Partizan - Mačva, program, 22.7.2017.

Partizan – MAČVA 1. kolo Superliga Srbije

22. jul 2017. / 19h

FK Mačva posle 28 godina ponovo u Humskoj Žreb je odlučio da Partizan novu prvenstvenu sezonu otvori utakmicom protiv šabačke Mačve, novajlije u srpskoj Superligi.

Iako se radi o klubu koji je osnovan dosta godina pre Partizana, daleke 1919, postoji dosta ličnosti i događaja koji vezuju ova dva kluba. U ovom predstavljanju gostiju pokušaćemo da vam približimo istoriju šabačkog kluba.

Stevan Jakuš

Šabac je jedan od gradova sa najdužom tradicijom fudbala u Srbiji, ali je iz raznih razloga uglavnom bio van glavne scene nekada jugoslovenskog, a kasnije srpskog fudbala. U sezoni 2016/17 Mačva je nadmoćno osvojila prvo mesto u Prvoj ligi Srbije pa ostaje da se vidi koliko će ovog puta „trajati” u eliti.

U maju 1919. godine šabački đaci i studenti održali su osnivačku skupštinu Šabačkog loptačkog kluba,

Dimitrije Stefanović

Svetozar Jurišić

koji će par meseci kasnije dobiti ime – Mačva. Prvu utakmicu klub je odigrao 21.9.1919. protiv Srpskog sportskog kluba iz Velike Mitrovice. Mačva je izgubila rezultatom 2-4. U maju 1925.

Statut kluba je verifikovan kod Beogradskog loptačkog podsaveza, tom prilikom su i zvanično ustanovljene klupske boje Mačve, crveno-crne.

Tih godina Mačva se takmiči u prvenstvu Novosadske župe, a 1928. osvaja i prvenstvo Beogradske provincije, pošto je savladala prvake Banatske i Šumadijske župe, Obilić iz Velikog Bečkereka i kragujevačku Šumadiju.

U finalu za zvanje prvaka Beogradske provincije, Mačva je bila bolja od ZAŠK-a iz Zemuna sa 6-1. Tih godina, tačnije 1927, u lokalnim novinama “Radikal” po prvi put se pominje nadimak Mačve koji je opstao do danas – Provincijski Urugvaj. U proleće 1928.

Mačva odlazi na svoju prvu inostranu turneju, u Solun, gde pobeđuje Iraklis i Aris.

Ipak, najveći uspeh u tom periodu je ulazak Mačve u prvoligaško društ-

vo u sezoni 1930/31. koji su Šapčani izborili osvojivši kvalifikacije u grupi sa Slavijom iz Osijeka, novosadskom Vojvodinom, Bačkom iz Subotice, Obilićem iz Velikog Bečkereka (današnjeg Zrenjanina), Građanskog iz Osijeka, SAND-a iz Subotice i PSL-a iz Pančeva. U prvoligaškom društvu, posle deset odigranih utakmica, Mačva zauzima poslednje mesto, ali je ta sezona svakako zlatnim slovima upisana u istoriju kluba. Jedinu pobedu Mačva je ostvarila protiv slavnog zagrebačkog Građanskog, a najboljih jedanaest te sezone sačinjavali su: Ilić, Vojisavljević, Cvetković, Vračarić, Kojić, Momčilo Jovanović, Božović, Stanojčić, Đorđe Jovanović, Milan Jovanović i Sinđelić. Tih godina, u reprezentaciju Jugoslavije iz redova Mačve pozivani su Ivica Bek, Milorad Arsenijević, Milanče Jovanović , Milorad Ilić, Radomir Vojisavljević , Andreja Kojić i Bora Kesić.

Po oslobođenju Šapca u Drugom svetskom ratu, Mačva nastavlja rad pod imenom Radnički, a od juna 1946.

Pavle Grubješić i Dragan Arsenović

pa sve do 1951. klub nosi naziv Podrinje. Te 1951. Podrinje opet postaje – Mačva. Klub se plasira u Prvu ligu, po drugi put u istoriji. U elitnom društvu Mačva se zadržala dve sezone ali su ostale upamćene pobede nad novim gigantima jugoslovenskog fudbala, Partizanom i Crvenom zvezdom, i to u sred Beograda! Iz te generacije obavezno moramo pomenuti četiri ig-

Partizana Dragan Arsenović i Pavle Grubješić, kao i igrač C. Zvezde i Hajduka, Zoran Jelikić. Nebojša Zlatarić je, pak, jedan od retkih igrača koji je iz tadašnje Druge lige došao do Francuske, igrajući za marsejski Olimpik, Lens, Ren i Valensien.

Mačva je u fokus fudbalske javnosti došla opet u sezoni 1988/89 kada se plasirala u polufinale Kupa Jugoslavi-

rača – Dimitrije Stefanović , Svetozar Jurišić (obojica kasnije igrači Partizana), Abdulah Gegić (trener “Partizanovih beba”) i Stevan Vilotić (legendarni trener mlađih kategorija ali i prvi trener Partizana).

Po ispadanju iz elitnog ranga kreće sunovrat Mačve. Narednih decenija klub boravi između Druge lige i nižih rangova takmičenja. Iz tog perioda vredi izdvojiti nekoliko istaknutih igrača koje je Mačva dala jugoslovenskom fudbalu, a to su kasniji prvotimci

je, gde je poražena upravo od Partizana u dve utakmice. U Beogradu je bilo 2-1 za “crno-bele” dok je u Šapcu bilo 0-0. Na putu do polufinala Mačva je izbacila takva imena kao što su Osijek, Napredak i Dinamo iz Zagreba! Najistaknutiji igrač te generacije (eto još jedne veze s Partizanom!) bio je Miroslav Đukić, kasniji prvotimac Rada, La Korunje i Valensije i državni reprezentativac, a današnji trener Partizana.

Sve do prošle sezone, Mačva je boravila između Druge lige i nižih rang-

ova takmičenja, a dolaskom u klub još jednog Partizanovca, Ivice Kralja za predsednika kluba, Mačva ostvaruje san dug 65 godina i vraća se u najjači rang takmičenja.

Najistaknutiji igrači u istoriji Mačve su: Milorad Arsenijević, Ivica Bek, Milanče Jovanović , Milorad Ilić, Radomir Vojisavljević , Andreja Kojić , Bora Kesić, Dimitrije Stefanović, Sava

Stefanović, Aleksandar Ivoš, Stevan Vilotić, Dragoljub Milošević, Vojislav Melić, Dragan Arsenović, Pavle Grubješić, Zoran Jelikić, Nebojša Zlatarić, Zoran Bingulac, Boris Vasković, Saša Kolarić, Miroslav Đukić, Milenko Kovačević, Zoran Riznić, Vojislav Budimirović...

Partizan i Mačvu, osim međusobnih susreta koje su odigrali, povezuju i brojna značajna imena domaćeg fudbala. Za oba kluba kao igrači nastupali su Stevan Jakuš (igrač iz prve

Partizanove generacije), Dimitrije Stefanović, Svetozar Jurišić, Dragan Arsenović, Pavle Grubješić, Saša Petrović, Nikola Grubješić, Đorđe Lazić, Branislav Atanacković, Radenko Kamberović, Bojan Šaranov, Perica Stančeski i Mladen Lazarević.

Za Mačvu su igrali, a kasnije postali treneri Partizana Abdulah Gegić, Stevan Vilotić i Miroslav Đukić. Svako od njih ostavio je poseban trag u domaćem fudbalu. Gegić je s Partizanom stigao do finala Kupa šampiona 1966, Vilotić, osim što je bio trener Partizana, najviše je ostao upamćen po radu sa mlađim kategorijama fudbalera, a u Subotici se i danas održava Memorijalni turnir “Stevan Ćele Vilotić”, dok je Đukić ovog leta nastavio tamo gde je stao krajem 2007, kada je takođe bio trener Partizana. Miroslav Đukić svakako spada u najbolje domaće fudbalere poslednjih tridesetak godina, a njegova igračka karijera zaista je impresivna. Takođe, tokom 80ih godina trener Mačve bio je i Ivan Golac, prethodno istaknuti igrač a kasnije i trener Partizana, koji je upravo trenirao Miroslava Đukića.

Mačva svoje utakmice igra na Gradskom stadionu u Šapcu, kapaciteta 8.000 gledalaca, koji se upravo renovira za takmičenje u Superligi.

Klupska boja je crveno-crna, predsednik kluba je Ivica Kralj, a prvi trener Dragan Aničić.

U pisanju ovog teksta korišćene su činjenice sa zvaničnog sajta FK Mačva, kao i iz knjige Bobana Živanovića ,,Hronika Prve lige (1923-1934)”.

FK PARTIZAN 3. TAWAMBA Leandre 1989. N 4. VULIĆEVIĆ Miroslav 1985. O 5. BOŠNJAK Strahinja 1999. O 6. ĆIRKOVIĆ Lazar 1992. O 7. MIHAJLOVIĆ Nemanja 1996. S 8. ĐILAS Vladimir 1983. N 9. VLAHOVIĆ Dušan 2000. N 10. JANKOVIĆ Marko 1995. S 11. ĐURIČKOVIĆ Petar 1991. S 12. KLJAJIĆ Filip 1990. G 13. MONIR El Mohamed 1992. O 17. MARJANOVIĆ Saša 1987. S 21. JEVTOVIĆ Marko 1993. S 22. ILIĆ Saša 1977. S 23. OSTOJIĆ Bojan 1984. O 25. EVERTON Luiz 1988. S 26. MILETIĆ Nemanja 1991. O 27. KOSOVIĆ Nebojša 1995. S 29. RADIN Milan 1991. S 32. ĐURĐEVIĆ Uroš 1994. N

42. LEONARDO Souza da Silva 1992. S 55. PANTIĆ Danilo 1996. S 61. JOVIČIĆ Marko 1995. G 73. MILETIĆ Nemanja 1991. O 85. STEVANOVIĆ Nemanja 1985. G 91. STEVANOVIĆ Alen 1991. S 99. JOVANOVIĆ Đorđe 1999. N Šef stručnog štaba ĐUKIĆ Miroslav Stadion JNA kapaciteta 32.710 Humska 1, Beograd Osnovan: 04.10.1945.

Klupske boje: crno-bele Najveći uspesi: 27 titula, 14 puta pobednik Kupa, pobednik Superkupa Jugoslavije 1989, pobednik SE (Mitropa) Kupa 1978, finlista Kupa evropskih šampiona 1966.

FK Mačva 2. PEJOVIĆ Filip 1982. O 4. MATOVIĆ Nemanja 1991. S 5. ŽIVKOVIĆ Nemanja O 6. JEVTIĆ Marko 1996. O 8. OBROVAC Ivan 1986. S 9. MATIĆ Bojan 1991. N 10. MILINKOVIĆ Nikola 1991. S 11. ŽIVKOVIĆ Stevan 1989. S 14. AHČIN Nemanja 1994. S 17. LEKANIĆ Nemanja 1990. S 19. RISTIVOJEVIĆ Igor 1988. O 21. DAMJANOVIĆ Ognjen 1985. N 22. JEREMIĆ Predrag 1987. S 23. MILOVANOVIĆ Nemanja 1991. S 24. JOVANOVIĆ Nenad 1988. S 25. PULETIĆ Dušan 1989. G 27. MARKOVIĆ Branislav 1998. S 28. RAJOVIĆ Marko 1988. O

29. ĐERMATOVIĆ Mirko 1995. O 30. GEMOVIĆ Miodrag 1994. N 44. LAZAREVIĆ Mladen 1984. O 88. SAVIĆ Miloš 1997. G MIJAILOVIĆ Ivan 1998. N Šef stručnog štaba ANIČIĆ Dragan

Gradski stadion u Šapcu kapaciteta 8.000 Pocerska 1, 15.000 Šabac Godina osnivanja 1919.

Klupske boje: crveno-crne Najveći uspesi: 10. mesto u Prvoj ligi Jugoslavije 1951, polufinale Kupa Jugoslavije 1988/89.

Sećanje na polufinale Kupa 1989.

Pune 32 godine navijači Partizana čekali su da se u vitirne Humske vrati pehar Maršala Tita koji se dodeljivao osvajaču Kupa Jugoslavije.

Krajem 1988. žreb za četvrtfinale najmasovnijeg takmičenja odredio je da jedan od parova bude i večiti derbi, u čijoj senci su ostala tri preostala para u kojima su se sreli jaki prvoligaši protiv nižerazrednih ekipa. Velež je na mišiće uspeo da eliminiše Liriju iz Prizrena, dok su zagrebački Dinamo i Vojvodina (koja je te sezone osvojila titulu) poraženi od Rudara iz Prijedora i šabačke Mačve. Šapčani su iz dvomeča sa Dinamom iz-

borili plasman u polufinale zahvaljujući golu postignutom u Maksimiru. Prvi meč završen je pobedom „crveno-crnih“ od 1-0, dok je Dinamo u revanšu ostvario nedovoljnih 2-1. Posle trijumfa nad Crvenom zvezdom (2-1, 1-1), Partizan je kao favorit dočekao žreb za polufinale koji mu je dodelio upravo Mačvu.

Prvi meč između „crno-belih“ i Šapčana odigran je 08. marta 1989. na stadionu JNA pred 15.000 gledalaca.

Gosti su nakon svega 5-6 minuta igre poveli sa sa bele tačke golom desnog halfa Grujića sa 1-0, ali je Partizan do poluvremena uspeo da preokrene rezultat pogocima Slađana Šćepovića.

Do kraja meča golman gostiju Kolarić

briljirao je među stativama Šapčana pa se mreže više nisu tresle. Partizan je prvi meč polufinala Kupa igrao u sastavu: Omerović, Petrić, Bajović, Spasić, Sredojević, Milanič (Batrović), Brnović, Milojević, V.Đukić (M.Đukić), Šćepović, Vučićević. Gostujući tim izgledao je ovako: Kolarić, Kolarčević, Radovanović, Grujić, M.Đukić, Matić, Stevanović (D.Živanović), Petrović, Tomić, Radosavljević, Jošić (G.Živanović).

Revanš meč odigran je dve nedelje kasnije (23.03) pred krcatim tribinama stadiona u Šapcu. Dve ekipe nastupile su u nešto izmenjenim sastavima. Za Mačvu je od starta igrao D.Živanović na desnom beku umesto Kolaračevića, centarhalf je bio Mičić dok je s brojem devet

nastupio Ostojić. Miroslav Đukić prekomandovan je u sredinu obukavši dres sa brojem deset. Za „crno-bele“ od prvog minuta igrali su Vermezović, Đorđević, Župić umesto Petrića, Vučićevića i Bajovića. Uške je u nastavku igre zamenio upravo Bajru Župića dok je umesto povređenog Omerovića ušao Darko Belojević. Utakmica je bila izuzetno tvrda, domaća ekipa igrala je prilično grubo, a Saša Kolarić bukvalno je začarao svoju mrežu, koja je mirovala i nakon jedanaesterca koji je izveo Dragoljub Brnović.

Golova nije bilo pa se Partizan plasirao u finale, a Mačvi dvomeč polufinala sa „crno-belima“ ostaje kao najveći domet u klupskoj istoriji.

Ovog vikenda počinje novi fudbalski šampionat Srbije u koji Partizan ulazi kao branilac duple krune. Novi superligaši su povratnici u društvo najboljih, ekipe Zemuna i Mačve dok su se u niži rang preselili Metalac i Novi Pazar.

Sistem takmičenja ostao je isti kao i prethodne dve sezone. Nakon 30 odigranih kola po dvostrukom bod sistemu liga od 16 klubova se na osnovu tada utvrđenog plasmana na tabeli deli na dve grupe. U plej-ofu igra osam prvoplasiranih a u plej-autu, ekipe koje su nakon redovnog dela zauzele pozicije od devete do šesnaeste. Broj osvojenih bodova u prvom delu lige tada se polovi. U slučaju deljenja neparnog broja bodova, količnik se zaokružuje na prvi veći broj, a dalje se takmičenje unutar grupa odvija po jednostrukom bod sistemu u dodatnih 7 kola. Najbolje plasirani tim dakle tek nakon 37 kola osvaja titulu i stiče pravo učešća u kvalifikacijama za Ligu šampiona. Timovi koji su takmičenje završili na drugoj i trećoj poziciji dobijaju

mesto u kvalifikacijama za Ligu Evrope.

U slučaju da je neki od tri prvoplasirana kluba ujedno i osvajač Kupa Srbije u istoj sezoni, četvrtoplasirani tim lige takođe ide u kvalifikacije za Ligu Evrope.

Dva najlošije plasirana tima plej-auta ispadaju iz Superlige.

Da ovakav sistem nije najbolje rešenje bili smo svesni još pre nego što je uveden, ali su na njemu insistirali oni koji su tako videli šansu da se domognu titule.

Moramo priznati, upravo ovakav sistem takmičenja Partizanu je u prethodnoj sezoni pomogao da se na kraju dokopa prvog mesta. Prisetimo se, Crvena zvezda je posle odigranih 30 kola imala čak šest bodova više od “crno-belih”, da bi zahvaljujući upravo ovom modelu i polovljenju bodova, samo pet dana kasnije nakon večitog derbija koji je Partizan rešio u svoju korist sa 3-1, ekipe bile izjednačene na tabeli. Promena, odnosno povratak na dvokružni sistem takmičenja najavljen je za sledeću sezonu.

Raspored Partizanovih prvenstvenih utakmica 2017/18 1. kolo 22. 07. 2017. PARTIZAN – Mačva 2. kolo 29. 07. 2017. PARTIZAN – Javor 3. kolo 05. 08. 2017. Spartak – PARTIZAN 4. kolo 09. 08. 2017. PARTIZAN – Voždovac 5. kolo 13. 08. 2017. Vojvodina – PARTIZAN 6. kolo 19. 08. 2017. PARTIZAN – Napredak 7. kolo 26. 08. 2017. Crvena zvezda – PARTIZAN 8. kolo 09. 09. 2017. PARTIZAN – Mladost 9. kolo 13. 09. 2017. Zemun – PARTIZAN 10. kolo 17. 09. 2017. PARTIZAN – Radnički Niš 11. kolo 24. 09. 2017. Rad – PARTIZAN 12. kolo 30. 09. 2017. PARTIZAN – Čukarički 13. kolo 14. 10. 2017. Radnik – PARTIZAN 14. kolo 21. 10. 2017. PARTIZAN – OFK Bačka 15. kolo 29. 10. 2017. Borac – PARTIZAN 16. kolo 04. 11. 2017. Mačva – PARTIZAN 17. kolo 18. 11. 2017. Javor – PARTIZAN 18. kolo 25. 11. 2017. PARTIZAN – Spartak 19. kolo 29. 11. 2017. Voždovac – PARTIZAN 20. kolo 03. 12. 2017. PARTIZAN – Vojvodina 21. kolo 09. 12. 2017. Napredak – PARTIZAN 22. kolo 13. 12. 2017. PARTIZAN – Crvena zvezda 23. kolo 17. 02. 2018. Mladost – PARTIZAN 24. kolo 24. 02. 2018. PARTIZAN – Zemun 25. kolo 28. 02. 2018. Radnički Niš – PARTIZAN 26. kolo 04. 03. 2018. PARTIZAN – Rad 27. kolo 10. 03. 2018. Čukarički – PARTIZAN 28. kolo 18. 03. 2018. PARTIZAN – Radnik 29. kolo 31. 03. 2018. OFK Bačka – PARTIZAN 30. kolo 05. 04. 2018. PARTIZAN - Borac

Na današnji dan – 22. jul

U ovom periodu godine, fudbaleri Partizana uglavnom su sprovodili drugi deo priprema negde u inostranstvu. Samo jednu zvaničnu utakmicu u svojoj istoriji Partizan je odigrao 22. jula. Bilo je to daleke 1979. godine u drugom kolu šampionata Jugoslavije. „Crno-beli“ su nakon debakla u Zagrebu (1-5) sedam dana ranije, dočekali tog 22.07. niški Radnički u Humskoj. Meč je, pred 15.000 gledalaca, završen bez pobednika 1-1, oba pogotka postignuta su u prvom poluvremenu a strelac gola za Partizan bio je Slobodan Santrač.

Fudbaleri Mačve i Partizana izlaze na teren uoči poslednje zvanične utakmice između dva tima odigrane u Šapcu 23. marta 1989. u polufinalu Kupa Jugoslavije

Program pripremili: Aleksandar Pavlović, Dušan Mihajilović, Goran Jovanović i Igor Todorović Foto: arhiva, FK Mačva, FK Partizan, M. Todorović, G. Jovanović, O. Bunić crno-bela-nostalgija.blogspot.com