LEAVENSVERHAAL, DEEL 3
Deel 3 van ’t verhaal van ’t laeve in Stökkum van Jo Kuster.
Jan Polman oftewel Jan Nöt
In de jaore veertig/vijftig wedde de binnenmuren in ut huus euveral nog gewit met witkalk. De harde brokken kalk wedde in un grote bak met water gedaon en achter bi-j ons in de schuur begon ut löschen. Ut water werd warm en ut siste haevig en de kalk loste op en wed vloeibaar. Asse op de juuste dikte was dan kon de bak gelaeg wodde deur middel van un luukske en de witkalk ging deur un zeef de kalk-kelder in. De niet gelöschte en versteende brokken wedden zo opgevange en de kelder was zo goed as vol. Jan was as leerjong druk in de weer en Joke was as 3 jeurige nijschierig. Hi-j kraop deur de afzetting hen en was beni-jd waor ut witte goedje blef. Kalk spetters hadde de betonvloer spekglad gemaak, hi-j glee-j uut en verdween in de put. Joke ging helemaol köpke onder en Jan grep in de witkalk, kreg un bos heur te pakken, trok ut op de kant en speulde ut af met de waterslang. Joke hat mond en oge stief dicht geholde en had verder gin zichtbaore problemen. Jan was later, atte gedronken had, wellis vervaelend maor Joke kon nooit kwaod op um wodde. Het um van af ut café tig keer naor huus gebrach. Want zonder Jan was ut veur Joke bi-j drie al einde verhaal gewaes. Postuum wik zegge: “Dank ow wel mien Jantje Nöt”.
Ut gewone laeve, de Leagere school
De oorlog veurbi-j, ut gewone leave kwam weer op gang. We moesten veur ut eers noar school. Ut schoolgebouw had oorlogsschade opgelopen en dus kwamme we bi-j Moets in de timmerwerkplaats aan onze eerste lessen toe. We hadden les van juffrouw Klaassen en buutten de schoolbanken um wet ze, mede deur eur naam, altied aangeduu-jd as juffrouw Poppenkast. De juffrouw was streng, liever gezeid strenger dan streng. Inktvlekken werden bestraft met ow de hand plat op toafel leggen en un klats op de vingers met ut vierkantige meatlatje…niet Jo en Annie op de lagere school luusteren: trekken aan de oren, trekken aan nekheurkus, slaon met ringvinger, met de vlakke hand in ut gezicht en dat was veur elke overtreding van ons veur heur wetten inzetbaar. Moar gi-j leerde wel wat. Olderwetse methodes in opvoeding, moar eur lessen waren goed en zeker gin poppenkas. Ik kon dur goed met, maor ut was veur andere un alder jekus kreng.
Wimpie
In ut eerste leerjoar zat buurjong Wimpie bi-j mien in de klas. Wimpie was nog niet gans zindelijk. Onder ut diktee trok de juffrouw eur neus op en ze zei: “Joke, breng jij Wimpie even naar huis”. En dan liep ik met Wimpie met, hi-j twee meter veur mien uut, noar huus. Ut was toch gauw zoon anderhalve kilometer en bi-j Wimpie begon zich op zien boavenbenen un bruune streep af te tekenen. De streep wed steeds langer richting kuuten tot datte verdween in Wimpies kni-j-kousen. februari 2022 | De Zandhaas
29
