LUDZIE
12
Jedziemy au Plan by³ taki. Ustawiaj¹ siê na rogatkach Leszna, pomachaj¹ chwilê i pojad¹ w nieznane. Bez problemów zajad¹ choæby na Mazury.
I Kiedy agawa przekwitnie, zakoñczy swój ¿ywot.
Fot. £. Domaga³a
Botaniczny fenomen w Bojanowie
Stuletnia agawa
Kiedy jest ciep³o, ro nie nawet 20 centymetrów na dobê mówi o swojej piêciometrowej agawie Rajmund Majchrowicz. Ro linê widaæ z ulicy i od razu przykuwa uwagê przechodniów. Ludzie przychodz¹, patrz¹, podziwiaj¹, robi¹ zdjêcia opowiada w³a ciciel. Agawa stoi na podwórku przy bojanowskim przedszkolu. Choæ nie ma tu zwrotnikowego klimatu, który najbardziej jej s³u¿y i tak ro nie jak na dro¿d¿ach. Stoi w wielkiej donicy na drewnianej platformie wyposa¿onej w kó³ka. Zrobi³em j¹ z europalety t³umaczy pan Rajmund. Agawa na dwór wystawiana jest tylko latem. Ostatnio w okresie zimowym sta³a w warsztacie lusarskim w³a ciciela. Jest w bardzo dobrej kondycji, choæ by³ ju¿ moment, kiedy jej li cie zaczê³y robiæ siê br¹zowe.
Wcze niej mia³ j¹ w swoim miejscu pracy mój brat wyja nia pan Rajmund. Jest ciê¿ka. ¯eby j¹ postawiæ w ogrodzie, musia³em u¿yæ samochodu i na dodatek zaanga¿owaæ do tego trzy osoby. Ro lina otoczona jest przez niego specjaln¹ opiek¹. W koñcu to okaz, z którym ¿yje od dziecka. To ju¿ 52 lata. Wcze niej hodowa³a j¹ moja nie¿yj¹ca ju¿ mama Jadwiga. Marzy³a, ¿eby zobaczyæ, jak zakwitnie. Niestety, nie doczeka³a tego wzdycha w³a ciciel agawy. Znajduj¹cy siê kilka metrów nad ziemi¹ kwiat zaczyna kwitn¹æ. Kiedy przekwitnie i uschnie, umrze równie¿ agawa. I tak zakoñczy swój ¿ywot stuletnia ro lina, któr¹ pielêgnowa³y trzy pokolenia. (luk)
Jadê, ale zabraæ siê bojê s³yszê odpowied jedynej kobiety, która na stacji benzynowej w wiecku w ogóle bierze pod uwagê podwiezienie mnie w stronê Wielkopolski. Od godziny chodzê miêdzy dystrybutorami i pytam o transport do Leszna. A je li nie tam, to chocia¿ do najbli¿szego miasta. Chocia¿ dwadzie cia, a nawet dziesiêæ kilometrów. Przeklinam ju¿ tê podró¿, wiêc wsiad³bym nawet na przyczepê traktora. Ale nawet ten siê nie zatrzymuje. Autostopowa podró¿ z Berlina do Leszna zabiera mi ca³y dzieñ. A jeszcze dziesiêæ lat wcze niej w tym czasie udawa³o mi siê dotrzeæ nawet do Pary¿a.
Ksi¹¿eczka autostopowicza
Nie by³oby tak le zastanawiam siê gdybym móg³ pokazaæ kierowcom ksi¹¿eczkê autostopowicza. Ka¿dy szofer dostawa³ od podró¿uj¹cego za przejechane kilometry kupon z ksi¹¿eczki. Kto uzbiera³ najwiêksz¹ liczbê punktów, dostawa³ w nagrodê samochód. Kierowcy chêtniej podwozili, a autostopowicze ³atwiej mogli dotrzeæ nawet na drugi koniec
Polski opowiada Zenon Baliñski, który podró¿owa³ autostopem w latach 60. Ale nawet jego autostopowe pocz¹tki nie by³y ³atwe. Plan by³ taki. Ustawiaj¹ siê na rogatkach Leszna, pomachaj¹ chwilê i pojad¹ w nieznane. Bez problemów zajad¹ choæby na Mazury. Po¿egnali siê wiêc z rodzin¹ i stanêli przy lasku napoleoñskim w leszczyñskim Gronowie. Machali w deszczu ksi¹¿eczk¹ autostopowicza jedn¹ godzinê, drug¹, a¿ nadesz³a noc. Rodzina Janusza Szymañskiego w³a nie odmawia³a modlitwê za podró¿nych, kiedy przemoczeni weszli do ich domu. Nastêpny dzieñ mia³ byæ o wiele szczê liwszy. Ju¿ rano dojechali do Poznania i jeszcze tego samego dnia do Warszawy. Roz³o¿yli namiot pod skoczni¹ narciarsk¹ na S³u¿ewcu, zrobili sobie zdjêcie na polach grunwaldzkich i dojechali na Mazury. W plecakach wie li ¿elazny zapas jedzenia i z ka¿dym kilometrem woñ dobywaj¹ca siê z plecaków stawa³a siê coraz bardziej niezno na. Dopiero w Miko³ajkach odkryli, ¿e baleron wewn¹trz prawie chodzi³. Wziêli wiêc gitarê i wystêpowali pod tamtejsz¹ cukierni¹ w zamian za poczêstunek.
Agawa pochodzi z Meksyku. Obecnie jest uprawiana w krajach o klimacie ródziemnomorskim, Afryce Po³udniowej, na Mauritiusie i w Indiach. W klimacie umiarkowanym jest uprawiana jako ro lina doniczkowa.
Fot. 3x E. Ratajczak I Plan by³ taki. Ustawiaj¹ siê na rogatkach Leszna, pomachaj¹ chwilê i pojad¹. Bez problemów zajad¹ na Mazury.
I Przenocowali pod skoczni¹ narciars na polach grunwaldzkich i pojechali na
Wozem i traktorem
Có¿ to by³ za autostop. Podwozi³y traktory i zaprzêgi konne. Syrenki i zakurzone ciê¿arówki. Raz trafili my do samochodu przewo¿¹cego wapno, innym razem wêgiel i po takiej przeja¿d¿ce musieli my rozpoznawaæ siê po dowodach osobistych mieje siê Z. Baliñski. Kierowcy nie bali siê twierdzi Edward Ratajczak. Na pakê jednej ciê¿arówki zabierali nawet dwudziestu autostopowiczów. Nie mo¿na by³o wyje¿d¿aæ za granicê, wiêc ludzie t³umnie podró¿owali po Polsce. Ksi¹¿eczka autostopowicza kosztowa³a grosze, a mia³a w sobie jeszcze ubezpieczenie. Macha³o siê ni¹, a kierowcy siê zatrzymywali. A kiedy podró¿owa³a wiêksza grupa, zawsze ³apa³a dziewczyna i dopiero po zatrzymaniu pojazdu reszta wyskakiwa³a z krzaków. Edward, Janusz i Zenon mieli wtedy po dwadzie cia lat. Na pokrowcu gitary wypisali wielkimi literami AUTOSTOP. Machali przy drogach, a miasta przemierzali pieszo. Dzi , kiedy mnóstwo m³odych Polaków odwiedza autostopem kraje Europy, wiêkszo æ z nich nie podniesie nawet rêki. Przy szybkich trasach zatrzymywaæ siê nie wolno, chodz¹ wiêc po parkingach, stacjach benzynowych, zajazdach i pytaj¹ o podwiezienie, zazwyczaj s³ysz¹c odmown¹ odpowied . A my za darmo podziwiali my czyste, nieska¿one cywilizacj¹ Mazury, po drodze poznaj¹c wielu ¿yczliwych nam ludzi wspomina Z. Baliñski. Wrócili my, oprali my siê i pojechali my dalej. Pierwszego dnia dotarli my do Krakowa. Przespali my siê u kole¿anki s¹siadki Stanis³awa Lema. A potem zatrzyma³ siê nam sêdzia ¿u¿lowy oczywi cie zna³ doskonale Leszno który podwióz³ nas a¿ do Zakopanego.