik hoorde een slag, keek naar Inge en zag dat haar gezicht zwaar gehavend was. Later bleek de oorzaak een rotsstuk dat bij onzorgvuldige ontginning met dynamiet een onvoorzien traject had genomen. Het eerste uur dacht ik dat Inge dood was. De chaos die daarna ontstond en de pure horror die ons deel werd tijdens de twintig uren durende beproeving om Inge zwaar gewond en zonder aangepaste medische interventie uit het militair gestuurde Myanmar naar een fatsoenlijk hospitaal in Thailand te krijgen, zijn een verhaal op zich.

Sjofele ambulances bleken ook gebruikt te worden voor het transport van de geiten uit de bergen. Ziekenhuizen waren onverzorgde gebouwen zonder ramen die ook dienstdeden als pension voor daklozen, met geronnen bloed vol vliegen op de vloer en bedden die maanden beslapen waren zonder verversing. De militairen weigerden elke medewerking en nergens, maar dan ook nergens waren steriele verbanden of zuurstofflessen te vinden. Verpleegsters bleken niet opgeleid en de dokters van dienst werden van het veld geroepen om mijn vrouw met open gelaatswonden te onderzoeken zonder eerst hun handen te wassen. Tot overmaat van ramp mocht er geen vliegtuig landen van de militairen. We moesten ‘s nachts per jeep 250 kilometer door de bergen rijden om Inge naar de commerciële luchthaven van Mandalay te brengen, waar we nog vijf uur op de parking moesten wachten op militaire clearance. Tot mijn afgrijzen stelde ik vast dat wat ik jarenlang als prachtig en authentiek beschouwde, plots de meest agressieve omgeving denkbaar werd. Schaamte Zodra ik me weer in een wereld met westerse medische maatstaven bevond en Inge veilig in een Bangkoks hospitaal lag, kon ik niet anders dan de afgrijselijke realiteit onder ogen te zien die voor meer dan de helft van de wereld dagelijkse kost is: uitzonderlijk onzorgvuldig bestuur gecombineerd met nul komma nul medische opvang. Wat wij te veel hebben, is daar zo goed als onbestaande. Waar wij dagelijks zeuren over pietluttigheden als remgeld en het sluitingsuur van apothekers, zien miljarden mensen zich geconfronteerd met een keiharde realiteit. ‘Een rots in uw gezicht mevrouw? Jammer! Uw kind heeft een gespleten gehemelte? Pech! Uw zwangere dochter vreest een stuitbevalling? Los het maar zelf op!’ Gaandeweg borrelde de schaamte in mij naar boven. Hoe kon ik dat niet gezien hebben? Hoe heb ik dat al die jaren naast mij neer kunnen leggen? Waarom ben ik daar met geen enkele van mijn vrienden, waaronder verschillende artsen, nooit eens op ingegaan? En vooral: waarom heb ik daar zelf tot op vandaag niets aan proberen te veranderen? In de straten van Bangkok kon ik geen bedelaar meer voorbijwandelen zonder hem de inhoud van mijn broekzak te overhandigen. Als ik naar twee stompjes in plaats van benen keek, zag ik de pijn en het leed dat de man moest hebben doorstaan. Bij het aanschouwen van een oude vrouw met een gehandicapt kind zag ik het verdriet en het gemis van een familie om voor hen te zorgen. Ik kon geen leed meer aanzien zonder het menselijke drama erachter aan te voelen. Toen mijn cash op was, begon ik het

‘Tot mijn afgrijzen stelde ik vast dat wat ik jarenlang als prachtig en authentiek beschouwde, plots de meest agressieve omgeving denkbaar werd’

internet af te schuimen naar hulporganisaties. Naast de grote niet-gouvernementele organisaties (in België alleen al zijn er 113 officieel erkend door de Directie-Generaal Ontwikkelingssamenwerking en Humanitaire Hulp!) bleken ontelbare kleine private initiatieven aan de gang te zijn. Een voorbeeld: See and Smile vzw (seeandsmile.com) gaat uit van Belgische artsen, zowel plastische en maxillo-faciale chirurgen als orthodontisten, oogartsen en pediatrische neurologen die jaarlijks zelf ter plaatse onherstelbare aandoeningen gaan opereren. Nog een voorbeeld: Eyes for the World vzw (eyesfortheworld. be) met de bekende spoedarts Luc Beaucourt die in de plattelandsgebieden van Myanmar onder andere zelfcorrigerende brillen verdeelt en daarmee de levenskwaliteit van duizenden mensen omhoogkrikt. Als je goed zoekt, is er al hulp in gang. En ze hebben steun nodig. Reizen als engagement Reizen is op zichzelf al een vervullende bezigheid. Maar ben je eenmaal voorbij de 200 000 kilometer, dan gaat er iets knagen. Kijken alleen volstaat niet meer. Het wordt alsmaar moeilijker om het simpele feit dat je geluk had bij geboorte als unieke verantwoording aan te voeren om het immense verschil te duiden tussen onze medische situatie en die van de mensen in de landen waar we door reizen. Je kunt er gewoon niet blind voor blijven. Reizen neemt dan ook op dat moment een andere dimensie aan. In plaats van door een land te reizen en de bevolking te bekijken zoals je naar de dieren in de zoo gaat zien, raak je betrokken en maak je een heel nieuw niveau van beleving mee. Die pittoreske middeleeuwen worden moderne uitdagingen en de mensen zijn geen decor meer, maar worden echte mensen. Het volstaat niet meer om een foto te nemen van rare bergmensjes om die dan thuis op feestjes en recepties te tonen aan vrienden en vriendinnen. Reizen wordt een engagement. Het relatief nutteloze aspect van reizen krijgt daardoor betekenis en een doel dat niet op jezelf is geënt. Meer zelfs. Een evident ethisch dilemma bij reizen naar onderontwikkelde gebieden vindt hier een invulling en legitimiteit. Laat de volgende dertig jaar maar komen. Ik denk dat ik een roeping gevonden heb. Ik reis dus ik ben.

BIKER GIRLS Grafisch vormgeefster Eva fietste in september naar Parijs voor het goede doel. Samen met twee vriendinnen trapte ze 635 km bergop, bergaf, door wind, door regen.

et is eind juli 2013 als ik op een feestje vol bewondering aan het luisteren ben naar een vriendin die zich heeft ingeschreven voor een trip Brussel-Parijs. Een trip die ze zal afleggen met de fiets. Ik voel een uitdaging lonken. De dag erna begin ik de toegestopte info door te nemen. Lang moet ik niet nadenken: ik doe mee! Ik hou wel van een sportieve uitdaging. Bovendien is de actie gekoppeld aan het goede doel: we willen geld inzamelen voor vrouwen, moeders en kinderen in België, Mali en Congo die zich geen zorg kunnen permitteren. De actie wordt georganiseerd door Dokters van de Wereld. Ik kan maar beter sponsors beginnen zoeken. En beginnen trainen. Dagen van 190 km fietsen, terwijl ik nog nooit op een koersfiets heb gezeten ... Als ik Parijs wil halen, neem ik het fysieke deel maar beter ernstig. Ik schaf me een fiets en de beste uitrusting aan,

‘Soms lijkt het wel alsof we door een carwash rijden, tien uur aan een stuk’ en rijd samen met mijn twee fietsvriendinnen een eerste hoop kilometers bijeen. Wanneer we onze plannen uit de doeken doen bij vrienden en kennissen krijgen we naast veel vragen (‘Jullie? Kunnen jullie dat? En jullie hebben nog nooit gefietst?’) ook veel respect. We boksen een paar avonden in elkaar om het sponsorgeld bijeen te krijgen. Mooi om te zien hoeveel mensen ons willen steunen. Onze online bankrekening groeit dagelijks aan. Sleep-Eat-Bike-Repeat 12 september 2013. Een goede maand na mijn beslissing om deel te nemen aan deze actie is het plots zover. Wat onwennig en zenuwachtig beginnen we eraan. Shanti, An en ik. Drie ladies on a bike.

De anderen zijn veertien (mannelijke) diehard wielrenners die elk weekend samen het zadel op kruipen. We voelen ons nietig, maar toch hebben we een onskrijgen-ze-niet-kleingevoel. Er is ook nog een grotere groep fietsers, maar die gaan voor de kortere afstanden. Wij zijn de enige drie ‘meiden’ die het willen proberen via het langere parcours. Helaas is het weer ons niet goed gezind. Soms lijkt het wel alsof we door een carwash rijden, tien uur aan een stuk. De fun schiet er al snel bij in. We focussen op de baan, het trappen, het schakelen, het volgen van de gps. Geen tijd voor babbeltjes tussendoor. Maar toch zijn we gedreven en gaan we door. Als drie wilde beesten. No mercy. Op het einde van de eerste avond arriveren we als allerlaatsen (van de ongeveer 120 deelnemers) in het hotel. Iedereen kan ons zien aankomen vanuit het nabijgelegen restaurant, en we worden op luid applaus onthaald. Het is wezenloos stil onder ons drieën. Ik weet het niet meer zeker, maar ik denk dat het de eerste keer was dat er een druppel vocht over onze wang viel. En dan hebben we het niet over regendruppels. Champagne Op vier dagen 635 km fietsen. Ik had nooit gedacht dat het zou lukken. Bergop, bergaf, door wind, door regen, tussen koeien, plassen en kasseien. Het weer kon niet veel slechter. We kwamen vaak als een van de laatsten toe, na zo’n tien à elf uur per dag op de fiets te hebben gezeten. Ik ben mijzelf in die vier dagen een paar keer tegen gekomen, had een paar emo-momenten. Maar we hebben elkaar geholpen en moed in gesproken. Elkaar uit de wind gezet, letterlijk en figuurlijk. En dan op dag vier – bij een waterzonnetje – de Cité Universitaire de Paris binnenrijden en je vrienden weerzien, dat was ongelofelijk! Ik heb gehuild, de champagne heeft geknald. Dit fietstochtje was er eentje om niet snel te vergeten.

NOORDERLICHT Vorige zomer trok huisfotograaf Diego Franssens met zijn vriendin en twee kinderen door Denemarken en het Zuiden van Zweden. Hij legde er enkele onvergetelijke momenten vast.

ntplofte kleuren, als een schilderij van Emil Nolde. Dat zie je wanneer je in Zuid-Zweden bij mooi weer naar de lucht kijkt. Het licht explodeert er ineens wanneer de zon zakt, wat een bevreemdend effect oplevert dat niet te fotograferen valt. Frustrerend is dat niet voor een fotograaf. Integendeel. Die oerkracht heeft iets geruststellends. Het is goed om niet naast je schoenen te lopen. Overdag drapeert het Zweedse licht een zijdezachte sluier over de werkelijkheid. Alsof er geen chaos en overdaad bestaan. Zelfs gewoon over het strand lopen, voelt er anders aan. Want al zijn stranden en zeeën nog zo uniform, hier krijgen ze iets magisch. Dat merkte ik ook aan mijn kinderen. Die gedroegen zich anders. Gestoorder. Wilder. Kinderen kunnen sterk reageren op een eenvoudig natuurfenomeen. Hun receptoren staan scherper afgesteld. De vreemde aantrekkingskracht van de zee, daar gaat niets boven. Het samengaan van de verschillende vlakken: het strand, het water en de lucht ... Ik ben geen gelovig mens, maar de zee doet iets met me. Op momenten dat ik mijn hoofd moet leegmaken, ga ik er naartoe, zelfs al stormt het hevig. Dan sta ik daar op het strand uit te waaien. De kleuren die me bijblijven van onze reis, zijn een prachtig blauwgrijs met een beetje magenta dat je alleen daar ziet. De kracht daarvan vastleggen is heel fijn. Het is zo mooi als je een foto iets kunt meegeven wat echt

‘De kleuren die me bijblijven van onze reis, zijn een prachtig blauwgrijs met een beetje magenta dat je alleen daar ziet. De kracht daarvan vastleggen is heel fijn’ bij je past. Met deze reeks heb ik een soort verstilling willen bereiken. Dat ene moment voor altijd bevriezen met mijn blik. We hebben ongelooflijk mooie momenten beleefd. Een wandeling langs de Zweedse kust terwijl het licht maar bleef zakken. De simpele strandhuisjes die we tegenkwamen. Zo mooi. Zo eenvoudig. Uiteindelijk heb ik vier verstilde ogenblikken geselecteerd. Mijn lief en de kinderen die naar de zee kijken na een intense ruzie. Wat er daarvoor of daarna gebeurd is, doet er niet meer toe. Je voelde ook bij hen dat ontzag voor die indrukwekkende natuur. De andere twee beelden zijn gemaakt in Denemarken, aan een oude pier met een hedendaagse brug op de achtergrond. Met al die Scandinavische series in het achterhoofd ga je ook dat landschap anders bekijken. Het wordt allemaal wat bevreemdender. Zoals sommige mensen een Afrikagevoel hebben, zo heb ik dat met het Noorden. Pure magie. De beelden van Diego’s reis zijn vanaf 4 juni te bekijken op spindokter.be. 93

Architecturaal baken in staal en beton. Zwart, grijs & wit. Zowel ingetogen als imposantâ&#x20AC;Ś

De nieuwe uitvalsbasis van Bosmans Fire + Places.

VISIT OUR NEW SHOWROOM Eegene 91-93 9200 Dendermonde

www.bosmanshaarden.be

VURIG DESIGN Bosmans kiest resoluut voor Fire & Places als een architecturaal baken. Ze houden er maar wat graag een vurig pleidooi voor het nieuwe bouwen. Hun unieke expertise? Het nooit aflatende streven naar het summum van techniek ĂŠn esthetitek. Toparchitecten poken er dan ook graag het vuur aan omdat uit elke samenwerking of project steeds passie voor architectuur spreekt.

Onder het mom Fire & Places getuigt Bosmans zowel van ambitie, visie als van kunde. Als expert in de creatie van haardprojecten en maatmeubilair geniet het dan ook heel wat aanzien. Bij Bosmans Haarden vinden ze het immers ontzettend belangrijk dat de juiste technieken schuil gaan achter de perfecte esthetiek. En in deze symbiose is het onovertroffen, getuige daarvan ook de vele samenwerkingen met het kruin van de Belgische architectuur. Van gevestigde namen tot opkomend talent; het is dankzij de verregaande samenwerking en een gezamenlijk streven dat Bosmans Haarden onovertroffen resultaten weet te bereiken.

BOSMANS F I R E

P L A C E S

CONCEPT: CAFEINE.BE

MAATWERK Het is vanuit een compromisloze kwaliteitsstreven dat Bosmans Haarden incontournable is geworden in elk bouwproces en dat overstijgt het planmatige denken. De sterkte van het opgeleverde project moet meer zijn dan de som van de kwalitatieve tussenschakels. Dat doen ze niet uit blinde ambitie, maar uit plichtsbesef. De uitgebreide vakkennis stellen ze in dienst van (interieur)architecten en het maatwerk. Of een project nu heel complex is of niet, Bosmans Haarden zoekt plichtsbewust mee naar de best denkbare oplossing waarvan een architecturale eenvoud uitgaat. Je zou daarom kunnen stellen dat elke geleding binnen dit bedrijf doordrongen is van een design-denken. Bosmans weet een haard steeds opnieuw tot een designelement te boetseren.

ULTIEME HAARDBELEVING Horizontale haardlijn, gashaard op maat zwart gelakt maatmeubilair .

RELEASE MAGAZINE .05 FIRE + PLACES Get your copy magazine@bosmanshaarden.be

VISIT OUR SHOWROOM Eegene 91-93, Dendermonde

MAGAZINE FIRE + PLACES get your copy magazine@bosmanshaarden.be

KAAP DE GOEDE MAALTIJD Op twee wielen langs de mooiste wegen van de Kaap met onderweg de beste restaurants, de lekkerste wijnen en het charmantste hotel. Fotograaf Gerrit Op de Beeck cruiste voor ons drie dagen langs de Kaap.

‘Thuishaven van onze reis is Mont Rochelle, een uniek hotel in Franschhoek dat sinds 2014 in handen is van Richard Branson’

onderchef en tv-persoonlijkheid Reuben Riffel heeft als lunchmenu een carpaccio van rundsvlees met gorgonzolachips, parmezaanse kaas en gekaramelliseerde uitjes op de kaart van zijn restaurant Reuben’s staan. Wijnmeester Brian beveelt daar een Cartology 2013 uit Hemel en Aarde Vallei bij aan. Geen beter startadres voor een smaakpapillenstrelende Kaapse tocht dan het One & Only Hotel in Kaapstad, dé foodie-hoofdstad van Zuid-Afrika. De wijnroute is een bergweg Een plaats waar twee oceanen samenkomen, stelt zelden teleur. In Kaapstad is dat niet anders. Maar de ‘plakkerskampen’ van golfplaten huisjes langs de autoweg drukken ons al snel met de neus op de feiten. De Zuid-Afrikaanse armoede is alomtegenwoordig. We scheuren los door het hinterland: schilderachtige landschappen omgeven door onder meer de Klein Drakenstein Mountains. Thuishaven van onze reis is Mont Rochelle, een uniek hotel in Franschhoek dat sinds 2014 in handen is van Richard Branson. ‘Sir Richard Branson heeft alleen interesse in excentrieke locaties’, zegt gastvrouw Dalené Claassens, terwijl ze ons rondleidt in het landhuis dat na een ‘million dollar renovation’ straalt als nooit tevoren. ‘En Franschhoek mocht niet langer in dat lijstje ontbreken.’ Terwijl we bij valavond op het terras genieten van het panoramische uitzicht op de Groot Drakenstein-berg, laat de receptie weten dat onze Vespa’s geleverd zijn. ‘We hebben ze naast de toegangsdeur gezet, boss’, lacht de breedgeschouderde portier. ‘Mooie machines hé.’ Van smaakbom naar smaakbom Nadat de stichter van de Kaapkolonie, Jan van Riebeeck, de eerste ingevoerde wijnstokken aan de voet van de Tafelberg geplant had, schreef hij op 2 februari 1659 in zijn dagboek: ‘De Heer zij geloofd, vandaag is voor de eerste keer uit Kaapse druiven wijn geperst.’ Van Riebeeck had nooit kunnen

vermoeden dat hier een van de belangrijkste wijngebieden van het zuidelijk halfrond zou ontstaan. Een van de eigenzinnige wijnboeren hier is Marc Kent, die lekkere wijnen maakt in verscheidene prijsklassen. Experten noemen hem ‘geniaal’, een createur van ‘poëzie in flessen’. Eentje had het zelfs over ‘seks in een fles’. ‘Laten we eerst de nieuwe oogst proeven voor we praten’, zegt Kent wanneer we hem in zijn megahippe, vernieuwde tasting room begroeten. Bij het proeven van zijn Chocolate Block, een internationaal gegeerde fles, verklaart Marc Kent het succes van de regio. ‘De populariteit van Franschhoek heeft niet alleen met wijn te maken, maar ook met het feit dat we wijn, eten, hotellerie en toerisme harmonieus laten samenvloeien. Zo wordt wijn plots een bestemming, een totaalproduct.’ De tuinen van Babylon(storen) Onze lunchlocatie is Babylonstoren, een historische boerderij uit 1692. Twee jaar geleden vroegen de eigenaars aan Karen Roos, ex-directeur van Elle Decoration, om het complex om te vormen tot dé place to be met restaurant, brasserie, hotel, winkel, wellnesscentrum ... Het resultaat is verbluffend. We lopen langs de ommuurde twaalf suites, en in The Green House hebben we een lunch om je vingers bij af te likken. Franschhoek is uitgegroeid tot de gastronomiehoofdstad van Zuid-Afrika. Momenteel zijn er meer dan dertig uitstekende restaurants, waarvan er drie in de Zuid-Afrikaanse top-tien staan. Vanavond opteren we voor Reuben’s, de jonge celebrity chef waar we in Kaapstad al kennis mee konden maken. Hier, in Huguenot Street, is sinds 2004 zijn flagship restaurant gevestigd. Na een glas chenin blanc kiezen we voor enkele roemrijke klassiekers (varkensbuik, in peper en zout gemarineerde inktvis…) en laten een flesje organic Reyneke pinotage aanrukken. Die laatste is hier in rood wat chenin blanc in wit is: de druif die een thuiswedstrijd speelt. En zoals wijnmaker-rebel Adi Badenhorst ooit liet optekenen: ‘Een pinotage is als een politicus: you love him or you hate him!’ We love!

VAN BOVEN NAAR ONDER EN VAN LINKS NAAR RECHTS RESTAURANT THE KITCHEN AT MAISON IN FRANSCHHOEK ZOCHT DE DECORATIE NIET TE VER / CHEF CHRIS ERASMUS VAN RESTAURANT FOLIAGE / DE GERECHTEN MET FANTASTISCHE PRIJS-KWALITEITVERHOUDING VAN FOLIAGE / RESTAURANT BABEL OP HET DOMEIN VAN BABYLONSTOREN / DE STAFF VAN FOLIAGE: RUIMTE VOOR PERSOONLIJKHEID / DE KAAP IS DE OUDSTE PRODUCENT VAN DE ZOGENAAMDE NIEUWE WERELDWIJNEN.

â&#x20AC;&#x2DC;Franschhoek is uitgegroeid tot de gastronomiehoofdstad van Zuid-Afrika. Drie restaurants maken deel uit van de nationale top-tienâ&#x20AC;&#x2122;

101

VAN BOVEN NAAR ONDER EN VAN LINKS NAAR RECHTS WIJNMAKER MARC KENT IS EEN VAN DÉ UITHANGBORDEN VAN DE KAAPSE WIJNPRODUCTIE / OOM SAMIE SE WINKEL IN STELLENBOSCH: HALF WINKEL, HALF MUSEUM / EEN VAN DE TWAALF SUITES VAN HOTEL BABYLONS-TOREN / LANGS DE R43 ONDERWEG NAAR BEAUMONT.

102

Jonge wijn uit oude grond De Kaapse wijn met zijn wild opstuivende aroma’s is enorm populair en niet voor niets zit tachtig procent van de landelijke productie hier gecentraliseerd. Toch is het maar sinds de afschaffing van de Apartheid dat de wijnbouw hier een hoge vlucht nam. Perfecte klimaat- en bodemomstandigheden, voldoende (buitenlandse) middelen en een lange traditie maakten dat de Zuid-Afrikaanse labels heel snel heel populair werden. Maar het gaat niet alleen over de wijn: winkels, vastgoedmakelaars en specialiteitenzaken deden hun intrede. Franschhoek boomt! Het is dan ook druk wanneer we de volgende ochtend ontbijten op het terras van Essence, een koffiebar powered by Illy. Dit huis van vertrouwen staat bekend voor zijn gewonnen brood met bacon. Vandaag bollen we richting Stellenbosch. Geen mooiere locatie voor een pitstop onderweg dan domein Boschendal, een landhuis met tuinen uit 1690. ‘Omring deur berge, in ’n pragtige, vrugbare vallei, groei die vrugte so soet en sappig, dat dit ons vrugtesap beroemd gemaakt het’, lezen we op de wijnkaart. Waar anders wil een mens het aperitief nemen? Stellenbosch zelf beschikt over een historisch stadscentrum met mooie huizen in Kaaps-Hollandse stijl. De stad werd in 1679 gesticht door Simon van der Stel. In Oom Samie se Winkel, de bekendste dorpswinkel, luidt de wijnslogan ‘,n Smaak so verruklik’. Dat bordje kopen we voor thuis. En dan gaan we terug richting Franschhoek. We hebben een tafeltje kunnen bemachtigen in The Tasting Room. Het exclusieve pand heeft zijn onderkomen in een victoriaanse residentie. We gaan voor het kleine menu – dat met de extra amuses tot zeven

gangen uitloopt – en bestellen eendenborst met theeparfait, wildebeest met aubergines, gorgonzola-ijs met peer, rode vruchten met yoghurtchocolade en panna cotta met espressoijs. De porties zijn maniakaal juist gedoseerd, de combinaties hemels. Wanneer we na het vier uur durende festijn terug de berg op rijden, moeten we denken aan een nota in het gastenboek: ‘Ek het nog nooit so speciaal gevoel nie’… Naar de kust. En de walvissen Onze derde en laatste dag. We vertrekken vroeg naar Hermanus, de meest geschikte plaats om vanaf het vasteland walvissen te observeren. Het vroegere vissersdorp heeft zelfs een whale caller, een belleman die het opduiken van walvissen met belgerinkel aankondigt. Maar de zomermaanden zijn niet het juiste seizoen want in december verlaten de zeedieren de regio en voor juni zie je ze niet terug. Wel leuk in februari, is lunchen op het schaduwrijke terras van Lizette’s Kitchen, het geesteskind van Lizette Crabtree. De oude scooter binnen roept herinneringen op aan Saigon, de kaart nog meer. Fusion is het toverwoord. ‘s Avonds eindigen we in Foliage, een brasserie hartje Franschhoek. De wat excentriek ogende chef Chris Erasmus (tatoeages, Afghaans baardje, piraat met witte schort zeg maar) laat ons de tango dansen met speelse smaakverrassingen op basis van wilde ingrediënten. We smullen van wilde champignons, exotische kruiden en boerbok, risotto, bacon, vers gebakken brood en rundsvlees americain, gelardeerd met een vleugje Azië. De porties zijn perfect, de service vlot, vriendelijk en nauwgezet, de sfeer groots, maar no-nonsense. Baie lekker … Wie niet in de Kaap geweest is, heeft niet geleefd!

‘De Kaapse wijn met zijn wild opstuivende aroma’s is enorm populair. Toch is het maar sinds de afschaffing van de Apartheid dat de wijnbouw hier een hoge vlucht nam’

Klimaat Het weer aan de Kaap is aangenaam van oktober tot en met april. De temperaturen stijgen dan overdag tot dertig graden. De resterende maanden worden als winterseizoen omschreven. Het regent dan meer, en vijftien à twintig graden is de norm. Erheen Qatar Airways verbindt Brussel met Kaapstad via een korte overstap in Doha; qatarairways.com/be/nl. Overnachten Kaapstad: One & Only Hotel. Met een toplocatie aan het Waterfront, het grootste zwembad in Kaapstad, ongekend comfort en een service die grenst aan perfectie. Franschhoek: Mont Rochelle, een riant landhuis met 22 kamers hoog op een heuvel boven de stad. De service is naadloos, het buitenzwembad een juweel. Een mix van klassieke hotellerie en sexy kosmopolitisme. Beide hotels worden aangeboden door de

Belgische touroperator Exclusive Destinations; exclusive-destinations.be. Culinaire aanraders Restaurant Reuben’s, Oude Stallen Center, Huguenot Road 19; reubens.co.za. The Tasting Room, Huguenot Road 16. Reserveren noodzakelijk; lequartier.co.za/cuisine. Foliage, Huguenot Road 11, Franschhoek. Je maakt best een reservatie; foliage.co.za. Lizette’s Kitchen in Hermanus, 20 on 8th street, Voëlklip; lizetteskitchen.com. Domein Babylonstoren; babylonstoren.com. La dolce Vespa Vespa’s zijn te huur op verschillende adressen in en rond Kaapstad (reken op zowat 100 euro per dag per scooter), voor een kleine meerprijs worden ze in je hotel in de wijnlanden afgeleverd en weer opgehaald. Je huurt het best een Vespa per reiziger. Duorijden is vermoeiender. Wie achterop zit, ziet bovendien minder en het vraagt veel meer rijervaring. 103

Absoluut xxx

104

Absoluut xxx

1. Fresco van Michael Borremans. 2. Superette © Piet de Kersgieter. 3. De Vitrine © Piet de Kersgieter. 4. Julie’s House © Stefanie Geerts

GEK OP GENT Wat is het toch met die kleine, bruisende metropool die op het vlak van architectuur, cultuur en een vernieuwende keuken nauwelijks nog te stoppen lijkt? We vroegen het aan enkele Gentse creatievelingen.

105

Absoluut xxx

OUD & NIEUW

1. Authentieke gevels langs de Predikherenlei. 2. Twiggy: creaties van onder meer Isabel Marant, A.P.C en Acne in een architecturaal pand. Er is ook een herenafdeling; twiggy.be. 3. Het S.M.A.K, het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst, wordt omringd door het groen van het Citadelpark; smak.be. 4. Het STAM of Stadsmuseum Gent toont de geschiedenis van de Arteveldestad; stamgent.be. 5. Kunstencentrum Vooruit werd oorspronkelijk opgericht in 1913 als ‘opera voor de werknemers’; vooruit.be. 6. Een monumentaal art-decopand in de Sint-Pietersnieuwstraat doet vandaag dienst als hostel Backstay; backstayhostels.com. 2. © Filip Dujardin. 6. © Luc Roymans

4 5

106

‘Je vindt hier een creatieve scene die down to earth is, een charmante mix van oude en nieuwe architectuur, Flemish Foodies met de juiste Vlaamse nuchterheid’ Tamara De Mey – Turbulence, communicatiebureau

‘Je voelt dat er in Gent dingen gebeuren die anders zijn dan anders, er hangt veel goesting in de lucht!’ Olly Ceulenaere – Flemish Foodie

‘Gent biedt een boeiende mix van hedendaagse cultuur, kunst & jong talent, wat inspirerend werkt voor alle creatieve geesten’ Thomas Wittouck – Blanco Bike Luxury, fietsenzaak

‘Gent is voor mij een perfecte uitvalbasis. Het straalt de warmte van een dorp uit, maar ook het bruisende van een stad’ Fien Muller – kunstenaar / ontwerper

107

Absoluut xxx

CULINAIRE HOTSPOT & SHOPS MET MEERWAARDE

1. Huis Diegenant is een speciaalzaak in wild en gevogelte, gerund door de vierde generatie; diegenant.be. 2. Joost Arijs: macarons, ijs, taarten, pralines en koekjes gepresenteerd als ware kunstwerken; joostarijs.be. 3. Marlies Davans vertaalt het ambacht van zadelmakerij en lederbewerking naar tijdloze, met de hand genaaide leren gebruiksvoorwerpen; marliesdavans.be. 4. Tailoring à la carte bij Café Costume in een vernieuwend, hip jasje; cafecostume.com. 5. Frederic Hooft presenteert een mooie selectie vintagestukken aangevuld met onder andere lampen van Serge Mouille; frederichooft.be. 6. De Superette is een ambachtelijke eersteklasbakkerij gerund door sterrenchef Kobe Desramaults; indewulf.be. 2. © Kris Snoeck. 4. © Thierry Van Dort. 6. © Piet de Kersgieter

4 5

108

‘Gent is een creatief broeinest. Iedereen inspireert elkaar. Ik vind hier ook een goed evenwicht tussen leven en werken. Mijn vrienden, mijn atelier en mijn favoriete spots bevinden zich allemaal op fietsafstand van elkaar’ Stien Bekaert – visual artist

‘Gent is gewoon beter dan je huiskamer’ Benjamin Van Oost – ontwerper bij Studio BamBam

‘Gent is meer dan thuiskomen, het is de geur van geroosterde uien op de Gentse Feesten … Verslavend!’ Jason Blanckaert – Flemish Foodie

‘Gent heeft ‘the best of both worlds’: de intimiteit van een kleine stad en de culturele, muzikale, culinaire en architecturale ambities van een grote stad. Niet voor niets is het Europe ‘s best kept secret’ Titus de Voogdt – acteur

‘Aanstekelijk hoe verschillende creatieve talenten elkaar hier versterken en samen blijven groeien. Gent blijft klein maar er gebeuren grootse dingen’ Frederic Hooft – interieurvormgever

109

innoverend in warmtepompen

Residentiële en commerciële toepassingen voor VERWARMING • SANITAIR WARM WATER • KOELING Kortrijksesteenweg 1114/01 • 9051 Sint-Denijs-Westrem www.geeroms.be

GENTRONOMIE Gent, de speeltuin van de rebelse Flemish Foodies, groeide de jongste jaren uit tot een culinaire trekpleister met een hart voor de veggiekeuken. Van die keuken is ook advertising manager Ann De Roo een grote fan.

‘Ik hou enorm van de combinatie van gezonde eetplekjes en rock-’n-rollrestaurants die de culinaire regels aan hun laars lappen’, vertelt Ann De Roo. ‘De rol en invloed van de Flemish Foodies in Gent kan daarbij niet genoeg benadrukt worden. Ze ontketenden een ware revolutie. Ik hou van een ongecompliceerde, speelse en (h)eerlijke keuken. Dat hoeven niet altijd sterrenrestaurants en topchefs te zijn. Ook in eethuizen zoals Lepelblad, Resto Rood en Per Bacco ben ik geregeld te vinden.’

RESTAURANT PUBLIEK BY NIGHT, HET RESTAURANT VAN FLEMISH FOODIE OLLY CEULENAERE; publiekgent.be

LEPELBLAD

PER BACCO

RESTO ROOD

Onderbergen 40, lepelblad.be

Sint-Jacobsnieuwstraat 56, perbacco.be

Sleepstraat 210, resto-rood.be

Creatieve, seizoensgebonden en eenvoudige gerechten in gezellige en huiselijke setting: dat is restaurant Lepelblad in een notendop. Alles is in huis gemaakt en elke dag heb je keuze uit nieuwe suggesties. Bij mooi weer kun je je op het terras nestelen terwijl de stad aan jou voorbijtrekt.

Ben je op zoek naar een osteria, een echte Italiaanse brasserie zoals die hoort te zijn? Reserveer dan bij Per Bacco, waar je geniet van topingrediënten in een zuiders decor. In het winkeltje met Italiaanse producten kun je achteraf nog even shoppen. Il Mezzogiorno en Le Baccanti behoren trouwens tot dezelfde restaurantfamilie en zijn eveneens echte aanraders.

Voor een eigenzinnige wereldkeuken met oosterse en Italiaanse toetsen moet je bij Resto Rood zijn. Denk eenvoudige, maar creatieve gerechten met knappe smaakcombinaties. ’s Middags serveren ze een lekkere lunch, ’s avonds is er een gevarieerde dinerkaart. Ook vegetariërs komen hier aan hun trekken.

111

MILIEUVRIENDELIJK RELAXEN MET EEN DOUCHEKOP MET LEDVERLICHTING OP WATERKRACHT!

de Dynamo shower De dynamo shower van Crissna is ontwikkeld vanuit een briljant idee: het stromend water gebruiken om elektriciteit op te wekken en hierdoor, via ingebouwde kleurrijke LED-verlichhng, een relaxerende, unieke en aangename douche-ervaring te creĂŤren. Geniet terwijl onze interieurspecialisten je begeleiden van A tot Z bij het realiseren van je droomproject.

ALSAN EEKLO VALCKE Industrielaan 1 9900 Eeklo www.valcke.be

ARCHITECTURALE UITVALSBASIS Een coup de foudre voor een gebouw, het bestaat. Het overkwam redactieassistente Stephanie en haar vriend Laurent, die drie jaar geleden een architecturaal sterk pand ontdekten in de Bennesteeg, hartje Gent. Ze startten er een bijzondere bed & breakfast op: Shelter 7.

Toen Laurent en ik met Shelter 7 begonnen, hadden we totaal geen ervaring op het gebied van bed & breakfasts. Maar gaandeweg is dit avontuur uitgegroeid tot een ware droom waar we onze ziel helemaal in kunnen leggen. Shelter 7 is een gezellig appartement geworden met drie verdiepingen waar iedereen zich thuis voelt. Het is ondergebracht in een gebouw dat enkele jaren geleden gerenoveerd werd door Raymond Jacquemyns. De Belgische architect wist het pand op een fantastische manier een meerwaarde te geven, niet zozeer door het aantal vierkante meter te vergroten, maar veeleer door van de ruimte een unieke architecturale beleving te maken. Hij verwijderde ramen uit de gevel en liet binnenmuren enkele meter naar achteren plaatsen, waardoor hij een prachtige lichtinval, meer ademruimte en tegelijk ook meer privacy creĂŤerde. Authentieke elementen zoals parket en een wenteltrap liet hij samengaan met moderne accenten als betonen muren. Over de sfeer die we Shelter 7 wilden meegeven, waren Laurent en ik het al snel eens. We hebben zelf veel rondgetrokken, en wat we het meest waardeerden op onze reizen was een huiselijke uitvalsbasis met voldoende privacy waar je toch van alle hotelfaciliteiten geniet. Een rustpunt midden in een bruisende, creatieve stad in beweging. Wij geloven ook heel erg in een persoonlijk contact met onze gasten, en luisteren telkens opnieuw naar hun verlangens en verwachtingen. Want dat is waar het voor ons om draait: ontmoetingen met mensen uit de hele wereld die elk hun culturele achtergrond hebben, elk hun eigen verhaal. Shelter 7 is voor mij een echte leerschool geweest. Het heeft mij op verschillende vlakken veranderd. Laurent en ik zijn ook een hecht team geworden, waardoor Shelter 7 is kunnen uitgroeien tot wat het vandaag is. Het blijft boeiend elke dag te zoeken naar nieuwe mogelijkheden en details die het verschil maken. Momenteel verhuren we de benedenverdieping van het gebouw als winkelruimte. Maar wie weet openen wij er ooit een eigen concept. We blijven dromen ... shelter7.be 113

Absoluut Boek

think different don’t be evil just do it care share be aware trust curiosity Verschijnt binnenkort

Het is ondertussen een traditie geworden: het lijstje met inspirerende quotes op de cover van het ABS Bouwteaminspiratieboek. Binnenkort rolt de vierde uitgave van de persen met daarin de 13 recentste bouwen renovatieprojecten van het innoverende bouwteam in Oost- en West-Vlaanderen. Ze werden aangevuld met sfeerreportages die de prachtige regio waarin het bouwteam actief is extra in de verf zetten. Een boek van maar liefst 258 pagina’s om bij weg te dromen en om te koesteren. Word nu fan van onze Facebookpagina en u verneemt binnenkort hoe en vanaf wanneer u een exemplaar kunt aanvragen. ABSoluut Magazine

COLOFON UITGEVER Anton Gonnissen – ABS Bouwteam, Schoonzichtstraat 33, 9051 Sint-Denijs-Westrem. T 09 242 85 65; absbouwteam.be; info@absbouwteam.be HOOFDREDACTIE , COÖRDINATIE & ART DIRECTION Miss Tipi – Els Van Roey, info@misstipi.com, T 0484 30 43 09 LAY-OUT Eva Goethals – eva graphics, info@evagraphics.com, T 0485 31 37 91 REDACTIE Els Van Roey, Siska Verstraete, Stephanie Cnockaert BEELD Nicolas Schimp (p.56: Back to the future, p.66: Lessen in eenvoud, p.104:

Gek op Gent en p.113: Architecturale uitvalsbasis), Frederik Vercruysse (p.72: Stad op wielen), Diego Franssens (p.90: Noorderlicht), Gerrit Op de Beeck (p.96: Kaap de Goede Maaltijd), Pierre Darge (p.77: Aktijd onderweg), Martha Verschaffel (illustraties p.62: Wandelwoede), Inge Rylant (illustraties p. 7, p.16, p. 48) WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER Ann De Roo, Anton Gonnissen, Laurence Dujardyn, Gerrit Op de Beeck, Rudi Janssens, Pierre Darge, Michaël de Moor REDACTIE BEREIKEN? Absoluut Magazine, Els Van Roey – Miss Tipi – Draps Domstraat 25 1200 Brussel redactie@absoluutmagazine.be GEÏNTERESSEERD IN EEN ADVERTENTIE? Contacteer ons via ann@absoluutmagazine.be ABSoluut verschijnt tweemaal per jaar. Het volgende nummer komt uit in december 2015. U kunt alle edities integraal online raadplegen op onze website: WWW.ABSOLUUTMAGAZINE.BE Uitgever en auteurs betrachten grote zorgvuldigheid bij de samenstelling van dit magazine. Zij aanvaarden geen enkele aansprakelijkheid voor schade, van welke aard ook, die het gevolg is van onjuiste vermelding en/of zetfouten. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Ten aanzien van hetgeen in deze uitgave is opgenomen is getracht voor zover deze niet bekend waren de auteursrechthebbende te achterhalen. Voor zover er sprake is van onjuiste vermelding van auteursrechthebbende is dit gebaseerd op te goeder trouw verkregen gegevens. Uitgever aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventueel ontbreken van toestemming van auteursrechthebbenden.

TE KOOP ‘SINGEL’ 4 eengezinswoningen in Brugge

Wonen met karakter, dat is wonen in Brugge. ABS Bouwteam renoveert in het centrum 4 eengezinswoningen met tuin, voorzien van alle moderne comfort. Zo verenigt Singel op subtiele, maar sublieme wijze het architecturale verleden met de kunst van hedendaags wonen. Het woonproject ligt in een groene oase op de stadsvesten, vlak bij de Smedenpoort en op 500 m van ‘t Zand. Daar wil je leven.

WWW.ABSBOUWTEAM.BE - 0495 309 809

BOSMANS F I R E

P L A C E S

CONTACT BOSMANSHAARDEN EEGENE 91-93 9200 DENDERMONDE WWW.BOSMANSHAARDEN.BE

GET OUR MAGAZINE FIRE + PLACES . 05 MAIL US : MAGAZINE@BOSMANSHAARDEN.BE