Woezel & Pip - Winterboek

Het GROTE winterboek van Tess

Guusje Nederhorst

Het GROTE winterboek van Tess Lieve Tess, Een leuk boek, speciaal voor jou, om samen met Woezel en Pip de winter te vieren.

Liefs, van mama en papa

Guusje Nederhorst

Van sneeuw en hond ‘Dit is de mooiste sneeuwpop ooit!’ Pip kijkt trots naar de sneeuwpop die ze met Woezel, Molletje en Tess heeft gemaakt.

‘De allermooiste,’ zucht Woezel.

‘Daar hoef je toch niet om te zuchten?’ lacht Tess. ‘Dat is toch fijn?’

‘Jawel.’ Woezel kijkt somber naar de grote glimlach van de sneeuwpop. ‘Maar hij is van sneeuw en ik ben van eh…’ Hij kijkt naar zijn vacht. ‘Hond! Ik ben van hond! En ik kan praten en lachen en hij niet. En daarom kunnen we nooit vriendjes worden.’

‘Ik zou ook wel een sneeuwpopvriend willen,’ knikt Pip. Dat brengt Molletje op een idee. ‘Ik moet even weg hoor,’ zegt hij snel.

‘Speel maar verder zonder mij.’ En hij duikt onder de grond.

Woezel kijkt verbaasd naar de lege molshoop. ‘Dan maar met z’n drieën spelen?’ stelt hij voor.

‘Verstoppertje?’ zegt Pip sip.

‘Mag ik ook meedoen?’ vraagt een diepe stem. De vriendjes kijken verbaasd om zich heen.

‘Wie zei dat?’ vraagt Pip.

‘Ik,’ zegt de stem, ‘de sneeuwpop. Willen jullie vriendjes worden?’

‘Jaaaaa!’ roepen Woezel, Pip en Tess in koor.

De sneeuwpop is een fantastisch vriendje. Hij kent de grappigste wintermoppen en vindt het leuk om bekogeld te worden met sneeuwballen. Daar voelt hij toch niets van.

‘Zullen we nu iets anders doen?’ vraagt de sneeuwpop als ze wel een uur sneeuwballen hebben gegooid.

‘Van de heuvel rollen?’ stelt Tess voor.

‘Ik kan niet rollen,’ zegt de sneeuwpop treurig.

‘We duwen wel,’ zegt Pip blij.

‘Nou dat lijkt me niet zo…’ begint de sneeuwpop, maar de vriendjes hebben hem al een zet gegeven. Holderdebolder rolt de sneeuwpop naar beneden. Zijn hoofd valt van zijn lijf en hij ploft uit elkaar.

Woezel, Pip en Tess rennen er geschrokken naartoe.

‘Oeps,’ zegt een klein stemmetje. Waar de sneeuwpop uit elkaar viel, zit Molletje op de grond.

‘Oeps,’ zegt een klein stemmetje. Waar de sneeuwpop uit elkaar viel, zit ‘M-m-molletje?’ stamelt Woezel. ‘Wat doe jij hier?’

Molletje op de grond.

Pip wijst naar destamelt sneeuwpop.

‘Was jij doe dat?’

‘M-m-molletje?’

Woezel.

‘Wat jij hier?’

Molletje giechelt. ‘Ik dacht: als jullie een sneeuwpopvriendje willen, kan ik hem wel zijn. er gewoon onder gaan zitten.’

Pip wijst naar Ik deben sneeuwpop.

‘Was jij dat?’

‘Wat slim,’ lacht Pip, ‘je bentals hetjullie beste sneeuwpopvriendje ooit.’

Ze knuffelt Molletje giechelt.

‘Ik dacht: een sneeuwpopvriendje willen, kan ik Molletje.

‘Maar vind toch leuker, hoor,’zitten.’ fluistert ze in zijn oor. ‘Want we hem wel zijn.

Ikikben er jou gewoon onder gaan kunnen altijd eenPip, nieuwe sneeuwpop maar er is maar één ‘Wat slim,’ lacht ‘je bent het bestemaken, sneeuwpopvriendje ooit.’

ZeMolletje!’ knuffelt Molletje. ‘Maar ik vind jou toch leuker, hoor,’ fluistert ze in zijn oor. ‘Want we kunnen altijd een nieuwe sneeuwpop maken, maar er is maar één Molletje!’

Vogeltjes voeren

Dit heb je nodig: • Een pot (ongezouten) pindakaas • Vogelzaad pjes • Oude thee- of koffieko (met oor) • Een takje • Mengkom • Een lepel of spatel • Touw

Zo maak je het:

1. Doe de pindakaas in een grote kom en roer het vogelzaad erdoorheen. Zorg dat er genoeg pindakaas doorheen zit, zodat het mengsel helemaal plakkerig en kleverig is.

2. Pak een paar oude thee- of koffiekopjes en druk het mengsel hier goed in.

Gebruik een glas om het mengsel goed aan te drukken. Zorg dat het kopje goed vol zit, zodat de vogeltjes er makkelijk bij kunnen. Steek het takje in het kopje, zodat het vogeltje op het takje kan zitten wanneer het kopje hangt.

3. Knoop een touwtje aan het oortje van de mok en hang het goedgevulde kopje aan een boom, een spijker aan het hek in de tuin, of op het balkon.

In de winter is het voor vogeltjes heel moeilijk om eten te vinden. Helemaal als het vriest en er sneeuw ligt. Maar Tess, jij kunt de vogels een handje helpen!

Dat is niet alleen lief, maar ook heel gezellig, want voor je het weet zit je tuin of balkon vol vogels.

Tess, wat zullen de vogels blij zijn met zo’n lief vriendje als jij!

Tess

Op Sinterklaasles

H

et Sinterklaasfeest is nog niet begonnen,

maar de pakjespiet is al wel langs geweest. In de schoentjes van Woezel, Pip en Tess liggen pepernoten. En niet zomaar een handjevol, nee, ze puilen uit de schoentjes en liggen op de grond.

‘Wow,’ zegt Woezel.

‘Droom ik nog?’ zegt Pip. De hondjes kijken verrukt om zich heen. Overal waar ze kijken, liggen pepernoten.

‘Hé, wat is dat?’ zegt Pip. In Woezels schoen is een briefje gestoken. Ze rennen ermee naar de Wijze Varen.

‘We hebben een brief gekregen! Wat staat erop?’ vragen de hondjes. Wijze Varen kijkt verbaasd naar het briefje.

‘Het is een gedicht,’ zegt hij. ‘Er staat…’

Omdat jullie zo je best hebben gedaan en we van de inzet hebben genoten,

is Piet gelijk aan het bakken gegaan

voor wel honderd pepernoten.

‘Wow!’ roept Tess. ‘Sinterklaas luistert echt.’

‘Zullen we een bedankliedje zingen?’ stelt Pip voor.

‘Jaaa!’ roept Woezel. ‘Sinterklaasje, bonne bonne bonne. Gooi wat in de…’

‘Regen regen tonnen,’ valt Pip bij.

‘Gooi wat in de huizen,’ zingen ze in koor. ‘Dan zullen we knabbelen als…’

Hoe ging het ook alweer?

‘Luizen!’ roept Woezel.

‘Nee, het is muizen,’ zegt Tess.

‘Ja maar, luizen rijmt toch ook?’

‘Zie ginds komt de stoomboot,’ begint Pip aan een nieuw liedje, ‘uit... uh...’

Pip stopt. ‘Waar kwam Sinterklaas ook alweer vandaan?’

‘De Kale Rots?’ gokt Woezel.

‘De duinen?’ vraagt Pip. De Wijze Varen moet lachen.

‘Weet je wat?’ zegt hij. ‘Volgens mij moeten jullie nodig op sinterklaasles.

Roep al jullie vriendjes maar bij elkaar, dan beginnen we meteen.’

De klas ligt vol pepernoten, want Woezel en Pip hebben ze meegenomen om ze met hun vriendjes te delen.

‘Miauw,’ zegt Buurpoes, ‘heel aardig van jullie hoor, maar ik heb al een muisje van suikergoed.’ En ze likt tevreden aan haar suikermuisje.

‘Jongens,’ de Wijze Varen klapt in zijn bladeren. ‘Sinterklaasles is erg belangrijk, want dat krijg je maar één keer per jaar. Laten we eerst kijken wat jullie al weten. Waar komt Sinterklaas bijvoorbeeld vandaan?’

‘Uit Spanje,’ zegt Tess.

Woezel en Pip kijken elkaar aan. O ja! Uit Spanje natuurlijk.

Ze zijn zichtbaar onder de indruk dat Tess zoveel weet.

‘En wat komt hij hier doen?’ vraagt de Wijze Varen.

‘Cadeautjes geven!’ roept Molletje.

‘Aan wie?’

‘Aan iedereen,’ zegt Pip. ‘Klopt.’ De Wijze Varen knikt. ‘En wat doe je als je een cadeautje hebt gekregen?’

‘Dan zeg je dankjewel!’ roept Woezel.

‘Hoe dan?’

‘Door een liedje te zingen,’ zegt Buurpoes.

‘Heel goed,’ glimlacht de Wijze Varen. ‘Kent iemand hier nog een liedje?’

‘Ik, ik!’ roept Woezel en hij steekt zijn poot enthousiast in de lucht.

‘Ja, Woezel?’

‘Woezel en Pip, Woezel en Pip,’ zingt hij, ‘spelen altijd met elkaar,’ valt de rest nu ook bij.

‘Ho ho jongens,’ lacht de Wijze Varen. ‘Dat bedoelde ik niet. Zing mij anders maar na.’ De Wijze Varen zwaait met zijn bladeren als een echte dirigent en alle vriendjes zingen zo hard als ze kunnen mee. Want als ze heel hard zingen, kan Sinterklaas het vast ook horen.

O, kom er eens kijken wat ik in mijn schoentje vind alles gekregen van die goede Sint!

Zing je ook mee Tess?

Na heel veel Sinterklaasliedjes te hebben gezongen worden de vriendjes moe en gaan naar huis.

Dan horen ze opeens hoefgetrappel. Woezel en Pip kijken verbaasd om.

‘Weten jullie misschien waar deze vriendjes wonen?’ vraagt Sinterklaas met pretoogjes. Pip gniffelt. ‘Jawel,’ knikt Woezel, ‘dat zijn wij zelf.

En wij wonen daar in het hondenhok.’

Amerigo springt met een grote sprong op het dak, dat gevaarlijk begint te kraken.

‘Hier kunnen we maar beter niet te lang blijven staan,’ zegt Sinterklaas.

‘We moeten ook nog naar Breda om bij Tess cadeautjes af te geven. Nu moeten jullie echt gaan slapen. Dan kunnen jullie morgen de hele dag spelen.’

Woezel kijkt verlangend naar zijn cadeautje.

‘Mag ik niet heel even kijken? Of eraan voelen?’ Hij steekt een poot naar het pakje uit.

‘Morgen,’ belooft Sinterklaas glimlachend. ‘Nog één nachtje slapen.’

Woezel zucht.

‘Oké.’

En dan klauteren de hondjes als echte pieten door het dakraam hun huisje binnen.

‘Welterusten, Sinterklaas.’

‘Welterusten, Woezel en Pip.’ Maar Woezel en Pip horen het al niet meer.

Ze zijn uitgeput in slaap gevallen.

Met een glimlach vertrekt Sinterklaas naar Breda om de cadeautjes voor Tess neer te leggen.

... nog 1 nachtje slapen!

Hersenkraker

Ben jij een echte puzzelkampioen, Tess? Of nog niet helemaal maar wil je wel graag oefenen? Los dan deze rebus op die de Wijze Varen speciaal voor jou bedacht.

Kijk goed naar elk plaatje en raad welk woord er bij dat plaatje hoort. Als je het woord geraden hebt, volg je de aanwijzing die bij dat woord staat. Als het goed is, heb je nu een nieuw woord gemaakt. Schrijf dat op onder het plaatje om zo de puzzel op te lossen. Alle antwoorden bij elkaar vormen samen een nieuw woord.

Binnenbuitenspelen

Binnenbuitenspelen

Het lijkt wel nacht buiten. Maar het is nog helemaal niet laat, want het is winter en dan wordt het vroeg donker.

lijkt in wel nacht buiten. Maar het niet is nog helemaal niet Woezel loopt op Het en neer het hok. ‘Kunnen we echt buitenspelen?’ wantishet is winter dan wordtwe hetbinnen vroegblijven.’ donker.

Pip schudt haar laat, kop. ‘Het al donker.

Enen dan moeten

loopt op ensip. neer hethebben hok. ‘Kunnen we echt niet ‘Maar ik verveelWoezel me,’ zegt Woezel ‘Eninwe alle leuke binnendingen albuitenspelen?’ gedaan.’

haar kop. buiten ‘Het is en al donker.

Enhun danspeelgoed. moeten we Pip denkt na en Pip kijktschudt naar het donker dan naar binnen ’ voorgelezen aan hun knuffels en zich Ze hebben al met de balblijven. gespeeld,

‘Maar verveel me, zegtreus Woezel we hebben alle verkleed als ridders enikgespeeld dat’ een hun sip. hok ‘En optilde en in zijn broekzak stopte.leuke binnendingen al gedaan.’

Pip denkt kijkt naar het donker buiten en dan ‘Zullen we tekenen?’ stelt na Pip en voor.

naarHijhun speelgoed.

Ze en hebben methet devel balpapier. gespeeld, ‘Oké,’ zegt Woezel. pakt een kleurtje staartal naar

voorgelezen hun knuffels verkleed‘Ik alswou ridders Eigenlijk heeftaan hij helemaal geenen zinzich in tekenen. dat

en gespeeld dat een reus hun hok optilde en in zijn de zon scheen,’ zucht hij. broekzak stopte.

Pip tekent snel iets en knipt het uit. ‘Klaar,’ zegt ze.

‘Zullen we tekenen?’ stelt Pip voor.

Ze plakt een oranje zon op de muur.

‘Oké, ’ zegt Woezel. Hij pakt een kleurtje en staart ‘Een zon?’ vraagt Woezel nieuwsgierig. naar het vel papier. Eigenlijk heeft hij helemaal ‘Nou,’ grijnst Pip, ‘je wou toch dat de zon geen zin in tekenen. ‘Ik wou dat de zon scheen,’ scheen? En nu is het binnen een beetje buiten.’ zucht hij.

Pip tekent snel iets en knipt het uit. ‘Klaar,’ zegt ze. Ze plakt een oranje zon op de muur.

‘Een zon?’ vraagt Woezel nieuwsgierig.

‘Nou,’ grijnst Pip, ‘je wou toch dat de zon scheen? En nu is het binnen een beetje buiten.’

‘O!’ Woezel krast snel met zijn potlood over het papier. ‘Ik doe mee!’

Hij tekent een bloem en plakt die onder de zon.

‘Nu is het een tuin. Dan kunnen we binnenbuitenspelen!’

‘O ja,’ lacht Pip. Ze tekent een schaap dat aan de bloem knaagt.

En Woezel tekent een groot picknickkleed met borden vol eten.

‘Zullen we eerst de broodjes eten, Pip?’ vraagt hij. ‘Of wil je groentetaart?’

‘Groentetaart!’ zegt Pip snel.

Ze knabbelen en slurpen en doen net alsof ze hele dikke buiken krijgen van al dat getekende eten. Na hun picknick draaien ze de tekening van het kleed om en tekenen een vijver aan de andere kant en een schaap op een nieuw blaadje.

‘Bommetje!’ roept Woezel en hij springt tussen de eenden. Pip laat zich op haar rug drijven en zwaait naar het schaap. ‘Leuk hè, Woezel?’ glimlacht ze.

‘Jammer dat Tess er nu niet bij is’, zegt Woezel. ‘Maar dat is toch heel makkelijk op te lossen.’ Pip frummelt wat in haar mand.

‘Kijk daar hangt Tess al’, zegt ze vol trots.

‘Woezel!’ klinkt Tantes stem uit het donker. ‘Pip! Hebben jullie zin om samen met de Wijze Varen een nachtspeurtocht te doen in het bos?’

De vriendjes kijken elkaar aan.

‘Nou...’ begint Pip aarzelend, ‘dat klinkt wel heel leuk, maar...’

‘We spelen nu liever binnen!’ roept Woezel terug. ‘We zijn aan het binnenbuitenspelen!’ Hij springt uit de papieren vijver. ‘Zullen we naar het strand gaan, Pip? Of naar de maan! Dat is nog leuker!’ Hij tekent een raket.

En Pip tekent een maan om op te landen. Wat is binnenbuitenspelen toch fijn!

Tess, zo maak je hem: 1. Knip een mutsje of hoed uit het rode papier. Je kunt de randen uit een andere kleur knippen, zoals in het voorbeeld.

Dit heb je nodig:

erij • Theelichtjes met batt (bij de bouwmarkt of grote meubelwinkel) r eu • Lint in je favoriete kl voor een sjaal • Zwarte marker • Knutsellijm de • Gekleurd papier, voor muts ilt • Als je het lichtje op w hangen: touw

2. Plak het mutsje met lijm op de rand van het theelicht.

Sneeuwmantheelichtje

3. Teken met zwarte marker de ogen en de mond op het theelichtje, om het lampje heen. Dat wordt de neus.

4. Plak een klein stuk lint aan de onderkant van het theelichtje, zodat het lijkt alsof je lichtje een sjaal omheeft.

5. Stop de batterij in het theelichtje en zet hem aan. Het is een lichtgevende neus!

Tess, zie je hoe je sneeuwman gloeit van blijdschap?

Vind jij theelichtjes ook zo gezellig? Ze geven licht en warmte en ze dansen op de muur als het donker genoeg is. Omdat je nooit genoeg theelichtjes kunt hebben met kerst, knutselen we dit theelichtje in de vorm van een sneeuwman.

Tess, zoek de verschillen

Zie jij, zie jij wat Buurpoes ziet?

Pak je vergrootglas en speur alle verschillen op.

Het zijn er in totaal 5.

Buurpoes is hier heel goed in, maar ze weet zeker dat jij het ook kunt!

Meer Gezelligheid en Grote Eetlust Buurpoes heeft de kerstboom versierd. Ze staat bij het hondenhok te stuiteren van enthousiasme. ‘Woezel,’ zegt ze, ‘Pip. Komen jullie kijken?’

Nieuwsgierig rennen de hondjes achter haar aan.

‘Tadaa,’ wil Buurpoes zeggen. Maar wat eruit komt klinkt meer als: ‘Taa-huh?’ Ze staart naar de boom.

‘Wauw,’ zegt Woezel, ‘onzichtbare kerstballen.’

Buurpoes probeert de brok in haar keel weg te slikken.

‘Niet onzichtbaar,’ zegt ze. ‘Weg.’ ‘Ze liggen hier vast ergens,’ zegt Pip. Woezel snuffelt aan de boom. Pip speurt met haar gezicht dicht bij de grond. En Buurpoes kijkt met een poot boven haar ogen in de verte. Maar geen spoor van de versiering.

‘Dan maken we zelf toch nieuwe?’ zegt Woezel. Hij hangt zijn rode sjaal er alvast in als slinger. ‘Mooi toch?’

Tess en de andere vriendjes willen ook wel bijdragen aan deze superspeciale kerstboom. Na een rondje Tovertuin komen de vriendjes overladen met sjaals terug. Woezel wil de sjaal van Tess er in hangen naast zijn eigen sjaal, maar... de kerstboom is leeg.

‘Nou,’ zegt Pip en ze smijt haar berg sjaals op de grond. ‘Zo blijven we bezig.’

Woezel kauwt op zijn onderlip en staart in de verte. Dan begint hij opgetogen te wijzen.

‘Pip, Buurpoes, kijk!’ Tussen de bomen van het bos is het donker, maar ze kunnen nog net zien hoe een streepje rood het duister in glipt.

Het bos is mistig en stil. De vriendjes kijken naar links en rechts en over hun schouder.

‘Het lijkt net alsof de sjaal uit zichzelf vliegt,’ zegt Buurpoes.

‘Misschien is het een s-s-spook,’ bibbert Woezel. En ze volgen het spook dat hen steeds dieper het bos in lokt. Dan is de sjaal van het ene op het andere moment verdwenen.

‘Daar. Bij die holle boom,’ fluistert Tess. Heel voorzichtig, krakende takjes ontwijkend, gaan ze ernaartoe.

‘Daar woont het spook,’ zegt Woezel. ‘Jij eerst, Pip.’ ‘Nee, jij,’ zegt Pip. Buurpoes zucht. ‘Bangeriken.’ Ze strekt zich uit en gluurt door een spleet naar binnen.

‘Aaaaah,’ gillen Buurpoes en het spook. Want het is helemaal geen spook dat tussen de glazen en wollen kerstversieringen zit. Het is een merel.

Buurpoes loopt rood aan. Ze schaamt zich dat ze zo schrok.

‘Ja, daar schrik je wel van, hè?’ zegt ze. ‘Stomme kerstballendief.’

‘Het spijt me zo,’ piept de merel. ‘Ik vond het gewoon zo gezellig staan en ik dacht: als ik het meeneem, wordt mijn huisje ook gezellig.’

‘O,’ zegt Buurpoes. Ze kijkt naar de trillende vogel en schaamt zich nog meer. ‘Hou het dan maar.’

‘Ach,’ zegt de merel. ‘Het helpt toch niet, geloof ik. Het is nog net zo ongezellig.’ Hij verbergt zijn hoofd onder zijn vleugel.

Woezel, Pip en Tess verdringen zich nu ook bij de opening.

‘Dan kom je toch met ons mee?’ zegt Pip. ‘Kerst bij Tante Perenboom is altijd gezellig.’

De merel haalt zijn hoofd langzaam onder zijn vleugel vandaan. ‘Mag dat?’

Zijn oogjes fonkelen als de allermooiste kerstballen.

‘Wat hebben jullie nou meegenomen?’ vraagt Tante Perenboom. Ze kijkt naar de vriendjes.

De merel hipt verlegen van de ene poot op de andere.

‘Meer gezelligheid,’ zegt Woezel.

Tante Perenboom lacht. ‘Nou, als Meer Gezelligheid ook zijn vriend Grote Eetlust heeft meegenomen, kunnen we beginnen.’

Naast de kale kerstboom staan de heerlijkste hapjes. Pip knabbelt op een snee brood met stukjes gedroogd fruit erin en de merel zit op haar hoofd en pikt af en toe een besje uit het brood. Ze zingt met volle snavel mee met de kerstliedjes die de vriendjes zingen.

‘Zo,’ smakt ze. Ze kijkt naar de kerstboom die daar helemaal leeg over de feestende vriendjes uitkijkt. ‘Echt gezellig.’

Kerstboomsneeuwbal

Dit heb je nodig: • Kleine kluwen wol • Behanglijm (kant-en- e klaar of zelfgemaakt met maïzena) • Ballon • Lint • Vaseline

Zet ‘m op Tess!

Zo maak je je sneeuwbal: 1. Blaas een ballon net zo groot op als dat je je sneeuwbal wilt. Smeer de buitenkant van de ballon in met vaseline.

2. Leg de wol in een bak met behanglijm en laat het goed intrekken, in ieder geval 5 minuten.

3. Draai het natte touw nu om de ballon heen, van de ene kant naar de andere.

Heen en weer. Bovenlangs maar ook onderlangs. Net zolang tot je touw op is. Als het goed is heb je nu een soort spinnenweb om de ballon heen.

Woezel en Pip zijn gek op sneeuwballen. Het fijnste is als ze heel grote kunnen maken, zodat je een grote sneeuwpop krijgt. Het enige jammere aan sneeuw is dat het binnen smelt. En dat je dus nooit een sneeuwbal mee naar binnen kunt nemen.

Maar daar heeft Tante Perenboom iets op bedacht. Nu kunnen onze vriendjes samen met jou, Tess, een heel speciale sneeuwbal maken. Van touw. Die staat zo gezellig in de kerstboom én hij smelt geen drupje.

4. Laat de bal nu goed drogen. Als je zeker wilt weten dat alles goed droog is, in ieder geval een nachtje.

5. Als het touw goed opgedroogd is kun je de ballon lekprikken met een naald of een scherp mes.

6. Vis de ballon er voorzichtig tussenuit en hang een lint aan de bovenkant van je sneeuwbal.

7. Hang de sneeuwbal in de kerstboom.

8. Geniet van je bijzondere uitvinding.

Tess, je hebt niet-smeltende sneeuw gemaakt!

Daar is de Wijze Varen stiekem best een beetje jaloers op.

Buitenbingo Deze bingo speel je buiten. Want alleen daar maak je de meeste kans om echt alles te vinden. Doe je muts op, je sjaal om en je handschoenen aan. Tijd voor een frisse neus. En neem je boek lekker mee. Vergeet niet ook een potlood of stift mee te nemen.

eekhoorn

ster

Ga op zoek naar alle dingen die je op de plaatjes ziet en streep elke keer dat je iets vindt, het plaatje af. Alles gevonden, Tess? Dan heb je een kop warme chocolademelk verdiend! Maar wel binnen natuurlijk.

egel

vogels die in een V vliegen

handschoenen

dennenboom

ijs

Tess

houtblokken

kerstkrans

sneeuw

Kerstsoep Iedereen in de Tovertuin wordt wakker met een warm gevoel van binnen, want vandaag is het kerst. Alleen de Wijze Varen heeft het niet warm.

Hij heeft het warm en koud tegelijk.

Er staan blosjes op zijn pot en zijn bladeren zijn verlept.

‘Sorry, lieverds,’ zegt Tante. ‘Dit jaar kerst zonder de Wijze Varen.’

‘Maar dan moet hij een heel jaar wachten!’ roept Pip uit.

‘Da geebt nie,’ snottert de Wijze Varen. ‘Ik hield toch al nie zo van kewst.’

Maar hij kijkt er zo treurig bij dat niemand hem gelooft.

Woezel en Pip hangen een slinger van lichtjes in de boom en Buurpoes en Molletje hangen zelfgemaakte kerstballen aan de takken. Vlindertje speelt voor piek. Tess zingt alle bekende kerstliedjes en de rest neuriet mee. Het is fijn, maar niet zo fijn als met de Wijze Varen. Telkens dwalen hun ogen naar hun zieke vriend die bibberend bij de biblioboom zit.

‘Toch zielig,’ zegt Woezel.

Buurpoes knikt.

‘Konden we hem maar beter maken.’

Pip laat het lampje vallen dat ze net aan hetophangen was.

‘Maar dat kan ook,’ zegt ze opgewonden.

‘Weet je nog hoe we Woezel beter hebben gemaakt vorige week?’

Woezel veert op.

‘Soep!’

Al snel is iedereen in de weer om de gezondmakendste kerstsoep ooit te maken. Tante Perenboom is de chef. Ze buigt zich over haar reusachtige soeppan. Nu zit er alleen nog maar heet water in.

‘We hebben wortels nodig,’ zegt Tante. Molletje graaft drie dikke winterpenen op. Woezel doet de wortels in de pan. Het water kleurt lichtoranje. Pip pakt de pollepel stevig vast en rent rondjes om de pan.

Buurpoes gooit een grote schep zout in de pan. ‘En prei,’ bedenkt Tante.

‘En uien. En aardappels.’ Ze bedenkt het ene ingrediënt na het andere en Molletje en Woezel zijn druk bezig om alles te plukken, te wassen en in de pan te doen. Pip roert zo hard als ze kan. Ze hijgt een beetje van al dat rennen. Buurpoes weegt kruiden af.

‘Zo,’ mompelt ze in zichzelf, ’een beetje van dinges en danges en dan is het klaar.’ Het begint te ruiken naar lekkere soep.

Maar niet naar de lekkerste soep.

Bedrukt kijken de vriendjes naar de soep die borrelt en spettert. ’Ik weet het!’ roept Woezel dan. ‘Er moet nog liefde in.’

Tante glimlacht.

‘Wat een goed idee, Woezel. Laten we allemaal iets liefs zeggen tegen de soep.’

‘Ik eerst!’ roept Buurpoes. Ze buigt zich over de pan en fluistert dat ze hoopt dat de Wijze Varen snel beter wordt. Pip fluistert tegen de soep dat de Wijze Varen de allerliefste is en Woezel zegt dat kerst alleen kerst is met de Wijze Varen erbij. Molletje laat de soep weten dat de Wijze Varen de slimste is boven én onder de aarde. Vlindertje fluistert frrrrt. En als laatste buigt Tante Perenboom zich over de pan en fluistert iets, zo zacht dat niemand het kan horen, maar de soep begint woest te bruisen en een heerlijke geur die ruikt naar vriendschap stijgt uit de pan op.

‘Klaar!’ roepen ze in koor.

De Wijze Varen neemt een grote hap. Iedereen kijkt hem verwachtingsvol aan. Hij sluit zijn ogen en zijn bladeren kleuren groen.

‘Mmmmmmm.’ De Wijze Varen slurpt de volgende hap naar binnen.

‘Dit is de allerbeste kerstsoep ooit.’

Nu krijgt iedereen een grote kom soep. Ze slobberen het op en voelen zich nog een beetje warmer dan toen ze wakker werden.

Want nu is het pas echt kerst.

Tess, verras je familie of vriendjes met een zelfgemaakte traktatie.

Dit recept is voor 10 kerstboompjes.

Dit heb je nodig: • Vijf snoeptomaatjes • Komkommer (groot) n • Een grote winterpee • Mes • Kaasschaaf • Kleine satéprikkers

Gezond snoepen aan het kerstontbijt

Zo maak je ze:

1. Gebruik een klein uitsteekvormpje of snijd de wortel in de vorm van een ster.

2. Snijd de snoeptomaatjes in de lengte doormidden.

3. Schaaf een plak in de lengte van de komkommer af.

4. Leg het snoeptomaatje met de platte kant naar beneden en steek er een satéprikker doorheen, van beneden naar boven.

5. Rijg de plak komkommer heen en weer (prik hem elke keer weer vast op de prikker) waardoor je allemaal ‘vouwen’ krijgt. Begin beneden breed en rijg steeds smallere stukjes naar boven, zodat je de vorm van een kerstboom krijgt.

6. Maak de kerstboom af door het wortelsterretje als piek in de satéprikker te prikken.

7.

Tess, nu is het tijd om te smikkelen en te smullen!

Oud en nieuw ‘Woezel! Pip!’ ‘Tess!’ klinkt Buurpoes’ stem vanuit de verte. ‘Wakker worden!’

Woezel wrijft de slaap uit zijn ogen.

‘Wat is er, Buurpoes?’ vraagt Pip verbaasd, als ze ziet hoe donker het buiten is. De lucht schittert vol sterren.

‘Het is nog lang niet morgen.’

En dan weten ze het ineens allebei weer.

Het is oudjaarsavond en het is al bijna twaalf uur.

Dan begint het nieuwe jaar. En een nieuw jaar betekent...

‘Feest!’ juicht Woezel en hij is in twee sprongen uit zijn mand en buiten.

De vriendjes rennen samen met Tess naar Tante Perenboom. Hun andere vriendjes komen ook net aan. Buurpoes is er, Charlie, Vlindertje, de Wijze Varen en ook de Zingende Tulpjes zitten al klaar.

Want op het open veld bij Tante Perenboom kun je het vuurwerk het beste zien.

Molletje heeft een vuurpijl stevig in de grond gegraven.

‘Is iedereen er?’ vraagt hij.

‘Is het al bijna Nieuwjaar?’

De Wijze Varen kijkt naar de sterren en mompelt moeilijke sommen. ‘Nog eventjes,’ zegt hij. ‘Het is twaalf uur over...’ Hij schrikt. ‘Vijf seconden!’

‘Vijf...’ zegt Pip snel.

Molletje houdt een brandende lont bij de vuurpijl.

‘Vier,’ tellen ze nu allemaal samen. ‘Drie, twee, één...’

‘Sssssssssss,’ sist de vuurpijl en hij suist de lucht in.

‘Gelukkig Nieuwjaar!’ roepen de vriendjes.

De vuurpijl ontploft hoog in de lucht en er komen allemaal fonkelende, rode sterren uit. Sterren in de vorm van een tekening.

‘Oooo,’ zegt Tante Perenboom verwonderd. ‘Kijk nou. Dat zijn wij!’

‘En ik zie Tess ook in de lucht’, zegt Woezel.

‘Hebt u die vuurpijl gemaakt, Wijze Varen?’ vraagt Pip onder de indruk.

De Wijze Varen knikt. ‘Het gezichtje van Tess was een beetje lastig, daarom heb ik er letters van gemaakt’, zegt Wijze Varen.

‘Wauw! Wat knap!’ roept Pip uit. ‘Dit is echt de mooiste vuurpijl ooit!’

De Wijze Varen krijgt rode blosjes op zijn pot. ‘Bedankt,’ mompelt hij. ‘Ik wilde gewoon graag iets maken om te vieren hoe fijn het vorig jaar samen was.’

‘En dit nieuwe jaar ook natuurlijk,’ glimlacht Tante Perenboom.

‘Zullen we daarop proosten?’ stelt Molletje voor.

‘Proosten?’ Pip kijkt nieuwsgierig naar Molletje. ‘Wat is dat?’

T

es

s

‘Dan nemen we allemaal wat lekkers te drinken,’ legt Tante Perenboom uit. ‘Zoals de appelsap die ik vanmorgen geperst heb. En dan tikken we onze deftige feestglazen tegen elkaar en zeggen we wat we heel belangrijk vinden en waar we op hopen.’

Molletje geeft iedereen een feestglas met appelsap en een lekkere oliebol erbij.

‘Op leuke dingen doen samen!’ zegt hij en hij tikt zijn glas tegen die van de anderen.

‘Op heel laat opblijven,’ spint Buurpoes. ‘En lang uitslapen natuurlijk.’

‘En vuurpijlen kijken!’ roept Charlie met zijn mond vol oliebol. ‘En modderglijbanen maken!

En in de speelboom klimmen!’

‘Precies,’ grinnikt de Wijze Varen. ‘Op net zo’n leuk jaar als vorig jaar.’

En Tess, waar wil jij op proosten?

Toverkleurplaat Nu lijken dit nog allemaal losse puntjes.

Maar als je alle losse puntjes aan elkaar vastmaakt, tover je een kleurplaat tevoorschijn die niet kan wachten om door jou ingekleurd te worden!

Zeker weten dat je dit kunt Tess.

1. Maak alle rode puntjes van 1 tot en met 56 aan elkaar vast door lijntjes te tekenen. Ben je bij puntje 56? Maak dat dan weer vast aan puntje 1.

2. Maak alle blauwe puntjes van 1 tot en met 30 aan elkaar vast. Vergeet niet puntje 30 weer vast te maken aan puntje 1.

3. Maak alle groene puntjes van 1 tot en met 10 aan elkaar vast. Vergeet niet puntje 10 weer aan puntje 1 vast te maken.

Tess, pak je stiften, potloden en misschien ook je vingerverf erbij, want nu ben je helemaal klaar om te kleuren!

Lieve Tess, wij wensen jou vanuit de Tovertuin een hele fijne winter!

Naar de oorspronkelijke verhalen van Guusje Nederhorst Deze gepersonaliseerde versie is tot stand gekomen in samenwerking met Yoursurprise en bestaat uit samengestelde verhalen.

Tekst, illustraties en vormgeving: The Dreamchaser Studios © 2021 Dromenjager Publishing BV en Yoursurprise Met deze aankoop steunt u het Guusje Nederhorst Fonds.

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd of ­overgedragen in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door ­fotokopieën, opnamen, of enige andere informatie- opslag en retrieval stysteem, zonder schriftelijke toestemming van Dromenjager BV en Yoursurprise. www.woezelenpip.nl

*444444444* orderid/matchcode_bw

Woezel en Pip zijn gek op de winter!

Samen met Tess valt er van alles te beleven.

Leuke winterverhaaltjes lezen, Sinterklaas verwelkomen en samen knus Kerstmis en Oud & Nieuw vieren. Bovendien valt er eindeloos te knutselen en zijn er talloze opdrachtjes te doen.

Nee, samen met je beste vriendjes hoef je je echt niet te vervelen, Tess.

*444444444* orderid/matchcode_bw