ՔԱՂԱՔԱՄԵՋ իրադարձություն Հայկ Բարսեղյան «Գնացքի դեպո, Գյումրի», 2010
Աննա Ավետիսյան «Մետաղյա կոմպոզիցիաներ» շարքից, 2010
Իննա Մխիթարյան «Պղնձաձուլարան», 2011
արդյունաբերության մեջ անչափ երաժշտական, պոետիկ մի բան կա: Դա մարդկանց հսկայական մի խումբ է, որոնք, շնորհիվ միասնական աշխատանքի, արտադրում են ինչ-որ պետքական իր, ասենք՝ հասարակ ափսե կամ պատառաքաղ: Ցուցահանդեսի անվանումը նաև ուղղակիորեն անդրադառնում է Դզիգա Վերտովի «Էնտուզիազմ. Դոնբասի Սիմֆոնիա» ֆիլմին ու նաև՝ Լեժեի, Պիմենովի, Ռոդչենկոյի ու Տատլինի արվեստին: Ֆուտուրիստներն ու կոնստրուկտիվիստները վաղուց էին կոչ անում «ջութակների փոխարեն լսել գնացքների ու մեքենաների աղմուկը»: Նրանց համար արդյունաբերական հեղափոխությունը 20-րդ դարի սկզբին նախագուշակում էր ուտոպիա, և նրանց կարծիքով՝ մեքենայից ու բանվորից ավելի գեղեցիկ ու «երաժշտական» բան չկար: Իհարկե, ընդամենը մի քանի տասնամյակ հետո այդ սիմֆոնիան իսպառ փոխեց իր տոնայնությունը… Այն ավելի շատ նմանվում էր ահազանգի: Ընտրության ընթացքը բավական երկար տևեց: Ի սկզբանե մեր ֆեյսբուքյան հայտարարությանն արձագանքեցին շատերը: Սակայն մեծամասամբ դիմում էին՝ հարցնելու, թե ինչ նկարեն: Ստացվեց, որ հատկապես 1980-ականներից հետո ծնված սերնդի համար «արդյունաբերություն» հասկացությունը ոչ մի իրական, շոշափելի պատկեր չունի, այնինչ Երևանում և ընդհանրապես Հայաստանում, ամեն քայլափոխի անխուսափելիորեն բախվում ես դրա ուրվականի հետ: Մարդկանց նույնիսկ ուղարկում էի տարբեր գործող և չգործող գործարանների ու արտադրամասերի ցուցակներ: Ի վերջո, ես տեսնում էի, որ մրցույթին ներկայացված աշխատանքներից շատերի մեջ մոտեցումները սահմանափակ էին՝ ավերված պատեր, ատոմակայանի ծխնելույզները և այլն: Այդ իսկ պատճառով սկսեցի ինքս փնտրել հնարավոր մասնակիցների, որոնք ցուցահանդեսից ու մրցույթից
Իրինա Գրիգորյան «Գործարանային» շարքից, 2010: Երկրորդ մրցանակ
10 11
Հունվար/փետրվար 2012