Beste lezers,
We kijken terug op ruim een jaar wonen en werken in Golfslag. Na ruim anderhalf jaar aan voorbereiding door vele werkgroepleden en meerdere keren uitstel zijn we dan eindelijk op 14 en 16 februari 2024 verhuisd. Voor bewoners, mantelzorg en zeker ook voor de medewerkers is het een jaar van wennen geweest.
Op de begane grond werd er gewerkt in een groot team op een afdeling met brede gangen, nieuwe ontmoetingsruimten en een andere werkwijze .... ga er maar aan staan! Er was uitvoerig overlegd over de inrichting, alarmering, BHV, elke dag vers koken, noem het allemaal maar op. Maar toen kwam de praktijk en het heeft best een tijdje geduurd eer iedereen haar/zijn draai gevonden had. Er waren goede en minder goede momenten, vreugde en verdriet lagen soms dicht bij elkaar.
Nu, ruim een jaar verder, hebben we geleerd vanuit de evaluaties en enquêtes en zijn sommige afspraken bijgesteld. Zo zijn we in oktober 2024 overgegaan van één naar twee teams om meer rust en structuur in de dag te creëren. Verder hebben we een aantal complexe zaken met bewoners meegemaakt en natuurlijk de brand in juli 2024. Dit alles heeft best een grote impact gehad op bewoners, mantelzorg en medewerkers.
Voor de bewoners/mantelzorg op de 1e etage was het ook wennen. Een mooi groot appartement maar wel minder bekende gezichten, geen restaurant en geen vast activiteitenprogramma. Daartegenover echter wel gezellig de maaltijden gebruiken in de ontmoetingsruimte en individueel welzijn.
Ook voor de collega's was het wennen, waar de één het erg naar haar zin had was er voor de ander te weinig uitdaging. We hebben een aantal collega's zien vertrekken maar ook nieuwe collega's mogen verwelkomen.
De andere werkwijze was ook op de eerste etage wennen en ook hier moesten we het geleerde vanuit allerlei trainingen in de praktijk brengen. We kunnen echter zeker stellen dat er met elkaar veel werk is verzet. Bewoners zijn/worden gestimuleerd tot zelfredzaamheid en er wordt
gezorgd voor activiteiten voor de individuele bewoner of voor de hele groep.
Voor de bewoners op de 2e en 3e etage was het misschien wel het meeste wennen. Een prachtige woning met een mooi uitzicht maar niets meer gemeenschappelijk met andere bewoners. Geen gezamenlijke maaltijden, geen gezamenlijke activiteiten en het eerste half jaar ook nog eens een Buurthuis dat vaak gesloten was. Door medewerkers is er dan ook veel energie gestoken in de zelfredzaamheid van de bewoners, het stimuleren tot deelname aan maaltijden en activiteiten in het buurthuis, individuele activiteiten en verbinding zoeken met de 1e etage in de avonduren.
Begin februari hebben de bewoners en contactpersonen BG van bewoners die ook in Wittesteijn gewoond hebben opnieuw een enquête gekregen. Wij waren benieuwd of de wijzigingen van teamindeling en het activiteitenaanbod een positieve uitwerking had. Van de 38 uitgegane enquêteformulieren hebben we er 2 terug ontvangen. U zult begrijpen dat we hier verder geen actie op ondernemen.
Tot slot; In het voorjaar van 2025 zijn wij gestart met het project "Vensters naar de Toekomst". Medewerkers zijn geschoold en er zijn familie/mantelzorg avonden geweest waar het project uitgelegd is en waar we aan de hand van de kletspot erover hebben doorgesproken. Ook hebben veel mantelzorgers al een samenspel gesprek gehad. Dit jaar zullen er meer dingen ontwikkeld worden om tot een toekomstig bestendige zorgverlening te komen.
Wij wensen u veel kijk- en leesplezier,
Ellen Ras, locatiemanager in opleiding
Sandra van der Veen, locatiemanager
Even voorstellen: Jolanda Witman
Mag ik mij even voorstellen
Hoi allemaal,
Voor degene die mij nog niet kennen ik ben Jolanda Witman. Getrouwd met Marcel Witman en samen hebben we twee zoons, Swen en Nick. Samen met manlief en jongste zoon (en 4 maine coon katten) woon ik in Dronten.
Na mijn opleiding mdgo-vz afgerond te hebben in Kampen ben ik op kamers gegaan in Hoogeveen om daar de opleiding mdgo-vp te doen met de intentie om in het ziekenhuis te gaan werken. Na de opleiding kreeg ik de kans om tijdelijk te gaan werken in Wittesteijn en nu ruim 26 jaar later werk ik er nog steeds met veel plezier al is de locatie nu Golfslag. Ik werk op de begaande grond voor 24 uur per week. Dit werk doe ik met veel plezier en ben dan ook sinds kort gestart met de opleiding tot eav-er (Persoonlijke Ondersteuner wordt het genoemd in Golfslag). Ik doe dit natuurlijk al ruim 25 jaar maar nu komt er een officieel papiertje.
Wat ik zo leuk vind aan mijn werk is het contact met de bewoners, de verhalen van vroeger, de zelfredzaamheid te bevorderen, contacten met familie en het samenwerken met mijn collega's. Ik hoop hier nog vele jaren van te mogen genieten samen met jullie.
Lieve groet Jolanda
Even voorstellen: Myrthe
Hallo, ik ben Myrthe. De meesten van jullie kennen mij vast wel. Ik werk als verzorgende IG op de begane grond in Golfslag. Ik ben in 2018 in Wittesteijn komen werken, en zodoende ook "meeverhuisd" naar Golfslag.
Momenteel doe ik de opleiding voor Persoonlijk Ondersteuner, afgekort PO. Ik ben voor een aantal bewoners op de begane grond de PO'er, wat inhoud dat ik een aanspreekpunt ben voor bewoners en familie, en de zorg coördineer rondom de bewoner. Ik werk daarbij samen met andere disciplines en het netwerk rondom de bewoner. Ik ben hiermee in november begonnen en hoop in juli klaar te zijn met de opleiding.
Ik vind de opleiding erg interessant, en vind het leuk om hierin samen te werken met collega's. Mijn motto is: een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
Even voorstellen: Eveliene Wakker-Jonkers
Graag stel ik mij ook even voor in deze nieuwsbrief.
Eveliene Wakker- Jonkers. 44 jaar. Geboren in Ermelo, op de Veluwe. Getrouwd en woon samen met mijn man en twee honden in Tollebeek.
Sinds 2018 ben ik begonnen met de opleiding helpende 1 jaar. Ik heb stagegelopen in het Dok op Urk.
Daarna heb ik twee jaar de opleiding tot Maatschappelijke verzorgende IG gedaan. Het eerste jaar stagegelopen in Wittesteijn op de leerafdeling en het tweede jaar stagegelopen in Hof van Smeden in Emmeloord.
In juli 2021 heb ik mijn diploma gehaald en ben ik gaan solliciteren bij Wittesteijn, omdat daar mijn hart lag.
Eerst begonnen met een nul uren contract en later 16 uur.
Sinds 14 februari 2024 zijn we van uit wittesteijn verhuisd naar de Golfslag in Emmeloord.
Sinds oktober 2024 nieuwe functie aangeboden gekregen
PO’er (Persoonlijke Ondersteuner) Hier volg ik een opleiding voor.
Ik hoop in september 2025 mijn diploma te halen voor PO (persoonlijke ondersteuner)
Deze opleiding laat je dingen op een hele andere manier zien en leren en om dat in de praktijk te brengen geeft elke keer weer een uitdaging.
Ik werk nu 24 uur per week in de Golfslag op verdieping 1-3.
Ik ga nog elke dag met plezier naar mijn werk, ook omdat ik mijn werk doe met mijn hart zorgen voor een ander.
Terugblik activiteiten in Golfslag
Ook afgelopen maanden zijn er weer diverse activiteiten geweest in Golfslag.
De Klavierzangers kwamen voor ons optreden!
Sjoelcompetitie
We hebben een echte sjoelcompetitie gehouden. We hebben een aantal fanatieke sjoelers onder ons hoor! Kijk al die geconcentreerde gezichten maar eens. Hoewel er prijzen te verdienen waren, ging het natuurlijk vooral om de gezelligheid, en gezellig was het!
Samen de was doen, en spelletjes doen!
Bakken en koken
Op een zondagochtend:
We waren al vroeg bezig om een lekkere taart te maken voor bij de koffie, en alvast voorbereidingen te treffen voor een lekker soepje!
Welzijnsassistenten hebben een kookworkshop gekregen van Jan Bode gehad, dit vonden zij erg leuk & leerzaam!
Genieten in het zonnetje
Langer, leuker leven met cultuur 2.0: Dansen op de Tunes van Toen!
De bewoners waren uitgenodigd in het buurthuis om mee te dansen op de Tunes van Toen, muziek uit de jaren '50, '60 & 70
Bezoekers genoten met volle teugen! En hoewel de meesten zeiden niet te willen dansen, gingen toch al snel de voetjes van de vloer, werd er geklapt, gelachen en herinneringen opgehaald!
Heel bijzonder was dat burgermeester Roger de Groot het feest opende met zijn gitaar Het was een echt feestje!
Het haar in de krul
Zondagse taart
Ik vroeg: “zal ik je koffie inschenken?”
“Ik wacht eigenlijk op taart…Gerrie, is die taart al eens gaar, ik wacht al zoo lang!” riep ze al lachend naar de collega in de keuken.
