sneek
16
TEKST EN BEELD HENK VAN DER VEER
DOKTER HUISMANS NEEMT NA RUIM 31 JAAR AFSCHEID VAN ZIJN PATIËNTEN
“IK DRAAG DE STAF GRAAG OVER” Sytse Maarten Huismans mag gerust één van de laatste der Mohikanen van de Sneker huisdokters genoemd worden. Als wij bij hem op visite zijn, zien we in elk geval de wandelstok die bij die functie hoort in de hoek van de woonkamer staan. Omdat Sytse Maarten Huismans en z’n vrouw Hillechien Huismans-Zijlstra de dokterspraktijk overdragen aan het doktersechtpaar mevrouw Annebeth Cleveringa en de heer Maurits Klatte, bezochten we Huismans en tekenden we het volgende verhaal op. Jammer dat er geen beeldopnamen zijn, want de dokter zong ook nog voor ons…
S
Sytse Maarten Huismans wordt geboren op 18 februari 1958 in Stiens als zoon van Synodaal Gereformeerd dominee Willem Cornelis Huismans en Magdalena Hiemstra. “Ik ben het zesde van het zeven kinderen tellende gezin”, begint Sytse zijn verhaal. “Mijn oudste broer is dertien jaar ouder dan ik.”
VERLIES
In 1965 verhuist het domineesgezin naar Wartena, waar Huismans nog een paar jaren voorganger van de Gereformeerde kerk is. Nog maar 61 oud overlijdt vader Willem Huismans aan een hartstilstand. Sytse is dan nog maar twaalf jaar. Die dramatische gebeurtenis heeft eerst geen invloed op de jonge Sytse. Op latere leeftijd voelt hij het gemis van z’n vader wel zeker. “Wat had ik mijn vader graag willen laten zien hoe ik terechtgekomen ben. Ik had het graag willen delen. Als kind heb je dat zozeer niet door. Het overkomt je. Het is onomkeerbaar verlies. Later als je volwassen bent en zeker als hulpverlener kleur je dergelijke gebeurtenissen in en denk je achteraf dat het raar en onveilig voor je moet zijn geweest. Gelukkig was er altijd een vooruit, van mijn opleiding bijvoorbeeld”, weet Sytse Huismans nu.
DOKTER OF DOMINEE? Terug naar zijn jonge jaren. “Na een paar jaar moesten wij uit de pastorie van Wartena en kwamen wij uiteindelijk in Drachten terecht. Daar heb ik het gymnasium afgerond. Daar kwam ik Hillechien, mijn latere vrouw, ook tegen. Ik was een brave jongen. Gelovig, ja zeker. Samen zaten we op de jeugdclub van de kerk en in Drachten kwam ‘Youth for Christ’ van de grond, de beweging waar wij ook actief in waren.” Na het middelbaar onderwijs gaat Sytse naar Groningen en studeert medicijnen. Al snel is het voor de domineeszoon duidelijk dat hij huisarts wil worden. Heel even speelt hij nog met de gedachte om dominee te worden.
“DE MENSEN VONDEN MIJ WAT EEN STRENGE DOKTER” “Maar toen ik ingeloot werd voor medicijnen was dat voor mij een teken van God. Een van mijn broers was al bezig met een studie geneeskunde en mijn oudste broer was al psycholoog. Het helpen zit onze familie wel wat in het bloed. Geen zakenlui. Ik was trouwens ontzettend blij dat ik de studie mocht doen en dat ik huisdokter mocht worden.”
BROOD OP DE PLANK Al tijdens zijn studietijd trouwen Sytse en Hillechien. “Hokken was er niet bij.” Op de dag dat Sytse Huismans afstudeert, is de oudste dochter al geboren en er moet brood op de plank komen. Het gezin wordt gezegend met drie dochters en een zoon. De jong afgestudeerde arts krijgt eerst een aanstelling bij de Bloedbank, later bij de ambulancedienst en daarna volgt de militaire diensttijd in Leeuwarden waar Sytse op de vliegbasis als arts aan het werk kan. “Ik kwam op de vliegbasis terecht, wat wij altijd het herriebedrijf noemden, maar ik
vond het prachtig. En na achttien maanden diensttijd vervolgde ik mijn studie met de eenjarige huisartsenopleiding. De afronding daarvan was in maart 1988 en onze jongste dochter was toen net geboren. Hillechien deed in de praktijk de voorkomende werkzaamheden, heel normaal in die tijd. Zij moest op de telefoon passen. Dan kon het wel gebeuren dat één van onze kinderen met de voet tussen de deur stond te huilen, maar dat Hillechien op hetzelfde moment een hijgende patiënt aan de telefoon had met een hartinfarct. Dat was ook wel een reden dat ik niet meteen ‘in de waarneming ging’, ik heb eerst nog een halfjaartje in Bloemkamp gewerkt.”
IN SNEEK VOOR DE SOLLICITATIECOMMISSIE Uiteindelijk komt de jonge huisdokter op 1 juli 1990 naar Sneek, waar hij de praktijk van de ‘jonge’ dokter Heert Ubbens overneemt. Dat gaat uiteraard niet zomaar, ook Sytse Huismans moet voor een speciale sollicitatiecommissie verschijnen, waar-
in verschillende personen zitting hebben. Hij weet nog dat zijn mening gevraagd werd hoe hij bijvoorbeeld over abortus en euthanasie dacht. Zo’n commissie waren de dokters niet gewoon, maar het werd toentertijd opgelegd door de regering van dat moment. “Ik stond toen op een gegeven moment op nummer één en als ik eraan terugdenk, dan krijg ik er weer kippenvel van. Zo mooi vond ik het. Want in de omgeving van Sneek liggen ook wel wat roots. Pake Sipke Huismans was net als mijn vader ook dominee, en hij ligt in Loënga begraven bij de klokkenstoel. Ik vond het toch wel bijzonder dat ik in Sneek aan het werk mocht. Sneek had bovendien een goede naam onder de huisartsen. Ik heb speciaal voor dit interview een stukje van het archief van de Sneker huisartsen meegenomen. Kijk, dit schrift met notulen. Mooi toch?” Dokter Huismans en zijn vrouw zijn er duidelijk trots op dat zij opgenomen zijn in de geschiedenis van de Sneker huisartsen.