COFNIJ DO SPISU TREŚCI
•
• •
• • •
dociekaniami, poszukiwaniami wiedzy przez dziecko a przekazem gotowych znaczeń, bycie kompetentnym źródłem wiedzy, ale i wiedzy „o wiedzy”, by dziecko zdobyło narzędzia poznawania świata i siebie samego, stawianie i regulowanie wymagań oraz wyzwań poznawczych i społecznych, organizowanie środowiska uczenia się indywidualnego i zespołowego, by dziecko nabyło kompetencji samodzielnego i kolektywnego uczenia się, wrażliwe i konstruktywne krytykowanie, życzliwa opieka i nienatarczywa pomoc, umożliwianie dziecku odnoszenia sukcesów, zwłaszcza kiedy zadanie jest trudne, kształtuje to poczucie sprawstwa i zaufanie do własnych możliwości oraz efektywności działań, co oswaja z trudnościami.
W podsumowaniu należy podkreślić, że niezależnie od ogromnych i niewątpliwych zalet Planu Daltońskiego, sukces w konstruowaniu roli przedszkolaka i ucznia w zdecydowanej mierze zależy od jakości funkcjonowania nauczyciela. Jego osobista filozofia edukacji w ogromnym stopniu determinuje sposób pełnienia przez niego roli zawodowej, który jest dla dziecka źródłem określonych doświadczeń. Warto zatem by nauczyciel przedszkolny osobiste odniesienia do pedagogii dziecka budował w kontekście idei H. Parkhust (1928, s. 28), twórczyni Planu Daltońskiego, która podkreślała, że (…) plan nie jest procesem narzuconym dziecku, bez względu na jego uzdolnienia, ale pozyskiwaniem własnych zainteresowań dziecka dla zdobycia przezeń wiedzy. Zachęcania go do podjęcia pracy sposobem odpowiadającym jego wrodzonemu pragnieniu zdobywania wiedzy na własnej drodze i w dowolnie wybranym czasie. Plan ten budzi w dziecku ducha polegania na samym sobie i inicjatywę, dając w ten sposobów początek kształtowaniu się charakteru”. Bibliografia: Appelt K. (2005), Wiek szkolny. Jak rozpoznać potencjał dziecka? (W:) A.I. Brzezińska (red.), Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, Gdańsk, GWP Brzezińska A. (2004), Społeczna psychologia rozwoju. Warszawa, Wyd. Naukowe SCHOLAR Michalak R. (2013), Dziecko u progu edukacji przedmiotowej. Studium Teoretyczno-empiryczne. Poznań, Wyd. Naukowe UAM Parkhurst H. (1928), Wykształcenie według planu daltońskiego. Lwów, Wydawnictwo Książnica – Atlas Roehner R., Wenke H. (2011) Pedagogika Planu Daltońskiego. Łódź, Sor-Man
Fot. Markus Spiske
11