GROOTSNEEK.NL
9
TEKST & FOTOGRAFIE HENK VAN DER VEER
‘Majesteit, ter gelegenhe id van het 100-jarig bestaan van dorpsbelang Sibrandabuorren op 10 en 11 mei 2019, nodig en wij u en uw familie van harte uit deze feeste lijkheden bij te wonen. Het programma is zeer divers en uitnodigend. Op vrijdagavond 10 mei zal er een revue plaatsvinden, waarbij er een mooie voorstelling wordt opgevoerd door do rpsbewoners. […] Wij stellen het zeer op pr ijs als u daar kennis van wilt nemen. Wij zullen me t trots ons prachtige dorp en de ‘mienskip’ in de streek de Lege Geaen aan u presenteren zoda t u kunt ervaren hoe verbondenheid vorm ge eft aan een klein dorp in een prachtige omgeving.’
Willem Alexander en Maxima uitgenodigd voor eeuwfeest doarpsbelang sibrandabuorren Bovenstaande passages komen uit de brief van secretaris Ynke Faber van het jubilerende Doarpsbelang Sibrandabuorren. En of de Koning en zijn vrouw Maxima op de uitnodiging in gaan? Later in het interview, dat we met voorzitter Nanne Wiersma (63) en ex-bestuurslid (en boekcommissielid) Klaas de Bruin (65) hadden, meer over de opvallende uitnodiging. VOLOP ACTIE NA MOEILIJKE PERIODE Waarom zit ik nu juist tegenover deze beide heren uit Sibrandabuorren is de eerste vraag die beantwoord wordt door Wiersma. “Fjouwer of fiif jier sieten wij tegeare yn it bestjoer fan doarpsbelang en doe kaam Klaas mei it foarstel om bij ús hûndertjierrich jubileum mei in boek oer ús doarp te kommen. Klaas wie hiel entûsiast oer it jubileumboek fan Offenwier en sa is hij ek yn’e boekekommisje kaam dat we mei elkoar gearstald hawwe. Ik doch it oare part fan de festiviteiten. Ik haw my mei oaren dwaande hâlden mei de revu dy’t we de freeds 10 maaie opfiere sille en de reüny op sneon.” Volop actie dus. Dat was in 2013 wel anders, toen was er nog maar één bestuurslid en tijdens een vergadering in het dorpscafé werd min of meer de
doodsklok geluid. Ja, toch? “No ja, it wie net geweldich mear”, antwoordt De Bruin met een geweldig understatement. Gelukkig stonden toen vier inwoners op en zeiden ‘mar dat kin net!’ Zo konden er alsnog plannen worden gesmeed voor de viering van het 100-jarig jubileum.
doarpstsjerke in multyfunksioneel doarpssintrum wurdt mei noch yngong foar tsjerklike minsken, dat is Sibrandebuorren foar mij. Ik ken hjir alle minsken en it is hjir hiel gemoedelik. Ik fiel mij thús”, is het De Bruin die bovenstaande vraag als eerste beantwoordt.
WAT IS SIBRANDABUORREN VOOR DORP?
Nanne Wiersma, ‘hikke en tein’ in het dorp deelt de mening van Klaas de Bruin. Wiersma kijkt ook terug op zijn jeugd. “Dat is fansels bepalend foar de rest fan dyn libbben. Ik gong yn Tersoal nei skoalle ta en fierder wie de kuorbalklup hjir hiel belangryk. De hele Lege Geaën libbe foar de kuorbalklup. We spilen haadklasse, it wie it moaiste stikje fan myn jeugd. We kamen dan nei de wedstriden mei elkoar yn de kroech, dêr kaam it doarp ta libben. At it fabryk hjir begjin santiger jierren ferdwynt, feroaret it doarp, we krige yn wêzen in folksferhúzing. Rûchwei 60 wennings yn it doarp hiene konneksje mei it fabryk. Wat der foar yn it plak kaam wiene minsken fan bûtenút wat yn it earstoan net foardielich wie foar de werkenberens fan it doarp. It hat jierren noadich om wer ferbyntenis te krijen en dat is gelokkich bard. De komst fan de skoalle is prachtich, mar wêr’t wij ferlet fan hawwe is wenningbou. De jeugd wol hjir bliuwe mar hat gjin plak, dat is spitich. Gelokkich hawwe wij de sporthal noch yn Sibrandabuorren, dêr’t in soad aktiviteiten binne, ek foar ferienings út Snits.”
“Doe’t ik hjir kaam te wenjen, wie dit nei Raerderhim al de gemeente Boarnsterhim. It lei letterlik en figuurlik oan it fuottenein. Dat koest oan alles merke. Foar mij is dit it doarp dêr’t myn frou opgroeid is en op skoalle sitten hat, it plakje wie geweldich en we hawwe hjir in soad famylje wenjen. Fandêr dat wij it oantreklik fûnen om hjir te wenjen. It is foar mij in doarp mei potinsje, al stiet it op guon plakken wol stil, dat sjochst yn mear doarpen. Alles wat reuring jout ferdwynt út dy doarpen, winkels, bedriuwichheid, it kafé. Dat is spitich. Der binne gelokkich ek ljochtpunten. Dat wij no in skoalle krije fan de trije doarpen, Gau. Tersoal en Sibrandabuorren, dat is hiel wichtich. Gean der mar fanút dat it gebou der oer twa jier stiet. Dat de
Bedrijvigheid in het dorp is er ook nog altijd in de vorm van onder andere een autofarm en de fabriek waar roestvrijstalen producten worden gemaakt. Tijdens de reünie op zaterdag 11 mei zullen de (oud-) dorpsgenoten van Klaas en Nanne ongetwijfeld genieten van het bijzondere boek over Sibrandabuorren. Zo zijn alle huizen uit het dorp erin beschreven, met de verhalen die erbij horen. Het is een gigantische klus geweest voor de boekcommissie, die er drie jaar mee bezig is geweest. “Dy minsken fertsjinje alle wurdearring”, zeggen beide heren. Tijdens de reünie zal er ook zeker nog nagepraat worden over de revu, door initiatiefnemers Pytsje de Bruin-Flisijn, Sjouke Hylkema en ‘heit’ en dochter Johan en Janke Terra. Tot slot, komen Willem Alexander en Maxima nu naar het feestvierend Sibrandabuorren in mei? “Spiti-
gernôch net, mar we krigen wol in hiele moaie brief fan de persoanlik adviseur fan de kening!” Lees zelf maar wat ze schreef: “Koning Willem Alexander heeft het zeer gewaardeerd dat u aan hem heeft willen denken. Hoewel hij het verzoek zeer waardeert, is hij genoodzaakt enige terughoudendheid te betrachten bij het aannemen van uitnodigingen. De Koning zal dan ook niet op Uw uitnodiging in kunnen gaan. Ik wens U en alle betrokkenen bij dorpsbelangen Sibrandabuorren nu alvast een feestelijk jubileum toe.”
‘MOAI NO?!’ Voor meer info over bestellen boek en de feestelijkheden: https://www.facebook.com/ Sibrandabuorren-100-jier