Σχολική Εφημερίδα 2ου ΕΠΑΛ Αγρινίου Φύλλο 7ο Μάρτιος 2018

Page 1

Ε φ η μ ε ρ ί δ α τ ο υ 2 ο υ Ε Π Α . Λ Αγ ρ ιν ί ο υ

Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

ΔΥΝΑΜΗ 2-3 °½ÐË ÍÃË ÍÃÔ¯ÕÎËÅÊ Ψυχής & Θέλησης ÓÇÎ Εκπαίδευση AMEA  4 ªËà ÍÐËÏÖÏ¿Ã ÆÂÐ ÍÀÓ ÐË  6-7 Συνέντευξη με ÓÇÎ τον Νίκο Καραγεώργο ± ÐÏÀÎÐÉÐ×  8 Συνάντηση με ÔÐÙ ÃÙÒÐ ¿ÏÃÍà την Ελένη Πριοβόλου Βιβλία VS ¡ØÐÎË; Ä¿Ã Κινηματογράφος

ÓÇÎ

 10

ÓÇÎ

Φύση & Παραγωγή  11 ±Ë È¿ÎÐË Ã× Ôà ÚÑÃ Η πόλη μας  12-13 ÓÇÎ ±Ë ÇÍÆÊÎÑÓÇË× Επαγγελματικές ÔÐÙ ÓØÐÎÇ¿ÐÙ Ã×  14-16 Μονογραφίες ÓÇÎ Τεχνολογικές Αναζητήσεις  17 Αποκλειστικός Χορηγός

Μιλάμε  για ό,τι αγαπάμε

18-21

Τα του Οίκου μας 

22-24

Αποκλειστικός Χορηγός

*

*

Μάρτιος 2018 * Αρ. Φύλλου 7 * Αρ. Φύλλου 2 *

Απρίλιος 2013

*

Τιμή 1€

Τιμή 1€

«Μοιραστείτε τις ομοιότητές μας επευφημήστε τις διαφορές μας»

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία βιώσει στο άμεσο καμαρώνω Είναι χαρά και τιμή για μένα, που στους μαθητές; Πώς να μην Έχοντας μου περιμας είμου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιάσυγγενικό βάλλον τηντην ύπαρξη της κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς ναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα διαφορετικότητας στο υγιστην εφημερίδα που εκδίδει το σχο- πραγματικότητα και πλάθουν ένα πρόσωπο ές μέλλον καλύτερο από το δικό μας ενός παιδιού λείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και καχεκτικό παρόν; που μεγάλωνε σ’ ένα δικό Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δά-κόσμο χωρίς να ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοιτου άξενο και την νωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας σκαλοι και μαθητές τον έπαινο μπορεί να αντιληφθεί και γιατί μόνοι από τους σημαντικούς πυλώνες της επιβράβευση. Οι πρώτοι, να νιώσει, για τα δικά μου το μακοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοι- τους αγωνίζονται να κρατήσουν τουλάχιστον μάτια, την χαρά νωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό θητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, της συνύπαρξης, της φιλίας, της από παντού. Τα μηνύματα που έρχο- να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήαγάπης, συναισθήματα τόσο απλά και νται μας κάνουν όλους καχύποπτους σουν μαζί του και να μιλήσουν στην ανθρώπινα, συνειδητοποίησα λε-νωρίς το χρέος και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί μεαπό που έχουμε ως άνθρωποι απέναντι της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπε- βεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπωςτους. Είναι ζητούμενο να λειτουργήσει ένα κοινωνικό παρόν προσπαθώντας δώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπι- ένα δύσκολο ια αφρικάνικη παροιμία λέει μοντέλο με ένα τέτοιο τρόπο που να εξυπηρετεί στην δύσβατο μέλλον. δοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές να κατακτήσουν σοφά ότι «ο κόσμος δεν μας εξασφάλιση πολιτισμικών προϋποθέσεων, στην σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε ………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως αδρανείς και προσφέρθηκε περιμένουμε……από τους γονείς εξάλειψη φραγμών , στην καθιέρωση πρακτικών μας· μας τον δάνεισαν πέρα εργασίας απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’που θα συμβάλΤο παραπάνω σενάριο έρχεται τα ναπαιδιά και οργανωτικών δομών μας». μάτια του, ως στο για τα άτομα προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αι- τα κλεισμένα λουν στην εξύψωση τωνμέσα ευκαιριών Ως χρέος στα μαςμας. οφείλουμε να βελτιώπιο άγνωστο χαμόγελό του.” σιοδοξία των παιδιά εφήβων Προτάσσοπου είναι πολίτες, σύναστροι και συνοδοιπόροι στο σουμε μας ή τα τουλάχιστον να περιορί- ταξίδι της ζωής. ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ ντας τον τα κόσμο νιάτα τους, ταλέντα τους, «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕτην ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανασουμε τους κάθε είδους αποκλεισμούς έτσι ώστε Γιατί άνθρωπος αναδεικνύεσαι μόνο στην δυσοίωνες το προβλέψεις η τρέπουν κοινωνία τις να αντανακλά δίκαιο, το και ανθρώπι- συμβίωση με τους άλλους.ΤΟΥΣ» σχόλια που ακούγονται νο,τατο αιχμηρά δημοκρατικό. «Η ελευθερία τηςΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ αγάπης ,όπως καταθέτει και ο πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις μέρος ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ Τα άτομα με αναπηρία είναι αναπόσπαστο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, δε δεσμεύΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ περί αδιαφορίας, ασέμιας κοινωνίας. Σ’ όλεςνωθρότητας, τις κοινωνίες του κόσμου εται από τις πεποιθήσεις των άλλων αλλά έχει βειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις υπάρχουν ακόμη εμπόδια που δεν επιτρέπουν στα παγκόσμιες διαστάσεις. πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιάτομα αυτά να ασκήσουν τα δικαιώματα και τις Είναι ένας διάλογος ζωής που δεν απαιτεί κοιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραελευθερίες στούν. τους και καθιστούν δύσκολη την πλή- νή συναίνεση, αλλά επικεντρώνεται στην κοινή ρη συμμετοχή τους μπορώ στις διάφορες δραστηριότηΧαίρομαι γιατί μέσα από τη αντιμετώπιση των καθημερινών ανθρωπίνων τες της κοινωνίας ζουν. την επαφή δουλειά μου ή που καλύτερα προβλημάτων.» Γι’ οι καθημερινές, απλές ασχολίες μουαυτούς, με νεολαίους να αισιοδοξώ και συΗ οικογένεια και ιδιαίτερα η εκπαίδευση, για τα χνά αποβαίνουν άθλος. το γεγονός ότι άτομα με αναπηρία οφείλουν να εντοπίζουν και να εγώ μαζί τους για Και, ένα παρά αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. μαθητές δέχονται μεγαλύτερη βοήθεια Οι σήμερα απ’ ότι στο αναδεικνύουν τις ιδιαίτερες ικανότητες και κλίσεις καταφέρνουν με αυτά τη ενθάρρυνση, παρελθόν, τα άτομα εξακολουθούντις να αντι- τους. Αυτή η διαπίστωση είναι που θα οδηγήσει όχι προτροπέςτεράστια και τοεμπόδια, παράδειγμα των την μετωπίζουν όσον αφορά μόνο στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής των καθηγητών να μας την ξαφνιάσουν πρόσβαση στηντους απασχόληση, εκπαίδευση, τις ατόμων αυτών, αλλά και στην αποδοχή τους από ευχάριστα.εκδηλώσεις Γίνονται κτλ. δημοσιογράφοι, πολιτιστικές το γενικό κοινωνικό σύνολο, μειώνοντας ή και εξαζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, Η αντιμετώπιση του κοινωνικού αρωγοί αποκλεισμού λείφοντας τον ρατσισμό που μπορεί να βιώνουν τα σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας των λεγόμενων ευπαθών κοινωνικά ομάδων προ- άτομα αυτά. με την ευαισθησία τους σε άτομα αναβάλλει ως άμεση προτεραιότητα για τη δημιουργία Όλοι παραδεχόμαστε ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ξιοπαθούντα. και Πώς λειτουργία δομών και υπηρεσιών, που στόχο μοναδικός και ανεπανάληπτος ως προς τις κλίλοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιέχουν τηνπροβληματικής ουσιαστική στήριξη των συμπολιτών σεις και τις δεξιότητες που διαθέτει. Τα άτομα με ρέσεις συμπεριφοράς μας οι οποίοι έχουν ανάγκηΠώς τη βοήθειά μας. αποτελούν το κανόνα; να παρααναπηρία παρουσιάζουν και αυτά διαφορές χωρίς Η κοινωνική προστασία η ενεργή κοινωνική βλέψω το πάθος, το και ενδιαφέρον, το αυτές να λειτουργούν ανασταλτικά στο κοινωνικό ένταξη τωντοατόμων με αναπηρία, με που στόχο την τους έργο, αντιθέτως, εκδηλώνουν ιδιαίτερα χαρίμεράκι, ταλέντο καθηγητών,

Μ

ισότιμη συμμετοχή τους σε όλους τους τομείς των σύγχρονων κοινωνιών, αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Εμείς οι ίδιοι, ως απλοί πολίτες, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη σεβασμού των ατόμων με αναπηρία και να διευκολύνουμε με τις συνήθειες και τις συμπεριφορές μας, την καθημερινότητά τους.

σματα, τάλαντα και ικανότητες. Γι’ αυτό βαθιά μας πεποίθηση είναι το απόφθεγμα του Scott Peck:«Μοιραστείτε τις ομοιότητες μας και επευφημήστε τις διαφορές μας.»

Φλωρόπουλος Αθανάσιος ΠΕ09 Διευθυντής 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου


2

ΔΥΝΑΜΗ Ψυχής & Θέλησης Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

*

Απρίλιος 2013

*

Νέοι και κατάθλιψη

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

σελ. 3

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

σελ. 4

Σχολική βία

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

Οι εκδηλώσεις του σχολείου µας

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον. ………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ»

Όταν η δύναμη ψυχής υπερβαίνει τα ανθρώπινα όρια σελ. 7, 8

Τ

Αποκλειστικός Χορηγός

ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ην ημέρα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 1948 στο Λονδίνο ξεκίνησαν και οι αγώνες του Στόουκ Mάντεβιλ στην Αγγλία. Στο νοσοκομείο αυτής της αγγλικής κωμόπολης ο νευροχειρουργός Λούντβιχ Γκούτμαν είχε δημιουργήσει από το1944 κέντρο αποκατάστασης αναπήρων πολέμου και είχε παρατηρήσει πως οι αθλητικές δραστηριότητες λειτουργούν επιτυχώς ως μέσο αποκατάστασης των στρατιωτών με αναπηρία. Αν και οι συγκεκριμένοι αγώνες αφορούσαν λίγους αθλητές με αμαξίδιο, ως επί το πλείστον βετεράνους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έχουν καταγραφεί ως η κοιτίδα του παραολυμπιακού κινήματος. Τέσσερα χρόνια αργότερα, αθλητές με αναπηρία από την Ολλανδία συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και έτσι γεννήθηκε το διεθνές κίνημα, που είναι γνωστό πλέον ως Παραολυμπιακό κίνημα, μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του οποίου είναι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες. Γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια μετά την λήξη των Ολυμπιακών αγώνων και από το 1988 στους αγώνες της Σεούλ διεξάγονται στις ίδιες αθλητικές εγκαταστάσεις. Οι Παραολυμπιακοί αγώνες σκοπό έχουν να αναδείξουν τον αθλητή και όχι την αναπηρία, καθώς η καλύτερη δυνατή επίδοση και η νίκη είναι στόχοι του κάθε Παραολυμπιακού αθλητή. Η συμμετοχή ενός αθλητή στους Παραολυμπιακούς αγώνες προϋποθέτει συστηματική και πολύωρη προπόνηση, καθώς το επίπεδο των αθλητών γίνεται ολοένα υψηλότερο παγκοσμίως- ενδεικτικό αυτού είναι τα 280 παγκόσμια ρεκόρ που καταρρίφθηκαν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Αυτή τη στιγμή στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων βρίσκουμε 22 αθλήματα, εκ των οποίων τα τέσσερα (μπότσια, γκόλμπολ, άρση βαρών σε πάγκο και ράγκμπι με αμαξίδιο) είναι αποκλειστικά παραολυμπιακά.

Παραπληγία + Ολυμπιακοί Αγώνες = Παραολυμπιακοί Αγώνες

Ο όρος χρησιμοποιήθηκε στο Τόκυο το 1964. Υιοθετήθηκε από την Ολυμπιακή Επιτροπή επισήμως το 1988. Τότε, ίσχυσε το «παρά» = «πλησίον, ένας ακόμα» + «ολυμπιακός», δίνοντας νέα ερμηνεία στο νεολογισμό: «Επιπρόσθετοι Αγώνες των Ολυμπιακών Αγώνων», «Αγώνες πλάι στους Ολυμπιακούς». Παραολυμπιακά ρεκόρ! Άντε να τα πιάσεις... Οι αθλητές των Παραολυμπιακών Αγώνων προπονούνται εξίσου σκληρά επί σειρά ετών, με τους αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων, για να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή τους σ’ αυτούς. Επιλέγονται, μάλιστα, με τα ίδια αυστηρά κριτήρια και τα ρεκόρ που σημειώνουν μπορούν να συγκριθούν ευθέως με τα ρεκόρ των Ολυμπιακών Αγώνων. Για παράδειγμα, το 2004, το Ολυμπιακό ρεκόρ στα 100 μέτρα του Καναδού Donovan Bailey ήταν 9,84 δευτερόλεπτα. Την ίδια χρονιά, το Παραολυμπιακό ρεκόρ του Νιγηριανού αθλητή Ajibola Adoye, με ακρωτηριασμένο το άνω άκρο, στο ίδιο αγώνισμα, είναι 10,72 δευτερόλεπτα!

Παραολυμπιακοί Αγώνες και Έλληνες αθλητές

Η πρώτη συμμετοχή Έλληνα αθλητή σε Παραολυμπιακούς ήταν το 1976. Από το1988 η Ελλάδα συμμετέχει στους Αγώνες με επίσημες εθνικές αποστολές. Οι Αγώνες του Πεκίνου ήταν οι πιο επιτυχημένοι για την Ελλάδα έως τώρα, αφού οι 53 αθλητές και οι 16 αθλήτριες της εθνικής ομάδας κατάφεραν να κατακτήσουν 24 μετάλλια (5 χρυσά, 9 αργυρά, 10 χάλκινα), με αποτέλεσμα να βρεθούν στην 20η θέση της παγκόσμιας κατάταξης μεταξύ 146 κρατών. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται με μεγάλη επιτυχία τα τελευταία 64 χρόνια και παρουσιάζουν την απίστευτη δύναμη της ψυχής και της θέλησης που είναι ικανή να υπερνικήσει τα φυσικά εμπόδια, αποδεικνύοντας μας ότι η «αναπηρία» δε μπορεί να σταματήσει τον άνθρωπο, αν ο ίδιος πιστεύει στις ικανότητες και τον εαυτό του. «Το μεγαλύτερο λάθος είναι να εγκαταλείψεις».

Οι Μαθητές της Ζώνης Δημιουργικών Δραστηριοτήτων με θέμα την «Αναπηρία»

Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου 2013 Αρ. Φύλλου 2 Τιμή 1€ Σχολική εφημερίδαΑπρίλιος 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου Νέοι και κατάθλιψη Επιμέλεια: Zέικου σελ. Κατερίνα (ΠΕ06) 2 Μια κοινωνία Παππά Αγγελική (ΠΕ02) δύο κόσµοι Συντακτική ομάδα: Καθηγητές & μαθητές 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου σελ. 3 *

*

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα Σχολική βία

σελ. 4

σελ. 5

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε

*

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Διαφορετικοί

Όλοι μας μοιάζουμε αλλά και διαφέρουμε στο σώμα, στις επιθυμίες, στις συνήθειες. Οι περισσότεροι γεννιόμαστε αρτιμελείς. Υπάρχουν , όμως, και κάποιοι άνθρωποι που έρχονται στον κόσμο μας με ιδιαίτερα σωματικά προβλήματα ( π.χ. με ένα χέρι). Επιπλέον, ο καθένας μας έχει τις δικές του επιθυμίες. Δεν αρέσει σε όλους τους ανθρώπους η ίδια δραστηριότητα ή το ίδιο άθλημα. Ο κάθε άνθρωπος έχει και τη δική του προτίμηση. Άλλοι θέλουν να διακρίνονται και να ξεχωρίζουν και άλλοι όχι. Επίσης, έχουμε και διαφορετικές συνήθειες. Κάποιοι για παράδειγμα τρώνε φαγητά που για τους υπόλοιπους μπορεί να είναι εντελώς άγνωστα και να τους φαίνονται παράξενα ή αηδιαστικά. Επομένως, η διαφορετικότητα που μας διακρίνει είναι αυτή που μας κάνει τόσο ξεχωριστούς. (Β3 )


3 Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

*

Απρίλιος 2013

*

Νέοι και κατάθλιψη

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

σελ. 3

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

H δύναμη της θέλησης... Σχολική βία

«Δ

σελ. 4

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

Οι εκδηλώσεις

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ»

σχολείου µας εν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεντου θέλω…» μια φράση τόσο γνωστή σ’ όλους αλλά πόσοι άνθρωποι την πιστεύουν, την υιοθετούν και σελ. 7, 8 τελικά την εφαρμόζουν στη ζωή τους; Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που συγκινούν για το μεγαλείο της ψυχικής τους δύναμης Χορηγός και της θέλησης τους για ζωή. ΜπορείΑποκλειστικός να θυμηθεί κανείς τον Στέλιο Κηπουρόπουλο που για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία ξεπέρασε ένα κατεστημένο και παλιούς νόμους δεκαετιών, που έλεγαν ότι τα άτομα με αναπηρίες δεν μπορούν να κάνουν παρέλαση με την ελληνική σημαία. Κι αυτός άνοιξε τον δρόμο για επιπλέον νομοθετικές ρυθμίσεις και επιπλέον κατακτήσεις στον χώρο των ατόμων με αναπηρίες. Η διαφορετικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, ο σεβασμός του δικαιώματος του «διαφέρειν» και της μη διάκρισης για τα άτομα με αναπηρίες είναι υπόθεση όλων μας. Κάθε σύγχρονη και πολιτισμένη κοινωνία οφείλει να οραματίζεται και να προσδοκά την παροχή ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση, στην απασχόληση, στην υγεία και στην πρόνοια, την παροχή της αναγκαίας για κάθε είδος αναπηρίας υποστήριξη, για μια ισότιμη και πλήρη συμμετοχή σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Τα άτομα με αναπηρία στέλνουν συνεχώς μηνύματα για το πώς πρέπει κάποιος να μάχεται στη ζωή του, να έχει όνειρα και να μην σταματά να αγωνίζεται για αυτά. Είναι καθήκον κάθε πολίτη, μέσα από δράσεις κοινωνικής συμμετοχής και αλληλεγγύης, να συμβάλλει στη συγκρότηση μιας κοινωνίας ίσων ευκαιριών και δυνατοτήτων, που θα καταπολεμά τις διακρίσεις και κάθε είδους αποκλεισμό. ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Η στήριξη τους είναι υπόθεση ΟΛΩΝ μας Όλοι ξεκινάμε τη ζωή μας γεμάτοι όνειρα, βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε για να ζήσουμε τα ΠΑΝΤΑ, να βγούμε, να γλεντήσουμε, να ταξιδέψουμε, να ερωτευτούμε. Νιώθουμε μικροί Θεοί, ότι μπορούμε να καταφέρουμε να αγκαλιάσουμε τον κόσμο όλο. Δεν μας αρκεί το λίγο. Τα θέλουμε ΟΛΑ! Τι γίνεται όμως όταν το ΟΛΑ καταλήγει να γίνει ΤΙΠΟΤΑ; Πώς μπορείς να συνεχίσεις να ελπίζεις, να πιστεύεις, όταν χάνεις ό,τι έχεις και δεν έχεις, όταν σου κόβονται τα φτερά; Ένα ατύχημα είναι ικανό να ανατρέψει ολόκληρη τη ζωή σου (όχι μόνο του άμεσα εμπλεκόμενου, μα και όλων των ανθρώπων γύρω του). Είναι πολύ δύσκολο να μπορέσεις να αποδεχτείς το γεγονός, την πραγματικότητα, το ότι όλα πια έχουν την πικρή γεύση της στασιμότητας, ότι δεν έχεις το δικαίωμα να κάνεις το παραμικρό. Από τη μια στιγμή στην άλλη, με μια ριπή ανέμου, με τη δύναμη και τη χαρά των νιάτων, εκεί που νομίζεις πως κρατάς στα χέρια σου το μέλλον, έρχεται το απροσδόκητο… αυτό που το άκουγες μα δεν ήξερες, αυτό που πίστευες πως δε θα σου συμβεί… Και η ζωή σου διαμορφώνεται σε άλλη πραγματικότητα, γεμάτη περιορισμούς και αντιξοότητες, ανατρέποντας σχέδια, στόχους, προσδοκίες. Ποιο είναι το κίνητρο που μας κρατά όρθιους και μας κινητοποιεί στον αγώνα ζωής που καλούμαστε καθημερινά να δώσουμε σε μια τέτοια περίπτωση; Πίστη στη δύναμη του ανθρώπου να αγωνίζεται ενάντια σε όλα, ακόμη και όταν βρεθεί στο απόλυτο σκοτάδι. Αυτό είναι το κίνητρο. Αυτή είναι η ελπίδα. Τα άτομα αυτά καταφέρνουν να μας το αποδεικνύουν καθημερινά σε πείσμα των καιρών και των ανθρώπων.

Δημιουργίες των: Σαμψώνα Πελαγία (Β΄) & Ζενέλι Ντοριάν (Α΄)

Η ψυχική δύναμη των ανθρώπων αυτών είναι τέτοια που καταφέρνουν να δουν μπροστά τους επιλογές, μπορούν να κάνουν ακόμη όνειρα και να προσπαθήσουν να τα πραγματοποιήσουν. Δεν είναι μόνο ότι καταφέρνουν οι ίδιοι να αποδεχτούν την κατάστασή τους, μα καταφέρνουν να δώσουν στους γύρω τους την δυνατότητα να αναγνωρίσουν τη δύναμή τους. Μια δύναμη που μπορεί να κάνει θαύματα, να κάνει αγώνες, να διεκδικήσουν με το δικό τους τρόπο, να κερδίσουν την άνιση μάχη με τη ίδια τη ζωή! Ο τρόπος που πραγματοποιούνται πολλές φορές τα όνειρά μας είναι πέρα από κάθε λογική, πέρα από κάθε φαντασία. Όμως, υπάρχουν περιπτώσεις που στεκόμαστε ανήμποροι να αντιδράσουμε μπροστά στη δύναμη της ψυχής, στην αστείρευτη αγάπη για τους ανθρώπους, στην πίστη ότι τίποτε δεν τελείωσε ακόμη κι ότι όλα για κάποιο σκοπό γίνονται, γιατί η ανθρώπινη δύναμη βρίσκεται στην ψυχή και όχι στα χέρια και στα πόδια. Οι ξεχωριστοί αυτοί άνθρωποι αποδεικνύουν καθημερινά ότι τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από τη θέληση και την πίστη στον άνθρωπο. Η δύναμη δεν έχει όρια. Το αδύνατο είναι για τους αδύναμους και δεν υπάρχει «Δεν μπορώ», υπάρχει μόνο «Δε θέλω». Το πιο εκπληκτικό είναι να έχουμε γύρω μας ανθρώπους που μας αγαπάνε πραγματικά γι’ αυτό που είναι στην ψυχή μας. Δυο χέρια και δυο πόδια ανήμπορα δεν στέκονται ικανά να στερήσουν τη φιλία, τον έρωτα, τη μητρότητα, τη διεκδίκηση με κάθε δυνατό μέσο. Τίποτε δεν τελειώνει αν έχουμε τη δύναμη μέσα μας να συνεχίσουμε να το διεκδικούμε. Μια μαγική δύναμη μας δίνει ώθηση να υπερβούμε τα φυσικά εμπόδια και να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας. Άνθρωπος σημαίνει συναισθήματα, ψυχή, μυαλό, θέληση, πίστη, ελπίδα, αφοσίωση. Η ζωή δεν σου προσφέρεται για να τα έχεις όλα, μα για να παλεύεις για όσα περισσότερα, με όλες σου τις δυνάμεις. Με αγάπη και πίστη. Γιατί η Αγάπη, τελικά, είναι ο σκοπός και η Ζωή είναι το ταξίδι! (Ομάδα Ζώνης Δημιουργικών Δραστηριοτήτων με θέμα τη «Διαφορετικότητα των Ατόμων με Αναπηρία»)


4

Εκπαίδευση AMEA Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Απρίλιος 2013

*

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

σελ. 3

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Τα γενναία παιδιά της ΕΛΕΠΑΠ Σχολική βία

H

*

Νέοι και κατάθλιψη

σελ. 4

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ»

Οι εκδηλώσειςΔιοικούσας Επιτροπής της ΕΛΕΠΑΠ κ. Κολοβού Λαμπρινή, γραμματέας της Τοπικής του σχολείου µας σελ. 7, 8 Αγρινίου μας παρουσιάζει το έργο της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου και μας συστήνει τα γενναία παιδιά της: Αποκλειστικός Χορηγός ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

«Η ΕΛΕΠΑΠ είναι ένα όραμα, ένας θεσμός 80 χρόνων για όλη την Ελλάδα. Αυτό το όραμα στο Αγρίνιο, πριν 23 χρόνια, μια ομάδα ανθρώπων, που είχαν περίσσευμα ψυχής, αγάπης και θέληση προσφοράς προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο, το έκαναν πραγματικότητα. Η ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου (Ν.Π.Ι.Δ.) είναι το 6ο παράρτημα σ’ όλη την Ελλάδα. Τα άλλα παραρτήματα βρίσκονται σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Βόλο και Χανιά. Η ΕΛΕΠΑΠ ασχολείται με τη διάγνωση, αποκατάσταση και θεραπεία των παιδιών με κινητικές αναπηρίες και αναπτυξιακές δυσκολίες (όπως εγκεφαλική παράλυση, νευρομυικές παθήσεις, Σύνδρομα με συνοδά κινητικά προβλήματα, προβλήματα λόγου και μάθησης), φροντίζοντας παράλληλα και τη στήριξη των οικογενειών τους. Το πρόγραμμα των θεραπειών τους καλύπτεται οικονομικά από τον ασφαλιστικό τους φορέα. Οι υπηρεσίες που προσφέρονται στην ΕΛΕΠΑΠ είναι : φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία, λογοθεραπεία, παιδοψυχιατρική παρακολούθηση, ατομική ψυχοθεραπεία και ψυχολογική υποστήριξη από παιδοψυχολόγο. Το τμήμα Μαθησιακών Δυσκολιών υποστηρίζεται από Ειδική Παιδαγωγό. Από το Μάιο του 2017 λειτουργεί τμήμα πρώιμης παρέμβασης. Η πρώιμη παρέμβαση είναι ισότιμη με οποιαδήποτε μονάδα ειδικής προσχολικής αγωγής, ασχολείται με παιδιά από 18 μηνών έως 6 ετών και είναι στελεχωμένη από 2 ειδικούς παιδαγωγούς και έναν νοσηλευτή. Τα παιδιά βρίσκουν στην ΕΛΑΠΑΠ μια ανοιχτή αγκαλιά που τα υποδέχεται για να τα φροντίσει, να τα στηρίξει και να τα βοηθήσει να αξιοποιήσουν στο μέγιστο τις δυνατότητές τους. Είναι πραγματικά μαγικό να τα βλέπεις μέρα με τη μέρα να εξελίσσονται, να βελτιώνονται, να κάνουν τα πρώτα «Βήματα Ζωής». Όλοι μαζί, τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής που είναι εθελοντές, το θεραπευτικό, το διοικητικό προσωπικό του Κέντρου και οι γονείς των παιδιών μας αγωνιζόμαστε καθημερινά ενωμένοι σαν μια γροθιά προκειμένου να ξεπεράσουμε κάθε σκόπελο, κάθε δυσκολία, για να τους ξαναδώσουμε το χαμόγελο και την ελπίδα που τόσο έχουν ανάγκη. Με την αγάπη όλων το παιδί που έρχεται στην ΕΛΕΠΑΠ παύει να αισθάνεται απομονωμένο και διαφορετικό. Στους φιλόξενους χώρους της κάνει φίλους, παίζει, ανταποδίδει το χαμόγελο, γιατί αισθάνεται ασφαλές. Κάθε κίνηση, κάθε βήμα τους είναι για μας μια μεγάλη νίκη. Στη διάρκεια των 19 χρόνων λειτουργίας της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου πολλά από τα παιδιά κατακτούν το στόχο τους, στέκονται στα πόδια τους, περπατούν, φοιτούν σε κανονικά σχολεία, προχωρούν στο μέλλον με Βήματα Σταθερά, Βήματα Ζωής. Στις καινούριες δομές, ευρωπαϊκών προδιαγραφών, έχουμε έναν ακριβώς χρόνο που εγκατασταθήκαμε. Το νέο μας κτήριο αποτελεί κόσμημα για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή και είναι ένα δείγμα της ευαισθησίας της κοινωνίας μας για τα άτομα με αναπηρία. Η ΕΛΕΠΑΠ με άδεια του Υπουργείου Παιδείας εκτελεί ένα «Πρόγραμμα Βραχείας Παρέμβασης, Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για την ένταξη και ενσωμάτωση των ΑΜΕΑ» προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους μαθητές Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων στην αναπηρία. Λένε τα παιδιά της ΕΛΕΠΑΠ: “ Μπορεί να είμαστε διαφορετικοί, αλλά τα πάμε μια χαρά!” και “Όταν μου σφίγγεις το χέρι, να ’ξερες πόσο όμορφη γίνεται για μένα η ζωή!” Eμείς ως ΕΛΕΠΑΠ ρίχνουμε γέφυρες επικοινωνίας προσπαθώντας να σπάσουμε το φράγμα της απομόνωσης, στοχεύοντας στην αλληλεπίδραση και στην αποδοχή του διαφορετικού. Ελάτε να μας επισκεφτείτε και να δείτε από κοντά τι γίνεται στην ΕΛΕΠΑΠ για τα 165 γενναία παιδιά της.»

Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση Η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση παρέχεται σε: 1. Δημόσιο Σχολείο – Συνηθισμένη τάξη

Παιδιά με ειδικές ανάγκες (για τα οποία προσδιορίστηκε ειδική αγωγή και εκπαίδευση) δικαιούνται δωρεάν φοίτηση σε δημόσιο σχολείο (για την παροχή της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης), σε τάξη συνηθισμένου σχολείου, εφοδιασμένου με τις κατάλληλες υποδομές, σύμφωνα με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Υπουργείου, προσαρμοσμένο στις ειδικές ανάγκες των παιδιών και στο εξατομικευμένο πρόγραμμα εκπαίδευσής τους. Σε περίπτωση που η ειδική αγωγή και εκπαίδευση παρέχεται, πλήρως ή εν μέρει, σε τάξη συνηθισμένου σχολείου, καθορίζονται από την Επαρχιακή Επιτροπή το δημόσιο σχολείο και η τάξη, ο αριθμός των παιδιών της τάξης στην οποία φοιτούν παιδιά με ειδικές ανάγκες (που μπορεί να μειωθεί ανάλογα με τον βαθμό σοβαρότητας του προβλήματος των παιδιών που εντάσσονται σε αυτή), οι εξαιρέσεις, απαλλαγές, τροποποιήσεις ή προσαρμογές στο αναλυτικό πρόγραμμα, το είδος της στήριξης που θα παρασχεθεί στο παιδί, οι αναγκαίες οικοδομικές και περιβαλλοντικές αλλαγές στο σχολείο, οι διδακτικές περίοδοι, των εκπαιδευτικών λειτουργών που έχουν την ευθύνη της τάξης στην οποία φοιτά το παιδί και ο συνδετικός λειτουργός που θα έχει την άμεση ευθύνη για το παιδί.


5 Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

*

Απρίλιος 2013

*

Νέοι και κατάθλιψη

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

σελ. 3

σελ. 4

Αν, για λόγους που εξειδικεύονται, δεν είναι δυνατήΣχολική η φοίβία τηση σε σχολείο της περιοχής στην οποία διαμένει το παιδί, σελ. 5 Οι φίλοι µας τα ζώα η Επαρχιακή Επιτροπή μεριμνά για τη δωρεάν μεταφορά του σελ. 6 προς και από το σχολείο αυτό. Οι εκδηλώσεις

Τ

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

ο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου φέρεται ως το πρώτο δημοτικό περιφερειακό θέατρο στην Ελλάδα. Εμπνευστής και δημιουργός του από το 1980 ήταν ο τότε του σχολείου µας σελ. 7, 8 δήμαρχος Αγρινίου Στέλιος Τσιτσιμελής. Ιδρύθη2. Δημόσιο Σχολείο – Ειδική Μονάδα Αποκλειστικός Χορηγόςκε το 1981 ως «Θέατρο του Δήμου Αγρινίου» και Η φοίτηση παιδιού με ειδικές ανάγκες για το οποίο προστο 1983 εντάχθηκε επίσημα στον θεσμό των Δημοδιορίστηκε ειδική αγωγή και εκπαίδευση, μπορεί να γίνει σε τικών Περιφερειακών Θεάτρων. Ιδιαίτερη σημασία ειδική μονάδα που λειτουργεί σε συνηθισμένο σχολείο δίνεται στην προσέγγιση των νέων, και για το λόγο Οι Ειδικές Μονάδες είναι εντεταγμένες και ενσωματωμένες αυτό το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. διαθέτει «Νεανική-Παιδική Σκηνή» και αναλαμβάνει κάθε χρόσε συνηθισμένα σχολεία και λειτουργούν σε χώρους άνετους νο μία σειρά πρωτοβουλιών στον τομέα αυτό. Το θέατρο στεγάζεται στο ισόγειο του και προσπελάσιμους από τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ο διΔημοτικού Μεγάρου Αγρινίου. Κάθε χρόνο, όμως, εγκαινιάζει νέους χώρους για παραευθυντής του συνηθισμένου σχολείου στο οποίο στεγάζεται στάσεις, όπως σημαντικά κάστρα του νομού (λ.χ. Βονίτσης) και της χώρας (λ.χ. Προη ειδική μονάδα έχει την ευθύνη για τη λειτουργία της. Τα πύλαια Παλαμηδίου), ενώ αποπειράται την προσέγγιση του κοινού του σε εργασιακούς παιδιά της Ειδικής Μονάδας εγγράφονται κανονικά στο μηχώρους και εργοστάσια (λ.χ. «Μεταλλοπλαστική Αγρινίου») ή και σε άλλους χώρους τρώο του σχολείου και στο μαθητολόγιο της ανάλογης, κατά (λ.χ. τέως Δημοτικά Σφαγεία Αγρινίου), αναβαθμίζοντας τη χρηστική τους ταυτότητα. το δυνατό, με την ηλικία τους τάξης. Ο συνολικός αριθμός Η διαδρομή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου έχει συνδεθεί και με την αναβίωση δύο σηματων παιδιών σε κάθε ειδική μονάδα καθορίζεται με βάση την ντικών αρχαίων θεάτρων: του θεάτρου των Οινιαδών (το 1986) και του θεάτρου της ηλικία, τις ειδικές ανάγκες, τις ιδιαιτερότητες και την εύρυθμη αρχαίας Στράτου (το 1997). Στα χρόνια της λειτουργίας του το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου λειτουργία της ειδικής μονάδας. Αρμόδια για να αποφασίσει έχει πραγματοποιήσει περιοδείες και έχει λάβει μέρος σε Πανελλαδικά Φεστιβάλ και τον συνολικό αριθμό των μαθητών στην ειδική μονάδα είναι περιφερειακές διοργανώσεις, καθώς και σε εκδηλώσεις δήμων και κοινοτήτων της Αιη Επαρχιακή Επιτροπή, αφού ακούσει τις απόψεις του διευτωλοακαρνανίας και της υπόλοιπης Ελλάδας. Μέσω των 3 σκηνών που διαθέτει, την θυντή του σχολείου, του συνδετικού λειτουργού, του οικείου κεντρική και την παιδική – νεανική και την πειραματική, κατάφερε να δώσει τη δυναεπιθεωρητή Ειδικής Εκπαίδευσης και του δασκάλου της μοτότητα στους καλλιτέχνες του τόπου να εκφράζονται και έτσι το κοινό να απολαμβάνει νάδας. θεάματα με ψυχαγωγικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, που στόχο έχουν την εξέλιξη του ανθρώπου, πολιτισμικά και κοινωνικά.

3. Σχολείο Ειδικής Αγωγής & Εκπαίδευσης

To Σχολείο Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης είναι δημόσιο σχολείο που ιδρύεται και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου για παροχή ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης σε παιδιά με ειδικές ανάγκες. Τα σχολεία αυτά στελεχώνονται με το αναγκαίο διδακτικό και άλλο επιστημονικό υποστηρικτικό και βοηθητικό προσωπικό (ψυχολόγοι, λογοθεραπευτές, γιατροί, φυσιοθεραπευτές και άλλοι) και εφοδιάζονται με σύγχρονα μέσα που είναι απαραίτητα για την εκπλήρωση της αποστολής τους. Τα παιδιά που φοιτούν σε σχολεία ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης εντάσσονται σε ομάδες, που συγκροτούνται λαμβανομένων υπόψη της ηλικίας και των ιδιαιτεροτήτων κάθε παιδιού, καθώς και της πολυθεματικά αξιολογημένης ειδικής αγωγής που προσδιορίζεται για αυτά. Ο αριθμός των μαθητών στις ομάδες καθορίζεται, με βάση τις αξιολογημένες ανάγκες κάθε παιδιού, από ομάδα που αποτελείται από έναν επιθεωρητή Ειδικής Εκπαίδευσης, έναν εκπαιδευτικό ψυχολόγο, έναν εκπαιδευτικό Ειδικής Εκπαίδευσης, όλοι από τον δημόσιο τομέα, και τον διευθυντή του σχολείου. Η εκπαιδευτική πολιτική των σχολείων ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης περιλαμβάνει σύστημα συνεχούς επαφής των σχολείων ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης με τα συνηθισμένα σχολεία της περιοχής τους και διοργάνωσης κοινών δραστηριοτήτων, ανάλογα με την περίπτωση.

4. Παροχή Υπηρεσιών σε Άλλους Χώρους

Στα παιδιά με ειδικές ανάγκες της Δημοτικής και της Μέσης Εκπαίδευσης που για λόγους υγείας δεν μπορούν, για μακρύ χρονικό διάστημα, να παρακολουθήσουν το συνηθισμένο πρόγραμμα μαθημάτων στο σχολείο, δυνατό να εξασφαλίζεται εκπαίδευση κατ’ οίκον ή σε νοσηλευτήρια. Η παρακολούθηση μαθημάτων εκτός του σχολείου θεωρείται μέρος του κανονικού προγράμματος μαθημάτων στη συνηθισμένη τάξη.

Κακκαβάς Παρασκευάς, (Γ2)

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Πηγή: Υπουργείο Πολιτισμού


6 Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Απρίλιος 2013

Αρ. Φύλλου 2

Τιμή 1€

Συνέντευξη με τον Νίκο Καραγεώργο Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

Τ

Παραθέτουμε αποσπάσματα αυτής της υπέροχης συνέντευξης χωρίς καμιά πρόθεση λογοκρισίας αλλά λόγω έλλειψης χώρου. […] Καραγεώργος Νίκος: Εγώ ταλαιπωρήθηκα πολύ με το 19,9 στη ζωή μου, γιατί έμαθα να είμαι πρώτος. Και πολλά χρόνια με πήρε να καταλάβω ότι δεν έχει σημασία να είσαι πρώτος, κάποια στιγμή θα είσαι και τελευταίος, κάποια στιγμή θα είσαι και δεύτερος. Είναι η ζωή, είναι οι νόμοι της φύσης. Μετά από χρόνια ο μέντοράς μου μού λέει: «Νίκο, θες να είσαι πρώτος ή προσωπικός; Δηλαδή σε αυτό που θες να κάνεις, θες να είσαι πρώτος ή αυτό το έργο που παράγεις να είναι προσωπικό; Κάποιοι στιγμή θα το καταλάβουν κι οι άλλοι, να’ χει ταυτότητα». Μαρία Κούτσικου: Κύριε Καραγεώργο, είστε Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου αλλά είστε και Αγρινιώτης. Θα θέλατε να μας πείτε κάποια πράγματα για τη ζωή σας και για τη μέχρι τώρα πορεία σας; Καραγεώργος Νίκος: Τελείωσα την τρίτη λυκείου εδώ στο Αγρίνιο το ’82. Πέρασα στην Νομική Αθηνών, αλλά εγώ ήθελα να κάνω θέατρο, ηθοποιός. Πήγα και έδωσα στη Δραματική του Εθνικού. Κόπηκα στις δεύτερες, οπότε πήγα σε μια Ιδιωτική, τελείωσα… μετά έδωσα σε μία οντισιόν στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και γνώρισα το μεγάλο μου δάσκαλο τον Μίνω Βολανάκη, που με πήρε στο Κρατικό Θέατρο και έκανα τρία χρόνια. Έγινα βοηθός του σε κάποια έργα. Μου είχε πει από τότε «εσύ θα σκηνοθετείς» και εγώ γέλαγα, γιατί ήμουν ψώνιο, γιατί ήθελα να βγαίνω να παίζω. Έπαιξα μέχρι το ‘99. Το ‘99 μάζεψα κάποια χρήματα, γιατί άρχισα να διδάσκω σε μια δραματική σχολή στην Αθήνα, αλλά είχα καημό να πάω να σπουδάσω στο εξωτερικό. Οπότε μάζεψα κάποια χρήματα στον Ίασμο, πήγα Αμερική και έκανα δύο summer school. Στο πρώτο summer school βγήκα πρώτος, οπότε μου έδωσαν την υποτροφία για το δεύτερο. Κι εκεί άρχισα να βάζω τα πράγματα λίγο σε μια σειρά στο μυαλό μου, γιατί ήταν πολύ ταραγμένο και η δουλειά είναι και αυτή πολύ ταραχώδης. Γύρισα και αποφασίζω να σταματήσω το θέατρο, να σκηνοθετώ μόνο και να κάνω μαθήματα. Μετά άρχισα και δούλευα σε άλλες δύο σχολές δραματικές και όταν φτάσαμε γύρω

*

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

σελ. 2

η Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018 οι μαθήτριες του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου Άννα Λυμπέρη της Α΄ τάξης και Μαρία Κούτσικου της Β΄ τάξης, συνοδευόμενες από τις καθηγήτριές τους κυρίες Κατερίνα Ζέικου (ΠΕ06) και Αγγελική Παππά (ΠΕ02), πήγαν στα γραφεία του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου και πήραν συνέντευξη από τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ κύριο Νίκο Καραγεώργο.

*

Νέοι και κατάθλιψη

σελ. 3

*

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

στο 2010 με την κρίση, ήμουν και εγώ πια 45 χρονών, οπότε ήρθε και Σχολική βία σελ. 5 η προσωπική μου κρίση, και εκεί Οι φίλοι µας τα ζώα σελ. 6είπα λίγο να κοιτάξω το Νίκο. Έκανα κάποιες δουλειές πολύ προσωπιΟι εκδηλώσεις του σχολείου µας σελ. 7, 8κές δικές μου, που πήγαν πολύ καλά στην Αθήνα αλλά δεν είχαν ευρεία Αποκλειστικός Χορηγός αποδοχή. Κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο του Δήμαρχου Αγρινίου και μου λένε «θα θέλαμε να σας δούμε ο Δήμαρχος και το διοικητικό συμβούλιο για Καλλιτεχνικό Διευθυντή». Ξέρεις τι γίνεται, Μαρία; Καταλαβαίνεις ότι η ζωή έχει μια ροή. Δεν ξέρεις τη ροή,την μαθαίνεις εκ των υστέρων. Αλλά τα γεγονότα, τα λάθη είναι που στο ορίζουν. σελ. 4

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Αυτό που λέω με μεγάλη συγκίνηση και ευχαριστώ τους δικούς μου γι’ αυτό…(μιλά δακρυσμένος και βαθιά συγκινημένος) είναι ότι άνθρωποι που ήταν μεροκαματιάρηδες με βάλανε σε Ιδιωτικό. Μου είπαν ότι ο μεγαλύτερος πλούτος είναι η γνώση και είχαν δίκιο. Τώρα αποδεικνύεται! Και ήμουν πάντα με πολύ γερά όπλα από το σπίτι μου. Αλλά έχει σημασία ότι η τέχνη είναι πολύ προσωπική διαδρομή και μπορεί όλοι να σου λένε προς τα πού να πας αλλά πρέπει να μιλάς λίγο με τον εαυτό σου. Γιατί κι εγώ έναν Κουν είδα, τον Μάνο Κατράκη που τον είχαν φέρει εδώ στο Ολύμπιον παλιά, την Ασπασία Παπαθανασίου … δηλαδή τα ερεθίσματά μας, όταν είμαστε μικροί, δεν ξέρουμε να τα εκτιμήσουμε. Απλά να τα έχουμε. Δεν ήμουνα ποτέ στη ζωή μου ένα πράγμα, γιατί σαν ηθοποιός, σαν καλλιτέχνης, πρέπει να τα οσμίζεσαι, είναι οι εμπειρίες, οι παρατηρήσεις, τα πάντα… Και γύρισα στο Αγρίνιο μετά από 30 χρόνια, από το ’15 στη θεσούλα αυτή! Μ: Υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος θητείας του Καλλιτεχνικού Διευθυντή; Κ: Κάθε χρόνο ανανεώνεται. Εγώ μέσα μου έβαλα όριο τριών χρόνων. Δηλαδή το τελειώνω τώρα τον Σεπτέμβριο. Νομίζω ότι σε σχέση με την εξουσία, γιατί είναι εξουσίας θέσεις αυτές, κι επειδή στην Ελλάδα την απολαμβάνουμε πολύ την εξουσία, πρέπει να βάζεις εσύ ένα προσωπικό όριο, να κοιτάς τι μπορείς να κάνεις και να φτιάχνεις τα πράγματα έτσι ώστε να μπορεί να έρθει μια συνέχεια. Να μη φαίνεται συνέχεια ότι μόνο εσύ είσαι και μετά το χάος. Άννα Λυμπέρη: Υπάρχει βιβλιοθήκη με τα κείμενα των παραστάσεων που έχουν ανεβεί στο ΔΗΠΕΘΕ; Κ:Ναι, έχουμε εδώ κείμενα, κρατάμε αρχείο αλλά βιβλιοθήκη για να τα δίνουμε έξω δεν υπάρχει. Μπορεί να βγει μια φωτοτυπία, όμως, αν μας ζητηθεί το κάνουμε. Εδώ θέλω να πω ότι το ΔΗΠΕΘΕ, μπορεί και όλα τα ΔΗΠΕΘΕ, βασίζονται, στις υπερπροσπάθειες κάποιων ανθρώπων. Το συζητάω πολλές φορές κι αυτά είναι πράγματα που δεν έχουν μπει ούτε στις εφημερίδες, οπότε είναι δικά σας γκαραντί και μεγάλη δική σας επιτυχία αποκλειστική. Πιστέψτε έναν άνθρωπο, αυτό τους είπα κάποια στιγμή στο Διοικητικό, και δώστε, όπως έδωσαν στο Βούπερταλ στην Πίνα Μπάους ένα θέατρο για να κάνει το θέατρό της. Πιστέψτε έναν άνθρωπο και όλες οι Κυβερνήσεις, και όλοι οι Δήμαρχοι, και όλες

οι δυνάμεις να μην τον αλλάζουν, να γίνει πλέον ένας θεατρικός πυρήνας. Απλά στην Ελλάδα είναι γιατί εσύ κι όχι εγώ … εκεί εγώ διαφωνώ! Ήρθε ο Θοδωρής Γκόνης, έκανε μια εξαιρετική δουλειά κάποια χρόνια. Ο Θοδωρής θα γραφτεί στην ιστορία, γιατί έβγαλε το θέατρο και έκανε παραστάσεις σε μη θεατρικούς χώρους. Στην Αγία Μαρίνα έκανε, ας πούμε, έναν Βιζυηνό, έκανε στη λίμνη το Μελτεμάκι. Ο κος Νικολαΐδης, που ήταν πριν, έφερε την όπερα στο Αγρίνιο, γιατί είναι πολύ της κλασικής. Δηλαδή ο καθένας πάντα κάτι δίνει! Επίσης πάντα κάνει κάποιο λάθος! That’s life! Πακέτο πάνε αυτά… Α: Πόσο έχετε εισπράξει μέχρι τώρα την ανταπόκριση του κόσμου στις θεατρικές επιλογές που γίνονται για το ΔΗΠΕΘΕ; Κ: Εισιτηριακά – εισπρακτικά δεν το έχω χαρεί. Είναι πολύ ακανόνιστα τα πράγματα. Δηλαδή, στους «Κακούς του Σαίξπηρ» που ήταν 10Ε ενιαίο ήρθαν όλοι. Στο Θέατρο της Στιγμής πάλι είχε πολύ κόσμο. Στις παραστάσεις της Κεντρικής Σκηνής δεν πήγαμε πολύ καλά. Την 1η χρονιά κάναμε το «Αγαπητέ Θεέ» με πρωταγωνιστή έναν δεκάχρονο. Η παράσταση αυτή πήγε σταθερά καλά εισπρακτικά (40 εισιτήρια την Παρασκευή, 60 το Σάββατο, 100 την Κυριακή) και ήταν κάθε βδομάδα έτσι για 2 μήνες, που σημαίνει ότι το κοινό ήρθε κι έκατσε μ’ έναν τρόπο. Πέρσι με τον «Άμλετ» που τον έκανε ο Κώστας Αρζόγλου, ένας πολύ μεγάλος θεατράνθρωπος με πολύ νέα παιδιά, ήταν δύσκολος ο Άμλετ, ήταν και η μεγάλη διάρκεια, δεν λειτουργήσαμε. Δεν πήγε καλά εισπρακτικά. Καλλιτεχνικά ακούστηκε… Φέτος έγινε το μεγάλο μπαμ με τη «Δεσποινίδα Τζούλια». Στη «Δεσποινίδα Τζούλια» φέραμε τον καλύτερό κατά τη γνώμη μου σκηνοθέτη, τον Κώστα Φιλίππογλου, με ευρωπαϊκές σπουδές και έκανε μία Τζούλια ανάποδα. Όχι αναμενόμενη, όχι κλασική. Διαφορετική! Ο κόσμος, ηλικίας 40 με 50, ήρθε. Οι μεγαλύτεροι κάποιοι ήρθαν, κάποιοι δεν ήρθαν. Κάτω των 18 ούτως ή άλλως το είχαμε απαγορεύσει, γιατί είχε κάποιες σκηνές δύσκολες. Οπότε δεν έχω κανονική εικόνα… Εγώ στο Αγρίνιο (κι απαντάω στην πρώτη σου ερώτηση) έμαθα το κόστος του να είσαι απέναντι από τη μάζα. Κάποια στιγμή μπορεί να συμπλεύσεις , κάποια στιγμή όμως μπορεί να έχεις διαφορετική γνώμη. Είναι πάλι αυτό που λέγαμε νωρίτερα με το «προσωπικός». Μ: Πέρσι η θεατρική περίοδος του ΔΗΠΕΘΕ ήταν ένα αφιέρωμα στον Shakespeare και φέτος στο πολιτικό θέατρο. Προτιμάτε να εντάσσετε τις θεατρικές παραστάσεις σε ενότητες και γιατί; Κ: Έτσι δουλεύω και στη σχολή. Με βοηθάει να βρίσκω θέματα. Δηλαδή, ας πούμε , την πρώτη χρονιά είχαμε βάλει τη δύναμη του μικρού, δηλαδή πόσα μικρά πράγματα έχουν τεράστια δύναμη. Γι’ αυτό κι έπαιζε πρωταγωνιστής μας ένας δεκάχρονος. Πέρσι ήταν ένα αφιέρωμα στον Σαίξπηρ. Τη φοβερή του φράση, από το «Όπως αγαπάτε», «Όλος ο κόσμος μια σκηνή» την κάναμε πραγματικότητα και κάναμε παραστάσεις σε διάφορα μέρη. Το θέμα είναι τι, ή ποιο είναι το θέμα που μπορεί να αφορά και την πόλη. Δηλαδή αυτό με το φετινό το ‘χα από πέρυσι. Αλλά επειδή ήταν και ο Σαίξπηρ, ήταν και η επέτειος των 400 χρόνων, είπα να κάνουμε αυτό… Πάντα εμένα με απασχολούσε πολύ γιατί τον άλλο τον αντιμετωπίζουμε σαν απειλή. Με αποκορύφωμα τους μετανάστες που περάσανε από τον Τσεσμέ στη


7 Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Μ: Με ποια κριτήρια γίνεται η επιλογή των ηθοποιών; Κ: Κοίτα… πρώτα απ’ όλα είδα όλους τους ηθοποιούς που υπάρχουν εδώ, γιατί λόγω κρίσης επέστρεψαν. Την πρώτη χρονιά έκανα κάθε Πέμπτη οντισιόν, για να γνωρίσω τους ηθοποιούς. Αυτό είναι το κριτήριο, να είναι εδώ και να ενδιαφέρονται να δουλέψουνε. Και το δεύτερο είναι κάποιοι άνθρωποι που πιστεύω πολύ εγώ από την Αθήνα, όχι φίλοι μου, γιατί ο Κώστας Φιλίππογλου δεν είναι φίλος μου, αλλά εκτιμώ πολύ τη δουλειά του. Αυτά τα δυο κριτήρια είχα: ποιοι καλύτεροι από τον αφρό της Αθήνας και όλο το υλικό εδώ - και πιστέψτε με έχει πολύ υλικό εδώ. Α: Τι σχέδια έχετε τώρα για το ΔΗΠΕΘΕ του Αγρινίου; Ποιο είναι το όραμά σας; Κ: Φέτος το καλοκαίρι έχω τη μεγάλη χαρά με την Εφορία Αρχαιοτήτων να κάνουμε την «Μπερνάντα Άλμπα». Είναι η πρώτη φορά που το ανακοινώνουμε. Έχει περάσει από το διοικητικό. «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα» του Λόρκα το κάνουμε στα πέντε αρχαία θέατρα του Νομού. Ο Νομός μας έχει πέντε αρχαία θέατρα: Καλυδώνα, Μακύνεια, Πλευρώνα, Οινιάδες και Στράτο. Και θα κάνουμε μια παράσταση που θα ενοποιήσει τα πέντε αυτά αρχαία θέατρα. Ήθελα την πρώτη χρονιά να κάνω κάτι στη Στράτο, ήρθε η Δέσποινα Μπεμπεδέλη με τη ΔΕΒ και κάναμε την Εκάβη και μας έδωσε και το κεντρικό Λυρικό Συμβούλιο -να λοιπόν η χαρά- τη Δήλο, επειδή διάβασαν την αίτηση. Οπότε ανοίξαμε τη Δήλο μετά από 2500 χρόνια! Πέρυσι παίξαμε σε όλα τα χωριά Μποστ, μια λαϊκή κωμωδία… και φέτος νομίζω είναι η σειρά των αρχαίων θεάτρων. Οπότε σας καλώ να έρθετε το καλοκαίρι. Θα κάνουμε 1 με 12 Αυγούστου ένα τουρ ανά δεύτερη μέρα στα αρχαία θέατρα να τα γνωρίσουμε και παίζουν κορίτσια που είναι από το Αγρίνιο, όλοι. Τέρμα οι φίρμες! Τις φίρμες τις αφήσαμε… Με ελεύθερη είσοδο! Α: Από πέρσι ξεκίνησε μια προσπάθεια να γίνουν παραστάσεις στα σχολεία και να έρθουν οι μαθητές πιο κοντά στο θέατρο. Ποιος είναι ο στόχος αυτής της κίνησης; Κ: Είχα σκεφτεί πέρυσι να κάνουμε μια ανοιχτή πρόβα με τα παιδιά στο σχολείο. Αυτό μόνο ανοιχτή πρόβα δεν έγινε, γιατί τελικά πηγαίναμε και μιλάγαμε και μιλάγαμε, και είπα «κοίτα τι ανάγκη που έχουν τα παιδιά να μιλήσουν…» Πάνω σ’ αυτό φέτος σκέφτηκα να είναι μια

Απρίλιος 2013

*

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

Χίο, τα παιδάκια που πνίγηκαν κλπ. Δηλαδή, πολιτικό θέατρο, δεν εννοώ πολιτικοποιημένα έργα. Πολιτική θέση εννοώ «Γιατί είσαι σε αυτό το σχολείο, με αυτή τη δασκάλα και γιατί κάνεις την εφημερίδα:». Η απάντησή σου για μένα είναι πολιτική θέση. Δεν εννοώ πολιτική/ κομματική, ούτε πολιτικοποιημένη. Πολιτική, όπως λέγανε οι αρχαίοι.

*

Νέοι και κατάθλιψη

Ο µονόλογος

σελ. 3

Αρ. Φύλλου 2

µαυροπίνακα παράσταση,του που είναι απ’ σελ. 4τα καλύτερα κείμενα που έχω διαβάσει Σχολική βία σε νεοελληνικό, του σελ. 5 Σερέφα, ένα παιδάκι που με τον οδηγό του Οι φίλοι µας τα ζώα σελ. 6 αλλάζει τάξεις, για να σκεφτείς ότι δεν είσαι Οι εκδηλώσεις μόνη σου. Για μένα η τέχνη έχει μια μεγάλη του σχολείου µας σελ. 7, 8 σημασία: νιώθεις ότι παρηγοριέσαι όταν το βλέπεις, ότι ακόμα και στο πιο κακό που Αποκλειστικός Χορηγός έχεις σκεφτεί , ακόμη και στο πιο καλό, δεν είσαι μόνο σου, για να μπορείς να προχωρήσεις. Αυτό νομίζω είναι το σημαντικό στην τέχνη! Όχι να κανακεύει, να παρηγορεί!

Σ

MAM

τα πλαίσια των καινοτόμων δράσεων που υλοποιεί και φέτος το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου καλωσορίσαμε στο σχολείο μας τη χαρισματική σκηνοθέτη Νάντια Ζαρκάδα και τους εξαιρετικούς ηθοποιούς Αφροδίτη Κλεάνθη και Πέτρο Γούτη της Εφηβικής Σκηνής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου, που ανέβασαν στα Λύκεια του Αγρινίου τη θεατρική παράσταση «ΜΑΜ» του Σάκη Σερέφα. Το εκπληκτικό κείμενο του συγγραφέα αποδόθηκε με τρόπο απολαυστικό και οι ηθοποιοί χωρίς σκηνική και ηχητική υποστήριξη κατάφεραν να μας καθηλώσουν! Η παράσταση όχι μόνο μας διασκέδασε, αλλά μας ευαισθητοποίησε και μας προβλημάτισε γιατί αισθανθήκαμε ότι μας αφορούσε άμεσα, ήταν γραμμένο για μας, για τον καθένα μας. Υπό τον ήχο του συμβολικού τραγουδιού “Stand by me”, το ΜΑΜ μας ξενάγησε στο ταξίδι της ζωής από την παιδική ηλικία έως την ενηλικίωση περνώντας μέσα από τις «συμπληγάδες» της εφηβείας. Αγγίζοντας πολλές ευαίσθητες χορδές και θέματα όπως οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια, το σχολείο, η φιλία, ο έρωτας, ακολουθήσαμε την πορεία του Ζοζέφ μέσα από τις συζητήσεις του με τον Μεγάλο, τον οδηγό του σχολικού λεωφορείου, που με χιούμορ και μεγάλη οξυδέρκεια παραδίδει μαθήματα ζωής τόσο στον Ζοζέφ, όσο και στους θεατές. Με εργαλείο επτά φαγητά που κρύβουν ένα πολύτιμο μάθημα το καθένα, η παράσταση μας βοήθησε να ξεφλουδίσουμε λίγο την «αγκινάρα» για να ανακαλύψουμε σιγά-σιγά την «καρδιά» της, τον πραγματικό μας εαυτό που κρύβεται κάτω από στρώματα συμβάσεων και συμβιβασμών. Οι φόβοι, ο πόνος, η μελαγχολία, το πένθος, η νοσταλγία μετουσιώνονται σε μνήμη και μας ακολουθούν μια ζωή. Κάποιος, κάπου έχει τα ίδια προβλήματα και ανησυχίες με μένα. Δεν είμαι μόνος. Θα ανακαλύψω τη δική μου «μύγα», το ουδέτερο γεγονός που θα αποσπάσει την προσοχή μου από τα «αγκάθια» της μνήμης και του πόνου. Θα κάνω τη ζωή μου πιο απλή και όπως αρέσει σε μένα, γιατί τι είναι η ζωή τελικά; Ένα ΜΑΜ είναι η ζωή και θα την απολαύσω τρώγοντάς τη ως το τέλος!

ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Κ: Συν ή πλην να αρχίσω; Γιατί εγώ θα τα πω όλα. Πλην είναι ότι πρέπει οπωσδήποτε να κρύψουμε τους καθρέφτες. Δεν μπορούμε να βάλουμε ένα παιδί μέσα σε μια διαδικασία θεάτρου και να του αυξήσουμε το ναρκισσιστικό του στοιχείο. Το θέατρο έχει ένα κομμάτι ναρκισσισμού πολύ έντονο. Οπότε το κομμάτι του ναρκισσιστικού θεάτρου πρέπει οι καθηγητές να το ξέρουν και κάπως να το αντιμετωπίζουν. Εγώ πρότεινα «μπορούμε να βάλουμε πανιά στους καθρέφτες, ώστε να μην κάθεται τώρα ένα νέο κορίτσι και βάφεται;» Αρκετές Αλίκες και Τζένες είχαμε… Κάνουμε τη δουλειά για το θέατρο γιατί είναι ομάδα συνόλου, ομάδα συνεργασίας. Λίγη προσοχή στο ναρκισσιστικό κομμάτι, το οποίο ελλοχεύει σε όλους μας. Δεύτερο μείον, όχι άλλο κινηματογράφο. Ξεκίνησα την καριέρα μου κάνοντας ταινία στο θέατρο, αλλά δεν μπορείς να παραμένεις σ’ αυτό. Εγώ χαίρομαι που φέτος είναι πολλά καινούρια έργα, δύσκολα έργα, ωραίες επιλογές. Εμένα μου κάνει εντύπωση το φετινό ρεπερτόριο. Δεν εννοώ κουλτουριάρικο, αλλά μην χτυπάμε άλλο τη ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ. Απ’ την άλλη … εγώ την πρώτη χρονιά πήρα ένα παιδί από το Μαθητικό Φεστιβάλ που μου έκανε πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση, τον Αλέξη τον Βάρσο, και έπαιξε Δορυφόρος μαζί με τον Γιάννη Παπαδημητρίου από το «Αγαπητέ Θεέ», δευτέρας-τρίτης λυκείου παιδιά, στην «Εκάβη». Το μεγαλύτερο σχολείο γι’ αυτούς ήταν η συνάντηση με τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη. Έπρεπε να δεις τον Αλέξη και τον Γιάννη να μιλάνε με τη Δέσποινα. Εκεί ήταν το συγκλονιστικό, να βλέπεις δυο εντελώς διαφορετικές γενιές πώς αγαπήθηκαν… Ήδη σου έχω απαντήσει πόσο πιστεύω σ’ αυτό τον θεσμό. Χάρηκα πάρα πάρα πολύ που ήρθατε… Σας ευχαριστώ!.... Κι εμείς κ Καραγεώργο περισσότερο! Με τον χειμαρρώδη λόγο σας κρατήσατε μέχρι τέλους αμείωτο το ενδιαφέρον μας. Σας ευχαριστούμε πολύ!!!

2epal-agrin.ait.sch.gr

Τιμή 1€

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ»

Μ: Το περασμένο Σάββατο άρχισαν οι παραστάσεις του 9ου Μαθητικού Φεστιβάλ θεάτρου το οποίο έχει γίνει θεσμός. Ποια είναι η γνώμη σας;

Ολόκληρη τη συνέντευξη μπορείτε να τη διαβάσετε στην ιστοσελίδα μας:

*

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Κούτσικου Μαρία (Β2)


8 Συνάντηση με την Ελένη Πριοβόλου Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Αγαπητή κυρία Πριοβόλου, το βιβλίο σας «Μετά Φόβου» διαδραματίζεται από τις αρχές έως τα μέσα του 20ου αιώνα (1916-1944) στην ελληνική ύπαιθρο και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή της Αιτωλίας. Άρα αποτελεί μια μυθιστορηματική επίσκεψη στην ιδιαίτερη πατρίδα σας. Τι ρόλο μπορεί να διαδραματίσει στην πορεία ενός ανθρώπου που θέλει να γίνει συγγραφέας, ο τόπος και ο τρόπος που μεγάλωσε; Είναι και τα δύο πολύ σημαντικά και σημαδεύουν τον καθένα μας. Προσωπικά δεν έκοψα ποτέ τον λώρο που με δένει με τη γενέτειρά μου. Μεγάλωσα σε μια πολύ αυστηρή κοινωνία. Αυτή, όμως, η αυστηρότητα δημιούργησε μέσα μου την αντίσταση, δηλαδή επέλεξα να πολεμάω το κατεστημένο με τις λέξεις. Η λέξη δεν είναι απλό πράγμα, είναι βόλι. Εξάλλου, όπως έλεγε και ο Ρήγας Φεραίος, «οι πόλεμοι δεν κερδίζονται μόνο με τους σισανέδες (ντουφέκια), κερδίζονται και με τη γραφίδα». Αν, λοιπόν, δεν ήταν τόσο πιεστικά τα πράγματα ίσως να μη γινόταν μέσα μου «η έκρηξη του ηφαιστείου» τόσο νωρίς.  Σε ποιο βαθμό η Ιστορία επηρεάζει τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων; Πάρα πολύ. Ας πούμε ότι ο ιστορικός του μέλλοντος περιγράφει τη σημερινή εποχή. Είναι ιστορικό το γεγονός της πτώχευσης της χώρας και της τεράστιας κρίσης κι αυτό οδηγεί στην αυτοκτονία έναν μικρό έμπορο ο οποίος έχει χάσει τα πάντα. Επηρεάζει; Ας πάμε στο βιβλίο… Είσαι μια χαρά άνθρωπος, έχεις την καθημερινότητά σου, το εργαστήριό σου και ξαφνικά σου έρχεται η επιστράτευση και βρίσκεσαι στα χαρακώματα. Επηρεάζει; Φυσικά και επηρεάζει. Τα ιστορικά γεγονότα επηρεάζουν την καθημερινότητά μας και πρέπει να ξέρετε καλά τι συμβαίνει στη χώρα σας γιατί εσείς είστε οι πολίτες του αύριο. Για μένα, και σαν πολίτη και σαν συγγραφέα, η Ιστορία επηρεάζει καθολικά και κάθετα τις ζωές των ανθρώπων.  Σε ποιο βαθμό ανταποκρίνεται το μυθιστόρημά σας στη σημερινή εποχή; Ακόμα και μια ιστορία που διαδραματίζεται στον Πελοποννησιακό πόλεμο να πάρεις και να διαβάσεις το Θουκυδίδη, από άποψης πολιτικής σκέψης, είναι το σήμερα. Κάθε παλιό είναι σημερινό. Ο πολιτισμός χρειάστηκε την ανθρώπινη σκέψη για να δημιουργηθεί. Αυτό που λέμε σήμερα πολιτισμό στην ουσία είναι μόνο εξέλιξη. Έρχεται, δηλαδή, η τεχνολογία να μας πάει «μπροστά», αλλά αυτή μας εγκλωβίζει στη μηχανική των κουμπιών. Το τελευταίο μου «φάντασμα» στη δημιουργία είναι πώς θα είναι ο κόσμος όταν οι άνθρωποι σιωπηλά θα συνεν-

Απρίλιος 2013

*

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

Την Τρίτη, 20 Φεβρουαρίου 2018, το σχολείο μας φιλοξένησε τη διακεκριμένη συγγραφέα Ελένη Πριοβόλου (Βραβείο Αναγνωστών 2010 για το βιβλίο «Όπως ήθελα να ζήσω»). «Είμαι η Ελένη Πριοβόλου, γεννημένη στο Αγγελόκαστρο Αιτωλίας, στο Κάστρο των Αγγέλων, όπου και έζησα μέχρι τα 18 μου θρεμμένη με τους μύθους και τα παραμύθια της γενέθλιας γης». Έτσι μας συστήθηκε η συγγραφέας. «Από πολύ νωρίς βρήκα καταφύγιο στις λέξεις. Εκεί ξεσπούσα τους φόβους μου, τις αναζητήσεις, τα οράματά μου. Αυτές με προστάτεψαν από την πεζή καθημερινότητα.» Γι’ αυτή την πορεία ψυχής μέσα στον κόσμο των λέξεων και των εικόνων, για τις ιδέες της, τους ήρωές της καθώς και για τα χρόνια που κυλούν γράφοντας παραμύθια και όνειρα για μικρούς και μεγάλους η κα Πριοβόλου μίλησε χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος στην ομάδα σύνταξης της εφημερίδας του σχολείου, της «Μαθητοτυπίας».

*

Νέοι και κατάθλιψη

νοούνται με το πάτημα των κουσελ. 3 μπιών και θα πάψουν οι λέξεις. Η Ο µονόλογος ανθρωπότητα κάνει τον κύκλο της του µαυροπίνακα σελ. 4 από την εφεύρεση της ομιλίας μέΣχολική βία 5 χρι την κατάργησήσελ.της και τότε θα Οι φίλοι µας τα ζώα σημάνει το τέλος του ανθρώπινου σελ. 6 βίου γιατί η λέξη είναι ο πολιτισμός Οι εκδηλώσεις του σχολείου µας του ανθρώπου. σελ. 7, 8

Ποια είναι η σχέση σας με Αποκλειστικός Χορηγός

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον. ………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

την τεχνολογία; Χρησιμοποιώ ηλεκτρονικό υπολογιστή γιατί με βοηθάει στην έρευνά μου. Όταν ξέρεις να χρησιμοποιείς την τεχνολογία προς όφελος σου, αυτή γίνεται ο καλύτερος βοηθός. Όταν βλέπω, όμως, παρέες παιδιών να μη μιλάνε ο ένας στον άλλο αλλά ο καθένας να ασχολείται μόνο με το κινητό του, αναρωτιέμαι «Αυτό θα είναι το μέλλον της ανθρωπότητας;». Σκεφτείτε να γενικευτεί αυτή η κατάσταση. Είναι τραγική η μοίρα της ανθρωπότητας αν επικοινωνούμε με κουμπιά, χωρίς λέξεις. Χειραγωγείται το μυαλό των ανθρώπων από όλους όσους μας βάζουν να τρέχουμε πίσω από τα νέα μοντέλα. Γινόμαστε υπόδουλοί τους. Αν χαθεί η λέξη, χάνεται και ο ανθρώπινος πολιτισμός. Η λέξη είναι φορέας σκέψης και συναισθήματος.

Γράφετε για ενήλικες, αλλά και για εφήβους. Φαντάζομαι ότι είναι δύο εντελώς διαφορετικά είδη γραφής. Πώς καταφέρνετε να τα συνδυάσετε; Ξεκίνησα από τα παιδικά βιβλία αλλά πάντα έψαχνα θέματα για ένα πιο μεγάλο βιβλίο. Το γεγονός ότι ως πολίτης έχω πολιτική σκέψη με ώθησε να ψάχνω πολύ τα ιστορικά γεγονότα. Όλα είναι μέσα στη ζύμωση του χρόνου κι έρχονται αυθόρμητα. Έχω μάθει να ζω πολλές ζωές, όπως ο μεγάλος ποιητής Πεσόα που έγραφε τα βιβλία του με διαφορετικό όνομα συγγραφέα το καθένα! Αισθάνομαι σαν ένας «διασπασμένος» άνθρωπος. Οι ιδέες έρχονται αυθόρμητα, χωρίς πίεση. Είναι μια μαγική διαδικασία.  Κάθε φορά που ξεκινάτε να γράφετε ένα βιβλίο φαντάζομαι ότι έχετε κάποιο αρχικό σχεδιασμό, κάποιο σκελετό. Οι χαρακτήρες σας εξελίσσονται «ανεξέλεγκτα» ή έχετε τον απόλυτο έλεγχο; Κάθε φορά που βάζεις κάποιον από τους ήρωες να κάνει κάτι αμέσως γίνεται ο συνειρμός «Ταιριάζει αυτή η πράξη με τον χαρακτήρα του;». Πρέπει οι πράξεις να συνάδουν με τους χαρακτήρες κι εκεί είναι το «παίδεμα». Ο χαρακτήρας πλάθεται, ο συγγραφέας είναι ένας μικρός «θεός». Ποια είναι τα θέματα για τα οποία σας αρέσει να γράφετε; Τα πάντα, ό,τι υπάρχει γύρω μας, ό,τι με επηρεάζει. Τώρα θα ήθελα να γράψω για τις μάχες που γίνονται συχνά στους δρόμους της Αθήνας με νέους ανθρώπους, που τα βλέπω συνέχεια και τρελαίνομαι. Τα μεγάλα, σοβαρά θέματα που απασχολούν την κοινωνία σήμερα με απασχολούν κι εμένα πάρα πολύ. Πρέπει να φύγουμε όλοι λίγο από το εγώ μας, από τον στερεότυπο εγωκεντρικό πυρήνα που μας κρατάει αιχμάλωτους, γιατί ο χειρότερος εχθρός μας είναι το εγώ μας. Αυτό είναι που πρέπει να πολεμάει ο καθένας μας καθημερινά. 8. Η συγγραφή, λέγεται ότι αποτελεί για πολλούς δημιουργούς μια διέξοδο, μια φυγή από τα προβλήματα της καθημερινής ζωής. Για σας τι είναι ακριβώς; Η συγγραφή για μένα είναι Ζωή. Είναι τόσο μεγάλη η

αγωνία όταν γράφεις ένα βιβλίο, που δεν σε αφήνει ούτε να κοιμηθείς κανονικά. Κάθε πρωί ξυπνάς και τρέχεις να καταγράψεις αυτά που είχες στο μυαλό σου τη νύχτα, για να μην τα ξεχάσεις. Δεν το βλέπω καθόλου σα διαφυγή. Εγώ δε θέλω να ξεφύγω, θέλω να τη ζήσω την πραγματικότητα, θέλω να είμαι μέσα σ’ αυτή. Είμαι πάντα μέσα στην κοινωνία, μέσα στα σχολειά, στα προβλήματα, στις οικογένειες, όπου υπάρχει άνθρωπος, είμαι εκεί.

Ποιο βιβλίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο κομοδίνο δίπλα σας; Αυτή τη στιγμή διαβάζω το βιβλίο ενός Αμερικανού συγγραφέα, που αναφέρεται στον φοβερό εμφύλιο πόλεμο του Λιβάνου το 1975. Προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε στη Μέση Ανατολή κι ακόμα δεν μπορούν να κλείσουν οι πληγές. Είναι ένα συνταρακτικό βιβλίο για το πώς οι ξένες δυνάμεις, χώρισαν τους ανθρώπους σε πολλά στρατόπεδα κι έτσι άρχισε ένας ανεξέλεγκτος εμφύλιος πόλεμος. Ο συγγραφέας περιγράφει τις δολοφονίες που έγιναν σε δύο στρατόπεδα Παλαιστινίων προσφύγων, τα οποία έγιναν στο έδαφος του Λιβάνου μετά τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, που ανάγκασε πολλούς Παλαιστινίους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Θα θέλατε κάποιο από τα βιβλία σας να γίνει ταινία; Εδώ μάλλον βγάζετε είδηση. «Τα χάρτινα πουλιά» ήδη έχουν γίνει σενάριο από έναν πολύ καλό σκηνοθέτη που λέγεται Βασίλης Ντούρος. Το σενάριο έχει κατατεθεί στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, έχει ήδη πάρει έγκριση και τώρα ο σκηνοθέτης προσπαθεί να βρει χρηματοδότες για να γυριστεί η ταινία. Από την παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο αγαπημένο βιβλίο; Το «Έγκλημα και Τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι για μένα ήταν βιβλίο-δάσκαλος, για το πώς δημιουργεί ο καλός συγγραφέας τον ήρωά του σε βάθος. Αρχικά, η σύγκριση που έκανα με τόσο μεγάλους συγγραφείς με απέτρεπε από το να γράψω κάτι για μεγάλους, αλλά τελικά δεν άφησα αυτή την ανασφάλεια να με σταματήσει. Η τέχνη, όταν την έχεις πραγματικά και αυθεντικά, σου «μιλάει» και πρέπει να την αφουγκράζεσαι… Σας ευχαριστούμε θερμά κ. Πριοβόλου για την τιμή που μας κάνατε με την επίσκεψή της και σας ευχόμαστε από καρδιάς πάντα επιτυχίες και να συνεχίζετε να μας ταξιδεύετε με τα βιβλία σας! Συνέντευξη στις: Λυμπέρη Άννα (Α2), Σουλιώτη Μαριάννα (Β3) και Τάφα Έλενα (Γ) Ολόκληρη τη συνέντευξη της Ελένης Πριοβόλου μπορείτε να τη διαβάσετε στη διαδικτυακή σελίδα του σχολείου μας : 2epal-agrin.ait.sch.gr


9 Το Οριζόντιο Ύψος του Αργύρη Χιόνη

Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Μ

ια φορά κι έναν καιρό, πλάι σ’ ένα πανύψηλο, υπερήφανο κυπαρίσσι, ζούσε μια ελάχιστη, ταπεινή αγριάδα, που ζήλευε το μπόι του κυπαρισσιού κι ήθελε να το φτάσει, γι’ αυτό τεντωνότανε αδιάκοπα στις άκρες των ριζών της, πασχίζοντας να σηκωθεί πιο πάνω από το χώμα. Μάταιη προσπάθεια και αρκετά οδυνηρή, γιατί κάθε φορά που έκανε αυτήν τη γυμναστική, για μέρες μετά, την πόναγε ανυπόφορα η μέση της. Το κυπαρίσσι που παρακολουθούσε αφ’ υψηλού τον αγώνα της αγριάδας, σειόταν και λυγιόταν καμαρωτό και της έλεγε υπεροπτικά, με προφορά σχεδόν εγγλέζικη, της Οξφόρδης: “Δεν γνωρίζετε τι χάνετε, αγαπητή μου αγριάδα, εκεί στην επιφάνεια του εδάφους όπου βρίσκεσθε. Δίχως να θέλω διόλου να υπερηφανευθώ, σας πληροφορώ ότι από την κορυφή μου έχω απεριόριστη θέα του κόσμου και αν θα ήταν ακόμη πιο απεριόριστη, θα έβλεπα ως τη Γουατεμάλα, αν κάποια αναιδή βουνά, γύρω τριγύρω, δεν την περιόριζαν. Ωστόσο ευελπιστώ ή μάλλον, έχω τη βεβαιότητα ότι η βροχή θα λιώσει, σιγά σιγά, αυτά τα αναιδή βουνά και τότε θα δω και τη Γουατεμάλα. Το σχέδιο αυτό είναι βεβαίως μακροπρόθεσμο, αλλά μπορώ να περιμένω, αφού ως γνωστόν, ζω επτακόσια χρόνια”. Η αγριάδα, αν και δεν ήξερε ούτε πού βρίσκεται αυτή η Γουατεμάλα ούτε αν τα βουνά λιώνουν απ’ τη βροχή ούτε, ακόμη, αν είναι πολλά τα επτακόσια χρόνια, ακούγοντας αυτά τ’ ανήκουστα λόγια, ένιωθε την καρδιά της να μαραζώνει και, τις νύχτες που κοιμόταν, έβλεπε πάντα το ίδιο όνειρο. Ψήλωνε, λέει, ψήλωνε τόσο, που ξεπερνούσε κατά πολύ στο μπόι το κυπαρίσσι, ξεπερνούσε ακόμη και τα πιο ψηλά βουνά κι έβλεπε όχι μόνο τη Γουατεμάλα αλλά και την Ακαλαλούμπα, χώρα ακόμη πιο μακρινή, ακόμη πιο ωραία, όπου οι άνθρωποι χόρευαν ένα γρήγορο χορό που τόνε λέγαν ρούμπα. Βέβαια, όταν ξύπναγε, το πρώτο πράγμα που έβλεπε μπροστά της ήταν ένα σαλιγκάρι τόσο αργοκίνητο, που έμενε στο οπτικό της πεδίο όλη τη μέρα, προκαλώντας της κατάθλιψη και κάνοντάς την να μη βλέπει την ώρα πότε θα ξανανυχτώσει, για να κοιμηθεί και να ονειρευτεί το μακρινό Ακαλαλούμπα και τον γρήγορο χορό που τόνε λέγαν ρούμπα. Έτσι ζούσαν κυπαρίσσι κι αγριάδα, πλάι πλάι, αλλά το καθένα στον κόσμο του, ώσπου μια μέρα φθινοπωρινή (χρόνια πολλά, πάρα πολλά πριν από τα επτακόσια), που ο ουρανός είχ’ ένα χρώμα μολυβί, μια λάμψη ξαφνική, ονόματι αστροπελέκι, χτύπησε κατακέφαλα το κυπαρίσσι και το έκαψε. Η βροχή που ακολούθησε, μπόρα τρικούβερτη, αντί να λιώσει τα βουνά που του ‘κρύβαν τη Γουατεμάλα, τη στάχτη του έλιωσε και γκρίζα λάσπη την υπερηφάνεια του έκανε. Η αγριάδα, άναυδη στην αρχή, όταν συνήλθε κάπως, μακάρισε το ελάχιστό της μπόι και θρήνησε το κυπαρίσσι που-πώς να το κάνουμε;- αν και φλύαρο και

*

Απρίλιος 2013

*

Νέοι και κατάθλιψη

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

σελ. 3

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

σελ. 4

Σχολική βία

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

Οι εκδηλώσεις του σχολείου µας

σελ. 7, 8

Αποκλειστικός Χορηγός

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

υπερφίαλο, της είχε χαρίσει το όνειρο των μεγάλων αποστάσεων, του απέραντου κόσμου. Μέσα απ’ αυτό το θλιβερό γεγονός, σταμάτησε την έτσι κι αλλιώς ανώφελη γυμναστική της και μόνο αραιά και πού έβλεπε στον ύπνο της το εξωτικό Ακαλαλούμπα. Κανένας όμως δε χόρευε εκεί τη ρούμπα. Ήτανε, βέβαια, ακόμη νεαρά και εστερείτο πείρας, τόσο εστερείτο πείρας, που καν δεν γνώριζε τις φυσικές της ιδιότητες. Έτσι ένα ανοιξιάτικο πρωί, παραξενεύτηκε πολύ, νιώθοντας να τη φαγουρίζουνε οι ρίζες της κι ακόμα πιο πολύ παραξενεύτηκε σαν είδε δυο μέρες αργότερα, λίγο πιο κει, μέσα απ’ το χώμα να προβάλλει ένα μικρό, χλωροπράσινο βλαστάρι αγριάδας. «Μπα, καινούργια απόχτησα γειτόνισσα!» ήταν η πρώτη σκέψη της, αλλά όταν είπε καλωσόρισες, γειτόνισσα», άκουσε, την ίδια ακριβώς στιγμή, να λέει και το βλαστάρι τα ίδια ακριβώς λόγια, να την καλωσορίζει, δηλαδή, με τη φωνή της, το ίδιο έγινε ακριβώς, άλλες δυο τρεις μέρες αργότερα, όταν καινούργιο εμφανίστηκε, πιο πέρα, βλασταράκι. Μπορεί, λοιπόν, να ήταν άπειρη αλλά κουτή δεν ήταν. Έτσι, κατάλαβε ότι στον εαυτό της μίλαγε, αφού τα νέα βλαστάρια από τις ρίζες της ξεπήδαγαν και σαρξ εκ της σαρκός της ήταν. Λόγια πολλά για να μη λέμε και χρόνο να μην κλέβουμε απ’ την αιωνιότητα, μέσα σε χρόνια ελάχιστα, πολύ πιο λίγα από επτακόσια, η αγριάδα είχε, ρίζα τη ρίζα, καταβολάδα την καταβολάδα, βλαστάρι το βλαστάρι, όλο τον κάμπο καταχτήσει κι όλα τα βουνά ως την κορφή τους και πιο πέρα. Για πιο πέρα δεν μπορώ να πω. Τα μάτια μου μονάχα ως τις βουνοκορφές που ακολούθησαν πιο πέρα δεν άντεξαν. Έμαθα ωστόσο, από έγκυρες πηγές, πως έφτασε στην Ακαλαλούμπα και πως στο δροσερό και καταπράσινο χαλί της χορεύουν τώρα γυμνοπόδαροι εραστές τη ρούμπα. Επιμύθιο І:Όσο πιο κοντά στη γη βρίσκεσαι, τόσο πιο μακριά από τ’ αστροπελέκια είσαι. Επιμύθιο ІІ: Δια του οριζοντίου ύψους, η απόστασις, έως το Ακαλαλούμπα, καλύπτεται εις χρόνον κατά πολύ συντομότερον των επτακοσίων ετών. Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες – Αργύρης Χιόνης (Κίχλη 2008)

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΦΕΥΓΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ ΜΟΥ ΓΥΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΑΚΙ Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΜΕ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΜΕ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΧΤΥΠΑ ΚΑΙ ΔΕ ΔΕΝ ΤΟΝ ΡΩΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΙΔΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΠΟΥΓΚΑΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΠΟΥ Σ΄ ΕΙΧΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ… ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΧΑΡΑΖΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ… ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚAI ΑΒΥΣΣΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΛΑ Τ’ ΑΣΤΡΑ Τ’ΟΥΡΑΝΟΥ ΘΑ ΓΙΝΩ ΕΓΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΥΓΟΥΣΤΕ ΜΗΝΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΘΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΘΑ Σ’ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΙ ΑΣ ΕΙΣΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ, ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΜΑΤΩΝΕΙ, ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΚΙ ΑΥΤΟ! Αυτόματη γραφή μαθητών Α΄τάξης


10

ΒΙΒΛΙΑ VS ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Απρίλιος 2013

*

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

Η κλέφτρα των βιβλίων Σχολική βία

Σ

*

Νέοι και κατάθλιψη

σελ. 3

σελ. 4

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον. ………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ»

τα πλαίσια του μαθήματος «Ζώνη Δημιουργικών ΔραστηριοτήΟι εκδηλώσεις των» μελετάμε τη μεταφορά λογοτεχνικών έργων στον κινηματου σχολείου µας σελ. 7, 8 τογράφο. Η Κλέφτρα των βιβλίων (The book thief) είναι ένα μυΧορηγός θιστόρημα με μεγάλη διεθνή επιτυχία του Αυστραλού συγγραφέαΑποκλειστικός Markus Zusak, το οποίο εκδόθηκε στα αγγλικά το 2005. Το μυθιστόρημα αφηγείται με παραμυθένια διάθεση την ιστορία της Λίζελ, μιας νεαρής κοπέλας που μετακομίζει στο σπίτι της ανάδοχης οικογένειας των Χούμπερμαν. Η προσαρμογή της στη νέα πραγματικότητα είναι δύσκολη, αφού η μητριά της Ρόζα και οι συμμαθητές της, της κάνουν τη ζωή δύσκολη. Μοναδική εξαίρεση ο κατάξανθος γείτονάς της Ρούντι, ο οποίος γίνεται γρήγορα αχώριστος φίλος της, ενώ με τη βοήθεια του καλοκάγαθου πατριού της Χανς η μικρή Λίζελ μαθαίνει γραφή και ανάγνωση. Αυτήν την εμμονική της σχέση με τη λογοτεχνία, η οποία θα την οδηγήσει μέχρι την κλοπή, ενισχύει ένας απρόσκλητος επισκέπτης. Ο νεαρός Εβραίος Μαξ, που κρύβεται από τους ναζί, θα φιλοξενηθεί για αρκετούς μήνες στο υπόγειο των Χούμπερμαν περνώντας τις ώρες του δίπλα στη φιλομαθή Λίζελ. Η φρίκη του πολέμου, ωστόσο, ξέρει να τρυπώνει ακόμη και στα κλειδαμπαρωμένα υπόγεια... Ένα βιβλίο που μας διδάσκει τη δύναμη και τη στήριξη που προσφέρει ο μαγικός κόσμος των βιβλίων σε εποχές σκοταδισμού και τρόμου! Η ιστορία αγγίζει το θέμα του ολοκαυτώματος των Εβραίων με έναν πολύ ατμοσφαιρικό και καλογραμμένο τρόπο, ενώ η ενηλικίωση της Λίζελ έχει ως φόντο ιστορικά γεγονότα-σταθμούς για τη ναζιστική Γερμανία, όπως η Νύχτα των Κρυστάλλων, το κάψιμο των βιβλίων και η θριαμβευτική νίκη του Αφροαμερικανού Τζέσε Όουενς στους Ολυμπιακούς του 1936 στο Βερολίνο. Το βιβλίο κέρδισε το βραβείο Book Sense Book of the Year - Children’s Literature της Αμερικανικής Ένωσης Βιβλιοπωλών και το 2013 έγινε κινηματογραφική ταινία. Το 2014 το βιβλίο μεταφράστηκε στα ελληνικά από την Κώστια Κοντολέων και εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Η κινηματογραφική ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Brian Percival και σε αυτή πρωταγωνιστούσαν οι Sophie Nélisse, Geoffrey Rush και Emily Watson. Ο Αυστραλός συγγραφέας Μάρκους Ζούσακ είχε το θάρρος να μεταφέρει τους αναγνώστες της «Κλέφτρας των Βιβλίων» στη ναζιστική Γερμανία, έχοντας ως αφηγητή τον Θάνατο, μια επιλογή που δεν έγινε τυχαία αλλά εντάσσεται μέσα στο γενικότερο πνεύμα εκείνης της πολεμόχαρης χώρας και περιόδου, που ο θάνατος απλώνει τη σκιά του παντού θυμίζοντας σε όλους τις τρομακτικές συνέπειες ενός πολέμου, όπου δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Αυτό το ειρωνικό αφηγηματικό τέχνασμα διατηρεί και ο σεναριογράφος Μάικλ Πετρόνι στην κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου, φροντίζοντας να υπενθυμίζει σταθερά στους θεατές ότι κανείς δεν γλιτώνει από τον Χάρο... Ο σκηνοθέτης φαίνεται να σεβάστηκε αρκετά στοιχεία του βιβλίου κατά την προσαρμογή του στη μεγάλη οθόνη αφού όλο το φιλμικό κείμενο διαπνέεται από ένα μυθιστορηματικό ύφος. Η μουσική συνοδεύει διακριτικά όλες τις σκηνές και λειτουργεί μάλιστα αντισταθμιστικά, όταν οι νότες του Στράους μπλέκονται με τα βουητά των βομβαρδισμών… Εντύπωση μας έκαναν, επίσης, οι εικόνες που δείχνουν τον μικρό δρόμο όπου βρίσκεται το σπίτι της οικογένειας. Ο δρόμος παρουσιάζεται σε διαφορετικές στιγμές μέσα στην ταινία, παρουσιάζοντας κάθε φορά την αλλαγή του καιρού, της μέρας ή και της ώρας και τονίζοντας την καθημερινότητα των προσώπων. Κάποια στιγμή, ο ίδιος δρόμος θα εμφανιστεί παραμορφωμένος, κατεστραμμένος γεμάτος χαλάσματα από τα γκρεμισμένα σπίτια… Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι αξιόλογες και συμπληρώνουν μία ταινία που τονίζει τις αρχές της φιλίας, της αλληλεγγύης, τη δύναμη των βιβλίων ενώ καταγγέλλει τη βαρβαρότητα του πολέμου. Μια αξέχαστη ιστορία για τη δύναμη της ανθρωπιάς, για τις ανατροπές της ζωής, αλλά και για την αστείρευτη γοητεία των βιβλίων! σελ. 6

ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Η Ομάδα της ΖΔΔ «Λογοτεχνία και κινηματογράφος»

Cine-προτάσεις από τον Απόστολο Γουρνάρη Justice League

2017 - Fantasy/

Ταινία επιστημονικής φαντασίας

Now you see me

2013 - Ταινία

μυστηρίου/Αστυνομική ταινία

Transformers - The last knight 2017 - Ταινία επιστημονικής φαντασίας/Θρίλερ

Wonder woman 2017 - Fantasy/ Ταινία επιστημονικής φαντασίας

American made

2017 -

Δραματική /Αστυνομική ταινία

King Arthur - Legend of the Sword 2017 - Δραματική ταινία/ Fantasy

Doctor stranger

2014 -

Medical drama/Ρομαντική ταινία

The imitation game

2014 -

Δραματική ταινία/Θρίλερ

Focus

2015 - Δραματική

/Αστυνομική ταινία

The foreigner

2017 - Δραματική ταινία/Ταινία μυστηρίου

Από την πένα του συγγραφέα στην καρέκλα του σκηνοθέτη… Από τις λογοτεχνικές σελίδες στα κινηματογραφικά πλάνα, οι δύο αφηγηματικές τέχνες της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου έχουν πολλά που τις χωρίζουν κι άλλα τόσα που τις ενώνουν. Από την εμφάνιση κιόλας της έβδομης τέχνης έργα τόσο της κλασικής όσο και της σύγχρονης λογοτεχνίας, μεταφέρονται στον κινηματογράφο ή εμπνέουν τους κινηματογραφικούς δημιουργούς. Αυτό έχει κυρίως θετικό αποτέλεσμα για τις δύο αυτές μορφές τέχνης. Λογοτεχνικά έργα, που αγαπήθηκαν από το αναγνωστικό κοινό, έγιναν μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες, όπως

και λογοτεχνικά έργα, άγνωστα στο ευρύ κοινό, αναδείχθηκαν μέσω της κινηματογραφικής τους μεταφοράς. Το βιβλίο για πολλούς υπερτερούσε ανέκαθεν της κινηματογραφικής μεταφοράς. Τα τελευταία χρόνια βέβαια υπερισχύει η άποψη ότι ο κινηματογράφος πήρε τη θέση της λογοτεχνίας στις προτιμήσεις των περισσότερων. Έγινε η λαϊκή τέχνη που καλύπτει τις ανάγκες μας για μύθο, για ιστορίες που θα μας συγκινήσουν, θα μας ταξιδέψουν, θα μας διασκεδάσουν. Για του λόγου το αληθές, ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποιες πρόσφατες, πολύ δημοφιλείς ταινίες

που τιμήθηκαν με Οscar Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου : Beautiful Mind (2001), The Lord of the Rings: The Return of the King (2003), Slumdog Millionaire (2008), 12 Years a Slave (2014), Call Me by Your Name (2018) και πολλές-πολλές άλλες.

Γοργολίτσα Ελένη, Μηλιά Κων/να, Μπαλάσκα Ιωάννα, Μπαλάσκα Καλλιρρόη, Παναγιωτοπούλου Έφη, Παπούτση Δήμητρα, Πλεξύδα Πανωραία (Α3), Σάββα Χρυσούλα, Τριανταφύλλη Ξανθή (Α4)


11

ΦΥΣΗ & ΠΑΡΑΓΩΓΗ Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

*

Απρίλιος 2013

*

Νέοι και κατάθλιψη

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

σελ. 3

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΑΠΟ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ

Σχολική βία

σελ. 4

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ «ΤΡΥΓΟΣ»

5 Οισελ.αγρότες που ασχολούνται με τη μελισ- που είναι και η βασίλισσα. Μετά πάμε τα Οι φίλοι µας τα ζώα σοκομία είναι άτομα που αγαπούν τη μέ- πλαίσια στον χώρο που έχουμε για να πάσελ. 6 λισσα και το έργο της. Η μέλισσα είναι ένα ρουμε το μέλι. Στο συγκεκριμένο χώρο βρίΟι εκδηλώσεις Μια νέα και πολλά του σχολείου έντομο µας που χρειάζεται μεγάλη φροντίδα και σκεται ο μελισσοεξαγωγέας, στις ειδικές σελ. 7, 8 υποσχόμενη παρα- ειδικά να ξέρεις πώς να τη χειριστείς, για- θέσεις του οποίου τοποθετούμε τα πλαίσια. Αποκλειστικός Χορηγός γωγή κάνει δυναμική τί το μελίσσι είναι από Με τη φυγόκεντρο εμφάνιση στην ελλη- μόνο του ένα έργο τέδύναμη βγαίνει το νική αγορά τα τελευ- χνης με τη δουλειά που μέλι, το οποίο στη συταία χρόνια: Το γάλα κάνει μέσα στο πλαίσιο νέχεια συσκευάζουμε γαϊδούρας. της κυψέλης μαζί με τη σε βαζάκια για να τα Οι φάρμες εκτρο- φύση. προωθήσουμε στην φής γαϊδουριών για Ο τρύγος γίνεται όσες αγορά. γάλα είναι ελάχιστες φορές η φύση δώσει Χρήσιμες συμβουκαι διάσπαρτες και τροφή στο μελίσσι για λές για έναν νέο μεοι περισσότερες είναι συγκεντρωμένες στη Μακεδονία και να ζήσει και να πάρει λισσοκόμο: την Πελοπόννησο. Στον νομό μας η παραγωγή του γάλακτος το υπόλοιπο ο μελισσοΈνας νέος μελισσοτων γαϊδουριών άρχισε από το 2015 σε πολύ μικρή κλίμακα. παραγωγός. Αυτό γίνεται δυο έως τρεις φο- κόμος, αφού προμηθευτεί τον απαραίτητο Επιδότηση δεν υπάρχει για εκτροφή γαϊδουριών, παρότι ρές το χρόνο, αφού έχει βοσκήσει πότε από εξοπλισμό και φτιάξει πέντε έως δέκα μεπροβλέπεται ενίσχυση για άλογα. Στην Ελλάδα υπάρχει ο το δέντρο και πότε από το έλατο ή και από λίσσια/κυψέλες, πρέπει να πηγαίνει ανά τααρκαδικός όνος και το κυπριακό γαϊδούρι. άλλα άνθη. κτά διαστήματα για να βλέπει εάν κάποιο Η εκτροφή αυτή ήταν μία λύση για να ενισχυθούν τα βρεΟ εξοπλισμός που είναι απαραίτητος για μελίσσι έχει ψοφήσει, εάν το ένα είναι πιο φικά γάλατα, καθώς το γάλα γαϊδούρας προσιδιάζει στο μη- αυτό τον ξεχωριστό τρύγο είναι: μάσκα, γά- δυνατό σε σχέση με το άλλο, να ελέγχει αν τρικό αλλά και να αυξηθεί σε πληθυσμό ένα είδος υπό εξα- ντια, καπνιστήρι, βούρτσες, ξέστρο και ο έχουν ψείρες, και να βεβαιώνεται ότι έχουν φάνιση, τα ελληνικά γαϊδουράκια. H παραγωγή έχει αύξηση, μελισσοεξαγωγέας. Βάζουμε στο καπνιστή- τροφή γιατί διαφορετικά πρέπει να τους βάγιατί η ζήτηση είναι μεγάλη, αφού το γάλα γαϊδούρας δεν ρι πευκοβελόνες ξερές, τις ανάβουμε και λει. Κατά τ’ άλλα. για να φτιάξει κάποιος είναι ένα απλό γάλα αλλά είναι φάρμακο για πολλές ασθέ- καπνίζουμε το μελίσσι, ώστε να ζαλιστούν μελίσσια χρειάζεται υπομονή, μεράκι και νειες, όπως η ψωρίαση. Η τιμή του γάλακτος κυμαίνεται και να μην γίνονται επιθετικές για να πά- αν τον τσιμπήσει και καμιά μέλισσα, δεν περίπου στα 12-25 ευρώ το λίτρο, ενώ σε τυρί στο εξωτερικό ρουμε τα πλαίσια. Βουρτσίζουμε τα πλαίσια έγινε και τίποτα – αρκεί βέβαια να μην είναι φτάνει τα 1.050 ευρώ το κιλό. με τις βούρτσες για να φύγουν οι μέλισσες αλλεργικός! Οι Έλληνες παραγωγοί γάλακτος γαϊδούρας, όμως, αντι- και να επιστρέψουν στο υπόλοιπο μελίσσι Θεοφάνης Σωτηρόπουλος (Α4) μετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στη διάθεση του προϊόντος και γενικά στη διαχείρισή του, καθώς δεν υπάρχει η αναγκαία ενημέρωση των παραγωγών. Σαπούνια, σαμπουάν, κρέμες από γαϊδουρινό γάλα παράγονται στην Ελλάδα και διακινούνται μέσω βιολογικών καταστημάτων ή φαρμακείων. Αυτό το γάλα είναι το πιο καθαρό, γιατί ένα γαϊδούρι με ελληνική καταγωγή είναι καθαρό ζώο, αφού τρώει μόνο καλαμπόκι, τριφύλλι, σιτάρι αλλά και κλαδιά από το δέο Αγρίνιο είναι μια πόλη που ζει με τα ντρο της ελιάς ή ακόμα και τον κορμό της καρυδιάς, γιατί νερά, την υγρασία και τις λάσπες. Ρέματους παρέχει βιταμίνες απαραίτητες για τον οργανισμό τους. τα, πηγάδια, τέσσερις λίμνες γύρω του, ο Οι διατροφικές συνήθειες των γαϊδουριών συνίστανται κυΑχελώος … ρίως σε αναζήτηση τροφής από τα ίδια, δηλαδή έχουν έντονα 50 χρόνια πριν τα ρέματα ήταν εστία μόλυνσης γιαανεπτυγμένο αυτό το αίσθημα και πρέπει και ο παραγωγός τί δημιουργούνταν λιμνάζοντα νερά και οι ιθύνοντες να έχει στη διάθεση του ζώου καλής ποιότητας άχυρα κριθα- με τα τεχνικά μέσα της εποχής επέλεξαν την εύκολη ριού και βρώμης, σε ισορροπία με σανό και καρπούς. λύση του κλεισίματος. Σε πολύ έντονα καιρικά φαιΝα σημειώσουμε ότι, για να ξεκινήσει κάποιος ένα τέτοιο νόμενα, όμως, τα κλεισμένα ρέματα πού θα διοχέεγχείρημα, δεν απαιτείται μεγάλο κεφάλαιο, αφού μία έγκυ- τευαν τα νερά τους; Πώς θα έβρισκε διεξόδους το ος γαϊδουρίτσα ή πρόσφατα γεννημένη κοστίζει από 1500 νερό, όταν η ποσότητα που θα έπεφτε θα ήταν πολύ έως 2000 ευρώ. Τα γαϊδουράκια αρμέγονται τρεις φορές την μεγαλύτερή από αυτή που μπορούν να υποδεχτούν ημέρα και δίνουν από ένα έως ενάμισι κιλό γάλα, το οποίο, οι σωληνώσεις με τις οποίες, τη δεκαετία ιδίως του αφού φιλτραριστεί, μπαίνει σε μικρές φιάλες των 250 έως ’60, οι τότε δημοτικές αρχές έπιασαν τα ρέματα της 330 ml και καταψύχεται στους -18 βαθμούς, ενώ γίνονται περιοχής; συνεχώς μικροβιολογικές αναλύσεις. 2 Δεκεμβρίου 2018. Δεν είναι πρώτη φορά που Τέλος, αξίζει να επισημάνουμε ότι όλες οι φάρμες με τα το Αγρίνιο πλημμύρισε και σ’ αυτό συντέλεσαν μια γαϊδουράκια είναι οικογενειακές επιχειρήσεις, που οι ιδι- σειρά από παράγοντες όπως φρεάτια, λούκια, αποοκτήτες τους τρέφουν πολύ μεγάλη αγάπη γι’ αυτά, ενδια- χετεύσεις, η ξαφνική νεροποντή και ένα σωρό άλλα φέρονται για την καλή τους υγεία και δηλώνουν ικανοποιη- ζητήματα. Αν κάνουμε την αυτοκριτική μας κι αναμένοι και αισιόδοξοι για το εγχείρημα που έχουν ξεκινήσει, ζητήσουμε ψύχραιμα τις αιτίες αυτών των προβλημάτων θα διαπιστώσουμε ότι για τις αν και, όπως τονίζουν, το παλεύουν μόνοι τους χωρίς καμία καταστροφές κυρίως ευθύνεται η ανθρώπινη δραστηριότητα που παρεμβαίνει στη φύση Σκαμάγκη Νίνα (Α4) χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες. Η φύση, βέβαια, είναι γνωστό ότι εκδικείται! βοήθεια από το κράτος.

Τ

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ή αλλιώς «Η Φύση Εκδικείται»


12

Η π όλη μας Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Απρίλιος 2013

*

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

σελ. 3

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Τα ιστορικά κτίρια του Αγριν Σχολική βία

Μ

*

Νέοι και κατάθλιψη

σελ. 4

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ»

Οι εκδηλώσεις Έτους Πολιτιστικής Κληρονομιάς αποφασίσαμε να ανακαλύψουμε την ε αφορμή την ανακήρυξη του 2018 ως Ευρωπαϊκού του σχολείου µας σελ. 7,όπως 8 πολιτιστική κληρονομιά της πόλης μας, του Αγρινίου, αυτή εμφανίζεται στα ιστορικά της κτίρια, τα οποία διαμορφώνουν την ταυτότητά μας και την καθημερινή μας ζωή, καθώς αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της πόλης. Αποκλειστικός Χορηγός Η ανάπτυξη της καλλιέργειας του καπνού, η σιδηροδρομική σύνδεση του Αγρινίου με την Πάτρα επί Χαριλάου Τρικούπη το 1890 και προφανώς οι άνθρωποι που διαχειρίστηκα την πολεοδομική «ακμή» της πόλης δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και τον πλουτισμό της. Στο πλαίσιο αυτό, χτίστηκαν αρκετά ωραία πέτρινα αλλά και νεοκλασικά κτίρια, μεγάλες αποθήκες καπνού, τράπεζες, σχολεία, εκκλησίες. Σε μια πόλη, όπου κανένα από τα δύο ρυμοτομικά σχέδια που προτάθηκαν το 1852 και το 1924 δεν εφαρμόστηκε, σε μια πόλη κατά κύριο λόγο άναρχα δομημένη καταφέραμε να εντοπίσουμε ορισμένα κτίρια-διαμάντια που γλίτωσαν από τη λαίλαπα της αντιπαροχής, που διαμόρφωσε τη σημερινή πόλη. Αρχίζοντας από τα μέσα του 19ου αιώνα και έως και τα μέσα του 20ού αιώνα μπορούμε να χωρίσουμε τα κτίρια της πόλης γενικά σε τρεις κατηγορίες: Αυτά που ακολουθούσαν την τοπική παραδοσιακή αρχιτεκτονική, κυρίως πέτρινα ασοβάτιστα κτίρια, όπου χρησιμοποιήθηκε ο ψαμμόλιθος, η πέτρα από τα νταμάρια της Αγίας Παρασκευής. Τα νεοκλασικά κτίρια των οποίων η αρχιτεκτονική επηρεάστηκε από δυτικά πρότυπα και τα οποία συνήθως ήταν κατοικίες της εύπορης τάξης. ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Ta πετρόκτιστα του Αγρινίου Το Αρχοντικό Σωχωρίτη

Το Ελληνικό Δημόσιο και συγκεκριμένα το Υπουργείο Πολιτισμού αγόρασε το 1988 από τον τότε ιδιοκτήτη του την οικία Σωχωρίτη, το λεγόμενο “Αρχοντικό Σωχωρίτη” που βρίσκεται στην οδό Κακαβιά 9, κοντά στην πλατεία Καραπανέικα. Ήδη από το 1979 είχε χαρακτηρισθεί διατηρητέο ως ιστορικό μνημείο τέχνης διότι είναι αξιόλογο δείγμα της αστικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα, αφού χτίστηκε το 1870 περίπου και τα εσωτερικά διακοσμητικά του στοιχεία αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα της λαϊκής τέχνης της περιόδου αυτής. Πράγματι, το κτίριο αυτό, όχι μόνο από αρχιτεκτονικής απόψεως αλλά και λόγω της εσωτερικής διακόσμησης, αποτελεί ένα σπάνιο μνημείο για την τοπική ιστορία του Αγρινίου. Δυστυχώς, όμως, παραμένει ασυντήρητο και κινδυνεύει να διαβρωθεί και να καταρρεύσει.

O παλιός σιδηροδρομικός σταθμός

Πέτρινο κτίσμα αποτελούμενο από τρία μέρη. Το κεντρικό είναι διώροφο, ενώ τα δύο πλευρικά ισόγεια, κεραμοσκεπή. Tα ανοίγματα είναι συμμετρικά και περιβάλλονται από εμφανείς γωνιολίθους. Tο κτίριο αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής που εφαρμόσθηκε στους σιδηροδρομικούς σταθμούς κατά το τέλος του 19ου αιώνα. Παραχωρήθηκε από τον OΣE στον Δήμο Aγρινίου, ο οποίος στεγάζει εκεί το Πνευματικό του Kέντρο.

Η Δημοτική Αγορά Αγρινίου

Η Δημοτική Αγορά είναι ένα κτίριο που ταυτίζεται με τη νεότερη ιστορία του Αγρινίου και χτίστηκε το 1930, επί θητείας του Δημάρχου Ανδρέα Παναγόπουλου με επιβλέποντα τον Βασίλειο Κουρεμένο (διακεκριμένο αρχιτέκτονα μηχανικό της εποχής). Είναι ένα πέτρινο κτίριο με συμμετρικές διατάξεις αξόνων στην όψη του, του οποίου ο κεντρικός άξονας τονίζεται από την είσοδο και το αέτωμα. Στις 3 Ιουλίου 2008 δημοπρατήθηκε το έργο, «Αποκατάσταση Δημοτικής Αγοράς Αγρινίου και Μετατροπή σε Πολιτιστικό Κέντρο» και πλέον χρησιμοποιείται για να στεγάσει πολιτιστικά δρώμενα του Δήμου, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην ανάπτυξη και την ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας της πόλης.

οδός Mπαϊμ

Γωνιακό, διώροφ τοπικής προέλευσ αρχιτεκτονικής αυτ μαστόρων. Λειτο ισόγειο το οποίο δ Στον όροφο υπάρχε με χαρακτηριστικό σημείο της πόλης οροφές.

Ένα μεταγεν κτίριο στην οδό Παπαστράτου, κτισ κατά την κατοχή


13 Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Απρίλιος 2013

*

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

νίου

*

Νέοι και κατάθλιψη

σελ. 3

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Ta νεοκλασικά κτίσματα του Αγρινίου σελ. 4

Σχολική βία

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

Οι εκδηλώσεις του σχολείου µας

σελ. 7, 8

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ»

Το Κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος Αποκλειστικός Χορηγός

ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Τα δύο ιστορικά κτίρια της Τράπεζας της Ελλάδος, το ένα στη συμβολή της οδού Αναστασιάδη 1 με την πλατεία Δημοκρατίας και το δεύτερο επί της οδού Βότση έχουν χαρακτηριστεί ως μνημεία και εμπεριέχουν ιδιαίτερα στοιχεία αρχιτεκτονικής και καλλιτεχνικής αξίας, με χαρακτηριστικές αναφορές στο ρεύμα του νεοκλασικισμού. Ευτυχώς, μένουν ανέπαφα από τα χτυπήματα που προκλήθηκαν σε αυτά κατά τον βομβαρδισμό του Αγρινίου, το 1940.

Το Αρχοντικό Ξυνοπούλου

Παπαστράτεια Eκπαιδευτήρια

Σχολικό κτίριο της εποχής του Mεσοπολέμου κτισμένο κατά τα πρότυπα του Mοντέρνου κινήματος. Tα ανοίγματα και τα γείσα τους τονίζουν την οριζόντια διάσταση των όγκων. Είναι κτισμένο με εμφανή λιθοδομή έχει ένα χαρακτηριστικό πρόστυλο με εξώστη.

Oικία I. Xατζή, μπά και Γρίβα

φο κτίριο, κτισμένο από πέτρα σης, από τα τελευταία δείγματα της τού του τύπου. Είναι έργο ηπειρωτών ουργεί ως εμπορικό κατάστημα στο διατηρεί τα αρχικά του γνωρίσματα. ει κεντρικός εξώστης σε κάθε πλευρά, ό κιγκλίδωμα. Bρίσκεται σε κεντρικό και έχει εσωτερική διακόσμηση στις

Το αναγεννημένο αρχοντικό Ξυνοπούλου είναι ιδιοκτησίας της ΔΕΗ Αγρινίου και στεγάζει τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης των πελατών της. Πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα νεοκλασικά κτίρια της πόλης του Αγρινίου, που διατηρήθηκε και αναπαλαιώθηκε με απόλυτο σεβασμό στην αρχική του μορφή. Η δεσποτική του παρουσία στην πλατεία Παναγοπούλου από το 1902 συμβάλει καθοριστικά στην ποιοτική αναβάθμιση της ευρύτερης περιοχής. Δίπλα του βρίσκεται κι άλλο ένα κτίριο (της οικογένειας Παπαστράτου) που σήμερα στεγάζει μια σύγχρονη τράπεζα.

Iδιοκτησία Aφών Tζούρου, οδός I. Σταΐκου 6

Mεγάλο γωνιακό διώροφο κτίριο των αρχών του αιώνα στη γωνία των οδών Κύπρου και Ι. Σταϊκου. Στον όροφο υπάρχουν συμμετρικά ανοίγματα σε μικρές αποστάσεις, εξώστες ορθογώνιοι και κυκλικοί με χαρακτηριστικό κιγκλίδωμα. Η Τράπεζα Πειραιώς που το μίσθωσε το έχει αναπαλαιώσει.

Iδιοκτησία Σκαλίγκου, κεντρική πλατεία

Διώροφο, γωνιακό κτίριο. Yπάρχουν εξώστες στον όροφο με κίονες και κιονόκρανα. Bρίσκεται στην κεντρική πλατεία και στέγαζε το Γερμανικό Φρουραρχείο επί Kατοχής, έχει φιλοξενήσει διάφορους ηγέτες κατά την παραμονή τους στην πόλη, και εκεί υπογράφηκε η απελευθέρωση του Aγρινίου το 1944.

νέστερο πέτρινο σμένο από Ιταλούς Iδιοκτησία Λ. Mπαμπάτσικου, οδός Παπαστράτου 47

Kτίριο του Mεσοπολέμου με στοιχεία Art Nouveau. Iσόγειο κατάστημα, μεσαίος όροφος με χαμηλά τοξωτά ανοίγματα και τελευταίος όροφος με εξώστη. Στο ισόγειο υπάρχουν περίτεχνα δουλεμένες θύρες με στέγαστρα σε σχήμα πετάλων. Λεπτές στρογγυλές παραστάδες με γραμμωτά επίκρανα, ανάγλυφες διακοσμήσεις στις ποδιές των ανοιγμάτων και το χαρακτηριστικό τύμπανο, με διπλή απόληξη στην επίστεψη, δίνουν στο κτίριο έναν τελείως ιδιαίτερο χαρακτήρα.

4ο Δημοτικό Σχολείο (πρώην Παρθεναγωγείο)

Aξιόλογο νεοκλασσικό κτίριο, κεραμοσκεπές. Xτίστηκε στο τέλος του προηγούμενου αιώνα και λειτούργησε αρχικά ως Παρθεναγωγείο. Έχει μορφολογία ειδικού κτιρίου, δηλαδή στοά με πεσσούς, η οποία έχει δύο συμμετρικούς κτιριακούς όγκους με αετώματα απλής μορφής και παραστάδες με επίκρανα.


14

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣ Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

*

Απρίλιος 2013

*

Νέοι και κατάθλιψη

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

σελ. 3

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

ΤΟΜΕΑΣ ΥΓΕΙΑΣ-ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΕΞΙΑΣ Σχολική βία

Βοηθός Nοσηλευτή / Νοσηλεύτριας

σελ. 4

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ»

Οι εκδηλώσεις των πονεμένων ασθενών και αναπήρων δεν είναι καθόλου εύκολο έργο. Eπομένως, το Περιγραφή επαγγέλματος : H αποτελεσματική φροντίδα του σχολείου µας σελ. 7, 8 επιστημονική κατάρτιση, συνεχή εκπαίδευση λόγω των συνεχώς εναλλασσόμενων επάγγελμα του νοσηλευτή/τριας απαιτεί συνδυασμό δεξιοτήτων, όπως τεχνολογικών εξελίξεων, θάρρος, επιμονή, δύναμη, ψυχική ευαισθησία, εργατικότητα, ικανότητα λήψης και εκτέλεσης ηθικών αποφάσεων για κρίσιμες Αποκλειστικός Χορηγός και απρόβλεπτες καταστάσεις, παρατηρητικότητα, ετοιμότητα, υποχρέωση για το νοσηλευτικό απόρρητο, απόρροια της βασικής και ηθικής δεοντολογίας. ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Περιβάλλον ενασχόλησης: Ο νοσηλευτής, ανάλογα με την

εκπαίδευσή του μπορεί να εργαστεί σε Νοσοκομεία, Κλινικές, Κέντρα Υγείας, Ιατρεία και Εργαστήρια, σε τομείς υγείας ασφαλιστικών οργανισμών, Παιδικούς ή βρεφονηπιακούς σταθμούς, Γηροκομεία, Κ.Α.Π.Η. και μεγάλες επιχειρήσεις που διαθέτουν ιατρεία για το προσωπικό, στην έρευνα και στον πολιτικό σχεδιασμό στο χώρο της υγείας, ως εκπαιδευτής υποψήφιων αδελφών νοσοκόμων ή τέλος ως ελεύθερος επαγγελματίας παρέχοντας υπηρεσίες κατά αποκλειστικότητα στους ασθενείς .

Βοηθός Βρεφονηπιοκόμου

Βοηθός Φυσικοθεραπευτή

Η εργασία των βρεφονηπιοκόμων περιλαμβάνει:

• την φροντίδα και αγωγή για την ολόπλευρη ανάπτυξη του βρέφους και του νηπίου, σωματική, ψυχοκινητική, κοινωνική– συναισθηματική και νοητική. • την οργάνωση και εφαρμογή κατάλληλων ημερήσιων παιδαγωγικών προγραμμάτων και μεθόδων συμβάλλοντας στην ψυχική, σωματική και γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού. • τη φροντίδα για τη σωστή διατροφή, καθαριότητα, προστασία από ατυχήματα ή άλλους κινδύνους, παροχή πρώτων βοηθειών και εφαρμογή μέτρων πρόληψης ατυχημάτων και μετάδοσης ασθενειών. • τη φροντίδα βρεφών και νηπίων με ιδιαιτερότητες. • την ενημέρωση των γονέων για τη σωστή φροντίδα, αγωγή και υγεία των παιδιών. • την ενημέρωση της μέλλουσας μητέρας σχετικά με την εγκυμοσύνη τη φροντίδα και τη διατροφή του νεογέννητου.

Τoμείς Απασχόλησης :

• Ως βοηθητικό προσωπικό, σε βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, • Σε μαιευτικές κλινικές ( τμήμα φροντίδας νεογνών), •Σε κατασκηνώσεις, Σε κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού, • Σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που διαθέτουν τμήματα για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας των εργαζομένων τους, • Ως ελεύθερος επαγγελματίας αναλαμβάνοντας τη φροντίδα βρεφών και παιδιών στο σπίτι.

Ο Βοηθός Φυσικοθεραπευτή διαθέτει γνώσεις, δεξιότητες και επαγγελματική στάση που τον καθιστούν ικανό να εργαστεί ως βοηθητικό προσωπικό, με σκοπό τη θεραπεία, την αποκατάσταση ατόμων με κινητικά προβλήματα εκ γενετής ή επίκτητα μετά από ασθένειες και τραυματισμούς, προβλήματα και κακώσεις του νευρικού συστήματος, προβλήματα και κακώσεις του μυοσκελετικού συστήματος, νευρολογικά προβλήματα παιδιών συγγενούς αιτιολογίας, αθλητικές κακώσεις, αλλά και τη συντήρηση- διατήρηση της φυσικής κατάστασης του ανθρώπου. Ακολουθεί το θεραπευτικό πλάνο που καθορίζει ο ιατρός σε συνεργασία με το Φυσικοθεραπευτή. Περιβάλλον ενασχόλησης: Ο Βοηθός Φυσικοθεραπευτή παρεμβαίνει με την εφαρμογή διαφόρων μεθόδων στην αντιμετώπιση των παθήσεων, καθώς και στην ανάπτυξη προγραμμάτων ομαδικών και ατομικών δραστηριοτήτων για υπερήλικες, στην εκπαίδευση και προσαρμογή του ατόμου με αισθητικοκινητικά προβλήματα (ΑΜΕΑ) σε παραγωγικές δραστηριότητες. Οι χώροι που εργάζεται είναι Εργαστήρια Φυσικοθεραπείας, Κέντρα Αποκατάστασης. Νοσοκομεία, Ιαματικά Λουτρά και κατ΄ οίκον θεραπευτική υποστήριξη.

Κομμωτής/Κομμώτρια

Αισθητικός

κότητα, καλλιτεχνικές ικανότητες, φαντασία και ταλέντο. Στο συγκεκριμένο επάγγελμα υπάρχει όριο ηλικίας εισόδου μέχρι 40 ετών. Απαιτείται πτυχίο κομμωτικής και παρακολούθηση σεμιναρίων κατά την δια βίου εκπαίδευση. Το αντικείμενο της εργασίας αυτής είναι τα κουρέματα και τα χτενίσματα μαλλιών ανδρών, γυναικών και παιδιών. Βέβαια υπάρχει εξειδίκευση στην τεχνική κουρέματος, χτενίσματος και βαφής μαλλιών. σαμπουάν, βαφές, λακ, ζελέ, αφρό κ.τ.λ. Το προϊόν της εργασίας αυτής

απόφοιτος της ειδικότητας αυτής με τις γνώσεις και δεξιότητες που αποκτά, μπορεί να κάνει ειδικές περιποιήσεις προσώπου και σώματος όπως: Βαθύ και απλό καθαρισμό προσώπου, ενυδάτωση προσώπου, μάλαξη προσώπου Θεραπείες ακμής, αντιμετώπισης τριχοφυΐας, δυσχρωμιών Μακιγιάζ •Περιποιήσεις αδυνατίσματος, κυτταρίτιδας, σύσφιξης Αποτρίχωση Μάλαξη σώματος Περιποιήσεις άκρων (χεριών, ποδιών)

Περιγραφή του επαγγέλματος : Η δουλειά αυτή απαιτεί δημιουργι- Περιγραφή του επαγγέλματος: Ο Επαγγελματικές προοπτικές:

απευθύνεται σε άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

Συνθήκες και περιβάλλον εργασίας : Οι κομ-

μωτές εργάζονται σε εσωτερικό χώρο με καλό φωτισμό και καθαριότητα. Το ωράριο είναι κυλιόμενο, ενώ υπάρχουν υπερωρίες και η αμοιβή εξαρτάται από τον εργοδότη. Η χρησιμοποίηση νέας τεχνολογίας γίνεται μόνο στα μεγάλα κομμωτήρια για να καταγράφονται οι πελάτες και τα ραντεβού τους. Επίσης μπορεί κανείς να ασκήσει το επάγγελμα αυτό ως ελεύθερος επαγγελματίας, ενώ μπορεί και να ακολουθήσει εκπαιδευτικούς δρόμους όπως καθηγητής σε ΕΠΑ.Λ. ή Ι.Ε.Κ.

Οι πτυχιούχοι Αισθητικοί μπορούν να εργαστούν ως : Ελεύθεροι επαγγελματίες σε δικό τους ινστιτούτο (από ΤΕΙ Αισθητικής). Ως υπάλληλοι σε: ινστιτούτα Αισθητικής, σε φαρμακεία, σε καταστήματα καλλυντικών ως σύμβουλοι ομορφιάς, σε βιομηχανίες καλλυντικών προϊόντων ως υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων, σε εταιρείες μηχανημάτων Αισθητικής ως αντιπρόσωποι. Ως βοηθοί σε χημικά εργαστήρια καλλυντικών. Ως μακιγιέρ (θεάτρου, κινηματογράφου, τηλεόρασης). Ως εκπαιδευτικοί σε σχολές Αισθητικής. Σε γυμναστήρια.


15

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣ Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

*

Απρίλιος 2013

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

σελ. 3

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

ΤΟΜΕΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ σελ. 4

Σχολική βία

σελ. 5

1) Τεχνικός Εφαρμογών Πληροφορικής Οι εκδηλώσεις 2) Τεχνικός Η/Υ, και Δικτύων Η/Υ του σχολείου µας

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

σελ. 7, 8

Περιγραφή επαγγέλματος:

*

Νέοι και κατάθλιψη

Αποκλειστικός Χορηγός

Ο σπουδαστής των παραπάνω ειδικοτήτων αποκτά δεξιότητες που του επιτρέπουν να:  σχεδιάζει και να υλοποιεί εφαρμογές (πολυμέσα)  χρησιμοποιεί τα προγραμματιστικά εργαλεία του διαδικτύου  υποστηρίζει τεχνικά τη λειτουργία ενός δικτύου υπολογιστών  οργανώσει ένα κέντρο πληροφορικής Οι απόφοιτοι των ειδικοτήτων αυτών, μπορούν να εργαστούν ως τεχνικοί πληροφορικής σε: 1) Επιχειρήσεις, Οργανισμούς, Υπουργεία, Ινστιτούτα, Ιδρύματα, Υπουργεία, Εκπαιδευτικές Μονάδες, Μονάδες Κατάρτισης κ.λ.π. που χρησιμοποιούν προϊόντα και υπηρεσίες Πληροφορικής. 2) Επιχειρήσεις που κατασκευάζουν ή υποστηρίζουν προϊόντα Πληροφορικής. 3) Επιχειρήσεις που προωθούν, πωλούν προϊόντα ή υπηρεσίες Πληροφορικής. 4) Τεχνική υποστήριξη υπολογιστικών συστημάτων. 5) Μηχανογράφηση δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. 6) Πώληση Προϊόντων Πληροφορικής είτε με σχέση εξαρτημένης εργασίας στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα είτε ως ελεύθεροι επαγγελματίες. 7) Επιχειρήσεις που κατασκευάζουν ή υποστηρίζουν προϊόντα Πληροφορικής 8) Επιχειρήσεις που προωθούν-πωλούν προϊόντα ή υπηρεσίες Πληροφορικής

Σύμφωνα με έρευνα της επιστημονικής ομάδας του Πανεπιστημίου Πειραιώς, τα επαγγέλματα Υγείας βρίσκονται ανάμεσα στα πρώτα στη λίστα. Ιδιαίτερα, οι νοσηλευτές, εξειδικευμένοι θεραπευτές, λογοθεραπευτές και φυσικοθεραπευτές που καλύπτουν ανάγκες που υπάρχουν στα ιατρεία και τα Κέντρα Αποκατάστασης είναι ακόμα κάποιες από τις περιζήτητες ειδικότητες. Διαχειριστές/ σύμβουλοι ηλικιωμένων θα είναι στο μέλλον οι ειδικοί, οι οποίοι θα διαχειρίζονται την υγεία και τις ανάγκες του πληθυσμού ηλικιωμένων. Το ίδιο ισχύει και για τη Διαιτολογία, καθώς ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν επιτρέπει σε αρκετούς να ασχοληθούν με τη διατροφή και την υγεία τους. Η Πληροφορική είναι ένας ακόμη τομέας που κατάφερε να μείνει σχεδόν ανεπηρέαστος από την κρίση. Επαγγέλματα όπως Διαχειριστής βάσεων δεδομένων, Προγραμματιστής λογισμικού και εφαρμογών, Αναλυτής Ασφάλειας Πληροφοριών, Αναλυτής Έρευνας Αγοράς θα είναι περιζήτητα, ενώ ένας ιδιαίτερα ελπιδοφόρος κλάδος είναι η Ηλεκτρονική Εγκληματολογία. Η Ναυτιλία, επίσης, εξακολουθεί να αποτελεί έναν από τους βασικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας που προσφέρει πρόσφορο έδαφος για επαγγελματική αποκατάσταση. Επιπλέον, τα τουριστικά επαγγέλματα και κυρίως η Διοίκηση Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων αποτελούν μία ακόμη καλή επιλογή, καθώς ο τουρισμός συνεχίζει να θεωρείται ένας από τους βασικούς εργοδότες της χώρας μας. Οι Θεωρητικές Επιστήμες σημειώνουν αρνητικές προοπτικές, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για το Coaching και τη Θετική Ψυχολογία, έναν διαρκώς αναπτυσσόμενο κλάδο που δίνει στους απόφοιτους την ευκαιρία να εργαστούν ως σύμβουλοι μεγάλων επιχειρήσεων και οργανισμών. Συνεπώς, ένας νέος που θα κάνει τις σωστές επιλογές έχει περισσότερες πιθανότητες να καταφέρει να διακριθεί στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Πηγή http://www.cnn.gr / Ομάδα ΣΕΠ Α4

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

ΤΟΜΕΑΣ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Γραφικών Τεχνών

Ο απόφοιτος της ειδικότητας αυτής είναι υπεύθυνος για την εικαστική υλοποίηση μιας δημιουργικής ιδέας και για τη σωστή παρουσίαση ενός εντύπου, μιας μακέτας και γενικότερα ενός γραφιστικού έργου. Ο ειδικός γραφικών τεχνών, είναι ικανός να τροποποιεί και να επεξεργάζεται εικόνες, να συνθέτει κείμενο και εικόνες με διαφορετικές τεχνικές, να εμπνέεται και να δημιουργεί σήματα και εφαρμογές τους σε κάρτες, επιστολόχαρτα και άλλα έντυπα καθώς και να χειρίζεται με ικανοποιητικό τρόπο τα μηχανήματα και τα εργαλεία εκτύπωσης, Τομείς Απασχόλησης :

Ο γραφίστας μπορεί να εργαστεί στο σχεδιασμό και την επιμέλεια έκδοσης εντύπων σε:  Διαφημιστικές Εταιρείες - Διαφημιστικά / Δημιουργικά Γραφεία  Τυπογραφεία  Μέσα μαζικής ενημέρωσης ( τηλεοπτικοί σταθμοί/εφημερίδες / περιοδικά )  Εργαστήρια Γραφικών Τεχνών ( σε όλα τα στάδια της εκτύπωσης)  Εργαστήρια κινουμένων σχεδίων  Φωτογραφικά εργαστήρια.

Σχεδιασμού και Διακόσμησης Εσωτερικών Χώρων

Ο απόφοιτος της ειδικότητας Σχεδιασμού και Διακόσμησης Εσωτερικών Χώρων έχει ως γνωστικό αντικείμενο τη θεωρία και την πρακτική της Αρχιτεκτονικής και το design εσωτερικών χώρων μικρής κλίμακας, του Βιομηχανικού Σχεδιασμού (design) προϊόντων χρήσης και του συνόλου των εφαρμοσμένων Διακοσμητικών Τεχνών.

Επαγγελματικές δραστηριότητες:

Οι απόφοιτοι  Κάνουν αποτυπώσεις χώρων και αντικειμένων  Αναπτύσσουν και συντάσσουν σχέδια ορθών προβολών (κατόψεις, όψεις, τομές)  Αναπτύσσουν και συντάσσουν κατασκευαστικά σχέδια σε όλες τις κλίμακες αντικειμένων, επίπλων και ειδικών κατασκευών εσωτερικών χώρων με βάση δεδομένα σκαριφήματα από τους αρμόδιους μελετητές.  Συντάσσουν τον προγραμματισμό του έργου (τεχνικό, χρονικό, οικονομικό).  Κάνουν μετρήσεις και συντάσσουν τους κοστολογικούς πίνακες.  Ελέγχουν την εφαρμογή του προγραμματισμού του έργου (χρονικού και οικονομικού)  Ελέγχουν την ποιότητα των εργασιών και φροντίζουν για την πιστή εφαρμογή της οριστικής μελέτης.  Χειρίζονται σχεδιαστικά προγράμματα μέσω Η/Υ.


16

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣ Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

*

Απρίλιος 2013

*

Νέοι και κατάθλιψη

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

σελ. 3

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

σελ. 4

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ Σχολική βία

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

Ω

Οι εκδηλώσεις του σχολείου µας

σελ. 7, 8

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ς Μαθητεία ορίζεται το εκπαιδευτικό σύστημα στο οποίο ο μαθησιακός χρόνος εναλλάσσεται μεταξύ χώρου εργασίας και εκπαιδευτικής δομής. Ο μαθητευόμενος συνδέεται με συμφωνητικό Μαθητείας με τον εργοδότη, λαμβάνει αμοιβή ή επίδομα, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, και έχει ασφαλιστική κάλυψη. Αποκλειστικός Χορηγός

Η μαθητεία απευθύνεται σε ενήλικους με στόχο: • την αφομοίωση απαραίτητων επαγγελματικών γνώσεων και δεξιοτήτων • την ετοιμότητα ανταπόκρισης στις απαιτήσεις αυτής της μορφής μάθησης Η μαθητεία διεξάγεται με βάση συγκεκριμένο Πρόγραμμα Σπουδών έτσι ώστε να: • επιτυγχάνονται συγκεκριμένα μαθησιακά αποτελέσματα • επιτυγχάνεται συνεργασία εκπαιδευτικής δομής - επιχείρησης • αποτελεί δικλείδα ασφαλείας για την ορθή εφαρμογή της διαδικασίας τόσο στο σχολείο όσο και στο χώρο εργασίας. Στη μαθητεία προβλέπεται ημερήσια αποζημίωση και ασφάλιση για: • ομαλοποίηση της μετάβασης των αποφοίτων των Επαγγελματικών Λυκείων από την εκπαίδευση στο επάγγελμα και εξοικείωσή τους με τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των εργαζόμενων. • αφομοίωση επαγγελματικής κουλτούρας δέσμευσης των επιχειρήσεων στην εκπαίδευση των μαθητευομένων.

Πηγή : https://www.minedu.gov.gr / (Ομάδα ΣΕΠ Α3)

1ος Εσωτερικός Σχολικός Συνεταιρισμός στο 2ο ΕΠΑΛ Αγρινίου

Μ

ε σταθερή την πεποίθηση ότι η παιδεία αποτελεί το καλύτερο και ασφαλέστερο μέσο για την αναγέννηση της κοινωνίας, στο σχολείο μας, 2ο ΕΠΑΛ Αγρινίου, θα λειτουργήσει από το Σχολ. Έτος 2018-19, ο πρώτος «Εσωτερικός Σχολικός Συνεταιρισμός». Προϊόντα παραγωγής θα είναι το σαπούνι, αιθέρια έλαια και άλλα προϊόντα αισθητικής . Το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί από τους εκπαιδευτικούς του σχολείου μας Γεωργίου Ειρήνη, Οικονόμου Ευάγγελο, Τίτη Άγγελο, Παπαδογεώργου Σπυριδούλα και Καρδαρά Φωτεινή, με τη βοήθεια του κ. Ντασιώτη Θεοφάνη, Υπεύθυνο του ΕΚΦΕ Αγρινίου. Οι μαθητές που θα λάβουν μέρος στο πρόγραμμα είναι οι: Λαγγούτης Αλέξανδρος (ΒΠ1), Μουστρούφα Αγγελική(ΒΠ1), Καραλή Κων/να (ΒΠ1), Ντέτσκα Γεωργία(ΒΠ2), Μπέκος Χρυσοβαλάντης(ΒΥΓ1), Δανέβα Χριστίνα(Α1), Γκρύγκο Κάρμεν(Α1), Αμπντουλχάι Φώτιος(Α1), Λυμπέρη Άννα(Α2), οι μαθητές της Γ΄Αισθητικής και οι μαθητές της Β΄τάξης που έχουν επιλέξει το μάθημα επιλογής του σχολ. Έτους ’18-‘19 . Εφαρμόζοντας οι μαθητές κανόνες και πρακτικές συνεργασίας μέσα στα πλαίσια μιας ομάδας με τρόπο που θα εξασφαλίζει και την ομαλή λειτουργία του συνόλου της τάξης, μαθαίνουν παράλληλα να συνεργάζονται στο μέλλον ως ενήλικα μέλη χωρίς να διασαλεύεται η συνοχή του κοινωνικού συνόλου. Ο σχολικός συνεταιρισμός είναι η υψηλότερη έκφραση αυτής της προσπάθειας, το καλύτερο μέσο, το οποίο διευκολύνει τη μετάβαση από το σχολικό περιβάλλον στο κοινωνικό κλίμα των ενηλίκων, μια μετάβαση από την επιτυχία της οποίας κρίνεται η επιτυχία της σχολικής αγωγής. Τα λόγια του μεγάλου Αμερικανού παιδαγωγού John Dewey δείχνουν τον δρόμο σε πολιτική ηγεσία που σχεδιάζει και σε εκπαιδευτικούς που υλοποιούν: «Η τάξη πρέπει να είναι τρόπος συνεργασίας, επικοινωνίας, συναναστροφής, ομαδικής εργασίας και ενεργούς συμμετοχής».

Γεωργίου Ειρήνη (ΤΕ 01,13)


ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

*

Απρίλιος 2013

*

Νέοι και κατάθλιψη

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

σελ. 3

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ σελ. 4

Σχολική βία

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

Οι εκδηλώσεις του σχολείου µας

σελ. 7, 8

Αποκλειστικός Χορηγός

Η

ρομποτική (robotics) είναι ένας από τους κλάδους της τεχνολογίας ο οποίος ασχολείται με την σχεδίαση, την ανάπτυξη και τη μελέτη ρομπότ. Η επιστήμη της ρομποτικής αποτελεί συνδυασμό πολλών άλλων επιστημών, κυρίως της πληροφορικής, της ηλεκτρονικής και της μηχανολογίας. Τα ρομπότ είναι αυτόματες μηχανές με προγραμματισμένη συμπεριφορά, η χρήση των οποίων αποσκοπεί στην αντικατάσταση του ανθρώπου στην εκτέλεση έργου, τόσο σε φυσικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο αποφάσεων. Τα τελευταία χρόνια οι μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καλούνται να δημιουργήσουν τις δικές τους ρομποτικές κατασκευές μέσω διαφόρων διαγωνισμών που οργανώνονται ανά τακτικά χρονικά διαστήματα. Το Σχολείο μας μετείχε πέρυσι στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ρομποτικής υπό την αιγίδα της WRO HELLAS.Η ομάδα μας –TRANSFORMERS – κατασκεύασε μακέτα, όπου με την βοήθεια ρομποτικού συστήματος παρείχε ενέργεια μέσω φωτοβολταϊκού συστήματος σε κατασκήνωση. Ο διαγωνισμός έγινε στις εγκαταστάσεις του OAKA Αθηνών και μετείχαν σχολεία από όλη την Ελλάδα . Φέτος θα επαναλάβουμε την συμμετοχή μας και επιπλέον θα συμμετάσχουμε στα προκριματικά της Ολυμπιάδας ρομποτικής.

Lego Mindstorms

H εκπαιδευτική δυναμική των προγραμματιζόμενων ρομποτικών κατασκευών Lego Mindstorms προσφέρει στους μαθητές τη δυνατότατα να συνθέσουν μια μηχανική κατασκευή και να την κατευθύνουν μέσω ενός εύχρηστου προγραμματιστικού περιβάλλοντος. Το πακέτο Lego Μindstorms μπορεί να ενθαρρύνει την έκφραση και την προσωπική εμπλοκή του μαθητή στην μαθησιακή διαδικασία και βοηθά στην σύνδεση ιδεών και πληροφοριών, οι οποίες διδάσκονται θεωρητικά με την κατασκευή και τον προγραμματισμό φυσικών μοντέλων.

Ντέτσκα Γεωργία (Βπληροφορικής)

Αρ. Φύλλου 2

*

17

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον. ………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Ρομποτικό αναπηρικό αμαξίδιο με λειτουργία μέσω κινητού!

Ο

ι μαθητές του τμήματος πληροφορικής του 2ου ΕΠΑΛ Αγρινίου συνδύασαν τις τεχνολογικές τους γνώσεις με τη διάθεση αλληλεγγύης προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο και κατασκεύασαν ρομποτικό αναπηρικό αμαξίδιο που θα λειτουργεί με κινητό τηλέφωνο! Το επόμενο βήμα των μαθητών για το ρομποτικό αναπηρικό αμαξίδιο, σύμφωνα με τον Τομεάρχη Πληροφορικής του σχολικού συγκροτήματος, κο Λεωνίδα Παπαθανασίου, είναι να λειτουργεί και με φωνητικές εντολές και ταυτόχρονα να διαθέτει αισθητήρες ώστε, ανεξαρτήτως της εντολή, να εντοπίζει τα πιθανά εμπόδια στην κίνησή του και να αλλάζει πορεία ή να σταματάει! «Το ρομποτικό αναπηρικό αμαξίδιο είναι συνδυασμός αποτελέσματος από εκτυπωτή 3D και από το ρομπότ Lego ev3. Τα παιδιά σχεδίασαν σε ειδικό πρόγραμμα το αναπηρικό αμαξίδιο σε 6 κομμάτια και μετά την εκτύπωσή τους ενώθηκαν για να δημιουργηθεί το πρώτο μέρος. Συναρμολόγησαν τα κομμάτια Lego με τους κατάλληλους αισθητήρες και κινητήρες δίνοντας την μορφή αμαξιδίου, ένωσαν τα δύο τμήματα, το ρομπότ με το αμαξίδιο και με εφαρμογή που υπάρχει το σύνδεσαν μέσω Bluetooth με το κινητό τηλέφωνο. Συνεπώς, οι εντολές για να κινηθεί το αναπηρικό αμαξίδιο δίδονταν μέσω κινητού έχοντας το ρόλο του τηλεχειριστηρίου. Οι δυνατότητες που υπάρχουν στο εν λόγω project είναι πάρα πολλές. Το επόμενο βήμα που θέλουμε να κάνουμε είναι οι εντολές κίνησης του αμαξιδίου να είναι φωνητικές, όπως επίσης και να τοποθετήσουμε αισθητήρες, ώστε ανεξαρτήτως της φωνητικής εντολής που έχει πάρει, αν εντοπίσει εμπόδιο στην πορεία του, να μην χτυπήσει πάνω του» τόνισε ο κ. Παπαθανασίου. Και ο κ. Παπαθανασίου συνεχίζει, «Για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του ρομποτικού αναπηρικού αμαξιδίου χρειάστηκε αρκετή δουλειά, η οποία ξεκίνησε από πέρυσι με τα σχέδια που επιμελήθηκε η συνάδελφος κ. Αναστασοπούλου Αγγελική. Καθώς προχωρούσαμε στην κατασκευή, χρειάστηκε να γίνουν αρκετές αλλαγές στα σχέδια και πολλά πειράματα ώστε να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα. Η εκτύπωση και μόνο του ενός από τα έξι κομμάτια χρειάστηκε περίπου 15 ώρες. Το ρομπότ με όλα του τα εξαρτήματα κοστίζει περίπου 250 ευρώ, ωστόσο ο εγκέφαλος και οι αισθητήρες μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε κάθε κατασκευή που κάνουν οι μαθητές.» Οι μαθητές Αγγελική Μουστρούφα (Β Πληροφορικής) και Αλέξανδρος Γυρνάς (Γ Πληροφορικής) παρουσίασαν το ρομποτικό αμαξίδιο στην εκδήλωση του 2ου ΕΠΑΛ στο Παπαστράτειο Μέγαρο Αγρινίου, την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου. Το ρομποτικό αναπηρικό αμαξίδιο θα παρουσιαστεί επίσης στο ψηφιακό φεστιβάλ που γίνεται κάθε χρόνο στην Αιτωλοακαρνανία.

Αγγελική Μουστρούφα (Β Πληροφορικής)


18

ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

Σχολική βία

σελ. 3

σελ. 4

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

Οι εκδηλώσεις

1. Υποστήριξη, πάντοτε και παντού. Οι φίλοι πρέπει να είναι κοντά μας όταν νιώθουμε χάλια, όταν είμαστε χαμένοι , όταν περνάμε δύσκολα, αλλά και όταν βιώνουμε μια μεγάλη επιτυχία. 2. Ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται. Εάν ένας φίλος σας χρειάζεται τη βοήθειά σας οποιαδήποτε στιγμή, είναι σημαντικό να είστε κοντά του, όχι απλά με ένα μήνυμα ή ένα τηλεφώνημα , αλλά, εφόσον είναι δυνατόν, με τη φυσική σας παρουσία. 3. Το γέλιο είναι το φάρμακο για κάθε κατάσταση, όσο δύσκολη κι αν είναι. Το να σας κάνει να γελάτε σημαίνει πως έχετε πετύχει τον καλύτερο φίλο. 4. Οι φίλοι συγχωρούν. Όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη, αλλά, εάν η φιλία είναι πραγματικά δυνατή, μπορεί να ξεπεράσει δυσκολίες και συγκρούσεις.

*

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

Η φιλία κατέχει ξεχωριστή θέση στη ζωή του εφήβου. Αποτελεί ένα σημαντικό δώρο και όσοι το απολαμβάνουν είναι πραγματικά τυχεροί. Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά της αληθινής φιλίας;

Απρίλιος 2013

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

σελ. 2

ΦΙΛΙΑ

*

Νέοι και κατάθλιψη

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Ανιδιοτελής Φιλία ………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ»

Λένε πως οµαςσκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, του σχολείου σελ. 7, 8 όμως, αν είχαν λόγο τα σκυλιά, θα χάναμε ίσως τον τελευΑποκλειστικός Χορηγός ταίο μας φίλο. Η στάση των ανθρώπων προς τους σκύλους αποτελεί καμιά φορά απόδειξη για την αχαριστία που δείχνει ο άνθρωπος για τη ζωή. Οι σκύλοι καλώς η κακώς εμπιστεύονται τυφλά τον άνθρωπο, τον αγαπούν ειλικρινά και ανιδιοτελώς. Πώς μπορείς να συμπεριφερθείς βίαια σε ένα πλάσμα τόσο καλόκαρδο κι αθώο; Παρατηρήστε και θα δείτε ποια ακριβώς συναισθήματα διατηρούν τον κόσμο ζωντανό. Ανεξάρτητα από το αν είσαι φτωχός ή πλούσιος, λευκός ή μαύρος, κακόκεφος ή χαρούμενος, άρρωστος ή υγιής, άντρας ή γυναίκα, ντόπιος ή ξένος, νέος ή γέρος εισπράττεις την ίδια αγάπη, στοργή και αφοσίωση από τον σκύλο. Πιστός ο σκύλος! Κι όχι σε άλλα σκυλιά, αλλά σε μας, στους ανθρώπους. Ακόμα και μετά από κακοποίηση η εμπιστοσύνη του σκύλου παραμένει απείραχτη κι αμετακίνητη. Κοιτάξτε τους ανθρώπους γύρω σας, προσέξτε τη συμπεριφορά τους και τις πράξεις τους και θα αγαπήσετε τους σκύλους! Καμιά φορά για να προσδιορίσεις τον άνθρωπο αρκεί να δεις πως μεταχειρίζεται τα σκυλιά. Όταν βελτιωθούν οι σχέσεις μας με τους σκύλους , ίσως βελτιωθούν και οι ανθρώπινες σχέσεις … Ζώα χτυπημένα, άρρωστα, εγκαταλελειμμένα καταδικασμένα χρόνια με μια αλυσίδα, ζώα σε κυνομαχίες, σε κλουβιά… Και στην απέναντι όχθη τα ίδια ζώα Να χαμογελούν από απόλυτη ευτυχία. Ελεύθερα και με αγάπη γιατί μόνο απ’ αυτή ο σκύλος ξέρει να δίνει. ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Αν μαζέψεις ένα πεινασμένο σκύλο και του προσφέρεις μια καλή ζωή, δε θα σε δαγκώσει, γιατί δεν είναι αχάριστος. Αυτή είναι η βασική διαφορά ανάμεσα σ’ έναν σκύλο κι έναν άνθρωπο… Τσιλίκα Αθηνά-Ανδριάνα(Γ2)

Αγάπη - Πόνος

Η

Αγάπη μας κάνει αυτό που είμαστε και αυτό που μπορούμε να γίνουμε. Αν αυτή η χαρά μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία, στην ποίηση, αυτό είναι κάτι που δεν εξαρτάται μάλλον ούτε από τον εμπνευστή ούτε από τον θαυμαστή, αλλά απ’ τη ζωή Σ’ ευχαριστώ που … που δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει. O κάθε άνθρωπος που νιώθει τόσο δυνατά συναισθήματα μπορεί να οδηγηθεί στην 1. … με στηρίζεις πάντα. ποίηση. Ίσως έτσι εκδηλώνεται και βρίσκει ένα χάρισμα που 2. … ξενύχτησες για να μιλήσουμε. ποτέ δεν γνώριζε- να γράφει γι αυτά που νιώθει. Με τον τρόπο αυτό καταλήγει να γράφει για απωθη3. … με έκανες μέλος της δικής σου οιμένα, για πράγματα που ήθελε να ζήσει βάσει του συναισθήματος που λέγεται αγάπη. Ως άτομα και ως κογένειας. πολιτισμός, η ευκαιρία μας στην ευτυχία εξαρτάται από την ικανότητά μας να αποκρυπτογραφούμε έναν 4. … είσαι στο πλάι μου ενώ παλεύω με κρυμμένο κόσμο που περιστρέφεται- αόρατος, αδιάκοπος, αμείλικτος - γύρω από την αγάπη. τις δυσκολίες της ζωής. Τον πόνο όλοι τον έχουμε γνωρίσει. Μας έχει σημαδέψει, μας έχει καθορίσει και στον καθένα έχει αφή5. … μου μαθαίνεις όσα ξέρεις κι εσύ. σει κάτι διαφορετικό. Ένας ποιητής, ακόμη και αν δεν έχει ποτέ του νιώσει λύπη, μπορεί να περιγράψει 6. … με υπερασπίζεσαι όταν έχω δίκιο. τον πόνο της καρδιάς και να γίνει πιστευτός. Όμως αυτός που αληθινά θρηνεί, δεν έχει την ευχέρεια 7. … είσαι εσύ δυνατή όταν εγώ αισθάνα κάνει τον πόνο στίχο. Υπάρχει κάποια χαρά στους πόνους των ποιητών που μόνο αυτοί γνωρίζουν. νομαι αδύναμη. Βέβαια κάθε πόνος διαφέρει ως προς την έκταση αλλά και ως προς την επίδραση που έχει σε κάθε 8. … είσαι εσύ το σημαντικό άλλο μου άνθρωπο. Υπάρχει ο πόνος της γέννας, πόνος που προέρχεται από κάτι όμορφο και διαφορετικό, πόνος μισό. ζωής. Υπάρχει και ο πόνος του αποχωρισμού, πόνος βαθύς που σε αλλάζει, πάντα σε αλλάζει αλλά όχι 9. … μοιράζεσαι μαζί μου όλα σου τα προς την ίδια κατεύθυνση. Κάποτε, είναι τόσο έντονος ο πόνος που θαρρείς ότι η ανθρώπινη φύση δεν μυστικά. θα τον αντέξει. Ακούγεται στο σπάσιμο της φωνής, κυλλά στο πρόσωπο. Φαίνεται τότε ότι μπροστά σε 10. … με τιμάς με την εμπιστοσύνη και τόσο πόνο τίποτα δεν μπορεί να μείνει αρραγές. Χωρίζεται ακόμη κι ο χρόνος. Λυγίζουν όλα για να μην τη φιλία σου και μοιράζεσαι τη ζωή σου σπάσει ο άνθρωπος. μαζί μου. Λυμπέρη Άννα (Α2) Σπυριδούλα Βασιλείου (Γ3)

10 Μεγάλα «Ευχαριστώ» στην καλύτερή μου φίλη!


ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Απρίλιος 2013

*

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

σελ. 3

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Είμαστε κοντές, ναι! Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

Μ

*

Νέοι και κατάθλιψη

19

άλλον, όταν ο θεός μοίραζε μπόι, εγώ και πολλές γυναίκες του πλανήτη κρατούσαμε πολύ γερές ομπρέλες, γι’ αυτό μείναμε κοντές. Βέβαια, το να είσαι κοντή γυναίκα στις μέρες μας το θεωρώ μεγάλο πλεονέκτημα και ας πέσετε οι ψηλές να με φάτε και να με κατηγορήσετε για ζήλια. Εντάξει, δε λέω, υπάρχουν πολλές ψηλές γυναίκες οι οποίες είναι αξιολογότατες (μη τα ισοπεδώνουμε όλα), αλλά όσο ψηλές και όμορφες να είστε κορίτσια, πάντα μα πάντα εμείς οι κοντές γυναίκες θα κλέβουμε την παράσταση, είτε σας αρέσει είτε όχι. Είναι στη φύση μας, δε φταίμε εμείς! Θα ξεκινήσω με τα μειονεκτήματα (γιατί, δυστυχώς, υπάρχουν κι αυτά) και θα τελειώσω με τα πλεονεκτήματα (για να κερδίσω τις εντυπώσεις). Πρώτο μειονεκτήματα μας είναι τα ψηλά ράφια στα σούπερ μάρκετ. Δηλαδή δε μας σκέφτεστε καθόλου εμάς τις κοντές; Πάμε στο σούπερ μάρκετ και, αν για κακή μας τύχη έχουν τελειώσει τα πράγματα από τα χαμηλά ράφια, αναγκαζόμαστε να σκαρφαλώνουμε πάνω στα ράφια σαν μαϊμούδες, γιατί ντρεπόμαστε να φωνάξουμε έναν υπεύθυνο να μας τα φτάσει. Δεύτερο μειονέκτημα είναι αυτά που λέτε οι περισσότεροι για το ύψος μας. Εντάξει, ισχύουν κάποια, απλά έχουμε βαρεθεί να τα ακούμε. Όπως το ότι τα ακριβά αρώματα μπαίνουν σε μικρά μπουκαλάκια ή ότι στους άντρες αρέσουν οι κοντές γυναίκες. Κατά τη γνώμη μου όλα αυτά είναι ξεπερασμένα στερεότυπα που υποτίθεται ότι λέγονται για να αισθανθούμε καλύτερα, αλλά το αποτέλεσμα είναι μάλλον το αντίθετο. Και, αν κάθε φορά που τα άκουγα όλα αυτά που λέτε για εμάς τις κοντές, έμπαινε αυτόματα στο κουμπαρά μου ένα ευρώ θα ήμουν πάμπλουτη. Μη μας κρίνετε. Δε μπορούμε να κάνουμε κάτι για το ύψος μας. Έτσι ήθελε ο θεός, έτσι μας έπλασε. Τρίτο μειονέκτημα είναι ότι επειδή είμαστε κοντές, νευριάζουμε πιο εύκολα γιατί μας ανεβαίνει πολύ πιο γρήγορα το αίμα στο κεφάλι! Και πιστέψτε με, εκεί που μας βλέπετε ήρεμες, ξαφνικά νομίζετε ότι δαιμονιστήκαμε. Τέταρτο μειονέκτημα είναι ότι σαν μικροκαμωμένες που είμαστε βρίσκουμε πολύ δύσκολα παπούτσια και ειδικά ψηλά παπούτσια. Εντάξει, ρούχα βρίσκουμε και στα εφηβικά. Αλλά τα παπούτσια - αχ! τα παπούτσια - είναι βάσανο. Μόνο οι κοντές θα καταλάβετε αυτό το δράμα! Ας περάσουμε, όμως, στα πλεονεκτήματά που είναι περισσότερα (γιατί αν δεν παινέψεις το σπίτι σου …κλπ. κλπ.) Πρώτο πλεονέκτημα, δεν πιάνουμε πουθενά χώρο. «Χωράμε» παντού, βολικό έτσι; Δεύτερο πλεονέκτημα είναι ότι (παρόλο που γκρίνιαξα πιο πάνω για το στερεότυπο) στους άντρες όντως αρέσουν οι κοντές γυναίκες. Γιατί;;; Μα γιατί νιώθουν ότι μπορούν να μας προ-

Σχολική βία

σελ. 4

σελ. 5

στατεύουν, επειδή νομίζουν ότι επειδή είμαστε σελ. 6 κοντές, είμαστε και ευάλωτες, με αποτέλεσμα να Οι εκδηλώσεις σχολείου µας τουςτου αρέσουμε σελ. 7, 8περισσότερο. Αλήθεια; Σίγουρα όχι, αλλά μην τους το πείτε… Εξάλλου, έρευνες Αποκλειστικός Χορηγός έχουν δείξει ότι οι κοντές γυναίκες παντρεύονται ψηλούς άντρες. Το τρίτο πλεονέκτημα δεν θα το πιστέψετε αλλά ισχύει. Όταν μπαίνουμε σε ένα χώρο, η παρουσία μας έχει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα με αυτό των σχόλια, κορίτσια, μη μου στεναχωριέστε, γιατί πολύ ψηλών γυναικών. Τραβάμε τα βλέμματα απλούστατα ΔΕΝ αξίζει. Μην ακούτε καπάνω μας χωρίς καμία απολύτως προσπάθεια! νέναν, αν λέει κάτι για την εμφάνισή σας. Ξέρω, Στο τέταρτο πλεονέκτημα θα σας θυμίσω ότι από προσωπική εμπειρία, ότι είναι πολύ δύσκοοι περισσότερες διάσημες Ελληνίδες και ξένες λο στην πράξη, γιατί, όταν ακούς τους άλλους να ηθοποιοί και τραγουδίστριες με τις μεγαλύτερες σχολιάζουν συνέχεια το ύψος σου ή οτιδήποτε επιτυχίες (μη σας ξεγελάνε τα ψηλοτάκουνα παάλλο αφορά την εξωτερική σου εμφάνιση, σιγάπούτσια τους) είναι κοντές! σιγά χάνεις την αυτοπεποίθησή σου χωρίς να το Πέμπτο πλεονέκτημα είναι ότι όπου και να πάω, καταλάβεις. Αγνοήστε τα σχόλια, μην τους δίνετε επειδή μικροδείχνω, συνήθως ρωτάνε την ηλικία τη χαρά να σας βλέπουν να στενοχωριέστε. μου και όταν τους λέω πόσο είμαι δυσκολεύονται Και να θυμάστε… ο θεός έπλασε τον καθένα πολύ να το πιστέψουν. Εγώ εκεί σκάω στα γέλια. μας με ξεχωριστό τρόπο. Καθένας μας είναι μοΕιδικά αυτό το πλεονέκτημα, όταν φτάσουμε, κοναδικός σε όλα τα επίπεδα: σωματικά, πνευματιρίτσια σε μεγαλύτερες ηλικίες, θα το αγαπήσουκά, συναισθηματικά. Είναι τιμή όλων σας να έχεμε όσο τίποτα, γιατί θα περνάμε ακόμα για φοιτήτε μια γυναίκα στη ζωή σας (είτε είναι η αδερφή τριες, ενώ μπορεί να έχουμε γίνει και μαμάδες. σας, η κολλητή σας, η φίλη σας, η μάνα σας, η Να δώσω και μερικές πολύτιμες συμβουλές κοπέλα σας) όχι γιατί είναι ψηλή ή κοντή, αλλά στο αντίθετο φύλο; Αγόρια, δώστε βάση για να γιατί είναι αγαπημένη σας. Είμαστε διαφορετικοί μην πείτε καμιά βλακεία σε κοντή γυναίκα. Δίάνθρωποι αλλά όλοι ίσοι!!! πλα στο απαγορευτικό για την ηλικία της βάλτε Κούτσικου Μαρία (Β2) και την ερώτηση ή τις παρατηρήσεις για το ύψος της. ΠΟΤΕ! Ακόμα κι αν η κοπέλα είναι φίλη σας. Την ηλικία μπορεί και να την πούμε κάποιες, αλλά, πιστέψτε με, το ύψος Πανεπιστημιακές έρευνες αποδειμας μάς πονάει όταν κνύουν πως το gaming βελτιώνει την το λέμε. Μας πονάδημιουργικότητα, την αντίληψη και ει, γιατί βλέπουμε τις οδηγεί σε γρηγορότερη λήψη αποφάαντιδράσεις των πεσεων. ρισσότερων και η κοΑπό το gaming μπορεί κάποιος να ροϊδία πάει σύννεφο. επωφεληθεί πάρα πολύ, εφόσον έχει ήδη αποδειχθεί πως όσοι παίΑν το κάνετε αυτό, ζουν βίντεο-παιχνίδια βασισμένα στη δράση μπορούν να πάρουν έως τότε έχετε «πιάσει» και 25% πιο γρήγορα αποφάσεις απ’ ότι ένας άλλος άνθρωπος. Επίσης καυτή πατάτα και, βίντεο -παιχνίδια δράσης που είναι βασισμένα στην πραγματικότητα ειδικά, αν είναι η κομπορούν να μας βοηθήσουν ιδιαίτερα στην καθημερινή μας ζωή. Για πέλα που σας αρέσει, παράδειγμα τα παιχνίδια οδήγησης, όπως π.χ. need for speed, μπορούν τότε μάλλον την πανα μας βοηθήσουν να μάθουμε πολλά για την οδήγηση. τήσατε. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι λίγες οι αρνητικές επιδράσεις που Και κάτι τελευταίο υπάρχουν στον χώρο του gaming, εφόσον μελέτες έχουν δείξει πως και ίσως λίγο πιο σοπάνω από το 40% των παχύσαρκων ανθρώπων ασχολούνται με αυτό. βαρό. Αν είναι δυναΕπίσης, μια άλλη ‘’κακή’’ επίδραση του gaming είναι η αντικοινωνικότόν, στον 21ο πρώτο τητα και η εσωστρέφεια. αιώνα να υπάρχουν Για μένα το gaming είναι πλέον τρόπος ζωής αφού παίζω καθημερινά ακόμα κολλημένα και είναι επίσης πηγή χαλάρωσης, συγκέντρωσης και γνώσης. Από το μυαλά που εξακολουgaming έχω μάθει να είμαι πειθαρχημένος σε αυτό που κάνω και να μη θούν να βάζουν ταχάνω την ψυχραιμία μου σε δύσκολες καταστάσεις. Αγαπώ πολύ αυτό μπέλες, όπως χοντρή, που κάνω και θα ήθελα να το κάνω επάγγελμα κάποια στιγμή. αδύνατη, κοντή και ψηλή. Όταν αντιμετωΣΑΜΨΩΝΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ (Α4) πίζετε τέτοιου είδους Οι φίλοι µας τα ζώα

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

GAMING FOREVER


20

ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 3

σελ. 4

Σχολική βία

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

Οι εκδηλώσεις του σχολείου µας

σελ. 7, 8

Αποκλειστικός Χορηγός

Επειδή οι μαϊμούδες ανήκουν στα εξωτικά ζώα έχουν τους δικούς τους νόμους. Επικοινώνησε, λοιπόν, με την τοπική υπηρεσία άγριας ζωής και Αλιείας και πάρε τη λίστα με τους κανόνες και τους περιορισμούς σχετικά με την κυριότητα των πιθήκων. Επειδή θεωρούνται άγρια ζώα έχουν συνήθως αυστηρές ρυθμίσεις που πρέπει να τηρείς σαν Ευαγγέλιο. Επικοινώνησε με την πυροσβεστική υπηρεσία της περιοχής ή της πόλης σου και ρώτησε σχετικά με τις απαιτήσεις που έχει η πόλη σου για τα εξωτικά ζώα. Ακόμη και αν το σπίτι σου επιτρέπει την ιδιοκτησία μαϊμούς, μπορεί η πόλη ή ο νόμος να σου το απαγορεύουν. Φτιάξε ειδικό, μεγάλο κλουβί: Για να μπορέσει να ζήσει μια μαϊμού στο σπίτι πρέπει να έχει το δικό της καλά κλειδωμένο και οχυρωμένο χώρο, γιατί αν την αφήσεις ελεύθερη μέσα στο σπίτι στην καλύτερη των περιπτώσεων θα το δεις ρημαγμένο ή κατεδαφισμένο.

Τσαούση Αλεξάνδρα (Α4)

*

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

Τι πρέπει να ξέρεις πριν πάρεις μαϊμού;

Απρίλιος 2013

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

σελ. 2

ένα μωράκι – μαϊμού . Στην αρχή, φυσικά, αρνήθηκαν, διότι έλεγαν πως είναι επικίνδυνες, αλλά με τον καιρό το σκέφτηκαν καλύτερα και άρχισε να τους αρέσει αυτή η ιδέα . Αφού μετά από πολύ πίεση συμφώνησαν, άρχισα να κάνω όλες τις ετοιμασίες . Αγόρασα ό,τι χρειαζόταν για να μην της λείψει τίποτα. Της πήραμε ένα μεγάλο κλουβί, το οποίο είναι σαν σπίτι, πάρα πολλά ρούχα, μπιμπερό, πάνες, πιπίλες και οτιδήποτε άλλο χρειαζόταν. Επιτέλους έφτασε αυτή η μέρα που θα ερχόταν σπίτι. Είχα τόση αγωνία αλλά ταυτοχρόνως ήμουν πολύ χαρούμενη. Μόλις άκουσα το κουδούνι να χτυπάει, έτρεξα να ανοίξω την πόρτα και μόλις είδα την Αndy την πήρα αμέσως αγκαλιά και πήγα στο δωμάτιο μου. Στην αρχή τρόμαξε, επειδή δε με γνώριζε. Με τον καιρό άρχισε να συνηθίζει το σπίτι και όλους εμάς που τόσο πολύ την αγαπήσαμε. Πλέον, αν και είμαι μικρή σε ηλικία, τη νιώθω σαν παιδί μου και την αγαπώ πολύ.

*

Νέοι και κατάθλιψη

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Ένα απίστευτο «κατοικίδιο»!

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ»

Από πολύ μικρή ηλικία μου άρεσε να παρακολουθώ στην τηλεόραση ντοκιμαντέρ με διάφορα είδη μαϊμούδων. Όσο περνούσε ο καιρός, κολλούσα περισσότερο με αυτό το ζώο. Έκανα συλλογή από φωτογραφίες τους και χάζευα πολλά βιντεάκια στο youtube. Κάποια μέρα στο σχολείο που πήγαινα, μας ανακοίνωσαν πως θα μας πάνε εκδρομή στο ζωολογικό πάρκο. Μόλις το άκουσα ενθουσιάστηκα πάρα πολύ, γιατί θα τις έβλεπα επιτέλους από κοντά. Όταν έφτασε εκείνη η μέρα, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν οι μαϊμούδες . Από την στιγμή που φτάσαμε έως την στιγμή που φύγαμε δεν έφυγα από δίπλα τους. Από τότε τις λάτρεψα περισσότερο και το μόνο πράγμα που έκανα, όταν έφτασα σπίτι μου, ήταν να ζητήσω από τους γονείς μου να υιοθετήσουμε

ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Νεότητα/Εφηβεία Με αφορμή την φετινή έκδοση της εφημερίδας του σχολείου, θα ήθελα να αναφερθώ στην νεότητα/εφηβεία, στη φάση του ανθρώπου κατά την οποία αναπτύσσει τις σωματικές, πνευματικές και κοινωνικές του ιδιότητες με βάση τις επιδράσεις του εξωτερικού περιβάλλοντος και τα στοιχεία του χαρακτήρα του. Οι νέοι διανύουν μια περίοδο ακμής, με αποτέλεσμα να έχουν έντονη ενεργητικότητα, ενθουσιασμό και διάθεση για δυναμική αντιμετώπιση των καταστάσεων. Επιδεικνύουν απόλυτη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, αγνοώντας τον κίνδυνο και λειτουργώντας με έντονο συναισθηματισμό και ρομαντισμό, προκειμένου να πραγματοποιήσουν τους στόχους τους. Επίσης, οραματίζονται έναν καλύτερο κόσμο ονειροπολώντας, συμφώνα με τις ιδεολογικές προσδοκίες, χωρίς διάθεση συμβιβασμών, έχοντας πίστη σε υψηλές άξιες και ιδανικά. Συνηθίζουν να απορρίπτουν τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και τα στερεότυπα υιοθετώντας εύκολα νέους και επαναστατικούς προσανατολισμούς. Οι νέοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε ζητήματα, όπως κοινωνική ανισότητα , αδικία , αναξιοκρατία , με αποτέλεσμα να ασκούν αυστηρή κριτική στο κοινωνικό κατεστημένο , ενώ είναι έτοιμοι να το ανατρέψουν με την έντονη αμφισβητητική τους διάθεση και την επαναστατικότητα τους. Συνάμα απορρίπτουν την παραδοσιακή αισθητική αναζητώντας νέες μορφές έκφρασης , αναφορικά με την εξωτερική εμφάνιση , τη μόδα και την τέχνη. Τέλος, η συστολή είναι το θέλγητρο της νεότητας.

Ρέα- Σταυρούλα Παπαδάτου (B΄)


ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

Τ

Απρίλιος 2013

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 3

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

σελ. 4

Σχολική βία

σελ. 5

Οι φίλοι µας τα ζώα

σελ. 6

Οι εκδηλώσεις του σχολείου µας

σελ. 7, 8

Αποκλειστικός Χορηγός

ο τσιγάρο αποτελεί μια από τις χειρότερες καθημερινές συνήθειες πολλών συνανθρώπων μας. Παρ’ όλο που σήμερα γνωρίζουμε, όσο ποτέ άλλοτε, τα προβλήματα που δημιουργεί στην υγεία και ότι σε πολλές περιπτώσεις οδηγεί στο θάνατο, δεν μειώνεται. Το να το «κόψει» ο καπνιστής είναι πραγματικά δύσκολο και απαιτεί πάνω από όλα αποφασιστικότητα και επιμονή. Παλιότερα το να είσαι καπνιστής ήταν «μόδα» ή «μαγκιά» και οι έφηβοι το άρχιζαν για όλους τους λάθος λόγους, όπως για να «μεγαλώσουν», για να ανήκουν σε συγκεκριμένες παρέες, για το στυλ ή απλά από περιέργεια. Σήμερα όμως έχει πάψει να ισχύει αυτό. Δεν προσδίδει στυλ, αλλά ίσα ίσα η γνώση όλων των προβλημάτων που δημιουργεί στην υγεία, η δυσοσμία, το κιτρίνισμα των δοντιών και ο ενοχλητικός καπνός, μόνο αρνητική εικόνα μπορούν να δημιουργήσουν. Η βλαπτική επίδραση του καπνίσματος οφείλεται σε έναν μεγάλο αριθμό τοξικών ουσιών που βρίσκονται στον καπνό. Ορισμένες από αυτές υπάρχουν ήδη από τη φυτική κατάσταση του καπνού, αλλά οι περισσότερες παράγονται κατά την καύση του τσιγάρου, στη ζώνη πυρόλυσης, όπου επικρατεί θερμοκρασία 950 βαθμών Κελσίου. Στον καπνό του τσιγάρου έχουν ανιχνευθεί, είτε ως αέρια είτε ως μικροσκοπικά σωματίδια, περισσότερες από 4.000 διαφορετικές ουσίες, μεταξύ των οποίων 22 δραστικά δηλητήρια.

Γιατί να ξεκινήσει κανείς το κάπνισμα; Για ποιο λόγο κανείς να βάλει σε περιπέτεια την υγεία του; Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας:

Οι καπνιστές στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 10% από το 1996. Το ίδιο, όμως, συνέβη και με τους θανάτους από καρκίνο του πνεύμονα, που ξεπερνούν πλέον τους 6.000 ετησίως. • Ακόμη και από την ηλικία των 10 ετών, οι Έλληνες δοκιμάζουν το τσιγάρο. Μέχρι τα 14, σχεδόν οι μισοί έφηβοι, έχουν δοκιμάσει τσιγάρο, ενώ στα 18 ο ένας στους δύο μαθητές έχει γίνει συστηματικός καπνιστής. • Μόλις το 3% των μαθητών του γυμνασίου και το 11% των μαθητών του λυκείου καταφέρνουν να σταματήσουν το κάπνισμα μετά από συστηματική χρήση. • Αυξάνονται όλο και περισσότερο οι νέες γυναίκες καπνίστριες, αλλά και όσες δεν συμμορφώνονται σε ευαίσθητες περιόδους, όπως αυτές της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Δεν είναι τυχαίο, εξηγούν οι επιστήμονες, ότι η πιθανότητα για έμφραγμα του μυοκαρδίου αυξήθηκε κατά 50% τα τελευταία χρόνια στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες. Το 2010 ψηφίστηκε νόμος που απαγορεύει το κάπνισμα σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους εργασίας, στα μέσα μεταφοράς, σε νοσοκομειακούς και άλλους χώρους υγείας όπως και στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Δυστυχώς, όμως, στη χώρα μας είναι σα να μην υπάρχει, καθώς η εφαρμογή του είναι ελλιπέστατη! Ο καθένας μπορεί να κάνει τις επιλογές του αλλά, δυστυχώς, όταν το ξεκινήσει κανείς, χρειάζεται πολύ κόπο για να καταφέρει να το κόψει. Όπως λένε και οι γιατροί «η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία». Τέλος, όσοι είναι καπνιστές ας μην ξεχνούν και τους μη καπνιστές και κυρίως τα μικρά παιδιά που δεν φταίνε σε τίποτα να αναπνέουν τον «καρκίνο» που τους επιβάλλεται...

*

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

σελ. 2

Tσιγάρο; Όχι, ευχαριστώ!

*

Νέοι και κατάθλιψη

Παπούτση Δήμητρα (Α3), Σταμουλακάτος Γιάννης (Α4)

Αρ. Φύλλου 2

*

21

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ»

Η σχολική μόδα σήμερα είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με το παρελθόν. Παλιότερα, τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, ντύνονταν ομοιόμορφα. Σήμερα το κάθε παιδί ντύνεται διαφορετικά. Τα ρούχα που φοράει τα επιλέγει μόνος του με τα δικά του προσωπικά κριτήρια. Τα ρούχα κάθε παιδιού δείχνουν κάτι για την προσωπικότητά του. Το παιδί σήμερα δεν θα δεχόταν εύκολα να του επιβάλλει κάποιος πώς να έρχεται ντυμένος στο σχολείο, όπως συνέβαινε παλιά. Η ομοιομορφία που επιβαλλόταν παλιά μπορεί να μην άρεσε σε μερικούς, επειδή ήθελαν να ξεχωρίζουν από τους άλλους και να μην είναι ίδιοι. Όμως, μέσα σε όλα αυτά, υπήρχε και κάτι θετικό: πολλά παιδιά δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράζουν ρούχα, τσάντες, παπούτσια κτλ. Αντιθέτως σήμερα πολλοί μαθητές έρχονται ντυμένοι με επώνυμα ρούχα και τσάντες. Η ελευθερία επιλογής ρούχων σήμερα είναι πολύ σημαντική, αφού ο μαθητής μπορεί να ντυθεί όπως επιθυμεί και νιώθει άνετα. Στην επιλογή των ρούχων μεγάλο ρόλο παίζουν συχνά οι διαφημίσεις που επηρεάζουν πολύ τους νέους ανθρώπους. Υπάρχουν όμως και οι μαθητές που θα φορέσουν τις φόρμες τους για να νιώθουν πιο άνετα και δεν θα τους νοιάξει τι θα πει ο άλλος με τα ακριβά ρούχα και τις τσάντες. Τέλος, το κινητό είναι ακόμη ένα στοιχείο μόδας! Κανένα σχεδόν παιδί δεν είχε κινητό πριν δέκα χρόνια. Στη σημερινή εποχή, αντίθετα, όλα τα παιδιά έχουν κινητό τελευταίας τεχνολογίας με πολλές δυνατότητες. Κατά τη γνώμη μου, αυτό που πρέπει όλοι να κάνουμε είναι να μην δίνουμε τόσο μεγάλη σημασία στην εξωτερική εμφάνιση αλλά στην εσωτερική, γιατί ο χαρακτήρας του ανθρώπου μετράει πάνω απ’ όλα! ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Ταλιούρα Χριστίνα (Β5)

Έργα της Πελαγίας Σαμψώνα (Β΄)


22

Τα του Οίκου μας Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

*

Απρίλιος 2013

*

Νέοι και κατάθλιψη

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

σελ. 3

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

σελ. 4 Δευτέρα Τη 2 Οκτωβρίου 2017, στα πλαίσια εορτασμού σελ. 5 της 4ης Πανελλήνιας Ημέρας Οι φίλοι µας τα ζώα σελ. 6 Σχολικού Αθλητισμού, διορΟι εκδηλώσεις του σχολείου µαςγανώθηκαν στο σχολείο μας σελ. 7, 8 αγώνες ποδοσφαίρου, καλαΑποκλειστικός Χορηγός θοσφαίρισης και πετοσφαίρισης, στις οποίες συμμετείχαν ενεργά όλοι οι μαθητές και οι καθηγητές.

Σχολική βία

Την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2017 ο κ. Ντασιώτης Θεοφάνης, Υπεύθυνος του ΕΚΦΕ Αγρινίου, παρουσίασε στους μαθητές της Α τάξης του σχολείου μας μια σειρά πειραμάτων Χημείας

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017 κλιμάκιο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Αγρινίου (με τον Ανθυποπυραγό κ. Πιστιόλη) ενημέρωσε καθηγητές και μαθητές του σχολείου μας σε θέματα υψίστης σημασίας για την ασφάλεια του ανθρώπινου δυναμικού, όπως πυρασφάλεια και αντισεισμική προστασία.

Την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017 διεξήχθη στο Εργαστήριο Πληροφορικής του σχολείου μας επιμορφωτικό σεμινάριο με θέμα «Arduino και Μαθητικός διαγωνισμός διαστημικής CanSat in Greece», όπου έλαβαν μέρος εκπαιδευτικοί διαφόρων ειδικοτήτων.

Την Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017 οι μαθητές της Α τάξης του σχολείου μας παρακολούθησαν το Θεωρητικό και Βιωματικό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης σε θέματα Οδικής Ασφάλειας και Κυκλοφοριακής Αγωγής σε χώρο που παραχωρήθηκε από την ΕΛ.Α.Σ. Το προαναφερόμενο πρόγραμμα υλοποιήθηκε από επιστήμονες του Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας

Την Παρασκευή, 27 Οκτωβρίου 2017 πραγματοποιήθηκε η σχολική γιορτή για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940 στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας Αρχικά απονεμήθηκαν αριστεία-βραβεία στους μαθητές που αρίστευσαν και πρώτευσαν αντίστοιχα την προηγούμενη σχολική χρονιά.

Παγκόσμια Ημέρα για τα “Τροχαία Ατυχήματα” Πραγματοποιήθηκε για δεύτερη συνεχή χρονιά, προβολή ενημερωτικού υλικού με σκοπό την ενημέρωση των μαθητών και την ευαισθητοποίηση τους στα θέματα οδικής ασφάλειας.

«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκαιο». Με τη συνοδεία των σκέψεων του Τάσου Λειβαδίτη, μαθητές και μαθήτριες του σχολείου μας πραγματοποίησαν την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017 στην αίθουσα εκδηλώσεων μια λιτή εκδήλωση για τον εορτασμό της ημέρας μνήμης των γεγονότων του Πολυτεχνείου.

«Πάνος Μυλωνάς» (Ι.Ο.ΑΣ.) Το Ημερολόγιο που δημιουργήθηκε από το 2ο ΕΠΑ.Λ Αγρινίου για το 2018 παρουσιάζει τις ιστορίες ανθρώπων ξεχωριστών και μέσα από αυτούς αναγνωρίζει και τιμά την αξιοσύνη όλων όσων συναναστρεφόμαστε ή απλά τυχαία συγχρωτιζόμαστε μαζί τους και έχουν κάτι να μας διδάξουν…


Τα του Οίκου μας Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

*

Απρίλιος 2013

*

Νέοι και κατάθλιψη

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

σελ. 3

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

σελ. 4

Αρ. Φύλλου 2

23 *

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Με αφορμή την 3η Δεκέμβρη, Παγκόσμια Ημέρα σελ. 5 Ατόμων με Αναπηρία, πραγματοποιήθηκαν προβοΟι φίλοι µας τα ζώα λές ταινιών -εγκεκριμένων από το Υπουργείο Παισελ. 6 Οι εκδηλώσεις δείας- στους μαθητές του σχολείου μας Σχολική βία

του σχολείου µας

σελ. 7, 8

Αποκλειστικός Χορηγός

Την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017 πραγματοποιήθηκε διδακτική επίσκεψη της Α τάξης, στη Δημοτική Πινακοθήκη στο Μεσολόγγι., συνοδεία φιλολόγων, στα πλαίσια διδασκαλίας του μαθήματος της Ιστορίας.

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Το σχολείο μας θέλοντας να υποστηρίξει τους συνανθρώπους μας που επλήγησαν από τις τελευταίες καταστροφικές πλημμύρες συγκέντρωσε τρόφιμα για τους πλημμυροπαθείς του Δήμου Αγρινίου.

Στις 14 Δεκεμβρίου 2017 στο πλαίσιο ευαισθητοποίησης των μαθητών του σχολείου μας για τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, πραγματοποιήθηκε διδακτική επίσκεψη του τμήματος Βοηθών Νοσηλευτών της Γ τάξης στο ειδικό δημοτικό σχολείο «Μαρία Δημάδη».

Στα πλαίσια διδασκαλίας των μαθημάτων του Τομέα Πληροφορικής, οι μαθητές της Β’ και της Γ΄ τάξης, των ειδικοτήτων Εφαρμογών Λογισμικού και Τεχνικών Δικτύων, πραγματοποίησαν εκπαιδευτική επίσκεψη στις 30-11-2017 στο Τμήμα Τεχνικών Εγκαταστάσεων του ΟΤΕ Αγρινίου. Στη συνέχεια οι μαθητές επισκέφτηκαν τη Δημοτική Πινακοθήκη Αγρινίου και είδαν την Έκθεση που αποτελεί συνέχεια της «προσφοράς-Ι» και «προσφοράς-ΙΙ».

To σχολείο μας στα πλαίσια υλοποίησης των πολιτιστικών προγραμμάτων α) «Στα μονοπάτια των κάστρων» και β) «Παραδοσιακοί Χοροί και Μουσικά ακούσματα της Μακεδονίας», διοργάνωσε και πραγματοποίησε τετραήμερη εκπαιδευτική εκδρομή στη Θεσσαλονίκη από τις 15 έως και τις 18 Δεκεμβρίου 2017

Στις 30 Νοεμβρίου 2017, οι μαθητές των τμημάτων Α1 και Α2 του σχολείου μας με τη συνοδεία καθηγητών πραγματοποίησαν διδακτική επίσκεψη στην ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου στα πλαίσια της Ζώνης Δημιουργικών Δραστηριοτήτων και με την ευκαιρία της 3ης Δεκεμβρίου, ημέρας αφιερωμένης στα άτομα με Αναπηρία. Τη Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018 υλοποιήθηκε στο σχολείο μας α) Δειγματική Διδασκαλία και β) Επιμορφωτική Συνάντηση για τους καθηγητές Πληροφορικής του νομού μας. Οι δράσεις αυτές οργανώθηκαν από τον Δρ. Παπαδάκη Σπ. Σχολικό Σύμβουλο Πληροφορικής.

Την Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, οι μαθητές του σχολείου μας παρακολούθησαν μία σύντομη παρουσίαση του ιστορικού πλαισίου μέσα στο οποίο συντελέστηκε το Ολοκαύτωμα.


24

Τα του Οίκου μας Εφημερίδα του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αγρινίου

*

Απρίλιος 2013

*

Νέοι και κατάθλιψη

“Όποιος αγαπάει ένα πουλί, ένα άστρο, ένα παιδί, αυτός πάντα του βλέπει όμορφα όνειρα…………

Μια κοινωνία δύο κόσµοι

Είναι χαρά και τιμή για μένα, που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις - προβληματισμούς στην εφημερίδα που εκδίδει το σχολείο μας. Όλοι μας βιώνουμε μια ζοφερή και ιδιαίτερα σκληρή και απαισιόδοξη κοινωνικο-πολιτική ατμόσφαιρα. Ένας από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνίας το δημόσιο σχολείο ως κοινωνικός θεσμός βάλλεται και αυτό από παντού. Τα μηνύματα που έρχονται μας κάνουν όλους καχύποπτους και επιφυλακτικούς. Ο οδοστρωτήρας της «κοινωνικής χρεοκοπίας» ισοπεδώνει στο πέρασμά του κάθε τι ελπιδοφόρο και ευοίωνο και εμείς –θεατές σ’ένα θέατρο του παραλόγου- μένουμε αδρανείς και περιμένουμε…… Το παραπάνω σενάριο έρχεται να προσκρούσει στην αδιαφιλονίκητη αισιοδοξία των εφήβων μας. Προτάσσοντας τα νιάτα τους, τα ταλέντα τους, την ικμάδα τους, τα όνειρά τους ανατρέπουν τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αιχμηρά σχόλια που ακούγονται πανταχόθεν. Οι κακεντρεχείς δηλώσεις περί αδιαφορίας, νωθρότητας, ασέβειας, χουλιγκανισμού αίρονται με τις πρωτοβουλίες των μαθητών να δημιουργήσουν και ταυτόχρονα να εκφραστούν. Χαίρομαι γιατί μπορώ μέσα από τη δουλειά μου ή καλύτερα την επαφή μου με νεολαίους να αισιοδοξώ και εγώ μαζί τους για ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο περιβάλλον. Οι μαθητές καταφέρνουν με τη ενθάρρυνση, τις προτροπές και το παράδειγμα των καθηγητών τους να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Γίνονται δημοσιογράφοι, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί, αρωγοί σε κοινωφελή ιδρύματα συνδράμοντας με την ευαισθησία τους σε άτομα αναξιοπαθούντα. Πώς λοιπόν να δεχτώ ότι οι εξαιρέσεις προβληματικής συμπεριφοράς αποτελούν το κανόνα; Πώς να παραβλέψω το πάθος, το ενδιαφέρον, το μεράκι, το ταλέντο καθηγητών, που

σελ. 2

Ο µονόλογος του µαυροπίνακα

σελ. 3

σελ. 4

Αρ. Φύλλου 2

*

Τιμή 1€

αφιερώνουν ανιδιοτελώς δεκάδες εργατοώρες από το προσωπικό τους χρόνο προκειμένου να εμφυσήσουν την αγάπη τους για γνώση και δημιουργία στους μαθητές; Πώς να μην καμαρώνω για τα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας είναι, που αντιμετωπίζουν κατάματα την πραγματικότητα και πλάθουν ένα υγιές μέλλον καλύτερο από το δικό μας καχεκτικό παρόν; Στ αλήθεια αξίζουν εκατέρωθεν δάσκαλοι και μαθητές τον έπαινο και την επιβράβευση. Οι πρώτοι, γιατί μόνοι τους αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του. Οι δεύτεροι, γιατί με λεβεντιά αντιμετωπίζουν ποικιλοτρόπως ένα δύσκολο παρόν προσπαθώντας να κατακτήσουν ένα δύσβατο μέλλον.

Τη Δευτέρα πλαίσια του προγράμΣχολική5/2/2018 στα βία σελ. 5 ματος «Σχολική Διαμεσολάβηση» πραγματοΟι φίλοι µας τα ζώα σελ. 6 ποιήθηκε εκπαιδευτική επίσκεψη των μαθητών Οι εκδηλώσεις της ομάδας Διαμεσολάβησης, καθώς και του του σχολείου µας σελ. 7, 8 τμήματος Β4 Υγείας Πρόνοιας και Ευεξίας στα Δικαστήρια Αγρινίου συνοδευόμενοι από καΑποκλειστικός Χορηγός θηγήτριες. Την ομάδα υποδέχτηκε η επιμελήτρια ανηλίκων Αγρινίου κ. Ε. Μανιάκη. 9 Φεβρουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας & Ημέρα Μνήμης Διονύσιου Σολωμού

………κι ο κόσμος γίνεται όμορφος ως πέρα απ’ τον ύπνο του, ως πίσω απ’ τα κλεισμένα μάτια του, ως μέσα στο πιο άγνωστο χαμόγελό του.” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ» ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙ0ΟΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 2ου ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Την Τετάρτη 7/2/2018 το σχολείο μας καλωσόρισε τη χαρισματική σκηνοθέτη Νάντια Ζαρκάδα και τους ηθοποιούς της Εφηβικής Σκηνής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου, που αυτές τις ημέρες ανεβάζουν στα Λύκεια του Αγρινίου τη θεατρική παράσταση «ΜΑΜ» του Σάκη Σερέφα. Με εξαιρετική επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκπαιδευτική εκδρομή της Α΄ τάξης του 2ου ΕΠΑΛ Αγρινίου στα Καλάβρυτα, στις 15/02/2018.

Το σχολείο μας ανταποκρινόμενο στο κάλεσμα να τιμηθεί η αξία και η δύναμη της γλώσσας μας παρουσίασε στους μαθητές, μέσα από πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό, αυτή την υπέροχη γλώσσα, την Ελληνική. Παράλληλα, όμως, τιμήσαμε και τη μνήμη του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού. Την Τρίτη, 20 Φεβρουαρίου 2018, το σχολείο μας φιλοξένησε τη διακεκριμένη συγγραφέα Ελένη Πριοβόλου. Ετήσια εκδήλωση του σχολείου μας

Το σχολείο μας, συμμετέχοντας για άλλη μια χρονιά στην ανακύκλωση χαρτιού, συμβάλλει όχι μόνο στον περιορισμό του όγκου των απορριμμάτων που επιβαρύνουν το περιβάλλον, αλλά προστατεύει και τα δάση που αποτελούν σημαντικό πνεύμονα οξυγόνου.

Ο σχολικός αγώνας που δεν έληξε ποτέ…

Τ

ο σχολείο μας συμμετείχε στους Σχολικούς Αγώνες Ποδοσφαίρου. Στις 2 Μαρτίου 2018 αγωνίστηκε με το 3ο ΓΕΛ Αγρινίου, αγώνας που δεν έληξε ποτέ, παρά μόνο στα χαρτιά και με αποτέλεσμα αμφισβητούμενο. Ενώ το σχολείο μας άσκησε ένσταση γιατί δεν τηρήθηκαν οι κανονισμοί και οι κείμενες διατάξεις κατά τη διεξαγωγή του αγώνα, ο αγώνας κατοχυρώθηκε στο 3ο ΓΕΛ Αγρινίου. Είμαστε έκπληκτοι γιατί έγινε παραποίηση του αποτελέσματος στο φύλλο αγώνα! Υποθέτουμε ότι οι κύριοι υπεύθυνοι είναι οι διαιτητές και οι αντιπρόσωποι της ομάδας Φυσικής Αγωγής. Εάν σε Σχολικό Πρωτάθλημα συμβαίνουν αυτά, φαντάζεται ο καθείς γιατί το Ελληνικό Ποδόσφαιρο είναι αυτό που είναι…. Περισσότερα για τις ανωτέρω δράσεις του σχολείου μας μπορείτε Αθανάσιος Φλωρόπουλος να διαβάσετε στην ιστοσελίδα μας: (Διευθυντής) 2epal-agrin.ait.sch.gr


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.