ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ 19
Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΑΦΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018
ΠΑΡΑΘΥΡΟ
ΤΟΠΙΚΗ ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΣΗ
Κλάψε και ευχαρίστησε...
Νέα σχολική χρονιά με παρατράγουδα
ΓΡΑΦΕΙ: ΕΥΗ ΜΑΚΑΡΙΟΥ
Κλάψε για όλα τα ταξίδια που κατέληξαν σε ναυάγια... για όλες τις διαδρομές που οδηγήθηκαν σε αδιέξοδα... κλάψε για όλα τα ψεύτικα, τα ασήμαντα που είχες την τύχη να ζή-
σεις... κλάψε για όλα τα όνειρα που πήραν τον δρόμο του γυρισμού...για κάθε κατηφόρα που κατρακύλησες... για κάθε μαραμένο τριαντάφυλλο...για κάθε μπουμπούκι που δεν πρόλαβε να ανοίξει. Κλάψε για κάθε φόβο που ένοιωσες και τραβήχτηκες πίσω προδίνοντας αρχές και πιστεύω… Κλάψε για κάθε παιδάκι που δεν πρόλαβε να συμπληρώσει τον κύκλο ζωής του… για κάθε δυστυχισμένο που ενώ μπορούσες δεν είχες βοηθήσει. Κλάψε για κάθε συναίσθημα που έμεινε βαθιά θαμμένο στα έγκατα της ψυχής… για κάθε ανεκπλήρωτο πόθο, για κάθε πάθος που καίει την σάρκα, βασανίζει το μυαλό και δεν τόλμησες να παλέψεις για να το ζήσεις… για κάθε διψασμένο κύτταρο του κορμιού που διψά και αναζητεί την ηδονή…
Κλάψε για κάθε συγνώμη που την νίκησε ο εγωισμός… για κάθε σ αγαπώ που δεν τόλμησε να βγει στην επιφάνεια αλλά προτίμησε την σιωπή και την φυγή… κλάψε γιατί έτσι θα λυτρωθείς... μέσα από τις στάχτες θα ξαναγεννηθείς... μετά από το σκοτάδι θα δεις το φως... μετά την κατρακύλα θα ανέβεις την κορυφή... κλάψε και συγχώρεσε ότι σε πόνεσε ,ότι σε πλήγωσε, ότι σε απογοήτευσε... κλάψε αλλά μέσα από τα δάκρυα ξαναγεννήσου, κοίταξε ψηλά τον ήλιο άσε το φως του να μπει μέσα σου να ζεστάνει κάθε παγωμένο κύτταρο, να ζωντανέψει κάθε νεκρό συναίσθημα. Κλάψε ...για να βρεις την λύτρωση της ψυχής...κλάψε είναι το φαρμάκι της ψυχής… βάλσαμο και γιατρειά… Κλάψε μέσα από τα δάκρυα θα βρει διέξοδο το κακό ...το αρνητικό ...και έτσι είσοδο θα βρει να εισχωρήσει το καλό...η ελπίδα...η αγάπη... και τότε ο δρόμος απλώνεται μπροστά σου για τα μεγάλα...τα αληθινά...ο δρόμος για την γαλήνη...ο δρόμος γι αυτά που σου αξίζουν... Ο δρόμος της Αναγέννησης! Κλάψε ... Κλάψε αλλά και ευχαρίστησε ότι σε πρόδωσε γιατί απλά σε έκανε πιο δυνατό …με το κλάμα έδιωξες τον πόνο
…κάθε δάκρυ έγινε γροθιά… πείσμωσες, πάλεψες… Πες ευχαριστώ σε ότι αρνητικό συνάντησες γιατί σε έκανε να βλέπεις μόνο τα θετικά και να απορρίπτεις κάθε αρνητική κατάσταση… Ευχαρίστησε καθετί δημιουργικό γιατί σε βοήθησε και σένα να δημιουργήσεις και να εκτιμήσεις κάθε δημιούργημα βγαλμένο μέσα από την ψυχή… Πες ευχαριστώ σε ότι σε αγάπησε γιατί σε έμαθε να αγαπάς χωρίς συμφέρον χωρίς εγωισμούς, χωρίς πάθη… Ευχαρίστησε τον Δημιουργό για όλη αυτήν την μαγεία που βρίσκεται γύρω σου και μπορείς να την απολαύσεις… ευχαρίστησε τον που βρίσκεσαι ανάμεσα στους ζωντανούς… που μπορείς να μιλάς, να περπατάς, να τρως, να ακούς… γιατί κάποιοι άλλοι στάθηκαν άτυχοι… Ευχαρίστησε για όλες τις αναποδιές, τα προβλήματα και τα εμπόδια που βρέθηκαν στην πορεία σου… απλά ήταν η αιτία για να βγεις πιο δυνατός και ποιο σίγουρος για σένα… Ευχαρίστησε κάθε άνθρωπο που έχεις δίπλα σου στα δύσκολα εκεί που οι υπόλοιποι σε εγκαταλείπουν… Οι ευχαριστίες δεν τελειώνουν… Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ ακόμη… Εσείς φίλοι μου για ποιο πράγμα στη ζωή σας, λέτε ευχαριστώ;
ΣΑΝΑΛΥΣΗ
Η εκπαίδευση... Καζάνι που βράζει... Μετά από εισήγηση του Γενικού ελεγκτή, που λίγο πολύ μας ανέφερε πως, ενώ ξοδεύουμε τα μεγαλύτερα ποσά για την εκπαίδευση στην Ευρώπη, εντούτοις βρισκόμαστε στην τελευταία θέση μαθησιακά, η κυβέρνηση με την αιφνίδια υπουργική απόφαση της 4ης Ιουλίου αποφάσισε, εν μια νυκτί, να εξορθολογίσει οριζοντίως και καθέτως τους ε κ πα ι δ ε υ τ ι κ ο ύ ς , με πρόφαση την παιδεία. Φυσικά αυτή η κίνηση είχε ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ και άλλες παραΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ* μέτρους, δηλαδή αποσκοπούσε βασικά να καταλαγιάσει τον κουρνιαχτό που ξεσήκωσε το ξεπούλημα του Συνεργατισμού, μια και ήταν ήδη κλινικά νεκρός, ώστε να σώσουν τον άλλο ασθενή, την Ελληνική Τράπεζα. Και τώρα μπαίνοντας στο δια ταύτα, που είναι η αναταραχή στην παιδεία, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, πρέπει να τα πούμε όλα έξω από τα δόντια με πάθος και χωρίς φόβο. Τα όσα συμβαίνουν στην παιδεία σήμερα, δεν είναι κάτι που δεν γνωρίζαμε και ούτε μας ήρθε ουρανοκατέβατο, αλλά ήταν ένα χρόνιο πρόβλημα που υπέβοσκε αρκετά χρόνια και κανένας δεν αναλάμβανε το πολιτικό κόστος να το αντιμετωπίσει. Έτσι φτάσαμε στο σημείο το εκπαιδευτικό μας σύστημα να παραπαίει και οι αρμόδιοι περί άλλων τυρβάζουν. Όλους τους βόλευε, οι καθηγητές να απολαμβάνουν χρόνια τώρα τα κεκτημένα και οι κυβερνήσεις για να μην έχουν στο κεφάλι τους τις εκπαιδευτικές οργανώσεις, ανέβαλλαν το οξύ πρόβλημα της παιδείας και το άφηναν να χρονίζει στην μιζέρια του. Αγαπητοί φίλοι για να φτιάξουμε ομε-
λέτα πρέπει να σπάσουμε αυγά, δεν γίνεται αλλιώς!! Έτσι και στην παιδεία για να φτιάξουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που να ανταποκρίνεται στα ευρωπαϊκά δεδομένα, πρέπει οι εμπλεκόμενες πλευρές να προχωρήσουν σε ένα σοβαρό διάλογο για μια καλύτερη παιδεία. Θέλουμε δεν θέλουμε πρέπει να παραδεχτούμε ότι το επάγγελμα του εκπαιδευτικού από λειτούργημα κατάντησε ένα προσοδοφόρο επάγγελμα. Ποιος φταίει για όλα αυτά που συμβαίνουν; Όλοι δυστυχώς ευθυνόμαστε με πρώτο και κύριο υπεύθυνο το κράτος, τους εκπαιδευτικούς που επαναπαύτηκαν γιατί τους βόλευε γενικώς αυτή η παγιωμένη κατάσταση αλλά μέγα μερίδιο ευθυνών φέρουν και οι γονείς που θεωρούν τα παιδιά τους αυθεντίες, χωρίς να τους καταλογίζουν το παραμικρό λάθος. Σίγουρα θα πρέπει να γίνουν σε βάθος ουσιαστικές συνομιλίες γιατί το θέμα δεν είναι τόσο απλό όπως κάποιοι θεωρούν!! Πρέπει να φτιάξουμε ένα νέο εκπαιδευτικό σύστημα όπου η γνώση θα στηρίζεται σε νέα πρότυπα, σε νέες τεχνολογίες και επιστήμες που θα παρέχεται στους έφηβους με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται κτήμα και να αφομοιώνεται σε βάθος και όχι να είναι κάτι εφήμερο!! Για να πετύχει όμως το πείραμα και ο ασθενής να επιβιώσει, πρέπει να γίνουν βαθιές τομές και υπερβάσεις χωρίς να υπάρχει ίχνος ιδιοτέλειας από τις εμπλεκόμενες πλευρές. Ένας εκπαιδευτικός πρέπει να είναι πρώτα παιδαγωγός και μετά επιστήμονας ή το ιδανικότερο, να τα διαθέτει εξίσου και τα δύο για να είναι ικανός να σταθεί επάξια στην τάξη. Για να γίνουν πράξη αυτά, πρέπει να γίνεται κατ’αρχάς σωστή και αντικειμενική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών από έμπειρους αξιολογητές για την πλήρωση τόσο των διοικητικών θέσεων όσο και του διδακτικού προσωπικού των σχολικών μονάδων. Αν προκύπτει κάποιο
πρόβλημα ικανότητας διδασκαλίας, τότε οι εκπαιδευτικοί να αναλαμβάνουν γραμματειακή υποστήριξη στις σχολικές μονάδες που δεν είναι απαραίτητα τα παιδαγωγικά ή άλλα εξειδικευμένα προσόντα. Επίσης είναι απαραίτητο, κατά τακτά διαστήματα ο εκπαιδευτικός να επιμορφώνεται σε ταχύρρυθμα σεμινάρια, ώστε να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, γιατί η εξέλιξη των νέων επιστημών και συγχρόνως οι γνώσεις, ειδικά στην εποχή που ζούμε, αλλάζουν αστραπιαία. Φυσικά υπάρχουν πολλά θέματα που πρέπει να πέσουν στο τραπέζι, αν θέλουμε να φτιάξουμε ένα σωστό εκπαιδευτικό σύστημα για το καλό των παιδιών μας. Οι εμπλεκόμενες πλευρές πρέπει να αφήσουν τους εγωισμούς και τους δήθεν εξορθολογισμούς καθώς και τα κεκτημένα και να προσέλθουν με καλή πίστη ώστε να διορθωθούν οι στρεβλώσεις που ταλανίζουν τόσα χρόνια την παιδεία μας. Εδώ είναι που το κράτος πρέπει να δείξει ότι νοιάζεται πραγματικά για την παιδεία και όχι να προσέρχεται στο διάλογο με πρωταρχικό σκοπό να βάλει τον εκπαιδευτικό στο κρεβάτι του Προκρούστη και η παιδεία να βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα. Πρέπει να σεβαστούμε τον εκπαιδευτικό γιατί είναι ένας επιστήμονας και συγχρόνως παιδαγωγός και όχι να να τον έχουμε στο στόχαστρο και να του βάζουμε κατά ριπάς, γιατί εμμέσως πυροβολούμε την ίδια την παιδεία και τα παιδιά μας. Να καταλάβουν οι κύριοι της εξουσίας ότι με ποιοτική και αναβαθμισμένη παιδεία θα φτιάξουμε μια καλύτερη σαφώς κοινωνία, απ΄ όπου θα προέλθουν οι αυριανοί επιστήμονες και οι μελλοντικοί πολιτικοί,που θα αναλάβουν τα ηνία αυτού του κράτους.
*Μέλος Κεντρικής & Επαρχιακής Επιτροπής Δ.Η.Κ.Ο
Η νέα σχολική χρονιά μετά και το «θερμό καλοκαίρι» και τις συζητήσεις επί συζητήσεων, τις αντιδράσεις και συγκρουσιακό περιβάλλον που καλλιεργήθηκε, ξεκίνησε χωρίς ωστόσο να λείπουν οι αντιδράσεις και τα παρατράγουδα. Σχολικές εγκαταστάσεις εργοΤΗΣ τάξια, χουλιγκανική συμπεριφορά ΓΡΗΓΟΡΙΑΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ* από μαθητές και εξωσχολικούς σε διάφορα σχολεία, ελλείψεις και παραλείψεις σε διάφορους τομείς. Η βασική παράλειψη η καλύτερα έλλειψη που παρατηρήθηκε και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη είναι στον τομέα της ειδικής αγωγής και των συνοδών παιδιών με ειδικές ικανότητες. Έγιναν καταγγελίες για από γονείς για το συγκεκριμένο ζήτημα, όπου δεν έχουν δοθεί ακόμα οι σχετικές εγκρίσεις και ακόμη χειρότερα δεν έχουν ακόμη λάβει την ανάλογη σημασία με αποτέλεσμα πολλά παιδιά που εντάσσονται στο εν λόγο σύστημα να μην έχουν συνοδό για να πάνε στο σχολείο μηδενίζοντας παράλληλα την κάθε προσπάθεια και την όποια πρόοδο έχουν σημειώσει για την ομαλή ένταξη τους. Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας φαίνεται από τον τρόπο που φέρεται στα παιδιά της και στην συγκεκριμένη περίπτωση φαίνεται πως απέχουμε πολύ από τον στόχο αυτό. Είναι απαράδεχτο ακόμη και σήμερα που σε άλλες χώρες τα δικαιώματα του ανθρώπου, των παιδιών και των ομάδων που χρήζουν ιδιαίτερης σημασίας που έχουν περάσει από χίλια κύματα και επιτέλους λαμβάνουν την σημασία που τους αρμόζει, στην Κύπρο να επιλέγουμε να εθελοτυφλούμε και να καταδικάζουμε μια σημαντική ομάδα του πληθυσμού στο περιθώριο. Μια ομάδα που με την ομαλή και την σωστή ένταξη της στην καθημερινότητα του σχολείου θα αναπτυχθεί και θα κερδίσει την αυτονομία της, μια ομάδα που θα διδάξει και στα υπόλοιπα παιδιά να αποδέχονται και να αγκαλιάζουν την διαφορετικότητα και θα διαγράψουν σταδιακά τα στερεότυπα της. Αυτή την στιγμή οι υπεύθυνοι που σφυρίζουν αδιάφορα και επιλέγουν να αφήσουν το ζήτημα να λυθεί μόνο του καταφέρνουν μόνο να αποδεικνύουν την ανικανότητα και την άγνοια τους. Αδυνατούν να εργοδοτήσουν σωστά ειδικούς επιστήμονες και εκπαιδευτές που θα αποτελούν τους συνοδούς για τα παιδιά με ειδικές ικανότητες προσθέτοντας στο βάρος που κουβαλούν οι οικογένειες τους. Είναι καιρός σε όλους τους τομείς να παραδεχτούν πως δεν τα γνωρίζουν όλα και πως χρειάζονται την συμβολή νέων ανθρώπων και νέων επιστημόνων. Αν θέλουμε να πάμε μπροστά οφείλουμε να αφήσουμε χώρο για το καινούργιο να αναπτυχθεί. Υπάρχουν οι τρόποι δεν υπάρχει η βούληση.
* Πολιτικός Επιστήμονας, Επικοινωνιολόγος
ΑΙΧΜΕΣ ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ, λέει, και συναίσθη μα, και να η μαγική συνταγή...και αυτό, φυσ ικά, μπορεί να είναι και καλή λύση, αλλά να που όταν φτάσεις σε όρια, όταν είσαι από τις συνθ ήκες της ζωής τόσο ταλαιπωρημένος και συγχ υσμένος, τότε, αλήθεια, που να το βρεις το κουράγιο, να σκεφτείς θετικά, να έχεις, ακόμη πιο δύσκολο συναίσθημα θετικό, την ίδια ώρα που όλα σου πάνε τόσο στραβά; ΜΑΛΛΟΝ κάτι άλλο θα πρέπει να υπάρχει σε αυτό το μεγάλο μυστικό που ακούει στο όνομα έλξη ενεργειών που σε ωθούν προ ς τις λύσεις των θεμάτων σου...και αυτό το κάτι άλλο, μόνος σου θα το ανακαλύψεις... Α. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ