LEAVENSVERHAAL, DEEL 2 Deel 2 van ’t verhaal van ’t leave in Stökkum van Jo Kuster.
De Gaarkeuken Holland was bezet en duitse saldaoten werden bi-j de bevolking ingekwartierd. Vader Willy was aannemer, we hadde un grote schuur, den wet gevorderd en as gaarkeuken ingericht. Doar kwammen fornuuzen in te stoan en doarop grote kaokpotten. En van de aanwezige steigerplanken werden toafels en schappen getimmerd. Van uut onze schuur werd un grote eenheid “von das herren volk” van voedsel veurzien. Eapels schellen en gruunten schoonmaken was un hels karwei en dat dei-je vrouwen en maedjes uut ‘s-Heerebarg. As ut mooi weer was en de grote schuurdeuren stonden los dan konne we noar binnen kieke. De buurjonges werden weggejaag moar veur mien wet un uutzondering gemaak. Was doar tuus ..en moeder had mien de heur lang loate greu-je. Deurum hak moo-je krullen en Huis voltreffer as toegave ..volgens hun gin onaardig snuutje…kon ook wel aardig proate en dus deze dames vonden mien best un lief menneke. Normaal vink daor nooit niks verkeerd aan, maor van deze dames, met eur diepe inkiek ter plaatse van hun borsten en eur wat scharpe geur, hak un bietje schrik en den schrik veur deze inkiek en geur, is eigenluk altied wel gebleven.
Oorlog en allus op rantsoen In de schuur wedden in höltere kiskus ook sigaren en sigaretten opgeslagen. De duitse soldaoten kreggen elke dag hiervan hun rantsoen. De grote jongus in de buurt vroegen mien offik misschien wat sigaren en sigaretten ongemark in tes kon loate gli-je. Dat lukte, ik was de held en mocht as dank met roke achter de grote heg van buurman Jaap. Dur kwam al iets van regelmoat in, smargus sigaren organiseren, smiddags roken, soavus spi-je, snachs beroerd en krank, smargus weer op geknap en dan alles weer van veuren af aan. Moar we hadden onze geheime rookplaats oaverschat ..grote wolken damp stege baove de heg uut. We werden betrap, gelukkig niet deur de duitsers, moar deur ome Jaap en Willem van de knetter.. Kregge un drae-j um de ore en ik mocht van ons vader de schuur niet meer in. Sjade zei-je de dames van de aepels..dat jungske het mooi-je krulle en het bes un aardig snuutje. Moar ik was bli-j dak de dames minder zag en niks meer in tes hoefde laote gli-je. Niet meer beroerd en niet meer krank. Ut verbod had ook zien goeje kante. Ik miste wel ut ouwehoeren en gezelligheid van achter de heg.
Der Roedie Een van die duitse soldaote hiette Roedie, gezeagend met roo-je heur, maor veural gezaegend as goed mins en as voetballer. En der Roedie had un echte leere bal. Wi-j kenden alleen nog moar un bal van un varkensbloas. Zoon gedreugde en met loch opgevulde blaos. Met wat olde wekringen en greunte blaed as stabiteit. En dat gold alleen in ut naojaor..zoon bal was dan ons kwa voetbal ut gereedschap. Maor now kwam Roedie en noa zien werk/dienst tied voetbalde hi-j met ons ein “richtiges länderspiel,” We spölden dan Holland-Duitsland. Hi-j gaf aanwiezingen en dei-j ons coachen: “Vorwaerts spielen, nich zuruk ..tsak tsak..tempo ..sneller .sneller susammen..Jo nich immer 14
De Zandhaas | december 2021
