Swell#30 by 4CASTMEDIA

free surfcult magazine Julie Lauwers in strijd met zichzelf Van Blankenberge naar Bali boys will be boys Het andere AustraliĂŤ van Nienke Duinmeijer Belgen in arena tegen en met elkaar

#01 - Niels Musschoot - mei 2004

#08 - Michael Deschodt - augustus 2006

#05 - Axlexander De Bruycker - augustus 2005

#03 - Kristof Tsiolle - april 2005

#11 - Niels Musschoot - juni 2007

#.021

Steven Van Broeckhoven. Europees Kampioen _ BK. Kite+Wind+Surf Tips voor trips. India + Landes + Mauritius + Panama + Peru + Zuid-Afrika

www.swell.be

#.021 free surfcult magazine oktober2009

Fanny Dupagne. Girl in good shape _ BK. Surf & Kite _ Ode aan de Noordzee Gespot. El Gouna + La Réunion _ De clan Caers. Kinderen van de wind

swell.be

FREE!

onbetaalbaar.megazine oktober2008. #.017

#14 - Sam Lamiroy & Jerry Giles - april 2008

#.026 juli 2011

free surfcult magazine BK 2010 Protest Surfjam I Board ’n Breakfast thuis bij de golven I The Woods Zuid-Afrikaanse Belgen in Australië I O’Neill Close Encounter hulde aan de helden

free surfcult magazine swell.be

#.024

swell.be

O’Neill Rider Initiatives Zuid-Afrika & Mexico. I De Telo Tales van Lars Musschoot. I Een board uit hout is goud. I Axel Pauporté op bergen van water.

free surfcult magazine

O’Neill Rider Initiatives Costa Rica & Tenerife I Teamtrips Cornwall & Fuerteventura I El Salvador een tweede thuis I Les Feillons Franse duivels uit Nederlands doosje

Gedrukt op ecologisch verantwoord papier

#23 - Bart Willems - juni 2010

#22 - Yannick de Jager - april 2010

www.swell.be

#21 - Sebastian Brugmans - oktober 2009

#19 - Jo Deferm - juni 2009

#.025 april 2011

#.023

swell.be

Bart Willems. De grootste Belg. I Dick Dale. De koning van de surfgitaar. I Zigeuners. In Nieuw-Zeeland. I The Crowning. Derde en laatste keer.

free surfcult magazine

#.024 oktober 2010

#.023 juli 2010

#.022

#18 - Lars Musschoot - april 2009

#17 - Fanny Dupagne - oktober 2008

Xavier Rudd zingt en surft. I BoardXhouse Invitational bepaalt beste Benelux freesurfer. I Santa Cruz spreekt. I Arno & Otto Delahaye vissen in de woestijn. I Tom Soupart leert van de surfprofessor.

free surfcult magazine

Gedrukt op ecologisch verantwoord papier

#.017

best things in life are

surf+wind+kite.magazine

#25 - Thomas Woods - maart 2011

#24 - Lars Musschoot - oktober 2010

#26 - Vincent Vandeputte & Niels Musschoot- juni 2011

27 free surfcult magazine

free surfcult magazine free surfcult magazine

#28 - Mathias Vanoverbeke - mei 2012

swell.be

#27 - James Woods - oktober 2011

Julie Lauwers in strijd met zichzelf Van Blankenberge naar Bali boys will be boys Het andere Australië van Nienke Duinmeijer Belgen in arena tegen en met elkaar

#.030 oktober 2012

#.029 augustus - september 2012

#.028 mei 2012

free surfcult magazine

Angelo De Meulenaere oase in de shapewoestijn Lars Musschoot ziet het noorderlicht Allah zonder haast Quiksilver team in Mehdia O’Neill ReConnect James Woods in Hawaï

Very good nice: Tom Soupart op de Filipijnen Protest & perfectie op de Malediven Surfrider Foundation motor van nieuwe spots O’Neill ReConnect in Fuerteventura

Surn’ USA is sharin’ I Eurosurf 2011 België scoort in Ierland I Festival van lange planken I Heats en hitte: Protest Pro - BK - O’Neill Face to Face

#29 - Angelo De Meulenaere - augustus 2012

#30 - oktober 2012

30 EDITO

Hoe dertiger, hoe prettiger! T Kristof Bouckaert

Swell groeide van een baby’tje met twee pamperedities tot een, uit vier exemplaren per jaar bestaande, bloeiende jongere tot een jongvolwassen golfsurfblad anno 2012. Welkom in de dertigste druk! Dertig? Behoor je dan tot de grote mensen, moet je dan je schaapjes op het droge hebben? Volgens onderzoeken blijken door die vragen veel dertigers op de gestreste versie van zichzelf te stoten, één met dertigersdip die eerder blaat dan blaakt van gezondheid. Een mooi huis, een leuke tuin en fijne kindjes vullen op die leeftijd vaak een goede baan aan en dan rijst de vraag: “Is dit nu alles?” Onze gelukscurve des levens zou zelfs in een U-vorm verlopen met het dieptepunt op 45. The only way is down…

Daarnaast vormt de overweldigende hoeveelheid aan opties de oorzaak van keuzestress, het dertigersdilemma. Volgens alweer wat onderzoeken, deze keer met confituur, zijn mensen meer tevreden met hun keuze als er minder mogelijkheden zijn. De leuze ‘kiezen is verliezen’ is goed in onze oren geknoopt. Maar kun je als surfer te veel keuze hebben? Kan een snoepwinkel voor een kind te groot zijn? Ik dacht het niet. Elke keuze is de goede. Elke spot is er één die we op ons verlanglijstje kunnen afvinken of we keren er tevreden nog eens terug. Of we kiezen glimlachend een nieuwe bestemming, of een ander board of een heviger break of... Wie kiest voor nieuwe (reis)doelen en uitdagingen verliest nooit.

Je eigen lijn glijden is onze met succes geteste remedie tegen de neerwaartse spiraal. Het surfersgeluk kent gelukkig meer pieken dan dalen, laten we zeggen een W, en die durft al eens gelijk te lopen met de swellkaarten. Immuun voor de middelmatigheid zijn we nu ook weer niet maar de shot gelukzaligheid die een topdag ons telkens bezorgt, legt veel tegengewicht in de weegschaal. En het gevoel dat je op je surfplank alles achter de rug hebt en elke golf gesurft hebt, zal ons als Belg niet snel overkomen. De kans dat de nieuwe Kelly Slater uit onze contreien komt, is al even klein als ons landje en haar golven.

Swell glijdt graag nog wat verder op de dertigersdeining. Ook de smiley :-) viert dit jaar zijn dertigjarig bestaan en blijft er volmondig bij lachen. Wedden dat ie surft en met plezier voor een vrolijke dertigersduik gaat?

Jean-Louis Muller S Blankenberge F Wouter Struyf

KONTENT .008 .016 .022 .024 .026 .034 .042 .050 .058 .064 .070 6

deining bazaar de dag van de foto van eurosurf junior happy ending, happy landing julie lauwers breedbeeld 10 jaar bk surf nienke in ozz watzap?

A PROUD PRODUCTION OF

.SWELL MAGAZINE Louisweg 42 :: 8620 Nieuwpoort :: www.swell.be :: info@swell.be :: www.4castmedia.be :: .HOOFDREDACTEUR Kristof Bouckaert :: redactie@swell.be :: 0486/164129 .VORM Pieter Deschutter :: pieter@swell.be .ADVERTENTIES & MANAGEMENT Sven Fransen :: sven@swell.be :: 0477/236130 .REDACTIE Kristof Bouckaert, Pieter Deschutter, Wouter Struyf, Sven Fransen .FOTOGRAFEN Wouter Struyf, Louis-Philippe Beauduin, Arthur Lavooy, Tom Vos, Patrick Kindt, Filip Deruwe, Danny Bastiaanse, Tom Woods, ... .SWELL DANKT De poëtische peddelaar, Julke Lauwers, Pasti, Kapow collectivo, Michael Schmitz, Mekki, Roel, Massimo, David, Jordi, Sven, Axel, Dylan & Whispie, Tom Tommy, Rik, Manuel, Twins club crew, Pillen, Caene, Cheech, Philippe, breakdance Jan, dien Duitser en dien Zuid-Afrikaan, Patje, Tom Vos, Nienke, Jerry Giles, Robain, Lize Helsen, Toni Vandewalle, Koen ‘barrels en billekes’, liefje, alle coverboys & -girl en al wie ons al dertig edities of nog maar pas volgt!

SWELL, VOOR EN DOOR SURFERS _ STUUR ONS NOG STEEDS JULLIE NIEUWS, REPORTS EN FOTO’S DOOR!

Surf naar swell.be en spot je dichtste gratis-Swell-afhaalpunt. Wil je jouw shop of club ook in de lijst, contacteer sven@swell.be.

.COVER Blankenberge F Louis-Philippe Beauduin

DEINING

meer deing op swell.be

Surfende bakkers: Martijn Glorieux en Massimo Varelli F Melchior van Nigtevecht

BAKKENDE BELGEN ONDER STROOM IN COSTA RICA: HIGH VOLTAGE SURFCAMPS! Costa Rica is voor heel wat Belgen de populairste plek over de grote plas. Niet onbegrijpelijk als je weet dat het Midden-Amerikaans landje paradijselijke natuur, perfecte surf in short, peace, lekker eten en westers comfort combineert. De Costa Ricanen haalden niet voor niets de titel van gelukkigste volk ter wereld binnen. Martijn Glorieux en Massimo Varelli uit Oostende proeven daar graag van mee en vertoeven al jaren in Malpais, dat in de top tien toeft van de mooiste stranden ter wereld van Forbes Magazine. Het Belgische duo runt er de welbekende Bakery waar je terecht kan voor een mix van het beste gebak uit diverse landen, van baguettes tot éclairs en cheesecakes. Martijn, Massimo en andere long time locals staken nu de koppen samen om de perfecte surftrip samen te stellen zodat je meteen op alle hotspots belandt zonder tijd te verliezen om alles uit te zoeken. Ze stellen hun expertise ter beschikking om je trip van a tot z in goede banen te leiden. Ze zochten de beste verblijven uit, zenden je naar de lekkerste restaurants, nemen je mee naar de juiste spots, zorgen voor les en materiaal en leggen je acties zelfs op camera vast. Wie in groep boekt, krijgt er nog een massage bovenop. Snorkelen, van een waterval jumpen of gewoon in je hangmat hangen aan het zwembad, alles kan en er is een lange lijst extra’s. De surflessen zijn er niet alleen voor beginners. Videoanalyse en free surf sessies zorgen ervoor dat je als een betere surfer naar huis terugkeert! www.surfandbeachcamps.com www.highvoltagesurfcamps.com

SWELL CLEAN BEACH CUP IV OP 24 MAART 2013 Ondanks het succes van de voorbije strandopruimacties zijn we er nog lang niet in geslaagd de grote schoonmaak overbodig te maken. We kunnen de redenen niet genoeg blijven herhalen waarom we een steeds sterker signaal moeten geven, het mag zelfs gerust een ruk aan de alarmbel worden. Er is op de hele planeet geen enkel strand meer waar geen plastic ligt, de afvalberg blijft groeien, elk jaar belandt tien miljard (!) kilogram plastic in de oceanen waarmee de zee al jaren de onfortuinlijke titel van grootste stortplaats van de mens draagt. Plastic is niet biologisch afbreekbaar. Slechts een klein deel spoelt op het strand aan maar het merendeel drijft jaren rond tot het afvaleilanden vormt of uiteindelijk zinkt en de zeebodem verstikt. De “plastic soup” in de Grote Oceaan is sinds de jaren 90 verdrievoudigd en beslaat een oppervlakte even groot als een derde van Europa. Ze bevat tot 750.000 stukken afval per vierkante kilometer. Er bestaan vijf gelijkaardige zones in de oceanen. Vele zeedieren verstikken door plastiek verkeerdelijk te aanzien als een snelle hap. Na verloop van tijd blijven enkel kleine stukjes plastic over die nauwelijks met het blote oog te zien zijn. Op sommige plaatsen is er zes keer meer plastic dan plankton, de basis van de voedselketen, met als gevolg dat we ons eigen afval opnieuw verorberen. Het verbruik van plastic neemt steeds verder toe en het percentage dat gerecycleerd wordt, neemt af. Iemand moet het goede voorbeeld geven en lawaai maken. Wees erbij op 24 maart 2013! www.swell.be/cleanbeachcup

TELEX Tijdens de eerste manche van het Benelux surfkampioenschap won Julie Lauwers bij de girls en pakte Pieter Van Dievoort de tweede stek bij de junioren waar Jelle de Roode won. Shortboard werd gewonnen door Kaspar Hamminga, longboard door Pascal van der Mast. Volg het vervolg live op > www.surfbenelux.com.

BELGISCHE ODE AAN JACK O’NEILL GEDOOPT

Om de zestigste verjaardag van Jack O’Neills uitvinding van de wetsuit te vieren, hield de 60 Years of Innovation Art Tour halt in de buik van de Blankenbergse pier tijdens het jaarlijkse Surf, Skate, Snow & Wake Fest. Na een feestelijke opening die tot dansen tussen canvassen leidde, kabbelde er het hele weekend een relaxte creatieve sfeer. De Belgische artiesten van Kapow trokken er de aandacht met sterke werken geïnspireerd op het iconische gezicht van Jack O’Neill die ze ter plekke tekenden op handgemaakte surfboards. Ook al hangt zo’n plank mooi aan de muur, het Kapow collectivo waakt erover dat de ideeën ook tot leven komen en de boards moesten dus wel ingewijd worden. Op 6 september zag Jack vanuit zijn ene oog dat het goed was! Om de levende legende te eren, reist een expo de wereld rond die de geschiedenis van de wetsuit toont en portretten van het icoon Jack O’Neill door zes internationale kunstenaars. Na stops in Australië, Japan, Zuid-Afrika en Nederland was Blankenberge aan de beurt. In elk land werden ook werken van lokale kunstenaars getoond maar de jongens van Kapow zagen het wat swingender. Matthias Hoogewys is de stuwende kracht achter de ‘Gangbang of Street Culture’: “Voor de Belgische ode aan Jack O’Neill zagen we meer graten in een totaalverhaal”, vertelt hij. “Plankenmaker Angelo De Meulenaere past perfect bij de flow van Kapow en daarom hebben we hem gevraagd drie exclusieve parels te maken die de geschiedenis van de surfsport weerspiegelen.” De Alaia, een platte houten plank stelt de begindagen voor. Voor het tweede board, een Pig, springen we meteen naar eind jaren vijftig als piepschuim, glasvezel en epoxy hun intrede doen en Jack O’Neill voor het surfuniform zorgt met zijn wet-

suits. Board drie, een retrofish, duidt op de revolutie van de kortere planken in de seventies die veel scherpere bochten en radicale manoeuvres mogelijk maakten. Surfplanken zijn er om te surfen en dus vond Matthias het een must om ze te water te laten. “We zijn geen posers maar doen echte pure dingen en alleen als we er mee surfen, is de cirkel helemaal rond: van shaper naar artiest naar surfer naar fotograaf en zo naar het grote publiek, de Swell lezers! Dan pas komt alles tot leven en huldigen we Jack zoals het hoort”, besluit hij. Na iets meer dan een maand wachten, was de dag op 6 september gekomen. “We hadden enkel het longboard en de fish mee want de Alaia zijn we eerlijk gezegd vergeten”, lacht Matthias. Een clean heuphoog swelletje, een licht briesje en een prachtige avond aan de pier vormden de ingrediënten voor de doop van de twee boards. “Surfen op kunst was heel cool en er was veel volk om dat mee te delen”, weet Matthias. “Er zit veel werk en toewijding in die planken en er dan in mooie Belgische condities op mogen surfen, was fantastisch! LouisPhilippe Beauduin is de vaste fotograaf van de Kapow clan maar neemt nooit surffoto’s. Hij stond tot aan zijn heupen in zijn onderbroek in het water. Ook dat was de max!” Nu de boards ontmaagd zijn, gaat hun tweede leven in. Het longboard verhuist naar de O’Neill showroom, de fish wordt geveild ten voordele van het Kapow project in Peru waar arme kids leren skateboarden en surfen en de Alaia blijft nog even in Kapowhanden tot ook hij een man wordt! www.kapow.be www.facebook.com/kapowow Matthias’ woordje van dank: Chris en Elise van O’Neill, ‘margie’ Angke, alle artiesten, LP, Wouter, de rest van het Kapow! collective en iedereen die down is met ons!

TOPO Gent - www.topocopy.org - Alaia De vurige Topo uit Venezuela nam het board eerst onder handen met spuitbus en aansteker. Daarna liet hij zijn stijl erop los; wat trashy, felle kleuren en het typerende Topo-gezichtje, met elementen uit de rijke O’Neill-geschiedenis. STROOK Brugge - www.strook.be - 9’3” Pig Drie meter canvas, lijn voor lijn, zwart en blauw tot er uiteindelijk een Jack O’Neill met een wel heel lang uitdeinende baard vol verhalen te voorschijn kwam. Zijn portret op papier (zie Swell #29) reist naar de slotexpo tijdens de O’Neill Coldwater Classic in Santa Cruz. Mr. X Ixelles - facebook.com/xrmmrx - 5’6” Retrofish Deze psychopaat met stiften wist meteen dat het skelet van Poseidon op zijn fish moest komen. Een tattoo van zijn geboortedatum en een ontbrekend oog zorgen voor de vette knipoog naar Jack O’Neill. GIJS VANHEE Mechelen - www.gijsvanhee.be - 6’3” Single Fin Op een extra blanco single fin uit het atelier van Angelo liet hij het iconisch gezicht al snel muteren tot een monster met veel tentakels. MONK Brussel - Skateboard www.facebook.com/monk.happynism Een longboard skate als canvas en witte verf en zwarte stift als wapens. Monk koos voor de stencilstijl om Jack O’Neill een nieuw leven als skateboarddecoratie te geven.

T Kristof Bouckaert F Louis-Philippe Beauduin (tenzij anders vermeld)

meer deing op swell.be

Matthias Hoogewys F Wouter Struyf

Bert Bousse F Wouter Struyf

Mistah Matt maakt graag een ommetje om groupies te groeten. F Wouter Struyf

DEINING

MEKKI HAIDER RUNT SURFHUIS IN SURFPARADIJS

meer deing op swell.be

“Het enige gevaar aan een trip naar Nosara is dat je er wil blijven!” Veel Belgen maken veel woorden vuil aan hoe graag ze ons landje zouden willen verlaten maar vaak blijken ze toch liever onder de schone kerktoren te blijven. Bij Mekki Haider echter geen woorden maar daden. Zijn dubbele nationaliteit opende de wereld en onder het motto “Het doet er niet toe wie je bent, waar je vandaan komt of waar je heen gaat, als je maar op de juiste plaats bent op het juiste moment!” belandde hij via heel wat omzwervingen van Oostende tot in Costa Rica. Het Burnt Toast Surfcamp werd er zijn nieuwe thuis met een huisje, een vrouw, een tuintje, twee kindjes en een tropisch boompje! Je naam klinkt niet als die van een doorsnee Oostendenaar. Inderdaad, mijn vader is Algerijn. Mijn moeder is wel van Oostende en woont aan het strand van Ollie’s Point. Ik groeide er op en de zee was mijn beste vriend. Mijn eerste surfplank was van piepschuim en mijn tweede een opblaasbare luchtmatras in de vorm van een board... Je zag heel wat landen voor je in Costa Rica neerstreek. Vertel! Toen ik 11 was, verhuisden we naar Zuid-Spanje maar twee jaar later zond mijn moeder mijn zus en ik terug naar onze grootmoeder in België omdat de Spaanse scholen staakten. Tot mijn zeventiende ging ik elke vakantie terug naar Spanje. Mijn ouders openden toen een restaurant in Oostende waar ik een centje kon bijverdienen. Ik studeerde in België tot ik 20 was en surfte aan Ollies, het oude Klein Strand en als één van de eersten altijd alleen aan het oosterstaketsel. Daarna spendeerde ik een

zestal zomerseizoenen in Frankrijk waar ik volop surfte met dagelijks een vijftal sessies. Ik werkte in restaurants, eten was inbegrepen en ik sliep in een busje. Interim jobs leverden het zakgeld voor trips naar de Dominicaanse Republiek, Marokko, de Kaapverdische en Canarische eilanden en ik surfte heel Europa af. Vooral toen de film Endless Summer II verscheen, viel mijn oog op het beloofde land met twee oceanen en altijd ergens offshore dat zijn naam kreeg van niemand minder dan Christoffel Columbus: Costa Rica! Na mijn eerste stap op Costa Ricaanse bodem in 2001 zei ik: “Dit is hier mijn thuis!” Wat maakte je zo enthousiast? Het is een land met naast goeie golven ook regenwouden, watervallen, vulkanen, natuurparken, lichtblauwe riviertjes en aan beide kanten een ongelooflijke verscheidenheid aan stranden. Een oase in Midden-Amerika met allemaal beestjes en ongelooflijk veel fruit en soorten planten. Na mijn eerste keer, ging ik minstens vijf maal terug in hetzelfde jaar. Ik kon er de golven en het strand van Nosara niet uit mijn hoofd zetten. Zo groeide het idee er een huis te bouwen en een surfcamp te starten. Dat lijkt een hele uitdaging, wat was het grootste struikelblok? Ik vond de locatie het moeilijkste. Ik was een reiziger en volgde elke swell. Ik kon niet lang ter plaatse blijven en ik hou van alle spots die ik al aandeed. Maar voorlopig zit ik hier perfect, het is een paradijs voor een surfer met bijna het hele jaar golven op verscheidene spots waaronder heel wat verborgen parels. National Geographic bevestigde mijn keuze en nam Nosara op in de top twintig van beste surfstadjes ter wereld. Met de hulp en veel steun

van mijn familie en vrienden duurde het wel vijf jaar voor het kamp af was maar elke dag en golf waren het waard! Het ritme van de lokale bevolking zat er wel voor iets tussen. Is het deze week niet, dan misschien volgende week wel. “Als God het wil”, zeggen ze hier. Surfen is er een goeie remedie tegen. Rijk zullen we niet worden maar we leiden een pura vida leven, ik heb niets te klagen en ben blij met wat we hebben. Het surfcamp is nu uiteindelijk helemaal op punt en we staan klaar om met onze gasten de kust af te surfen. Waarom moet iedereen eens op bezoek komen? De baai werkt zowel met hoog als laag water, er zijn golven voor beginners en pro’s en heel wat spots liggen op wandelafstand. Het natuurpark van Ostional is onze buur en je kunt hier dus voor de deur brulapen, wasberen of luipaardjes tegenkomen. Geregeld komen schildpadden eieren leggen op de stranden van Ostional en Nosara. De soort is voor 90 procent uitgestorven en daarom surfen we die dagen niet zodat we ze niet afschrikken. In het najaar landen er duizenden. Zo’n schildpadbevalling is indrukwekkend. Het gekreun en gehuil en hoe ze hun sporen wissen om de eventuele roofdieren af te leiden, is onbeschrijfelijk. We helpen de kleintjes veilig naar zee trekken, terwijl ze wandelend hun longen kweken en we jagen al wat graag schildpad lust weg. Iedereen is heel welkom om mee te komen genieten van deze spectaculaire omgeving en we helpen graag met info over de streek en de spots. Niet onbelangrijk: onze overnachtingen zijn goedkoop in vergelijking met de andere hotels. We hebben boards, geven les en bieden surftrips aan langs de kust. Het enige gevaar aan een trip naar Nosara is dat je er wil blijven! www.btsurfcamp.com

Aritz Aranburu

MATHIAS VANOVERBEKE WINT DOMBURG CLASSIC 2012

Mathias Vanoverbeke > #1 Open Men F Danny Bastiaanse

Mathias Vanoverbeke

“Nu ben ik des te gemotiveerder om op de laatste stop van de SurfBenelux tour te tonen dat ik nog meetel.” De Domburg Classic is als sinds midden jaren negentig een vaste waarde in de Benelux wedstrijdkalender. Nergens anders daagden al zo veel verschillende nationaliteiten op of prijken namen als Tiago Pires en Russell Winter op de erelijst. Tijdens de achttiende editie verdedigde slechts een kleine delegatie de Belgische eer. Maar met verve, Mathias Vanoverbeke gaf alle Nederlanders het nakijken en ook Achile Kindt en Jasmine Debeer mochten het podium op. “Omdat er heel wat vooraf ingeschrevenen niet opdaagden, begonnen we wat later dan voorzien”, vertelt Mathias, “maar gelukkig kregen we nog een mooie namiddag. Groot was het niet maar de shorebreak gaf wel goed te surfen steile golfjes.” Mathias nam voor de derde keer deel aan de Classic en na een tweede plaats was het nu de goede keer. Met deze overwinning hoopt de sponsorloze topper zich weer wat op de kaart te zetten. “Ik heb nu wel een groot logo van Flow & Soul in mijn neus maar dat is gewoon omdat ik die sticker zo cool vindt. De reclame is mooi meegenomen voor Angelo”, lacht hij. Twee moves of je flink op snelheid pompen

voor één groter manoeuvre waren de opties voor Mathias. “In de finale had ik het geluk een golf te vinden die drie moves toeliet en zo kon ik het verschil maken.” Zo liet hij de Nederlanders het nakijken. Pascal van der Mast en Kaspar Hamminga surfen nochtans al het hele jaar sterk in de wedstrijden en het NK. Mathias was de hele zomer van 2012 aan het werk in de Twins club en heeft dus weinig surfdagen in de benen. “Die jongens hebben de hele zomer gesurft maar misschien leerden ze niet zo veel bij”, lacht hij. “Nee, ik heb wel alles moeten geven en ben super happy met die overwinning. Ook voor de laatste stop van de SurfBenelux tour ben ik super gemotiveerd om te tonen dat ik nog meetel.” De 200 euro prijzengeld ging integraal naar Mathias’ spaarpot. “Eind oktober is mijn seizoen op het Belgisch strand over en reis ik zo snel mogelijk naar een warm strand mét golven!”

T Kristof Bouckaert

meer deing op swell.be

Achile Kindt > #3 Longboard F Arthur Lavooy

Jasmine Debeer > #2 Women F Arthur Lavooy

BAZAAR 1.0

VOLCOM ranchero jacket

VANS box flannel

CARHARTT arctic coat

O’NEILL craftsman shirt

OXBOW demmin

TWOTHIRDS sukarri

VANS iphone case

DAKINE split roller

PROTEST salt pufferjacket

PROTEST vote shirt

VANS Carpinteria

SWATCH chrono plastic

O’NEILL facto

GLOBE barton shirt

PATAGONIA brisker crew

PIONEER xw-sma3-k music streaming

OXBOW tinja

DC terril

MAKIA knit cardigan

CANON eos m

BAZAAR 1.1

DAKINE wendell

OXBOW erbil cap

HIPPYTREE wood tee

FYASCO anchored black

TAVIK moon shirt

O’NEILL fuser pullover

DAKINE parallel hoodie

PROTEST riot full zip hoodie

GRAVIS filter dlx

PROTEST bayou beanie

VANS piercy

TIMBERLAND hookset premium

O’NEILL cortina beanie

O’NEILL o’riginals bikini models

NIXON grayson

DC standard le shoe

QUIKSILVER getting bananas gorilla mask

QUIKSILVER roadie tee

BRUNOTTI nimmer hoodie

SANÜK enduro

Ludo StrohL - WhiStLer Photo - eLiNA SirPArANtA oXBoWorLd.CoM

BAZAAR 2.0

GARANTIE VAN CREATURES De jonge John Malloy uit L.A. streek in 1972 in Australië neer. De hakkende golven van de zuidwestkust zagen hem genoodzaakt de eerste straffe urethaan leash te ontwikkelen en Malloys merk Creatures wil vandaag nog steeds de allerbeste surfaccessoires maken, build to last! Er is zelfs zo veel vertrouwen in de leashes dat er twee jaar garantie op elk exemplaar zit. Daar staat de sterke kern borg voor en het zacht jasje vermijdt dat je plank terugveert. De ingenieuze verbinding tussen de enkelband en de leash zelf is virtueel onbreekbaar en komt nooit vast te zitten omdat ze zichzelf smeert. De connectie stretcht ook nog eens mee bij impact van een stevige golf. Stretch betekent in dit geval sterkte en daar is het bij een leash toch vooral om te doen. Creatures kan tot slot zelfs je leven redden. De Surefire leash release zorgt dat je er sneller dan ooit van af kan als het moet. € 26 voor een Lite 5ft www.peakdistribution.be www.creatures.com.au

OXBOW BRENGT WIND IN KAART Om het beter te kunnen kleden, ontleedde Oxbow de vorm van het menselijk lichaam in honderden vakjes. Verschillende puzzelstukjes samen vormen perfecte panelen in technische surfen snowproducten die feilloos reageren op elke beweging. Voor de wetsuits wordt door die bodymapping bepaald waar de materialen zitten die je vooral warm houden en waar de zones komen die je de nodige bewegingsvrijheid bezorgen. De kniepads zijn ook volgens dit concept ergonomisch en duurzaam gevormd. De W in deze ENGW53 staat voor wind omdat de bodymapping technologie bij dit wetsuit op wind- en kitesurfers toegespitst is. Maar de W staat ook gewoon voor warm, wat in de winter voor iedereen welkom is! Wie meer

dan één surfsport beoefent, zit met dit pak goed: het neopreen voorkomt afkoeling door de wind, een fleece voering houdt je extra warm, de naden zijn gelijmd en blind gestikt, de polsen zijn dubbel waterdicht, de enkels laten het water enkel naar buiten en er is een geheim vakje voor je sleutel! € 295 voor een 5/3 www.oxboworld.com

BRUNOTTI MINI MALIBU In 1979 belandde de Italiaanse windsurfer Claudio Brunotti na een toertje door Europa in Scheveningen, in de jaren tachtig de arena voor diverse world cups. Claudio startte er een windsurfatelier, de Brunotti boards maakten stap voor stap naam en de Tshirts groeiden uit tot collector items. Toen de jonge local Jinne Sietsma op zoek was naar een weekendjob om zijn windsurfmateriaal te kunnen betalen, bood Claudio hem wat werk aan. Meer dan de vloer vegen was het eerst niet maar toen het vertrouwen in de jonge Nederlander groeide, speelde de meester hem alle geheimen door. Ondertussen keerde signor Brunotti terug naar zijn vaderland en nam de leerling de fakkel over. Met tweevoudig wereldkampioen Youri Zoon in het team ligt het accent tegenwoordig op kiteboards maar Jinne gebruikt zijn jaren ervaring ook voor een aantal knappe golfsurfstaaltjes. Hij zet een fish, retro fish en twee malibu’s in de aanbieding. Wie een makkelijk te surfen board wil, zit goed met deze Mini Malibu. Je krijgt veel controle en toch ook heel wat stabiliteit, ideaal voor je eerste ritjes dus. Ben je klaar voor het betere bochtenwerk maar heb je nog veel te leren, dan is dit jouw board! € 699 / 7’2”, 7’6”, 7’10” & 8’4” in België verkrijgbaar via Pacific Boardshop Mechelen www.brunotti.com

O’NEILL BLIJFT MUTEREN Bij O’Neill blijven ze niet bij de pakken neerzitten. Ook al zit een wetsuit jarenlang in de collectie, elk jaar wordt het zonder veel bombarie verbeterd. Een goed idee blijft natuurlijk goud waard en daarom is de Mutant een blijver. De unieke Modular Closure bezorgt je namelijk twee wetsuits in één. Een gewone en een hooded versie die je in het putje van de winter die broodnodige extra warmte bezorgt. De jongste Mutant heeft nieuwe graphics en trek je makkelijker aan en uit dan zijn voorganger. Het pak heeft verder alle features dat je van een O’Neill toppak verwacht aan een scherpe prijs: Ultraflex XDS neopreen, Firewall fleece isolatie, waterdichte naden, Krypto Knee Pads en naadloos design waar nodig. € 265 voor een 5/4 www.oneill.com

DAKINE WET/DRY SURF SHIRT Geef toe, een strakke lycra heeft wat weg van de outfit van een foute discodanser. Sommige individuen al eens met de voornaam John - dragen er zelfs trots één in het uitgaansleven. Om niet als het vriendje van Marina gezien te worden, dragen steeds meer surfers een T-shirt tegen rash en de brandende zon. Maar die wordt zwaar in het water en droogt ook al niet snel. Dakine heeft nu de oplossing met hun Wet/Dry Surf Shirt dat voelt als je favoriete katoenen T op het droge en standaard in je koffer moet zitten bij al je tropische trips. Het weegt een pluimpje, biedt tonnen comfort en is meteen weer droog. Surfen, sporten of zwetend je belastingbrief invullen, dit shirt komt altijd van pas! € 35 www.dakine.com

ANTOINE DELPERO - CÔTE DES BASQUES PHOTO - SYLVAIN CAZENAVE OXBOWORLD.COM

DE DAG VAN

om os T V Te laat, zoals gewoonlijk, stuurt plaatjesmaker Tom Vos zijn bejaarde Audi de snelweg op als hij telefoon krijgt. Kaspar Hamminga aan de lijn: â&#x20AC;&#x153;Hey Tom, vind je het okay dat we er vast in gaan? Het ziet er goed uit hier.â&#x20AC;? Enthousiast als een golden retriever met een nieuwe tennisbal zet hij zijn rechtervoet op het gaspedaal en duwt het rode naaldje langzaam richting de 200. In volle vaart op naar de dag waar hij het allemaal voor doet!

T&F Tom Vos

Kaspar Hamminga

Yannick de Jager

Kaspar Hamminga

Als we de bulldozer in het vizier krijgen, begint Yannick te rennen en ratelt iets dat lijkt op: “Net als in Frankrijk!” Het asfalt dat onder mijn wielen doorschiet, was niet altijd zo geweldig. Dit landschap is sinds 2008 in een snelle stroom van veranderingen beland en heet nu officieel Maasvlakte 2. Tijdens de aanleg van dit nieuw Rotterdams havengebied was surfen strikt verboden. Politiepatrouilles en hoge bekeuringen maakten het zelfs voor de diehard surfers een teleurstelling. ‘De vlakte’ is echter klaar en de verplaatste kustlijn ligt een kleine twee kilometer westwaarts. Wat niet lang geleden een 17 meter diepe zee was is nu slechts een handvol meter water. De bruuske verandering van diepte brengt een fraaie golf naar het jonge strand. Na een goede tijdwinst en wat prachtige links en rechts doordraaiende bochten door het nieuwe landschap kom ik aan op de parking. Een week geleden stond ik hier ook met de jongens van WestSideLocals. De kleine pointbreak miste toen helaas wat hoogte en kracht maar hopelijk heeft vandaag meer in petto.

Ik besluit om via een bloot liggende pijplijn terug te keren naar de point om zo het zachte zand te ontwijken en wat tijd te winnen. Eindelijk zie ik Kaspar uitbundig zwaaien vanuit de zee. De golven breken nu heerlijk en kleine barrels rollen op commando. Ray Max, een bevriende fotograaf, staat al met een brede grijns op de kant en ik duik gauw de golven in om eindelijk wat surf te vereeuwigen. Met mijn lichaam in het water en mijn hoofd in de wolken vergeet ik meteen mijn lange wandeling en geniet ik met volle teugen van het goede tij en de surfskills van Kaspar en Yannick. Na zeker twee uur onafgebroken feest van zoutwatersprays en kleine barrels, houden we het voor gezien. Terwijl het tij zichtbaar afzwakt en we voldaan het strand oplopen, vertel ik mijn gezelschap over mijn avontuurlijke wandeltocht en de ontdekking van een bulldozer spot op het noordelijkste puntje.

Met mijn wetsuit aan en een nog altijd ongetemd enthousiasme begin ik aan mijn wandeling naar zee. In mijn hoofd hoor ik Kaspars veelbelovende woorden. De point is een goed eindje lopen en het strand is er afgezet met scheepscontainers. Stoked om het zilte water over de lens te zien glijden en killershots te maken zijn dit slechts kleine hindernissen op mijn stormbaan naar de branding. Zwetend kom ik aan en blijf even staan. Er is absoluut niets! Slecht tij, geen golf, en geen surfers te bekennen... Kaspar en Yannick de Jager zijn geen opgevers en dus vervolg ik mijn trek naar het noorden op zoek naar de golven. Eindelijk zie ik twee surfers op hun boards buiten de branding. Ik ren erin en zie tot mijn verbazing twee anderen, heb ik ze misschien gemist? Na een goed half uur lopen kom ik aan het einde van het strand. Nog steeds geen surfers, maar wel een lekker lopende kleine golf en een bulldozer.

De surfers raken direct in een trance op zoek naar golven. Ik heb zelden zo ver gelopen voor een goede surfdag. Hoe noordelijker, hoe beter de golven lijken en als we de bulldozer in het vizier krijgen, begint Yannick te rennen en ratelt iets dat lijkt op: “Net als in Frankrijk!” Binnen de drie tellen zit hij in de barrel en surft een prachtige righthander. Ik volg hem op de voet en voel de kracht van de golven op mij en mijn camera slaan. Yannick pakt de volgende golf en ik richt mijn camera als een shotgun op de actie. De harde stroming neemt me mee en met mijn flippers vol zand en stenen wandel ik glimlachend het strand op. Na nog een half uur spelen zakt de zon richting de horizon en kleurt de hemel paars en oranje. Ik geef mijn camera aan Kaspar en peddel hard om zelf ook even te genieten van de prachtige golven. Wat een perfecte afsluiter van een perfecte dag. Dit is toch waar we het allemaal voor doen. Nu nog een halve marathon terug naar de parking.

Kaspar Hamminga

Ik ben geen typisch Belgische BourgondiĂŤr, ik geniet meer van een foto maken dan van een heerlijke maaltijd.

DE FOTO VAN

Patrick Kindt T Kristof Bouckaert

Hoe ben je beginnen fotograferen? Tijdens mijn opleiding tot leerkracht fysica en wiskunde deed het vak optica de hele technische kant van de fotografie uit de doeken en voor mijn jaarwerk kocht ik in 1980 mijn eerste spiegelreflex, een Canon AE1 met een 50 mm lens. Sindsdien heb ik er nog heel wat gehad waarvan ik me de exacte naam niet meer herinner. (lacht) Mijn camera werd meteen een trouwe metgezel, thuis en op reis. Sportfoto’s waren toen vooral van ski-actie en af en toe wat shots van de eerste windsurfers. Foto’s rolden toen nog letterlijk uit je camera, op film dus, en websites om ze te delen waren er niet. Organiseerde je dan ook dia-avonden, met zijn allen rond het witte scherm? Ja hoor, in de Twins club gebeurde dat geregeld. Zelfs onlangs nog kwam er twee keer 400 man kijken naar een vertoning in het Staf Versluyscentrum met weliswaar al digitale beelden van fietsvakanties in Pakistan en Madagaskar. De opbrengst was voor een goed doel maar ik was toch best trots (lacht). Ik fotografeerde vroeger het vaakst op dia omdat het goedkoper was dan je foto’s laten ontwikkelen, maar ik had ook zelf een donkere kamer. Ik schoot toen al vaak in zwart-wit. Ik vind het ‘kunstig’. Ik ben niet de grootste creatieveling maar met mijn camera lukt het me toch enigszins. (lacht) Sommige onderwerpen lenen zich ook meer voor zwart-wit, vind ik. De bergen, het strand en ook voor portretten vind ik het heel schoon. Je bent al jarenlang de huisfotograaf van Twins. Wie was er eerst, de fotograaf of de surfclub? De club was er ietsje later maar het scheelde niet veel. Twins begon onder impuls van mijn broer Johan met één strandcabine, een zelfgemaakte kajak en een handvol vrienden die samen windsurften op zee. Ik heb toen vrij snel mijn eerste telelens gekocht.

Waarom koos je dit beeld uit je archief ? Mijn archief is nogal uitgebreid en verre van optimaal georganiseerd. Erin struinen is dus niet simpel. Foto’s nemen gaat nu vliegensvlug aan acht beelden per seconde, sorteren wat trager. (lacht) Een uitgesproken favoriet heb ik eigenlijk niet maar voor de Twins brochure kies ik wel vaak dit soort beelden, ik hou van de snelheid en kracht die ze uitstralen. Er zit veel schwung in. De surfers moeten heel dicht langs me scheren om goed in beeld te komen. Daarom zeg ik vaak: “Surf maar over me, je hoeft geen schrik te hebben!” Mijn neefje Arne nam dat nogal letterlijk, ik dook niet op tijd onder en had mijn helm niet aan. Gevolg: drie hechting-en in mijn oor! Dit neem ik altijd mee als ik het huis verlaat en ga fotograferen: Minstens een body en mijn 24-105mm lens. Ik ben fan van een groothoek dus gaat de 10-22mm ook heel vaak mee. Maar meestal zien de mensen mij zeulen met mijn hele zak, naar het strand sowieso, gelukkig is het zo’n rugzak mét wieltjes. (lacht) Digitaal of analoog? Mijn eerste digitale toestellen hebben me niet bepaald overtuigd, ik heb heel wat errors zien langskomen. (lacht) Ik kon er toen, vooral op reis, eigenlijk helemaal niet mee lachten. Ondertussen zit de kwaliteit snor en kun je foto’s ook thuis perfect afdrukken, dus er is geen reden om niet blij te zijn met de nieuwe mogelijkheden. Ik ben wel nog steeds fan van de analoge denkwijze. Vroeger betekende elke foto er één minder op je filmpje en je kon geen eindeloos aantal rolletjes volschieten. Nu heb je veel meer mensen die foto’s nemen maar eigenlijk minder fotografen. Iedereen duwt volop op het knopje en schift pas achteraf. Ik ben nog op zoek naar een toestel dat het beste uit beide werelden combineert, een digitale camera die terugkeert naar de essentie: lichtmeting, sluitertijd, diafragma en misschien ook witbalans. Meer heb je eigenlijk niet nodig. Tegenwoordig zoek je je suf in de ellenlange menu’s en heb je mogelijkheden zat. Steeds meer merken maken nu back to basics toestellen met een old fashioned look maar ze staan nog niet helemaal op punt. Dus wacht ik tot de kinderziektes genezen of zal ik mijn vrouw op mijn ‘oude dag’ wijsmaken dat een Leica M en een lensje niet te hoog geprijsd zijn.

Naam: Patrick Kindt Bijnaam: Patje, Krulle in de tijd dat ik nog een wilde haarbos had… Geboortedatum: 27-12-1960 Woonplaats: Bredene Aantal jaren achter de lens: 32 Wapens: Canon Eos 50D, Canon Eos 7D, SPL waterhuis voor 10-22mm, Fujifilm X10, EF 10-22mm f/3.55.4 USM, EF-S 60mm f/2.8 Macro, EF 24-105mm f/4 IS USM, EF 70-200 f/2.8L USM, EF 400mm F5.6L USM, een statief en een flits die ik nauwelijks gebruik omdat je nu kwalitatief op hogere ISO kan fotograferen.

Wat of waar fotografeer je liefst? Ongeveer alles wat op reis gebeurt. Al bijna dertig jaar trekken we in de herfst naar een ander land. Ecuador, Costa Rica, Indonesië, India tot Spitsbergen waar ik een ijsbeer aan onze tent gefotografeerd heb. Madagaskar was zeer authentiek en heel tof, je kan er overal vrij fotograferen. Als je toestemming vraagt natuurlijk maar dat was nooit een probleem. Als ik moet betalen om een foto te nemen, hoeft het voor mij niet. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik de mensen in die verre landen niks gun, integendeel, maar liever op een gestructureerde, gezonde manier die fotograferen voor zij die na mij komen niet verpest. Ik doe wel met plezier veel moeite voor een goede foto. Ik sta vroeger op, maak ommetjes, neem mijn tijd en kom daardoor ook vaak te laat. (lacht) Ik wil nooit iets missen dat misschien een goede foto oplevert. Deze zomer in Carcans nog had mijn vrouw gereserveerd op restaurant. Ik had beloofd er op tijd te zijn maar de prachtige zonsondergang en een handvol Twins Young Guns beslisten daar anders over. Ook al is het al de zoveelste sunset met surfers, ik geniet nog telkens van de kleuren en kan het niet laten naar mijn toestel te grijpen. Ik ben dus geen typisch Belgische Bourgondiër, ik geniet meer van een foto maken dan van een heerlijke maaltijd. (lacht)

Heb je enige raad voor beginnende (surf)fotografen? Denk analoog. Ik betrap er mezelf op dat ik door de digitale fotografie luier wordt. Berust er dus niet in dat je wel een goede foto zal maken door er veel te trekken. Verplaats je, ga op je buik liggen, zoek altijd naar de beste positie en sta vroeg op!

Pieter Van Dievoort F Pat Kindt

Lacanau

EUROSURF JUNIOR

11 REDENEN WAAROM BELGIĂ&#x2039; SCOORDE

et een zevende plaats op dertien landen hebben onze kleine Belgen het meer dan behoorlijk gedaan op het Europese strijdtoneel. Met een voltallig team maakten we theoretisch zelfs kans op de eerste plek, maar dat bleek te hoog gegrepen tegen landen met professionele surf(st)ers maar ook kikvorsmannen (en -vrouwen). De sfeer was optimaal, de voorbereiding uitermate goed en de organisatie vanuit de Belgische Surf Federatie uitmuntend. Niets werd aan het toeval overgelaten door de Heilige Drievuldigheid. En als we op dit elan verder kunnen, laten we binnen twee jaar ook Ierland en Duitsland achter ons!

T & F Wouter Struyf (tenzij anders vermeld)

Melty - Lacanau

EUROSURF JUNIOR

1. OMDAT ER MAAR ÉÉN TOMMY MAENHAUT IS. Ere wie ere toekomt. Zonder federatieman Tommy was de week nooit zo vlekkeloos verlopen. Van ‘s morgens tot ‘s avonds loste hij ieders verwachtingen in. Lunch en drinken voorzien, buschauffeur spelen tot vervelens toe, vergaderingen bijwonen, zien dat iedereen op tijd is, kleine kikvorsmannetjes uit het water helpen, een schouder zijn voor wie wenen wil en nog zoveel meer. Zonder zijn inzet stonden we nu nog te wachten aan het station in Gent.

2. OMDAT ONZE PORTUGESE COACH GEEN WOORD NEDERLANDS BEGRIJPT. “Allez papzak, allez”, werd er naar hartenlust gescandeerd onder leiding van teamkapitein Arne Kindt. Een klein geblokt Portugeesje, meer is het niet. En zijn Engels is ook niet al te goed maar Manuel Mestre moest maar met zijn gepimpte beachball bats draaien en zijn Belgentroepen wisten waar af en waar aan. Met kennis van zaken ging hij steeds streng maar rechtvaardig te werk wat niet altijd even graag werd aanvaard, maar uiteindelijk moesten onze riders telkens toegeven dat hij het bij het rechte eind had! Met raad en daad en af een toe een dikke knuffel, heeft hij onze jongste surfertjes bijgestaan op weg naar een mooi resultaat.

3. OMDAT ER GELUISTERD MOEST WORDEN. Contest surfen is topsport en dat hebben alle riders deze week geweten. Na een eerste dag waarop iedereen zich kapot surfte tussen heats en daardoor tijdens heats kracht en concentratie miste, vonden coach Manuel en teammanager Rik De Jonghe het nodig maatregelen te nemen: maximum één uur surfen per dag om zo krachten te sparen. En bij een slecht resultaat mocht er niet gesurft worden de volgende dag. Na enig protest kon iedereen zich hierin vinden en een dag later was het resultaat daar.

Anne-Laure Boucquaert F Pat Kindt

Jack Verbraeken

Vincent Vandeputte F Pat Kindt

4. OMDAT EEN KLEINE ITALIAAN NIET WON. Soms ben je afhankelijk van anderen om te weten waar je aan toe bent. En zo was het voor ons Belgen bang afwachten wat de ﬁnales in petto hadden. Dat een Duitse dame het bodyboarden zou winnen, was een grote verrassing. Maar het was vooral van belang wat er bij de under-16-competitie zou gebeuren. Leonardo Fioravanti wist niet te winnen, jammer voor hem maar des te beter voor ons. Zo werden we niet nog een plaats naar achter gebonjourd.

5. OMDAT KIKVORSEN ZOETWATERBEESTEN ZIJN. Voor de eerste maal stonden we met een volledig team aan de start van het landenkampioenschap. Zoals Rik aan het begin van de week zei: “We zijn tenminste niet meteen gejost.” Geen kwaad woord over bodyboarders en zeker niet over de onze want de inzet die ze toonden en de resultaten die ze haalden, waren beter dan wat we ooit hadden durven hopen. De enige reden waarom de Eurosurf organisatie surfen en bodyboarden blijft combineren, ligt in het gelobby van de grote landen die zo meer kans maken op de titel. Naast Frankrijk, Spanje en Portugal is er geen enkel land dat diehard bodyboarders afvaardigt… Brussel-Halle-Vilvoorde is er niets tegen. Splitsen die handel!

6. OMDAT ONZE BESTE VRIENDEN DE FRENCHIES ZIJN. Een hele week lang konden we zien hoe een winning team zich voorbereidt op, voor hen, één van de belangrijkste contests van het jaar. Het Franse team, vijf coaches incluis, huisde in hetzelfde bejaardenresort als wij. Met net iets meer discipline zagen we hun dagelijkse routine ontplooien. 5.30 uur ochtendjogging, stretch, ontbijt, wedstrijd, avondbespreking, diner, lichten uit om tien uur. Als dank voor de geweldige week, lieten we ons niet kennen en claimden we alvast de overwinning binnen vier jaar. Tijdens de karaokeavond en onder luid gejuich van de ouderlingenvereniging van Lacanau schreeuwden we in koor: “We are the champions!”

Lacanau

EUROSURF JUNIOR

Lacanau

EUROSURF JUNIOR

7. OMDAT ER GEEN AFLEIDING MOGELIJK WAS. Bewust of niet, ons verblijf had meer weg van de Costa Del Sol dan van een topsportoord. Niemand kon afgeleid worden door mooie gebronsde lichamen aan het zwembad of pronkende dames in bikini. Het was één en al rimpel dat de klok sloeg. Al snel was duidelijk dat we hier niet voor de fun waren maar om hard te werken!

8. OMDAT VELE KLEINTJES, ÉÉN GROOT GEHEEL ZIJN. Waar we twee jaar geleden nog twee minuten voor de heat freesurfende teamleden uit het water moesten vissen, was de teamspirit nu op en top. Bij iedere heat waarin we aantraden, waren alle Belgen luidkeels aan de waterlijn te vinden. Niet enkel teamgenoten maar ook ouders die waren afgezakt om hun kroost te steunen en random toeristen die hun tricolore vlag bovenhaalden om onze kleine surfers naar de overwinning te juichen. Het was mooi om te zien dat er een hecht team was gevormd tijdens de lange voorbereiding.

9. OMDAT WE LIEVER ZESDE WERDEN DAN ACHTSTE. Of de olympische gedachte, deelnemen is belangrijker dan winnen, nog opgaat voor de sporters van vandaag weet ik niet. Misschien moeten ze bij het IOC eens werk maken van een nieuwe slogan? Mij is altijd ingelepeld dat als je aan iets meedoet je voor winst moet gaan en niet met minder tevreden mag zijn. Of dit altijd de juiste ideologie is weet ik ook al niet, want niet iedereen kan even goed met de druk overweg en dat was soms te merken. Zo wist Fabrice in zijn laatste heat, na een geweldige contest te hebben gesurft, maar al te goed dat zijn resultaat bepalend was voor de uiteindelijke ranking. Misschien kon hij net daarom niet de juiste golven vinden.

10. OMDAT ER HARDER DAN OOIT GETRAIND WERD. Een goed resultaat komt als vanzelf uit een goede voorbereiding en die is Riks verdienste. Hij haalde alles uit de kast met de organisatie van zes trainingsmomenten in Portugal en daardoor konden we met zo’n sterk en complementair team aantreden. Dat niet alle teamkandidaten op alle trainingen aanwezig waren, maakte het moeilijk om de deﬁnitieve selectie te maken. Maar in samenspraak met coach Manuel wist Rik mooi werk te leveren en mag hij terugkijken op een geslaagde campagne.

11. OMDAT WIJ VOLGENDE KEER VIJFDE ZULLEN ZIJN. Als we op dit elan blijven doorgaan moet het er gewoon van komen! Het is een gevoel waar we verder geen woorden aan vuil gaan maken. Succes Groms!

Fabrice Van Besien

Zeno Lange F Pat Kindt

Julie Lauwers

F Pat Kindt

Arne Kindt

Keith Marcantuoni

Pieter Van Dievoort

HAPPY ENDING HAPPY LANDING Boys will be boys, zong Starfucker ooit op het BK, en dat knoopte een bonte bende uit Blankenberge goed in de oren. Axel Vermeulen en Dylan Verlinde wonen sinds hun geboorte quasi zij aan zij, deelden de klasbanken en bezorgden de leraars een glimlach toen ze de schoolpoort achter zich dichtsloegen. Jordy Defrayes en Dylans ouders zijn werkende buren die beiden strandstoelen verhuren. De drie kleine musketiers stonden sterker met vier en Sven Blontrock sprong te hulp om met skateboards de straten onveilig te maken. Wel elke dag deden de belhamels iets wat niet door de beugel kon maar ze lachten hun melktandjes breed en bloot. Door de O’Neill team connectie verkaste Thomas De Wispelaere steeds meer van Zeebrugge naar Blankenberge en smeedden de vijf hun vriendenband verder in de Offshore Surfclub waar ze van ’s morgens tot ’s avonds hun tijd spendeerden. Later als we groot zijn, surfen we samen super golven, spraken ze af. Kleine jongens worden groot en later ligt ondertussen achter hen. Onder de noemer Happy Ending Happy Landing trokken ze wekenlang naar het surfparadijs op aarde: Indonesië! Thomas offerde zich met plezier voor de homies op om de helft van de tijd in een bootje of aan wal beelden te schieten. Swell dankt Thomas hartelijk en stelde de vijf vier prangende vragen.

T Kristof Bouckaert F Thomas De Wispelaere (tenzij anders vermeld)

Axel Vermeulen

Sven Blontrock

Als je ontwaakt, is de vraag niet of er golven zijn maar vooral hoe perfect ze zullen zijn.

Wat zijn dé redenen om naar Indo te gaan? Axel: Indonesië heeft alles voor de perfecte surftrip. Op je vliegticket na is alles spotgoedkoop. Het is er altijd warm, er zijn altijd golven, in Bali is het altijd feest en in Lombok vind je altijd rust. Thomas: Je hebt er grote golven en je hebt er kleine golven, dus er is voor iedereen wel wat. Het maakt niet uit of je nog beginner bent of al redelijk wat kan laten zien. Sven: Als je ontwaakt, is de vraag niet of er golven zijn maar vooral hoe perfect ze zullen zijn. Je eet er echt lekker, zeker als je van pikant houdt en de prijs doet het nog meer smaken. Voor één euro heb je een maaltijd met zelfs vers geperst fruitsap bij. Dylan: Voor mij mocht het toch iets minder pikant zijn… Sven: De combinatie van de prachtige natuur, het warme ater en enkele van je beste vrienden is niet echt in tekst te beschrijven. In Bali heb je ook massages in overvloed aan vier euro voor een uur. Op sommige dagen heb ik met Jordy meer dan drie uur op die tafel gelegen.

Sven: De discotheken zijn er net iets anders dan in België. Skygarden, Bounty,... Wat een zalige plaatsen! Je had ons er moeten zien aankomen, net als kids in een speelgoedwinkel. Elke discotheek heeft er wel enkele verdiepingen met heel veel palen en kooien, riviertjes en bruggen, 25 buitenwippers, gratis drank van 10 tot 11, hordes bijna blote danseresjes op de toog,... We hadden eventjes last van een cultuurshock maar die was na vijf minuten al lang weg. Ik heb met noenkeltje (Dylan) vijf dagen op rij de Skygarden gesloten! Dylan: De Skygarden en de Bounty zijn de Circosia en Pancho van Blankenberge maar dan honderden keren groter en cooler! Dankzij onze brommer konden we ons snel en vlot verplaatsen in het drukke en hectische Balinese verkeer. Het was toch even zoeken om alles te vinden, elke dag reed er sowieso wel iemand verkeerd. Het was ook even wennen om mijn longboard met de scooter te vervoeren. Zo raakte ik op zoek naar Spaghetti Point achterop en reed ik anderhalve benzine tank leeg om uiteindelijk te zien dat het te hoog water was...

Jordy: De mensen zijn er vriendelijk en zeer gastvrij. In Lombok brachten wat locals mij naar minder bekende surfspots waar bijna niemand in de line up te bespeuren was. Of we gingen samen kokosnoten plukken.

Dylan Verlinde

Jordy Defraye

Sven Blontrock

Axel Vermeulen

Het is er altijd warm, er zijn altijd golven, in Bali is er altijd feest en in Lombok altijd rust.

Waarom vormen jullie de ideale crew voor een surftrip? Dylan: We weten hoe we in elkaar zitten en hebben daardoor geen ruzie gehad, of toch bijna. Thomas: Ja, we hebben wel elk ons karakter maar zitten toch op dezelfde golflengte. Axel: Plezier komt op de eerste plaats en surfen staat daarin centraal maar er mag ook getrasht worden zonder spanningen te veroorzaken. Als we uit het water komen, gaan we niet elk apart aan onze laptop zitten maar doen we van alles samen. Jordy: Er zijn nog nooit grote conflicten geweest. Behalve toen Axel voor de derde keer onze wc-bril had onder gescheten, hebben we net niet gevochten maar achteraf werd er wel goed mee gelachenâ&#x20AC;Ś Sven: Het partygehalte van de crew lag behoorlijk hoog. Het is de max als je weet dat surfen niet het enige is dat telt. Surfen en reizen draait uiteindelijk over plezier hebben, dat durven sommigen al eens te vergeten.

Dylan Verlinde

‘‘De Skygarden en de Bounty zijn de Circosia en Pancho van Blankenberge maar dan honderden keren groter en cooler!’’ Dylan Verlinde

Wat zijn dé redenen om nooit meer naar Indo te gaan? Sven: Ik weet er geen. Ik keerde met grote tegenzin voor school naar huis terug. De enigste bummer die ik me kan herinneren is dat Jordy na enkele flessen rijstwijn vanuit het niets de gas van zijn brommer open trekt om een burn out te doen maar hij vergeet zijn voorrem dicht te houden en vlamt volle petrol op mij… Axel: Het enige minpunt is misschien dat Bali overcrowded is maar daar heb je niet zoveel last van op de andere eilanden. Dylan: Misschien het drukke verkeer in Bali of de dure Bintang pintjes in vergelijking met de rest maar dat zijn geen redenen om niet terug te gaan. De echte domper op de feestvreugde was ziek worden na twee weken in Lombok. Een grote week heb ik alleen maar mijn kamer ge-

zien. Eerst probeerde ik nog te surfen maar ik kreeg koud in het water terwijl de zon brandde! Uiteindelijk belandde ik bij een dokter waar ze me in een klein kamertje aan de baxter wilden leggen. Dat zag ik helemaal niet zitten. Ik ben ‘s nachts nog naar Bali vertrokken en heb daar uiteindelijk beslist om naar huis te keren. Ik heb dus zeker nog wat schade in te halen! Jordy: Ik heb ook een week met koorts in bed gelegen maar ben er dit najaar opnieuw voor drie maanden. Thomas: Ik heb nog steeds een ongelofelijk groot litteken op mijn poep dankzij een crash met de brommer. Een hond die plots voor mijn wiel liep toen ik aan 60 per uur langsreed! Maar ook ik ga zeker terug.

Sven Blontrock

Thomas De Wispelaere F Filip Deruwe

Jordy Defraye F Filip Deruwe

Wat was het meest happy moment van de trip? Sven: De eerste surfsessie op mega cleane golven met alleen maar de boys van de Offshore. Toen besefte ik echt dat ondanks de surfclub er fysiek niet meer is, het zalig is zo’n golven en momenten te delen met je vrienden van thuis en te merken dat de Offshore er spiritueel zeker nog is. Axel: Jordy en ik op één van de grotere dagen helemaal alleen op Grupuk inside in Lombok, normaal net het meest crowded. Air Guling, ook op Lombok, is echter de beste spot waar ik ooit gesurft heb. Toen ik er voor de eerste keer uitpeddelde, zag ik vier perfecte golven na elkaar binnenkomen met telkens een surfer in de barrel. Toen wist ik direct: ‘t Is ier gank! Jordy: Uren surfen op één van de betere spots waar ik ooit heb gesurft, Air Guling, met enkel Sven en Dylan in het water! Super sfeer met de homies op de mooiste plaats ter wereld. Het grappigste moment was mijn aanrijding met Sven onderweg naar een karaokebar waar Axel dan later een zaklamp tegen zijn hoofd kreeg van de security… Thomas: Toen ik tijdens de eerste sessie op Spaghetti Point in Bali als eerste in de barrel ging. Het bleef bij die ene keer maar zo’n moment blijft je toch voor eeuwig bij. Grupuk outside op Lombok vond ik de beste spot. Je moet er met een bootje heen varen vanuit een vissersdorpje, de sfeer en natuur zijn er super en om mooie plaatjes te shooten ben je daar aan het juiste adres, de achtergrond is ongelofelijk! Dylan: Toen we de eerste keer op de spot aankwamen en perfecte golven met bijna niemand in het water voorgeschoteld kregen. Het was één van mijn eerste sessies ooit zonder wetsuit. Prachtig weer en een mega cool uitzicht. De trip kon niet beter starten!

n 2009 daagde een nieuwe naam in de tabellen van het BK Surf op. Julie Lauwers stond pas een jaar op de plank maar had al heel wat podiumprésence. Nog nooit zagen we een Belgische girl op een board met een houding zo klaar voor de aanval. Het duurde nog even voor ze echte salvo’s van moves kon lossen maar ze trainde met militaire discipline en ieder jaar zette haar niveau forse passen vooruit. Diverse ingewijden voorspelden haar een toekomst bij de Europese top maar afgelopen jaar moest ze het vuur staken en hing haar zelfs een leven zonder sport boven het hoofd. Maar Julie vecht terug, op Eurojunior zelfs tot de appelflauwte nabij. Als het noodlot niet toeslaat en ze de progressie van haar prille surfjaren kan aanhouden, durft Swell veel goeds te voorspellen. Hopelijk zien we haar ooit, ergens aan de andere kant van de aarde, reuzen temmen. Dan claimen wij met trots het eerste grote Julie Lauwers interview!

Alles heeft een begin, waar en wanneer werd jij een surfster? Toen ik jonger was, aapte ik alles van mijn grote broer Cédric na, van voetballen tot rollerbladen. Toen hij begon te surfen, leende ik weinig later zijn board en ik was meteen verkocht. We peddelden vooral in De Haan rond, maar af en toe reden we naar het staketsel van Blankenberge. Nu probeer ik zoveel mogelijk andere spots op te zoeken omdat De Haan vaak belabberd is. Maar als ik geen vervoer heb of alleen thuis ben, kan je me steeds op mijn homespot vinden. Heb je alles van je broer geleerd of waren er nog andere voorbeelden? In De Haan zijn er nauwelijks andere surfers dus mijn broer en ik lagen er bijna altijd alleen. Af en toe zag ik Fabrice Van Besien, maar druk is het er nooit.

ZWAAR VOOR HET LICHAAM Besefte je snel dat je vlugger vooruitgang boekte dan anderen? Niet echt, er was niemand om mee te vergelijken. Ik had ook geen idee hoe hoog het niveau in België was. Na een jaar waagde ik me voor het eerst aan het BK. Vooral via mijn papa kreeg ik daar te horen dat veel mensen onder de indruk waren van wat ik na een jaar al presteerde. En als kers op de taart kreeg ik de uitnodiging van O’Neill om deel uit te maken van het team, wat ik al helemaal niet had verwacht. Zeg je dan dank je of vind je het moeilijk om complimenten te aanvaarden? Vanzelfsprekend vind ik die lof zeker niet! Maar het is een duw in de rug om door te gaan en nog harder te trainen. Ik steek er heel veel tijd en energie in en als ik dan geen stap vooruit zet, zou dat wel demotiverend werken. Dus in dat opzicht is het zeker heel leuk. Geeft het geen zin om het op een surfcarrière te wagen? (stilte) Misschien ergens in mijn achterhoofd zou ik dat wel willen maar als het dan verkeerd loopt, sta je nergens. Ik wil eerst voor mezelf een goede basis leggen en mijn diploma behalen, in combinatie met zoveel mogelijk surfen. Het moest maar eens volledig mis gaan met bijvoorbeeld mijn gezondheid, dan heb ik niets om op terug te vallen. En een kleine break inlassen om te reizen en zien waar je komt? Ik reis super graag en hoop nog heel veel plaatsen op deze planeet zien. Maar na er tijd tussenuit te zijn geweest, vrees ik dat ik niet veel zin meer zal hebben om opnieuw achter de boeken te kruipen of een job te zoeken. Misschien dat fiftyfifty, studeren/surfen wel een gulden middenweg is.

En nog een suggestie: studeren in een stad met golven! Dat klint inderdaad ideaal. Ik ben me wat aan het informeren of het haalbaar zou zijn maar dat zijn zorgen voor volgend jaar. Vind je het niet jammer dat je de surfplank niet wat vroeger ontdekt hebt? Soms vraag ik me wel eens af welk niveau ik zou hebben als ik vroeger was begonnen. Maar het is nu eenmaal zo en ik leef liever in het heden dan in het verleden. Ik ben perfect tevreden met mijn leven zoals het nu is! Wat liep er voorbije winter allemaal mis? Na Eurosurf in Ierland vorig najaar ben ik in het ziekenhuis beland met een stevige longontsteking, daar kwam een maagontsteking bovenop en in het hospitaal zelf liep ik ook nog eens klierkoorts op omdat ik al zo verzwakt was. In januari volgde een operatie en een maandenlange revalidatie. Pas na vier maanden kon ik voor het eerst terug naar school. Van de klierkoorts heb ik zelfs nog steeds last, ik ben heel snel moe. De rest is terug in orde maar ik zal altijd moeten blijven opletten dat ik niet te hevig train of te heftig werk doe want dan kan ik hervallen, wat zeer zwaar zou zijn voor mijn lichaam. Dat zou zelfs nooit meer sporten kunnen betekenen…

JULIE LAUWERS TOPTALENT SURFT TEGEN ANDEREN MAAR STRIJDT MET ZICHZELF T & F Wouter Struyf

JULIE AUWERS

IK ZAL ALTIJD MOETEN BLIJVEN OPLETTEN DAT IK NIET TE HEVIG TRAIN WANT DAT ZOU NOOIT MEER SPORTEN KUNNEN BETEKENEN… GEEN BV’S

EEN ANDER DOEL

Hoe ga je met zo veel tegenslag op korte tijd om, put je er extra energie uit of kroop je vaak ook huilend in een hoekje? Het was al een hele opluchting dat ik terug kon en mocht surfen. Met huilen omdat niet alles loopt zoals voorheen, verlies je alleen maar meer tijd. Het was zeker niet makkelijk van nul te herbeginnen maar dankzij Mathieu (Gram, personal coach, red.) keerde ik stapje per stapje terug. De eerste sessies was ik wel doodop na een uur. Het was vooral oppassen dat ik in al mijn enthousiasme niet zou overdrijven.

Volgens Manuel, de Eurojunior coach, kan je kalm blijven tijdens een heat. Dat lukt niet iedereen, hoe doe je dat? Dat is zeker niet volledig waar, al heb ik vooraf al minder stress dan vroeger. Ik probeer me dan wat af te zonderen en te zien hoe de golven lopen. Zo bereid ik in mijn hoofd de heat voor. In het water is het een heel ander verhaal. Zodra ik iemand een goede golf zie nemen, gaat het meestal mis. Dan begin ik te stressen en té veel na te denken waardoor ik niet meer normaal kan surfen.

Ook tijdens de BK’s heb je niet altijd even veel geluk gehad. Klopt, altijd tweede worden is zeker niet motiverend. Dit jaar kon ik de titel wel wegkapen maar ik wou eigenlijk gewoon wat competitieritme opdoen na mijn revalidatie. Niet dat ik niet blij was met mijn overwinning natuurlijk! Het was weer een thriller tot op het laatste moment en nog maar eens tweede worden met minder dan een punt verschil was het laatste dat ik mezelf kon toewensen.

Je vormt al een tijd een beetje in stilte een kampioenenkoppel met Pieter Van Dievoort. Hou je dat bewust wat op de achtergrond? We zijn geen Bv’s dus ik ga er niet mee in de kijker lopen, maar ons bewust verstoppen doen we ook niet.

Waarom hou je zo van wedstrijden? Vooral om te zien waar ik sta. En daarnaast omdat je tijdens een wedstrijd altijd met goede surfers in het water ligt, waar je veel van kan leren. En dat op de beste peak met maximum vier man in het water. Wat wil je nog meer?

Is een vriendje die surft handiger dan één die niet surft? Niet echt, denk ik. Andere jongens zouden het misschien niet begrijpen als ik een afspraak afbel omdat er golven staan. Verder zie ik niet meteen voor- of nadelen. Misschien later wel?

Ben je een meisje van zeventien net als je vriendinnen of voel je je toch anders? Op bepaalde vlakken voel ik me misschien een beetje ‘volwassener’, als dat het juiste woord is. Reizen draagt daar waarschijnlijk ook wel toe bij. Op school wordt er veel geroddeld over anderen, dan denk ik altijd; “Waar houden jullie je toch mee bezig?” Er zijn toch belangrijkere dingen. Ik ga wel eens naar een feestje en ik maak me wel eens op, maar dat is niet het centrum van mijn leefwereld zoals bij anderen. Ik zou bijvoorbeeld nooit lang uitgaan als ik weet dat er in de ochtend golven gaan staan. Ik heb nog een ander doel, denk ik, waar ik liever tijd in investeer. Langs de andere kant vind ik het wel jammer dat ik mijn vriendinnen soms twee maanden niet zie. Dan hoor ik achteraf wat er allemaal gebeurd is en welke leuke momenten ik allemaal heb gemist. Maar het zal altijd geven en nemen zijn, ik kan niet alles hebben. Wat hangt er aan je muur in je kamer? Geen boybands als je dat had gehoopt. Een paar posters van surfers, maar vooral foto’s van mijn trips. Mooie herinneringen rond me, daar word ik gelukkig van!

ALS IK EEN MOOI LEVEN KAN HEBBEN IN HET BUITENLAND, WAAROM NIET, MAAR IK VOEL ME OOK PRIMA HIER IN BELGIË. Hoe vul je de golfloze dagen in België? Met studeren… Ik heb echt super veel werk tegenwoordig. Gelukkig kan ik me goed concentreren als het moet maar als ik klaar ben: skateboarden, iets drinken met vrienden, naar de cinema... Helpt skateboarden je bij het surfen? Zeker! Ik probeer er mijn rotaties mee in te oefenen en mijn boardgevoel te onderhouden. Waar zie je jezelf binnen vijf jaar? Hopelijk kan ik dan mijn studies kinesitherapie afronden. Misschien komt er nog iets anders uit de bus maar tijdens mijn revalidatie ben ik zeer geïnteresseerd geraakt in het menselijk lichaam. Ik denk dat het ook een enorme voldoening geeft als kinesist mensen te helpen en je ze vooruitgang ziet boeken tot ze terug ‘de oude’ zijn.

Kun je je voorstellen in België te blijven? Om te zeggen waar ik binnen tien jaar zal zitten, vind ik heel moeilijk. We zien wel wat de toekomst brengt en als ik een mooi leven kan hebben in het buitenland, waarom niet, maar ik voel me ook prima hier in België. Welke wedstrijden zou je nog willen winnen? Ik zou graag zien hoe ver ik kan komen in Pro Junior wedstrijden. Daar wil ik me nu eerst op focussen en als ik later aan grotere contests kan meedoen, zal ik die kans zeker grijpen. Maar je moet eerst leren wandelen voor je kunt lopen.

Steunen je ouders je in al je surfplannen? Ze staan in alles wat ik doe volledig achter mij maar voor hen komen mijn studies toch op de eerste plaats, wat ik niet meer dan logisch vind. Zo lang ik goed presteer op school zullen ze me niets in de weg leggen. We zitten soms samen surfwedstrijden te kijken tijdens het eten. Het gaat zelfs zo ver dat mama verder volgt als ik ga slapen en me aan het ontbijt alle scores en results weet mee te delen.

W !!

E NO BUY ONLIN

OP.COM

H IC-BOARDS IF C A .P W WW NEW WEBSTORE ONLINE

20/10/12 13:56

NOW E N I L N O Y BU

!! OP.COM

RDSH A O -B C I F I C WWW.PA NEW WEBSTORE ONLINE

OW !!

EN BUY ONLIN

shopping.indd 11

20/10/12 13:56

OP.COM

ARDSH .PACIFIC-BO

WWW

NEW WEBSTORE ONLINE

shopping.indd 11

SPECIFIEKE TECHNIEK Je kreeg al heel wat coaching, wat leerde je van wie? Ik heb van iedereen al wel wat opgepikt en probeer zo tot een mooi geheel te komen. Iedere coach heeft een andere visie en legt andere accenten. Van golfkeuze tot oefeningen op één specifiek manoeuvre. Mathieu traint me vooral fysiek en Manuel heeft me veel over wedstrijden bijgebracht. Met Amandine Sanchez (nummer 32 op de wereldranglijst, red.) heb ik slechts vier dagen getraind maar van haar heb ik het meest opgestoken. Ik kreeg veel tips over mijn techniek en soms heel specifiek. Is Amandine een voorbeeld? Zeker en vast. Ze is een topcoach, kan surfen als de beste en heeft ook nog eens een zalig karakter. Het zou heel mooi zijn als ik kan bereiken waar zij nu staat, op surfvlak én op persoonlijk vlak. Tijdens de herfst-

vakantie zijn het de Franse Kampioenschappen in Biarritz. Amandine heeft me uitgenodigd om die week bij haar te logeren en verder te trainen. Daar kijk ik hard naar uit! In de zomer krijg je een heel intensieve training, loopt die door tijdens de winter? Mathieu heeft een trainingsschema gemaakt dat ik moet volgen. Dat gaat van conditietraining tot zwemoefeningen en surfspecifieke bewegingen met bijvoorbeeld rotaties die veel voorkomen. Eén keer per maand ga ik naar Leuven waar hij dan ziet hoe mijn lichaam reageert en als het nodig is, geeft hij me nieuwe oefeningen of wordt de intensiteit opgeschroefd.

Hoe belangrijk is het juiste board? Ik ben er nog steeds op zoek naar. Tot voor kort surfte ik steeds op kleine, brede boards met dikke rails maar in Frankrijk heb ik Amandines getest en gemerkt wat een verschil het kan maken. Ik heb meteen een board besteld met ongeveer dezelfde maten wat achteraf overbodig bleek want ik kreeg haar plank cadeau bij mijn afscheid op Eurojunior in Lacanau. Zeker in grotere, hollere golven komt dit board al aardig in de buurt maar ik zal er nog veel moeten testen voor ik die ene magic stick zal vinden. Waar kunnen we de avonturen van Julie Lauwers blijven volgen? Op facebook natuurlijk en sinds kort heb ik een iPad en vind je me ook op Instagram (@julielauwers).

WE ZITTEN SOMS SAMEN SURFWEDSTRIJDEN TE KIJKEN TIJDENS HET ETEN. HET GAAT ZELFS ZO VER DAT MAMA VERDER VOLGT ALS IK GA SLAPEN EN ME AAN HET ONTBIJT ALLE SCORES EN RESULTS WEET MEE TE DELEN.

S Westland I F Wouter Struyf

breedbeeld

Jelle Decabooter I S IndonesiĂŤ I F Filip Deruwe

breedbeeld

Robin Kersbergen I S Kijkduin I F Jan Bijl

The all-new, fun, easy-to-use DJ console that sets your inner DJ free. Start mixing tracks straight away with the bundled VirtualDJ LE software. Automated features like Beat Sync and Auto Loop make learning the basics a breeze. And Pulse Control lights guide you through your performances, so you’ll always know which decks are engaged and which effects are in play. Compact and lightweight enough to fit in a rucksack – and with five colour options and customisable jog wheel lights – there’s a WeGO to suit every mix.

see the latest DDJ-WeGO videos on

Join the community

PioneerDJ

PIONEERDJ.EU

breedbeeld

Koen Aloing I S Malediven

ELKE DAG OP LIFE!TV

Jordy Defraye

jaar

2003

2012

BK SURF

n 2012 vierde het BK zijn tiende editie in Atlantische golven. In de pamperjaren van de golfsurfsport viel het Belgisch kampioenschap nog op een vaste datum aan de Noordzee. De bestelde golven bleven echter meestal uit, al stonden er in 1998 ook stormachtige bakken. Een wedstrijdje peddelen om de boei bepaalde meer wel dan niet de kampioen in de heren- en juniorklasse. Die tijden verhuisden gelukkig voor eens en voor altijd naar een archiefkast. 2012 bewees opnieuw dat het BK thuishoort in goede golven en die waren ook op de afspraak. Swell geeft je de beelden, cijfers en letters van 2012 en nu iedereen toch al weer warm gedraaid is op de schoolbanken, ook wat geschiedenisles.

T Kristof Bouckaert F Wouter Struyf (tenzij anders vermeld)

Volgens de archieven van de Landelijke Windsurf Federatie dateert het allereerste Belgisch kampioenschap golfsurfen van 1997. Een alleswetende man in blauwe kiel liep er niet rond om ons wat meer stofﬁge details te geven maar we weten wel dat er in 1998 dikke windgolven stonden. De BKhelden surften toen de storm maar daarna lukte het niet meer om wat deining op de agenda te zetten. De windsurffederatie was in die tijd de stuwende kracht van een promotour die eerder diende om de golfsurfplank in ons land wat bekender te maken dan om op een professionele manier een kampioen te bepalen. Golfsurfen werd als windsurfbroertje zonder zeil gezien maar had geen enkele zelfstandige structuur. Niemand die er dus iets op tegen had dat de snelste peddelaar de kampioenstitel opgespeld kreeg, iets wat we ons nu moeilijk kunnen voorstellen...

KINDERSCHOENEN MET KWAALTJES Pas in 2003 trok de karavaan surftoppers voor het eerst naar de golfzekerheid van de Atlantische Oceaan, maar de kinderschoenen van de organisatie zorgden geregeld voor de bijhorende kwaaltjes. Het merendeel van de deelnemers richtte in het Spaanse Zarautz zelfs een protestkamp op omdat ze de aanpak van de toentertijd door de Westendse surfclub georganiseerde wedstrijden in Frankrijk beter vonden en terug wilden. De eerste Seignosse Open was eigenlijk een contest onder vrienden maar trok door een mooie prijzenpot heel wat hoogvliegers met internationale wedstrijdervaring die hun kritiek niet spaarden. Na een jaartje zonder BK, om de vrede te bewaren, maar wel met een derde Seignosse Open zette Quiksilver in 2005 en 2006 twee legendarische Mimizan Cups neer.

De nadruk leek soms meer op de manches aan de toog te liggen maar het was een startschot van een steeds verdere professionalisering. De weg naar de top liep echter niet over rozen: Discussies, Niels Musschoot die zelf de call maakte omdat de wedstrijdleiding te laat op het appel was, uitspraken tegen de jury als “Heb je peeeep in je ogen misschien?”, uitslagen die urenlang uitbleven, niemand die wist wanneer waarheen, deelnemers die opdaagden wanneer het paste waardoor de wedstrijd ook een dag moest passen, allerhande roesmiddelen voor en na de heats, en voor de jury tijdens… Swell heeft zelfs weet van leden van de organisatie die frigo’s van die andere organisatie leegroofden, nu we toch de vuile was aan het buitenhangen zijn. In Amerika raakten de surfers al in de jaren zestig van hun punkimago af maar ons 59

2003

jaar

2012

BK SURF

Sebastian Brugmans

SEBASTIAN BRUGMANS SURFT EXPLOSIEF OP HET MEEST KRITIEKE PUNT VAN DE GOLF, EXACT WAAR DE JURY WARM VOOR LOOPT, EN WINT VERDIEND. land kent geen zo een rijke golfsurfgeschiedenis. De eerste U.S. Open was er al in 1957, dus we maakten onze 40 jaar achterstand best wel snel goed! Het BK zette telkens een stap vooruit, de competitie primeerde stilaan op de party en in 2009 volgde de erkenning. Golfsurfen is voortaan een ofﬁciële sport in ons land. Livescores, iPads, twitter en facebook, stiptheid, een opgeleide jury en online scores deden hun intrede. België vond zo aansluiting bij de heersende internationale standaarden voor wedstrijden.

TERUG NAAR DE ROOTS Dit jaar keerde het BK terug naar de roots maar de klemtoon ligt ondertussen volop op de sport en de toekomst met heel wat jonge deelnemers. Een ware jurycontainer met internet betekende de volgende stap in de groei van de nog jonge Belgische Surf Federatie maar de gemeente Mimizan gooide wat roet in het eten door die op een peak neer te poten die van de lokale surfschool uiteindelijk een njet kreeg als wedstrijdlocatie. Wielen stonden er niet onder dus alle hightech viel meteen op zijn gat. Het BK moest het dit jaar opnieuw zonder elektriciteit doen, en keerde zo ook een beetje terug naar de roots, maar hoed af voor de juryleden die constant heen en weer liepen om zo toch zo veel mogelijk info voor zowel de deelnemers als de online volgers te verzamelen. Het BK baadt tegenwoordig in heel wat meer serieux maar toch werd er op de closing party net als in 2005 op de toog ge60

danst, eraf gesprongen, gecrowdsurft, met bier gegooid en meer van dat fraais. Grote verschil: tien jaar later volgt eerst de inspanning en dan pas de ontspanning! Alle gedetailleerde reports en uitslagen vind je op swell.be, we beperken ons hier tot de belangrijkste facts & ﬁgures per dag.

INSCHRIJVINGSDAG 40 deelnemers Eén stuurt na de eerste dag zijn kat, de andere 39 blijven wel opdagen. De nieuwe generatie neemt over. Terwijl een minderjarige vroeger een uitzondering was, zijn de jongsten nu slechts 10 jaar. We tellen 8 Girls, 17 Grommets van minder dan 17 jaar, 8 Longboarders en 25 Shortboard Men, waarvan 10 Groms, en slechts 6 ouder dan 20 jaar. De organiserende club Twins Bredene levert één op de drie deelnemers. Grote afwezigen zijn de broers Musschoot die de afgelopen negen jaar telkens het hoogste schavot van het BK-podium bezetten. Niels moet wegens een blessure verstek geven en Lars heeft andere verplichtingen voor zijn sponsor.

DAG 1 De morgenstond heeft vaak offshore in de mond maar deze keer mocht het toch iets minder zijn. De swell blijkt kleiner dan voorspeld en de golven breken mellow maar het BK begint met de eerste rondes van de girls, groms en longboards. Julie Lauwers en Marine Vandeputte pakken de eerste tickets naar de Girls ﬁnale. Keith Marcantuoni, Jack Verbraeken, Vincent Vandeputte en Dean Vandewalle zijn de hoogvliegers in de eerste ronde van de Groms. De longboarders zorgen voor het meest animo. Nieuwkomer Michiel Van Acker wint nu al het BK fanbase en surft rechtstreeks naar de ﬁnale. Achile Kindt vergezelt hem. Nick Dejonghe haalt op zijn eerste golven meteen de BK-titel interference binnen. Hij zal later ook nog het BK comeback winnen.

2003

jaar

2012

BK SURF

Vincent Vandeputte

NIEMAND DIE ER IETS OP TEGEN HAD DAT DE SNELSTE PEDDELAAR DE KAMPIOENSTITEL OPGESPELD KREEG…

DAG 2 Elke set wordt iets groter, de onshore wind groeit gestaag mee. Een classic Landes dag is door de wat hobbelige swell niet in de maak maar wie zoekt, vindt mooie golven. Jasmine Debeer en Anne-Laure Boucquaert worden niet te vrolijk van de slappe golven maar vullen wel de twee resterende plekken in de Girls finale op. De Marcantuoni’s tekenen in de eerste ronde Shortboard Men de hoogste heatscores op. Matt haalt 13,27 en Keith zit hem op de hielen met 13,2. Arno Delahayes grootste schrik wordt werkelijkheid. Hij vindt geen goede tweede golf en moet Dean Vandewalle laten voorgaan. David wint van Goliath maar ze mogen beiden in vrede door naar de volgende ronde. Ondertussen rollen steviger sets binnen en blijkt het BK op misschien wel de beste peak van Mimizan te zitten. Nick Dejonghe is back en hij vult met Fabrice Van Besien de Longboard finale op. Shortboard man Laurent Visart wil met zijn 35 lentes de gemiddelde deelnemersleeftijd wat optrekken maar hij verwart Mimizan met Moliets en ziet elke dag een retourtje naar zijn slaapplek in Capbreton niet zitten. Daardoor telt de derde ronde nog steeds dezelfde 24 deelnemers, om zo van 25 inschrijvingen naar 4 kwartfinales van 3 man te komen. 62

Dean Vandewalle vliegt er onverwacht uit in de quarters van de Groms. Hij laat zich echter niet kennen en landt bij de Shortboard Men een miniairtje. Hij pakt zelfs de vierde beste heatscore van alle deelnemers. Voor wie het nog niet weet, Dean is tien jaar. Oudere Grom Vincent Vandeputte pakt de beste punten in deze ronde.

DAG 3 Op de morgen van de waarheid toont de Landes zijn ware gelaat met holle zuigers die dichtknallen. De Shortboard Men toppers weten in de kwartfinales toch tot drie manoeuvres te strikken. Het aantal Grommets bij de groten dunt uit, ze gaan van 6 op 12 naar 3 op 8. Keith Marcantuoni is de duivel van Arne Kindt. Zowel bij de Men als de Groms stuurt hij hem naar huis. Poppo Rotsaert is de verrassende vierde Groms finalist. Jack Verbraeken haalde in de kwartfinales nog de strafste score van allemaal maar moet nu wat voorsprong aan twee kemphanen geven. De titelstrijd gaat nek aan nek tussen Keith en Vincent die in de laatste minuten een golf tot op het strand surft. Die geeft de doorslag en Vincent pakt de titel mee naar Tenerife. Julie Lauwers wordt al enkele jaren als groot talent getipt. Ex-kampioene Anne-Laure Boucquaert bewijst echter dat ze geen schrik heeft van grotere golven maar ze kan er te weinig mee aanvangen om Julie te bedreigen. Jasmine Debeer zet haar wel stevig onder druk maar moet vrede nemen met een tweede plaats.

Tijdens de longboardfinale surft Matt Marcantuoni als heeft hij een shortboard onder zijn voeten en hij maakt het manoeuvre van de dag. Matt laat de anderen ver achter zich en pakt zo een hattrick met zijn derde overwinning op rij. Dat betekent dat we Niels Musschoot volgend jaar ook op het BK bochten zullen zien maken met een lange plank, belofte maakt schuld! De grote Shortboard finale is een spannend spektakel en gonst van de actie en verscheidenheid. Laatste Grom Vincent Vandeputte lijkt leeggesurft en laat minder zien dan in andere heats. Matt Marcantuoni showt wel een breed arsenaal moves. Een goede zaak want de jury beloont steeds wie variatie laat zien. Maar al sinds de kwartfinales haalt één man telkens de hoogste score: Sebastian Brugmans. Hij surft explosief op het meest kritieke punt van de golf, exact waar de jury warm voor loopt, en wint verdiend. Arno moet zich wat te veel op snelheid pompen en vervolledigt het podium. Matt en Keith Marcantuoni zijn misschien wel de opvolgers van de Musschoots. De broers uit Blankenberge staan op maar liefst drie van de vier podiums en schrijven daarmee hun stukje surfgeschiedenis!

Jullie Lauwers

Arno Delahaye F Patrick Kindt

Keith Marcantuoni

Matt Marcantuoni

RESULTATEN BK SURF 2012

2003

jaar

SHORTBOARD MEN 1. Sebastian Brugmans 2. Matt Marcantuoni 3. Arno Delahaye

LONGBOARD 1. Matt Marcantuoni 2. Nick Dejonghe 3. Achile Kindt

GROMMETS (-17) 1. Vincent Vandeputte 2. Keith Marcantuoni 3. Jack Verbraeken

GIRLS 1. Julie Lauwers 2. Jasmine Debeer 3. Marine Vandeputte

2012

BK SURF

NIENKE in het land vanOzz

Australië domineerde al jaren de dagdromen van Nienke Duinmeijer, toch als die om surfbestemmingen draaiden. Haar bloed stroomde sneller als ze dacht aan rode uitgestrekte vlaktes van het land van Ozz, de “no worries” mentaliteit van de Ozzies en natuurlijk de pumping surf langs de prachtigste headlands. Vorige winter was het zover en begon haar avontuur met een rugzak, een surfboard en weliswaar een lege portemonnee. Al snel was ze ook een illusie armer maar haar droom werd uiteindelijk toch werkelijkheid. T Nienke Duinmeijer F Tom Woods - ST Surf Images

Het andere AustraliĂŤ

“Ik vind het prachtig om elke dag te surfen met voltallige families van kids over gezette huisvrouwen tot opaatjes van 75.” Met de rugzak door Australië blijkt niet bepaald het ideaalplaatje dat ik voor ogen had. Als een kudde schapen bezoekt het gros van de surfende westerlingen de bekende surfoorden als hippiedorp Byron Bay, Noosa, Surfers Paradise en Bondi Beach. Mijn beeld van een backpacker is na mijn bezoek aan Australië dan ook drastisch veranderd. Europese jongeren willen, net als ik, zelfstandig op avontuur na het behalen van een diploma in het thuisland maar eindigen dan wel met zijn allen op dezelfde plekken Down Under. Plaatsen die je door de massale toeristenstroom naar mijn mening niet meer Australië kunt noemen. Van avontuurlijk mooie surfspots verkennen is geen sprake meer, het is net zo uitdagend als een all-in vakantie naar Mimizan-Plage. Ik kan mij natuurlijk gezellig aansluiten bij deze ‘avonturiers’ en mijn tijd vullen met partywaves en drankspelletjes in de hostels maar ik kies om Australië authentieker te beleven. Ik ga op zoek naar het echte Down Under. Naast stoom afblazen nu ik mijn bachelor diploma op zak heb, is mijn grootste ambitie golven scoren op de lange pointbreaks en stranden waar de oostkust rijk aan is. Daarnaast 66

wil ik ook graag mijn longboardniveau wat opkrikken. Ik begin mijn trip als assistent-surfcoach op een massaal jongerencamp en eindig als au pair bij een Ozzie familie, lesgeefster van mijn eigen damesgroepje en rondtoerend met fotograaf Tom Woods en longboardkoning Harley Ingleby.

DRINKPLAATS VOOR DE KUDDE In Nederland heb ik al wat research gedaan om te kunnen werken zodra ik aankom. Ik heb na mijn studie geen cent, dus met de aankoop van het vliegticket is mijn reisbudget ook vrijwel op. Aangekomen in Australië word ik even op de feiten gedrukt dat het land echt heel uitgestrekt is. Een roadtripje van Noosa naar Sydney is al gauw veertien uur in de auto. Surfspots liggen mijlenver uit elkaar en eigen transport is ook wel een vereiste wil je in dit land surfen. Bussen stoppen alleen op de bekendere haltes en slaan dus de mooie, rustige spotjes over. Een campertje huren is prima te doen en biedt dan tegelijk ook slaapplek. Geen verkeerd idee, aangezien hotels en hostels peperduur zijn. Het leven in Australië is sowieso prijzig. Een krat

bier maakt je vlug 65 euro armer en een avondje lekker koken kost meer dan een week McDonalds. Aan de andere kant liggen de lonen hoger dan in Nederland en is er op de meeste plekken genoeg werkgelegenheid voor backpackers. Het surfcamp waar ik aan de slag kan, ligt vlakbij de mooie Arrawarra point. Ik vind het prachtig om er elke dag te surfen met voltallige families van kids over gezette huisvrouwen tot opaatjes van 75(!), bijna allemaal op oude malibu’s. En surfen kunnen ze één voor één. Het ﬂauwe Australië ervaar ik op het surfcamp zelf, een typische drinkplaats voor de kudde waarbij het dus helemaal niet om surfen draait maar, je raadt het al, om drankspelletjes en getatoeëerde macho Ozzies scoren. Voor een avondje best lachen, maar geen half jaar. Na drie weken ben ik het daar ook meer dan zat en ga ik met mijn bij elkaar verdiende auto (lees: schroothoop) op zoek naar een alternatief. Ik ben de halve wereld over gevlogen en ergens beland waar het me eigenlijk helemaal niet bevalt, maar het toeval brengt me toch terug naar die plaats die uiteindelijk bijzonder voor me is geworden.

JUNIOR SNOWCAMP Basisprij

FLAINE (FRANKRIJK) 6 - 14 april 2013

€ 699

13-16 jaa r

INCLUSIEF • Hotel + Vol Pension: in de prijs zijn al de maaltijden inbegrepen • Ski- en snowboardmateriaal • Lessen: deze worden toevertrouwd aan de Franse Skischool • Busvervoer h/t vanuit Belgie • Begeleiding van BoardX monitoren

MEER INFO: WWW.BOARDX.BE

ROKKO A M R A A PN SURFTRI e lesvrije week! tijdens d

Fully eq uip surfhou ped se Beachfr on & pool t Longes t point b right reak in Morocc o Week 1: zondag 3 feb - zondag 10 feb: € 639* Week 2: vrijdag 8 feb - vrijdag 15 feb: € 729* Week 1+2: vrijdag 1 feb - vrijdag 15 feb: € 949* INCLUSIEF • Vluchten Brussel – Agadir – Brussel • Luchthaventransfers Agadir – Imsouane – Agadir • Supplement boardbag op vluchten (max 2 boards pp) • Overnachtingen in de BoardXHouse in Half Pension • BoardX organisatie en begeleiding ter plaatse * Let op! De prijzen zullen vanaf nu regelmatig geüpdated worden afhankelijk van vliegtuigprijzen en waarschijnlijk alleen maar stijgen. Snel boeken is dus het verstandigste!

WWW.BOARDXHOUSE.COM

Het andere Australië

NIENKE in het land vanOzz

Na wat omzwervingen naar Crescent Head, Noosa, Byron Bay en Angourie kan ik een aantal lessen geven voor de nieuw opgezette surfschool van Harley Ingleby, de wereldkampioen longboarden van 2009. Voor mij nog een onbekende naam maar uiteraard een begrip wereldwijd. De school ligt in Emerald Beach, om de hoek bij Arrawarra. In die omgeving wil ik ook graag nog even blijven, omdat je er ontelbare baaien met verschillende golven vindt met weinig tot geen toeristen. Anders dus dan andere overbevolkte surfspots in Australië en een absolute aanrader. Surfen met Harley is even leerzaam als wonderlijk. Hij heeft zo veel controle op een board, dat hij met alles uit de voeten kan. Hij gaat dan ook voor radicale shortboards (zie zijn part in de laatste Innersection), alaia’s, longboards, classic 70 style single ﬁns en alles ertussenin. Een alleskunner dus. Als ik even later het huis, oftewel museum, van zijn vader binnenloop, snap ik waarom. Er staan een tafel, twee stoelen, een bank en een stuk of vierhonderd boards zijn tegen de muur en het plafond gepropt. In de kast liggen de oudste edities van Australische surfmagazines. Er moet wel een verband zijn tussen het aantal verschillende 68

planken dat Harley surft en het wereldwijde succes dat hij heeft. Ik geloof dat het iedere surfer vooruit stuwt als hij of zij verschillende boards (en golven) surft.

IN DE KRANT Harley’s vader ziet mijn enthousiasme en neemt me de volgende dag mee om klassieke boards te testen op een secret spot vlakbij. Deze veertig jaar oude single ﬁns vragen een heel andere aanpak maar zorgen ervoor dat je met zo veel meer stijl gaat surfen. Ze zijn bijvoorbeeld veel zwaarder waardoor er meer kracht en techniek bij komt kijken om ze te sturen. Dit kan alleen op een ﬂowy manier. Het Australië uit mijn dromen lijkt werkelijkheid te worden. Ik ben hier nog geen maand en surf afgelegen perfecte points met de grootsten in de longboardwereld. Dat het toevallig levende legendes zijn doet me niet veel, maar wel de hoge feel-good-factor die ze met zich meebrengen. Geen grote praatjes, stoere surfshorts of tattoos, maar alleen maar pure lol in het water. Heerlijk, ik voel me helemaal op mijn plaats! In Emerald Beach kan ik als klap op de vuurpijl aan de slag als au pair.

Van zuipende backpackers in een bus naar een eigen auto en van een partytent naar een huis aan strand, flinke upgrades maar dat is nog niet alles. Het laatste puzzelstukje valt op zijn plaats als ik via Harley fotograaf en filmer Tom Woods ontmoet, die het ziet zitten om met mij aan de slag te gaan. Mijn eigen surfclip wordt een feit! ‘Dawn patrol’ loop ik elke ochtend met mijn mal tussen de kangoeroes over de kliffen naar de rustige baai vol dolfijntjes en mooie golfjes en ruil ik mijn board ‘s middags voor een kinderwagen. Als geïmporteerde local sta ik zelfs meerdere keren in de lokale krant met mooie surffoto’s, zeggen de buren me gedag en ga ik elke week met de kinderen bij opa op visite. Het weekend staat in het teken van surfles geven aan mijn eigen damesgroepje en rondtrippen met fotograaf Tom. Als afsluiter van het weekend staat een Australische ‘barbie’ klaar waar ik met mijn nieuwe familie mag genieten van diepzinnige verhalen over hun jeugd in de outback. Australië bestaat dus toch en ik ben dankbaar dat ik het als één van de weinigen heb mogen ervaren.

LIKE US OP FACEBOOK*

www.facebook.com/areyouwaterproof www.areyouwaterproof.be * win een van onze wedstrijdprijzen

09 11

14 16 15 13

watzap? 01. De Grote Meneer Kapow Show! _ 02.

mas De Wispelaere versus Indonesisch

_ 19. Paparazzo legt waterschrik Axel Ver-

F 01 _ Louis-Philippe Beauduin

Waar was die Swell meeting nu weer? _

asfalt: Hard Landing, Bad Ending. _ 12.

meulen eindelijk vast. _ 20. Paardenkracht

F 03 + 10 + 16_ Pat Kindt

03. Oude Rode Duivels teren nog steeds

Stijve duim blijkt besmettelijk, pink geluk-

zonder Photoshop. _ 21. Jordy Defraye

trots op vierde plaats in Mexico. _ 04. De

kig niet. _ 13. Drie verschillende drugs? _

bezoekt het hol van Khadafi. _ 21. Keith

F 07_Ties Bemelmans

notenkraker. _ 05. Jordy Defrayes key to

14. BelgiĂŤ kon de hand leggen op de ont-

heeft geen last van een zonneslag zoals alle

F 20 _ Lize Helsen

longboardsuccess. _ 06. Horen, zien en

werper van de Franse kampioenenoutfit. _

anderen op deze pagina.

F 19 + 21 _ Filip Deruwe

zuipen! _ 07. : ) _ 08. ; ) _ 09. Kelly Sla-

15. Kwijl en Nele. _ 16. Tommy helpt bij

ter komt aan land en dat is niet eerlijk! _

de paddentrek. _ 17. Rode oortjes, rode

10. The Jezus, by Arne Kindt. _ 11. Tho-

oogjes... _ 18. Hoed af voor deze barrel!

F 05 + 08 + 14 + 18 + 22_Wouter Struyf F 09_ Kaat De M

- Swell's up, all day every day -

swell magazine

F Wouter Struyf S Domburg R Maikel Blokdijk

DE ACHTERDEUR

Sinds het ontstaan van deze rubriek mag ik ongecensureerd mijn gal spuien over vriend en vijand, waarvoor ik de redactie zeer dankbaar ben. En nu ik de kans krijg om het over één van mijn favoriete dingen te hebben, ja ik ben een echte ‘kontenman’, vind ik de woorden niet. Dus ging ik te rade bij de makers van dit prachtexemplaar om toch iets zinvols op deze pagina te printen. Het bleek, na een dag likes en shares aan glasvezelsnelheid, voor Mark Zuckerberg veel te kinky maar wat mij betreft mag in elke issue zo’n pareltje schitteren (opsturen maar: redactie@swell.be).

Iedereen wil er wel eentje, een zonsondergangfoto met je vrienden, zo ook de monitrices van het BoardX kamp in Zarautz. Twee maanden lang probeerden ze tevergeefs fotografen van dienst Kaat en Ties te overtuigen. Zelf hadden zij al voldoende tegenlicht vastgelegd maar na het zien van een mooie foto van hun collega’s van het kamp in Le Pin Sec ging hun creatief brein in overdrive. Ze zouden kost wat kost ook zo’n beeld maken, al was het maar om hun frigo met een mooi aandenken aan een geweldige zomer te kunnen versieren. Daarenboven strooide Swell met prijzen voor de beste surfcamp foto’s.

T Wouter Struyf F Ties Bemelmans & Kaat De M

30 72

Een bezoek aan de Pukas shop, waar Kaat en Ties hun inspiratie vonden op een tanktop, en een paar gin-tonics later werd het kindje geboren. Zes knettergekke en zenuwachtige dames kropen in het gezelschap van één veel te relaxte jongen in een auto met onbekende bestemming, wat de mannelijke moni’s niet wisten te appreciëren. Op het punt van afspraak schoten de zes in lingerie de drukke weg over en het duurde niet lang of half Zarautz stond het schouwspel te bewonderen. Vliegensvlug werd iedereen op zijn plaats gecommandeerd waarna Kaat hen vergezelde. Broekje uit, bh uit, een paar keer afdrukken en het wonder was geschied. Als een stel giechelende tienertrutjes reden ze tevreden over hun foto terug richting kamp, waar iedereen in blijde verwachting was. Resultaat: “Een heerlijk avontuur met als kers op de taart de onbeschrijfelijke blik van kampbaas Jo toen hij onze blote billlen mocht bewonderen!”

ALL WE DO IS SURF! SURFSHOP - SURFSCHOOL - SURFCAMP BOARDRENTAL - CUSTOM SURFBOARDS ...

Vlieg t met w lo -cos van Ryanaroiirnaar Charleventura!

WWW.HOMEGROWN.ES

Fuerte

F Mauro Ladu / Liquidshots

ALL IS

Fuerteventura

SURFSHOP - SU BOARDRENTAL -

WWW.HOMEGROWN

gen

radijs op slechts 4 uur vlie SURFSCHOOL I SURFCAMPS GUESTHOUSE surfI pa

Volg een surfcamp bij Belgen op Fuerteventura:

SURFSCHOOL I SURFCAMPS I GUESTHOUSE

Huur een vakantiewoning bij Belgen op Fuerteventura, op 5 minuten van alle surfspots:

vanaf

35€ ht per nac

> meer info op www.lajares.es 73

[RIDER: Lars Musschoot] 74