LAEVENSVERHAAL DEEL 6
Opa en oma Nas met moeder en oom Hein.
Deel 6 van ’t verhaal van ’t laeve in Stökkum van Jo Kuster.
Knetter Engels Un paar jaor later en wi-j waren nog in de fase van Dik Trom en Sneeuwwitje. As ut in naojaor en winterdag ‘s oavus vroeg schemerde, dan verzamelde de familie zich in de veurkamer um de haard. Lekker warm, ut antraciet gleui-jde achter de mica roet. Veurleaze uut un boek van Nowee: de beleavenisse van Arendsoog en Witte Veder. Ik dei-j mien bes, miek ut spannend, ieder persoon kreg zien eigen stem en doar wet gefluusterd als de indianen ow dee-je besluupe. Af en toe kreg ie un dreuge keal en dan nam mien moeder ut oaver, moar nooit veur lang. As moeder las, dan kwammie weer terug op aarde. Moeder las technisch goed maor de prairie verdween. De magie was naor de knoppen en zo snel meugeluk kreg Joke ut boek weer in de handen gedruk. En de familie kwam terug in ut wilde westen. ‘s aovus in bed droomden wi-j wiejer. Moar de buurjonges Wimpie en Siepke waren al un stap verder en bezochte zondagmiddag de familiebioscoop van Schuurman in ‘s-Heerebarg. Favoriet was un western en nao afloop terug op weg naor huus, in ut schemerduuster, spölde ze de hele film in ut engels noa. Wimpie had het oaver “hands oep” en “old schatterhand en winie touw” en “hoery up” wet “hoerie joep “Ut Siepke trok um de paar meter un pistool uut ut holster, ut knalde en as aangeschoate bandieten viele ze aan de grond. “Mak de Knaif, joe moes henging”. As indiane voerde ze een krijgsdans uut, as pelshandelare verkochte ze starke drank en weigerden dat de indianen: no maor whisky, jou hep zat gehad en ze zonge van are joe koek soms van naigt Und síe sjaften ziech un “skauw” aan, miet ein gevlektes “poonie “. Ohne sattel, er hatte ein beinschus, hende hoog, lek mich am aars. Zi-j ware zo onverwacht in un nao gesygroniseerde duitse versie beland. Ut beste waren ze te volgen asse noar Jonny Weismuller, naor Tarzan, waren geweas. Ze slingerden in gedachten van boom Juni 2022 | De Zandhaas
35
